Hs. 27

Voorzichtig wiegde Joan háár kleine Thijmen in haar armen, tot dat ze opeens iets begon te ruiken.

‘Dus dát is waarom je huilde.’ Mompelt ze met opgetrokken neus.

Rijksweg 7

Snel loopt ze met hem naar de commode en trekt voorzichtig zijn vieze luier uit.

Terwijl ze zijn billetjes poedert kijkt ze hem aan.

Meteen begint hij te schaterlachen en grijpt naar het rond dwarelende poeder.

Nog even laat ze hem in zijn wiegje liggen, en loopt zelf naar beneden om even wat te eten.

Nog maar heel even, en Thijmen is al een stuk groter.

Die avond is het inderdaad zo ver, en staan Floor en Nout al wild te ratelen voor hun kleinzoon.

Jaap moest helaas werken, maar er zouden nog genoeg verjaardagen volgen.

Voorzichtig buigt Joan zich voorover, waardoor Thijmen naar de mooie kaarsjes op zijn taart kan kijken.

Zachtjes blaast ze de kaarsjes uit, terwijl hij met grote ogen toekijkt.

Ze merkt hoe hij wat onrustig wordt, en ze weet dat het moment daar is.

Voorzichtig gooit ze hem de lucht in, en vrijwel meteen verschijnen er lichtjes in alle kleuren om hem heen.

Een explosie van gekleurde lichtjes, en ze kan hem weer opvangen.

Hij lacht naar haar, en meteen smelt ze van binnen.

Ze drukt hem stevig tegen zich aan, en laat hem dan aan haar ouders zien.

Nadat ze alledrie een stukje taart hebben gegeten, en Thijmen van zijn flesje melk heeft genoten, wordt hij mee naar boven genomen om zijn haar in model te kammen en leukere kleertjes aan te trekken.

Nog twee uurtjes mag hij beneden in de woonkamer met al zijn nieuwe speeltjes spelen, maar dan is het ook echt genoeg geweest.

Joan neemt hem mee naar boven en trekt hem zijn pyamatje aan.

Het kan ook niet anders, dat na zo’n drukke dag, hij meteen in slaap valt zodra het licht uit wordt geknipt.

Niet veel later gaat ook Joan naar bed.

Terwijl ze met een rilling in bed stapt, baalt ze dat Jaap nachtdiensten heeft.

Click icon to add picture

Nout is ondertussen druk bezig met zijn oudste hobby, maar daarbij ook degene waar hij het meest mee kan bereiken.

Voorzichtig draait hij wat schroefjes aan.

Het zal niet lang duren, of hij heeft een ware huis-robot uitgevonden.

Click icon to add picture

De volgende morgen maakt Jaap het missen van zijn zoon’s verjaardag meteen goed, door hem uit bed te halen en aan te kleden.

Vervolgens pakt hij hem bij zijn handjes en probeert hem te laten staan.

Niet veel later kan Thijmen al een paar wankele pasjes zetten, en het duurt niet lang of hij kan al een rondje door de kamer zonder om te vallen.

Het is dan ook niet gek dat hij het binnen de kortste keren door heeft.

Enthousiast houdt Jaap hem boven zijn hoofd.

‘Goed gedaan jongen!’ Roept hij vrolijk, waardoor ook bij Thijmen een grote lach verschijnt.

Maar de training is nog niet voorbij; Thijmen wordt vervolgens op het potje gezet, in de hoop dat hij een plasje doet.

‘Alles beter dan luiers verschonen, niet waar?’ Vraagt Jaap als Thijmen hem verbaasd aankijkt.

Ookal snapt hij niet veel van wat zijn vader zegt, toch heeft hij al snel een plasje gedaan.

Daarvoor wordt hij beloond, doordat Jaap hem meeneemt naar beneden en hem bij zijn speelgoed neerzet.

Zijn vader gaat al snel weg om bezig te gaan voor zijn werk, maar Thijmen vermaakt zich prima in zijn eentje.

Vrolijk stapelt hij wat blokjes op elkaar, onder het toezicht van zijn moeder, oma en overgrootoma.