49TBV 22 / nr 2 / februar i 2014

H O O F D R E DAC T I O N E E L

Ziek of niet ziek

Bas Sorgdrager

Is een werknemer arbeidsongeschikt wegens ziekte als hij door emoties overmand niet meer kan functioneren? Als een werknemer een chro-nische aandoening heeft en over onvoldoende spankracht of conditie beschikt of zijn vermogen om binnenkomende informatie/prikkels te ver-werken sterk is afgenomen, is hij dan volgens het Schattingsbesluit arbeidsongeschikt op grond van ziekte? Gaan we de ICF (International Classi-fication of Functioning) in zijn volle breedte als beoordelingskader nemen? De aanzet tot deze vragen is gezet in TBV Themanummer 2012 (10) en wordt in het voor u liggend nummer vervolgd. Kern van het probleem is het vaststellen van het afkappunt tussen ziek en niet-ziek, tussen nor-maal en niet normaal. Van den Bold en Buekens nemen het begrip ‘ziekte’ vanuit filosofisch per-spectief nog eens onder de loep (pagina 67). Stevi-ge kost in dit TBV nummer. Lees dit opinie-artikel maar eens samen met het onderzoeksartikel van Kaplan en Schellart, waarin zij pogingen doen om bij een UWV populatie arbeidsongeschikt-heid en re-integratie te verklaren (pagina 58). Kijk ook eens op pagina 87 hoe voor een bedrijfs-arts door zijn adviesrol bij een arbeidsconflict de weg naar de tuchtrechter werd geopend.

Vlaamse lezers zullen hun wenkbrauwen fronsen als zij het extra lang Interview met Peter Buijs le-zen. Waarom doen ze toch zo ingewikkeld in Ne-derland? De TNO man gaat met pensioen en blikt terug op zijn loopbaan. Hij concentreert zich al heel veel jaar op ‘Den Haag’, waar hij op 13 febru-ari zijn afscheidssymposium in het SER gebouw krijgt aangeboden. Zijn loopbaan staat in het te-ken van de ‘arbocuratieve samenwerking’ bij ar-beidsverzuim. Hij stelt dat er nu nog steeds een forse en perverse financiële prikkel is om het be-handelen van arbeidsverzuim links te laten lig-gen. ‘Waarom zou een zorgverzekeraar of een curatie-ve professional zich inspannen om ziekteverzuim te voorkomen of om mensen eerder terug aan het werk te krijgen, als de baten van die inspanning direct in de zak van de werkgever verdwijnen?’ Peter Buijs signa-leert dat de politieke wil om een logische samen-hang te creëren tussen de financiering van de cu-ratieve zorg en die van de bedrijfsgezondheids-zorg nog steeds ontbreekt. Vanuit Vlaanderen kijkt men overigens met grote interesse naar de aanpak van ziekteverzuim in Nederland.In Standpunt.tbv bespreekt redacteur Frank Jung-

bauer de rol en positie van de bedrijfsarts. Hij werkt in een interne arbodienst en stelt zichzelf in het Standpunt een aantal vragen over de mate van distantie die de bedrijfsarts moet innemen. Een prachtige reflectie op eigen handelen. In Le-zersforum weer een schepje bovenop de discussie over de kernwaarden van het handelen van de bedrijfsarts. De bedrijfsartsen zullen meer moe-ten doen dan onderscheid maken tussen ziek en niet ziek, voor zover dat sowieso mogelijk is. De kernwaarden als uitgangspunt voor serieus te ne-men en oplossingsgerichte adviseurs voor arbeid en gezond in belang van werknemer én werkge-ver.

TBV is een vakblad voor de praktijk van de ar-beids- en verzekeringsgeneeskunde, maar richt zich ook op beleidsmakers en onderzoekers. Wij hopen dat het lezen van ook deze aflevering van TBV bijdraagt tot de verdere ontwikkeling van het dagelijks handelen en een mooi achtergrond-document biedt voor bij- en nascholing. Wellicht is de inhoud van dit nummer ook een inspiratie-bron voor onderzoekers en dragen sommige pu-blicaties bij aan het tot stand komen van verstan-dige beleidskeuzes.