Voorwoord ............................................................2Babbelbox (1)....................................................... 4Ouders aan de lijn ............................. .................6Het leven op school..........................8,24,48,60Tussendoor .........................................................10Fotogeniek...................................18,29,58,62,74Culture Club......................................20,22,35,64Buitenbeentje.....................................................21Babbelbox (2).....................................................26Kiezen en nadien.........................................30,46Kids’ corner..........................................................32Taalteam...............................................................36Prijsbeesten...................................................41,75Over de muur......................................................32Wist je dat?....................................................50,66Sport Short..........................................................52Actueel......................................................54,70,82Oudercomité.......................................................56Voorbij de grens..............................14,68,76,84Kalender................................................................78Familiekroniek....................................................80Colofoon...............................................................74

Inhoud

1

Het doet me denken aan de woorden van een ondernemer: ‘Een visie zonder actie is slechts een droom. Actie zonder vi-sie is maar tijdverdrijf. Een visie met actie kan de wereld veranderen.’ En dat is correct voor elke jonge man of vrouw die straks bij ons afstudeert. Hopelijk hebben we hen een visie op het leven kunnen meegeven. Als je terugdenkt aan wat je hebt meegemaakt of gepresteerd, dan kan je tevreden zijn of spijt hebben. Veel erger is het besef dat je kansen gewoon hebt laten liggen. Dat je er ‘niet voor gegaan bent’. Het is mijn grootste wens dat we met het hele team van het H.-Hartcollege jonge mensen ertoe hebben kunnen bewegen om hun potentieel ten volle te gebruiken en hun talenten helemaal te ontdekken en te ontplooien. De grote toekomst wenkt voor hen nu als een verre, veelbelovende droom aan de horizon… Graag wil ik in naam van mijn collega’s in het directieteam, maar ook vanwege vele ouders en leerlingen het krachtige team van leraren en opvoeders heel hartelijk feliciteren en bedanken voor hun sterk engage-ment, hun grote zorg en hun enthousiaste inzet dit jaar. En aan iedereen wensen we een mooie en ontspannende vakantie!

Jean-Marie Noreilliealgemeen directeur campus H.-Hartcollege

Voorwoord

BESTE OUDERS EN LEERLINGENNiet te geloven hoe snel ook dit schooljaar weer naar zijn einde loopt. De examenkoorts stijgt. Voor iedereen is het een heel drukke periode. We zijn met velen al bezig met va-kantieplannen te smeden en we kijken uit naar die zalige tijd waar we nieuwe dingen kunnen doen of gewoon tot rust kunnen komen op ons eigen ritme…In deze laatste Hartslag vind je – toevallig of niet? – veel artikels en bijdragen die te

maken hebben met Facebook. Ook al is de beursgang van dit bedrijf blijkbaar niet meteen een groot succes, jongeren vandaag zijn zo verslingerd op dit medium dat het absoluut niet meer weg te denken is uit hun en onze leefwereld. De ervaringen van zelfs onze jongste leerlingen staan vaak in schril contrast met de verwachtingen en wensen van ouders. Met de schitterende voorstelling van Faces, het multimediaal project waaraan meer dan 70 leerlingen het beste van zichzelf hebben gegeven onder de gedreven leiding van enthousiaste, energieke en creatieve leraren, heb-ben zij hun kritische visie gegeven op sociale netwerksites en de impact ervan op ons leven van elke dag. We hebben intens genoten van hun ongelooflijke talenten op zo verschillende domeinen als dans, muziek, woord en beeld. Het is een vriendengroep geworden die een onvergetelijke ervaring heeft gekregen. Magnifiek, van een heel hoog niveau, inspirerend! We feliciteren iedereen die zich hiervoor met zoveel energie heeft ingezet: proficiat!Een andere rode draad doorheen dit nummertje van Hartslag zijn onze laatstejaars die na 6 intense jaren afscheid moeten nemen van ons College. Je vindt hun klasfoto’s verspreid in dit nummer. In mei hebben we weer 350 nieuwe eerstejaars leerlingen ingeschreven voor volgend jaar. In juni zeggen we elk jaar opnieuw vaarwel aan een grote groep jongeren die we 6 jaar lang onder onze vleugels genomen hebben. Het valt me telkens op welk een (r)evolutie we bij hen zien. Je leest het zelf: van twijfelende en onzekere jongens en meisjes van nog geen 12 jaar tot zelfbewuste jongeren die weten wat ze in het leven willen.

2 3

Babbelbox (1ste jaar)

·· Bakken en braden op het strand. In een schommelstoel genieten van het gezang van de

vogels, de ondergaande zon in haar rode gloed bewonderen, het briesje door je haren voelen strelen terwijl je onthaast op de fiets, nippen van een glaasje gekoelde rosé wijn, blije en zonnige gezichten om je heen. ’t Is zomer, ’t is vakantie. Ook onze eerstejaars zijn al volop in vakantiesfeer. Wij peilden naar hun plannen.

· Plannen genoeg! Eerst veel slaaaapen. Naar de bioscoop gaan met mijn vriendin en shoppen tot we erbij neervallen. Op kamp gaan en al beginnen inpakken, want straks gaan we verhuizen. Maar wat ik zeker ga doen: mijn eerste jaar in het H.-Hartcollege nooit vergeten. Have fun! (Qetsia Mbo Bongo 1MG)

· Sinds we een hond hebben, lukt het niet meer om op vakantie te gaan. Wel gaan we met vrienden kamperen. En eigenlijk is vakantie voor mij gewoon twee maanden relaxen. (Livio Verbeke 1MF)

· Ik ga op reis naar het zuiden van Frankrijk en wil er leren windsurfen. (Laurens Vansteenkiste 1HB)

· Vakantie is echt mijn lievelingswoord! Ik heb plannen in overvloed: op KLJ-kamp, 2 weken naar Italië, een weekje taalkamp, een week naar Frankrijk… Ik zal niet veel thuis zijn, dat is wel zeker! (Lotte Van Driessche 1MB)

· Ik ga naar de Olympische Spelen in Londen. En omdat we daar nog een week blijven, zullen we ook wel veel van de stad zien. Verder wil ik veel slapen en op de PC spelen. (Arthur Desmet 1MB)

· Het vuurwerkfestival in augustus in Knokke, daar kijk ik elk jaar naar uit. Ook huren we een vakantiehuisje in de Franse Alpen waar we veel mooie wandelingen zullen maken. (Arthur D’haeyere 1MB)

· Drie weken Portugal, twee weken Frankrijk en naar alle waarschijnlijkheid ook een paar dagen naar Nederland. Het wordt druk! (Bo Dumoulin 1HB)

· Vakantie is onlosmakelijk verbonden met de zee en het zwembad. En natuurlijk gaan barbecueën bij opa en oma. (Arthur Spillebeen 1MA)

· Alles behalve aan school denken!!! (Alexander Achikov 1MG)· Ik kijk uit naar de dansstage, samen met Thalia en Romanie. (Lara Vromman 1MB)· Met het gezin naar Frankrijk, op kamp met de Chiro en op taalkamp. Deze vakantie kan

echt niet beter! (Jolien Coussement 1MH)· Een weekje naar zee, een weekje Frankrijk en verder veel helpen in de winkel van mijn

mama. Supertof! (Emily Vanpraet 1HC)· Met mijn ouders ga ik tijdens deze vakantie zeker naar de doortocht van de Tour de France

kijken. (Amélie Vanderswalmen 1MB)· Bij mijn mémé is het een waar paradijs en samen met alle kleinkinderen brengen we er een

week door: we zonnen, zwemmen en spelen met water in de grote tuin met vele dieren. Ik ga ook twee dagen in de week helpen in het bedrijf van mijn ouders. Zo kan ik een zakcentje verdienen. (Céleste Mauroo 1MD)

· Het wordt super, vooral op KSA-kamp. We moeten er zelf onze tenten opzetten en een eettafel bouwen of anders is het op de grond eten en slapen! (Louis Vroman 1MD)

· Naar zee gaan, heel veel met vrienden afspreken, lang slapen en heel veel lol hebben. Het doet deugd even niet te moeten denken aan huiswerk, toetsen en rapporten. (Julie Vaernewyck 1HC)

· Op voetbalkamp naar Slovenië. Tussen de trainingen in kunnen we in het zwembad zwemmen of in zee, tennissen, mountainbiken of doen we aan rafting of canyoning. Zijn er ook bij: Charles Noppe (1LD), Thibo Derijcke (1MD) en Maxime Cottignie (1ME). (Flo Decostere 1LD)

· Disneyland is de geknipte inzet van de vakantie. Verder ga ik op Kazou- en op Chirokamp. Ook wil ik aan de conditie werken. Ook nodig voor een geslaagde vakantie zijn: hoge temperaturen, ijsjes, feestjes en vriendinnen. (Hanne Verbeke 1MB)

· Genieten van de zon in Turkije. En thuis onder de parasol met mijn vrienden genieten van een BBQ. (Thomas Bruyneel 1MD)

VAKANTIEPLANNEN

4 5

· Ik trek naar de Westkust van Amerika, de plannen zien er geweldig uit. Ook ga ik op kamp met de Scouts, wil ik veel op mijn gitaar tokkelen, zwemmen en bij een vriend PSII spelen. En verder klusjes opknappen. Veel, heel veel. (Louis De Smeytere 1LF)

· Wat ik allemaal ga doen, ligt nog niet vast. Maar het woord ‘genieten’ staat voorop. (Emiel Coucke 1MB)· Naast de vele geplande activiteiten wil ik ook tijd vrijmaken om iets met mijn ouders of met mijn zus te doen.

(Robbe Desmet 1MD)· Ik bestel mij een enorme ijscoupe. (Chloë Algoet 1LF)· Zodra het zwembad uitstaat, plons ik erin en spetter ik iedereen nat. (Nathan Vandamme 1LA)· Een week op reis naar Egypte, op dierenkamp, feesten in Gent, chillen met de vrienden aan zee. En misschien

nog tal van verrassingen. Tot 3 september! (Guillaume Campe 1LB)· Vooral genieten want voor je het weet is de vakantie alweer voorbij. (Marie Van Deynse 1HC)· Ik neem deel aan drie sportkampen, nodig vrienden uit en ga voor de rest bij mijn opa aan motoren sleutelen.

(Alexander Vande Ghinste 1MF)· Nog snel iets doen met de vriendinnen, want straks moet ik hen twee maand missen. (Ona Levrau 1MC)· Philippe Schotte, administratief medewerker·

Babbelbox (1ste jaar)

6 7

KANGOEROEWEDSTRIJDOp donderdag 15 maart 2012 hebben honderd tweedejaarsleerlingen deelgenomen aan de kangoeroewedstrijd, editie Wallabie. De uitdaging bestond erin om vierentwintig verrassende vraagstukken binnen de vijfenzeventig minuten op te lossen. De meeste opdrachten vroegen toch wel een vonkje creativiteit of een flits van inzicht. Een smaakmakertje...

De tango danst men in paren: één man en één vrouw. Op een dansavond waren niet meer dan 50 mensen aanwezig. Op eeen zeker moment was 3/7 van de mannen de tango aan het dansen met 4/5 van de vrouwen. Hoeveel mensen waren er toen aan het dansen?

Alle leerlingen behaalden de eindstreep binnen de voorziene tijd. Bovendien behaalden drie van onze leerlingen een plaats in de top 100 van de provincie: Astrid De Ketele (2 GLB), Emma Lavens (2 GLA) en Sarah Hermans (2 GLA). Astrid De Ketele behaalde met een score van 108/120 het grootste aantal juiste oplossingen. Proficiat!

A 20 B 24 C 30 D 32 E 46

coming soo

n!

8 9

Fotogeniek

Fotogeniek

6de Handel A 6de Latijn-TalenHeb nu

al last van po

st-collegiale

melancholie. Veel toffe leraars,

waarmee je een

persoonlijke band kunt hebben…

(een paar andere ook).

10 11

FACEBOOK: VLOEK OF ZEGEN?We hebben elke keer in onze Hartslag een rubriek waarbij ouders aan de lijn reageren over een actueel thema. Dit keer gaat het over de sociale media en meer in het bijzonder over Facebook. Met de schitterende voorstelling van Faces een gepaste vraag. We belden drie ouders op. Elders in deze Hartslag lezen we ook al over de heel frequente ervaringen van tweedejaars met dit medium. Zeker stof tot een diepgaand gesprek…De mama van Michiel Toelen uit 5W1 heeft gemengde gevoelens als het over Facebook gaat. Vroeger werden de sociale contacten op een totaal andere manier gelegd. Nu wordt er anders mee omgegaan. Een ontegensprekelijk voordeel is dat die contacten veel sneller tot stand komen.Mama heeft zelf een profiel aangemaakt en toch staat zij er vrij negatief tegenover. Waarom ik er dan één heb? Zij had graag geweten hoe dit in zijn werk ging, hoe alles verloopt, kortom hoe men hiermee omgaat. Michiel spendeert veel tijd met zijn computer. Wat hij daar allemaal doet, daar heeft ze echt geen zicht op, maar zij weet dat hij bepaalde zaken voor school moet opzoeken, dat hij spelletjes speelt en dat Facebook, Netlog en MSN hem niet vreemd zijn.Via Facebook maakt hij ook afspraken, maar zelfs na veel heen- en weerverkeer lukt dit soms moe-ilijk. De mama beweert dan ook dat het gesproken woord nog steeds het duidelijkst is. Zelf rest haar weinig tijd om ‘op Facebook’ te zitten en eigenlijk ziet ze daar ook niet echt het nut van in...

De papa van Jeroen Bonte (6HB) heeft een Facebookprofiel, maar maakt er zelden gebruik van, dit in tegenstelling tot Jeroen, die er dagelijks mee bezig is. Papa stelt het cru: ‘alle tijd die je met Facebook bezig bent, is verloren tijd!’

En als je nu bijvoorbeeld 300 vrienden hebt, hoeveel echte vrienden heb je dan? Het gaat dan al over kennissen en kennissen van kennissen... En een vriendschap onderhouden via Facebook, daar gelooft hij niet in. Hij heeft het meer voor persoonlijke afspraken dan voor Facebook-situaties of sms. Hoeveel mensen houden niet angstvallig hun gsm in de gaten, alhoewel het na-tuurlijk perfect zonder kan? Gelukkig sport Jeroen veel, maar toch zit hij nog te veel achter zijn computer en vooral Facebook vindt de papa geen meerwaarde in het leven... Het schoolwerk moet prioritair zijn, maar hij vreest dat ontspanning (o.a. Facebook en spelletjes) voorgaat op de studies. En spelletjes kunnen ook nog verslavend werken. Papa meent dan ook dat de jeugd te veel keuze heeft: een computer, een laptop, een iPad, een iPod, een gsm... ‘Niets gaat boven persoonlijk contact’, besluit hij.

De mama van Manu en Olivier Coens (4HA en 2MB) heeft een Facebookprofiel, maar is erg op haar privacy gesteld. De zonen hebben geen profiel. Het interesseert hen niet en beiden houden het ook liever privé. Da’s nog eens een duidelijk voorbeeld

van hoe de appel niet ver van de boom valt...Dan zou je geneigd zijn te denken dat de computer hen koud laat... Niets is minder waar, het zijn beiden computerfreaks! Uren

zitten ze te gamen en on-linespelletjes te spelen. Eén van die spelen heet RunScape.Het is ongetwijfeld zoals met vele ‘nieuwe dingen’ die een grote rol gaan spelen bij jonge mensen. De pc en wellicht ook de so-

ciale media moeten verder verkend worden zodat school- en opzoekingswerk er baat bij heeft. Nu lijkt het nog teveel iets dat in concurrentie staat met leren en plannen…Sofie Timmerman, administratief medewerker en Jean-Pierre Coysman, oud-personeelslid HHC

12 13

als je een zak vol papiertjes van de speelplaats opraapt, krijg je een streepje. Drie streepjes verzamelen betekent een gratis stuk fruit minder toetsen = minder papier

Naast nieuwe initiatieven hadden we tijdens de milieuweek ook enkele evergreens. Ons initiatief ‘Soup is good for you!’ is altijd een hartverwarmend moment en dat je de dag niet beter kan starten dan met enkele danspasjes, zodat zuurstofrijk bloed je handen en voeten gratis op temperatuur brengt, is een feit.Nieuw was de warme ontvangst die de fietsers kregen op woensdagmorgen bij aankomst op school. ‘Een dikke proficiat, doe zo verder’ en een bordje met ‘weer een auto minder’ erbovenop om de actie te ondersteunen. Niet te vergeten om aan papa te vragen om het aan je fiets vast te maken. Als toemaatje was er op vrijdag de eerste veggiedag. Sommigen keken nors, anderen onwennig maar vele anderen zijn nu al overtuigd dat minder vlees goed is voor de gezondheid en voor het milieu.En dit was nog niet alles. Voor de vierdejaars was er de film ‘The Age of Stupid’ waarin een vooruitblik in de toekomst ons wel heel duidelijk maakt dat we nu de klik moeten maken om binnen vijftig jaar nog te kunnen genieten van ons maatje aarde. Voor de derde graad was er een internet milieuquiz die met brio werd gewonnen door Dieter Saelens uit 6EE. Niet nieuw maar wel in een nieuw kleedje waren de vele lessen over milieu en gezondheidsthema’s die door allerlei vakleerkrachten werden gegeven. Zo kon je een les Frans krijgen over het verband tussen armoede en milieu of een les aardrijkskunde over de desastreuze gevolgen van het stijgen van het waterpeil als gevolg van de opwarming van de aarde. We willen ook graag het drinken van kraantjeswater verder stimuleren. Op school zijn er verschillende beschikbaar. Misschien is het een goed idee om voor €1,25 op Agora een herop-vulbare drinkfles te kopen.

Zo zie je maar dat er in deze week heel wat kapstokken werden uitgezet om je groene of gezonde jas aan op te hangen. Als je dit leest, is het misschien het moment om de goede belofte die je toen hebt neergeschreven op het milieuprotocol weer op te vis-sen.

De milieuweek was een initiatief van de werkgroep gezond. Wie frisse ideeën heeft voor onze werkgroep of voor een volgende edi-tie van de milieuweek kan deze sturen naar HHCgezond@sgsint-paulus.be.

Piet Benoit, leerkracht L.O. voor de werkgroep Gezond

DE COOLSTE WEEK VAN HET SCHOOLJAARTijdens de week van 13 tot en met 17 februari werden onze leerlingen in een milieubad ondergedompeld tijdens de milieuweek. Voor sommigen was dit heel verfrissend, want ze ontdekten bijvoorbeeld hoe heerlijk vers appel-sap van eigen bodem kan smaken.De milieuproblematiek is heel ruim, tezelfdertijd wereldwijd en deel van onze voortuin. Zo stond op donderdag de opwarming van de aarde centraal. Solidair met heel veel scholen draaiden we de verwarming fors omlaag om de aandacht te vestigen op het feit dat je met een dikke trui de kou beter te lijf kunt gaan dan met dure fossiele brand-stoffen. We veegden ook voor de eigen stoep en vroegen de leerlingen om een milieuprotocol te ondertekenen en om tips te geven om op onze eigen school milieubewuster te zijn. Met de volgende tips van leerlingen proberen we in de toekomst zeker rekening te houden:een composthoop voorzien op school voor fruit en groenteafval éénzijdig bedrukt papier zoveel mogelijk vermijden en eenzijdig bedrukt papier voorzien als kladpapier in stud-iezalen en klassen en bij proefwerken neem bij het aanschuiven in de eetzaal alleen het eten dat je zeker zal opeten - zo is er minder restafvaleen tijdschakelaar op lichten, automaten afleggen, computers met laag verbruik aanschaffen (Pieter Ferlin 3W3)iedereen die in een straal van 5 km van de school woont verplichten om te voet of met de fiets naar school te komen

Volgende tips zijn ook leuk maar iets moeilijker te realiseren:

een auto ontwerpen die op CO2 rijdt en die zuurstof produceert veel kleine windmolentjes op school plaatsen om energie te voorzien lange pijpleidingen maken van waterrijke landen naar waterarme landen een deel van de speelplaats omzetten in tuintje om groenten en fruit te kweken mensen die met de fiets komen met een warme chocomelk beloneneen blikvangnet op de speelplaats vuilnisbakken versieren om ze aantrekkelijker te maken

Het leven op school

14 15

Een paar jaar al zetten we ook voor derdejaars leerlingen een eendaagse uitwisseling op het getouw met een Waalse school in Chimay. Dit jaar hebben een aantal leerlingen zelfs een hele week uitgewisseld, net als hun grote broers en zussen in de derde graad; we vroegen aan de begeleidende Waalse leerkracht Bruno Trémault, leerkracht Nederlands in Chimay, naar zijn ervaringen en bevindingen. In perfect Nederlands kregen we zijn antwoordje.

Een onbekende school op een gewone schooldag binnengaan zonder te moeten lesgeven is al een leuke ervaring op zich. Het geeft de bezoeker een gevoel te ontsnappen aan de dagelijkse routine. Een mix van welverdiende vrije tijd en persoonlijke verbondenheid in een massa leerlingen en leerkrachten. De indruk iets bijzonders te beleven, terwijl je eigen collega’s gewoon doorwerken. De geruststellende zekerheid dat je die drukke werkplaats niet zal kunnen verlaten zonder iets van hun aanpak te hebben opgestoken. En na zoveel bezoeken aan het College van Waregem was het 3 weken geleden niet anders! Maar wat ik tot nu toe gevoeld heb, is waarschijnlijk minder belangrijk dan de mening van de verschillende collega’s die me telkens hebben begeleid. Ik laat hen dus aan het woord met de eenvoudige vraag: “Wat viel je op toen je het College van Waregem binnenstapte”? Op de speelplaats van een school die zo dichtbij het centrum van de stad ligt, had ik geen bomen verwacht! En al die lockers buiten vind ik een goed idee. Ze kleuren het landschap. Hun auditorium A. Demedts heeft al de kenmerken van een echte concertzaal: gemakkelijke stoelen, goede geluidsisolatie ... . Indrukwekkend! Een groot tv-scherm in de refter waarop de berichten van de school staan, vond ik geniaal maar toen ik een 2de scherm in de lerarenkamer aantrof, kon ik mijn ogen niet geloven! Dat geeft een sfeer zoals op de luchthaven. Zouden de leerkrachten hier altijd bereid zijn om stipt - naar de les - te vertrekken?

Ik was verbaasd door de grootte van de school. Ik wist al dat het aantal leerlingen heel hoog was - ik had hun infobrochure gelezen - maar voordat je hun gebouwen bezoekt, kan je niet beseffen hoe gigantisch de school is. Als leerkracht kunstgeschiedenis kon ik natuurlijk niet naast de talrijke kunstwerken kijken die in de hal hangen. Prachtig, didactisch en... inspirerend! Proficiat! Voor mij zijn de lerarenkamer en de Kardinaal Schottezaal, het PO-lokaal, de pronkstukken van de school. Dat er hier met veel enthousiasme gelezen en gewerkt wordt, hoeft niet te verwonderen. Als ik weet dat er nog heel wat verbouwingsplannen zijn… dat belooft! Ik vond het leuk om in de lerarenkamer bij een kopje koffie rustig te babbelen. Het gaf een gevoel van samenhorigheid. Ik kende het woord “fietsenrek” al maar hier spreken ze van “fietsenkelders”! Een zee van tweewielers! ! Geen gewoon zicht bij ons! Wat de bezoekers in verrukking brengt, is de kwaliteit van de maaltijden: lekker en gevarieerd! Ook al wist ik dat ze daar in het noorden van het land veel discipline hadden, toch zie ik niet in hoe het zo stil en schoon kan zijn op hun speelplaats. Een internaat straalt altijd een aparte sfeer uit! De lezer heeft het zeker begrepen: de infrastructuur van deze school en de inzet van de personeelsleden kunnen geen bezoeker koud laten. Dat de lat hier hoog gelegd wordt, springt in het oog. We bedanken de mensen die alles in het werk stellen om van onze bezoeken een leerrijke en onvergetelijke ervaring te maken. Bruno Trémault, leerkracht Nederlands Saint-Joseph in Chimay

16 17

KAJAK VAN HOBBY TOT PASSIE· Mijn trainingen bestaan uit lopen, zwemmen, poweren, varen en iedere

week moet ik een ander schema volgen. Ook de voeding is van groot belang om goed te presteren en tijdens het seizoen moet ik dan ook veel pasta eten, en andere aangepaste voeding. Ik hoop dat mijn eerste jaar als junior goed zal meevallen. Het seizoen is al begonnen met enkele marathons. Deze variëren tussen de 15 en de 21 km. Na het marathonseizoen beginnen de lijnwedstrijden: dit zijn afstanden van 200-500-1000- 5000m. Ik hoop dan ook dat ik dit jaar opnieuw geselecteerd word om mee te gaan naar de Olympic Hopes die dit jaar doorgaan in Hongarije.

· Kjinta Smalle (5 HB)···

··· Ik ben Kjinta Smalle uit 5de handel B. Sinds ik 5 jaar oud was, ben ik begonnen met kajak

varen en dit bij de Koninklijke Kortrijkse Yacht en Kanoclub. Hier word ik heel goed begeleid door mijn trainer. Vanaf mijn tweede leerjaar mocht ik deelnemen aan wedstrijden en zo heb ik alle categorieën doorlopen. Nu vaar ik mijn eerste jaar bij de junioren. Vanaf de aspiranten (15-16 jaar) begonnen de trainingen zwaarder te worden en moest ik 5 à 6 keer per week trainen tijdens het schooljaar en ongeveer 8 keer tijdens de vakantie.

· Tijdens mijn periode bij de aspiranten werd ik ook geselecteerd om deel te nemen aan de ‘Olympic Hopes’ in Slowakije en het 2de jaar in Polen. Dit is een wedstrijd waar er een twintigtal landen van over de hele wereld aan deelnemen. Vorig jaar behaalde ik er een A-finale op de K1 500m en dat was de kers op de taart van een mooi seizoen. Vanaf dit jaar vaar ik bij de junioren en wordt het heel wat zwaarder. Vooral de trainingen werden aangepast: ik train ik nu zeven dagen op zeven tijdens het schooljaar en tot 2 keer per dag tijdens de vakantie. Het is niet altijd even gemakkelijk om dit te combineren met het schoolwerk maar ik probeer zo goed mogelijk een tussenweg te vinden zodat mijn resultaten op school ook behoorlijk blijven.

18 19

Tussendoor

nieuwe hype te creëren, en wie weet, nieuwe tradities!· Oefenen, klaarstomen, instrueren! Als je een origineel en vernieuwend idee in de praktijk wil brengen, moet je ontelbare keren

proberen tot het goed zit. Daarbij is het belangrijk om bij elke stap goed na te gaan wat je aan het doen bent, zodat je niet blijft zitten met lukrake experimenten.

· Een verhaal creëren. Een verhaal dat bijblijft en beklijft. Dat verhaal zorgt voor draagvlak, enthousiasme en bezieling. Leonard da Vinci en Coldplay zijn niet zomaar kunstenaars, ze spreken tot de verbeelding en zetten aan tot creativiteit en inspiratie.

·· Ik hoop dat iedereen geprikkeld en gemotiveerd raakt door te focussen op zijn of haar talent om vanuit deze overtuiging

bezield en gedreven aan de slag te gaan, als mens én als professional!·· Ik besluit graag met de volgende citaten, afkomstig van 2 uitzonderlijke talenten die hele generaties beroeren:·· “De mens zal met grote vleugels succesvol de lucht overwinnen en zich op haar kunnen verheffen doordat hij kracht weet te

ontwikkelen tegen de lucht die weerstand biedt.”· Leonardo da Vinci, Italiaans schilder, ingenieur en musicus (1452-1519)·· “Coldplay is for people with great taste, intelligence, incredible good lookingness, talent, ability, success, grabbing of life.

Coldplay’s for people who know what life’s about.”· Chris Martin, Britse zanger, gitarist en pianist van de eveneens Britse band Coldplay (°1977)·· Anton Sabbe, oud-leerling H.-Hartcollege 1984 -1985

···· De nieuwe look van Hartslag heeft me aangenaam verrast: een inspirerende inhoud dito vormgeving,

proficiat! Ongetwijfeld zijn mensen met talent en passie aan het werk geweest om van Hartslag een boeiend en vernieuwend tijdschrift te maken!

·· Het voorwoord heb ik met grote interesse gelezen. De fascinatie voor mensen die uitdagingen aangaan,

kan ik alleen maar delen. Niet alleen op school, maar ook in elke onderneming, is het zaak om zoveel als mogelijk uitdagingen aan te gaan, spijts belemmeringen en beperkingen.

·· Het is daarbij onontbeerlijk om een beroep te kunnen doen op knappe en alerte collega’s en medewerkers

die duidelijke en uitdagende doelstellingen nastreven, zeker met minder financiële mogelijkheden als gevolg van de crisis. De combinatie tussen expertise en enthousiasme laat mensen toe om grenzen te verleggen. Als mensen bereid zijn om hun talenten te ontdekken en deze te ontwikkelen, zijn ze in staat om bergen te verzetten! Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat het ontwikkelen van talent met passie, tot succesvolle resultaten kan leiden, als we een aantal vuistregels in acht nemen. Hier komen ze:

·· Voortdurend opbouwen van kennis en know how. Levenslang leren mag geen loos begrip zijn. Alles

evolueert razendsnel, het komt erop aan om bij te blijven. Zo word je onafhankelijker van anderen en doen anderen ook vaker een beroep op jou.

· Inzicht verwerven in de materie. Grondige studie is niet voldoende. Je moet de onderlinge samenhang tussen de elementen en componenten zien én begrijpen. Zowel binnen jouw vakgebied als daarbuiten.

· Geschreven en ongeschreven regels en afspraken respecteren. Elk vak, elk métier is gebaseerd op tradities, gebruiken en gewoontes. Vanuit dit vakmanschap bouw je ervaring en kunde op en maak je jezelf klaar voor een volgende stap (zie 4.).

· Experimenteren en vernieuwen. Geen vooruitgang zonder vernieuwing. Iets nieuws verwezenlijken impliceert dat platgetreden paden verlaten worden. Als jouw idee aanslaat, ben je in staat om een

Tussendoor

ZONDER TALENT EN PASSIE, GEEN LEONARDO DA VINCI OF COLDPLAY!

20 21

22 23

BADMINTON OP WERELDNIVEAUVan 1 tot 7 mei vonden in Portugal ‘The World Championships Badminton for schools’ plaats. Mathilde Leman, Charlotte Synhaeve, Marie Demeyere en Lotte Derudder vormden de meisjess-choolploeg van het H.-Hartcollege. Na de overwinning op het Vlaamse kampioenschap werden zij met zijn allen geselecteerd voor deelname en… ze gingen ervoor! Dat de tegenstand enorm zwaar zou zijn, had onze coach, Piet Benoit, ons al meteen duidelijk ge-maakt. Maar de uitdaging om wedstrijden op wereldniveau te mogen spelen, was een onvergetelijke ervaring! Hier volgt een kleine pluk uit ons dagboek.

1 meiOp 1 mei was het dan eindelijk zover! Op de luchthaven van Zaventem maakten we voor het eerst kennis met Jaak Dhondt, de coördinator van SVS en de jongensploeg uit Zwevegem. We mochten eveneens een Flanders Belgium training in ontvangst nemen, een hele eer! De luchtdoop van Lotte verliep vlot en na een korte bustocht kwamen we aan in “Caldas da Reinha”, het stadje waar we lo-geerden. Het ligt op 80 km ten noorden van Lissabon. Na het uitpakken was het tijd voor de eerste training in het prachtige nationale badmintoncenter, waar we ook onmiddellijk kennis maakten met de andere ploegen. We lieten ons alvast niet imponeren!

2 meiHet regent zowaar cats and dogs als we op dinsdag ons hotel verlaten. Onze eerste tegenstander is Estland, duidelijk geen gemakkelijke hap. In de eerste twee wedstrijden konden we heel nauw aanklampen, maar de te-genstand bleek toch net iets te sterk. Een droge 5-0.Voor Rusland waren we op voorhand gewaarschuwd, geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Rus-land is een heel groot land en Poetin een bijzonder grote badmintonfan. Kunnen wij daar tegenop? Lotte kon ‘Rus-sia’ even doen beven in de eerste enkel. Eerste set 21-16 voor Rusland. Tweede set 21-19 voor Flanders Belgium!

We pakken een set en juichen even... Maar set drie is minder leuk. Scheids- en lijnrechters zijn blinden, een tijdrekkende Russin en shuttles die te snel vliegen. De laatste twee wedstrijden verlopen volgens hetzelfde scenario. Spannend maar helaas…Na de lunch met gehaktballetjes, puree en chloorwater spelen we tegen China. Het zijn prachtig in het geel uitgedoste meisjes die badminton spelen alsof ze van een andere planeet komen. We geven ze een pin van SVS en een fluodriehoekje van ‘t College om ze goed te stemmen en het Westen te vriend te houden... We worden van het kastje naar de muur gespeeld. Een goeie oefentrai-ning. De fotosessie achteraf is bijzonder leuk en blijft maar duren. Na een lange dag volgt nog de officiële openingsceremonie. We paraderen zoals de echten! We krijgen een overdosis traditionele dansen te zien, afgewisseld met speeches. Het is ná middernacht als we allemaal onder onze (toch niet zo warme) dekentjes kruipen.

3 meiDag 3 begint opnieuw vroeg. Het sterke Bulgarije wacht ons op. Lotte en Charlotte zetten de eerste dubbel in. De Bulgaren zijn duidelijk te sterk voor ons. Daarna is het de beurt aan Marie en Mathilde. De eerste set spelen ze mooi mee met de Bulgaarse meisjes. Set 1 gaat nipt verloren maar met de nodige tips van coach Piet Benoit, kunnen we set 2 en 3 winnen. De eerste gewon-nen wedstrijd is binnen! Uiteindelijke eindscore tegen Bulgarije: 4-1. In de namiddag genieten we van rust aan ons zwembad en een overheerlijk middagmaal in een lokaal restaurant. Gelukkig spreekt Chris (onze Vlaamse referee) vloeiend Portugees. We krijgen een mooie ‘bacalhau’ schotel geserveerd. Kabeljauw is hier even populair als onze ‘biefstuk met frieten’. We sluiten af met een heerlijk dessert. Smullen, wees maar zeker!

24 25

Na 4 uur staan we weer helemaal klaar voor de ontmoeting met Wallonië. De walen zijn alvast heel sympathiek. Voor dit duel hebben ze speciaal hun armen volgeschreven met ‘Belgium is the best’. We zien wel zwaar af in de wedstrijden. Het Waalse team bestaat im-mers uit één A-speelster en 3 B1’s, (eigenlijk de topsportschool badminton van Wallonië) en daar kunnen we (nog) niet tegen op.

4 meiWe vertrekken ’s morgens vroeg met de bus naar de sporthal voor onze laatste officiële ont-moeting tegen Schotland. We hebben onze mannelijke supporters (uit Zwevegem) mee en we luisteren met plezier naar hun coaching. En het werkt ! De eerste dubbel wordt gewonnen door Marie en Lotte met 21-9 en 21-13. Wij zijn heel blij (is nog zacht uitgedrukt). Dan is het aan Mathilde en Charlotte. Iets spannender, maar ze kunnen toch winnen met 21-18 en 21-19. Flanders-Scotland: 2-0! Lotte verliest de eerste enkel nipt met 21-18 en 21-15, maar Marie brengt de stand op een 3-1. We zijn zeker van winst! Joepie! Mathilde speelt de derde enkel en laat nog eens duidelijk zien dat de Vlamingen beter zijn. 21-7 en 21-1 en brengt ons op een 4-1 eindstand. We eindigen dus voorlaatste (dertiende op veertien) maar het we werden alleen door China naar huis gespeeld. Bij de andere ontmoetingen waren we net iets te traag of hadden we iets te weinig power om het punt af te maken. Marie en Lotte waren dan ook de allerjongste deelnemers. In de namiddag supporteren we voor de jongens want “voor wat, hoort wat”! Ze kloppen Kroatië en worden eveneens voorlaatste. Deze avond is het de ‘night of the nations’, waar elk land zich mag voorstellen. Ons kennismakingsstandje kende veel succes, met dank aan Piet voor al het lekkers dat we konden aanbieden. Ook met ons dansje (het smidje van Laïs) hadden we direct de hele zaal mee. Voor de rest hadden we heel veel plezier: het dansje van de Chinezen was heel grappig en de proev-ertjes soms heel verassend.

5 meiWe mogen een uurtje langer slapen vandaag. Goed ook, want de ‘night of the nations’ was vermoeiend. Vandaag ontdekken we de culturele kant van Portugal. Het gaat te voet naar het centrum van Caldas da Reinha. We zijn sportlui voor iets en laten ons niet kennen. We worden rondgeleid door Michael (Micae voor de vrienden). Daarna nemen we de bus richting kust, waar we eventjes stoppen aan twee prachtige baaien. Alle delegaties samen genieten we van het mooie weer. Daarna komen we aan in Obidos, waar een heerlijke BBQ ons staat op te wachten. De rest van de namiddag

krijgen we vrij om een paar souvenirtjes te kopen en het historische stadje te bezoeken. Na een korte plons in het zwembad of een gesprekje met een Portugees, is het tijd voor het avondeten. We eten in de bow-ling in de buurt en daarna zijn we klaar voor een vriendschappelijk wedstrijdje bowlen tegen de Luxemburgers. We tonen allemaal dat we nog iets anders kunnen dan badmintonnen, de een al wat beter dan de ander.

6 meiWe mogen uitslapen! Geen verplichtingen deze voormiddag, maar we gaan toch even kijken naar de finales! Chinezen, Taipeiers en een paar Turken heersen over het badmintonwereldje. Om 15 uur spelen we de vriendschappelijke dubbel gemengd. Geen stress nu, wel voor de eer en we zijn live te zien via de webcam. We zetten opnieuw ons beste beentje voor!Na de mix kort terug naar het hotel. Tijd om onze koffers te pakken en nog een beetje te verbroederen met de Portugezen. Daarna staan we paraat voor het afscheidsfeestje en uitreiking van de medailles. Het Chinese Taipei neemt de hoogste pri-jzen mee! Zij organiseren trouwens het kampioenschap in 2014. En dan was het de beurt aan de fairplay-prijs... We horen ‘Flanders Belgium’ omroepen door Roger Notemans... de hoogste score, na stemming door scheidsrechters, organisatie en deelnemers! We zijn uiteraard gecharmeerd, want de fairplay-prijs gaat naar de sportiefste bende, die het meeste contacten legt en met de meeste uitstraling op ‘the night of the nations’. We genieten van ons moment in de spotlight en tonen dat Belgen ook kunnen dansen.

7 meiWe hebben nog enkele uren over om de prachtige hoofdstad van Portugal te bezoeken, maar het weer viel tegen en we waren bekaf. De mooie winkeltjes konden ons wel bekoren. Ideaal met moederdag in het vooruitzicht! En dan is het gedaan. ’s Nachts landen we, een beetje later dan voorzien, in Zaventem. Na het ophalen van de koffers rijden we richting West-Vlaanderen. Om 2.00 uur liggen we weer in ons vertrouwde bedje en met piepkleine oogjes zitten we dinsdagmorgen terug

op de vertrouwde schoolbanken. We zijn zeker een levenservaring rijker. Met een hele grote merci aan iedereen die

dit mogelijk maakte! Muito obrigado!!Lotte Derudder (2ME), Marie Demeyere (2 GLB), Charlotte Synhaeve (5TE),

Mathilde Leman (5LE).

LONDENIMPRESSIE

26 27

Fotogeniek

Fotogeniek

6de Ecomie-Talen B6de Ecomie-Talen-A

Ik zal de lasagne, de frieten

en de macaroni missen Er waren goede en

minder goede

momenten. Zalige ac

tiviteiten,

zalige medeleer

lingen, zalige

leer-

krachten.

28 29

Tussendoor

STROMEN OP DE POËZIE VAN ‘GEDICHTENDAG’26 januari was het Gedichtendag. Deze dag is ieder jaar hét poëziefeest van Nederland en Vlaanderen, de dag waarop de poëzie in het zonnetje wordt gezet. Waar je ook gaat, overal kom je gedichten tegen. Onze school deed uiteraard mee! Dit jaar was het thema ‘stroom’.

In de lessen Nederlands stonden de leerlingen stil bij de verschillende betekenissen van het woord en kre-gen ze kans om deel te nemen aan de gedichtenwedstrijd georganiseerd door onze bibbib. Een cadeaubon van 20 euro wil iedereen wel winnen en daarom kropen velen in hun pen, van het eerste tot het vierde jaar. Mooie woorden kwamen op papier: de leerlingen van de eerste graad knutselden een nieuw gedicht in elkaar met bestaande versregels. De tweede graad creëerde 160’s of sms-gedichten. Enkele sfeerschep-pende gedichten, waaronder ook die van de winnaars, kun je in de bibbib komen bewonderen. Alvast pro-ficiat aan Samuel Goethals en Fran Verlinden en voor wie niet won: deelnemen is belangrijker dan winnen!

Natacha Doornaert, lerares Nederlands

30 31

THE CIRCLE OF LIFE… in het H.-Hartcollege van Waregem !Het is weer bijna zover, afscheid nemen van onze laatstejaars en onze eerstes die bijna “freshman-af” zijn en dolblij zijn om niet langer als de eerstes bestempeld te worden. We vonden het een ideaal moment om nog eens dankjewel te zeggen tegen onze laatstejaars die zich dit jaar toch een beetje bekommer hebben om hun eerstejaars pete- of metekindjes. Met onze gedachten al bij de grote vakantie schreven de eerstes een mooie wens voor hun peter of meter op een origineel bagagelabel om hen “een goede reis te wensen in hun verdere studies en leven”. Met het Hakuna Matata liedje The Circle of Life in het achterhoofd is hun verhaal op het college bijna afgerond, maar met deze boodschappen steken we onze zesdes een hart onder de riem en kunnen ze nu al een beetje nostalgisch terugkijken op hun collegetijd ! Benieuwd naar wat de leerlingen hun meter of peter nu écht toewensen? “ goed studeren, een toffe job, een mooi lief, een gezond gezin, veel kindjes en veel geld …” Eveline Vande Wiele, leerkracht

Hakuna matata

32 33

Fotogeniek

Fotogeniek

6de Secretariaat-Talen 6de Talen-Wetenschappen

Ik ben gegroeid. Verticaal,

mentaal,

sociaal. Ik voel me volwassener. Die 6

jaren hebben me gevormd, ik zal ze

koesteren. Zoveel sterke klasactiviteiten: sportdag,

Londen, Trier, Parijs, bezinning, uitwisseling

34 35

Buitenbeentje

Mezelf als buitenbeentje beschouwen klinkt misschien ietwat verwaand, maar toch probeer ik sinds mijn vijftig-ste een aantal uitdagingen aan te gaan. ‘t Zal in ‘t kopke zitten zeker? Na mijn welgevulde wielercarrière(?) vond ik het te vroeg om sportief af te haken en nam mij voor om ieder jaar iets anders te proberen. De hiernavolgende challenges rondde ik succesvol af:

2006: ‘De Nacht van Vlaanderen’ in Torhout, een 100 km lange wandeltocht. Ik bracht dit tot een goed einde, zelfs toen op 10 km voor de finish een blaar letterlijk de kop opstak.2007: ‘De Ronde van Vlaanderen’ als wielertoerist. Toen was het parcours nog identiek aan dat van de profs. Het was laveren tussen (stil)vallende collega’s om al fietsend alle hellingen te bedwingen.2008: ‘De Marathon van Genk’. Na amper 4 maand voorbereiding begon ik angstig aan deze -voor mij- zwaarste uitdaging. Lopen is niet echt mijn ding, maar ik wilde en zou die uitlopen. Ik wist niet dat ik zoveel (pijnlijke) spieren en gewrichten had... Het duurde toch een paar dagen eer ik hiervan bekomen was.2009: ‘De Mont Ventoux’, ook wel de ‘Reus van de Provence’ genoemd, is met zijn 1912 meter een echte kuitenbijter. In één dag beklom ik die aan de drie kanten en met een mistral die - op de top - tot 120 km per uur raasde, was dit geen sinecure. Het was telkens weer harken om boven te komen...2010: ‘Les 3 Ballons’, één van de bekendste wielertoeristenritten in de Franse Vogezen. Vooral die aartsmoeilijke slotklim naar ‘La Planche des Belles Filles’ deed mij naar adem happen. Ook de renners zullen het geweten hebben. De ‘puist’ is straks het eindpunt van de 7de Touretappe.2011: ‘De 24 uur van Zolder’ voor wielertoeristen. Op het autocircuit maalde ik 127 ronden af, goed voor 508 km! Zelf vond ik dit een opmerkelijke prestatie, omdat ik die realiseerde amper 4 maand na een zware val op school waarbij ik diverse breuken in mijn rug opliep.

FLANDRIEN2012: ‘De Gouden Flandrien’, een tocht die een ode brengt aan oerflandrien en gewezen wereldkampioen bij de profs Briek Schotte, mijn oom. Op het menu 250 km, doorspekt met 25 hellingen en 25 km kasseistro-ken. Geen enkele Vlaamse bult ontbreekt. Zo denderde ik o.a. over de Paterberg, de Koppenberg en de Muur. Ook deze laatste uitdaging kon ik mooi afronden.

In de toekomst zou ik graag nog 3 challenges aangaan. Zo zou ik er 10 op mijn palmares hebben.

Ik word er dan 60. En dan komt ook stilaan mijn fin-de-carrière in zicht...

Philippe Schotte,

administratief medewerker

36 37

TERRA BRA-SILIS

Culture ClubHet is woensdagmiddag, aan de schoolpoort staan we met een groep enthousiaste leerlingen te keuvelen. We hebben zin in een leerrijke uitstap. Eén ding is zeker, het wordt geen normale namiddag. We mogen ons namelijk voor één keer in de wondere wereld van Terra Brasilis onderdompelen. En we worden er door onze eigenste leerkracht godsdienst, mevr. L. De Smaele, gegidst. Mevrouw De Smaele is van opleiding ook master in de kunstgeschiedenis en dat zullen we geweten hebben!

De voorstelling vindt plaats in Brus- sel en nemen de trein. Al van bij de start zit de groepssfeer erg goed. We kletsen erop los en de trein-reis zit er in een mum van tijd op. Terra Brasilis ligt op een boogscheut van het sta- tion en na een wafel bij een plaatselijk kraampje kan de rondleiding ein- delijk begin-nen.

M e - teen valt de p r a c h t van Brazilië op. Het land was een vroegere kolo- nie van Portugal, maar is qua schoonheid zeker helemaal anders en moet niet onderdoen voor veel wat we in het Westen kunnen zien. Naast oude boeken krijgen we ook enkele prachtige kunstwerken te zien. De Braziliaanse kunstenaar is blijkbaar van alle mark-ten thuis. Er zijn veel schilderijen, zilveren beeldjes en kunstwerken uit hout, alle-maal effenaf perfect. De schilderijen en boeken scheppen niet alleen een duidelijk beeld van de plaatselijke fauna en flora, ze geven ook het leven in Brazilië weer. Enkele kunstwerken, Indiaanse stretchen en opgezette dieren later, staan drie immense kasten vol met boeken, kruiden en middelen met ge-neeskrachtige werking. Een leerrijke, boeiende en onverwacht toffe middag. Meer hoeft dat niet te zijn. Michiel Fierens (5GL)

38 39

Babbelbox (2de jaar)

dan recht in het gezicht. Ik vind Facebook asociaal en ben geen gebruiker. (Jelle Dierick 2MC)

· Iedereen zou een Facebook-account moeten hebben. (Maxim Snauwaert 2MD)· Met 10 minuten per week kom ik rond. (Maxime Degroote 2HB)· Zelf zet ik geen foto’s op Facebook, maar ik word wel dikwijls getagd. Ik besteed er bijna

een uurtje per week aan. Heel af en toe speel ik een spelletje. (Michiel Beils 2LA)· Ik geef toe dat ik verslaafd ben. Dagelijks zit ik er 2 à 3 uur op, in het weekend tot 5 uur.

(Karel Demeulemeester 2HB)· Eens je foto’s op internet staan, is er geen weg meer terug. (Simon Vandeputte 2MB)· Sommige Facebook-vrienden beschouw ik niet als echte vrienden. (Lukas Van

Quickelberghe 2MG)· Als onbekenden een verzoek sturen, kan dat wel op de zenuwen werken. Anderzijds: om

een evenement te promoten is het heel handig. (Dante Verbauwhede 2MF)· Ik haat spelletjes op Facebook. Ik check wel elke dag mijn Facebook en kijk wat anderen

erop posten. Foto’s plaats ik ook, maar beperkt. Eén wijze raad aan iedereen: beveilig goed je profiel! (Gilles Bossuyt 2LC)

· De vind-ik-leuk-knop is super! (Marie Bossuyt en Lisa Gistelinck 2GLA)· Facebook is heel handig om contact te houden met oude bekenden. Ik heb 202 vrienden.

Dat ik wekelijks maar een tweetal uurtjes op Facebook kan, komt omdat ik intern ben. (Alexander Nollet 2MA)

· Dankzij Facebook vergeet ik nooit een verjaardag. Mijn ouders hebben mij goed ingelicht over de eventuele risico’s. (Margaux Gahide 2MB)

· Al die spelletjesverzoeken zijn irritant. (Hélène Maes 2MA)· Beveiligen is nodig. Je weet maar nooit dat er mensen zijn met slechte bedoelingen. (Syrine

Hadj-Saâd 2HC)· Ik vind Facebook de max. Soms speel ik ‘Fruit Ninja’, heel leuk! Alleen jammer dat FB zoveel

tijd in beslag neemt. (Michiel Kindt 2MA)· Ik probeer op Facebook altijd nieuwe spelletjes uit. Zijn ze saai, dan verwijder ik die

gewoon. Er bestaat nu ook een timer die bijhoudt hoeveel tijd je wekelijks online bent. Bij

FACEBOOK··· Straks zitten we wereldwijd met één miljard gebruikers op Facebook. Dat is bijna één op zeven

over de hele wereld. In België is de score zelfs bijna één op twee. Uit het leven van jongeren is Facebook al helemaal niet meer weg te denken. Wij logden in bij onze tweedejaars.

· Ik zou Facebook niet kunnen missen. Je kan naar hartenlust chatten met vrienden, je blijft met iedereen in contact en je kan spelletjes spelen. (Emma Liessens 2MD)

· Games speel ik niet op Facebook. Veel te verslavend. Als ik foto’s online zet, denk ik daar wel eerst goed over na. Ik tel zo’n 460 vrienden die ik allemaal persoonlijk of van ziens ken. (Harold Vanden Eynde 2MB)

· Zelfs met vrienden uit het buitenland kan je probleemloos in contact blijven. (Guillaume Vanoutrive 2HA)

· Ik heb al weet van misbruiken. Iemand werd gefotografeerd en helemaal bewerkt op Facebook geplaatst. Ook lees je soms grove reacties op geposte foto’s. (Ismaïl El Ouassif 2MF)

· Als je jouw agenda niet hebt aangevuld, dan kun je op Facebook gewoon aan je klasgenoten vragen wat er ’s anderendaags te doen valt. (Kevin Vandaele 2GLA)

· Het mooiste moment op FB was toen mijn status van ‘vrijgezel’ naar ‘relatie’ ging. (Inez Kasmi 2HC)

· Positief over de hele lijn. Je kan chatten, massa’s spelletjes spelen, praten via de webcam, foto’s toevoegen en taggen, info en foto’s van vrienden vinden, groepen maken waartoe je zelf behoort … (Guillaume Adam 2MG)

· Ik haat spelletjesverzoeken. (Charlotte Feys 2HC)· Hoewel ik het tof vind, controleer ik mijn Facebook

heel weinig. Wel leuk dat je vakantiekiekjes kunt zien van mensen die hun foto’s online zetten. Anderzijds is het opletten geblazen. Zelf voeg ik enkel iemand toe die ik ken of al gezien heb. (Ernest Vandeputte 2HA)

· Via de computer durft iemand veel meer zeggen

40 41

mij is dat ongeveer tien uur. (Ruben De Praeter 2ME)· Ik ben pro. Je kan met iedereen chatten en zo blijf je in contact met mensen die je niet zoveel ziet. Facebook rocks!!!

(Margot Naessens 2MD)· Je kunt toffe filmpjes en foto’s met je vrienden delen. Ook fijn is dat je er gratis mee kunt chatten. Met twee uur per

week kom ik toe. (Cedric Vanhaverbeke 2MC)· Er zijn negatieve punten aan Facebook. Je kunt binnendringen in iemands privacy door zijn foto’s te bekijken, te

zoeken waar hij woont, enzovoort. Dat je kunt chatten is een positief punt. (Tanguy Decolvenaere 2HA)· Ik heb nog geen Facebook omdat het momenteel voor mij nog geen meerwaarde betekent. (Jonas Vandeputte

2GLA)· Facebook is leuk, maar ik zou er geen uren aan kunnen besteden. (Michael Bossaert 2HA)· FB is één van de mooiste sites op de computer. (Thibault De Poorter 2MG)· Ik vind Facebook niet gevaarlijk op voorwaarde dat je jouw profiel beveiligt. (Thomas Demey 2HA)·· Philippe Schotte, administratief medewerker·

FACEBOOK (vervolg)

DE MOLENAAR VOOR DE KLAS

Babbelbox (2de jaar)

42 43

Fotogeniek

Fotogeniek

6de Economie-Wetenschappen, Grieks-Latijn, Latijn-Wetenschappen6de Ecomie-Talen C

Er waren goede en minder goede mo-menten. Zalige activiteiten, zalige medeleerlingen, zalige leerkrachten.

Die eindeloze voetbalmatchen met van

die plastieken balletjes uit de agora44 45

Op donderdag 31 mei trokken de leerlingen van 6de leerjaar E met een bus van ‘De Lijn’ naar de Ga- vers voor een educatief spel.

Tijdens ‘Moord in de poel’ kruipt iedere speler in de huid van een professionele speurder. Ze krijgen de opdracht om de verdachte dood van één van de poeldieren op te lossen. Het spel start met een spannend moordverhaal waarin de spelers kennismaken met de personages die in en rond de poel leven.

Na het verhaal worden de spelers in teams ingedeeld. Elk team voert een deel van het onderzoek uit. Er wordt een antwoord gezocht op vele vragen: Hoe is het slachtoffer aan zijn einde gekomen? Was het moord? Zijn er verdachten? Was het de reiger, of misschien de larve van een libelle?

MOORD IN DE POEL…Aan de hand van een reconstructie en een onderzoek van de poel zoeken de leerlingen het slachtoffer, de doodsoorzaak én de moordenaar. Als echte speurders leren de leerlingen het leven in en rond de poel kennen.

Als de teams aan het einde van het spel de onderzoeksresultaten samenbrengen, kunnen ze de moord misschien oplossen ...

In dit opzet zijn de leerlingen van 6 E geslaagd. Ze werkten goed samen en ontdekten dat het slachtoffer de waterpissebed was en de moordenaar was de waterschorpioen.

Leerkrachten en leerlingen van het 6de jaar. Leerkrachten en leerlingen van het 6de jaar

46 47

ZEEKLASSENDeath ride

Naar boven klimmen,angst overwinnen.

Ik doe het!Kriebels in mijn buik

Ja ik deed het!Trots

op mezelf!Weer een uitdaging

aangepakt!!

VliegerenFier

op mijn zelfgemaakte vlieger.Onzeker

Zal hij de lucht in gaan?Ja, hij deed het!

Het gevecht met de windIk win!

48 49

MOORD IN DE POEL…

ONS BASISONDERWIJS OP ZEEKLASSEN ( 7 tot 11 mei 2012)

Zondagavond - 6 meiOnrust

Morgen vertrek ik!Mama missen.Weekje weg

Met wie moet ik de kamer delen?

Vrijdag - 11 meiJammer

Naar huis.’n Fantastische week is voorbij!

OnvergetelijkDankjewel leerkrachten!

50 51

Het is niet alleen het materiële dat gelukkig maakt. Ook sociaal moet je goed in je vel zitten. Geaccepteerd worden door vrienden, uitgenodigd worden naar feestjes en fuiven… Het zijn dingen die het verschil maken. Ook het belang van een goede thuis

mag je niet onderschatten. Geen conflictsituaties moeten meemaken is pure winst. Wat mij ook een beter gevoel geeft, is als ik ‘karakter’ toon. Geen zin hebben om te sporten, maar het toch doen. De voldoening achteraf is des te groter, ik zie het als een overwinning op mezelf. Of iets beter kan? Als jongvolwassene leef je sowieso met beperkingen. Qua uitgaan staan mijn ouders op de rem. En aangezien een auto nog toekomstmuziek is, moet ik mij wel schikken. (Lovic Laporte, 4E4C)Ik ben een tevreden mens, zeker weten. Op een schaal van tien geef ik mezelf een negen. En het zijn vooral de kleine dingen die mij gelukkig maken. Ik ben animator op een speelplein. Als ik een spel in elkaar boks en dan merk dat de kinderen daar

volop van genieten, word ik helemaal warm van binnen. Ook met vrienden optrekken of een ijsje gaan eten zijn momenten die mij een goed gevoel geven. Dat spreekt mij alleszins meer aan dan bijvoorbeeld in mijn eentje de nieuwste playstation uit te proberen. Als er dan toch iets is wat mij irriteert, is het de verloedering van het milieu. Ik ben er vast van overtuigd dat het onsta-biele weer een gevolg is van de klimaatverandering. Dat houdt mij bezig, ja. (Delfien Cocquyt 5EA)De mooiste dag in mijn leven was toen ik mijn pa kon bezoeken toen die na drie weken uit de coma kwam na een harttransplan-tatie. En dat gebeurde krak op mijn verjaardag. Een onvergetelijk moment! Het heeft mij wellicht nóg meer leren genieten van

de kleine dingen. Mooi weer, een hechte vriendengroep… Ik kan niet begrijpen dat een deel van de jongeren klaagt en zaagt. Wij hebben het hier in België toch goed. We kunnen naar school, schuiven op tijd en stond aan tafel… Waarom zich dan ergeren aan futiliteiten? Hoewel ik mijn beperkingen heb – ik heb dezelfde hartz-iekte als mijn pa – geniet ik volop van het leven. Ik durf zelfs niet te beweren dat een gezond hart van mij

een gelukkiger persoon zou maken. (Tuur Derammelaere 6EE)Philippe Schotte, administratief medewerker

GELUKVlaamse jongeren halen hun geluk almaar minder uit geld en materiële zaken. Dat blijkt uit een onderzoek van de jonger-enzender JIM. Zeventig procent puurt meer tevredenheid uit de kleine dingen des levens: lekker eten, de zon die schijnt en regelmatig een complimentje krijgen. Iets beleven scoort dus hoger dan iets bezitten. Benieuwd of onze leerlingen ook in dit plaatje passen. Zes keer het grote geluk door de ogen van een teenager.Met je ouders goed opschieten, plezier maken met de vrienden op school en je al sportend - ik doe al een paar jaar aan tram-polinespringen - kunnen uitleven. Meer moet er niet zijn om je op en top gelukkig te voelen. Ik kan de leuke dagen alvast niet bijhouden. Eén van de mooiste momenten op school vond ik het ‘Swingpaleis’. Dat was de max! Dat ik het leven aan de zonnige kant bezie, heb ik grotendeels aan mijn ouders te danken. Ook zij zijn regelrechte optimisten. En ze maken mij ook gelukkig. Wekelijks zakgeld is er niet, maar nu en dan krijg ik vijf euro toegestopt voor een kleine verwennerij. En ja, dat is dan genieten. (Britt Ennaert 1HC)Ik voel me heel gelukkig. Ook en vooral op school. Ik durf zelfs stellen dat ik soms liever op school ben met de vrienden dan thuis waar mijn zus en ik mekaar wel eens in de haren vliegen. Wat mij gelukkig maakt? Op de eerste plaats mijn hond Tasha waarmee ik kan ronddollen en wandelen. Daarnaast mijn hobby’s. Op het speelpleintje in Kruishoutem afspreken met de vrienden, fietsen, liedjes mixen… Ook een schouderklopje van mijn ouders maakt mij happy. Als ik er in mijn leven één top-dag moet uitpikken, dan kies ik voor mijn lentefeest. De hele familie bijeen en overladen worden met complimentjes… heer-lijk was dat. Of er mij iets nóg gelukkiger kan maken? Ik zou niet direct iets kunnen opnoemen. (Jaime Moreira Resina 2LB)Het gevoel dat vrienden en familie om mij geven, maakt dat ik goed in mijn vel zit. Geluk moet je niet te ver zoeken. Lekker eten, een cadeautje krijgen, samen zijn met vrienden en familie. Ook gewoon in de tuin spelen met mijn cavia maakt mijn dag tot een feest. Ik kreeg het diertje toen ik in het vierde leerjaar zat en ben er echt aan verknocht. Het volgt mij als een schaduw. Leuk is dat. Ook de zon is voor mij een geluksfactor. Het weer beïnvloedt namelijk mijn stemming. De reis naar Egypte in de voorbije paasvakantie, samen met mijn ouders en broer Michiel (5W1), zorgde voor zalige momenten. Of geld mij gelukkig maakt? Niet echt. Het grootste deel gaat gewoon op mijn spaarboek. (Paulien Dhont 3HA)

Over de muur

52 53

100 DAGEN

Het leven op school

‘DE OMSTANDIGHEDENZIJN VERANDERD, DE JONGEREN NIET’Dit schooljaar is Jan Coorevits precies 20 jaar internaatsbeheerder op onze school. Dat is begin mei gevierd met collega’s en oud-collega’s. In deze Hartslag blikken we samen met het feestvarken op die twee decennia terug.

Jan, misschien eerst even vragen voor de mensen die niet zo vertrouwd zijn met de werking van ons internaat: wat zijn de taken van een internaatsbeheerder precies?

Die taken zijn heel divers, maar het komt er eigenlijk op neer dat ik ervoor zorg dat op het internaat alles goed verloopt. Samen met de opvoeders organiseer ik tal van activiteiten voor onze internen, ik volg hen op. Ik stel verder de uurroosters van de internaatsopvoeders op. Daarnaast is het ook mijn taak om ervoor te zorgen dat het internaat goed onderhouden wordt, desnoods neem ik zelf de schroevendraaier vast om iets te herstellen. Ik ben ongetwijfeld nog dingen vergeten, maar laat het me zo stellen: het is niet te vatten in een job van ‘nine to five’.

Dat is inderdaad een hele waslijst aan taken. Was dat 20 jaar geleden ook al zo?

Eigenlijk wel, maar vooral de omstandigheden zijn veranderd. En dat is zeker niet negatief bedoeld. Ik heb het geluk gehad dat het directieteam van onze school altijd veel in het internaat heeft geïnvesteerd. Zo zijn in 1994 de kamers helemaal opgefrist en kwamen er douches. Ook de collega’s zijn veranderd, natuurlijk. Ze zijn niet alleen – net als ikzelf – wat ouder geworden, maar er zijn ook een pak meer opvoeders dan 20 jaar geleden. Wat ook grondig veranderd is in 20 jaar tijd, zijn de externe omstandigheden of beter gezegd de maatschappij. Denk maar aan het internet en sociale media. De jongeren zelf blijven jonge mensen die op zoek zijn naar zichzelf en wat ze betekenen voor anderen. De uitdaging nu is om ‘onze gasten’ voldoende kansen te geven om zich tot jonge zelfstandige volwassenen te ontplooien. En net dat vind ik het aantrekkelijke aan mijn job.

Laatste vraag; welke ervaringen uit die 20 jaar als internaatsbeheerder zal je nooit vergeten?

In de beginjaren hebben we enkele jaren een spel zonder grenzen georganiseerd. Met alles erop en eraan: we bouwden zelfs een tribune voor meer dan 100 toeschouwers. Eén keer speelden we zelfs de drie Waregemse internaten tegen elkaar uit. Ook de vele bi-jeenkomsten met de collega’s beheerders uit West-Vlaanderen zijn onvergetelijk. We zijn eigenlijk één grote vriendengroep geworden waarin we van gedachten kunnen wisselen en elkaar raad kunnen vragen bij het oplossen van problemen. En dan natuurlijk zal ik het verrassingsfeest met collega’s, oud-collega’s en internen nooit vergeten.

Tijs Neirynck, leerkracht Nederlands en eindredacteur

54 55

Fotogeniek

Fotogeniek

6de Handel B 6de Wetenschappen-Wiskunde

De agora waar je 6 jaar

met alles terecht kon De menu’s die we van

buiten kenn

en, maar he

t

bleef even le

kker.56 57

FACE TO FACE: FACES!In ons vorige nummertje van Hartslag stond de aankondiging te lezen van ons tweejaarlijkse multimediaal spek-takel. Dit jaar stroomde het Cultuurcentrum De Schakel twee avonden lang helemaal vol met leerlingen en hun ouders, broers en zussen, leerkrachten, directieteam, vrienden, leden van het schoolbestuur om bijna tweeëneen-half uur lang te genieten van deze schitterende prestatie. 25 en 26 mei 2012 zullen voor de enthousiaste ploeg jongelui van het College samen met hun inspirerende begeleiders voor altijd in hun geheugen gegrift staan als een belangrijke mijlpaal in hun collegetijd. Als directeur heb ik volop genoten van deze hoogstaande voorstel-ling. De keuze voor ‘Faces’ kwam uit een brainstormsessie met leerkrachten en leerlingen. Facebook en de sociale media zijn niet meer uit het leven van jonge mensen weg te denken. Zij kwamen met een creatieve, kritische, hoopvolle en hoogstaande productie op de proppen die ons als directieteam fier doen zijn op de jongeren die we op onze school hebben. Een mooie verhaallijn liep als een rode draad door het spektakel met wervelende en ontroerende danspartijen, met ontroerende muzikale toppers en goed gebrachte stukjes woord, sketch en toneel. Aan iedereen die heeft meegedaan een dikke proficiat en een zeer oprecht dank je wel aan iedereen die heeft meegeholpen! En dat zijn zoveel mensen, dat het te riskant is om namen te beginnen noemen. Hieronder volgen nog een aantal warme, spontane en hartelijke ontboezemingen van leerkrachten en vooral van de betrokken leerlingen… Nog maar eens: genieten…

Het doet ons enorm veel deugd te zien hoe we met deze fantastische groep van alles genoten hebben, hoe goed zij met mekaar overeenkomen, hoe verrijkend de ervaring van Faces voor hen was. Alles wat jullie hieronder al geschreven hebben, geldt voor ons ook!! Ongelooflijk veel plezier beleefd aan deze editie (‘de beste ooit’ ?)... (Carmen Deweer, leerkracht en één van de bezielende trekkers)

Het is net alsof ik een week vakantie heb gehad en het was de leukste ooit. Het is zo raar hoe je een evenement kunt missen, maar ik mis het echt nu al... (Febe Vaes, 3 HA)

Ik denk dat ik nog nooit zo dicht bij leerkrachten heb gestaan als nu ☺. Echt fijn om te zien dat er voor leerlingen in ons H.-Hartcollege ook ruimte is voor een vriend-schappelijk gebeuren als Faces (als ik het zo mag omschrijven).We offerden ettelijke keren onze woensdagmiddag op om te doen waar we goed in waren. Zij het muziek, woord of dans... De laatste week voor de geplande voorstelling moesten we van dit alles nog een geheel zien te maken! De vriendschap die we gedurende 4 dagen hebben opgebouwd heb ik nooit eerder kun-nen ervaren. Wanneer we het in de lessen gods-dienst hadden over sleutelmomenten in ons leven zat ik vaak raar te kijken. Nu kan ik met zekerheid zeggen dat dit er één is! Ik ga jullie allemaal, van de eerste tot de laatste ontzettend missen. (Lucas Puttemans, 6 LT)

Het leven op school

58 59

Ik kan niet beschrijven hoe zalig ik het vond, die ervaring ga ik echt NOOIT vergeten!Ik zit hier gvd met de tranen in mijn ogen omdat het gedaan is, maar ‘t zijn er eigenlijk vooral van blijheid ☺ Ik zie jullie allemaal zotgraag, jullie blijven voor altijd in mijn hartje ☺. (Fran Verlinden, 4 GL5)

Ik wil iedereen bedanken voor de fantastische 4 dagen. Het is jam-mer dat het gedaan is. Het was echt een super-goeie groep en ik denk dat ik voor iedereen mag spreken als ik zeg dat iedereen zich op zijn gemak voelde (en meisjes - en sommige jongens - bedankt dat ik jullie mocht schminken !). (Elke Devos, 5 IN)

Jullie zijn voor mij allemaal het bewijs:dat groepsgevoel, liefde en warmte WEL nog belangrijk zijn voor leerlin-gen, ook binnen de schoolcultuur van ons H.-Hartcollege...

Bij het lezen van deze pagina krijgt waarschijnlijk iedereen tranen in de ogen, niet van verdriet of teleurstelling maar van blijheid en gemis. Wat wij als groep hebben neergezet, kan niemand ons nadoen. Faces heeft mij zo veel dingen geleerd die ik voor de rest van mijn leven zal meenemen, Eerst en vooral dat je iedereen moet appreciëren om wie hij is, dat je op een korte tijd van een glimlach en een goeiedag naar een hechte vriendschap kan evolueren. Mensen je gaan appreciëren om wie je echt bent, vooroorde-len bestaan op dat moment helemaal niet. Als je iets echt wil, is alles mogelijk. Ik heb geleerd dat je soms je eigen belangen langs de kant moet zetten om een ander te helpen, dat iedereen iets (goed) kan en als laatste ding heb ik geleerd dat je moet geloven in jezelf,... Bedankt Faces-vrienden !! (Elise Dekie, 4 W3)

Ik denk dat het wel duidelijk is dat faces niet stopt bij de voorstelling. Faces zal blijven bestaan! This is no goodbye. It’s just a see ya later, buddy!Weg Trier, Londen, Barcelona, Parijs,... het meeste fun beleef je dicht bij huis met FACES!!! super tijd gehad en ik heb er echt intens van genoten. Veel nieuwe mensen leren kennen die op een of andere manier altijd de ongelooflijk zotte sympathieke mensen van faces zullen blijven. Ik ga jullie echt missen. Merci voor alles!! (Robbe Van Assche, 6 TE)

Het leven op school

Voor mij als zesdejaars was dit HET beste afscheidscadeau ik me ooit kon voorstellen. Het hele jaar werken, en dan dit zien? Meer dan perfect vind ik het. Door mee te doen aan faces heb ik vrienden gemaakt, heb ik mensen leren kennen waarvan ik niet eens wist ze op t’ College zaten. Nooit heb ik spijt gehad van de keuze om mee te werken. Ik heb vaak achter de repetities afgelopen week een krop in mijn keel moe-ten wegslikken, want dit voelt als een afscheid voor mij. Maar manne echt, ik zal dit echt zwaaar missen. Zoals Tom Termote dit zo goed kan zeggen; Jullie gaan me allemaal bijbli-jven, want iedereen heeft wat betekend! (An-dreas Van Waeyenberge, 6 LT)

Ik zal Faces enorm missen; de groep, de sfeer, gewoon alles! En ik heb echt geen spijt dat ik Faces boven Trier heb gekozen, want DIT was echt het hoogtepunt van het jaar! (Elise Par-mentier, 4 E4B)

60 61

LEEF MET LEF !In de voetsporen van Keith Haring …Je kon er de voorbije weken niet naast kijken of lopen… De kleurrijke imitatie-schilderijen à la Keith Haring ! Je weet wel, die Amerikaanse kunstenaar die cartoonachtige tekeningen en schilderijen maakte, vaak over een sociaal thema.Op een mooie woensdagnamiddag kwamen heel wat leerlingen naar het PO-lokaal om zich volledig uit te leven met kleurrijke verf op grote kartonnen borden. De opdracht was duidelijk en eenvoudig; de school opfleuren met kleurrijke schilderijen met onze eigen leerlingen als Keith Haring model ! En het moet gezegd : de schilderijen mogen gezien zijn. Je vroeg je misschien al af waarom deze borden plots opdoken in de wandelgangen en in de studiezalen? Wel, we vonden dit een hele mooie afsluiter van ons hakuna matata werkthema voor dit schooljaar : LEEF met LEF !! Volgend jaar is de hakuna matata werkgroep er zeker terug met nieuwe creatieve ideeën om het leven op onze school nog meer kleur te geven… Wie zelf inspira-tie heeft, kan gerust meewerken en zijn creatieve ideeën doorspelen aan info@collegewaregem.be. Doen!

Eveline Vande Wiele, leerkracht

Hakuna matata

62 63

24 U SPORT VOOR HET GOEDE DOELTraditioneel organiseert een groep bijzonder enthousiaste leerlingen van de derde graad elk jaar vlak voor de paasvakantie een schitterend initiatief: 24 uur sport voor het goede doel. Onder stimulans en begeleiding van hun sportleerkrachten Piet Benoit, Luc Rogge, Wouter Vantieghem en Karen Cappaert en met de medewerking en deelname van heel wat andere leerkrachten steken zij hun schouders onder dit mooie project. Elk jaar gaat de werkgroep op zoek naar een sociaal project waaraan de centen kunnen geschonken worden. Dit jaar verzamelden we 2000 euro dat we konden schenken aan een vzw die instaat voor de re-integratie van langdurig werklozen en mensen die ontslagen worden uit de gevangenis: Loca Labora uit Beernem. Voor meer info kan je gerust even kijken op het internet op hun website: http://www.localabora.be. De 24 uren start om half acht ‘s morgens maar komt pas echt op gang na de lessen vanaf 16 uur. Dan barst er een waar sportfeest los. Hierein volgen verschillende initiatieven mekaar in een razend tempo op – vaak ook overlappen ze elkaar en gebeuren ze tegelijkertijd: dans (the dance work out was dit jaar het paradepaardje), klas competities, initiaties (karate, frisbee, …), individuele en duo competities en te gekke nieuwigheden (highland games, zot zijn doe geen zeer, …). Deze happening wordt bovendien overgoten met een saus van sfeer en muziek met de bar als meeting point. De 24 uren T-shirts, geschonken door GTV en Delsport, maken het geheel tot een onmisbaar gebeuren van het schooljaar.De 24 uren eindigen met een ontspannen ontbijt waar ook de vertegenwoordiger van de vzw aanwezig is om de cheque met 2000 euro te ontvangen. Hij was onder de indruk van de geweldige inzet van 250 jonge mensen.Eind mei heb ik deze trekkersploeg van de 24 uren op mijn kantoor uitgenodigd, om eventjes van gedachten te wisselen over de voorbije editie. Een sympathieke, gemotiveerde en enthousiaste groep leerlingen én leerkrachten. Dat is de motor van dit boeiende en inspirerende initiatief. Het blijft zeker één van de topmomenten uit het laatste jaar van hun opleiding op het College. En zo zien we dat school lopen vandaag zoveel meer is dan alleen maar lessen krijgen en leerstof verwerken – dàt ook natuurlijk. En de goeie mix vinden tussen dit specifieke leerproces en de vele uitnodigende projecten is voor onze laatstejaars vaak een uitdaging. Maar dat zullen ze volgend jaar in het hoger onderwijs ook moeten leren (kiezen tussen zoveel interessante dingen!) en zo is het alweer een leerschool voor de toekomst. Hieronder volgt een korte bloemlezing van hun ervaringen…

De 24 uur was dit jaar weer enorm tof. De 3de graad die samenwerkt om wat geld bijeen te sprokkelen voor een goed doel. Maar het leuke aan dit concept is dat je 24 uur lang kan sporten en van muziek genieten samen met je vrienden en klasgenoten. Ik vind dat iedereen dit eens moet meegemaakt hebben. Ik ben al 2 jaar de hele nacht gebleven en vind het echt de moeite waard! Het zwaarste aan deze 24 uur zijn natuurlijk de lessen van de dag erna. De 4 uur les op woensdagvoormiddag kunnen je kapot maken! Maar gelukkig houden de meeste leerkrachten hier wel een beetje rekening mee. Ook leerkrachten nemen met plezier initiatief en doen hieraan mee. De wedstrijden leerkrachten – leerlingen zijn dan ook erg geliefd. Leerkrachten zorgen er ook voor dat er initiatie in bepaalde sporttakken die we niet kennen gegeven wordt. Elk jaar zijn er dingen aan veranderd. Persoonlijk vind ik dat het elk jaar beter wordt. Jammer dat ik er volgend jaar niet opnieuw kan bij zijn. (Lien Van Gheluwe, 6 EA)Als toffe bende de boel draaiende houden was echt leuk, er samen voor gaan en zien dat alles goed verloopt evenzeer.

Ook vond ik het zeker weer leuk om samen met Sivilay Phavongxay andere leerlingen een voorsmaakje te geven van wat streetdance is. Het was een zeer geslaagde, maar toch vermoeiende nacht. (Ine Dhont, 6 HB)De dagen ervoor (overrompeld door vele kleine probleempjes) denk je: ‘waarom doen we dit ?’ De dag erna (na het ontbijt en de opkuis) weet je het weer: omdat de leerlingen er voor gaan en we samen iets unieks realiseren! (Piet Benoit, leerkracht L.O. en trekker) De ongelooflijk toffe sfeer in de sporthal tijdens de competities en ook bij de initiatielessen, tussen de 250 leerlingen en leerkrachten, dat blijft me zeker bij. ( Luc Rogge, leerkracht L.O. en trekker) 24 uur: een mooie mix van inzet, fair play, genieten, zweten, aanmoedigen, juichen, lachen, vechten tegen de slaap , dansen… Als nieuweling onder de leerkrachten was ik erg onder de indruk, wist niet wat te verwachten maar het heeft zeker m’n verwachtingen overtroffen. Ik kan niet vergelijken met voorgaande edities, maar vond de massale aanwezigheid van leerlingen in de zaal in de late en vroege uurtjes echt tof! Ik denk dat de nieuwe formule met de ‘verplichte overnachting’ hier mee voor gezorgd heeft. (Karen Cappaert, leerkracht L.O. en trekker)

Sport ShortSport Short

64 65

Dé sporthappening van het schooljaar vond dit jaar uitzonderlijk plaats op mijn verjaardag, 28 maart. Dat was een reden te meer om in de ploeg te stappen die dit evenement organiseert. Dit jaar was het de beste van de twee edities die ik hier in het College heb mogen meemaken. De sfeer, de inzet voor het nachtje door, de braadworsten van meneer Deblaere. ‘t Was terug een ontlading van klassenspirit en zweet. Het is leuk om te zien dat ook dit jaar er aan geen inzet of sportiviteit ontbrak. Leerlingen deden massaal mee met de activiteiten en gaven hun volste vermogen om te sporten. (Christof Adyns, 6 W1)24-uur sport was een groot succes, er was een goeie sfeer, veel deelnemers en vooral veel sport, net zoals ik het graag heb! (Niels Huygelier, 6W1)

Mij valt vooral op hoe gedreven mijn collega’s zijn en hoe zij die korte nachtrust schijnbaar moeiteloos verteren. Hopelijk kan ik dat ook nog binnen een aantal jaar (jaren ☺). Het lijkt vanzelfsprekend maar is niet evident. Super om daar deel van te mogen uit maken. (Wouter Vantieghem, leerkracht L.O. en trekker) Nog meer dan tijdens de gewone schooldagen viel me de vriendelijke sfeer waarmee iedereen met elkaar omging op. Wie zegt dat de jeugd van tegenwoordig ‘om zeep is’, moet hier maar eens komen kijken. (Jonas Deweer, 6 EE)

Eén van de dingen die wat moeilijker liggen, is – zoals je hierboven kan lezen - natuurlijk ‘the day after’. Ook al eindigen de 24 uren op woensdagmorgen, toch blijven er nog 4 lange lesuren in de voormiddag te overbruggen. Voor leerkrachten is dit geen sinecure, voor leerlingen evenmin. Misschien moeten we even brainstormen over wat we kunnen doen om hieraan tegemoet te komen. Iemand oppert: waarom op deze voormiddag niet verdergaan met een sportief evenement voor de derde graad? Zo worden alle leerlingen betrokken. Of misschien – om het wat minder actief te maken – bekende sportlui uitnodigen om een demonstratie te geven van een minder bekende sport? In het gesprek met deze laatstejaars wordt duidelijk dat hun laatste jaar op het H.-Hartcollege een zeer gevarieerd jaar is geworden met tal van hoogtepunten. Ze sommen ze honderduit op: de internationale uitwisselingen, de 24 uren, de reis naar Barcelona, de 100 dagen, de bezinningsdagen, het multimediaal spektakel FACES dat straks voor twee uitverkochte zalen in de Schakel vertoond wordt… Teveel om allemaal op te sommen. In elk geval zijn we als directieteam en leerkrachtenteam van het College heel fier op deze jonge mensen. We feliciteren hen met deze puike prestatie: proficiat! En nu nog de laatste loodjes… de lange reeks eindexamens die eraan komen en tegen dat deze Hartslag gepubliceerd wordt, bezig zijn of naar hun einde lopen.

Jean-Marie Noreillie, algemeen directeur

Sport Short

66 67

ZES JAAR (OF MEER…) COLLEGE!Zoals we gewoonlijk altijd doen in deze periode van het jaar gingen we met de eindejaarsvraagjes op pad. We vroegen de zesdejaars naar hun jaren op het college en met veel enthousiasme vlogen de anekdotes en herinneringen op papier… Blijkbaar hebben ze hier mooie jaren gekend. De lezer vindt in deze Hartslag tal van getuigenissen en meteen ook alle klasfoto’s van de laatstejaars terug. We vroegen hen ook wat hen zal bijblijven. Iedereen had het over de leuke en warme (klas)sfeer en over de toch wel goede contacten met de leerkrachten, opvoeders en directieteam. En uiteraard ontbreken deze evenementen niet…

Natuurlijk de honderd dagen en ook de bezinning in het zesde jaar waarbij we met de volledige klas samen zijn blijven slapen bij iemand thuis. Dit komt natuurlijk door de fantastische groep die onze klas vormde, en zeker in het laatste jaar. Friet met frikandel op school!De tijd dat we met een ballenbad-balletje voetbalden!De leerkrachten die altijd bereikbaar waren en me zo geleid hebben naar wat ik volgend jaar ga studeren.Groot feest voor 80-jarige bestaan van het college.100-dagen

De schoolreizen

Dat was het dan. Weer een eindhalte waarbij we een lichting leerlingen van onze bus laten. Er staat voor hen al een andere te wachten, in een richting die ze wel al aangaven. Maar de reis zelf doen ze voortaan zonder ons…Het ga jullie goed, lieve zesdejaars. We wensen jullie een goede reis naar en in jullie studie volgend jaar en een paar jaartjes later een behouden aankomst! We wensen jullie ook veel geluk en een mooie toekomst…

Isabelle De Sutter en Emmanuel Vercruysse, leerkrachten

68 69

Fotogeniek

Fotogeniek

6de Boekhouden-Informatica6de Wetenschappen-Wiskunde

Met acht in ons klasje. Een beter klasje had ik me nooit kunnen dromen De drukte zal ik

absoluut

niet missen 70 71

VERKOPEN MOET JE LERENIn de lessen boekhouden in het vierde handel maken de leerlingen kennis met een aantal commerciële verricht-ingen van een onderneming. Zo leerden ze in het eerste trimester enkele begrippen rond ‘verkopen moet je leren’ zoals product, prijs, plaats en promotie. En dat vroeg om wat praktijkervaring in een echte verkoopoefen-ing.

Wij hebben een kleine marktstudie gepland rond een bepaalde productgroep en op basis van de resultaten van die studie moesten we het te verkopen product kiezen, leveranciers contacteren, de verkoopprijs van het product bepalen, het verkooptijdstip bepalen, een gerichte promotieactie opzetten, de producten verkopen en het resultaat bepalen. Elke klas verkocht een ander product; gaande van tapa’s (4HC), alcoholvrije cocktails (4HB), chocoladefondue (4HD) tot snoepjes (4HA).

In de eerste plaats hebben we een marktonderzoek gedaan. Daarvoor moesten we een enquête opstellen. Uit die enquête moest blijken welke soort fruit/chocolade/smaak cocktails/tapa’s we zouden aanschaffen, welke prijs iedereen bereid zou zijn te betalen, enz.

Verder gingen we op zoek naar de juiste leverancier. We moesten een prijsonderzoek opmaken. Op basis van de kosten en de prijs die men bereid was te betalen, werd een verkoopprijs bepaald. Voor de verkoop moest een gerichte promotieactie opgesteld worden. Hiervoor maakten we mooie affiches. Pas als we al deze stappen doorgenomen hadden, konden we overgaan tot de echte verkoop.

In overleg met het directieteam en de leerkracht economie werd beslist om onze producten te verkopen tijdens het oudercontact van de 4es op dinsdagavond 8 mei. Toen die avond voor de deur stond, was bij iedereen de vraag: “Zal ons product goed verkopen?”. Dat waren zorgen die eigenlijk niet nodig waren, want de verkoop liep van een leien dakje… Het was een toffe maar vermoeiende avond. Iedere klas heeft winst gemaakt. Wat er met die winst zal gebeuren? Dat zijn we nu samen aan het beslissen.

Ilse Constandt, leerkracht economie en Wesley Claeys (4HB)

Het leven op school

72 73

Het leven op schoolBARCELONA IMPRESSIE

74 75

FOTO ROGER RAVEELEen anonieme man met een warme hand, Of een vreemdeling met slechte bedoelingen?Een risico dat je zelf moet nemen om het antwoord te weten.Iedereen is wel eens de anonieme vreemdeling in een ander zijn leven. Jordy Vandendriessche 6EW

FOTO INKT VAN Paul AlechinskyKlik de rode bril in de rechter bovenhoek aan, net zoals een “app”. En plots krijg je kleur in je blik op de zaken. Niet meer dat leven-sloze grijs zoals steeds. Dan zie je hoe het echt is, zoals het zou moeten zijn. Of is het juist omgekeerd, je hebt juist een grijze bril op. En dient die rode/ roze bril in de rechterbovenhoek juist om terug te keren naar je normale blik. Precies zoals het echte leven, enkel is die “app” soms moeilijk terug te vinden. (Jonas Stockman, 6 W1)

FOTO POL BURYAls je eenmaal kijkt naar wat er gebeurt, dan kun je zien dat het rode vlak langzaam van vorm verandert. De rode draad die het leven van een persoon vormt, die zorgt hoe iemand verandert en hoe iemand met zijn hart op het leven kijkt. Tot hij een uiteinde-lijke, finale vorm aanneemt.(Stijn Batsleer)Dit zijn een paar impressies van leerlingen rond dit kunstproject :We volgden de rode draad,van zwaar gesjouw met schilderijen tot creatief gebrainstorm.Het was fijn,om eens zelf projectontwikkelaar te zijn! (Aline Tack, 6EB; Louise Coorevits,6W2 & Anne Delegrange, 6EC)Ik vind het een goed initiatief om jongeren warm te maken voor kunst. Het thema ‘de rode draad’ past natuurlijk heel goed binnen het kader van het H.-Hartcollege. (Cedric Malfait ,6LT)Dit project gaf ons de mogelijkheid om onszelf op verschillende vlakken te ontplooien. Ik zat bijvoorbeeld in het PR-team. Zo konden we zelf een concept uitwerken. (Marie Vandamme, 6EA)Het idee van een kunsttentoonstelling op school, is een goed. Alleen vind ik het soms wel moeilijk om het op een duidelijke en georganiseerde manier op poten te zetten. (Charlotte Quatacker, 6EE)L. De Smaele en G. Vermaut, begeleidende leerkrachten

Culture Club

Alle leerlingen van de derde graad Latijnse en moderne humaniora hebben in hun lessen ook een pakketje van 1, 2 of 3 uur “vrije ruimte”. Hier kunnen zij kiezen uit een aantal projecten die mee stal vakoverschrijdend en in projectvorm gegeven worden. Zo is er ook een module “moderne kunst” voor de laatstejaars. Hier werkten de leerlingen tijdens het tweede semester aan een expo met voornamelijk grafisch werk uit het kunstpatrimonium van onze school.

Het kunstpatrimonium is vroeger ontstaan onder impuls van E.H. Godfried Geerardyn, Walter Ver-schuere en Jean-Marie Noreillie van in de vroege jaren ’90 van de vorige eeuw. Ook nu nog blijft het H.-Hartcollege regelmatig investeren in nieuwe, betaalbare werken vanuit de idee dat jongeren v a n - daag gevoelig blijven voor frisse, mooie kunstwerkjes. Dit beleid re- sulteert in een fraaie collectie van voornamelijk litho’s van

naoorlogse Belgische en buitenlandse kunstenaars. De leerlingen maakten hieruit een selectie (waarbij

‘rood’ letterlijk en figuurlijk de ‘rode draad’ is). De zesdes redigeerden een originele catalo-

gus en bespraken verschillende technieken (litho’s, gouaches, lino’s, olieverf…). Ze

werkten een PR-plan uit waarbij het de bedoeling is om zoveel mogelijk leerlin-gen te betrekken. Als teaser kregen alle leerlingen het bezoek van de zesdes die hen een rode (snoep)draad gaven.Hieronder geven we graag een aan-tal persoonlijke interpretaties van of impressies over een aantal van deze werken die nu in de centrale inkomhal

tentoongesteld zijn.

DE RODE DRAAD...

76 77

BROEDERLIJK DELEN 2012Acties Broederlijk Delen 2012

Elk jaar steken de leerlingen van onze school ook hun schouders onder al-lerhande initiatieven ten voordele van Broederlijk Delen. Hierbij zijn een aantal klassiekers zoals het (h)eerlijk ontbijt, het Swingpaleis en allerlei sportinitia-tieven, maar ook nieuwe acties die echt op kruissnelheid beginnen te draaien. We hebben dit jaar ongeveer een derde meer verzameld door al deze even-ementen en dank zij de inzet van zovelen. In naam van de lokale bevolking in Ecuador van harte dank! Hieronder volgt een kort overzichtje van de financiële resultaten, kwestie van mee te zijn.De sportwedstrijden brachten samen € 360,6 op (€ 93.5 op het internaat en met de opvoeders € 267.10). De (h)eerlijke ontbijten blijven een succes – een op drie van onze leerlingen heeft eraan deelgenomen; we gebruiken eerlijke producten uit de wereldwinkel. Opbrengst: € 3790, 29. Met het Swingpaleis bereiken we vooral de leerlingen van de eerste en de tweede graad; dit initia-tief bracht net 200 Euro op.Ook de leerkrachten doen hun duit in het zakje; de leerlingen sluiten erbij aan. De koffiestop bracht in totaal 233,31 Euro op. Elk jaar organiseren een aantal opvoeders ook een “centjesactie”. Alle koperen centjes (1, 2 of 5 cent) worden gespaard en leveren een kleine bijdrage van 39,70 Euro. Vooral de Collegerun is een groeier. Alle leerlingen en leerkrachten die deelnamen liepen maar liefst 4 572,13 Euro bij elkaar. Een puike prestatie die een dikke proficiat waard is. In totaal schreven we 9 196,03 Euro over op de rekening van Broederlijk Delen. Een dikke dank-je-wel aan allen!

De werkgroep Hakuna Matata

Hakuna matata

78 79

OVERLIJDENS

Maart

07-03-2012 Mevrouw Georgette Willaert, grootmoeder van Lisa Joseph (6LT)15-03-2012 De heer Georges Vanthuyne, grootvader van Yoica Delombaerde (6EC)24-03-2012 De heer Jordaan De Waele, grootvader van Pauline Defever (2MG)24-03-2012 De heer Maurice Viaene, grootoom van Jonas Withouck (3HT)28-03-2012 Mevrouw Annie Callens, grootmoeder van Kilian Verspeelt (6EB) en Ella Verspeelt (4E4B)31-03-2012 De heer Paul Van Laeke, schoonvader van Luc Defoor (oud-collega)

April

08-04-2012 De heer Frans Verschuere, grootvader van Jarne Clarysse (3W1)11-04-2012 De heer Marc Kint, grootvader van Michelle Leroy (4HT)14-04-2012 Mevrouw Nicole Callens, grootmoeder van Alex Coppejans (4E5B)15-04-2012 De heer Filip De Tier, oom van Gilles Lavent (5TE) en Milan Lavent (2MA)20-04-2012 De heer Gilbert Goeminne, grootvader van Eline Vanden Heede (5EB)21-04-2012 De heer José Verbeke, grootvader van Yaëlle Verbeke (4HA) en Livio Verbeke (1MF)21-04-2012 De heer Walter De Blanck, grootvader van Nicolas Deschaeck (1HA)22-04-2012 De heer Walter Vandendriessche, grootvader van Gilles Baert (5LE) Mevrouw Maria Vanoutrijve, overgrootmoeder van Anthony Vandevoorde (6HB)24-04-2012 Mevrouw Anna Demeulemeester, moeder van Joseph Vanderbauwhede (oud-collega)

en grootmoeder van Ine Vanderbauwhede (6TE)26-04-2012 Mevrouw Clothilde Stevens, grootmoeder van Kobe Debosschere (6TE)30-04-2012 De heer René De Vos (oud-leraar)

Mei

01-05-2012 De heer Noël Saelens, oom van Dieter Saelens (6EE)08-05-2012 De heer André Deschodt, grootvader van (de echtgenoot van) Audrey Goesaert12-05-2012 Mevrouw Jeanne Van Bochaute, grootmoeder van Anke Van Nieuwenhuyse (leerkracht)14-05-2012 Mevrouw Margaretha Desmet, grootmoeder van Michiel Vroman (5LT)16-05-2012 De heer Willy Coussement, grootvader van Alessio Mauroo (4L5B)20-05-2012 De heer Frans Nolf, grootvader van Jean Leroy (3HB)25-05-2012 De heer Pierre Vanderhaeghen, grootvader van Robbe Himpe (1LE)31-05-2012 Mevrouw Jacqueline Coppens, grootmoeder van Phebe Dewaegemaker (5LT) en Orphée Dewaegemaker (2LC)

GEBOORTES

April

12-04-12 Loek Alders, zoontje van Karen Decock (leerkracht) en Roy Alders16-04-12 Janne Droissaert, dochtertje van Lot Decoene (leerkracht) en Dennis Droissaert

27-04-12 Thieu Dujardin, zoontje van Ine Corteville (leerkracht) en Bart Dujardin

80 81

Culture Club

In het kader van de V-dagen waren alle vijfdes op dinsdag 24 en donderdag 26 april, net voor de paasvakantie, te gast in het kamp van Breendonk. Het tweede luik van de pedagogische excursie ge-schiedenis ging door in het fraaie kasteel van Walburg in St.-Niklaas. Daar mochten we het toneelstuk ‘Adress Unknown’ gaan bekijken. Dit ging over de correspondentie en de relatie tussen een jood in de Verenigde Staten en een Duitser met groeiende nazisympathieën.We vroegen aan een aantal vijfdejaars om hun impressies van deze excursie te geven.Het weer was uitermate geschikt om Breendonk te bezoeken : donker en grauw. Vanaf de ingang was de sfeer beklemmend en dit bereikte a.h.w. zijn ‘hoogtepunt’ in de folterkamer. Dit bewees nog maar eens hoe wreed WOII en de concentratiekampen waren. Daarna gingen we naar Sint-Niklaas om het toneelstuk ‘Adress unknown’ te bekijken. Een beklemmend verhaal over hoe de relatie ve-randert tussen een Joodse Amerikaan en zijn Duitse vriend, Max en Martin. Dit toneelstuk gaf WOII een concreter en persoonlijker gezicht: een beklijvende ervaring die je als jongere toch wel eens doet nadenken! (Le Noir Lara, 5 LT)Het fort van Breendonk is grotendeels bewaard gebleven en deed ons soms aan de grond genageld staan als we zagen hoe de mensen in erbarmelijke omstandigheden moesten werken. De verha-len die de gids vertelde, waren aangrijpend en zorgden voor vele stiltes en verbaasde blikken. Het toneel, voorafgegaan door een quiz over WOII, was een mooie afsluiter van deze interessante dag. (Phebe Dewaegemaker, 5 LT)De uitstap naar Breendonk was een aparte ervaring. Het fort van Breendonk, nog in heel goede staat, was compleet anders dan ik het me had voorgesteld, maar toch blijft het impressionant. Het fort is nog altijd getekend door de gruwelen die er plaats hebben gevonden. Niemand mag vergeten wat daar gebeurd is, het is belangrijk dat de mensen dit weten, vind ik. Overigens hadden we een uitstekende gids die bij elk plekje wel iets te vertellen had. Het tweede deel - de toneelvoorstelling “Adres onbekend” - vond ik persoonlijk minder leuk, de inleidende quiz was wat langdradig. Het stuk was wel goed geacteerd en ze hebben hun uiterste best gedaan om het ons zo aangenaam mogelijk te maken. Het was een geslaagde uitstap. (Tijl Van Heuverbeke, 5 W1)

ONZE ‘KAMP’ ERVARINGEN

82 83

84 85

86 87

Op donderdag 3 mei zijn we met enkele klassen naar Aubéchies geweest. We heb-ben die dag veel bijgeleerd. Vooral voor de historische zielen onder ons was het heel interessant. Ook bij de vier demonstraties hebben we veel plezier beleefd. Alleen jam-mer dat het weer niet meezat!Lara Vromman (1MB)Ik vond het heel leuk en interessant! De bouw van de prehistorische huizen en de Romeinse villa’s zegt me wel iets. Het was verbazingwekkend om te zien hoe je vuur maakt of hoe je ijze moet smeden of … Ik heb in de souvenirwinkel zelfs een set ge-kocht om zelf vuur op prehistorische wijze te maken! Heel leuk dus…Andreas Moerman (1MB)

rugbyveld, de tribune en de vele andere sportvelden heel indrukwekkend. Al heel snel in deze week vertrokken we richting Krugerpark, het grootste en bekendste nationale wildpark van Zuid-Afrika. We maakten eerst nog een tussenstop in Loskopdam, een prachtig domein waar we een boottocht maakten op het meer en ons eens konden ontspannen bij het zwembad tussen de aapjes, met een prachtig uitzicht. Die avond was er een gezellige barbecue met daarbij het vertellen van verhaaltjes, zowel in het Nederlands als in het Afrikaans (wat trouwens helemaal niet moeilijk te verstaan is). Het Krugerpark zelf was het hoogtepunt van ons verblijf. Dagelijks vertrokken we op safari met de bus en zagen schitterende dieren van dichtbij. Velen van ons zagen de ‘Big Five’! Vooral de safari’s in de typische jeeps zullen we nooit vergeten. De gidsen zagen echt alles en leerden ons heel veel bij. Zonder gidsen zouden we ongetwijfeld de helft niet hebben gezien. Het is een echte oefening in leren aandachtig kijken en observeren. De hutjes waarin we sliepen, samen met de impala’s en aapjes op ons slaap-domein maakten het helemaal af en na een paar prachtige uitzichten en schitterende dagen keerden we heel tevreden naar de gastgezinnen terug. We hadden niet alleen veel gezien maar kregen ook heel wat uitleg wat ons meer inzicht gaf op de conserva-tie van natuur in Afrika, zowat het thema waarrond we gewerkt en geleefd hebben daar in het zuiden van Afrika.Tijdens onze tweede week werden we elke dag naar andere plaatsen gebracht, en was de variatie aan activiteiten heel groot. We bezochten niet alleen musea en monumenten (bv. het Voortrekker Monument), maar ook het stadion van de Blue Bulls, een gigan-tisch rugbystadion! Ook onze uitstap naar Lesedi Village, een typisch Afrikaans dorp, was zeker de moeite waard! Iedereen kreeg een tamtam in de handen en met een paar toffe danspasjes van Philine en Mathieu zat de sfeer er goed in! Op onze laatste dag allemaal samen trokken we nog naar een cheetah farm, waar we de kans kregen om een cheetah te strelen. Ook na de uitstapjes was er telkens iets gepland; feestjes, cinema, barbecue enz. De laatste dagen spendeerde iedereen nog apart met het gastgezin en toen kwam er helaas een einde aan ons fantastische verblijf in Zuid-Afrika… Onze algemene indruk… Onze Zuid-Afrikaanse gezinnen waren heel gastvrij, ze zorgden ervoor dat we ons echt thuis voelden. Ze wilden ons hun land laten zien, ons veel leren en waren elke avond erg benieuwd naar onze avonturen van die dag. Vooral hun trotse houding viel ons, hun land is hun trots. Hetzelfde gold ook voor hun school, zij prijzen ze de hoogte in: een schoollied, verschillende schoolteams en sportwedstrijden dragen hiertoe bij. Ook het grote respect voor elkaar viel op bij onze Zuid-Afrikaanse vrienden. Zoals wij elkaar bijvoorbeeld wel eens een duwtje zouden geven, dat zouden zij nooit doen, ook al is het maar voor de grap. Door hun actieve levensstijl hebben ze ook een enorme eetlust! Na schooltijd gaan ze allemaal rechtstreeks naar de sportvelden, om daar nog een paar uurtjes te trainen. Alles staat er in teken van de sport, de jongens kiezen vaak voor rugby en de meisjes spelen bijna allemaal hockey.Het waren twee fantastische weken en de herinneringen zullen ons nog lang bijblijven! Wij kijken al enorm uit naar hun terug-

Op 24 maart vertrokken we met 23 vijfdejaars onder begeleiding van leerkrachten Inne Vandevenne en Frank Van Loocke richting Zuid-Afrika voor een onvergetelijke uitwis-seling van 2 weken. Een uitwisseling met een school in de buurt van Johannesburg in het verre Zuid-Afrika doet sommigen misschien de wenkbrauwen fronsen. Toch ligt het in de visie van het H.-Hartcollege waarbij we voor onze jongeren grenzen willen verleggen door de wereld te verkennen en zo zichzelf tegen te komen en eigen talenten te ontdekken. We proberen de kostprijs laag te houden en beklemtonen ook telkens dat geen enkele leerling ver-hinderd mag zijn om deel te nemen door de prijs alleen. Indien dit een probleem zou zijn, dan kunnen we – in onderling overleg – zeker een oplossing vinden. Bovendien steken de leerlingen de handen uit de mouwen om zelf een behoorlijk budget bij elkaar te krijgen, zodat de prijs gedrukt wordt. En we streven er ook naar om een sociaal project te ondersteunen in Zuid-Afrika zelf. Voor het programma in België doen we ook een beroep op al hun talenten en op een grote inzet om als goede ambassadeurs van het H.-Hartcollege hun gasten te ontvangen. Tijdens de excursie in Zuid-Afrika willen we voor volgende edities zeker nog meer klemtoon leggen op de uitwerking van een stevig project. Dat biedt zeker nog kansen tot het creëren van een extra meerwaarde die we in alle internationale projecten op onze school beogen.Op 1 juni hadden we een boeiend gesprek met enkele van onze Afrikareizigers. En een aantal van hen beschreef ook hoe hun reis verlopen is…

De ontvangst in Johannesburg was heel hartelijk. Onze uitwisselingsstudenten wachtten ons vol en-thousiasme op met spandoeken en ballonnen. Na een middagje bij het gastgezin, vertrokken we de volgende morgen (weliswaar zonder de uitwisselingsstudenten) richting Sun City. Dit is een resort zoals Center parks, waar we een fantastische eerste dag beleefden. Op onze tweede dag gingen we samen met onze studenten naar de les in de Eldoraigne Hoërskool. Deze school heeft ongeveer 1400 leerlingen en ligt in de buurt van Pretoria en Johannesburg. De leerlingen dragen allemaal een groen uniform en dat is al een opvallend verschil met onze Vlaamse scholen. Qua infrastructuur waren vooral het grote

88 89

komst en raden iedereen aan om ook aan de uitwisseling met Zuid-Afrika deel te nemen!Joris Vercruysse, Gilles Baert, Jorick Van Quickenborne en Anna-belle Holvoet (allemaal leerlingen uit 5LE) Wat is hen het meest bijgebleven van hun reis? Zeker het land zelf met zijn prachtige landschap, de overweld-igende natuur, de uitgestrektheid van het land. De Zuid-Afri-kanen zijn zeer fier op hun land – ze hebben een zekere vorm van chauvinisme die wij als Belgen zeker niet kennen. Maar ze zijn bijzonder gastvrij en positief gestemd, open ook. Zowel op school als in hun omgeving zijn ze zeer competitief ingesteld. Je merkt dat bv. door het groot belang dat gehecht wordt aan sportcompetities tussen scholen onderling. Het lijkt soms wel een echt professioneel circuit. Wat ook opgevallen is, is dat veel Zuid-Afrikaanse gezinnen erg gelovig zijn. Zo zijn sommigen van ons meegegaan naar een vi-ering op zondag, meestal bij protestanten. Het gaat er levendig en geanimeerd aan toe met zang en zo. Ook wordt er veelal aan tafel gebeden: iedereen geeft mekaar de hand en men spreekt spontaan een dankgebed uit. Dat is een vreemde ervaring voor velen van ons geweest. Zijn jullie veel in het gastgezin geweest?Dat hangt sterk af van gezin tot gezin. Maar eigenlijk zijn we wel veel op pad geweest omdat zij ons hun mooie land willen tonen. Maar wat we gezien hebben is dat er toch wel een heel groot contrast bestaat tussen de villa’s en huizen waar wij verbleven en de vele krottenwijken die je toch wel veel ziet. Er is nog een groot probleem, economisch. De gezinnen waar we verbleven waren blanke gezinnen en de bedienden waren zwarten. Over apart-heid is niet zoveel gesproken en we vinden het spijtig dat we

90 91

92 93

Jazeker, we kijken er al erg naar uit. De leerkrachten en directeur zijn al druk bezig met de voorbereiding van het programma. Aangezien we zelf zoveel hebben mogen verken-nen in hun land, willen we hen ook een stukje van Europe tonen. Met Brussel, Brugge, Oostende en Gent hebben we in eigen land veel in petto. Maar we gaan ook een paar dagen naar Parijs waar we overnachten in een jeugdherberg en ook Amsterdam komt op het programma. Jean-Marie Noreillie, algemeen directeur in gesprek met Anton Godecharle, Julie Tavernier, Jorick Van Kwikenborne, Toon Mylle en Aaron Soenens.

b.v. het Apartheidsmuseum in Johannesburg niet bezocht hebben. De blanken ondervinden nu precies een omgekeerde apartheid – de politieke klasse is overwegend zwart of gekleurd en zorgt ervoor dat er wel wat problemen zijn. Sommigen zijn door zwarte townships gereden en daar werden we toch getroffen door de extreme armoede. Toch zijn er ook positieve signalen?Jazeker, we zijn zo bv. naar een voetbalwedstrijd geweest in Soccer City. Het publiek was overwegend zwart. Er was heel veel ambiance en toen wij met onze groep begonnen te zingen om de sfeer erin te brengen, reageerden zij zeer joviaal. Zij waren heel vriendelijk en gingen vriendschappelijk met ons om. Jullie hebben het over de natuur. Vertel eens…Het Krugerpark is echt de max. We hebben bijna allemaal de ‘big 5’ gezien, echt super. En toen we de eerste keer op sunset drive gingen, barstte er een echt onweer los met bakken regen uit de hemel en gigantische bliksemschichten. Omdat we slecht weer hadden, mochten we het ’s anderendaags nog eens overdoen. Het is onvoorstelbaar om al die wilde dieren daar zo overvloedig in de vrije natuur te zien rondlopen. Spannend en magnifiek!Hoe zit het met de groep?De Zuid-Afrikanen zelf kenden mekaar niet zo goed wanneer ze aan de uitwisseling begonnen. Het zijn daar meer kleine groepjes. Maar tijdens de uitwisseling is het echt uitgegroeid tot een super vriendengroep die goed aan mekaar hangt. We kijken er al naar uit om hen weer te ontmoeten. Gelukkig hebben we via skype, facebook, mail of brieven veel contacten met elkaar.Ook onze groep Vlamingen vanuit het college is echt naar mekaar toe gegroeid. Een mooie ervaring. We zijn zelfs nadien nog eens gaan bowlen om weer wat herinneringen op te halen. Het is een zeer joviale groep geworden. Het afscheid in Jo’burg was ook heel emotioneel, er waren veel tranen bij… En Eldoraigne Hoërskool? Anders dan het H.-Hartcollege? Helemaal anders, niet te vergelijken. Vooreerst is er het Afrikaanse ritme – alles veel meer op het gemak, zonder de stress die wij in Europa kennen. Ze staan wel vroeg op, zelfs als ze laat in hun bed zitten, dat wel. De leerlingen dragen een uniform en eigenlijk hadden we verwacht dat het daardoor ook een strenge school zou zijn; maar toch gedragen de leer-lingen zich veel vrijer in de lessen. Er zijn er zelfs die tijdens de les iets eten, even rechtstaan of muziek beluisteren, stel je voor! Blijkbaar zijn er ook andere normen: iemand met 40% is zelfs geslaagd voor een bepaald vak.En dan is er natuurlijk de campus zelf: er zijn de enorme sportvelden met tribunes, zoals bij de sportclubs bij ons. De gebouwen zelf zijn ouderwets en sober. En op de speelplaats hangt een groot bord met de grote waarden waarvoor de school staat. Dat hebben wij bij ons ook niet!En nu…. uitkijken naar eind september, begin oktober wanneer ze terugkomen?

94 95

Prijsbeesten

Internationale vertaalwedstrijd

Net zoals vorig schooljaar was ook dit jaar het H.-Hartcollege weer met een kleine delegatie aanwezig op het Certamen Lucretianum Internazionale in Napels. Tim Deley (6GL) en Jens Desmet (6LW) namen er deel aan deze internationale vertaalwedstrijd Latijn. Ze kregen teksten van de epicurische filosoof Lucretius over het epicur-isme: deze moesten zo accuraat mogelijk vanuit het Latijn naar het Frans of het Engels vertalen. Dit jaar vond de wedstrijd plaats op donderdag 20 april. Dit keer kregen de vertalers een pittig fragment uit Seneca Minors filosofische werk. Hierin hield deze filosoof een pleidooi voor een goed onderscheid tussen de in zijn ogen ‘echte’ epicuristen en de hedonistische hypocrieten, die zich van Epicurus’ gedachtegoed bedienden om er een slechte levensstijl te rechtvaardigen. De moeilijkheidsgraad van het Latijn viel goed mee. Wellicht verklaart dit waarom wij de eerste (Tim) en tweede (Jens) plaatsen behaald hebben. Maar natuurlijk hebben we in Napels, deze schitterende Zuid-Italiaanse stad aan de Middellandse Zee met zijn legendarische baai waar we ook bekende eilanden als Capri vinden, niet alleen vertaalwerk gepresteerd. Geluk-kig was er ook wat tijd en ruimte voor ontspanning en voor verkenning van de streek. Samen met onze bege-leidende leerkracht, meneer Kemseke, brachten we een bezoek aan het Museo Archeologico Nazionale. Dit is het tweede grootste van Italië dat wereldwijde renommee geniet om de bewonderenswaardige collectie antiek beeldhouwwerk die er een onderdak heeft gevonden. De collectie is inderdaad indrukwekkend (hoewel het jammer is dat het gebouw dat de collectie huisvest in zo’n bedroevende staat is). Het beklimmen van de Vesuvius, eveneens op donderdag, was een minder groot succes, vanwege de sterke wind en mist. ‘s Anderendaags, na het afscheid van de gastgezinnen, maakten we nog een aangename ochtendwandeling door het centrum van Napels en… jawel keerden wij Napels alweer de rug toe. Tot volgend jaar, met andere deelnemers? Jens Desmet (6 LW) en Tim Deley (6 GL).

CERTAMEN LUCRETIANUMINTERNAZIONALE, Napels, 19-21 april 2012

96 97

Fotogeniek

Fotogeniek

6de Informaticabeheer6de Wetenschappen-Wiskunde, Economie-Wiskunde, Talen-Wiskunde

Het gevoel dat ik zal hebben als ik de school verlaat, is in de eerste plaats het verlies van warmteIk snakte naar het ein

de van mijn

dagen hier, tot ik terugdacht aan

alle belevenissen op het college

98 99

Na de paasvakantie trok een delegatie leerlingen naar Bolzano op uitwisseling. We vroe-gen hen om een dagboek bij te houden over het Italiaanse leven daar. Dolce far niente onder een Italiaanse zon met een pasta en Chiantiwijn? Oordeel vooral zelf…Bij de start worden we op het Realgymnasium hartelijk verwelkomd door de directeur. We kunnen uit drie projecten kiezen: drama, graphic art of journalism. Elke groep heeft in principe dezelfde doelstelling: plaats Italië en België in eenzelfde kader. We gooien ons meteen in het ge-kozen project. Na deze eerste grote inspanning worden we voor een oriëntatiezoektocht naar het stadscentrum gelokt. Ons gezamenlijk middagmaal wordt natuurlijk een pastagerecht. In de na-middag hebben we een rustmoment in het park: zonnetje, fris windje, zacht groen gras, een goede siësta. Na de powernap genieten we van een toffe competitie minigolf, waarbij het moeilijkste is om het balletje niet kwijt te geraken. Werkelijk een mooie spitsafbijter in Bolzano!Twee dagen later verzamelen we aan de school voor een lange busrit naar het Gadertal, het hart van de Dolomieten. Daar bezoeken we het museum van de urs ladinicus. De beloofde bergwandeling was ei-genlijk een klein uurtje wandelen langs een dalrivier, met kunstwerken langs de weg. Het is tamelijk koud, het regent af en toe, op het pad ligt hier en daar nog sneeuw of ijs. De boeren van het dorpje St. Kassian waar we wandelen, hebben de vreemde gewoonte om overal mest te spuiten, wat maakt dat er van frisse lucht geen sprake is. In het dorp eten we een plaatselijke snack.’s Avonds is er voor allen een familieavond.

Dag 5 - donderdag 19 april 2012Vroeg uit de veren, klaar voor een mooie dag. Het wordt een dag om te werken. Wij krijgen performance-, zang- en dansoefeningen in onze workshop drama. Na heel wat zwoegen en zweten verdienen we wel een heerlijke pizza Margharita. Terwijl veel Belgen ons land vertegenwoordigen tijdens een spelletje voetbal, ge-nieten wij van de heerlijke zon. Dan kunnen we er weer met volle kracht tegenaan. Omstreeks 15 uur eindigt onze workshop en we trekken allemaal samen naar een terrasje. Een fris drankje doet deugd. Thuis kunnen we ons nog even opfrissen, voor de ouders ons hoog in de bergen ( 1250m) naar de sterrenwacht ‘Max Vallier’

CIAO BELLA!

100 101

brengen. Jammer genoeg zijn er te veel wolken om sterren te zien. We krijgen wel een uitvoerige inleiding , een blik op de grote telescopen en tenslotte machtige beelden van onze kosmos. Dan wordt het hoog tijd om in ons warm bedje te kruipen, want er staat ons nog een belangrijke dag te wachten. Het is in elk geval al een week om nooit te vergeten! Ciao bella!

Ophelia en Yana

Dag 6 - vrijdag 20 april 2012Vandaag werken we ons project af. Na veel repeteren halen we eindelijk resultaat. In alle workshops stijgt de deadlinekoorts. We vertrekken even naar huis om ons op te frissen want om 17.30u. worden we terug op school verwacht. Terwijl enkele moeders het buffet klaarzetten, oefent iedereen voor de laatste keer zijn presentatie. Om 19 uur komen alle gasten het auditorium binnen: oud-ers, leerkrachten, broers en zussen… Onze show start met de presentatie van onze journalisten, ze hebben een prachtig maga-zine ontworpen met foto’s en mooie herinneringen voor later. Dan komt de ‘graphic art group’ met een verbazende presentatie over bezienswaardigheden in België en Italië, en dit in 3D! De drama group heeft een collage gebouwd rond ‘encounter at school’: negen korte scènes met dans , muziek en zang verweven. Na deze drie presentaties en een warm applaus mogen we aanschuiven aan een hemels buffet. Om de dag super af te sluiten trekken we samen naar de ‘Juwel Dance Club’, een discotheek waar we met z’n allen de pannen van het dak dansen!! Axelle en Marline

102 103

MOEZELEN IN TRIERHet is elk jaar weer een boeiende uitdaging om onze vierdejaars, na hun onvergetelijke tweedaagse naar wereldstad Londen in het derde jaar, enthousiast te maken voor de excursie naar Trier. Trier? In Duitsland? Veel leerlingen horen het dan ook bij de eerste aankondiging van de schooluitstap donderen in Keulen. Maar wees gerust, des te groter is hun enthousiasme als ze Trier hebben leren kennen. Ook dit jaar weer zijn alle vierdejaars de stad in Rheinland-Pfalz en de omgeving gaan verkennen. Enkele leerlingen omschreven de excursie als ‘een gezellig samenzijn met de klas’, ‘hele leuke sfeer’, ‘nooit gedacht dat Duitsland zo mooi kon zijn’ …Trier is de oudste stad van Duitsland. Keizer Augustus gaf in 16 v.C. de opdracht om Augusta Treverorum te bouwen als hoofdstad van de regio. Pas in de vierde eeuw n.C kende Trier onder Constantijn de Grote zijn grootste politieke betekenis in het Romeinse Rijk. Op vandaag zijn de sporen uit die tijd nog duidelijk zichtbaar in de stad. De leerlingen van 4 Handel-Talen maakten voor ons volgende top 3 van bezienswaardigheden in Trier:Met stip op de eerste plaats: het amfitheater. Dat is het oudste nog bewaarde Romeinse gebouw in de stad. Hier vonden dieren- en gladiatorengevechten plaats. Er was plaats voor 20.000 toeschouwers. De Porta Nigra (zwarte poort) staat op twee en is misschien wel het meest herkenbare monument van Trier. Het was in elk geval de vaste plaats van afspraak tijdens de excursie. Zoals de naam al doet vermoeden was de Porta Nigra één van de toegangspoorten tot de stad.Tot slot is ook de Dom, de kerk, een aanrader. Dit jaar lokt die opvallend veel bedevaarders. Want na 16 jaar is de ‘Heilige Rock’ er opnieuw te bewonderen. Volgens de overlevering is dat een stuk van het gewaad van Jezus Christus. De moeder van Constantijn de Grote zou het naar Trier meegebracht hebben. Tijs Neirynck, leraar Nederlands en eindredacteur

104 105

106 107

Kalender

Deze keer geven we ook al de vakanties, vrije dagen en geplande activiteiten voor hetschooljaar 2012-2013 mee. Interessant om ook de gezinsvakanties te plannen.

Juni 2012

25 Deliberaties zesdejaars26 Deliberaties 1 tot en met 5dejaars27 Deliberaties tot en met 5dejaars 19:30 uur Proclamatie zesdejaars28 Deliberaties 1 tot en met 5dejaars29 Rapporten en individuele gesprekken 14 tot 18 uur oudercontacten

Juli - augustus 2012

11 juli tot 15 augustus: sluitingsperiode van de school20 Bijkomende proeven21 Bijkomende proeven29 Kick-off nieuwe leraren31 Afhalen handboeken 18:30 uur Welkom nieuwe internen - infovergadering

September 2012

1 Afhalen handboeken (voormiddag)3 Eerste schooldag 2012-2013 12:00 uur: middagmaal en spelnamiddag eerstejaars12 Spelnamiddag tweedejaars27 Sportdag 3de graad

Oktober- november 2012

1 Vrije dag4 Sportdag 1ste en 2de graad13 Oud-leerlingendag voor wie 5, 10, 15, 20, 25 en 30 jaar geleden afstudeerde25 Bedrijven Event HHC26 Pedagogische studiedag29 tot 4 oktober: HERFSTVAKANTIE

December 2012

18 Evaluaties kerstexamens19 Evaluaties kerstexamens20 Uitdelen rapporten en oudercontacten

21 Evaluatie didactisch beleid en leerlingengesprekken22 Begin kerstvakantie

Januari 2013

6 Einde kerstvakantie23 Groot Collegedictee24 Gedichtendag 2013

Februari 2013

9 tot 17 februari: KROKUSVAKANTIE22 100 dagen

108 109

Maart 2013

28 Predeliberaties (leerlingen vrij)39 Afhalen rapporten 1-4; 3de graad: pedagogische excursies

April 2013

1 tot 14 april: PAASVAKANTIE

Mei 2013

1 vrije dag4 Infodag nieuwe leerlingen9 Vrijaf: O.-L.-H.-Hemelvaart (verlengd weekend)20 Vrijaf: Pinkstermaandag (verlengd weekend)24 Infoavond nieuwe leerlingen

Juni 2013

25 Deliberaties zesdejaars26 Deliberaties 1 tot 5dejaars 19:30 Proclamatie 201327 Deliberaties 1 tot 5dejaars28 Deliberaties en oudercontacten

Kalender

Op het einde van mijn 6de Handel stond ik voor de keuze: “wat volgend jaar studeren?” Ik ging net zoals iedereen naar de infobeurs en keek eens rond op het internet, maar ik vond mijn ding niet. Eigenlijk was ik nog niet klaar om te studeren, ik was nog niet volwassen genoeg. Mijn studies zouden een regelrechte ramp geweest zijn als mijn ouders niet met het idee kwamen om een jaar naar het buitenland te gaan om mijn talen intensief te leren. Eerst was het plan om 3 maand Engels, 3 maand Duits en 3 maand Frans te leren. Maar aangezien mijn Engels niet zo slecht was als mijn andere talen is het 6 maand Duitsland en 3 maand Frankrijk geworden. Toen ik in Berlijn aankwam, had ik toch een beetje een dubbel gevoel; ik moest alles achterlaten en van nul beginnen. Ik had zelfs een nieuw gezin. Mijn gastmoeder en haar dochter in Berlijn waren altijd heel vriendelijk en aangenaam. Ik had 5 uur per dag Duits ( van 9 uur ’s morgens tot 14 uur in de namiddag). Daarna was ik vrij en kon ik doen wat ik wou: de stad bezoeken, iets gaan drinken met vrienden, etc. Het mooie aan deze ervaring was dat ik niet alleen de taal leerde maar ook de cultuur en nieuwe mensen leerde kennen! Op het einde van mijn 6 maand Duitsland hoefde ik niet meer te denken over hoe ik iets zei, het kwam vanzelf. Eens je in het land zelf bent, hoef je geen taalwonder te zijn om de taal te leren. In het college haalde ik altijd met de hakken over de sloot de helft voor Duits en Frans. Na Berlijn ging de reis dan La Rochelle, een havenstad aan de Atlantische oceaan. ’ s Morgens rook het in het huis niet alleen naar Franse baguettes, maar je voelde er ook de warmte en gezelligheid. In de stad heerste er een heel relaxte sfeer net zoals in de school. Ik leerde opnieuw mensen van over de hele wereld kennen. In mijn Duits en Frans gastgezin was ik nooit de enige student. In Duitsland zat ik eerst een maand bij een Zwitsers meisje, daarna verbleef er 3 maand lang een Zwitser. In Frankrijk had ik 2 broers: een Zweed en een Spanjaard met Zuid-Amerikaanse origine. Al bij al het is een prachtige ervaring waarbij ik heel veel geleerd heb. Niet alleen de talen, maar ook andere vaardigheden zullen in mijn verdere leven nog van pas komen. Klaus Clarysse, oud-leerlinge 6HC (2010-2011)

110 111

WELKOM OP DE PROCLAMATIE 2012 Welkom op de proclamatie!

Op woensdag 27 juni 2012 houden wij onze proclamatie voor de leerlingen van het 6de jaar die dit schooljaar afstuderen. Waar dit vroeger vooral een officieel en formeel gebeuren was met afroeping van namen en zo, is dit de laatste jaren geëvolueerd tot een mooi evenement waarbij de inbreng van de leerlingen dit tot een heel stemmige en warme afsluiter maakt van hun middelbare schooltijd.

We starten om 19.30 uur in de sportzaal. Alles bij elkaar verwachten we tussen de 800 à 900 personen op dit afscheidsfeest – het wordt dus langzamerhand een mega-evenement dat goed voorbereid moet worden. Naast de obligate speeches én de prijsuitreiking, is er ook heel wat muziek en dans gebracht door de leerlingen zelf. Zo wordt het ook letterlijk ‘hun’ feest. De namen worden nu niet meer afgeroepen, maar ze worden geprojecteerd op groot scherm terwijl de directeurs van het H.-Hartcollege een aantal prijzen per klas bekendmaken. Het gaat om de prijs voor de laureaat, voor de hoofdvakken en voor een verdienstelijke leerling per klas of klasgroep. Klasgroepen hebben dezelfde klastitularis.

We zijn bijzonder blij dat ook dit jaar heel wat leerlingen hun medewerking verlenen. Graag vermelden we daarom de namen van de leerlingen die zich geëngageerd hebben om hun talenten te tonen op dit afscheidsfeest van de laatstejaars.

Anouk Vandenbogaerde (6 W1) en Domien De Coninck spelen samen saxofoon met “Mise en sax”, een stuk van studenten saxofoon aan het Lemmensinstituut te Leuven. Hanne Vanden Berghe (6 EC) zingt “My immortal” van Evanescene onder pianobegeleiding van Lena Chatchatrian (6 EC). Brecht Roose (6 W1) en Robbe Van Assche (6 TE) gaan er wellicht wat harder tegen aan met “Nothing else matters” van Metallica. Naast zang en muziek tonen Ine Dhont (6 HB) en Sivilay Phavongxay (6 ST) hun danstalenten met een mix van verschillende stijlen. Annelore Vandewalle (6 LW) en Ning De Baere (6 TW) tonen met ‘9 Crimes’ van

Flightless bird American Mouth wat ze kunnen op piano en dwarsfluit. Hendrik Hugens (6 W2) laat ons nogmaals genieten van zijn muzikale talenten op piano met Waltz opus 62 nr 2 van Frédéric Chopin.

Diezelfde Hendrik en Lukas Puttemans (6 LT) samen met leraar Frank Van Loocke zingen ‘My Way’ van Frank Sinatra. En als klap op de vuurpijl mogen wij nog een keer genieten van een stukje dat leerlingen uit het 4de, 5de en 6de jaar brachten op de spetterende voorstelling van Faces. Een hele groep leerlingen zingt en begeleidt ‘The man who can’t be moved’ van The Script: Andreas Van Waeyenberge, Robbe Van Assche, Hanne Vandenberghe, Thomas Bossuyt, Lukas Puttemans, An-Sofie De Vriese, Anne De Meyst en Lena Chatchatrian uit het 6de jaar, Joris Vercruysse en Judith Fierens uit het 5de jaar samen met Fran Verlinden uit het 4de jaar.

Beste leerlingen, alvast bedankt voor jullie inbreng! Jullie zijn het levende bewijs dat het H.-Hartcollege de lat niet alleen hoog legt voor de academische prestaties, maar ook ruimte en tijd biedt om al jullie andere talenten te ontplooien.

Jean-Marie Noreillie, directeur

112 113

TRAMPOLINE IN ZWEDEN!Op basis van onze inzet en motivatie op training, werden er van onze club 7 gymnasten uitgekozen om mee te doen aan de Frivolten Cup in Zweden, een internationale wedstrijd voor trampoline en dubbel-mini trampoline, met deelnemers uit o.a. de USA, Rusland, Denemarken, Portugal, Griekenland, Tsjechië, België, Duitsland, Neder-land, Letland, Canada, Finland en Groot-Brittanië. Omwille van een blessure en examens aan de universiteit haak-ten nog 2 deelnemers af en vertrokken we uiteindelijk met 5 meisjes en 2 trainers richting Herrljunga in Zweden. Na enkele trainingen daar ter plaatse kwamen we op dag 3 en 4 in actie en behaalden we met 4 van de 5 meisjes een finaleplaats (top 8). Enkel Jolien Quintijn (2GLA) had, na een fantastische eerste reeks, pech in haar tweede reeks en miste zo de finale. Zaterdagmiddag startten alle finalisten opnieuw vanaf 0 punten en zo werden het heel spannende finales. Uiteindelijk werd Emilie Holvoet (2GLA) 8e in de U13-14 , Annabelle Holvoet (5LE) 5e bij de Jun-iores meisjes en behaalde Sara Debacker (ex-leerling van het college) een bronzen medaille bij de U15-16! Onze 5e gymnast werd 4e in diezelfde categorie. De contacten met de vele verschillende nationaliteiten en het verblijf allemaal samen in een plaatselijk schooltje zorgden voor een onvergetelijke wedstrijd. De laatste dag brachten we nog een bezoekje aan Göteborg en daarna was het alweer tijd om het vliegtuig te nemen. Het was een sfeervolle en leerrijke ervaring!

Sport Short

BADMINTONProvinciaal kampioenschap niet aangeslotenen. Na de regionale voorrondes in Kortrijk mochten tien van onze leerlingen deelnemen aan de provinciale finale. Binnen dit grote deelnemersveld haalden heel wat leerlingen van onze schoolploeg prima resultaten. Astrid De Ketele won zilver en Soukaina Elouassif haalde als eerstejaar een mooie vierde plaats. Bij de jongens miniemen was er zilver voor Maxime Vandenhouten en brons voor Steven Bauters. De kadetten waren niet echt in hun dag maar bij de scholieren haalde Louis Lecluyse brons . Met dank aan Karen Cappaert en Nele Lapierre voor vervoer en begeleiding!Waregems schooltornooi: het jaarlijkse onderonsje tussen Hemelvaart en het college was eens te meer een gezellig badmin-tonfeestje voor de eerst graad. De jongens speelden thuis en wonnen vlot het ploegenklassement dankzij negen van de top tien plaatsen:Mathieu Seynhaeve (goud)Maxime Vandenhouten (zilver)Steven Bauters (brons)Kasper Van MedegaelElias Vanhoutte Gilles Kerckhove (OLVH)Nicolas ViaeneDries LamsMichel VergotteNicolas VergotteVier dappere HHWA meiden trokken naar het OLVH en gaven daar een ware demonstratie. Astrid De Ketele won voor Souk-aina Elouassif (zilver) en Laura Roose zorgde met haar derde plaats voor een volledig HHWA podium. Sterk! Julie Stockman haalde ook nog een mooie vijfde plaats op eenentwintig deelnemers. Ferme pluim voor onze badminton girls!West -Vlaams kampioenschap Badminton voor aangeslotenen. We waren present en haalden 5 medailles binnen. Gert Jan Devaere won (als eerstejaar) goud bij de eerste graad (miniemen). Marie Demeyere was de beste bij de miniemen meisjes en in dezelfde reeks haalde Suzanne Leman zilver. Bij de scholieren speelde Laurens Chantrie bijzonder sterk. Hij klopte een

114 115

Sport ShortTAFELTENNISBij de niet-aangeslotenen haalden drie leerlingen de provinciale finale: Maxime Vandenhouten, Michiel Beils en Kasper Van Medegael. Alleen Kasper kon zich doorzetten. Hij eindigde mooi op een derde plaats.

VOETBALHet laatste wapenfeit van de miniemen was de wedstrijd tegen Zedelgem die verloren werd met 6-2. Analyse van de coaches: te veel spelers haken op het laatste moment af zodat er telkens een andere ploeg op het veld staat. Niet bevorderlijk voor opbouw en continuïteit. Dank aan allen die toch hebben volgehouden of invielen!De kadetten wonnen in de Kardinaalsbeker nog twee keer. Tegen VHTI Brugge werd nipt gewonnen na penalty’s maar in de 1/8 finale werd Spes Nostra Kuurne makkelijk opzij gezet. De kwartfinale werd een triller van formaat: 3-3 na de reguliere speeltijd maar jammer genoeg uitschakeling via de penalty’s. In de 1/8 finale van de kardinaalsbeker haalden onze scholieren nog zwaar uit tegen Spes Nostra Kuurne (5-0) maar in de kwartfinale kregen ze het deksel op de neus bij de sportschool uit Meulebeke (3-1 ).Een oprecht woord van dank aan alle coaches en begeleiders van de voetbalploegen!Piet Benoit, leerkracht L.O.

hoger geklasseerde speler in de troosting en kreeg brons. Mathilde leman haalde zilver bij de meisjes scholieren. Karen Cappaert bracht ook Maxime Staelens nog veilig naar huis, waarvoor dank!Provinciaal kampioenschap badminton per ploeg in Roeselare (30/5). De miniemen jongens ( Wout Desimpelare, Mathieu Seynhaeve, Steven Bauters en Maxime Vandenhouten ) zorgden voor een stunt van formaat door het op papier veel sterkere Zwevegem te kloppen in een zenuwslopende finale. Na twee gewonnen en twee verloren wedstrijden was het puntjes tellen. Daarin waren onze jongens net iets beter want ze hadden gevochten voor ieder punt. Proficiat! De miniemen meisjes (Suzanne Leman, Celestien Vanwijnsberghe, Soukaina Elouassif en Astrid Deketele) kregen de overwinning cadeau wegens enige deelne-mers maar voor de gezelligheid klopten ze ook de cadetten ploegen van de andere scholen. Onze cadetten jongens (Rein Petré, Matthias Brutin, Alexander Demunster en Bram D’haenens) speelden zonder aangeslotenen en dat was wel iets te zwaar. De scholieren jongens (Maxim Lefebvre, Arthur Adams en Sander Musschoot) waren virtueel de sterkste ploeg maar doordat ze onvolledig waren (drie in plaats van vier spelers) werden ze niet opgenomen in de uitslag. Hartelijk dan aan de begeleiders Nele Lapierre en Brecht Vleirick.

116 117

DOMmellen IN KEULENNa Aken en Trier stond dit jaar nu ook de metropool Keulen op het ‘Duitse’ excursie-programma. Een bezoek aan de indrukwekkende Dom (Unesco-werelderfgoed!) werd natuurlijk als eerste activiteit na aankomst ingepland. Je kunt hem echt niet missen, de Dom is met zijn 157m hoge torens één van de grootste kerken ter wereld en tegelijk het meest bezochte monument van Duitsland. Onze leerlingen trotseerden de 509 treden om vervolgens te genieten van een prachtig – volgens sommigen eerder duizelingwekkend – uitzicht over Keulen. Vlakbij de Dom konden we een repetitie bijwonen van de Filharmonie, alvorens een welverdiende (wat een klim, die Dom) picknick te verorberen. Om het eten wat te laten zakken, volgde een bezoek aan het Ludwig-Museum en een boottocht op de Rijn. Sportief als we zijn, zat natuurlijk ook een 20 km lange fietstocht langs de Rijn in de tweedaagse vervat. Tijdens een stadszoektocht in groepjes konden de leerlingen de stad en haar eigenheden, zoals Huis 4711 (het bekende Eau de cologne) en de bombastische Hohenzollernbrücke verder ontdekken. Voor het grootste en waanzinnigste carnaval van Keulen waren we helaas een aantal maanden te laat, maar dat lieten onze leerlingen zeker niet aan hun hart komen!Kimberley Callens, leerkracht

118 119

WIST JE DAT?… Jonas Haerinck (5BI), Bert Durieux (5GL), Jasper Braeckevelt (6EE) en Klaas Vromant (6EC) mee de ruggengraat vormen van Chiro Aktivo in Wielsbeke? Zij hadden recent de handen vol toen circa 500 man voor hun jaarlijkse spaghettiavond opdaagde.… Luc Rogge (titularis 5W2), assistent-coach van tweedeklasser basketbalclub Waregem er stilaan aan denkt om de fakkel door te geven? Volgend seizoen wordt wellicht mijn laatste, stelt hij. Hij zou zich in de toekomst op het jeugdwerk richten.… Mario Lecluyze, leerkracht Nederlands, winnaar werd van het Groot Roeselaars dictee? Niettegenstaande het feit dat hij zich totaal niet voorbereidde, maakte hij in de proef slechts twee fouten. Daarmee gaf hij de winnares van de twee vorige edities het nakijken. De hoofdprijs, een tuintafel, prijkt voortaan op zijn terras.… Bjarn (3W2) en Jordy Coene (2HA) uit Wielsbeke echte waterratten zijn? Hoewel nog ‘miniem’, staan zij sinds dit seizoen regelmatig in de basis van het Waregemse waterpoloteam dat uitkomt in 3de nationale. Bjarn kwam in de thuiswedstrijd tegen Eupen zelfs al tot scoren.… Kjinta Smalle (5HB) voor de 3de keer Waregems sportjongere van het jaar werd? De kajakster behaalde in 2011 maar eventjes 25 podiumplaatsen, waaronder 4 provinciale titels.

… Mathieu Vanderniepen, werkman op onze school, de wielertoeristeneditie van de Ronde van Vlaanderen tot een goed einde bracht? Geen sinecure, want alvorens de finishlijn in Oudenaarde na 244 kilometer overschreden wordt, moesten liefst 16 hellingen en tal van ruige kasseistroken overwonnen worden. … Margot Derie (3GL4), na twee jaar Deerlijk, sinds vorig seizoen uitkomt voor DS Waregem en dit bij de provinciale miniemen? Zij is vooral defensief erg sterk. Werkpunten zijn volgens haar nog de offence en dribbelvaardigheid.… Jan Seynaeve (2MF) doelman is bij de U15 van WS Desselgem? Al

vier jaar probeert hij zijn netten schoon te houden. Manchester United is zijn favoriete club. In eigen land sympathiseert hij met Club Brugge. Ook Sander Anckaert (2MD) staat al een tijdlang tussen de palen. Hij doet dat bij de U14 van Racing Waregem. Later hoopt hij eerste doelman te worden in een ploeg die uitkomt in de nationale reeksen.… Tijs Neirynck, leerkracht Nederlands en Duits, te zien zal zijn in de nieuwe Aspe-reeks op VTM? Tijdens twee afleveringen in het negende seizoen richt hij als nieuwsanker een oproep naar getuigen in het kader van een onrustwekkende verdwijning. Plankenkoorts had hij niet, want als nieuwsanker bij Focus en WTV is hij goed met de camera’s vertrouwd. De negende reeks van Aspe is vanaf januari 2013 te zien op VTM.… Julie (2LA) en Marie Eeckhout (1LA) best trots mogen zijn op hun papa, profrenner Niko? Vorig jaar werd de gewezen Belgisch kampioen nog nationaal zegekoning met 7 overwinningen. Dit seizoen was hij op 41-jarige(!) leeftijd al de beste in het Nederlandse Veldhoven. Niet kapot te krijgen dus!… Peter Castelein (titularis 2GLB en 2LD) er als coach bij Duva Gistel-Oostende een sterk seizoen heeft opzitten? Zowel in de competitie als in de Beker van Vlaanderen moest zijn ploeg enkel de duimen leggen tegen Gembo Borgerhout. Een mooi afscheid, want na vier seizoenen stapt hij op bij zijn huidige ploeg om terug te keren naar zijn oude liefde, Wevelgem.… er op de kast bij Gertjan Devaere (eerste latijn) sedert februari dit jaar twee gouden bekers prijken? Zowel in dubbel heren als in dubbel gemengd werd Gertjan Belgisch kampioen badminton in de reeks -13. Van harte proficiat met deze dubbel in dubbel!… Enkele leerkrachten en opvoeder dit schooljaar hebben deelgenomen aan de minivoetbalcompetitie van SVS (Stichting Vlaamse Schoolsport)? Ze wisten zich te plaatsen voor de finale midden juni. Ze nemen het daar op tegen drie andere schoolteams van Vrij Handels- en Sportinstituut Brugge, KAG Avelgem en KAG Ieper.

Verzameld door Philippe Schotte, administratief medewerker en Tijs Neirynck, leraar Nederlands en eindredacteur

120 121

colofoon

HoofdredactieJean-Marie NoreillieTijs NeirynckAnn ManhaeveEmmanuel Vercruysse Coverontwerp en lay-outReclame Van Daele Tielt RedactiePiet Benoit (sport)Frank Van LoockeJean-Pierre CoysmanGriet NachtergaelePhilippe SchotteSofie TimmermanGeorges VermautIne CortevilleAnn Van SteenkisteTom TermoteNatacha DoornaertKimberley Callens

TekstcorrectieIsabelle De SutterAnn ManhaeveVincent MoulaertGeert Van Den BosscheKimberley Callens DrukkerijJobert Wingene Verantwoordelijke uitgeverJean-Marie NoreillieStationsstraat 858790 Waregem Uitgiftekantoor8790 Waregem

HARTSLAGEenentwintigste jaargang – nummer 1 – december 2011 – HHChartslag@sgsintpaulus.be

122 123

van daelereclamebureauwww.reclamevandaele.be 051/40 61 47

124