Bruijn.Een typische kerst...

Bij de familie

“Hehe.” zucht Eline, die net een doos neerzet “Ik ben blij dat die dozen maar een keer in het jaar naar beneden hoeven.” “Er staan er nog een paar boven mam.” klinkt er vanuit de andere kant van de kamer. Kreunend en steunend vertrekt Eline terug naar boven.

Mirthe lacht. “Jij hoeft niet te sjouwen he?” fluistert ze tegen Joël. “Oma stelt zich gewoon aan hoor, ik moest net ook dit wiegje naar beneden dragen.” “Dat hoorde ik!” klinkt er vanuit de hal. Eline komt binnen met nog een doos en lacht: “Je moet hem niet verkeerd opvoeden hoor!” “Waar blijven ze trouwens met de kerstboom?” vervolgt ze.

Ze heeft de woorden nog nauwelijks uitgesproken of er klinkt al geklik van de voordeur en gestommel in de hal. Sneeuwvlokjes vallen de woonkamer in als Peter en Justin binnen komen met een grote spar achter ze aan. “Het was de laatste die er stond.” zegt Justin. “Hij is prachtig hoor.” antwoord Mirthe. “Waar blijven Monique en Alwin trouwens.”

“Ze belden net, de sneeuw remde wat af.” meld Leon die net de kamer inkomt. “Laten we maar vast beginnen met de kamer.” Eline gaapt. “Kan de boom niet zo blijven staan?” ze word wat raar aangekeken. “Kom ik haal de kerstballen uit de doos.” lacht ze dan.

Na ruim anderhalf uur is alles aangesloten en opgetuigd. Er is nog wat heen en weer gelopen om cadeautjes van boven te halen maar alles ziet er nu ook erg gezellig uit. Eline vind het er ook geweldig uitzien, maar ze zegt niets (als oudere mag je zeuren, en niemand zegt er iets van :).

Leon knipt de lampjes van de kerstboom aan en gaat op de bank zitten. Vroeger bij hem thuis vierden ze kerst altijd groots, met de hele familie. Dus ook familie uit het buitenland. Heel gezellig allemaal.

Buiten begint de laag sneeuw zich op te stapelen. Het valt nog wel mee, maar een paar dappere sneeuwvlokjes wagen zich toch tot de grond. Op dat moment lopen er twee mensen de oprit op. Monique en Alwin komen aan.

Monique lacht als ze de twee grote licht rendieren op de oprit ziet staan. “Ze hebben er weer flink werk van gemaakt.” Alwin knikt en begint ook te lachen als Monique het rendier begint te aaien. De neus knippert zelfs af en toe rood. Alwin neuriet 'Rudolf the rednose rendeer' en loopt naar binnen. Als Monique nog buiten blijft staan roept hij: “Krijg jij het dan niet koud?”

Leon heeft ondertussen een hongerige Joël meegenomen naar de keuken. Vertedert kijkt hij toe hoe het jongetje gulzig het flesje leegdrinkt. Hij is het kerstkindje van deze avond. Alleen dan in een lekker warm huis. Maar dat wil niet zeggen dat zijn ouders minder lief voor hem zijn.

Er word een gezellige kerstfilm opgezet en de familie gaat er lekker bij zitten. Voor de liefhebbers zijn er ook cadeautjes. Zo is Justin bijvoorbeeld erg blij met zijn nieuwe mobieltje en kan Joël zijn ogen niet meer van zijn teddybeer met kerstmuts afhouden.

De eerste die begint te gapen is natuurlijk Joël en Leon legt hem zorgzaam in het wiegje in de kamer. Bovendien draagt hij aan de rest op de tv zachter te zetten zodat er rustig geslapen kan worden. Binnen de kortste keren valt Joël in slaap.

Justin komt van buiten de kamer in en meld dat de schaatsbaan nog open is. “Gaan jullie mee?” vraagt hij aan zijn familie. (Monique moest vroeg weg omdat ze anders niet meer door de sneeuw kwam) Mirthe heeft wel zin in schaatsen maar Leon wil op Joël blijven passen.

Maar Peter en Eline gunnen hun kinderen dat pleziertje wel en besluiten thuis te blijven bij Joël zodat Leon ook kan gaan. Ze pakken een beker koffie en gaan op de bank zitten.

Leon is niet zo'n ervaren schaatser als Mirthe en Justin, gezien hij geen schaatsbaan in de buurt heeft. En als hij bij het op de schaatsbaan lopen bijna valt begint Mirthe te lachen. -waarop ze bijna zelf valt.- Hand in hand houden ze elkaar in stand.

Justin heeft op het moment geen zin in klef gedoe en op volle vaart schaatst hij de ijsbaan rond. Als kind heeft hij behoorlijk veel geschaatst.

Mirthe en Leon beginnen ondertussen het schaatsen net weer onder de knie te krijgen.

En terwijl iedereen net weer thuis komt is Eline druk bezig met haar kleinzoon, die nodig naar zijn echte bedje moet, omdat dat veel lekkerder ligt.

De film word afgekeken en aan het eind van de avond besluiten ook de volwassenen -en Justin- naar bed te gaan. Eline en Peter zitten nog even te praten maar dan vertrekken ook zij naar boven.

Merry x-mas!

Namens de familie Bruijn.“Dat waren dan de kerstkaarten” zucht Eline