BRINKNIEUWS GEMEENTEBLAD / NUMMER 9 / 2011

Persoonlijk “Ik heb een droom

om eens daar…”

Thema Durf te dromen

Eerlijk “Ik zie mensen

die moe

zijn...”

November 2011 46e jaargang, Nummer 9

Vergadering van Gelovigen

Brink 13, 8021 AP Zwolle

zwolle@vergadering.nu

www.vergadering.nu/zwolle

Zondag diensten

Aanbidingsdienst om 09:30

Woorddienst om 11:00

Gebedsbijeenkomsten

Dinsdag,- Woensdag- en

Donderdagavond

Redactieadres

Bas Wildeboer

Mackayware 106, 8014 RZ, Zwolle

(voor alle kopij dat ingescand moet worden)

Email redactie

sremmelink@gmail.com

Uiterste inleverdatum

volgend nummer

11 december 2011

thema: Knallen!

Om God

te bereiken,

heb je

geen

beltegoed

nodig!

Ups & downs Kees C. Bakker

Mijn leven is vaak een aaneenschakeling van ups en

downs. Net als eb en vloed hoort dit een beetje bij het

leven. Als je dat weet, maakt het het gaan door een

down wat makkelijker.

In het boekje Brieven uit de Hel, gunt C.S. Lewis ons

een kijkje in de keuken van de hel. Hij laat een duivel

over hoog- en laagtij schrijven: “Als jij je patiënt zorg-

vuldig had geobserveerd, dan zou die beweging je op-

gevallen zijn in ieder stuk van zijn leven (…) zolang hij

op de aarde leeft zullen tijden van emotionele en licha-

melijke rijkdom en levenslust worden afgewisseld door

tijden van armoede en gevoelloosheid (…) Hij laat ze

dan op eigen benen staan: puur op basis van de wil

moeten ze dan plichten vervullen die niets aantrekke-

lijks meer hebben. Juist bij dergelijk laagtij groeien ze

uit tot het soort wezens dat Hij wil, veel meer dan bij

hoogtij.”

Wat heeft laagtij met ‘durven dromen’ te maken?

Soms kunnen zorgen over ‘nu’ je dromen tegenhou-

den. Soms kan een moeilijke periode ervoor zorgen dat

je even niet meer lijkt te kunnen dromen. Wat moet je

dan?

Dromen over morgen kan vaak pas als we ‘vandaag’

onder controle hebben. Klopt? Niet echt… want

‘vandaag’ kun je niet onder controle krijgen. Misschien

heb je wel het gevoel de wereld aan te kunnen, maar in

realiteit…

Mij is vroeger geleerd de downs “bij de Heer neer te

leggen”. Dit is nu een mooi voorbeeld van een christia-

nisme; een prachtige volzin, maar in de praktijk zegt

het me weinig. Hoe / wat moet je neerleggen? Moet je

dan maar doen alsof er geen down is?

De vraag waar het uiteindelijk op neer komt is: wie

regeert mijn leven? In Nederland wordt ons al van

jongs af aan geleerd dat ons leven maakbaar is. Op

school wordt ons geleerd verantwoordelijk te zijn en

proactief de juiste keuzes te maken. Allemaal belang-

rijk, allemaal waar… maar… alleen effectief als de basis

klopt. Wie regeert je leven?

Regeer in mij met al Uw kracht

in mijn mooiste droom, in mijn zwartste nacht.

Er is een ding dat ik U vraag:

o Heer, regeer in mij vandaag.

Dromen over morgen, begint met God te vertrouwen

voor vandaag…

Om God

te bereiken,

heb je

geen

beltegoed

nodig!

Durf te

Christiaan Remmelink

Onze kids hebben net Pluk van de

Petteflet gekeken. Dit is een

kinderverhaal verteld waarbij iemand

met veel voorstellingsvermogen allerlei

voor ons onzinnige zaken bij elkaar

‘veegt’ en zo een spannend geheel

creëert. Ik vraag me dan wel eens af

hoe iemand het voor elkaar krijgt om

een jochie in een takelwagentje, Aagje,

mevrouw Helderder, de familie

Stamper (de jongens ‘Stampertjes’ met

hun pijltjesschieters en bijzondere

kuiven), de kakkerlak Zaza, meneer

Pen de winkelier, de majoor, het paard

Langworst, de torteltuin en de

Krullevaar te combineren tot zo’n leuk

en spannend kinderverhaal.

Als je iets wilt bereiken, als je iets voor

elkaar wilt krijgen, zou dat eigenlijk

moeten beginnen met dromen! Want

volgens de leerstijlen van Kolb heeft

een dromer de volgende kenmerken:

Groot voorstellingsvermogen;

Bekijkt iets vanuit meerdere

perspectieven;

Zoekt informatie;

Is erg creatief.

Ik vraag me wel eens af of we niet te

bang zijn om te dromen. Dromen over

de dingen die we graag zouden willen

bereiken. Bang omdat dromen ook ‘de

verkeerde kant’ op zou kunnen gaan.

Omdat we het (misschien) niet gewend

zijn.

Ik heb wat stelling om dit aan te geven,

zonder de illusie te hebben hierin

volledig te zijn:

Zonder dromen weet je niet wat

je wilt bereiken;

Zonder dromen blijf je in wat je

hebt;

Door te dromen heb je de

mogelijkheid om ideeën uit te

werken.

Dus we hebben dromen nodig, we

hebben dromers nodig! En als ik de

bijbel lees, zie ik vooral in het oude

testament dat dromen gegeven worden.

Ik denk dat God op deze manier

mensen toesprak en inspireerde. Maar

het is niet uitgesloten in het nieuwe

testament. Zeker als ik de volgende

belofte lees: Daarna zal zich dit

voltrekken: Ik zal mijn geest uitgieten

over al wat leeft. Jullie zonen en

dochters zullen profeteren, oude

mensen zullen dromen dromen en

jongeren zullen visioenen zien (Joel

3:1)

Ik ben van mening dat we niet zonder

dromers kunnen. En zo kunnen we net

zo min zonder mensen die de

mogelijkheid zien om deze dromen om

te zetten in concrete ideeën. En als er

dan communicatie blijft tussen deze

mensen, kunnen en zullen er hele

mooie ideeën uitgroeien tot concrete

plannen. In de theorie van Kolb heb je

hier een viertal type mensen voor

nodig. Het begint met een DROMER

( w a a r n e m e n e n o v e r d e n k e n ) ,

vervolgens een DENKER (abstracte

begripsvorming), vervolgens een

BESLISSER (actief experimenteren) en

ten slotte een DOENER (concreet

ervaren).

Laten we vooral veel dromen en deze

elkaar vertellen, om elkaar zo te

inspireren. En als we weten wie wie is

in het proces, zullen uit de dromers

dromen concrete ervaringen komen.

Als je dingen wilt

bereiken heb je mensen

nodig die dromen. Een

dromer is namelijk

iemand die een

voorstelling kan maken

van dingen die nog niet

zo zijn, maar hoe ze wel

kunnen worden.

dromen

Druk, druk, druk…. Ik hoef er vast

niet over uit te weiden hoe druk we

tegenwoordig wel niet zijn. Mis-

schien ervaar je die drukte in je ei-

gen leven en als dat niet zo is zie je

het ongetwijfeld bij anderen. Ik zie

dat tenminste wel. Ik zie heel druk-

ke mensen. Mensen die op hun

tandvlees lopen. Eigenlijk nergens

meer tijd voor omdat hun agenda’s

boordevol staan. Het werk vraagt

tijd, het gezin, de school, de hobby,

de kerk…. En het is allemaal super

belangrijk.

Ik zie dat en voel me in toenemende

mate ongemakkelijk als ik mensen

vraag of ze iets willen doen ‘voor de

kerk’. Laatst verzuchtte ik: we bie-

den mensen als maar klusjes en

werk aan, terwijl we ze eigenlijk

rust zouden moeten bieden. En dat

meen ik heel serieus. Onze God is

een God die zijn volk rust gunt. Dat

blijkt wanneer Hij zijn volk Israël

uit de slavernij (!!) van Egypte leidt.

In Egypte móesten de mensen wer-

ken. Farao legde de zweep erover:

werken zul je! Maar God zegt tegen

zijn volk: rusten zul je! Zes dagen

werken, één dag rust. Zes jaar wer-

ken, één jaar rust.

Onze God is een God die van op-

houden weet. In zes dagen heeft Hij

hemel en aarde gemaakt en op de

zevende dag rustte Hij. Dat vraagt

Hij ook van zijn kinderen. Hou eens

op met werken. Werk zes dagen en

hou dan een dagje rust. Werk zes

jaar, en houd dan een jaar rust.

Zes jaar werken, één jaar rust. De

Israëlieten moesten één keer in de

zeven jaar hun land braak laten lig-

gen. D.w.z. ze mochten in dat jaar

niet ploegen, niet zaaien, niet oog-

sten. Gewoon een jaar rust. Rust

voor het land, rust voor de mensen

en een les in vertrouwen. Het zoge-

naamde sabbatsjaar (zie bijv. Exo-

dus 23: 10-12 en Leviticus 25).

Rust voor het land. Het sabbatsjaar

was een ‘groene maatregel’. De

Schepper is zuinig op zijn schep-

ping en wil niet dat het land uitge-

buit wordt. Daarom na zes jaar een

jaar rust voor het land. Rust voor

de mens en dier. Want behalve dat

het een groene maatregel was,

wordt er in Exodus 23: 10-12 ook

gesproken over de rust voor rund

en ezel, en de ruimte voor de zoon

van uw slavin en de vreemdeling

om adem te scheppen… Dit zijn be-

langrijke teksten, ook voor ons van-

daag. Gunnen we elkaar rust en de

tijd om op adem te komen? Rust

voor het land, rust voor de mensen.

Maar ook een les in vertrouwen.

Want als het land een jaar rust

krijgt, en als de mensen niet wer-

ken… hoe kom je dan aan eten?

Voor de Israëlieten een knellende

vraag vanwege de sterk agrarische

samenleving. Geen markt- en we-

reldeconomie zoals wij die kennen.

Levensonderhoud kwam recht-

streeks van land. Maar als er niet

gezaaid werd dan was er geen oogst

en was er dús geen eten… Het sab-

batjaar doorkruiste alle menselijke

berekeningen en wierp je terug op

vertrouwen. Vertrouwen in God.

Vertrouwen dat Hij wel zou zorgen.

Vertrouwen dat er in het zesde jaar

genoeg zou groeien om ook het ze-

vende en achtste jaar van te kunnen

leven. Vertrouwen op de zegen van

God.

Terug naar vandaag. Ik zie mensen

die moe zijn. En denk na over de

vraag: hoe verhoudt zich dat tot een

God die van ophouden weet en die

dat ook van zijn kinderen verwacht.

Onlangs sprak ik een collega. In

zijn gemeente kenden ze de sab-

batsweek. Eén week per maand

worden er geen binnenkerkelijke

activiteiten georganiseerd: geen

huisbezoek, geen vereniging, geen

catechisatie, geen commissieverga-

deringen – maar een week lang van

ophouden weten, om adem te

scheppen, om aandacht te hebben

voor je gezin, je buren, de mensen

die op je wachten en een les in ver-

trouwen op de zegen van God. Ik

vind dat een rijk idee en het lijkt me

serieus de moeite waard om zoiets

ook voor onze gemeente te overwe-

gen. Ik zal er eens een balletje over

opwerpen.

Hans Slotman is als enthousiaste dominee verbon-

den aan De Fontein (geref. vrijgm. kerk) in Stads-

hagen. Hij vindt het belangrijk dat Gods kerk met

zijn tijd mee gaat, om zo ook de mensen van van-

daag te bereiken. God is ook vandaag machtig

aanwezig. Hans is predikant geworden om die

krachtige boodschap uit te dragen.

Rust om op adem te komen... Hans Slotman

UITNODIGING - VRIJ ZIJN

De mannendagen

worden gehouden in

“NOORDERLICHT”,

Marienrade 1 te Wezep.

De zaal gaat om 9.00

uur open. Het

programma begint om

9.30 uur. Het einde van

het programma is rond

16.00 uur.

De dagen zijn geheel

verzorgd ( koffie, thee,

broodjes en soep). De

kosten voor de hele dag

( incl. lunch) proberen

we steeds zo laag

mogelijk te houden en

kunnen we nu beperken

tot € 16.50 pp.

Voor verdere informatie

(en opgave) kijkt u op

onze website:

mannendagwezep.nl.

Ook kunt u bellen met

Frans Welmers

038-3760722. Onze

voorkeur is dat u zich

opgeeft via internet.

Wilkin van de Kamp

Gert Hutten

Dit is het thema van de mannendagen in Wezep.

De dagen worden in 2012 gehouden op D.V.

28 januari en 4 februari.

Ook nu hebben we als Stichting weer besloten om twee dagen te

organiseren. De belangstelling was in voorgaande jaren zo groot

( de laatste mannendagen werden door ongeveer 900 mannen

bezocht) dat we die tweede dag niet kunnen missen.

De mannendagen zijn bedoeld als een bezinning op verschillende

geloofs- en levensvragen. Velen melden in hun reacties aan ons

dat ze op de mannendagen verdieping van hun geloof ervaren.

Ook contacten met broeders uit andere kerken en

geloofsgemeenschappen worden als waardevol gezien. Het

programma is beide dagen identiek. ’s Morgens worden er twee

inleidingen gehouden en ‘s middags zijn er aan de hand van

schriftelijk gestelde vragen verschillende minibijbelstudies. Tussen

de programmadelen zijn er ruime pauzes voor contact.

Ook is er gebed en veel samenzang.

De spekers zijn dit jaar Gert Hutten en Wilkin van de Kamp.

Meer informatie over hen vindt u op onze website.

Het thema van de dagen in 2012 is: “Vrij zijn”

Een thema dat voortkomt uit de gedachte dat we als christenen

vaak (te) weinig beseffen wat die vrijheid nu werkelijk heel concreet

inhoudt voor onszelf persoonlijk in het leven van elke dag.

De sprekers willen, geleid door Gods Woord, het thema uitwerken.

Ze kiezen daarbij ieder een eigen invalshoek.

Gert Hutten wil uitwerken dat de vrijheid die we in

Jezus Christus hebben ertoe leidt dat we andere mensen worden

en hoe God dat bewerkt.

Wilkin van de Kamp wil graag met ons nadenken wat het kruis

van Christus voor onze vrijheid betekent. Vaak hebben we er maar

een beperkt beeld bij. Jammer, want er is zoveel meer gebeurd

dan “vergeving van zonden”, “satan verslagen”, “dood

overwonnen” en “eeuwig leven”.

Mochten de toespraken vragen oproepen dan kunt u die kwijt. In

de minibijbelstudies ’s middags wordt daar door de beide sprekers

uitgebreid en serieus op in gegaan.

Ook in 2012 beloven het weer boeiende,

leerzame maar ook fijne dagen te worden.

U bent van harte uitgenodigd. We zien uit naar uw komst.

When my heart was so broken that I could not pray,

When love wasn't easy to see.

Someone was there, somebody cared,

Somebody prayed for me.

Somebody went to the throne of heaven,

Somebody lifted my name.

Bringing me into His holy presence,

Saying what I could not say.

Somebody showed me the face of His mercy,

When darkness was all I could see.

Somebody pleaded the Blood of Jesus,

Somebody prayed for me.

When the future looked hopeless and I'd given up,

When I had lost sight of my dreams

Somebody near, dried every tear,

Somebody prayed for me.

Somebody went to the throne of heaven,

Somebody lifted my name.

Bringing me into His holy presence,

Saying what I could not say.

Somebody showed me the face of His mercy,

When darkness was all I could see.

Somebody pleaded the Blood of Jesus,

Somebody prayed for me.

Somebody prayed for me

Geeta Bhagola

aangerijkt door

Salvation Army auteur

Still will I trust, though all my hopes lie shattered

In broken fragments at my feet;

Though all my plans, like driven leaves, are scattered

By winds of darkness and defeat.

For in my need I hear my Saviour saying,

In answer to my pleading and my praying

“I am thy God, be not afraid,

I will be near; be not dismayed”

Yea, in the deepest shadows of death's valley

Where sorrows circle me around;

When all the powers of darkness seem to ralley

And scarce a ray of light is found;

Then will I trust in Christ with great rejoicing

In Him who once again His love is voicing

“I am thy God, be not afraid,

I will be near; be not dismayed.”

So will I walk with Christ, in faith believing

With childlike trust, what 'er betide;

And from His hand, His strength and love receiving,

As in His presence I abide.

Thus shall I journey on to His glad morrow,

Where I shall hear Him say: “Lay down thy sorrow,

Come dwell with Me in realms above,

Where all is light, and life, and love”.

Still I will trust

Alfred Bisschop

Als al je dromen en hoop vervlogen zijn en je niets meer hebt, mag dan

onderstaand gedicht jou tot bemoediging zijn. Het is geschreven naar

aanleiding van Jesaja 41:10.

aangereikt door

Albert Simpson Reitz auteur

Ik heb een droom dat op een dag dit

land zal opstaan en de ware

betekenis van haar credo zal

naleven. Wij vinden de volgende

waarheid vanzelfsprekend; ‘dat alle

mensen gelijk geschapen zijn’.

Ik heb een droom dat op een dag, op

de rode heuvels van Georgia, de

zonen van voormalige slaven en de

zonen van voormalige

slavenhouders in staat zullen zijn

samen aan te schuiven aan een tafel

van broederschap.

Ik heb een droom dat op een dag

zelfs de staat mississippi, een staat

die blakert in de hitte van onrecht en

van onderdrukking, veranderd zal

worden in een oase van vrijheid en

gerechtigheid.

Ik heb een droom dat mijn vier

kinderenop een dag zullen leven in

een land waar zij niet beoordeeld

zullen worden op hun huidskleur,

maar naar de inhoud van hun

karakter.

Ik heb een droom vandaag.

Dit was de toespraak die

gebouden werd door Martin

Luther King op 28 augustus

1963 vanaf de trappen van het

Lincoln Memorial. Als een

variant op de droom van

dezebekende Martin Luther

King wil ik ook graag mijn

droom uitspreken.

Ik heb een droom dat al onze

kinderen en jongeren mogen

uitgroeien tot geestelijk volwassen

mensen die in de gemeente van de

Heer gelukkige en dienstbare

v o l g e l i n g e n

van Hem zullen zijn.

Ik heb een droom dat alle leden van

het lichaam van Christus, dat is de

Henk Beukema

Zoals de meeste van jullie weten heb

ik een heel lief nichtje van net drie

jaar, Joyce. Een ontzettend leuk

meisje waar ik af en toe gráág over op

mag scheppen. Ze heeft de leukste

uitspraken en is heel

erg lief.

Natuurlijk

heeft ze

haar stre-

ken en is ze

enorm ver-

wend met de

aandacht van

drie tantes die

haar op han-

den dragen en

alles wat zij doet

geweldig vinden!

Een aantal mo-

menten in de week

gaat Joyce naar “Duckie”, de kinder-

opvang. Daarover vertelt ze veel en ze

heeft het er enorm naar haar zin.

Laatst kwam ze thuis en had ze voor

mijn zus een stukje soepstengel be-

w a a r d . Een klein stukje dat ze

tussen twee vingertjes

hield. Ik zal eerlijk

toegeven dat ik echt

ontroerd was. Dat is

toch prachtig! Zij

heeft gedacht: dit

bewaar ik voor ma-

ma.

Soms vraag ik me

af wat ik God te

bieden heb.

Misschien vin-

den sommige

mensen mij

best aardig,

geef ik best om anderen en

heb ik een paar taken in de Gemeen-

te. Ik ben getrouwd en zorg voor mijn

man. Maar soms denk ik over mezelf,

ik ben helemaal niet aardig. Ik kan

soms heel gemeen zijn en helemaal

niet lief! Ik vind het erg belangrijk

dat ik het deel krijg waar ik volgens

mijzelf recht op heb (dat was vroeger

al zo, vraag maar na aan mijn ouders

en mijn zusjes). Ik ben snel bang dat

ik niet genoeg krijg en belangrijker,

dat iemand anders méér krijgt dan

ik!

Regelmatig heb ik echt geen zin in

mijn taken in de Gemeente en doe ik

het alleen omdat het moet. En zelfs

tegen mijn geweldige man kan ik

soms onaardig doen!

Wat ik wil zeggen is dat ik heel veel

met mezelf bezig ben. En soms vliegt

me dat naar de keel en kruip ik op

mijn knieën terug naar mijn Vader.

Ik belijd hem dan dat ik Hem op de

tweede plek heb gezet, of de derde, of

de vierde… Dan ga ik bidden, of ik

zing met heel mijn hart een lied mee

tijdens de dienst. Dan bied ik Hem

een stukje soepstengel aan. Heel

klein, klef en een beetje zompig.

Waardeloos, vies, zou je kunnen zeg-

gen. Maar ik durf er een lief ding on-

der te verwedden dat God net zo ont-

roerd is als mijn zus was toen mijn

kleine nichtje thuis

kwam!

Wat heb je te bieden? Britte Wildeboer

I HAVE A DREAM !!

Dromen worden

biddend gerealiseerd!

gemeente, onder leiding van

hun Hoofd mogen functioneren

zoals dat is bedoeld.

Ik heb een droom dat wij allen

deel uit mogen maken van een

groeiende en inspirerende

gemeente waar Gods Geest

aanwezig is en leiding geeft.

Ik heb een droom om een ruimte te

hebben waar wij als gemeente de

Heer kunnen proclameren en

aanbidden en ruimtes te hebben voor

allerlei groepen om te helpen, te

onderwijzen en te troosten naar het

voorbeeld van onze Heer.

Ik heb een droom om eens daar te

vergaderen met alle verlosten en de

Heer eeuwig dank en eer te brengen

bij onze God en Vader en de Heer

Jezus Christus.

Wil je deze wallpaper?

Mail dan naar

Suzanne op

sremmelink@gmail.nl

Meer weten over dit project?

Surf naar

www.mathunka.nl

Message from Matunkha

Bij dezen ontvangen jullie weer de maan-

delijkse computerachtergrond in Matunkha

-design. Het is een plaatje van

'Saddlebilled Stork' (d.w.z. zoiets als een

Zadelsnavel Ooievaar (we konden geen

nederlandse soortnaam vinden). In Zuid-

Afrika staat de soort behoorlijk onder druk:

er loopt een beschermingsprogramma. In

South Luangwa (Zambia) is het dier nog

heel goed te bekijken en bij een bezoekje

aan het park (te regelen via Matunkha) zul

je de vogel ongetwijfeld in het vizier kun-

nen krijgen.

Ik stuur dit plaatje op de dag dat volgens

de VN het 7.000.000.000'e kindje is gebo-

ren. Inderdaad zeven miljard! Het grootste

deel van de wereldbevolkingsgroei vindt

plaats in de arme landen, waardoor het

armoede probleem in feite alleen nog maar

ernstiger zal worden…

Toen we 18 jaar geleden in Malawi kwa-

men wonen, telde het land 8,3 miljoen

inwoners, nu zijn dat er ruim 13 miljoen.

Gemiddeld krijgt een vrouw in Malawi nog

steeds 6,4 kinderen; voor de insteek van

miljoenen dollars (besteed aan gezinsplan-

ning programma's) waren dat er 7,2. Van

die 6,4 kinderen overleven er nu echter

vele malen meer kinderen (de 'child-

survival' programma's waren wel succes-

vol!)…

De economische groei is niet navenant

gestegen en een simpel rekensommetje

leert dan ook dat de mensen er armer op

zijn geworden. Het hebben van nageslacht

is traditioneel een groot goed en geboorte-

beperking is een lastig bespreekbaar onder-

werp vanwege de vele taboes. In Matunkha

besteden we veel aandacht aan informatie-

verstrekking over gezonde seksualiteit,

ouderschap en gezinsleven. We trainen

kerkleiders, ouders en jongeren. Binnen-

kort gaan we extra materiaal beschikbaar

stellen waarmee kerkleiders aan de slag

kunnen gaan in hun gemeentes. EO-

Metterdaad gaat mee helpen in fondswer-

ving voor dit programma.

Wat zou het mooi zijn als kinderen niet

slechts door meneer de ooievaar voor het

huis worden gedropt, maar dat ieder kind

inderdaad een echte vader (en via hem De

echte Vader) zal leren kennen!

Hoe komen dromen uit? Timo Bouman

Durf te dromen, dat is het thema

van deze BN. Nu sprak mij dat wel

aan, het is iets waar ik de laatste

tijd erg mee bezig ben zowel privé

als wat de Brink betreft. Durven wij

te dromen, maar meer nog durven

wij die stap ook te zetten, om onze

droom werkelijkheid te laten wor-

den?

Milou en ik hebben best een pittige

tijd achter de rug waar we een aan-

tal dromen in duigen zagen vallen.

In 5 jaar tijd ben ik vier keer van

baan verwisseld en het laatste jaar

kon Milou na haar opleiding ook

geen werk vinden. Wat blijft er dan

nog van je droom over? En als je

toen de vraag zou stellen of ik nog

durfde te dromen, zou ik hem niet

zo makkelijk kunnen beantwoor-

den. In die tijd ging ik opzoek naar

wat een reële droom is en kwam ik

er achter dat ik het niet wist, uitein-

delijk leg je het bij God neer en kom

je er achter dat je niet jouw droom

moet navolgen, maar Zijn droom.

Als je achteraf kijkt, is dat ook mijn

droom geweest alleen de weg was

iets anders. Nu heb ik een vaste

baan en Milou werkt sinds kort ook

parttime Tevens is er ook een ande-

re droom van ons in vervulling ge-

gaan, ja Milou is zwanger!!! Dit was

een grote droom van ons en ik weet

zeker ook een droom van God voor

ons. Het verschil was alleen dat

God het op een andere manier/

moment wilde dan wij, begrijp mij

niet verkeerd het was wel gepland

maar een jaar terug lag onze plan-

ning anders, wij wilden eerst een

baan (een carrière zo gezegd) en

zowel voor mij als voor Milou. We

dachten dat we het allemaal wel zelf

konden plannen: werk, geld, kin-

deren, niets bleek zoals wij dachten,

want we bleven bij het eerste al ste-

ken. Die droom kwam maar niet

goed van de grond. Pas nadat God

ons meerdere malen moest overtui-

gen dat hij het anders wilde en dat

Hij wel voor ons zou zorgen, heb-

ben wij de knoop doorgehakt en

zijn we Zijn weg gegaan. Wat resul-

teerde dat wanneer Milou net wist

dat ze zwanger was, ze een sollicita-

tiegesprek had en dat op de dag van

de echo, ze haar eerste werkdag

had. Hoe mooi is dat! Eerst moes-

ten we alles in Gods handen leggen

en toen pas kwamen onze dromen

uit.

Zo is het eigenlijk ook met je dro-

men voor de Brink. Een tijdje terug

heb ik in een studie gezegd dat ik de

Brink in vuur en vlam wil hebben.

Dit is iets waar ik al sinds dag 1 dat

ik in de Brink kwam, van droomde

en ik geloof ook dat dat een droom

van God is en ik vroeg aan God:

Hoe wilt U dat doen? Hoe moet de

Brink gaan vlammen dat het een

bruisende gemeente wordt vol van

U? Hoe kan ik dat bereiken en God

sprak tegen mij in een beeld dat ik

toen in mijn studie ook had ge-

noemd van een eikenboom (de

Brink). Hoe gaat die in de brand?

Simpel door er naast te gaan staan

en zelf in vuur en vlam te staan. Dat

gaat niet zomaar! Het is niet zoals

ik het zelf vroeger deed met koffie-

melkpoeder, als je dat uitstrooit

boven een vuurtje krijg je snel een

grote steekvlam en dan is het uitge-

brand. Nee, bij een eik duurt

het lang voor die brand,

maar als die brand gaat

het niet zomaar uit! Ik

weet dat meer mensen

dezelfde droom delen

met mij of misschien

wel een totaal andere

droom voor de Brink

of in je privéleven.

Vaak lijkt het er op dat

die droom niet haalbaar

is, maar we moeten besef-

fen dat God zegt dat er niets

onmogelijk is voor wie er ge-

loofd?! Een tekst die ik jullie mee

wil geven, is een tekst die ik van

mijn ouders rond mijn dopen heb

gekregen: Spreuken 3:5-6 Ver-

trouw op de HEER met heel je

hart, steun niet op eigen inzicht.

Denk aan hem bij alles wat je

doet,dan baant hij voor jou de weg.

Ik hoop dat we dit met

zijn allen zullen doen en

op Zijn manier en Zijn

tijd en geloof me, het is

het MEER dan waard!

Best prikkelend het thema ‘durf te

dromen’. Het roept bij mij de vraag

op of je moed moet hebben om te

dromen. Ik zal jullie iets verklap-

pen. Mijn dromen gaan vaak over

examen doen. Ik moet dan als 64-

jarige bijv. een examen Frans doen

en terwijl ik al tientallen jaren geen

Franse les meer heb gehad. De rode

draad bij die dromen is dat ik als 64

-jarige examen moet doen, terwijl

de kennis daarvoor ontbreekt. Dro-

men heeft voor mij dus iets te ma-

ken met angst en verleden. Volgens

mij voer voor psychologen.

Welk beeld komt er bij mij boven

als ik denk aan begrippen die te-

genhangers zijn van angst en verle-

den? Dan denk ik aan vrede en toe-

komst. Wat is dan mijn droom voor

de tijd die ik hier op deze planeet

nog mag doormaken? Over deze

vraag heb ik een poosje mogen/

moeten nadenken. Langzaam trok

de mist op. Dat is in een paar woor-

den te zeggen “Dat Christus meer

en meer mijn leven wordt.” Dat zijn

mooie woorden. Dat zijn vrome

woorden. Dat zijn woorden die in

BrinkNieuws passen. Dat zijn woor-

den die je kunt delen met broeders

en zusters. Dat zijn woorden die je

een christelijk aanzien geven. Maar

diep in mij leven deze woorden. Ik

koester en voed ze. Ik heb ze lief en

het is mijn diepste wens dat ze in de

praktijk meer en meer zichtbaar

worden. Want die kant moet (in de

zin van ‘mijn intentie’) het uit. Ik

ben er van overtuigd dat Gods

Geest mij verder zal leiden in mijn

dagelijkse leven als ik deze wens in

oprechtheid koester. God gaat deze

‘droom’ van mij dan werkelijkheid

maken. Dan hoef ik niet krampach-

tig te leven (examen doen), maar

mag ik leven in vrijheid. Een leven,

zoals God dat heeft bedoeld en vol-

gens mij ook naar uitziet. Elke dag

is dan een avontuur. Elke dag mag

ik mij laten verrassen door wat God

voor mij in petto heeft.

Ik heb genoeg gediscussieerd en

belerend gesproken op basis van

mijn vermeende bijbelkennis.

Daarvan moet ik achteraf vaststel-

len dat hoogmoed misschien vaak

de drijfveer is geweest (mijn inzicht

moest koning kraaien). Ik heb ge-

noeg nagedacht over een spiritueel

leven aan de hand van de boeken

van onder meer Henri Nouwen en

Anselm Grün. Verkeerd? Beslist

niet. De schrijvers hebben mijn

ogen geopend voor bij mij onderbe-

lichte zaken. Maar daarin mag ik

niet blijven steken. En zo kom ik via

een omweg toch tot het onderwerp

dat de redactie mij aanreikte. Voor

mij is Christus kennen een zaak van

het hoofd (kennis) en het hart

(spirituele beleving), maar bovenal

van de handen en voeten (praktijk).

Deze drie, maar de meeste daarvan

is (voor mij) de praktijk. Over de

praktijk van het christelijke leven

zijn al veel boeken geschreven.

Daaraan hoeft de visie van ene Wim

Zwitser niet te worden toegevoegd.

Laat ik als een soort getuigenis zeg-

gen dat mijn geloof lang niet anders

is geweest dan kruiden die je aan

het vlees toevoegt. Maar geloven

doe je niet zo af en toe, zoals wij

kruiden toevoegen aan het voedsel

om het een aangenaam smaakje te

geven. Geloven doe je 24 uur per

dag met je hele zijn (ziel, geest en

lichaam) en dat bedoel ik met chris-

ten zijn in de praktijk.

God ziet mij als een eenheid; ziel,

geest en lichaam. Op het moment

dat ik het een (het geestelijke) bo-

ven het andere (dagelijkse) ga ver-

heffen, maak ik een onderscheid

dat er niet zou mogen zijn. Hierin

onderscheid te maken is Griek den-

ken en niet bijbel denken. Wat be-

tekent dit voor mij in de praktijk?

Ik wil God niet (alleen) op zondag

tijdens de eredienst dienen met

m i j n w o o r d e n / g e b e d e n /

dankzeggingen / lofprijzingen enz,

maar (vooral) van maandag tot en

met zaterdag in mijn alledaags

functioneren. Het is mijn wens/

bede dat ik vooral van maandag tot

en met zaterdag meer en meer ga

beseffen dat ik door de Heer voor

een prijs ben gekocht en dat Hij van

mij vraagt Hem in alles (en dan be-

doel ik ook ‘alles’) te erkennen als

mijn Heer. Ik wil mij juist dan uit-

strekken naar ‘die gezindheid die

ook in Christus Jezus was’. Daar

hoef ik niet krampachtig over te

Droom of werkelijkheid? Wim Zwitser

doen. Nogmaals: als het mijn wens

is Christus Jezus in het (totale) le-

ven te manifesteren, dan mag ik

daarbij rekenen op de hulp van

Gods Geest. Misschien mag ik het

zo zeggen: God vraagt aan jou en

mij of we ons beschikbaar voor

Hem wil stellen. Denk goed over

het antwoord na, want christen

zijn kost je niets (die prijs heeft

de Heer Jezus al voor je betaald),

maar discipel/volgeling zijn

kost je alles (je zelfbeschikkings-

recht). Als we er voor kiezen disci-

pel van Jezus Christus te willen zijn

(ondanks de prijs die daaraan ver-

bonden is), gaat Hij met jou en mij

aan de slag van maandag tot en met

zaterdag. De weerslag daarvan gaan

we dan op zondag horen/merken.

En dan is mijn droom (wens) voor

de komende tijd: Christus laten

zien/vertegenwoordigen in mijn

(dagelijkse) leven. En daar hoort

mijn spreken ook bij.

Waarom vermeld ik hier zo expli-

ciet ‘En daar hoort mijn spreken

ook bij’? Omdat de tong het groot-

ste gevaar voor mij is. Op de dins-

dagkring hebben we een poosje ge-

leden enkele avonden stil gestaan

bij het onderwerp ‘christenen en

hun communicatie’. Dat is ook de

titel van het gelijknamige boekje

dat ik daarbij heb geraadpleegd.

Wie over spreken door christenen

(mensen die wederom geboren zijn)

denkt, komt vrijwel automatisch bij

Jakobus 3. Ik kan het niet beter

zeggen door een stukje daaruit te

citeren:

Zo is ook de tong een klein lid en zij

beroemt zich op grote dingen. Zie,

hoe zo’n klein vuur zo’n groot bos

aansteekt. Ook de tong is een vuur,

de wereld van de ongerechtigheid.

De tong is onder onze leden gesteld

als dat wat het hele lichaam be-

vlekt en de loop van de natuur in

vlam zet en door de hel in vlam

gezet wordt. Want elke natuur,

zowel van wilde dieren als van vo-

gels, van kruipende dieren als van

zeedieren, wordt getemd en is ge-

temd door de menselijke natuur,

maar de tong kan geen enkel mens

temmen; zij is een onberekenbaar

kwaad, vol dodelijk venijn. Met

haar zegenen wij de Heer en Va-

der, en met haar vervloeken wij de

mensen die naar Gods gelijkenis

gemaakt zijn. Uit dezelfde mond

komt zegen en vloek voort. Dit

moet niet zo zijn, mijn broe-

ders (en zusters.WZ). De bron laat

toch niet uit dezelfde opening het

zoete als het bittere opwellen?

Vandaag lazen we aan tafel Predi-

ker 9 (na jaren zijn we afgestapt

van het dagelijks lezen van Ps. 100).

De laatste 2 verzen van dit hoofd-

stuk luiden in de Willibrordverta-

ling:

Het rustige betoog van een wijze

vindt meer gehoor dan het luide

geschreeuw van dwazen.

Wijsheid is meer waard dan wa-

pens. Ja, maar één fout kan veel

goeds bederven.

Als het om spreken gaat kan één

fout woord veel goeds bederven.

Wie wat langer rondwandelt op de-

ze planeet kan uit eigen ervaring

hier tal van voorbeelden van noe-

men.

Jaren geleden hoorde ik op een bij-

eenkomst: “Een christen herken je

aan zijn gelaat (uitstraling), gewaad

(kleding) en gepraat.”

Als de ogen de spiegel zijn van de

ziel, dan zijn de woorden het klank-

bord van het hart.

Ik sluit daarom af met een citaat uit

eerder genoemd boekje over chris-

tenen en hun communicatie.

Koning David ca. 1000

voor Christus:

“Moge de woorden

van mijn mond

en de overleggingen

van mijn hart

U welgevallig zijn,

O Here,

mijn Rots en

mijn Verlosser”

Psalm 19:15

Gebed van een

wedergeboren christen:

“Moge mijn

communicatie

en de gedachten erachter

U welgevallig zijn,

O Here

mijn Rots en

mijn Verlosser”

2:1-21 9. Wie trouwde er met

Ruth? Ruth 4:13 10. Hoe

heette de overstroming die de

Here stuurde omdat de mens-

heid gezondigd had? Genesis

7:6 11. God maakte scheiding

tussen het licht en de …? Gene-

sis 1:4 12. Welke koning deed

wat slecht was in de ogen van de

Heere en kwam in opstand tegen

de koning van Babylonië? 2 Ko-

ningen 18-20 13. Welke nieuwe

naam kreeg Abram toen God een

verbond met hem sloot? Genesis

17:1-8 14. Wie leidde Gods volk

door de zee heen? Exodus 14:21-22

15. Waaruit bevrijdde de Heere zijn

volk? Exodus 20:2 16. Wie werd er

door zijn broers in de put gegooid?

Genesis 37:18-25 17. Hoe wordt de

koning van Egypte genoemd? Genesis

40:1 18. Welke vrouw ging niet met

Noömi mee, maar terug naar haar land?

Ruth 1:14 19. Wie was de eerste mens?

Genesis 4:1 20. Wat is de naam van de

vrouw bij wie zeven demonen werden

uitgedreven? Lucas 8:2 21. Welke ko-

ning liet een tempel in Samaria bouwen

om Baal te vereren? Koningen 16:29-34

22. Welke kleur is het koord waarmee de

gouden rozet op de tulband van de pries-

ter wordt bevestigd? … purper. Exodus

28:36-37 23. Waarmee moesten Aaron

en zijn zonen zich reinigen voordat ze als

priester gewijd werden? Exodus 29:4-9

24. Op wie was Jacob zo verliefd dat hij

zeven jaar voor haar vader ging werken?

Genesis 29:13-20 25. Welke vriend wek-

te Jezus op uit de dood? Johannes 11:1-

54 26. Welke volgeling van Jezus ver-

richte grote tekenen en wonderen onder

het volk en werd daarvoor opgepakt?

Handelingen 6:8-15 27. Wie had er van

d e

Heere gehoord dat hij

niet zou sterven voordat hij de Messias

zou hebben gezien? Lucas 2:25-40 28.

Hoeveel melaatsen vergaten de Here

Jezus voor hun genezing te bedanken?

Lucas 17:11-19 29. Welke profeet vertel-

de David over een rijke die het lammetje

van een arme man stal? 2 Samuël 12:1-

15 30. In welk gebied ligt Kafarnaüm? In

het gebied van Zebulon en … Matteüs

4:12-17 31. Welke naam kreeg Jacob van

degene met wie hij de hele nacht gewor-

steld had? Genesis 32:23-33 32. Wat zei

Sara over God toen ze Izaäk kreeg? God

maakt dat ik kan

…? Genesis 21:1-7 33. Wie was de

schoonmoeder van Ruth? Ruth 1 34. Van

welk materiaal waren de strijdwagens

van Jabin gemaakt? Rechters 4:3 35. Wat

was de kleur van het eten dat Jacob had

gekookt en Esau graag wilde hebben?

Genesis 25:30 36. Hoe heet de kleinzoon

van Boaz die later koning werd?

Ruth 4:17 37. Wie kreeg de naam Belte-

sassar? Daniël 1:7 38. God is een God

van …? Deuteronomium 4:31 39. Wat

voor dier sprak tegen Bileam toen hij het

volk Israël wou vervloeken? Numeri

22:21-35 40. Wie was de vader van Ra-

chel? Genesis 29:16

1

J

2 G

3 V 4

K 13 H

14 15

12

25 R

26

C

P

R

33 34 R

24 32

27

5

E 38 39

M 16

35

23

A

I

11 U 31 37

36 28

6

17

30 A 29

M

22 R

V C

21 20 19 18

7

10 9 A 8 W

1. Waarvan maakten Adam en Eva schor-

ten toen ze erachter kwamen dat ze naakt

waren? Genesis 3:7 2. Waar ging Izaäk

wonen toen hij groot was? Genesis 24:62

3. Wat was het beroep van Sifra en Pua?

Exodus 1:15 4. Wat zag Hagar toen God

haar de ogen opende? Genesis 21:14-21

5. Welke drie rivieren ontsprongen er in

de tuin van Eden? De Pison, de Gichon

en de …? Genesis 2:10-14 6. Wie groei-

de als kind heel dicht bij de Heere op? 1

Samuel 2:21 7. Wat was het beroep van

Kain? Genesis 4:2 8. Welke vrouw hielp

de verspieders in het land Kanaan? Jozua

MEGA BIJBEL PUZZEL

SLANG

Het is al weer een tijdje geleden dat

er een puzzel in BN is verschenen!

Vandaar dat ik dit keer een extra

grote puzzel heb gemaakt die extra

moeilijk is. Als het goed is kun je de

vragen alleen maar oplossen door in

de Bijbel de spitten. Elk antwoord

begint met de laatste letter van het

vorige antwoord.

Kun jij deze woordslang oplossen?

In een klein dorpje in Ohio, schrijft

een oude vader aan zijn enige zoon, die

in de gevangenis zit de volgende brief: Beste Jack, Ik zal dit jaar in mijn moestuin geen aardappelen en groenten kunnen planten. Ik heb het geprobeerd, maar het spitten valt me te zwaar. Gewoonlijk hielp je me daarbij, maar ja… Je Vader

Een paar dagen later, antwoord uit de

gevangenis: Beste Pa, Spit in hemelsnaam niet in je moestuin. Daar heb ik de LIJKEN begraven! Groeten, Jack

Als gevolg van de censuur op de

gevangenis briefwisseling, staan een

paar dagen later FBI en lokale politie

aan het huis van de oude man, en graven

en spitten te hele tuin ondersteboven,

op zoek naar de lijken. Er wordt niets

gevonden, de politiemensen

verontschuldigen zich bij de man en

vertrekken.

Dag later, opnieuw een brief uit de

gevangenis: Hallo Pa, Blij met de Tuin? Groeten, Jack

Een vrouw heeft een mooie kledingkast gekocht bij Ikea. Na een paar dagen belt ze de meubelzaak en klaagt dat de kast een paar keer per dag spontaan in elkaar stort. Een mannetje van Ikea komt eens kijken naar het probleem en constateert dat iedere keer als er een trein passeert de kast inderdaad instort. Omdat hij niet kan zien wat het precies begeeft, gaat hij in de kast staan om daar, met een zaklamp, alle

boutjes, moertje en schroefjes in de gaten te houden. Hij staat in de kast en hoort gestommel.

Dan wordt de kast opengetrokken en de

Ikeaman staat oog in oog met een gespierde kerel. Het blijkt de man

van de vrouw te zijn en deze wil weten van de

medewerker in de kledingkast van zijn vrouw uitspookt. "Tsja", zegt de Ikeaman, "u gelooft het vast niet maar ik sta hier op de trein te wachten".

Jantje: "Papa, ik moest vandaag nablijven op school." Vader (boos): "Hoe kwam dat nu weer?" Jantje: "Ik wist niet waar de Dolomieten lagen, pap." Vader: "Ik heb je al zo vaak gezegd dat je je spullen beter moet opruimen!"

Koen zegt tegen Niels: "Ik heb vannacht geen oog dichtgedaan." Zegt Niels: "Hoe kan dat dan, had je last van de buren?" "Nee", zegt Koen "Er zat een kweuzel op ons dak." "Een kweuzel? Wat is een kweuzel?" Zegt Koen: "Weet ik niet, je denkt toch niet dat ik midden in de nacht ga kijken wat een kweuzel is!"

Twee kerkleden gingen van deur tot deur om het goede nieuws te verkondigen. Ze belden aan bij een vrouw die klaarblijkelijk niet zo blij was. Overduidelijk vertelde ze hen dat ze deze boodschap niet wilde horen en met een grote zwaai sloeg ze de deur dicht. Tot haar verrassing ging de deur niet dicht. Eigenlijk stuiterde de deur weer open. Ze probeerde het opnieuw, gaf een extra zetje en smeet de deur dicht. Het resultaat was hetzelfde. De deur ging weer open alsof het een stuiterbal was. Ten volle overtuigd dat een van deze opdringerige kerkleden een voet tussen de deur hield, leunde ze achterover en nam een kleine aanloop om de deur met nog meer geweld dicht te gooien. Precies op dat moment zei een kerklid: "Mevrouw, voordat u verder gaat, misschien wilt u eerst uw kat verplaatsen!"

Twee vrienden komen elkaar tegen voor de kerk. Zegt de ene: "Ik wil

graag gaan biechten, maar ik heb geen zonde om te belijden." Zegt de andere: "Dat had ik ook laatst, maar

ik heb toen een oplossing gevonden. Ik heb 5 euro gestolen

van de pastoor, zo had ik een zonde om te belijden en ik was 5

euro rijker!"

Verspreking v/d week Preekt de jonge priester: "als ik een

dronken man uit de kroeg zie komen lopen, zeg ik: man je bent op het

slechte pad, keer om!"

Boekrecensie: de bruiloft Dit is een prachtig verhaal met nu

eens een kijkje in de gedachten van

een man als hij wordt wakkerges-

chud in een kritieke situatie: na

dertig jaar huwlijk moet Wilson

Lewis op pijnlijke manier onder

ogen komen dat de romantiek uit

zijn huwlijk is. Hij vergeet hun 29

jarige huwlijksjubileum en dat heeft

zijn weerslag op zijn vrouw. Zijn

vrouw Jane is niet meer verliefd op

hem en dat is zijn eigen fout. On-

danks het geweldige voorbeeld van

zijn schoonouders, die al 50 jaar

dolverliefd op elkaar zijn.

Wilson is niet iemand die zijn ge-

voelens kan uiten. Daarnaast was

hij veel te weinig thuis en teveel op

het werk waarbij hij de verant-

woordelijkheid van de opvoeding

van hun kinderen op Jane liet

neerkomen. Het is alleen dankzij

haar dat ze zulke fijne volwassenen

geworden zijn.

Nu hun dochter onverwachts

aankondigd te gaan trouwen en zijn

vrouw erover denkt om hem te ver-

laten realiseert Wilson zich dat zijn

liefde voor Jane over de jaren al-

leen maar groter is geworden en dat

hij er alles aan zal doen om hun

huwlijk te redden.

Met de herinneringen aan zijn

schoonouders inspirerende leven

samen, doet hij een plechtige

belofte om ervoor te zorgen dat zijn

vrouw opnieuw verliefd op hem

wordt.

Door zijn kritische zelfreflectie

ontdekt ook hij opnieuw hoe je

liefde moet tonen, iets wat hem

compleet vreemd was. Langzaam

aan verandert er iets in zijn houd-

ing en zijn vrouw voelt dat aan en

er lijkt weer een vlammetje te

ontbranden. Maar is het genoeg om

zijn huwlijk te redden?

Het verhaal is hopeloos roman-

tisch, maar niet hopeloos onrealis-

tisch met een bijzonder en onver-

wacht slot.

Nicholas sparks schreef ‘The Note-

book’ wat het verhaal van de

schoonouders verteld. Hij schreef

ook het verhaal wat de film ‘Dear

John’, ‘A walk to remember’ en ‘A

last song’ opleverde.

Ellen Bartelds

Tijdens een etentje in het beroem-

de middeleeuwse slot, Carcas-

sonne, stond dit toetje op de kaart.

Letterlijk vertaald betekend dit:

drijvende eilanden. Ik vroeg me af

wat dit was en de beschrijving

klonk net zo lekker als dat het

smaakte.

Kort samengevat is het zoet ei-

witschuim op custard creme.

Tip: lees eerst het hele recept

door voor je begint, dan weet je

wat je allemaal nodig hebt. Het lijkt

moeilijker dan het is.

Benodigdheden voor 4 personen.

Ingrediënten

Voor de eilandjes

• 6 vrije uitloop eiwitten

• knijp citroensap

• 120g basterdsuiker

• 1 liter volle melk

• 4 theelepels vanille aroma

Voor de vanillecrème

• 10 vrije uitloop eierdooiers

• 80g basterdsuiker

• ijsblokjes

Vul alvast de gootsteen met een 5

cm koud water en doe er wat

ijsblokjes in. Dit heb je later nodig

om het mengsel snel te kunnen

koelen.

Bereidingswijze voor de eilandjes /

het eiwit mengsel:

1.Klop de eiwitten en het citroen-

sap in een schone kom stijf tot er

zachte pieken in staan.

Je kan de kom omkeren zonder

dat het eiwit eruit komt.

2. Klop de suiker er in drie keer

doorheen. Na elke toevoeging

weer stijf kloppen.

3. Breng de melk en de vanille

aroma aan de kook, in een grote,

ondiepe pan. Gebruik hier niet de

grootste pit voor. Zodra de melk

kookt, zet het vuur heel laag zodat

het net niet meer kookt.

4. Dip 2 eetlepels in heet water,

maak dan 8 bollen van het eiwit

mengsel met behulp van de lepels

om het eiwitmengsel vorm te

geven. Leg het voorzichtig in de

hete melk. Dek de pan met het

deksel en pocheer ze gedurende 7

-10 minuten. Draai de eiwitbollen

halverwege voorzichtig om.

5. Haal de gepocheerde me-

ringues een schuimspaan uit de

pan en laat uitlekken op een een

groot bord dat bedekt is met een

paar lagen keukenpapier of kof-

fiefilters. Dit absorbeert het teveel

aan vocht in de eiwitbollen.

Houdt de melk in de pan warm.

6. Voor de vanille crème, klop de

eierdooiers en de basterdsuiker

samen in een mengkom in 4 mi-

nuten tot een heel lichtgele gladde

massa. Hoe langer je klopt hoe

lichter de kleur vanzelf wordt.

7. Geleidelijk aan de warme melk

toevoegen aan de eierdooiers.

Klop dit goed door en giet het dan

weer terug in de pan verwarm het

op een matig vuur, onder

voortdurend roeren met een

houten lepel, tot de vla goed

ingedikt is. Het moet aan de

achterkant van de lepel blijven

hangen.

8. Zodra het goed dik is het vuur

uitdraaien en de pan in de goot-

steen met koud water zetten. Roer

totdat de vla afgekoeld is.

9. Giet de vla in 4 schaaltjes en

leg op de vla twee eiwit eilandjes

en je hebt een prachtig toetje.

Je kan er nog wat caramelsaus

over gieten of het afmaken met

een paar muntblaadjes.

Îles flottantes Ellen Bartelds