KiWOORD 1 - december 2006.pdf

K i WOORDCampustijdschrift KONINKLIJK INSTITUUT WOLUWE

IRIS

PRISMA

Ri4

TOR

December 2006 - nr 1

Zalig KerstfeestVredevol Nieuwjaar

DRIEMAANDELJKS

December 2006 - nr 1 �

COLOFONRedactieraadMarc Brans, Michèle Denys, Lut Devroede, Jos Leemans, Anita Mertens, Geert Van Daele, Peter Van Mossevelde, Vera Verbeken, Paul Vervloessem

HoofdredacteurAnita Mertens

CorrectiesNicole Van Noyen en Nick De Clippel

[email protected](voor het insturen van teksten)

Foto’s en tekeningenNick Bos, Lut Devroede, Toon De Winter, Geert Van Daele, Peter Van de Vreken, Peter Van Mossevelde, Paul Vervloessem

Verantwoordelijke uitgeverPaul Vervloessem

Opmaak en drukDrukkerij De RidderStationsstraat 361745 Opwijk

Contactggevens:Koninklijk Instituut WoluweGeorges Henrilaan 2781200 Sint-Lambrechts-WoluweTel. 02/735.40.85Fax 02/[email protected]

Kiwoord verschijnt vier maal per jaar en is gratis voor alle bewoners en personeelsleden van de campus Koninklijk Instituut Woluwe. Oplage: 500 exemplarenWebversie: www.kiwoluwe.org

IN DIT NUMMER

34788

91011

1�1415

16

1819�0�1

��3�4

Voor-KiwoordWat schuilt er in een naam?Advent is wintertijdHulpmiddelenbeursBoekbespreking:[email protected] kinderbijslagMaatschappelijke werkersWie is wie?BuSO, op weg naar morgenNieuwe vleugel Oud-leerlingenavond TorentjesDovencultuur in de leefgroepDoventoneel - UitnodigingLeve Ri4 en Regenboog!Vaste waarde met pensioenNight of the PromsEen nieuw begin voor konijnLief en leedAgendaFotosessie met Sint

Met de steun van ✓ Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap✓ Vlaamse Gemeenschapscommissie directie Welzijn en Gezondheid✓ Patronaat van het Koninklijk Instituut Woluwe.


VOOR-K i WOORDBeste lezer,

Met vreugde kondigen we hierbij de geboorte aan van K i WOORD, ons kersverse campustijdschrift. Dat geeft ons meteen de gelegenheid je in naam van de directie en het personeel van het Koninklijk Instituut, een zalig kerstfeest en een vredevol Nieuwjaar te wensen. Hopelijk geniet je van deze wat uit de kluiten gewassen kerstkaart.

Voortaan wordt K i WOORD je vier keer per jaar bezorgd, telkens met nieuws over de activiteiten op de campus en interessante infor-matie. Elk seizoen brengt een nieuwe aflevering. Signaal en Infor-Woluwe zullen niet lan-ger verschijnen, maar hun rubrieken worden opgenomen in K i WOORD.

K i WOORD, je hebt het al geraden, staat voor Koninklijk Instituut Woluwe, een begrip dat we via het WOORD tot leven laten komen op de 24 bladzijden waarover we beschikken. Gelijk-tijdig met deze gedrukte uitgave verschijnt er een webversie op www.kiwoluwe.org die ook leesbaar is op de brailleleesregel.

K i WOORD is een blad van en voor de bewoners, leerlingen en hun ouders, personeel, vrienden en belangstellenden van het Koninklijk Insti-tuut. Paul Vervloessem zet in zijn bijdrage de ver-schillende afdelingen die op de campus gehuisvest zijn, glashelder op een rijtje. De secundaire school groeit als kool. Marc Brans schetst de jongste ontwikkelingen en toekomstperspectieven. Bewoners en ou-ders van de campus hebben zeker baat bij de belangrijke weetjes die de sociale dienst presenteert.

Een wettekst over bijkomende kinderbijslag wordt vertaald in eenvoudige gebruiksklare info. Katrien Timmerman, excellente doven-tolk, introduceert ons in de Dovencultuur (met grote D)! Je leest vervolgens hoe het bruist van initiatieven binnen deze cultuur.Buiten de eerder informatieve bijdragen zijn er verslagen over ‘het leven zoals het is’. Reportages over het bezoek van de Sint of een avondje naar de Nights of the Proms mogen natuurlijk niet ontbreken. In deze kersttijd is ook een sfeervol verhaal op zijn plaats. Pagi-na’s die je zeker niet mag overslaan zijn: de pensionering van een bijzonder iemand, lief en leed van bewoners en personeel en de agenda voor de komende maanden. Een onbekende buitenaardse gastschrijver heeft zich bijna onzichtbaar tussen de teksten geplaatst. Aan jou om hem op het spoor te komen …

Veel leesgenot, en laat het niet bij lezen al-leen. Als het kriebelt, moet je schrijven. De re-dactie reserveert in een volgend nummer graag wat ruimte voor inzendingen van de lezers.

Toi toi

Anita Mertens

December 2006 - nr 1 4

We brengen zowel verslag uit over wat in de lagere (BuBaO) en in de secundaire school (BuSO) gebeurt, als in het internaat en semi-internaat (M.P.I). Welnu, met de benaming Orthopedago-gisch Centrum bedoelen wij die drie entiteiten samen.

Een stukje geschiedenis

Het Koninklijk Instituut Wolu-we O.C. werd in 1835 gesticht door de Broeders Van Liefde en kreeg na 2 maanden van koning Leopold I de toelating zich Ko-ninklijk Instituut voor Doven en Blinden – Institut Royal pour Sourds-muets et Aveugles te noemen. Wij willen nog steeds blijven werken vanuit dezelfde gelovige en liefdevolle grond-houding als onze stichters. Dat staat ook zo in onze Missie-verklaring geschre- v e n . Daarom zult u in elk num-mer van dit tijd- s c h r i f t een pastorale

bijdrage kunnen lezen. Dat kan een bezinningstekst zijn, maar ook een verslag van een vasten-activiteit of een initiatief in het kader van Welzijnszorg. Laat ons nu een sprong van bij-na 150 jaar maken. Tot in 1981. Toen heeft er een herstructure-ring en fusie plaatsgehad tus-sen het Ganspoelinstituut in Huldenberg , het Institut Royal pour Sourds et Aveugles (IRSA) in Ukkel en het K.I. Woluwe. Al deze instellingen waren toen tweetalig. De afspraak werd gemaakt dat het IRSA zich zou richten op de Franstalige cliën-ten en het Centrum Ganspoel zou de zorg op zich nemen voor de Vlaamse visueel gehandicap-te kinderen van 0 tot 13 jaar en voor meervoudig visueel gehan-dicapte personen van alle leef-tijden. Het Koninklijk Instituut Woluwe zou de ondersteuning geven aan enkelvoudig visu-eel gehandicapte jongeren en jongvolwassenen en zou sa-menwerken met de bestaande verenigingen en initia-

tieven voor volwassenen. Daar-naast zou het K.I. Woluwe in-staan voor de zorgverlening aan auditief gehandicapte personen van 0 tot 21 jaar in de regio Vlaams-Brabant en Brussel.

Sinds 1981 verblijven hier dus enkel nog Nederlandstalige jon-geren.

Binnen de afdeling voor auditief gehandicapte kinderen begon men een paar jaar later ook klas-sen te maken voor kinderen met taalstoornissen. In september 1988 startte bovendien de afde-ling Torentjes voor kinderen met een psychosociale problematiek als antwoord op een vraag om deze jongens en meisjes uit de Brusselse regio naschools te be-geleiden in internaatsverband. Eveneens als antwoord op een nood in de regio Vlaams-Bra-bant en Brussel werd in 1999 gestart met De Zeepbel, een afdeling voor kleuters en lage-reschoolkinderen met een po-tentiële normale begaafdheid en met autismespectrumstoor-

nissen. In 2001 startte de afdeling Prisma, een afdeling voor jongeren met autis-mespectrumstoornissen. Die

nieuwe afdelingen met hun eigen naam hebben ons geïnspireerd om ook voor de vroegere afdelingen een nieuwe naam te zoeken.

Wat schuilt er in een naam ? Het Koninklijk Instituut Woluwe O.C.Omdat dit nieuwe tijdschrift bedoeld is om informatie te geven uit alle geledingen van

het Orthopedagogisch Centrum (O.C.), volgt een overzicht van de initiatieven die binnen deze muren onderdak vinden. Ze hebben kleurrijke namen (Zeepbel, Iris enz.) maar daar-uit blijkt niet altijd duidelijk welke kinderen en volwassenen erbij betrokken zijn. Hopelijk

helpt de volgende toelichting u om een en ander beter te situeren.


Huidige doelgroepen

Wij richten ons in onze werking tot kinderen en jongeren met verschil-lende handicaps. In totaal zijn er vijf verschillende (doel)groepen, waarbij dan nog een opsplitsing kan gemaakt worden tussen het niveau basisschool (kinderen) en het niveau secundair (jongeren). Organisatorisch is onze werking echter ingedeeld in drie afdelingen. In onderstaand schema ziet u in de linkerkolom een vakje met de benaming van de afdeling – soms afgekort – , het middenvak be-schrijft de doelgroep waarover het gaat en in het rechtse vak staat uit welke regio die kinderen zoal afkomstig zijn. In de artikels van dit tijdschrift zullen regelmatig de hier vermelde afkortingen (PRI, TOR, enz.) gebruikt worden.

BENAMING DOELGROEP REGIO

• IRIS • Jongeren met visuele beperkingen • Vlaamse provincies behalve West-Vlaanderen• PRI (Prisma) • Jongeren met autismespectrum- • Vlaams-Brabant en Brussel stoornissen

Ri4 (Rivier) • Schelp • Kinderen met gehoorstoornissen • Vooral provincie Vlaams-Brabant • Waterval • Kinderen met taalstoornissen en Brussel• Regenboog • Kinderen en jongeren met auditieve 1 en 2 en bijkomende beperkingen• Zeepbel • Kinderen met autisme- spectrumstoornissen

• TOR • Kinderen en jongeren met een • Regio Brussel en omliggende (Torentjes) psychosociale handicap, eventueel Vlaamse gemeentes gepaard met een licht mentale handicap

De Regenboog is de naam die we gebruiken voor onze kinderen met een meervoudige handicap. Onze “zonnekinderen” dus, want zonder zon geen regenboog.In de eerste paragraaf heeft u gelezen dat ook de namen van de scholen worden afgekort tot BuSO en BuBaO . De jongeren in de afdelingen Iris en Prisma zijn allemaal leerlingen van het buitengewoon secundair onderwijs (BuSO). De kinderen van de afdeling Ri4 zitten allemaal in het buitengewoon lager onderwijs (BuBaO). Eén uitzondering echter: in het BuSO is ook een afdeling voor jongeren met een meervoudige (auditieve) handicap: die noemen wij Regenboog2.


Wij gebruiken de benamingen van deze afdelingen en groe-pen courant, zonder ons te re-aliseren dat de lezer misschien niet weet over welke kinderen we het hebben. Dit artikel wil een en ander beter verstaanbaar maken. Zinnen als “de kinde-ren van de afdeling Schelp uit het BuBaO zijn zaterdag naar de Werelddovendag geweest” of

“de leerlingen Iris uit het BuSO hebben een tentoonstelling van braille-hulpmiddelen bezocht” moeten verstaanbaar zijn.

Aangezien ons tijdschrift vooral een contactblad is tussen het O.C. en ouders, zal er ook ruimte gecreëerd worden om de ouders aan het woord te laten of om in-formatie te geven die de ouders

aanbelangt. U zult dus geregeld een verslag vinden van de ge-bruikersraad die eenmaal per trimester vergadert, gegevens van de schoolraden en interes-sante informatie die onze maat-schappelijk assistentes voor u in petto hebben.

Uiteraard willen wij u met dit tijdschrift ook op de hoogte houden van wat onze toekomst-plannen zijn met het O.C. Maar u zult vooral willen weten wat er hier zoal gebeurt. Daarom is er ruim plaats voorzien om ver-slagen te publiceren van acti-viteiten in de school en in het (semi-)internaat. Voor die ver-slagen en de bijhorende illustra-ties zullen vaak onze kinderen zelf - als echte journalisten in spe - zorgen. Het moet immers een tijdschrift worden voor ie-dereen.

Paul Vervloessem, algemeen directeur

PRISMA SUDOKUVul aan tot je in elke horizontale en verticale lijn en in elke rechthoek alle letters van PRISMA hebt.

P R IA M

AR A

SS R P

PSRMIAIRPASMMAISPRRPMIASAMSPRISIARMP

Oplossing

Ingestuurd doorJense Vermoes 4 KAN


Advent is wintertijd waarin we de kou te lijf gaan met warmte en genegenheid.Adventus: (aan)komstAdvenire: naderenAdvent: God komt naar ons toe

Overvolle, met goud en zilver rijkelijk beklede en verlichte uitstalramen doen ons dromen van de mooiste kerstbomen, de lekkerste maaltijd, het grootste feest.Maar wat doen we met de verdoken armoede van kleine mensen?

Luister eens naar het verhaal van “de soepsteen”.

Een pelgrim op doorreis werd door honger gekweld en klopte op de eerste de beste deur aan. Daar zaten toevallig enkele fa-milies bij mekaar: ze zaten zich, uit armoede, te warmen aan hetzelfde vuurtje. De pelgrim begreep best dat de mensen doodarm waren, en dat hij dus niet zomaar om wat voedsel kon bedelen. Hij stelde voor om een grote ketel soep te koken. Ie-dereen keek verbaasd op van dat voorstel, want voor soep heb je toch heel wat nodig!Dat bleek geen bezwaar: de rei-ziger beweerde alles bij zich te hebben in zijn rugzak. Al wat hij nodig had, was een grote ketel water. Goed, ze lieten het zich geen drie keer zeggen, haalden een reuzenketel water, en zetten die op het vuur. Toen haalde de man een steen uit zijn rugzak. “Nee, nee, geen gewone steen,” zei hij, toen hij de vragende blik-ken zag, “een echte soepsteen!” Voorzichtig legde hij de steen in het water en nu maar wachten, vol spanning, vol nieuwsgie-

righeid. “De soep zou gekruid moeten zijn,” zei de man na een tijdje. Gelukkig was er nog wat zout in huis, en de buurvrouw had ook nog een blaadje lau-rier en een beetje Spaanse pe-per. Ze ging het halen. En dan maar weer wachten. “Er moest eigenlijk een beetje vet bij,” zei de man. En toen herinnerde zich iemand, dat hij in de kelder nog wat soepvlees had staan. “Ze zou ook nog wat gebonden moeten zijn,” zei de man weer, want hij had in het voortuin-tje een aardappelstruikje zien staan. De knolletjes gingen er-bij. “Wat zou je denken van een paar worteltjes?” vroeg iemand plots. En iemand anders dacht er net aan dat hij nog een raap of twee had liggen, verstopt, onder de matras. En nog iemand kwam met een struikje prei, en de overbuurvrouw had nog een selderijtje, en een handjevol bonen, en een savooikooltje en in korte tijd was het huis gevuld met een adembenemende geur. Daarna hebben ze gegeten, ge-geten tot ze niet meer konden, en nog was de soep niet op … Toen nam de pelgrim dank-baar afscheid, en wou vertrek-ken. “Je vergeet je soepsteen,”

zei iemand. “Nee, die mag je houden,” antwoordde de man, ‘je kunt er nog honderd keren soep van koken, als je maar net doet, als wij daareven hebben gedaan.” “Toch een wondere steen,” zei-den de mensen wanneer de man de deur uit was.Toen de pelgrim uit het gezichts-veld verdwenen was, raapte hij een nieuwe steen op van de weg en stopte hem zorgvuldig in zijn rugzak. (Uit ‘Met rituelen het le-ven spelen’, een uitgave van Pat-mos en KSJ.,1988)

De vrucht van stilte is het gebed.

De vrucht van het gebed is geloof.

De vrucht van het geloof is liefde.

De vrucht van liefde is dienstbaarheid.

De vrucht van dienstbaarheid is vrede.

(Moeder Theresa)

Met de beste wensen van de pastorale werkgroep


HulpmiddelenbeursOp zaterdag 18 november was er binnen onze muren een beurs waarbij een aantal firma’s en diensten hun aanbod voor personen met een visuele handicap pre-senteerden. Leerlingen en ex-leerlingen, leerkrachten en belangstellenden, ontdekten er de nieuwste uit-vindingen. Een uitstekende gelegenheid om de jongste technieken te leren kennen en er de gebruiksvriendelijk-heid en efficiëntie van uit te testen. De contactgegevens van de deelnemende bedrijven kunnen opgevraagd worden bij de ergotherapeuten.

Interessante [email protected]. Een programma voor relationele en seksuele vorming voor (rand)normaalbegaafde jongeren en volwassenen met autisme – Deel 1: SEKSUALITEIT. Hans Hellemans, Peter Vermeulen, Greet Conix e.a.

Boek:[email protected] komt tegemoet aan de grote nood aan seksuele vorming voor jongeren en volwassenen met autisme. Dit werkboek biedt inspiratie om een voor mensen met autisme ingewikkeld en abstract thema op een concrete en heldere wijze bespreekbaar te maken. Het uitgebreide ondersteunende visuele materiaal (foto’s, tekeningen en werkbladen op de bijhorende cd-rom) bevordert de communicatie over seksualiteit. Thema’s die aan bod komen zijn lichaam, lichamelijke veranderingen, seksuele gevoelens, mastur-batie, voortplanting, vrijen, zwangerschap, geboorte, voorbehoeds-middelen, seksueel overdraagbare ziektes.

Auteurs:Hans Hellemans – kinderen jeugpsychiaterPeter Vermeulen – pedagoog en autismedeskundige bij Autisme Cen-traalGreet Conix – sociaal agoog en coördinatrice van VMG


Eerst werd het verslag overlo-pen van de vergadering van 9 mei, dat we in het laatste num-mer van Infor-Woluwe hebben gepubliceerd. Toen bleek dat het nuttig zou zijn dat elke jongere van de afdeling Prisma over een persoonlijke “mentor” zou beschikken, een personeels-lid waar hij/zij individueel met zijn/haar dagelijkse vragen en problemen terecht kan. Valerie, de maatschappelijke assistente heeft reeds contacten met de Leuvense Hogeschool om een “mentorproject” uit te werken.

De mensen van het O.C. brach-ten kort verslag uit van de er-kenningsaudit van 17 en 18 oktober. De inspecteurs gaven een positieve beoordeling, maar ook enige suggesties voor ver-betering:

- Ze vroegen vooral om erop te letten dat de kinderen die eindigen in de afdeling Zeepbel van het Bubao op een naadloze manier konden overgaan naar de afdeling Prisma in het Buso, zonder dat de volledige intakeproce-dure moet herdaan worden.

- Ook aan de communicatie met de ouders over het han-delingsplan van hun kind moet voldoende aandacht besteed worden.

- Omdat het opvoeden van kin-deren met een handicap heel wat professionaliteit vereist, moet voldoende tijd besteed worden aan de selectie en de evaluatie van het perso-neel. Wanneer iets minder goed gaat, is het nuttig af te spreken hoe wij dit kunnen verbeteren. De directie moet dan controleren of deze af-spraken ook nagevolgd wor-den.

- In ons computertijdperk is het belangrijk voldoende moderne hulpmiddelen in de informatica te voorzien.

Daarna was het de beurt aan Bart, de stagiair-orthopeda-goog van de Torentjes om aan de hand van een uitgeprinte Po-werpoint-tekst het “Decreet op de rechten van de minderjari-gen” toe te lichten. Dit decreet geeft de jongeren vanaf 12 jaar enkele rechten in de omgang met derden. Er werd een plan-ning voorgesteld om hierover de andere ouders, het personeel en ook de jongeren zelf te informe-ren. Een aantal ouders hadden bedenkingen bij bepaalde on-derdelen van dit decreet.Na uitleg over de voorbije syn-dicale actie door het personeel werd ook dieper ingegaan op een klacht over de staat van het Huis Prekelinden. Dit is inder-

daad een oude burgerswoning waarvan veel ruimtes moeten verfraaid, heringericht of zelfs vernieuwd worden. Dit werk was al opgestart maar de afwerking liet door allerlei omstandighe-den op zich wachten. Afgespro-ken werd om het tempo van de werken op te drijven zodat in het voorjaar 2007 al heel wat zou verbeterd zijn.

Ten slotte dankte de voorzitter namens de hele vergadering de heer en mevrouw Dewinter die zovele jaren actief hebben mee-gewerkt met de gebruikersraad, maar nu de fakkel doorgeven omdat hun zoon Toon binnen-kort afstudeert en het jaar als externe leerling afwerkt.

Paul Vervloessem

VERSLAG GEBRUIKERSRAAD �4 oktober �006Toen de leden van de gebruikersraad toekwamen, stonden Paul en Peter met een busje klaar om hen naar het Huis Prekelinden in de Prekelindenlaan 63 te brengen. Vanaf dit schooljaar zou deze woning immers dienen voor de jongeren van Prismagroep 4. Nadat de volledige groep een bezoek gebracht had aan dit huis werd in het instituut gestart met de eigenlijke vergadering onder de leiding van de voorzitter M. Van Laer.


BIJKOMENDE KINDERBIJSLAG VOOR KINDEREN MET EEN HANDICAP

Op 1 mei 2003 veranderde de wetgeving in verband met de bijkomende kinderbijslag, ook verhoogde kinderbijslag genoemd. Omdat juridische teksten vaak complex en uitgebreid

zijn, bieden we u hierbij graag een meer gebruiksvriendelijke versie aan.

Wie heeft recht?

Voor kinderen van 0 tot 21 jaar met een handicap of ernstige ziekte kan een ouder bijkomen-de kinderbijslag aanvragen. Dit is een bedrag bovenop de ge-wone kinderbijslag.

Er is een verschillende regeling volgens de geboortedatum van het kind. Vanaf 1 januari 2007 blijft de oude regeling van toepassing voor kinderen geboren vóór 1 januari 1993 (en niet langer vóór 1 januari 1996). Zij heb-ben recht op een toeslag als ze minstens 66% gehandicapt zijn. Ook met hun zelfredzaamheid wordt rekening gehouden en dit op vlak van het gedrag, de communicatie, de lichaamsver-zorging, de voortbeweging, de lichaamsbeheersing (en handig-heid) en de aanpassing aan de omgeving.

Voor kinderen geboren vanaf 1 januari 1996 (vanaf 1 januari 2007 vanaf 1 januari 1993) is er een nieuw systeem ingevoerd op 1 mei 2003. Hun aandoening wordt beoordeeld op basis van 3 pijlers:1. de gevolgen op lichamelijk en

psychisch vlak.2. de gevolgen op het vlak van

de activiteit en de participa-tie van het kind. Dit beoor-deelt de arts aan de hand

van vier aspecten: leren / opleiding / sociale integra-tie, communicatie, mobiliteit / verplaatsing en zelfverzor-ging.

3. de gevolgen voor de familiale omgeving. Hier onderzoekt de arts welke inspanningen de familiale omgeving levert voor het kind. Dit gebeurt op basis van drie aspecten: op-volging van de behandeling thuis, verplaatsing voor me-disch toezicht en behande-ling en ten slotte de aanpas-sing van het leefmilieu en de leefwijze.

Per pijler worden de gevolgen uitgedrukt in een aantal pun-ten. Een kind heeft recht op een toeslag als het • ofwel minstens 6 punten

heeft voor de 3 pijlers samen• ofwel minstens 4 punten

heeft voor de 1ste pijler

Waar en hoe aanvragen?

Het kinderbijslagfonds waar men als ouder bij aangesloten is, be-zorgt op vraag de documenten die moeten worden ingevuld. De Federale Overheidsdienst Soci-ale Zekerheid stelt een arts aan. Als hij de ingevulde documen-ten ontvangen heeft, kan het kind uitgenodigd worden voor een onderzoek. De beslissing wordt meegedeeld aan de ouder en aan het kinderbijslagfonds.

Hoeveel toeslag?

Oude regeling: toeslag voor kinderen met een handicap van minstens 66% Zelfredzaamheidsgraad:- 0 tot 3 punten: 353,58 euro- 4 tot 6 punten: 387,04 euro- 7 tot 9 punten: 413,75 euro


Nieuwe regeling: toeslag voor kinderen met een aandoeningHet bedrag is afhankelijk van de ernst en de gevolgen van de aandoening:- minder dan 6 punten in to-

taal waarvan minstens 4 voor de eerste pijler: 68,92 euro

- 6 tot 8 punten in totaal waarvan minder dan 4 voor de eerste pijler: 91,79 euro

- 6 tot 8 punten in totaal waar-van minstens 4 voor de eerste pijler: 353,58 euro

- 9 tot 11 punten in totaal waarvan minder dan 4 voor de eerste pijler: 214,20 euro

- 9 tot 11 punten waarvan min-stens 4 voor de eerste pijler: 353,58 euro

- 12 tot 14 punten in totaal: 353,58 euro



- + 20 punten in totaal: 459,48 euro

De bedragen zijn van toepassing sinds 1 oktober 2006.

Josine Peeters

Afdeling de Torentjes

Leen Ameye02/735.40.85 toestel 27202/739.43.10 rechtstreeks [email protected]

Afdeling Iris en Prisma

Valerie Bellen02/735.40.85 toestel 21402/739.43.04 rechtstreeks [email protected]

Afdeling Ri4: De Zeepbel

Nick Bos02/735.40.85 toestel 28702/739.43.16 rechtstreeks [email protected]

Afdeling Ri4: De Schelp, De Waterval, Regenboog I en II

Josine Peeters02/735.40.85 toestel 21302/739 43 03 rechtstreeks [email protected]

ONZE MAATSCHAPPELIJK WERKERS Sinds begin september hebben we er een nieuwe collega maatschappelijk werk bij. Nick Bos is zijn naam. Hij zal deeltijds het maatschappelijke werk voor de gezinnen van de Zeepbel op zich nemen. Om verwarring te voorkomen en te zorgen dat u bij de juiste persoon terechtkomt, zetten we nog even de coör-dinaten van alle maatschappelijke werkers binnen onze voorziening op een rijtje. Aarzel niet ze te contacteren als u vragen of bedenkingen hebt over uw kind of onze zorgen dienstverlening.

December 2006 - nr 1 1�

BUSO, HOOPVOL OP WEG NAAR MORGEN. In het eerste nummer van dit nieuwe tijdschrift licht Marc Brans, directeur van de secun-

daire school (BuSO), in grote lijnen het beleidsplan toe. Permanente visieontwikkeling is belangrijk om aan alle betrokkenen te duiden waarom bepaalde beslissingen genomen

worden, opdat ieder op zijn eigen terrein mee aan de kar kan trekken.

Door de complexiteit van onder-wijs- en zorgvragen is de school aangewezen op een sterke sa-menwerking met het MPI in bei-de vestigingsplaatsen: Woluwe en Huldenberg. Meer dan 95% van de leerlingen zijn intern of semi-intern. Hierdoor kunnen ze beroep doen op diverse vormen van (para)medische hulpverle-ning en krijgen sommige leer-krachten extra ondersteuning tijdens de klasuren. Dat leerlin-gen opgevangen kunnen wor-den in het MPI wordt door vele ouders als een groot pluspunt ervaren. Vaak is er thuis geen constante opvang mogelijk, is er nood aan bijkomende pro-fessionele begeleiding of is de afstand tussen thuis en school een te grote hindernis. In de leefgroep ontwikkelen zich be-langrijke vaardigheden zodat ervaringen van zelfredzaamheid, verbondenheid en solidariteit succesvol groeien.

Als centraal gelegen type 6 in-stituut voor Vlaanderen bouwen

we aan een handicapspecifiek onderwijs- en zorgaanbod voor een 80-tal jongeren met visu-ele beperkingen uit alle uithoe-ken van het land: de provincies Antwerpen, Limburg, Vlaams-Brabant en (een gedeelte van) Oost-Vlaanderen. Ons onderwijs richt zich niet eenzijdig op het realiseren van kennis en latere tewerkstellingskansen, maar be-oogt een bredere persoonlijke vorming en maatschappelijke integratie. Het opleidingsaan-bod is breed opgezet, maar blijft kleinschalig. Zo kennen we in Huldenberg de polyvalente opleidingsvorm 1 waar op maat van de leerling gewerkt wordt. Jongeren met een meervoudige en visuele handicap kunnen er terecht. Binnen de afdeling IRIS in Woluwe hebben we in de op-leidingsvorm 3 de opleidingen logistiek assistent en receptie-medewerker. De opleidingsvorm 4 omvat de opleidingen Econo-mie (ASO), Handel-Talen (TSO) en Kantoor (BSO).Het GON-team type 6 begeleidt meer dan 120 leerlingen in het gewoon onderwijs. GON en BuSO zijn in de dagelijkse werking sterk op elkaar aangewezen. Voor het behoud en het stimuleren van de expertise is deze samenwerking cruciaal. Enerzijds werkt de ‘lo-gistieke cel’ van het GON-team ondersteunend naar de school, o.a. door advies bij omzettin-gen naar grootdruk of braille, projecten rond grafische vorm-geving, diverse nascholingspro-jecten en anderzijds kunnen de

GON-leerkrachten hun expertise vergroten door in de BuSO-klas-sen een stevige praktijkstage te volgen. In onze BuSO-school willen wij een breed opvangnet spannen voor alle leerlingen die omwille van hun problematiek niet binnen de mogelijkheden van het GON geholpen kunnen worden. Een immense uitda-ging! Het verplicht ons binnen onze kleinschalige structuur per leerling een flexibel leertraject te realiseren. Met kleine klas-groepen kunnen we meer dan in het gewoon onderwijs de leer-ling centraal stellen.

Het BuSO organiseert sinds september 2001 voor normaal begaafde jongeren met autis-mestoornissen gespecialiseerd onderwijs en ambulante onder-steuning (GON) voor de brede regio Vlaams-Brabant en Brus-sel. Binnen de opleidingsvorm 4 (BSO) biedt de Prisma-afdeling de volledige studierichting Kan-toor aan. Deze studierichting lijkt goed te voldoen aan de belangrijkste troeven van deze leerlingen: de zin voor orde, structuur, concrete logica, com-putervaardigheden. De doorstro-ming vanuit de lagere school op de campus is vanaf dit school-jaar al een feit. Op dat ogenblik is de kans groot dat we een zevende jaar Kantoor inrichten waardoor onze leerlingen een volwaardig getuigschrift secun-dair onderwijs kunnen behalen. Wij hebben nog geen zicht op de toekomstige tewerkstellings-


kansen van onze eerste lichting schoolverlaters, maar de stage-ervaringen van de zesdejaars zijn nu al zeer hoopgevend. Voor sommige leerlingen zal het full-time functioneren binnen het ‘gewone’ arbeidscircuit te hoog gegrepen zijn. Misschien zal een bijkomende vorming soelaas brengen. De begeleiding naar de arbeidsmarkt kan gebeuren in samenwerking met andere vor-men van coachen op de werk-vloer ( bijv. via de ATB-diensten van de VDAB). We blijven echter bepleiten dat onze opleiding meer beoogt dan louter tewerk-stelling. Voor onze jongeren zijn zelfredzaamheid in het da-gelijkse leven en algemene ont-wikkeling op zich belangrijke doelstellingen. Daarom werden in het lesprogramma extra uren huishoudelijke vaardigheden en koken ingebouwd.Het GON-team auti toont op drie jaar tijd een spectaculaire groei naar meer dan 90 begelei-dingen. Of deze groei op haar hoogtepunt is, moeten we nog afwachten. Binnen de regio zijn immers op korte tijd andere scholen met dezelfde dienstver-lening gestart. De vormingsmomenten voor ou-ders zijn druk bijgewoonde top-pers van uitwisseling en ont-moeting. De samenwerking met de lagere school baseert zich op een gemeenschappelijke visie op ‘autisme en onderwijs’ wat garant staat voor continuïteit en samenhang in de werking.

Onze secundaire school heeft één klasje jongeren met auditie-ve beperkingen. Sinds september 1994 wordt voor deze doelgroep nog enkel de opleidingsvorm 2 georganiseerd. De nieuwe bena-ming Regenboog 2 verwijst naar de nauwe bindingen met de la-gere school. De jongeren krijgen er een opleiding op maat van

hun individuele noden. Naast een algemene sociale vorming krijgen ze een praktische ar-beidstraining gericht op hand-vaardigheid, begeleid werken of beschutte tewerkstelling. Vaak zijn ze later aangewezen op dagcentra of andere initiatieven waarbij een zinvolle vrijetijds-besteding hoog op de agenda staat. Beschutte tewerkstelling is niet altijd haalbaar. Door de beperkte doorverwijzingsmo-gelijkheden op onze campus voor deze doelgroep worden uitzonderlijk leerlingen met een lager ontwikkelingsprofiel (OV1) vanuit de lagere school georiënteerd naar deze hetero-gene klasgroep. We kiezen voor een gemengde werking met een leerprogramma in de school en een inoefenprogramma o.a. in het integratiehuis (infrastruc-tuur van het MPI).

Inderdaad, op enkele jaren tijd maakten we als school een fan-tastische metamorfose door. We hebben een nieuwe doelgroep in ons hart gesloten en nieuwe hoopgevende initiatieven ge-nomen voor de slechtziende en blinde jongeren. Het aantal personeelsleden groeide intus-sen met meer dan 40 % en het aantal leerlingen steeg tot 125.

Er waren enkele noodzakelijke verschuivingen in het onderwijs-aanbod binnen de twee vesti-gingen van de school. De school is een samenspel van vele par-ticipanten die elk hun aandeel hebben in het resultaat dat ge-zien mag worden. Het beleid kan veel willen, maar de medewer-kers maken het waar op het ter-rein. Het zijn de leerlingen die het klaarspelen om ondanks hun beperkingen stappen vooruit te zetten. ‘De prachtigste bloemen bloeien in het verborgene’ zegt een oud spreekwoord. Heel wat medewerkers en leerlingen wer-ken op volle kracht, maar in alle bescheidenheid. Daarom wil ik voor de komende dagen in de kerstviering en onder de kerst-boom mijn oprechte wensen overmaken aan de hele ploeg: dank u , wel duizend maal. Een nieuwe morgen wacht ons … want voor zoveel inzet en moti-vatie kan geen toekomst duister blijven.

Marc Brans, directeur secundaire school (BuSO)

Een school is in de eerste plaats het werk van een team van ge-motiveerde medewerkers. De zin om iedere dag kwaliteit te leve-ren, houdt de uitdaging sterk.


Nieuwe vleugel komt van de grond aan de rand.

In het Ongelovige Thomascollege, gesitueerd aan de rand van onze hoofdstad, werd deze week de nieuwe vleugel voor Buitenaards Secundair Onderwijs (Bui.S.) met veel feestge-druis ingehuldigd. Onder de aanwezigen vonden we naast een B.V. en een E.H. uiteraard een hoge E.T. De persoon die het meest de aandacht trok en daarom ook het lint mocht

doorknippen was echter niemand minder dan de minister van Buitenaardse Betrekkingen, de heer Karel De Tucht. Dat de minister zelf het protocol waarnam en dat niet aan een

adjunct liet, illustreert het belang van de nieuwe onderwijsfaciliteit ten volle. Hierbij de antwoorden van de minister op een aantal vragen van uw reporter ter plaatse.

[MINISTER PERSOONLIJK BETROKKEN]

Mijnheer de Minister, uw aanwezigheid op deze officiële inhuldiging doet vermoeden dat u het Bui.S. genegen bent. Zit daar ook enig persoonlijk engagement achter?Ik denk inderdaad dat het Bui.S.-onderwijs een belangrijke stap kan betekenen voor de integratie van buitenaardse leerlingen in onze maatschap-pij. We stellen vast dat ook langs de kant van de autochtone bevolking de inspanningen van de nieuwe leerlingen erg geapprecieerd worden. U weet dat het dossier door mijn departement werd begeleid en ik kan u zeggen dat ik me er ook persoonlijk mee gemoeid heb, ja. Ik denk dat in een democratische samenleving alle progressieve krachten moeten meewerken aan zingevende pro-jecten.

Welke zijn volgens u de belangrijkste inspanningen die voor de integratie van de extraterrachtonen reeds geleverd werden en kan het volgens u nog beter?Het kan altijd beter, maar we mogen niet verge-ten dat het ooit slechter is geweest. Vroeger werd er helemaal geen rekening gehouden met het feit dat extraterrachtonen de ogen dicht houden en wegens het ontbreken van gehoor aangewezen zijn op gebarenbraille.

Is het integreren van extraterraleerlingen volgens u noodzakelijk?Dat lijkt me nogal evident. Dat werkt omgekeerd toch ook!

Hoe bedoelt u?Wel, onze mensen moeten zich in buitenaardse landen toch ook aanpassen en zich bepaalde au-tistische gedragsregels eigen maken. De multi-planetaire samenleving is trouwens een feit en zonder integratie draait die niet.

[VLIEGENDE DAGSCHOTELS VALLEN NIET IN DE SMAAK]

Zijn er nog moeilijkheden?Ik denk dat niets perfect werkt, maar dan hebben we het over details. Al heb ik wel vernomen dat het idee om als snelle hap vliegende dagschotels te serveren door de nieuwe leerlingen niet werd geapprecieerd. Ze eten niet graag in de vlucht.

De leerlingen gaan in de weekends naar huis. Zorgt het vervoer nooit voor problemen?Thuis is in dit geval niet bij de deur, dus het gaat steeds om een echte reis. We stellen vast dat er een tekort is aan occasionele begeleiders, maar we krijgen straks hulp van de NASA.

Dus alles komt in orde?Ja hoor, Een aantal van onze afgestudeerde leer-lingen, zoals Ben Crabbé, bewijzen overigens dat men mits wat ‘blokken’ ver kan komen.


Succesvolle avond voor oud-leerlingen van de Torentjes

Voor wie nooit eerder van de Torentjes hoorde, brengt deze bijdrage naast een kort ver-slag ook wat informatie over de afdeling.

Op 18 november werd er bij De Torentjes een oud-leerlingen-avond georganiseerd. Dat was de eerste samenkomst van ex-bewoners en ‘oud’-personeel in het 18-jarig bestaan van deze afdeling.

Er werden een 100-tal uitnodi-gingen verstuurd. Omdat men-

sen nu eenmaal geregeld ver-huizen en adresveranderingen niet altijd worden doorgegeven, kwamen enkele brieven niet ter bestemming. Toch was de op-komst vrij groot. In totaal waren er een 40-tal personen aanwe-zig, waarvan het grootste deel ex-personeelsleden. Een mooie groep om al flink wat ambiance te scheppen!

De jongeren waren enthousiast om elkaar en hun opvoeders van vroegere tijden terug te zien. Ze taterden honderduit. Het was een tof weerzien voor alle par-tijen en aan de hand van foto’s werden vele leuke herinneringen opgehaald.

Toen De Torentjes in 1998 start-ten, waren ze gehuisvest aan de andere kant van de campus. De leefgroepen zijn ondertussen al verschillende malen verhuisd.

Samen aan tafel met een bord lekkere spaghetti, maakten we ook een ‘inventaris’ op van waar iedereen zoal terechtgekomen was. Zoals vroeger stonden we ook samen aan de afwasbak. Zo’n gezellige avond is zeker voor herhaling vatbaar. Er werd al gesproken over de viering van 20 jaar Torentjes …

Vera Verbekenopvoedster-groepschef van de “Torentjes”

De afdeling Torentjes biedt, als internaat, plaats aan een 15-tal kinderen tussen 6 en 21 jaar met een verstandelijke handicap en/of met gedrags- en emotionele problemen.

Een opname houdt steeds een inschrijving in bij het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap. Kinderen of jongeren die het thuis niet zo gemakkelijk hebben, uiten dit vaak in hun houding en hun gedrag. Zo kan het zijn dat zij emotioneel en/of sociaal in de knoop geraken, problemen op schoolvlak vertonen of zich problematisch gedragen.

‘Torentjes’ wil hulp bieden aan deze kinderen en jongeren. Deze hulpverlening realiseert zij door 24/24u opvang te bieden en dit 7 dagen op 7. Ook tijdens de weekends en vakantieperiodes is er mogelijkheid tot opvang. Dit laatste gebeurt altijd in samenspraak met de ouders. De meeste kin-deren en jongeren gaan immers tijdens de weekends en vakantieperiodes naar huis. Voor sommige kinderen/jongeren heeft het internaat dan weer een gezinsvervangende functie. Wij willen hen helpen hun leer- en opvoedingsmoeilijkheden te overwinnen en hun kansen bieden op een har-monische persoonlijkheidsontwikkeling. Daarvoor bieden we hen – buitenschools - onder andere volgende dienstverlening: affectief-emotionele begeleiding, aanleren van sociale en relationele vaardigheden, studiebegeleiding, bevordering van zelfstandigheid ... De kinderen en jongeren gaan naar school buiten de campus.


DOVENCULTUUR IN DE LEEFGROEPDovencultuur? Wat is dat? Cultuur in een leefgroep? Hoe gaat dat dan?

Mensen die onder elkaar een ei-gen taal gebruiken en bepaalde eigen gewoonten, manieren van omgaan hebben, behoren tot een cultuur. Dove mensen hebben een eigen taal: de Gebarentaal (met een eigen gebarenschat en grammatica, een échte natuur-lijke en levende taal dus). In Vlaanderen gebruiken Dove per-sonen de Vlaamse Gebarentaal. Die Vlaamse Gebarentaal heeft trouwens dialecten, net zoals het gesproken Nederlands in Vlaan-deren.Daarnaast hebben Dove perso-nen ook eigen gewoonten en gebruiken. Zo tikken ze elkaar bijvoorbeeld aan als ze iets wil-len zeggen, knippen ze het licht aan, uit en weer aan als ze in een zaal de aandacht willen trekken enzovoort.Dove personen die binnen de Do-vencultuur leven, vrienden heb-ben, communiceren in Gebaren-taal, noemen zichzelf Doof, met een hoofdletter D. Zo duiden ze aan dat het niet om het ‘gebrek’ doof of slechthorend gaat maar dat ze geloven dat er ook een waardevol aspect verbonden is met doof zijn, namelijk een ei-gen, rijke cultuur. En die schrijf je met een hoofdletter.

Veel Dove en slechthorende kin-deren groeien op in een horend gezin en een horende omgeving. Daar komen zij meestal niet on-middellijk in contact met Doven-cultuur en Gebarentaal. De kin-deren leren spraak verstaan met hun hoortoestellen en/of C.I. en leren Nederlands praten. Zo kun-nen ze zich thuis voelen in de ‘horende wereld’. We weten echter dat deze kin-deren, als ze wat groter worden, zich vaak vragen gaan stellen rond hun doof-/slechthorend zijn. Ze merken bijvoorbeeld dat ze in groep of in een luidruch-tige omgeving de gesprekken niet zo goed kunnen volgen en voelen zich niet hélemaal thuis in de horende wereld. Ze gaan op zoek naar zichzelf. Bij een (vaak toevallige) kennismaking met de Dove wereld staan ze versteld en zijn ze nieuwsgierig. Maar ook in die wereld voelen ze zich dan vaak niet helemaal thuis. Omdat ze bijvoorbeeld nooit echt Geba-rentaal geleerd hebben of nooit eerder contact hadden met een dove volwassen persoon. Jonge dove of slechthorende kinderen denken trouwens vaak dat doof-heid of slechthorendheid ver-dwijnt als je groot wordt of dat het iets is dat alleen bij kinderen voorkomt. Ze komen op dit idee omdat ze nooit een volwassen dove persoon zagen.

We willen uiteraard voorkomen dat kinderen beginnen twijfelen aan zichzelf of dat ze het moeilijk krijgen met hun identiteit (doof/horend). Daarom willen we de kinderen zich leren thuis voelen in de twee werelden: de Horende wereld en de Dove wereld.

Het leren van Gebarentaal en het kennismaken met de Dovencultuur vinden we dan ook heel belang-rijk in de leefgroepen. Maar een cultuur is niet iets waar je over praat, neen, een cultuur moet je beléven! Daarom organiseren we regelmatig activiteiten die iets te maken hebben met Dovencultuur en is Dovencultuur aanwezig in de dagdagelijkse werking. Denk maar aan onze Woluwe Dovendag van vorig jaar of aan de toneel-voorstellingen die getolkt worden door tolken Vlaamse Gebarentaal. In de leefgroep gaat af en toe de stem op slot om onze Gebaren-taal te oefenen en als het de Sint lukt brengt hij zijn Gebarentaal-pieten mee.

Vanaf dit schooljaar hebben we ook een Dove medewerkster. San-dy komt elke woensdagmiddag meehelpen en meespelen in een leefgroep. Sandy praat met de kinderen in Vlaamse Gebarentaal, leert hen de cultuur van binnen-uit kennen en zal in de toekomst ook wel eens een activiteit orga-niseren rond Dovencultuur. We zijn heel blij dat Sandy dit wil doen. Onze kinderen en jongeren hebben er duidelijk veel deugd aan om met haar eens te kunnen gebaren over ditjes en datjes en over wat het is om doof of slecht-horend te zijn. Met fierheid en grote dankbaarheid voor al onze Schelp- en Regenboogmedewer-kers kunnen we zeggen dat Do-vencultuur is beginnen leven in het M.P.I.!

Met vragen rond Dovencultuur en Gebarentaal kan je altijd terecht bij Katrien Timmerman, orthope-dagoge Ri4.


Donderdag �6 oktober was Dovencultuurdag

Veel bussen en busjes kwa-men aangereden op de par-keerplaatsen van de voor-ziening Sint Gregorius in Gent-Brugge.En in de sporthal: een grooooooooooote bende dove en slechthorende kinderen en jongeren. Dove en horende medewerkers uit de verschil-lende scholen en voorzienin-gen in Vlaanderen hadden deze dag georganiseerd voor alle dove en slechthorende kinderen en jongeren die in het buitengewoon onderwijs naar school gaan. Het werd een ontmoetingsdag en een heuse Dovencultuurdag in één. In de voormiddag ston-den kennismakingsspelletjes en een speels infomoment rond Dovencultuur op het programma. In de namid-dag werd er in grotere groe-pen een spel gespeeld. Zo mochten de jongeren van Regenboog 2 zich met hun collega’s uit andere scholen helemaal laten gaan in een levend kwartetspel! Het was voor iedereen reu-zetof om leeftijdsgenootjes van andere voorzieningen te leren kennen en zo iets bij te leren over Dovencultuur. Al onze kinderen en jongeren hadden die dag een stralende lach op hun gezicht! Toen op het einde gevraagd werd of ze het leuk zouden vinden om dit volgend jaar opnieuw te doen, stak een oorverdo-vend applaus op. Daar kun-nen we niet meer omheen.

Katrien Timmerman

Enkele reacties van de klas van meester Johnny

✓ Op donderdag 26 oktober was het cultuurdag van de doven en de slechthorenden in Gent-brugge. Ik heb Rodion, Wouter, Bram en Glen gezien, onze vroe-gere klasmakkers. De school was heel groot en mooi. Alle spelletjes vond ik leuk. Iedereen kreeg een kleur-tje op wang en voorhoofd ge-schilderd. De groepen werden samengesteld per kleur. Maar ik maakte er geen nieuwe vrien-den. Voor mij was het te moei-lijk om contact te maken. Ook tijdens het middageten bleven wij in dezelfde groep. Gelukkig zaten Bikena en ik aan dezelfde grote tafel. Toch vond ik het leuk! (Ceren Oz)

✓ Op 26 oktober hadden wij een vrije dag. Niet helemaal bedoel ik, want er was die dag dovencultuur-dag te Gentbrug-ge. In de grote zaal mochten we allen gaan zitten. Wel tien begelei-ders werden aan ons voorgesteld.

Allen spraken in gebarentaal. Na wat uitleg gingen we spelletjes spelen. We kregen een kleurtje op het gezicht. Dat was grappig! Na het laatste spel van de namiddag hebben we een gebarenliedje “gezongen”. ‘t Was super leuk! (Charlotte Pevernagie)

✓ Toen wij in de school te Gent-brugge aankwamen, dacht ik meteen aan een sporthal. Bin-nenin op de tribune zag ik onze kameraadjes Wouter, Bram, Glen en Rodion. Wouter en Bram zijn best wel flink veranderd. Elke leerling kreeg een kleurtje. Ik-zelf kreeg groen. We speelden spelletjes en maakten daarna een groepsfoto. Het was een toffe dag! (Sammy Van Grunderbeek)


De week van het bos!De leerlingen van de Waterval (lagere school) zijn op uitstap geweest naar het bos. Onder begeleiding van een ervaren gids zijn zij op zoek gegaan naar allerlei soorten insecten die zich in het bos verstoppen.

UITNODIGING: 8e x DOVENVOORSTELLINGWat ? Komedie: “Schat, mag ik je mijn schat voorstellen?” van Johan Deckers in een regie van Gie Beullens

Waar? Liedekerke, St. Gabriëlinstituut, St. Gabriëlstr. 152Hoe? E 40, uitrit 19a, richting Liedekerke N208; aan rond punt “Liedekerke-centrum” N207 dan 4e lichten: linksWanneer? vrijdag 19 januari 2007 om 19.45uKostprijs? volwassenen € 6,00 ;-14 j / + 55 j € 5,00

Horend toneel met tolken!!! Leiding : Hilda Demaere !!!Reservatie: Fax: 053/68.47.90 (J. De Rijck) of 053/66.60.33 (Marie Gerday) Kaarten aan de kassa !

Groetjes,Juffrouw Inge Chau en meester Johnny De Brabanter uit Woluwe

Kijk eens naar toneelkring “De Waag” op …”www.dewaag.be”Alleen dit strookje faxen voor reservatie a.u.b.

❑ ik ben doof ❑ ik heb al kaarten❑ slechthorend ❑ ik heb nog geen kaarten❑ horend (kruisje zetten aub) (kruisje zetten aub)NAAM ..........................................................................................................ADRES .......................................................................................................... .......................................................................................................... FAX ..........................................................................................................Hoeveel plaatsen ?……. x volwassenen € 6,00……. x kinderen tot 14 jaar € 5,00……. x gepensioneerden vanaf 55 jaar € 5,00


UITNODIGING KERSTMARKTop zaterdag 16 december 2006 vanaf 16.00u

met een slingerop mijn kopengelenhaar

erbovenopnu nog warme kleren aan

zo kan ik naar de kerstmarkt gaan.

georganiseerd doorKoninklijk Instituut Woluwe - Georges Henrilaan 278 - 1200 Brussel - Ri4 - Regenboog 2

WAFELVERKOOP 2006Proficiat en dankjewel aan al onze fantastische wafelverkopers!

Het is ons weer gelukt om een recordaantal wafels te verkopen.Met deze centjes kunnen we weer nieuwe spulletjes voor de klas kopen!Jullie waren weer geweldig!

Hip hip hip hoera!!!Zie hier onze ‘wafelkoningen’: Bert, meester Jody, Joey en Senne.Zij zijn onze ‘verkoopkampioenen’ van dit schooljaar!

De webstek van de Kleuters&Lagere schoolEen bezoekje meer dan waard!

www.Ri4.be

December 2006 - nr 1 �0

Als een vaste waarde met pensioen gaat…

Maria De Saegher, opvoedster in het Integratiehuis, inter-naat voor de kinderen en jongeren van Regenboog, ging

onlangs met pensioen. Het was een moeilijk afscheid, want ze was verknocht aan het instituut en de kinderen. Als eerbetoon aan haar jarenlange toewijding volgt een

overzicht van haar loopbaan.

Ze moet zowat 25 geweest zijn toen ze hier in 1972 in Woluwe begon te werken. Voordien had ze al enkele jaren in een gezins-vervangend tehuis gewerkt.

In Woluwe startte ze als op-voedster in een leefgroep met slechthorende kinderen. Die leefgroep was gelegen in een huis in de Linthoutbosstraat. In dat huis was zowel de klas als de leefgroep gevestigd. Hier-door was er geen contact tussen de slechthorende en de dove leerlingen. Dat was toen zo. Een paar jaar later verhuisde ze met haar leefgroep naar een huis in de Prekelindenlaan.

In de jaren tachtig kwam Maria terecht bij de dove en slecht-horende kleuters in huis Speec-kaert.

Ondertussen was de fusie met het instituut van Ukkel een feit en kwam Maria terecht in de leefgroep van de jongste leer-lingen van de lagere school.

Midden van de jaren tachtig ver-huisde Maria nogmaals naar de toen pas verbouwde lokalen van de dove kleuters. In die periode startte het kinderdagverblijf Woluland op, dat oorspronkelijk ook erg nauw met de kleuters samenwerkte.

In het midden van de jaren negentig schakelde Maria nog-maals om. Ze werd toen samen met Magda de begeleider van de jongeren in het integratiehuis, en waarschijnlijk is het in die functie dat de meeste jonge col-lega’s zich haar zullen herinne-ren.

Behalve het leefgroepwerk was Maria ook actief in een aantal randactiviteiten. Zo trok ze mee aan de kar van de personeels-bond en vond je haar bij aller-hande feesten terug in de kook- of opdienploeg.

Dat er tijdens die vele dienst-jaren talrijke grote momenten waren, spreekt vanzelf. Zo was er na de fusie met Ukkel de vie-ring van 150 jaar K.I.Woluwe,

met daarbij het bezoek van de koningin aan het instituut.

Er waren ook de jaarlijkse atle-tiektornooien waaraan ze mee-werkte, de vele kampen met de blinde jongeren in Italië, Zwit-serland en Oostenrijk. En dan mag ik zeker niet de legenda-rische mosselfeesten vergeten, waarbij onvoorstelbare hoeveel-heden mosselen werden bereid.

Na ongeveer 35 jaar dienst in Woluwe, waarbij ze naar schat-ting een driehonderdtal kinde-ren heeft begeleid, mag Maria het nu wat rustiger aan doen. We zullen haar missen en we hopen haar nog vaak terug te zien in het instituut.

Peter Van Mossevelde

December 2006 - nr 1�1

NIGHT OF THE PROMSDonderdag 9 november zijn de jongeren naar de Night of the Proms geweest. Dit evenement vond plaats in Antwerpen. Onze vrolijke bende vertrok om 18.00 uur aan het instituut en arriveerde een uur later...

Daar werden we heel goed ontvangen. We kregen we zitplaatsen, wat niet betekende dat we moesten blijven zitten! De show begon stipt om 20.30 u. en vanaf de eerste tonen zat de sfeer er goed in. De verschillende acts werden aangekondigd door Carl Huybrechts.Volgende groepen passeerden de revue: Texas, Ike Turner, Tears for Fears, Tony Henry en natuurlijk de vaste klant John Miles. De verrassingsact was een voor ons onbekende dame Laura Fabian. Ze barstte los met een bekend nummer van Mariah Carry en liet ons meteen de omvang van haar stem horen.De Wals werd gespeeld. Het verbaasde de opvoeders dat de leerlingen van tegenwoordig ook nog kun-nen walsen.Zoals elk jaar werd er het nummer Land of Hope and Glory gespeeld en begon iedereen natuurlijk mee te brullen!De show werd afgesloten met het nummer Yellow Submarine van The Beatles. Moe maar zeer tevreden keerden we naar onze bedjes terug.

Liesbet Dewael en Charlotte Scheelen

EEN NIEUW BEGIN…De afdeling Prisma blijft maar groeien. Bij de start van het nieuwe schooljaar ontstond een gebrek aan leefgroepruimte binnen de muren van het instituut. Hierdoor kregen wij als oudsten van Prisma de kans om in een oud herenhuis in de Prekenlindenlaan onze leefgroep te vestigen.

Wat maakt het anders om in dit huis te zitten en niet in een leefgroep in het instituut? In de eerste plaats krijgen we meer vrijheid, maar we moeten natuurlijk ook zelf meer verantwoordelijk-heid opnemen. Nog een groot verschil is dat de kamers verdeeld zijn over verschillende verdiepingen. Hierdoor hebben we meer ruimte om een playstation te zetten.We moeten zelf onze tijdschema’s in het oog en achterhoofd houden. Te laat is te laat!

We zorgen ervoor dat het gezellig is in de leefgroep. Dit geldt ook voor de kamers en de tuin waarmee we wel wat werk hebben. Gelukkig steken de werkmannen

een handje toe.Door onze grote keuken hebben we de kans om zelf eens iets lekkers te koken.En dan is er nog Nijn, het leefgroepkonijn. Die moeten we natuurlijk in leven proberen te houden. Dat zorgt voor nachtelijke klopjachten om Nijn na een avontuurlijke dag in de tuin terug in zijn gezellig hokje te zetten.

Groetjes

Laura, Bart, Joachim, Gunther, Tijs, Nicolas, Bryan en Robbe

December 2006 - nr 1 ��

LIEF EN LEED

Nieuwelingen op onze planeet

✓ 08/06/06: KORNEEL: zoontje van Dr. Christel Peeters (kinderpsychiater O.C.)

✓ 06/08/06: THOR: zoontje van Kristel Janssens (onderwijzeres Waterval BuBAO)

✓ 21/09/06: FLOR: zoontje van Tim Schampheleer (opvoeder Prisma)

✓ 21/10/06: WOLF: zoontje van Wig Janssens (kleuteronderwijzeres Zeepbel kleuters)

✓ 02/10/06: ELLE: dochtertje van Sofie Meysman (Gon-leerkracht BuSO)

✓ 18/10/06: OLIVER: zoontje van Cindy Boeckmans (leerkracht BuSO)

Trouwden met hun lief

✓ 08/07/06: Nele Penneman (onderwijzeres Waterval lagere school) en Yves Reymen

✓ 16/07/06: Jody De Graeve (leerkracht LO Ri4) en Kristien Mattens

(Geen foute datum: ze zijn inderdaad op een zondag getrouwd!)

We vergeten ook de langdurige zieken niet

✓ We wensen Chris Willocx (leerkracht BuSO) een spoedig en geheel herstel.

✓ We zijn blij dat Rick Sermeus (IRIS) weer terug is en wensen ook hem een goed herstel.

Zijn overleden

✓ 12/07/06: broeder Noël Joseph Genné (ere-algemeen directeur)

✓ 02/10/06: Léon Vanmarcke (werknemer T.W.I.-Kanunnik Triest)

✓ 08/10/06: Noël François (ex-collega Huishoudelijke Dienst)

✓ 23/11/06: Carl Delvigne (ex-receptionist)

December 2006 - nr 1�3

AGENDA

20/12/2006 Laatste dag van de toetsen

21/12/2006 Schorsingsdag: geen school.

De (semi-)internen worden opgevangen door het internaat.

KERSTVIERING om 18.00 gevolgd door kerstmaaltijd

22/12/2006 Rapporten

08/01/2007 tot 12/01/2007 Doorlichting door de inspectie

11/01/2007 Oudercontact

14/02/2007 GON-meedoedag

19/02/2007 tot 23/02/2007 Krokusvakantie

27/02/2007 Schoolraad

07/03/2007 Interne nascholing IRIS: sociale vaardigheden bij opgroeiende

adolescenten met visuele handicap

09/03/2007 Rapporten

29/03/2007 Schorsingsdag: geen school

de (semi-)internen worden opgevangen door het internaat

16/12/2006 Kerstmarkt

08/01/2007 Rollebolle sportnamiddag voor Waterval en schelp

Kleuters

31/01/2007 Pedagogische studiedag

09/02/2007 Oudercontact

20/12/2006 Kerstmaaltijd met ouders in de leefgroep

21/12/2006 KERSTVIERING om 18.00 gevolgd door kerstmaaltijd

BuSO – IRIS – PRISMA – REGENBOOG �

BuBaO - Ri4

TORENTJES

December 2006 - nr 1 �4

Fotosessie met de Sint

Ri4

• Een winkeltje op maat van de kleinsten

• Gezelschapsspelen, puzzels en boeken

• Biljart • Stuntfiets• DVD-speler

Onze Sint kwam met een milieuvriendelijke boot.

Volgens de leerlingen hebben deze leerkrachten een zoen van de Sint verdiend!

Jarige Bram op interview bij de assistente

van de Sint

Jonge Pieten wachten op hun eerste opdracht.

BuSO

• Speelkaarten en allerlei ge-zelschapsspelen voor braillis-ten en slechtzienden.

• Gezelschapsspelen voor Pris-ma.

Met dank aan de sponsors van de Sint: Eerste regionaal centrum voor infrastructuur van Defen-sie o.l.v. Kolonel Kamiel Kempe-neers

Wat zat er in de zak van de Sint? Neen, geen stoute kinderen… Alleen lekkere en leuke dingen.

TOR

• Playstation 2 voor de jong-sten met een tof spel erbij

• Ook voor de middengroep en Prekelinden een paar nieuwe spelletjes voor Playstation 2.

KiWOORD 1 - december 2006.pdf

Documents

Transcript of KiWOORD 1 - december 2006.pdf