Arena april 2014

ARENA, vzw Internationaal Comité, april 2014 1

Voorwoord

van voorzitter Jef De Vrij

Beste vrienden,

De lente is begonnen, de donkere dagen zijn voorbij. Wij kunnen nu reeds genieten van een terrasje buiten. Maar ook de stemmenjacht kan beginnen: op 25 mei zijn er verkiezingen. De Vlaamse, Belgische, Brusselse en de Europese verkiezingen vallen deze keer samen! Deze verkiezingen zijn ook uitermate belangrijk voor mensen met een migratieachtergrond. De uitslag van deze verkiezingen zal namelijk voor een groot deel bepalen welk beleid we krijgen vanaf 26 mei… Wordt dit een sociaal beleid gebaseerd op solidariteit of rechtvaardigheid? Komt er genoeg aandacht voor de herverdeling tussen diegenen die het goed en heel goed hebben en mensen die moeilijk financieel rond komen? Of krijgen we een hard beleid dat mensen die het moeilijk hebben hier zelf verantwoordelijk voor stelt? Wordt dit een neoliberaal beleid met nog meer privati-seringen en met een verdere afkalving van de sociale bescherming ? De vorige Belgische regering heeft hierin helaas reeds stappen gezet: de “degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen”, de beperking van de inschakelingsvergoeding voor jongeren, de schande van de beperking van het overlevingspensioen voor

weduwen, het ontbreken van een migratiebeleid dat rekening houdt met de situatie van mensen. De Europese regering weigert ondertussen een sociaal Europa uit te bouwen en blijft alleen maar het mantra van de vrije markt herhalen. Aan ons om onze stem juist te gebruiken en te kiezen voor partijen die werkelijk de belangen van gewone mensen verdedigen en een solidaire samenleving nastreven. Wij mogen ons niet laten vangen en stem-men voor de partijen die het “Wij tegen Zij” -verhaal verkondigen. Zoeken naar zondebokken voor alles wat misloopt is een gekende strategie van het rechtse en nationalistische verhaal om er zelf beter van te worden. Om onze participatie aan deze verkiezingen voor te bereiden, organiseert het IC alvast vormingen en debatten zodat we met meer inzicht ons democratisch stemrecht kunnen laten gelden. Hierover vindt u meer informatie in dit nummer van de Arena. Met vriendelijke groeten

Foto: Rachida Achahbar


Op 25 mei 2014 is het verkiezingsdag! We mogen onze stem uitbrengen. We kiezen dan een nieuw Vlaams, Belgisch en Europees parlement dat vijf jaar lang zal beslissen en besturen. In deze lange bestuurs-periode hebben de partijen en politici veel mogelijkhe-den om beslissingen en hervormingen daadwerkelijk uit te voeren. Maar wat houden deze verkiezingen eigenlijk in?

Op het Belgische of “federale” niveau

kiezen we de leden van de Kamer van Volksverte-genwoordigers en de rechtstreeks verkozen leden van de Senaat.

Voor de federale kamer worden 150 volksvertegen-woordigers gekozen door alle stemgerechtigde Belgen. Dit gebeurd in 11 kieskringen: de 10 Belgi-sche provincies (Antwerpen, Limburg, Oost-Vlaanderen, West-Vlaanderen, Vlaams- en Waals-Brabant, Henegouwen, Luik, Luxemburg en Namen) aangevuld met Brussel-hoofdstad.

De senatoren worden vanaf 2014 niet meer recht-streeks verkozen.

Naast Federale verkiezingen zijn er de Vlaamse

verkiezingen. We kiezen dan 124 volksvertegenwoordigers voor het Vlaams Parlement. Het merendeel van die Vlaamse volksvertegenwoordigers (118) wordt verkozen in de vijf Vlaamse provincies.

De overige zes worden verkozen door de Neder-landstalige stemgerechtigden in de kieskring Brussel-hoofdstad.

Ook de andere “regio's”, namelijk Wallonië en Brussel, krijgen een nieuwe invulling na 25 mei. 75 nieuwe volksvertegenwoordigers worden gekozen voor het Waals Parlement. Voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest worden er die dag maar liefst 89 parlementsleden gekozen op Nederlandstalige en Franstalige lijsten. Ook voor deze verkiezingen kunnen enkel “Belgen” hun stem uitbrengen.

En tot slot stemmen we op 25 mei voor het

Europees Parlement. In alle 28 lidstaten van de Europese Unie kunnen eind mei 2014 de kiezers een stem uitbrengen om 751 Europese volksvertegenwoordigers te kiezen.

België mag 21 Europese volksvertegenwoordigers afvaardigen.

Voor de Europese verkiezingen kunnen alle Euro-pese burgers hun stem uitbrengen, ook al wonen zij in een ander (Europees) land. Voorwaarde is echter wél dat zij zich inschrijven op de kieslijsten!

Heel wat mensen denken dat hun stem uitbrengen amper invloed heeft. Dit klopt echter niet! Iedere stem heeft gewicht en soms maken enkele stemmen een enorm verschil. Het is dus belangrijk dat je gaat stemmen én dat je bewust stemt!

Kies mensen en partijen die staan voor wat jij belang-rijk vindt in het leven, zoals bijvoorbeeld goed onder-wijs en werk, een sociale en zorgzame samenleving, betaalbaar en gezond wonen, …

Het IC vindt het alvast belangrijk dat we een sociale samenleving krijgen, waar iedereen een eerlijke kans krijgt! Het IC organiseert… Omdat zo een keuze maken niet gemakkelijk is, orga-niseert het IC in alle regio’s debatten, uitstappen, infomomenten en vormingen om u te helpen een keuze te maken. Meer info daarover vindt u op de volgende pagina onder Activiteitenkalender Hopelijk ontmoeten wij u dus op één van die vormings-momenten! Lode Draelants Directeur IC

De verkiezingen van 2014!


Activiteitenkalender “Actief Burgerschap”

April

Mei

Juni

Datum Activiteiten Plaats

01/04 Deelnamen aan vergadering Rerum Novarum Hasselt

02/04 Activiteit: project “Armoede gekleurd” met verenigingen/partners

Sint-Niklaas

03/04 o.v.b. Activiteit: Democratie fabriek Brussel

04/04 Changemakers: Vraaguurtje Discriminatie Antwerpen

08/04 Activiteit: IC-Antwerpen bezoekt Europees Parlement Brussel

24/04 IC Café: vorming “Actief burgerschap” Hasselt

25/04 Provinciale Algemene vergadering met vorming rond ver-kiezingen op Vlaams niveau

Antwerpen

26/04 Activiteit: project “Color Proof” Limburg Genk

28/04 Overleg Redactieraad Hasselt

30/04 Brussels Platform - Thema: onderwijs in Brussel Brussel


04/05 Activiteit: project “Color Proof” - Thema: Actief burger-schap

Tongeren

09/05 Changemakers: mediatraining Antwerpen

09/05 Vorming communicatie (deel 2) Antwerpen

10/05 Vrededag PRS Antwerpen

15/05 IC Café: “Quiz 25 jaar IC” Hasselt

15/05 Activiteit: Receptie Brussel - 25 jaar IC (netwerkmoment) Brussel

16/05 Vorming verkiezingen Belgisch niveau: Federaal Parle-ment

Antwerpen

23/05 Vorming: Draaiboek projectsubsidie (deel 3) Antwerpen

23/05 Vorming: Boekhouding voor vzw (sessie 2) Brussel

27/05 Rerum Novarum Hengelhoef Limburg

27/05 Rerum Novarum: Bronzen Pagadder Antwerpen

31/05 Activiteit: Receptie 25 jaar IC ( netwerkmoment) Leuven


13/06 Vorming: Communicatie + leiderschap terugblik (deel 4) Antwerpen

14/06 ACW Congres Antwerpen

17/06 Brussels Platform ”Samenwerking gemeenschapscentra en zelforganisaties

Brussel

21/06 Activiteit: Receptie 25 jaar IC Sint –Niklaas

21/06 Europarkfeest Linkeroever Antwerpen

Ben je

geïnteresseerd in

één van deze

activiteiten? Neem

gerust contact met

onze educatieve

medewerkers in

jouw regio!

(zie kaft)


Mobiel Design Lab. Een onderzoek over communicatie en dialoog over sensitieve zorgvraagstukken binnen de multiculturele maatschappij.

Het mobiel design lab is een testen ontwikkelingsom-geving in een realistische context, namelijk bij mensen thuis, in buurten, in de publieke ruimte. We vertrekken in dit project van de multiculturele diversiteit van Genk om nieuwe design oplossingen te bedenken en ontwer-pen voor het dagelijkse leven. In dit project werken wij, Laura Braspenning en Wim Buts, beiden designonder-zoekers van Socialspaces|CUO, in samenwerking met het FabLab Genk, jonge designers, ondernemers en culturele partners, de bewoners van de regio, de industrie en – uiteraard- de zorg sector samen. Het project is een samenwerking tussen de onderzoeks-groep Social Spaces|CUO van de MAD faculty en IDE.

Gedurende een intensieve 6-weekse onderzoekmodule zijn veertien masterstudenten van de studierichtingen Fotografie, Televisie-Film, Animatiefilm, Productdesign en Interaction Design van de MAD faculty in Genk in december 2013 en januari 2014 op zoek gegaan naar nieuwe mogelijkheden om als ontwerpers en kunste-naars met (ver)beeldende taal een dialoog over gevoe-lige vragen, verwachtingen en onzekerheden binnen de zorg voor Turkse en Marokkaanse ouderen in de regio te stimuleren en mogelijk te maken. Studenten hebben zich verdiept in specifieke vragen met betrek-king tot de zorg en zorgverlening die leven in de ver-schillende gemeenschappen. Ze hebben hiervoor nauw samengewerkt met diverse stakeholders, zoals onder andere de Moskee in Sledderloo, Geneeskunde voor het Volk en de vrouwenvereniging Etki in Maas-mechelen. Door deze verschillende stakeholders te betrekken in het ontwerpproces, krijgen we als ontwer-pers meer inzicht in specifieke vragen en problemen en zo krijg je ontwerpen die kunnen rekenen op een groter draagvlak, en ontwerpen die beter zijn afgestemd op diegenen die het uiteindelijke ontwerp gaan gebruiken als zorgverlener, patiënt of mantelzorger.

Etki gaat creatief om met actief

burgerschap


De studenten hebben in totaal drie eerste strategieën ontwikkeld en onderzocht om de dialoog tussen de oudere zorgvrager, familie en de zorgverlener(s) te initiëren en te stimuleren. De verschillende ideeën zijn telkens voorgelegd aan verschillende betrokkenen. Op donderdag 9 januari bijvoorbeeld aan de bestuursleden van Etki, die als de 2

e en 3

e generatie vaak zelf voor

hun ouders en familie zorgen, en dus veel ervaring hebben met de vragen en moeilijkheden die in de communicatie over zorgverwachtingen en zorgverle-ning kunnen optreden. Deze cocreatie sessies, waarin de studenten samen met de Etki dames de voorgestel-de schetsontwerpen bespreken en verbeteren, waren zeer waardevol voor zowel de studenten als Etki. De studenten kregen veel waardevolle informatie en feedback, voor Etki was het interessant om deze soms moeilijkere vragen over zorg met elkaar en de studen-ten te bespreken. Zij waren dan ook dikwijls zeer enthousiast over de creatieve en innovatieve aanpak van de studenten, die als ontwerpers en kunstenaars de zorg net even anders benaderen. Maar de Etki dames wisten ook goed aan te geven wat interessant en belangrijk is voor hun ouders en familieleden die de zorg nodig hebben, en hielpen de studenten zo in het ontwerpen en realiseren van een ontwerp op maat van de 1

e generatie ouderen.

In totaal zijn drie verschillende prototypes van commu-nicatietools ontwikkeld door de studenten. Gaande van digitale toepassingen (app’s) die op een tablet of computer kunnen worden gebruikt tot fysieke objecten. Een eerste app bespreekt en legt de consequenties van diabetes op visuele wijze uit, en kan toegepast worden in de spreekkamer van een huisarts en nadien ook in de thuissituatie door de familie en (in)formele zorgverleners, om zo de dialoog blijvend te stimuleren. Een tweede app kan mensen ondersteunen in een consequente inname van hun medicatie, afgestemd op hun persoonlijke leefstijl en individuele rituelen. De derde tool is een object in de vorm van een tuiniersetje dat de mogelijkheden van formele thuiszorgondersteu-

ning illustreert en bovendien ook de wederkerigheid van de zorg benadrukt en zodoende de drempel ver-laagt om thuiszorgondersteuning binnen een familie bespreekbaar te maken.

De resultaten van dit vooronderzoek van de studenten gaan we, Laura Braspenning en Wim Buts, allebei als ontwerpers en designonderzoekers, verder uitwerken en ontwikkelen. Doelstelling is om op basis van dit eerste onderzoek met de studenten een langer en intensiever vervolgtraject met betrokken partners op te starten. We zijn dan ook zeer enthousiast over de grote betrokkenheid van alle verschillende stakeholders tot nu toe, en hopen met hen in gesprek te blijven tijdens ons vervolgonderzoek, om zo samen nieuwe inzichten en mogelijkheden om de communicatie over zorg en zorgverlening te stimuleren in de verschillende etnisch-culturele gemeenschappen.

Meer informatie over dit project? Neem dan zeker contact met ons op: [email protected]

of [email protected]

mailto:[email protected]



In het kader van het project “Armoede gekleurd” vond

op zaterdag 1 maart 2014 in Sint-Niklaas een dialoog-

dag plaats. In samenwerking met het Netwerk tegen

Armoede, het Minderhedenforum en onze 3 verenigin-

gen (Tourikia, Leerschakel en de Vrouwen van de

Albanese Gewesten) werd de dialoogdag een groot

succes. Het IC kon rekenen op de aanwezigheid van

een 50 -tal personen, waaronder partners, lidverenigin-

gen en geïnteresseerden. Het onthaal van de gasten

werd krachtig ingezet met koffie, gebakjes en een

introductie van de directeur Lode Draelants. Hij infor-

meerde het publiek over de schrijnende armoedecijfers

voor België. De etnisch –culturele gemeenschappen in

België worden harder getroffen door armoede. Zo blijkt

dat ongeveer 30% van de Turkse gemeenschap onder

de armoedegrens leeft. Bij de Marokkaanse gemeen-

schap liggen de cijfers nog hoger op 54%, 1 op 2

Marokkanen dus! Etnisch –culturele minderheden met

herkomst buiten Europa, lopen in het algemeen een

bijzonder hoog armoederisico.

Daaropvolgend nam “Het Netwerk tegen Armoede”

het woord; zij ondersteunen dit project en zoeken naar

manieren om armoede te bestrijden. Eén manier is om

de verenigingen te begeleiden en hen te versterken.

Tourikia is zo’n vereniging die versterking beoogt door

dit project. Ze organiseren kinderopvang in het Club-

huis. Daar worden de kindjes aangespoord om naar de

bib te gaan, boeken wekelijks te lezen, het Nederlands

machtig te worden... Tourikia levert wekelijks een

bijdrage aan het onderwijs en de opvoeding van de

kinderen, in de hoop dat de kindjes zich later zullen

ontpoppen tot sterke volwassenen die op professioneel

vlak van zich laten horen.

Ook onze vereniging “Leerschakel” onderschrijft die

missie en organiseert wekelijks huistakenbegeleiding

voor kinderen. In samenwerking met scholen werken

ze tijdens de extra oefenlessen aan de lees- en schrijf-

motoriek van de kinderen. Ook rekenen wiskundeles-

sen behoren tot hun takenpakket. Voorzitter Özkan

Yurdaer beaamt het belang van de extra ondersteuning

die sommige kinderen krijgen. ”Zodra de scholen ons

het signaal geven van bepaalde tekorten, werken wij

eraan en wij zorgen dat het kind dat tekort wegwerkt.”

De Vrouwen van de Albanese gewesten mochten

zichzelf en hun werking als laatste voorstellen. Via

allerlei culturele activiteiten zoals theater, zang en

poëzie komen de vrouwen regelmatig samen om het

gemis naar hun thuisland te verzachten. Ook op de

dialoogdag zorgden zij voor een muzikaal intermezzo.

Na de presentatie door de 3 verenigingen, werd de

groep ingedeeld in 3 dialoogtafels. Er werd nagedacht

over innoverende initiatieven met betrekking tot onder-

wijs en opvoeding. De moderatoren vroegen naar de

eigen ervaringen, de toekomstidealen en de stappen

die kunnen ondernomen worden. Dit alles werd later

samengevat en voorgesteld aan de groep. Ideeën rond

praatgroepen voor ouders, ruimte en tijd creëren voor

de versterking van de leerkracht-ouder relatie, meer

uiting van voorbeeldfiguren in de allochtone gemeen-

schap, streven naar positievere beeldvorming van

allochtonen in de media,… werden in de groep ge-

gooid. Het discriminatie-probleem en taalbarrières

werden afgetast, betrokkenheid in politiek, beleid én

oudercomités werd besproken. Het was alleszins een

inspirerende voormiddag. De dialoogdag eindigde met

hapjes en drankjes en een moment om te netwerken.

Fatmagül Dinc

Educatief medewerkster Oost-Vlaanderen

Armoede gekleurd

Sint-Niklaas


Foto’s: Rachida Achahbar


50 jaar Marokkaanse migratie

lijdt aan schizofrenie

Op 17 februari 2014 is het precies 50 jaar geleden dat België en Marokko een akkoord ondertekenden om werknemers vanuit Marokko naar België te halen. Overal in België zie je dat er snel activiteiten worden opgezet, zowel vanuit de Marokkaanse gemeenschap als de overheid. Maar iedereen ontwijkt de fundamen-tele vraag: Waarom zijn er zoveel Marokkanen gaan immigreren naar België en wat zijn de gevolgen ervan?

Ken uw geschiedenis We kennen bepaalde persoonlijke verhalen zeer goed. Marokkaanse vaders die naar Europa zijn gaan immigreren voor een beter leven. En Europese landen die een arbeidstekort hadden. Maar dit is slechts een klein deel van het verhaal. En ook was dit de laatste stap van een immigratie die al in het begin van de 20

ste eeuw begon.

De eerste immigratie betrof mannen die zijn gaan werken in Algerije bij Franse wijnboeren. Met het begin van de Algerijnse onafhankelijkheidsstrijd in 1956 werd de grens tussen Marokko en Algerije gesloten. Het is ook in die periode dat de eerste immigratie naar Europa op gang kwam. De politieke, sociale en economische situatie in Marokko speelt hier een belangrijke rol. Marokko werd in 1955 onaf-hankelijk van Spanje en Frankrijk. Algauw vonden er in Marokko (gewapende) opstanden plaats tegen het Marokkaanse regime. Over deze verhalen wordt door de eerste generatie en de rest van de Marokkaanse gemeenschap gezwegen. Het is tegen deze verande-rende achtergrond dat het wereldbeeld van de eerste Marokkaanse generatie werd vorm gegeven.

Deze context maakte het voor de eerste generatie Marokkaanse mannen een klein beetje gemakkelijker om te gaan immigreren. Het is een grote leegte en gemis dat deze periode in de Marokkaanse geschie-denis hier in België niet aan bod komt. De Marokkaan-se politieke context van 1955 tot 1985 is zeer cruciaal om 50 jaar Marokkaanse migratie te begrijpen. In Vlaanderen is er ook geen enkel onderzoekstraditie die de Marokkaanse politieke context bestudeerd. De onderzoekers aan universiteiten die (kritisch) met Marokko bezig zijn kan ik op één hand tellen. Vanuit de verschillende overheden wordt er gewoonweg geen geld vrijgemaakt voor onderzoek naar de ver-schillende aspecten van de Marokkaanse migratie en haar politieke context in Marokko.

Sociale drama’s Voor de situatie in Europa na de jaren ’50 moeten we niet verder kijken dan het economische systeem. Het kapitalisme en haar economieën hadden arbeidste-korten. Veel van de eerste generatie Marokkaanse migranten werden ingeschakeld in olieraffinaderijen, koolmijnen en andere sectoren. Ook staan de vele evenementen hier niet bij stil en doen ze niet aan een systeemkritiek. Je moet eens binnen de Marokkaanse families tellen hoeveel mannen van de eerste genera-ties al op vroegtijdige leeftijd overleden zijn. Ik durf hier zelfs te opperen dat de sterftecijfers bij eerste generatie Marokkaanse mannen veel hoger is dan bij de zelfde generatiecohorte bij de autochtone Belgen.

En het verhaal van de Marokkaanse vrouwen die hun man vervoegde en hun vertrouwde omgeving verlie-ten om zo in een vreemde omgeving terecht te komen


met niet veel sociaal contact is ondergesneeuwd in het verhaal van 50 jaar Marokkaanse migratie. De eerste Marokkaanse generatie kwam ook in laag betaalde jobs en deze sociale ongelijkheid blijft tot op de dag vandaag doorwerken. Deze sociale drama’s zijn niet beperkt tot de eerste generatie.

In 2006 leefde bijna 60% van de Marokkaanse ge-meenschap in België onder de armoedegrens en dit zal veel hoger zijn te wijten aan de economische crisis. Onderzoek in 2007 heeft uitgewezen dat één op drie Marokkanen te kampen heeft met een psychische onrust en dat één op vier een mentale stoornis heeft. Maar we durven niet of willen niet aan een systeemkri-tiek doen. Veel van de Marokkaanse jongeren vandaag de dag voelen zich ook in de steek gelaten. De kinde-ren en kleinkinderen van de eerste generatie hebben het niet beter dan de eerste generatie. Het neoliberaal systeem gecombineerd met sociale uitsluiting geba-seerd op een rabiaat racisme wordt meestal niet betrokken in het verhaal van 50 jaar Marokkaanse migratie.

50 jaar Marokkaanse migratie als vintage De verschillende overheden hebben 50 jaar Marok-kaanse migratie aan zich voorbij laten gaan en vooral in Vlaanderen. Vijftig jaar Marokkaanse migratie was nochtans een goed moment voor de politieke partijen om een coherente visie te ontwikkelen op migratie en burgerschap. Want migratie zal de komende decennia het politiek issue worden. Dit getuigt van desinteresse en van een nonchalante houding tegenover 50 jaar Marokkaanse migratie. Sommige instellingen proberen snel iets in elkaar te flansen om te kunnen zeggen dat

ze meedoen aan de viering van 50 jaar Marokkaanse migratie.

De activiteiten van de verschillende Marokkaanse organisaties lijken last minute en zonder coherente visie. Versnipperingen van activiteiten en geen duidelijk doel. Er is geen analyse gemaakt van het verleden, heden en over de toekomst. Sommige activiteiten gaan zelfs zo ver dat ze de Marokkaanse ambassadeur uitnodigen zonder enige kritische bemerking.

Het jaar 2014 had het jaar van de Marokkaanse gemeenschap kunnen zijn waarbij debat, kritiek en hoop de boventoon moest zijn. Een intern debat dat we extern konden aangaan met verschillende perspectie-ven. In de plaats daarvan is 50 jaar Marokkaanse migratie een soort vintage: oude foto’s van de zolder halen en er iets meedoen en er een goed gevoel aan overhouden.

Mohamed El Khalfioui

De Wereld Morgen

link: http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2014/02/17/50-jaar-marokkaanse-migratie-lijdt-aan-schizofrenie

http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2014/02/17/50-jaar-marokkaanse-migratie-lijdt-aan-schizofrenie




Eind januari ontmoetten Radio Internazionale en

Latino’s Hasselt elkaar voor het eerst. Dit contact

leidde tot een spontane samenwerking tussen de

verenigingen. Op 6 maart 2014 startte de Latijns-

Amerikaanse vereniging een Spaanstalige radiopro-

gramma. Medewerker Stefany Giglio ging eens haar

oor te luisteren leggen.

Hoelang bestaat de Radio al?

Carmelo Muto: “Radio Internazionale ontstond een 32-

tal jaar geleden. Voornamelijk Italiaanse vrijwilligers

hadden het idee om via een eigen radiozender te

communiceren met hun gemeenschap. Ze gingen voor

het eerst de lucht in vanop de Vennestraat in Winter-

slag (Genk). Ze vonden daarna vast onderdak bij de

Italiaanse katholieke Missie in andere Genkse wijk

Waterschei. Nog later kwam hier zelfs een Italiaans

schooltje bij.”

Wie zijn jullie radiomakers?

Carmelo Muto: “Onze vestiging bevindt zich in een

multiculturele wijk. We trachtten om alle mogelijke

doelgroepen te bereiken mits we natuurlijk vrijwilligers

vinden die zich hiervoor willen engageren. Momenteel

zenden we een Nederlands, Italiaans, Armeens,

Portugees, Grieks en als laatst bijgekomen, een

Spaans programma uit. Toekomstgericht willen blijven

uitbreidden en steeds meer diversiteit integreren

binnen onze radio. Via de maandelijkse nieuwsbrief

van IC deden we een oproep, daar reageerde de

Turkse verenging Etki op. Wie weet komt er nu zelfs

een Turks programma bij.

Radio Internazionale is ontstaan door de passie van

vrijwilligers en 32 jaar later is dat nog steeds zo.

Momenteel zijn er 25 vrijwillige presentators en een 10-

tal bestuursleden van diverse afkomst.”

Vandaag is het de eerste keer dat jullie een pro-

gramma maken via Radio Internazionale, hoe zijn

jullie hier terecht gekomen?

Lucia Morgan: “Ik ontmoette voor eerst de bestuursle-

den van Radio Internazionale op de IC-meeting

studiedag Gelijk = Gelijk. Daar volgden we de work-

shop ‘diversiteit in de media’. Tijdens de workshop

leerden we elkaar kennen en vroeg Carmelo of we

eventueel een Spaanstalige programma wilden maken

met ons vereniging. Ik zocht bij onze leden of er

interesse was en er kwam veel reactie! We brachten al

deze geïnteresseerden samen. We richtten een

redactiegroep op van 10 personen, twee ervan zijn

presentatrices. Lorea Arango is hier één van. De liefde

bracht Lorea 1 jaar geleden naar België. In Mexico

werkte ze voor de nationale radio. Ze heeft dus al veel

ervaring. Radio Internazionale is blij met deze aan-

winst.“

Wie willen jullie hiermee bereiken?

Angelica Gomez: “Dit intiatief past binnen de filosofie

van Latino’s Hasselt. We vinden het belangrijk om onze

Spaanstalige gemeenschap samen te brengen en te

bereiken. Onze gemeenschap herbergt mens van over

heel de wereld: Mexico, Colombia, Dominicaanse

Republiek, Panama, Equador, Spanje, ….

Anderszijds vinden het contact met andere gemeen-

schappen even cruciaal.

Via dit programma dragen we op een informele manier

informatie over die voor onze gemeenschap belangrijk

is en kunnen we veel mensen bereiken.“

Je kan naar Radio Internazionale luisteren via 105,8,

via live-stream kan je alles live bekijken –

w w w . r a d i o i n t e r n a z i o n a l e . b e .

Onda E Tu Espacio en Espagñol – wordt elke

donderdag om 18u00 uitgezonden.

Latino’s Hasselt maakt Spaanse Radio-

programma bij Radio Internazionale.

Stefany Giglio

http://www.radiointernazionale.be


IC Antwerpen viert 25jaar feest

…soms zeggen beelden meer dan woorden ….


Foto’s: Solidariteit tv


Heel wat bestuursleden nemen een leidersrol op

zich in hun vereniging, maar voelen ze zich ook

echt de leider van hun groep? En wat hebben ze

nodig om een sterkere leider te worden? Op de

vorige Nationale Algemene Vergadering van IC (23

november 2013) werden deze vragen uitvoerig en

enthousiast besproken aan Russisch-, Engels-,

Frans- en Nederlandstalige gesprekstafels.

Leiderschap: deze benaming sluit naadloos aan bij het

sterke engagement van onze vrijwilligers, en beschrijft

onze methodiek van afdelingsbegeleiding op maat. Het

maakt in één woord duidelijk aan de buitenwereld wat

de kerntaak is van IC: het versterken van bestuursvrij-

willigers, verenigingen, gemeenschappen en van de

participatieve samenleving.

Leiderschapsvorming is voor IC een concept in

ontwikkeling. We willen het in de toekomst verder

uitwerken, naast onze centrale thema’s opvoeding/

onderwijs, tewerkstelling en actief burgerschap. Het

kadert binnen de emancipatorische en participatieve

werking die IC als organisatie kenmerkt. Samen met

onze achterban en personeel zijn we in 2013 gestart

met de uitwerking ervan, met het oog op een sterk

concept voor ons nieuw beleidsplan vanaf 2015.

Enkele conclusies uit de gesprekken:

Een leider dient zich bewust te zijn van zijn eigen

rol binnen de gemeenschap.

Een leider dient een groot netwerk te hebben om de

noden en behoeften van zijn gemeenschap te

kennen.

Van een leider wordt verwacht dat hij veel bereikt en

realiseert, zodra hij deze rol en verantwoordelijk-

heid op zich neemt. Zo moet een leider zijn publiek

juist en goed kunnen informeren.

Een leider moet veel engagement tonen en acties

opzetten zodat hij de doelstellingen met zijn achter-

ban nastreeft en die achterban ook gemotiveerd krijgt

om te streven naar een beter leven.

Leidersfiguren binnen het verenigingsleven hebben

nood aan concrete kennis, vaardigheden en

attitudes, maar ook aan middelen of instrumenten

om hun rol beter uit te oefenen en hun gemeenschap

te blijven activeren.

Het is belangrijk dat een IC-medewerker NAAST een

bestuurslid gaat staan om hem te ondersteunen.

De leider van een vereniging moet een vrijwilliger

blijven!

Wordt vervolgd…

Artikel: Berg Ylva (coördinator IC Oost-Vlaanderen,

Vlaams-Brabant en Brussel)

Ben jij leider van jouw vereniging?

Focus op leiderschap: de Algemene Vergadering


Beaucoup de membres du conseil exercent un rôle

de leader dans leur association, mais se sentent-ils

les vrais leaders de leur groupe ou communauté?

De quoi ont-ils besoin pour développer leur rôle de

leader? Les associations qui ont assisté à l’Assem-

blée générale d’Internationaal Comité le 23 novem-

bre 2013 ont longuement débattu de ces questions,

autour de 4 tables rondes en russe, anglais,

français et néerlandais.

« Le leadership »: un terme qui concorde parfaitement

avec le grand engagement de nos bénévoles, et qui

décrit le soutien sur mesure qu’IC essaie d’offrir.

Leadership définit en un mot la tâche principale

d’Internationaal Comité: renforcer les membres du

conseil, les associations, les communautés et la

société participative.

Pour notre organisation, la notion du leadership est

assez nouvelle. Dans le futur, on veut davantage se

concentrer sur ce concept, à côté de nos thèmes

principaux qui sont l’enseignement/éducation, l’emploi

et la participation citoyenne. La totalité de ces 4 sujets

définit l’identité de Internationaal Comité : une

organisation émancipatoire et participative. En 2013,

nous avons commencé à travailler au sujet du leaders-

hip avec nos associations et le personnel, dans

l’objectif d’avoir un concept fort et bien développé pour

le nouveau plan de gestion de 2015.

Voici quelques conclusions des tables rondes:

Un leader doit se rendre compte de son rôle dans

sa communauté.

Un leader doit avoir un grand réseau, pour connaître

les besoins et les questions de la communauté.

Dès qu’on adopte le rôle et la responsabilité d’un

leader, les attentes de la communauté sont très

grandes. Le leader doit être capable d’informer son

public correctement.

Un leader doit démontrer beaucoup d’engagement

et organiser des actions pour réaliser ses objectifs

avec sa communauté. Il doit également motiver la

communauté pour qu’elle s’investisse à améliorer sa

vie.

Les leaders des associations ont besoin d’un savoir,

des compétences et des attitudes concrets. Il a

également besoin de moyens et d’instruments pour

pouvoir activer sa communauté en continu.

Il est important qu’un collaborateur de IC se mette

Á CÔTÉ du leader pour le soutenir.

Le leader d’une association doit rester un bénévole !

A continuer…

Article: Ylva Berg (coordinatrice IC Flandre orientale –

Brabant flamand et Bruxelles)

Traduction: Isabel Van Maele (IC Bruxelles)

Êtes-vous le leader de votre association?

L’Assemblée générale du 23/11/2013 placée sous

le signe du leadership


70.000 vrijwilligers in de weer

Voor ontspanning en warme contacten

CM betaalt je medische kosten terug en geeft je tips voor een gezonde levensstijl. Maar wist je dat CM ook een sociale beweging is waarbij meer dan 70 000 vrijwilligers actief zijn? Zij organiseren activiteiten voor jong en oud. Zij zetten zich ook in voor zieke en hulpbehoevende mensen. En zij

hebben zelfs inspraak in het bestuur.

Alle kinderen welkom op Kazou-vakantie

Tijdens de schoolvakanties trekt Kazou er met de jeugd op uit. De CM-jeugddienst organiseert dan vakanties in binnen- en buitenland voor kinderen en jongeren van 7 tot 18 jaar. De jongsten blijven meestal in België en hun vakantie draait vaak rond een thema zoals de boerderij, het circus, koken of sprookjes. De pubers steken de grens over. Zij gaan op avontuur in Zwitserland, Frankrijk, Italië en Spanje. En met de oudsten trekt Kazou zelfs nog verder. De deelnemers doen samen allerlei toffe activiteiten. Ze leren er ook nieuwe vrienden kennen.

Kazou sluit niemand uit. Ook kinderen van andere afkomst zijn welkom. Zelfs voor kinderen met een beperking of handicap heeft Kazou aangepaste vakanties.

8 000 monitoren staan in voor de begeleiding van de jongeren op vakantie. Zij volgden daarvoor een opleiding bij Kazou. En elke vakantie bereiden zij tot in de puntjes voor.

www.kazou.be

55-plussers ontmoeten elkaar bij Okra

De ouderenvereniging Okra brengt 55-plussers bijeen. Contact en vriendschap staan er centraal.

Het hele jaar door organiseert Okra activiteiten in jouw buurt. Het aanbod is zeer gevarieerd. Je hebt de keuze uit onder meer een sessie bloemschikken, een computercursus, een voordracht over de islam of een kookles. Okra nodigt je uit om mee te doen en brengt je in contact met leeftijdsgenoten. Voor begeleide reizen kun je ook bij Okra terecht.

Wil je in je vrije tijd meer bewegen, dan ben je bij Okra-Sport aan het juiste adres. Al meer dan 40 000 enthousiaste ouderen zijn aangesloten. Verspreid over heel Vlaanderen komen ze wekelijks samen om hun favoriete sport te beoefenen. Onder het motto ‘Sport voor allen’ heeft Okra-Sport een aanbod op maat voor alle senioren. Van eenvoudige bewegingen tot meer avontuurlijke sporten.

Ook bij Okra zijn vele vrijwilligers betrokken. Zij zorgen ervoor dat je als 55-plusser actief blijft en je sociale relaties onderhoudt.

www.okra.be

http://www.kazou.be

http://www.okra.be


Ziekenzorg CM: sociaal contact voor zieke mensen

Als je langdurig ziek of hulpbehoevend bent, dan lukt het niet meer zo goed om weg te gaan en verlies je het contact met anderen. Ziekenzorg CM zoekt naar aangepaste activiteiten. Meer dan 25 000 vrijwilligers zetten zich in hun buurt in voor chronisch zieke en zorgbehoevende personen. Zij organiseren bijeenkom-sten en uitstappen en staan in voor de begeleiding en hulp. Ziekenzorg CM biedt ook vakanties aan, die aangepast zijn aan de noden en behoeften van zieke en hulpbehoevende mensen. En als ondersteuning organiseert Ziekenzorg CM informatiesessies met lotgenoten. Kun je niet meer deelnemen aan de activiteiten, komen vrijwilligers op huisbezoek.

Ziekenzorg CM bekommert zich niet alleen om zieke en zorgbehoevende mensen, maar ook om hun partners of familieleden die elke dag opnieuw voor hen zorgen. Want ook deze mensen, hun mantelzorgers, hebben weinig sociale contacten. Voor hen voorziet Ziekenzorg CM ontspanning en vorming. En als ze nood hebben aan een luisterend oor kunnen ze bellen naar de Mantelzorgtelefoon op het nummer 078 15 50 20. Dat kan elke werkdag tussen 10 en 12 uur en tussen 13 en 16 uur.

www.ziekenzorg.be

Voordrachten over gezondheid volgen

Wil je meer te weten komen over gezondheid, welzijn en opvoeding? Dan kun je in je buurt voordrachten en cursussen van CM volgen over deze thema’s. Boeien-de initiatieven met gratis ontmoetingskansen er bovenop. Maar je kunt als vrijwilliger ze ook mee organiseren. CM zet tal van sensibiliseringsacties op, bijvoorbeeld rond orgaandonatie. Als vrijwilliger kun je die in jouw regio mee uitwerken.

Omdat vrijwilligers vaak in de weer zijn voor CM, vangen zij ook reacties op over de dienstverlening. De opmerkingen die zij doorspelen, zijn voor CM een belangrijk signaal. De vrijwilligers zijn zelfs vertegen-woordigd in het bestuur. Zij bepalen mee de koers die CM vaart.

www.cm.be/agenda

Voor meer info kun je ook terecht in het CM-

kantoor of op www.cm.be/vrijwilligers


Op 8 maart, Internationale Vrouwendag, staan we stil

bij de vrouwen en zetten we hen in de bloemen.

Naar aanleiding van de Internationale Vrouwendag

worden er ook dit jaar weer tal van activiteiten gepland.

Wij organiseren allerlei activiteiten rond emoties en

gevoelens. Ik werk met gemeenschappen die nieuwko-

mers zijn in de Belgische samenleving. De integratie in

een totaal nieuw land veroorzaakt grote spanningen bij

de vrouwen: zij moeten een nieuwe taal aanleren, werk

zoeken, de kinderen een goede opvoeding geven, …

Hierdoor ontstaat er veel drukte en hebben de vrouwen

vaak geen tijd om even stil te staan bij hoe zij zich nu

écht voelen. Dit kan leiden tot negatieve gedachten

over zichzelf en onderwaardering, waardoor de

spanningen zich blijven opstapelen.

Via dans, muziek en psychologische workshops willen

wij de vrouwen leren om hun emoties te uiten. Eerst

leren ze om emoties tegenover zichzelf te uiten. Dit lukt

enkel als je leert ontdekken wat er in jezelf omgaat,

erbij stil staat wat er nu rondom jou gebeurt en hoe je

je erbij voelt. Dankzij psychologische begeleiding en

rondetafelgesprekken leren we emoties onder woorden

te brengen. We creëren hierbij een sfeer waarbij

iedereen zich gelijk voelt en niet minderwaardig.

Hierdoor vergeten de vrouwen even alles om zich heen

en nemen ze deel aan de activiteiten. Ze durven

vertellen omdat ze worden aangemoedigd, ook al

speelden emoties een onbelangrijke rol in hun

opvoeding. Het is zeer belangrijk om je te omringen

met mensen die hun emoties de vrije loop kunnen laten

gaan. Dit is ook bij dansen het geval. De toeschouwer

gaat automatisch stilstaan en nadenken welk verhaal

de dans vertelt. Dus je staat stil bij emoties en je begint

er je bewust van te worden.

Dankzij de workshops gaan de mensen empathie

ontwikkelen doordat zij zich verplaatsen in de gevoe-

lens van anderen. Het is belangrijk om emoties te uiten

want hierdoor kan je beter ervaringen verwerken

waardoor je je beter zal gaan voelen.

Hulnara Khaynus

Emotionele vrouwen maken het

leven boeiend


De Tweede Wereldoorlog was de grootste oorlog die ooit gevoerd werd. Alle grote landen deden mee en daarom was het een wereldoorlog. Duitsland vocht sa-men met Italië en Japan tegen de rest van de wereld.

Al 7 jaar organiseert de Russische school in Antwerpen een groot evenement op 9 mei, dag van overwinning op Duits fascisme. Dit jaar vindt onze activiteit plaats op zaterdag 10 mei met als thema ‘Vrede voor altijd’.

Vrede is heel belangrijk in onze cultuur. Daarom probe-ren we hier aandacht aan te besteden tijdens de op-voeding van onze jongeren. Maar vaak lukt dit niet om-dat we geen tijd hebben. Met als gevolg dat de jeugd niet meer weet wat vrede is: overal ter wereld worden aanslagen gepleegd, de jongeren zijn vaak aan de drugs en alcohol, waardoor ze agressief worden en wangedrag vertonen.

Onze activiteit beoogt volgende doelen: de jongeren bewust maken van vrede, hen leren verdraagzaam zijn tegenover elkaar, hen respect en verdraagzaamheid tegenover de oorlogsveteranen bijbrengen. We willen dat de jongeren de twee wereldoorlogen, die samen onze geschiedenis vormen, niet vergeten. Ook is het belangrijk dat de jongeren kennismaken met oorlogs-veteranen, hen laten ontdekken wie deze mensen zijn.

Daarom organiseren wij een rondetafelgesprek rond het lijden en pijn veroorzaakt door oorlogen. Zo staan

we stil bij de erg moeilijke situatie van de slachtoffers die plots zonder huis en familie verder moeten leven.

Ook zal er een rondetafelgesprek rond vrede door-gaan. Dit als evaluatie en tegenstelling van wat oorlog brengt. Om duidelijk te maken hoe belangrijk een we-reld is waarin het mogelijk is om te leven in een sa-menleving met verschillende culturen en nationalitei-ten. Het is de bedoeling om de jongeren cultuurbewust te maken, zodat ze anderen leren kennen en elkaar leren accepteren. Hoe meer je goede daden in het le-ven verricht, hoe gemakkelijker je door het leven kan gaan.

Meerwaarde aan de rondetafelgesprekken, samen met veteranen, is dat het begrip oorlog, en daarbij het be-lang van vrede, een stuk dichterbij komt. De jongeren zullen het leed van de veteranen een beetje beter be-grijpen. Hierdoor zullen ze meer respect en aanzien hebben voor de veteranen en bejaarden in het alge-meen. Zij zullen inzien wat de oorlogsveteranen voor ons land hebben gedaan nl. dat ze ons en ons land eigenlijk het leven hebben geschonken. De verhalen laten ons bewust worden dat het leven niet enkel draait om onszelf. Als je anderen respecteert zullen zij je steunen in moeilijke situaties. Zo helpt iedereen elkaar en moet er geen wangedrag worden gecreëerd in onze samenleving.

Hulnara Khaynus

Vrede voor altijd

Zaterdag 10 mei in Antwerpen


Eerst en vooral wens ik mijn dank uit te spreken naar

de directie en de medewerkers van IC voor de kans die

me geboden wordt om in te stappen in dit project.

Daar ik op brugpensioen ben, was ik op zoek naar

vrijwilligerswerk.

Op een dag las ik een advertentie van het IC waarin

gevraagd werd naar een begeleider/begeleidster voor

hun project “Oefen je Nederlands met ons”. Daar ik

over een pedagogisch diploma beschik, sprak mij dit

onmiddellijk aan. Ik nam dus contact op met het IC en

kon instappen in dit fantastisch project!

In mei 2013 ben ik gestart met het geven van conver-

satielessen Nederlands aan anderstalige(n)

(nieuwkomers). Dit geeft hen de kans om de Neder-

landse taal te oefenen in een veilige en laagdrempelige

omgeving. Tijdens de lessen worden zeer uiteenlopen-

de thema's behandeld en ligt de nadruk op onderwijs-

kundige, opvoedkundige en dagdagelijkse thema's

zoals: de leerplicht in België, de schoolkeuze, ouder-

contact, solliciteren, bezoek aan de bibliotheek, op reis

gaan, boodschappen doen, enzovoort. Het project

loopt nog tot eind 2014.

Wat spreekt me aan in dit project ?

Ik vind ik het zéér verrijkend om een schakel te

betekenen in de integratie en concreet bij te dragen tot

de verhoging van de zelfredzaamheid van nieuwko-

mers in België.

De cursisten tonen veel interesse en zijn zeer dank-

baar. Ze hebben veel steun aan elkaar, staan open

voor elkaars eigenheid en leren elkaars cultuur kennen

en waarderen.

De diversiteit en de constructieve interactie tussen de

cursisten geeft me een ware boost en zuurstof in onze,

zeg nu eerlijk, soms verzuurde maatschappij.

Leve de multiculturele samenleving!

Marleen Aertssen

Begeleidster conversatielessen NL

Marleen Aertssen, vrijwilligster

project ‘oefen je Nederlands met ons’


Mijn naam is Steven Van Bockstal. Ik ben een student

sociaal cultureel werk aan de Karel de Grote hoge-

school te Antwerpen. In opdracht van onze opleiding,

wordt van ons verwacht om een stage van 9 weken

(330 uren) te lopen binnen de sociaal culturele sector.

Na een lange zoektocht ben ik uiteindelijk bij het IC-

Antwerpen terecht gekomen.

Maar hoe gebeurde dat? Wel, IC is mij aangeraden

door de stageverantwoordelijke op onze campus. Ik

had al enkele potentiële organisaties bezocht, maar

kon nergens terecht. Na samen te zitten met de

stageverantwoordelijke en op basis van mijn interesses

en eerder bezochte stageplaatsen, concludeerde zij dat

IC de ideale stageplaats voor mij zou zijn. Ik had eerlijk

gezegd nog nooit van IC gehoord, maar nadat ze me

uitgelegd had wat het IC allemaal doet en mij hun

website getoond had, wist ook ik dat het een organisa-

tie was die me zou liggen.

Mijn eerste kennismaking met IC vond enkele weken

voor aanvang van de stage plaats. Ik had met Naira

afgesproken om enkele praktische zaken te regelen. Ik

heb toen ook al kort kennis gemaakt met enkele

mensen met wie ik in de komende weken zou samen-

werken. Ik werd zeer warm en enthousiast onthaald.

De eerste indruk zat dus zeker goed.

18 November. Mijn eerste stagedag is aangebroken. Ik

was een beetje zenuwachtig, maar dit was helemaal

niet nodig. Mijn collega’s (Sahila, Jamâa, Hulnara,

Galina, Naira en Louisa) waren vanaf dag 1 zeer open

tegen mij en stelden mij meteen op mijn gemak.

Hierdoor voelde ik me zeer snel thuis bij IC. Ook Het

feit dat mijn collega’s allemaal een andere culturele

achtergrond hadden dan enkel het Belgische, was zeer

aangenaam en een primeur voor mij. Ik voelde me voor

de eerste keer, ondanks mijn Belgische naam en

geboorteplaats, eens niet “de allochtoon” op de

werkvloer.

Tijdens de stage zijn er veel goede momenten

geweest, maar ook enkele mindere momenten. De

werking van IC is zeer interessant. Het samenbrengen

van de verschillende culturen in onze leefomgeving

gebeurt veel te weinig en zou volgens mij toch voor

een veel aangenamere maatschappij kunnen zorgen.

Ik vond het dan ook zeer hartverwarmend om te zien

dat dit bij IC wel gebeurt, op een manier waarbij de

verschillende culturen en nationaliteiten het zo goed

met elkaar kunnen vinden. De activiteiten die ik heb

meegedaan waar dit zeer zichtbaar werd (zoals de

verschillende vergaderingen, project onderwijs, de

nieuwjaarsreceptie…) waren dan ook geweldige

ervaringen.

Het grootste dieptepunt van mijn stage was het

wegvallen van Naira door een zware ziekte. Het kwam

aan als een slag in het gezicht. Niet alleen had ik een

goede band opgebouwd met Naira, waardoor ik enorm

met haar in zat, maar bovendien had ik het gevoel plots

een belangrijke steunpilaar kwijt te zijn. Hetzelfde

gevoel merkte ik ook bij de collega’s. Gelukkig is

iedereen hard blijven werken en met de hulp van Lode

is het gelukt om het gemis van Naira deels op te

vangen. Hopelijk komt het allemaal terug goed en kan

ze in de toekomst haar rol als coördinator terug

innemen bij IC.

Al bij al was het dus een zeer aangename stage, met

toffe collega’s die er altijd waren om me te helpen. De

stage is bovendien zeer leerrijk geweest, vooral het

organiseren van de nieuwjaarsreceptie was voor mij

een ervaring waar ik enorm veel aan heb gehad. Een

activiteit organiseren zal in de

toekomst veel vlotter verlopen.

Mijn stage bij het IC(Antwerpen)

Steven Van Bockstal.


Hoi!

Ik ben Bert Kennes, een jongeman van twintig jaar. Ik

ben laatstejaarsstudent sociaal – cultureel werk aan

de Karel de Grote Hogeschool te Antwerpen. Mijn

stagezoektocht begon een aantal maanden geleden.

Ik kwam na veel zoeken uiteindelijk terecht bij het

Internationaal Comité te Antwerpen. Ik ben dan ook

verheugd en fier dat ik hier aan mijn stage kan

b e g i n n e n .

Toen ik drie jaar geleden mijn opleiding Sociaal Werk

startte, had ik nooit gedacht dat ik zou evolueren tot

de persoon die ik nu ben. Als jonge student droomde

ik ervan om te werken met kinderen en jongeren. Er

schuilde toen een kleine ‘wereldverbeteraar’ in mij. In

mijn tweedejaarsstage kon ik die droom om met

jongeren te werken dan ook nastreven. Ik beleefde

een geweldige tijd in het vrijetijdscentrum Habbekrats

in Antwerpen. Ik was erg tevreden over deze stage,

maar voor mijn derdejaarsstage zocht ik toch naar wat

meer uitdaging.

Na een lange zoektocht naar wat ik nu écht wilde

gaan doen, kwam ik met behulp van docenten terecht

bij het Internationaal Comité te Antwerpen. Gek

genoeg vlak over mijn vorige stageplaats. Ik was echt

verheugd (en ook wel wat zenuwachtig) toen ik op

gesprek mocht komen. Na dat gesprek kreeg ik het

gevoel dat het Internationaal Comité en ik op dezelfde

golflengte zitten!

Ik ben zelf ook actief in de jeugdbeweging KSJ

Westmalle waar we vergaderingen en activiteiten

organiseren ook hoog in het vaandel dragen. Ik hoop

dan ook dat ik mijn ervaring met betrekking tot het

begeleiden van groepen en organiseren van activitei-

ten kan inzetten gedurende mijn stage bij het IC.

Net als in de jeugdbeweging nemen de verenigingen

aangesloten bij het Internationaal Comité een vrijwillig

engagement op. Ik heb daarom ook enorm veel

respect voor deze mensen! Of de groepen nu

wekelijks, maandelijks of een paar keer per jaar

samenkomen. Ze streven er allemaal naar om samen

een steentje bij te dragen aan een samenleving

waarin iedereen een plaatsje krijgt en er plaats is voor

iedereen.

Tot slot hoop ik dat de komende maanden heel leerrijk

zullen zijn en dat ik Antwerpen op een andere,

vernieuwende manier kan leren kennen!

Bert Kennes, stagiair IC Antwerpen

Bert Kennes


Lode Draelants (directeur) geeft de visie van

Internationaal Comité weer.

Lode: Het Internationaal Comité vzw (IC) is een sociaal –culturele vereniging, erkend door de Vlaamse overheid. Het IC overkoepelt en ondersteunt een driehonderdtal “zelforganisaties” van mensen met een migratieachtergrond, in Vlaanderen en Brussel. Het IC focust zich sterk op thema’s zoals onderwijs, tewerk-stelling, actief burgerschap en het ontwikkelen van leiderschap. Het IC team bestaat momenteel uit 22 medewerkers, van 11 nationaliteiten.

Hoe slaagt u erin om zoveel werknemers met een etnisch –culturele achtergrond (ECM) tewerk te stellen in uw organisatie (elk bedrijf heeft toegang tot dezelfde HR interim, VDAB). In tegenstelling tot vele organisaties die klagen over de moeilijke bereikbaarheid van deze doelgroep, bereikt IC wel deze mensen.

Lode: k merk dat nogal wat organisaties steeds in dezelfde vijvers blijven vissen. Op zich is dat geen probleem, maar dan moet je niet verbaasd staan wanneer je steeds dezelfde soort vis boven haalt. Je moet dus als organisatie willen investeren in een variatie van “visvijvers”. Werven via de VDAB is een basis, maar je bouwt best zelf ook een eigen netwerk op.

Het IC bouwde doorheen de jaren een sterk netwerk uit van etnisch –culturele lidorganisaties, sociale organisa-ties, beleidsmakers, enz. die met etnisch –culturele minderheden werken. Op die manier vergroot je de “pool” waarin je kunt werven, want een vacature wordt zo veel breder verspreid. Wanneer we vandaag een vacature uitsturen, krijgen we drie tot vier keer méér geïnteresseerde kandidaten dan enkele jaren terug. En dat ligt echt niet enkel aan de crisis.

Waarom kiest het Internationaal Comité om te investeren in opleidingen en specifiek voor

taalopleidingen voor haar personeel?

Lode: Het aanwervingsbeleid van onze organisatie is in belangrijke mate gericht op het ontdekken van verborgen talent. De sleutel daartoe zit vaak in het detecteren van basisattitudes en -competenties bij mensen. Ik denk dat we als samenleving vaak té veel focussen op de aanwezigheid van soms minder relevante factoren zoals het juiste diploma of perfect Nederlands. Daardoor schrap je meteen al heel wat competente mensen weg in een eerste selectie. Voor onze organisatie zijn die basisattitudes bijvoorbeeld leergierigheid, contactvaardig zijn, maatschappij- en zelfkritisch kunnen zijn, planmatig kunnen werken, enz. Wij kijken dus niet enkel naar wat een persoon vandaag al kan en kent, maar vooral naar welk groeipotentieel die persoon bezit.

Een dergelijk aanwervingsbeleid vraagt echter dat je ook bereid moet zijn om te investeren in de groei van je personeelsgroep. Concrete vaardigheden zijn vaak vrij eenvoudig aan te leren, mits die basisattitudes en –competenties aanwezig zijn, maar daar moet je als organisatie in durven investeren. Je krijgt er bijzonder loyale, getalenteerde en gedreven collega’s voor in de plaats. Door te focussen op talent i.p.v. op tekorten start je de relatie op basis van respect. En dat krijg je later terug van je teamleden.

Hoe slaag jij erin als directeur om verder te kijken dan de gebreken in taal en jou te focussen op talent?

Lode: Ik probeer taal te zien als wat het in de kern is: een middel tot communiceren. In die zin is taal op zich een randvoorwaarde, geen kernvoorwaarde. Er zijn niet veel Vlamingen die perfect Engels spreken (al denken we vaak van wel), maar toch is dit voldoende om in die taal internationaal te handelen. Zolang je jezelf goed verstaanbaar kan maken is dat accent of een beperkte kennis niet zo relevant.

Hoe voer je een competentiegericht

aanwervingsbeleid?


Ik kijk vaak naar de sterkte van de “basistaal of moedertaal. Wanneer die voldoende uitgebouwd is, blijkt het vaak een kwestie van tijd en oefenkansen om Nederlands op niveau te verwerven. Nogal wat van de “nieuwkomers” die zich vandaag bij ons aanmelden, behaalden een diploma in hun thuisland. Dit is voor mij al een indicatie dat er sterke competenties aanwezig zijn en dat het met het Nederlands op termijn vermoe-delijk wel goed komt.

Betekent dit dat die mensen uiteindelijk allemaal accentloos Nederlands zullen spreken en foutloos zullen schrijven? Mogelijk niet. Maar de vraag is opnieuw of dat relevant is voor het goed uitoefenen van de job. Ik ken trouwens ook bijzonder veel Vlamingen die je meteen herkent aan hun dialectklanken als West –Vlaming, Antwerpenaar of Limburger. Dat wordt blijkbaar makkelijker vergeven…

Wat zijn jouw concrete ervaringen? Zie jij als werkgever een positieve evolutie?

Lode: Verwachtingen t.o.v. mensen komen natuurlijk niet altijd uit. Maar globaal gezien blijkt ons aanwer-vings- en opleidingsbeleid toch bijzonder vruchtbaar en efficiënt. Onze medewerkers weten dat de organisatie hen kansen biedt en grijpen die met twee handen. Iedereen is bewust bezig met de organisatiemissie en –visie. Vooral het enthousiasme en de gedrevenheid om iets ten positieve te veranderen in de samenleving valt mij telkens op. Die “drive” bij onze medewerkers geeft mij als leidinggevende trouwens ook energie en laat toe dat ook ik met de taken kan bezig zijn die belangrijk zijn.

Heb jij suggesties om andere werkgevers te sensibiliseren? Of acties die jij zou kunnen aanraden aan hen?

Lode: Ik denk dat iedere verstandige werkgever vandaag al met de toekomst bezig is. Als je naar de demografische evolutie in onze samenleving kijkt, dan valt naast de vergrijzing vooral de superdiversiteit op (en dat is niet enkel o.w.v. migratie, trouwens). Daar moet je als werkgever nu al mee leren omgaan. Anders zal de vijver waaruit je altijd viste over afzienbare tijd leeggevist blijken.

Ik merk dat andere werkgevers het werken met mensen met een migratieachtergrond vaak als een probleem omschrijven, i.p.v. als een opportuniteit voor hun organisatie. Dit is, vrees ik, eigen aan de tijdgeest in onze samenleving. En dat is, met alle respect, onterecht en weinig verstandig. We verwachten vaak dat mensen kansen grijpen, maar als samenleving laten we zelf heel wat kansen liggen indien we niet optimaal leren gebruik maken van het potentieel dat aanwezig is bij mensen met een migratieachtergrond.


Changemakers

De diversiteit in onze samenleving is niet meer weg te denken uit het straatbeeld. En toch is die diversiteit nog veel te weinig weerspiegeld in de fora die mee vorm geven aan onze samenleving. Denk maar aan het parlement of de gemeenteraad. Maar ook oudercomi-tés of sportraden blinken niet uit in kleur.

Het Changemakersproject van het Minderhedenforum wil daar verandering in brengen.

Wij geven actieve burgers uit etnisch-culturele minderheden een duwtje in de rug. We laten hun stem luider klinken, we maken hun netwerk ruimer. Dit project wil enerzijds mensen versterken, maar anderzijds ook de fora waar de samenleving vorm krijgt, openbreken en toegankelijker maken. Daar heeft iedereen bij te winnen. Want door iedereen te betrek-ken bij het beleid houd je rekening met vele gevoelig-heden. Het beleid wordt op die manier meer aangepast aan onze diverse maatschappij; het wordt efficiënter en duurzamer. Wie zou daar niet voor tekenen?

Waasland: Changemakers op 3 sporen

Het eerste spoor van Changemakers Waasland is het traject Ouderbetrokkenheid. Elke ouder is betrokken bij de toekomst van zijn kind, maar niet iedereen kent alle kanalen, niet iedereen durft vragen te stellen. Met het traject Ouderbetrokkenheid willen we mensen wegwijs maken, informatie geven én samen met hen werk maken van participatie. Changemakers heeft een samenwerkingsverband opgezet tussen lokale actoren: de Centra voor Leerlingenbegeleiding (CLB’s), Samenlevingsop-bouw, Dienst Samenleving en de brugfiguren van stad Sint-Niklaas die op een achttal basisscholen werken, Vormingplus Waas & Dender; de ouderkoe-pels van het Gemeenschapsonderwijs, het Stedelijk Onderwijs, het Vrij onderwijs, het IC in Sint-Niklaas en haar lokale verenigingen, en sociale tewerkstel-

lingsinitiatieven. We organiseren vijf workshops, telkens op een dinsdag van 13u - 15u15 in de lokalen v a n k r i n g l o o p w i n k e l D e n A z a l e e (25.02 /18.03 /01.04 /29.04 /13.05). Inschrijven kan via mail: [email protected] en per telefoon: 03 778 37 43 of via [email protected] of telefoon: 03/777 64 70

Het tweede spoor is het Jongerentraject: Woozlan-ders. Jongeren in het Waasland hebben een bood-schap, willen zich laten horen, willen elkaar leren kennen. Changemakers biedt hen een micro. Onder begeleiding van The Walid Connection gieten we het verhaal van de deelnemende jongeren in een afge-werkt product. Dit artistiek proces leggen we vast op film en dit wordt ons ‘master piece’! In het najaar gaan we op tournee door het Waasland bij jeugdhuizen en culturele centra, en stappen we naar lokale beleidsma-kers met ons verhaal. Dit is een samenwerking tussen de Integratiedienst/dienst Samenleving, de straathoek-werkers van Sint-Niklaas, Lokeren en Zele, Vorming-plus Waas & Dender, Odicé, Platform Allochtone Jongeren en Formaat vzw.

Wanneer? Vrijdagavond van 18u tot 21u in een jeugdhuis of cultureel centrum in Lokeren, Sint-Niklaas of Zele. Meer info? Facebook: Changemakers groep Woozlanders.

Het derde spoor is het Open Spoor. Verspreid over het Waasland komen we mensen tegen die veel capaciteiten hebben, maar nog een extra duwtje kunnen gebruiken. Met het ‘Open Spoor’ willen we hen vorming op maat bieden en de kans op ontmoeting en uitwisseling: een netwerk. Hier werken we samen

Changemakers kleuren de fora

Dit project is mogelijk gemaakt door de steun van het Europees Integratiefonds.

Meer info? [email protected]



http://minderhedenforum.us3.list-manage1.com/track/click?u=a3d1b371fe0c6fe91bd10cd38&id=8b870f4e82&e=b44d6e6480

http://www.minderhedenforum.be/



Het EIF- project “Changemakers”

Changemakers is een project dat loopt binnen het Minderhedenforum vzw, de spreekbuis van etnisch-culturele minderheden in Vlaanderen en in Brussel. Dit project is gesubsidieerd door het Europees Integratiefonds en zet in op een kwaliteitsvolle beleidsparticipatie van etnisch-culturele minderheden in adviesorganen. In grote lijnen komt het erop neer dat wij mensen van etnisch-culturele minderheden willen begeleiden naar adviesorganen toe. Bij geïnteresseerden polsen we naar de interesses, we geven vorming op maat, we proberen hen toe te leiden tot het adviesorgaan dat hen interesseert en we volgen hen verder op. Onder adviesorganen verstaan we een Integratieraad, een cultuurraad, een sportraad, etc. maar ook over een wijkraad, een ouderraad, een oudercomité, …

Wie is een Changemaker?

Changemakers zijn mensen met interculturele roots die iets willen veranderen in de samenleving en hun stem willen laten horen. Het gaat om mensen die willen participeren en actiever willen deelnemen in de samenleving, het beleid willen beïnvloeden door hun stem en die van hun achterban te laten horen en daarbij steun kunnen gebruiken. Het project Change-makers versterkt deze mensen via workshops en begeleide activiteiten die volledig gratis zijn. De thema’s die tijdens workshops en andere vor-

mingsactiviteiten aan bod kunnen komen, zijn: je talenten ontdekken, sociale vaardigheden, verkiezin-gen, onderwijs, …De thema’s die in de toekomst aan bod komen, kunnen verschillen aangezien we vormingen op maat van de Changemaker bieden.

Dit project wordt in alle Vlaamse provincies uitgevoerd door een lokale projectmedewerker i.s.m. het Minder-hedenforum, Vorming Plus en federaties van etnisch-culturele minderheden.

Hieronder zijn de contactgegevens van de lokale projectmedewerkers in Limburg:

Katrijn Steyvers

E. [email protected]

T. 011/ 11 56 00

M. 0491 56 70 67

Marina Dzeitova

E. [email protected]

T. 011/ 11 56 00

M. 0490 11 51 33



http://www.minderhedenforum.be/changemakers




Internationaal Comité provincie Antwerpen organiseert

in samenwerking met EIF-project Changemakers

(Forum van Etnisch- culturele minderheden) en

Samenlevingsopbouw een uitstap naar het Europees

Parlement op 8 april om 12.30 uur.

Eerst zal er een rondleiding gegeven worden door het

Europees Parlement. We zullen vergaderlokalen,

conferentiezalen en zalen voor tentoonstellingen te

zien krijgen en de werkplaatsen van de deputaten

bezoeken. Dan zal deputaat Tatiana Zdanoka (Letland)

uitleg geven over het Europees Parlement: structuur,

missie, werking enz. Iedereen is dan welkom om

vragen te stellen.

Op het einde van onze activiteit zullen we debatteren

over de toekomstige verkiezingen.

De activiteit zal plaats vinden in het Engels en Neder-

lands.

Het aantal deelnemers is beperkt (groep mag niet meer

dan dertig personen zijn). Daarom vragen we iedereen

om zich op voorhand in te schrijven. Deze uitstap

wordt georganiseerd voor de afdelingen van Provincie

Antwerpen (20 leden) en 10 changemakers van Forum.

Voor inschrijvingen en meer info:

[email protected]

Uitstap naar het Europees Parlement

Op 8 april in het kader van verkiezingen



Uitstap naar het Europees Parlement

Dar Es Salaam – Huis van Vrede

Onder de naam Dar Es Salaam nodigen we je uit om deel te nemen aan dialoogavonden over het

“Samenleven in diversiteit”. Elke avond schuiven deskundige gastsprekers aan tafel. Ze belichten

telkens een specifiek thema. Nadien is er ruimte voor discussie met het publiek. De rode draad in

deze derde reeks dialoogavonden is religie: welke plaats had religie vroeger (historisch perspectief),

welke plaats heeft het vandaag, wat met radicalisering, en welke rol kan religie in de toekomst spelen?

We zoeken het met jou uit.

De kracht van religie, 22 april 2014 – 19.30 uur

Welke relevantie hebben levensbeschouwingen vandaag? Welke meerwaarde kunnen levensbeschou-wingen hebben in het maatschappelijk debat? Tijdens deze avond onderzoeken we samen wat de kracht van religie is en kan zijn in onze samenleving.

Anneleen Decoene (vzw Motief), Nordine Barka (voorzitter ReSaM Beringen), Ramazan Bel

(gedelegeerd bestuurder Betiad) en Johan Vrints (KMS).

Waar

ACW-gebouwen, zaal 3, Mgr. Broekxplein 6, 3500 Hasselt

Organisatie

Vzw Motief, Vormingplus Limburg, Provinciaal Integratiecentrum Limburg, Internationaal Comité, vzw

AIF, KHLim en Kerkwerk Multicultureel Samenleven.

Deelnameprijs

3 euro per dialoogavond

Inschrijven

Inschrijven kan bij Vormingplus Limburg via 011 56 01 00 of vormingpluslimburg.be.

Meer info

Voor meer info kan je terecht bij Bayram Saatci van het Provinciaal Integratiecentrum via 011 30 57 00

of [email protected] en/of limburg.be/daressalaam


Project in beeld:

COLOR PROOF

Met de steun van het impulsfonds voor het migrantenbeleid


Internationaal Comité, Wereldvrouwen, AIF, UTV, ACLI en TUB hebben dit jaar de handen in elkaar geslagen en starten met het project “Color Proof”, gesubsidieerd door het Impulsfonds voor Migrantenbeleid. Zij organiseren in Limburg concrete activiteiten onder de

gezamenlijke vlag van het project.

“Color Proof” is een project waarbij met bijzonder aandacht aan de verkiezingen van 2014 gewerkt wordt aan Actief Burgerschap van etnisch-culturele minderheden en in het bijzonder nieuwkomers in Limburg.

Schepen Joke Quintens in gesprek met IC en Wereldvrouwen

De doelstellingen van dit project zijn met name de deelnemers bewustmaken van de democratische processen in onze samenleving en het belang van maatschappelijke par-ticipatie op alle levensdomeinen. Hierin spelen zij een actieve rol in processen van verkiezing, regeerprogrammatie en besluit-vorming. Door diverse activiteiten en vormingen proberen zij de sterkte van onze kleurrijke maatschappij zichtbaar te maken en waar het nodig is veranderingen in te brengen.

Daarnaast wordt gewerkt aan een positievere beeldvorming van etnisch -culturele minder-heden door het bevorderen van meer beleidsparticipatie van deze groep in onze samen-leving.

In het kader van dit project heeft het Internationaal Comité de afgelopen weken diverse activiteiten georganiseerd. Een aantal voorbeelden hiervan zijn:

Samenwerken en deelname aan het J-Salk traject

( 24/02 en 06/03).

Vorming tewerkstelling “Hoe solliciteer ik”. Deze vorming

is gegeven door een actief lid van een aangesloten zelforganisatie (13/02).

Activiteit : het Eva spel ´Elke vrouw is anders´.

Tijdens deze activiteit stond IC stil bij de rechten van vrouwen hier en elders met de uitdaging voor welke vrouwenrechten we nog kunnen strijden. Enkele dames presenteerden praktijkvoorbeelden uit het project Coaching bij moeilijke thuis-situaties´. Zij zijn voorvechters die zich vrijwillig inzetten voor de vrouwenrechten en het verbeteren van de positie van vrouwen in Limburg. (06/03)

Internationale Vrouwendag (08/03): offi-ciële lancering

van het project door het Internationaal Comité en haar partners door het organiseren van 3tal activiteiten op verschillende locaties:

Het Internationaal comité en haar partners zetten dit werk voort. In de komende maanden organiseren we talrijke activiteiten op verschillende locaties in Limburg.

IC café ‘Vrouw zijn anno 2014’

Ben je nieuwsgierig naar deze activiteiten, wil je hier aan deelnemen of wil je heb je zelf een goede idee en wil je

zelf een activiteit mee organiseren? Laat het ons weten!

Inge van Ranst geeft u graag meer informatie hierover.

Haar gegevens: 011 29 09 85 - 0472 34 66 09 of [email protected]

Van alle activiteiten worden verslagen ge-maakt. Deze zijn

terug te lezen op onze website www.icvzw.be en worden

gedeeld via https://www.facebook.com/internationaalcomitevzw.

Met de steun van het impulsfonds voor het migrantenbeleid

Een “Color Proof” Samenleving in Limburg!


http://www.icvzw.be

https://www.facebook.com/internationaalcomitevzw


Coördinator van Internationaal Comité Limburg geeft uitleg over het project.

Carine Neven, secretaris ACW, bezocht ook onze stand tijdens Internationale Vrouwendag te Genk.


Op 13 februari vond in Hasselt het tweede IC Café (Color Proof) rond het thema ‘solliciteren’ plaats. Zeventien vrijwilligers namen deel aan deze informele vorming in een gezellige sfeer. Allerlei vragen en uitspraken

kwamen hier aan bod.

De avond begon met een ludiek filmpje ‘sollicitatiegesprek’ vol clichés over allochtonen; een goed vertrekpunt om de eerste bedenkingen met elkaar te delen. Daarna was het tijd voor een interactief spel waarbij 2 teams (interimkantoren) de beste kandidaat moesten kiezen op basis van cv’s en foto’s.

Tijdens onze sollicitatietraining gebruikten we een rollenspel met een interim-manager van een lidvereniging. Het rollenspel lokte vele vragen uit over taalkennis, houding, selectieprocedures, ‘do’s en don’ts’ tijdens een sollicitatiege-sprek.

Elke deelnemer maakte een eigen bundeltje met infomateriaal en brochures. Informatie over projecten rond tewerkstelling, knelpuntberoepen, interessante opleidingen, jobbeurs, e.a. waren ter plaatse verkrijg-baar.

‘Werk’ is één van de hoofdthema’s voor het Internationaal Comité. Signalen en ervaringen van onze vrijwilligers nemen we mee en verwerken we in onze Visietekst rond Tewerkstelling. IC wilt inzetten op het versterken van de etnische minderheden op de arbeidsmarkt, zowel door te informeren, vormingen te bieden als het opbouwen van een

breed netwerk. Een goede job betekent immers een volwaardige en actieve deelname aan de samenleving.

We willen het potentieel van onze vrijwilligers laten zien en bouwen aan zelfvertrouwen, taal en concrete vaardigheden ontwikkelen en stimuleren.

Indien jullie vereniging een gelijkaardige vorming wenst te organiseren, gelieve je educatieve medewerker te con-tacteren. Onze afdelingen kunnen op die manier een belangrijke rol spelen in het empowermentproces zowel van hun eigen vereniging als van individuele leden.

Nuttige tips:

Het gesprek niet negatief starten zoals: Ik wil niet poetsen. Vertel over wat je wil doen.

Begin met positieve ervaringen!

Als je een interim-kantoor binnenstapt, wees voorbereid en zorg dat je weet wat je wil. Speel altijd je eigen troeven uit!

Bij de vraag ‘Wat zou je willen verdienen’ moet je als kandidaat goed nadenken over het juiste antwoord. Ken het ge-

middelde loon van jouw keuze job en wees realistisch in wat je wil verdienen.

Vertel over vaardigheden die je echt beschikt. Als je aangeeft dat je een andere taal kan spreken, kan de consulent je

testen door een vraag te stellen in die andere taal.

Investeer in Nederlandse les en grijp de kans om de taal te leren.

Een goede kandidaat: rustig, overtuigend, flexibel ingesteld, met een positieve uitstraling!

De eerste indruk is heel belangrijk! Een net voorkomen! Zet je gsm uit voor het gesprek! Wees zelfzeker!

Wees bewust van je houding: zit recht, maak oogcontact tijdens het gesprek. Als je moet wachten, blijf begripvol en

geduldig.

Color Proof: IC-café Thema ‘solliciteren’


Rollenspel solliciteren

Rollenspel solliciteren


“Het nieuws drong niet tot mij door en ik wist niet hoe ik er mee om moest gaan."

Vrienden en kennissen uit het verenigingsleven spoorden mij aan om actief te blijven. De kracht ontbrak me en ik was te zwak om zelf het initiatief te nemen. De grote steun die ik van hen mocht ontvangen heeft er voor gezorgd dat ik actief bleef. Via een sms, telefoontje, bezoekjes en wandelingen zorgden zij ervoor, ook met tegenzin soms voor mij, dat ik deugddoende momenten beleefde. Ik kwam naast de vrienden, enkel in contact met mijn eigen familie die al zwaar belast waren en met medepatiënten in het ziekenhuis.

Aangezien mijn moeder en broer ernstig ziek waren door kanker, kon ik weinig steun krijgen en vragen. Ik kon het hen niet vertellen, want dat zou nog een extra zorg voor hen zijn. Het was al moeilijk genoeg.

De periode na het verdict was zeer moeilijk. Soms had ik het gevoel dat ik er alleen voor stond. Je medemensen vragen zich af: “Hoe ga je om met personen die kanker hebben? Wat doe je dan? Wat zeg je dan?

Sommigen zeiden niets. Anderen hadden mede-lijden of gaven me het gevoel dat ik een besmettelijke ziekte had of dat het een straf van God was.

Nuran bestuurslid bij IC en Etki

“Het benoemen van kanker blijft in bepaalde kringen nog steeds taboe.”

Het moment dat ik mijn haren begon te verliezen was verschrikkelijk. Ik ben samen met mijn dochter een pruik gaan kopen, maar ik bleef het verschrikkelijk vinden om als vrouw kaal te zijn. Een pruik neemt dat gevoel niet weg en ik deed het voor de buitenwereld, niet voor mezelf. Ook voor mijn zieke moeder, want zij zou het verdict ‘kanker’ bij haar dochter niet verwerkt krijgen. Ik zou mijn zwaar zieke moeder de doodsteek geven.

Essentieel is wanneer je de diagnose kanker krijgt, dat men zorgt voor de mogelijkheid van opvang. Naast de professionele ondersteuning is het voor mij heel belangrijk geweest dat mijn vrienden uit de vereniging en kennissen van de buurt actieve betrokkenheid toonden.

Ik kon het verdict niet vatten en er geen betekenis aan geven.

Op dit moment kan ik mijn situatie al eens bekijken op een andere manier. Ik maak soms grapjes over mijn ziekte. Ik blijf wel rekening houden dat ik pas na vijf jaar genezen zal zijn, want nu blijft er bij iedere controle toch een gevoel van onzekerheid. Een bepaalde spanning die van binnenuit komt. De ziekte moet opgevolgd worden.

Ik voel me beter, maar ik ben nog vaak moe en ik werk nu deeltijds. Bij het vrijwilligerswerk waar ik actief meewerk, houdt men rekening met mijn gezondheidssituatie. Mijn eigen tempo en

mogelijkheden worden gerespecteerd .

“Ik heb veel vriendschap mogen ervaren vanuit het vereni-gingsleven. Positieve verhalen moedigden mij aan om de draad van het normale leven op te pakken. De focus lag niet op de ziekte, maar op wat wel goed ging.”

HEEL MIJN WERELD STORTTE IN BIJ HET ‘VERDICT’

IK DACHT: “NU GAAT DE WERELD TEN ONDER. ”

“Iedere dag is een geschenk. Dat besef heb ik gekregen wanneer ik met de dood werd geconfronteerd. Ik mag ge-nieten. Ik mag de zonneschijn zien. Ik heb een andere kijk op de wereld gekregen. Ik leef, beleef intenser en niets is meer vanzelfsprekend! Ik ben blij dat ik mag leven!”

Het is schitterend wat anderen voor mij hebben gedaan!

Door het delen van haar verhaal, helpt Nuran op haar beurt andere vrouwen en hun families om over dit gevoelige thema te

spreken. Haar getuigenis wordt gebruikt tijdens activiteiten van het project “Color Proof” . Voornamelijk vrouwen hebben na

het lezen van dit artikel het gevoel dat ze ook open kunnen spreken over hun ervaring en delen die graag mee.

Katrien Loos

Fotograaf activiteiten ‘Color Proof’: Katrien Loos


We hebben een winnaar!

In de vorige editie van onze Arena kon u deelnemen aan deze quiz.

We zijn blij een winnaar aan te kondigen. Voordat we deze bekend maken, krijgt u hieronder u de antwoorden op

de vragen:

Deelnemen kon tot 9 maart 2014.

En de winnaar is: ‘Mukkades Yalcin’ uit ZELE.

Van harte gefeliciteerd!

De prijs zal begin april thuis gestuurd worden.

ANTWOORDEN:

1. Onze huidige voorzitter heet JEF DE VRIJ

2. Vul aan: IC heeft een kantoor in Hasselt, Antwerpen, Mechelen, Brussel, LEUVEN en SINT-NIKLAAS.

3. IC heeft op 31/12/2013 21 mensen in dienst.

4. Op 31 december 2013 telt het IC 292 afdelingen (verenigingen).

Arena april 2014

Documents

Transcript of Arena april 2014