Hs. 23

Keurend kijkt Jade

de tuin rond, af en

toe een blik op het

klembord in haar

handen werpend.

Geconcentreerd

leest ze wat ze al

allemaal heeft

staan, en kauwt

ondertussen op haar

pen.

Rijksweg 2

Haar blik valt op één

van de punten en

snel loopt ze naar

de tuinman die in

het bloemenperkje

staat toe.

‘Hier is het geld,

bent u klaar voor

vandaag?’ Met een

lach overhandigt ze

het geld.

‘Ik geloof dat ik wel

klaar ben voor

vandaag, morgen,

voor aanvang van

uw gasten, zal ik

alles nog even

controleren.’

Verzekerd de man

haar.

‘Oké, heel erg

bedankt.’

De tuinman vertrekt

met zijn busje, en

nog even bedenkt

Jade waar ze de

buffettafel wil

hebben.

Uiteindelijk loopt ze

naar binnen, waar

Constantijn de krant

zit te lezen.

‘Het lukt me niet.’

Gefrustreerd gooit

ze haar klembord op

de bank en gaat er

zelf naast zitten.

Meteen legt

Constantijn zijn

krant weg.

‘Tuurlijk wel, wat lukt

er niet?’

‘Alles niet.’ Klinkt het

meteen nors.

‘Hé,’ Bemoedigend

slaat hij zijn arm om

haar heen.

‘het hoeft toch niet

allemaal perfect? Ik

trouw al met de

perfecte bruid, de

versiering maakt

niet uit.’

‘Huhmpf..’ Met een

klein glimlachje gaat

ze op zijn schoot

zitten.

‘Als jij het zegt.’

Even later hebben

de twee een manier

gevonden om even

niet aan het regelen

van hun bruiloft te

denken, als Moos

naar beneden komt.

Met opgetrokken

wenkbrauw loopt ze

richting haar ouders,

maar die lijken niks

te merken.

‘Kuch.’

Meteen kijken haar

ouders verstrooit op,

en klimmen ze

geschrokken van

elkaar af.

‘Hé meisje, wat is

er.’

‘Nou, ik hád honger,

maar ik weet niet of

dat nu nog zo is.’

Snel slaat ze haar

hand om haar buik

en doet of ze moet

kotsen.

Lachend trekt Jade

haar jas uit, en gaat

dan de keuken in

om een tosti voor

haar dochter te

maken.

Constantijn

verdwijnt

ondertussen naar

boven.

Niet veel later zijn

de tosti’s klaar, en

zitten moeder en

dochter aan tafel te

kletsen.

Opeens kijkt Moos

verbaasd langs haar

moeder, maar Jade

merkt het niet.

Snel gebaard

Constantijn dat ze

stil moet zijn, en dus

richt Moos haar

aandacht weer op

haar tosti.

Dan tikt hij op

Jade’s schouder, die

zich verbaasd om

draait.

‘Wat...?’

‘Ik heb iedereen

afgebeld voor de

bruiloft, want die

gaan we vanavond

vieren.’ Antwoord

Constantijn luchtig.

Die avond staan

Constantijn en Moos

al voor het vijvertje

in avondkleding te

wachten.

Zenuwachtig

omhelst Moos haar

vader, die daarom

moet lachen.

‘Wacht maar tot jij

moet trouwen, dan

ben je vast nóg

zenuwachtiger.’

Het duurt niet lang,

of de deur naar de

tuin gaat open, en

een gestalte in een

witte jurk komt in het

donker aangelopen.

Meteen zijn

Constantijn en Moos

muisstil.

‘Je ziet er heel mooi

uit mam.’ Mompelt

Moos met open

mond.

‘Dankjewel lieverd,

jij ziet er ook mooi

uit.’

Daar moet Moos wel

om lachen, maar

dan kucht

Constantijn even, en

is ze weer stil.

‘Liefste, liefste, aller

liefste Jade, vanaf

het begin dat ik je

zag, wist ik gewoon

dat je speciaal was.

En ook al is er wat

leeftijdsverschil, wij

laten ons niet

terughouden voor

wat we voelen.

Dat heeft ons een

prachtige dochter

gebracht, en

daarom wil ik je

vragen; Wil jij mijn

vrouw worden?’

Met betraande ogen

knikt Jade met haar

hoofd, en dan

schuift Constantijn

de ring om haar

vinger.

‘Ik.. Ik weet eigenlijk

niet meer wat te

zeggen.’ Mompelt ze

snikkend.

‘Geeft niet, mijn

antwoord is toch ja.’

Antwoord

Constantijn met een

big smile, en dus

word ook bij hem

een ring om zijn

vinger geschoven.

‘Dan verklaar ik jullie

nu man en vrouw.’

Fluisterd Moos

plechtig, maar haar

ouders lijken het niet

echt te horen.

Glimlachend kijken

ze elkaar aan, en,

alsof het gepland is,

begint het opeens te

sneeuwen.

Even kijken ze

verbaasd omhoog,

maar dan haalt Jade

haar schouders op

en begint

Constantijn vol

overgave te zoenen.

‘Emh, ik weet dat

het er bij hoort,

maar toch..’

Mompelt Moos wat

verlegen.

Lachend maken ze

zich los uit hun

omhelzing, en pakt

Jade Moos bij haar

handen.

Samen dansen ze

door de tuin, terwijl

Constantijn toekijkt.

De rest van de

avond brengen ze

nog buiten door, tot

het écht te koud is

en ze naar binnen

gaan om gezellig

met zijn allen op de

bank te zitten.

Uiteindelijk is het al

half éen als Moos in

haar bed ligt,

waardoor ze ook

meteen als een

roosje slaapt.

Even kijken ze

tevreden toe, maar

dan richten ze hun

aandacht weer op

elkaar.

Zelfs al is het voor

Moos allang bedtijd

geweest, zelf maken

ze er nog een lange

nacht van.

‘Slaap lekker..’

Fluisterd Constantijn

terwijl hij wat dichter

tegen Jade

aankruipt.

‘Jij ook, voor zolang

het gaat duren.’

De volgende

morgen breekt al

veel te vroeg weer

aan, maar gelukkig

is het

zondagmorgen, en

dus hoeft niemand

ergens heen.

Omdat ze toch niks

te doen heeft, en de

tuinman is afgebeld

gaat ze zelf maar

aan de slag in de

tuin.

Binnen zijn Moos en

Constantijn

ondertussen met

hun eigen dingetjes

bezig, Constantijn

voor promotie, en

Moos omdat ze het

leuk vind.

Even later moet ze

van haar moeder

haar huiswerk

maken, zodat ze dat

niet na haar

opgroeien hoeft te

doen.

Dus gaat ze

gespannen aan de

slag, en ookal kan

ze zich niet echt

concentreren, Moos

zou Moos niet zijn

als ze het niet

perfect zou maken.

‘Ik ben klaar!’ Snel

ruimt ze haar

spullen op, en komt

dan op haar moeder

afgestormt.

‘Nienke komt toch

wel hé?’

‘Tuurlijk, ze zal er

elk moment zijn.’

Antwoord Jade

lachend.

En inderdaad, nog

geen twee minuten

later gaat de

deurbel, en komt

Nienke

binnengelopen.

Ze feliciteert haar

lievelingsnichtje, en

pakt dan vast een

ratel om haar aan te

moedigen.

‘Kom op meisje, laat

ons niet zo in

spanning!’

‘Inderdaad, schiet

eens op jij!’ Voegt

Nienke er grinnikend

aan toe.

Onder de

aanmoedigingen

van haar moeder en

beste vriendin, buigt

Moos zich voorover

naar haar taart.

Heel even denkt ze

nog na over haar

wens, maar dan

blaast ze toch echt

alle kaarsjes uit.

Snel doet ze een

stapje achteruit, als

ze de bekende

tintelingen voelt, en

draait dan

voorzichtig een

rondje.

Meteen na het

opgroeien excuseert

ze zich, en rent snel

naar boven om haar

nieuwe kleren uit de

kast te halen en aan

te trekken.

Vervolgens loopt ze

ook maar meteen

naar de badkamer,

en haalt haar haren

uit haar knotje.

Snel kamt ze het

nog even door, en

knikt dan naar haar

spiegelbeeld.

Zodra ze weer

beneden komt rent

Nienke op haar af

en vliegt haar op de

hals.

‘Omgod, je ziet er

echt geweldig uit

nichtje.’

‘Haha.’ Antwoord

Moos sarcastisch

terwijl ze zich

loswurmt uit

Nienke’s omhelzing.

Nadat ook haar

ouders haar nieuwe

look hebben

goedgekeurd, gaan

ze met zijn vieren

aan tafel om een

stuk taart naar

binnen te werken.

Als Nienke en Moos

hun stuk op hebben,

kijken ze elkaar

even aan, en

stormen dan de trap

op.

‘Oké, hier kunnen

we vast wel iets van

maken.’ Mompelt

Nienke even later

hijgend als ze in

Moos haar kamer

staan.

‘Nieuw behangetje,

nieuw vloertje, leuke

meubels..’ Keurend

kijkt ze in het rond.

‘Hé doos, het is wel

de bedoeling dat het

betaalbaar is hé?!

En trouwens, alles

staat al klaar in de

hobbykamer

hiernaast.

Dat word behang

afkrabben meid!’

Giebelend begint

Moos haar nicht te

kietelen.

Het is al laat in de

avond als de twee

meiden vermoeid

het resultaat van al

hun werk bekijken.

‘Die vloerbedekking

eruit halen was nog

het rotste werkje.’

Zegt Nienke met

een zucht.

‘Klopt, maar

voorderest hebben

we goed werk

geleverd toch?’

Vraagt Moos terwijl

ze even de kamer

doorkijkt.

‘Perfect, niks meer

aan doen.’ Grinnikt

Nienke daarop.

Na nog zo’n twee

uur gekletst te

hebben, is het nogal

laat, en dus nemen

de twee afscheid.

‘Tot de volgende

keer, misschien

moeten we een

team worden..

Het Nienke en Moos

klus & verbouw

team, voor alles dat

gesloopt moet

worden.’

Na Nienke uitbundig

te hebben

uitgezwaaid,

verdwijnt Moos de

badkamer in, om

zich even uitgebreid

te douchen.

Na haar ouders

welterusten te

hebben gezegt, trekt

ze haar

gloednieuwe pyama

aan, en gaat

vermoeid op haar

bed liggen.

Meteen als haar

hoofd het kussen

raakt, geraakt ze in

een diepe slaap.