WK: Normal, but so different

Hoofdstuk 18

Op een nacht staat Kelsy plots naast het bed

van Iris en Lex:

“Tante Ris? Tante Ris, ik wil je iets belangrijks

vragen…”

“Huh?”,

opent Iris verbaasd haar ogen, maar wanneer ze

het ernstige gezichtje van haar nichtje ziet is ze

meteen wakker.

“Tante Ris, ben jij dat Wonderkind waar ze bij

ons op school over praten?”,

vraagt Kelsy, wanneer ze samen in de zetel

zitten.

“Ja meisje, dat ben ik. Mijn oma Sophia is

gestorven vlak nadat ik geboren werd, en samen

met haar naam heb ik ook haar wijsheid

meegekregen.”

Ze zwijgt even, en gaat dan verder:

“Je tante Marit heeft ook die wijsheid gekregen,

maar je mama helemaal niet.”

Ze zwijgt abrupt, beseffend dat ze al teveel

gezegd heeft, maar nu is Kelsy‟s aandacht pas

echt gewekt:

“Vertel eens wat meer over mijn mama!”

“Anke heeft nooit kunnen verkroppen dat zij

geen aandacht kreeg, en ze probeerde het dan

maar op een andere manier: zoveel mogelijk

jongens verleiden.”

“En toen ze merkte dat ze daardoor alleen maar

dieper in de put raakte, is ze op haar vijftiende

weggelopen. We hebben meer dan een jaar niets

meer van haar gehoord.”

“En toen werd ik geboren?”,

vraagt Kelsy nieuwsgierig.

“Het verhaal is toch wel iets ingewikkelder.”,

zegt Iris,

“Op de avond dat jouw oma en opa verjaarden,

kreeg ik plots een vreemd telefoontje…”

“Het was Anke, en ze vroeg ons in paniek of ze

meteen wou komen. Tussen het kreunen en

steunen door wist ze ons het adres te vertellen.”

“Toen we in haar huis binnenkwamen, leek er

eerst niks aan de hand. Maar toen hoorde ik een

vreemd geluid in de keuken, ging binnen, en…

zag jou daar liggen…”

“Vertel verder, vertel verder!”,

spoort Kelsy haar tante aan, opgewonden om de

rest van het verhaal te horen.

Maar Iris trekt opeens een pijnlijk gezicht, en

staat snel op:

“Kelsy, ga oom Lex eens even halen!”

“Want het ziet ernaar uit dat het baby‟tje de rest

van het verhaal ook wil horen!”,

kreunt ze, terwijl ze haar handen om haar buik

klemt.

En Kelsy roept meteen door het hele huis:

“Oom Leeeex!!! Tante Ris is aan het bevallen!

Mijn nichtje gaat geboren worden!”

Tussen de weeën door, moet Iris toch even

lachen:

“Kelsy, het kan – auw – ook nog altijd – auw –

een neefje worden, hoor!”,

weet ze nog uit te brengen.

“Maar ik zal je toch gelijk moeten geven!”,

gaat ze verder, wanneer ze even later met het

baby‟tje in haar armen staat,

“Je hebt een schattig, klein nichtje gekregen!”

Maar dan begint ze opnieuw te puffen:

“En misschien komt er nog wel een tweede

nichtje bij!”

En niet veel later houdt ze nog een klein meisje

in haar armen!

“Wauw Kelsy, je hebt dubbel geluk!”,

zucht ze lachend.

Maarten, die intussen ook gewekt is door het

lawaai, staat enthousiast te springen:

“Hoe heten ze?”

“Dit is je zusje Olivia!”,

zegt Iris, terwijl ze één van de meisjes knuffelt.

“En dit hier is onze kleine Valentina!”,

gaat Lex verder, terwijl hij de andere baby aan

Maarten laat zien.

En dan moeten de twee oudste kinderen naar

school vertrekken:

“Hey, vandaag komt mijn neefje Maarten ook

mee naar school!”,

begroet Kelsy de buschauffeur.

“En ik heb vandaag nog twee kleine zusjes

gekregen!”,

tettert Maarten er vrolijk achteraan, zonder eerst

beleefd „dag‟ te zeggen.

Na een paar uur komt de schoolbus weer de

straat in rijden. En het is meteen duidelijk dat

Maarten een geweldige eerste schooldag gehad

heeft!

Ook Shania is meegekomen, en ze geeft Iris

meteen een hartelijke knuffel ter begroeting.

“En, Shania?”,

vraagt Iris,

“Ben jij ook zo zenuwachtig voor je verjaardag

straks?”

Shania knikt opgewonden:

“Ja, en mama heeft beloofd dat ze vanavond

thuis zal blijven, zodat we samen mijn

verjaardag kunnen vieren!”

Terwijl Kelsy en Maarten hun huiswerk maken,

gaat Shania even bij de twee nieuwe aanwinsten

van de familie kijken.

“Wauw, ze zijn echt zo lief! Ik wou dat ik zulke

schattige zusjes had!”,

zucht ze dromerig.

Even later geeft ze Kelsy een dikke knuffel:

“Tot morgen, meid! Nog een gelukkige

verjaardag. Maar ik moet nu wel naar huis,

misschien heeft mama wel een taart voor me

gebakken!”

En na haar vriendinnetje te hebben uitgezwaaid,

loopt Kelsy snel naar de taart.

“Komen jullie nog? Straks zijn de kaarsjes

opgebrand!”

En wanneer de hele familie rond de tafel staat,

blaast ze zo snel als ze kan de kaarsjes uit!

“Hihi, dat kietelt…”,

giechelt ze, terwijl ze in de lucht springt.

“Wow, dat was vreemd!”,

zegt ze, als ze weer op de grond staat,

“Maar ik voel me nu wel echt een tiener!”

“En dat ben je ook, meisje!”,

antwoordt Iris, terwijl ze haar nichtje omhelst,

“En je ziet er geweldig uit!”

Maar nadat Kelsy andere kleren heeft

aangetrokken en haar kapsel en make-up heeft

veranderd, vindt ze pas echt dat ze er geweldig

uitziet.

Ze is een Populariteitssim, en wil graag 20 beste

vriend(inn)en maken.

“Ik hoop maar dat Shania ook zo‟n leuke

verjaardag heeft…”

Maar Shania weet al hoe laat het is, als ze bij

haar thuiskomst alweer een briefje op tafel ziet

liggen.

Zuchtend gaat ze op haar bed zitten, maar

beslist dan dat het geen zin heeft om op haar

moeder te wachten.

“Als ik op haar moet wachten om mijn

verjaardag te vieren, wordt het waarschijnlijk

mijn tachtigste verjaardag!”,

mompelt ze bij zichzelf, terwijl ze in de lucht

springt.

“Zo! Ik wist wel dat ik hier de aanmoediging van

mijn moeder niet voor nodig had!”

Nadat ze nieuwe kleren heeft uitgezocht, gaat ze

aan haar kaptafel zitten om haar kapsel en

make-up te veranderen.

“Zo, dit ziet er al veel beter uit.”,

zegt ze bij zichzelf,

“En alsjeblieft, laat mijn tienertijd beter worden

dan wat er al eerder in mijn leven gebeurde…”

Tot de volgende

keer!!!!