WK: Normal, but so different

Hoofdstuk 34b

“Mmm, ik heb er geen zin in om vanavond al oudere te worden, ik heb het gevoel dat er nog een heel leven voor mij ligt…”, mompelt Anke.

Anke,Daniël,Devon& Rebecca

“Dat heb je toch ook nog, lief,” lacht Daniël, en hij trekt zijn vrouw nog wat dichter tegen zich aan, “Je hebt mij, Devon en onze kleine Becky toch nog. We zullen je wel jong houden hoor!”

“Daar kan ik me wel iets bij voorstellen,” giechelt Anke meisjesachtig, waarna ze Daniël vol op de mond zoent.

Het duurt niet lang, of de twee verdwijnen samen onder de dekens en het bed stuitert hevig op en neer.

DRIIIIING!!!!

“Shit…”, klinkt Ankes stem, “Ze zijn daar al…”

“Ik heb het al begrepen!”, roept Devon hen toe terwijl hij zich naar de deur haast, “Zorgen jullie maar dat je binnen de twee minuten deftig gekleed bent!”

“Kom binnen mensen, het is nog even wachten op mijn moeder, zij is nog met enkele belangrijke zaken bezig,” begroet hij de familie die voor de deur staat.

“Anke kennende, kan ik me wel wat voorstellen bij die ‘belangrijke zaken’!”, grinnikt Iris, misschien kunnen we beter nog even wachten met naar binnen gaan?”

“Dat heb ik gehoord, zusje!”, staat Anke plots uitdagend voor hun neus, “En ik geef je er het raden naar wat ik aan het doen was, maar ik kan je alvast vertellen dat ik het heel gezellig vond!”

“Dit wil ik écht niet verder horen…”, kreunt Devon, en hij gaat meteen het gezelschap van zijn nichtje opzoeken.“Mag ik Rebecca eens zien, is ze al groot geworden?”, is het eerste wat Elfie nieuwsgierig vraagt.

“Kijk eens hoe groot ze al is!”, showt Devon trots zijn zusje, “Ons kleine prinsesje! Ga jij fijn met Elfie spelen, Becky?”

Het meisje knikt lachend, en samen verdwijnen de twee nichtjes naar boven om te gaan spelen.

Kelsy staat er al een hele tijd wat ongemakkelijk bij, ze weet niet goed wat ze moet zeggen.“Had Naia geen zin om mee te komen?”, vraagt ze uiteindelijk voorzichtig aan Merle.

“Niet echt nee,” antwoordt Merle, “Volgens mij schaamt ze zich omdat ze zo tegen je is uitgevallen. Terwijl ze er intussen van overtuigd is dat je het helemaal niet zo hebt bedoeld.”

Kelsy slaat haar hand tegen haar hoofd. “Dat meen je niet!”, roept ze, “En dat terwijl ik me kapot schaam om wat ik over haar heb gezegd! Ik zou haar al zo lang willen uitnodigen om me te excuseren, maar ik durf niet…”

“Gewoon doen, meid!”, raadt Merle haar aan, “Weet je wat? Binnen een paar weken is Mare jarig, heb je misschien zin om naar haar verjaardagsfeestje te komen? Breng Martijn en de tweeling ook maar mee!”

“Dat… lijkt me best leuk…”, stottert Kelsy, “Bedankt, Merle. Ik zal mijn best doen om te komen!”

Dan wordt hun gesprek onderbroken door Anke: “Kom op mensen, tijd om me te zien veranderen van een knappe vrouw in een rimpelig oudje!”

“Knappe vrouw? Waar?”, plaagt Iris, waarop Anke haar tong uitsteekt: “Pas maar op Ris! Ik mag dan wel bijna oud en grijs zijn, maar ik kan je straks nog altijd flink te grazen nemen!”

“Maar goed, ik kan het niet langer uitstellen…”, zucht ze, terwijl ze zich naar de taart buigt, “Pfff, zoveel kaarsjes. Gelukkig heb ik nog een lange adem!”

Misprijzend bekijkt ze even later haar kleding en kapsel.“Even naar boven, dit ziet er écht niet uit!”

“En, hoe vinden jullie mij??”, kijkt ze even later de kamer rond, waar iedereen haar vol bewondering aankijkt.

“Je ziet er prachtig uit,” fluistert Daniël, terwijl hij haar zachtjes over de rug wrijft, “En je bent nog steeds mijn knappe, bijzondere meisje…”

Peinzend kijkt Shania voor zich uit. Sinds Merle haar vertelde dat ze Kelsy vanavond heeft uitgenodigd voor Mare’s verjaardag, weet ze niet meer waar haar hoofd staat.

Shania

Wat moet ik haar zeggen? Per slot van rekening ben ík wel degene die kwaad is weggelopen, net op het moment dat ze me zo erg nodig had…

Van de andere kant vertelde Merle ook wel dat Kelsy zich schaamt om weer contact met me op te nemen… dus als zij er spijt van heeft, en ik ook… dan zou het vanavond allemaal weer goed moeten komen!

“Problemen?”, klinkt er opeens een stem achter haar. Verrast draait ze zich om, en kijkt in het gezicht van…

“Joris?! Wat doe jij hier?”“Euhm, ik woon hier in de buurt…”, lacht haar vroegere studentenbegeleider, “Ik was op weg naar de winkel, en toen zag ik jou hier zitten… volgens mij kan je wel wat hulp gebruiken.”

Hij laat zich op het bankje naast Shania zakken: “Vertel eerst eens hoe het je vergaan is na je leven op de universiteit!”

“Kan eigenlijk niet beter!”, glimlacht Shania, “Ik ben intussen getrouwd, en ben mama van twee kindjes!”“Daar ben ik blij om,” zegt Joris, “Je hebt dan uiteindelijk toch de man van je leven gevonden.”

“Euhm, eigenlijk…”, aarzelt Shania, “… ik ben getrouwd met Merle, mijn therapeute van indertijd, en wij hebben samen twee kinderen geadopteerd.”

“... De vrouw van je leven, dus”, probeert Joris zich te herstellen, en Shania schrikt van de vreemde klank in zijn stem.“Weet je Naia…”, hij zwijgt even, “Ik heb nog steeds spijt van die ene keer dat ik je heb afgewezen…”

Hij zwijgt, duwt Shania zachtjes achterover en begint haar driftig te zoenen. Ze sputtert tegen, maar hij laat haar niet gaan…

~*~

~*~

~*~

~*~

“Zo, dat voelde vast en zeker beter dan vrijen met een vrouw?”, vraagt Joris met een slijmende blik, terwijl hij haar verwachtingsvol aankijkt.

“WAT?!”Als door een wesp gestoken, veert Shania overeind: “En nu ga jij eens naar mij luisteren! Jij, meneer de studentenbegeleider, hebt me tien jaar geleden bijna tot een tweede zelfmoordpoging gebracht!”

“Je wist wat er gebeurd was, maar hebt niks meer van je te laten horen! Oké, misschien was ik fout toen ik dacht dat je me wou verleiden, maar wat jij hier hebt gedaan is nog veel smeriger!”

“En nu ik eindelijk weer gelukkig ben met Merle en mijn gezinnetje, probeer jij mijn leven weer kapot te maken?! Smeerlap!”

“Tot nooit meer, meneer Manders”, snuift ze nog, terwijl ze naar de deur stampt. Om eenmaal buiten haar tranen de vrije loop te laten.

“Mama, komen tante Kelsy en oom Martijn straks met de tweeling?”, vraagt Thibo opgewonden, “Ik zou zo graag met Maïté en Leander spelen, nu moeten ze toch al oud genoeg zijn?”

Shania,Merle,Thibo& Mare

“Nu zal je inderdaad wel met hen kunnen spelen!”, lacht Merle, terwijl ze nog eens door het cakebeslag roert. Dan draait ze zich met een gespeeld boze rimpel in haar voorhoofd om: “Jongeman, zou jij niet eens van het aanrecht afkomen?”

“Mag ik je dan helpen?”Enthousiast springt Thibo van het aanrecht af en komt naast zijn moeke staan.

“Het beslag is nu bijna klaar, dus veel zal je hier niet meer kunnen doen,” antwoordt Merle. Ze moet lachen om de teleurgestelde blik in de ogen van haar zoontje: “Maar straks mag je meehelpen de taart te versieren!”

Wanneer ze de cake in de oven zet, betrekt opeens haar gezicht.“Thibo, ga jij nog maar even boven met Mare spelen, moeke heeft nog heel veel werk te doen.”

Door het raam heeft ze Shania zien aankomen, en de blik in haar ogen doet Merle denken aan iets wat ze tien jaar geleden ook al eens zag…

Meteen laat ze de oven en de cake voor wat ze zijn, en snelt op haar vrouw toe.Van zodra Shania Merle naar buiten ziet komen, barst ze in tranen uit.

Bezorgd slaat Merle een arm om haar heen: “Shania… hé Naia, wat scheelt er, meid? Wat is er gebeurd?”“Joris…”, is het enige wat Shania kan uitbrengen.

“Joris?”, vraagt Merle verbaasd, “Joris Manders, de studentenbegeleider van de universiteit? Wat is er met hem gebeurd, wat heeft hij gedaan?”

“Hij… hij heeft me verkracht!”, snikt Shania luid.Geschokt doet Merle een stap achteruit: “Verkracht? De klootzak! Kom meid, zoiets moet je aangeven bij de politie!”

“I-ik ben zo bang… de blik in zijn ogen toen hij me mee onder de lakens trok…”, bibbert Shania.Geruststellend wrijft Merle over haar rug: “Ik zal Kelsy bellen dat we vanavond Mare’s verjaardag liever alleen vieren. En dan gaan we morgen naar de politie, goed?”

En zo wordt die avond Mare’s verjaardag enkel met hun gezinnetje gevierd.“Kom op Mare, blaas die kaarsjes uit!”, roept Thibo luid.

Shania toetert om het hardst mee. Ze voelt zich ellendig vanbinnen, maar dat probeert ze aan niemand te laten merken. Ze heeft geen zin om Joris ook nog eens het verjaardagsfeest van haar dochtertje te laten verknallen.

“Gefeliciteerd, grote meid van mij!”, geeft Shania even later Mare een dikke knuffel, “Eten jullie nog maar een lekker stukje taart, mama gaat slapen.”

“Ben je moe, mama?”, vraagt Mare met een dun stemmetje, “Ga dan maar slapen, wij houden wel wat taart voor je over.”Shania glimlacht, en na ook Thibo een nachtzoen gegeven te hebben, trekt ze zich terug op de slaapkamer.

Enkele uren later zit Merle op bed naar haar slapende vrouw te kijken.“Het komt goed, Naia…”, fluistert ze, terwijl ze Shania over haar haren strijkt.

“Het komt allemaal goed…”

Tot de volgende keer!!!