10G. VerwijkHoofdstuk 12

‘Vind je dat lekker Yara?’ Vraagt Carlijn ‘s avonds terwijl ze Yara in bad stopt.Yara kirt vrolijk als antwoord.

Rijksweg 1

‘Zo, kleertjes aan en dan naar bed.’ Zegt Carlijn terwijl ze het water uit de gootsteen laat wegspoelen.

‘Slaap lekker meisje, mama gaat ook naar bed.’ Fluistert ze even later.

Maar nog geen halfuur later zet Yara het op een huilen en haalt haar grote (half) broer haar weer uit bed.

Vincent neemt Yara mee naar beneden en haalt een flesje uit de koelkast.‘Kom op, werk is mee.’ Zegt hij lachend als Yara het flesje met haar handjes wegduwt.

Even kijkt ze hem met grote oogjes aan, maar begint dan gulzig te drinken.‘Jij bent ook een appart meisje.’ Zegt Vincent lachend.

Als hij even later Yara weer in bed heeft gelegt, ziet hij pas hoe laat het is en kruipt zelf ook snel zijn nest in.

De volgende morgen is hij alweer vroeg actief. Het is vandaag zondag, en dus vind hij het een goed idee om de laatste dag van het weeken met Marsha door te brengen.

‘Hé Marsha! Kun je zo langskomen?’ Vraagt hij vrolijk in de telefoon.Even later hangt hij op en gaat zijn haar nog een beetje fatsoeneren.

Even later is ze gearriveert en de twee tieners begroeten elkaar vrolijk.

Wanneer ze elkaar weer loslaten pakt Vincent haar handen vast.

‘Weetje, eigenlijk hebben we het nog helemaal niet officieel gemaakt.’Marsha kijkt hem verbaasd aan.‘Dus uhm, wil je verkering?’

Lachend valt Marsha hem in de armen.‘Tuurlijk wil ik dat!’ Roept ze uitgelaten.

Even later zijn ze met zijn tweeën in het gras neergeploft.

‘Denk jij vaak aan later?’ Vraagt Vincent nieuwsgierig.‘Hmm, ja. Later met jou.’ Mompelt ze terwijl ze haar hoofd in zijn jas drukt.

De rest van de middag blijft gezellig en vooral met veel gezoen.

Maar dan is het toch weer tijd om afscheid te nemen.‘Tot morgen op school.’ Fluistert Vincent na hun afscheids zoen.

De volgende dagen is Vincent vooral bezig met studeren. Het is dan misschien nog lang niet zo ver, hij wil wel wat beurzen hebben voor hij en Marsha naar de uni vertrekken die pas in de buurt is komen zitten.

Ook is hij veel bezig met het verzorgen van zijn kleine zusje.Maar hoewel het luiers verschonen niet altijd even leuk is, vind hij het niet erg.

Die avond loopt hij met Yara in zijn armen naar beneden en geeft haar daar over aan Rick.Hij vind het nog steeds raar om Rick zijn vader te noemen, hoewel hij ook niet weet wie wél zijn vader is.

Lang tijd om over zijn biologische vader na te denken heeft hij niet, want Yara springt de lucht al in en komt als lief peutertje weer neer.

Bewonderend kijkt Rick zijn dochter en achter zich hoort hij aarzelend geschuifel.Lachend geeft hij Yara over aan Carlijn.

Die neemt haar dochter meteen mee naar boven en wil naar de badkamer lopen als Yara een moeilijk gezicht trekt. Snel zet Carlijn haar op het potje.

Even later staan ze dan alletwee toch in de badkamer en heeft Carlijn Yara’s kapsel verandert.

En als ze haar dan even later ook andere kleertjes heeft aangetrokken, is ze helemaal tevreden.‘Nu ben je meer mama’s stijl.’ Zegt ze terwijl ze Yara begint te kietelen.

Maar na nog even gespeeld te hebben, beginnen Yara’s ogen dicht te vallen en snel loopt Carlijn met haar naar de wieg.Yara kijkt haar moeder nog even slaperig aan en valt dan in slaap.

‘s Avonds zit Vincent nog even op zijn nieuwe laptop op de site van de nieuwe Universiteit te kijken.Tot nu toe komt hij nog maar in aanmerking voor 1 beurs, maar hij heeft nog genoeg tijd om daar verandering in te brengen.

Geschrokken schiet Brechtje overeind. Wat een verschrikkelijke nachtmerrie.

Hoofdhuis

Schrikkerig kijkt ze haar kamertje rond en slaakt dan een zucht.Morgenavond zou ze opgroeien tot volwassene..

Ze vind het spannend, maar is ook heel zenuwachtig. Ze weet wat ze wil doen, maar niet of haar ouders dat zo leuk gaan vinden.

Midden in de nacht kan ze niet meer slapen. Ze trekt haar kleren aan en loopt naar het speelhuisje in de tuin.Ze laat zich neerploffen en tuurt een tijdje voor zich uit.

Ze rilt even als er een koude windvlaag door het huisje gaat. Opnieuw denkt ze aan haar plannen voor de toekomst.

Een uurtje later klampt ze zich aan de paal in het midden van het huisje vast en kijkt zover ze kijken kan.De wereld is zo groot..

Vervolgens laat ze zich sierlijk aan de paal naar beneden glijden, en ploft neer in het zand dat haar balerina’s vult.

Diep in gedachten loopt ze terug het huis in.Ze kijkt op van een raar geluid en gaat er op af.

Lulu ligt voor de grote kattenmand en maakt rare piepgeluidjes.Langzaam schuifelt Brechtje dichterbij.

En een kwartiertje later, ligt er opeens een klein katje naast haar.Trots kijkt Lulu naar Brechtje en loopt dan naar de kitten.

Ze grijpt de kitten in zijn nekvel en legt hem op een beter plekje neer. Dan begint ze hem te likken.

Verbaasd loopt Brechtje als Lulu klaar is naar het kleintje en pakt hem op. De groene oogjes van het katje staren haar verbaasd aan.

Brechtje kijkt verbaasd terug en streelt het beestje met een vinger.‘Hmm.. Jij moet zeker een naam hebben?’ Vraagt ze aan het beestje.Die mauwt vrolijk terug.

Even kijkt ze onzeker om zich heen. Kan ze het wel maken om hem zomaar een naam te geven? Misschien moet ze wel eerst overleggen.Nogmaals kijkt ze naar het katje en opeens schiet haar een naam te binnen.

‘Frederick.’ Zegt ze vrolijk.‘Ik noem je Frederick.’Terwijl ze opnieuw in de groene oogjes staart krijgt ze een gestoord idee.Ze kan ook nú opgroeien.

Voorzichtig zet ze kleine Frederick op de grond.Even bedenkt ze dat ze hem mee kan nemen, maar het is beter voor hem als hij hier blijft.

Ze knijpt haar ogen dicht en voelt het getintel vanuit haar tenen.Ze draait een rondje en opent dan haar ogen.

Zelfverzekerd staat ze als volwassen vrouw in het vertrouwde huis.Hoewel ze op het punt staat het te verlaten.

Een tijd later staat er een compleet andere vrouw in de badkamer voor de spiegel.

Ze sluipt naar beneden en gaat midden in de nacht opzoek naar het telefoonnummer van een taxibedrijf in de buurt.

Even later staat de taxi er en met kippenvel op haar benen loopt ze het huis uit.

Ze stapt in de taxi, maar voor ze de deur dicht doet kijkt ze nog even naar het oude vertrouwde huis.Dan word de chauffeur ongeduldig en rijd de taxi weg.

Dit was dus even het stuk dat ik heb gemaakt vóór mijn computer het weer verklote.Er zullen wel wat dingen verandert zijn, maar ik hoop dat het toch leuk blijft. (Ow, en dit plaatje word de nieuwe voorkant 8D)