“Dit is mijn slaapkamer.”

“De badkamer.”

“De studeerkamer.”

“De keuken.”

“En de woonkamer.”

Al snel heeft iedereen een plekje in de woonkamer gevonden. “En? Wat vinden jullie ervan?” vraagt Justin.

“Krap.” merkt Mirthe op. “Ik woon toch in mijn eentje. En verder?” “Erg krap. En groen.” gaat Mirthe verder.

Eline knipoogt naar Justin. “Nee hoor. Ze bedoelt dat het prachtig is.” Mirthe lacht. Justin loopt iets dichter naar Eline. “Mam? Kun je even meekomen?” Eline staat gewillig op.

Even later zitten ze in zijn slaapkamer.

“Mam...” begint Justin. “Er is een meisje. Ze heet Carine en ze is echt heel aardig.” Eline vormt een grijns om haar lippen. “Meer dan aardig?” maakt ze zijn zin af. “Ja. Ik wil graag dat ze bij me komt wonen. Hoe vraag ik dat?”

“Toen ik dat aan jouw vader wou vragen, vroeg ik hem bij mij te eten. De rest kwam vanzelf.”

De rest van de dag besteedt Justin aan het beter leren koken, ophangen van zijn lamellen...

en natuurlijk zijn werk als drive-in medewerker.

Zodra hij thuis is nodigt hij Carine uit en begint hij aan de karbonaatjes.

Carine is al snel aangekomen. “Leuke outfit.” lacht Justin terwijl hij wijst naar Carine's hoela rok. Carine moet ook lachen. “Iets speciaals voor een speciale gelegenheid.”

De karbonaadjes zijn al snel op, en dan stelt Justin de vraag die hij wou stellen. En Carine... ja, je ziet het.

Waarop Carine meteen een rondleiding krijgt...

De volgende ochtend is Justin vroeg begonnen aan het ontbijt. Carine kijkt keurend naar het kookwerk van Justin en geeft af en toe aanwijzingen. “Heb ik weer, samenwonen met een vrouw die hoger in mijn carrière staat dan ik.”

Even later zitten ze samen aan tafel. “En, zijn ze te eten hare majesteit?” vraagt Justin. “Nou, ik zal het er maar mee moeten doen.” antwoord Carine, met een beetje een kakkerige stem. “Het is heerlijk hoor.” lacht ze dan.

Carine neemt nog snel een douche voordat ze naar haar werk gaat.

Daarna gaat ze naast Justin op de bank zitten. “Ik zou wel voor eeuwig bij je willen blijven, weet je dat?” zegt Justin.

Carine kruipt dicht tegen hem aan. “Ik ook wel hoor.” “Zo echt mogelijk.”

Ze neemt meteen wat afstand. “Was dat nou een aanzoek?” lacht ze. “Als jij dat wilt...?” grinnikt Justin. “Ja tuurlijk! Maar wel officieel vragen dan. Op je knie enzo.” Justin wil net opstaan als er van buiten getoeter klinkt. Carine's carpool...

Carine kleed zich vliegensvlug om en werpt Justin een kushandje toe. “Tot vanavond!”