Hoofdstuk 9

‘Wie word er vanavond een grote jongen?’ Vraagt Carlijn terwijl ze Vincent wast.

‘Ik!’ Roept Vincent trots terwijl hij zijn moeder nat spettert.

Lachend haalt Carlijn hem uit bad.

Als ze hem zijn kleren heeft aangetrokken, knuffelt ze hem.

‘Je bent zo lief.’ Zegt ze terwijl ze door zijn haar strijkt.

Vincent laat zich knuffelen en verbergt zijn gezicht in zijn moeders haar.

‘Mama is ook lief.’ Klinkt het gedempt.

‘Owja? Dus ik kan er wel mee door.’ Vraagt ze lachend.

Even kijkt Vincent bedenkzaam, maar dan knikt hij uitbundig ja.

‘Moet je daar nog over nadenken ook?’ Vraagt Carlijn.

‘Dat is niet zo mooi jochie. Daarop staat de kietel dood!’ Roept ze terwijl ze hem begint te kietelen.

Op dat moment komt Jason helemaal happy uit zijn werk.

Hij heeft promotie gemaakt en daarmee zijn levenswens gehaald.

De rest van de dag vliegt zo voorbij en ‘s avonds komt Carlijn met Vincent de trapt afgelopen.

Vrolijk loopt ze met hem naar de keuken en wacht op haar familieleden.

Wanneer de taart uitgeblazen moet worden kijkt Julia trots naar haar dochter en kleinzoon.

Wanneer Vincent op de grond word gezet om het zelf te doen, staat de hele familie als een gek te juichen.

Het duurt dan niet lang meer voor er een oudere Vincent staat.

‘Te gek!’ Roept hij terwijl hij enthousiast in zijn handen klapt.

Als eerste zit hij met een stuk taart aan de eettafel.

In een razend tempo werkt hij het naar binnen.

Lachend en pratend komt zijn familie om hem heen zitten.

Smekend kijkt Vincent naar zijn moeder.

‘Ga je nieuwe kamer maar bekijken hoor. En natuurlijk je nieuwe kleren.’ Zegt ze als ze zijn gezicht ziet.

Meteen rent hij naar de trap om zo snel mogelijk boven te zijn.

Even later zit hij met zijn nieuwe kleren aan op zijn nieuwe bed voor zich uit te staren.

Opeens hoort hij voetstappen.

‘Ow, hooi mam. Ik ben blij met de kleren.’ Zegt hij wijzend.

‘De kamer vind je zeker een beetje klein?’ Vraagt ze lachend.

Hij knikt.

‘Nou, als we verhuist zijn krijg je een grotere kamer hoor.’

‘Verhuizen? Waarom?’ Vraagt Vincent verbaasd.

‘Volgens mij vind oma het niet erg dat we hier wonen hoor!’

‘Nee, dat klopt. Maar zodra mama wat ouder is, gaan jij en ik samen met Rick in een ander huis wonen.’ Legt Carlijn uit.

‘Wie is Rick?’ Vraagt Vincent meteen.

Carlijn laat zich voor het bed neerploffen.

‘Nou, mama en Rick houden heel veel van elkaar.’

‘En als twee mensen veel van elkaar houden dan gaan ze samenwonen.’

‘Ow. Maar waar komen kindjes dan vandaan?’ Vraagt Vincent nieuwsgierig.

Carlijn schiet in de lach.

‘Laten we dat verhaaltje maar voor een andere keer bewaren.’ Ze komt overeind en loopt naar de deur.

Ze loopt de kamer uit en zegt; ‘Ga nu maar slapen. Het is een drukke dag geweest.’

De volgende morgen is het erg druk voor het huis van de familie Verwijk.

Er is een bestelbusje met boodschappen, de carpool van Carlijn en natuurlijk de schoolbus.

‘Kom Brechtje! De schoolbus is er al.’ Roept Vincent enthousiast.

Die middag heeft hij een meisje mee uit school genomen. Marsha heet ze.

Ze spelen de hele namiddag ‘diefje met verlos’ en hebben samen de grootste lol.

‘Tot morgen!’ Zegt Vincent als het begint te schemeren.

‘Doei Vincent! Het was gezellig.’

De daarop volgende weken gaan snel voorbij.

Jason vind een baan in de rechtgeleerdheid, voor zijn 2e levenswens.

‘s Avonds zit Vincent naar een TV programma te kijken.

Morgen zou zijn moeder jarig zijn.

En dan zouden ze verhuizen.

Eigenlijk vind hij dat best wel spannend, maar als echte man laat je dat natuurlijk niet zien.

Als Brechtje de volgende dag uit school komt gooit ze haar huiswerk in een hoekje en loopt naar de telefoon.

Zo snel als ze kan met haar wanten nog aan, toetst ze het telefoon nummer van haar nieuwe baan in.

- Baan v. Levenswens = entertainment. -

‘Ja ik zou heel graag komen, maar ik geloof dat ik een koudje heb gevat.’ Zegt ze hoestend in de telefoon.

Snel houdt ze hem een eind van haar vandaan en lacht.

Ach, dat ziekmelden was maar voor een keertje. Ze kon toch moeilijk de verjaardag van haar 2 zussen missen?

‘Oké, heel erg bedankt.’ Kucht ze als ze het antwoord van de telefoniste hoort.

Een uurtje later staan Carlijn en Floor al in de keuken.

‘Veel succes mama!’ Roept Vincent terwijl hij zijn moeder om de nek vliegt.

‘Bedankt lieverd. We wachten nog even op oma en dan kunnen we opgroeien.’

Buiten stapt ‘oma’ vrolijk uit haar carpool.

Ze heeft weer een promotie te pakken en ze voelt dat haar levenswens steeds dichter bij komt.

‘Ik ben er al! Ik ben er al!’ Roept ze gehaast als ze ziet dat iedereen al in de keuken klaar staat.

‘Haai oma! Je bent nog op tijd hoor.’ Roept Vincent vrolijk.

‘Nou mam, nog maar net op tijd hoor.’ Grapt Carlijn.

Dan is er even geen tijd meer voor grapjes en is het grote moment aangebroken.

‘Floor ik ben ouder!’ Roept Carlijn kwaad als ze ziet dat Floor al aan het opgroeien is.

‘Wow.’ Zegt ze alleen maar als ze zichzelf bekijkt.

‘Wat je zegt zusje. Of..?’ Carlijn kijkt walgend naar haar kleding.

‘Oké, dit moet anders.’ Zegt ze en Floor knikt.

Even later is Floor degene die als eerste beneden is.

‘Car is druk met haar haar.’ Zegt ze tegen haar moeder.

‘Het is al donker als Carlijn eindelijk de woonkamer komt ingelopen.

‘Zo, ben je er klaar voor?’ Vraagt ze aan Vincent als ze op de bank gaat zitten.

‘Ja!’ Zegt hij terwijl hij knikt.

‘Lieverd, ik weet dat je het heus wel zult redden met Rick, maar toch vinden je vader en ik dat we je dit moeten geven.’

Terwijl ze haar oudste dochter knuffelt haalt ze een envelope tevoorschijn.

‘Oh mam. Dat is toch hartstikke veel geld?’ Roept Carlijn geschrokken uit als ze in de envelope kijkt.

‘Zie het maar als een caduautje. Floor heeft immers ook alles wat haar hartje begeert.’ Zegt Julia lachend.

Lachend geeft Carlijn haar moeder een zoen.

‘Ik zal je missen mam.’

Dan klinkt buiten de toeter van een taxi.

Zenuwachtig maar toch ook nieuwsgierig stapt Vincent als eerste de taxi in.

Carlijn gaat voorin naast de chaffeur zitten en werpt nog één blik op haar ouderlijk huis.

Floor rent naar buiten en blijft zwaaien tot de taxi uit haar zicht is.

Nu moest ze het helemaal zelf doen.

Dit was hem dan weer. :’)

Ik hoop dat jullie hem leuk vonden!