Whiplash Magazine 1, april 2013

WHIPLASH MAGAZINE

HÉT WHIPLASH LIJFBLAD

25e jaargang | nummer 1 | april 2013

Ziekte en werk

2

5 Durf ik op mezelf te vertrouwen? Helia trekt een parallel tussen de wervelende perzische dans en het

balanceren na een whiplash. Het belang van training, concentratie en

ontspanning.

6 Solliciteren met whiplash: Anne Anne maakt na haar whiplashongeval goede afspraken met haar

werkgever. Maar dan gaat het bedrijf sluiten en verliest ze haar baan.

Anne laat zich niet uit het veld slaan en maakt een plan.

8 Tips over solliciteren met whiplash Een personeelsmanager geeft zijn visie en tips over het solliciteren

met een whiplash. En veel meer tips!

12 Re-integreren met whiplash: Jasmijn Jasmijn wil na haar ongeluk weer aan het werk bij haar eigen werkgever.

Dit gaat moeizaam en een tweede ongeluk steekt een flinke spaak in het

wiel. Na een keuring gaat UWV haar ondersteunen.

14 Steun bij gesprekken over werk Liesbeth, Marleen en Diederik volgen via project DIA een zelfmanage-

menttraining. Waarom deden zij hier aan mee, wat kan een training je

opleveren. En hoe ervaren zij de begeleiding van een coach om de

gesprekken met de bedrijfsarts voor te bereiden? Met een paar gouden

tips (niet alleen voor op het werk)!

19 Sterker de keuring in Hoe komt een bedrijfsarts of verzekeringsarts tot zijn oordeel bij

whiplash? Ze vinden het lastig in te schatten wat je wel of niet kan. Een

duidelijk verhaal van de zieke werknemer kan veel verschil maken. Met

tips voor de keuring.

En verder:Voorwoord ......................................................................................3

Paardrijden met een whiplash ....................................................22

Nieuws ..........................................................................................24

Activiteiten ...................................................................................26

Prikbord ........................................................................................27

Koken met whippies ....................................................................29

Contact en colofon .......................................................................31

Inhoud

6

5

22

Medisch en zorg

Werk en inkomen

Letselschade

Leven en welzijn

Diensten van WSN

Handige kleurcodes

3 WHIPLASH MAGAZINE | 2013 nummer 12

Een poosje geleden zat ik met wat mensen te

praten en ik vroeg hen: Hoe komt het toch dat

zo weinig mensen die een whiplash krijgen, de

weg vinden naar de Whiplash Stichting?

Per jaar raken ruim 20.000 mensen betrokken

bij een whiplashongeval. Veel van hen komen

niet bij de Whiplash Stichting terecht, terwijl wij

nieuwe whiplashpatiënten kunnen helpen de

weg te vinden in het medisch circuit. Maar ook

op het werk, in je dagelijks leven of een mo-

gelijke letselschadezaak. De WSN kan bogen

op veel ervaring en kennis over hoe je zo snel

mogelijk je behandeling kunt oppakken en de

regie over je eigen lichaam weer kunt voeren.

Veel vrijwilligers staan klaar om juist die nieuwe

whiplashpatiënten een luisterend oor te bieden

en op vragen antwoorden te geven vanuit hun

eigen ervaringen.

Op welke manier kunnen we de afstand tus-

sen nieuwe whiplashpatiënten en de Whiplash

Stichting Nederland verkleinen?

Ik denk dat we als WSN meer goede ambas-

sadeurs nodig hebben die duidelijk maken hoe

goed nieuwe whiplashpatiënten geholpen wor-

den door lid te worden van de WSN. Kent of

bent u een van die goede ambassadeurs?

Verder denk ik dat patiëntenorganisaties in het

algemeen te maken hebben met een imago-

probleem. Zij hebben in het verleden te weinig

duidelijk kunnen maken hoe groot hun toege-

voegde waarde is voor hun patiënten.

Sterker nog: sommige hebben helaas het ima-

go opgebouwd dat ze een ‘klaagclub’ zijn en

nauwelijks in staat hun eigen problemen op

te lossen. Dit is bijzonder jammer, want juist

bij patiëntenorganisaties leeft in toenemende

mate het besef dat je moet zorgen dat je zelf

de regie kunt voeren als een ziekte of aandoe-

ning je overkomt. Ook daar moeten we met zijn

allen meer bekendheid aan geven.

Tenslotte denk ik dat de overheid een belang-

rijke steek heeft laten vallen. In de grote be-

zuinigingswoede van de laatste jaren heeft zij,

waarschijnlijk onbewust, een signaal afgege-

ven dat de toegevoegde waarde van patiënten-

organisaties te gering is. Dit laatste is bijzon-

der jammer, omdat juist de laatste jaren een

enorme verandering op gang gebracht was tot

verdere professionalisering en kwaliteitsverbe-

tering van de patiëntenbeweging.

Hopelijk kunnen we met zijn allen het tij keren.

Laten we als WSN op zoek gaan naar meer

ambassadeurs. Laten we de kwaliteit van onze

dienstverlening op peil houden en zo mogelijk

verbeteren en laten we vooral samenwerken

om gezamenlijk te zorgen dat whiplashpatiën-

ten snel en goed het heft in eigen handen kun-

nen nemen en nieuwe invulling weten te geven

aan hun toekomst.

Mocht u ideeën hebben of andere suggesties,

mail mij: [email protected].

Louk de Both, voorzitter

Overpeinzingen

Voorwoord

4

Is veel draaien in bed gezond?

Nee, veel draaien verstoort de diepe slaap, met als gevolg,veel minder energie voor de volgende dag.

Dat mensen ‘s nachts veel draaien heeft als reden:

• Datmennietlekkerligt. Hoe komt dat? Tijdens de diepe slaap verslappen de spieren en banden, die de wervels in stand houden. Daardoor zoeken de wervels een stabiele positie en komt de mens in een verkeerde houding te slapen zoals de buikligging en de ¾ houding. Door deze langdurige spanningen ontstaat druk op de zenuwen, met als gevolg; “veel draaien in bed”.

• Datmenopdebuikslaapt,hetgeeneenverkeerdeslaaphoudingis. DE OPLOSSING (Leer slapen met de “Anti Nekpijn Pillow” en de “Sleepmate”. Een rolvormig kussen gevuld met gekaarde kapok, (ook wel goeling genoemd), die ervoor zorgt, dat het lichaam niet naar de buikligging kantelt.

Onder [P] LangstraatArnhem - Centrum

Telefoon 026 - 44 22 777

Voormeerinfozie www.nekpijn.nl www.topslapen.nl

Whiplash enonbegrepen!

de Juricon Adviesgroep

gespecialiseerd in Sociaal Verzekeringsrecht

(WAZ, WAO, WW), Sociale Voorzieningen (WVG en Pgb)

en reïntegratie (REA). Bezwaar-, beroeps- en

hoger beroepszaken en praktische reïntegratie.

Landelijk werkend.

Roel Beukema - ASSEN - tel. 0592 - 405336

advertenties

Expertisecentrum voor Arbeid en Gezondheid

whiplashexpertise

multidisciplinaire reïntegratieprogramma’s

cursus ergonomie

reïntegratiecoaching

INC Centrum Arbeid & Gezondheid Contactpersoon: Kees Lanser MHD Bezoekadres: Schapedrift 85, 3371 JJ Hardinxveld-Giessendam T: (0184) 63 01 60, E: [email protected], I: www.inc-centrum.nl


‘Dansen is voor mij een noodzaak.

Want als ik niet dans voel ik me onge-

lukkig. De Perzische dans brengt me

vreugde en levenslessen. Whirlen,

wat je veel in de Perzische dans ziet,

is sierlijk om je as wervelen, zoals je

op de coverfoto ziet. Binnen het leer-

proces van het whirlen komt iedereen

zijn angst tegen. Kan ik mezelf wel

staande houden? Durf ik op mezelf en

op mijn lichaam te vertrouwen? Ik denk

dat mensen na een whiplash, zoals jij

Fleur, dit proces wel herkennen, ook al

speelt het zich op een ander niveau af.’

‘Om langdurig rond te kunnen draai-

en, niet duizelig te worden en te we-

ten waar je lichaam in de ruimte is, is

training nodig. Want het lichaam wordt

gebombardeerd met visuele prikkels

en draaikrachten die je evenwicht ver-

storen. De rondvliedende krachten ne-

men je mee. Daar ontmoet je de angst

om de controle te verliezen en te val-

len. Om dat te hanteren, heb ik geleerd

mijn lichaam en geest te ontspannen

terwijl ik me volledig op het centrum in

mijn buik en op mijn as concentreer.

Die as loopt loodrecht door het lichaam

bij je ruggengraat. Denk maar aan een

bromtol die alleen kan blijven draaien

als de as van de tol niet naar één kant

gaat hellen. Ik moet mijn rug recht hou-

den en zet mijn voeten heel precies en

stevig op de grond om de balans niet

te verstoren.’

Werk en ziekte

De uitdaging om mijn lichaam te vertrouwen

‘Mijn ervaringen met de mentale hou-

ding van het whirlen helpen me ook

in mijn dagelijks leven. Problemen of

onzekerheden slingeren me soms uit

mijn balans. Als ik me dan volledig op

mezelf richt, ontspan en me vooral op

mijn mogelijkheden concentreer, vind

ik een manier om er goed mee om te

gaan. Misschien dat whiplashpatiën-

ten die ook met een delicaat even-

wicht moeten omgaan, deze ervarin-

gen kunnen gebruiken.’

‘Mijn dagelijkse training helpt me

bewust te blijven van deze levens-

houding. Zo heb ik moeilijke tijden

doorstaan. Bijvoorbeeld toen ik als

alleenstaande moeder weinig voor-

uitzichten had op de arbeidsmarkt.

Nu heb ik een eigen dansschool en

treed overal op. Ik heb me letterlijk en

figuurlijk uit de problemen gedanst en

blijf mijn dromen volgen. Zo hoop ik

binnenkort naar India te gaan om het

whirlen verder te perfectioneren.’

Fleur van Leeuwen

Voor meer informatie kunt u kijken op:

www.helia.nl

Helia Bandeh: Perzische danseres

6

Werken na een whiplashIn 1999 loopt Anne een ingrijpend

whiplashletsel op. Tot dat moment

heeft ze een actief en vol leven: drie

jonge kinderen en een baan voor vier

dagen per week. Door haar grote inzet

en met hulp van alle betrokken partij-

en kan ze na een jaar haar werk weer

oppakken. Wel gaat ze minder wer-

ken: drie dagen per week. UWV stelt

vast dat haar belastbaarheid en werk-

tempo blijvend lager zijn dan voor-

heen. Dit resulteert in de toekenning

van een kleine WAO-uitkering.

‘Op mijn werk hebben we een win-win

situatie gecreëerd’, vertelt Anne. ‘Ik

werd voor drie dagen betaald, maar

leverde vaak een productie voor vier

dagen. Mijn leidinggevenden gaven

me de vrijheid om het werk optimaal in

te richten en ik voelde niet de druk om

vier dagen te werken. Mijn collega’s

merkten verder niets. Zelf zorgde ik

wel dat het elastiek niet te ver uitge-

rekt werd door ook mijn rust te nemen

en me te beperken in mijn sociale

activiteiten.’

Toch heeft de nasleep van de whip-

lash wel gevolgen gehad voor de

loopbaan van Anne. ‘Ondanks het feit

dat ik soms wel ander werk wilde, ben

ik wat blijven hangen bij deze baas,’

zegt ze met een lach. ‘Solliciteren

met beperkingen en een gedeeltelijke

WAO-uitkering was me toch te inge-

wikkeld.’

Ontslag, en dan?In de zomer van 2012 hoort Anne dat

het bedrijf gaat sluiten. Per 1 januari

2013 komt ze op straat te staan. Dat

levert veel onzekerheid, spanning en

vragen op. Hoe kom ik als 50-plusser

met een gedeeltelijke WAO aan een

baan? Wat moet ik op welk moment

vertellen tijdens sollicitaties? En ga ik

het redden in een nieuwe omgeving,

zonder mijn privileges?

Anne praat met vrienden en collega’s

om antwoorden te vinden op deze

vragen. Ook legt ze contact met UWV

om goed haar rechten en plichten te

kennen. ‘Ik heb toen een strategie

bepaald’, vertelt ze. ‘Zoeken naar

een baan die mij aan de ene kant vol-

doende uitdaging zou bieden, maar

die aan de andere kant ook zou pas-

sen bij mijn fysieke en mentale mo-

gelijkheden. Goed kijken naar zaken

als werkdruk, reistijd, aantal uren en

mogelijkheden om deels thuis te wer-

ken. En ik nam me voor om tijdens de

sollicitaties niet over de whiplash te

praten.’

Met veel energie stort ze zich op de

arbeidsmarkt. De kranten bieden

nauwelijks passende vacatures, dus

ze moet het vooral hebben van haar

netwerk: ‘Ik schakelde iedereen in,

die mogelijk iets kon bijdragen’, zegt

Anne. ’Collega’s, klanten, vrienden en

familie. En ik plaatste een goed profiel

Anne (51 jaar) werkt al sinds 1994 als IT-consultant. Als gevolg van een aanrijding heeft ze een aantal beperkingen en een gedeeltelijke WAO-uitkering. In haar werk kan ze dat goed hanteren. Maar dan hoort ze in de zomer van 2012 dat het bedrijf waarvoor ze werkt gaat sluiten. Per 1 januari 2013 komt ze in de WW. De schrik slaat haar om het hart: Hoe komt iemand met haar rugzak op deze moeilijke arbeidsmarkt nog aan de slag?

Solliciteren

Solliciteren met een whiplash

‘Heb vertrouwen in wat je kunt en benadruk dit in

je brief en gesprekken’


op LinkedIn. Al die contacten lever-

den, een beetje tot mijn verbazing,

snel gesprekken op. En bij iedere

mogelijkheid stelde ik mijzelf en mijn

omgeving weer de vraag: Past deze

baan bij mij?’

SuccesAl die inspanningen leveren eind 2012

resultaat op. Er komt een leuke orga-

nisatie in beeld, die een projectleider

zoekt. De gesprekken verlopen posi-

tief. Zoals ze zich heeft voorgenomen,

rept Anne niet van de whiplash. ‘Ik

ben me steeds meer gaan realiseren

dat een werkgever geïnteresseerd

is in wat je kan en niet in wat je niet

kan. Ieder mens kan dingen niet of

minder goed en de oorzaak daarvan

is niet zo relevant’, zegt ze heel po-

sitief. De baan is qua uren en reistijd

aan de zware kant, maar ze besluit

om het gesprek over aantal uren en

thuiswerken uit te stellen tot het afron-

dende gesprek over de arbeidsvoor-

waarden. Dat werkt; de werkgever wil

haar graag voor de functie hebben en

is bereid om de arbeidsduur terug te

brengen tot 28 uur met de afspraak

dat Anne drie dagen op kantoor werkt

en een halve dag thuis.

Inmiddels is Anne met veel plezier

aan de slag in haar nieuwe baan. ‘Het

inwerken kost veel energie’, vertelt

ze. ‘Maar het gaat goed. Alleen lukt

het niet om de whiplash blijvend bui-

ten beeld te houden. Ik moet nu een

formulier invullen, waarin gevraagd

wordt of ik een WAO / WIA-uitkering

heb. Na de proeftijd ben je verplicht

die gegevens te verstrekken, omdat

de werkgever recht heeft op facilitei-

ten als ze iemand met een uitkering

in dienst nemen. Ik schrok wel toen ik

dit hoorde en voelde me opeens weer

onveilig. Maar het is niet anders. Als

mijn leidinggevende erover begint,

kan ik uitleggen dat het mijn functi-

oneren op het werk niet beïnvloedt.

De uitkering is een compensatie voor

het feit dat ik niet meer fulltime kan

werken.’

Katy van der Sluis

Solliciteren

‘Een werkgever is niet geïnteresseerd in wat je niet kunt.

Daar hoef je het dus niet over te hebben’

8

Heeft een sollicitatie van een kandi-

daat met whiplash bij u een kans?

‘Dat ligt eraan welke beperkingen er

zijn en welke impact die hebben op de

functie. Het gaat om de aard van de

klacht, hoe ziet dat er uit? Een kan-

didaat met een whiplash kan ook een

goede kandidaat zijn.’

Wist u dat een werkgever gebruik kan

maken van financieel aantrekkelijke

regelingen voor medewerkers met

een ziekte of handicap?

‘Dat klinkt gunstig. Als iemand minder

productief is, maakt het dat wel mak-

kelijker. Maar uiteindelijk wil je als per-

soneelsmanager weten welk risico je

in huis haalt. En dat daar op een eer-

lijke manier voor wordt uitgekomen.’

Een werkgever mag een sollicitant

niet vragen naar gezondheid. Een sol-

licitant is wel verplicht om belemme-

ringen voor een functie te melden.

‘Ik vind het een goede regel. Als een

Solliciteren

Zes vragen aan Wardy Doosje, personeelsmanager in de zorgsector

Wardy: ‘Geef aan dat je graag wilt werken en vertel wat je wel kunt’


sollicitant eventuele beperkingen niet

zou melden en ik kom er later achter,

dan vind ik dat niet eerlijk. Meestal

komt het toch op de een of andere

manier in het gesprek naar voren als

een sollicitant iets heeft. Ik zou daar

op een nette manier mee omgaan,

met respect.’

Hoe reageert u als een nieuwe werk-

nemer in de proeftijd vertelt dat hij/ zij

een whiplash heeft?

‘Dan zou ik diegene daar wel op aan-

spreken en vragen waarom hij/zij dat

niet eerder verteld heeft. En ik zou wil-

len weten welke beperkingen er zijn.

Als het na de proeftijd wordt verteld,

dan zou ik daar vreselijk van balen.

Helemaal als dat tot uitvalsverschijn-

selen gaat leiden.’

Wat is uw advies aan mensen met

een beperking zoals whiplash, die

gaan solliciteren?

‘Mijn advies is om daar open en eerlijk

over te zijn. Het speelt toch een be-

langrijke rol in je functioneren. Geef

aan dat je graag wilt werken. Dat is

wat ik als personeelsmanager graag

wil horen. Op dat punt moet je niet

een slachtofferrol gaan zitten; ’Ik ben

zielig’. Als beide partijen elkaar zien

zitten, dan zou ik als sollicitant eerlijk

zijn over je beperking voor het defini-

tieve besluit wordt genomen.’

Denkt u dat uw collega’s in andere or-

ganisaties of andere branches gelijk-

soortige antwoorden zouden geven?

‘Ja, dat denk ik wel. Ik kan me voor-

stellen dat een productiebedrijf min-

der openstaat voor sollicitanten met

een beperking. Maar dat de Rijks-

overheid daar positiever instaat. In

de gezondheidszorg is dat toch weer

anders. Over het algemeen vinden

organisaties het lastig om over dit

soort dingen te spreken. Een vraag

voor een sollicitant is vaak: ‘Is het

slim dat ik daar iets over zeg of niet’.

In mijn beleving is een open en eer-

lijke dialoog, waar dat dan ook over

gaat, altijd het beste. Goed voor het

onderlinge vertrouwen. En met een

whiplash denk ik dat je heel goed aan

de slag kunt en tot tevredenheid van

jezelf en je (toekomstige) werkgever

jaren vooruit kunt.

Ilona Jansen

Solliciteren

Oproep whiplash en werkIn dit nummer van het Whiplash Magazine beste-

den we veel aandacht aan het thema whiplash en

werk. We nodigen u graag uit om te reageren op

deze artikelen en uw ervaringen te delen.

Werken, re-integreren en solliciteren met een

whiplash in de rugzak:

Hoe heeft u het aangepakt?

Wat en hoe communiceert u over uw aandoe-

ning en beperkingen?

Wat zijn uw positieve en negatieve ervaringen?

Heeft u nog goede tips?

Laat het ons weten via

[email protected].

10

1. Wat zijn je sterke punten en wat motiveert je?

Wat heb jij een toekomstige werkgever te

bieden?

2. Wat zijn je beperkingen en welke invloed kun-

nen deze hebben op je functioneren in een

nieuwe baan? Maak dit zo concreet mogelijk.

Dus niet: ‘Ik ben wat sneller moe.’, Maar: ‘Na

twee uur geconcentreerd werken achter de

PC, moet ik even tien minuten ontspannen.’

3. Bedenk welke aanpassingen en voorzienin-

gen je kunnen helpen om goed te functione-

ren. Denk daarbij aan de werkomgeving (ge-

luid, licht en meubilair), werktijden, flexibiliteit

om zelf je tijd en werk in te delen, mogelijkhe-

den om regelmatig pauzes te nemen of thuis

te werken, scholing en het vermijden van

piekbelasting.

4. Breng in kaart welke functies bij je passen. Je

opleiding / ervaring zijn natuurlijk belangrijk,

maar ook de conclusies die je uit de vooraf-

gaande stappen getrokken hebt. Maak een

lijst van punten, waarop je moet letten tijdens

het solliciteren.

5. Je hoeft niet alles zelf te verzinnen en kunt

gebruik maken van:

Onderzoeken door UWV of andere

deskundigen.

Gesprekken met familie, vrienden of

collega’s, die goed op de hoogte zijn van

jouw situatie.

Lijstjes met aandachtspunten en vragen.

Kijk eens op verschillende websites (zie

kader ‘Nuttige informatie’). Een uitgebreid

hulpmiddel vind je op www.makkeweb.nl.

Aan het gebruik van dit hulpmiddel zijn

kosten verbonden.

Advies- en meldpunt ziekteverzuimen arbeids-

ongeschiktheid voor persoonlijk advies en

de praktische brochure ‘Werk en inkomen bij

ziekte’. De openingstijden en contactgege-

vens staan op de website van de Whiplash

Stichting Nederland.

Website Stichting Welder: Brochure Zo zit het

met solliciteren. (www.weldergroep.nl).

Website: www.werktgoed.nl: Solliciteren met

een arbeidsbeperking.

Website en klantenservice UWV; het kan

handig zijn om niet alleen de informatie voor

werknemers te raadplegen, maar ook de site

en klantenservice voor werkgevers te gebrui-

ken.

Website www.makkeweb.nl met een digitaal

instrument, om je mogelijkheden en beperkin-

gen in kaart te brengen. Aan het gebruik zijn

kosten verbonden.

Solliciteren

Tips voor solliciteren met whiplashEen goede voorbereiding is het halve werk.Zet je mogelijkheden, beperkingen en ideeën op een rijtje, voordat je begint met solliciteren.

Nuttige Informatie


Dit is best een lastige vraag en niet eenduidig te

beantwoorden. Afhankelijk van de situatie moet

je zelf bepalen wat je wilt vertellen. Twee formele

regels zijn daarbij van belang:

1. Je bent niet verplicht om tijdens de sollicitatie

en aannameprocedure te vertellen over je

gezondheid of te melden dat je een WIA- /

WAO-uitkering hebt. De potentiële werkgever

mag hierover geen vragen stellen en UWV

mag geen informatie geven over je uitkering

en beperkingen.

2. Maar je bent wel verplicht om tijdens de

sollicitatie melding te maken van ziekte of be-

perkingen die je functioneren negatief kunnen

beïnvloeden. Denk daarbij bijvoorbeeld aan

een hoger ziekteverzuim of lager werktempo.

Vertel je dit niet, maar blijk je in de praktijk

niet goed te functioneren als gevolg van de

whiplash, dan mag de werkgever je ontslaan

en kun je zelfs je WW-aanspraken verliezen.

Ga daarom voor je solliciteert goed na of je

beperkingen van invloed zijn op je functioneren

in deze specifieke baan.

Kom je tot de conclusie dat je de functie zon-

der beperkingen kunt uitoefenen, dan hoef je

het onderwerp niet aan de orde te stellen. Na

afloop van de proeftijd moet je wel je werk-

gever informeren over een eventuele WIA- /

WAO-uitkering. De werkgever kan gebruik

maken van speciale financiële faciliteiten

(onder meer premiekorting, no-risk polis van

UWV voor ziekteverzuim).

Voorzie je wel enige invloed, formuleer dan

zo concreet mogelijk wat de gevolgen zijn en

welke aanpassingen of voorzieningen je nodig

hebt. Denk er vooraf over na wanneer en hoe

je tijdens de sollicitatieprocedure je beperkin-

gen en wensen aan de orde wilt stellen. Maar

vergeet niet om je sterke punten op de eerste

plaats te stellen.

Jij moet uiteindelijk zelf de keuze maken. Infor-

meer je zorgvuldig en maak de keuze waarbij jij

je prettig en veilig voelt. Vermeld in je sollicita-

tiebrief nooit dat je beperkingen of een uitkering

hebt. De brief heeft alleen als doel om opgeroe-

pen te worden voor een gesprek.

Word je tijdens een sollicitatie afgewezen omdat

je in de WIA of WAO zit, dan kun je een klacht

indienen bij de Commissie gelijke behandeling.

Moet ik tijdens de sollicitatie over de whiplash vertellen?

Solliciteren

12

‘In oktober 2009 reed een busje van

achteren op mijn auto. Direct daarna

kreeg ik hoofd- en nekpijnklachten.

De dokter stelde dat ik iets verrekt

had. Maar de klachten werden erger,

ik had onder andere last van duizelig-

heid. Dan ga je toch kijken of er iets

anders aan de hand is en vervolgens

kom je in het cirkeltje terecht van the-

rapie en dergelijke. In december ben

ik doorverwezen naar de neuroloog.

Het geluk was helaas niet aan mijn

zijde, want een jaar later kreeg ik nog

een auto-ongeluk. Dit keer was het

een vrachtwagen, die mijn auto van

achteren raakte.’

Re-integreren bij mijn eigen werkgever‘Toen ik mijn eerste ongeluk kreeg,

werkte ik als receptioniste in een

hotel. Na zes weken kreeg ik een

gesprek met de arbo-arts. Ik moest

re-integreren in mijn eigen functie. Ik

ben gestart met een paar uurtjes werk

per dag, zodat ik mijn uren op kon

bouwen. Er is een revalidatietraject

gestart in het ziekenhuis en ik kreeg

fysiotherapie en manuele therapie.

Maar het uitvoeren van het receptie-

werk ging steeds moeizamer. Ik kon

niet meerdere dingen tegelijk doen,

had moeite met snel schakelen en de

drukte. Regelmatig had ik een terug-

val. Het door de arbo-arts opgestelde

schema kon ik niet waarmaken. Wat

leidde tot onbegrip bij mijn werkgever.

Je ziet niet aan de buitenkant dat je

iets mankeert, hè. Dus dan wordt de

vraag gesteld of je wel wílt werken.

Telkens weer moest ik mijn grenzen

aangeven bij mijn werkgever. Dat gaf

een hogere belasting en stress, wat

ook een uitwerking had op mijn pri-

véleven. Eigenlijk werd ik aan mijn lot

Terug naar werk

Jasmijn: ‘Ik blijf volhouden, eens komt die baan’Jasmijn Hofman, 28 jaar, had een leuke baan als receptioniste in een hotel. In oktober 2009 kreeg ze een auto-ongeluk. En ze had dubbel pech: een jaar later overkwam haar weer een ongeluk. Jasmijn vertelt ons over de gevol-gen van haar whiplash voor haar werk en haar ervaring met re-integreren.


overgelaten en er werd niet naar me

geluisterd. Voor mijn eigen inzicht en

oplossingen was geen ruimte. Directe

collega’s waren nog wel begripvol.’

‘Het tweede ongeluk was de druppel.

Weer had ik dezelfde klachten en het

gevolg was dat ik niet meer terug kon

naar mijn eigen functie.’

Een andere benadering‘Vier maanden na mijn tweede on-

geluk ben ik het ‘tweede spoor’ inge-

gaan. Dat betekent dat je re-integreert

bij een ander bedrijf, maar in dienst

blijft van je werkgever. Hierbij werd ik

vanuit de verzekering begeleid door

een arbeidsdeskundige. Na twee jaar

kreeg ik ontslag en volgde de UWV-

keuring. UWV concludeerde dat een

functie als receptioniste niet paste

bij mijn klachten. Ik kreeg deels een

WIA- en deels een WW-uitkering.

Het profiel van mijn functie is aan-

gepast als gevolg van mijn whiplash.

UWV stelde dat ik werk nodig had in

een rustige omgeving, waarbij ik geen

dubbele taken hoefde uit te voeren en

niet te lang in één houding hoefde te

staan. Zoals bij een administratieve

functie. Via UWV en het re-integratie-

bureau word ik begeleid naar een

baan.’

Nieuwe baan vinden ‘De druk om snel nieuw werk te vin-

den is groot, je wilt graag weer aan

de slag. Maar ik ervaar nu geen druk

van andere partijen. Je hebt wel sol-

licitatieplicht en een lopend re-inte-

gratietraject vanuit UWV, maar nu is

de situatie een stuk rustiger dan in de

tijd voor mijn ontslag en de WIA. De

druk vanuit de werkgever en de arbo

is weggevallen en dat is fijn. Dat werkt

veel prettiger. Wel wordt van je ver-

wacht dat je er alles aan doet om de

re-integratie op te pakken.’

‘Ik ben op zoek naar een administra-

tieve baan, de richting weet ik nog

niet. Ik solliciteer geregeld, maar er

worden behoorlijke functie-eisen ge-

steld. Er wordt gevraagd naar een

aantal jaren werkervaring en de func-

ties die vrij zijn, zijn meestal te zwaar.’

UWV en de arbeidscoach‘Vanuit UWV kreeg ik eerst te maken

met de arbeidscoach, daarna nam

een extern re-integratiebureau het

over. Ik kreeg de mogelijkheid om

werkervaring op te doen via een werk-

ervaringplek, wat je kunt zien als een

soort vrijwilligerswerk of een stage.

Werkervaringplekken zijn schaars,

want een organisatie moet toch tijd in

je steken.’

Solliciteren in recessie‘Het zoeken naar een baan in deze

recessie is moeilijk, omdat je een van

de vele kandidaten bent. Er sollicite-

ren soms tientallen mensen op de-

zelfde functie. Ik heb nu ongeveer vijf

gesprekken gehad. In het begin was

ik eerlijk over mijn whiplash, maar dat

werkt voor mijn gevoel niet. Als je aan-

geeft dat je parttime wilt werken, dan

vragen ze toch naar de reden. Dat ge-

beurt in elk gesprek weer. Dan wordt

bijvoorbeeld gezegd: ’Je bent zo jong,

waarom ga je niet fulltime werken?

Heb je soms een rijke man?’ ‘Ja, echt.’

Vertellen over whiplash‘Ik vermeld niet in mijn sollicitatiebrief

dat ik een whiplash heb. Tijdens het

eerste gesprek zeg ik alleen als ze

erom vragen dat ik een auto-ongeluk

heb gehad. En dat ik parttime goed

kan functioneren. Die gesprekken

hebben tot nu toe weinig resultaat

opgeleverd. Wel vervelend hoor. Mis-

schien ben ik wel gemotiveerder dan

een sollicitant zonder beperking. Ik

denk er zelfs aan om weer een oplei-

ding te doen, waarmee ik meer kans

heb op de arbeidsmarkt. Het is jam-

mer dat je geen eerlijke kans krijgt.

Weinig bedrijven staan er open voor.

Helemaal nu er in deze recessie veel

keuze is in sollicitanten. Maar ik blijf

positief, eens komt die baan.’

Ilona Jansen

Terug naar werk

14

Al ruim een jaar zitten Liesbeth Ver-

hoef, Marleen Keij en Diederik de

Jong in een re-integratietraject. Al die

tijd zijn ze niet meer op hun oude werk-

plek geweest, wel komen ze één keer

in de zes à acht weken op gesprek

bij de bedrijfsarts. Lastige gesprek-

ken zijn dat vaak, pijnlijk ook. Hoewel

ze allemaal een andere aandoening

hebben (ME, whiplash en Prikkelbare

Darm Syndroom), herkennen ze veel

in elkaars verhalen.

Diederik: ‘Je staat midden in het le-

ven, en toch heb je met beperkingen

te maken. Gebrek aan energie, pijn…

Dat is lastig voor jezelf, maar ook om

uit te leggen aan anderen.’ Op het

eerste gezicht is er immers niets aan

ze te zien.

Alle drie vinden ze het lastig om met

hun werkgever hierover te praten. Ge-

voelsmatig sta je opeens tegenover

elkaar: van een gewaardeerde col-

lega ben je een kostenpost geworden.

Terwijl je je eigenlijk moet concentre-

ren op je ziekte en het herstel, vergt

het re-integratietraject met de bijbeho-

rende rechten en plichten veel van je.

Liesbeth: ‘Ze benaderen me wel po-

sitief, maar doordat mijn aandoening

aan de buitenkant niet is te zien, is

er ook onbegrip. Hoe meer ik ermee

bezig ben, hoe zwaarder de terugval

die ik krijg. Het gesteggel over je werk

slurpt energie.’

Marleen: ‘Voor mijn auto-ongeluk voel-

de ik mij op mijn werk als een vis in

het water. Ik had nooit gedacht dat ik

een arbeidsconflict zou krijgen. Maar

een maand of vier na het ongeluk be-

gon het geduvel en het werd alleen

maar erger. Het gaat daarbij meer om

geld dan om mij als persoon. Ik heb

het gevoel dat alles mij overkomt en

dat ik nergens meer grip op heb.’

WegwijsIn de zomer van 2012 schreven Lies-

beth, Marleen en Diederik zich in voor

de pilot van het DIA-project, wat staat

voor DIAlooggestuurde re-integratie.

Oftewel: zieke werknemers krijgen in-

strumenten aangereikt om sterker te

staan in hun gesprekken met de be-

drijfsarts en werkgever. Niet meer het

gevoel hebben dat alles je overkomt,

maar inspraak hebben in je re-integra-

tietraject.

Toen Diederik voor het eerst over DIA

las, was hij gelijk enthousiast. ‘Als je

in de ziektewet komt, krijg je met van

alles te maken: deskundigenoorde-

len, instanties die rapportages over

jou schrijven, re-integratiebureaus die

worden ingeroepen… Het is een heel

strijdtoneel waarop je zit te vechten. Ik

hoopte met DIA daar een beetje weg-

wijs in te worden.’

Liesbeth stapte er iets anders in. Zij

had door haar werk al de nodige ken-

nis van re-integratie. Maar als je zelf

door een aandoening als ME in de

ziektewet terechtkomt merk je pas hoe

eenzaam het proces is dat je doorloopt

en hoeveel onbegrip en ongeloof er

is. Dat je via DIA anderen ontmoet die

in dezelfde situatie zitten, sprak haar

aan. ‘ME is een vaag ziektebeeld, ik

was telkens maar aan het

Terug naar werk

Project DIA werkt aan betere dialoog bij re-integratie

‘Ik heb geleerd mijn mannetje te staan’Je hebt een prettige baan en je werkgever is tevreden met je. Maar dan word je ziek. Pijn, vermoeidheid, moeite met concentreren – je kunt je niveau van vroeger niet meer bijbenen. Je leven zit opeens vol onzeker-heden en de relatie met je werkgever verandert. Project DIA biedt handvatten om in deze moeilijke situatie de regie niet te verliezen.


Terug naar werk

Het project ‘dialooggestuurde re-integratie’ ontwikkelt

producten om zieke werknemers met whiplash, ME/

CVS of Prikkelbare Darmsyndroom te ondersteunen.

Het is van groot belang dat de zieke werknemer goed en

regelmatig contact heeft met zijn bedrijfsarts en andere

betrokkenen. In deze contacten kan de zieke werkne-

mer belemmeringen en oplossingen in de werksituatie

bespreken. Daarnaast levert het project een advies aan

bedrijfsartsen en werkgevers voor constructieve commu-

nicatie met de zieke werknemer.

In deze fase van het project loopt er een onderzoek

waarin gekeken wordt of de ontwikkelde producten

(een zelfmanagement training, een werkwijzer en een

coachingtraject) de werknemers daadwerkelijk verster-

ken tijdens het re-integratieproces. De vervolgstap die

genomen gaat worden is het ontwikkelen van een e-lear-

ning module waar de training en werkwijzer een onder-

deel van gaan uitmaken.

Meer informatie is te vinden op whiplashstichting.nl.

Ga bij projecten naar ‘ziek en werken’ (DIA).

Dit project is een samenwerking tussen Whiplash Stichting

Nederland, Steungroep ME en Arbeidsongeschiktheid en

de Prikkelbare Darm Syndroom Belangenvereniging.

16

verklaren en verontschuldigen over

wat ik wel en niet kon. Bedrijfsartsen

weten niet goed wat ze ermee aan

moeten.’

Een goed gesprekAlle deelnemers die zich inschrijven

voor DIA krijgen een groepstraining,

een werkwijzer en individuele bege-

leiding van een ervaringsdeskundige

coach. Het traject start met de twee-

daagse groepstraining in Soesterberg.

Zowel voor Liesbeth, Marleen als

Diederik was het de eerste keer dat

ze anderen ontmoetten die dezelfde

aandoening hadden als zijzelf. Mar-

leen: ‘Het voelde als een warm bad:

wat was het heerlijk dat we hier alle-

maal gelijken waren. Voorheen was ik

me altijd maar aan het verontschuldi-

gen als ik iets niet kon, hier begreep

iedereen elkaar. We gaan geen sorry

meer zeggen, spraken we af. Als iets

niet gaat, dan gaat het niet.’ Liesbeth

vult aan. ‘Dankzij de training heb ik

de kracht gekregen om duidelijker te

communiceren over mijn aandoening.

Toen ik een keer bij een bedrijfsarts

merkte dat hij het niet goed begreep,

heb ik dat dan ook bespreekbaar ge-

maakt: snap je echt niet wat er met mij

is en wat voor leven ik nu leid?’

Tijdens de training krijgen de deelne-

mers inzicht in wat bepaalde manieren

van gespreksvoering kunnen doen met

het gedrag van jou en dat van de be-

drijfsarts. Diederik legt uit hoe dat gaat:

‘We kregen te zien wat er gebeurt als

je door de bedrijfsarts overruled wordt

en je zelf als werknemer je verhaal niet

kunt doen. Door wat je vertelt, en voor-

al de manier waarop je dat doet, kun

je het gesprek echter in een bepaalde

richting sturen.’

Aan de hand van rollenspellen oefe-

nen de deelnemers gesprekstechnie-

ken. Liesbeth geeft een toelichting op

een van de gespreksmodellen die tij-

dens de training uitgebreid behandeld

wordt, de Roos van Leary. ‘De Roos

van Leary maakt het verloop van een

gesprek, en ook de invloed die je daar

zelf op hebt, inzichtelijk. Is bijvoorbeeld

de een aanvallend en schiet de ander

in de verdediging? Of zoek je samen

op een constructieve manier naar een

oplossing? Het is belangrijk om in ter-

men van ‘we’ te praten en met de an-

der mee te denken.’

Voeten op de grondNa de training gaat iedere deelne-

mer individueel verder aan de slag

met een coach. De coaches hebben

altijd dezelfde aandoening als de

deelnemer en hebben ook ervaring

met ziektewet en re-integratie. Voor

ze een afspraak hebben met de be-

drijfsarts, spreken Marleen, Liesbeth

en Diederik hun coach via de telefoon

of via skype. Samen evalueren ze het

laatste gesprek of nemen ze door wat

ze in het volgende gesprek gaan zeg-

gen. Marleen: ‘Het is fijn als je iemand

hebt met wie je kunt sparren. Mijn

coach stelt hele goede vragen. Ze zet

me dan even echt met beide voeten

op de grond.’ Dat de coaches allemaal

ervaringsdeskundig zijn, vinden ze

alle drie waardevol. Liesbeth: ‘Je vindt

herkenning bij elkaar en krijgt tips die

specifiek zijn afgestemd op jouw aan-

doening.’

Liesbeth, Marleen en Diederik nade-

ren nu het einde van hun DIA-traject,

dat in totaal een half jaar duurt. Over

hun toekomst op de arbeidsmarkt zit-

ten ze echter nog in grote onzeker-

heid. Als de begeleiding van de coach

straks ophoudt, zullen ze die missen.

Diederik: ‘Toch heb ik er tot nu toe al

ontzettend veel aan gehad. Ik heb ge-

leerd in gesprekken mijn mannetje te

staan. Doelen stellen, dat was iets dat

ik vroeger nooit deed. Nu zet ik van

tevoren op papier waar ik het in een

gesprek over wil hebben en wat ik wil

bereiken.’

Liesbeth: ‘Het contact en de infor-

matie die je krijgt, lossen de proble-

men met je re-integratietraject niet

op, maar bieden wel een hart onder

de riem. Je staat er niet meer alleen

voor.’ Marleen ten slotte: ‘Ook voor mij

heeft DIA veel betekend. Ik schiet niet

meer in de verdediging als mensen

mij niet begrijpen of niet willen begrij-

pen. Ik leg één keer uit wat ik heb, en

Terug naar werk

Gouden tips uit de training op pagina 18


Terug naar werk

dan niet meer. Het is een hard gelag,

maar ik heb er veel rust voor terug-

gekregen.’

Karlijn de Winter

Meer lezen?Wat betekent het DIA-project voor

de coaches die eraan meewerken?

Op www.whiplashstichting.nl leest

u over hun ervaringen (kijk bij

activiteiten / whiplash magazine/

nummer 1-2013).

Eind mei 2013 verschijnt een

rapport over dit project. Daarin is

te lezen wat de ervaringen zijn

van de deelnemers, coaches en

bedrijfsartsen met de trainingen,

de brochure en de gesprekken.

Wilt u op de hoogte blijven, dan

kunt u dit kenbaar maken bij

Astrid van Waart (projectleider) via

[email protected].

U kunt ook onze website in de

gaten houden (zie projecten).

18

1. Klachten en beperkingen zijn veel uitge-breider en ingrijpender dan mensen denken

Omdat buitenstaanders dat niet altijd snappen

of vergeten, is het aan jou om hen te informe-

ren en dit duidelijk te maken.

2. Verspil geen onnodige energie: denk en reageer vanuit de cirkel van invloed

Zelf stappen zetten en zelf het initiatief

nemen, levert meer op dan mopperen of

wachten op de ander.

3. Ontrafel problemen en vraag anderen mee te denken en te brainstormen

Deelproblemen zijn overzichtelijker, minder

zwaar en makkelijker op te lossen. Door an-

deren erbij te betrekken krijg je meer ruimte.

4. Bedenk mogelijkheden die jou helpen om je doel te bereiken

Luister naar je lichaam en wees realistisch:

zoek oplossingen die jou verder helpen.

5. Bereid je goed voor op belangrijke ge-sprekken

Neem vooraf verschillende scenario’s door,

oefen het gesprek met iemand, ga in de

schoenen van de ‘ander’ staan en schrijf van

tevoren alles op.

6. Neem de Roos van Leary eens door (zie hiervoor onze website, project DIA, nieuws)

Want: ‘als je doet wat je altijd hebt gedaan;

gebeurt er wat er altijd is gebeurd’.

7. Ga op ‘samen’ zitten en benadruk het gezamenlijke doel

Laat je niet verleiden om in de verdediging te

schieten; ‘snap’ de ander en nodig de ander

uit om mee te denken en te helpen.

8. Wees positief over de intentie van de ander Tip van een deelnemer: ‘bedenk vooraf ‘ik

hou van hem/haar’’. Dat maakt dat je met je

houding en communicatie op ‘samen’ in-

steekt.

9. Geef concrete voorbeelden, zodat de ander het snapt

Anderen kunnen zich pas een beeld vormen

als jij hen zo precies en beeldend mogelijk

uitlegt wat je (on)mogelijkheden zijn.

10.Wees mild naar jezelf en zorg goed voor jezelf

Respecteer je eigen grenzen, neem jezelf

serieus en overvraag jezelf niet.

Tips terug naar werk

Elke dag topsport: gouden tips uit project DIA


Keuring

‘Soms vraag je je af: hoe komt een

verzekeringsarts tot zijn beoordeling?

Bijvoorbeeld als je te horen krijgt dat

je 20 uur per week kan werken, terwijl

je maar drie uur per dag actief kunt

zijn.’ Gemma de Meijer is projectme-

dewerker van Kennis en Kracht, een

initiatief van de Whiplash Stichting

Nederland en de Steungroep ME en

arbeidsongeschiktheid. Zij heeft tal-

loze verhalen uit de praktijk gehoord.

‘De klachten bij ME/CVS en whiplash

zijn moeilijk aannemelijk te maken.

Het is dan ook lastig voor een be-

drijfsarts of verzekeringsarts om in te

schatten wat je wel of niet kunt.’

Beter beslagen ten ijsKennis en Kracht moest hier verbe-

tering in brengen. Er kwam een ad-

vies- en meldpunt waar mensen met

ME/CVS en whiplash terecht konden

met vragen over re-integratie en ar-

beidsongeschiktheid. Ze krijgen er

ondersteuning bij het voorbereiden

van gesprekken met de bedrijfsarts

(tijdens de periode van ziekteverzuim

en re-integratie) en met de verzeke-

ringsarts (voor de arbeidsongeschikt-

heidskeuring). Sinds de start in 2009

is veel gebruik gemaakt van de onder-

steuning van het advies- en meldpunt:

ruim 3.300 vragen per telefoon of mail

en 250 dossierstudies.

De bedoeling is dat patiënten op die

manier beter beslagen ten ijs komen bij

beoordelingsgesprekken. Uit de prak-

tijk blijkt namelijk dat mensen die deze

gesprekken goed voorbereid ingaan en

beter kunnen verwoorden wat ze wel

en niet kunnen, over het algemeen te-

vredener zijn met de initiatieven die in

het re-integratietraject worden geno-

men of met de uitslag van de keuring.

De Meijer: ‘Veel mensen stellen zich

tijdens hun re-integratie bijvoorbeeld

afwachtend op, en laten de bedrijfsarts

met een voorstel komen. Ik probeer ze

over te halen zelf met ideeën te komen.

Niemand weet immers beter dan jij wat

je wel en niet aankan.’

Het advies- en meldpunt werkt twee-

ledig. Niet alleen kunnen zieke werk-

nemers er terecht voor ondersteuning,

er worden ook ervaringen verzameld.

Waar lopen patiënten tegenaan? Zijn

daar patronen in te herkennen? Wat

bijvoorbeeld bleek is dat het voor veel

zieke werknemers nodig is om minder

uren te werken, zodat ze het werk op

de lange duur beter kunnen volhou-

den. Bedrijfsartsen en verzekerings-

artsen staan echter vaak niet te pope-

len een urenbeperking toe te kennen.

Om de tafelHet verzamelen en uitwisselen van

kennis en inzichten was een van de

voornaamste onderdelen van Kennis

en Kracht. Ervaringen van zieke werk-

nemers, zoals met de urenbeperking,

werden besproken met bedrijfsartsen

en verzekeringsartsen. Daniëlle van

Eden, als directeur van de Whiplash

Stichting Nederland betrokken bij

Kennis en Kracht: ‘Die dialoog met

professionals is bijzonder

Goede voorbereiding werpt vruchten af

‘Samen sterker de keuring in’

Vermoeidheid, concentratieproblemen, geheugenproblemen, pijn: het zijn geen klachten die makkelijk te vatten zijn voor een bedrijfsarts of verzekeringsarts. Keuringen bij re-integratie en arbeidsongeschiktheid stemmen dan ook lang niet altijd overeen met de ervaringen van patiënten zelf. Dankzij het project ‘Kennis en kracht: samen op weg naar een betere keuringspraktijk’ (2009-2012) zijn er nu stappen gezet om patiënten, bedrijfsartsen en verzekeringsartsen dichter bij elkaar te brengen.

20

Keuring

waardevol geweest. Waar kijken zij

naar, wat vinden zij belangrijk? En

hoe kunnen wij als patiëntenvereni-

gingen die inzichten vervolgens ge-

bruiken om zieke werknemers beter

te ondersteunen?’

Artsen geven aan dat ze behoefte

hebben aan een duidelijk verhaal van

de zieke werknemer: wat zijn jouw

klachten, wat kun je op een dag doen

en wat heb je nodig om je werk goed

te kunnen uitoefenen? De Meijer:

‘Veel mensen proberen zo veel moge-

lijk te vertellen in een gesprek, vanuit

de gedachte dat de boodschap dan

vanzelf wel wordt opgepikt. Maar dat

kan averechts werken: hoe meer je

vertelt, hoe groter het risico is op mis-

communicatie. Puntsgewijs duidelijk

benoemen wat je mogelijkheden en

onmogelijkheden zijn, werkt beter.’

Behalve op de inhoud van het gesprek

baseren verzekeringsartsen hun be-

oordeling op het re-integratiedossier

dat de werkgever tijdens de periode

van ziekteverzuim bijgehouden heeft.

Van Eden: ‘In dat dossier staat wat je

hebt geprobeerd voor de re-integratie,

wat werkte en wat niet. Hoe beter het

re-integratiedossier is opgebouwd,

hoe beter een verzekeringsarts die

informatie kan gebruiken om je ar-

beidsongeschiktheid te beoordelen.

Daarom moet je er van het begin af

aan op toezien dat het goed gebeurt.’

Dat dit best veel vergt van een zieke

werknemer beseffen Van Eden en De

Meijer goed. Van Eden: ‘De procedu-

res bij ziekteverzuim en arbeidsonge-

schiktheid zijn voor leken nauwelijks

te overzien. Daarom is het goed om

tijdig ondersteuning te zoeken.’ Als

aanvulling op het advies- en meldpunt

zijn de Steungroep ME en Arbeidson-

geschiktheid en de Whiplash Stichting

een logboek aan het samenstellen

met vragenlijsten en invulschema’s.

Het logboek moet een handvat bieden

tijdens de gehele periode van ziekte-

verzuim en arbeidsongeschiktheid.

Ook zijn er voorlichtingsbrochures

ontwikkeld om mensen te ondersteu-

nen, met veel tips uit de praktijk. De

brochure ‘Werk en inkomen bij ziekte’

biedt een schat aan informatie en ad-

viezen voor de periode vanaf de eerste

ziekmelding tot en met een eventuele

WIA-aanvraag.

Hoewel het project Kennis en Kracht

officieel is afgerond, blijft het advies-

en meldpunt bestaan en komt het

straks, samen met het logboek, waar-

schijnlijk ook beschikbaar voor andere

patiëntengroepen. De Meijer: ‘Dank-

zij Kennis en Kracht hebben we veel

nieuwe inzichten gekregen hoe we

zieke werknemers nog beter kunnen

ondersteunen in het contact met de

bedrijfsarts of verzekeringsarts. Bo-

vendien hebben we meer zicht ge-

kregen op het werk van bedrijfs-

en verzekeringsartsen en wat zij

nodig hebben om hun werk goed te

kunnen doen.’

Karlijn de Winter

Heeft u vragen over ziekteverzuim,

re-integratie en arbeidsongeschikt-

heid? Neem contact op met het

advies- en meldpunt via 050 549

29 06 of kijk op www.whiplashstich-

ting.nl onder ‘activiteiten’ bij het

‘advies- en meldpunt’. Op de web-

site kunt u ook brochures bestellen.


Tips keuring

Tips in de voorbereiding van de (her)keuring

1. Informeer u van tevoren goed. De ervaring leert dat een grondige voorberei-

ding kan bijdragen aan een betere uitkomst.

Wacht hiermee niet tot het laatst, want het

kost tijd om voor uzelf alles op een rijtje te

zetten en bijvoorbeeld de nodige medische

gegevens op te vragen. Lees de brochure

‘Handleiding voor de keuring’. Stel u ook

goed op de hoogte van het verzekeringsge-

neeskundig protocol ‘Whiplash Associated

Disorders I/II’.

2. Zoek hulp en ondersteuning. Vraag iemand mee naar de gesprekken met

de verzekeringsarts en de arbeidsdeskundige.

Vraag deze persoon ook u te helpen bij de

voorbereiding van deze gesprekken.

3. Zorg voor een goed inzicht in uw eigen situatie.

Zet uw eigen medische gegevens op een

rij. Vraag deze gegevens zo nodig op bij uw

arts(en) en bedenk welke informatie van uw

huisarts of specialist van belang kan zijn voor

uw keuring. Zorg dat u een duidelijk inzicht

heeft in uw beperkingen en uw mogelijkheden

om te functioneren. Bedenk welke aanpas-

singen nodig zijn, hoeveel uur u maximaal

per dag en per week zou kunnen werken en

hoeveel rust u nodig heeft.

4. Houd er rekening mee dat de verzekerings-arts ook zal nagaan of u in zijn ogen wel de juiste behandeling(en) heeft gevolgd.

Verzamel alle gegevens over de door u

gevolgde behandelingen. Zorg dat u op de

hoogte bent van wat er in het verzekerings-

geneeskundig protocol staat over de behan-

deling van uw ziekte. Ga na of u alle behan-

delingen waaraan de verzekeringsarts waarde

zou kunnen hechten heeft gevolgd, of dat er

misschien nog een behandeling is waarmee

u wilt beginnen. Heeft u bewust gekozen voor

of tegen een bepaalde behandeling, zet dan

de argumenten in uw specifieke geval (en die

van bijvoorbeeld uw huisarts) goed op een rij.

Bedenk dat veel verzekeringsartsen alterna-

tieve behandelingen negatief waarderen.

5. Denk na over uw opstelling tijdens het gesprek met de verzekeringsarts.

Houd er rekening mee dat de verzekerings-

arts de wet moet uitvoeren en er dus niet in

de eerste plaats is om u te helpen. Maar doe

ook niet onnodig wantrouwend. Stel u tot doel

dat de verzekeringsarts uw klachten en be-

perkingen erkent. Informeer de verzekerings-

arts zo goed mogelijk. Ga geen discussie aan

over erkenning van uw ziekte. Doe u niet

beter voor dan u bent, neem geen slachtoffer-

rol aan, klaag niet maar leg uit.

Meer tips en een uitgebreidere toelichting vindt u op www.whiplashstichting.nl. Daar kunt u ook lezen over de tien eerste tips bij langdurige ziekte en werk!

Vraag advies en meld uw ervaringen bij het advies- en meldpunt ziekteverzuim en

arbeidsongeschiktheid: T (050) 549 29 06.

22

Whiplashpatiënten ervaren vaak dat ze van alles moeten opgeven als gevolg van hun whiplash. Dit is het verhaal van Sascha, die dacht dat haar grote passie – paardrijden – niet te combineren was met haar whiplashklachten. Dat bleek echter wel degelijk mogelijk!

Sas

cha

op C

ara

(foto

: RR

van

den

Brin

k)


‘Ruim tien jaar geleden werd ik van

achteren aangereden in mijn auto. Na

een aanvankelijk goed herstel trad er

na verloop van tijd een verergering

op van mijn whiplashklachten. Tegen-

woordig heb ik nog steeds last van

zware hoofd- en nekpijn aanvallen,

(milde) concentratie- en evenwichts-

stoornissen en minder energie. Ik slik

de nodige medicijnen om met name

de pijnklachten de baas te kunnen.’

‘Paarden zijn mijn grote passie. Al

sinds mijn jeugd zit ik op paardrij-

les en vind ik alles wat met paarden

te maken heeft helemaal geweldig.

Dressuur, springen, mennen, voltige,

freestyle en buitenrijden in binnen- en

buitenland, ik heb het allemaal ge-

daan. Maar sinds het ongeluk was

niets daarvan meer vanzelfsprekend.’

‘Ik verzorgde nog een tijd lang twee

dagen per week het paard van ie-

mand anders. Met het dressuurrijden

gingen mijn schouders vastzitten,

hoeven uitkrabben was vaak te zwaar

en op slechte dagen lukte het me niet

eens om het zadel op te tillen. Rijden

deed ik op het laatst bijna niet meer.

Gelukkig hadden mijn verzorgpaard

en ik beiden veel plezier in het ‘grond-

werk’, dat we op een cursus freestyle

bij Emiel Voest hadden geleerd. Uit-

eindelijk moest ik toch met mijn ver-

zorgpaard stoppen.’

‘Via revalidatiecentrum de Hoogstraat

kwam ik terecht bij manege Lis Hartel

te Doorn. Een manege speciaal voor

mensen met een beperking. Hier ging

een wereld voor me open. Dacht ik

vroeger altijd dat een ‘gehandicap-

tenmanege’ alleen bedoeld was voor

mensen in een rolstoel, niets bleek

minder waar! Ook mensen met chro-

nische pijn- of vermoeidheidsklachten

kunnen hier terecht.’

‘We maken hier buitenritten, maar

doen ook dressuurlessen. Deze rit-

ten en lessen worden ‘op maat’ ge-

geven. De groepen zijn klein (erg fijn

als je concentratie verstoord is!) en

de instructeurs stellen zich in op jouw

beperking en belasting niveau. Als

draven te zwaar is, dan maken we er

gewoon een staples van. De lesduur

is aangepast, je hoeft niet perse een

vol uur te lessen zoals op een regu-

liere manege. De instructeurs hebben

allen een speciale opleiding gevolgd

en zullen hun ruiters niet snel ‘over-

vragen’. Natuurlijk moet je zelf ook

goed aangeven wat je aankan.’

‘De paarden zijn speciaal geselec-

teerd op hun kalme en betrouwbare

karakter. Wat niet wil zeggen dat het

om saaie, slome knollen gaat! Zo rijd

ik tegenwoordig op mijn vaste rijpaard

Cara, een geweldige merrie van 7 jaar

oud, die me in de dressuur volop uit-

daging biedt.’

‘Maar ook op ander vlak zijn er aan-

passingen. Zo heeft Lis Hartel een

opstapperron en een opstapkruk, zo-

dat je niet in je schouders hoeft te

‘hangen’ bij het opstijgen. De paarden

worden in principe voor je geborsteld

en opgezadeld, maar als je dit zelf

wilt doen dan mag dat ook. Net of je

lichaam en je energie het die dag toe-

laten. Ook hier weer maatwerk dus.’

‘Tot slot nog een tip waar ik zelf veel

aan heb gehad: doe een niergordel

om bij het rijden, zoals motorrijders

die ook gebruiken. Dit steunt mijn

midden- en onderrug en helpt me mijn

houding te verbeteren.’

Ben je ruiter én whiplashpatiënt en

ben je enthousiast geworden? Of kun

je het nog niet, maar wil je wel graag

leren paardrijden? Ook dat kan!

Wil je meer weten over de mogelijkhe-

den en aangepaste maneges bij jou in

de buurt, kijk dan op de website van de

Federatie Paardrijden Gehandicapten:

www.verenigingfpg.nl.

Of neem contact op met manege Lis

Hartel in Doorn: 0343-52 18 07, of kijk

op www.lishartel.nl.

Sascha Smaal

Persoonlijk

Paardrijden met een whiplash… het kan!

24

Nieuws

Waarom hebben violisten last van onverklaarbare symp-

tomen zoals stijfheid en tintelingen en hebben whiplash-

patiënten aanhoudende klachten zoals hoofd- en nekpijn?

Liesbeth Daenen (Universiteit Antwerpen) onderzocht het

voor haar doctoraatsscriptie en kwam tot de conclusie dat

een bewegingsconflict in de hersenen de mogelijke oor-

zaak is voor chronische pijn. Bewegingen worden gepland

en gestuurd vanuit de hersenen. Informatie vanuit ogen,

evenwichtsorgaan, spieren, huid en gewrichten informeren

de hersenen continu over de lopende bewegingen. Tegelij-

kertijd wordt deze informatie vergeleken met het “beweeg-

programma”, datgene wat de hersenen voorspeld hadden

te doen. Op basis van deze vergelijking zal, indien nodig,

het beweegprogramma worden aangepast. Meestal ver-

loopt dit proces automatisch en ongemerkt, maar wanneer

er een conflict ontstaat tussen datgene wat de hersenen

hadden voorspeld en datgene wat werkelijk werd uitge-

voerd, ervaren we pijn en andere symptomen als gevolg.

‘Je kan het vergelijken met wagen- of reisziekte. Die ont-

staat als gevolg van een conflict tussen ogen en even-

wichtsorgaan’, legt Daenen uit. ‘Stel: je leest een boek in

een rijdende auto. Het evenwichtsorgaan zal beweging

registreren terwijl de ogen, gefixeerd op het boek, die be-

weging niet zullen waarnemen. Als gevolg van dit verschil

kunnen de hersenen in verwarring geraken en waarschu-

wingssignalen uitsturen waardoor je misselijk of duizelig

zal worden, buik- of hoofdpijn zal krijgen of plots zal be-

ginnen zweten. Op dezelfde manier veronderstelt men dat

een conflict tussen lopende en voorspelde beweging kan

leiden tot pijn en andere symptomen.’

Conflict in de hersenen hindert muzikanten Veel violisten klagen over onverklaarbare symptomen zo-

als stijfheid, tintelingen en krampen aan schouder, nek en

bovenste ledematen. Die klachten zijn niet alleen onaange-

naam maar kunnen de professionele carrière van de musi-

cus ook sterk belemmeren. Uit de studie van Daenen blijkt

dat violisten met vage klachten ter hoogte van de armen

en de wervelkolom een toename van de bestaande symp-

tomen ervoeren tijdens het uitvoeren van een taak waarin

een bewegingsconflict werd uitgelokt. Dit toont aan dat deze

violisten een verhoogde gevoeligheid hebben voor een uit-

gelokt bewegingsconflict en suggereert dat een bewegings-

conflict ter hoogte van de hersenen invloed kan hebben op

het ontstaan en onderhouden van klachten bij violisten.

Whiplashtrauma Bijna de helft van de mensen ontwikkelt na een whiplash-

trauma aanhoudende klachten zoals hoofd en nekpijn, dui-

zeligheid, concentratie- en slaapstoornissen en vermoeid-

Kortsluiting in de hersenen veroorzaakt chronische pijn


Aanmeldingsprocedure vernieuwde hersenbokaal gestart

De Hersenstichting stelt een prijs van € 35.000 beschikbaar

voor een project dat direct ten goede komt aan mensen

met een hersenaandoening. Hun kwaliteit van leven moet

ermee verbeteren. En het project moet binnen twee jaar

af te ronden zijn. Vanaf 5 maart kunnen projecten worden

ingediend. De indientermijn sluit op 26 april a.s.

De Hersenbokaal van € 35.000 werd in 2011 en 2012 uit-

gereikt onder de naam Kwaliteitsprijs aan werkgevers die

zich extra inspanden om mensen met een hersenaandoen-

ing in dienst te houden. Dit project is afgerond.

Alle informatie over de aanmelding vindt u op de site van

de Hersenstichting onder ‘Hersenbokaal gaat verder’. De

jury zal drie projecten nomineren. In september komt op

www.hersenstichting.nl van elk genomineerd project een

filmpje te staan. Het publiek kan via een poll stemmen op

het favoriete project. De winnaar zal bepaald worden door

zowel de jury als het publiek.

Voor werkgevers die meer willen weten over mensen met

hersenletsel heeft de Hersenstichting sinds kort de website

www.werkenmethersenletsel.nl.

Voor meer info: Marcel Vergeer, tel 06-30995354. Bij geen

gehoor 070-3604816.

Nieuws

heid. Uit het onderzoek van Daenen blijkt dat de verwerking

van bewegingen ter hoogte van de hersenen anders ver-

loopt bij patiënten met whiplashklachten. Een uitgelokt be-

wegingsconflict, door verstoring van de visuele input, leidt

bij patiënten met een whiplash tot een toename van pijn en

andere bestaande symptomen. Deze patiënten blijken erg

afhankelijk te zijn van visuele input om de hersenen gerust

te stellen over de lopende bewegingen. De resultaten tonen

aan dat een bewegingsconflict al optreedt in de acute fase

na een whiplashtrauma en mogelijk blijft bestaan bij de pati-

enten die chronische whiplash klachten krijgen.

Verder toont het doctoraatsonderzoek aan dat de mecha-

nismen die zorgen voor de demping van pijn niet meer

goed functioneren bij een deel van de patiënten met whip-

lashklachten. Daar waar er bij gezonde personen een goed

evenwicht is tussen de pijndempende en pijnversterkende

mechanismen, blijkt dit niet meer het geval te zijn bij een

subgroep van de patiënten met whiplash klachten.

Betere behandeling ‘Dit onderzoek biedt een aanzet tot een betere preven-

tie en meer gerichte behandeling van de symptomen bij

violisten’, besluit Daenen. ’Verder leveren de bevindingen

nieuwe inzichten in de ontrafeling van het complexe klini-

sche beeld van whiplash. Therapeutische interventies die

rekening houden met de gewijzigde informatieverwerking

ter hoogte van de hersenen zijn aanbevolen. Tenslotte kun-

nen behandelingen die zich richten op het verbeteren van

de visuele input in combinatie met strategieën die focussen

op het herstel van het evenwicht tussen pijndempende en

pijnversterkende mechanismen leiden tot een verbeterde

gezondheidstoestand bij whiplashpatiënten.’

Meer weten? Liesbeth Daenen (Universiteit Antwerpen):

[email protected]

26

Op 25 mei a.s. wordt een bijeenkomst gehouden hoe complementaire zorg kan helpen om pijn te verlichten. Deze

bijeenkomst duurt van 12.30-16.30 uur en vindt plaats in het Aristo zalencomplex, Brennerbaan 150, 3524 BN Utrecht.

De kosten bedragen € 9,- voor leden en vaste donateurs van de:

Whiplash Stichting Nederland,

Fibromyalgie Patiënten Vereniging,

ME/CVS-Stichting Nederland,

Stichting Pijn-Hoop.

Programma:12.30 uur Registratie en Ontvangst met koffie en thee;

13.00 uur Aanvang bijeenkomst; huishoudelijke mededelingen;

13.15 uur Eerste ronde presentaties, met keuze uit:

1. Presentatie over Acupunctuur door mw. I. van den Berg, werkzaam bij het Erasmus Medisch Centrum

2. Presentatie over Homeopathie door een homeopathisch arts van het Homeopatisch Artsencentrum Utrecht

3. Paul van Meerendonk over de orthomoleculaire geneeskunde

4. Presentatie over Osteopathie

14.15 uur Pauze met koffie en thee; informatiemarkt;

15.00 uur Vervolg bijeenkomst; tweede ronde presentaties. (Voor keuzemogelijkheden, zie hierboven);

16.00 uur Plenaire afsluiting van de bijeenkomst met gelegenheid vragen te stellen en de evaluatieformulieren

in te vullen.

16.30 uur Eind van de bijeenkomst.

Inschrijving: Als u deel wil nemen kunt u € 9,- per persoon overmaken naar bankrekening 43.71.31.815 ten name van

Whiplash Stichting Nederland te Bunnik, onder vermelding van ‘25 mei’ en uw naam en woonplaats. Wilt u eerst nog

informatie, dan kunt u terecht bij de Whiplash Stichting Nederland: 030-6565000.

Locatie: Aristo zalencomplex, Brennerbaan 150, 3524 BN Utrecht.

Bereikbaarheid: met de trein: uitstappen in station Utrecht-Lunetten, op korte loopafstand is het complex (kijk ook op

www.aristo.nl, locatie Utrecht voor een routebeschrijving). Met de auto: gratis parkeren op openbare parkeerplaatsen

in de omgeving.

Agenda

Complementaire zorg en pijn:Voorlichtingsmiddag van de samenwerkende patiëntenorganisaties


Altijd al interesse gehad in een vrijwilligersbaan waarin je

iets kunt betekenen voor anderen? De Whiplash Stichting

Nederland biedt meerdere vacatures aan. Heb je direct of

indirect ervaring met whiplash? Als vrijwilliger ben je bij ons

van harte welkom! De WSN naast een onkostenvergoeding

een prettige en inspirerende werkomgeving aan met en-

thousiaste vrijwilligers.

De volgende functies op vrijwillige basis staan open:

Contactpersoon

Assistent-vrijwilligerscoordinator

Secretaris voor het bestuur

Hoofdredacteur Whiplash Magazine

Beeldredacteur Whiplash Magazine

Redactielid Whiplash Magazine

Samensteller interne nieuwsbrief en

beheer vrijwilligersplein (website)

Secretaris ter ondersteuning van werkgroepen

Fondsenwerver

Webredactie

WSN-belteam

Aanmelden of meer weten? Dan kan je contact opnemen met Karin van der Maas:

[email protected] of 030-6565000.

Prikbord

Vrijwilligers zeer welkom!


Veel whiplashpatiënten ervaren warmtebronnen

als een tijdelijke pijnverlichting. Sauna is zo’n

warmtebron die pijn en stress even doet vergeten.

Helaas is het niet voor iedereen mogelijk de soms

wel dure sauna-entree te betalen.

Misschien helpt deze tip: Ik zoek op marktplaats de

aangeboden saunakaarten op. Vaak worden deze

kaarten via postcodeloterij of bank/giroloterij als

prijs uitgedeeld. Met een beetje geluk kunt u zo’n

entreebewijs voor een prikkie op de kop tikken.

Misschien was het u al opgevallen, de kleurige lijnen

op de paginaranden. Aan de kleur kunt u snel zien

over welk onderwerp het artikel op de pagina gaat.

Medisch en zorg

Werk en inkomen

Letselschade

Leven en welzijn

Diensten van WSN

Voor een prikkienaar de sauna?

Handige kleurcodes

LetselschadehelpdeskElke donderdagmiddag van 15.00-17.00 uur

Voor een deskundig en vrijblijvend advies over uw letselschadetraject kunt u als lid van de Whiplash Stichting bellen met de letselschadehelpdesk

van de Whiplash Stichting en de ASP. Advocaten van de ASP, die alleen voor slachtoffers werken, zijn wekelijks 2 uur bereikbaar om met u mee te

denken over de zaken waar u tegenaan loopt in het toch vaak complexe letselschadetraject. Via T. 030-6565000, menukeuze 2, kunt u medewerkers

van de WSN vragen om het telefoonnummer van de ASP-advocaat die bereikbaar is op donderdagmiddag van 15.00-17.00 uur.

Het spreekuur wordt mogelijk gemaakt door de onderstaande advocaten en hun kantoren die daarvoor hun tijd en expertise inzetten:

advertenties

Tim BuetersVijverlaan 21A

6602 CK Wijchen

024-6487240

Arjan RittersmaHummeloseweg 6

6998 AD Laag-Keppel

085-2733350

Leon HanssenJulianalaan 1

4819 AB Breda

076-5253535

Rob VermeerenWillemstraat 6

4811 AK Breda

076-5302535

Ted GersjesBilderdijklaan 13

5611 NG Eindhoven

040-2129245

Jose RenshoffBredaseweg 161

4872 LA Etten-Leur

076-5022080

Gabriella BigeCronjestraat 8

6814 AH Arnhem

026-4450088

Gerard LindersNieuweweg 8

6301 ET Valkenburg a/d Geul

043-6014217

Arthur van DokPatersstraat 15-17

5801 AT Venray

0478-556677

Helene van HoutBoomberglaan 12

1217 RR Hilversum

035-6218673

Cornelis Visser en Steef TopPrinsengracht 1103

1017 JJ Amsterdam

020-6164252

Linda BoschAchterom 102

1621 KW Hoorn

0229-295477

Jolanda van der WindenEcholaan 6a

1399 GT Muiderberg

0294-262710

Corine JeekelSchrevenweg 5

8024 HB Zwolle

038-8504171

John RothStadsring 189

3817 BA Amersfoort

033-4613048

Frans JanseKapteijnstraat 19

3771 CA Barneveld

0342-425642

Joost BruinsmaVredehofstraat 15

3761 AH Soest

035-6015080

Herman ZandijkWilhelminapark 30 A

3581 NH Utrecht

030-2380799

Maya SpetterZandbergenlaan 10

3817 GN Amersfoort

033-2100112

Peter RuijzendaalBergweg 25 A

3701 JJ Zeist

030-6939001

Coen de KoningMontaubanstraat 2B

3701 HP Zeist

030-6980690

Monique Snijder Europalaan 16

2408 BG Alphen aan den Rijn

0172-447070

Arnoud FuchsJan van Nassaustraat 55

2596 BP ’s-Gravenhage

070-3141900

Ton EskesVijverweg 10

3312 AT Dordrecht

078-6328500

Thomas van DijkBredewater 6

2715 CA Zoetermeer

079-3239558

Jaap KeereweerHoutsingel 77

2719 EA Zoetermeer

079-3420250

Visser csAdvocatenkantoor

Advocaten voor Slachtoffers van Personenschade

Hoe

mac

aron

i in

Indo

nesi

ë te

rech

t is

geko

men

zal

voo

r

mij

altij

d w

el e

en ra

adse

l blijv

en.Ik

cite

er J

eff K

easb

erry

die,

frap

pant

gen

oeg,

op

zijn

blo

g ze

gt ‘E

r wor

dt g

ehee

l

voor

bij g

egaa

n aa

n de

uni

eke

gere

chte

n di

e zi

jn o

ntst

aan

in d

e tij

d va

n ko

loni

aal I

ndon

esie

. Ech

ter d

ie z

ijn d

oor v

eel

men

sen

niet

(h)e

rken

d en

gem

aksh

alve

wor

den

die

onde

r

de n

oem

er In

done

sisc

h ge

plaa

tst.

Om

die

ger

echt

en e

n

stro

min

g te

ben

oem

en v

ind

ik d

at d

e la

bel ‘

Indi

sche

keu

-

ken’

goe

d pa

st. T

ot d

eze

Indi

sche

keu

ken

echt

er, b

ehor

en

bove

ndie

n ni

et a

lleen

een

gro

te h

oeve

elhe

id in

heem

se

gere

chte

n (a

fkom

stig

van

de

vers

chille

nde

eila

nden

in

Indo

nesi

ë), m

aar o

ok N

eder

land

se g

erec

hten

en

een

keur

aan

gere

chte

n di

e ee

n Eu

rope

se o

f Azi

atis

che

basi

s he

b-

ben

en in

de

loop

der

tijd

ver

rijkt

en/

of v

eran

derd

zijn

. Dit

door

het

ver

men

gen

van

inhe

emse

of b

uite

nlan

dse

ingr

e-

diën

ten

en k

ookt

echn

ieke

n. W

at b

egon

als

een

zoe

ktoc

ht

naar

de

smaa

k va

n th

uis

door

de

eers

te N

eder

land

se

hand

elar

en d

ie d

aar i

n he

t ver

re Z

uido

ost-A

zië

ging

en

won

en s

inds

de

17e

eeuw

, ont

wik

keld

e zi

ch u

itein

delijk

tot e

en v

an d

e ee

rste

men

gkeu

kens

ter w

erel

d.’

(ww

w.ke

asbe

rry.c

om)

Dat

gee

ft de

leze

r al e

en a

ardi

ge z

et in

de

goed

e ric

htin

g.

Keas

berry

noe

mt h

et e

en ‘f

usio

n ke

uken

’, en

term

die

mij

wel

aan

spre

ekt.

Hoe

dan

ook

: dit

rece

pt is

hee

rlijk

en

onge

woo

n si

mpe

l

te b

erei

den.

Zov

eel s

taat

dan

wèl

wee

r vas

t. H

et re

cept

heb

ik o

oit g

ekre

gen

van

een

Indo

nesi

sche

mev

rouw

; aan

haar

orig

ine

heb

ik n

ooit

getw

ijfel

d. D

us v

ond

ik h

et e

en

plau

sibe

l ger

echt

.Via

de

zoek

mac

hine

s op

inte

rnet

kom

je

dit g

erec

ht o

verig

ens

in v

ele

varia

nten

tege

n en

het

hee

t

over

al In

disc

he M

acar

oni.

Indi

sch

e M

acar

oni

Kok

en m

et W

hip

pies

In

disc

he

Mac

aron

i

Ber

eidi

ng v

raag

t min

imal

e in

span

ning

Boodsch

appenlijstje

Indisch

e Macaron

i

Boodschappenlijstje:

½ pak naturel m

acaroni

bouillonblokje (rund) 1½

ons geraspte oude kaas

1½ ons ham

blokjes

scheutje volle melk (2/3 lim

onadeglas)

2 eieren zw

arte peper, zout, Aromat, nootm

uskaat en suiker

roomboter

paneermeel

suiker m

ilde chilisaus

atjar (gewoon uit een potje)

© 2012 H

enk Brejaart, Koken in eigen Tijd

De m

acaroni (doe eens gek en neem gew

oon een half

pak) kook je volgens de aanwijzingen, m

aar mèt een

runderbouillonblokje erbij, net niet helemaal gaar. G

iet ze

af in een vergiet en spoel met koud strom

end water. Zet

ze daarna apart en laat de macaroni uitlekken; af en toe

schud je het vergiet even om.

In een (beslag)kom m

eng je 1½-2 ons oude kaas en

1½-2 ons ham

blokjes of reepjes. Hierbij gaan 2 geklopte

eieren, en je mengt dit goed.

Dan de kruiden. Zw

arte peper, zout, Aromat, (veel) noot-

muskaat, en w

at suiker. Om

het geheel wat sappiger te

maken en te binden doe je er een scheutje m

elk bij.

Vervolgens gaat de macaroni schep voor schep in de

kom en m

eng je alles heel goed.

Beboter een vuurvaste schaal. Daar gaat de m

acaroni in.

Bovenop komt een laagje paneerm

eel. En op de paneer-

meel verdeel je klontjes boter.

Dit gaat een m

inuut of 30 in de oven op stand 180º (je

ziet dat aan het gebubbel in de schaal en aan de boven-

kant van je gerecht; die moet m

ooi bruin worden, als een

appeltaartje).

Serveren in warm

e ‘taartpunten’ met lekkere chilisaus en

wat atjar. Sim

peler kan het eigenlijk niet.

Bereiding vraagt m

inimale inspanning

De Whiplash Stichting Nederland streeft naar contact, voorlich-ting en ondersteuning ten behoeve van mensen met whiplash.

BeschermheerProf. mr. Pieter van Vollenhoven

Bestuurdhr. L. de Both, dhr. L. Geeraedts, dhr. W. Lorjé, dhr. H. Kalfsterman, mw. I. van den Dobbelsteen-Kegels

Medische Advies RaadDe Medische Advies Raad bestaat uit een huisarts/wetenschapper, chiropractor, anaesthesioloog, neuroloog, anatoom, neuroweten-schapper, stress en re-integratiedeskundige, revalidatiearts, optome-trist, osteopaat, orthopeed, psycholoog en bedrijfsarts.

Uitgifte en oplageHet Whiplash Magazine verschijnt 3 keer per jaar. Dit nummer verschijnt in een oplage van 3.500 exemplaren. ISSN nummer: 1878-898X

RedactieMw. Daniëlle van Eden (hoofdredactie), Mw. José Kocx-Perquin,Mw. Katy van der Sluis, Mw. Ria Pabon (tekst/beeld), Mw. Ilona Jansen, Dhr. Herman Kalfsterman, Dhr. Michiel van Zaane (eindredactie)

RedactieadresPostbus 105, 3980 CC Bunnik, T: 088-6565700E: [email protected]

Opmaak WEES Kreatief, Streefkerk

Technische realisatie PD Graffic Support, Groningen

Ingezonden kopijBijdragen kunnen gezonden worden naar het redactieadres. De redac-tie behoudt zich het recht voor bijdragen te redigeren, in te korten of niet te plaatsen. De verantwoordelijkheid voor de inhoud van externe bijdragen ligt bij de inzenders. Het bestuur van de Whiplash Stichting Nederland draagt geen enkele verantwoording voor op- of aanmerkin-gen en suggesties betreffende behandelingen, medicijnen etc.

Bijdragen voor het volgende nummer moeten uiterlijk 25 juni 2013 in het bezit zijn van de redactie.

© Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen of gekopieerd, zonder schriftelijke toestemming van de Whiplash Stichting Nederland.

* De Whiplash Stichting Nederland is niet aansprakelijk voor even-tuele gevolgen van de producten of diensten die in de advertenties worden aangeboden.

Colofon

Algemene gegevens

Whiplash Stichting Nederland,

Postbus 105, 3980 CC Bunnik

T: 030 - 656 50 00 (maandag t/m donderdag van

10.00 tot 13.00 uur)

F: 030 - 656 52 52, E: [email protected]

I: www.whiplashstichting.nl

Betaalrekening WSN: ABN Amrobank te Bunnik,

rek.nr: 43.71.31.815, BIC: ABNANL2A ,

IBAN: NL82ABNA0437131815

Menukeuze 1: vragen over whiplash

Met vragen over whiplash en een persoonlijk gesprek met

onze contactpersonen, kiest u via het keuzemenu voor ‘optie

1’. Onze contactpersonen zijn zo rechtstreeks bereikbaar

op maandag t/m vrijdag van 11.00 uur tot 12.30 uur. En op

maandag t/m donderdag van 19.00 uur tot 20.30 uur.

Menukeuze 2:

administratieve inlichtingen en helpdesk letselschade

Via keuze 2 komt u in contact met ons kantoor. Daar kunt u

terecht voor administratieve zaken, zoals adreswijzigingen,

bestellingen enzovoorts. Als u geen inhoudelijke

vragen heeft, en u alleen wilt aanmelden voor het

letselschadespreekuur, dan kan dat ook via menukeuze 2.

Onmisbaar: onze contactpersonen en vrijwilligers

Contactpersonen van de Whiplash Stichting Nederland

bieden informatie, advies en een luisterend oor. Dit

doen zij onder meer via de telefonische hulpdienst,

e-mailhulpverlening, informatiebijeenkomsten, trainingen

en lezingen. Een aantal vrijwilligers ondersteunt de WSN in

onder meer administratie, organisatie, belangenbehartiging

en websitebeheer.

Contact

WHIPLASH MAGAZINE | 2013 nummer 1

Advocaten voor Slachtoffers van Personenschade

Op 6 februari 2006 is een convenant gesloten tussen de WSN en ASP. Doel van dit convenant is om de juridische dienstverlening aan

whiplashpatiënten te optimaliseren. Door de ervaringsdeskundigheid van de WSN te combineren met de juridische expertise van de

leden van de ASP kunnen beide organisaties elkaar op een hoger niveau brengen.

Wat doet de ASP advocaat?

De ASP advocaat behartigt de belangen van het slachtoffer in

diens letselschade dossier. Bij deze belangenbehartiging staan

een optimaal resultaat, betrokkenheid, voortvarendheid en

goede communicatie hoog in het vaandel.

De ASP advocaat is specialist op het gebied van letselschade en

beschikt over ruime ervaring. De ASP advocaat treedt in letsel-

schade zaken uitsluitend op voor slachtoffers en behartigt dus

niet (tevens) de belangen van aansprakelijkheidsverzekeraars.

ASP Advocaten voor Slachtoffers van Personenschade

•ASPisdelandelijkeverenigingvangespecialiseerde

letselschade advocaten die uitsluitend voor slachtoffers

optreden

•ASPondersteuntdebelangenvanwhiplashslachtoffers

•ASPbevordertdekwaliteitvanhaarleden

•ASPisdejuridischepartnervandeWhiplashStichting

Nederland

Landelijke dekking

ASP advocaten verdeeld over heel Nederland nemen deel aan

het samenwerkingsconvenant. Dankzij deze landelijke dekking

zullen leden van de WSN in voorkomende gevallen dus altijd

een beroep kunnen doen op een ASP advocaat in de buurt.

Unieke samenwerking

Met het convenant tussen de WSN en ASP is een unieke samen-

werking tot stand gekomen tussen ervaringsdeskundigheid en

betrokken juridische dienstverlening waarvan de resultaten aan

de leden van de WSN ten goede zullen komen.

Contact

Wanneer u als lid contact opneemt met de Whiplash Stichting

Nederland, tel. 030 - 656 50 00 wordt u doorverwezen naar een

ASP advocaat bij u in de buurt.

Voor meer informatie:

www.asp-advocaten.nlPostbus 650, 8901 BL Leeuwarden

[email protected]

advertenties

Whiplash Magazine 1, april 2013

Documents

Transcript of Whiplash Magazine 1, april 2013