By Simliefhebber12

‘Jason!!’ Roept Julia geïrriteert terwijl ze haar handen om haar buik slaat.

Ze staat in de badkamer en de bevalling is op volle gang.

Als Jason niet luid schreeuwend de badkamer komt ingestormt, beseft ze dat ze het alleen moet doen.

En even later houd ze haar gezonde dochtertje vast.

Ze loopt de woonkamer in met de baby op haar arm, en duwt haar gelijk in Jason’s handen.

Opnieuw begint de pijn in haar buik.

En binnen de kortste keren houdt ze ook een tweede dochtertje vast.

Het huisje word verbouwd, zodat er nu een kinderkamer is voor de tweeling.

Buiten komt een schaakspel te staan.

Jason kijkt verbaasd toe.

‘Hebben we een tweeling?’ Vraagt hij voorzichtig.

‘Ja, maar ik geloof dat jij naar je werk moet.’ Zegt Julia als er een toeter klinkt.

Als Jason naar buiten is gelopen, pakt ze snel Carlijn en legt haar in haar nieuwe kamer.

Als ze ook Floor naar het nieuwe kamertje wil verplaatsen, stribbelt ze echter flink tegen.

‘Ik ruik het al.’ Mompelt Julia met opgetrokken neus terwijl ze de vieze luier uittrekt.

‘Zo meisje, nu braaf gaan slapen. Mama is ook erg moe van dit hele gebeuren.’ Fluistert ze tegen het kleine meisje dat vrolijk in haar armen kirt.

Als Floor dan uiteindelijk ook in bed ligt, loopt Julia naar buiten om de krant te halen.

Maar nee hoor, ook dit keer geen baan in de architectuur.

Als ze de krant heeft opgeruimd gaat ze maar wat schilderen.

Maar als ze aan het begin van de avond bedenkt wat voor een dag het is geweest, voelt ze opeens hoe moe ze is.

Daarom trekt ze haar pyama aan en kruipt in bed.

De weken vliegen voorbij en Jason is regelmatig bij de schildersezel te vinden.

Hij is bijna zover dat hij een schilderij van Julia kan maken.

Julia probeert ondertussen nog elke dag de juiste baan te vinden, maar het lijkt wel alsof er een ongelukswolk boven de vacatures hangt.

Geïrriteert begint ze aan een vruchtencake voor het ontbijt.

Ze zet ook een bord neer voor Jason, maar dat is na een halfuurtje koud.

Natuurlijk zijn er ook nog Floor en Carlijn die regelmatig hun broek volpoepen.

In dat soort gevallen verchoont Julia ze liefdevol.

Midden in de nacht heeft Jason eindelijk genoeg talent voor schilderen om aan het portret te beginnen. En hij is niet van plan tot morgen te wachten.

Aan het begin van de ochtend heeft hij het schilderij eindelijk af.

Tevreden doet hij een mooie lijst hem het schilderij, en hang het aan de muur.

En nog voordat Julia wakker is, moet hij alweer naar zijn werk.

Julia begint haar dag zoals gebruikelijk, met de krant. Maar nee hoor. Ook dit keer geen baan in de architectuur.

‘s Middags is het weer poepbroeken tijd, en lachend verschoont ze de twee meisjes.

‘Vandaag zijn jullie jarig hé?’ Kirt ze tegen Floor.

Jason komt uit zijn werk. Zonder promotie, maar wel met een grote glimlach.

Vandaag groeiden zijn meisjes op.

Julia staat al met Floor op haar arm. Snel gaat Jason Carlijn halen.

‘Kom op meisje, dit is jou moment.’ Zegt hij terwijl hij Carlijntje in haar buikje kietelt.

Dan is het echt tijd om op te groeien, en houden Julia en Jason allebei een peutertje vast.

Na een make-over van hun mama, krijgen de meisjes allebei een flesje.

Carlijn begint meteen gulzig te drinken.

En als ze allebei netjes ‘kla’ hebben geroepen, worden ze in hun pyamatjes gehezen en in bed gestopt.

Het is wel een babyboom bij mijn dagboeken zeg. xD

Wisten jullie trouwens dat ik de 10G. & QB gewoon in dezelfde buurt doe? O:

Nouja, dan weten jullie het nu.