Metawerk jaar 3

Visie op onderwijs

Eric Spreeuw: 500640411Hogeschool van AmsterdamHoreca en voeding 2013/2014 DOO DL 3Docent: R. Ruijken13 oktober 2013

InhoudsopgaveInleiding..................................................................................................................................................3

1 De maatschappelijke functie en het doel van onderwijs.....................................................................4

1.1 De maatschappelijke functie van onderwijs.................................................................................4

1.2 Wat is het doel van onderwijs?....................................................................................................4

2 Het schoolvak ´´ Consumptieve technieken´´......................................................................................5

2.1 Coöperatief leren..........................................................................................................................5

2.2 De essentie van het vak................................................................................................................6

2.3 Wat betekent ‘’kookles’’ voor mij als docent?..............................................................................6

3 leren en lesgeven................................................................................................................................7

3.1 Hoe leren leerlingen?...................................................................................................................7

3.2 Lesgeven als docent......................................................................................................................8

4 De docent als opvoeder of kennisoverdrager......................................................................................9

Nawoord...............................................................................................................................................10

Bibliografie...........................................................................................................................................11

Bijlage 1............................................................................................................................................12

Bijlage 2 Directe instructie................................................................................................................12

Reflectie op visiestuk jaar 3 geschreven als LIO student......................................................................14

2

InleidingIn het kader van mijn opleiding 2e graad docent consumptieve technieken is een deelname aan bekwaamheidsproef 2 een vereiste. Hiervoor is het schrijven van een onderwijsvisie noodzakelijk. Ik hoop dat u mijn visie met veel interesse zult lezen.

Het onderwijs en de onderwijsvisie zijn een veelbesproken thema in de media. Iedereen heeft er wel een mening over. Gevolg is dat de vernieuwingen binnen het onderwijs elkaar in rap tempo opvolgen. Maar wie bepaalt nu de visie van onderwijs en wat is mijn rol hierin als docent?

Ik beschrijf mijn visie aan de hand van de volgende aspecten:- De maatschappelijke functie van onderwijs- Het schoolvak- Leren en lesgeven- De docent als opvoeder en kennisoverdrager

Elk hoofdstuk is onderverdeeld in sub paragrafen, waarbij in de eerste alinea’s wordt omschreven hoe het volgens verschillende bronnen is en worden de sub paragrafen afgesloten met mijn mening.

Veel van mijn kennis heb ik opgedaan binnen het onderwijs op het Vaart College waar ik werkzaam ben sinds augustus 2012. Het Vaart College verzorgt onderwijs aan Cluster 4 leerlingen van 12 tot 18 jaar. Daarvoor heb ik in verschillende bakkerijen en restaurants gewerkt waar ik met veel leerlingen heb gewerkt. Met deze kennis en ervaring is mijn visie tot stand gekomen.

3

1 De maatschappelijke functie en het doel van onderwijs

1.1 De maatschappelijke functie van onderwijsEr worden drie groepen met taken beschreven door de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid. De hoofdzaak (primaire taken) ligt op het overbrengen van kennis, vaardigheden en culturele waarden en normen waarmee de leerlingen kunnen deelnemen aan de samenleving en op de arbeidsmarkt uit de voeten kunnen. Er moet ook gezorgd worden voor orde en regelmaat. Dit zijn de economische, sociale en morele eisen (secundaire taken) die gesteld worden door de samenleving om de primaire taken uit te voeren. Daarnaast wordt er verlangd dat de leerlingen een bijdrage leveren aan sociaal gedrag. De leerlingen moeten handelingen en gedragingen (tertiaire zaken) laten zien die in de maatschappij correct en wenselijk zijn. (Onderwijsraad, 2008)

Ik ben van mening dat school telkens meer maatschappelijke functies krijgt toegewezen. School is tenslotte de plek waar de leerling zich moet en kan voorbereiden op zijn/haar toekomst. Doordat ouders geen tijd hebben om hun kinderen voor te bereiden op de samenleving omdat deze beiden werken komt deze taak inderdaad bij school terecht. Ik geef zelf les in het cluster 4 onderwijs en wij krijgen dus de leerlingen met verschillende gedragsproblemen en leerstoornissen. Als de leerling bij ons op school komt gaat hij eerst naar de orientatieklas. In deze klas krijgen nieuwe leerlingen de tijd om te wennen aan de structuur van onze school. Extra aandacht is er voor de schoolregels en het individuele traject van de leerling. In de schoolregels gaan we vooral in op het sociaal wenselijk gedrag. Verder behandelen we, gedurende zes weken, wekelijks een thema. Deze thema’s zijn: voeding en gezondheid, seksualiteit, drugs en alcohol, normen en waarden, financiën en reizen. Ik ben van mening dat dit de zaken zijn die een ouder aan zijn of haar kind moet overbrengen. In deze periode wordt ook de richting bepaald waar de leerling mee verder gaat in de periode die voor hem ligt bij ons op school. Deze periode ligt gemiddeld op de drie maanden waarna hij terug stroomt naar zijn school van herkomst.

1.2 Wat is het doel van onderwijs?

Wij moeten ervoor zorgen dat leerlingen in de toekomst een zo passend mogelijke plek in het onderwijs krijgen. (Rijksoverheid, 2012)Doordat wij ons ook richten op de sociale competentie van de leerlingen hebben wij automatisch een maatschappelijke taak op ons genomen. Persoonlijk vind ik passend onderwijs heel belangrijk, vooral omdat ik mij op mijn werkplek speciaal daar op richt.

Ik ben wel bang dat de aandacht voor de maatschappelijk taken die de school krijgt toegewezen ten koste gaat van het leerproces en van kennis naar vaardigheden. Hiermee bedoel ik de ontwikkeling die de leerling ondergaat bij het krijgen van de vakken: Nederlands, Engels, aardrijkskunde, biologie, enz.

4

2 Het schoolvak ´´ Consumptieve technieken´´

Elke leerling die bij mij in de klas komt wil de horeca in. Zij kiezen deze richting omdat zij als kok, gastheer of gastvrouw willen gaan werken later. Deze jongeren verschillen nogal in leeftijd. De jongste is 14 en komt nu voor het eerst in aanraking met het werken in een keuken. De oudste is 17 en heeft al enige tijd ervaring in de keuken. Deze ervaring kan op school of bij een stageplek zijn opgedaan. Omdat de leerlingen hier gemiddeld drie maanden zitten is het best lastig om theorieles te geven aan de hand van opdrachten uit een werkboek. De onderwerpen hangen af van de gerechten die we tijdens de praktijklessen maken. Daar behandelen we dan een aantal ingrediënten die voorkomen in de voorgerechten, hoofd gerechten en nagerechten. Ook behandelen we bepaalde keukentechnieken, bereidingstechnieken, gezondheid en welzijn en de algemene beroepsvaardigheden.

Het kan dus voorkomen dat er iets behandeld wordt tijdens een theorieles waar een leerling alles van weet omdat deze leerling dit onderwerp al behandeld heeft op zijn vorige school. Deze leerling kan zijn kennis delen met leerlingen die dit nog niet hebben behandeld. Dit kan vaak een begin zijn tot coöperatief leren.

2.1 Coöperatief leren

Wat is coöperatief leren? Coöperatief leren wil zeggen dat je onderwijsleersituatie creëert waarin leerlingen in kleine groepjes op een gestructureerde manier samenwerken aan een leertaak met een gezamenlijk doel. De leerlingen die samenwerken moeten dus letten op hun eigen manier van leren maar ook op het leren van hun groepsgenoten. Leerlingen leren dus met elkaar en leren vooral van elkaar. (Jansen, Forrer, & Kenter, 2004)Deze coöperatieve manier van leren pas ik ook toe in de praktijklessen. In de maatschappij moet je later ook samenwerken op de één of andere manier. Je kunt hier niet om heen.

Typerend voor mijn lessen en het vak dat ik geef is dat er altijd een instructie aan vooraf gaat. Het hoofddoel is natuurlijk een gerecht op tafel krijgen doormiddel van de verschillende bereidingstechnieken die op een examen aan bod kunnen komen. Maar waar mijn leerlingen toch moeite mee hebben is om hun aandacht bij de les te houden en op een respectvolle manier met elkaar om te gaan. De instructie vind ik het belangrijkste gedeelte van de les. Ik houd de instructie kort maar krachtig. (Spreeuw, 2012) Soms geef ik opdracht aan een leerling om de instructie te geven. Op deze manier denk ik dat leerlingen leren om respect te tonen voor een medeleerling.

5

2.2 De essentie van het vak

De essentie van kooklessen is het overbrengen van de snijtechnieken, verhittingstechnieken, materialenkennis en voedingsleer. Bij ons op school werken wij met leerlingen ook aan deze onderwerpen maar omdat de leerlingen een gedragsstoornis of leerstoornis hebben staat respectvol omgaan met elkaar en samenwerken naar een einddoel hoog op mijn verlanglijstje. De kookles ziet er als volgt uit. De leerlingen koken een avondmaaltijd voor alle leerlingen die bij ons op school zitten. Eén van de leerlingen zal bellen naar de leefgroepen waar de jongeren wonen. In dit gesprek wordt uitgelegd wat er gekookt gaat worden en zal er gevraagd worden hoeveel mensen er bij het avondmaal aanwezig zullen zijn. Dit wordt teruggekoppeld naar de rest van groep zodat zij de recepten om kunnen rekenen naar de juiste hoeveelheid personen. De klas wordt in twee groepen verdeeld. Elke groep krijgt een aantal recepturen en overlegt dan met elkaar en de docent wie wat gaat doen en wat er van hem verwacht wordt. Dus de essentie van kooklessen is meer dan koken. Het is namelijk ook een deel van de vereiste 200 uur stage die zij moeten volbrengen om hun diploma te behalen. Dit omdat niet alle leerlingen in staat zijn om buiten de gesloten setting stage te kunnen lopen.

2.3 Wat betekent ‘’kookles’’ voor mij als docent?

Docent zijn is voor mij meer dan alleen lesgeven. Leerlingen moeten breed worden opgeleid. Leerlingen met affiniteit voor het werken in de Horeca kunnen bij ons op school ervaring op doen met onder andere: Brood en Banketbakken, het samenstellen van menu’s, serveertechnieken, kooktechnieken en natuurlijk het bereiden van eten. Daarnaast moet je ook denken aan sociale vaardigheden en meer algemene vorming en kennis. De leerlingen zijn op onze school wel beperkt in het werken met de computer omdat onze leerlingen dan contact kunnen leggen met de buitenwereld. Dit is in verband met hun behandeling niet toegestaan.

Dit alles betekent voor mij dat ik mezelf continue moet blijven ontwikkelen op allerlei gebieden. Daarbij denk ik aan de cursus Equip, Tops en persoonlijk meesterschap. Ik zal ook op de hoogte moeten blijven van de ontwikkelingen in de horeca en onderwijs.

Door deze ontwikkelingen kan ik mijn leerlingen beter aansturen op hun gedrag en begeleiden bij de keuze die zij moeten maken om een vervolgopleiding te kiezen. Sommige leerlingen gaan gelijk de arbeidsmarkt op als zij 18 jaar zijn en hun niveau 1 diploma hebben behaald.

6

3 leren en lesgeven

3.1 Hoe leren leerlingen?

Volgens Dixon (2002) gebruiken we het woord ´leren´ zo vaak dat we het begrip ’leren’ niet meer kunnen definiëren. Als er dan toch iemand is die het begrip kan uitleggen word gelijk een relatie gelegd naar het ‘leren op school’. Dit is het individuele leren of het gedragsmatige leren. Ook wordt leren in verband gebracht met het verwerven van kennisDe meeste leerprocessen of leeractiviteiten hebben betrekking op opnemen, verwerken en gebruiken van en het betekenis geven aan informatie. Bij de begrippen selecteren, integreren en vastleggen wordt niet gelijk gedacht aan leerprocessen of leeractiviteiten terwijl dit ook als belangrijkste processen of activiteiten word bestempeld.

Naar mijn mening smachten leerlingen in het onderwijs naar duidelijkheid. Daarbij is het dus belangrijk om les in les uit duidelijkheid te scheppen. Er moet een duidelijke structuur zitten in het lesgeven. Als hier geen structuur inzit dan kunnen leerlingen onzeker worden, letten niet meer op en gaan meer aandacht aan elkaar geven. Er moet dus een doel zijn. Volgens het Ministerie van Onderwijs is het doel van onderwijs om leerlingen zelfstandigheid en verantwoordelijkheid bij te brengen. De leerling gaat allereerst naar school om te leren en dan gaat het hierbij niet alleen om kennisoverdracht. Maar vooral ook om sociale vaardigheden te ontwikkelen. Om tot leren in staat te zijn moeten leerlingen wel gemotiveerd zijn. Dit kan je deels stimuleren door belonen. Teitler (2011) vertelt in zijn boek dat belonen als doel heeft gewenst gedrag te stimuleren. Zolang je dit stimuleert zal de leerling het gewenste gedrag blijven vertonen. Nu is er een verschil tussen leerlingen. Er zijn leerlingen die van nature gemotiveerd zijn, dit zijn de intrinsiek gemotiveerde leerlingen. Deze leerlingen hebben al genoeg aan sociale beloning. De ander groep leerlingen wordt extra gestimuleerd zodra zij ervan bewust zijn dat er een beloning tegenover staat. Dit heet een beloningsimpuls. Deze leerlingen zijn extrinsiek gemotiveerd.

Het is voor mij vooral duidelijk geworden dat er adaptief onderwijs aangeboden moet worden. Adaptief onderwijs is onderwijs waarbij informatie wordt aangeboden die ook bij de leerling past. (Houtveen & Reezigt, 2000) Het is de bedoeling dat het interesse wordt gewekt van de leerling. Belangrijk is om in elke les of uitleg te refereren naar de belevingswereld van de leerling. De leerling kan zich dan identificeren met de behandelde stof. Volgens Stevens (2002) kan je interesse wekken bij leerlingen doormiddel van drie basisbehoeften van de leerling namelijk relatie, competentie en autonomie (bijlage 1).

Ik heb veel leerlingen die maar een korte periode bij mij in de klas zitten, gemiddeld drie maanden. Het is dan vooral belangrijk om deze leerlingen zo snel mogelijk een veilige leeromgeving aan te bieden.

7

3.2 Lesgeven als docent.

Voor een docent is het handig om te beschikken over de juiste instructievaardigheden zodat hij het leren van de leerlingen zo effectief mogelijk kan maken. Bij instructie geven volgens het directe instructiemodel maakt een docent geen onderscheidt in de verschillen tussen leerlingen in dezelfde klas. (Ebbens & Ettekoven, 2009) De leerlingen kunnen op hun eigen manier en tempo kennis op doen. Wetenschappers Adams en Carnine (2003) hebben een onderzoek gedaan waaruit blijkt dat het directe instructiemodel een juiste manier is van wisselwerking in het onderwijs. Hierbij wordt de gegeven lesstof in kleine stukken gedeeld en aangeboden, daarbuiten wordt er nog ruimte geboden om te oefenen met begeleiding. Volgens het onderzoek van Adams en Carnine (2003) is er een positief effect van directe instructie geven op basisvaardigheden. In bijlage 2 word het directe instructie model beschreven.

Ik ben zelf erg voor adaptief onderwijs omdat dit het meeste aansluit bij de leerling. Het directe instructiemodel past hier erg goed bij. Elke les eindigt met reflecteren naar eigen handelen en doen. De volgende les begin ik met de punten waarop gereflecteerd is in de vorige les, dit zijn vaak verbeterpunten waar we ons op kunnen richten in de nieuwe les. Vervolgens geef ik een kleine instructie en vraag of alles duidelijk is over gekomen. Als er vragen zijn laat ik deze beantwoorden door medeleerlingen alvorens zij zelfstandig gaan werken. Als de leerlingen klaar zijn met de opdracht gaan we reflecteren op het handelen van de leerling. Dit kan zijn op het gedrag dat vertoond werd tijdens de les of het vakinhoudelijke.

Bij het maken van de lessen moet goed gekeken worden naar het niveau van de leerling, daarom zorg ik bij elke opdracht dat er een verschil is in niveau.

8

4 De docent als opvoeder of kennisoverdrager

De Hongaars/Britse socioloog Frank Furedi zegt dat het onderwijs zich voordoet als een geforceerd opvoeder. De school zoals wij deze op dit moment kennen is meer een opleidingscentrum waar we de normen en waarden van onze samenleving overdragen aan onze leerlingen. Het lijkt wel een antikennisoverdracht te worden. De school concentreert zich teveel op het aanleren van emotionele vaardigheden (Salm, 2009)

Een docent in opleiding wordt klaargestoomd zodat hij vakbekwaam en (vak) didactisch erg sterke is. Dit wil dus zeggen dat een docent de stof die hij wil overbrengen naar de leerlingen ontzettend goed moet beheersen en dat hij helemaal goed moet zijn in de wijze waarop hij dat overbrengt. In het onderzoek naar de ideale docent van de Radboud universiteit van Nijmegen (van Gennip & Vrieze, 2008) komt naar voren dat dit samen met de persoonlijkheid van de docent de belangrijkste eigenschappen zijn. Deze eigenschappen zijn helaas niet genoeg voor de docent om het te redden voor de klas. De docent krijgt telkens meer te maken met zorgleerlingen. (Nauta & Giesing, 2011). De docent moet over heel wat competenties beschikken om les te kunnen geven. Hij zal van alles moeten weten. Niet alleen maar over het vak dat hij geeft, maar ook over de verschillende stoornissen waar hij misschien mee te kampen krijgt in het klaslokaal.

Is de opvoedkundige/zorg taak belangrijker geworden voor een docent dan het aanleren van een specifiek vak? Dat is de vraag. Volgens het huidige kabinet wel. Er is in 2012 een nieuwe wet aangenomen waarin staat dat de scholen een zorgplicht krijgen. Dat houdt in dat scholen verantwoordelijk zijn om elk kind een goede onderwijsplek te bieden. De leerlingen kunnen dan extra ondersteuning in de klas verwachten. (Rijksoverheid, 2012)

Als ik kijk naar mijn eigen werkplek zie ik dat de docenten daar allemaal ondersteuning kunnen krijgen van gedragswetenschapper, zorgspecialisten en orthopedagogen als zij vast lopen in het begeleiden van de leerlingen. Vorige week ging ik voor het eerst kijken naar een school voor mijn zoontje, hij is nu 2,5 jaar. In het gesprek met de directeur kwam naar voren dat de school voor 70% een opvoedkundige taak heeft. Daar ben ik best van geschrokken maar helaas wel de realiteit. Ook op deze basisschool is een orthopedagoog, een lees, - en rekenspecialist ter ondersteuning van de docent. Buiten deze opvoedkundige taak is er dus minder tijd voor het over brengen van kennis. Ik ben van mening dat de opvoedkundige taak op een middelbare school wel iets minder is maar dat het toch nog wel om een redelijk percentage gaat. Het accent van vakdocent ligt veel meer op het opvoeden en het ‘’verzorgen’’ van de leerling dan op het vakinhoudelijke overbrengen bij ons op school.

9

Nawoord

Tijdens het schrijven van dit stuk heb ik een breder beeld gekregen van het onderwijs waarin ik werk. Ik ben er achter gekomen dat mijn visie op het onderwijs goed aansluit op het onderwijs dat ik graag wil geven. Daarnaast is bij mij naar voren gekomen om goed op de hoogte te blijven van alle veranderingen die plaats vinden of gaan vinden.

Het visiestuk schrijven heeft mij vooral heel veel moeite en tijd gekost. Dit is grotendeels te wijten aan het feit dat dit de eerste keer is en ik moest opschrijven hoe ik over het onderwijs dacht. Voor mij was het vooral moeilijk om alles te kunnen onderbouwen. Het lastigste vond het stuk over leren en lesgeven als docent. Vooral vreemd als je bedenkt dat je elke dag als docent bezig bent met leren en lesgeven. In het 1,5 jaar dat ik nu op school werkzaam ben heb ik een hoop nieuwe informatie gekregen dat ik nog steeds een plekje probeer te geven.

Na veel gesprekken op school met collega’s en studiegenoten kreeg ik een beter beeld van wat ik moest beschrijven. Door het schrijven van dit visiestuk heb ik veel geleerd over mijzelf en dan vooral mijn mening over mijn manier lesgeven en wat ik belangrijk vind in het onderwijs.

10

BibliografieDixon, N. (2002). The Organizational Learning Cycle. Londen: McGraw-hill.

Ebbens, S., & Ettekoven, S. (2009). Effectief Leren. Houten: Noordhoff Uitgevers Groningen.

Houtveen, A., & Reezigt, G. (2000). succesvol adaptief onderwijs. deventer: Kluwer BV.

Jansen, L., Forrer, M., & Kenter, B. (2004, 12 1). https://webserver.kempel.nl/kennisobjecten/KO%20HdK%20CL/materiaal/Artikelen/cooperatief%20leren%20voor%20alle%20leerlingen.pdf. Opgehaald van www.webserver.kempel.nl: https://webserver.kempel.nl/kennisobjecten/KO%20HdK%20CL/materiaal/Artikelen/cooperatief%20leren%20voor%20alle%20leerlingen.pdf

Nauta, P., & Giesing, M. (2011). Leerlingen met een Specifieke Hulpvraag. Nauta en Giesing.

Onderwijsraad. (2008, december 1). http://www.onderwijsraad.nl/upload/publicaties/262/documenten/onderwijs_en_maatschappelijke_verwachtingen.pdf. Opgehaald van Onderwijsraad: http://www.onderwijsraad.nl/upload/publicaties/262/documenten/onderwijs_en_maatschappelijke_verwachtingen.pdf

Rijksoverheid. (2012). Passend Onderwijs. Opgeroepen op Januari 05, 2012, van Rijksoverheid: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/passend-onderwijs

Salm, H. (2009, maart 9). Scholen moeten gewoon weer onderwijs gaan geven. Trouw, p. 10.

SLO. (2011, december 1). http://www.slo.nl/primair/themas/burgerschap/faq/. Opgehaald van www.slo.nl.

Spreeuw, E. (2012). instructie in het kooklokaal. Sassenheim.

Teitler, p. (2011). lessen in orde. Bussum: uitgeverij coutinho.

van Gennip, H., & Vrieze, G. (2008). Wat is de Ideale Leraar? Nijmegen: Radbout Universiteit Nijmegen.

Bijlage 1

11

Relatie Competentie Autonomie

Interactie Leerlingen persoonlijk ontmoeten

Leerlingen helpen reflecteren

Leerlingen ruimte geven, initiatieven honoreren

Instructie Een instructie geven die veilig is voor leerlingen

Activerend leren centraal stellen in opdrachten

Leerlingen (mede) de taak en/of de vormgeving daarvan laten kiezen

Klassenorganisatie Ontmoetingstijd creëren met leerlingen

Aanpassingen in tijd en ruimte maken voor leerlingen

Met leerlingen plannen wat ze hoe gaan doen

Bijlage 2 Directe instructie volgens S. Ebbens en S. Ettekoven(2009)

Volgens S. Ebbens en S. Ettekoven(2009) bestaat directe instructie ook uit verschillende fases. Deze fasen zullen het effectief leren van leerlingen vorm geven. Voor dit onderzoek zijn vooral les fase 4 en 5 van belang. De directe instructie is in zeven lesfasen te onderscheiden en dat zijn:

Lesfase 0 Ontwerpen van de kern van een les. Vaststellen heldere doelen en betekenisvolle doelen Maken van een taakanalyse Plannen leeractiviteiten

Lesfase 1 aandacht richten op de doelen van de les en aansluiten bij voorkennis. Moet gericht zijn op alle leerlingen Activeert voorkennis Is gericht op de gemeenschappelijke kern van de les Geeft de les kern betekenis

Lesfase 2 informatie geven/uitleg geven. Dit moet kort zijn,10 a 15 minuten, hierna een verwerkingsopdracht en dan een

eventuele uitleg geven Actief luisteren of meedoen stimuleren Richten op de kern Contact met de klas houden bij de verschillende denkstappen Gebruik veel voorbeelden

Lesfase 3 nagaan of de belangrijkste begrippen of vaardigheden zijn overgekomen. Helder krijgen wat de vraag bij leerlingen moet oproepen Je richten op alle leerlingen, geen leerlingen uitsluiten De essentie van de uitleg toetsen, niet alles

Lesfase 4 en 5: instructie geven op zelfwerkzaamheid en het begeleiden daarvan. wat moet er gedaan worden? Op welke manier moet de opdracht gedaan worden? Wat kan je gebruiken als je hulp nodig heb? Hoeveel tijd heb ik? Wat gaat er gebeuren met de uitkomst?

12

Wat moet de leerling doen als je eerder klaar bent?Lesfase 6: afsluiten van de les op de belangrijkste begrippen en vaardigheden

Nagaan wat er behandeld is Ook hier richt je je aandacht op alle leerlingen Herhaal nogmaals de inhoud van de les

Reflectie op visiestuk jaar 3 geschreven als LIO student.

Voor het beoordelen van mijn LIO stage is het de bedoeling dat men reflecteert op het geschreven Visie stuk uit jaar 3. Er staat geschreven dat onderwijs bestaat uit primaire taken(overbrengen van

13

kennis), secundaire taken(orde en regelmaat, economische , sociale en morele eisen) en tertiaire zaken(handelingen en gedragingen laten zien die in de maatschappij correct en wenselijk zijn). Ik ben het wel eens met deze zaken maar bij ons op school en voor sommige leerlingen niet in deze volgorde. Ik merk dat het overbrengen van kennis niet een primaire taak is maar een tertiaire zaak. Dan spreek ik vooral over de leerlingen met bepaalde gedragsproblematiek bij ons op school. Op een regulier school denk ik wel dat het in deze volgorde hoort. Kennis overbrengen is de hoofdzaak.

Het doel van onderwijs blijft in beide gevallen wel hetzelfde, wij moeten ervoor zorgen dat leerlingen in de toekomst een zo passend mogelijke plek in de maatschappij krijgen. Ik ben nog steeds een groot voorstander van coöperatief leren omdat dit het meeste lijkt op de manier hoe de leerlingen zo meteen in de maatschappij te werk zullen gaan.

In het visiestuk wordt gesproken over adaptief onderwijs. Hier blijf ik bij en vind dit nog steeds erg belangrijk. Je moet informatie geven die bij de leerling past, op deze manier houdt je de leerling bij de les en geïnteresseerd. En blijf refereren naar de belevingswereld van de leerling, dat betekend dat de docent zelf dus ook goed moet weten uit wat voor milieu de leerling komt. Een ander voordeel is dat de docent jong van geest blijft.

Opvoeder of kennis overdrager? Ik ben nu van mening dat wij beide zijn, leerlingen moeten als je kijkt naar de tertiaire zaken handelingen en gedragingen laten zien die wij correct en wenselijk vinden. Daarnaast moeten zij ook over bepaalde kennis beschikken om hun plekje in de maatschappij te vinden. Mijn visie is niet heel veel veranderd sinds het schrijven daarvan in januari 2014.

Deze reflectie is geschreven op zondag 17 mei 2015

14