Wel of Niet ?

Reanimeren, hoe zit dat nu ?Sander van GoorROCAH 21-06-2016

Doelstelling van deze voordracht;

• Cursist Informeren over onderzoek/poster reanimatiepenning• Cursist kent de overwegingen en achtergrond van protocol 5.2• Cursist kan dit toepassen in zijn lessen

• 12,5 % van de lekenverleners start of gaat door met reanimeren bij zien/herkennen van penning !!

• 80 % herkent reanimatiepenning

Bron: AP189 Will A ‘DO NOT RESUSCITATE MEDAL’’ BE RECOGNISED BY RESCUERS ?

• 23,1 % (bijna een kwart) van de ambulancehulpverleners start of gaat door met reanimeren bij zien/herkennen van penning !!

• 74,4 % herkent reanimatiepenning

Bron: AP189 Will A ‘DO NOT RESUSCITATE MEDAL’’ BE RECOGNISED BY RESCUERS ?

Hoe zit het nu ook alweer ?

Is het een groot probleem, ofwel de cijfers ?

• 300 Nederlanders per week met circulatiearrest buiten het ziekenhuis• Gemiddelde leeftijd 66 jaar• 50% slachtoffers heeft nooit eerder klachten gehad

Bron: website Hartstichting

Iedereen is verplicht hulp te verlenen aan iemand die in onmiddellijk levensgevaar verkeert, in het kader van artikel 450 van het Wetboek van Strafrecht.

Een reanimatiepoging wordt dan ook altijd gestart tenzij er een goede reden is om ervan af te zien. In deze publicatie worden de aspecten en argumenten rondom het wel of niet starten en

stoppen van reanimatie besproken. Hoofdstuk I biedt richtlijnen voor de leekhulpverlener. Hoofdstuk II is van toepassing op de professionele hulpverlener, zowel voor de extra- als de intramurale situatie. Hierbij wordt aangetekend dat deze richtlijnen niet gelden voor traumatische oorzaken van hart- en/of ademstilstand en evenmin voor de pasgeborene tijdens de geboorte.

Lekenhulpverlener

Een reanimatiepoging altijd, behalve als; • Er gevaar dreigt voor hulpverleners• Als overduidelijk is dat een poging geen zin heeft• Als voor aanvang duidelijk is dat de patient een rechtsgeldige niet-

reanimatieverklaring heeft. Bron: Starten, niet starten en stoppen van reanimatie, NRR 2012

Professionele hulpverleners

Een reanimatiepoging altijd, behalve als; • Er gevaar dreigt voor hulpverleners• Als overduidelijk is dat een poging geen zin heeft• Als voor aanvang duidelijk is dat de patient een rechtsgeldige niet-

reanimatieverklaring heeft. • bij een langdurige circulatiestilstand zonder BLS (> 15 minuten) en als

het eerst geobserveerde hartritme niet ventrikelfibrilleren is

Bron: Starten, niet starten en stoppen van reanimatie, NRR 2012

Een reanimatiepoging wordt door professionele hulpverlenersVoortgezet en specialistische reanimatie (ALS) wordt altijd ingezetindien omstanders BLS toepassen (ten minste hartmassage) ongeacht het tijdstip van arriveren van de professionele hulpverleners.

Bron: Starten, niet starten en stoppen van reanimatie, NRR 2012

Rechtsgeldig, ja of nee ?

Waaraan moet een wilsverklaring voldoen? • Geen regels voor wilsverklaring in formele zin• Zo formuleren dat wens onmiskenbaar blijkt uit verklaring• Persoonsgegevens, handtekening en gedateerd

Bron: website Rijksoverheid

Reanimatie (VLPA 5.1)

Een schriftelijke wilsverklaring van de patient moet, evenals de niet-reanimeren penning (NRP), gerespecteerd worden. Echter in het geval van een suïcidepoging, moet uitgegaan worden van wilsonbekwaamheid. De hulpverlener moet een eventueel behandelverbod (bijv. verwoord in een afscheidsbrief van de patient) negeren. Een patient die wilsbekwaam is en mondeling aangeeft niet gereanimeerd te willen worden, geeft een opdracht aan de hulpverleners welke conform de WGBO gerespecteerd moet worden. Het is daarbij wel raadzaam het gesprek met de patient te voeren in aanwezigheid van een collega en de patient erop te wijzen dat reanimatie resultaten en de kwaliteit van leven in zijn algemeenheid goed kunnen zijn als de ademhalings- en/of circulatiestilstand optreedt in aanwezigheid van ambulanceprofessionals. Als de patient geen NRP of andere schriftelijke niet-reanimerenverklaring bij zich draagt, worden mededelingen van omstanders over de niet-reanimerenwens van de patient in beginsel genegeerd. Hiervan kan in bijzondere gevallen worden afgeweken. Als bijvoorbeeld directe familieleden van de betrokkene (ouders, levenspartner, kinderen) unaniem en duidelijk verklaren dat de betrokkene eerder te kennen heeft gegeven niet gereanimeerd te willen worden in geval van een circulatiestilstand en deze familieleden verzoeken niet te reanimeren, mag de ambulanceverpleegkundige die wens respecteren indien hij geen twijfel heeft over de oprechtheid van

die mededeling. Maak een afweging naar eer en geweten.

Samenvattend !• Leken doen het beter als professionals• Geen formele eisen aan een verklaring gesteld• Herkenning en kennis verbeteren door aandacht in training