Support magazine nr.1/2013

nr 1FEB 2013

8- voor de thuiszorg

De nieuwe küschall Advance

Huishond wordt hulphond

MagazinE ovEr lEvEn, wonEn En wErkEn MEt EEn lichaMElijkE BEpErking

De nieuwe Helium generatie – sterk, licht en effi ciënt!Door het toepassen van nieuwe high-tech materialen en technologieën is deze ver-nieuwde high-end generatie vastframe rolstoelen duurzaam en extreem sterk met uitmuntende rij prestaties. Je hebt nu nog meer Helium dan ooit!

Vanaf maart zijn er twee types verkrijgbaar, name-lijk de Quickie Helium 2013 en de Quickie Helium Pro. De Helium Pro heeft een vanaf gewicht van net onder de 6 kg en is volledig vastgelast voor ex tra rigiditei t, de Quickie Helium 2013 is met zijn 6.4 kg, achteraf nog eenvoudig individueel in te stellen.

Quickie kan de meeste efficiënte, hanteerbare en wendbare mobiliteitsoplossing bieden doordat het gebruik maakt van gespecialiseerde kennis en in-novatieve high-tech materialen uit de fiets- en auto-industrie. Zoals het bewerken van ultralicht, gevormd en gehard aluminium en de rolstoel biedt onder andere optionele Carbotecture® voorvorken die zijn ontworpen door Magura.

Met de ergonomische handgrepen is het mogelijk om de Helium eenvoudig te tillen, bijvoorbeeld in de auto. De handgrepen zitten op de ovale buizen van de rugleuning en aan de onderkant van het zit-frame.

Beide Heliums kunnen nu nog beter aan jouw ei-sen voldoen door de nieuwe opties op het frame, diverse accessoires en het ruime assortiment aan lifestyle opties. Wil je de Helium nog meer customi-zen? Vraag dan naar onze Built-4-Me oplossingen.

De Quickie Helium is net zoals jij... uniek en actief!

Beelden zeggen meer dan woorden, kijk op: www.sunrisemedical.nl.Bezoek ons ook op Facebook:www.facebook.com/QuickieRolstoelenNL

SM-ADV-SUPPORT-MAGAZINE-2013-01-HELIUM-PRO.indd 2 1/22/2013 1:58:50 PM

VoorwoordColofon

3Support magazine - februari 2013

12e jaargang nr. 1, februari 2013

Support Magazine, vakblad over leven, wonen en werken met een lichamelijke beperkingWebsite www.supportmagazine.nl Wnd. hoofdredacteur ria peerdemantel. 070 - 336 46 43, fax 070 - 336 46 40 e-mail: [email protected] Eindredactie ad van gaalenRedactie Monique wijnen, ria peerdeman, joeri v.d. kloet.Vormgeving lakerveldFotografie Frank van den Burg, ria peerdeman, Mo-nique wijnen, helene wiesenhaan, lennart hofman, tinus Bouwmeester, Marco zuijdwijkAan dit nummer werkten mee kees van Breukelen, Marian plak, lennart hofman, harri jabroerOmslagfoto lakerveldAdvertenties Sonja Bruin, tel. 070 - 336 46 73, fax 070 - 336 46 70, e-mail: [email protected] Mediaorder ronald romijn, tel. 070 - 336 46 72, fax 070 - 336 46 70, e-mail: [email protected] Bruin, tel. 070 - 336 46 73, fax 070 - 336 46 70, e-mail: [email protected] Klantenservice tel. 070 - 336 46 00, fax 070 - 336 46 01, e-mail: [email protected] abonnementen irene Semp, tel. 070 - 336 46 60, fax 070 - 336 46 70, e-mail: [email protected]

Support Magazine verschijnt 6x per jaar. abonnees ontvangen gratis de jaarlijks verschijnende Support vakantiegids. Abonnementsprijzen nederland & België: jaarabonne-ment _ 26, tweejarig abonnement _ 36. overige landen: jaarabonnement _ 32. losse nummers: _ 7 incl ver-zendkosten. Digitaal jaarabonnement: _ 20. collectieve abonnementen op aanvraag: tel. 070 - 336 46 60. abonnementen kunnen elk moment ingaan en worden na een jaar automatisch verlengd. opzeggen kan tot 1 maand voor het verstrijken van het eerste abonnements-jaar en daarna per drie maanden.

Uitgave Support Magazine is een uitgave van Uitgeve-rij lakerveld bv, postbus 160, 2290 aD wateringen, j.c. van Markenlaan 3, 2285 vl rijswijk (zh) tel. 070 - 336 46 00, 070 - 336 46 01, e-mail: [email protected], website: www.lakerveld.nl Uitgever/directeur ad van gaalen, adjunct-directeur henk Marin klaassen, hoofd redactie: harrie jabroer, hoofd verkoop en marketing richard van der hak, hoofd administratie Ed kok, abonnementen irene Semp, public relations pauline Montfoort.Persoonsgegevens Support Magazine legt gegevens van lezers vast voor de uitvoering van de (abonne-ments)overeenkomst. Deze gegevens kunnen worden gebruikt om u te informeren over andere producten en diensten. als u hier geen prijs op stelt dan kunt u dat laten weten bij [email protected] of bellen naar 070 - 36 46 60.

iSSn 1569-3228Copyright © 2013 Uitgeverij lakerveld bvNiets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke wijze ook, zonder schriftelijke toestemming vooraf van de uitgever.

KneTTergeK

ken je dat gevoel? Dat je denkt dat nederland knettergek is geworden… ik heb dat de laatste jaren vaker en vaker. Misschien moet ik geen kranten meer lezen, niet naar het tv-journaal kijken, en de radio in de auto niet meer op radio 1 zetten.Een voorbeeld: ik lees in de telegraaf dat - volgens vno-ncw bestuurslid hans rijnierse - in rotterdam 360.000 mensen een uitkering hebben tegen 325.000 werkenden. ik heb helaas niet kunnen achterhalen hoe dat landelijk ligt, maar het is natuurlijk idioot als de helft van de mensen niet werkt en de andere helft dus voor twee moet verdienen.Dan het onderwerp salarissen. in de nrc staat dat de voorzieningenrechter de eis van zorgbestuurders heeft verworpen om uitgezonderd te worden van de nieuwe wet ‘normering topinkomens’. De zorgbestuurders spanden een kort geding aan omdat zij vinden dat de zorg niet tot de publieke sector kan worden gerekend. Dat vinden ze uiteraard omdat ze zelf hun salarissen willen kunnen vaststellen. volgens de wet normering topinkomens mogen zorgbestuurders maximaal 130 procent van een ministersalaris verdienen en dat is ‘slechts’ 190.000 euro per jaar. volgens abvakabo zijn er 41 bestuurders uit de zorg die meer verdienen. Dan hebben we het over bedragen tussen de 240.000 en 325.000 euro per jaar.knettergek vind ik dit.ik begrijp niet dat mensen die uit belastinggeld en zorgpremies hun inkomen krijgen, hun ogen niet uit hun kop schamen dat ze zoveel salaris ontvangen. ja, er zelfs openlijk voor uit durven komen dat ze menen nog meer te moeten hebben. als we nu eens beginnen met van deze salarissen 100.000 euro p.p. af te romen. Dan kun je daar twee mensen in de zorg royaal van betalen. Een fulltime helpende kan namelijk maximaal 30.000 euro bruto per jaar verdienen (ex-clusief onregelmatigheidstoeslag). Daarbij komen nog lasten die werkgevers moeten betalen, dus vooruit 50.000 euro p.p. als die 41 bestuurders nou ieder een tonnetje minder ontvangen - hebben ze nog steeds een heel leuk salaris - en heeft de zorg 82 extra werknemers. En nederland zou weer iets minder knettergek zijn.

Ria PeerdemanWnd. hoofdredacteur

[email protected]

De nieuwe Helium generatie – sterk, licht en effi ciënt!Door het toepassen van nieuwe high-tech materialen en technologieën is deze ver-nieuwde high-end generatie vastframe rolstoelen duurzaam en extreem sterk met uitmuntende rij prestaties. Je hebt nu nog meer Helium dan ooit!

Vanaf maart zijn er twee types verkrijgbaar, name-lijk de Quickie Helium 2013 en de Quickie Helium Pro. De Helium Pro heeft een vanaf gewicht van net onder de 6 kg en is volledig vastgelast voor ex tra rigiditei t, de Quickie Helium 2013 is met zijn 6.4 kg, achteraf nog eenvoudig individueel in te stellen.

Quickie kan de meeste efficiënte, hanteerbare en wendbare mobiliteitsoplossing bieden doordat het gebruik maakt van gespecialiseerde kennis en in-novatieve high-tech materialen uit de fiets- en auto-industrie. Zoals het bewerken van ultralicht, gevormd en gehard aluminium en de rolstoel biedt onder andere optionele Carbotecture® voorvorken die zijn ontworpen door Magura.

Met de ergonomische handgrepen is het mogelijk om de Helium eenvoudig te tillen, bijvoorbeeld in de auto. De handgrepen zitten op de ovale buizen van de rugleuning en aan de onderkant van het zit-frame.

Beide Heliums kunnen nu nog beter aan jouw ei-sen voldoen door de nieuwe opties op het frame, diverse accessoires en het ruime assortiment aan lifestyle opties. Wil je de Helium nog meer customi-zen? Vraag dan naar onze Built-4-Me oplossingen.

De Quickie Helium is net zoals jij... uniek en actief!

Beelden zeggen meer dan woorden, kijk op: www.sunrisemedical.nl.Bezoek ons ook op Facebook:www.facebook.com/QuickieRolstoelenNL

SM-ADV-SUPPORT-MAGAZINE-2013-01-HELIUM-PRO.indd 2 1/22/2013 1:58:50 PM

www.permobil.com

Sanitair

mogelijkheden zonder beperkingen

ZOETERMEER - HALFWEG - EINDHOVEN - HOOGEVEEN - SITTARD - BRUGGE (BE)

telefoon 079-361 13 40 * www.pronkergo.nl/sanitair

Ergonomie is een kunst, een subtiele mix van

vakmanschap en wetenschap. Mede dankzij nauwe

samenwerkingsverbanden met revalidatiecentra en

gespecialiseerde ergotherapeuten beheerst Pronk

ergo die kunst tot in de finesse. Onze 'meesters'

ontwikkelen en ontwerpen de meest geavanceerde

aanpassingen voor mensen met uiteenlopende

functiebeperkingen. Vakkundig en professioneel.

PRONKNL_20130208_supportmagazine_ed01.indd 1 8-1-2013 8:46:05

Space DriveHet unieke joystick besturingssysteem

B&S biedt een compleet pakket aandiensten en producten op het gebiedvan mobiliteit bij lichamelijke beper-kingen. Van wandelstok tot completeauto-aanpassing, u vindt er allesover op onze nieuwe website:

telefoon: 0031 (0)229 285010 - e-mail: [email protected]

nr 1 februari 2013Inhoud

30

6

en verderpowerplatform 10nieuws 12column kees van Breukelen 13hulpmiddelen opnieuw gebruikt 14column Marian plak 16heerlijk cruisen 18De Boreftse zangers 22Een nieuwe roedel 24De nieuwe kunsthal advance 28Quotum: lezerspanel 32op de bres tegen armoede in irak 36

aberrate Mobility 27

B&S revalidatie 4

Bever autoaanpassingen 17

coloplast 39

Double performance 40

Dwarslaesie 27

Fokus 21

handy-Brains 12

invacare 9

lagooni 35

permobil 4

pronk Ergo 4

Sunrise Medical 2

advertentie-index

Heerlijk cruisenhet is natuurlijk verrukkelijk om te varen, schit-terende kustlijnen te zien en je met allerlei luxe te omringen. Dan kan op een cruiseschip. En zorgopzee biedt allerlei hulp zodat het ook mogelijk is als je je wat lastiger beweegt. Pag. 18

Marlou van rhijn,gehandicapte sportervan 2012De enthousiaste atlete Marlou van rhijn, beter bekend als de ‘Blade babe’ kan haar geluk niet op. afgelopen zomer deed ze in londen voor het eerst mee aan de paralympische Spelen. ze won een zilveren en gouden plak en verbeterde haar eigen en het wereldrecord. niet voor niets is ze verkozen tot gehandicapte Sporter van 2012. Pag. 30

Support WMO-enqueteDe lezers van Support Magazine geven aan 64% van de afdelingen wMo van de gemeen-ten een 6 of hoger. Bij de servicebedrijven scoort Doove het hoogst met een 7,3. Dit zijn enkele opmerkelijke uitkomsten van de wMo-enquête die Support Magazine hield. Pag. 6

18


De lezers van Support Magazine geven aan 64% van de afdelingen

WMO van de gemeenten een 6 of hoger. bij de servicebedrijven

scoort Doove het hoogst met een 7,3. Dit zijn enkele opmerkelijke

uitkomsten van de WMO-enquête die Support Magazine hield.

Een aantal maanden geleden startte

Support Magazine, in samenwerking

met de Support Beurs een enquête

die honderden lezers invulden. Het

doel was om de tevredenheid in kaart

te brengen met de WMO-dienstver-

lening.

WMOWe vrOegen HeT vOlgenDe:MaaKT u Wel eenS gebruiK van De WMO?

Bijna 500 lezers hebben meegedaan

aan de enquête. Bijna 70% van hen

maakt meermaals per jaar gebruik van

de WMO in hun gemeente. Ongeveer

10% heeft slechts één keer of minder

contact met de gemeente.

HOe TevreDen benT u Over De WMO-DienSTverlening van uW geMeenTe, OP De vOlgenDe PunTen:

1. kwaliteit personeel thuiszorg 7,8

2. stiptheid personeel thuiszorg 7,7

3. kwaliteit hulpmiddelen 7,4

4. kwaliteit woningaanpassing 7

5. bereikbaarheid WMO-loket 6,8

6. onderhoud hulpmiddelen 6,6

7. snelheid van service 6,4

8. vervoer kwaliteit van chauffeurs 6,3

9. reactiesnelheid van WMO-loket 6,2

10. vervoer stiptheid 5,8

11. niveau van de klachtenafhandeling

5,8

PerSOneelDe personeelsleden van de thuiszorg

krijgen het hoogste punt. Dat is een

beeld dat ook in andere sectoren

optreedt: als er een gezicht achter de

dienstverlening zit, is er een persoon-

lijke relatie, en dat wordt door ons

mensen zeer gewaardeerd. Maar daar

staat tegenover dat de chauffeurs van

de vervoersdiensten een stuk minder

scoren ….

Opvallend is ook dat de hard ware,

de hulpmiddelen zelf, redelijk goed

worden beoordeeld.

Dat klachtenafhandeling relatief

slecht wordt beoordeeld moet ook

gezien worden in het licht dat deze

vraag daarover alleen is beantwoord

door de mensen die so wie so al klach-

ten hadden.

Op niet elk van de bovengenoemde

onderdelen is trouwens door alle

mensen geantwoord.

HelfT HeefT THuiSzOrgOngeveer de helft van onze

lezers maakt gebruik van de

thuiszorg, en heeft dus ook de

betreffende vraag beantwoord.

Het is wel interessant om het

gebruik in beeld te hebben:

MaaKT gebruiK van:thuiszorg 50%

hulpmiddelen 95%

woningaanpassing 83%

vervoer 58%

WMO-loket 92%

57% van de respondenten moet aan de

gemeente op de een of andere manier

een eigen bijdrage betalen voor de

dienstverlening. Bij 60% van deze

mensen is de eigen bijdrage inko-

mensafhankelijk, bij 15% niet, en een

kleine 30% weet dit niet. Dit laatste

geeft misschien aan dat de admini-

stratieve kant van de WMO voor een

6 Support magazine - februari 2013

Support WMO-enquête:

8- voor thuiszorg, 6+ voor chauffeurs

3 4 6 7 10 8 1 2 5 9

overig

on

de

rz

oe

k

groot deel van de mensen niet helder

is, om het maar zacht uit te drukken.

geMeenTenWanneer u uW geMeenTe een raPPOrTCijfer zOu MOeTen geven, WelKe zOu DaT Dan zijn?

cijfer % van de respondenten

10 5%

9 9%

8 17%

7 16%

6 17%

5 13%

4 7%

3 7%

2 4%

1 5%

Het gemiddelde cijfer is een 6. Bijna

de helft geeft een 7 of meer. De helft

van de mensen is dus dik tevreden

over hun gemeente. Ruim 35% van

de gemeenten krijgt van onze lezers

echter een onvoldoende. De spreiding

is dus vrij groot. We hebben een grote

groep tevredenen, maar ook een aan-

zienlijke groep die niet tevreden is.

Dat kan te maken hebben met de

gemeente waarin men woont. Gezien

het grote aantal gemeenten is het

niet mogelijk om op een statistisch

verantwoorde wijze aan te geven

welke gemeentes nu goed scoren, en

welke niet. In totaal hebben bijna 500

mensen de enquête ingevuld. Maar

in Nederland zijn er ongeveer 400

gemeenten. Er zijn dus vele kleine

gemeenten slechts één of twee keer

genoemd. Als die dan net een 10 (of

juist een 1) krijgen zegt dat

nog niet zoveel.

Bij de grotere gemeenten

wordt de betrouwbaarheid iets

beter, en helaas moet gezegd

worden dat juist een aantal

grote gemeenten, bijvoorbeeld

Amsterdam en Rotterdam,

zich in de onderste regionen

bevindt qua rapportcijfer.


8- voor thuiszorg, 6+ voor chauffeurs

SCOreS geMeenTen Van de grotere gemeenten, die dus

vaker worden genoemd scoren met

name de volgende vijf op alle punten

hoog (gemiddeld een 8 of hoger):

Gouda

Sittard/Geleen

Rijswijk

Capelle a/d IJssel

Oss

En de volgende vijf grotere gemeen-

ten, die vaker werden genoemd,

scoren uitgesproken laag:

Zeist

Maastricht

Amersfoort

Amsterdam

Rotterdam

De lezers in de gemeenten Eindhoven

en Utrecht hebben het vaakst geant-

woord. Zij gaven hun woonsteden

ongeveer een 7+

Overigens zijn de gemeenten op basis

van de WMO-wet zelf verplicht om

hun eigen kwaliteit te onderzoek en

daarover aan hun achterban te rappor-

teren. Wie googlet op kies_gemeen-

ten_voor_prestatievergelijking komt

op een website waar de gemeentes

zelf hebben aangegeven hoe ze pres-

teren op bepaalde punten. Daar staat

bijvoorbeeld de vraag: ‘Hoe werkt

de gemeente aan de kwaliteit van de

in het kader van de WMO geleverde

producten en diensten?’, waarbij men

dan met ja of nee kan aangeven:

a. Door het hanteren van servicenor-

men met betrekking tot het aanvraag-

proces (bijvoorbeeld doorlooptijden)

of

b. Door in de contracten of overeen-

komsten met aanbieders kwaliteitsei-

sen op te nemen of c. Door de door

de aanbieders geleverde kwaliteit te

monitoren.

Voor elke gemeente is het antwoord

vanzelfsprekend ‘ja’, zodat deze rap-

portage ongeschikt is voor het meten

van de WMO-kwaliteit.

Los van deze site, die helderheid zou

moeten verschaffen aan cliënten

(waarom? opdat ze dan naar een fijne

WMO-gemeente kunnen verhuizen?),

moeten de gemeentes ook periodiek

een rapportage laten maken over hun

prestaties. Sommige daarvan zijn ook

online gepubliceerd. Het is misschien

wel betekenisvol dat juist Amster-

dam, Maastricht en Zeist, die in ons

onderzoek slecht scoren, zo’n eigen

onderzoek niet hebben. Het laat zich

vermoeden dat gemeenten die het

ernstig nemen met de WMO, ook het

meest open zijn over hun prestaties

en verbeterpunten.

ServiCebeDrijvenSommige van de rapportcijfers heb-

ben meer te maken met het servicebe-

drijf dat de gemeente inhuurt dan met

de ambtenaren zelf. Natuurlijk blijft

de gemeente verantwoordelijk, maar

als we vragen naar de kwaliteit van de

hulpmiddelen of de klachtenafhande-

ling, dan zullen de antwoorden ook

betrekking hebben op Welzorg, Har-

ting Bank, of wie dan ook daadwerke-

lijk voor deze zaken zorgt.

Welzorg is nog steeds de overwe-

gende partij is. In de groep ‘overige

bedrijven’ zijn onder andere vertegen-

woordigd: Doove (die in de rubriek

‘overige’ wel vaak genoemd werd),

Jen en Ligtvoet. Dit hoeven niet per se

kleine bedrijven te zijn, het kan ook

dat ze voornamelijk regionaal werken.

Een uitsplitsing naar de rapportcijfers

laat het volgende beeld zien:

De bedrijven laten geen grote verschil-

len zien. Verwacht mocht worden

dat Welzorg misschien minder dan

gemiddeld zou scoren, vanwege de

talrijke reorganisaties die daar de

laatste periode geweest zijn, maar

blijkbaar heeft de service van Welzorg

zich hersteld.

De enige opvaller in dit rijtje is Doove,

die systematisch hoger scoort op alle

relevante aspecten.


DOOve aan KOP,Maar HOe lang nOg?Opvallend is dat Doovecaregroep het beste scoort,

terwijl dit bedrijf zijn stategie nu juist heeft verlegd en

niet actief op zoek gaat naar nieuwe WMO-contracten.

Of komt dat juist doordat ze zo goed scoren? Prijzen

ze zich uit de markt?

Directeur Jan Doove: “Ontzettend leuk dat onze cli-

enten tevreden zijn, en dat wij beter presteren. Maar

de WMO-markt is voor ons niet langer speerpunt. Als

klein bedrijf kunnen, of ik moet eigenljk zeggen: wil-

len wij niet uitsluitend op prijs concurreren, en dat is

wel wat de gemeenten eisen. De gemeente levert een

standaardbestek, en het bedrijf dat dat bestek tegen

de laagste prijs kan invullen, wint, zo simpel is het.

Wij richten ons liever op de instellingsmarkt. In de

instellingen vraagt men natuurlijk ook offertes, maar

die behandelt men als professionele inkoper, met

inachtneming van de kwalitatieve aspecten.”

Veel overheidsinstanties hebben het concept van de

vaste bestekken bij aanbestedingen inmiddels verlaten,

zij het nog niet voor de WMO. Ze laten dan aan de be-

drijven over om zelf binnen randvoorwaarden met op-

lossingen te komen. Doove heeft één keer zo’n werk-

wijze meegemaakt, maar dat was in een aanbesteding

van een zorginstelling. Jan Doove: “Daar zou ik ook

in de WMO een voorstander van zijn. Dat stimuleert

innovatie. Laat bedrijven zelf een plan maken hoe je in

de betreffende gemeenten het beste de WMO-cliënten

van dienst kunt zijn. Het zou mij niet verbazen als je

daarmee een veel betere kwaliteit, veel meer maatwerk

kunt realiseren tegen kosten die helemaal niet hoger

hoeven te zijn.”

Het zou een wending betekenen, waarbij wel door

de gemeente wordt ingezien dat het cliëntenbelang

centraal moet staan. Erg optimistisch is Doove daar

niet over.

on

de

rz

oe

k

Terugrol vertraging

Twee ondersteunings-niveaus

Rijden met de Alber e-motion betekent méér rijden met méér gemakDe unieke e-motion aandrijfondersteuning in de wielnaaf bevordert actief bewegen en biedt zelfstandigheid.

Kijk voor meer informatie op www.invacare.nlof bel 0318-69 57 57.

Alber M15

o.k.

Accu's conform veiligheidseisen luchtvervoer

Studeren met een beperking kan prima. Soms is een aanpassing

nodig. Denk aan extra tijd voor een tentamen als je spastisch bent,

met spraakherkenning schrijft of last van dyslexie hebt. Spreiding van

modules bij een chronische aandoening en flexibiliteit bij deadlines.

Het Powerplatform van Hogeschool rotterdam ondersteunt

studenten en organiseert om het jaar een manifestatie om bij te

dragen aan de beeldvorming.

Denise Vanderbroeck (29) studeerde

dit jaar, na tien jaar, af. “Als puber

wilde ik niets liever dan naar de toneel

of modeacademie. Om het maximale

uit mijzelf te halen en niet constant

met mijn beperking geconfronteerd

te worden, heb ik toch gekozen voor

de opleiding commerciële econo-

mie. Door complicaties tijdens de

bevalling, heb ik een verlamming

aan mijn rechter arm opgelopen. In

de puberteit kreeg ik, los van deze

aandoening, last van het syndroom

van Ehlers-Danlos, een bindweefsel-

afwijking waardoor mijn gewrich-

ten constant uit de kom gaan en ik

een beperkte energie heb. Dit werd

echter pas in mijn tweeëntwintigste

levensjaar geconstateerd. Tien jaar

studeren, was voor mij een hele reis.

Ik ben tussendoor veel ziek geweest

en voelde me regelmatig ombegrepen.

Mijn beperking is ook niet altijd even

zichtbaar.”

COnvenanT“Ik was natuurlijk niet de enige

student met een beperking. Twintig

procent van de studenten heeft in

meer of mindere mate een handicap.

Om de onwetendheid te doorbreken

en problemen aan te pakken, heb ik

samen met vier medewerkers van de

Hogeschool Rotterdam, mijn decaan

en Handicap & Studie het Power-

platform opgericht. In 2004 zijn we

officieel van start gegaan. Dit was ook

het moment waarop het College van

Bestuur van Hogeschool Rotterdam

een convenant tekende met Handi-

cap & Studie, het expertisecentrum

dat zich inzet om studenten met een

functiebeperking succesvol te laten

studeren. Het Powerplatform bleek

een succes. We beantwoorden vragen

als ‘ik ben hier net komen wonen,

kennen jullie een goede fysiothera-

peut? tot ‘hoe regel ik extra tijd voor

een tentamen?’. We informeren de

student over de mogelijkheden. Het

is aan hem of haar om daarmee aan

de slag te gaan. Om tot een oplossing

te komen is veelal ook de flexibiliteit

van een docent of decaan nodig. Niet

iedere docent of decaan gelooft in

het talent van de student. Dat kan

heel vervelend zijn, zeker wanneer

de reden hiervoor met de beperking

te maken heeft. Mochten de student

en docent of decaan er samen niet

uit komen, dan gaan we met beide

partijen in gesprek. Het kan zijn dat

we een student adviseren een ander

specialisme – wanneer hij of zij op de

werkvloer tegen dezelfde praktische

problemen aan zal lopen – te kiezen.

Maar het is ook voorgekomen dat we

een pittig gesprek met de docent of

decaan hadden. Sommigen hebben

helaas alleen oog voor wat een student

niet kan in plaats van waar hij of zij

wel toe in staat is en zijn dan niet

behulpzaam. Veelal komt dit door een

stuk onwetendheid. Door met elkaar

in gesprek te gaan, verbetert de situ-

atie bijna altijd. In het uiterste geval

zouden we naar de directeur kunnen


Powerplatform: waar een wil is, is een weg

St

ud

er

en

stappen, want deze heeft immers het

convenant met Handicap & Studie

ondertekend.”

lanDelijK“Aangezien mijn passie nog steeds

toneel, mode en presenteren is, heb

ik me in 2006 opgegeven voor de

Mis(s) Verkiezingen, een initiatief van

Lucille Werner. Ik wilde laten zien dat

ik ondanks mijn beperking studeerde

en ambities had. Mijn idee was – en

is nog steeds – om het Powerplatform

landelijk in te voeren. De winnares

zou tijdens haar jaar als ambassadeur

door een team gesteund worden en ze

mocht in gesprek met de premier. De

Mis(s) Verkiezing wilde ik dus gebrui-

ken als hulpmiddel om sneller mijn

doel te bereiken. Helaas eindigde ik

als vierde. Op dat moment vond ik dat

heel jammer. Maar de deelname heeft

me veel over mezelf geleerd. Voor

mij is het altijd van belang geweest,

en nog steeds, dat zo lang ik op eigen

kracht kan lopen – toen vond ik dat

belangrijk naar de buitenwereld toe

en nu vind ik dat belangrijk voor

mezelf – ik dit ook zeker wil doen.

In die tijd heb ik alleen te veel van

mezelf gevraagd en belandde ik in de

rolstoel. Ik moest zelfs mijn studie

onderbreken om weer bij mijn ouders

in Limburg te gaan wonen. Gelukkig

kon ik na een heftige en leerzame

periode de draad weer een beetje op-

pakken, in zowel het lopen als mijn

studie. Het vertrouwen dat de direc-

teur, de decaan en docenten in mij

hadden, gaven mij een enorme kick.

Ik wilde mijn studie gaan halen, maar

moest mijn energie beter verdelen. In

2006 nam ik – tijdens een manifes-

tatie – afscheid als voorzitter van het

Powerplatform. Ik bleef natuurlijk wel

betrokken. De manifestaties heb ik

overigens in het leven geroepen om-

dat ik beeldvorming belangrijk vind.

Om het jaar vindt er een manifestatie

plaats. Ieder jaar proberen we een

nieuwe insteek te bedenken.”


ManifeSTaTie“Ook al heb ik mijn opleiding afge-

rond en ben ik me aan het oriënteren

op de arbeidsmarkt, ik blijf betrokken.

De manifestatie, die eind 2012 plaats

vond, was bedoeld om de beeldvor-

ming voor studenten van de leraren-

opleiding te beïnvloeden. Zij hebben

veelal geen idee wat de arbeidsmarkt

studenten met een beperking – poten-

tiële werknemers of ondernemers – te

bieden heeft. Twintig procent van hun

toekomstige leerlingen leeft met een

beperking en nergens in de opleiding

vind je een module over hoe zij hier-

mee om kunnen gaan. Het platform

nodigde onder andere topfotograaf

John Geven en sit-down comedion

Jaap Bressers uit. Ook model Debbie

van der Putten, schoonheidsspecialist

Kim Verschuur en jullie eigen redac-

teur Monique Wijnen vertelden hoe

zij hun werk doen. De toekomstige

leraren waren zeer verbaasd. Ze had-

den nooit verwacht dat dit allemaal

mogelijk is. Daar doen we het voor!”

Denise Vanderbroeck richtte samen met nog een

aantal anderen in 2004 het Powerplatform op.

waar een wil is, is een weg

nIeuwSDe invloed vangedachtenchristel Mantel, geboren in 1973, schrijft over haar leven inclusief haar spierdystrofie die op haar 24e wordt vastgesteld. in 1997 rondde ze haar studie bedrijfskunde op de vU af en begon een loopbaan als projectmanager bij een verzekeraar, gevolgd door het zelfstandig trainer en coach zijn. vervolgens start ze een Bij het ter perse gaan van deze editie kregen we het droevige bericht dat christel op 18 januari in haar slaap is overleden. we wensen de nabe-staanden veel sterkte. commerciële werving- en selectiebureau voor hoogopgeleiden met een handicap; wijzer werken. Dit doet ze tot 2010. het boek ‘De invloed van gedachten’ is een zeer persoonlijk verslag van haar leven en de op-gang en ondergang van haar onderneming wij-zer werken. al schrijvend evalueert Mantel haar leven en zo wordt dit een zoektocht om dicht bij zichzelf te komen. ze concludeert uiteindelijk dat ze met exact dezelfde thema’s en situaties te maken heeft als een vrouw zonder handicap. “Dit boek laat zien dat ik, en ieder ander mens met een handicap, in de eerste plaats mens ben.” en “Dat vechten tegen een ziekte eigenlijk vechten tegen jezelf is.” www.cmantel.nl

rectificatiein de vakantiegids staat een misser in het artikel over de cevennen en met name over de pont d’avignon. Diverse lezers attendeerden ons erop, zoals cock van roon: ‘Met veel plezier heb ik de vakantiegids gelezen. Echter op pagina 8 staateen kleine fout. De pont d’avignon is wel toegankelijk voor rolstoelgebruikers.tijdens mijn vakantie in juni 2012 heb ik in mijn rolstoel volop genotenvan het uitzicht vanaf de brug. Er is bij de ingang van de brug een mooie schachtlift. De toegang voor mij en mijn vrouw was zelfs gratis. op de binnenplaats bij de

Prijs doorvakantietipMet uw grote of kleine vakan-tietip dingt u als abonnee mee naar de prijs om een week ge-bruik te kunnen maken van een (aangepaste) camper. het gaat de redactie niet om de beste tips. het gaat erom dat we veel tips willen hebben. Uit alle inzendingen wordt de winnaar getrokken. inzenden kan tot 1 maart 2013. Mail: [email protected] .

invacareEen foto die herinnert aan de invacare Doubles Masters, een internationaal tennis tournooi waarvan invacare voor het tweede jaar hoofdsponsor van was.

Meer handige producten vindt u opwww.handy-wijzer.nl

advertentie

Bij het ter perse gaan van deze editie kregen we het droevige bericht dat Christel op 18 januari in haar slaap is overleden.We wensen de nabestaanden veel sterkte.

* Productinformatie

* Wie doet wat

* Wet- en regelgeving

* Classificaties

* Nieuws

* Jurisprudentie en naslagwerken (abonnees)

Bedoeld voor gebruikers en zorgverleners.

www.handy-wijzer.nl www.handy-wijzer.be

Informatie over hulpmiddelen vrij toegankelijk op het internet


Column

Drs. Kees van Breukelen, Rolstoel-ergonoom. Doet sinds 1980 praktijkgericht onderzoek op het gebied van rolstoelen en handbikes. Kees is technisch directeur van een (sport)rolstoel en handbike speciaalzaak.

The battle

vijftien jaar geleden schreef ik het volgende stukje dat in de goudse courant verscheen: ‘lyon-Utrecht, new orleans-tampa, San Francisco-los angeles, of gewoon mijn trainingsrondje van 25 of 40 km in mijn handbike. De elementen zijn gelijk: afzien en bevrediging tegelijkertijd. Mijn schouders gloeien, de cadans op de pedalen is krachtig en het ritme verslavend. voor minder dan 30 km/uur doe ik het niet. Dat is de ongeschreven afspraak met mezelf. Dus rijd ik 30 ook wanneer wind en weg-dek dat ternauwernood toelaten. het bijhouden of zelfs inhalen van racefietsers en ze gechoqueerd of in bewondering achter laten: dat is kicken. ik voel de wind, de zon, ruik het gras, geniet van het zacht ratelen van de ketting. ik kan, gelukkig, niet meer denken. ik ben alleen bezig met snelheid, gevoel van uitputting, mijn snelheidsmeter. ik voel me één met mijn machine. Die ene heuvel zal ik toch met 26 km/uur kunnen halen. vandaag lukt dat. het vals plat erna gebruik ik voor een korte ontspanning, wetend dat hierna de lang glooiende afdaling volgt. 45 km/uur rijd ik hier meestal, 50 moet toch mogelijk zijn. ik zit op 43 km/uur, wanneer een groep bejaarde fietsers net voor mijn handbike oversteekt, zonder op of om te kijken. Mijn geschreeuw voorkomt een vervelende confrontatie. adrenaline! ik proef het zelfs. komt het hierdoor dat ik vandaag die 50 km/uur haal?”

wat toen gold, geldt nog steeds: handbiken werkt en werkt verslavend! het maakt daarbij niet uit of je je handbike gebruikt als verplaatsings-, trainings-, vrije tijds- of sporthulpmiddel. Deze zomer gaan revalidanten en ex-revalidanten van diverse revalidatiecentra met elkaar de uitdaging aan om een berg te beklimmen met de handbike. De naam van dit evenement: ‘the Battle’. De waarde van the Battle staat op voorhand al vast: het geeft revalidanten perspectief. het leven houdt niet op door het verlies van motorische mogelijkheden, maar biedt nieuwe perspectieven om weer, opnieuw, ergens voor te gáán. ik hoop dat door de the Battle die perspectieven voor zoveel mogelijk nieuwe revalidanten duidelijk zichtbaar worden. Fijn dat dat fantastische hulpmiddel, de handbike, daarin moeiteloos een rol kan vervullen.

kees van breukelenk b k l

Misschien is je rolstoel, of zijn delen daarvan, eerder van iemand

anders geweest. Dat is een rare gedachte, maar goed voor het milieu

en goed voor de portemonnee van de belastingbetaler.

‘Minister Schippers van Volksge-

zondheid gaf in het programma

‘Eva Jinek op zondag’ een volledig

achterhaald beeld van het hergebruik

van mobiliteitshulpmiddelen. Zij

deed het voorkomen alsof iedere

burger direct nieuwe hulpmiddelen

zoals scootmobielen krijgt. Hierdoor

zouden er loodsen vol afgedankte,

maar bruikbare hulpmiddelen zijn.

Het beeld dat de minister schetst is

echter geen weergave van de realiteit:

97% van de ingenomen hulpmid-

delen wordt hergebruikt, zelfs drie

tot tien maal’. Dat zegt Firevaned, de

brancheverenigingen van leveranciers

van hulpmiddelen.

POSiTief Het idee dat schipladingen vol

afgedankte rolstoelen en krukken

naar arm Afrika gaan is dus - jammer

voor Afrika - ook niet waar. Zoals het

hoort in een tijd die in het teken staat

van duurzaamheid en bezuinigingen

worden producten opnieuw gebruikt.

En dan valt ‘onze’ branche uitzon-

derlijk positief op. Volgens Firevaned

worden alle ingenomen hulpmiddelen

in plaatselijke, regionale of landelijke

depots gereviseerd en staan dan bin-

nen een week na binnenkomst klaar

om opnieuw verstrekt te worden.

‘Deze eerder gebruikte hulpmiddelen

zijn eerste keuze bij de verstrek-

king van een hulpmiddel aan een

gebruiker. Pas als er in geen van de

depots een gelijkwaardig hulpmiddel

aanwezig is, wordt een nieuw hulp-

middel geleverd. Afhankelijk van het

soort hulpmiddel wordt deze drie tot

meer dan tien keer hergebruikt. Alle

Nederlandse gemeenten, zorgverze-

keraars en zorgkantoren hebben met

hun gecontracteerde leveranciers

deze ‘depotafspraken’. Dankzij deze

aanpak zijn de kosten van de inzet van

hulpmiddelen drastisch verlaagd en

ongeveer drie maal lager dan wanneer

de hulpmiddelen niet hergebruikt

zouden worden.’

Huur verSuS KOOPJammer voor minister Schippers maar

hier zijn dus geen financiële meeval-

lers te halen.

Een voorbeeld: de gemeenten Schie-

dam, Vlaardingen en Maassluis heb-

ben in 1994 ervoor gekozen om zelf

hulpmiddelen te kopen en hulpmid-

delen die retour komen ook weer op

te laten knappen. Door dit hergebruik

besparen de drie NWN-gemeenten

samen zo’n e 1.000.000 per jaar.

zeS MiljOen Buurgemeente Rotterdam heeft er

in 2012 juist voor gekozen om over

te stappen van koop naar huur. “De

hulpmiddelen die de gemeente in

eigendom had, zijn verkocht aan de

leveranciers: Welzorg Nederland,

JenS Rotterdam en Meyra Retail &

Services voor een totaalbedrag van

zes miljoen euro”, vertelt communi-

catiemedewerker Elisabeth Mondria

Raindo. De gemeente betaalt nu huur

voor de hulpmiddelen die bij cliën-

ten uitstaan. En doordat Rotterdam

geen eigenaar meer is, is het ook niet

verantwoordelijk voor het hergebruik.

Al met al meent de Maasstad hiermee

een besparing van 750.000 euro per

jaar te kunnen realiseren. Ook Am-

sterdam huurt de hulpmiddelen en

zegt daarmee niet meer verantwoor-

delijk te zijn voor het hergebruik. Dat

zijn dan de leveranciers.

inTegraal Rene Martens van Hartingbank: “We

hebben met gemeenten afspraken en

hebben voor iedere gemeente een de-

pot. Maar als we iets niet voor de ene

gemeente opnieuw kunnen inzetten

dan kopen we het terug en dan gaat

het naar een andere gemeente. Uiter-

aard hanteren we andere tarieven

wanneer het gaat om herverstrekkin-

gen. Hergebruik is niet alleen bij ons

gewoon, maar is integraal in de hele

branche.”


97%van de hulpmiddelen opnieuw gebruikt

Be

zu

InIG

en

van de hulpmiddelen opnieuw gebruikt


rOlSTOelWaSSTraaTMisschien is de gedachte dat een an-

der jouw rolstoel eerder heeft gebruikt

niet aangenaam. Dat zou volkomen

ten onrechte zijn, want de hulpmidde-

len worden niet alleen gedemonteerd,

ze worden ook volledig gedesinfec-

teerd. Kersten Revalidatietechniek uit

Roermond zegt een voortrekkersrol te

vervullen op dit gebied. Kersten heeft

zelfs een apart bedrijf waar meer dan

honderd mensen werkzaam zijn in

het hergebruik. Uniek noemen ze een

volautomatische rolstoelwasstraat van

17 meter. Daar vindt een zogenaamde

thermische desinfectie plaats die

alle bacteriën doodt. Dit proces heeft

Kersten ontwikkeld in samenwerking

met de microbiologie van de Rad-

boud Universiteit uit Nijmegen. Met

name de metalen onderdelen worden,

net als chirurgische instrumenten

gereinigd, volgens de ISO-normering

15883. Ook kleinere en hygiënische

hulpmiddelen worden hier op profes-

sionele wijze gereinigd. Zittingen en

ruggen van rolstoelen worden gede-

monteerd, maar krijgen een andere

schoonmaakbehandeling. Het bedrijf

had afgelopen jaar een wereldpri-

meur: het eerste machinaal wasbare

en dus meest hygiënische hoog/laag-

bed dat door Kersten is ontwikkeld

samen met het familiebedrijf Spring

uit Zeewolde.

In het fictieve boek De overwinning

maak je kennis met klimster Anouk,

haar jongere zusje Elske – de surfer

van de familie – en haar sportieve

ouders Rolf en Janien. Voor hun

vakantie zijn ze vertrokken naar het

bergachtige Oostenrijk. De camping

is zo uitgezocht dat er voor ieder wat

wils is. Vlakbij de tent ligt een grote

plas, waar ze heerlijk kunnen surfen.

En dan zijn er natuurlijk de bergen.

Het gezin heeft zich goed voorbereid

om mooie tochten te maken. Ze

genieten volop en gaan iedere dag

een stukje verder. Voor Anouk, met

haar atletische lichaam, is dit geen

probleem. Ze vindt het heerlijk. Hoe

meer uitdaging, hoe beter. Het lijkt de

vakantie van hun leven te worden. Tot

dat ene moment…

Tijdens de tocht komen ze aan bij een

helling, die zonder touwen goed te

doen is, maar waar wel wat han-

den- en voetenwerk nodig is. Anouk

zet haar voet neer. De ondergrond

is glibberig. Ze grijpt snel naar een

uitsteeksel, maar grijpt mis en glijdt

weg. Ze valt drie meter naar bene-

den. Vanaf dat moment verandert

haar leven en dat van haar ouders en

zusje. Anouk wordt met de helikopter

naar het ziekenhuis gebracht en voor

haar familie is het afwachten. Na vele

onderzoeken staat het vast: Anouk zal

nooit meer lopen, nooit meer fysiek

bergen beklimmen. Maar ze heeft

De rolstoel voorbij

Floris moest zichzelf voorstellen op de site van de politieke partij waar hij lid van was geworden. hij schreef een keurig net stukje waarin hij een duidelijke omschrij-ving gaf van wie hij was, wat zijn hobby’s waren, welke schoolopleiding hij volgde en hoe ons gezin eruit zag. ook zette hij zijn motivatie uiteen waarom hij lid was geworden van die partij en waar zijn aandachtsgebieden lagen. hij eindigde zijn stukje tekst met een duidelijk motto. aan mij deed hij het verzoek om de eventuele taalfoutjes eruit te halen.het stukje boeide me zeer en het deed me wederom deugd te lezen dat Floris zichzelf zo goed kan verwoorden op papier. hij had er ook een mooie foto aan toegevoegd die hij door een klasgenoot in londen van zichzelf had laten maken. op de achtergrond prijkte: ‘the london Eye’. het zag er erg gelikt uit en taalfoutjes kwam ik niet tegen. Eén ding miste ik in zijn stukje tekst. iets over zijn spierziekte. Met geen woord repte hij over zijn handicap, de rolstoel en de mytylschool. in het stukje schetste hij een gezonde jongen die druk is met het behalen van zijn havo-diploma en geïnteresseerd is in de politiek.ik vroeg hem of hij toch niet iets toe wilde voegen over het feit dat hij FShD heeft. ‘ik wil die spierziekte maar eens achter me laten’, antwoordde hij resoluut. het voegt voor niemand iets toe en voor mij allerminst. ik lees in de stukjes van anderen ook niets over wat ze allemaal mankeren of over eventuele haarstukjes, kunstgebit-ten en botox. nee, daar had hij gelijk in. het gaat hier om wie ik ben en ik ben die rolstoel voorbij. Dat waren krachtige woorden voor mijn zoon van bijna zestien jaar oud met een progressieve spierziekte. aan de ene kant bekroop me het gevoel hem te willen beschermen en aan de andere kant besefte ik dat hij op die manier een stukje respect afdwong. niet alleen bij de bekende en onbekende lezers, maar ook bij mij, zijn moeder. voor het eerst voelde ik dat mijn zoon mij voorbij was. voorbij in het proces van acceptatie en gewenning. De rolstoel hoorde bij hem zoals welk hulpstuk dan ook soms bij een ander hoort. voor hem geen item meer om apart te moeten noemen. ook de spierziekte was een deel van zijn leven geworden, waarover zeker geen alinea gewijd diende te worden.op het stukje kwamen vele leuke reacties. Bergambacht is klein en al snel werd hij herkend in het dorp. ook mensen die hem al langer kennen reageerde erg positief op zijn politieke aspiraties. Een paar dagen later zat hij bij de kapper en werd daar ook herkend. toen ik grappig bedoeld opmerkte dat de kapper gerust een plukje haar van hem mocht bewaren, omdat hier de toekomstige minister- president in de stoel zat, keek hij me toch wel een beetje boos aan in de spiegel. het was zeker niet de bedoeling dat ik de gek ging steken met zijn uitermate serieuze hobby en in zijn ogen zag ik een uiterst ambitieus man.

Column marian plak

Marian Plak is lerares Nederlands en moeder van drie kinderen. De jongste, Floris, heeft een zeldzame spierziekte. Desondanks leidt het gezin een zo normaal mogelijk leven. Marian schrijft over alledaagse en soms wat minder alledaagse onderwerpen daaruit.

l k


als huub de la Brethonière in zijn por-sche cayenne turbo voorbij rijdt, zul je gegarandeerd een paar hoofden opzij zien draaien. niet zozeer omdat de cayenne er onberispelijk en ‘dik’ uitziet, maar vooral vanwege het geluid. De v8 met dubbele turbo geeft fabriek af al een schitterend geluid, maar met een nog wat serieuzere uitlaat komt het gebrul nog beter tot z’n recht. “En je haalt er nog eens tien pk extra uit”, grijnst huub. “op de toch al niet kinder-achtige 450 pk!”

Sta je ooit eens naast een cayenne turbo voor het stoplicht en denk je de

SUv er wel even uit te trekken, vergeet het maar, want dit ding gaat van 0 naar

100 in 5,3 seconden en dat houden al-leen serieuze sportauto’s en motorfietsen

bij.Maar het is niet alleen maar scheuren ge-

blazen in de cayenne. huub: “als je gewoon lekker wilt cruisen, zit je perfect in die auto.

Dankzij de enorme motor maak je bij 140 kilometer per uur nog steeds maar 2500 toeren en dat houdt het geheel vrij stil. je zit bovendien lekker hoog en kunt de weg daardoor goed overzien. En je kunt nog eens wat spullen meene-men.”Dat laatste was voor huub de reden om over te stappen van zijn BMw z3 coupe naar de porsche. “ik heb naast mijn werk als tandtechnicus een eigen cateringbedrijfje en met de z3 kun je niks meenemen. ik wilde iets waar ik eten mee kan vervoeren, maar ook iets sportiefs.”hoewel de cayenne uiteraard geen goedkope auto is, was huub voor zijn tweedehands exemplaar niet veel meer kwijt dan een dik uitgeruste nieuwe golf. “Mensen denken altijd maar dat porsches zo duur zijn, maar ik schrijf hier nu minder op af dan op een nieuwe middenklasser.”huub zit vanwege z’n dwarslaesie in een handbewogen rolstoel en die tilt hij, na de wielen er te hebben afgehaald, over zijn benen naar de bijrijdersstoel. De enige aanpas-singen die Bever auto aanpassingen heeft ingebouwd zijn segmentgas en een handbedrijfsrem. “ik heb al m’n auto’s laten aanpassen bij Bever, vooral omdat ik het enthousi-asme bij de monteurs zie. Die vinden hun werk gewoon echt leuk en een bijzondere auto is natuurlijk nog weer een extra uitdaging.”

De V8 brult er lustig op los,

zeker met de speciale uitlaat...

WWW.beverauTOaanPaSSingen.nlDeze pagina wordt u aangeboden door BeVer AutoAAnpAssingen

Ans van den Broek van Bever: “Huub krijgt het altijd weer voor elkaar om met een verrassende auto aan te komen. Leuk dat wij ze mogen aanpassen!”

me

nS

& a

ut

o


foto’s Frank van den Burg

Het is natuurlijk verrukkelijk om te varen, schitterende kustlijnen te

zien en je met allerlei luxe te omringen. Dat kan op een cruiseschip.

en zorgOpzee biedt allerlei hulp zodat het ook mogelijk is als je je

wat lastiger beweegt.

Cruisen is natuurlijk een heerlijke

manier om op vakantie te gaan. Je

hoeft maar één keer je koffers uit

te pakken, vaart meestal ’s nachts

en overdag kun je van alles bekij-

ken. Inderdaad is het een manier

van vakantie die populair is bij rijke

senioren, maar dat wil niet zeggen dat

jongeren deze vakantievorm niet zou-

den appreciëren. Integendeel. Het is

meestal het kostenplaatje dat zo’n reis

tegenhoudt. En als je in de rolstoel zit

denk je: wie helpt mij in en uit de bus

als er een excursie is?

grOeP en inDiviDuOp dat laatste hebben Clara Gruben

en Walther van den Ham van Dock

C CruisePartners iets gevonden.

Sinds 2010 verzorgen zij cruises voor

mensen met een mobiliteitsbeper-

king, zowel op individuele basis als in

groepsverband. Ze doen dit onder de

naam ZorgOpZee.

Walther: “Een vakantie aan boord van

een cruiseschip is ideaal voor alle leef-

tijden. Bepalend hierbij is de keuze

van cruiseschip. Niet ieder schip is

per definitie geschikt voor elke leef-

tijd. Bijvoorbeeld bij onze begeleide

groepscruises vanuit Rotterdam is de

leeftijd gemiddeld vanaf 45 jaar. Voor

jongeren in een rolstoel die indivi-

dueel op cruise willen, bevelen we

andere cruises aan die met name veel

voor jongeren te bieden hebben, zoals

bijvoorbeeld de Norwegian Cruise

Line en Aida-cruises. Uiteraard zijn

de mogelijkheden afhankelijk van de

persoonlijke omstandigheden. Alles

hangt af van een goede voorbereiding

en daarmee de verwachting. Het is

wel belangrijk dat de informatie over

de (elektrische) rolstoel zoals ge-

wicht, afmetingen etc. in een zo vroeg

mogelijk stadium aan de rederij wordt

doorgegeven. Daarover ontvangt men

formulieren van ons bij de boekings-

bevestiging. Soms zijn er andere hulp-

middelen nodig, zoals bijvoorbeeld

een tillift. Dergelijke bijzonderheden

en mogelijkheden kunnen we bieden,

en worden door de verpleegkundige,

die ook tijdens de reis de zorg biedt,

met de gasten vooraf besproken. We

hebben zowel groepsreizen als indi-

viduele reizen, maar ook als er maar

één rolstoeler aan boord is, regelen we

een aangepaste bus voor excursies.”

STaDiOn barCelOna“Onlangs hebben wij nog een gewel-

dige cruise georganiseerd voor een

gezin waarvan de zoon van 17 jaar

afhankelijk was van zijn elektrische

rolstoel. Zij hebben een cruise door

de Middellandse Zee gemaakt met

in- en ontscheping in Barcelona. In

Barcelona zijn ze naar het stadion

van FC Barcelona geweest en hebben

daarna een heerlijke cruise gemaakt

langs o.a. Italië en Frankrijk. Uiter-

aard aan boord van een hip schip waar

hij en zijn ouders zich helemaal thuis

voelden.”

THuiSzOrg“De groepsreizen doen wij in samen-

werking met verschillende thuiszorg-

organisaties. Zowel alleenstaanden

als echtparen reizen met ons. Bij

echtparen wordt de zorg bij de partner

uit handen genomen en zo kunnen

beide partners optimaal genieten van

een vakantie. De batterij opladen, je

ziet de mensen gedurende de cruise

opknappen. De kosten van de zorg

worden met iedere gast persoonlijk

besproken. Dit is sterk afhankelijk

van de persoonlijke omstandigheden,

verzekeringen en indicaties.”

verPleegKunDige“Als er een groep is hebben we

meestal één verpleegkundige op vier

patiënten, maar indien nodig zijn er

meer begeleiders. Douchen, aankle-

den en/of het toedienen van medica-

tie, het is allemaal mogelijk. Vanwege

het karakter van de reizen en gasten

is een groep meestal niet groter dan

15 tot 20 personen. Overigens hebben

de cruises ook mogelijkheden voor

mensen met een gehoor- of zichtpro-

bleem.”


Whauw: heerlijk cruisen

Va

ka

nt

Ie


De toegankelijkheid van de jacucci verschilt per schip. “De ervaring is

dat mensen in een rolstoel heel creatief zijn in het vinden van een op-

lossing. Aan boord van de Rotterdam zijn de jacucci’s iets verhoogd.

De gasten rijden hun rolstoel dan tegen de zijkant van de verhoging

en tillen zichzelf zo omhoog en schuiven zich de jacucci in.”

reiSaanbODDe volgende cruises zijn bij uitstek geschikt:

• 9aprilCanarischeEilandenenMadeira

• 18meien1augustusNoorseFjorden

• 15augustusOostzeemetSt.Petersburg

COSTa CruiSeS MeT THeaTerBij Costa Cruises kan men cruisen in Italiaanse stijl.

Alle schepen - met uitzondering van de Costa Marina -

hebben rolstoeltoegankelijke hutten. De Costa Serena

en Costa Pacifica hebben de meest toegankelijke hutten

namelijk 29 stuks, gevolgd door de Costa Fortuna en

de Costa Magica met 27. De hutten zijn beschikbaar

in verschillende categorieën waardoor men een ruime

keuze heeft in de gewenste ligging van de hut (een bin-

nen- of een buitenhut, laag in het schip of juist hoog). In

de hutten zijn de kledingkasten voorzien van verlaagde

legplanken en een verstelbaar rek voor de hangkleding.

De badkamers hebben een rolstoeltoegankelijke douche

met handgrepen, een opklapbaar douchestoel en een

verstelbaar douchekop. Verder is er een verlaagde wasta-

fel en op verzoek een verhoogde wc-bril. De cruisesche-

pen van Costa Cruises hebben speciale toegankelijke

plaatsen in de theaters en in de restaurants voor mensen

die in een rolstoel zitten. Voor alle passagiers met een

speciale zorgbehoefte wordt er aan het begin van iedere

cruise een informatiebijeenkomst gehouden door de

Guest Relation Manager.

HOllanD aMeriCa line MeT Privé balKOnDe Holland America Line is een

degelijke rederij die goede, veilige

en ruim toegankelijke hutten kan

aanbieden voor alle personen met een

handicap en bepaalde zorgbehoefte.

Holland America Line was bijna 10

jaar geleden de eerste rederij die een

speciaal tilliftsysteem aan boord van

haar cruiseschepen introduceerde.

Dankzij dit liftsysteem was het ook

voor passagiers die gebonden waren

aan een rolstoel mogelijk aan land te

gaan. Tegenwoordig is dit speciaal

liftsysteem aan boord van 13 schepen

van deze rederij. Alle cruiseschepen

van de Holland America Line hebben

rolstoeltoegankelijk hutten, maar de

schepen van de Signature klasse (ms

Nieuw Amsterdam en het ms Euro-

dam) en Vista klasse (ms Zuiderdam,

ms Westerdam, ms Noordam en ms

Oosterdam) hebben de meeste met 30

en 28 aangepaste hutten per schip. De

rolstoeltoegankelijke hutten hebben

alle douches, de badkamer zelf is toe-

gankelijk voor de rolstoel. De douche

heeft een verstelbare handdouche

en stevige leuningen. Er zijn zelfs

hutten met een privé balkon waarbij

de rolstoel toegang heeft tot een eigen

balkon. Bij de Holland America Line

kun je bij reservering extra facilitei-

ten opvragen, zoals bijvoorbeeld een

verhoogde toiletbril.


nOrWegian CruiSe line MeT jaCuzziNorwegian Cruise Line was de eerste

rederij die de wereld kennis liet maken

met het concept ‘Freestyle Cruising’.

Met Freestyle Cruising kunnen reizi-

gers zelf kiezen wat hun ideale manier

van vakantie vieren is. Of het nu een

luie vakantie wordt of juist een avon-

tuurlijke. Of men van formele diners

houdt of juist van informele avonden

met een vrije keuze in het tijdstip.

Deze nieuwe manier van cruisen heeft

veel nieuwe passagiers aan boord van

een cruiseschip weten te krijgen en is

sindsdien (deels) overgenomen door

enkele andere rederijen. Alle schepen

van Norwegian Cruise Line heb-

ben rolstoeltoegankelijke hutten aan

boord. De Norwegian Epic, Gem, Jade

en Pearl hebben de meeste rolstoeltoe-

gankelijke hutten: 27. Aan boord van

alle elf schepen van Norwegian Cruise

Line zijn de rolstoeltoegankelijke hut-

ten voorzien van verhoogde bedden,

kledingkasten met een verstelbaar rek

voor de hangkleding en extra brede

deuren. De badkamer is voorzien van

een douche met een douchestoel en

handgrepen. Zowel naast de bedden

als in de badkamer zijn voorzienin-

gen getroffen voor alarmering. De

Norwegian Epic, Gem, Jade, Pearl en

Pride of America hebben ook liften bij

de jacuzzi, zodat ook gasten met een

mobiliteitsbeperking van deze faciliteit

kunnen genieten.

MSC CruiSeS MeT TOeganKelijK zWeMbaDMSC Cruises biedt een authentieke

Italiaanse cruise-ervaring. De schepen

hebben een inrichting met veel Itali-

aans marmer en een aankleding van

messing en hout. Alle cruiseschepen

van deze maatschappij (met uitzonde-

ring van de MSC Melody) beschikken

over rolstoeltoegankelijke hutten.

Daarnaast zijn alle openbare ruimtes,

liften en restaurants volledig toegan-

kelijk voor rolstoelgebruikers. In het

casino en het theater zijn speciale

rolstoelplaatsen beschikbaar.

De MSC Splendida, MSC Fantasia en

MSC Divina hebben 43/45 rolstoeltoe-

gankelijke hutten. De MSC Magnifica,

MSC Poesia, MSC Orchestra en MSC

Musica hebben ieder 17 aangepaste

hutten aan boord. De MSC Opera,

MSC Lirica, MSC Sinfonia en MSC

Armonia hebben 4 rolstoeltoegan-

kelijke hutten. Deze hutten hebben

allemaal een douche, die toegankelijk

is voor de rolstoel, met een opklapbare

douchestoelen, handgrepen en in

hoogte verstelbare douchekop. Op het

toilet zijn een toiletverhoger en hand-

grepen aanwezig. Op deze schepen is

het zwembad ook toegankelijk voor

rolstoelgebruikers.

Va

ka

nt

Ie

21Support magazine - januari 2013www.fokuswonen.nl

We verlenen assistentie bij u thuis: 24 uur per dag, 7 dagen per week. U roept de assistentie op wanneer u deze nodig hebt. En u geeft zelf aan hoe u de assistentie wilt hebben. Op afroep en aanwijzing: dat maakt Fokus zo uniek. Bovendien huurt u de woning van een woningcorporatie, zijn de woningen van buiten niet als zodanig herkenbaar en liggen ze verspreid in de wijk. Gewoon wonen dus!

We hebben 97 projecten in meer dan 60 plaatsen in Nederland. Zo is er dus altijd een Fokusproject bij u in de buurt. Geïnteresseerd? Kijk op www.fokuswonen.nl voor de per direct beschikbare woningen.

Servicepunt helptHet servicepunt helpt u desgewenst bij het proces van indicatie, aanmelding en toewijzing van een Fokuswoning. Het servicepunt is elke werkdag bereikbaar via (050) 521 72 72 of [email protected].

Vrijheid en gewoon wonen met een lichamelijke handicap? Fokus maakt het mogelijk!

Het koor van Peter Koster is pas twee jaar oud, groeit als kool, geeft

uitvoeringen en ‘iedereen heeft lol’. Daarnaast wordt het koor steeds

beter door moeilijkere stukken.

Het is vrijdagmiddag half vier in het

oefenzaaltje in Bodegraven. Eigen-

lijk is de repetitie van het tweejarige

koor De Boreftse Zangers afgelopen,

maar nee, de zangers kunnen er geen

genoeg van krijgen. ‘Laten we er nog

een doen: My Bonny’. De koorleden

zingen uit volle borst en deinen met

de muziek mee. Als My Bonny is

gezongen klinkt er ‘Sari Mareis’. Dan

op het verzoek van een accordeoniste

‘Peter’, en tot slot nog ‘lang zal die le-

ven’ voor een koorlid dat jarig is. Als

bij het inpakken iemand vertelt dat ze

een paar maanden naar Amerika gaat,

zet een accordeonist het Amerikaanse

volkslied in. Het is duidelijk, deze

vrolijke groep mensen zingt ontzet-

tend graag.

Drie KOrenVoorzitter is Peter Koster en hij is

met zijn 46 jaar de jongste van het

koor. Vanaf zijn 24e zit hij in de

rolstoel door een zeldzame ziekte

waardoor zijn lichaam te snel het

benodigde vitamine E gehalte in zijn

bloed afbreekt (officiële naam AVED).

Peter is getrouwd met zijn jeugdlief-

de Anne (‘een gouwe vrouw’) en is ge-

boren en getogen in Bodegraven. Zijn

vak was technisch tekenaar. Door zijn

ziekte kon hij vanaf 2004 niet meer

werken. Peter: “Dan vraag je je af:

wat wil ik met mijn tijd doen. Vanaf

1995 was ik al lid van een koor, en dat

ben ik gaan uitbouwen. Ik zing nu

in drie koren: zeventien jaar bij het

Bodegraafs Vocaal Ensemble (BVE),

drie jaar bij Vivace Reeuwijk en nu

dus ruim twee jaar met De Boreftse

Zangers.” Boreft is Oudnederlands

voor Bodegraven, een dorp van ca.

20.000 inwoners even ten noordoos-

ten van Gouda.

vijfTig leDenDe aanleiding tot het koor De Bo-

reftse Zangers vond in 2010 plaats.

Er zongen vier mensen als verrassing

op een verjaardag van een 75-jarige.

Peter wilde al langer een koor forme-

ren en is met hen aan de slag gegaan.

“Er werd wekelijks bij mij (Peter)

thuis gerepeteerd, omdat mijn huis is

aangepast voor rolstoelgebruik. Een

ruimte huren was op dat moment

veel te duur. Nadat het koor al snel

steeds groter werd, moesten we toch

naar een ‘echte’ repetitieruimte gaan.

Nu zijn we inmiddels met vijftig

mensen. Er zijn een dirigente, een

drummer, drie accordeoniste(n)(s),

een gitarist/banjo/mondharmoni-

caspeler plus een reserve dirigent

en een reserve accordeoniste en de

anderen zingen.”

neDerlanDS rePerTOireHet repertoire bestaat uit meestal

Nederlandse liedjes zowel van vroeger

als van nu. Ook zingt het koor tal van

shanty- en zeemansliedjes waaronder

echte meezingers. De mensen van het

koor komen behalve uit Bodegraven

ook uit de regio. “De zangkwaliteit

is misschien niet van de allerbeste

kwaliteit, maar zoals in ons ‘lijflied’

staat: Het gaat ons om de lol.”

fanTaSTiSCHe SfeerEn dat kun je zowel bij de repetitie als

bij de voorstellingen goed merken. De

sfeer is fantastisch. Peter: “De meeste

melodieën worden eenstemmig ten

gehore gebracht maar zo hier en daar

zitten er ook meerstemmige uitvoe-

ringen tussen. De Boreftse Zangers

zingen niet vierstemmig. Dat doe ik

wel bij mijn andere koren. Met name

van het Bodegraafs Vocaal Ensem-

ble heb ik veel geleerd. Dat is een

prachtig koor met een hoog technisch

muzikaal gehalte. Daar zingen we

vierstemmig en krijgen de zangers de

partituur en een cd met de melodie

die hoort bij hun stem, mee naar huis

om te oefenen. Muzikaal is dat zeer

uitdagend, maar je moet wel bereid

zijn om tijdens een repetitie geduldig

te wachten en luisteren als de andere

stemmen oefenen.”

ParTiTuur beWerKen“Ik weet het een en ander van mu-

ziektheorie en daardoor ben ik in

staat om, net als bij het Bodegraafs


voorzitter van De Boreftse Zangers

Ho

BB

y

Vocaal Ensemble, de partituur en

zang te bewerken voor De Bodegraaf-

se Zangers. En ook daar merk ik dat,

ook al staat de gezelligheid voorop,

men toch ook steeds meer gaat voor

wat moeilijkere stukken. Overigens

had ik vroeger niet kunnen denken

dat ik zoveel plezier zou beleven aan

die simpele meezingers.”

beSTuurAls voorzitter staat Peter er zeker niet

alleen voor. “We hebben natuurlijk

een bestuur met een penningmeester

en een secretaris. Er is een waarne-

mend voorzitter, iemand die de p.r.

doet, een muziek- en technische com-

missie et cetera. Als alles loopt zoals

het zou moeten dan hoeft een voorzit-

ter alleen maar zijn controlerende

taak uit te voeren. Dat is op zich niet

bijzonder veel werk. Daarnaast moe-

ten er wel ook de bestuursvergaderin-

gen en de algemene ledenvergaderin-

gen geleid worden en daar kan qua

voorbereiding veel tijd in gaan zitten.

Je moet dan als voorzitter tijdig ‘de

vinger op de zere plek weten te leg-

gen’ en bij kunnen sturen dat alles

weer de goede richting op gaat.”

Vooralsnog is duidelijk dat de sfeer

uitstekend is, dus er valt vast weinig

bij te sturen.


Het koor De Boreftse Zangers

is te boeken. Optredens in de

regio kosten circa € 150. Het

koor is onder andere te beluis-

teren op 1 juni tijdens een groot

cultureel festival in Bodegraven

waar dan op diverse plaatsen

muziekuitvoeringen zijn.

www.deboreftsezangers.nl

Voorzitter van ‘ De Boreftse Zangers’,

Peter Koster.

naast de gezelligheid van onze trouwe viervoeter, kan de hond ook

zorgen voor een stuk zelfredzaamheid bij de algemene Dagelijkse

levensverrichtingen. en wat is er mooier dan zelf een huishond te

trainen tot je eigen hulphond. redacteur Monique Wijnen zit voor de

derde keer midden in dit proces. ze traint haar Siberische Husky tot

aDl-hond en vertelt over haar ervaringen.

Sinds 1998 bestaat het teamtrainings-

programma, waarbij je zelf je eigen

of een ‘tweedehands’ huishond traint

tot hulphond ofwel ADL-hond. Sanne

Singer, grondlegger van Stichting De

Hond Kan De Was Doen en hulphon-

denschool De CLiCK, stelde zichzelf

de vraag: ‘Als een ieder zijn of haar

hond trucjes kan aanleren, waarom

zou iemand met een lichamelijke

functiebeperking een huishond niet

die vaardigheden aan kunnen leren

die hij of zij nodig heeft?’

TeaMTrainingS-PrOgraMMaZe ontwikkelde het teamtrainings-

programma voor mens en (hulp)

hond, bestaande uit individuele lessen

thuis van één dagdeel per week, één

groepsles per maand in Zaltbommel

en een interne lesweek. Belangrijk is

dat je zelf dagelijks met de hond traint

en wat hij kan meteen gebruikt. Het

teamtrainingsprogramma duurt onge-

veer vier tot zes maanden. Samen met

mijn Golden Retriever Dani hoorde

ik tot de eerst gekwalificeerde teams.

Op dit moment volg ik voor de derde

keer het teamtrainingsprogramma.

Dit keer met mijn Siberische Husky

Santi.

DrOMenIn 1999 verhuisde ik naar mijn eerste

eigen huisje. Voor de dagelijkse

dingen in en om de woning kon ik

van de assistentie van Fokus gebruik

maken. Fijn, maar ik wil het liefst

zoveel mogelijk zelf doen en heb

ook heel wat hulp buiten de woning

nodig. Mijn aangepaste auto was net

klaar en ik had al ervaren dat het heel

vervelend is als je ergens op straat

staat en je laat je sleutel vallen of je

kunt de deur niet openen of niet bij

de bel. Altijd iemand meenemen is

geen optie.

Een ADL-hond zou ideaal zijn. Bo-

vendien droomde ik al jaren van een

hond. Een ‘kant en klare’ en in bruik-

leen verstrekte hond van toentertijd

Stichting Hulphond wilde ik liever

niet. Ik voer graag zelf de regie over

mijn eigen leven en wilde dus ook

mijn eigen hond trainen. Daarnaast

vond ik het belangrijk dat het mijn

hond en dus ook mijn verantwoor-

delijkheid zou zijn. Via via hoorde

ik van de nieuwe teamtraining en ik

was meteen enthousiast, ook al had

ik van tevoren geen idee dat ik door

de samenwerking met een hond zo

zelfredzaam zou worden.


een nieuweroedel

ze

lf

re

dz

aa

m

inTenSiefDe teamtraining met Dani was heel

intensief en leerzamer dan menig

opleiding die ik eerder had gevolgd.

Vooral omdat Dani mijn eerste hond

was – Sanne had hem voor me gevon-

den – en ik voor het eerst aan de slag

ging met de clickermethode.

belOnenDeze methode is gebaseerd op het

belonen van gewenst gedrag, een

combinatie van klassieke en operante

conditionering. Je gebruikt hiervoor

een ‘clicker’, een plastic behuizing

met een drukknop. Je hebt deze in

verschillende vormen en maten.

Inmiddels is er, voor mensen met

beperkte handfunctie, ook een elektri-

sche variant. Door hierop te drukken,

klinkt een ‘click’. Dit geluid is de

bekrachtiger ofwel een hulpmiddel

om de hond precies te laten weten dat

hij het gewenste gedrag vertoont. De

hond heeft geleerd dat na de ‘click’ –

de bekrachtiger – altijd een beloning

volgt. Hierdoor zal hij het beloonde

gedrag gaan herhalen. Deze manier

van leren sluit aan bij hoe een hond

zichzelf gedrag aanleert, namelijk

door actief dingen uit te proberen en

gedrag dat succes heeft – beloond

wordt – te herhalen. Je zult begrij-

pen dat het me heel wat tijd, energie

en oefening kostte voordat zowel ik

als Dani deze manier van trainen

helemaal begreep. Maar het resultaat

mocht er zijn.

gOlDen reTriever MilOToen Dani bijna negen was, kwam

huishond Milo op mijn pad. Tijdens

de jaarlijkse test met Dani – ieder jaar

kijkt de hulphondenschool hoe het

gaat met het team: verloopt de samen-

werking goed en is de hond nog op

gewicht – vertelde de trainer dat Milo,

een Golden Retriever van ruim twee,

bij zijn baasje weg moest omdat ze

geen tijd meer voor hem hadden. Na

een gedragstest en medische keuring,

ben ik in 2006 weer aan de teamtrai-

ning begonnen. Dani en Milo hebben

samen nog drie jaar voor me gewerkt.

Helaas worden honden, zeker grotere

rashonden, niet oud. In 2010 moest

ik – met pijn in mijn hart – Dani op

twaalf jarige leeftijd in laten slapen.


En nu wordt ook Milo alweer een

jaartje ouder, tien dit jaar. Aangezien

de honden zoveel voor me doen – van

aan- en uitkleden, zodat ik zelf kan

opstaan en naar bed kan gaan, alles

aangeven en knoppen indrukken,

zodat ik mijn werk op kantoor en op

locatie kan doen tot helpen met de

boodschappen – en ik niet zonder

kan, moest ik weer gaan denken aan

een tweede hond erbij. Dit vond ik

heel moeilijk, want het liefst wil ik

mijn leven lang met Milo samen-

werken. We zijn zo goed op elkaar

ingespeeld. We zijn samen één.

HuSKy SanTiIn mei heb ik alle voor- en nadelen

van een tweede hond op een rijtje

gezet en kwam tot de conclusie dat

ik weer met een leuke ‘tweedehands’

hond het teamtrainingsprogramma

wilde gaan volgen. Na twee Golden

Retrievers wilde ik graag iets an-

ders, een aparte kruising of zo. De

instructeurs van hulphondenschool

De CLiCK gaan – na een uitgebreid

gesprek over hoe je leven er uit ziet en

wat je verwacht van een toekomstige

Golden Retriever Milo op weg naar zijn

pensioen. Husky Santi volgt hem op.

hond – voor je op zoek naar een hond

tussen de één en drie jaar oud. Ove-

rigens kun je je ook aanmelden voor

het teamtrainingsprogramma met je

eigen huishond. Om me een beetje

te oriënteren op rassen en typen

honden, keek ik op Marktplaats. Ik

was verbijsterd over het grote aantal,

dat op de site wordt aangeboden en de

redenen waarom ze weg moeten.

verliefDTussen al deze honden zag ik een

Siberische Husky van net een jaar

staan en ik werd op slag verliefd. Ik

belde naar De CLiCK, waar ze verrast

reageerden: “We hadden alles qua ras

van je verwacht, maar geen Husky!

Denk er nog even over na.” Ik kon

Santi niet meer los laten en heb ge-

vraagd of een instructeur de gedrags-

test bij haar af kon gaan nemen.

Ondanks het feit dat het een hondje

was die voornamelijk in de roedel bui-

ten leefde en alles dus nog moest le-

ren, kwam ze redelijk goed uit de test.

En na een medisch onderzoek ben

ik met haar aan de slag gegaan. De

eerste dagen waren heel erg moeilijk.

Santi was zo’n ander leven gewend en

ik kende haar natuurlijk niet.

ze DOOK OP MilOToen ik op de tweede dag Milo iets

lekkers uit de kast gaf, als beloning

voor wat hij gedaan had en ik haar

niet meteen ook iets gaf, dook ze

bovenop Milo. Milo trok zich terug en

wilde niet meer werken. Ik belde met

de instructeur en samen hebben we

een plan gemaakt. Ik ben Milo weer

gaan belonen voor alles wat hij deed

en beloonde Santi wanneer ze zich

niet op Milo focuste, maar contact

met mij zocht. De eerste drie dagen

waren ontzettend inspannend, maar

er zat vooruit gang in.

Drie weken lang hebben we ons min

of meer afgesloten van de buiten-

wereld om met elkaar een nieuwe

‘roedel’ te vormen en met succes.

Vervolgens konden we ons gaan

focussen op de basis: ‘zit’, ‘af’, naast

de rolstoel lopen, hier komen, mee

naar het werk gaan en rustig liggen

wachten. Mensen denken vaak dat de

specifieke hulpvaardigheden moeilijk

zijn om aan te leren, maar eigenlijk

gaat er veel meer tijd zitten in ‘hoe ga

je met elkaar om’ en ‘wanneer geef je

wel of geen aandacht’.

CliCKerenEn toen moest ze de clickermethode

nog leren. We begonnen met de deur.

Santi had inmiddels geleerd dat,

wanneer ze met haar neus het gele

memobriefje aanraakte, ik clickerde

en ze een beloning kreeg. Het briefje

hebben we op de deur geplakt. Stapje

voor stapje leerde ik haar – of beter

gezegd leerde ze zichzelf door actief

na te denken over wat ze moest doen

om haar beloning te verdienen – de

deur dicht te duwen. Het was aan

mij om geduldig te wachten en op

het juiste moment te clickeren en

belonen.

Ook al is het de derde keer dat ik de

teamtraining volg, het blijft geweldig

om te zien hoe een hond werkelijk

nadenkt en leert. Inmiddels duwt

ze overal alle deuren dicht en zijn


Zou een ADL-hond jouw zelf-

redzaamheid kunnen vergroten

en/of je pijn kunnen verminde-

ren of heb je vragen?

Kijk dan op www.de-click.nl

STiCHTing De HOnD Kan De WaS DOenHelaas vergoedt een aantal ziek-

tekostenverzekeraars niet het

gehele bedrag van de teamtrai-

ning en komt het ook voor dat

een ziektekostenverzekeraar het

teamtrainingsprogramma niet

wil/kan vergoeden. In dat geval

kan een aanvraag worden in-

gediend bij Stichting De Hond

Kan De Was Doen. Dit kan ook

voor een hond als ‘kindermaa-

tje’. Vanuit verkregen giften en

donaties worden deze aanvra-

gen deels of geheel bekostigd.

Kijk voor meer informatie of

wanneer je een donatie wilt

doen op

www.dehondkandewasdoen.nl

Santi zal de eerste Husky in Nederland

worden, die ADL-hond is.ze

lf

re

dz

aa

m

we begonnen met apporteren. Mijn

sleutels en mobiel met hoesje brengt

ze al. Nu ze het eenmaal door heeft,

gaat het snel. Er staat nog een heel

aantal vaardigheden op haar te wach-

ten, ook al wil ik Milo wel een paar

dingen laten blijven doen. Overigens

train ik nu niet alleen Santi. Wanneer

ik Santi clicker om haar opdracht te

doen, clicker ik Milo om het te laten.

We zitten in een intensief en prachtig

leerproces.

binnenKOrT exaMenIn april hopen Santi en ik examen te

doen. Santi zal dan de eerste Sibe-

rische Husky in Nederland worden,

die ADL-hond is. We hopen nog lang

met elkaar, met zijn drieën, samen te

mogen werken.

verzeKering In principe wordt het teamtrai-

ningsprogramma vergoed door

je ziektekostenverzekeraar. Van

tevoren wordt er gekeken naar

je hulpvraag om te bepalen of

ze de training en de hond wel of

niet vergoeden. Dit traject volg

je samen met hulphondenschool

De CLiCK.

Meer informatie specifiek voor dwarslaesie?

Lees behalve Support Magazine ook De Ketting.

Kijk op: www.dwarslaesie.nlof vraag een proefnummer:Dwarslaesie Organisatie NederlandPostbus 61249702 HC [email protected]

Dwarslaesie Organisatie Nederland is de Nederlandse organisatie van mensen met een dwarslaesie. Binnen deze organisatie helpen mensen met een dwarslaesie elkaar bij alle voorkomende problemen.

Zie voor meer informatie onze

website. Wij kunnen u onze

brochures mailen of sturen per post.

Gemakkelijker rijden met je rolstoel, op alle paden en lanen

Gemakkelijker rijden met je rolstoel, op alle paden en lanen

Buiten Gewoon Mobielw www.aberrate.nl@ [email protected] 06 1562 8597, werkdagen van 11:00 tot 12:30

advertentie

Het moet de Porsche onder de rolstoelen zijn: fraai

en snel. We hebben het over de küschall advance,

een vastframe rolstoel, ontworpen volgens de

nieuwe filosofie waarbij de zitting het hart

van de stoel is.

Je zou kunnen zeggen dat Rainer

Küschall de moderne handbewogen

rolstoel heeft uitgevonden. Moe van

de zware en onhandelbare rolstoe-

len waar hij na het oplopen van

een dwarslaesie in terecht kwam,

ontwierp hij zijn eigen stoel. De rest

van het verhaal is bekend. Küschall

groeide uit tot één van de grootste en

meest innovatieve rolstoelbouwers

ter wereld.

ziTTing belangrijKBij het ontwerpen van de nieuwe

Advance heeft Rainer Küschall alle

bestaande ontwerpmethodieken

overboord gegooid. Tot nu toe werd

een zitkussen bij een stoel gekozen

of een stoel rondom een zitkussen

voor een bepaalde zitproblematiek.

Bij de küschall Advance werd bij het

ontwerp in de eerste plaats uitgegaan

van de zitting, en het frame komt nu

op de tweede plaats.

OnTzien PijnPunTenHierdoor heeft de rolstoel een zeer

‘stijf karakter’, wat leidt tot uitermate

goede rijeigenschappen. De zitting

heeft aan de achterkant flexibele

‘lamellen’ zodat druk- en pijnpun-

ten ontzien worden. Deze lamellen

kunnen door middel van smalle

spanbanden worden ingesteld naar

individuele behoefte.

inSTelbaarDe zithoogte achter en het zwaarte-

punt kunnen door middel van een

gepatenteerd ‘schuifsysteem’

traploos worden ingesteld. Dit

is geïntegreerd in de zitmodule

evenals de remverstellingen.

Ook is de eveneens gepaten-

teerde voorwielophanging

zowel in hoek als hoogte

instelbaar.

DeMOnTabel vOOrfraMe Het nieuwe

Quick Release

frame biedt de

mogelijkheid

het voorframe

aan te passen

aan persoonlijke

wensen. Dan

kunnen vragen

beantwoord wor-

den als: ‘Welke

kleur trek ik aan

vandaag?’ (Jawel, er

zijn diverse kleuren.)

‘Welke framehoek: 75

graden of 90 graden’ of

‘welke voorwielen passen

het best bij mijn plannen voor

vandaag’. (Niet onbelangrijk: een

nieuw frame in een andere kleur kost

€ 550,- ex btw.) Gemakkelijk kan men

het ene voorframe inwisselen voor


De nieuwe küschall Advance

mo

BIl

Ite

It

het andere door de innovatieve Quick

Release bevestiging van het voor-

frame en omdat het materiaal carbon

licht van gewicht is. Carbon wordt

overigens

ook veel ge-

bruikt in de

autosport,

vliegtuig-

bouw en voor fietsframes

Kleine auTODoor het lage gewicht is de stoel ook

goed te vervoeren in een kofferbak

van een kleinere auto, mede om-

dat hij verkleind kan worden voor

transport. Als men dat wenst dan

bestaat overigens de mogelijkheid


küschall Advance

naar verloop van tijd bijvoorbeeld een

75gr frame in te ruilen voor een 90gr

frame.

Dit alles met behoud van alle be-

langrijke eisen voor een moderne

stoel, nl: zitcomfort, gebruiksgemak

en functionaliteit, plus: hij ziet er

gewoon mooi uit. Tot slot: leverancier

is Invacare uit Ede. www.invacare.nl

De zitting is het hart van de

nieuwe küschall Advance

Het voorframe is leverbaar

in diverse kleuren.

De enthousiaste atlete Marlou van rhijn, beter bekend als de

‘blade babe’ kan haar geluk niet op. afgelopen zomer deed ze

in londen voor het eerst mee aan de Paralympische Spelen. ze

won een zilveren en gouden plak en verbeterde haar eigen en het

wereldrecord. niet voor niets is ze verkozen tot gehandicapte Sporter

van 2012.

Tot 2009 maakte de 21-jarige Marlou

van Rhijn deel uit van de nationale

selectie voor zwemmers. Ze verloor

haar motivatie voor de topsport en

richtte zich op haar studie commerci-

ele economie en het studentenleven.

Maar bloed kruipt waar het niet gaan

kan. Marlou miste de adrenaline van

sport en zocht een nieuwe uitdaging.

Drie jaar geleden werd ze benaderd

door de bondscoach van de Paralym-

pische atletiekploeg Guido Bonsen.

Ze ging er kijken en wist het meteen:

sprinten werd haar nieuwe sport. In

mei kwalificeerde Marlou zich voor

de Paralympische Spelen. Als begin-

neling in deze tak van sport, was

deelname voor haar al een droom. Ze

wilde het beste uit zichzelf halen en

dat deed ze.

SPrinTen“Ik ben geboren zonder volledige

voeten en loop al mijn hele leven op

prothesen. Dit is voor mij gewoon.

Desondanks had ik nooit aan sprinten

gedacht. Ik was dan ook verrast toen

ik werd opgebeld door de bondscoach

met de vraag of ik Oscare Pistorius

– de ‘Blade runner’ – kende. ‘Met

twee onderbeenamputaties heb je

de ideale handicap voor atletiek,’ zei

Guido. Ik zou er niet aan gedacht

hebben een sport te gaan beoefenen

vanwege mijn handicap. Toen ik op

de atletiekbaan ging kijken en voor

het eerst op de carbonnen blades – de

inmiddels veel besproken prothesen

– stond, voelde dit fantastisch. De

blades voelen, in tegenstelling tot

mijn gewone prothesen, heel soepel

aan, als normale benen. Ze zijn heel

flexibel en ik zie ze als een verleng-

stuk van mijn lichaam. De kracht die

ik er in stop, krijg ik weer terug. Het

is dan ook voortdurend zoeken naar

de juiste balans, daarom is het haast

niet te doen om stil te staan en is het

de kunst de blades onder controle te

houden. In vergelijking met sprinters

met één blade duurt het bij de start

iets langer voordat ik vaart kan ma-

ken, maar als ik eenmaal ga, dan gaat

het heerlijk hard.”

blaDeSOp haar razendsnelle blades won

ze tijdens de Spelen de 200 meter

in een tijd van 26,18 seconden en

verbeterde daarmee haar eigen en het

wereldrecord. Marlou won vier dagen

eerder al zilver op de 100 meter.

“Ik houd van snelheid en uitdaging.

En heb enorm geluk gehad met het

professionele team waar ik in terecht

kwam. Daar zit zoveel kennis en ‘pro-

thesekoning’ Frank Jol is heel goed in

zijn vak. Het enige wat ik in Papen-

dal moest doen was hard trainen en

dat heb ik gedaan. Maar ik had niet

verwacht dat ik deze tijden zou lopen.

Ik was ongelofelijk blij. Het is ook zo

gaaf om in een uitverkocht stadion

te sprinten met al die enthousiaste

toeschouwers.”

En dan als je denkt dat je alles hebt

gewonnen, wordt je nog eens uitge-

roepen tot Gehandicapte Sporter van

het jaar. “Ja, echt ongelofelijk. Dit had

ik natuurlijk nooit verwacht toen ik

drie jaar geleden werd gebeld door

Guido. Ik ben echt zo blij en ben zo

dankbaar voor de steun die ik van

hem en het hele team, van Frank en

mijn familie heb gekregen. Ik ga lek-

ker door met trainen en kijk natuur-

lijk alweer uit naar de Paralympische

Spelen in Rio.”


Marlou van rhijn,

Fotograaf: Helene Wiesenhaan

gehandicapte sporter van 2012

Sp

or

t


Marlou van rhijn, gehandicapte sporter van 2012

zo denken we over hetinstellenvan eenquotum

“Ik wil geen ‘moetje’ zijn, ik wil wer-

ken vanwege mijn kunnen! Geluk-

kig is dit ook al acht jaar het geval.

Helaas bekijkt niet iedere werkgever

het op deze manier. Wellicht is een

verplicht quotum een middel om

juist deze werkgevers te ontdoen

van hun rugzak met vooroordelen.”

Dat zei redacteur Support Magazine

Monique Wijnen onlangs in het

tv-programma De Vijfde Dag van de

EO. Ook in dit programma ging het

over de plannen van de regering om

met ingang van 2018 werkgevers met

meer dan 25 werknemers een boete

te geven als ze geen mensen in dienst

hebben met een arbeidshandicap. Wij

legden aan het lezerspanel de vraag

voor ‘Hoe denkt u over het instellen

van dit quotum?’ De reacties zijn zeer

verschillend.

eerlijK SOlliCiTeren“Ik ben niet zo’n voorstander van

deze verplichting. Mijn ervaring is dat

je beter zelf een eerlijke, doch duide-

lijke sollicitatie kunt bewerkstelligen.

Beide partijen staan er dan positief

in. Durven elkaar goed en oprecht

te bevragen, en de beperking - in

welke hoedanigheid dan ook - staat

er niet tussen in. Het klinkt mis-

schien wel wat simpel, maar is zeker

het proberen waard! Zelf heb ik dit

zo in de zeventiger jaren gedaan en

heb 24 jaar bij dezelfde baas gewerkt.

Misschien is dat heden ten dage

moeilijker omdat allerlei instanties er

zich mee bezighouden en zodoende

je eigen initiatieven worden wegge-

nomen. Een boete heeft denk ik ook

geen impact. Er zijn allerlei redenen

te bedenken om hier mee weg te

komen. Ik denk ook dat de Wajong

regeling een grote boosdoener is.”

Wilma Verhoof

nieT afDWingen“Ik ben onlangs met pré-pensioen

gegaan. Mijn laatste werkgever is

Achmea, waar een quotum als bij-

zonder aandachtspunt door het hele

bedrijf gepromoot wordt. Vanaf mijn

geboorte ben ik linkszijdig spastisch,

wat verergerd is door een brom-

fietsongeval. Sindsdien loop ik met

een beenbeugel. Ik mocht eens op

gesprek komen bij Gazelle in Dieren,

maar de PZ functionaris presteerde

het om bij het binnenkomen op te

merken dat ik eigenlijk al te oud was

(44 destijds), maar nu hij mij zag

lopen van verdere interesse afzag....

Ik had hem het liefst een dreun in het


De een wil werkgevers belonen als ze iemand met een

arbeidshandicap aannemen. een ander wil werkgevers een dreun

geven omdat ze niet meewerken. Hier de vele reacties op het

onderwerp arbeidsquotum.

le

ze

rS

pa

ne

l

gezicht gegeven. Ik heb me omge-

draaid en ben gegaan met de opmer-

king dat ik er dan ook niet zou willen

werken. Toen ik terugreed voelde ik

me compleet afgeschreven, maar het

leidde er wel toe dat ik andere wegen

zocht via omscholing naar beter bij de

fysieke situatie passend werk.

Naderhand heb ik ook prettiger erva-

ringen (vooral na omscholing in de

IT-branche) meegemaakt. Daarmee

wil ik aangeven dat je een quotum

naar mijn idee niet kunt/moet

afdwingen. Het zal sterk van perso-

neelszaken afhangen of dit wel of niet

een succes wordt, maar onder dwang

zal de kans daarop klein zijn.”

Gé Snoek

vOOr“Ik vind het een goed plan van de

regering. Ik sta hier 100% achter. Ik

denk dat er veel gehandicapten aan

de slag willen, zover het mogelijk is

natuurlijk, met hun handicap.”

Maria Wormhoudt

bOeTe Mag“Allereerst heeft niemand voor

niets een arbeidshandicap en in de

maatschappij is er weinig begrip voor.

Doordat ik vanwege mijn handicaps

geen rijbewijs heb, ben ik voor de

maatschappij niet interessant, terwijl

ik wel op eigen kracht een afgeronde

HBO-opleiding heb voltooid in de

avonduren. Mobiliteit is het tover-

woord tegenwoordig, terwijl in mijn

geval thuiswerken even goed kan. Van

mij mogen bedrijven die geen men-

sen met een arbeidshandicap in dienst

nemen een boete opgelegd krijgen.

Inpassing in een arbeidsomgeving is

vrees ik nog een heel lange weg in dit

land. Althans, als ze mij zouden bena-

deren, zou ik echt niet meer geneigd

zijn om naar sommige bedrijven toe

te gaan, simpel doordat daarvoor mij

al te veel onrecht aangedaan is bij veel

pogingen om te kunnen werken.”

J.G. Rusman

laaT je TalenTen zien“Mensen met een beperking zitten


in de categorie die ook aan het werk

moet. Ze worden zelfs gekort als ze

niet mee werken. Heel veel mensen

met een beperking doen hun uiterste

best om een baan te krijgen, maar om

wat voor reden dan ook lukt het hun

maar steeds niet. Maar ik ben ervan

overtuigd dat ze talenten hebben. La-

ten we daarom naar deze talenten op

zoek gaan en ze aanbieden. Mensen

die heel lang kunnen zitten, kunnen

ook op een grasmaaier zitten of op

een heftruck, maar ook adviseur over

toegankelijkheidsvraagstukken bij de

gemeente worden. Daar hebben we

veel ervaring in. We moeten veel meer

onze talenten laten zien. Nu moeten

de anderen dat nog weten. Een ander

probleem is dat heel veel bedrijven

niet rolstoeltoegankelijk zijn. Een

vervelend probleem als je gaat sol-

liciteren.”

Jan van Slochteren

vOOr Mij OnMOgelijK“Als ik half had gedacht dat ik iets had

gekund, had ik allang bij het UWV

Redacteur Monique Wijnen tijdens de

opname voor het tv-programma De Vijfde

Dag van de EO waarin het onderwerp

arbeidsquotum werd behandeld.

of zo aangeklopt, maar de combi van

fysieke en cognitieve beperkingen

maakt het voor mij onmogelijk om

te werken. Door mijn beperkingen

raak ik gedesoriënteerd als er een

donkere vloer en/óf donkere wanden

zijn. Zwarte tegels met witte voegen,

zijn helemaal een ramp. Een bedrijf

kan dan wel rolstoeltoegankelijk zijn,

maar daar schiet ik niks mee op. Ik

gun het anderen die wel kunnen wer-

ken zo graag een baan die bij hem/

haar past.”

Naam bij de redactie bekend

belgiëIk woon en werk in België, ben

rolstoelgebonden en heb een manage-

mentsfunctie bij een groot bedrijf.

Ik bekijk een dergelijke maatregel

dus enerzijds als persoon met een

handicap, maar anderzijds ook als

werkgever. Over het algemeen ben

ik voorstander van een dergelijke

maatregel; grotere bedrijven kunnen

meestal op een relatief eenvoudige

manier de nodige aanpassingen aan

de werkomgeving doorvoeren en

worden hier door de Belgische staat

in gesteund door een zgn. inschake-

lingspremie. De rest moet dan vanuit

de persoon met de beperking komen:

de nodige flexibiliteit en uiteraard

- net als bij elke werknemer - inzet

en betrokkenheid, maar natuurlijk

moet die persoon ook over de vereiste

skills beschikken. Kortom: we zouden

terecht moeten komen in een situatie

waarin een handicap niet meer dis-

criminerend werkt en waar de meest

geschikte persoon voor de job die job

ook krijgt en niet vooraf aan de kant

gezet wordt. Het zou redelijk absurd

zijn als een bedrijf voor een bepaalde

functie een minder geschikt persoon

moet aannemen om aan zijn quotum

te voldoen.”

Guy Van Royen

liever belOning Dan STraf“Ik vind de stelling een goede, zeker

omdat het de integratie bevordert, en

aan een baan komen met een arbeids-

beperking is niet makkelijk. Er moet

wel mee worden opgepast. Ik zou

gaan voor een beloning in plaats van

een beboeting. Dit omdat sommige

directeuren/bazen behoorlijk kortzich-

tig zijn als het gaat om mensen met

een arbeidsbeperking. Ze willen ze

zelfs niet als vaste vrijwilliger. Daarom

zou werken op die plaats een nacht-

merrie worden en dat wil je juist niet

met deze wet. Ik denk dat belonen

beter werkt. De werkgever accepteert

iemand met een beperking dan sneller

als onderdeel van het bedrijf en zal

hem of haar dan sneller waarderen,

dan dat je het ‘moet’ertje’ bent van een

regel of wet.”

Naam bij redactie bekend

zinTuigen WOrDen geCOMPenSeerD“Mensen die op het ene vlak een

beperking hebben, blinken vaak uit op

een ander vlak. Zo worden zintuigen

die niet ideaal werken, vaak door ande-

re zintuigen gecompenseerd. Mensen

die meer uitdagingen in het leven heb-

ben, zijn daardoor mentaal sterk ge-

worden. Met het nieuwe werken - veel

vanuit huis en op eigen momenten

- zijn er ook veel mogelijkheden voor

mensen die moeilijk mobiel zijn. Men

kan de taken binnen een bedrijf daar-

mee ook anders onder werknemers

verdelen. Hier kan een grote efficien-

cyslag worden geslagen, met econo-

mische voordelen voor de werkgevers.

Met de ratificatie van het VN-verdrag

van de rechten van mensen met een

beperking, wordt toegankelijkheid van

gebouwen en informatie op enigerlei

wijze verplicht. Daarmee komt er door

het quotum nog een extra impuls

om ook werkplekken toegankelijk te

maken, terwijl ik ervan overtuigd ben,

dat toegankelijkheid toch al een econo-

mische impuls aan een bedrijf geeft.

Ontoegankelijkheid houdt immers

ook klandizie buiten.”

Gaby Verdouw

bOeTe MOeT HOOg zijn“Ik heb twintig jaar als senior-inter-

cedente in de arbeidsbemiddeling

gezeten en zit nu helaas midden in

een ontslagprocedure. Ik weet ik uit

ervaring dat het aannemen van een

arbeidsgehandicapte prima is wanneer

het goed met de zaken gaat, maar zo-

dra het minder gaat, ben je de klos. De

boete moet wel zo hoog zijn dat werk-

gevers deze niet op de koop toenemen.

Verder vind ik dat bedrijven uit ‘goed

werkgeversschap’ of ‘maatschappelijk

betrokkenheid’ arbeidsgehandicap-

ten in dienst moeten nemen en/of

houden.”

Mariette Endel

vOOr STiMuleren“Ik ben erg voor het stimuleren van

het aannemen van mensen met een

beperking. Heb geleerd dat belonen

voor goed gedrag een uitstekend mid-

del is. Maar mensen met dwang aan

laten nemen lijkt me geen prettige

manier om aan een baan te komen en

de werksfeer niet ten goede komen.

Om die redenen ben ik tegen het

quota systeem.”

Desiree uit Bernheze

OnDerSCHeiD TuSSen nOrMal en nieT-nOrMaal“Initiatieven van de regering kunnen

een belangrijke stimulans zijn. Echter

belonen is heel wat prettiger dan straf-

fen. Op ‘arbeidshandicaps’ zijn al heel

wat stigma’s geplakt, dit negatieve

effect wordt met bestraffende maatre-

gelen versterkt. Een werknemer die op

straffe van boete aan het werk wordt

gesteld, in welke sfeer komt deze

terecht? Ik denk dat ‘t zeer nadelig is


le

ze

rS

pa

ne

l

wanneer men dergelijk onderscheid

aanbrengt tussen normale en ‘van de

norm’ afwijkende mensen. Discrimi-

nering in omgekeerde volgorde.

In het verleden werd meer belonend

gestimuleerd, echter helaas niet voor

lange tijd, waardoor werkgevers bin-

nen afzienbare tijd weer afstand kon-

den doen van de doelgroep. Dat was

nogal eens geld weggooien. Duurzaam

investeren in positieve zin zal betere

arbeidsrelaties, omstandigheden en

voortgang bevorderen.”

Christa Reijnen

lezerSPanel zOeKT Meer leDenSupport Magazine heeft zijn lezerspanel

een vraag gesteld. De antwoorden staan

hier. We willen het panel meer inzetten

en zoeken dan ook meer mensen die we

per mail een vraag of een stelling mogen

toesturen. Vervolgens komen de reacties

in Support Magazine. Doet u mee aan

ons panel? Mail:

[email protected]

advertentie

in irak moeten mensen met een beperking worstelen om niet tot

bedelaarsniveau te raken. ze protesteerden door een maand in

hongerstaking te gaan.

We kennen Irak voornamelijk als het

land van de voormalige dictator Sad-

dam Hussein en van de golfoorlog die

ruim een jaar geleden eindigde. Maar

het is ook het land van de Eufraat en

de Tigris, ofwel van de regio waar ooit

het paradijs zou hebben gelegen. Een

paradijs is het nu voor weinig men-

sen. En zeker niet voor mensen met

een beperking.

HOngerSTaKingIn de stad Sulemaniya, in het noorden

van Irak krijgen mensen met een be-

perking honderd euro per maand om

hun zorgkosten en levensonderhoud

van te betalen. Zonder hulp van fa-

milie zijn ze vaak veroordeeld tot een

bedelaarsbestaan. Om veranderingen

af te dwingen gingen zes mannen in

november voor een maand in honger-

staking. En hun strijd gaat door.

TenTDe tent voor het statige overheidsge-

bouw in een dure wijk in Sulemaniya

lijkt van een afstand op een typische

werktent van stratenmakers. Bin-

nen liggen echter dekens en staat

een klein straalkacheltje. De vier

voorgaande nachten sliepen hier zes

gehandicapte mannen. Drie lijden aan

polio, twee zijn het slachtoffer van een

auto ongeluk en een raakte gehandi-

capt in de burgeroorlog die twintig

jaar geleden in de regio woedde. Ze

zijn vastberaden niet te eten noch te

vertrekken voordat de overheid hen

meer geld toezegt.

STrijDbaar“We zijn hier om te bewijzen dat

het ons ernst is,’’ zegt actievoerder

Ary Mohammed (38). Geleund op de

krukken waar hij sinds zijn eerste

levensjaar door polio tot veroordeeld

is, maakt hij een strijdbare indruk.

Naast hem zit een man in een rolstoel

naast een blinde man met een zwarte

zonnebril en dito bontmuts. Omringd

door een stuk of vijftig mensen luiste-

ren ze naar de opzwepende woorden

van hun strijdbare kameraden. Ze

hebben met elkaar gemeen dat ze in

financiële moeilijkheden zitten door

een handicap of de zorg voor een

gehandicapt familielid.

auTO OngeluKEen andere actievoerder is Hayder

Osman (44). Hij verloor zijn beide be-

nen tijdens een auto ongeluk toen hij

negentien jaar oud was. Zijn baan als

bouwvakker moest hij noodgedwon-

gen opgeven en hij werd grotendeels

afhankelijk van de hulp van zijn

ouders. Die kunnen de kosten voor

zijn levensonderhoud en zorg echter

amper opbrengen. “Ik voel me daar

dagelijks schuldig en ongelukkig om.

Dit is iets wat ik zelf hoor te doen.

Niet zij,’’ zegt hij zorgelijk. Om aan

een bedelaars bestaan te ontkomen

vult hij aanstekers op de markt.

faMilieZonder hulp van familie of vrienden

redden de meeste gehandicapten in

Irak het niet. Vaak moeten ze bedelen

om te overleven. Mohammed: “De

schaamte bij deze mensen zit soms zo

diep dat ze naar een andere stad rei-

zen om niet herkend te worden. Maar

ze hebben geen andere keus. Je kunt

niet altijd aankloppen bij je familie als

je weer eens naar de dokter moet.’’

TaxiZelf vond hij een andere oplossing

om aan geld te komen. “Ik bestuur

een taxi. Dat mag eigenlijk niet omdat

ik maar één been heb die werkt. Maar

het is beter dan bedelen. Ik kan nu

net de huur van mijn huis betalen en

voor mijn vrouw en pasgeboren kind

zorgen.’’

erbilDe Koerdische regionale regering

(KRG) heeft eind december 2012

laten weten momenteel niet aan de

wensen van de actievoerders gehoor te

kunnen geven. Dit tot onvrede van de

actievoerders, die om hun argumen-

ten kracht bij te zetten eind december

naar de regionale hoofdstad Erbil

reisden om de druk op de regering op

te voeren. De actievoerders hebben

de overheid tot begin februari de tijd

gegeven om iets aan hun erbarmelijke

situatie te doen. Verandert er niets,

dan staan nieuwe acties te wachten.


Op de bres tegen armoede in irak

ma

at

SC

Ha

pp

Ij


tegen armoede in irak

In rolstoel Hayder Osman met

naast hem Ary Mohammed.

Tekst en foto’s: Lennart Hofman

technische snufjes | de nieuwste hulpmiddelen | psychologie

JA, ik neem een abonnement!

ik ontvang zes edities van Sup-port Magazine plús de jaarlijks verschijnende Support vakan-tiegids. ik kies voor:

een jaarabonnement met welkomst-korting: ik betaal het eerste jaar

€ 22 in plaats van € 26.

een tweejarig abonnement voor € 36.

een jaarabonnement met als wel-komstgeschenk het boek rolstoel-kunde van kees van Breukelen ter waarde van € 12,50. ik betaal € 26.

een digitaal abonnement met wel-komstkorting: ik betaal het eerste jaar € 15 in plaats van € 20.

naam

Adres

postcode en plaats

telefoon

e-mail

Handtekening

Ja, u mag mij bellen voor informatie indien nodig.

Stuur de bon in een envelop Abonneren kan ook via:zonder postzegel naar: www.supportmagazine.nlSupport Magazine e-mail: [email protected] 20014 telefoon: 070 336 46 002290 vg wateringen

Prijzen geldig voor 2013. U abonneert zich tenminste voor een jaar en tot wederopzegging. Abonnemen-ten kunnen elk moment ingaan en worden na een jaar automatisch verlengd. Opzeggen kan tot 1 maand

voor het verstrijken van het eerste abonnementsjaar en daarna per drie maanden.

vul nu de bon in voor een Abonnement

altijd iets te beleven met support Magazine

mobiliteit | werk | vakantie | sport | wonen | relaties | lekker leven

2013

vakantiegidsMagazine over leven, wonen en werken Met een lichaMelijke beperking

Vakantie producten

FrankrijkDuitsland

Spanje

Top 3 vakanties

nr 4 AUG 2012

Jetze Plat naar de top

Ayurveda Kennis van het leven

Harleyverkoperin rolstoel

MAGAzine over leven, wonen en werken Met een lichAMelijke beperkinG

NR 3 JUNI 2012

Aangepaste studentenwoning

Aikido innerlijke kracht

Support2012

MAGAZINE OVER LEVEN, WONEN EN WERKEN MET EEN LICHAMELIJKE BEPERKING

support-03-juni2012.indd 1 25-05-12 10:24

NR 1 FEB 2012


psycholoog in een rolstoel

Buikdansen met een beperking

Liverpool:ticket to ride

Support-feb12.indd 1 27-01-12 14:06

NR 2 MEI 2012

Wouter BOs(K) Politicus af, BOSK aan

dry needling Effectief tegen pijn

AangepastZaans huis


beursspecial9 t/m 12 mei 2012Jaarbeurs Utrecht

Support-apr12.indd 1 13-04-12 15:41

nr 6DEC 2012

Funda uit GTST

Robotauto

Wintersport in Italië

MagazinE ovEr lEvEn, wonEn En wErkEn MEt EEn liChaMElijkE bEpErking

Ken je rolstoeltoegankelijke toiletten?Download de WheelMate app

StomazorgUrologie & continentiezorgWond- en huidzorg

Coloplast BV Postbus 1111

3800 BC AmersfoortE-mail: [email protected]

Telefoon: 0800 - 022 98 98 www.coloplast.nl

Coloplast ontwikkelt producten en diensten die het leven makkelijker maken voor mensen met een fysieke aandoening. We richten ons op stomazorg, urologie, continentie zorg en wond- en huidzorg. Daarbij werken we nauw samen met mensen die onze producten gebruiken. Dit helpt ons om producten te ontwikkelen en oplossingen te bieden die aansluiten op de persoonlijke behoeftes van onze klanten.

Het Coloplast logo is een geregistreerd merk van Coloplast A/S. © 2012-12All rights reserved Coloplast A/S, 3050 Humlebæk, Denmark.

Deel je kennis. Voeg vandaag nog locaties toe aan de WheelMate app. Je bent dan altijd up-to-date waar je ook bent. Hoe meer locaties er worden toegevoegd des te bruikbaarder de app wordt.

Het vinden van schone, toegankelijke toiletten is voor rolstoelgebruikers vaak een grote uitdaging. Een uitstapje naar een onbekende plaats vergt veel voorbereiding. De WheelMate van Coloplast biedt hulp. De app maakt het mogelijk om snel en simpel een rolstoeltoegankelijk toilet te vinden.

Beschikbaar voor Android en Iphone. Ga vandaag nog naar de app store en download de WheelMate app.

Created by Coloplast – Powered by you

CAI-1365-1•Adv Wheelmate WT.indd 1 20-12-12 14:02

Power your life with the SmartDrive!De SmartDrive helpt je vooruit en ontlast je schouders/polsen. Je legt met minder moeite, langere afstanden af en de krachtige motor helpt je moeiteloos hellingen te nemen en over tapijt, gras, etc. te rijden. Je gaat verder, doet meer en bent onafhankelijker.

Simpel: ‘Push to go’ en ‘brake to stop’Je activeert de SmartDrive door je rolstoel normaal, via je hoepels, aan te drijven. De SmartDrive neemt je snelheid over en handhaaft deze totdat je afremt met de hoepels. Of je activeert de SmartDrive met de bedieningsknop: zonder je hoepels aan te drijven word je op de gewenste snelheid gebracht en gehouden. Voor het nemen van hellingen heeft de SmartDrive de uitermate handige ‘PowerPush’ functie met terugloop weerstand.

Compact en gebruiksvriendelijkHet lage gewicht en het compacte design maakt de SmartDrive uiterst gebruiksvriendelijk. Makkelijk mee te nemen in de auto en eenvoudig aan- en af te koppelen. Haak de motorunit aan de connector op de camberbar (asbuis) van je rolstoel. Haak de accu aan de zitbekleding. Plug de verbindingsdraad van de accu in de motorunit. En de SmartDrive is klaar voor gebruik: zó simpel als wat! De motorunit roteert vrij om de camberbar zodat wheelies en het nemen van stoepen geen probleem zijn.

Maak snel een afspraak om de SmartDrive zelf te ervaren!

*) Actieradius en snelheid zijn afhankelijk van de ondergrond, hellingshoek, gewicht van de gebruiker en accu conditie. Voor het gebruik van de SmartDrive is een vast frame rolstoel met camberbar een vereiste.

Specificaties*

Actieradius: 16 kmMax. snelheid: 7,2 km/h

Vermogen: 250 WVoltage: 24 V

Totaal gewicht: 8,9 kg

Double Performance B.V.Antwerpseweg 13/12803 PB Gouda, Nederland

tel: + 31(0)182 - 573 833email: [email protected]

website: www.doubleperformance.nl

Double Performance: rolstoel & handbike expertisecentrum

SmartDriverevolutionaire ‘power-assist’ voor je rolstoel

© D

ou

ble

Per

form

ance

flexibel

krachtig

lichtgewicht

makkelijk

2013 0011 dp adv smartdrive A4-06.indd 1 07-01-13 19:11

Support magazine nr.1/2013

Documents

Transcript of Support magazine nr.1/2013