10G. VerwijkHs. 14

Midden in de nacht word Marsha wakker met verschrikkelijke krampen in haar buik.‘Vincent.’ Zegt ze met een van pijn vertrokken gezicht.

Rijksweg 3

Dan kan ze zich niet langer inhouden en begint te gillen.‘Vincent!’ Roept ze kwaad terwijl ze haar handen om haar buik klemt.

Slaperig drukt Vincent zich overeind.‘Ik kom al, ik kom al. Moet ik weer een nieuwe kruik ma...’

‘Ik heb geen kruik nodig idioot!’ Gilt Marsha hysterisch.

‘Oké, geen kruik, gewoon door blijven puffen lieverd. Kan ik nog iets doen?’ Vraagt Vincent zenuwachtig.‘Je mond houden ja!’ Bijt Marsha hem toe.

Voor Vincent nog iets kan doen heeft Marsha al een klein baby’tje in haar armen.

‘Zo, een goede avond ventje. Je hebt de mooie ogen van je vader zie ik, maar mijn haarkleur.’ Mompelt ze meer tegen zichzelf terwijl ze haar neus tegen die van het kleintje aandrukt.

‘Hebben we een zoon?’ Vraagt Vincent terwijl hij voorzichtig dichterbij schuifelt.‘Ja zeker. Wil jij hem even vasthouden?’ Vraagt Marsha terwijl ze het jongetje voorzichtig in Vincent zijn armen legt.

‘Hij is echt heel mooi.’ Zegt Vincent nadat ze allebei een tijdje hebben toegekeken hoe het ventje pruttelt en spartelt.

‘Neem jij hem maar weer, dan ga ik even het wiegje in elkaar zetten.’ Zegt Vincent voor hij zijn zoon weer teruggeeft aan Marsha.

‘Zo, terwijl jou papa het wiegje in elkaar zet zal ik even een naam uitkiezen.’ Fluistert Marsha terwijl ze haar kleintje een kusje op zijn kale hoofdje geeft.

‘Hm.. Wat vind je van Milo?’ Vraagt ze terwijl ze in zijn twinkelende oogjes kijkt.Milo kraait vrolijk en lachend drukt Marsha haar gezicht in zijn buikje en begint gekke geluiden te maken.

‘Nou, ik geloof dat je vader klaar is. Dan zullen we jou maar even in bed stoppen, niet?’

Zo legt ze hem even later zachtjes in zijn wiegje en wenst hem een goede nachtrust toe.

De volgende morgen word Milo al vroeg weer wakker gemaakt door Vincent.‘Zo kleine man. Tijd voor een bad.’

‘Jou gekke mama is vandaag weer meteen gaan werken, dus moet papa maar voor jou zorgen.’ Zegt Vincent terwijl Milo vrolijk met het water spettert.

Na een kwartiertje weken haalt Vincent hem er weer uit.‘En nu gaan we naar beneden.’ Zegt hij tegen Milo die vrolijk kwijl over zijn kin laat lopen.

Nadat hij weer aangekleed is neemt Vincent hem mee naar beneden en legt hem daar onder de gloednieuwe bungelboog.

‘Vind je dat mooi Milo?’ Vraagt hij terwijl hij zachtjes met zijn vinger tegen de ufo tikt.Milo graait gretig naar de ufo en kirt vrolijk.

‘Nou, kun jij je even vermaken, dan gaat papa even eten.’ Zegt hij terwijl hij opstaat.

En zo vermaakt Milo zichzelf met zijn voet en speeltjes terwijl Vincent ontbijt maakt.

Na een tijdje komt Vincent er alweer aan.‘Tijd voor je flesje.’ Zegt hij terwijl hij Milo voorzichtig onder de boog vandaan haalt.

Even later drinkt Milo gretig uit het flesje dat zijn vader hem voorhoudt.

Na nog een halfuurtje onder de bungelboog gelegen te hebben, begint Milo zijn luier wel erg sterk te ruiken en dus is het tijd voor een schone.

Daarna word het ventje meteen in zijn wiegje gelegt voor een middag dutje.

Nadat hij Milo in bed heeft gestopt belt hij naar een opas bureau.

Gelukkig komt de oppaster al snel en kan Vincent naar zijn baan in de ordehandhaving* vertrekken.

* Die heeft hij sinds kort, en die is voor zijn levenswens. 8D

‘De tuin ziet er wel een stuk beter uit.’ Zegt Carlijn tevreden terwijl ze zich tegen de leuning van de ligstoel laat zakken.‘Zeker, al die planten staan vrolijk.’ Beaamt Rick.

Rijksweg 1

Het stel zit samen in hun nieuwe achtertuin te genieten van al het groen om zich heen.

* Sorry voor de bouwhokjes. :$

Wat ook nieuw is, is de brandschone auto voor de deur.

Die avond dondert en bliksemt het hard en Rick word midden in de nacht wakker van een vreemd licht dat door het slaapkamer raam naar binnen schijnt.

Hij rent snel naar beneden om de brandblusser te pakken, en hoopt dat hij daarmee het vuur kan doven.Hij maakt een sprintje naar buiten en begint de boom onder te spuiten.

Na bijna een uur blussen is het vuur onder controle.Zuchtend veegt Rick zijn voorhoofd af, waar allemaal zweet op zit.

Hij gaat snel naar binnen om een douche te nemen. Gelukkig was dit allemaal goed afgelopen, stel je voor dat het huis in de fik was gevlogen!

De volgende morgen is hij eigenlijk doodmoe van het blussen, maar toch stapt hij de auto in om naar zijn werk te gaan.

Moe en een beetje ziek vertrekt hij naar zijn werk.

Vrolijk omhelst Yara 1 van haar beste vriendinnen.‘Leuk dat je kon komen!’ Roept ze enthousiast uit.

Academie de Keizer;Yara, Joan en Jade

De meiden kletsen een tijdje over weet ik wat niet en hebben lol.

‘Eigenlijk wou ik je iets vragen.’ Zegt Yara na een beetje bekomen te zijn van een slappe lach aanval.‘Ik wou je vragen om een aspirant lid van ons studentenhuis te worden.’

‘Ik voel me vereerd.’ Zegt ... lachend.‘Betekend dat een ja?’ Vraagt Yara hoopvol.

‘Zeker weten, maar ik moet nu naar college.’ Zegt ... Terwijl ze Yara vluchtig een knuffel geeft.‘Oké, ik zie je snel!’

Zodra Yara weer naar binnen loopt ziet ze dat Jade snel de telefoon uitdrukt en haar geschrokken aankijkt.

Maar voor Yara kan vragen wie ze aan de lijn had loopt Jade stug de deur uit en gaat op weg naar haar college.

Nog geen uur later is Yara het incidentje alweer vergeten en gaat ze net als Joan aan haar vrienden werken.

De volgende morgen zit Joan nerveus met haar leerboek voor zich.Om de minuut kijkt ze op om te kijken of ze niet te laat komt.

‘Relax.’ Zegt Jade als ze haar gestresste zusje ziet.Ze is bezig met haar zoveelste schilderij en maakt zich totaal geen zorgen om hun examen.

‘Hoe kan het toch dat jij altijd zo kalm blijft?’ Vraagt Joan geïrriteert.‘Geen idee, maar we moeten gaan.’ Zegt Jade schouder ophalend nadat ze even naar de klok heeft gekeken.

Na Yara ook geroepen te hebben gaan de 3 studentjes weer opweg naar hun examen om hun 1e jaar (hopelijk) af te sluiten.

Na ongeveer 3 uurtjes komen ze vrolijk terug.‘We hebben het gehaald!’ Roept Joan enthousiast terwijl ze haar armen om haar zus slaat.‘Op naar ons 2e jaar!’

Uitgeslapen komt Brechtje ‘s morgens uit haar tent.Ze wrijft even in haar ogen en kijkt de omgeving rond.

Drie Meren, Brechtje

Ze was vanmorgen om 3 uur aangekomen met haar vliegtuig, en had nog niks van de omgeving gezien.

Daarom regelt ze meteen een excursie voor zichzelf.Een mooie wandeling door de bergen zal haar goed doen.

Even later is de auto die haar erheen zal brengen er, en kan ze instappen.

Zodra ze terug is van haar excursie waagt ze zich in een traditioneel spel waarbij je een bijl in de roos moet gooien.

En of het geluk of tactiek is, meteen de eerste keer dat ze het probeert gooit ze raak.

Aan het einde van de middag haalt ze alle bijlen weer voorzichtig uit de stam en legt ze terug in de opbergkist.

Rond 6 uur ‘s avonds bestelt ze wat te eten.In de bergen is het vroeg donker, dus neemt ze zich voor vroeg haar tent in te kruipen.

En dus, nadat haar eten op is, en het licht begint te schemeren, kruipt Brechtje haar tent in om morgen weer veel te kunnen doen.

Op haar laatste dag in Drie Meren besluit Brechtje een stevige wandeling door de bergen te maken.Wat ze niet verwacht had, is dat er midden in die bergen een hutje staat.

Als ze nieuwsgierig naar het hutje toe loopt, ziet ze iets wat ze eerder niet zag.‘Uhm, hallo?’ Vraagt ze onzeker aan het harige beest voor haar.

‘Ow, hallo.’ Zegt het terug.Hij bekijkt haar argwanend.

‘Is er iets?’ Vraagt Brechtje vrolijk.‘Nouja, het is niet erg gewoonlijk dat iemand zo dichtbij me durft te zijn.’ Antwoord het voorzichtig.

‘Whaha, dat heb je met kennissims, die willen alles uitzoeken.’ Legt Brechtje nuchter uit.

‘Dus je bent niet bang voor mij?’ Vraagt het opgelucht.‘Nee, maar mag ik wel vragen wat je precies bent?’ Vraagt Brechtje nieuwsgierig.

‘Ik ben een grootpoot. Arno Grootpoot.’ Vertelt de grootpoot vrolijk.

Aangezien haar vliegtuig pas over een paar uur vertrekt besluit Brechtje de middag met Arno door te brengen.Ze kunnen het erg goed vinden samen.

Maar als het begint te schemeren moet ze toch echt afscheid van hem nemen.‘Sorry, maar ik moet gaan.’ Zegt ze terwijl ze hem een knuffel geeft.

Terwijl ze wegloopt om terug te gaan naar het kampeer terrein voelt ze zich schuldig omdat ze hem niet mee kan nemen.

Op het kampeer terrein aangekomen pakt ze snel haar rugzak in en ruimt haar tent op.

Vervolgens is het tijd om een taxi te bellen en haar reis voort te zetten.

Uiteindelijk is het al donker als de taxi arriveert, maar dan kan ze eindelijk vertrekken naar haar laatste bestemming; Twikkii eiland.

Het is een mooie zomerse dag en Floor en Nout zitten samen in de tuin.

Hoofdhuis

‘Ik maak me zo’n zorgen over mam.’ Zucht Floor.‘Ach, het komt vast wel goed.’ Zegt Nout bemoedigend.‘Maar zo jong is ze niet meer.’

‘Rustig Floor, je moeder is een taaie.’ ‘Nou, ze is anders behoorlijk van slag. Gister toen ik haar ging halen voor het eten was ze op haar kamer.’

‘Ze mist pap echt heel erg, ze zat zwaar depressief op haar bed. Ze merkte niet eens dat ik er was.’

‘Het komt wel goed lieverd. Echt waar.’ Zegt Nout voor hij haar zoent.

Een uurtje later neemt Floor afscheid van Nout omdat ze naar haar werk moet.

Peinzend gaat ze op weg.Ze zou niet weten wat ze zonder haar moeder zou moeten.

Dit was de update weer!Ja ik weet, echt kort voor een Verwijk update. O:Maar ach, ik denk niet dat jullie het heel erg vinden. ^^Toch?