GooiseAtletiek ClubHilversum

juni 2015

2 GACMAG

juni2015

Jaargang 80 nummer 831/12 - juni 2015

In dit nummer: EEN INITIATIEF DAT OP-VOLGING VERDIENT 4,,De wekker gaat om 6:30! Dit is het. De dag waar we maanden naartoe gewerkt hebben.’’ De Rotterdam Marathon.

DUBBELPORTRET: “EENS EEN LOPER...” 10Allebei vrouw, bijna even jong en allebei hardlopend bij GAC. Vrijwel op hetzelfde moment lid geworden.

GOOISE ARCHEOLOGIE TIJDENS HET LOPEN 12We lopen met zijn allen wat af door de natuurgebieden rond Hilversum. Daarnaast is het Gooi ook archeologisch erg interessant.

MEER LOPERS, MINDER SNELLE MARATHONS 14Het aantal leden van GAC is sinds de jaren 80 sterk gestegen, maar het aantal GAC-ers dat de marathon binnen de drie uur loopt is gedaald.

colofon Jaargang 80 - Nummer 831/12 - Juni 2015

Redactie:Edward Swier - Joost Huijsing - Esther Gross - Elmer van Krimpen - Hans JonkerSiebe Turksma - Lineke Braspenning - Ferdy Cornelissen - Stéphane Wienneke Eindredactie: Carla van LingenVormgeving: Siebe Turksma/ Ron MeijerBasisontwerp huisstijlconcept: KentieDesign bno | www.kentiedesign.euFotografi e: Wim Kluvers, Siebe Turksma en Matthieu van den BergOmslagfoto: Wim KluversDrukkerij: Drukkerij Badoux, Houten

Inleverdatum kopij magazine september: 1 augustus 2015 Mailadressen:Kopij Magazine: clubblad@gach.nlNieuwsbrief: nieuwsbrief@gach.nlWebsite: communicatie@gach.nl

Ledenadministratie: Chris van de KampChrysantenstraat 13, 1214 BK Hilversumtel. 035-6215516 email ledenadministratie@gach.nl Aanmelden: www.gach.nl/kennismaken/lid-worden/inschrijvenLidmaatschapsduur: minimaal tot einde jaar van aanmeldingOpzeggen: (vanaf 2e kalenderjaar): ieder kwartaal, mits 1 maand tevoren schriftelijk of via email bij ledenadministratie gemeldClubhuis GAC - Arenapark1, Arena 1031213 NZ Hilversum

GAC Homepage: www.gach.nlGAC E-mail: info@gach.nl

Voorwoord PaulNa een heerlijk weekje Zuid-Frankrijk en drie maal daags lekker buiten eten, nu met een trui aan voor de laptop. Dat weekje vrij heeft me goed gedaan en helpt ook om de zaken met iets meer afstand op een rijtje te zetten. De laatste maanden zijn erg druk geweest en de zaterdagochtend vaartspeltraining is de enige training die ik op het moment nog regelmatig meemaak. Mijn loopmaatjes zeggen wel eens: “Sinds je voorzitter bent train je veel minder, hè?” En dat klopt wel. Het voorzitterschap is een fl inke extra verantwoordelijkheid, naast een heel drukke baan, een gezin, en nog een intensieve opleiding er bij. Die opleiding duurt tot september, dus dat is nog even doorbijten. Wel heb ik de dag vóór de Cityrun met onze masters wedstrijdatleten meegetraind. Deels, want zo’n hele training van ruim 2 uur met deze toppers was wat veel van het goede een dag voor de Cityrun. Het was erg leuk om te doen, maar ik stond daags er na toch met vrij stramme benen aan de start. Een PR werd het dan ook niet.

Tijdens het laatste Atletiekcongres gooide de Atletiekunie de knuppel in het hoenderhok met de discussie over het breken met de verenigingscultuur. Een spreker stelde dat verenigingen zich zouden moeten omsmeden tot zakelijk opererende ondernemingen.

Sindsdien heb ik hierop veel bezorgde reacties van leden van GAC gehoord. Heel begrijpelijk want wij hebben als vereniging een zeer toegankelijk, prachtig en breed sportaanbod tegen een zeer aantrekkelijke prijs. We zijn als vrienden lid van een warme club waar we voor elkaar zorgen, en we zijn geen klanten van een bedrijf. Al dit goede moeten en zullen we koesteren. Maak je dus geen zorgen, we gaan als GAC niet commercieel. Wat niet weg neemt dat ook wij alert moeten zijn en op onze manier moeten reageren op een veranderende omgeving. Met behoud van onze eigen unieke verenigingscultuur.

De komende maanden staan er een paar mooie evenementen op de kalender. Op 5 juli worden de jaarlijkse Klaverblad Arena Games weer in ons eigen sportpark gehouden. Kom kijken want het is een unieke gelegenheid om dicht bij huis (inter)nationale topatleten aan het werk te zien. KAG voorzitter Arjan van Harn en team zijn druk met de voorbereidingen. Op 30 augustus, als iedereen weer terug is van de welverdiende zomervakantie, is er dan toch de eerste Gooise Heideloop. De loop is een gezamenlijke project van GAC (vertegen-woordigd door Krijn Griffi oen) , Tempo en Zuidwal met het Goois Natuurreservaat (GNR). Twee data om alvast in je agenda te zetten.

Ik wens jullie allemaal weer veel leesplezier!

Sportieve groet,

Paul

3GACMAG

juni2015

Groen

Tuurlijk, atletiek is geen milieuvervuilende sport. We zorgen voor onze eigen aandrijving tijdens de sportbeoefening, en op zaterdagochtend is de fi etsen-stalling afgeladen vol. Tot 2015 zamelden we ons oud papier in maar met het verdwijnen van de papiercontainer is daar een streep doorgehaald. Alle papierafval binnen de club belandt gewoon in de vuilnisbak, voor plastic afval is geen plek, de bananenschillen gaan niet bij het GFT.

Niet getreurd, er gebeuren ook goede dingen. Dit magazine wordt gedrukt bij een supergroene drukker: Badoux in Houten. Ze verzorgen drukwerk in alle kleuren, maar altijd groen: geen chemische inkt en hun apparatuur is ener-giezuinig. Het papierafval wordt gerecycled en hun pand wordt verwarmd en gekoeld met grondwater.

Dit jaar is GAC ook groener geworden. Dankzij bestuurslid Henny Vos betrekken wij onze stroom van de gloednieuwe houtgestookte centrale BeGreen. En niet alleen GAC, bijna alle bedrijven op het Arenapark hebben zich aangesloten. Meer over Be Green lees je in dit magazine.

Groen en GAC zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ons allereerste clubhuis lag aan het Hilversumse Wasmeer, verstopt in het bos. Ook nu is onze thuisbasis omgeven door groen. Een heleboel GAC-ers lópen niet alleen door het groen, ze wérken er ook. Neem de vier op de foto: iedere woensdag-ochtend zijn Carla, Trees, Frits en Anja om 9 uur op de Hoorneboeg aan het hakken, zagen en snoeien voor het GNR. Een optimale work out met koffi e toe.

Het zou mooi zijn als GAC niet alleen een van de grootste, maar ook een van de groenste atletiekclubs van ons land zou worden. Goed voor onze naam, maar we zijn het ook verplicht aan onze bevoorrechte positie. Al was het maar omdat de clubkleuren blauw en geel zijn. Daar moet groen uit voortvloeien. Dat kan niet anders.

Carla van Lingen

4 GACMAG

juni2015

,,De wekker gaat om 6:30! Dit is het. De dag waar we maanden naartoe gewerkt hebben.’’ Met Friso van Wieringen stappen die ochtend, 12 april 2015, nog eens ruim dertig GAC-leden ietwat nerveus uit bed. Er staat iets bijzonders te gebeuren. De Rotterdam Marathon, het einddoel van de meeste deelnemers aan de speciale marathontrainingen bij GAC, staat voor deze dag op de rol.

Twee deelnemers, behalve Friso ook Richard Egberink, én Bert List, een van de drijvende krachten achter de schermen, kijken in dit magazine terug. En lijken één ding zeker te weten: dit krijgt een vervolg. (misschien niet voor zichzelf, dan toch zeker voor andere clubleden)

Richard Egberink:

,,Voor mij was de Rotterdam 2015 Marathon de beste van de drie die ik tot nu toe gelopen heb. Na in 2013 en 2014 steeds niet mijn persoonlijke doel van 4 uur gehaald te hebben, moest 2015 mijn jaar worden. Maar dat betekende wel een wat minder vrijblijvende aanpak. Achteraf is het altijd makkelijk praten, maar de hele opzet van de Marathon Clinic was mij op het lijf geschreven.’’

,,Niet alleen de trainingsschema’s, met veel variatie in intervallen, vaartspel en duurlopen, maar ook de informatie over andere gerelateerde zaken als oefenstof, blessurepreventie, voeding

en drank tijdens de voorbereidingsperiode hebben mij enorm geholpen. Zowel fysiek als mentaal! En het feit dat ik één van de trainers was van de Marathon Clinic maakte de betrokkenheid ook groot.’’

,,In de maanden van voorbereidingen bleek al vrij snel dat de ‘middengroep’ redelijk aan elkaar gewaagd was. We hebben dan ook met z’n allen besloten om tijdens de marathon gezamenlijk op te lopen volgens een zeer strak schema van 11 km/h. Vanwege de kleur van onze marathonshirts hebben we onze groep omgedoopt tot de ‘blauwe trein’. Deze ‘blauwe trein’ hebben we getest op 12 km/h tijdens de halve marathon van Utrecht. Dat was een groot succes. De hazen van de groep liepen heel scherp op het afgesproken tempo. Resultaat: bijna iedereen liep een PR op de halve Marathon.’’

,,In Rotterdam kreeg de ‘blauwe trein’ al vrij snel uitbrei-ding. Veel andere lopers zagen ons als ‘professionals’ en besloten aan te haken. Maakte ons wel een beetje trots natuurlijk. Tot circa 25 km bleef de trein ook nagenoeg intact. Daarna moest de een na de ander een beetje gas terug nemen. Zelf had ik echt een heel goede dag. Heel veel déjà vu’s onderweg. Het vreselijke afzien van 2014 kon ik koppelen aan bepaalde stukken van het parcours. Heerlijk gevoel om met 11 km/h door straten te lopen, waar ik vorig jaar nog liep te waggelen.’’

,,Het 33 kilometerpunt bereikte ik na 3:00:00. Op de seconde dus .... bizar. Tot de fi nish heb ik het aanvangstempo vol kunnen houden. Zelfs nog ietsjes kunnen versnellen in de laatste drie kilometer. De tweede helft van de Marathon was daardoor 40 seconden sneller

'Een initiatief dat opvolging verdient'

5GACMAG

juni2015

dan de eerste helft. Een mooie tijd van 3:50:00 betekende bijna 20 minuten onder mijn oude PR.’’

,,Daarna met zijn allen afgesproken op een terras in de buurt van de fi nish. Was heel erg gezellig naborrelen. In de maanden dat we samen zijn opgetrokken, zijn we van een stel relatief onbekenden van elkaar tot een hechte groep gegroeid. Ook dat is een van de pluspunten van de Marathon Clinic geweest. Een initiatief dat opvolging verdient!’’

Friso van Wieringen:

Friso hield op internet een dagboek bij (www.marathonfriso.nl), een waardevol document voor wie zelf ooit ook eens van plan is ‘die ene marathon in zijn leven te gaan lopen’. Het geeft een goed beeld van de voorbereidingen, de opoff eringen, maar ook het plezier dat je kunt hebben. Dat de groep zo groot was en het animo voor de gezamenlijke trainingen evenredig, maakte dat er altijd voldoende goede zin in zat.

Enkele alinea’s over dé dag:

,,Rond 9:00 vertrokken we lopend van ons hotel richting de Coolsingel. Op het Hofplein hebben we afgesproken met het grootste deel van de GAC Marathongroep voor de groepsfoto. Daarna was het tijd om naar de startvakken te gaan. Het merendeel van de mensen die mijn snelheid wilden gaan lopen (we noemen het al weken de ‘blauwe trein’) moest naar Startvak E van StartWave 1. Om 9:45 stonden we klaar in ons vak. Spannend! En toen was hij daar opeens: Lee Towers! Met zijn (cover)hit ‘You’ll never walk alone’. Wij uit volle borst meezingen!’’

,,Klokslag 10 uur! Het kanonschot klinkt en de massa komt in beweging. Om 10:02 passeert onze groep de startstreep. Het is begonnen. Nu komt het erop aan. Alle training en theorie uit de afgelopen maanden moet nu samen komen. Tempo houden, niet versnellen, niet verslappen, gefocust blijven op het tempo van rond de 5:30 per kilometer. Strak bij iedere drankpost (5km) een gelletje nemen.’’

,,De eerste kilometers vliegen voorbij. In no time zijn we voor het eerst de Erasmusbrug over (wind mee) en lopen we op de Laan op Zuid. We slaan rechtsaf de woonwijken in en zigzaggen door de wijken. We komen enkele seconden voor op schema het 10 kilometerpunt door (54:44). Hierna volgt een stuk van enkele kilometers rechtdoor richting het punt waar mijn supporters Quirina, Ton, Arjan en Anouk zouden moeten staan: Slinge. En jawel hoor! Vlak voor het 15-kilometerpunt zie ik ze staan! Wat is dat een fi jn gezicht!’’

,,Het volgende doel is het Halve Marathon punt. Toch een soort psychologische grens. Intussen begint de groep het wat moeilijker te krijgen. De trein is niet helemaal meer intact. Het wordt ook warmer. De zon brandt aardig. We passeren het HM-punt op 1:55:41. Toch 19 seconden boven ons schema. Het volgende doel is terug naar de Erasmusbrug.’’

,,Eenmaal over de brug zien we in de verte de oh zo ver-leidelijke Coolsingel. Maar we moeten eerst nog rechtsaf voor de lus om de Kralingse Plas. We lopen over de Blaak en de vermoeidheid begint wel een beetje toe te slaan. De muziek en het publiek houdt je dan wel op de been. De kilometers kruipen voorbij… 30, 31, 32, 33… Precies 3 uur onderweg en 33 kilometer gelopen. Een psycho-logische oppepper, want dat betekent dat ik voor mijn doelstelling om een marathon te lopen onder de vier uur nog een uur heb om 9 kilometer te lopen. Dat moet lukken!’’

,,Mijn psychologische doelen zijn inmiddels niet meer per 5 km, maar per 2 km. Bij 37 kilometer word ik ineens verrast door onze Marathongoeroe Siebe die staat te fotograferen. In mijn hoofd ben ik al aan het aftellen. Nog 4.195 meter. Iedere 42 meter die ik loop is één procent van wat ik nog moet. We slaan weer eens rechtsaf. Daar is het 40-kilometerpunt en de laatste drankpost! De laatste keer zo’n gelletje naar binnen werken. Kitty is inmiddels iets vooruit. Richard loopt nog bij me. Nog 2.195 meter!’’

,,En dan de Coolsingel! Ik draai hem op met nog 600 meter te gaan… Daar is ook de stellage met daarop de fantastische tekst: FINISH. De tekst wordt steeds groter. Ik kijk op mijn horloge. Ik loop inmiddels bijna 12 km per uur en ik moet nog 400 meter… gejuich om me heen… 300 meter… klappende joelende mensen, wat een drukte… 200 meter… 100 meter… ik loop de laatste 100 meter met mijn handen in de lucht juichend die streep over!’’

,,Als ik op mijn klokje kijk zie ik daar de fantastische tijd van 3:50:43. Ik heb 1:17 sneller gelopen dan het schema dat ik van tevoren had bedacht en misschien nog wel mooier… helemaal zonder verval! Mijn laatste kilometer was zelfs mijn snelste!’’

Bert List:

Voor de site van GAC (www.gach.nl) hield Leo Tetteroo een blog bij. Die is zeer lezenswaardig. Daarin zegt Leo dat het ,,niet bij deze marathon zal blijven.’’ Medeloper Martin Albus reageerde daarop. ,,Na de fi nish zei ik tegen mezelf: ‘Dit was dus echt te ver!’. Nu zeg ik: ‘Tot de

6 GACMAG

juni2015

volgende, Leo!’” Ook op de site liet Bert List blijken trots te zijn op de 33 lopers uit de GAC mara-thongroep die in Rotterdam startten. Zijn conclusies:

,,De weersomstandigheden waren niet helemaal ideaal. De zon scheen fl ink, het waaide toch nog behoorlijk en de luchtvochtigheid was te hoog om over ideale omstandigheden te spreken, maar desalniettemin werd het een succesvolle marathon voor de GAC-deelnemers. In de aanloop naar die zondag in Rotterdam was het eff ect van de specifi eke training al te zien. Velen liepen hun beste tijden ooit op de halve marathon. We kunnen dan ook concluderen dat de opzet van de marathon-groep een succes is geweest.’’

,,De trainingsschema’s van Siebe Turksma waren voor de groep een houvast in de voorbereiding en ook de informatie over andere gerelateerde zaken als oefenstof, blessurepreventie, voeding en drank tijdens de voorbereidingsperiode en tijdens de marathon boden de deelnemers veel nuttige extra informatie. Bij onze fysiotherapeuten Hans Hofman en Jan Pijl konden alle deelnemers terecht met fysieke klachten. De trainingen op de zaterdagen en zondagen werden verzorgd door Mathieu Ekelschot, Frank Aalten, Peter Beukers, Richard Egberink, Tjeerd Buruma, Ingrid Huiskamp en Mary Langerak.’’

,,Daarnaast zorgde de besloten Facebookgroep, de verzorging van de drankpauzes onderweg en het gezamenlijk koffi e/thee drinken na afl oop van de zondag trainingen ervoor dat het een hechte groep is geworden, de individuele sport werd een teamsport. Alle bovengenoemde zaken hebben ervoor gezorgd dat het een mooi spektakel is geworden en ook nu weer kwamen de meesten na afl oop samen om even na te praten en iets te drinken. Goed geregeld Renee!’’

,,Al met al was de hele voorbereiding een boeiende en leuke tijd. Volgens mij zijn er ook nieuwe vriendschappen ontstaan. Dat krijg je als je samen naar een specifi ek doel toe werkt. We gaan nu snel evalueren. Hoe nu verder? Een vereniging met de omvang van GAC zou eigenlijk jaarlijks een marathongroep moeten hebben. Wordt vervolgd.....’’

Edward Swier

Clubrecord voor Erik Negerman

Ook voor Erik Negerman had het allemaal in Rotterdam moeten gebeuren. De 40-jarige wedstrijdatleet van GAC had ingezet op een snelle tijd, maar stapte al na twaalf kilometer uit, vanwege klachten in zijn middenrif. De revanche kwam echter snel. En hoe. Zondag 27 april liep Negerman een clubrecord in de marathon van Hamburg.

Liefst 43 jaar stond het clubrecord van Rudi Mol. De 2.26,59 (gelopen in Essen, in 1971) was voor velen een struikelblok, een ver-van-mijn-bed-show, een utopie. Negerman is de eerste die er onder duikt. Met zijn 2.26,16 was Negerman bovendien bijna drie minuten sneller dan hij ooit was geweest. ,,Ik was nog niet eens geboren toen Mol zijn clubrecord liep. Voor die tijd was dat echt een superprestatie, daarom duurde het ook zo lang voordat iemand in staat was het beter te doen.’’

In De Gooi- en Eemlander toonde Negerman zich niet eens overdreven tevreden. ,,Ik heb het gevoel dat het nóg mooier had gekund. Ik had me gericht op 2.23 of 2.24 als eindtijd. Dat zat er ook echt in. Ik zat in de eerste damesgroep, die op deze tijd was weggegaan. Daarna moest ik toch lossen. Omdat ik weer die klachten kreeg, moest ik gas terugnemen. Oké, ik heb nu het record van Mol verbroken, maar ik blijf toch steeds maar denken dat ik nog sneller had kunnen zijn. Ik had zelfs geen spierpijn naderhand.’’

Siebe

7GACMAG

juni2015

Hilversum City RunHet weekend van 18 en 19 april stond Hilversum in het teken van de Hilversum City Run. Een evenement dat, qua omvang, steeds groter lijkt te worden. Met dit jaar voor het eerst de Yakult Ladies Run op zaterdagavond. Niet meer ingeklemd tussen de andere afstanden, nee… de organisa-tie had bedacht dat deze dames ook een hoofdpodium verdienden. En zo geschiedde.

Onder frisse omstandigheden ging zaterdagavond 18 april klokslag 20:30 uur de Yakult Ladies Run van start. Ruim 400 deelneemsters liepen de 2,5 of de 5 kilometer, merendeel koos voor de 5 km. Misschien een idee om de 2,5 km volgend jaar te schrappen en daar mogelijk een 10 kilometer van te maken, orga-nisatie?

Niet alleen hardlopen was het doel, er stond ook een afterparty in de Vorstin op het programma. Hier moest nog genoeg energie voor over zijn om de voetjes eens lekker van de vloer te krijgen tijdens de Soul Food XXL. Van horen zeggen was de afterparty een groot succes.

Zondag was voor duizenden deelnemers de grote dag aangebroken. Sommigen deden voor het eerst mee aan dit evenement of liepen zelfs voor de eerste keer een 5 of 10 km. Hopelijk is dat zo goed bevallen dat ze nu enthousiast zijn geworden en vaker hun hardloopschoenen aantrekken om een stuk te gaan lopen. De sfeer en de omstandigheden waren vooral in de middag perfect. De deelnemers kwamen, ieder op zijn eigen manier, moe maar voldaan over de fi nish. Ondergetekende liep dit jaar voor het eerst de 10 km wegwedstrijd, slechte zaak als je bedenkt dat ik al 3 jaar in Hilversum woon én train onder de GAC vlag.

De wedstrijdatleten waren uitgenodigd in de Vorstin. Daar kon iedereen zich rustig voorbereiden op de wedstrijd. De warming up werd op ieders eigen manier afgewerkt. Om 12.40 uur was het moment daar.

Winnaar Isaac Langat in 28:13

Eerste Nederlander Jesper van der Wielen in 28:40

Er werd gestreden om de overall plaatsen, om de BeNeLux titel én dit jaar voor het eerst om een Goois kampioenschap. Een kampioenschap onder verschillende Gooise atletiek verenigingen.

De wedstrijd kreeg een Nederlands tintje met een zeer sterk lopende Jesper van der Wielen, die lang in het spoor kon blijven van de Kenianen en uiteindelijk knap derde werd. “Onze” Cas Lutz werd knap 18e in een sterk deelnemersveld en won tevens de eerste editie van het Goois kampi-oenschap in een mooie tijd van 31’53. Bij de vrouwen was het een Keniaanse “clean sweep”. Met op een derde plek Ivy Kibet, het jongere zusje van…. Mirjam Koersen kon bij de dames het Goois kam-pioenschap op haar palmares beschrijven. Met een tijd van 37’05 zat ze dicht tegen haar PR aan. Zo is GAC bij hun thuiswedstrijd toch nog in de prijzen gevallen met deze twee toppers.

Het was een mooi, voldaan en gezellig weekend. Op naar 2016.

Ruud Baaiman

Gooise kampioenen: Mirjam en Cas

Wim, Matthieu en Siebe

8 GACMAG

juni2015

Het groene hartAandoenlijk is de ontdekking dat diep in elke volwassene nog steeds een klein kind huist. Dat kind komt zo af en toe tevoorschijn. Dan is die stoere man of vrouw voor een moment weg en zie je eventjes het jongetje of meisje dat hij of zij ooit geweest is.

Twee voorbeelden van zo’n moment. Iemand krijgt een al lang gewenst cadeautje dat veel betekent en laat dat in alle openheid merken. “Hij is als een kind zo blij” denk je dan. Of een volwassene doet iets ondeugends. Pikt een extra koekje uit de trommel. En kijkt daarbij op een manier die je onmiddellijk als kinderlijk herkent. Alsof het een zwaar misdrijf is, om zomaar nog een koekje te nemen. Prachtig, die schuldige blik.

Van een wat grotere schaal zijn de kinderlijke activiteiten. De bekende treintjes-hobby van mannen. De poppenverzameling van vrouwen. Iedere verzameling heeft eigenlijk iets ‘kinderachtigs’. Je maakt je druk over het compleet krijgen van een collectie van op zich onbenullige spullen. Laatst speelde de kruidenier die op de kleintjes let met zijn kruidenpotjes in op deze behoefte. Flippo’s voor volwassenen. Heerlijk.

In de sport is dat plotselinge prille groen tussen dat oude hout ook zo mooi te vinden. Neem de reactie bij blessures. Hoe vaak zie je niet het pruillipje of hoor je niet het huilstemmetje. Volwassen mannen liggen zich aan te stellen op het sportveld als het eens echt fl ink pijn doet. Toch het liefst een kusje erop. Een aai over de bol. Kranig hoor! Grote jongen! Grote meid!

En neem die medailles, lintjes, tegeltjes en noem maar op die na de fi nish wachten. Het hoort er helemaal bij. Natuurlijk staan de sportprestatie zelf en het plezier eraan voorop, je doet het niet voor de medaille. Maar een prijzenplank boven je bed is ook nog steeds om trots op te zijn en om met genot naar te kijken. Hoe volwassen je ook bent.

Houd het niet tegen bij jezelf. Geef er vooral aan toe. Bedenk: sporten is ook spelen. Sporten geeft je de kans om je weer als een jonge man of vrouw te gedragen en je weer lekker jeugdig te voelen.

Veel doen, jongens en meisjes!

Hans Jonker

Zuinig hardlopenEen hardloper maakt zich zelden druk om zijn ecologische voetafdruk. Zuinig lopen is voor de loper op de langere afstand wel belangrijk. Wanneer je zuinig loopt, produceer je minder warmte en doe je langer met de beperkte voorraad in je spieren opgeslagen brandstof (glycogeen). Het energiever-bruik van een hardloper hangt van veel factoren af. Te veel om hier allemaal te noemen. Er is één factor die er echter uitspringt vanwege zijn relatief grote invloed en het feit dat deze door de loper ‘gemakkelijk’ te beïnvloe-den is: de pasgrootte (en daarmee samenhangend de pasfrequentie).

Mensen met kleine pasjes zien er zuinig uit, terwijl je al snel denkt dat iemand met de zevenmijlslaarzen van een sprinter geen geschikte kandidaat is voor een overwinning op de marathon. Hoe zit dat? Je snelheid is het resultaat van de paslengte en je pasfrequentie (passen per minuut). Als je een bepaalde snelheid wilt lopen, kun je in principe kiezen uit een oneindig aantal combina-ties van paslengte en pasfrequentie. Snelle, korte pasjes kunnen je even hard laten gaan als trage, grote passen. De vraag is nu: welke combinaties zijn het zuinigst?

Er zitten energiekosten aan de pasfrequentie en aan de pasgrootte. Voor een hoge pasfrequentie moeten de benen snel heen-en-weer worden gezwaaid. Sneller heen-en-weer kost meer energie. Voor een grotere pas moet je met meer kracht afzetten. Grotere passen zijn dus ‘duurder’. De energiekosten worden ook relatief groter naarmate je dichter bij de grenzen komt. Om zuinig te lopen is dus noch een heel hoge frequentie, noch een grote pas gunstig. Hoe kom ik er nu achter wat een zuinige combinatie is? Het antwoord is simpel: veel en gevarieerd lopen.

Een mensenlijf kan onbewust allerhande optimalisatieproblemen oplossen. De meeste lopers vinden met veel doen vanzelf de zuinigste combinatie van pasfrequentie en paslengte, behorende bij een bepaalde snelheid. Je moet daar echter wel bij helpen door zelf bewust wat te experimenteren. Vooral het experimenteren met hogere frequenties is belangrijk. Ten eerste omdat er oefening nodig is om comfortabel met een hoge frequentie te lopen. Ten tweede omdat een hogere frequentie minder belastend is daarom minder blessuregevoelig is.

Siebe Turksma

Pas

freq

uent

ie (H

z)

Pas

leng

te (m

)

Snelheid (m/s)2 3 4 5 6 7 8

2

3

1

4

pasfrequentie

paslengte

In deze grafi ek vind je voor een specifi eke loper de pas-frequentie en de paslengte die voor hem bij een bepaalde snelheid horen. Om in de grafi ek ook het rekensommetje

snelheid = paslengte x pasfrequentie te laten kloppen, is de pasfrequentie in Hz (passen per seconde) en de

snelheid in m/s.

9GACMAG

juni2015

Achttien jaar geleden liep ik mijn snelste 10 kilometer ooit, in de Spanderswoudloop. Een tijd waar ik trots op was – en nog steeds ben. 39:23’8 Ik heb later rennend eens een reportage gemaakt met Kamiel Maase en voor hem was die recordsnelheid van mij (iets boven de 15 kilometer per uur) precies zijn lange duurloop tempo. Waarmee het niveau van mijn PR mooi gerelativeerd wordt.

Maar let op, lieve lezers: zoek op internet naar de uitslagen van de laatste Hilversum City Run, kijk dan bij de Businessloop op plaats vijf. Natuurlijk kreeg ik na de publikatie van die tijd veel compli-menten, want een PR verpletteren met meer dan anderhalve minuut is een wereldprestatie. Joost Huijsing voor het eerst onder de 38 minuten.

Na de felicitaties kwamen de vragen. Hoe doet een zestig-plusser dat? Wat is je geheime wapen? Als jullie beloven het niet verder te vertellen, dan wil ik wel een tipje van de sluier oplichten. Dat tipje kan zelfs tip worden voor andere ambitieuze GAC-ers.

Het spreekt vanzelf dat er een beetje vals spel voor nodig is, maar in politiek en topsport zijn regels er vooral om overtreden te worden, dus over dat bezwaar kan je gauw heen stappen. Alles mag als de jury het maar niet ziet.

Er zijn diverse opties.

1. Doping. De meest populaire fraudevorm. Tijdens de Olympische Spelen van Atlanta gebruikte 90% van de atletiekdeelnemers verboden middelen volgens oud-trainer Raymond de Vries. Je was een heel letterlijk een ‘loser’ als je clean liep.

2. Parcours inkorten. Een deel van de route afsnijden, óf bij een medeplichtige een stukje achterop de brommer. Rotterdam leent zich ook goed voor een etappe met de Metro. Jammer dat Hilversum te weinig stadsbussen heeft...

3. Stand-in. Laat iemand anders voor je lopen, of geef je chip mee met een topper. Bij de Chinese marathon van Xiamen in 2010 kwam een snelle jongen over de streep met 3 chips van andere lopers aan zijn schoen!

Ik koos onbewust voor optie 3. Na een blessure had ik me netjes afgemeld bij Businessteam BNNVARA en die gaven mijn startnummer aan iemand anders, toen het te laat was om de naam te veranderen. Dat hoorde ik later pas, maar tot mijn onuitsprekelijke geluk was het geen prutser die met 5045 ging rennen. Wie het was? Geen idee! Ook op de wedstrijdfoto’s herken ik hem niet. Bedankt Anonymus!

Moet ik nu naar Dick Slootbeek stappen om mijn naam offi cieel uit de uitslag te laten schrappen? Of zal ik nog een tijdje blijven genieten van die droomtijd van 37:50?

Joost Huijsing

GroentjeAls je ergens bijna 25 jaar rondloopt, zou je toch denken dat je er iets van weet, er iets van snapt. Afgelopen maanden is mij duidelijk geworden dat ik binnen GAC een behoorlijk groentje ben.

Jarenlang heb ik heerlijk gebruik gemaakt van de kansen om te lopen en te nordiccen. Zo vanzelfsprekend is dat telkens weer. Blij een “dankjewel” meegevend aan de trainer na de training; verrast als ik eens op de baan kom en daar jeugd energiek en vrolijk zie werken en spelen. Alles zo normaal, zo vanzelfsprekend.

Nu ik een aantal maanden binnen het bestuur en de onderhoudsploeg meedraai is mijn verbazing nog steeds aan de orde van de dag.

• Ordelijke magazijnen vol attributen; kogels, speren, horden, afzettingen, borden.

• Springmatten en springbakken die zorgvuldig onder-houden worden, zodat er offi ciële wedstrijden gehouden kunnen worden.

• Enorme hoeveelheden vrijwilligers die aangestuurd worden door commissies en coördinatoren.

• Trainers bij de jeugd, de wedstrijdatletiek en loopsport die steeds weer programma’s bedenken waardoor er met plezier getraind wordt.

• Een facilitair manager? Een atletiekmanager? Pen-ningmeesters met eigen budgetten?

Hier heb ik meer dan 20 jaar niet bij stilgestaan: GROENTJE! Al dit werk wordt gedaan door: VRIJWILLI-GERS in alle soorten en maten; in uren, dagen, maanden, jaren; in grote en kleine verantwoordelijkheden. In al die verschillen herken ik één rode raad: OM NIET.

Bij GAC wordt door zoveel mensen onbaatzuchtig en zonder wederdienst een dienst bewezen, dat een goed kijkende oud- of nieuwkomer alleen maar kan denken: POE HÉ.

Dit groentje wordt langzamerhand ontgroend en ontdekt de meerwaarde van het verenigingsleven bij GAC. Het is een goed gevoel dat ik iedereen kan aanraden. Je gaat dat vanzelf merken als je een van de vele vrijwilligersklus-sen oppakt.

Ik wens ieder lid –of ouder van een jeugdlid – dat goede gevoel.

Groentje

Pieter Wilhelmus

Fraudeur JH te H

10 GACMAG

juni2015

Allebei vrouw, bijna even jong en allebei hardlopend bij GAC. Vrijwel op hetzelfde moment lid geworden. Maar ze kennen elkaar niet, nooit ontmoet, geen blik van herkenning, nooit in een zelfde groep gelopen. Het zoveelste bewijs dat dit een behoorlijk grote club is.

Bij het begin van dit interview schudden ze elkaar in de Bestuurskamer voor het eerst de hand. Esther komt net onder de douche vandaan, na een duurloop. Voor Marike was het een grotere stap om hier te komen, want sinds begin dit jaar is ze geen lid meer. Het hardlopen is afgelopen, haar renschoenen zijn opgeborgen.

Hoe is het zo gekomen?

Esther begon met hardlopen vanuit een Fitnessclub. “We trainden voor de 5 kilometer City Run en dat vond ik zo lekker, dat buiten lopen, dat ik het binnensporten vaarwel heb gezegd. Buiten is zóveel leuker. Je schoenen kan je meenemen op vakantie, die fi tness-apparaten niet, die passen niet in de auto!”

Marike liep al langer hard. “Ook toen ik vroeger roeide deed ik aan looptraining. Daarna zelf veel met schema’s gelopen tot ik in 2008 bij de Basisgroep van GAC begon. En gebleven tot dit jaar omdat ik al een tijd van de ene blessure naar de andere liep. Op een gegeven moment was ik er twee jaar uit en er kwam steeds weer wat anders en dan moet je het gewoon loslaten. Ik heb altijd wel last van een knie gehad, maar dat was met inlegzooltjes goed te doen, maar nu kwamen er allerlei andere dingen bij. Last van mijn kuit en een peesplaatirritatie die zo erg werd dat mijn voet ook in het gewone dagelijkse leven pijn deed. Ik zag ook dat ik niet meer bij mijn groep kon aansluiten, wat ik het allerleukst vind. Dan denk je eerst nog: ik ga voor mezelf rustig 5 kilometer rennen, maar dat gaat ook niet meer. Dan moet je maar even helemaal stoppen.”

Je zegt wel duidelijk ‘even’ stoppen…

Marike: “Ja, ik heb altijd de hoop dat het later weer gaat lukken. Als mijn leven in wat rustiger vaarwater komt. Ik ben ook met yoga begonnen en merk daarbij dat je toch vaak te veel spierspan-ning vasthoudt in het leven. Als ik daar nou in investeer dan komt het misschien nog goed… Ik ben het helemaal eens met wat Esther net zei. We vinden hardlopen de meest heerlijke sport die er is, omdat het buiten is, je kan het overal doen, in je eentje, of in een groep. Als je bij mij de straat uitloopt kom je op de Hoorneboegse Hei - als hardloper kom je daar wekelijks, maar nu kom ik er bijna niet meer. Ik zou kunnen wandelen, maar dat komt er niet van, dan kom je er dus niet.”

Er zijn zoveel GAC-loopgroepen dat jullie elkaar nooit tegenkwamen.

Esther: “Ik liep voor mezelf al stukken van 7 kilometer, daarom niet gestart bij de Basisgroep, maar meteen bij Elbert Vastenburg begonnen. Op een gegeven moment merk je dan dat je te snel wordt. Dan moet je je inhouden terwijl de anderen steeds vaker zeggen: O daar gaat Esther weer. Het was zo’n gezellige groep, daarom was de stap om ergens anders te gaan lopen zo lastig. Uiteindelijk toch overgestapt naar de groepen van Clemens van Wilgenburg.”

Dan heb je wel de ambitie om langere afstanden te gaan lopen.

Dat zeggen ze ja. Als je een beetje gek bent dan loop je bij Clemens! Dat geldt voor de hele groep hoor.”

Marike zat bij de groep van Ron Meijer. “Meteen na de Basisgroep begonnen zij met ‘Van A naar Beter’ en toen van ‘Beter naar Completer’. Ik kreeg de blessures toen we gingen trainen voor de Halve Marathon. Dat was mijn droom, die stond

op de Bucketlist. De langste die ik gehaald heb, was de Marikenloop in Nijmegen en een paar keer de Hilversum City Run.”

Een woord dat steeds terugkomt in het gesprek is ‘gezelligheid’.

Esther: “Ik vind er niks meer aan in mijn eentje. Dat doe ik bijna nooit meer. De laatste keer ging mijn zoon mee, omdat ik het alleen niet leuk vond. Maar alleen? Nee. Op een zaterdagochtend in de groep dan ga je gewoon. Je kletst wat en dan heb je gewoon niet in de gaten dat je 17 kilometer hebt gelopen! Een jaar geleden zou ik hebben gezegd: 17 kilometer? Ben jij gek!”

Marike: “Voor de discipline had ik geen groep nodig, dat lukte alleen ook wel. Ik ging naar de Basisgroep voor de opbouw en begeleiding en toen ontdekte ik pas hoe leuk het is en hoe motiverend en hoeveel makkelijker je loopt als er afl eiding is. Ook kom je op plekken waar je nog nooit bent geweest. Plus het enthousiasme. Daarna vind ik het alleen lopen ook meteen een stuk minder leuk.”

Esther: “Alleen loop je wel, maar vaak het zelfde rondje. Samen loop je vanzelf goed in en uit, je hoeft minder na

Dubbelportret "Ee

Marike van Hoeke, 39 jaar, getrouwd met Daan, drie kinderen: Feline (11), Floris (7) en Olivier (5).

Van oorsprong verpleegkundige en nu werkzaam als sociotherapeut in de psychiatrie.

11GACMAG

juni2015

te denken. Je verdwaalt ook niet. In de vakantie loop ik wel drie keer per week, maar ik mis de groep.”

Wat doe je nu, als niet-renner?

Marike: “Yoga, daar had ik eerst helemaal niks mee. Een beetje weerstand zelfs, want ik dacht altijd ‘ontspannen doe je door inspannen’. Maar ik vind het nu toch leuk om te doen, want het is toch wel inspannend, op een andere manier. Ik houd er zelfs spierpijn aan over, dat verrast me nog elke keer.

Daarnaast tennis ik. Dat is meer kort werk, want ik ben nog niet op het niveau van de lange rally’s. Daar kan mijn lichaam nu beter tegen. Maar ik wil er voor mijn conditie nog wel wat bij gaan doen. Roeien misschien weer bij Cornelis Tromp, dat is wel een beetje te vergelijken met hardlopen. Je kan het alleen doen, of in een groep, het gaat om conditie, kracht en techniek. Maar ik denk ook aan Bootcamp, of misschien zelfs boksen. Laatst heb ik daar een les in gehad van een personal trainer en dat was heel tof. Ik ging helemaal los! Ik hoefde niet de ring in hoor, het was alleen training, tegen zo’n zak slaan. Het is binnen, maar je kan wel grenzen verleggen.”

Wat waren jullie hardloopambities?

Marike: “Ik was net bevallen van mijn tweede toen ik de Basisgroep-advertentie in de krant zag. Eigenlijk dacht ik dat het een mooie manier was om weer te beginnen met sport. Me even laten begeleiden en daarna weer lekker voor mezelf lopen, maar ik bleef hangen omdat het zo leuk is om in een groep te lopen. Tot het mis ging.”

Esther: “Ik had alleen de ambitie om gewoon lekker te lopen, maar intussen heb ik al meegedaan aan de Roparun. In die estafette zijn het maar kleine stukjes van anderhalve kilometer, maar wel 42 keer. Het is leuk meegenomen dat ik harder en verder kan nu, maar dat lekker lopen staat voorop. Bij de laatste City Run was het mooi dat ik drie minuten van mijn PR af liep, maar ik stond wel onderweg langs de kant te kermen met pijn in mijn middenrif.

De Halve Marathon deed ik al in Schoorl, misschien ooit een hele, maar daar heb ik nog jáááááren voor! Als ik er aan toe ben, misschien ooit eens, maar dat lekkerlopen is echt het allerbelangrijkst.”

Is Jan van Heiningen dan bij GAC jullie grote voorbeeld? Stoppen als 90 plusser?

Esther: “Ik ren door zo lang het kan. Desnoods in een takel boven de loopband…”

Marike: “Je wilt blijven bewegen en sporten. Hoe - dat maakt niet zoveel uit. Aangepast desnoods, want zonder sport kan ik me niet voorstellen.”

Ik zeg dat ik het goed en dapper vind van Marike dat ze meedoet met dit gesprek.

Marike: “Ik vond het heel gek en moeilijk om nu naar GAC te gaan. Tijdens mijn blessuretijd heeft mijn zoon een jaar hier gesport en dat vond ik écht lastig. Als je de sfeer proeft en je staat zelf langs de kant, maar het steekt ook nog steeds als ik een hardloper op de hei zie.

Je mag best weten: Ik heb huilend de mail naar Ron geschreven toen ik opzegde. Je neemt echt wel afstand van iets groots. Het enthousiasme en de steun, het plezier. Het loslaten van die halvema-rathondroom…. Als je besluit om niet meer te trainen dan is iets afgesloten en dat is echt lastig.”

Esther: “Ik hoop dat je in een andere sport weer zo’n droom vindt. Dan maar een halve marathon in de boot in plaats van te voet. En wat yoga betreft: dat vind ik heel pittig, ik heb een keer met een les meegedaan, nou daar begin ik niet meer aan. Laat mij maar lopen, dat is een stuk relaxter. Als ik jou hoor zeggen dat je naast yoga ook een echte sport wil doen, dan denk ik dat je je vergist. Al die houdingen en op je hoofd staan…. pff ff laat mij maar lekker dom achter Clemens aan rennen!”

Marike: “Ik ontdek nu wel dat je in allerlei andere sporten je energie kwijt kan en dat het leuk is, maar lopen heeft toch iets magisch! Alsof je iets van je af kan lopen. Als je loper bent, dan zegt dat iets over je zelf. Eens een loper, altijd een loper!”

Dat is een mooi eind. Esther staat snel op, om te kijken of we misschien de laatsten zijn die nog in het clubhuis zijn achtergebleven. Dat gebeurde een paar maanden geleden ook tijdens een redac-tievergadering. Toen we bij de uitgang kwamen ging het oorverdovende alarm af. Om dat voor te zijn rennen we nu met zijn drieën naar buiten.

Joost Huijsing

ens Een Loper..."

Esther Gross, 42 jaar, getrouwd met Martin, twee kinderen: Meike (13) en Bart (15).

Esther werkt bij Natuurmonumen-ten als projectassistente.

Wim

12 GACMAG

juni2015

Archeologie onderweg

We lopen met zijn allen wat af door de prachtige natuurgebieden rond Hilversum. Daarnaast is het Gooi ook archeologisch erg interessant. Veel is verborgen onder de grond, toch is er genoeg met het blote oog te zien tijdens onze rondjes over de heide en door de bossen. We kennen natuurlijk de grafheuvels, maar er is veel meer. In een serie artikelen in het GAC Magazine zal ik jullie wijzen op zichtbare archeologische sporen in een aantal populaire (hard)loopgebieden rond Hilversum. Zodat jullie daar de volgende keer als jullie er langs lopen op kunnen letten. Ik ga ook schrijven over de geologie van de streek, want die is vaak met de archeo-logie verbonden. Denk bijvoorbeeld aan de invloed van de ijstijden op de bewoning van onze regio.

Hoorneboegse Heide

Deze heide maakt onderdeel uit van het langgerekte stuwwallandschap van de Utrechtse Heuvelrug. Dit oeroude landschap is zo’n 150.000 jaar geleden gevormd door opstuwend ijs in de voorlaatste ijstijd. Tijdens de laatste ijstijd (20.000 jaar geleden) kwam het ijs niet zo ver maar was het wel Siberisch koud. Stuivend zand werd afgezet en er ontstond een glooiend landschap. Doordat er na de laatste ijstijd rond de stuwwal veengronden werden gevormd was het Gooi lange tijd moeilijk toegankelijk en woonden er weinig mensen. De Hoor-neboegse Heide maakte onderdeel uit van de woeste gronden waar schapen en koeien konden grazen. Het Gooi was toen allang compleet ontbost. Over de zandwegen (driften) werden de dieren ’s avonds naar de boerderijen in de dorpskernen gedreven waar de mest van de dieren werd verzameld. Rond 1800 werd de heide onderdeel van het landgoed Hoorneboeg. Op de kaart kun je zien waar de belangrijkste zichtbare archeologische hoogtepunten liggen op de Hoorneboegse Heide: grafheuvels, vaartakkers, karresporen en een tankgracht. Al met al 4000 jaar geschiedenis.

Grafheuvels.

Van de vroegste bewoners die 200.000 jaar geleden onze streek bewoonden, de Neanderthalers, is niets meer te zien. De meest opvallende zichtbare archeologie op de heide zijn de grotere en kleinere heuvels. De meeste zijn grafheuvels uit de midden bronstijd zo’n 2000 jaar voor Chr. Er zijn ook heuvels

uit de late bronstijd/vroege ijzertijd (rond 1000-500 jaar voor Chr). In deze tijd werden de doden gecremeerd en de resten in aardewerken urnen begraven. Waarschijnlijk woonden de mensen vlakbij of op deze urnen heuvels.

Prehistorische raatakkers

Op de zandgronden was het altijd al moeilijk boeren. Recentelijk zijn op de Hoorneboegse Heide de resten aangetroff en van landbouwvelden uit de late prehistorie, dus van voor en tijdens de Romeinen. Een raatakker is een systeem van kleine rechthoekige veldjes van ongeveer 40 bij 40 meter. Door het land in kleine velden te ontginnen en de stukjes beurtelings te bebouwen, te laten rusten of te bemesten was de opbrengst het beste. De velden zijn omsloten door een lage wal die ontstond doordat stronken en stenen aan de randen van de velden werden opgeslagen. Vaak groeide op zo’n wal ook een ‘heg’ van doornachtige struiken om vee en wild buiten te houden. Na verloop van jaren werden die wallen steeds hoger. Op de heide is deze dambordstructuur nog te vinden, helaas niet meer met het blote oog omdat de erosie de wallen bijna met de grond heeft gelijkgemaakt en er nu heide op groeit. Op gedetail-leerde hoogtekaarten gemaakt met radar uit de lucht, zijn deze velden nog wel nog zichtbaar. Maar als loper kun je er nog wel wat van ontdekken. Soms kun je op sommige wandelpaden midden op de heide opvallende ophopingen van grind te zien, op ongeveer 40 meter afstand van elkaar. Dit zijn de resten van de wallen rond de velden waarvan de aarde is verdwenen, maar waar de stenen die de boer destijds op de wal heeft gegooid, zijn achtergebleven. Als je er overheen rent denk dan even aan de boeren die hier meer dan 2000 jaar geleden hebben geploeterd.

Gooise archeologie tijdens het lopen

Twee van de vele grafheuvels op de heide

Prehistorische raatakkers, middeleeuwse karresporen, en een tankgracht op de Hoorneboegse Heide

13GACMAG

juni2015

Middeleeuwse karresporen

Duidelijk zichtbaar voor de hardlopers op de heide zijn de bundels aan kar-rensporen die al eeuwen oud zijn. Deze sporen zijn noord zuid georiënteerd en houden waarschijnlijk zowel verband met de middeleeuwse route van Utrecht via Hilversum naar Amsterdam (de oorspronkelijke Utrechtse weg) als ook met veedriften die van heide naar dorp lopen. Met een beetje fantasie zie je de handelaars en boeren nog lopen met hun karren en beesten. Wat zouden zij gedacht hebben van die moderne hardlopers?

Duitse anti-tankgracht

Archeologie kan ook op de moderne tijd betrekking hebben. In het noordelijke deel van de heide vinden we een brede zigzagvormige baan, overgebleven van een anti tankgracht uit de Tweede Wereldoorlog. Hilversum was strategisch belangrijk. In 1942 verhuisde generaal Christiansen met zijn troepen naar het Kannesheuvelpark en het Nimrodepark. Het hele gebied werd afgezet met prikkeldraad en verboden voor burgers. In het hele gebied werden bunkers gebouwd. Van hieruit hield de generaal contact met Berlijn, Parijs, Brussel en andere grote steden. De anti-tankgracht op de Hoorneboegse Heide is allang opgevuld maar voor de scherpe waarnemer nog steeds zichtbaar door de andere soort en kleur van de begroeiing.

De volgende keer gaan we naar de Wester- en Zuiderheide. Ik hoor ook graag jullie suggesties voor gebieden waar we kunnen lopen met een archeologi-sche blik. markvanwees@yahoo.co.uk.

Wil je meer weten: De archeologievereniging AWN Naerdincklant Archeologie tussen Eem- en Vechtstreek is erg actief in de regio (www.awn-archeologie.nl/13). Verder heb ik veel gehad aan een oud GAC boekje: Paaltje! (dingen waar je op moet letten als je loopt) van Carla van Lingen en Joost Huijsing (1997). Tenslotte is het volgende wetenschappelijke rapport op internet te vinden: Prehistorische raatakkers op de Hoorneboegse Heide bij Hilversum, E.M. Theunissen en J.W. de Kort (red.).

Mark van Wees

Middeleeuwse karresporen

Op de voorgrond een grindophoping waar 2000 jaar geleden een raatakkerwal lag

Het zandpad volgt hier de loop van de opgevulde tankgracht

Mark van Wees Mark heeft energie teveel. Hij rent, verdient z’n geld in de woningbouw, fotografeert en heeft iets met het verleden. Hij beschrijft de historie van de plekken waar we lopen.

Mark is een veelzijdig hardloper. Vrijwel elke zaterdag staat hij klaar in korte broek en shirt. Voor een 10 km, 10 Engelse mijl of marathon is hij altijd te porren. Hij liep marathons in Amsterdam, Berlijn, Budapest, Monschau en New York. Maar zijn marathon PR liep hij gewoon in Zwolle (3.36). De laatste jaren is hij steeds meer van de gebaande paden afgeraakt: hij is aan het trail-, mountain- en ultrarunnen: de bekende Junkfrau marathon, de Swiss Alpine, Hadrian Wall Rat Race (100 km) en dit voorjaar de Exmoor Coast Marathon. Deze schitterende kustmarathon met 3400 hoogte meters liep hij in 5.10 uur.

Hij is verder actief als amateurfotograaf van industriële complexen en gebouwen, maar zijn hart gaat de laatste jaren uit naar archeologie. Regelmatig horen we van hem over opgravingweken onder andere met National Trust. Daarnaast is hij lid van de Gooise Vereniging van Amateur Archeologen en publiceert hier ook over, zoals een artikel over “artefacten” in het Gooi.

Naast al deze hobby’s heeft Mark ook nog tijd om te werken. Hij is als natuur-kundige zelfstandig werkzaam als adviseur/onderzoeker op het gebied van Europese energieprojecten. Vorig jaar werkte hij voor een energieproject in Amman in Jordanië. Maar op Facebook zag ik allerlei foto’s van de Dode Zee. Was Mark daar stiekem bezig met illegale opgravingen …..

Elmer van Krimpen

14 GACMAG

juni2015

Het aantal leden van GAC is sinds de jaren 80 sterk gestegen, maar het aantal GAC-ers dat de marathon binnen de drie uur loopt is dramatisch gedaald. Onze vereniging volgt hiermee de landelijke trend dat Nederlanders steeds massaler hardlopen, maar dat de prestaties afnemen.

Op de marathonlijst aller tijden van GAC staan 103 atleten die de marathon binnen de drie uur hebben gelopen. Veertig van die records dateren uit de jaren 80. De tweede helft van de jaren 80 leverde veruit de meeste records op: 28.

Ook landelijk werd in de tweede helft van de jaren 80 het vaakst binnen de drie uur gelopen. 1989 was het topjaar, toen 1593 Nederlanders de marathon binnen de drie uur voltooiden. Bij onze vereniging is 1987 het topjaar, met negen pr’s onder de drie uur.

De sterke groei van het aantal snelle marathons in de jaren 80 hing samen met de eerste loopgolf, de eerste periode van een snelle groei van het aantal hardlopers. In de jaren 90 bleef het aantal lopers stabiel, maar vielen de prestaties terug. 1994 was het laatste jaar waarin meer dan 1000 Nederlanders de marathon binnen 3 uur voltooiden.

Het aantal GAC-ers dat een pr onder de drie uur vestigde, daalde van 40 in de jaren 80 tot 30 in de jaren 90. Dat het niet verder afnam komt door een opmerkelijke opleving in de jaren 1997-1999, toen maar liefst 14 mensen hun sub3uur-pr liepen. De jaren 1993-1996 waren zeer mager, met telkens één pr onder de drie uur.

2003 was landelijk het dieptepunt, met slechts 376 mannen binnen de 3 uur. Ook bij GAC was 2003 een mager marathonjaar. Voor het eerst sinds 1976 liep geen enkele GAC-er zich in de lijst met pr’s onder de 3 uur.

Inmiddels was de tweede loopgolf begonnen. Het aantal hardlopers nam opnieuw toe. Maar het aantal goede mara-thontijden bleef achter. Landelijk bleef het aantal sub 3-uurlopers stabiel en bereikte nooit meer de 500.

Ook bij GAC kwam het aantal sub3uurrecords niet meer in de buurt van de aantallen die in de jaren 80 en 90 werden gehaald. Zowel in de jaren 2005-2009 als in de jaren 2010-2014 bleef het steken op 14. En er is geen zicht op ver-betering, ondanks het clubrecord dat Erik Negerman op 26 april in Hamburg liep. Voor het eerst in jaren liep in april een grote groep GAC-ers de Marathon Rotterdam. Maar van deze 30 GAC-ers kwam er niet één in de buurt van een tijd onder de drie uur.

Hoe die opmerkelijke terugval te verklaren? Het heeft denk ik vooral te maken met de enorme cultuurverandering rond het hardlopen. In de jaren 80 was hardlopen bijna uitsluitend een wedstrijdsport. Bij de club waarvan ik destijds lid was – Phoenix in Utrecht - had iedereen een wedstrijdlicentie. De meesten trainden vijf tot zeven keer per week en liepen zeker twee keer in de maand een wedstrijd. Voor zover ik me herinner waren er twee mannen die de 10 kilometer in 40 minuten liepen. De rest was minuten sneller.

Toen ik in 2012 na meer dan 25 jaar het hardlopen weer

serieus oppakte en lid werd van GAC, was ik gefrap-peerd door de enorme aantallen mensen die zich hier op zaterdagochtend verzamelden en door het trage tempo waarin de meesten liepen. Na een tijdje begreep ik waarom. De meeste lopers worden tegenwoordig niet gemotiveerd door de wil het uiterste uit zichzelf te halen, maar lopen omdat het gezond is, goed voor hun fi guur en omdat het een tot weinig verplichtende gezel-ligheid met zich meebrengt.

De veranderde instelling drong vooral tot me door toen ik een trainerscursus volgde. Tot mijn verbazing vertelden medecursisten dat mensen uit hun trainings-groep algauw bang waren dat ze te veel deden en te moe werden. Voor zover ik me herinner waren er in de jaren 80 alleen lopers die bang waren dat ze niet vaak genoeg en niet zwaar genoeg trainden.

Ook de sfeer rond wedstrijden is grondig veranderd. Het zijn evenementen geworden waarin het vooral gaat om de beleving. In de jaren 80 gebeurde het geregeld dat mensen die achteraan liepen werden uitgefl oten of dat de fi nishboog al was afgebroken als zij over de meet kwamen.

Tegenwoordig ben je ongeacht je tijd een held als je een prestatieloop voltooit. Afgelopen maart moesten we bij de start van de halve marathon in Utrecht wachten op de laatste loper van de 10 kilometer. Toen die na 1 uur en 15 minuten over de fi nish kwam riep de speaker dat ook zij een held was.

0

20

40

60

80

100

120

140

160

1930 1940 1950 1960 1970 1980 1990 2000 2010

Decennia van persoonlijke records

< 3 uur < 4 uur > 4 uur

Meer lopers, minder snelle marathons

De grafi ek laat het aantal PR’s op de marathon dat door een GAC-er in een bepaald decennium is gelopen. Iedere GAC-er komt maar ėėn keer voor in de grafi ek.

15GACMAG

juni2015

Een ander verschil met de jaren 80 is de leeftijd van de lopers. Destijds was je met veertig oud, nu zal dat ongeveer de gemiddelde leeftijd zijn. Lopen is een sport van dertigers en veertigers geworden.

De GAC-groep die dit jaar de Marathon Rotterdam liep, bestond voor het overgrote deel uit veertigers en vijftigers. Er zaten genoeg mensen bij met een wedstrijd-mentaliteit, maar door hun leeftijd was een tijd van rond de 3 uur buiten bereik.

Waar zijn de jongeren? Niet alleen bij GAC zijn er weinig twintigers, ook bij mijn vroegere vereniging zijn er veel minder dan vroeger. Bij Phoenix liepen destijds vooral studenten en ex-studenten; die doen tegenwoordig nog maar mondjesmaat aan hardlopen. Ze hebben andere prioriteiten – er moeten studiepunten worden gehaald en er moet geld worden verdiend.

Dat raakt aan een ander verschil met vroeger. In de jaren 80 konden mensen makkelijker tijd vrijmaken voor hardlopen. Nu hebben niet alleen studenten, maar ook werkenden minder tijd. Het werk is voor de meeste mensen veeleisender geworden. Ze zijn niet meer standaard om vijf uur klaar, maar worden geacht ook ’s avonds mailtjes te beantwoorden, telefoontjes te plegen, rapporten af te maken of ander werk te doen dat ook makkelijk even thuis kan.

Het gebrek aan belangstelling voor wedstrijdlopen onder jongeren heeft ook te maken met de internatio-nale status van de Nederlandse toplopers. In de jaren 80 zat Nederland op de marathon dicht tegen de wereldtop aan en was hardlopen geregeld op zondagavond tussen 7 en 8 te zien op Studio Sport. De helden van de lange afstanden inspireerden anderen ook te gaan lopen.

Ik zelf ben voor het eerst gaan lopen nadat Gerard Nijboer in 1979 Amsterdam 2’09”01 had gelopen; slechts 37 seconden boven het wereldrecord. Ik ben het opnieuw gaan proberen nadat hij in 1980 zilver had gewonnen op de Olympische Spelen in Moskou. En ik sloot me aan bij Phoenix nadat ik bij Studio Sport had gezien hoe de Phoenix-leden Klaas Lok en Joost Borm 1 en 2 werden bij het NK Veldloop. Kom daar nu eens om. Het hardlopen is op tv naar de marge verdrongen en wordt op de weg en de baan al jaren gedomineerd door Afrikanen. Het ligt niet voor de hand dat Nederlandse jongeren zich daardoor laten inspireren of zich daarmee willen meten.

De snelste Nederlandse marathontijd van de laatste jaren is de 2’09”58 die Michel Butter in 2012 liep in Amsterdam. Hij werd daarmee slechts twaalfde, en kwam op de wereldranglijst van dat jaar niet verder dan plaats 219. Geen held om een voorbeeld aan te nemen. Er zijn nog altijd jongeren die zeven keer per week of vaker willen trainen. Maar zij kiezen eerder voor schaatsen, wielrennen, roeien of voetballen; sporten waarbij Nederland tot de top behoort.

.

Dik Verkuil Siebe

WetenswaardigWaarom kan een mens geen 50 km/h halen in een sprint?

Je snelheid wordt bepaald door de lengte van je passen en de tijd waarin je een pas kunt maken. Je zou denken: oefen om grotere passen te maken. Dat is vooral een kwestie van kracht. Krachttraining dus. En dat doen sprinters dan ook. Er ontstaat echter een probleem als je loeihard gaat. De tijd dat er een voet aan de grond is wordt noodgedwongen steeds kleiner naarmate je sneller gaat. En de kracht samen met de duur van de afzet bepalen het eff ect. Mensenspieren hebben tijd nodig om kracht te ontwikkelen. Bij heel hoge snelheden is die tijd er niet meer.

A-Atletiek, met de A van AangepastInlopen, spieren losmaken, kogelstoten, oefenen met de startblokken, een renspelletje, uitlopen, een atletiektraining zoals ieder GAC-lid het kent. Deze keer gaat het over atletiek met een hoofdletter: A-atletiek, oftewel aangepaste atletiek. Al sinds 2007 biedt GAC aangepaste atletiek voor kinderen met een verstandelijke beperking. Enthousiaste trainers, betrokken ouders en hele sportieve kinderen zijn de ingrediënten voor succes.

We zien de kinderen groeien en steeds beter worden, langzamerhand gaat de leeftijd omhoog. Het wordt tijd om te denken aan een aanbod voor jong volwassenen met een verstandelijke beperking. Tegelijkertijd is er instroom aan de onderkant, jonge atleten die lid worden omdat ze leuke verhalen hebben gehoord over GAC van vriendjes, broertjes of zusjes of op school. De jeugdafdeling van GAC groeit als kool en de A-atletiek groeit lekker mee.

Niet alleen trainen, ook wedstrijden horen er bij. Eerst een trainingswedstrijd om het wedstrijd-element te ervaren en te oefenen met alle regels die de atletiek rijk is. Een jury meemaken die de regels bewaakt en uitvoert. Clubkampioenschappen zijn de volgende stap. Niet alleen trainen en wedstrijden maar ook meedoen met de festiviteiten voor de jeugd, dat is ook A-atletiek.

Marianne Sabbé is vanaf het prille begin trainer bij de A-atletiek. Sam de Vor, talentvol atleet op de 800 en 1500 meter, brengt als trainer zijn kennis en enthousiasme over. Te samen met Marianne Boelee, Andre Hersbach en stagiaires van de opleiding ‘sport en bewegen’ vormen zij een geweldig trainersteam voor kinderen die net iets extra’s nodig hebben om sport te beoefenen.

Kom gerust een kijkje nemen op de baan. Elke woensdagmiddag van 17.00 tot 18.15 uur zijn de kinderen/ jongeren er weer om te trainen en plezier te hebben van de mooiste sport die er is: atletiek.

Martin de Vor Matthieu

16 GACMAG

juni2015

1948. Het zijn de tijden die voor mij altijd zwart-wit zijn geweest. Grijs, zo u wilt. Zij die de zeventig ruim gepasseerd zijn, hebben er ongetwijfeld wel kleur bij. Kunnen zich het groen nog herinneren. Het groen van Fanny Blankers-Koen.

Fanny. De vliegende huisvrouw, viervoudig olympisch kampioene in 1948. Koningin van de Olympische Spelen in Londen. Winnares op de 100 meter, 200 meter, 80 meter horden en, met haar ploeggenotes, 4x100 meter. Nee, ze was geen lid van GAC. Maar haar handtekening staat niettemin in de archieven van de club. Want, de basis van het olympische succes werd wel bij onze vereniging gelegd, in het groen. Niet op de atletiekbaan, maar in de bossen rond Hilversum vond Fanny de rust en snelheid die ze nodig had. Een simpele blokhut, de basis voor ‘s werelds eerste trainingskamp voor atletes, gaf een winter lang de juiste inspiratie.

We komen er op de zaterdagochtend geregeld langs. Hij staat er nog steeds, verscholen in de bossen tussen Hilversum en Lage Vuursche. Het Goois Natuurreservaat slaat er hedentendage voer voor de Schotse hooglanders op. Sommige GAC-ers kennen het verhaal achter De Blokhut wel, weten dat het eind jaren veertig nog dienst deed als clubhuis van de atletiekvereniging.

Totdat dit verhaal in aanloop van de Spelen van Londen in 2012 in De Gooi- en Eemlander verscheen was voor de meerderheid echter onbekend dat Fanny Blankers-Koen er 65 jaar terug de basis legde voor haar vier olympische titels van 1948. ,,Echt? Hier. Was dit haar geheim?’’ Min of meer. De Blokhut bleek een plek voor pioniers, trainer Jan Blankers organiseerde er het allereerste trainingskamp voor atletes.

De Blokhut, gelegen langs een eeuwenoude smokkelroute waarover illegaal

jenever tussen ‘t Gooi (Holland) en ‘t Sticht (Utrecht) werd vervoerd, was vlak voor de Tweede Wereldoorlog gebouwd als schuilplek voor bosar-beiders en werd later gebruikt voor de opslag van hout, waaruit houtgas (een vervanger voor benzine) werd gestookt. Vlak na de oorlog ontdekten leden van de plaatselijke atletiekclub

GAC de blokhut en knapten deze op. Er werd een vliering in gemaakt, leden timmerden 25 kribben, de muren aan de binnenzijde werden bekleed met mos in kippengaas. Een fornuis zorgde voor warmte en de mogelijkheid te koken, water kwam uit de pomp buiten. In de uiterst sobere ‘huiskamer’ konden de atleten, na gedane arbeid, bijkomen van de inspanningen.

Niet lang nadat GAC de houten keet had opgeknapt, liet Jan Blankers zijn oog er op vallen. Terwijl de atletiekclub zich vooral zorgen maakte ,,dat de goege-meente over ons zal kletsen wanneer men meent dat er iets niet in de haak is wat betreft de omgang van jongens en meisjes’’, zag Blankers de sportieve mogelijkheden voor trainingen van de nationale vrouwenploeg rond de houten barak. ,,Hij noemde dit blijk van eigen initiatief bijzonder verheugend tegenover de vele lamlendigheid in de KNAU’’, aldus het clubblad van GAC. Blankers dacht dat atleten in de Gooise natuur snel beter zouden worden door ,,ontspanning van de door stadsleven overprikkelde zenuwen’’.

In oktober 1947 begon de liefde tussen Fanny, de overige leden van de esta-fetteploeg Gerda van der Kade-Koudijs, Xenis Stad-De Jong en Nettie Wit-ziers-Timmer, coach Jan Blankers en de blokhut. ,,De hut is primitief, maar

ze heeft sfeer en dat is belangrijk, omdat de geest langzaam moet worden gericht op de Olympische Spelen van 1948. Zulk een geest wordt niet gekweekt in een prachtig clubhuis met gemakkelijke zetels en andere moderne gemakken. Het moet iet of wat primitief zijn, iets dat op onverklaarbare wijze de athletes pakt’’, aldus de trainer in ‘Fanny, de geschiede-nis van 4 gouden medailles’, een biografi e die Blankers een jaar na de Londense goudjacht publiceerde.

De blokhut, toevalligerwijs ook nog eens op nog geen drie kilometer van Fanny’s geboor-tedorp Lage Vuursche, gaf hem precies het gevoel waar hij op zoek naar was. In Zweden en Finland had Blankers, die er zelfs de taal voor leerde, diverse nieuwe trainingsmethoden ontdekt. Blankers had ervaren dat sporters hun eigen programma af moesten werken, het kwam de motivatie ten goede. ,,Atletiek is een individuele sport. Dezelfde opdracht kan voor de een medicijn zijn en voor de ander vergif betekenen.’’

Fanny Blankers-Koen: Goois Groen werd Olympisch Goud

17GACMAG

juni2015

Blankers deelde zijn conditietrainingen in alsof ‘het lijkt op het spel van een kind’, gaf ,,geen trainingsopdrachten tot in meters nauwkeurig’’, maar liet het aan de atletes zelf over hun rustmomenten te kiezen. Het ‘vaartspel’ was ,,voor de wilskrachtigen een ideale training omdat zij, niet gebonden door precieze opdrachten, zich in elke training kunnen uitleven.’’ Met andere woorden: door losser te zijn, bereikte de trainer juist dat er harder getraind werd. ,,Nooit heb ik een ploeg met meer enthousiasme en ijver bezig gezien.’’ In het naaldbos, met zijn verende paden, en op de hei, met zware zandkuilen, werd bovendien de geest gezuiverd. ,,Er werd urenlange lichamelijke arbeid verricht; gezondheid, hardheid en geestelijke frisheid verkregen.’’

Het ‘trainingskamp’, tot dan wereldwijd een compleet onbekend fenomeen, was geboren. Blankers was lyrisch. ,,Voor het gros van de stadsmeisjes werd de training een wekelijks uitbreken uit het sleurleven, waarnaar zij verlangden.’’ In het groen was het te doen.

Dat niet iedereen de trainingen even leuk vond, kon er bij hem niet in. Afzeggen was geen optie. Toen Gerda van der Kade-Koudijs vanwege een

beenblessure weg dacht te kunnen blijven, kreeg ze een brief waarin stond dat ze ,,blij mocht zijn in de estafetteploeg te zitten en dat Fanny de moeite nam om met ons te willen trainen.’’

De coach en zijn ploeg wisten zich rond De Blokhut nauwelijks bekeken. ,,Te afgelegen. Hier ziet men zelfs in het drukste seizoen zelden wandelaars. Hier is rust.’’ Dagenlang zagen de sporters alleen elkaar, volgens Blankers een groot voordeel. ,,Training zonder concentratie is tijd verspillen.’’

Blankers oogde internationaal bewondering met zijn winterse trainingskam-pen. Volgens Kees Kooman, die in 2003 de biografi e ‘Een koningin met man-nenbenen’ schreef, sloegen ,,Australische en Amerikaanse deskundigen stijl achterover bij de vertoning van de fi lms die waren gemaakt bij de Blokhut.’’

Waar in andere landen pas getraind werd als de lente zijn intrede deed, trainde Blankers de hele winter door met zijn vrouwen. Het opende op andere continenten de ogen. Blankers hield er overigens wel toezicht op dat zijn vrouwen niet teveel trainden. Hij wilde hun conditie weliswaar optimaliseren, maar deed tegelijk een poging de dames iets in gewicht te laten toenemen.

,,Dan is er in het voorjaar nog veel winst te boeken’’, wist de trainer. Het Nederlands Olympische Comité regelde voor de atletes extra voedselbonnen, een Amsterdams bedrijf zorgde geregeld voor enkele liters Californisch vruchtensap.

Na de winter werden de bezoekjes minder frequent. De basis voor een ijzeren conditie was gelegd, op de atle-tiekbaan werden nu de specifi eke technische aspecten en de snelheid getraind.

Vlak voor de Spelen, Fanny twijfelde over haar vorm, zocht ze echter nog één keer haar rust en afl eiding bij de blokhut. ,,Urenlang liggen we op onze rug en turen door het bladerdak naar de on-Nederlands diep blauwe hemel. Gesproken wordt er niet; het is heerlijk luieren.’’ Blankers beschouwde het als ,,de eerste vakantiedag na vele maanden intensieve training en doelbewuste harde wedstrijden.’’ Enkele dagen later reisde Fanny af naar Londen, waar ze viermaal goud won.

Edward Swier

18 GACMAG

juni2015

Scott Kingma is 5 maart, tijdens de jaarlijkse sportverkiezingen van de gemeente Hilversum, gekozen tot Special Sporter van het jaar 2014.

Scott (16) is sinds 2008 jeugdlid van GAC en traint bij de aangepaste atletiek, oftewel de A-atletiek. Hij is een enthousiast atleet die goede prestaties behaalt op alle onderdelen. Daarnaast heeft Scott in 2014 zijn ervaring ingezet als lid van de landelijke projectgroep “Samen Sporten” van NOC*NSF. Deze projectgroep heeft tot doel de participatie van sporters met een beperking te bevorderen door sportverenigingen toegankelijker te maken. Scott heeft in samenwerking met Sam de Vor (trainer bij de A-atletiek en werkzaam bij NOC*NSF) het land rondgereisd om sportverenigingen te bezoeken en te adviseren. Scott heeft het sporten voor kinderen en volwassenen met een beperking een stapje dichterbij gebracht en daarmee is hij een voorbeeld voor ons allen.

Wat is je favoriete trainingsplek?

Dat is voor mij de baan. Ik vind sprinten het allerleukst: goed in de startblokken staan en dan zo hard mogelijk proberen te gaan. We trainen met 12 mensen in de groep met drie trainers. Marianne Sabbé heeft mij altijd getraind. Een keer in de week op woensdagmiddag, vijf kwartier op de baan. Ik sta al acht jaar op de baan en ik ben dankzij deze trainingen heel erg vooruit gegaan. Ik wil dit zolang mogelijk blijven doen. Niet alleen sprinten, alle onderdelen die bij de meerkamp horen.

Wat zijn je plannen als Special Sporter?

Ik zou graag mij nog meer willen inzetten voor de toegankelijkheid van sportclubs voor mensen met een beperking. Sport is ook belangrijk voor jongeren die in een rolstoel zitten of jongeren die moeite hebben met lopen. Als de clubs niet toegankelijk zijn dan zitten zij thuis, kunnen ze niet sporten en ook geen andere jongeren ontmoeten. Daarom is het goed dat er aangepaste atletiek is, niet alleen bij GAC maar in heel Nederland, zelfs voor jongeren over de hele wereld is dit belangrijk.

Waarom is sporten belangrijk voor de jeugd?

Als jongeren te vaak op de bank zitten en met games of computers spelen dan worden ze lui en dik. Als je dan ook nog veel patat en chips eet, dan is die kans nog groter. Ik raad iedereen aan om een paar keer per week te sporten in de sportschool of op atletiek. Heel even sporten is altijd beter dan helemaal niet sporten!

Naast atletiek nog andere hobby’s?

Ja, muziek en treinen. Zowel modeltreinen als reizen met de trein. Ik zou ook graag meer feesten willen organise-ren en werken in de catering. Misschien kan ik helpen in de kantine van GAC. Bij Nike mag ik 4 juni een dag in de kantine aan het werk.

Verder nog wensen?

Ik hoop dat sportclubs volgend jaar meer kandidaten voor de jaarlijkse sportverkiezingen aanmelden.

Martin de Vor – Carla van Lingen Wim

De plek van Scott Kingma

19GACMAG

juni2015

20 GACMAG

juni2015

Zoals beloofd deze keer iets meer over jury zijn bij de echte GROENTJES, de pupillen dus. Tussen oktober en eind maart waren er alleen crossjes (weinig jury bij nodig), maar inmiddels zijn de baanwedstrijden weer begonnen dus spreek ik uit verse ervaring.

Al toen ik nog een kinderloos recreant was had ik het vaste voornemen om mij, als ik eenmaal kinderen in de GAC-leeftijd zou hebben, op te werpen als jurylid. Het is gewoon leuk om betrokken te zijn bij de bezigheden van je kind, in welke rol dan ook. Trainer ben ik al bij de grote mensen en kost bij kinderen best veel tijd en moeite (niet te combineren met je eigen training natuurlijk), jurylid kost je maar een paar dagen in het jaar. Toevallig ook nog dagen waarop je toch al rondloopt op zo’n wedstrijdterrein, wachtend tot je kind weer eens aan een onderdeel mag meedoen. En hoe goed je als ouder ook zit te kijken, je krijgt niet echt mee wie nou fantastisch presteert en wie matig.

Het is dus veel leuker als jij degene bent die roept wie er als volgende mag, en die de geworpen of gesprongen afstand mag opmeten. In de loop van zo’n wedstrijdseizoen leer je de kinderen uit de groep van je eigen kind een beetje kennen. Soms zelfs die paar kinderen van andere clubs (soms maar 3 op 25 GAC-ers) die ook nog meedoen. Ik moet altijd oppassen dat ik ze niet een beetje voortrek omdat ze zo zwaar in de minderheid zijn, en soms niet eens zo’n mooi clubtenue hebben als onze blauwgele kindertjes. Die andere clubs zijn vast ook hele leuke atletiekclubs hoor, maar als ik zie dat kinderen op een wedstrijd nog instructie moeten krijgen hoe ze eigenlijk moeten werpen... of als ze niet eens met een startblok om kunnen gaan... dan ben ik blij dat mijn kinderen goedgedrilde GAC-ers zijn.

ECHTE GROENTJES

Het groepje van Marjolein (nu B-pupil) jureer ik al sinds ze nog D-pupil waren, toen het blijven staan in een alfabe-tisch rijtje al een nauwelijks haalbare opgave was. Lang-zamerhand zie je ze dan vooruit gaan en ook fanatieker worden. En als je dan weet wie altijd de sprint wint, en wie altijd het verste gooit, dan is het leuk om ineens heel iemand anders de prestatie van haar leven te zien behalen. Of om de spanning mee te maken als iemand al twee foutsprongen heeft gemaakt en nog maar één kans heeft om tenminste een goede poging genoteerd te krijgen. (Hoewel.. bij pupillen gaan we gewoon door tot ze een geldige poging hebben, daar zijn de regels nog niet zo streng.)

Als ik die kinderen zo bezig zie dan kan ik alleen maar con-cluderen dat wij als volwassenen het helemaal fout doen. Wat doen wij als we eenmaal besloten hebben om te gaan hardlopen? We gaan een blokje lopen, en worden al snel moe. Dat willen we gaan uitbouwen door steeds verder te lopen, waarop blijkt dat we langzamer moeten gaan om dat geren langer vol te houden. Dus zo breiden we uit van 5 minuten naar 10 minuten, en uiteindelijk (hoera, het eerste loopje!) een half uur. Op een tempo van zo’n 10 km per uur, misschien 11 als het érg goed gaat.

Wat doen kinderen? Die gaan stukjes van 40 meter rennen zo hard als ze maar kunnen, en verder de hele training vooral spelletjes doen. En na een tijdje gaan ze op een wedstrijd die vreselijk lange 600 meter lopen. Wel anderhalf rondje…tranendal. En dan ook nog crossjes in het bos van wel een hele kilometer. Nog meer tranen. Maar uiteindelijk hebben mijn meisjes van 6 en 9 jaar nu op die afstand een tempo van RUIM 13 KM PER UUR! Ja, u leest het goed, het tempo ligt bij allebei nu al een stuk hoger dan bij mij in mijn beste jaren.

Stel je nou voor dat ze dit tempo gaan uitbouwen naar een langere afstand (tuurlijk doen ze dat, ze worden immers groter én sterker én meer getraind). Een serieuze (sub-)topper zullen ze vast niet worden maar ze zullen wel hun hele leven een stuk harder kunnen lopen dan ik.

Conclusie: recreanten die ooit nog wat willen bereiken als hardloper moeten kijken naar de groentjes en opnieuw beginnen. Volgende week op de training: 3 x 40 meter volle sprint, tussendoor doen we tikkertje en zakdoekje leggen.

Saskia Bons Wim

Wetenswaardig

Waarom kunnen sommige viervoeters veel sneller sprinten dan Usain Bolt?

Sommige viervoeters kunnen galopperen. Bij een galop raken de vier poten vlak na elkaar de grond. Poot 2 raakt de grond terwijl poot 1 nog aan de grond is, enzovoort. In een roff el raken de vier poten overlappend de grond. Daarna volgt een zweefmoment. De roff el van de vier poten vormt één lange afzet. Daardoor kan een viervoeter langere passen maken dan een mens (zie de wetenswaardigheid op pagina 15).

21GACMAG

juni2015

Kermit de Kikker uit Sesamstraat heeft het treff end geformuleerd: “It’s not easy being green”. Dat geldt zeker ook voor GAC want onze prestaties op milieugebied zijn vrij mager, maar sinds het voorjaar hebben we een grote stap vooruit gezet door de aansluiting op de moderne warmte-centrale van BeGreen. De offi ciële opening was op 20 mei, maar stiekem douchen we al vanaf het eind van de winter milieuvriendelijk.

Dat nieuwe grijsmetalen gebouw met drie schoorstenen is de grootste hout-gestookte warmtecentrale die de fi rma BeGreen tot nu toe bouwde. Niet alleen voor ons warmwater en de verwarming wordt er gestookt, want bijna alle panden op het Arenapark doen mee, van Nike tot het ROC.

Binnenin de ‘warmtefabriek’ staan twee grote houtverbranders die gevoed worden met houtsnippers uit een enorme ondergrondse opslagkelder. Het mooie en groene van de installatie is dat er snoeihout wordt verbrand dat uit eigen land komt. Toen ik een rondleiding kreeg van manager Harold Arends vertelde hij trots dat de voorraad die toen klaar lag van minder dan 13 kilometer ver kwam. Het gaat om ‘top en takhout’: “Kijk eens naar die grote boom daar, het onderste deel van de stam is mooi recht en dik, dat kan verzaagd worden. Dan het stuk erboven is goed voor papier of spaanplaat, maar de top en de takken zijn te krom of te dun. Dat kon eigenlijk alleen gecomposteerd worden. Wij verbranden het nu voor warmteproductie en dat is CO2-neutraal. Er komt wel CO2 vrij, maar omdat er weer opnieuw bomen gaan groeien is het veel schoner dan warmte maken met gas of olie of elektrisch.”

De hoeveelheid van het broeikasgas dat wordt bespaard is enorm. De centrale kan per jaar een uitstoot van ongeveer 1,5 miljoen kilo CO2 besparen! Deze techniek is onvergelijkbaar met het bijstoken van hout wat in elekriciteits-centrales wel gebeurd. Daar gebruiken ze meestal geen snoeihout, maar ‘pallets’. Dat zijn geperste brokjes die van hele bomen die meestal uit Canada of de Verenigde Staten komen. Die bomen worden verhakseld en tot houtstof vermalen (kost ook energie), vervolgens geperst tot een soort brokjes en over de oceaan gevaren. Eenmaal aangekomen in de Nederlandse centrale van bijvoorbeeld NUON of Essent gaan ze de brokjes weer tot poeder hakken voordat het als bij-verwarming de centrale ingaat. Een stuk minder groen dan de installatie bij ons op de hoek.

Stel nou dat er een strenge winter komt en de aanvoer van hout stokt, moeten onze atleten dan koud douchen? Arends lacht: “Ik garandeer jullie warm water en een verwarmd clubgebouw. We hebben altijd een voorraad waar we dagen mee toe kunnen en mocht er toch iets misgaan dan hebben we een gasge-stookte reserve ketel klaar staan. Die staat ook in het gebouw, dat was nog een hele investering, maar ik hoop dat we hem nooit aan hoeven zetten. Dat gebeurt overigens allemaal automatisch, er hoeft in principe niemand bij te zijn. De apparatuur is zo geavanceerd dat we op afstand, met de mobiele telefoon alles kunnen controleren en regelen.”

Het is wel leuk om eens binnen te kijken, want het is echt iets anders dan een kachel: een moderne computergestuurde centrale met ovens die maximaal 740 graden Celcius heet kunnen worden.

Bij het inregelen van de nieuwe installatie rook het op de baan een paar keer naar ‘open haard’. “Het kon geen kwaad hoor, dat was de opstartperiode zo. Zeker in zo’n omgeving waar mensen sporten wil je geen vuile lucht. Daar hoef je ook niet bang voor te zijn, want we hebben de modernste fi lters voor de schoorstenen geplaatst en die houden fi jn stof helemaal tegen. Het is zelfs zo dat ze fi jnstof dat binnenkomt met de lucht die we nodig hebben voor de verbranding eruit fi lteren. Dus het kan zelfs zo zijn dat we de lucht schoner maken...”

Joost Huijsing

Be(ing) Green

22 GACMAG

juni2015

SportFair Hilversum 2015

Op zondag 14 juni 2015 vindt de eerste SportFair in Hilversum plaats en wel in ‘onze Arena’ van de Gooise Atletiek Club. Voor GAC is het een thuis-wedstrijd waar we onze veelzijdige wedstrijdatletiek en de Loopsport kunnen promoten. Zowel de wedstrijdatletiek, de jeugd als nordiccen en PowerGAC zullen laten zien hoe veelzijdig Atletiek kan zijn.

SportFair wil tijdens deze dag de sport op een aantrekkelijke wijze promoten bij inwoners van alle leeftijden. De gemeente heeft hiervoor alle plaatse-lijke sportverenigingen uitgenodigd om hun sport te presenteren aan het publiek. Dit kan onder andere door het geven van demonstraties, proeftrai-ningen, clinics en andere activiteiten waardoor deze dag een actief karakter heeft. “Zien en meedoen” is het motto! Naast het programma door sportver-enigingen is er een grote sportbeurs. Bedrijven, maatschappelijke organisa-ties, bonden en vele anderen die bijdragen aan de sportdoelstellingen in de breedste zin presenteren zich deze dag. Voor de kinderen is er een SportFair zeskamp. Wanneer zij met 6 sporten meedoen winnen zij een leuke prijs.

HEIDELOOP zondag 30 augustus

De Heideloop gaat na een valse start vorig jaar toch door, en wel op zondag 30 augustus. De organisatie van deze recreatieve loop is een unieke samen-werking tussen de Gooise atletiekve¬renigingen GAC, Zuidwal en Tempo met het Goois NatuurReservaat (GNR).

Er zijn drie schitterende routes uitgezet van 2,5 km, 5 km en 10 km voor hardlopers, nordiccers en wandelaars.

De hardlopers starten om 10.00 uur, Nordic Walkers om 10.05 uur en de wandelaars om 10.10 uur.

Start en fi nish zijn bij de parkeerplaats van Sint Janskerkhof, aan de Hilver-sumseweg tegenover restaurant La Place. Kom als het even kan lopend of op de fi ets. De weg is ivm werkzaamheden beperkt toegankelijk. Kleedruimtes en toiletten zijn aanwezig.

Doe mee aan dit samenwerkingsproject van de atletiekverenigingen als eerbetoon aan de prachtige leefgebieden waarin we wonen.

We houden je verder op de hoogte via onze website en nieuwsbrief.

Rondje Meent: groen, klein maar fijn

Na het succes van vorig jaar gaat op zondag 6 september voor de tweede maal het (hard)loopevenement Rondje Meent van start. Een unieke loop door en rondom de Hilversumse Meent met een vernieuwd en verlengd parcours.

Met dit sportieve, laagdrempelige loopevenement willen we het belang van sporten en bewegen benadrukken. Tegelijkertijd schept lopen een band en dat is goed voor de sociale samenhang in de wijk. Voor niet-Meentbewoners is het een unieke kans om kennis te maken met deze groene wijk en de omliggende natuurgebieden. Vorig jaar had Rondje Meent zo’n 150 deelnemers.

Speciaal voor kinderen wordt gestart met de Kidsrun van 1,2 km. Na de kidsrun is er een hardloopwedstrijd 5 of 10 km, over 1 of 2 rondes. Men kan er ook voor kiezen 5 kilometer te wandelen.

Iedereen kan meedoen: getrainde lopers en minder getrainde joggers en wandelaars. De start en fi nish liggen op het plein naast het wijkcentrum De Kruisdam.

• 10.00 uur: start Kids Run (9-12 jaar) 1,2 km• 10.15 uur: start Kids Run (4-8 jaar) 1,2 km • 11.00 uur: start Volwassenen 5 km of 10 km• 11.15 uur: start Actief Wandelen

Voorinschrijven kan tot en met vrijdag 4 september www.hilversumsemeent.nl

Op de dag van het evenement is inschrijving mogelijk tot 20 minuten voor de start in wijkcentrum De Kruisdam. De voorinschrijfkosten bedragen € 2,00 voor de kidsrun en € 4,00 voor de overige afstanden. Inschrijven op de dag zelf kan ook voor € 3,00 voor de kidsrun en € 5,00 voor de overige afstanden.

Meer informatie: Anouck Dingemans (06-21363918) of Sonja Overman (06-17565693)

23GACMAG

juni2015

WASMEERLOOP zaterdag 20 juni

Ten zuiden van het Hilversums Wasmeer worden twee mooie parcoursen uitgezet:

• één voor de Nordic Walkers en Sportief Wandelaars van 5,7 km,• één voor de hardlopers van 4 km. Dit parcours kan 1, 2 of 3 keer worden

afgelegd.

De Nordic Walkers en Sportief Wandelaars vertrekken met hun eigen groep en trainer op het gebruikelijke tijdstip vanaf het hek bij het Cronebos.

De hardlopers lopen in om 9 uur vanaf het clubhuis naar het Cronebos.

De start is om ca. 9.30 uur naast het fi etspad naar de Lage Vuursche, vlakbij de afslag naar het Wasmeer.

De tijdklok is aanwezig, zodat iedereen zijn prestatie kan meten. Aan de fi nish worden water en worteltjes uitgedeeld en een daarna in het clubgebouw te besteden consumptiebon.

Er zijn op deze zaterdag géén reguliere trainingen. Heb je nog vragen, vraag je trainer of mail naar Lsc@gach.nl

De letters die overblijven vormen een zin.Stuur je antwoord naar redactie@gach.nl.

HRSNGMNSTK 12woordzoeker - Streep de onderstaande woorden weg.

BLAADJEBLOEIENBLOESEMCOMPETITIECONDITIEDISCUSDRIBBELENDUURZAAMENERGIEKENTHOUSIAST

FRUITIGGROENHORIZONHUPPELENLENTELOOPPASNATUURNETPOTENTIEPOWER

RENNENSPELENSPIRITSPORTDRANKSPRINGENTALENTTRAINENVEERKRACHTVROLIJK

M T E V N E B R L E N T E N EK M S O E L I O U E E I T E NT J D A O E O T G U T E H L ER B I E I P R N I I T O O E RA N I L P S I K T D R A N B GI E E A O R U E R I N E N B IN R S L P R P O Z A O O O I E E B E S E M V O H R C M C R KN L B W O P N U G T I H G D EE O T C O N S E I T N E T O P N E L E P P U H T A L E N T AN S M A A Z R U U D I S C U SE E L S D K N A R D T R O P S R M I E J O F R U I T I G N G I S B L A A D J E T I R I P S

De oplossing van HRSNGMNSTK 11: echte schoonheid zit van binnen

De goede oplossing is ingestuurd door: Jaap van Hamersveld en Yvette Sollman.

Klaverblad Arena Games 2015

Over een paar weken staat onze baan weer in het teken van de Klaverblad Arena Games! Alle seinen staan op groen: het wordt een mooie editie. De komende weken worden de laatste voorbereidingen getroff en voor de wedstrijd op zondag 5 juli.

Inschrijven

De inschrijving voor de Klaverblad Arena Games is geopend tot 25 juni. Daarna worden de defi nitieve deelnemerslijsten vastgesteld. Wil je je inschrijven? Dan kun je dit doen via de website: www.klaverbladarenagames.nl.

Het wedstrijdprogramma bestaat net als andere jaren uit het voorprogramma (vanaf 11.00 uur) en het hoofdprogramma (vanaf 13.15 uur). Aan het eind van de dag worden de winnaars van de dagprijzen bekend gemaakt (vorig jaar gewonnen door Denzel Comenentia en Sharona Bakker). En omdat de Klaverblad Arena Games de laatste wedstrijd is van het Lotto Baancircuit, wordt ook de prijs voor de atleet en atlete van het circuit uitgereikt. Het volledige programma vind je ook de website.

Vrijwilligers gezocht

We zoeken nog steeds vrijwilligers om de wedstrijd goed te laten verlopen! Op de dag zelf kunnen we je hulp goed gebruiken om bij de onderdelen te assisteren of bij de opbouw en afbouw van de wedstrijd. Wil je je steentje bijdragen en ondertussen genieten van veel mooie prestaties van topatleten? Stuur dan een mail naar info@klaverbladarengames.nl.

Op de hoogte blijven

Wil je op de hoogte blijven van al het laatste nieuws in aanloop naar de wedstrijd? Volg ons dan op Facebook (https://www.facebook.com/gacare-nagames) en Twitter (https://twitter.com/klaverbladag). Daar vind je ook na afl oop van de Klaverblad Arena Games de uitslagen en foto’s.

We zien je graag op zondag 5 juli!

Ferdy Cornelissen

uitgesport?

kom mode spottenin de gooische brink hilversum

FotoG. van Ophem• Bruidsfotograaf• Portretfotografie•Pasfoto’s

Leeuwenstraat 40 1211 EW Hilversum Tel: 035 621 4892

Bedrukte kleding voor je loopgroep?

Bij ThisWay kun je terecht voor een mooi bedrukt shirt, met logo of tekst.

Van running shirt tot t-shirt en... ook leverbaar per stuk!

ThisWay kledingbedrukkingPr.Frederik Hendriklaan 41, Naarden www.thisway.nl | info@thisway.nl

035- 6560186,

De smaak die vroeger zo gewoon was.

H u d s o n d r e e f 3 8 - 3 5 6 5 A V U t r e c h t

i n f o @ z e l d e n r i j k s n a c k s . n l

Klaverblad en GAC:

topprestaties verzekerd!

www.klaverblad.nl

Administratiekantoor

W.J. KOSTERINK

• Administratie

• Belastingen

• Adviesbureau voor

startende ondernemers

Kapittelweg 338

1216 JP Hilversum

Tel. (035) 623 20 31

Hennnipman Bouwbureau

To make things happen

Tijmen Hennipman (06-22242726hennipman@wxs.nl

Nw. Loosdrechtseweg 69 Tel 035-58255021231 KN Loosdrecht fax 035-7440045

de speciaalzaak voor zijden bloemen in ‘t Gooi• Verhuur van bloemdecoraties aan bedrijven, vraag vrijblijvend een offerte

• Verkoop aan particulieren op donderdag en vrijdag van 10.00 tot 17.00 uur

en zaterdag van 11.00 tot 17.00 uur

Havenstraat 18c, 1211 KL Hilversum, Tel. 035-6230920, www.meanderbloemsierkunst.nl

voor: • GLAS - SPIEGELS

• ISOLATIEGLAS

• GLAS-IN-LOOD

• GLASREPARATIES

Ind. terrein Nwe Havenweg - Hilversumnaast Gamma

HGV glashandel bvG. van Amstelstraat 423 E

1216 CA Hilversum

035 – 623 1891

• Sterk- en zwakstroom• Verlichting• Telefoon• Brand- en inbraakbeveiliging

Elektrotechniek & Beveiliging

Coehoornstraat 201222 RT HilversumTel. (035) 683 33 20

VOOR ALLE

VORMEN VAN

SCHOONMAAK-

WERKZAAMHEDEN

ARNO OCKELOEN STEPHAN HENDRIKS

06-22606580 06-23297749

SchoonmaakdienstenEnkhuizerzand 43 - 1274 Huizen

FURSTER van TELLINGEN• Binnen- en buitenschilderwerk

• Behang en alle soorten wandafwerking

• Meerjaren-onderhoudsplan

• Isolatie- en veiligheidsglas

Kroostweg 43a, 3704 EB Zeist • 030 - 695 45 04

Kamerlingh Onnesweg 96, Hilversum • 035 - 685 50 07

Bent u slachtoffer van een verkeers (of bedrijfs-) ongeval en heeft u letsel opgelopen? Wij verhalen namens u de schade bij de aansprakelijke verzekeraar.

Neem voor een vrijblijvend gesprek contacxt met ons op via 035 - 647 04 07 of 06 10 73 38 67. Of kijk op www.letselschadeh etgooi.nl

Letselschade ‘t Gooi • J.A. Kalfflaan 1H • 1222 HZ Hilversum06 10 73 38 67 • info@letselschadehetgooi.nl

Zin in Zon

DAETELPMOCWUROOVVO

RA RTSINIMDANOOL & EITAATRTSINIMD

RA EITAATR

AAWUNAVVAGNIGROZREV

EVWUNAVVAGNIGROZREV

IFWULANIGNIRESIVDA

AA

GNITSALEBNETSMOKNIETFIGNA

FAAGGURRUETEGIPOLROOVVOKEOZRE

NEDEHNEGELEGNAAELËICNANI

F

.hulswwww.Winfo@hulsman.nlE

0294 232 583F 0294 233 907T

3632 AZ Loenen a/d edestraat 8rB

oestenburg.nl.hulsman-rinfo@hulsman.nl

0294 232 5830294 233 907

echtVVe3632 AZ Loenen a/d

L a m b i k s t r a a t 2 4 | 1 3 3 6 M B A l m e r ee m a i l : p e t e r p h i l i p s e n @ p l a n e t . n l

T E L E F O O N

P e t e r : 0 6 - 5 3 3 9 4 9 4 6

D e n n i s : 0 6 - 5 4 3 1 5 4 5 1

Peter Philipsen & Zn. v.o.f

COMPLETE BADKAMER

INSTALLATIE

EN AL UW TEGELWERK.

OOK VOOR AANLEG

VAN VLOERVERWARMING

T E G E L Z E T B E D R I J F

Voor “gewone” taxiritten kunt u een dag van te voren reserveren,

nachtritten alleen op aanvraag.

Eerste 2 kilometer € 7,50Overige kilometers € 2,00 per kilometer

E&M ExpresPersonenvervoer

Met speciale taxi tarieven voorvervoer van en naar schiphol

035 - 5771505info@emexpres.nl

webdesign hostingdomeinnaamregistratie

social media online marketing

06 21 633 090De Kwekerij 66 3741 WM Baarninfo@it2day.nl www.it2day.nl

IT2day sponsort de volgende GAC evenementen:

Spieren voor Spieren City RunArena Games Hilversum

Maple Leaf Cross

De KnipperijAl 20 jaar van van wens tot trends...

20% kortingop uw behandeling

• Bij inlevering van deze advertentie• Op alle behandelingen

• Elke vrijdag tussen 17.00 - 20.00 uurOosterengweg 84 - (Riebeeckgalerij) - Hilversum

gratis parkeren!!

Telefoon: 035 - 685 43 42

Maartensdijk – Schiphol € 52.50Hilversum – Schiphol € 52.50Bussum – Schiphol € 52.50

ERVAAR DEMPING IN JE SCHOENEN ZOALS JE DAT NOG

Herenstraat 25 1211 BZ Hilversum035-6245475

NOOIT EERDER HEBT ERVAREN

Dit

mag

azin

e w

ord

t ge

dru

kt o

p: 1

35 g

ram

s m

axis

atin

Car

lijn

But

s ha

lver

weg

e ha

ar e

erst

e m

arat

hon

- Ro

tter

dam

12

apri

l

Sie

be