Beursbericht 70 - december 2014

4
Shoki’s vrije geest werd in Somalië niet door iedereen gewaardeerd. In 2008 moest hij zijn land ontvluchten. ‘Dat was de zwaarste periode uit mijn leven. Ik miste mijn familie heel erg.’ Toch zag Shoki ook kansen. ‘In Nederland was ik niet alleen veilig, ik kon ook eindelijk gaan bouwen aan mijn eigen toekomst. Ik wist dat ik hard zou moeten werken om hier iets te bereiken, dus ik wilde zo snel mogelijk starten.’ Na drie maanden in het asielzoekerscentrum (azc) kon hij beginnen met Nederlandse les. Zijn reiskosten betaalde hij uit het COA- zakgeld. ‘Waarom begin je nu al?’, vroe- gen andere bewoners hem verbaasd. ‘Wacht gewoon tot je een status krijgt en een huis.’ Shoki bleef echter naar de lessen gaan. Toen hij zijn status kreeg, volgde hij het schakeljaar in Utrecht: per dag acht uur les en twee uur reizen. Shoki slaagde voor het schakeljaar – een prestatie die goed was voor zijn zelfver- trouwen. ‘Tijdens dat jaar leerde ik pas echt doorzetten. Na afloop dacht ik bij mezelf: nu kan ik alles aan.’ Kritisch en leergierig. Al op de middelbare school in Somalië stelde Shoki Ahmed Hayir (32) vragen waar anderen ophielden. In Nederland heeft hij baat gehad bij die houding, merkt hij nu, als hij terugkijkt op de afgelopen jaren. ‘Studeren heeft me sterker gemaakt.’ Beursbericht In september 2011 start Shoki met de hbo-opleiding European Studies aan de Hogeschool Zuyd te Maastricht, door omstandigheden echter drie weken later dan de andere studenten. De project- groepen waren al gevormd. Sommige docenten reageerden geïrriteerd. ‘Niet alleen had ik een achterstand, ook had- den ze al een bepaald beeld van me’, Kwartaalblad voor vluchtelingstudenten nr. 70 – december 2014 De les van Shoki ‘Laat je kwaliteiten niet liggen’ Thema: Verandering Shoki Ahmed Hayir Foto: Aleksandra Mihajlovic

description

Het magazine voor vluchtelingstudenten van het UAF.

Transcript of Beursbericht 70 - december 2014

Page 1: Beursbericht 70 - december 2014

Shoki’s vrije geest werd in Somalië niet

door iedereen gewaardeerd. In 2008

moest hij zijn land ontvluchten. ‘Dat was

de zwaarste periode uit mijn leven. Ik

miste mijn familie heel erg.’ Toch zag

Shoki ook kansen. ‘In Nederland was ik

niet alleen veilig, ik kon ook eindelijk

gaan bouwen aan mijn eigen toekomst.

Ik wist dat ik hard zou moeten werken

om hier iets te bereiken, dus ik wilde zo

snel mogelijk starten.’ Na drie maanden

in het asielzoekerscentrum (azc) kon hij

beginnen met Nederlandse les. Zijn

reiskosten betaalde hij uit het COA-

zakgeld. ‘Waarom begin je nu al?’, vroe-

gen andere bewoners hem verbaasd.

‘Wacht gewoon tot je een status krijgt en

een huis.’ Shoki bleef echter naar de

lessen gaan. Toen hij zijn status kreeg,

volgde hij het schakeljaar in Utrecht: per

dag acht uur les en twee uur reizen.

Shoki slaagde voor het schakeljaar – een

prestatie die goed was voor zijn zelfver-

trouwen. ‘Tijdens dat jaar leerde ik pas

echt doorzetten. Na afloop dacht ik bij

mezelf: nu kan ik alles aan.’

Kritisch en leergierig. Al op de middelbare school in Somalië stelde Shoki Ahmed Hayir (32) vragen waar anderen ophielden. In Nederland heeft hij baat gehad bij die houding, merkt hij nu, als hij terugkijkt op de afgelopen jaren. ‘Studeren heeft me sterker gemaakt.’

Beursbericht

In september 2011 start Shoki met de

hbo-opleiding European Studies aan de

Hogeschool Zuyd te Maastricht, door

omstandigheden echter drie weken later

dan de andere studenten. De project-

groepen waren al gevormd. Sommige

docenten reageerden geïrriteerd. ‘Niet

alleen had ik een achterstand, ook had-

den ze al een bepaald beeld van me’,

Kwartaalblad voor vluchtelingstudentennr. 70 – december 2014

De les van Shoki

‘Laat je kwaliteiten niet liggen’

Thema: VeranderingShoki Ahmed Hayir

Foto

: Ale

ksan

dra

Mih

ajlo

vic

Page 2: Beursbericht 70 - december 2014

Vervolg van pagina 1

herinnert Shoki zich. ‘In Somalië was ik

misschien boos of onzeker geworden,

maar nu probeerde ik er anders naar te

kijken. Ik zei tegen mezelf dat de meeste

mensen goede bedoelingen hebben. Dat

iedereen zijn eigen verhaal heeft.’ Shoki

ging met zijn docenten praten en toonde

interesse voor zijn medestudenten. Ook

studeerde hij hard en stond hij open

voor feedback. ‘Toen ze zagen dat ik het

kon, veranderde hun opvattingen over

mij. Nu hoor ik er helemaal bij.’

Gebruik je talentShoki is inmiddels bezig met zijn laatste

jaar. In september volgend jaar hoopt hij

te kunnen beginnen met een universi-

taire master. De toekomst waarvan hij in

Somalië droomde, lijkt werkelijkheid te

worden. Maar hij betaalt daarvoor ook

een prijs. ‘Anderhalf jaar geleden over-

leed mijn vader zonder dat ik erbij kon

zijn’, zegt Shoki. ‘Op dat soort momenten

voel je je behoorlijk alleen.’ Aan de andere

kant was het verdrietige nieuws voor Shoki

een extra stimulans om door te gaan met

zijn studie. ‘Mijn vader stimuleerde me

altijd om te studeren, maar heeft die kans

zelf niet gekregen. Ik kan mijn talenten

hier nu wel ontwikkelen. Daar ben ik dan

ook verantwoordelijk voor, vind ik. Alleen

als ik afstudeer, kan ik iets voor mijn

familie en voor mijn land betekenen. Ik

hoop dat ik ooit terug kan gaan om het

onderwijs in Somalië te bevorderen. Als ik

de afgelopen jaren iets geleerd heb, dan is

het dat het leven veel te kostbaar is om je

kwaliteiten te laten liggen.’

‘Ik dacht: nu kan ik alles aan’

Van letterkundige tot beleidsadviseur

‘Ik wil regisseur van mijn eigen loopbaan zijn’

UAF-alumnus Sepehr Joussefi studeerde in Nederland Perzische taal en cultuur. Nu werkt hij als beleidsmedewerker bij de Regionale Sociale Dienst Kromme Rijn Heuvelrug. Hij schrijft over de veranderingen op zijn loopbaan:

‘Toen ik in 1998 geheel onverwachts – maar dankzij een opgebouwd sociaal netwerk

– docent Perzisch aan de Universiteit Utrecht werd, dacht ik meteen aan de uitspraak

van Gandhi: als je doet wat je leuk vindt, hoef je nooit te werken. Maar die droom-

baan bleek parttime en niet duurzaam. Ik ging me verder oriënteren. Ik wilde altijd

zelf de regisseur van mijn loopbaan zijn. Omdat ik tijdens mijn studie en werk veel

geleerd had over de culturen en religies van de in Nederland gevestigde migranten

en vluchtelingen, kreeg ik – nota bene door een vluchteling – de kans om aan de

Hogeschool De Horst de module multiculturele samenleving te geven. Dat was een bijbaan die me een nieuw perspectief bood. Toen ik wegens bezuinigingen de univer-

sitaire wereld met pijn in mijn hart moest verlaten, kon ik mede dankzij die bijbaan

gauw een baan vinden in de inburgeringswereld.’

‘Mijn intrede in de lokale overheid als inburgeringsconsulent ging erg soepel. Mijn

werkgever zei later dat ze me voor die functie te hoogopgeleid en riskant vond. Maar

omdat ik had verteld dat ik niet aan de zijlijn wilde staan terwijl ik de doelgroep een

betere toekomst zou kunnen bieden, was ze verkocht. Deze baanswitch was voor mij

zeker een paar stappen terug. Maar als je wilt springen, moet je een paar stappen naar

achteren zetten. Door mijn passie voor het werk en het in mij gestelde vertrouwen kon

ik stapsgewijs doorgroeien. Momenteel voel ik me als beleidsmedewerker sociale

zaken bevoorrecht en gewaardeerd. Terugkijkend kan ik stellen dat carrièremoves en tijdelijke bijbanen voor ervaren risiconemers als vluchtelingen niet tot competentiever-lies leiden. Sterker nog: omdat je telkens uit je comfortzone moet treden, word je

intellectueel uitgedaagd. Bovendien kun je door een creatieve aanpak en positieve

benadering je perspectief en inzetbaarheid aanzienlijk verbreden. Een portie geluk is

natuurlijk mooi meegenomen, maar ik wacht liever niet op een toevalstreffer.’

Een eigen bedrijf starten?Kijk voor informatie op onze website:

www.uaf.nl/startendeondernemers

2 | Beursbericht nr. 70 – december 2014

Sepehr Joussefi

Foto

: Yas

min

Sha

mai

ly

Page 3: Beursbericht 70 - december 2014

Op 4 oktober vond het jaarlijkse UAF-

afstudeerfeest plaats. Op het feest werden

de 181 vluchtelingen die dit jaar afstudeer-

den, in het zonnetje gezet. Mardjan

Seighali, directeur van het UAF, sprak de

afgestudeerden toe: ‘Uit eigen ervaring

weet ik dat dit moment bij een vluchteling

gemengde gevoelens oproept’, aldus

Seighali. ‘Je mist je dierbaren, maar je

koestert de rijkdom van het leven, de

vrijheid en veiligheid en bouwt aan een

nieuwe toekomst. Weet dat er een kring van mensen is, die jullie steunen en dat die kring groter is dan je denkt.’

Tijdens het feest werd ook de eerste Kees Bleichrodt Award

uitgereikt. De Servische juriste Erna Suman ontving de prijs als erkenning van de uitzonderlijke prestatie die zij als vluchteling-student heeft geleverd. Ondanks een langdurige, moeizame

asielprocedure was zij zeer gefocust op haar rechtenstudie, die

ze cum laude afsloot aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.

Al tijdens haar studie kreeg ze een baan als buitengriffier bij de

181 vluchtelingstudenten afgestudeerd, Erna Suman ontvangt prijs

In januari 1992 verscheen het eerste nummer van Beursbericht. Nu, bijna 23 jaar en 70 nummers verder, zijn we aanbeland bij de laatste editie.

In de afgelopen twee decennia is veel veranderd bij het UAF:

we zijn gegroeid van een handjevol medewerkers tot een pro-

fessionele organisatie met zo’n 75 personeelsleden. Voorheen

begeleidden we vluchtelingen alleen bij hun studie, nu ook bij

het zoeken naar werk of stage. Daarnaast zijn we de laatste

jaren veel meer gaan letten op het taalniveau van vluchtelingen

die met hun studie starten. Want niet alleen het UAF is veran-

derd, maar ook het hoger onderwijs: aan studenten worden

hogere eisen gesteld en de studietijd is ingekort.

Vanzelfsprekend heeft de maatschappij in de afgelopen decen-

nia niet stilgestaan. Een grote verandering die het onderwijs

maar ook het werk van het UAF tot op het bot raakt, is digitali-

sering. Ook daarmee is het UAF in 1992 begonnen. In het

Veranderingen in communicatie

‘Het geluid van een toetsenbord’tweede nummer van

Beursbericht werden

vluchtelingenstuden-

ten gewaarschuwd

voor de gevolgen

ervan: ‘Wees dus niet

verbaasd wanneer je

tijdens een telefoon-

gesprek het geluid van een toetsenbord

hoort.’ Alle medewerkers hadden namelijk een pc gekregen.

Nu is de cirkel rond: vanaf volgend jaar ontvang je een aantal

keren per jaar een digitale nieuwsbrief. Daarnaast kun je in mei

ons jaaroverzicht verwachten en een gedrukt blad in oktober.

Op termijn verandert ook MijnUAF, het studentendeel van

onze website. Wat wel blijft, is het geluid van het toetsenbord

als je met ons belt.

rechtbank Amsterdam aangeboden. De Kees Bleichrodt Award

is ingesteld ter nagedachtenis van Bleichrodt, die van 1989 tot

zijn overlijden in 2012 directeur was van het UAF.

Lees meer over de Kees Bleichrodt Award en de kandidaten op

www.uaf.nl/nieuws

3 | Beursbericht nr. 70 – december 2014

Afgestudeerde vluchtelingstudenten met UAF-voorzitter Job Cohen

Fot

o: V

enus

Vel

dhoe

n

Page 4: Beursbericht 70 - december 2014

ColofonBeursbericht verschijnt vier keer per jaar.

Eigen bijdragen van UAF-studenten zijn

welkom.

Redactie: Karlien Strijbosch, Staf Carette,

Wout Smeets, Ella de Lange en Elisa Veini

(eindredactie)

Mailadres redactie: [email protected]

Wat was de grootste verandering in je leven in de afgelopen tien jaar? De allergrootste verandering was het

overlijden van mijn moeder, nu tien jaar

geleden. Zij was mijn grote voorbeeld en

inspirator. Ook op het gebied van werk is

veel gebeurd. Toen ik bij Bezorging

Zonder Zorgen begon, moest ik me het

commerciële denken eigen maken. Ik

werd zakelijker. In het begin maakte ik

veel fouten, maar gaandeweg heb ik het

vak geleerd. Dat heb ik vooral te danken

aan mijn doorzettingsvermogen en

mensenkennis. Ik kan mensen goed

overtuigen. Wat me ook heel aardig

afgaat, is de logistieke kant: denken wat

in transport nodig is.

Maar toch wilde je iets anders…Maar toch wilde ik mijn sociale kant niet

vergeten. Eens overwoog ik te

Ontdekking door carrièreswitch

Laag inkomen? Extra geld van de gemeente

Dit jaar hebben mensen met een

laag inkomen of een uitkering recht

op extra geld van de gemeente.

Sommige gemeenten storten het

extra geld automatisch, maar vaak

moet je zelf een aanvraag indienen.

Kijk voor meer informatie op

www.laaginkomen.nl. Op deze

website kun je zelf uitrekenen op

hoeveel extra geld je recht hebt.

‘Zakelijke instelling en creativiteit gaan goed samen’

Mina Domic

solliciteren bij een goededoelenorganisa-

tie, maar ik was niet bereid om fulltime

te gaan werken. In januari van dit jaar

vond ik dé baan die bij me past: veldwer-

ker voor een oral-historyproject. Nu heb

ik de opleiding tot verhalenverzamelaar

achter de rug en kan ik aan de slag. In

één woord: grandioos!

Dat is jouw sociale hart. Ja zeker. En er komt nog meer. Toen er in

mei van dit jaar overstromingen op de

Balkan waren, wist ik meteen dat ik iets

moest doen. Dat is mijn land van her-

komst! Als koeriersbedrijf zijn we toen bij

mensen overal in het land spullen gaan

verzamelen en die hebben we op inzamel-

plekken in Nederland bezorgd, zodat ze

vervolgens naar de rampgebieden ge-

bracht konden worden. Met vriendinnen

die ook uit Joegoslavië naar Nederland

Mina Domic vluchtte in 1999 uit voormalig Joegoslavië naar Nederland, waar ze met steun van het UAF cultureel-maatschappelijke vorming studeerde. Zij werkte bij een radio-omroep en als educatief medewerker, totdat ze zich aansloot bij het koeriersbedrijf van haar vriend. Wat ze sindsdien heeft meegemaakt, vertelt ze hieronder.

zijn gevlucht, heb ik bovendien een stich-

ting opgericht, Pionirke NL. Onlangs

hebben we een benefietconcert voor de

rampgebieden georganiseerd.

Je bent behoorlijk gedreven. Wie is jouw inspiratiebron?

Dat ik het ondernemerschap heb ont-

dekt, heb ik aan de vader van mijn kinde-

ren te danken. Hij heeft me geleerd om

een commerciële instelling te combine-

ren met creativiteit. Een tweede inspira-

tiebron is mijn broer, die me veel morele

steun heeft gegeven. Hij herinnert me er

steeds aan dat ik niet te veel verschil-

lende dingen tegelijkertijd moet doen.

Zelfs voor mij kan het te veel worden.

4 | Beursbericht nr. 70 – december 2014

Stichting voor Vluchteling-Studenten UAFWilhelminapark 38 / Postbus 14300, 3508 SK UtrechtT (030) 252 08 35 / [email protected] / www.uaf.nlontwerp Tangerine Rotterdam / opmaak Piraña grafisch ontwerpdruk De LekStroom Griffioen

De spreekuren van studenten-begeleiders vind je op www.uaf.nl/spreekuur.

Foto

: Ale

ksan

dra

Mih

ajlo

vic