KiWOORD dec 2011.pdf

december 2011 – nr 21december 2011 – nr 21DRIEMAANDELJKS

IRIS

PRISMA

Ri4

TOR

Campustijdschrift KONINKLIJK INSTITUUT WOLUWE

K i OORD

december 2011 - nr 21 2

COLOFON

RedactieraadMarc Brans, Lut Devroede, Noortje Janssens, Piet

Ketele, Jos Leemans, Stefan Torrekens, Geert Van

Daele, Lieven Van Langenhoven, Mieke Van Loo, Peter

Van Mossevelde

HoofdredacteurLut Devroede, Noortje Janssens, Jos Leemans

EindredactieNoortje Janssens

[email protected]

(voor het insturen van teksten)

Foto’s en tekeningenIneke Zimmerman, leerkrachten BuBaO, opvoeders TOR,

Marjan Imbrechts, Koen Cordier, Silke De Smedt, Belinda

Vets, Joke Geirnaert, Jim Dewaelheyns, Nele De Breucker,

Lieve Petit-Jean, Lut Devroede, Erik Bonckaert

Verantwoordelijke uitgeverPiet Ketele

Opmaak en drukDrukkerij De Ridder

Stationsstraat 36

1745 Opwijk

Contactgevens:Koninklijk Instituut Woluwe

Georges Henrilaan 278

1200 Sint-Lambrechts-Woluwe

Tel. 02/735.40.85 • Fax 02/733.24.63

[email protected]

K i WOORD verschijnt vier maal per jaar en is gratis voor alle

bewoners en personeelsleden van de campus

Koninklijk Instituut Woluwe.

Oplage: 550 exemplaren

Webversie: www.kiwoluwe.org

De website is ook toegankelijk voor blinden.

IN DIT NUMMER

3

4

5

12

20

21

22

23

24

Voor-Kiwoord

Nu en dan...

Activiteiten Ri4

Activiteiten Iris/Prisma

Activiteiten TOR

Verslag Gebruikersraad 18-10-11

Dank u Sinterklaasje

Lief en leed

Agenda

Een halve eeuw

Financiële steun van CERA

december 2011 – nr. 21

Met de steun van ✓ Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap

✓ Vlaamse Gemeenschapscommissie

directie Welzijn en Gezondheid

✓ Patronaat van het Koninklijk Instituut Woluwe.

cover:

Sinterklaas op bezoek bij Ri4

december 2011 – nr 21december 2011 – nr 21

DRIEMAANDELJKS

IRIS

PRISMA

Ri4

TOR

Campustijdschrift KONINKLIJK INSTITUUT WOLUWE

K i OORD

december 2011 - nr 213

VOOR-K i WOORD

Een uniek geschenk.

“Is het een geschenkje?”, vraagt de verkoopster terwijl ze met haar ene hand het boek toont en met de

andere hand het rolletje glanzend lint zoekt.

“Ja hoor”, zeg ik, werp nog een laatste blik op de kaft en knik tevreden.

Even tevoren was ik de boekhandel binnengestapt om een boekenbon te kopen, een geschenkje voor

een goeie vriendin. Interessant toch zo’n bon, het bespaart je een zoektocht en je doet geen miskoop.

Maar het liep anders …

‘Geschenken doen aan boeken denken’ en ‘Je vindt hier meer dan je zoekt’ vertelde de affi che in het

uitstalraam. En zo gebeurde het ook. Zoeken, ik was het echt niet van plan, een bon zou het worden,

maar langs mijn weg naar de kassa stonden ze zo verleidelijk op mij te wachten: de Top10-fi ctieromans,

de kookboeken van Jeroen, de reisgidsen. Toch even vastpakken, een achterfl ap lezen, een stukje tekst

binnenin, en ineens klikte het. Dit neem ik mee voor Lieve, dat zal ze graag lezen en meteen kreeg ik

zelf een gelukzalig gevoel.

Want bij de keuze van een geschenk toon je dat je iemand kent, dat je weet wat hem of haar blij maakt.

Je geeft geen euro’s, maar een stukje van jezelf. En, eens het pakje opengemaakt, is het een blijvende

herinnering aan de vriendschap.

Natuurlijk kan je de bal misslaan met een fout parfum, wollen sokken die kriebels geven, een T-shirt van

K3 … ongewenste geschenken, binnenkort te koop op ebay, januari is een topmaand.

En natuurlijk is een aankoopbon een goeie uitvinding. Maar stel je voor: een kerstboom vol kleurrijke

envelopjes met liefde in euro’s, één voor jou en één voor mij. Heel effi ciënt, dat wel, maar veel kans dat

de bon in een lade verdwijnt en stress bezorgt als de gebruiksdatum nadert.

Misschien moeten we elkaar eens wat vaker een uniek cadeautje geven. Cadeautjes die niet in alle haast

gekocht zijn op een koopzondag waar we met z’n allen in rijen de kassa’s doen rinkelen. Gewoon af en

toe tonen dat we elkaar graag zien. Niet alleen met Kerstmis.

Overdaad schaadt, maar elke dag een vleugje kerst, dat smaakt naar de hemel!

Van ons krijgen jullie alvast dit nieuwe boekje. Elke tekst, foto en tekening is met veel zorg gemaakt

door groot en klein van het instituut. Als dat geen uniek geschenk is!

Maak gauw het strikje los en droom met ons mee over prof. Eenstein, Sinterklaas, Tarzan, Fear Factor...

Veel plezier en een fi jne kerst gewenst!

Jos Leemans


Nu en dan een engel:met een woord van bemoediging, met een perspectief van hoop.

Nu en dan een herder:met de warmte van de eenvoud,

met de taal van de harde werkelijkheid.

Nu en dan een vreemdeling:met een wereldwijde blik met wijsheid uit andere culturen.

Nu en dan een ster:houvast in tijden van verwarring,

licht in de donkere tunnel.

Nu en dan een stal:om te schuilen tegen tegenwind, tegen verkilling.

Nu en dan wat stro of hooi:om uit te rusten om te herstellen.

Nu en dan een kind:om onze kwetsbaarheid niet te vergetenom onze dankbaarheid niet te verleren.

Nu en dan zoals Maria en Jozef:zorg om de ander, trouwe zorg,

zorg tot in de moeilijkste momenten.

Nu en danhet geschenk van goede collegialiteit en vriendschap

en de zaligheid van het feest, van het brood en de wijn op onze tafel.

Zo wordt onze inzet herboren,zo blijft het komende jaar

altijd weer nieuw.

Jean-Paul Vermassen

Samen komen we tot een tafereel van kerst!

Nu en dan … Waakzaam zijn en in alles wat

op ons afkomt een kans zien

Broeder van Liefde


Ri4

Om te beginnen maakten we een milkshake met banaan, melk en ijs. Sommige

kinderen deden er zelfs cacaopoeder in.

Nadien bakten we bij meester Jody cakejes. Dit waren speciale cakejes want er

zat kleurstof in.

Om ook de vogeltjes niet te vergeten, maakten we vetbollen. We hopen dat

de vogeltjes hier lekker van kunnen smullen!

Zeepbel Klas Juf Ruth

Dag beste techniekvrienden, hier ben ik weer, prof Eenstein! Ik zal jullie weer eens meene-

men in de wonderlijke wereld van techniek. Vandaag zal het langs alle kanten vliegen, met

deze 'superdeluxerietenvliegtuigjes'.

Wat heb je nodig? karton, rietjes, plakband en een schaar.

Hoe ga je te werk?

1. Knip 2 stroken karton van 2,5 cm breed, één strooklengte van 12 cm en een van 24 cm.

2. Maak nu 2 kartonnen ringen. Zorg dat de uiteinden 1 cm overlappen. Plak vast met plak

band.

3. Knip het plooibare deel van de rietjes af.

4. Plak de rietjes tegen de kartonnen ringen. Kijk naar de tekening! En vliegen maar!

4. Probeer nu zelf ook nieuwe modellen uit: met 1, 2, 3 ... rietjes, of probeer andere vormen

in plaats van de ringen!

Veel techniekplezier.

Prof. Eenstein

Kookknap!Deze maand had de Zeepbel een project rond koken.

De Techniekrubriek

van prof. Eenstein


Ri4

De Wafelkoningen

GON aan zeeHet jaarlijkse GON-weekend ging dit jaar van 16 tot 18 september door in Blankenberge.

Naar jaarlijkse traditie hebben we dit jaar ook weer massa’s wa-

fels verkocht.

Dit jaar zijn Ruben, Sarah, Robin, Lerna, Noah (ontbreekt op de

foto) en meester Jody onze wafelkoningen: 3 x Hoera!

Langs deze weg willen we iedereen bedanken die heeft geholpen

bij de verkoop alsook alle kopers/eters. In de volgende KiWOORD:

een overzicht van wat de juffen met de centen hebben gekocht.

Smakelijke groetjes

Het wafelteam

Het was spannend afwachten in

het station van Leuven, die vrij-

dagavond. Wie gaat er mee? Wat

gaan we doen? Een 12-tal opge-

wonden GON-leerlingen vertrok-

ken richting Blankenberge met

een horde enthousiaste GON-

begeleiders. De jeugdherberg De

Wullok zou de uitvalsbasis wor-

den voor een weekend vol plezier

en leuke activiteiten. Het weer

viel jammer genoeg niet mee,

maar dat kon de pret niet beder-

ven.

Op het programma: een bezoek

aan Sea Life, een tochtje per go-

cart, een stadsspel, gezelschaps-

spelletjes, lekker eten …

Helaas moeten alle sprookjes en

leuke verhaaltjes ooit eindigen.

Zondagmiddag nam de groep dan

maar de trein huiswaarts, maar

aan de reacties op Facebook etc.

te zien, werd er nog lang over

nagepraat en was het zeker voor

herhaling vatbaar. Wordt ver-

volgd?!

Enkele reacties van de kinderen:

• Zonder onze geweldige GON-begeleidsters was het nooit zo een tof en gezellig weekend geworden.• Het was een heel gezellig GON-weekend! Veel plezier! Hopelijk volgend jaar hetzelfde sfeer!• Het waren echt superleuke dagen op GON-weekend! Leuke activiteiten! Echt gezellig en heel goed geamuseerd! Hopelijk volgend jaar nog eens GON-weekend doen!• Bedankt voor het zalige weekend! Ik hoop dat volgende jaar ook een gewel-dige sfeer/weekend komt!• Doe zo voort en het activiteiten en spelletjes was geweldig! Tot volgend jaar!• Ik wil volgend jaar terug GON-weekend zoals dit, laat de sfeer maar ko-men! Alleen zou ik graag fuif gehad hebben.• Ik vond het een supertof weekend. Ik wil het graag nog eens doen volgend jaar maar misschien voor een weekje…• Het GON-weekend was supertof! Hopelijk volgend jaar opnieuw met een party’ke!!!• Op GON-weekend met nieuwe doven/slechthorenden wordt de groep nog hechter en dichter bij elkaar. Eigenlijk ben ik benieuwd wat na het weekend gaat gebeuren.• De weekend was plezant: lekker eten, nieuwe mensen ontmoeten,… Alleen jammer van het weer, de rest prima!• ’t Was tof weekend met Sea-Life en go-cars en fotospel. Maar jammer dat zaterdagavond geen activiteiten meer was. Hopelijk komt volgende keer nog een GON-weekend.

Ineke Zimmerman - GON-coördinator BuBaO


Ri4Spelletjesavond

Op dinsdag 22/11 organiseerde Alexander een spelletjesavond op internaat.

Na het avondeten werden de tafels proper

gemaakt en uit elkaar geschoven.De spelletjes werden uit de kast ge-

haald en al snel was iedereen aan het

spelen.

Bij ‘Junglespeed’ was iedereen uiterst

geconcentreerd; goed kijken en snel

zijn is hier de boodschap!

Aan de andere tafel werd ‘Carcassonne’

gespeeld: gigantische steden werden

gebouwd, weides verschenen en elk

landweggetje werd bezet.

Het was een zeer leuke avond, helaas kwam bedtijd sneller dan verwacht … Er komt zeker een vervolg!

Silke De Smedt


Op woensdag 12 oktober gingen we naar het speelbos met Zeepbel A

Gewapend met een zak en stok gingen we op zoek naar bosschatten.

Petanque in het bos

En daarna maakten we een kunstwerk met alle kastan-

jes, blaadjes en eikels die we in het bos vonden.

Belinda Vets en Joke Geirnaert

Week van het bos

Ri4


Ri4

HELM-magazine is een echt tijdschrift dat gemaakt

wordt voor en door leerlingen van de lagere school.

Wie nieuwtjes of artikels heeft, mag die doorgeven

aan Gust, Dieter of Tim (Zeepbel B of klas Ester).

Tim Van Steelandt

HELM – MAGAZINEHet leukste (en enige) magazine op school!

Op bezoek bij LinaTijdens de herfstvakantie trokken we met het hele

Watervalteam naar Leuven om op babybezoek te

gaan. Lies Renders beviel op 6 oktober van een

eerste dochtertje, Lina. Na een maand vol spanning

afwachten, kregen we eindelijk de trotse ouders

en hun prachtige baby te zien!

Iedereen was dol op Lina en dat was duidelijk

wederzijds. Lina liet zich graag om de beurt

vasthouden en knuffelen. Juf Lien was als

eerste aan de beurt, ze kon bijna niet wach-

ten om dat schattige baby’tje in haar armen

te houden! Lina vond dat allemaal wel dik

oké, zoveel aandacht! Maar in de armen van

juf Leen kregen we Lina’s stemmetje voor het

eerst te horen: huilbui-alarm! Gelukkig lag

het niet aan juf Leen, Lina had honger en wij

zouden het geweten hebben! Mama Lies nam

haar dochtertje graag weer eventjes bij haar

om een fl esje te geven. Na een stevige maal-

tijd was het de beurt aan juf Sofi e. Het duurde

niet lang of Lina viel voldaan in slaap. Niets

stoorde haar in haar slaap, ook niet dat en-

thousiaste gepraat van al die juffen! Volgende

in de rij was juf Caroline. Lina deed even haar

oogjes open, maar zag dat het goed was. Ze

sliep al snel weer verder. Om de rij af te slui-

ten, mocht Lina nog even naar juf Nele en

haar twee fl inke dochtertjes Emma en Eline.

Als echte moedertjes hielden de meisjes het

kleine kindje in hun armpjes. Juf Nele keek

vertederd toe naar dit mooie plaatje! Na al

die aandacht werd Lina weer in haar wiegje

gelegd en namen wij afscheid van mama Lies,

papa Bert en dochter Lina.

De kinderen van haar klas waren erg nieuws-

gierig naar het kleine kindje van juf Lies!

“Komt juf Lies vandaag naar school?”, “Heb

je een foto van Lina?”, “Is Lina mooi?”, wa-

ren enkele van de vele vragen die de kinderen

sinds de geboorte van Lina dagelijks stelden.

Samen telden we op de kalender af tot de

dag dat juf Lies en Lina op bezoek zouden

komen.

Na de herfstvakantie was het zover: Juf Lies

en dochtertje Lina kwamen op bezoek. De kin-

deren vonden Lina “superschattig”, “heel erg

klein”, “zo mooi”. Het was leuk te zien dat ze

erg verwonderd waren over die kleine baby.

Er werd een mooie foto gemaakt met juf Lies,

haar dochtertje en haar leerlingen!

Juf Sofi e en juf Caroline


FM in de SchelpMisschien hebben jullie ook al gemerkt dat juf Inge er soms bijloopt als Madonna … Het gaat hier niet om een nieuwe look maar om een testperiode van FM- apparatuur!

Juf Inge draagt daarbij een zender met

microfoon op haar hoofd en wat zij zegt wordt

rechtstreeks naar de ontvangers gestuurd. Alle

kinderen hebben elk een ontvanger rond hun

hals. Dankzij de zender en de ontvanger horen

de kinderen nu veel beter wat de juf vertelt.

Dat komt omdat andere achtergrondgeluiden

weggedrukt worden. De apparaten ‘filteren’ het

geluid van de bron (de stem van juf Inge) en

de storende geluiden klinken minder hard. Ook

zal de stem van juf Inge van veel dichterbij

klinken en daardoor beter hoorbaar zijn voor

de kinderen.

Als je minder goed hoort zijn achtergrond-

geluiden en de afstand van de spreker heel

storend voor het begrijpen van de boodschap.

Het vraagt dan veel concentratie om naar de

juf te luisteren. Dankzij het FM-systeem gaat

dat veel makkelijker. Nu kunnen de kinderen

de juf zelfs verstaan als ze met haar rug naar

hen staat. Inge kan zelfs door de klas lopen,

of op een bord schrijven, terwijl het spraak-

niveau gelijk blijft. Het geluid klinkt dan de

hele tijd alsof Inge vlak voor hen staat. En als

de kinderen het toch opeens te luid vinden,

kunnen ze ook zelf het volume regelen.

Zowel de klas van juf Inge als de klas van juf

Annelies testen het nieuwe materiaal uit. Na

de kerstvakantie kunnen wellicht alle kinde-

ren van de Schelp genieten van deze nieuwe

technologie!

Dit vinden alvast Inge en haar leerlingen van

de nieuwe technologie:

“De kinderen reageren spectaculair. Ik kan

zonder mondbeeld spreken en ze verstaan mij.

Ook turnleraar Geert geeft dit aan. De lessen

verlopen vlotter en ik kan gewoon praten. Ik

hoef me bijna niet meer aan te passen. Ze

genieten ook van de intonatie van mijn stem.”

(juf Inge)

“Ik vind het leuk. Ik hoor nu alles veel beter.

Soms krijg ik er wel hoofdpijn van.”

“Het is beter nu maar soms is het ook vervelend.

Het is al gebeurd dat ik juf Annelies hoorde

praten in

haar klas! Of

als juf Inge

iets uitlegt

aan iemand

anders dan

hoor ik dat

ook heel

luid.”

Ri4

Woordje uitleg over FM:

FM-systemen zijn ontwikkeld om de verstaanbaarheid te verbeteren in een luidruchtige

omgeving of een plaats waar het begrijpen moeilijk is: bijvoorbeeld: op de fiets, in een

klaslokaal, in een museum ... Dankzij radiogolven wordt wat de spreker zegt rechtstreeks

verzonden naar de groep met een ontvanger. De FM is verbonden met de hoorapparaten.

De persoon die spreekt, draagt de zendermicrofoon om de hals. Door gebruik te maken van

radiogolven, zendt het FM-systeem spraaksignalen naar de luisteraar, die een FM-ontvanger

draagt. Zo horen de personen met de ontvanger het brongeluid heel duidelijk.

De radiogolven worden niet tegengehouden door muren of objecten en hebben best een ver

bereik. Dit betekent dat kinderen met hoortoestellen in andere klassen eveneens het signaal

van een zender verder weg kunnen oppikken. Daarom is het belangrijk dat, als er meerdere

groepen FM gebruiken, er verschillende kanalen worden gebruikt. Enkel de ontvangers en

zenders op eenzelfde kanaal zullen het signaal van dat kanaal oppikken.

Karin De Coster


21 januari 2012

Ri4 nodigt u en uw familie

graag uit voor een hapje,

een drankje, kinderworkshops,

een verhalenwandeling, en een gezellig samenzijn!

Welkom vanaf 15.30 u.

Georges Henrilaan 278 1200 St.-Lambrechts-Woluwe

Ri4

Is iedereen flink geweest?Sinterklaas kwam op 7 december langs bij Ri4! Dit is een fotoverslag van

het bezoek van de Heilige Man aan de kinderen van Zeepbel A.

Hij las voor uit zijn boek. Waren de kinderen van Zeepbel A wel flink

geweest dit jaar??

Het antwoord was JAAAAAAAAAAA!!! Elk kind kreeg iets lekkers.

Belinda Vets


Relaas van een

Tarzan met hoogtevreesAdembenemend, cool, avontuurlijk, geweldig en toch een beetje beangstigend.Met die vijf woorden kan je kort en bondig de sportdag van de eerste graad samenvatten.

Al een aantal ja-

ren is de sportdag

een vaste waarde

en terecht. Met de

nodige lenigheid en

behendigheid baan-

den onze leerlingen

zich weer een weg

door touwen, ban-

den, netten en an-

dere hindernissen.

Het nodige klim- en

klauterwerk zorgde voor een fijne dag waarop leer-

lingen en leraren elkaar en zichzelf op een andere

manier leerden kennen.

Er werd getwijfeld, nagedacht en gegild, maar met

de passende aanmoedigingskreten werd het voor

de meeste deelnemers toch gemakkelijker om de

angst te overwinnen.

Ook ik heb mezelf overtroffen. Een avontuurlijke

uitdaging ga ik nooit uit de weg, maar ik heb wel

last van hoogtevrees. Het was dan ook met eni-

ge onzekerheid dat ik de leerlingen volgde op de

‘Tarzan-hindernis’. Toen ik bovenaan het platform

stond, voelde ik de sluimerende angst zich meester

maken van mijn lichaam. Ik zag de gapende diepte

en het leek alsof de hele constructie samen met

de omringde bomen mee bewoog met de wind. En

toch liet ik mezelf vallen en slingeren. Wat een

aanmoedigende menigte al niet kan doen!

Weer een overwinning erbij!

Joachim Borms

Iris/Prisma

Herfstcartoon van Jim 5 Kan-I


Iris

/Pri

sma

Het is niet altijd gemakkelijk

om op tijd te komen

als je Sinterklaas heet.Jaarlijks wordt de boot klaargemaakt om de komst van Sinterklaas aan te

kondigen in België. Maar deze keer zijn er wel een paar problemen.

Onze eigen Pieter verzon een sterk verhaal over die andere Pieten, en ook

over de Sint natuurlijk... maar niet over de echte, of toch...? Lees maar…

“Hoe vaak heb ik je al niet gezegd om niet zo hard te rijden!”, klonk het bijtend. Op het hoofd van Peter klopte

een ader terwijl hij Jan bestookte onder de minst complimenteuze opmerkingen over zijn rijstijl.

“Door jou, zitten we hier met panne! Zo kom ik te laat! En ik ben de man die Hulp-sinterklaas speelt! Wat gaan ze

tegen de kinderen zeggen?" Sorry, maar een van de zwarte Pieten heeft te hard gereden en daardoor is de motor

gesprongen." De rest van de crew viel Peter bij.

“Ja, Jan, we hadden het nog zo gezegd. En wat nu?!”, klonk het joelend. Jan wreef met een zwart geschminkte

hand over zijn al even zwarte neusbrug.

“Heeft er iemand soms een mobieltje bij?” vroeg hij tegen beter weten in. Peter plukte zenuwachtig aan zijn witte

baard.

“Ja hoor, en het risico lopen dat hij rinkelt terwijl een kindje op mijn schoot zit? Gebruik je hersenen eens, ze zijn

er niet om klinkklare onzin te verkondigen!”

Dat is de druppel die de emmer deed overlopen voor Jan, hij mepte Peter omver. Waarop die zijn mijter gebruikte

om Jan een klap te geven tegen zijn hoofd. Door al de stress en de adrenaline stortten de andere Pieten zich ook

in het gevecht.

De politie kreeg een telefoontje dat 'Sinterklaas in gevecht is met zwarte Pieten’. De agent geloofde het niet, maar

op aandringen van zijn collega, die wel zin had in een verzetje, gingen ze ernaar toe. Het was een hele klus voor

de agenten om de vechters uit elkaar te halen. Pas toen de staf brak, konden ze Sinterklaas/Peter inrekenen. Ze

werden met zijn allen in de politiewagen gestopt.

“Stoute kinderen krijgen de roe”, zei een van de agenten lachend.

Bij de boot.

Nog iemand die aan zenuwachtigheid leed was Lars. Hij was degene die ‘Operatie Sinterklaas’ regisseerde. Eén fout

en hij ging de geschiedenis in als kinderhater. Hij werd nog zenuwachtiger bij die gedachte. Waar bleven Peter en

zijn zwarte Pieten? Nog even en dan moesten ze vertrekken. Hij keek op zijn horloge en zag dat er nog vijftien

minuten waren, hij verzette zich tegen de neiging om op zijn knieën te vragen aan God of er een klein wonder

mocht gebeuren. Dat zou hem zijn laatste restje waardigheid kosten.

Zijn secretaresse, Liesje, merkte zijn nerveuze bui op en besloot voorlopig niks te zeggen over het feit dat de koffie

op was. Als Lars in zo'n bui was, dan kon hij haar om de meest onbenullige reden ontslaan.

Opeens hoorde ze het geklepper van paardenhoeven, haar opluchting was onbeschrijfelijk toen ze Peter op zijn

schimmel en de zwarte Pieten aan zag komen.

“Kijk dan, meneer! Daar is Peter!”, gilde ze. Lars keek en wreef in zijn ogen. Dan keek hij nog eens. In stilte zei

hij een dankbaar gebed aan God. Mirakels gebeuren dus nog.

Peter, die waardig bleef onder al de commotie, stapte in de boot samen met het paard en de rest.

“Man! Waar bleef je zolang! We waren bijna vertrokken zonder jou!”

“Ik had wat probleempjes”, zei Peter opmerkelijk rustig.

“Jajaja. Dat hoef ik allemaal niet te weten. Ken je je tekst?”

“Tekst?”, zei Peter verbaasd.

“Je tekst van Sinterklaas! Je weet wel: brave kinderen krijgen cadeautjes en stoute kinderen de roe. Dat soort

dingen.”

“Ah ja, die tekst ken ik van buiten. daar kunt u héél van zeker zijn”, zei hij met een ongewone schittering in zijn

ogen.

Er was

eens...


Iris/Prisma

“Mooi zo!”, Lars wreef net niet in zijn handen. “Over een halfuur komen we aan. Dan moet je waardigheid en

heiligheid uitstralen.

“Ik had geen idee dat Sinterklaas spelen zo veel dingen behelsde”, zei de man laconiek.

'Tja, daaraan had je eerder moeten denken.'

In het politiekantoor

“Dus, u bent Sinterklaas”, vroeg de commissaris met een uitgestreken gezicht.

“Neen! ik spéél Sinterklaas en ik moet dringend op! Laat ons vrij!”, riep Peter wanhopig uit.

“Mooie Sinterklaas bent u. Vechten op een snelweg. En dan nog wel met uw zwarte Pieten.'

“Euh … dat was een meningsverschil.” “Bloedneuzen, kapotte staf. Ik weet niet wat u een gevecht noemt, maar

ik vind dit toch straffer dan een ‘meningsverschil’.“ Je kon bijna de aanhalingstekens horen in de stem van de

commissaris.

“Lars vermoordt me”, zuchtte Peter terwijl hij samen met de rest in een cel werd opgesloten.

“Jij beweerde toch dat jij Sinterklaas moest spelen?” Peter werd wakker uit zijn dagdroom.

“Ja!”, zei hij hoopvol. Misschien hadden ze het begrepen, misschien kon hij toch nog op, weliswaar te laat, maar

beter laat dan nooit.

De agent haalde een draagbare televisie en bracht die voor Peters ogen. Hij zag tot zijn ontzetting op het scherm

dat de stoomboot al bijna aangemeerd was en hij zag duidelijk hoe een in het rood gekleed gedaante naar de

menigte wuifde.

“Toevallig is daar al een Sinterklaas”, zei de agent grinnikend. Nu was hij er volledig van overtuigd dat hij met een

gek te maken had. Hij bekeek de zwarte Pieten die nog altijd met elkaar aan het ruziën waren. Herstel, zei hij bij

zichzelf, een paar gekken.

Peter zakte in mekaar toen de agent wegging. De Zwarte Pieten gingen naar hem toe.

“Wie was dat op het scherm?”, zei Jan.

“Waarschijnlijk een vervanger die Lars gelukkig nog wist te vinden, het probleem is nu dat de politie ons niet meer

gelooft. Ze denken wat wij ontsnapte gekken zijn en zullen waarschijnlijk het gekkenhuis bellen.”

Op de boot.

De kade ziet zwart van de mensen die gekomen zijn om hem te zien, besefte Sinterklaas. Hij voelde het geloof

stralen van al die kinderen. Het geloof welde in hem op. Hoe lang geleden is het nog dat hij dat voelde?

Het paard hinnikte nieuwsgierig. Sinterklaas streelde hem op zijn flank.

“Rustig maar, straks kom jij aan de beurt”, fluisterde hij.

Een Piet rent naar hem toe.

“Weet u het zeker, Sinterklaas?”, vroeg hij.

“Ja, natuurlijk. Wat moet ik anders? Kijk daar eens, Piet

en vertel me eens wat je ziet.”

“Overal staan mensen.”

“Ja, en al die kinderen zijn gekomen om Sinterklaas te

zien. Weet je wel hoe erg het zou zijn als Sinterklaas

niet komt? Dan zijn ze hun geloof kwijt, dan kunnen ze

nooit meer de magie van zes december voelen. En daar

zijn ze nog te jong voor.”

Het gegil werd luider toen de boot aan de kade aan-

kwam.

“Kom, we gaan Sinterklaas spelen”, glimlachte Sinter-

klaas.

Lars grijnsde toen hij zag hoe Peter op zijn paard reed

tussen de rijen kinderen door. Die vent deed het fantastisch. Hoe hij zo de waardigheid uitstraalt. Lars kneep zijn

ogen dicht tot smalle spleetjes. Je kan zelfs de touwtjes waarmee de baard vastzit niet zien! Hij was zijn geld

dubbel en dik waard. Op dat moment viel hem iets op. Het paard, het leek wel te veranderen zodra kinderen hem

aaiden. Lars wist niet goed hoe hij het moest zeggen. Het leek wel echter geworden. Alsof dat paard eerst niets


Iris

/Pri

sma

meer was dan een schim. Hij merkte niet de hoefafdrukken op. En dat ze pas verschenen halverwege de weg naar

de stoel.

Sinterklaas wel.

“Zie je, nu geloven ze ook weer in jou”, fluisterde hij tegen zijn schimmel.

Een zachte hinnik kreeg hij als antwoord. De Pieten deden hun werk, in elke opgestoken hand vloog een paar

pepernoten.

Toen Sinterklaas van zijn paard afstapte en op de troon ging zitten, staken de Pieten met hun capriolen vuurwerk

af. Aan de verrukte kreten te horen was dat een goed idee. Vanaf dan ging het snel, opeens was het laatste kind

van zijn schoot afgesprongen. Iedereen, zelfs, de volwassenen, geloofden even met hart en ziel in wat ze zagen.

Later zouden de volwassenen dat gevoel kwijtraken, maar de kinderen zouden het niet vergeten.

Sinterklaas kwam binnen in de boot.

“Geweldig! Hoe je dat deed met dat boek! Je wist blijkbaar altijd wat ze gedaan hadden!”, zei een dolgelukkige

Lars.

Sinterklaas lachte, en ging zijn kajuit binnen. Daar stonden zijn Pieten op hem te wachten.

“Het is weer tijd, baas”, zei een van hen. “We moeten terug.”

“Ja, Sinterklaas is weer een afspraak nagekomen. En het was leuk om weer eens tussen de mensen komen. Dat is

te lang geleden”, zei Sinterklaas.

Buiten de kajuit kreeg Lars een telefoontje van de politie. De agenten hadden zich na een tijdje laten overtuigen.

Zeker toen bleek dat geen van de gekkenhuizen gekken kwijt waren.

“Wat? Peter zit vast? Maar wie dan ... Ja, oké bedankt. Wat zegt u? O ja, hij is inderdaad de Sinterklaas die ik vroeg,

dus laat hem vrij ... Wie de vervanger is? Goeie vraag. Ja, dag. ”Lars fronste zijn wenkbrauwen en ging de kajuit

binnen. Kajuit? Eerder een sneeuwvlakte. Daar zag hij dat het plafond verdwenen was. In plaats van een dak was

het een open hemel met sneeuwwolken.

“Baas! Er is iemand!” riep een zwarte Piet tegen Sinterklaas. Die draaide zijn paard naar Lars toe.

“Ach, dag Lars. Het spijt me maar ik moet gaan”, zei Sinterklaas.

“Wie bent u?”, vroeg Lars met grote ogen.

“Wie denk je?”

“De échte Sint?”

“Ja.”

“Maar waarom?”, vroeg hij verbijsterd.

“Omdat Sinterklaas te laat ging komen en dat kon ik niet laten gebeuren. Voor alle kinderen en mensen die altijd

een kind zijn gebleven, daarvoor kwam ik. Geloof is een krachtig iets. Maar het kan ook zo makkelijk uitdoven als

een kaars. Als niemand meer in mij gelooft, besta ik hier niet meer. ”Sinterklaas en de Pieten waren ondertussen

al naar boven aan het zweven.

“Nu ga ik, maar op zes december keer ik terug op de daken. Open dan dit.”

Sinterklaas wierp Lars een pakje toe. Het paard begon te steigeren en reed naar omhoog de hemel tegemoet.

“Vaarwel Lars. Het ga je goed.” Die zin kon Lars nog net opvangen. De sneeuwvlokken kwamen tot stilstand, de

kajuit keerde terug samen met Lars in de echte wereld.

“Vaarwel, Sinterklaas.”

Zes december.

Het werd ochtend. Lars opende zijn pakje en zag dat er in een kartonnen doos een blauwe modelauto zat.

Hij glimlachte als hij naar buiten keek en zag dat het sneeuwde.

Met dikke vlokken.

Pieter Jorissen – 5 IB


Mini Rock op 16-11-11

Op woensdag 16/11 hebben we in samenwerking met het jeugdhuis De Schakel een klein festival georganiseerd,

in het kader van de 14-daagse van gelijke kansen en diversiteit.

In de namiddag konden de jongeren kiezen uit verschillende workshops zoals graffi ti, rap, koken, torbal, rol-

stoelbasket, streetdance … Alle jongeren hebben genoten van deze namiddag en hebben ook veel bijgeleerd.

’s Avonds zijn we dan met iedereen naar het jeugdhuis gegaan om te gaan luisteren naar talent van bij ons en

van buitenaf. Er zijn jongeren die genoten hebben

van de optredens, anderen die achter de bar hebben

gestaan of hebben gepraat in de rustige ruimte.

Kortom: een geslaagde dag en zeker voor herhaling

vatbaar!

Heide Bartholomees

Iris/Prisma

Stille wandeling

Tijdens de voormiddag van woensdag 19 oktober kwamen er geregeld donkere wolken over, maar na de middag klaarde

het wel op en kon de ‘stille wandeling’, die door de Werkgroep Relaxatie gepland en voorbereid was, toch plaatsvin-

den.

Met vijf IRIS1-leerlingen en vier begeleiders namen we plaats in het busje van Ward. Sara (de psychologe) had

iedereen op het hart gedrukt dat de ‘stille wandeling’ reeds begon vanaf het ogenblik dat iedereen op de bus

stapte. De rit naar het park in Oudergem duurde een eeuwigheid als je geen woord

mag zeggen! In het park aangekomen, zette Sara ons op weg voor een stille tocht

doorheen het in herfstkleuren omgetoverde park. De bedoeling van de wandeling

was om even het hoofd leeg te maken; even stil te staan in deze jachtige, stres-

serende en luidruchtige tijd.

We hielden halt bij de vijvers waarop sierlijke zwanen het decor vormden. Een aantal

leerlingen voelde aan (dikke) boomstammen, takken, mos … en in gebarentaal werd

er zelfs uitleg gegeven. Af en toe kregen we het gezelschap van een eekhoorntje.

Na een korte regenbui konden we opnieuw genieten van het zonnetje op ons gezicht

en met volle teugen de frisse boslucht inademen.

De eerlijkheid gebiedt ons om te zeggen dat de verplichte zwijgregel toch af en toe

eens (onbewust) overtreden werd, maar over het algemeen hield iedereen zich toch

strikt aan het wandelen in stilte. Het is een feit dat, wanneer je zwijgend wan-

delt, er veel meer aandacht is voor de omgeving, de geluiden, de geuren …

Aangekomen bij een bank aan de oever van één van de vijvers, werden de

deelnemers getrakteerd op een minipicknick met cake, warme chocomelk en

fruitsap.

Sommigen deelden een stuk van hun droge koek met de zwanen, eenden en

andere watervogels.

Na de onderbreking trokken we verder voor het laatste deel van de wandeling.

De begeleiders zwegen bewust en aan de leerlingen werd de keuze gelaten: pra-

ten of in stilte verder stappen. De meerderheid koos voor het laatste.

Als afronding van de wandeling was er een terugkoppelingsmoment, waar Sara en Christiane een aantal vragen

aan de leerlingen stelden over hun ervaringen als blinde of slechtziende tijdens zo’n stille wandeling. Algemeen

gesteld hield iedereen er een heel positief gevoel aan over en vond een dergelijke tocht een aanrader en voor

herhaling vatbaar.

Ward haalde ons terug op met het busje en ja … tijdens de terugrit werd er volop gebabbeld!

Alain Verdeyen


Een middag op internaat

Wij eten met onze leefgroep in de refter. Het eten wordt geserveerd om 12.15 u.. Dit wil zeggen dat de tafel voor ons gedekt wordt en afgeruimd. We worden dus eigenlijk een beetje verwend! We zitten aan twee tafels en op die manier verloopt het eten heel rustig. Op het menu staan soep, groenten, vlees/vegetarische en rijst/aardappelen of pasta. Van deze vier dingen moeten we drie dingen proeven. Dus we hebben elke middag de keuze om 1 ingre-

Een ochtend op het internaat

In de Vuurtoren begint het te leven vanaf 6.30 u. Dan kruipt Birgit al onder de dou-che om de dag fris te kunnen starten. Tegen 7.05 u. komt Frederik toe in de leefgroep. Hij ontbijt mee met de groep. Sommige jongeren staan om 7 u. zelfstandig op, andere hebben graag dat ze gewekt worden. Ten laatste moet er opgestaan worden tegen 7.15 u. Abel en Dylan douchen om 7 u. zodat ze op tijd klaar zijn voor het ontbijt. De tafeldienst moet ook in de ochtend gedaan worden, meestal op ei-gen initiatief. Soms krijgen we een speciaal ontbijt en zorgen de opvoeders voor eitjes of verloren brood. Op woensdag krijgen we een reep chocolade en op vrijdag mag er corn-fl akes gegeten worden. Het ontbijt duurt van 7.30 u. tot 8 u. Vanaf 7.45 u. mogen diegene

diënt te laten vallen. Dit verloopt meestal zeer vlot. Bij het afruimen proberen we toch een beetje te helpen zodat de mensen van de keuken niet te veel werk hebben. Het etens-afval moet in een bakje en het andere afval in een ander bakje. We leggen het bestek bij elkaar en de borden en glazen op een stapel. Om 12.35 u. mogen we van tafel gaan om te spelen op de speelplaats. Een dessert mag je nemen maar dit moet niet.

die klaar zijn al van tafel en kunnen ze hun verder klaar maken om naar school te gaan. Voor we naar school gaan poetsen we nog de tanden, maken we de boekentas en zorgen we ervoor dat ons bed op orde is en de kamer net-jes. Wanneer dit allemaal in orde is kunnen we om 8.15 u. naar school vertrekken (waar het speeltijd is).

Dagboek van De VuurtorenDeze leefgroep werd dit schooljaar opgestart binnen de lokalen van de vroegere Ahadi-leefgroep. We merkten sinds

vorig jaar op dat een deel van onze jongeren niet alleen nood heeft aan structuur maar ook aan ‘zorg’. De Vuurtoren

staat in voor jongeren waarbij het accent meer ligt op zorg: nog meer individuele aandacht, meer tegemoet komen

aan zowel de sociale, emotionele en medische noden en behoeften van de jongeren zelf.

Zoals je al in de vorige Kiwoord kon lezen, maakt het ontstaan van de leefgroep Vuurtoren deel uit van onze visie van

de Prisma-afdeling, waarbij we binnen de leefgroepen nadruk leggen op structuur, zorg en zelfstandigheid. En hierbij

zijn deze thema’s bij de ene leefgroep wat meer aanwezig dan bij de ander en wordt vanuit deze visie ook gewerkt.

Wie zijn we?

We zijn de Vuurtoren en wij zijn een internaatsgroep van de afdeling Prisma. In onze groep hebben we 10 be-

woners, allemaal jongeren van 13 tot 17 jaar met een autismespectrumstoornis. Van deze 10 bewoners blijven 6

jongeren een hele week op internaat: Birgit, Aerin, Abel, Dylan, Pieter en Mathias. Hans die blijft een halve week,

d.w.z. van maandag tot woensdagnamiddag. Robin, Frederik en Simon zijn semi-intern en zijn minder vaak aanwe-

zig in de groep. Toch zijn ook zij een belangrijk deel van onze groep. De opvoeders zijn met drie: Frank, Doke en

Marjan vinden het heel leuk werken in de Vuurtoren!

Iris

/Pri

sma


Een avond op internaat

16.30 u.: iedereen komt stilaan toe in de leef-groep. We ontdekken samen het persen van sinaasappels en merken dat het lekker is. De anderen hebben geen zin in fruit en eten niets. Ze zitten bij elkaar op de kamer. Hans doet zijn kamerkuis.17 u.: de tv gaat aan. De computertijd gaat in. We krijgen bezoek van Jeroen uit De Stei-ger. Mathias maakt een wandeling naar het park. Hij heeft zin in frisse lucht. De lap-tops worden ook boven gehaald. Er wordt op pc’s gespeeld en muziek gemaakt. Het is heel rustig en aangenaam in de leefgroep. Iedereen heeft wat te doen en kan zich rustig bezighou-den.17.45 u.: Pieter en Abel dekken de tafel. Ze doen dit prima en kunnen dit helemaal zelf-standig.18 u.: iedereen wast zijn handen om erna aan tafel te gaan. Aan tafel heerst een ontspannen sfeer, er wordt gebabbeld en gelachen.18.15 u.: de eersten gaan van tafel. Enkele anderen vinden het leuk om uitgebreid aan tafel te blijven zitten. Om 18.30 u. moet ie-dereen terug van tafel zodat diegene die van dienst is zijn tafeldienst kan doen. Dit wordt prima gedaan.18.30 u.: iedereen vindt weer zijn eigen ac-tiviteit. Sommigen gaan op de computer, an-deren kijken tv, er wordt op de PlayStation gespeeld en anderen zitten alleen of gezellig samen op de kamer.

19 u.: tijd voor kameruur. Iedereen moet om 19 u. op zijn kamer zijn en wie huiswerk heeft, moet dit eerst maken. Wanneer ze graag hulp willen dan mogen ze dit vragen. De opvoed(st)er kijkt de agenda’s en gedrags-kaarten na. Het kamermoment is soms ook de gelegenheid voor een individueel babbeltje. Op dinsdag is daar geen tijd voor want om 19.30 u. wordt de eerste muzikale kandidaat, Birgit, naar de muziekschool gebracht. We wandelen samen naar de muziekschool tijdens de wan-deling kunnen we altijd leuk babbelen. Ik ga terug om de volgende lichting te gaan halen. Ook Defi n volgt piano en Abel volgt woord. Beide lessen starten om 20 u. Ik ga met Birgit terug naar het internaat en daarna is het de beurt om Defi n weer te gaan halen.20.30 u.: het laatste deel van de avond is in-gegaan. In onze leefgroep wordt er elke avond naar ‘Thuis’ gekeken. Mathias is grote fan, Abel kijkt mee en we krijgen ook bezoek dat mee komt kijken: Niels en Sander van de Ka-meleon. Dorien van Ahadi komt ook geregeld mee kijken, maar deze week is ze ziek.21 u.: tijd voor de eerste jongeren om te gaan slapen. Het slaapritueel wordt ingezet: tan-den poetsen, pyjama aandoen, een babbeltje slaan en de oogjes gaan toe. De anderen kij-ken tv, werken op de computer of praten sa-men op de kamer.21.30 u.: de volgende lichting gaat slapen, zelfde ritueel.22 u.: de oudsten gaan naar bed. Zij doen dit zelfstandig, ze zijn daar oud genoeg voor. Alle oogjes toe en de avond zit erop.

Speciale activiteitenMaandag: fi tness en drumlesDinsdag: piano en WoordWoensdagnamiddagactiviteit met de leef-groep: dit jaar al gedaan:• Koninklijk Paleis + tentoonstelling Technopolis • Bewonersvergadering + bezoek park of zieken-huisbezoek Birgit• Kermis Leuven • Wandelen in Zoniënwoud • Verfraaien van de leefgroep: post-it war• Bewonersvergadering + Gezelschapsspelen• Koken: dessertenbuffet: Chocomousse – Moel-leux – Apfelstrudel – Ananasmuffi n• Vrije activiteit• Bewonersvergadering + kringspelen

• Mini-Minirock• Bowling• Vrije activiteitDonderdag: Kookactiviteit of bibliotheek

Marjan Imbrechts

Iris/Prisma


Iris

/Pri

sma

Wat vinden de jongeren?

Leuke en minder leuke activiteiten

• Leuk: koken, bowlen, gezelschapsspelen, muziekles …

• Minder leuk: bewonersvergadering

• Mini-Minirock was leuk omdat er leuke workshops waren. De laatste show duurde te lang.

Namiddagactiviteiten• De kookactiviteiten vind ik geweldig! De uitstappen zijn ook redelijk leuk. • Er is bijna geen activiteit dat niet leuk is!

Tweedaagse

• Ik kijk er heel hard naar uit! Het is mijn eerste keer maar het lijkt me leuk.

Taken• Deze zijn op zich niet vervelend, maar leuk zijn ze nu ook weer niet.• Het valt best wel mee om taken te doen, ik vind het niet saai en niet heel leuk.

Opvoeders

• Tof, ze zijn naar mijn mening een apart volwassen ras dat zich voortbeweegt op, let op, wel 10 vingers en

soms op de toppen van hun tenen lopen.

• De opvoeders zijn allemaal keitof! Ze zijn allemaal even leuk.Regels• Zijn OK en best belangrijk.• Ik doe mijn best om me er aan te houden. Ze vallen goed mee.Huiswerk

• Huiswerk is natuurlijk nooit leuk maar als je zo’n vast uur hebt zoals wij gaat dat toch beter. Thuis staat je Wii tijdens je huiswerk verleidelijk te grijnzen.

Vrije momentenIk vind vrije momenten leuk, maar vaak verveel ik me. Dat vervelen duurt wel niet lang wat er is altijd wel iemand die je wat wil tonen of een spelletje wil spelen.

Vrienden, andere jongeren in de leefgroep

• ’t Is tof om met je vrienden in de leefgroep te zitten, want dan kun je af en toe eens een praatje

doen of kan je elkaar iets tonen dat op de speelplaats wat moeilijk is (muziek, PSP-spel …).

• Ik vind het een leuke groep!

MuziekschoolHeel leuk! Ik ben graag muzikaal bezig en het spe-len op de piano blijft fantastisch.Plus- en minpun-tenIk vind het voor-deel aan het in-ternaat dat je niet altijd zo lang op de bus moet zit-ten. Het nadeel: ik mis soms mijn mama en papa.


TOR

Fear FactorWie is de dapperste onder ons? Wie durft er spinnen opeten? Wie heeft de minste angst? Wie wordt onze grote winnaar van ‘het loopbrug FEAR FACTOR SPEL’?Op een zonnige herfstwoensdag trokken de dappere ‘loopbruggers’ hun stoutste schoenen aan richting bos. Sidderend en bevend arriveerden ze aan het donkere bos en werden ze geblinddoekt.

De ‘loopbruggers’ werden door Adel en Lieve,

de dappere spelleiding, het bos ingeloodst.

Gilletjes en kreetjes alom en niet onderdoen

voor elkaar, zo kennen we onze dappere loop-

bruggers. We arriveren in het diepe donkere

hol en de blinddoeken gaan af.

Opdracht 1 gaat van start: ”Camoufleer je,

maak je zo onzichtbaar mogelijk”. Voorzichtig

verspreiden ze zich en algauw veranderen ze

in echte modderwezens en levende bomen.

De ene opdracht volgt de andere op: een

schijfje citroen eten, kippenhersentjes eten

(Bwa, dat is vies!), inktvis in inkt eten, kik-

kerdril eten (Wat leek die vermicelli zo goed

op kikkerdril en wat ging de fantasie van de

kinderen op hol), een touw geblinddoekt vol-

gen (en de bomen niet omver lopen), een bal-

lon opblazen tot hij stuk is, levende diertjes

zoeken …

Wat zijn ze dapper, één voor één proberen

ze de opdrachten en sommigen slagen er in

ze helemaal tot een goed einde te brengen.

Proberen ‘de loopbruggers’ de opdracht, dan

krijgen ze een deel van de punten; slagen ze

als eerste in de opdracht, dan krijgen ze de

volledige punten. De punten rijzen de hoogte

in en we zijn positief verrast door de durf en

de gedrevenheid van de loopbruggers.

Op het einde werden de punten geteld en

Jan Vanhoof bleek de dapperste onder ons te

zijn. Wat een glimlach, zijn dag kon niet meer

stuk.

Moe van al onze moed bijeen te verzamelen

om de opdrachten te volbrengen, keerden we

terug naar het instituut. Het mag gezegd wor-

den, onze kinderen zijn echte durvers!

Adelheid Rijk, loopbrug


Verslag Gebruikersraad 18-10-11

1. Overlopen van het vorig verslag1. Overlopen van het vorig verslag

• Rob schenkt zijn brailleleesregel aan het MPI, waarvoor dank.• Rob schenkt zijn brailleleesregel aan het MPI, waarvoor dank.

• De linkerkant van de gang aan de hoofdingang is dikwijls wanordelijk waardoor blinde en slechtziende • De linkerkant van de gang aan de hoofdingang is dikwijls wanordelijk waardoor blinde en slechtziende

leerlingen vaak ergens tegenaan botsen. De directeur meldt dat er een mogelijke oplossing is om het leerlingen vaak ergens tegenaan botsen. De directeur meldt dat er een mogelijke oplossing is om het

midden van de gang met noppen te bekleden.midden van de gang met noppen te bekleden.

• Ouders vroegen zich af of de persoonlijke spullen van de leerlingen verzekerd zijn tegen brand, • Ouders vroegen zich af of de persoonlijke spullen van de leerlingen verzekerd zijn tegen brand,

diefstal, schade .... De directie bevestigt dat de persoonlijke spullen van de bewoners (leerlingen) niet diefstal, schade .... De directie bevestigt dat de persoonlijke spullen van de bewoners (leerlingen) niet

verzekerd zijn in het MPI. Alleen bij brand zijn ze verzekerd via de brandpolis van de ouders in eerste verzekerd zijn in het MPI. Alleen bij brand zijn ze verzekerd via de brandpolis van de ouders in eerste

instantie en in tweede instantie via de brandpolis van het MPI. Het BuSO heeft wel een All Risicopolis instantie en in tweede instantie via de brandpolis van het MPI. Het BuSO heeft wel een All Risicopolis

afgesloten voor het duurdere materiaal van de leerlingen, zoals laptops, brailleleesregel, enz die in een afgesloten voor het duurdere materiaal van de leerlingen, zoals laptops, brailleleesregel, enz die in een

lijst zijn opgenomen. Het gaat hier wel om materiaal dat enkel dient voor schoolgebruik.lijst zijn opgenomen. Het gaat hier wel om materiaal dat enkel dient voor schoolgebruik.

2. Verkiezingen2. Verkiezingen

Naar aanleiding van de herverkiezingen van de Gebruikersraad verwelkomen we een aantal nieuwe leden Naar aanleiding van de herverkiezingen van de Gebruikersraad verwelkomen we een aantal nieuwe leden

bij de Gebruikersraad. Het gaat hier om Nancy Van Meel (moeder van Jeroen Degreef - Prisma), Ann bij de Gebruikersraad. Het gaat hier om Nancy Van Meel (moeder van Jeroen Degreef - Prisma), Ann

Croon (moeder van Stijn Demol - Prisma), Betty De Blay (moeder van Elien en Niels Ooghe - Zebra + Croon (moeder van Stijn Demol - Prisma), Betty De Blay (moeder van Elien en Niels Ooghe - Zebra +

Prisma) en Chris Macias Garcias (vader van Robin Macias Garcias - Zeepbel). Fabienne Van Bael (mama Prisma) en Chris Macias Garcias (vader van Robin Macias Garcias - Zeepbel). Fabienne Van Bael (mama

van Dylan Vandersypt). Jeannine Smets (mama van Eveline Spiessens - Iris) en Bart Renard (Papa van van Dylan Vandersypt). Jeannine Smets (mama van Eveline Spiessens - Iris) en Bart Renard (Papa van

Karen en Matthias - Waterval) vernieuwen hun mandaat.Karen en Matthias - Waterval) vernieuwen hun mandaat.

3. Jaarrekening 20103. Jaarrekening 2010

De gebruikersraad overloopt de jaarrekening van 2010. Hieruit worden volgende conclusies getrokken: De gebruikersraad overloopt de jaarrekening van 2010. Hieruit worden volgende conclusies getrokken:

• Er is een tekort van € 17 110,35 (2009: overschot van € 89.485,40). • Er is een tekort van € 17 110,35 (2009: overschot van € 89.485,40).

De belangrijkste oorzaken zijn:De belangrijkste oorzaken zijn:

• herstellingskosten• herstellingskosten

• energiekosten• energiekosten

• Belangrijk is ook dat het VAPH nog heel wat achterstallige betalingen moet uitbetalen. Het jaar 2008 • Belangrijk is ook dat het VAPH nog heel wat achterstallige betalingen moet uitbetalen. Het jaar 2008

en volgende moeten nog steeds afgerekend worden. Er is nog geen zicht op de uitbetalingen hiervan.en volgende moeten nog steeds afgerekend worden. Er is nog geen zicht op de uitbetalingen hiervan.

• Bij de begroting van 2012 is er een overschot van € 41 207,16 voorzien.• Bij de begroting van 2012 is er een overschot van € 41 207,16 voorzien.

4. Jaarverslag 20104. Jaarverslag 2010

De gebruikersraad overloopt het jaarverslag. Dit jaarverslag is ook terug te vinden op de website van De gebruikersraad overloopt het jaarverslag. Dit jaarverslag is ook terug te vinden op de website van

KIWoluwe.KIWoluwe.

5. Voorstel van vernieuwd Huishoudelijk Reglement van de Gebruikersraad5. Voorstel van vernieuwd Huishoudelijk Reglement van de Gebruikersraad

Het vernieuwde huishoudelijk reglement wordt overlopen en besproken. Hier en daar zijn er kleine wijzi-Het vernieuwde huishoudelijk reglement wordt overlopen en besproken. Hier en daar zijn er kleine wijzi-

gingen aangebracht doordat er een nieuwe regelgeving is. Het vernieuwde reglement wordt goedgekeurd gingen aangebracht doordat er een nieuwe regelgeving is. Het vernieuwde reglement wordt goedgekeurd

door de Gebruikersraad.door de Gebruikersraad.

6. Ouderparticipatie6. Ouderparticipatie

De maatschappelijk assistentes merken op dat er op infoavonden (rond vorming) weinig ouders komen De maatschappelijk assistentes merken op dat er op infoavonden (rond vorming) weinig ouders komen

opdagen.opdagen.

De ouders merken op dat er meer alleenstaande ouders en meer gezinnen met tweeverdieners zijn, De ouders merken op dat er meer alleenstaande ouders en meer gezinnen met tweeverdieners zijn,

waardoor het niet altijd gemakkelijk is om tijd vrij te maken om naar de infoavonden te komen. waardoor het niet altijd gemakkelijk is om tijd vrij te maken om naar de infoavonden te komen.

Er wordt geopperd om een praatcafé te koppelen aan een oudercontact omdat de ouders dan al naar Er wordt geopperd om een praatcafé te koppelen aan een oudercontact omdat de ouders dan al naar

school komen. Een ander voorstel is om een kennismakingsavond te organiseren in de leefgroep zelf school komen. Een ander voorstel is om een kennismakingsavond te organiseren in de leefgroep zelf

zodat de ouders elkaar beter leren kennen. Belangrijk is vooral de aantrekkingskracht van het thema van zodat de ouders elkaar beter leren kennen. Belangrijk is vooral de aantrekkingskracht van het thema van

de infoavond en de mogelijkheid om ervaringen uit te wisselen. Eventueel kunnen de leerlingen hierin de infoavond en de mogelijkheid om ervaringen uit te wisselen. Eventueel kunnen de leerlingen hierin

betrokken worden.betrokken worden.


7. Varia7. Varia

• Heel wat leerlingen vinden de vegetarische maaltijden niet zo lekker. De kok heeft minder ervaring • Heel wat leerlingen vinden de vegetarische maaltijden niet zo lekker. De kok heeft minder ervaring

met vegetarisch koken, maar krijgt ook niet altijd feedback van de leerlingen. Er wordt afgesproken dat met vegetarisch koken, maar krijgt ook niet altijd feedback van de leerlingen. Er wordt afgesproken dat

als er ‘lekkere’ vegetarische gerechten geserveerd worden, dit wordt doorgegeven aan de kok.als er ‘lekkere’ vegetarische gerechten geserveerd worden, dit wordt doorgegeven aan de kok.

• Bij Prisma zijn er kleinere porties sinds er in de leefgroepen wordt gegeten. Er wordt afgesproken dat • Bij Prisma zijn er kleinere porties sinds er in de leefgroepen wordt gegeten. Er wordt afgesproken dat

de oudere jongeren meer moeten meekrijgen naar de leefgroep, zodat de porties groot genoeg zijn.de oudere jongeren meer moeten meekrijgen naar de leefgroep, zodat de porties groot genoeg zijn.

• De ouders vinden het behouden van het ‘kameruur’ bij de oudere jongeren van Prisma een goed • De ouders vinden het behouden van het ‘kameruur’ bij de oudere jongeren van Prisma een goed

systeem. Zo besteden de leerlingen meer tijd aan hun huiswerk. Dit punt zal zeker verder opgevolgd systeem. Zo besteden de leerlingen meer tijd aan hun huiswerk. Dit punt zal zeker verder opgevolgd

worden.worden.

• Tijdens de intake worden er door ouders dingen gezegd waarvan men veronderstelt dat die ook aan • Tijdens de intake worden er door ouders dingen gezegd waarvan men veronderstelt dat die ook aan

de leefgroep worden doorgegeven. Dit blijkt niet altijd te kloppen. De maatschappelijk assistentes zullen de leefgroep worden doorgegeven. Dit blijkt niet altijd te kloppen. De maatschappelijk assistentes zullen

meer doorgeven. De ouders geven aan dat het heen- en weerschriftje wel goed loopt.meer doorgeven. De ouders geven aan dat het heen- en weerschriftje wel goed loopt.

• Wanneer word je als ouder verwittigd als je kind ziek is? In principe worden de ouders altijd verwittigd • Wanneer word je als ouder verwittigd als je kind ziek is? In principe worden de ouders altijd verwittigd

als hun kind ziek is. Wanneer het gaat om een besmettelijke ziekte of een ziekte van lange duur, dan als hun kind ziek is. Wanneer het gaat om een besmettelijke ziekte of een ziekte van lange duur, dan

komen de ouders hun kind ophalen. Wanneer het om een ziekte van korte duur gaat, dan kan de leerling komen de ouders hun kind ophalen. Wanneer het om een ziekte van korte duur gaat, dan kan de leerling

op het internaat blijven.op het internaat blijven.

• Opvang van de kinderen bij de Schelp: als ouders hun kinderen ’s morgens brengen, is er slechts • Opvang van de kinderen bij de Schelp: als ouders hun kinderen ’s morgens brengen, is er slechts

1 opvoeder of leerkracht. Er is weinig communicatie met de opvoeder of de leerkracht. De kinderen 1 opvoeder of leerkracht. Er is weinig communicatie met de opvoeder of de leerkracht. De kinderen

(kleuters) moeten afgezet worden bij het hekje aan het speeltuig. Stap als ouder ook naar de mensen op (kleuters) moeten afgezet worden bij het hekje aan het speeltuig. Stap als ouder ook naar de mensen op

de speelplaats om te signaleren dat je kind er is.de speelplaats om te signaleren dat je kind er is.

• De Iris-jongeren merken op dat de gele lijnen op de trappen aan het BuSO-secretariaat naar de • De Iris-jongeren merken op dat de gele lijnen op de trappen aan het BuSO-secretariaat naar de

dovenspeelplaats niet geschilderd zijn. De directeur vraagt na of ze geschilderd kunnen worden.dovenspeelplaats niet geschilderd zijn. De directeur vraagt na of ze geschilderd kunnen worden.

• Er wordt opgemerkt dat de speelplaats niet altijd even veilig is voor Iris-leerlingen. De veiligheid op • Er wordt opgemerkt dat de speelplaats niet altijd even veilig is voor Iris-leerlingen. De veiligheid op

de speelplaats wordt strikt opgevolgd door de opvoeders van de school.de speelplaats wordt strikt opgevolgd door de opvoeders van de school.

Dank u

Sinterklaasjevoor de cheque van € 500 die het

BuSO kreeg uit de handen van een

enthousiaste ploeg van Defensie.

Dit bedrag werd bijeengesprokkeld

door vrijwilligers van het 1ste Re-

gionaal centrum voor infrastructuur

(kwartier Koningin Elisabeth). Zij

organiseerden allerlei activiteiten

zoals een spaghettiavond, marse-

peinverkoop...

Onze welgemeende dank hiervoor!

fotograaf Erik Bonckaertfotograaf Erik Bonckaert


LIEF EN LEED

AGENDA

VOOR ALLE GEÏNTERESSEERDEN

BuBaO – Ri4

BuSO – IRIS – PRISMA

Nieuwelingen op onze planeet

✓ 06/10/11 LINA, dochtertje van Lies Renders (leerkracht BuBaO)✓ 16/11/11 JULIJA THERESA, dochtertje van Kris Van Lent (orthopedagoge BuBaO)✓ 09/10/11 LEX, zoontje van Isabelle Gossé (leerkracht BuSO)✓ 15/11/11 HANNELORE, dochtertje van Els Scholiers (GON-begeleidster T6)✓ 21/11/11 MONA en OSCAR, dochtertje en zoontje van Annemie Van Gijsel (GON-begeleidster T7)

Onze overledenen

✓ 11/11/11 Petrus Leemans, vader van Jos Leemans (kinesiste I/PRI)

✓ 29/11/11 Rik Kerremans, vader van Mitzy Kerremans (receptioniste)

Er zijn nog andere mensen die dierbaren verloren hebben, maar wiens naam we hier

niet noemen. Ook met hen voelen we mee.

09/01/12-13/01/12 projectweek ‘Muziek’

12/01/12 alles met de bal

21/01/12 winterfeest

03/02/12 pedagogische studiedag

29/03/12 kronkel-die-doe

30/03/12 rapport

27/01/12 beloningsactiviteit

03/02/12 pedagogische studiedag

09/03/12 rapport periode 3

15/03/12 GIP 6KANp

19/03/12 start periode grote toetsen

29/03/12 schorsingsdag

30/03/12 rapport T2

26/12/11-06/01/12 kerstvakantie

20/02/12-24/02/12 krokusvakantie

g ))


Een halve eeuw Na Nieuwjaar verdwijnen de oranje, witte busjes uit het dagelijks vervoer van

onze kinderen. Deze worden vervangen door externe vervoermaatschappijen.

Onze busjes blijven wel voor de ‘extramurosactiviteiten’ van de school en

het Orthopedagogisch Centrum.

Een stukje nostalgieEen stukje nostalgie

Als zeer klein begonnen in de jaren 60 is het voertuigenpark Als zeer klein begonnen in de jaren 60 is het voertuigenpark

van het Patronaat uitgegroeid in de jaren 80 tot een echte van het Patronaat uitgegroeid in de jaren 80 tot een echte

vervoermaatschappij.vervoermaatschappij.

Door de speciale kleuren (oranje-wit) waren onze busjes van zeer ver herkenbaar. Zo was de leuze in die Door de speciale kleuren (oranje-wit) waren onze busjes van zeer ver herkenbaar. Zo was de leuze in die

tijd: ‘Overal langs Vlaamse wegen komt men de busjes van Woluwe tegen!’tijd: ‘Overal langs Vlaamse wegen komt men de busjes van Woluwe tegen!’

Alle chauffeurs waren op de één of andere manier verbonden aan het Instituut. Ze deden dat niet uit Alle chauffeurs waren op de één of andere manier verbonden aan het Instituut. Ze deden dat niet uit

winstbejag maar vooral om de kinderen. Er waren toen trouwens geen begeleiders! Zo hadden ze allen winstbejag maar vooral om de kinderen. Er waren toen trouwens geen begeleiders! Zo hadden ze allen

een hechte band met de ouders en de kinderen van hun bus. Buiten de tas koffi e of spek met eieren bij een hechte band met de ouders en de kinderen van hun bus. Buiten de tas koffi e of spek met eieren bij

de eerste leerling, was ook elke rit een waar avontuur. Zo kon er onderweg bij de één of andere leerling de eerste leerling, was ook elke rit een waar avontuur. Zo kon er onderweg bij de één of andere leerling

halt gehouden worden omdat een mama pannenkoeken of wafels had gebakken voor de leerlingen.halt gehouden worden omdat een mama pannenkoeken of wafels had gebakken voor de leerlingen.

Toen de Franstalige leerlingen nog in Woluwe school liepen, reden onze busjes zelfs in de Borinage en Toen de Franstalige leerlingen nog in Woluwe school liepen, reden onze busjes zelfs in de Borinage en

het Pays de Charleroi. Ook daar werden we met open armen ontvangen. Als Vlamingen leerden we niet het Pays de Charleroi. Ook daar werden we met open armen ontvangen. Als Vlamingen leerden we niet

alleen Frans, maar wisten we na een paar ritten ook alles over de paardenkoersen (tiercé-quarté).alleen Frans, maar wisten we na een paar ritten ook alles over de paardenkoersen (tiercé-quarté).

Gelukkig zijn er nooit zware ongevallen gebeurd. Hier en daar was er soms blikschade. Zo was er eens Gelukkig zijn er nooit zware ongevallen gebeurd. Hier en daar was er soms blikschade. Zo was er eens

een botsing met een ree; de bus had enkel een blutsje, maar het beest overleefde de crash niet. Onze een botsing met een ree; de bus had enkel een blutsje, maar het beest overleefde de crash niet. Onze

kok Eddy heeft zich toen over dit beestje ontfermd. Lekker hoor!kok Eddy heeft zich toen over dit beestje ontfermd. Lekker hoor!

Stefaan en Ward zijn nu nog onze chauffeurs en zullen ook voor de externe maatschappij rijden. Alhoewel Stefaan en Ward zijn nu nog onze chauffeurs en zullen ook voor de externe maatschappij rijden. Alhoewel

het niet meer is zoals vroeger omwille van het drukke verkeer, kwijten ze zich nog elke dag optimaal van het niet meer is zoals vroeger omwille van het drukke verkeer, kwijten ze zich nog elke dag optimaal van

hun taak. Een welgemeende dank daarvoor! Maar de ouders moeten hen niet missen, want ze blijven hun taak. Een welgemeende dank daarvoor! Maar de ouders moeten hen niet missen, want ze blijven

gewoon rijden, maar dan voor een andere werkgever.gewoon rijden, maar dan voor een andere werkgever.

Firmin SeldeslachtsFirmin Seldeslachts

Financiële steun van CERAOnlangs heeft ons BuSO-team, GON T7-ASS, het geluk gehad een financiële steun te

krijgen van Cera.

Deze werd besteed aan materiaal dat onze begeleidingen vergemakkelijkt en aangenamer maakt zoals

een USB-stick voor elke begeleider met alle nodige documenten en een Time Timer. Verder kochten we

educatieve spelen en boeken, werkblaadjes, een notebook, een koptelefoon en vakliteratuur.

Momenteel wordt het materiaal bestudeerd door onze verschillende werk-

groepen. Op 15 december 2011 organiseren we voor ons team een ma-

terialenbeurs, waarbij we op een interactieve manier de inhoud en de

mogelijkheden van ons nieuw materiaal beter leren kennen. Nadien wordt

alles verzameld in een bibliotheekkast en zal het ook kunnen uitgeleend

worden.

We danken Cera voor de steun aan ons project.

Lieve Petit-Jean

KiWOORD dec 2011.pdf

Documents

Transcript of KiWOORD dec 2011.pdf