Hoofdstuk 7

„Kom Car, de schoolbus is er.‟ Roept Floor „s morgens naar Carlijn die aan de telefoon hangt.

„Ja kom! Straks mis je hem.‟ Roept Brechtje enthousiast.

Geïrriteert houdt Carlijn haar hand tegen de hoorn.

„Alsof ik naar school ga vandaag.‟ Zegt ze spottend.

Meteen als haar zusjes de deur uit zijn praat ze verder.

„Dus je komt? Oké tot zo lieverd.‟ Ze maakt een zoen geluid in de telefoon en hangt op.

„Robbie!‟ Enthousiast begint Carlijn Robbie te zoenen in zijn nek.

„Zo jij hebt er zin in!‟ Zegt Robbie lachend.

„Ik heb er zeker zin in.‟ Zegt ze verleidelijk.

Robbie lijkt de hint te snappen en tilt haar op.

„En nu ga jij me de weg wijzen naar de slaapkamer.‟ Zegt hij terwijl hij haar in haar nek zoent.

Zodra ze in de slaapkamer van Julia en Jason zijn, legt Robbie Carlijn op bed en gaat naast haar liggen. Meteen kunnen ze niet van elkaar afblijven.

Carlijn voelt dat Robbie zich helemaal overgeeft en begint een wilde vrij-partij met hem.

Even later ligt er in de hoek van de kamer een hoopje kleren en is er onder de dekens een feestje uitgebroken.

Een uurtje later komen ze alletwee het bed uit.

Met een lange zoen neemt Carlijn afscheid.

„Tot de volgende keer.‟ Fluistert ze in zijn oor.

Ze raapt haar kleren bij elkaar en gaat gemakkelijk voor de TV zitten. Nog anderhalf uur en dan kwam Floor thuis.

Dit spijbelen moest ze vaker doen. Concludeert ze.

De schoolbus komt netjes op tijd aangereden.

En een wel heel vrolijke Floor stapt uit.

Haar klasgenoot Nout, waar ze al een tijdje verliefd op is, is meegekomen naar haar huis.

„Dat shirt staat je leuk.‟ Zegt ze met een rood hoofd.

„Jij ziet er ook niet gek uit hoor.‟ Zegt hij lachend.

Meteen is het ijs gebroken en gaan de twee een middag vol gelach met elkaar te gemoet.

„Weet je Nout. Ik ben stiekem al heel lang verliefd op je.‟ Fluistert Floor in zijn oor.

„Ik vind jou ook al heel lang leuk Floor.‟ Bekend hij zonder weg te kijken.

Met een lach op haar gezicht pakt ze zijn handen.

En dan, heel langzaam, buigt ze zich voorover.

Maar als ze dan toch eindelijk zijn lippen raakt, weet ze dat ze ze nooit meer los wil laten.

En de rest van de middag word er dan ook maar 1 ding gedaan.

„Tot morgen.‟ Zegt ze als ze hem helaas los moet laten.

„Ik zal de minuten aftellen.‟ Roept hij terwijl hij uit het zicht verdwijnt.

Even later zijn Carlijn en Floor aan het lunchen.

„Floor, wat heb je?‟ Vraagt Carlijn terwijl ze in haar cornflakes prikt.

„Huh?‟ Vraagt Floor terwijl ze Carlijn aanstaart.

„Je kijkt zo glazig voor je uit.. Je bent toch niet verliefd hé?‟ Vraagt Carlijn lachend.

„Hoe weet je dat?‟ Vraagt Floor lachend.

„Duh, zie ik toch.‟

„Oh, wil je niet weten wie?‟ Vraagt Floor terwijl ze zich weer op haar cornflakes richt.

„Neuh.‟ Antwoord Carlijn droog. „Het word toch niks.‟

De volgende morgen staat Carlijn sipjes in haar kamer. Ze voelt zich helemaal niet lekker, maar gister was ze ookal niet naar school geweest.

Maar als ze even later kotsend boven de WC hangt, besluit ze toch nog maar een dagje te verzuimen.

Geschrokken en verbaasd maakt ze de WC schoon. Hoe kan ze nou opeens zo ziek zijn?

Na nog een paar uurtjes te hebben geslapen, trekt ze toch maar haar kleren aan en laat zich voor de bank op de grond zakken.

Met een raar gevoel in haar buik, staat ze op.

Geschrokken kijkt en voelt ze aan haar buik, en staart dan met een traan in haar ogen naar buiten.

„Hé Lijn! Voel je je al...?‟ Verbaasd blijft Floor staan en laat haar blik naar de buik van haar zus glijden.

Snikkend zit Carlijn aan de eettafel met een kliekje spaghetti.

Vluchtig gaat Floor op de stoel naast haar zitten.

„Wil je er over praten?‟ Vraagt ze zachtjes.

Carlijn legt haar vork neer en tranen stromen over haar wangen.

„Wat zullen pap en mam wel niet zeggen?‟ Vraagt ze snikkend.

Tegelijk staan ze op en Carlijn valt Floor in de armen.

„Ik zal je helpen hoor.‟ Zegt Floor terwijl ze onhandig op haar rug klopt.

„Echt? Want ik ben niet altijd even aardig geweest.‟ Vraagt Carlijn verbaasd.

„Tuurlijk.‟

Floor stuurt Carlijn naar bed en gaat zelf TV kijken.

Even later komt Julia uit haar werk met een promotie.

„En, hoe is het met de zieke?‟ Vraagt Julia nadat Floor haar gefeliciteert heeft.

„Nou, ze ligt te slapen.‟ Zegt Floor wat onzeker.

„Ik ga wel even kijken.‟ Julia geeft Floor een zoen en verdwijnt dan naar de slaapkamer van Carlijn.

„Lijntje.‟ Fluistert Julia in een poging Carlijn wakker te maken.

„Hmm?‟ Mompelt Carlijn terwijl ze omhoog komt.

Als ze haar moeder ziet schikt ze, en went haar blik af.

„Car wat..?‟ Vraagt Julia happend naar adem.

„Mam, ik ben zwanger.‟ Mompelt Carlijn overbodig.

„Maar wat..? Heeft iemand je pijn gedaan?‟ Vraagt Julia geschrokken.

„Eigenlijk was het mijn fout.‟ Mompelt Carlijn terwijl ze de tranen weer voelt opkomen.

„Och lieverd toch.‟ Zegt Julia terwijl ze haar armen om haar dochter slaat.

„We slepen je hier wel doorheen.‟ Fluistert ze.

„Bedoel je dat ik niet weg hoef?‟ Vraagt Carlijn opgelucht.

„Tuurlijk niet lieverd. Je bent nog maar een kind. We zullen zo goed voor dat kleintje zorgen als we kunnen. En dat gaat niet als jij ergens in een krot je kostje bij elkaar probeert te halen.‟

„En ergens is het ook wel leuk om nu al oma te worden.‟ Zegt Julia lachend terwijl ze haar hand op de buik van Carlijn legt.

Al snel krijgen ook Jason en Brechtje het „blijde‟ nieuws te horen en een paar weken later is iedereen aan het idee gewend.

„Doei Car!‟ Roept Floor die naar de schoolbus loopt.

Ook Brechtje gaat naar school.

„Doei Carlijn! Niet stiekem al het kindje krijgen hé?‟

Alles verloopt rustig. Carlijn word dikker en dikker, en loopt ook steeds meer naar de koelkast, maar echte zwangerschapskwaaltjes heeft ze niet.

„s Middags is het altijd tijd voor een middagdutje, totdat Floor en Brechtje uit school komen.

En dan, op een middag, is het opeens zover.

„Flooor!‟ Carlijn roept zo hard als ze kan.

„Floor! Jezus dit doet pijn!‟

„Ow fuck, wat moet ik doen?‟ Roept Floor in de deuropening gestresst uit.

„Weet ik veel! Het is niet dat ik dit eerder heb gedaan ofzo.‟ Kermt Carlijn wanhopig.

„Ow, ik geloof dat het komt.‟ Zegt Carlijn terwijl ze als een gek begint te puffen.

Floor kan alleen toe kijken hoe haar zus haar kindje krijgt.

„Moet je kijken Floor!‟ Zegt Carlijn met een brok in haar keel.

„Het is een jongetje.‟ Verbijsterd kijkt ze naar het ventje in haar armen.

„Wil jij hem even?‟ Vraagt ze terwijl ze haar tranen onderdrukt.

„Ow Car, hij is echt prachtig.‟ Beaamt Floor terwijl ze haar neefje vasthoudt.

Toch geeft ze Vincent terug aan Carlijn.

Zo snel mogelijk haalt ze een oud wiegje van hun baby tijd te voorschijn.

„Zo, slaap lekker ventje. Je krijgt snel een eigen kamer hoor.‟ Zegt ze terwijl ze hem in bed legt.

Een halfuur later komt Brechtje thuis en rent meteen door naar het wiegje.

„Wat is ze lief!‟ Roept ze enthousiast.

„Ik weet het, maar het is een jongetje hoor.‟ Zegt Carlijn lachend.

Later komt ook Julia thuis. Opnieuw heeft ze promotie gemaakt.

Zo kunnen ze binnenkort wel gaan verbouwen.

Als ze binnenkomt ziet ze het wiegje staan en loopt er heen.

„Hallo ventje. Ik ben je oma.‟ Zegt ze zacht terwijl ze zich voorover buigt.

„Ik zal goed voor je zorgen als je moeder naar school moet hoor ventje.‟ Teder drukt ze een kus op het kleine pluizge hoofdje.

„Mam!‟

„Hij is prachtig lieverd.‟ Zegt Julia terwijl ze haar dochter stevig vastpakt.

Hoewel Carlijn geen familiesim is, ontpopt ze zich de volgende weken tot een prima moeder.

Overdag vetrekt ze naar school maar als ze thuis komt gaat al haar aandacht naar Vincent.

Het is een vredige tijd in huize Verwijk.

Jason en Julia zijn al een aantal weken druk aan het praten over de verbouwing.

En dan is het eindelijk zover.

Aan het einde van de ochtend ziet het huis er zo uit. ()

Met een grote glimlach op haar gezicht stapt Julia samen met Vincent hun nieuwe onderkomen in.

„Nou ventje, je mama zal zo wel uit school komen.‟ Zegt Julia als ze met Vincent in zijn nieuwe kamertje zijn aangekomen.

En even later komt inderdaad de schoolbus de straat ingereden.

Als Floor uitstapt kijkt ze vrolijk naar het nieuwe huis.

En Carlijn zou Carlijn niet zijn als ze een jongen mee uit school zou brengen.

Hoewel deze haar wel lijkt te zien zitten.

En hoewel ze er eigenlijk niet aan toe wil geven als romantiek sim, is Rick een hele gezellige, lieve jongen.

„Je bent echt leuk Rick.‟ Zegt ze spontaan. Achja, daar is ze dan wel weer romantiek sim voor.

„Misschien kunnen we morgen weer afspreken?‟ Vraagt ze hoopvol.

„Mijn zusje is vandaag jarig.‟ Legt ze uit.

„Dan wil ik wel een gepast afscheid.‟ Zegt Rick zwoel terwijl hij Carlijn naar zich toe trekt.

Binnen staat Brechtje ongeduldig in de keuken te wachten.

„Waar blijft iedereen nou?‟ Vraagt ze zich hardop af.

Uiteindelijk komen haar twee zussen en moeder dan toch aan geschoffelt.

„Schiet op!‟ Roept ze ongeduldig.

En dan is Brechtje geen kind meer.

„Wat is je wens?‟ Vraagt Julia meteen nieuwsgierig.

„Kennis.‟ Zegt Brechtje trots.

Snel glipt ze naar boven om haar outfit te veranderen.

Even later staat ze voor de spiegel aan haar haar te plukken.

“Ben ik dat?” Vraagt ze zichzelf af.

In de kamer naast de badkamer klinkt een blij kir geluid.

Carlijn is bezig de luier van Vincent te verschonen.

„Rick is echt een leuke jongen Vinnie.‟ Mompelt ze tegen de baby.

„Nouja, jij begrijpt dat toch niet. Ga nu maar slapen. Mama is ook moe.‟ Vincent lacht en trekt aan haar lokken.

Zodra zijn mama de kamer heeft verlaten brabbelt hij nog wat en sabbelt op zijn voetje.

Dan valt hij in slaap.

Vermoeid trekt Carlijn haar pyama aan.

Vincent is een schatje, gelukkig zijn zij en Floor nu 18 en zijn ze klaar met school.

Haar gedachten dwalen af naar Rick.

En met een glimlach op haar gezicht valt ze in slaap.

Dit was de monsterlijke update die ik gisteravond en vandaag heb gemaakt. :‟)

Hopelijk vonden jullie hem leuk.. Maar ik geloof dat hij wel leuk was. ^^

*Eigendunk xD*