De Vleermuis | Editie 03 | mei 2011

Hét openingsweekend (P. 16)

DE VLEERMUISDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDEEEEEEEEEEEEEE VLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISVLEERMUISHet clubblad van de Vereniging Parachutisten Centrum Teuge

Remove before fl ight (P. 20)Para’s de winter door (P. 23)

Van het bestuur

Voorwoord

Parapraat

Paraspreuk

Springende host of hostende springer?

Tien Plus

Après-sky

Winter op Teuge

Teugse Tiepjes

Genieten met volle Teuge

The Parachute Whisperer

Remove before fl ight

Ameland Jump-in ‘Vintage’

Para de Winter door

Team BellyCReW knows what to do

Verhaal achter de foto

In de Wolk

The Angels

Het clubblad vanVereniging Parachutisten Centrum TeugeDe Zanden 11 d 7395 PA TeugeT. 055 - 32 31 604F. 055 - 32 31 603De Wolk 055 - 32 31 842

Redactie De VleermuisRedactieCaren AlinkMoniek de WithSylvia KrijnenPaulien de VriesYvonne WiggersIllustratiesLisa HochstenbachFotografi eMartijn van DamStef MedvedTom de WeerdtSaskia ZegwaardFrans Waanders

VormgevingMoniek de With

Verschijning volgende editieDe 4e editie zal verschijnen in augustus 2011.

Uiterlijke aanleverdatumDe uiterlijke aanleverdatum voor materiaal voor de 4eeditie is zaterdag 2 juli 2011.

AdvertentiesWilt u adverteren in ons blad? Neem dan contact op met de redactie via vleermuis@paracentrumteuge.nl.

KopijKopij, foto’s en/of adverten-ties kunt u sturen naar vleer-muis@paracentrumteuge.

DrukkerijRikken Print bv te Gendt

VerantwoordingDe redactie is op geen enkele manier verantwoordelijk voor de inhoud van ingezonden artikelen. Zij behoudt zich het recht voor om artikelen te weigeren of in te korten.

IIIInhoud

De Vleermuis | 3

4

5

6

7

8

10

12

13

15

16

19

20

23

26

27

29

30

31

CColofonFoto Voorpagina Frans Waanders fotografeert het RW4 team H4N1 met Anton Meindertsma,Ronald Tims, Robin Horjus en Jos van Putten

4 | De Vleermuis

van het seizoen is natuurlijk geweest op 2 april met de FS wedstrijden “No Clue What to Do” en de “No Clue With Who” met niet minder dan 14 teams, gevolgd door het openingsfeest. April staat ook in het teken van de opleidingen. Er wordt fors gesprongen door Pathfi nders die drie weken aaneengesloten ongeveer 60 mensen komen opleiden voor ronde bol. Herman Landsman gaat dit seizoen ook weer serieus aan de slag met Sequen-tial Bigways en daarnaast worden er nog veel meer activiteiten georganiseerd.

Eén van de activiteiten die we dit jaar niet gaan doen zijn de Nationale Kampioen-schappen. Het NKP is aan onze neus voor-bij gegaan en wordt versprongen op Texel. Positieve noot daarbij is dat FS8 natuurlijk vorig jaar door Teugenaren weer terug op de kaart is gezet op het NKP en dat dit jaar prolongeren. Een enthousiast nieuw 8-way team is opgestaan en de eerste training is al geweest.

Naast de activiteiten die worden georga-niseerd zijn er ook andere leuke zaken te melden. Bryan Meijers en ik zijn gekozen in de ledenraad voor de KNVvL. Namens mij en het bestuur iedereen bedankt die heeft gestemd. Vanuit deze positie nemen we het beleid van de KNVvL onder de loep om o.a. het sluiten van het luchtruim proberen te voorkomen.

En dat is nog steeds niet alles. In 2011 wordt serieus overwogen of de motor in de JUMP vervangen moet worden. De huidige motor is bijna aan een revisie/vervanging toe. De Garret motor lijkt de beste oplos-sing als vervanging van de huidige motor. Hij is stiller, zuiniger en last but certainly not least is de Garret motor 30 procent sneller omhoog.

Tot slot nog heuglijk nieuws op het perso-nele vlak: we feliciteren Muriël van Oor-spronk met een vaste aanstelling en Harrie heeft voor nog een seizoen bijgetekend. Daarbij is de verenigingsbar vanaf nu op zaterdagavond geopend tot 01.00 uur. We hebben dus geen reden meer om vroeg naar huis te gaan op de zwoele zaterdag-avonden.

VVan het Bestuurby Gerben Gorkink

“Het belooft een leuk jaar te worden.Ik heb er in ieder geval zin in.”

2011,here we come :-)

2011,here we come :-)

Het seizoen is begonnen voor 2011 en de start mag er zijn. Op het moment van dit schrijven ben ik net terug uit Australie en heb ik het weer meegenomen, want de zon schijnt volop. Ik hoop dat het een goede voorbode is voor het rest van het seizoen. Er worden voldoende activiteitengeorganiseerd door individuen/teams en door de activiteitencommissie om zo maximaalgebruik te maken van het mooie weer.

De echte start...

De Vleermuis | 5

De redactie bestaat (zoalssommigen van jullie al welweten) uit 5 meiden(vrouwen klinkt ook zo oud ;-) ), Moniek,Sylvia, Paulien, Yvonneen Caren. Zij vormen de vaste redactie. Dan zijn er ook nog 2 freelance schrijfsters, Trees en Patricia.

We beginnen metMoniek de With, de koningin van destatic-line. Moniek zorgt voor de op-maak van de vleermuis en zoals wel je ziet, dat doet ze goed. Naast de Vleer-muis heeft Moniek dan ook een baan als grafi sch ontwerper. Daarbij is ze ook ons centraal punt voor de adverteerders. Een mooi opgemaakte Vleermuis zou echter nogal saai zijn zonder tekst, en daar hebben wij dan onder andere Sylvia voor. Sylvia Krijnen, één van Serge’s Angels, ver-zorgt een aantal vaste rubrieken en ver-zamelt stukjes geschreven door anderen. Verder zorgt ze voor de nodige correcties en beheert ze onze ‘redactionele’ agenda. Die adverteerders kan Moniek allemaal niet alleen aan, en dus krijgt ze hulp van Paulien de Vries. Naast het temmen van alle adverteerders controleert Paulien ook

alle stukjes op spelling en grammatica vauten. Gelukkig

oefent ze hier dagelijks mee als Nederlandslerares. Without a picture, it didn’t happen, en daarom hebben wij Yvonne Wiggers, beterbekend als ‘dochter van Henny’ of ‘dat meisje achter de bar’, verzorgt de foto’s voor

de Vleermuis. Daarnaast helpt ze Paulien met het controleren op foutjes. Offi cieel geen lid meer van de redactie, maar nog steeds wel een goede hulp is Trees ‘van de Parachute Case’ van Mierlo, die nog altijd een aantal vaste rubrieken schrijft. Trees én Patricia Snabilie, die per deze vleermuis ook een vaste rubriek schrijft, zijn vaste vrijwilligers en verdie-nen dus ook een plekje hier. Als laatst aandacht voor Caren Alink; bij de meesten bekend als de 1e helft van ‘CaTo’, het Canopy Formation duo met de altijd gematchte shirtjes en de rood - wit - blauwe parachutes. Niet alleen verzorgt Caren veel rubrieken, ook doet ze de nodi-ge administratieve klusjes, is ze onze vaste ideeën generator en, samen met Paulien, eindredactie.

De derde vleermuis dus alweer; Als het aan ons ligt net zo’n mooi exemplaar als de eerste twee! Heb je nog goede ideeën/verhalen of andere op- of aanmerkingen voor de volgende editie? Mail ons dan op vleermuis@paracentrumteuge.nl, of spreek één van ons eens aan op Teuge (wij bijten slechts zachtjes). Have fun reading!

Het seizoen is weer begonnen! De winter weer voorbij (eindelijk!) en de zomer komt eraan. Dit betekent natuurlijk dat er weer een nieuwe Vleermuis uitkomt, de derdealweer! En omdat dit al de derde editie is, wordt het wel eens tijd om de mensen

achter de Vleermuis voor te stellen, de redactie.

by Yvonne WiggersVby Yvonne WiggersVby Yvonne WiggersVoorwoord

6 | De Vleermuis

?? ???? ??

??

??

6 | De Vleermuis

PPParapraatby Roel Roeloffzen

Een fl art van een gesprek aan de bar:“Ik heb trouwens net even mijn BOC laten nakijken en een reserve mainloopje gescoord want volgende week ga ik naar mijn favoriete Boogie en dan wil ik goed voorbereid zijn...”

Blijf dan nog even aan de lijn...enne als JIJ ook zo’nzin opvangt maar je he-le-maal nix van begrijpt laathet ons weten op vleermuis@paracentrumteuge.nl

...WAAR hebben ze het in hemelsnaam over?

Als je denkt...

Bron: Para Lingo rubriek uit de SP geschreven door Roel Roeloff zen.Voor dit nummer bewerkt door Trees van Mierlo. Wie heeft zin om mij hiermee te helpen?

Bel me op 055 323 1928 of mail naar vleermuis@paracentrumteuge.nl

LoopEngelse term voor -ehm- “lusje-waarmee-je-de-container-sluit”. Bij gebrek aan een Nederlandse vertaling, die een beetjelekker klinkt, gebruiken we dus maar het

Engelse woord.

BOCBOC is een afk orting van Bottom Of Contai-ner. Naam en tegelijkertijd de locatie waar de pocket voor de pilotchute geplaatst is:

onderop de main container van het rig.

Boogie Een Boogie of een ‘Para Spring Feest’ is een bijeen-komst van veel springers waar iets speciaals wordt georganiseerd. Grote of aparte vliegtuigen, mensen die mooie of bijzondere sprongen organiseren, op een speciale exotische dropzone of gewoon alles in grote aantallen. In ieder geval geen doorsnee spring-weekend maar meer een springfeest/vakantie.

Een host die aan tandempassagiers gaat uitleggen wat er staat te gebeuren, maar zelf nog nooit gesprongen heeft, dat kan toch niet? Dus die al lang geplande tan-demsprong moest er nu maar eens van komen.

Op een stralende 5 mei trok ik zelf een springoverall en harnas aan om mijn eer-ste tandemsprong te maken. Gespannen kroop ik de kist in. Eenmaal in de lucht, werd de spanning al snel minder; ik kon niet meer terug! Ik probeerde nog een beetje te genieten van het uitzicht tot het seintje kwam dat het zover was. Samen met tandemmaster Henny en cameraman Mads schoof ik naar de deuropening. Oei, wat een lawaai en wind. Maar veel tijd om na te denken kreeg ik niet. Oh ja, hoofd naar achteren, handen boven aan het har-nas en 1,2,3 GO. ‘Holy s..t’ ging als eerste door mijn hoofd wat al snel overging in...

Een extra lange vrije val vanwege de exit vanaf 12.000 ft en een schitterende daling

onder de parachute, waar ik zelf nog even heb mogen sturen om te ervaren hoe een chute reageert. Een staande, perfecte lan-ding met een adrenaline piek van grote hoogte. Dit wil ik vaker doen!

De beslissing om zelf te gaan springen werd ter plekke op de dropzone genomen.

Met voorzichtige en onzekere stappen ben ik mijn eerste dag als host begonnen.

In het begin wilde ik veel te veel vertellen aan de tandempassagiers, maar ik kwam al snel in de problemen met de tijd die ik had om te briefen. Met het Manifest was het even zoeken naar hoe het beste samen te

HHostende springer of springende host?

by Nineke de Vries

‘Hé, dat is wat voor mij’ schoot het meteen door mijn hoofd. Alleen had ik geen ervaring als springer. Gelukkig vond het manage-ment dat niet zo’n probleem; ik kom al een tijdje op Teuge en wist inmid-dels wel wat af van het reilen en zeilen op het paracentrum. Samen met Onno Kamphuis werd ik uitgebreid door Simon gebriefd. Als snel werd de titel ‘gastvrouw/heer’ omgedoopt in ‘host’; gastvrouw/heer is toch meer een horecaterm en aangezien in het skydivewereldje veel Engelse termen gebruikt worden, was het ‘geslachtloze’ host een goed alternatief.

‘dit is gaaf !!!’

Het is al weer bijna een jaar geleden dat op de site van Paracentrum Teuge een op-roep werd geplaatst voor gastvrouwen/heren om tandempassagiers te ontvang-en, te begeleiden en te briefen voor hun (eerste) tandemsprong.

8 | De Vleermuis

See you at Teuge!

dat het die dag goed weer was en we aan het eind van de dag onze eerste static line sprong konden maken. Na de hele dag be-zig te zijn geweest met parachutes, stuur-lijnen, risers, sliders, harnassen, archen, windrichtingen, exits, hoogten, landingen, reserveprocedures etc. etc., wil je het ge-woon zelf gaan ervaren.

Dus overall aan, rig om, helm op, hoogte-meter vastmaken, checks, stuurbriefi ng en dan de kist in. Weer die spanning, maar nu moet je het zelf gaan doen! Toen ik aan de beurt was, zat ik met gespreide benen en armen voor de opening, blockte volledig en riep ik dat ik het niet ging doen. Mijn instructeur Rene Grit pakte de weigering gelukkig rustig op, nam de tijd en heeft me in de opening laten plaatsnemen waarna ik natuurlijk toch die kist uit sprong. Van opluchting en de kick heb ik na de opening gillend de hele afdaling onder de chute gehangen. Ik, die niet (meer) in attracties op kermissen en pretparken durf te gaan, was uit een goedfunctionerend vliegtuig gesprongen en vond het nog leuk ook!

I did it!!! Nog wat oefenen zodat mijn exits goed gaan en ik van de static line af kan. En ook nog die dammed chute binnen een fatsoenlijke tijd gevouwen zien te krijgen...

werken, maar al snel liep dat ook goed. Op advies van enkele tandemmasters begon ik hier en daar wat irrelevante informatie weg te laten. Uit ervaring was gebleken dat veel tandempassagiers niet alles opnemen wat je vertelt. Ze zijn eenvoudig weg te zenuw-achtig en gespannen. Door wat humor in het briefen te brengen, probeer ik de men-sen wat gerust te stellen. Het is tenslotte voor velen de eerste tandemsprong en dat moet een ervaring zijn waar men met veel plezier en trots op terug kan kijken.

Regelmatig geven passagiers aan dat ze het zo gaaf vinden, dat ze er over denken om zelf te gaan springen en zo nu en dan zie je inderdaad iemand terug die een op-leiding gaan doet. Er was zelfs een mijn-heer die twee keer achter elkaar heeft gesprongen!! Tja en dan zijn er ook nog de passagiers die misselijk onder de chute hangen en de tandemmaster én zichzelf onderspugen.

“Één keer was er een oudere man die zo beroerd terug kwam, dat ik dacht dat ik echt 112 zou moeten gaan bellen...”

Elke hostdag is weer een leuke dag, maar er zijn soms extra leuke sprongen bij. Een spastische jongen die echt alles als wist van wat ik stond te vertellen. Een vieve dame van in de 80 die vrienden meenam die zelf achter rollators liepen. Een man die zeer slechtziend was. En dan nog de vele hu-welijksaanzoeken en de vrijgezellenparty’s met verkleedpartijen. Ik kijk dan ook weer uit naar het nieuwe springseizoen om te kunnen hosten!

Mijn eigen static-line opleiding heb ik eind augustus gedaan. Ons clubje had het geluk

De Vleermuis | 9

Kom naar de dropzone en bespreek je drempel-gevoel met je medespringers. Niet-springers hebben geen idee wat wij als para’s zo leuk vinden aan uit een goed-vliegend-vliegtuig te vallen. En zij zullen je dus meestal niet positief stimuleren in het nemen van de stap over de DREMPEL. Je mede-springers kennen allemaal dit ge-voel: elke springer, of hij of zij nu sky-god speelt of gewoon lekker voor zichzelf bezig is in de lucht, heeft in zijn leven die DREM-PEL gezien en ervaren. Velen kunnen je ook wel over hun eigen drempel vertellen, en aangeven wat hun de stap eroverheen heeft doen maken.

Bedenk dat spanning niet erg is, je hebt je opleiding doorlopen, al zelfstandige sprongen gemaakt, dus je kunt het!Vaak is het moment waarop je ‘leerling-af’ bent een serieus DREMPEL-moment. Opeens moet je het zelf doen, en wordt er (lijkt het) minder op je gelet. Juist dan ko-men de twijfels: kan ik het wel? Zal ik wel goed reageren als er iets gebeurt? Doe ik

10 | De Vleermuis

Maar wat doe je nu op het moment dat JIJ voor die drempel staat? En het even niet meer ziet zitten? In deze afl evering van tien-plus probeer ik wat handvatten en ge-ruststellingen te geven die ook jou over de DREMPEL zouden kunnen laten stappen.

Bedenk en schrijf eens op wat je zo leuk vindt aan springen.Concentreer je op de leuke ervaringen en gevoelens met betrekking tot het springen.Ga eens na wat je vertelt aan je buurman, je collega of je familie wanneer je ze probeert uit te leggen wat je zo trekt aan het sprin-gen en waarom JIJ het bent gaan doen. Wat ook kan helpen is om je logboek nog eens na te lezen, en je enthousiaste ver-halen (en vast ook spannende momenten) terug te lezen en herbeleven. Je hebt die sprongen toch maar even mooi gedaan! En wat voelde dat goed! Probeer dat gevoel terug te halen.

by Caren Alink

Dé beruchte drrrrrempel...Dé beruchte drrrrrempel...

TTien-Plus Om maar direct de dooddoe-ner uit de kast te halen: iedere

springer heeft in meer of mindere mate een DREMPEL-momentje gehad, en zoals je kunt zien aan het aantal actieve para’s met 100+ sprongen: je groeit er overheen :-)

De kans is groot dat op het moment dat jul-lie dit lezen de lente echt goed op gang is gekomen, en de springkriebels bij iedereen weer in volle hevigheid zijn losgebarsten. De beginnende springer loopt met deze kriebelsnogal eens tegen de gevreesde DREMPEL aan: het oh-zo herkenbare kriebel-in-je-buik-gevoel van de eerste sprong na een tijdje “spring-hibernation”, of gewoon even niet meer weten of je eigenlijk wel wilt blij-ven springen, omdat het opeens toch welspannend geworden is...

Vliegtuig: Concentreer je op je ademha-ling en de komende sprong Terwijl je in het vliegtuig zit gebeurt er veel om je heen en jij zit daar tussenin zenuw-achtig te zijn. Laat je niet afl eiden en con-centreer je op jezelf: houd je ademhaling zo rustig en stabiel mogelijk, bijvoorbeeld door even je ogen dicht te doen en je sprong te visualiseren: exit, vrijeval, ope-ning. Kijk maar eens wat team-springers doen: bij serieuze trainingssprongen, of een wedstrijd zijn zij ook in zichzelf bezig en lopen ze de sprong nog eens door.

Sprong: Relax en genietJe weet het: een relaxte houding geeft de beste sprong. Dus maak vlak voor de exit nog een diepe ademhaling en spring re-laxed en zelfverzekerd uit het vliegtuig. Gebruik een exit waar je je lekker bij voelt: de bekende leerling exit, of die leuke onsta-biele koprol-exit, of toch maar een gewone ‘duik’. En zodra je airborn bent: geniet: je hebt weer gesprongen!

Landing: bereid je op tijd voor en maak een goed circuitJe sprong is niet over voordat je met bei-de voeten op de grond staat. Dus op 1000 voet moet je weten waar je gaat landen en kun je je circuit ingaan. Kijk om je heen naar je me-despringers en concen-treer je op je landing.

De Vleermuis | 11

alles wel zoals het moet? Enz enz. 100% zekerheid bestaat niet, maar je bent door je opleiding wel voorbereid. Je hebt alle stadia doorlopen en je instructeur vond je goed genoeg om zelf door te gaan. Het enige wat jij nu moet doen is doorgaan met springen, ervaring opbouwen, en daar-mee steeds zelfb ewuster worden. Dus:

Blijf regelmatig springen..Ik kan het niet vaak genoeg herhalen (zie ook de ander 10-plus afl everingen)

Oefening baart kunst, en aldoende leert men: je wordt ‘losser’ en meer relaxed voor wat betreft je volgende sprong. Daarbij bouw je steeds meer ervaring en dus zelf-vertrouwen op. En geloof me: daarmee wordt parachutespringen NOG leuker :-)

En als je dan uiteindelijk je DREMPEL aan het passeren bent, je gemanifest bent en klaar staat voor je overwinningssprong, denk dan aan deze tips:

Grond: verzeker je van een goede pincheckDe spanning van deze sprong kan resulte-ren in een wat haperend omhang-ritueel. De adrenaline begint al te stromen, en jedoet je uiterste best om alles goed te doen.Geef jezelf nog iets meer zekerheid door ruim op tijd om een pincheck te vragen. Check-check-dubbelcheck

Dé beruchte drrrrrempel...Dé beruchte drrrrrempel...

De kunst van springenis blijven springen...

voet moet je weten waar je gaat landen en voet moet je weten waar je gaat landen en kun je je circuit ingaan. Kijk

Tot slot: Zie de DREMPEL als je persoonlijke spring-schans: klim er op en

spring er vanaf, hup in de blue sky met je parachute en enjoy!

Als jullie dit lezen, is de Start of the Season party al even geleden. Het was een zeer geslaagd feest met Western thema. In De Wolk en de voor het feest opgezette tent lag houtstrooisel op de vloer, aan de muren hingen paardenhalsters en zelfs zadels ontbraken niet.

In de tent draaide een speenvarken aan het spit en velen bestegen de rodeostier om aan te tonen dat erop blijven zitten echt niet zo heel erg moeilijk is. Er liepen zelfs een paar cowboys rond met echte pistolen die later op de avond een demonstratie gaven. De sfeer zat er goed in, mede door de swingende muziek die DJ Wally draaide en zangeres Susan-ne de Rooij die voor een paar spectaculaire acts zorgde.

12 | De Vleermuis

Maar... de feestcommissie heeft voor de eerste maandenvan het nieuwe springseizoen nog meer in petto!

Motorrit over de VeluweOp zondag 10 april bestegen een aantal cowboys and -girls hun motor voor een motorrit over de Veluwe.

Op zaterdag 25 juni staat er een Midsummernight Party gepland.Uiteraard inclusief een heerlijke BBQ en de band Delay komt voor de muziek zorgen.

Verder is het idee om, op een nog nader te bepalen datum, een jam-sessie bij kampvuur te organiseren. Iedereen die gitaar speelt kan dan aanschuiven om mee te spelen.

En dat is nog steeds niet alles! Geinspireerd geraakt door het verhaal elders in deze Vleermuis over Ameland? Binnenkort organiseren we weer zo’n bijzondere trip naar dit fantastische waddeneiland.

Midsummernight Party

Jamsessie bij het kampvuur

Trip naar Ameland

Hou de site, de posters en de fl yers in de gaten voor exacte data en voor nog meer nieuweevenementen. Heb jij zelf nog een leuk idee, laat ons dat weten via vpctec@hotmail.com.

Het springseizoen van 2011 is begonnen!

AAprès SkyBy Nineke de Vries

De Vleermuis | 13

Op 5 februari, een donkere, gure winteravond waren wij present in de Wolk. Compleet met uitnodiging op naam, sportoutfi t en magnesium voor aan de handen.. Onze gastheer Danny ontving ons netjes en zette de sfeer direct goed in! Zoals het echte para-chicks (en Danny) be-taamt dronken wij onszelf moed in met een Nobeltje, aangevuld met heerlijke chocoladekoeken. Een groepsfoto, nog een Nobeltje, ge-sprekje hier, gesprekje daar… Helaas Danny, toch echt girls only tonight! Dus eruit jij! Ook Harry en eventueel

andere mannen werden met harde hand de deur gewezen. En zo werd het toch echt tijd om eens fl ink aan de slag te gaan! Tina ont-popte zich als een geboren paaldanslerares en wij volgden haar tijdens een warming-up dance. We voelden ons allemaal vrij en op ons gemak.

Dat was toch even makkelijker gezegd dan gedaan. Tina liet ons een paar mooie draaien zien, waarop wij dachten ‘oooh, makkie!’. Maar dat viel toch nog even te-gen! De ‘Kneeturn’ en ‘Flashdance’ beten de spits af. Voor de leken onder ons vrij vertaald in ‘draai vooruit’ en ‘draai achter-uit’. Delicia bleek een waar talent (al was ze niet de enige!) en na een paar keer oefenen maakte Yvonne de meest prachtige foto’s! Zo kwamen we aan bij de zeer uitdagende ‘Fireman’ (fi rewoman zullen ze vast be-doelen!). Linksom, rechtsom, ondertus-sen wisselen met de armen van linkshoog

naar rechtslaag. Ik raakte de draad even kwijt, maar Petra (fi rewoman!) draaide de sterren van de hemel! Ook Jolanda draaide alsof ze het dagelijks doet! Na 1 1/2 uur trainen en een gloeiende paal kwam Loes binnen, die zichzelf het paaldansen tot dit niveau binnen drie minuten eigen maakte. Af en toe heer-lijke hapjes vanuit de Wolk tussendoor en zo kwamen we aan bij de ‘Basic Kate’. Na deze oefening werden de armpjes al aardig zwaar en begonnen de spieren te branden. Tijd dus voor een laatste drankje en de conclusie dat deze avond zéér voor herhaling vatbaar was!

Zo gezegd, zo gedaan en toen na een paar weekjes de spierpijn (zelfs in m’n duim!) weer helemaal verdwenen was verzamel-den we weer rond de paal, op 12 maart. Ook voor deze vervolgcursus stond Tina weer klaar. Deze keer mocht er publiek bij zijn, waar Henny met een complete fo-tostudio gebruik van maakte! Het gevolg was weer een superavond. Veel gezel-ligheid, aanmoedigingen en hele mooie foto’s! Ondertussen is het springseizoen weer losgebarsten. Het openingfeest is ge-vierd (waar wa-ren al die paal-dansers nou?) en het mooie weer laat zich weer zien. De paaldanscursus komt even op een laag pitje.

Winter op Teuge? Wij laten ons niet kisten! Als het (spring)weer niet meezit en het meer dan 30 graden vriest, wat doe je als para dan? Juist, elkaar opzoeken en een feestje bouwen! Niet zomaar een feestje in dit geval, maar een echte workshop, waar ervaring voor het leven te halen valt!

Kom maar op met die paal!

Win

ter

op

Te

ug

e...

Komende winter weer??Komende winter weer??

Thanx to Tina Heyneman!

By

Pau

lien

de

Vri

es

Voor tarieven, afspraken en informatie:Marja NiestenT 06 53 40 51 07E info@menssana-massage.nlI www.menssana-massage.nl

Massage op de dropzone•Teamtraining? Masseur mee! Voor betere

prestaties en uithoudingsvermogen tijdens (tunnel)trainingen en wedstrijden.

•Aantrekkelijke Boogieprijzen. Tijdens grote evenementen, Boogies en Big Ways biedt een thuismasseur nét dat beetje extra om er een succesvol evenement van te maken.

Massage aan huis•Heerlijk thuis ontspannen! Kies de massage

van uw voorkeur en maak snel een afspraak. MensSana komt graag bij u thuis, op de tijd dat het u schikt.

•Al eens gedacht aan een massage-party of een verrassingsmassage? Wij komen u of uw gasten een professionele (stoel)- massage geven.

Massage op het werk•Voorwerkgeversdiefiscaalaftrekbare

(stoel)massages als tertiaire arbeids-voorwaarde willen aanbieden, hebben wij een aantrekkelijk pakket.

•Onze masseurs zijn ook inzetbaar op uw personeelsfeest, tijdens speciale evenementen en beurzen, als verjaardagscadeau, etc.

MensSana Advertentie A6#2.indd 1 28/9/10 4:15 PM

De Vleermuis | 15

Eindelijk wakker? We kunnen al bijna om-hoog hoor. Hangt nog een beste wolken-laag maar het waait lekker door dus dat duurt nooit lang. Koffi etje? Ja, ik heb er in-derdaad al een paar op. Was hier vroeg want ik moet een harnastest doen. Wat denk je? Zijn die instructeurs er niet! Ben ik zelf maar in het harnas gaan hangen. Mezelf overhoord, helemaal leuk! Heerlijk, weer even connecten met de theorie. Nou, nog

maar een bakkie dan hè. Die regen is wel even goed, blijft de dropzone tenminste groen. Super ook dat het zo rustig is, weten we zeker dat we in de eerste bak zitten. Ik wilde al manifesten maar ze zijn nog geslo-ten. Oh, je komt alleen je spullen inleveren bij de Case? Geeft niks! Ga ik gewoon een paar lage hopjes doen straks. Lekker knal-luuuh. Heb ik tenminste ook geen last van die hagel in vrije val. Wordt weer een topdag!

Jij nog een kopje?’

‘Hé goedemorgen!

TTeugse TiepjesBy Patricia Snabilie

D e S t u it e r b a lD e S t u it e r b a l

GenietenGGenietenGGenietenG

Pai-Passu

No Clue What To Do

Leen

tje

Vol

kers

No Clue With who

Carla van Rooyen

No Clue With Who

No Clue With who

Carla van Rooyen

Loes

Cu

pp

en &

Ed

win

Dan

gé

Th

e Western

Party

Pai-Passu

Bart Roelofs, Anke Schuurmans,Wendy Mensink, Esmeralda Markus

& Moniek de With

The Western Party

Bart Roelofs, Anke Schuurmans,Wendy Mensink, Esmeralda Markus

& Moniek de With

met volle TeugeHét openingsweekend!

Fotografi e by Yvonne Wiggers en Saskia Zegwaard

The Western Party

Hét varkenHét varken

No Clue What To Do

Bel

ly C

ReW

No Clue What To Do

Belly CReW

Christien Meijers, Danny Vink & Cynthia Hoogkamer

Th

e W

este

rn P

arty

met volle TeugeFotografi e by Yvonne Wiggers en Saskia Zegwaard

Yvette Niele& Simon Woerlee

Th

e W

este

rn P

arty

De Vleermuis | 19

Antwoord: “Weet je wat er gebeurt met een stuurlijn die in de draai zit? 1. Hij wordt kor-ter 2. Hij wordt meestal onevenredig korter (links meer dan rechts of omgekeerd) 3. De draai kan zich ‘zetten’ in de weving van de lijn zelf (dan krijg je hem er ook niet meer uit. Vervangen is dan een optie) 4. Het opdraaien van de lijn kan ervoor zorgen dat er tijdens de opening een knoop in je stuurlijn slaat (eff ect is meestal een malfunctie). Vandaar dus...kleine moeite minder slijten van je lijnen!”

Heb je behoefte aan meer materiaal informatie?Wip dan eens langs bij je rigger of bel 055 - 323 19 28 (voor de Parachute Case).

Antwoord: “Dat is een bekend ‘probleem’ waar de fabrikanten inmiddels op ingespeeld hebben: tussen de beenbanden hebben ze twee lusjes gemaakt waar je een ‘bungee’ (elastiek) tussen kan knopen. Heeft jouw setje dat niet dan kan je dat er heel eenvou-dig door een masterrigger op laten zetten. Heb je geen eigen setje en spring je met een rig waar die voorziening niet op zit dan is er eenvoudig en eenmalig een supersnelle op-lossing te maken van 3 standaard elastieken die je na afl oop wel weer van de beenband af moet halen.”

Vraag 5: “Waarom moet ik na elke sprong zoiets onbenulligs doen als een stuurlijn uit de draai halen?”

Vraag 6: “ Ik probeer tegenwoordig in de vrijeval een beetje te gaan zitten, maar als ik dan wil openen dan merk ik dat mijn beenbanden verschoven zijn. Wat doe ik daar

aan?”

Stel via vleermuis@paracentrumteuge.nl al je prangen-de parachute-vragen aan The Parachute Whisperer en zij geeft je een antwoord op maat.

by Trees van Mierlo

vleermuis@paracentrumteuge.nl

mooist. Je beleeft het zoals het erbij ligtsinds onheuglijke tijden. Een intense bele-ving soms. Bij ons in Nederland heb je dat niet. Bij ons is alles gecultiveerd. Elke vier-kante centimeter. Of toch niet?

Als je gaat vliegen beweeg je je in een sub-stantie die zich nog minder dan de bergen laat beïnvloeden door de mens. Dat is pas oer! Zodra je wielen de grond verlaten word je omgeven door oersoep. In de prehistorie zag die er niet anders uit dan vandaag de dag. En dat vind ik een indrukwekkend en aantrekkelijk aspect van “vliegen”. Net als in de bergen: als je ermee bekend bent kan je erop inspelen, als je er niet bekend mee bent kan het heel gemakkelijk je einde be-tekenen.

Een ander voorbeeld is de paraclub van Teuge. Wat vind ik er nou aan, aan de paraclub? Ik vind uit een vliegtuig stap-pen het engste wat er op deze wereld bestaat, maar goed, dat doe ik nu ook niet meer. Wat ik leuk vind is “verkeren in een groep mensen waar alle neuzen dezelfde kant opstaan, die opgeruimd en blij de wereld inkijken, waar je wordt meegezogen in de storm van inspiratie”.

20 | De Vleermuis

Bosnië is tot nu toe voor mij heel plezierig geweest. Het is een prachtig, bergachtig land. De natuur is uitbundig en onbescha-digd: een positief gevolg van de oorlog is dat niemand de natuur in bezit durft te nemen, vanwege de mijnen. De mensen zijn aardig. Het eten is heerlijk. Dat laatste is natuurlijk een non-mededeling: vanuit Nederlands perspectief is het eten elders altijd lekkerder. De problematiek die hier speelt vind ik boeiend, maar ook onbegrij-pelijk. Ik vind het niet makkelijk om aan buitenstaanders duidelijk te maken wat ik er leuk aan vind....

Waarom hou jij van rood en niet van blauw? De uitkomst is soms best interes-sant en vaak ook een eye-opener voor mijzelf als ik, al brainstormend, bedenk wat ik leuk vind aan... Bijvoorbeeld “vlie-gen”. Over het algemeen kom ik met dit soort vragen niet verder dan: “ik vind het gewoon leuk”, net als dat jongetje met die pindakaas.

Een aspect van vliegen, waar ik emo-tioneel van kan worden, is de natuur.Hanneke (mijn wederhelft), Daniël (mijn zoon van 12, die al eens is uitgestapt boven Ameland) en ik, houden van de bergen. We vinden het ruwe, ongecultiveerde stuk het

T e r u g in B o s n ië .. .T e r u g in B o s n ië .. .

by Hans Swellengrebel

De regen valt bij bakken naar beneden. De muziek in de hal van het hotel is hard, live en lokaal. Er is dan ook een bruiloft aan de gang. Aan de overkant van de straat zit een hond in de struiken te janken alsof hij veel pijn heeft. Heel zielig, ik zou graag gaan kijken of ik kan helpen. Het is alleen geen goed idee om hier in de struiken te kruipen. Vanwege de mijnen. Ik ben net weer terug in Bosnië.

Ik vind het ook mooi, dat je bij de paraclub soms mensen over hun eigen grenzen ziet stappen. Bijvoorbeeld die mevrouw van zestig jaar met MS. Van tevoren natuurlijk best wel spannend, maar toen die weer beneden kwam had ze een grijns op haar gezicht, die er waarschijnlijk een week la-ter nog op zat.

Met de herdenking van de luchtlandingen bij Arnhem komen er veel “militairen met bolletjes”. Het zijn geenechte militairen, maar ze springen wel met echte ronde parachu-

tes uit een echte DC-3. Ze nemen elk jaar ook een groep kansarme jongeren mee, die ze in de sloppenwijken van London

hebben gevonden. Sommige zelfs met tags om hun enkel, zodat de politie weet waar ze zijn. Na een selectie gaan ze naar een soort trainingskamp en uiteindelijk ko-men ze op Teuge om te leren springen. Ge-durende de laatste drie dagen (ze waren er toen al drie dagen) was ik daarbij. Veel dril-len, veel parachutes omhangen, veel wach-ten en nooit springen, want er stond teveel wind. Je snapt dat dat heel frustrerend is. Toch wist deze jeugd zich voorbeeldig te beheersen.

Dit programma schijnt erg succesvol te zijn. Op 11 november was, op channel 5, zelfs

de gemaakte documentaire te zien. Hoe het verhaal van deze jeugd verder afl oopt lees je in de volgende editie van de Vleermuis…

“En Bosnië? Bosnië vind ik gewoon leuk.“ Gelukkig zijn Hanneke en Daniel nu al twee keer langs geweest, zodat ze begrijpen wat ik bedoel met “leuk”.

T e r u g in B o s n ië .. .T e r u g in B o s n ië .. .

De Vleermuis | 21

Met de herdenking van de luchtlandingen bij Arnhem komen er veel “militairen met bolletjes”. Het zijn geenechte militairen, maar ze springen wel met echte ronde parachu-

tes uit een echte DC-3. Ze nemen elk jaar ook een groep kansarme jongeren mee, die ze in de sloppenwijken van London

ten en nooit springen, want er stond teveel wind. Je snapt dat dat heel frustrerend is. Toch wist deze jeugd zich voorbeeldig te beheersen.

Op 11 november was, op channel 5, zelfsde gemaakte documentaire te zien. Hoe het de gemaakte documentaire te zien. Hoe het verhaal van deze jeugd verder afl oopt lees je in de volgende editie van de Vleermuis…

“En Bosnië? Bosnië vind ik gewoon leuk.“ Gelukkig zijn Hanneke en Daniel nu al twee keer langs geweest, zodat ze begrijpen wat ik bedoel met “leuk”.

T e r u g in B o s n ië .. .T e r u g in B o s n ië .. .T e r u g in B o s n ië .. .T e r u g in B o s n ië .. .T e r u g in B o s n ië .. .T e r u g in B o s n ië .. .

THE PARACHUTE CASEParachute Winkel & Werkplaats

055 - 32 31 928info@parachutecase.nl

WWW.PARACHUTECASE.NL

..SPRING..

GEARCHECKTEST

HOOGste prioriteit

test bij ons je kennis deze zomer!

Simon, staff en Brian bedankt! Hartelijk dank voor jullie gezelligheid en tot ziens! De Vleermuis | 23

onderdelen van het bezoek aan het cafe Nobel. Bij binnenkomst kun je linksaf het café in, of rechtsaf de winkel in, waar men hoe vreemd ook alleen Nobel verkoopt. Nou, ver-kopen deden ze… aan ons! In het café heerste een gezellige drukte. Onder het genot van de zoetgevooisde klanken van ‘de Doors’, werd zelfs het biljart in no-time omgetoverd tot (een meter hoge) dansvloer! … Rond 03.15 re-kende ik af (345 euro). “Bedankt voor jullie be-zoek!” hoor ik… “Volgend jaar weer,” zeg ik.

Om 08.30 uur staan er alweer 2 busjes, die ons vliegensvlug (in minder dan 4 minuten) naar het vliegveld brengen. Brian brengt ca. 4

ton rond de klok van 09.25 van het dek en met plezier nemen we afscheid van dit bijzonder gezellige eiland. Een ieder is vol van de sfeer en omgeving. Het is adembenemend stil.....Te-rugvliegend glijdt het land-schap van de Waddenzee

onder je door en zie je de hele kustlijn, welke langzaam over gaat in het Friese landschap. Dit zijn fantastische momenten en ze doen ons weer eens beseff en hoe uniek onze sport is! We besloten er boven Teuge een no-show speedstar uit te gooien en deze ligt op ruim 6000ft. Rond 10.00 uur zijn we terug, we-derom met perfecte timing! De kist is op tijd terug voor weer een drukke springdag.

Via deze weg wil ik, namens ons allen van nu en in trips in het verleden, het centrum en de club bedanken voor het bieden van dezegelegenheid. Dit wordt zeer op prijs gesteld!

Al sinds jaar en dag worden er door diverse springcentra in Nederland jump-ins gehouden op Ameland. Mijn eerstebezoek was in 1981. In 2010 organiseerden we met NPCTal de 20ste jump-in naar het eiland van de Vuurtoren, het

markante vliegveld én Nobel!

Samen met de rest van de orga-nisatie regel- de ik alles voor eengoede nacht- rust, cultureel vertieren aandacht voor de prachtige natuur, zodat we deze in gepaste dronkenschap konden gaan beleven. Met de pilotenprecisie van Brian waren we op tijd van dek. Een half uur later vlogen we in een ‘spooky’ sfeer boven het eiland. Er exiten 2 groepjes, een paar losse springers en Henny met dochter Yvonne als tandem. Hiermee hebben we een mooie ster ge-legd. Alles prachtig op foto en fi lm. Na 32 jaar in de sport was ook dit voor mij geheel nieuw en maakte ik mijn eerste dock met een tandem.

In het zandstrand stond een grote pijl met de landingsrichting en een symbolisch kruis alwaar het plaatsen van een voet of lichaamsdeel een kratje bier op zou leveren. Al raakten wij het kruis niet, toch ontvingen wij heer-lijk gerstenat, dat ons door de springers van Ameland aangereikt werd. Enkelen onder ons namen de strandlanding wel erg ruim en landden zo’n 1,5 km verderop. Dit mocht de pret niet drukken, want zo’n half uur later zaten we met zijn allen, inclusief ei-landbewoners, aan een heerlijke barbeque.

Het ontbrak ons aan niets... althans... de Nobel!! Dit O zo verraderlijke kostbare vocht móet geproefd worden en is één der

AAmeland Jump-in ‘Vintage’by Peter Derksen, 16907 “78

24 | De Vleermuis

naartoe waaide... Na een spannend stukje achteruit vliegen heb ik uiteindelijk een mooie grote achtertuin gevonden. Daar heb ik zonder schade een landing kunnen maken, met wat Portugezen als publiek. Daarna ben ik door een oude Portugees in een Mercedes cabrio teruggebracht. Hij zei dat ik geluk had dat hij niet met zijn Por-sche was, omdat hij niet zeker wist of dat ik daar met de parachute in had gepast. Dat had ik anders best willen proberen!

De rest van de coachingsprongen waren gelukkig meer succesvol en ik heb nut-tige dingen geleerd. Een hele geduldige Duitse instructeur heeft me fl ink wat bij-gespijkerd. Ik heb zowel theoretisch als in de praktijk veel geleerd. Door middel van video-opnames kreeg ik goede feedback. De eerste dagen was het geen optimaal springweer, daarom heb ik ook nog wat theorielessen kunnen volgen.

Vanuit allerlei landen hebben mensen deze dropzone weten te vinden.’s Avonds was het restaurant ‘Nelsons and Paulas’ onze vaste plek. Voor nog geen 15 euro per per-soon konden we daar eten en drinken zon-der einde! De eigenaar van het restaurant was een groot fan van skydiving en skydi-vers. Elke dag draaide hij DVD’s van alles wat met skydiven te maken had. En voor de rest van de avond was er in Alvor genoeg te doen, zoals de Reggaebar en de Sportsbar. Of dat leuke tentje aan het water waar ze super lekkere thee hebben. ’s Avonds was een groot deel van de bezoekers van de boogie, inclusief piloten, daar te vinden. We hebben er een leuke tijd gehad en veel nieuwe mensen leren kennen.

Ik heb daar toen een aantal sprongen ge-maakt vanuit een knusse Cessna 172, waar maximaal 4 skydivers in passen. Dat was wel even wat anders dan de luxe en de ruimte die ik op Teuge gewend ben! Aan het einde van die week kreeg ik de uitnodi-ging om met de kerstboogie mee te doen.

Na wat overleg op het werk kreeg ik vrij. Een vlucht naar Faro was zo weer geboekt! Tijdens deze X-masboogie werd er gevlo-gen met twee Dornier-28’s en waren er verschillende coaching mogelijkheden, waaronder Canopy Control. Deze heb ik gevolgd, voor mijn A-brevet. De eerste coachingsprong was direct een buitenlan-ding, hemelsbreed bijna 2 kilometer van de dropzone. Oeps... Ik was als laatste uit het vliegtuig, met de grootste chute. Het waai-de daarboven harder dan op de grond was ingeschat en ik kon weinig anders doen dan toekijken hoe de dropzone steeds kleiner werd. Een van de eerste dingen die ze me vertelden was: “Als je een buiten-landing maakt, ga vooral niet richting de heuvel!” En dat was nou net waar de wind

Afgelopen kerst kwam ik als ‘rookie’ terecht op de X-mas boogie in Alvor, Portugal. Het begon allemaal toen ik met mijn man in ok-tober 2010 richting de Algarve ging. Even heerlijk samen ertussenuit. Toch kon ik het niet laten te googelen naar een dropzone in de buurt. Die bleek op nog geen 10 kilometer afstand van waar we zaten te zijn!

En als deze vleermuis uit komt...dan ben ik netweer terug uit Portugal, van de voorjaars-boogie!!!

En als deze vleermuis uit komt...dan ben ik netweer terug uit Portugal, van de voorjaars-boogie!!!

PPara de winter door...by Laura van der Hurk

De Vleermuis | 25

Wist je dat Nederland van bovenaf ook prachtig is in de winter?Soms zijn de luchten kraakhelder. Je kuntkilometers ver kijken over het land. Soms ligt er sneeuw, waardoor alles in een sprookjeveranderd. Ganzen die in formatie onder je door vliegen… Ik zou het allemaal niet willen missen! Aan een winterstop doe ik dan ook niet. Mijn eerste sprongen van 2011 warenal op 2 januari. Geen warme lucht, nietszuidelijke temperaturen, gewoon op ons eigen mooie Teuge! Gelukkig hebben we twee mooie caravans, want in bijvoorbeeld een Cessna 206je had ik niet gepast! Sprin-gen in de winter betekent voor mij namelijk LAAGJES!!

Waar iedereen toch om lacht als ik me aankleed, ik zou het niet weten. Van kou heb ik in ieder geval geen last! Ik heb het woord ‘Michelin’ meer dan eens horen val-len. Hoe?! Dat geheim zal ik bij deze uit de kleren doen; Ik begin met een thermopak van zware kwaliteit. Daaroverheen gaat een katoenen legging (of twee), een dikkewollen maillot en wollen sokken. Dan trek ik een aantal katoenen longsleeves, een skipully en een winddicht jack aan. Hier overheen gaat mijn lekkere, dubbel-gevoerde, winterspringpak (berenpak, zoals

sommigen hem noemen). Een buff over m’n hoofd (en vooral ook neus!), winter-handschoenen en onderhandschoenen. Schoenen heb ik een maat of twee groter dan normaal, dan gaan ze nog wel aan. M’n rig op m’n rug, helm, brilletje en hoogte-meter. Ik ben er helemaal klaar voor!

Een driemans-sterretje om mee te beginnen dit jaar. Deze liep iets anders dan verwacht, omdat ik er als een vlaggetje aan wapperde door de enorme drag die ik ineens opbouw-de. Zittend hield ik de groep nog wel aardig bij, maar ideaal is anders!Een volgende sprong dan maar met lood, 5 kilo. Dat is het betere werk! Weer een drie-mannetje. Deze ging super, buiten beschou-wing gelaten dat een zeker persoon mij bij wijze van grap, als een sneeuwschuiver door de lucht wierp. Gelukkig was ik erg snel weer

terug in formatie en heb ik er hard om kunnen lachen. En de kou, who cares?!

Hopelijk (nee, waar-schijnlijk) is mijngearbag gehalveerd in grootte nu je dit stukje leest. Ik stel me zo voor dat het zon-netje schijnt en het heerlijk warm is nu.Lekker springen in een korte broek en

shirt, twee keer zo snel klaar met omhang-en, de wind om mijn lijf. Wat een bevrijding!

Maar een winterstop?!Nee hoor, daar doe ik niet aan!

Teuge in de sneeuw

Michelin...

PPara de winter door...by Paulien de Vries

26 | De Vleermuis

Zonder plan, gewapend met een kaart en een camper hebben we een relaxte vakantie gehad in een super mooi land. Nieuw Zee-land heeft bijna alle soorten natuur, verdeeld over een oppervlak wat ruim 6 keer zo groot is als Nederland met 4 keer zo weinig inwo-ners (ruim 4 miljoen). Onze belevenissen en mooie foto’s hebben we bijgehouden op een blog, maar speciaal voor de vleermuis schrij-ven we over het springen aldaar.

In Nieuw Zeeland kun je als tandempassa-gier bijna overal terecht. Tandemspringen is daar een echte industrie, maar als newbee para waren we op de meeste plaatsen aan-zienlijk minder welkom. Er worden richtlijnen gesteld van minimaal 500 sprongen, absur-de prijzen gevraagd, of gemeld dat je alleen welkom bent buiten het ‘tandemseizoen’, om maar te zorgen dat je daar vooral níet komt springen. Gelukkig zijn er ook dropzo-nes waar funjumpers wel erg welkom zijn!

Een daarvan is Skydive Abel Tasman inMotueka. Hier werden we gastvrij ontvan-gen en konden we eindelijk Nieuw Zeeland

vanuit de lucht bekijken! Wat een uitzicht! Stel je voor: Strak blauwe lucht, lekker zonnetje, blauwe zee met goudgele stranden aan de ene kant, het Abel Tasman park, de bergen aan de andere kant.. WOW! Voor ons de allereerste sprongen in het buiten-land, maar ook meteen een

scenery om nooit meer te vergeten! Klein minpuntje was dat er vrij weinig huurmateriaal beschikbaar is. Het manifest en de packers hebben er echt alles aan gedaan om te zorgen dat we allemaal zo vaak mo-gelijk de lucht in konden. En dat hebben we gedaan! Naast de leuke sprongen was het ook super gezellig! Hierna zijn we ver-der zuidwaarts getrokken en kregen we te maken met veel slecht weer en dropzones waar we ook weer niet mochten springen…

Tegen het eind van onze reis zijn we nog even bij Martijn op bezoek geweest, bij de NZ Sky-

diving School in Me-thven. Deze dropzo-

ne is een heuse school (als Kiwi kun je er zelfs een beurs voor krijgen!). Hij is opgericht om te zorgen dat er ook Kiwi’s in de NZ Skydiving Industrie komen te werken, aangezien er nu voornamelijk buitenlandse tandemmasters en cameraspringers zijn.

De leerlingen van Methven hadden deze week vakantie, dus materiaal genoeg. We hebben redelijk door kunnen springen.Het landschap van Nieuw Zeeland! Daar kun-nen onze weilandjes, met of zonder sneeuw, niet tegen op! Als het aan ons ligt dan over-winteren we volgend jaar weer ergens waar het mooi weer is! Mocht dit er echter niet in zitten, dan kleden we ons toch ook gewoon lekker warm aan…

Voor nu: laat de zomer maar komen, wij hebben er zin in!

Skydiven in Nieuw Zeeland

Terwijl Nederland werd bedekt door een dik-ke laag sneeuw hebben wij de blue skies op-gezocht aan de andere kant van de wereld. Dit jaar hebben we de wintermaanden door-gebracht in de zomer, onder een strakblauw hemel, bij heerlijke temperaturen. Want we zijn op reis gegaan naar Nieuw Zeeland!

PPara de winter door...by Bart Roelofs & Anke Schuurmans

Blue skies!

De Vleermuis | 27

De CReWIn 2009 volgden Arjan en ik de cursus Ca-nopy Formation voor ons C-brevet. Deze “enge” tak van de sport bleek hartstikke leuk te zijn. Caren en Tom zouden als enige CF-team aan de NKP meedoen. Arjan en ik durfden de uitdaging aan als team “Step by Step”. Die zomer sprokkelden we onze CF-uitrustingen bij elkaar en maakten welge-teld vijf trainingssprongen. Ons record van 0 punten was verhoogd naar 1 punt. Op de spannende NKP werden we tweede. “CaTo” eindigde, na het zetten van een nieuwNederlands record, als één-na-laatste. ;-)

Belly’sEen nieuwe uitdaging: we doen het anders-om met de disciplines. Arjan en ik gingen met Caren en Tom, die vrijwel niets anders meer deden als CF, aan de Dutch-League wedstrijd meedoen in 2010. Met Saskia als cameravrouw waren we team “BellyCReW”.Geheel ongetraind, met Caren als point, Arjan als outside center, Tom als tail en ik als inside center, lagen we ’s morgens op de creepers. De eerste vijf sprongen moes-ten we even inkomen, maar de laatstesprong zetten we alles op alles watresulteerde in een bronzen medaille!

The ClueToen we hoorden van de No Clue What To Do-wedstrijd, leek ons dat op het lijf

geschreven. Arjan zou met “Pari-Passu” meedoen, dus zochten we een vervanger. Iemand die CF-en leuk vindt, want we be-leefden tijdens de Dutch-League wed-strijd veel plezier aan het vliegen van (No-Contact) Diamonds onder de chute. Met Floor maakten we in oktober een sprong. We dachten dat M-O-P wel eens The Clue zou kunnen zijn, dus oefenden we die. We sprongen de sterren uit de lucht. Maar de wedstrijd ging niet door. Dat gaf ons ex-tra tijd om voor te bereiden: Caren en Tom hielden een winterstop, terwijl Floor en ik de koude wintermaanden trotseerden met leuke sprongen waar weinig clues in te vin-den waren.

Een nieuw recordZaterdag 2 april was de wedstrijd. In het zonnetje hebben we het alfabet der ran-doms fanatiek doorgenomen. De M-exit deden we voor de vorm uit de mock-up. Tij-dens de eerste sprong bewezen we dat we uiteindelijk elkaars level konden vinden om een paar puntjes mee te pikken.

TTeam BellyCReW knows what to do

by Delicia Ensing

GoPro HD helmcameraset incl alle denkbare helmaccessoires om uw HD ca-mera te bevestigen. 170 Graden wide angle lens, waterdicht tot 60 meter, 16:9 Full HD 1080P beeldformaat met bevestigings accessoires voor montage op de helm. Externe Audio ingang, Video-uit, voorbereid om de optionele (laterverkrijgbare) afstandsbediening aan te sluiten. Oplaadbare accu van 1100 mah HD geluids kwaliteit 720p- 60fps slow motion cinema 5 MP foto mode (auto photo mode) Self timer mode.

ContourHD, Helm Montage Kit, Bril Montage Kit, USB kabel, Lithium-ion Accu, extra 4GB microSD (6GB in totaal), extra accu (twee in totaal) en een wand acculader, handleiding. Mini-Camera 95x53x34mm / 116 gram, 192graden draaibare lens, Full HD kwali-teit opname 1920x1080 (15 min/Gb en 30fps), Laag energieverbruik > Gem. accu duur: 2uur, High Sensiti-vity > Minimale belichting 0,04Lux, Maximaal 16GB MicroSD, Interne microfoon en lithium-ion accu technology, Europese VholdR (speciaal voor Europese markt), Inclusief VholdR HD edit- en publicatie software.

WWW.URBANSURVIVAL.NL

De volgende sprong was mijn 500e en voor deze gelegenheid hadden we de intentie om tussen alle punten door onze hand op te steken (vijf) naar de camera van Saskia. Een leuke sprong met zelfs een punt meer dan de vorige! Bij de laatste sprong pro-

beerden we minstens 9 punten méér te scoren dan het team dat boven ons stond, om vijfde worden. Dit is niet gelukt, maar we hebben wél ons record verbroken. In totaal 10 punten gedraaid tijdens de totale vrije val! Met bonuspunten onder de chute.

Nu konden we alles aan. We de-den een 14-man waar Caren en Tom op hun ‘eigen’ posities deel uitmaakten van een goede basis en de rest heeft daar op aange-dockt! Hij lag!

De uitdagingOp naar de volgende uitdaging: Caren en Tom, zullen we gaan wingsuiten?

T e a m B e l ly C R e WT e a m B e l ly C R e W

Deze keer nemen we de propeller tegenover de TV onder de loep. Als je goed kijkt kun je zien dat de propeller afk omstig is van de PH-PAX, en in 1981 is aangeboden door de groep paravliegers. Sinds dat moment is deze propeller een vast attribuut in de Wolk geworden. De propeller is omgeven door een mooie muurschildering van de PH-JMP (gemaakt door Christien Meijers), en symbo-liseert eigenlijk de parakisten van het cen-trum. Laten we de geschiedenis eens even op een rijtje zetten...

Bron: http://www.hdekker.info , Henny Wiggers en Andre vd Worm (oud-paravlieger) De Vleermuis | 29

open? Check?... eh.. BOEM. Resultaat paar blauwe plekken en kist total-loss) Ondertussen begon het centrum ook na te denken over geluidsnormen en vermin-dering van geluidsoverlast. Zuigermotoren zijn een overheersende factor daarbij dus werd als eerste de PAX verkocht (‘83) en in 1989 de PAR (twin-engine zuigermotor). Dat was het begin van de overstap naar alleen maar turbine motoren met een zo laag mogelijk geluidsniveau. De Cessna

206 Soloy HB-CKZ (‘shaka zoeloe’) was de eerste tur-bine-kist voor het centrum. Door de Zwitserse regis-tratie te blijven gebruiken hoefde deze omgebouwde kist niet in nederland een her-keuring te krijgen, en spaarden we dus geld :-)

Om de vloot op pijl te hou-den na het ongeluk met de BOB, werd het zusje van de CKZ aangekocht: de HB-CJP (ook een 6-mans soloy). Beide HB-kisten hebben tot het einde van de jaren 90 voor ons gevlogen en zijn toen vervangen door een nieuwe Caravan 208B: de PH-JMP (‘jump’). En de meesten van jullie hebben onze laatste aanwinst zelf zien binnenvlie-gen: in 2009 kwam de PH-SWP (‘swoop’) erbij, en dus hebben we nu een prachtige, geluid-vriendelijke, caravan-vloot.

De eerste kist van de NPCT/VPCT was de PH-LZE. Deze Cessna172 bracht vanaf 1974 de eerste teugse para’s naar exit-hoogte. Maximale aantal para’s per load was 3, en er werd met name nog laag gesprongen. Nadat de LZE na een aborded take-off op een winterse en modderige baan was ge-crashed werd deze vervangen door de PH-KOK. De Reims Rocket (een C172 met meer vermogen) is vernoemd naar een para-instructeur van het eerste uur: Adjudant Kok. Deze kist werd rond 1976 verkocht naar Engeland en kreeg daarbij de registra-tie G-IRLS (para-humor wellicht? :-) Hierna kwam er een iets groter vliegtuig: eenCessna 182 (goed voor 4 pa-ra’s) de PH-BOB (het Bobje’, genoemd naar Bob Belonje, paravlieger van het eerste uur én sponsor).

Ondertussen groeide het centrum, en kwam er be-hoefte aan meer liftcapa-citeit. Gevolg: de PH-PAR werd naast de BOB aan-geschaft. Deze Britten-Norman Islander bood plaats aan zo’n 8-9 para’s, dus was er eindelijk een mogelijkheid om ook wat grotere formaties te bouwen. En uitein-delijk werd ook nog de PH-PAX (ook een C182, overgenomen van de ENPC, en oor-spronkelijke gebruiker van de propeller) er-bij aangeschaft. Het Bobje heeft van deze drie het langste dienst gedaan op Teuge maar kwam uiteindelijk in 1992 aan zijn einde door een crash (benzinekraantje

HHet verhaal achter de fotoDé propellor

by Caren Alink

30 | De Vleermuis

OpeningstijdenWe hebben besloten om de zaterdag avond tot 01:00 uur open te blij-ven. Dit mede omdat we hebben begre-pen dat hier veel vraag naar is. Laten we van deze avond, het clubgevoel, de boven toon voeren. De rest van de dagen blijven onveranderd, d.w.z. naar inzicht. Is het ge-zellig druk, dan kunnen jullie natuurlijk nog gewoon een drankje bestellen. Proost!!

Snacks/MaaltijdsaladesNaast de al bestaande snacks breiden we deze lijst uit met 4 nieuwe variaties:1. Broodje warme grillworst.2. Broodje met 1 stokje satévlees.3. Broodje met shoarmavlees.4. Fakkelbrood, wrap met pittige vulling.

Ook nieuw, er zullen 3 verse Maaltijdsala-des verkrijgbaar zijn:1. Maaltijdsalade met gerookte kipfi let.2. Maaltijdsalade met tonijn.3. Maaltijdsalade met feta en olijven. ( Grieks, vegetarisch)Alle salades zijn goed gevuld met verse ingrediënten en worden allen geserveerd met een gesneden pistoletje met kruiden-boter.

Special van de MaandWe zullen voor jullie elke maand een an-dere verrassing bereiden, dat kan variëren van carpaccio of taart tot verse fruit smoot-hies en nog veel meer. Smakelijk eten!

Parahap Het menu van de Parahap wordt aan het begin van de week opgehangen, in de vorm van een weekmenu, zodat je weet wat er op welke dag van de week gekookt gaat worden. Je kunt dan ook alvast reserveren voor een bepaalde dag door je naam op de lijst te zetten die erbij komt te hangen.

MedewerkingAls medewerkers van de wolk zullen we natuurlijk altijd ons best doen iedereen zo goed en zo snel mogelijk te helpen. Ieder-een, die van onze diensten gebruik maakt, kan ons daarbij een handje helpen, door:a. Zet gebruikte glazen, fl esjes, e.d. even op de bar, als je er toch naar toe/ langs loopt.b. Gooi peuken in de daarvoor bestemde asbakken, zo houden we ons nieuwe terras netjes.c. Je naam voor 16:00 uur op de Parahap-lijst te zetten als je een Parahap wilt eten. Dit is voor beide partijen prettig. Jullie zijn verzekerd van een lekkere maaltijd en wij kunnen ons beter voorbereiden.

Zo werken we met zijn allen aan een goed clubgevoel en houden we onze clubbar schoon, gezellig, vernieuwend, vooruit-strevend …………………….

IIn de Wolkby Werner Smit

Na een rustig winterseizoen zijn wij natuurlijk weer voor 100 %gemotiveerd om er ook dít jaar weer voor jullie te zijn. We hebben ons zo goed mogelijk op het nieuwe seizoen voor-bereid. Hierbij horen een aantal vernieuwingen en verande-ringen!

Een woord vooraf…..

Laten we er met ons allen opnieuw een bijzonder/gezellig smullend springjaar van maken!!

Ben van den Belt zou in deze Vleermuis het ketting interview (Paranormaal) voor zijn rekening nemen. Vol enthousiasme is Ben aan het (schriftelijke) interview begonnen, het is de redactie echter ter ore gekomen dat Ben door ziekte niet in staat was hetinterview voor deze Vleermuis af te maken. Volgende keer hopelijk wel weer een Paranormaal.

BBen van den Belt

En voor Ben: HEEL VEEL BETERSCHAP!

De Zanden 11 d | 7395 PA Teuge | T. 055 - 32 31 604