Zazie - editie 02

N°2 10 JANUARI 2013

ZAZIE MAGAZINE N° 2 - DONDERDAG 10 JANUARI 2013 - PAGINA 2

H oe ben je met street art begonnen?Vincent (V): In het begin was het een spel met mijn kameraden.

Ik zat nog op school, was vijftien, zestien jaar en vaak ging ik achter in de klas zitten om te kunnen schetsen. Op een bepaald moment had ik zin om die tekeningen in het echt uit te proberen. Dan ben ik op zoek gegaan naar verlaten huizen of fabrieken. Het gaf een geweldig gevoel van vrijheid en avontuur om op die braakliggende terreinen iets nieuws te creëren. Je ziet wat vroeger een slaapkamer of salon is geweest, en gaat daarmee aan de slag. Daar heb ik ook geleerd om obstakels te overwinnen, om op plekken terecht te komen die normaal gezien heel moeilijk te bereiken zijn.

En hoe heb je de overstap gemaakt naar de straat zelf?V: Goh, dat is allemaal geleidelijk gegaan. Het is moeilijk te beschrijven, maar het gevoel dat je even compleet loskomt van de massa mensen in de stad... dat je echt letterlijk boven hen ‘uitstijgt’ en je daar sporen kan achterlaten, dat geeft een geweldig gevoel van vrijheid. Een soort overwinning ook...

‘Boven de mensen uit’, zeg je. Is het ook daarom dat veel van je graffiti op hoge plekken, vaak net onder het dak, zijn aangebracht?V: Het is gewoon zo dat als je ergens op klimt, je alles veel beter ziet dan wanneer je beneden

midden in de actie staat. Plus, je kan je ook snel verstoppen, hé. Maar het belangrijkste is dat je heel even loskomt van het jachtige leven daar beneden.

Nooit aan parachutespringen gedacht, als je zoveel van hoogte en van overzicht houdt?V: Nee, maar wel aan alpinisme. Als ik op vakantie ben, beoefen ik dat wel eens. Of ik maak een wandeling waarbij ik opzettelijk de paden verlaat. Niet dat ik per se de risico’s opzoek, maar ik vind het spannender om op mezelf de omgeving te ontdekken.

Je hebt in Brussel veel dieren geschilderd, een walrus, een enorme spin, een vluchtende vos... Waarom al die beestjes?V: Ik denk door de tekenlessen die ik heb gevolgd. Daarvoor moesten we vaak naar het museum voor natuurwetenschappen, waar ik de lichaamsbouw en de bewegingen van dieren grondig heb bestudeerd. Wanneer ik in de

Het verborgen leven van Bonom

© S

AS

KIA

VA

ND

ER

STI

CH

EL

E

vrijheid, adrenaline... dat voelt de bekende street artist Bonom als hij graffiti maakt. Bué the Warrior, een andere straatkunstenaar,

heeft het over ‘mensen blij maken en hen verrassen’. Allemaal mooie gedachten, zo bij het begin van een nieuw jaar.Hier is het tweede Zazie Magazine, een street-art-special. Als het te koud is om zelf in de straten straffe beelden te ontdekken, dan brengen wij graag de straat tot bij jullie. Om hopelijk ook jullie te verrassen. Veel kijk- en leesplezier! En voor 2013: heel veel andere mooie ontdekkingen en verrassingen gewenst...

AVONTUUR,

Hij heet Vincent Glowinski, maar we kennen hem beter als BONOM. Jarenlang was hij een van de actiefste, meest talentrijke én mysterieuze street artists van Brussel. Pakweg twee jaar geleden werd Bonom opgepakt, en sindsdien hoeft Vincent zich niet meer te verstoppen. En kan hij ook een uitgebreid interview geven... aan Zazie, bijvoorbeeld.

stad een plek zag waar ik iets wilde maken, kwam er meestal spontaan een dier in me op. Ik denk ook dat het makkelijker is om je in te leven in een dier dan in een boom. Al kan dat ook wel, hoor (lacht). Dieren zijn levende wezens, ze staan dicht bij de mens. Achteraf heb ik beseft dat veel van die dieren eigenlijk een soort weerspiegeling van mezelf zijn: een dier dat wegloopt, een dier dat valt, een dier dat de clown uithangt... Ze vertellen allemaal iets over mezelf.

Meestal werkte je ’s nachts aan je graffiti. Wat herinner je je als het meest bijzondere moment?V: Dat was toen ik het portret van mijn vader maakte op een hoge muur tegenover Recyclart. Ik hing toen zes verdiepingen hoog, en een vriend hielp om de touwen vast te houden op het dak. Maar helemaal zeker was ik toch niet van die techniek, ik had alleen maar in een tijdschrift gezien hoe het moest (lacht bedeesd). Daar hing ik dan, en vlak bij mij zag ik overal verlichte ramen en mensen in hun appartementen rondlopen. Dat voelde heel vreemd, bijna alsof ik hun levens binnendrong. Beneden onder mij was er ook een politiepatrouille gedurig aan het controleren. En op de koop toe waren het elastische touwen, dus bij elke beweging die ik maakte, ging ik alle kanten uit. Niet simpel om zo te werken... ‘Wow,’ dacht ik toen, ‘nu ben ik precies niet meer in de gewone werkelijkheid!’ Die nacht heb ik geen oog dicht gedaan...

Je bent ook ooit opgepakt door de politie. Hoe voelde dat?V: Het grappige is dat ze me niet betrapt hebben terwijl ik graffiti aan het maken was, maar toen ik gewoon op straat liep, met krukken dan nog. Ik had net daarvoor bij een val mijn been gebroken. Op straat heeft een politieagent me herkend. Ik hoefde geen boete te betalen, ben ook niet in de gevangenis beland. Ik heb gewoon een tijd vrijwilligerswerk moeten doen voor de dienst Netheid van de Stad.

Maar het heeft wel veel voor jou veranderd?V: Natuurlijk, ik kan nu niet meer als Bonom te werk

© IL

AH

“Waarom graffiti spuitenverboden is? Omdat je volgens de regels van onze maatschappij niet mag raken aan andermans eigendom”

(NIET LANGER VERBORGEN)

ZAZIE MAGAZINE N° 2 - DONDERDAG 10 JANUARI 2013 - PAGINA 3

gaan. Ze weten wie ik ben, de magie is weg. Ik maak nu almaar meer muurschilderingen in opdracht. Zoals de dino’s aan het Museum voor Natuurwetenschappen. En bijvoorbeeld hier, op een muur van de nieuwe dansstudio’s van choreograaf Wim Vandekeybus ( foto hierboven). Heel fijn om te doen, maar met graffiti heeft het absoluut niets te maken!

Waarom wordt graffiti spuiten verboden en soms zwaar beboet?V: Omdat je volgens de regels van onze maatschappij niet mag raken aan andermans eigendom, zo simpel is het. Het zal dus altijd verboden zijn. Natuurlijk moet je ergens grenzen trekken, want anders zou ik ook jouw huis kapot kunnen maken. Maar ik vind het jammer dat men er niet in slaagt om geval per geval te bekijken: er is interessante

en oninteressante street art. Verder kan ik er alleen over zeggen dat graffiti – nu meer dan ooit – iets zeggen over de wereld waarin we leven.

Wat dan, volgens jou?V: Een van de belangrijkste signalen van graffiti voor mij is dat het in een stad soms moeilijk kan zijn voor mensen om gewoon ‘maar’ een van de zoveeeeeelen te zijn. Door iets achter te laten heb je het gevoel dat je even ‘uniek’ bent. Maar tegelijkertijd zijn er intussen zoveel graffiti en tags dat je toch weer verdwijnt in de massa. Het is dubbel, hé... Bref, ik denk dat je graffiti ook kan zien als een beeld voor de eenzaamheid van de mens in de grote stad...

Meer graffiti van Bonom? www.bonom.be!

Laurent Nicodème, rechts op de foto, is al zeven jaar chef van de dienst Anti-Tag van de gemeente Elsene. Samen met negen anderen verwijdert hij dagelijks graffiti. “Ja, sommige graffiti hebben een artistieke waarde. Maar ik moet mijn job doen, hé.”

Intussen zie je zo wat overál graffiti en tags (een soort gekrabbelde handtekeningen). Waar beginnen jullie?Laurent (L): We krijgen vaak telefoon van de

eigenaar van het gebouw waarop de graffiti staan. Soms zijn die mensen zelfs in tranen! En we rijden natuurlijk ook veel rond in de gemeente.En hoeveel telefoontjes krijg je zo per dag?L: Dat verschilt. In de winter krijgen we er gemiddeld zo’n vijftal, in de zomer kan het makkelijk oplopen tot dertig.‘Graffeurs’ zijn dus veel actiever in de zomer?L: Ja, maar het is ook omdat de eigenaars in de winter niet zo begaan zijn met het onderhoud van hun gebouwen, merken we. Blijkbaar hebben ze dan andere zorgen (lacht). Wat we wel zien, is dat er tijdens de schoolvakanties veel minder graffiti en tags worden aangebracht. We denken dus dat heel veel graffeurs studenten zijn, die tijdens de vakanties niet in Brussel zijn.Hoe lang duurt het om een tag of graffiti weg te krijgen?L: Dat hangt vooral af van de chemische producten waarmee de graffeurs hebben gewerkt: sommige daarvan zijn zo sterk dat we minstens een uur nodig hebben om een heel kleine tag weg te krijgen. In andere gevallen, zelfs bij grote schilderingen, is het al in een halfuurtje gebeurd. Graffiti die hoger dan 2.50 meter zijn aangebracht, mogen wij zelf niet weghalen. Daarvoor schakelen we een privéfirma in.Je kan als graffeur een serieuze boete krijgen, niet?L: Ja, maar die geven wij niet, hé. Dat is het werk van de ‘cel Tag’, dat is een dienst van de politie. Graffeurs die betrapt zijn, krijgen eerst een boete (tussen 80 en 250 euro, PJ), en daarbovenop moeten ze per tekening de kosten terugbetalen van ons werk. Dat is gemiddeld 135 euro per uur. Als je verschillende tekeningen hebt gemaakt, kan die boete wel serieus oplopen...Is het je ooit overkomen dat je voor graffiti stond en ze eigenlijk te mooi vond om weg te halen?L: Zeker, sommige graffiti hebben artistieke waarde! Tags, nee, dat vind ik puur vandalisme. Ken je die gekleurde potloden die je nu overal ziet? Dat is wel knap gedaan, vind ik. Maar ja, de plicht roept: ik moet gewoon mijn job doen, hé.

De mannen van de anti-tag...

© S

AS

KIA

VA

ND

ER

STI

CH

EL

E

[ SORRY ] SN

ORRY ?

Bonom in actie!

ZAZIE MAGAZINE N°2 - DONDERDAG 10 JANUARI 2013 - PAGINA 4

Elke maand nodigen we een kunstenaar uit om zijn of haar gang te gaan met een dubbele pagina in het Zazie Magazine. Met daarbij één enkele opdracht: verwonder ons!

Bue (spreek uit: Boe-ee) the Warrior maakt al sinds zijn zeventiende de straten onveilig met zijn kleurrijke monstertjes. “Ik maak geen graffiti, maar muurschilderingen,” zegt hij van zichzelf. Hij woont in Gent, maar laat overal ter wereld zijn tekeningen achter. Een echte wereldburger... Net voor hij weer voor een aantal maanden naar Mexico vertrekt, kan Zazie hem strikken als eregast van deze maand. Bué toont ons enkele beelden van op zijn vele reizen, van Hollywood (Los Angeles) over Brussel tot Zagreb. Bij sommige foto’s vertelt hij een verhaaltje, bij andere kan jij misschien iets verzinnen...

EREGAST VAN DE MAAND

Muurkunstenaar Bué the Warrior

“Waar mijn artiestennaam vandaan komt? Vroeger tagde ik altijd met Burp, het woordje dat ze in stripalbums gebruiken als iemand een boer laat. Maar ik hield helemaal niet van de letters R en P. Ik heb die vervangen door een

E, een mooie ronde letter. Achteraf ontdekte ik dat bue in verschillende talen iets betekent: ‘reddingsboei’ in het Deens, ‘stier’ in het Italiaans, ‘damp’ of ‘mist’ in het Frans. Vooral dat laatste vind ik bij mij passen: ik ben als damp,

overal aanwezig en afwezig tegelijk. The Warrior (betekent ‘de strijder’, PJ) heb ik eraan toegevoegd omdat ik een doordrijver ben, iemand die niet makkelijk opgeeft. Als het bijvoorbeeld buiten 10 graden vriest, en mijn tekening is

nog niet klaar, dan zal ik toch verder werken. Als mijn handen dan ten minste nog meewillen (lacht).”

“Als we een fresco willen maken op een huis, dan vragen we dat altijd eerst aan de eigenaars. Maar in Zagreb, de hoofdstad van Kroatië, was het heel erg lastig om de mensen ervan te overtuigen op hun muren te mogen schilderen. Mijn vriend Chase en ikzelf waren echt al uren aan het rondlopen, en net toen we het wilden opgeven, gaf het bommake dat in dit huis woont, toch toestemming. Achteraf was ze heel blij met onze schildering. Haar kleinkinderen hebben zelfs geposeerd voor de foto.”

Ook in Gent laat Bué sporen achter.


“Achter deze lange muur in Los Angeles, in Amerika, zitten een wassalon en een kapperszaak verborgen. Het meisje dat je op de foto ziet, is de dochter van de eigenares van het wassalon. Ze wordt vaak gepest en daarom verkleedt ze zich graag. Op die manier krijgt ze positieve aandacht en voelt ze zich beter. Terwijl mijn vriend en ik aan het werken waren, kwam ze dikwijls een kijkje nemen. Ze voelde zich helemaal thuis in onze zotte wereld.”

Bloom Hotel, Koningsstraat, Brussel.


“D at zou ik net niet fijn vinden,” reageert Sylva op de uitspraak van klasgenoot Lander. “Het is toch net leuk om de ideeën van de anderen te ontdekken. Het wordt saai als alles altijd hetzelfde was.”En saai, dat werd het absoluut niet, die namiddag in Studio Globo!! De zesdeklassers werden er door animator Wies uitgenodigd om de clubhuizen van andere kinderen te ontdekken. Wies heeft in Anderlecht een soort dakappartement gebouwd, met daarin grote kamers waarin verschillende kids af en toe komen spelen: Rune, Sam en Karim, om er maar enkele te noemen.

Samen sterk Op de dag van het bezoek van de zesdeklassers zijn de vrienden van Wies er zelf niet, ze zitten op school. Dus nodigt Wies de kinderen uit Jette uit om dan zelf in de huid van zijn vriendjes te kruipen. En daarbij een opdracht uit te voeren.“Kijk, dit is het huisje van mijn kameraad Rune,” zegt Wies. “Zijn mama is twee jaar geleden gestor-

ven, en zijn grote hobby is circus. Daarin kan hij veel kwijt. Nu is het aan jullie: probeer met jullie groepje een toffe circusact in elkaar te boksen met een paar personages: een directeur, een clown, en twee acrobaten.”Het wordt een drukke middag, met veel fun, zoals je kan zien op de foto’s. Maar ook met veel overleg om samen iets te kunnen bedenken, om vanuit verschil-lende ideeën samen tot iets leuks te komen.“Het was anders dan ik had verwacht,” zegt Sylva na afloop van het inleefatelier op het dak. “Ik dacht dat we de kameraden van Wies in levenden lijve zouden ontmoeten. Maar het was tof! En vooral spannend om eens in de huid van Rune te kruipen. Alsof ik voor een dagje kon ruilen met een ander.” En zo werd dit inleef-atelier evengoed ook een uitleef-atelier...

Zin om op bezoek te gaan op het dak van Wies? Informatie vind je op www.studioglobo.be.

“Ik zou het wel fijn vinden als er iemand op de wereld rondliep die compleet hetzelfde was als ik. Dan hadden we nooit discussie als we samen spelen,” zegt Lander bij het begin van het bezoek aan Studio Globo. Daar is hij samen met zijn twaalf klasgenoten te gast voor het inleefatelier Wonen op het dak.

Client: Brusselnieuws - Project: Klas in de Media - Date: 15.09.2009 Page: 4

©2009 Turtle Industries™AFLE

VERIN

G

3

Laurie repeteert voor haar circusact, in het clubhuisje van Rune. “Ik speel een clown die van zichzelf denkt dat hij goed kan goochelen. Maar elke goocheltruc mislukt.” En ze moet er al van tevoren om lachen.

‘Voor een dagje ruilenmet een ander...’

Ambiance op het dak met de zesde klas van het Heilig-Hart Jette


Oumi (9), de keukenprinses

Vandaag maak ik een mojito , maar dan zonder alcohol.Geschikt voor late nieuwjaarsfeestjes, verjaardagen en andere leuke momenten. 1. Snij de limoen in

vier stukjes. 2. Neem een groot en dik glas of een shaker en plet de stukjes limoen daarin. Als je een shaker hebt, gebruik je best de shaker. Heb je die niet, dan doe je alles meteen in je grote glas. 3. Doe er daarna rietsuikersiroop bij, ongeveer drie eetlepels. Vervolgens doe je er twee ijsblokjes bij en schudt je alles heel goed. 4. Als je klaar bent, giet je er een beetje spuitwater bij en doe je er vijf muntblaadjes in. Als je wil, mag er een rietje of andere versiering in je glas. Je mojito is klaar! PROOST!!!

Rosa (10) & Rula (11), de modemeiden

Wij, Rosa en Rula, houden van mode en maken onze kleren zelf! Onze week eindigt elke vrijdag met een leuke naainamiddag met de allercoolste Els ter wereld, onze naai-meter. Jullie denken waarschijn-lijk: “Naaien is voor oma’s,”

maar dat is helemaal niet zo. Het is heel creatief, en ook weer helemaal ‘in’! Rula heeft bijna een hele kleerkast vol met zelfgemaakte hebbedinge-tjes, perfect om in een musical of fi lm te spelen. Rosa’s cupcake-jurk (zie foto) is eerder ontwor-pen voor speciale gelegenheden en feestjes. Hier enkele tips hoe je zelf zo’n jurk in elkaar bokst:1. Neem een tof stofje: hmmmm, cupcakes!! Voor het ‘topje’ kies je een stofje dat ertegen afsteekt, of juist in een van de vele kleurtjes van de cupcakes. Mijn bovenstukje is gemaakt van T-shirtstof.2. Zet boven & onder aan elkaar met een elastie-

Zazie-redacteurs over hun favoriete cocktail en favoriete feestoutfi t! Voor een vrolijk nieuw jaar... X-perts

In het clubhuis van Sam staat een complete keuken, omdat Sam vaak voor zichzelf moet koken. Antoine en Jerome proberen er net als Sam Indische koekjes te bakken. “Thuis kook ik ook graag,” zegt Antoine. “Hier heb ik ontdekt dat je met z’n tweeën de dingen soms nog lekkerder kan maken.”

Op de kamer van Karim hangen posters van Michael Jackson en Shakira, want Karim is

gek op dansen en muziek. Daarom boksen Laura, Florence en Ali een echte choreografie in elkaar, mét gitaarbegeleiding, op de vrolijke tonen van Bruno Mars nog wel! Toen hun klasgenoten op het eind van de middag dat dansje zagen, zei klasgenoot Niki: “Ik was echt verrast om Ali zo te zien, want op school houdt die normaal gezien niet van dansen. Hier ging het heel goed...”

De X-perts, dat zijn jonge journalisten die nu en dan een kort artikel schrijven voor Zazie (zoals je er hierboven twee kan lezen). We zoeken nog een X-pert voor strips en eentje voor muziek.

Lees jij vaak stripverhalen, of luister je regelmatig naar muziek (pop, hiphop, rap, r&b...)? Heb je zin om er iets over te schrijven zodat andere kinderen dankzij jou nieuwe ontdekkingen kunnen doen? Stuur dan als de bliksem een mailtje met je naam, leeftijd, telefoonnummer en je ‘specialiteit’ naar [email protected]. We nemen dan zeker contact met je op. (PS: Geen paniek, je hoeft niet elke maand in je pen te kruipen, we spreken samen af wanneer er iets van jou kan verschijnen.)

GEZOCHT

vier stukjes. 2. Neem een groot en dik glas

INGREDIËNTEN PER GLAS1. één limoen2. vloeibare rietsuikersiroop

3. spuitwater4. ijsblokjes5. verse muntblaadjes

ken band, voor het contrast.3. Zoom het rokje om (ik koos voor tot net onder de knie). Het topje heeft één blote schouder voor een extra feestelijke touch (brr, wel koud buiten!). Ik heb het expres niet afgezoomd, het mag een beetje rommelig. TIP: Het is volop koopjes, maar loop niet direct naar de winkels. Probeer zelf eens iets te maken... PS: Volgende keer is Rula aan de beurt!!

Meer weten over het project van de zesde klas van de Heilig-Hartschool in Jette? Kijk op www.klasindemedia.be! Klas in de Media is een samenwerking tussen de Brusselse media (FM Brussel, tvbrussel, brusselnieuws.be en BDW) en Onderwijscentrum Brussel.

© S

AS

KIA

VAN

DE

RS

TICH

EL

E©

SA

SK

IA VA

ND

ER

STIC

HE

LE

© S

AS

KIA

VAN

DE

RS

TICH

EL

E©

SA

SK

IA VA

ND

ER

STIC

HE

LE

Teresa Sdralevich is grafica, illustratrice en zeefdrukster. Elke maand maakt ze voor Zazie een Posterzegel – zoals ook een postzegel een mini-postertje is. Die Posterzegel vind je hiernaast. Je kan er even bij stilstaan, ze verzamelen en ze downloaden op brusselnieuws.be/posterzegel.

WEL

KE V

RAAG

LIGT

ER O

P JE

MAA

G?

Zanger-muzikant Stijn, a.k.a. ‘de Brusselse Prince’.

bij ons thuis niet binnen.Ik vraag me af: hoe zit het vandaag? Het is bijna onmogelijk om een computer weg te denken uit ons leven. Ik heb er zelf verschillende, en ik weet dat het mijn werk als muzikant erg vergemakkelijkt. Daarom wil ik de kids van vandaag de volgende vraag stellen:

Vanaf welke leeftijd vind jij dat je recht hebt op een eigen computer (zoals een iPad of zelfs een iPhone)? Een computer echt voor jezelf! En hoe zou je je ouders daarvan kunnen/willen overtuigen?

Aan jullie om er thuis of in de klas een rondje over te palaveren. Reacties zijn zeer welkom op [email protected]. Met de groeten uit Vraagichistan!

Meer weten over Stijn en zijn muziek? Kijk op www.mijnlabel.com.

Elke maand polst Zazie bij een Bekende Brusselaar naar wat hij/zij wil vragen aan jullie, de Jeugd van Tegenwoordig. Deze keer is muzikant-zanger Stijn aan de beurt.

© D

EBO

RA

H B

LOEM

EN, V

OO

R U

BER

& K

OSH

ER

FILM: ‘EDWARD SCISSORHANDS’ VAN TIM BURTON

Had de man die hem uitvond hem ook maar een paar handen gegeven, en niet alleen een lichaam en een hart... Nu zit Edward Scissorhands daar, moederziel alleen in zijn kasteel, met die gigantische scharen in plaats van handen. Peg, een schattige verkoopster van schoonheidsproducten, ontdekt de arme stakker en neemt hem prompt mee naar huis.De tiende film van de licht geniale Tim Burton is een bitterzoet en hartverwarmend sprookje. Met een jonge Johnny Depp in de hoofdrol!

WORKSHOP: ‘CREATE HERE’ BIJ TURTLEWINGSIn Schaarbeek opende heel onlangs een nieuw

huis de deuren waar je naar hartenlust creatief kan zijn. Turtlewings heet het, wat zoveel betekent als ‘schildpad-vleugels’. Elke eerste en derde zaterdag van de maand kan je er met je (groot)ouders knippen, plakken, tekenen, bouwen... Thema van deze donkere januarimaand is – hoe kan het ook anders? – LICHT. In het design-lab kan je de verschillende kleuren van het licht verkennen, en in het bewegingslab mag je volop experimenteren met de snelheid van je eigen schaduw...

CONCERT: ‘SYMFOMANIA’ VAN BRUSSELS PHILHARMONIC EN

JEUGD EN MUZIEK BRUSSEL Op deze avondconcerten van de helden van de klassieke muziek worden nieuwsgierige muziekfanaten vanaf tien jaar in de watten gelegd. Tijdens het eerste deel van het concert, Petrouchka, ontdek je in een creatieve workshop heel wat over de muziek én de componist, de Rus Igor Stravinsky (zie foto). Na de pauze (met een vip-drankje!) luister je in de concertzaal naar het symfonisch orkest. Kippenvel gegarandeerd.

TONEEL: ‘PADVINDERS’ VAN TONEELSCHAP BEUMER & DROSTEen spannend en eigenzinnig verhaal over twee

padvinders, Akela en Hopman. Zij staan aan het hoofd van een tentenkamp vol scoutsmeisjes en -jongens. Hier heersen orde, reinheid en gezonde moraal. Kampvuur, hangtoilet en platte knoop, ze zijn onmisbaar om te overleven. Hier klinkt gezang door de wouden, want gezongen wordt er! Maar van ver uit het bos komt de dreiging steeds dichterbij. Houden Akela & co de beschaving overeind?

UIT-ge-

13 JANUARI

VIER tips van Zazie om er deze maand JANUARI met je ouders of vrienden op UIT te trekken:

Zazie is terug op 7 februari! www.brusselnieuws.be/zazie

Zazie is een maandelijkse bijlage bij Brussel Deze Week en is gratis. Idee & samenstelling: Patrick Jordens ([email protected], 02-226.45.54). Vormgeving: Peter Dhondt. Tekeningen: Ilah, Teresa Sdralevich. Eindredactie:

Katrien Stroobants. Foto’s: Saskia Vanderstichele. Vragensteller: Stijn. X-perts: Oumi en Rosa. Contact met Zazie? [email protected]. Zazie is ook op Facebook! Adverteren in Zazie? [email protected]. Neem een abonnement: [email protected]. Verantwoordelijke uitgever: BDW, Anne Brumagne, Flageyplein 18, 1050 Brussel.Coverbeeld: Saskia Vanderstichele.

EDWARD SCISSORHANDS

Bozar (Henry Le Bœufzaal), www.cinematek.be (klik door op ‘Jonge filmfans’)

zon 13.1, 15.00

–gestippeld

27 JANUARI

PADVINDERS

Bronks, Varkensmarkt 15-17, Brussel, www.bronks.be

zon 27.1, 15.00

19 JANUARI

TURTLE WINGS WORKSHOP

Huart Hamoirlaan 54, Schaarbeek,www.turtlewings.be/create-here

zat 19.1, 11.00-18.00

25 JANUARI

SYMFOMANIA

Flagey, Heilig-Kruisplein, Elsene, www.flagey.be

vrij 25.1, 20.15

Ik heb twee zonen: de oudste is nog maar vijf. Toch lonkt hij al regelmatig naar mijn smartphone en vindt hij bij zijn vriendjes vlot zijn weg op de tabletcomputer.Zelf ben ik opgevoed met hout, klei, krijtjes en bijenwas. Een kartonnen doos werd bij ons in no time omgevormd tot een vliegtuig! Nu, zoveel jaar later, kijk ik soms met heimwee terug op die tijd. Ik herinner me nog dat we onze ogen uitkeken bij de komst van de eerste spelcomputer, want dat soort zaken kwam

13

19

25

27

© T

ER

ES

A S

DR

AL

EVI

CH

JAN

JAN

JAN

JAN

Zazie - editie 02

Documents

Transcript of Zazie - editie 02