DE

CULT

UURKRANT

VAN D

E KEM

PEN

nr. 30 - MEI 2012www.suIkErkrant.bE

GRATIS MAANDBLAD

GUGGENhEIM aan hEt kEMpEns kanaal

MME ZsaZsalEadIng lady

ondEr dE bloggErs

LoUTfI BELGhMIDI wInt IntErculturElE MEdIa award

koEn pEEtErs“IEdErEEn MoEt In

ZIjn hoofd EEns EEn land adoptErEn.”

trIggErfIngErpublIEkstrEkkEr op twaalfdE EdItIE gladIolEn

30

20

17

4

16

2 - mei 2012

Mensen hebben de vreemdste soorten angsten. Angst voor spinnen, angst voor wespen, angst voor spoken, angst voor kleine ruimtes, angst voor grote ruimtes, angst voor angst. Het bestaat allemaal. Ik heb ooit iemand gekend die van zich-zelf zei dat hij last had van uranofobie. “Angst voor de hemel”, zei hij. Je kon het zien aan zijn manier van bewegen. Hij hing een beetje scheef, keek voort-durend wantrouwend omhoog en hij zou het liefst de hele dag met een helm rondgelopen hebben. Ik ben daar toen artikels over gaan lezen. Bleek dat mijn kameraad zijn angst verkeerd geïnter-preteerd had. Toen ik hem er attent op maakte dat de angst voor de hemel, waar uranofoben aan lijden, een schrik voor het hiernamaals is en niet voor vallende hemellichamen, was hij op slag genezen. We hebben al lang geen contact meer, maar ik beschouw hem nog altijd als een held. Wie een vallende komeet een grote-re bedreiging vindt dan het hiernamaals is van geen kleintje vervaard.Vreemde angsten, je moet er mij niks over leren. Op de unief kende ik een meisje dat schrik had van medeklinkers. Meer be-paald van stemhebbende medeklinkers. Stemhebbendemedeklinkervrees. Als het woord zou bestaan, zou het volgens de Ne-derlandse spellingregels aaneen moeten worden geschreven. Wat dan trouwens weer nefast zou zijn voor sesquipedalofo-ben: mensen die schrik hebben van lange woorden. (Een medaille voor de sadist die er die naam op plakte).Schrik voor stemhebbende medeklinkers had ze. Niks mis met een f, een p, een t of een s, maar te veel v’s, d’s of b’s in één woord en ze vertrouwde het zaakje niet meer. Dat werd me duidelijk toen ik haar voorstelde samen een citytrip te maken. Ik kon voor nog geen 1.000 frank -we spreken nog over een ander tijdperk- twee vliegtickets naar Wroclaw over-nemen van een koppel dat zijn Poolse trip had moeten annuleren. Een koopje. Maar dat de deal niet zou doorgaan, werd me al snel duidelijk.- “Je kan doen wat je wil, maar ik ga niet mee naar Wroclaw. Als jij naar Wroclaw wil, dan ga je maar alleen.”- “Ik snap niet wat jij tegen Wroclaw hebt.”

- “En ik niet waarom jij er per se naartoe wil.”- “Dat heb ik je al uitgelegd. Omwille van de prijs.”- “Dat zegt genoeg: waarom denk je dat ze die tickets zo goedkoop verpatsen? Omdat er anders geen hond naar Wro-claw vliegt! En waarom zou dát zijn, denk je?”- “Da’s flauw. Je bent er nooit geweest. Hoe kan je dan weten dat er niks te zien is?”- “Omdat er te veel v’s in voorkomen.”- “Wablieft?”- “Je hebt me gehoord. Ik ga niet naar steden met meer dan één ‘v’ in de naam.”Ik was even van mijn melk, maar dacht een doorslaggevend argument te hebben om haar alsnog over de streep te trek-ken.- “Wroclaw begint en eindigt met een ‘w’.”- “Fonetisch is dat een ‘v’. Daar gaat het om. Het klinkt niet goed. En met een ‘w’ zou het trouwens al even slecht klinken.”Ik had geen schijn van een kans de zin-loze discussie ooit te winnen. Ik werd cynisch.- “Niet te geloven. Het klinkt niet goed? Staan er zo nóg steden op je lijstje? Of is Wroclaw de enige in zijn categorie?”- “Jij probeert het in het belachelijke te trekken, terwijl je goed genoeg weet wat ik bedoel. Meer zelfs: je weet dat ik gelijk heb. Wroclaw klinkt niet als een prettig vakantieoord. Vraag het aan honderd mensen en ze zullen alle honderd het-zelfde zeggen. Het is omdat jij erover blijft doorbomen dat ik probeer uit te leggen waarom dat zo is. En het ligt aan die v’s.”- “Ik vroeg alleen of er nóg steden zijn zo-als Wroclaw. Dan kunnen we misschien bij wijze van eliminatie nog tot een va-kantiebestemming komen.”- “Oké, jij je zin. Vladivostok. Gaan we ook niet naartoe.”Weer was ze me te snel af. Ik gaf me ge-wonnen. Ik had trouwens al lang geen zin meer om met haar een citytrip te maken.Ik ben nooit in Wroclaw geraakt. Kan-didaat-reisgenoten mogen zich alsnog melden.

Medeklin-kervrees

roEl sEls

Turnhout heeft zopas een ‘nieuw salon’ gekregen. Zo wordt de volledig heraan-gelegde Grote Markt nu genoemd. Te-recht overigens, want dat salon biedt geen plaats meer aan geparkeerde auto’s. Rust en ruimte. Dat zijn de sleu-telwoorden.Die rust en ruimte straalt ook af op Brasserie Tamboerke, die gelegen is aan de noordkant van de markt, die zelfs helemáál autovrij is. Verpozen in het hart van de stad kan je nergens beter dan in ’t Tamboerke. Pal in het centrum en weg van alle drukte. In Turnhout kan dat op de Grote Markt zelf. Niet op zaterdagvoormiddag, na-tuurlijk. Want dan heerst er in ‘t Tam-boerke dezelfde gezellige drukte en be-drijvigheid als op de zaterdagse markt.Liefhebbers van een lekkere hap zitten

in ’t Tamboerke altijd op de juiste plek. Van broodjes en snacks tot driegangen-maaltijden à la carte: het kan allemaal. Regelmatig schrijven de uitbaters nieu-we suggesties op het bord. Kwestie van seizoensgebonden producten optimaal te kunnen gebruiken.Brasserie Tamboerke is in feite een drie-eenheid. Op het eerste zicht valt alleen de ruime en gezellige brasserie -met ter-ras- op. Maar boven de verbruikzaal van de brasserie ligt nog een stijlvol zaaltje dat plaats biedt aan een dertigtal perso-nen. De zaal staat gratis ter beschikking voor wie in alle rust en comfort van een feestje of een receptie wil genieten.Zaal ‘De Royal’ ligt niet boven maar achter de brasserie. De Royal is een au-tonoom feestzaaltje voor groepen vanaf dertig personen. Mede dankzij de eigen toog is de zaal op maat van groepen die een feestje willen bouwen. Parkeren op de Grote Markt is niet meer mogelijk. Maar dat is geen pro-bleem: op de 3 verdiepingen tellende ondergrondse parking aan de Warande, op wandelafstand van de Grote Markt, is er altijd plaats.

Suiker houdt van lekker eten en drinken. Dat we, in samenwerking met onze partner Horeca Vlaanderen, elke maand een Kempense horecazaak in de schijnwerpers zetten, zal dus niemand verbazen. Deze maand stellen wij met gepaste trots aan u voor: Brasserie Tamboerke in Turnhout.

hoRECA TRoEf

Brasserie TamboerkeGrote Markt 7 in TurnhoutAlle dagen open behalve maandagTel: 014 42 37 87www.tamboerke.be

brasserie tamboerke

Suiker - 3

−In uw voorwoord in Amuze, het cultuurblad van de provincie Ant-werpen, haalt u een reeks proble-men aan bij de provinciale musea waarvan je als nieuwbakken gede-puteerde voor cultuur allicht toch wat moedeloos wordt.Toch niet. Ik wilde enkel een aantal samenvallende problemen bij de vier provinciale musea op een rij zetten. Ik zie dit eerder als een kans om ze ook sa-men integraal aan te pakken.

−Voor de duidelijkheid kunnen we de problemen best een voor een eens overlopen. Er is vooreerst de sluiting van het Diamantmuseum, gevestigd aan het Koningin Astrid-plein.Inderdaad. Het staat vast dat het Dia-mantmuseum op die locatie weg moet. We hebben het gebouw niet in eigen-dom maar in erfpacht. De eigenaar -de Zoo- gaat de aanpalende Koningin Elisabethzaal renoveren. Hierdoor is de veiligheid van het museum, zeker op het vlak van diefstal, niet meer gewaar-

borgd. Het museum sluit eind april. Alleen een heel beperkt deel van de collectie kunnen we overbrengen naar het MAS. Er zal een jaar of drie geen Diamantmuseum te bezoeken zijn.

−Dan is er het Zilvermuseum geves-tigd in het Sterckshof aan het Rivie-renhof in Deurne. De permanente collectie gaat ook dicht. Voor het Zilvermuseum hadden we als provincie een masterplan opgesteld. Dat bevatte een stedenbouwkundige vergunning voor een aantal noodza-kelijke aanpassingen om het museum er te kunnen behouden. Maar de stad Antwerpen heeft die vergunning niet goedgekeurd. Als de stad het niet ziet zitten, stoppen we met het masterplan. Het gevolg is dat de permanente ten-toonstelling zal moeten sluiten. Er zul-len in het Sterckshof alleen nog maar kleine tentoonstellingen plaatsvinden. Een concrete sluitingsdatum is er van-daag nog niet. Die is afhankelijk van de renovatiewerken aan het Sterckshof.

−Probleem nummer drie is het Mo-deMuseum, gevestigd in de Nati-onalestraat. Dat kampt volgens u met plaatsgebrek.Het probleem is dat het gebouw waarin het museum gevestigd is, eigendom is van de stad Antwerpen. Het onderhoud van het gebouw laat zeer te wensen over. Toch betalen we hiervoor meer dan 400.000 euro huurkosten per jaar. Dat vinden we te duur. Tevens heb-ben we niet voldoende ruimte om onze permanente collectie te tonen. We zien hier twee mogelijkheden: ofwel vermin-dert de stad Antwerpen de huurkosten en creëert zij ruimte in afspraak met de andere huurders, ofwel moeten we op zoek gaan naar een andere locatie. Maar het museum blijft wel open.

−En dan is er ten slotte nog het Fo-toMuseum aan het Zuid. Ook hier staat plaatsgebrek de ambities van het museum in de weg. Er is inderdaad een gebrek aan ruimte en ook daarvoor moet op termijn een oplossing komen. Maar er is zeker geen intentie om een andere locatie te gaan zoeken voor het museum. Integendeel, we hebben de ambitie om het op die plaats nog uit te breiden met een film-museum.

−Opmerkelijk is dat u op al deze problemen repliceert met de woor-den van Johan Cruijff: “Elk nadeel heb zijn voordeel.”Inderdaad: ik bekijk al deze problemen als een grote opportuniteit. Het geeft

ons de kans om een integraal beleid voor onze musea te gaan uitstippelen. Hoe kunnen we een antwoord bieden op wat het publiek vandaag vraagt of verwacht? We hebben een aantal maanden geleden een stuurgroep op-gericht die globaal gaat bekijken wat we met de musea gaan doen. We kun-nen twee wegen uit. Ofwel zoeken we aparte locaties voor de verschillende musea ofwel gaan we clusteren en ze samen naar één site brengen, bijvoor-beeld op het Zuid waar nu het Foto-Museum is gevestigd. Mogelijk gaan we daar op zoek naar verschillende locaties of gaan we ze allemaal in een groot museumgebouw onderdak bie-den. Maar wat wel van cruciaal belang is -en dat wil ik erg sterk benadrukken- is dat drie van de vier musea een landelijke erkenning hebben. Alleen het Diamant-museum bezit die niet. Die erkenning betekent dat de Vlaamse overheid de musea mee subsidieert. We willen die erkenning onder geen enkel beding in het gedrang brengen. Daarvoor moeten we voldoen aan strikte voorwaarden. Eén ervan is dat elk apart museum zijn eigen identiteit blijft behouden. Ook indien we de musea in één locatie zou-den onderbrengen, moeten ze elk hun eigenheid behouden. Anders gaat dat clusteridee niet door.

−We vermoeden dat ook het prijs-kaartje in heel de discussie een rol gaat spelenWe willen in elk geval van deze gele-genheid gebruikmaken om het beleid van de musea te gaan rationaliseren. Dat betekent concreet dat we een aan-tal taken die we nu voor elk museum apart organiseren, in de toekomst geza-menlijk voor de vier gaan doen. Ik denk dan zeer specifiek aan de bewaking en de beveiliging plus een aantal admi-nistratieve taken. We gaan ook de ver-schillende voorstellen taxeren op hun financiële haalbaarheid. Moeten we nieuwe locaties gaan huren of is kopen voordeliger?

−U stelt ook uitdrukkelijk dat alle taboes van tafel moeten. Welke zijn die taboes dan?Een taboe is bijvoorbeeld dat het Mode-Museum koste wat het kost in de Na-tionalestraat moet blijven omdat daar het hart van de Antwerpse modenatie is gevestigd. Ik stel dat we dat vandaag niet zo absoluut kunnen blijven stellen. Als de stad vindt dat we er moeten blij-ven, zullen zij ermee voor moeten zor-

gen dat dit voor ons mogelijk blijft. Een ander taboe kan zijn dat je automatisch je landelijke erkenning verliest als je naar één gezamenlijke locatie gaat voor de vier musea. Wie zegt dat dit het geval moet zijn? We kunnen clus-terconcepten onderzoeken waarbij elk museum toch zijn eigenheid behoudt. We kijken zeker ook met een financiële bril: waar we kunnen, gaan we samen-werken. Of waar kunnen we besparen zonder kwaliteit te verliezen?

−Hoelang gaat die stuurgroep zijn gang mogen gaan?Met die oefening willen we eind juni al rond zijn. We zitten daarvoor op schema. We gaan aan de deputatie een aantal keuzes voorleggen met de daarbijhorende prijskaartjes. Ik wil voor de vier musea tot een oplijsting komen van de verschillende mogelijk-heden. Onthoud ook dat we de musea zeker alle vier behouden. Een sluiting is niet aan de orde. Het is dan aan de ganse deputatie om te beslissen of we ermee verder gaan of niet. Ik stel dit zo uitdrukkelijk omdat de voorstellen mo-gelijk een dergelijke impact hebben op het toekomstige beleid dat de huidige deputatie vindt dat de beslissingen moeten worden doorgeschoven naar de nieuwe deputatie die in oktober wordt gekozen.

−In de stuurgroep zitten de vier mu-seumdirecteurs. Pleiten die niet au-tomatisch voor een versterking van hun eigen museum?De vier museumdirecteurs, toevallig al-lemaal dames, zijn uit het goede hout gesneden. Ze werken nu al samen en ondervinden dat die samenwerking best wel een versterking is voor het ganse museumlandschap in Antwer-pen. De museums zijn vandaag al zeker geen vier eilandjes meer, integendeel. Ze zoeken ook actief mee naar een nog grotere samenwerking in de toekomst, zoals -ik zei het reeds- op het vlak van beveiliging en bewaking. Het is dus ze-ker niet ‘mijn kind schoon kind’. Ze kij-ken ook naar de andere kinderen.

−Hebt u nog de ambitie om volgen-de keer cultuur onder uw bevoegd-heden te nemen? (lacht). Uiteraard: er staan die man of vrouw heel wat uitdagingen te wach-ten. Dat maakt het spannend en vooral heel boeiend.

−Veel succes!

Tekst: Stijn JanssenFoto: Bart Van der Moeren

HERENTALS - Peter Bellens is sinds november vorig jaar, als opvolger van Ludo Helsen, de kersverse provinciaal gedeputeerde voor cultuur. Maar moeten we in zijn geval niet eerder spreken van ‘gedupeerde’? De arme Herentalsenaar is nog geen halfjaar aan het bewind en hij wordt al geconfronteerd met twee provinciale musea die hun deuren moeten sluiten -het Zilvermuseum en Diamantmuseum- en met twee andere -het ModeMuseum en het FotoMuseum- waarvan de infrastructuur veel te wensen overlaat. Bellens laat het niet aan zijn hart komen. “Elk nadeel heb zijn voordeel, zei ooit een uitstekend voetballer met een slecht taalgevoel”, reageert hij manmoedig.

GEDEPUTEERDE PETER BELLENS: “ Er is geen sprake van het sluiten van musea”

provIncIalE MusEa In nEstEn

4 - mei 2012

BraselNet zoals zovele Marokkanen is mijn vader begin jaren zeventig naar Bel-gië gekomen om er in de Limburgse mijnen te gaan werken. Hij heeft een tijd in Genk gewoond tot familieleden uit Brussel hem konden overhalen om de mijn vaarwel te zeggen en in Brus-sel voor de MIVB te gaan werken. Een paar jaren heeft er als mecanicien ge-werkt maar is dan toch teruggekeerd naar de mijn. Het werk in de mijn mocht dan wel hard zijn, het was goed-betaald en je kon vrij snel op pensioen. Mijn ouders zijn naar Dessel verhuisd op aanraden van andere Marokkanen uit zijn geboortestreek die er al woon-den. In de Desselse wijk Brasel werd een sociale woonwijk gebouwd en mijn vader had zijn zinnen gezet op het ko-pen van een huis. We waren de eerste die er in 1977 zijn gaan wonen. Ik was een jaar eerder geboren in het Heilig Hartziekenhuis in Mol.

KippenvelEerlijk: ik krijg nog altijd kippenvel als ik aan mijn jeugd in de Kempen terug-denk. Ik besefte pas als ik er weg was hoe plezant het er was om te wonen. Ik merk ook dat ik spontaan Kempens begin te praten als ik -zoals nu met jou- mensen uit de Kempen tegenkom. De Kempenaars weten het zelf nog niet maar het zijn heel gastvrije mensen. Ik zat ooit op kot in Brussel met een gast uit Meerhout en een andere kerel uit West-Vlaanderen. Met dieWest-Vlaming was het dag en nacht verschil. Als zijn broer op bezoek kwam, mocht die zelfs niet mee-eten. Als de mensen uit de Kempen kookten, keken ze niet naar een gast meer of minder. Kempenaars delen. Ik heb nog zo een anekdote. Een nonkel van mij kwam helemaal vanuit Marokko op bezoek bij mijn ouders. Hij strandde ’s avonds laat in Retie zonder te weten waar hij was.

Hij belde aan bij wildvreemde mensen en de bewoner is hem gewoon voorge-reden tot aan de wijk waar mijn ouders woonden.

CollegeIn Brasel woonden toen maar drie of vier Marokkaanse gezinnen. Ik kan al hun namen nog zo opnoemen. Al die families waren afkomstig uit dezelfde streek in Marokko. Ongewild zoek je elkaar op. Dat doen alle volkeren als ze in het buitenland gaan wonen. Ook de Belgen: kijk maar naar Benidorm. Vanaf het vijfde studiejaar ben ik naar het Sint-Jan Berchmanscollege gegaan in Mol. Mijn vader besefte dat opleiding belangrijk was. Toen gingen er ook al verhalen rond dat het PMS allochtonen veelal naar technische of beroepsrichtingen doorstuurde. Bewust of onbewust, dat laat ik in het midden. Maar het mes sneed aan twee kanten. Veel Marokkanen vinden dat ze op 18 jaar moeten stoppen met studeren en moeten gaan werken. Hun ouders ken-den studeren niet. Ze zagen hun zonen liever in een overall thuiskomen en maandloon binnenbrengen. Mijn va-der zag vrij snel het belang in van een goede opleiding.

TitanicIk was niet de beste maar ook niet de slechtste leerling. Ik had alleen een gro-te mond maar heb nooit een strafstudie gehad. Op bepaalde scholen zet men de Marokkanen bij elkaar waardoor je gedragsproblemen ontwikkelt. In zo’n groep ga je je automatisch agressiever gedragen. Bij mij heeft dat andersom gewerkt. Ik was de enige Marokkaan op de school. Er zat nog een Turk in hetzelfde jaar met wie ik voortdurend optrok. Pas op: we kwamen in een col-lege terecht en dat was niet altijd mak-kelijk hoor. Je zit als arbeiderszoon in een klas met zoontjes van advocaten en

dokters. Ik had schoenen van Titanic, een flutmerk. Een paar daarvan kostte destijds maar 20 frank. Mijn vader kon zich geen Nikes veroorloven. Ik weet nog goed dat ik een boelie had, een pla-ger. Dat pesten heeft een jaar geduurd tot vrienden van mij eens met hem zijn gaan praten. (lacht). Kijk: ofwel ga je op de vuist ofwel reageer je met je mond. Vechten vonden we flauw. Iedereen kon een gevechtssport leren. Ik wist dat ik verbaal sterk moest staan. Dat ik een antwoord moest klaar hebben als ze riepen: “Zie dat je niet verzuipt in die schoenen”. We hadden onder elkaar een running gag: ‘blokkage’ noemden we dat. We discuteerden met elkaar tot je iemand kon vastzetten met je ar-gumenten. Dat streelde ons eergevoel. Praten was mijn enige wapen. Ik heb onlangs nog een mail gehad van een le-raar van het college die me feliciteerde met mijn prijs. Hij schreef letterlijk in zijn mail: “Het verwondert me eigen-lijk niet dat je het zo ver gebracht hebt, want toen al bruiste je van energie en talent. Wij zijn echt wel fier op je!”

Geen MarokkaanHet klinkt een beetje raar maar voor mijn 18de jaar stond ik er niet bij stil dat ik een Marokkaan was. Snap je? Ik was daar ook niet mee bezig. Je bent een jonge gast. We gingen op stap naar de discotheken en hadden een hiphop-groepje waarmee we optraden. Pas met het ouder worden, stel je je net als ie-dereen existentiële vragen. ‘Wie ben ik? Moeder, van waar kom ik?’ Een tijdje geleden ben ik nog met een groep vrienden van het college gaan eten. We hadden het over 9/11, Al Qaida, de is-lam ... Een van hen zei me: “Ik heb er nooit bij stilgestaan dat je een Marok-kaan bent”. Ik ben er echt wel trots op Marokkaan en moslim te zijn. Maar op-groeien in de Kempen maakt dat je een brede kijk hebt op de wereld. Misschien

MECHELEN - VRT-journalist Loutfi Belghmidi kreeg begin dit jaar voor zijn bijzonder integere documen-taire ‘Tric Siama Mohamed’ (Reis in vrede) een inter-culturele Media Award, een bekroning van het Min-derheidsforum voor de beste interculturele tv, radio of pen. Deze tweedelige docu vertelt het verhaal van de 73-jarige Mohamed Zoubir die in de jaren zestig vanuit Marokko naar België emigreert en op het einde van zijn leven samen met Loutfi Belghmidi te-rugkeert naar plaatsen in zijn geboorteland die bol staan van herinneringen aan een bewogen leven. Loutfi Belghmidi zelf is geboren en opgegroeid in Mol en Dessel. Vandaag woont hij met vrouw en jon-ge dochter in Mechelen. Voor Suiker maakt de Ma-rokkaan uit Dessel -die klatert als een waterval- een bilan op over twee generaties Marokkanen in België. “De generatie van mijn vader voelt zich gerold”, is zijn besluit.

Desselse VRT-journalist wint interculturele Media Award

Suiker - 5

omdat we met zo weinig Marokkanen waren en dat we door die Kempense gastvrijheid geaccepteerd werden. Als ik in Antwerpen was opgegroeid, zou ik een totaal andere persoonlijkheid gehad hebben. Daar ben ik 100 % ze-ker van. In een stad groei je op in een gepolariseerde wereld: zij tegen ons. De Marokkanen tegen de Belgen. De Marokkanen tegen de berbers. Zwart tegen wit. Dat is ook het geval hier in Mechelen. In de Kempen was dat niet: toen liepen we net als iedereen achter de meisjes. Ik ben blij dat ik er ben op-gegroeid. En mijn broer had een liefje uit Olen maar kreeg direct van haar ouders te horen: “Je gaat ze ontvoeren naar Marokko”. Ik ben ook geweigerd geworden in discotheken. Maar het zal je niet verbazen: ik praatte me eruit! Na een reeks argumenten gaf de por-tier gewoon toe.

DiscuterenIk heb eerst aan de VUB voor bio-inge-nieur gestudeerd. Maar mijn interes-ses op dat moment lagen toen al bij de journalistiek en media. Maar die studie was te hoog gegrepen. Ik werkte onder-tussen en dat viel moeilijk te combine-ren. Ik ging ook alleen om met studen-ten uit humane wetenschappen. In die tijd had ik ook een goede kameraad uit Congo, de neef van oppositieleider Eti-enne Tshisekedi. We discuteerden tot een kot in de nacht over politiek. We speelden ook hetzelfde spelletje: ‘blok-kage’. Het was echt haantjesgedrag. Als je een discussie verloren had, ging je de volgende dag nog meer kranten lezen om betere argumenten te heb-ben. Soms zat ik meer in kranten dan in mijn boeken te lezen. Hij heeft me ervan overtuigd in de journalistiek te gaan. Ik heb me ingeschreven voor de opleiding ‘communicatiebeheer’ aan de Erasmushogeschool in Brussel. Ik ben er tijdens mijn opleiding als een van

de weinigen in geslaagd stage te lopen bij de Standaard. Dat was niet evident voor hogeschoolstudenten. Bij die krant recruteerden ze enkel studenten uit de taallicenties. Ik had een aanvraag ingediend maar die was afgewezen. Op een avond zag ik hoofdredacteur Peter Vandermeersch in de bar van de Ancienne Belgique. Hij had voordien in de Zevende Dag een lans gebroken voor meer diversiteit binnen zijn redactie. Ik ben met knikkende knieën op hem toe-gestapt en heeft me beloond voor mijn moed en ervoor gezorgd dat het in orde kwam. Tijdens mijn stage vond in Ma-rokko een aardbeving plaats. Ik ben me toen met mijn contacten in Marokko gaan aanbieden op de buitenlandre-dactie. “Schrijf zelf maar een artikel”, kreeg ik te horen. Bloednerveus was ik. Ik heb eerst water door mijn gezicht gegooid en ben zeker tien keer opnieuw begonnen.

Niet met open armenIk ben op de VRT terecht gekomen via een diversiteitsstage, gesubsidieerd door de overheid. Het was voor mij een manier om er binnen te geraken. Ik deed het doodgraag. Maar ik werd niet door iedereen met open armen ontvan-gen. We werden ook bevoordeeld te-genover andere collega’s en kregen tal van opleidingen in onder meer inter-viewtechnieken en stemtrainingen. Ik kwam er binnen als Marokkaan in de dagen van de moord op Joe Van Hols-beeck en de ‘cartoonverbrandingen’. Ik kreeg dat allemaal over me heen. De hoofdredacteur van ‘Koppen’, waar ik stage liep, vroeg me op een brute manier wat ik daarvan dacht. Ik ant-woordde hem: ‘Voor een moslim is een Mohammedcartoon wat de holocaust is voor de Joden. Hij antwoordde kordaat: “Maar dat kan je toch niet vergelijken!” Toch heb ik heb er ook onderwerpen op de agenda gezet. Zo ben ik in 2005 de

rellen in de banlieue in Parijs gaan fil-men met een kleine camera. Ik was een van de weinige buitenlandse journalis-ten. Blijkbaar waren ze na mijn stage tevreden over mij en mocht ik blijven werken op de VRT.

Respect Het is zeker niet zo dat elk onderwerp dat ook maar gelinkt kan worden aan de islam of aan allochtonen, automa-tisch in mijn bakje belandt. Maar als ik het gevoel heb dat ik mijn achtergrond kan uitspelen, doe ik dat natuurlijk. Ik trek mijn mond open. Toen ze de sjii-tische moskee in Anderlecht in brand staken, heb ik op de redactie echt wel het woord gevoerd. Ik kreeg dan allerlei vragen toegespeeld zoals: “Zijn de sjiiti-sche moslims gematigder dan de soen-nitische?” Ik ben dan een meerwaarde voor de redactie. Wat er vandaag alle-maal in de Arabische wereld gebeurt, boeit me ook enorm. Ik spreek geen perfect Arabisch maar versta het wel. Een deel van de vertalingen voor het journaal doe ik. Er is een vorm van we-derzijds respect. Rudi Vranckx is een goede vriend. Voor de laatste aflevering van zijn ‘De vloek van Osama’ is hij naar mij gekomen met de vraag of de reeks niet met een positieve noot kon eindigen. Ik heb dan mijn contacten aangeboord bij Marokkaanse stand-up-comedians die alles wat relativeerden.

BallenTijdens de rellen in Molenbeek heb ik een kleine camera ter hand genomen en ben gaan filmen tussen de jonge gasten. Terwijl de meeste media zich in alle veiligheid opstellen achter de politiekordons, begeef ik me onder de relschoppers. Ik weet dat ik voor deze Marokkaanse jongeren meer vertrou-wen uitstraal, maar je moet ook de bal-len hebben om het te doen. Het is ook dubbel: ik ben voor hen een vaandel-

drager maar sommigen beschouwen me ook als een infiltrant. Ik ben ook zelf tegenhouden door de flikken. Ik moest zelfs mijn perskaart bovenhalen. Ik zei tegen de politieagent: “Overal zijn er poesies en rambo’s.” Hij antwoordde: “Ik ben een rambo. Als die makaken tij-dens de zomer in Marokko zitten, dan verveel ik mij”. (lacht uitbundig)

HallucinantIk heb ‘Reis in Vrede’ gemaakt omdat het verhaal van de eerste generatie Marokkanen nog nooit verteld is in Vlaanderen. Het is heel bizar, maar het is een blinde vlek. Ik wilde dat al lang doen. Mijn vader is geen groot verteller, maar in familiale sfeer ko-men de verhalen wel naar boven. Zijn verhaal is niet zo spectaculair als dat van Mohamed in de reportage, maar toch ook redelijk hallucinant. Mijn va-der is nog geselecteerd door de beruchte Franse rekruteerder Felix Moradie, die gastarbeiders ronselde voor de grote Franse bedrijven. Hij ging vooral op zoek op het platteland omdat ze echte werkpaarden nodig hadden. Mijn va-der moest samen met tientallen andere mannen uit het dorp -allen boven de 20 jaar- op het marktplein gaan staan met ontbloot bovenlijf en met uitgestoken handpalmen. Ze kwamen aan zijn han-den voelen of er wel eelt oplag. Diege-nen die uitgekozen werden, kregen dan een stempel op de borst gedrukt. Op die manier werden de slaven vroeger ook geselecteerd. Maar voor mijn vader en zijn vrienden was Europa het beloofde land, zoals Amerika.

MulticultureelIk wilde het verhaal ook vertellen om-dat Merkel, Cameron en later ook Le-terme beweerden dat de multiculturele samenleving mislukt was. Als je al van een mislukking kunt spreken -ik vind

loutfI bElghMIdI “ Ik ben een Marokkaanse belg uit de kempen”

van niet, kijk maar rond je- dan is de kiem daarvoor gelegd bij de eerste ge-neratie. Je kunt toch zomaar geen men-sen vanuit een vreemd land eerst naar hier brengen om er te komen werken en dan jaren later gaan eisen: nu moet je Nederlands leren en je integreren. Of zoveel heisa verkopen over het feit dat de vrouwen een hoofddoek dragen. Vroeger was dat blijkbaar niet nodig: zolang ze maar zwegen en hard werk-ten, waren er geen problemen. Het wa-ren mensen die gewenst en met open armen ontvangen werden. Nu is de al-lochtoon blijkbaar een moeilijke mens. Ook dat verhaal wilde ik vertellen. Er wordt ook een amalgaam gemaakt van de allochtonen: het gaat dan zowel over de Afghaan die hier een maand verblijft als over de Marokkaan die hier al veer-tig jaar woont.

GeroldAls je met veel van de Marokkaanse mannen van die generatie praat, voel je een soort van onbegrip. Ze herken-nen de Vlamingen vandaag niet meer. Ze zijn hier erg goed ontvangen. Voor veel van die gasten waren de jaren zestig bangelijke jaren: sex en rock-’n-roll! Ze hebben zich rot geamuseerd. Ze hebben iets samen met de Vlaming gedeeld: de heropbouw van een land na de oorlog. Maar op een gegeven mo-ment zijn ze uit elkaar gegaan. Velen voelen zich gepakt. Ze leven vandaag in een niemandsland: ze zijn geen Belg, maar ook geen Marokkaan meer. Ik zie het positieve ervan in: ik voel me een wereldburger. Ik kan met jou praten, maar ook een normaal gesprek hebben met de Marokkaanse fundamentalist of de Afghaanse vluchteling. Ik draai het om en ga niet in de hoek zitten pruilen. Ik stel me ook overal voor als een Ma-rokkaanse Belg uit de Kempen. Mijn ouders zijn uiteindelijk in België ge-bleven omdat hun kinderen hier groot geworden zijn. Ondertussen verandert Marokko ook. Het is niet meer het land dat ze in de jaren zestig hebben achter-laten. Volgende week ga ik met mijn vader voor een week naar Marokko, ook op zoek naar onze roots, naar de plek waarvan mijn grootvader afkomstig is.

VlamingIk denk dat het ook veel te maken heeft met de Vlaamse ontvoogdingsstrijd. Vlamingen voelen zich ook wat gepakt door de Franstaligen. Ze hebben de voorbije 50 jaar een ontvoogding ge-kend; ze zijn economisch welvarend. Nu hebben ze iets van: wat we nu verwor-ven hebben, laten we niet afpakken. We zijn ook nog maar de tweede gene-ratie die participeert aan het publieke debat. Een sleutelfiguur is Abou Jahjah geweest. Ik volg die man al jaren. Die gast heeft op zeer korte tijd Nederlands geleerd en heeft het dan aangedurfd om met Filip Dewinter in het Nederlands in debat te gaan! Los van zijn ideeën is zijn verdienste dat hij ons heeft wakker geschud. Vroeger waren de Marokka-nen stille werkers die ja of neen knik-ten. Ze zwegen. Ik ben me meer bewust van mijn eigen identiteit en rechten. Marokkanen of Turken zijn zich ook gaan verenigen en hebben zo politiek gewicht gekregen. Je kunt dat alleen maar toejuichen. De meest gebruikte voornaam in Brus-sel is Mohamed. Sorry, Filip Dewinter, maar dat is de realiteit. Waarom niet zoals alle nationaliteiten in Amerika samen een gemeenschappelijk doel na-streven: we zijn tenslotte allemaal Vla-mingen of Belgen. Weet je: als ik met mijn neven uit Brus-sel discuteer, dan ben ik de persoon die Bart De Wever en de Vlaamse waarden verdedig. Ik ben helemaal geen N-VA-er. Maar ik stel me op als de Vlaming. Dat is best wel grappig.”

Tekst: Stijn JanssenFoto: Bart Van der Moeren

6 - mei 2012

NIEUwS UIT DE KEMPENSE BIBLIoThEKEN

BIB BIB hoERA!

Uiteraard is het behalen van een titel altijd wel de verdienste van een gans team, maar als we iemand veel lof wil-len toezwaaien, is dat wel Jef Willekens (61). Wat destijds Eric Antonis was voor de cultuursector is deze man voor de bibliotheken: hij leerde zijn volk de weg naar de boekerij kennen. We ont-moetten hem in de leeszaal van de Ba-lense bib die al van 10 uur ’s ochtends open is en waar je de dagverse kranten kan lezen bij een kop koffie. Oké: dat kan tegenwoordig bijna in elke bib. Maar in Balen kan dat al jaren. En op zonnige dagen zet men hier de tafels en parasols buiten en kan je op een terras de Fransman uithangen. Net van die kleine dingen wordt een mens vrolijk in de Balense bib. “Weet je”, zegt Jef Willekens, “ons ge-luk is geweest dat we deze bibliotheek hebben kunnen uitbouwen door een team van bezeten enthousiastelingen die een verhaal te vertellen hadden, na-melijk de mensen van Balen zin te doen krijgen in een bezoek aan de biblio-theek en in het lezen van boeken. Het was zeker een groot voordeel dat het bibliotheekgebouw los stond van het ge-meentehuis met zijn vele regeltjes. We werkten niet van negen tot vijf, maar als het moest tot ’s avonds laat, tot het werk gedaan was. Het is die spirit die je nodig hebt om iets moois en bijzon-ders uit de grond te stampen.”

−Zijn we verkeerd als we stellen dat u dezelfde strategie hanteer-de als destijds Eric Antonis in de Warande? Hij lokte de mensen naar zijn cultuurcentrum met za-ken die ogenschijnlijk niets met cultuur te maken hadden, zoals

rommelmarkten en stempelcon-troles.Dat klopt, ja. Een mooi voorbeeld daar-van is dat we hier de kopieservice van de cultuurraad binnengehaald hebben. De mensen kwamen om kopieën te ma-ken maar tegelijkertijd ontdekten ze de rest van de bibliotheek. Een ander voorbeeld is de WIS-computer van de VDAB. Ook die hebben we in huis ge-haald om een andere doelgroep aan te spreken die normaal niet naar de bib komt. We mikten van het begin af ook vooral op de kinderen die in Balen naar de lagere scholen gingen. We waren er-van overtuigd dat we de toekomst van de bib zouden verzekeren als we hen het plezier van lezen lieten ontdekken. Dat is ook zo uitgedraaid. Ik zie dagelijks veel jonge ouders die destijds ook hier als kind op bezoek zijn geweest en nu op hun beurt weer hun kroost meebrengen.

−Een bijkomende troef was dat u als een van de eersten ook aandacht had voor andere materialen dan boe-ken. Zo was u destijds de eerste om video’s uit te lenen en -oh schande- ook strips. Ons voordeel was dat we al vroeg onze klanten -toen heetten zij nog gewoon lezers- bevraagd hebben via een ge-bruikersonderzoek. Daaruit bleek dat mensen ook verwachtten dat zij naast boeken ook nieuwe materialen -toen waren dat strips, cd’s en video’s- in de bib konden uitlenen. We waren klant-gericht nog vóór het woord bestond. We lieten ons destijds zeker inspireren door de bibliotheken in Nederland, die op verschillende domeinen toen al veel verder stonden.

−Anderen zullen opwerpen dat de

klant niet absoluut koning moet zijn in een bib. Heeft ze niet het doel om de mensen op te voeden? Met andere woorden: moeten ‘Story’ of ‘Dag Allemaal’ ook hier liggen? Het is zoeken naar een gulden mid-denweg. Ik vind dat die tijdschriften er thuis horen, net als bestsellers. Mensen komen er gewoon naar vragen. Maar een bib moet er zeker voor zorgen dat ze daarnaast ook ander, meer kwalitatief materiaal aanbiedt. Het is weer het-zelfde verhaal. Je biedt de mensen iets aan om ze hier te krijgen en ondertussen kan je alleen maar hopen dat ze het an-dere aanbod ook ontdekken.

−Dan is er nog jullie manier van ‘verkopen’. De Balense bib heeft een frisse look. Andere bibs stralen nog de sfeer uit van een studiezaal waar je een berisping krijgt als je de stilte niet bewaart.(lacht) Dat klopt. We hebben altijd veel aandacht besteed aan de manier waar-op we de bibliotheek en de artikels pre-senteerden. Je kunt dat echt wel verge-lijken met de manier van werken in een grootwarenhuis. Ook daar is alles zo georganiseerd dat je bij het boodschap-pen doen langs alle rekken loopt. Ook zij veranderen regelmatig de opstelling om de mensen goesting te geven ook andere zaken te gaan ontdekken. Ook wij passen die ‘trucjes’ toe. De collectie die erg in trek was, hebben we bewust helemaal achteraan gezet zodat de be-zoekers heel de bib door moeten om er te geraken. Op die manier hopen we op-nieuw dat zij stilstaan bij andere, niet zo voor de hand liggende zaken.

−U bent een oude rot in het vak. Hoe denkt u dat de bibliotheek er

over vijftig jaar gaat uitzien?Dat is een moeilijke vraag. De boeken zullen er nog wel staan -romanlezers zie ik niet zo vlug verdwijnen uit de bib- maar ze zullen flink wat ruimte hebben moeten prijsgeven voor andere media zoals pc’s en i-pads. Allicht wordt een bib veel meer een kenniscentrum waar mensen naartoe komen om de moge-lijkheden van de nieuwe media te ont-dekken of om er de technieken te leren om ze op de juiste manier te gebruiken. En verder denk ik dat de bibliotheek zeker een rol zal gaan spelen als ont-moetingsplaats in een dorp of stad. Een plaats waar je op je gemak en zonder verplichtingen een krant kan lezen en andere mensen kan ontmoeten.

−Een laatste vraag: u hebt een aan-tal jaren geleden vrijwillig een stap teruggezet. U gaf uw functie als bibliothecaris op om weer ‘gewone’ medewerker te worden. Waarom ei-genlijk?Ik voelde toen dat mijn vat leeg was. Maar ik wilde de bib niet opzadelen met een uitgebluste ambtenaar die op zijn stoel bleef zitten en naar zijn pensioen aftelde. Ik zou daarmee dit unieke project van mijn team teniet-doen. Daarom wilde ik de kans geven aan nieuwe mensen met meer enthou-siasme. Dat is goed gelukt, vind ik. Die titel van beste bib van Vlaanderen voelt zeker aan als een bekroning van een levenswerk, maar nogmaals: het is niet alleen mijn verhaal geweest maar dat van een ganse groep gedreven mensen.

−Erg bedankt voor dit gesprek.

Tekst: Stijn Janssen

oud- bibliothecaris jef willekens: “ Een bibliotheek moet klanten verleiden zoals een winkel dat doet”

BALEN - Dat de bibliotheek van Balen is uitgeroepen tot de

beste van Vlaanderen - en grote broers als Genk en Leuven op

de meet klopte - was voor velen een verrassing, behalve voor

wie deze bibliotheek regelmatig bezoekt, zoals ondergetekende.

Wij weten al jaren dat de Balense bib een schoolvoorbeeld is van

een ‘oude eerbiedwaardige instelling’ die kan meegroeien

met zijn tijd. In Balen dus geen stofferige rij boeken waar

schoolse regels worden opgelegd. Neen, dit is een frisse zaak waar

vriendelijke mensen werken en de klant zich koning voelt. Dat klinkt bijna als ‘een miljoen klanten, dat

moet je verdienen, elke dag’. En daarmee zijn we niet ver van het

geheim van de bib verwijderd, zo leert ons een gesprek met oud oud-bibliothecaris en founding

father Jef Willekens.

balense bibliotheek beste van vlaanderen!

Suiker - 7

Sonnius, bisschop en abt TONGERLO – In de norbertijnenabdij van Tongerlo loopt van 28 april tot 30 september de tentoonstelling over de Leuvense theoloog Franciscus Sonnius (1507-1576). Sonnius beleefde de woe-lige jaren 1560-1570. Meer zelfs: hij lag er mee aan de oorzaak van.De expo brengt ons terug naar het jaar 1558. Sonnius wordt door koning Filips II op een geheime missie naar Rome ge-stuurd. Het gaat immers niet zo bijzon-der goed met de rooms-katholieke kerk. Hervormingen zijn nodig om het opko-mende gevaar van het protestantisme tegen te gaan. De onderhandelingen met de paus verlopen traag en moei-zaam. Uiteindelijk komt hij in 1559 tot het besluit de bisdommen in de Neder-landen te herstructureren. De enorm grote bisdommen zijn nauwelijks te beheren en te beheersen. Er moeten nieuwe, kleinere bisdommen komen die sneller op de bal kunnen spelen als dat nodig is. Die revolutionaire beslis-sing stuit op veel verzet, want het is bij elke herstructurering hetzelfde: er zijn winnaars en verliezers. De abdij van Tongerlo is een van de verliezers. De gevolgen van de herstructurering zijn immers bijzonder nadelig voor de abdij: om te beginnen moet de abdij een deel van haar inkomsten afstaan zodat in ’s-Hertogenbosch een nieuw bisdom kan worden opgericht. Franciscus Sonnius, die voor Tongerlo een complete buiten-staander is, zou bovendien bisschop worden én abt van de Tongerlose abdij. En ondertussen blijven de spanningen in de Nederlanden oplaaien…De tentoonstelling blikt terug op die woelige periode en herinnert ook aan Sonnius, die in 1569 en 1570 abt was van de abdij. Het zogeheten Bisschops-huis dateert nog uit die periode. De voorgangers van Sonnius, Antoon Ts-grooten en Arnold Streyters, verrijkten het klooster met glorieuze renaissan-cistische kunstwerken. Het bekendste voorbeeld daarvan is de kopie van Da Vinci’s ‘Laatste avondmaal’. Het ori-ginele werk van Da Vinci heeft in de loop der eeuwen veel geleden, terwijl de kopie in Tongerlo nagenoeg intact is gebleven. De waarde van het werk, hoewel het dus geen origineel is, is dan ook nauwelijks te schatten. Ter gele-genheid van deze tentoonstelling wordt het kustwerk omringd met voorwerpen uit dezelfde tijd (16de eeuw). In de ‘Boe-renkrijgschuur’ heeft de tentoonstel-ling nog een tweede luik. Daar wordt de veelzijdige figuur Sonnius in beeld gebracht: pastoor, theoloog, hervormer, inquisiteur, gezant van de koning in Rome, bisschop en abt.

NIEUwS UIT DE PRoVINCIE

Zomers in Hingene HINGENE – Het ‘Kasteel d’ Ursel’ in Hingene (bij Bornem) is altijd een bezoek waard. De tentoonstelling ‘Zo-mers in Hingene’, die er nog tot 8 juli loopt, geeft je daartoe de ideale gelegen-heid. Gedurende bijna vier eeuwen was het kasteel van Hingene de favoriete zomerresidentie van de adellijke fami-lie d’ Ursel. Elke zomer, van mei tot ok-tober, trok de hertog met zijn familie en bedienden naar zijn schitterende bui-tenverblijf. Nu is het kasteel eigendom van de provincie Antwerpen.De tentoonstelling vertelt het verhaal van het kasteel en zijn bewoners: de grote gebeurtenissen uit de geschiede-nis, maar net zo goed de ‘petite histoi-re’ van alledag. Het bezoeken van het indrukwekkende kasteel kost 5 euro. Gekoppeld aan de expo is ook een ge-lijknamig boek uitgebracht door de Da-vidsfonds Uitgeverij.

Jong in OudPROV. ANTWERPEN - Met de con-certreeks ‘Jong in Oud. Jong talent in monument’ creëert het Antwerpse pro-vinciebestuur een podium voor jonge beloftevolle muzikanten in een verras-send historisch kader. Op die manier kunnen klassiek geschoolde artiesten van morgen concertervaring opdoen in gebouwen van gisteren. Ook voor deze negende editie werden vier bijzondere locaties zorgvuldig uitgekozen.In de stemmige raadzaal van het ge-meentehuis van Hove bezorgt het Ane-mos Saxofoonkwartet (foto) je een origi-nele en verrassende kijk op de saxofoon (4 mei) . De recent gerestaureerde ka-pel ‘O.L.V. den Akker’ in Minderhout (bij Hoogstraten) vormt het decor voor een recital van de talentvolle tweeling-zussen Astrid en Emma Wauters. Het duo brengt een repertoire voor cello en harp (11 mei).Met ‘Four Aces Guitar Quartet’ ga je in de kapel van het oude gasthuis in He-rentals op muzikale ontdekkingsreis in de wereld van de klassieke gitaar (1 juni). En in de kapel O.L.V. ten Eik in Tongerlo kun je genieten van Beetho-ven, Sjostakovitsj en Lekeu, in de ver-sie van vier jonge dames die samen het ‘Amos String Quartet’ vormen (15 juni).Alle concerten zijn gratis en reserveren is niet nodig.

‘Hotel Vocal’ op tourneeBalen – In de tuin van de pastorij van Olmen (Pastorijstraat in Olmen) worden op zondag 20 mei om 20u kleinkunstklassiekers gebracht. De artiesten die daarvoor zorgen, zijn Jelle Cleymans, Sam Verhoeven en Pol Vanfleteren. Zij brengen een akoestisch concert. Beklijvende songs van o.a. Wim De Craene, Boudewijn De Groot, Frank Boeijen, Bram Vermeulen, Wil-lem Vermandere, Wim Sonneveld en Toon Hermans zitten in het repertoire.Deze voorstelling is een uitvloeisel van een optreden dat Jelle Cleymans ooit gaf in ‘Hotel Vocal’. ‘Hotel Vocal’ is een programma dat sinds 2005, telkens op zondagnamiddag, in het Fakkeltheater in Antwerpen en in het cultuurcafé van CC ‘De Mol’ in Lier wordt opgevoerd. Gastheer Sam Verhoeven ontvangt er bekende muzikale gasten, meestal uit de muziekwereld. Zij brengen nummers rond een bepaald thema, zoals bijvoor-beeld musical, The Beatles, Elvis, croo-ners, … Toen ‘kleinkunst’ het thema was, was Jelle Cleymans meteen bereid om dat programma op te luisteren. Het kende zoveel succes dat er een vervolg aan gebreid werd. Zo is het gekomen dat Jelle Cleymans met de kleinkunst-editie van ‘Hotel Vocal’ op tournee ging.Voor één keer dus niet te beluisteren in Antwerpen of Lier, maar in Olmen. Kaarten kosten 10 euro.

8 - mei 2012

BoNJoUR EXPo

−Wat is outsiderkunst? Ik kom ook de term ‘art brut’ wel eens tegen. Zijn dat synoniemen?De term ‘art brut’ is de oudste. Hij da-teert van 1945 en komt van Jean Du-buffet, beroemd Frans kunstenaar en collectioneur, die altijd op zoek was naar pure, onbedorven en zelfs subver-sieve vormen van kunst. Hij meende die het best te kunnen vinden bij men-sen met psychiatrische problemen of met een mentale handicap, omdat die zeker niet beïnvloed zijn door acade-mies of door de trends van het moment. De term ‘outsiderkunst’ is jonger en komt van een Britse professor Roger Cardinal, die het begrip ‘art brut’ in 1972 heeft vertaald, en verruimd tot die kunstenaars die niet tot het circuit be-horen, bijvoorbeeld omdat ze geheel au-todidact zijn. De verruimde term wordt op dit ogenblik het meest gebruikt.

−Is het wel nodig om hiervoor een aparte categorie te maken? De meeste mensen vinden kunstenaars -en zeker de modernen- sowieso al apart. Kunnen we het niet simpel houden en dit gewoon ‘kunst’ noe-men? Ik ben de eerste om te pleiten voor ‘ont-grenzing’: zo weinig mogelijk barrières opwerpen en vakjes maken in het ar-tistieke landschap. Onze bedoeling is net om te tonen dat er eigenlijk geen verschil is tussen ‘gekke’ en ‘normale’ kunst, en dat ook in die specifieke groep van mensen authentieke kunstenaars

te vinden zijn. Maar let wel: niet elke patiënt is een kunstenaar. Wij gaan tel-kens weer op zoek naar de eigenheid, naar wat het motief en de boodschap van de maker en van het werk is. In die zin is er geen verschil tussen de twee ca-tegorieën. Bij de beoordeling spelen ove-rigens veel factoren een rol. Ik maak al-licht andere keuzes dan Dubuffet, omdat ik subjectief anders tegen kunst aankijk, maar ook omdat in tussentijd cultuur en kunst danig geëvolueerd zijn. Dit gezegd zijnde staan we hier toch voor een bijzondere situatie. De men-sen die wij verdedigen, noemen zichzelf doorgaans geen kunstenaar. In tegen-stelling tot de ‘insiders’ willen of kun-nen zij niet als kunstenaar in het leven staan. Ze hebben niet de bedoeling een kunstcarrière uit te bouwen. Ze kunnen zichzelf vaak ook niet vertegenwoordi-gen. Ze kunnen bijvoorbeeld zelf geen contract afsluiten met een galerie.

−De verzamelaar en de belegger hebben in de regel niet veel aan-moediging nodig om voor weinig geld mooi en belangrijk werk op te kopen, met de bedoeling daar ach-teraf rijk van te worden. Dreigt ook hier de onvermijdelijke commercia-lisering? Zeker. Er ontstaat hier een circuit dat volledig parallel loopt met de of-ficiële kunst, via de bekende driehoek kunstenaar-galerie-museum. Het grote verschil ligt natuurlijk in het ethische aspect. Zoals gezegd: veel outsiders zijn zich niet bewust van hun kunste-naarschap. Dat verplicht ons om hen en hun werk met nog meer respect te benaderen dan we dat met andere kun-stenaars doen. Heel vaak is een dialoog met de kunstenaar zelf niet mogelijk en moet het contact via de familie of de omgeving verlopen. Dat ligt allemaal erg delicaat, omdat die kunst vaak on-middellijk verband houdt met de iden-titeit van de maker. Waar ligt dan de grens van wat toonbaar is en wat niet? Maar afschermen van het publiek heeft uiteraard geen zin. Vooreerst zouden we dat al niet kunnen, maar we willen het ook niet. Die kunst mag en moet ge-

toond worden. Zonder de toeschouwers, zonder galeries en musea bestaat ze niet. En de feedback die we van de toe-schouwers krijgen, liegt er niet om: die prijzen telkens weer de eerlijkheid en de sterkte van het getoonde werk. Maar het blijft op eieren lopen.

−Het woord identiteit is gevallen. Over naar de Geelse tentoonstelling dus. In welke zin is ‘Identities too’ een vervolg op de vorige?Identiteit is vooral in Geel een interes-sant gegeven omwille van de gezinsver-pleging, die een heel spontane vermen-ging van ziekte en normaliteit creëert. De eerste tentoonstelling ging vooral over de link tussen de kunstenaar en zijn werk. Veel outsiderkunst is name-lijk een directe weergave van de iden-titeit van de maker. Deze keer is het meer een zoektocht naar de identiteit van ‘de andere’. We hebben bijvoor-beeld gezocht naar kunstenaarskop-pels, en dus tonen we moeder-dochter, gezonde-zieke of officiële kunstenaars die verderwerken op de productie van outsiders. We bestrijken hier echt het hele spectrum van insider- tot outsider-kunst, met alle schakeringen die daar-tussen liggen.

−Het gaat om drie locaties. Dat is niet omdat er te veel werk was voor twee, vermoed ik.Zeker niet. Vorige keer ging het om twee locaties, maar ik wou deze keer echt het Gasthuismuseum erbij heb-ben. Zo kunnen we de geschiedenis en de identiteit van de stad Geel mee in het project opnemen. Er zijn werken te zien die een dialoog aangaan met de museumcollectie. Daar is ook tekst en geluid aanwezig, de stemmen van het verleden en van de emotie als het ware. In de kapel staat een installatie van Emil Siemeister, die zich het werk van negentiende-eeuwse patiënten heeft toegeëigend. Dat is een sterke manier om het historische aspect onder de aan-dacht te brengen. In Pas 206 stellen Marie-Ange en Lieven Nollet tentoon. Logisch, omdat die samengewerkt heb-ben met de mensen van Kunsthuis Yel-low Art. In de Halle hangen portretten. Daar is het verband tussen de tentoon-stellingsruimte en de werken wat min-der evident.

−Samengevat: de Gelenaars moeten gaan kijken, en de anderen ook?Zo is het.Tekst: Ivo Verheyen

Identities toodriemaal outsiderkunst

Identities too van 27 april tot 10 juni alle dagen van 10 tot 17 uur, maandag gesloten.Geel, De Halle en Pas 206 (gratis), Gasthuismuseum (€ 3, reductie €1.5)

GEEL - Nog tot 10 juni loopt op niet minder dan drie Geelse loca-ties de tentoonstelling ‘Identities too’. De lezer herinnert zich van enkele jaren geleden wellicht de tentoonstelling ‘Identities I’, waarop dit (uiteraard) een vervolg is. Outsiderkunst? Identities? Vooraleer we terminologisch helemaal in de knoop raken, spreken we misschien best eens met Carine Fol, curatrice van beide Identities-exposities en conserva-trice van het Brusselse museum voor outsiderkunst Art & Marges.

Bart Van der Moeren: ‘Wonen in Weelde’ WEELDE - De gemeente Merksplas or-ganiseert de fototentoonstelling ‘Wonen in Weelde’ met foto’s van onze huisfo-tograaf Bart Van der Moeren. Acteur, theatermaker en schrijver Michael De Cock en Bart Van der Moeren maakten in 2011 voor Knack een reportage over het asielbeleid in Vlaanderen. Bart maakte naar aanleiding van dit bezoek een aantal beklijvende foto’s over het migratieverdriet in de Noorderkempen.De foto’s zijn nog tot 24 juni te zien in de foyer en de trappenhal van De MARC/KT, Markt 1 in Merksplas. Van maandag tot vrijdag van 8.30 tot 12u, op woensdag en vrijdag ook van 14 tot 16u en op zaterdag van 10 tot 12u. ’s Avonds kan je er terecht op maandag, dinsdag en donderdag van 18 tot 20u. De toegang is gratis.

Sanne Weckx in ’t GetouwMOL – Van 7 mei tot 3 juni zijn in de exporuimte van cc ’t Getouw in Mol werken te zien van Sanne Weckx.Sanne Weckx studeerde zowel schil-derkunst (aan de Karel de Grote Hoge-school) en fotografie (aan de academie van Antwerpen) en de beide kunstvor-men komen in haar werken aan bod. Al denkt Weckx zelf niet in die termen. Zij laat haar werken niet opdelen in kunst-vormen. Ze houdt ook niet van etiketten die op een werk geplakt worden. Ze doet wat ze doet en haar werken krijgen de vormen die ze nodig hebben. Meestal is dat een combinatie van verschillende technieken en kunstdisciplines.De expo is alle dagen te bezichtigen, op weekdagen van 9 tot 16u, op zaterdag van 10 tot 16u en op zondag van 14 tot 17u. (Gesloten op 17, 18, 27 en 28 mei). Zondags is de kunstenares zelf aanwe-zig.

Suiker - 9

uit het reservaat

Suiker spreekt met Marc Vandendries-sche, Creative Factorylid van het eer-ste uur, en met Eddy Becquart, choreo-graaf aan de Fontys Dansacademie in Tilburg. ‘Waar het hart van vol is, loopt de mond van over’, wil het gezegde, en dat is bij de twee bezielers van het project nog zacht uitgedrukt. Het inter-view zelf heeft soms veel weg van een performance, zo bevlogen, zo enthou-siast, zo moeilijk te omvatten. Toch doen we een poging om ‘Reservatorio’, want zo heet de perfomancereeks, op deze pagina te beschrijven. “Ik ben echt trots dat we dit met Creative Factory kunnen doen,” zegt Vandendriessche. “Ik wil ons niet vergelijken met de Wa-rande, maar als ik zie wat wij met ons beperkte budget en infrastructuur aan experimentele kunst gedaan krijgen, kan ik alleen maar vaststellen dat we goed bezig zijn.”

Kunst als researchLaten we duidelijk zijn: de dansperfor-mances in Creative Factory zijn geen hapklare brokken. De zolder aan de Druivenstraat wordt voor de gelegen-heid omgetoverd tot een laboratorium waar de dansers een onderzoek zul-len uitvoeren naar een nieuwe bewe-

gingstaal. De toeschouwers moeten heel veel in zich opnemen, maar zijn tegelijkertijd bevoorrechte getuigen van een bijzonder experiment. “Reser-vatorio is een Portugees woord,” legt choreograaf Eddy Becquart uit. “Het betekent letterlijk ‘uit het reservaat, uit de collectie, uit de grote grabbelton van dingen’. De mens is zich bewust dat er ergens een plek is waar heel veel dingen samenhoren. Uit die grote kom van dans, geschiedenis, schilderkunst, projectiekunst en andere media hebben wij een aantal dingen gekozen. Het is een minidemocratie van stijlen, kun-sten, abstracte begrippen en anekdotes. Tegelijk zeggen we hier ook mee dat er dus naast die dingen nog veel meer is, dat er altijd zoiets is als een enzovoort.” Terwijl het modernisme van de vorige eeuw vooral gekenmerkt werd door ar-tiesten die zich lieten opmerken door heel hard te focussen op één belangrijk stijlelement, gooien de dansers van ‘Re-servatorio’ dus alles overboord. Ze zit-ten terug in het reservaat en moeten vanuit hun dans opnieuw op zoek naar een stijl en zingeving.

InternationaalHet experiment is opgedeeld in ver-schillende dansperformances en wordt uitgevoerd door oud-studenten van de Fontys hogeschool in Tilburg. “Ze zijn afgestudeerd in de richting danstheater en hebben allemaal met elkaar gemeen dat ze naast dansers ook denklustig zijn,” gaat Becquart verder. “Ze wil-len weten wat ze aan het dansen zijn, wat de artistieke draagwijdte ervan is.” Vanuit Finland, Polen, Portugal, Tsjechië en Nederland komen ze naar Turnhout afgezakt. Een zolder in de binkenstad wordt even het epicentrum van de internationale dansscene. “Dat is op zich niet zo vreemd hoor,” merkt Becquart op. “De danswereld is gewoon internationaal. Zo vonden de dansers het zelf heel raar dat we op de affiche van het evenement naast hun namen ook het land waar ze vandaan komen,

hadden gezet. Zo denken zij helemaal niet. Ze zijn zo gedreven met hun vak bezig dat ze hun maaltijd zouden over-slaan om toch maar een vliegticket te kunnen kopen om in een ander land aan een dansworkshop deel te nemen.”

Panoramische blikHoe ga je nu eigenlijk als toeschouwer naar een danshappening? Moet je al-les proberen te bevatten of moet je het gewoon over je heen laten komen? De ondertitel van de voorstellingen is ‘Veel-heid is een kleur’. Het is dus een oefe-ning in omgaan met diversiteit. “We heb-ben een oproep gedaan aan de mensen om met een onbevangen blik te komen kijken, zoals je op vakantie op de top van een berg even stopt om het panorama te bewonderen,” vertelt Becquart. “Je moet de rust bewaren om al wat er zich tege-lijk afspeelt in je op te nemen, zonder er meteen betekenis aan toe te kennen. Dat komt achteraf wel. In het dagelijkse leven doen we dat trouwens altijd. Als we op een druk kruispunt staan, zeggen we gewoon: ‘Amai, het is druk’. We gaan niet alles ontleden. Maar als het op een podium of op een schilderij of in een boek druk is, dan zijn we verontrust.”

DocumentaireEen dansperformance in de Creative Factory: het is een huzarenstukje waar-mee het kunstenaarscollectief onbe-treden paden verkent. De laatste jaren ontpopte de creatieve fabriek zich steeds meer tot een vrijhaven voor kunstzin-nige buitenbeentjes. “Creative Factory bestaat eigenlijk uit twee delen,” zegt Marc Vandendriessche. “We hebben de reguliere atelierwerking en daarnaast de galerie. Die is zich steeds meer aan het ontwikkelen als een soort ‘Reserva-torio’: alles kan en mag hier.” (lacht)Na de laatste performance op 15 juni is het nog niet helemaal gedaan. Het pro-ject krijgt nog een staartje. “Toen we be-sloten om een performancereeks te or-ganiseren, heb ik direct opgemerkt dat ik het nogal vluchtig vond,” vertelt Van-dendriessche. “Voor wie het niet gezien heeft, is het er nooit geweest. Daarom gaan we er een documentaire over ma-ken, in samenwerking met enkele stu-denten van de Fontys Hogeschool voor wie het een afstudeerproject is.”

Tekst: Katrien LodewyckxFoto: François Peeters

TURNHOUT - Creative Factory, het kunstenaarscollectief dat huist boven het Turnhoutse Speelkaartenmuseum, doet zijn naam weer alle eer aan. Naar aanleiding van het cultuurjaar Turnhout 2012 haalt het collectief op 11 mei en 15 juni een bataljon internationale dansers naar Turnhout om in twee performances een artistiek experiment uit te voeren met dans, film en livemuziek. “Turnhout is een randland en een hartland, zegt de baseline van Turnhout 2012. Dat nemen we heel letterlijk. Onze dansers komen vanuit heel Europa naar de Kempen afgezakt.”

Reservatorio11 mei & 15 juni om 20.30u.Creative Factory, Druivenstraat 18 - TurnhoutInkom: gratis

Marc Carpentier in ‘Het Witte Huis’ARENDONK – Kunstenaar Marc Car-pentier stelt op 12, 13, 17, 19 en 20 mei zijn werken tentoon in Arendonk. ‘Scè-nes in het Witte Huis’ is te zien op twee locaties die vlak bij mekaar liggen: het Witte Huis (Vrijheid 31) en de biblio-theek van Arendonk (Vrijheid 56a).De expo wordt georganiseerd door de plaatselijke cultuurdienst en de biblio-theek van Arendonk.

Kollectief Maksimaal: [frax’ment]HERENTALS – Tot en met zondag 6 mei palmt het Herentalse kunste-naarscollectief ‘Kollectief Maksimaal’ kasteel Le Paige (gelegen in de Neder-rij) in. Het gezelschap verbouwt het idyllische kasteel met lichtsculpturen, fotografie, schilderkunst, video en ge-luidslandschappen tot een submoderne installatie. Muren verdwijnen, duistere krochten verschijnen. Gefragmenteerde kunstuitingen dompelen de bezoeker onder in een desolate en verbroken bunker van harde rockmuziek, verzo-pen liefdes en failliete bankinstellin-gen. Poëzie loert achter een scheefge-trokken muur waar niemand ze nog vinden kan. [frax’ment] is dus -maar dat had u al begrepen- geen tentoon-stelling zoals u ze gewend bent.De expo is te bezoeken op woensdag, donderdag, vrijdag, zaterdag en zon-dag van 14 tot 17u, maar op vrijdag ook vanaf 20u. Dan zijn er optredens van dichters en muzikanten. Tijdens weekends en op woensdagnamiddagen geven de kunstenaars van Kollectief Maksimaal ook workshops. De toegang is gratis.

Léon EngelenTURNHOUT – In Theobaldus Kunst-huis (Kon. Elisabethlei 2 in Turnhout) stelt Léon Engelen zijn schilderijen tentoon. Engelen laat zich vooral inspi-reren door de natuur en het oude boe-renleven. Te bezichtigen op zaterdagen 12 en 19 mei en op zondagen 13 en 20 mei. De toegang is gratis.

Docenten academie Arendonk stellen tentoonOUD-TURNHOUT – In ’t Hofke van Chantraine (Kerkstraat 46 in Oud-Turnhout) stellen nog tot 6 mei de leerkrachten aan de academie van Arendonk tentoon. Het is inmiddels al de derde keer dat de docenten samen met hun werk naar buiten komen. De tentoonstelling brengt een confrontatie van ideeën, disciplines en benaderin-gen, en een veelheid van beeldend werk (schilder- en beeldhouwkunst, fotogra-fie, video en installaties). Met werken van Serena Baplu, Ilse De Bie, Geert Debruyne, Lief De Puydt, Paul Dier-ckx, Christel Gestels, Ghislain Geenen, Jef Gysen, Pascale Hellebaut, Ingrid Heye, Luc Hoekx, Chris Meulemans, Laurence Plumier, Kim Seels, Veerle Stevens, Kristel Van Ballaer, Lies Van den Berghe, Nico Van Dijck, Anne Van Gorp, John Van Oers, Lief Van Roy, Raf Vergauwen en Joor Verhoeven.

10 - mei 2012

Het is intussen meer dan twee jaar ge-leden dat Suiker Jelle, Michai en Dries opzocht voor een interview over hun toneelopleiding in Maastricht. De drie makkers volgden toen hun eerste jaar van de driejarige opleiding. Een part-timerichting voor jongeren vanaf 21 jaar met een diploma hoger onderwijs op zak, die niet in België bestaat. “In-tussen hebben we rimpels”, grappen ze. “Het was heavy shit, zeker door de com-binatie met werken, maar meer dan de moeite waard.” In mei breit het trio een einde aan hun opleiding met de door hen zelf geregisseerde voorstellingen Kaatje is verdronken (Dries), De verbou-wing (Michai) en Lee (Jelle). Dries: Ik was op zoek naar het per-fecte toneelstuk. Maar dat bestaat niet. Kaatje is verdronken is een verhaal van mensen. Over een gezin dat niet hele-maal gelukkig is, over een vader die al-les onder controle probeert te houden, over een moeder die iemand anders wil zijn, over een dochter die weg wil. En over een tuinman. Het is een leuk verhaal met een wrange toets. Er ge-beuren vreemde dingen. De stijl van schrijver Alex van Warmerdam ligt me. De verhalen zijn sprookjes die echte werelden lijken, maar niet echt zijn.Michai: Met De verbouwing van de Nederlandse Theatergroep Carver ver-trek ik vanuit een vaste tekst. Het stuk vertelt het verhaal van een koppel dat verbouwt om de huwelijksproblemen op te lossen. Vijftig minuten miserie en ge-ouwehoer. (lacht) Het verhaal, waarin ook twee werkmannen figureren, speelt zich af tijdens de koffiepauze. Het gaat er hard aan toe. Het stuk staat bol van

onderhuids getouwtrek. Jelle: Ik heb niet voor een bestaande tekst gekozen. Precies omdat ik het fijn vind om een eigen verhaal te maken. Dat onderzoeksproces, dat wroeten: dat boeit me en dat vind ik spannend. De voorstelling heet ‘Lee’, genoemd naar de vrouw van Jackson Pollock, een Amerikaanse abstracte expressionist. Ik zag de film over Pollocks leven zo’n vijf jaar geleden. Ik vertel het verhaal van de vrouw, een kunstenares die haar carrière opzijgeschoven heeft om Pollock groot te maken. De centrale ge-dachte van de voorstelling is opoffering.

−Was het moeilijk om spelers te vinden?Dries: Ik was al lange tijd op prospec-tie en wist perfect: “Die en die speler wil ik”. (lacht) Ik dacht dat het moeilijk was om vrouwen te vinden. Maar het tegendeel was waar. Het was moeilijk om mannelijke spelers te vinden die tijd hadden.Jelle: Lee wordt gespeeld door het Gentse collectief Corpus Ca. Mijn vriend speelt erin mee en sinds kort ben ik voorzitter van het collectief.Michai: Let wel, we worden niet beoor-deeld op de prestatie van de spelers.Dries: Of een stuk goed is, is het re-sultaat van de combinatie van sterke spelers en hoe de regisseur de dingen aanpakt.Jelle: Het is net de taak van de regis-seur om de kwaliteiten van de spelers uit te buiten.

−Spannende dagen voor jullie. Gaan bij het woord eindregie jullie haren rechtop staan?Michai: We proberen het woord zo

weinig mogelijk te laten vallen. We hebben het in onze klas over mijn com-muniefeest of over het huwelijk van mijn neef. (lacht) Hoe je het ook draait of keert, de afstudeervoorstelling vergt heel wat energie en brengt een hoop spanning met zich mee. Er komt meer bij kijken dan louter het artistieke.Jelle: Het is ook constant denkwerk. Op de wc of in de trein. Alles staat in het teken van.

−In welke mate heeft de toneelop-leiding jullie gesterkt?Jelle: Je leert hoe spelen, doceren en regisseren samenkomen. Ook ga je be-seffen wat je stijl is en wat je inspireert. Persoonlijk prikkelt het me op zoek te gaan naar fysiek en beeldend theater. Zo zal ik niet meteen naar tekst grij-pen, maar eerder flirten met beeldende kunst en theater. Bij een oefening zoek ik een fysiek startpunt. Mijn leerlingen laat ik vaak eerst een situatie fysiek uitbeelden om dan tekst erbij te halen. Om de situatie fysiek te ervaren en een diepere kracht mee te geven. Bij-voorbeeld fysiek weergeven wat storm voor je betekent. Het is een werkwijze waarin ik sterk geloof.Dries: Ik ben graficus van opleiding en betrap me erop dat ik vaak op zoek ga naar beelden. Al zijn ze niet altijd mijn vertrekpunt. Ik hou van beelden en kleinmenselijke dingen. Het Man bijt hond-verhaal. Ook Jambers brengt schoon verhalen. Het gaat over échte mensen. Ook kan ik verwonderd zijn over kleine dingen. Door de theaterop-leiding ben ik meer gaan vertrouwen op mijn intuïtie. Ik ben zelfverzekerder ge-worden en durf mijn gedacht over een

voorstelling geven. Ik geef nu ook les bij Kaaiman in Turnhout, iets wat ik vroe-ger niet gedurfd zou hebben.Michai: Het theater waarvan ik hou, is pretentieloos, down to earth, niet te braaf, rechtdoorzee. Niet te veel poes-pas. Theater is niet heilig, het is een in-strument dat gehanteerd moet worden. Het is wroeten en wringen. Ik vind het belangrijk om de essentie te laten zien. Wat in mijn hoofd zit, wil ik vertalen op de vloer.

−Hoe ziet jullie theatertoekomst eruit?Michai: Zelf vind ik het belangrijk dat ik toneel nog lang graag mag blijven doen, dat het een passie mag blijven. Ik hoop dat ik de mogelijkheid blijf hebben om theater te kunnen beoefe-nen. Als ik er een vierde van mijn bo-terham mee kan verdienen, ben ik heel content. Er zitten alvast twee regies in de pijplijn. En deze zomer trek ik naar ’s-Hertogenbosch om er een voorstelling te spelen.Dries: Ooit zou ik graag een professio-nele regie doen. Ik kan niet inschatten of dat anders is dan met amateurspe-lers. Misschien zijn ze makkelijker te regisseren? Of hebben ze misschien net meer eisen?Jelle: Sowieso wil ik blijven lesgeven. Ik sta momenteel in het KSO, heerlijk om te doen. Daarnaast blijf ik graag re-gisseren. In augustus begin ik bij 4hoog in Gent met een jeugdtheatervoorstel-ling, mijn eerste wapenfeit. (lacht)

−Succes!

Tekst: Caroline HaveransFoto: Bart Van der Moeren

jongE kEMpEnsE rEgIssEurs brEngEn EIndrEgIE op dE plankEn

HERENTALS, OLEN, TURNHOUT – Na 6 juli mogen Dries De Smedt,

Jelle De Grauwe en Michai Geyzen zich geheel terecht dra-

madocent/regisseur noemen. De drie jonge Kempenaars zwaaien

dan af aan de Toneelacademie in Maastricht. Maar eerst hebben ze

nog een cruciale klus te klaren: hun afstudeervoorstellingen.

Onder meer bij te wonen in De Warande in Turnhout die van

16 tot en met 19 mei tegen een voordelige prijs ’s avonds telkens

twee van de drie afstudeerpro-jecten in een duoprogramma presenteert. Allen daarheen!

Afstudeervoorstellingen: praktische infoDries De Smedt/Tejaterbende Oeps!: Kaatje is verdronken27 en 28 april, 4 en 5 mei om 20.15u in Theaterzaal Het Vierde Oor, Olen16 en 18 mei om 19.30u in De Warande, Turnhout7 en 8 juli op het theaterfestival Spots op West, Westouterwww.tejaterbendeoeps.be

Michai Geyzen/Kreutzfeld Verein: De verbouwing4, 5, 11, 12 en 13 mei om 20u in loods van de technische dienst in Boeren-krijglaan, Herentals16 en 19 mei om 21u in De Warande, Turnhoutwww.kreutzfeldverein.be

Jelle De Grauwe/Corpus Ca.: Lee17 mei om 20.15u (première) en 18 en 19 mei om 19.30u in De Warande, Turnhout23 mei om 20.30u in Theater Malper-tuis, Tielt26 mei om 20u in GC De Route, Sint-Gillis-Waas31 mei om 20u in Rataplan, Antwerpen2 juni om 20u in Ringtheater, Hamme14 en 15 juni om 20u in Minard, Gentwww.corpusca.be

Suiker - 11

ALL ThAT JAzz

Jazz volgens Kurt Van EeghemHERENTALS - Homo universalis Kurt Van Eeghem is zijn apenjaren ont-groeid en heeft zich definitief bekeerd tot de goede smaak. Wie hem van zijn klassieke concertbesprekingen op Kla-ra kent, weet dat deze heer van stand begeesterend, of ‘wervend’ zoals dat te-genwoordig heet, kan te keer gaan over noten, diva’s en ladders. Kurt raakt echter niet alleen bevangen door klas-siek, ook jazz is voor hem een legale le-verancier van endorfineshots. Van Eeg-hem toert langs de cultuurcentra met een lezing over de jazzgeschiedenis. Het wordt geen rondje namedropping uitsluitend voor jazzfreaks. Integen-deel: Kurt beweert zelf een liefhebber en geen kenner te zijn. Hij brengt een toegankelijke versie van de jazzgeschie-denis waarbij de toehoorders vooral de mens leren kennen achter magische namen als Monk, Miles en Mingus. ‘All that Jazz’ door Kurt Van Eeghem op 10 mei in zaal ‘t Hof, Grote Markt 41, Herentals van 20:00 tot 21:00, orga-nisator CC ’t Schaliken, inkom 10 euro

Defoort en WierbosRIJKEVORSEL - Een jaar geleden speelde het Kris Defoort Trio een eer-ste keer in de jazzclub de Singer in Rijkevorsel. Het concert bleef lang na-zinderen zodat de Singerianen hem te-ruggevraagd hebben om samen op het podium te staan met de Nederlandse trombonist Wolter Wierbos. Pianist en componist Kris Defoort behoort tot de Europese top van zowel de jazz als de klassieke muziek. Eind jaren 80 woon-de hij een tijd in New York en speelde er met klinkende jazznamen als Barry Altschul, Jack DeJohnette en Adam Nussbaum. In de klassieke muziek verbaast hij ook. Zijn compositie ‘De-dicatio’ was in 2007 zelfs het opgelegde werk van de Koningin Elisabethwed-strijd voor piano. Wolter Wierbos wordt internationaal erkend als een van de origineelste trombonisten. Hij werkte al samen met heel wat jazzgroten onder wie Cecil Taylor, Gunther Schuller en Henry Threadgill. Tijdens de eerste set zullen beide muzikanten solo spelen. Nadien volgt een duoconcert.Kris Defoort en Wolter Wierbos op 5 mei om 20.30u in de Singer, Bavelstraat 35 in Rikkevorsel, inkom 14 euro, studen-ten 6 euro, info www.desinger.be

De legendarische Vaganée-del Ferro Group MOL - Op 18 mei valt er in zaal Oo-telo in Mol-Ezaart voor jazzliefhebbers echt wel iets te beleven. Dan treedt er na tien jaar afwezigheid opnieuw de le-gendarische Vaganée-del Ferro Group op. Deze groep bestaat uit twee virtu-ozen met wereldfaam. Er is saxofonist Frank Vaganée, de artistieke leider van het Brussels Jazz Orchestra, die dit en-semble tot wereldniveau wist te tillen. Denk maar aan de recente Oscarwinst voor de soundtrack van de film ‘The Artist’. Vaganée bezit een zeldzame zil-veren toon op altsax. Tweede spilfiguur is de Nederlandse pianist Mike del Ferro. Ook zijn internationale solocar-rière nam een hoge vlucht na zijn pro-ject “Opera meets jazz”. Ondanks hun drukke agenda’s bleef er doorheen de jaren bij Vanagée en del Ferro een ster-ke behoefte bestaan om samen te mu-siceren. Dit resulteerde in de terugkeer van een groep die in de jaren negentig hét meest succesvolle jazzkwartet in de Benelux vormde. Vandaag staan beide heren, samen met de ritmesectie van Jos Machtel en Jens Düppe, voor het beste wat jazzimprovisatie in onze con-treien te bieden heeft.Vaganée-del Ferro Group op 18 mei om 21 u in zaal Ootelo in Mol-Ezaart, in-kom 10 euro organisator CC ‘t Getouw

Wooley, Corsano en Antunes RIJKEVORSEL - Onder de naam MA-LUS brengen de Amerikaanse trompet-tist Nate Wooley, de Engelse drummer Chris Corsano en de Portugese contra-bassist Hugo Antunes een gezamenlijk concert in de Singer. Wooley behoort samen met Axel Dörner, Taylor Ho Bynum en Peter Evans tot de meest grensverleggende trompettisten. Chris Corsano begon als tiener in diverse punkgroepen. Toen zijn muziek onder de aandacht van de IJslandse zangeres Björk kwam, vroeg zij hem om mee te spelen op haar album ‘Volta’ en om mee op wereldtournee te gaan. In ons land werkt Corsano geregeld samen met de Antwerpse kunstenaar Dennis Tyfus. Hugo Antunes ten slotte woont in Brus-sel waar hij een groep vormt met de saxofonisten Danielle Matini en Toine Thys en de drummers João Lobo en Marek Patrman. Het album ‘Roll Call’ is zijn voorlopig belangrijkste wapen-feit.MALUS op 30 mei om 20.30u in de Singer, Bavelstraat 35 in Rijkevorsel, inkom 14 euro, studenten 6 euro, info www.desinger.be

Argentijnse jazztango in Houtum Street

KASTERLEE - Met het Argentijnse Ale-jandro Ziegler Cuar-teto heeft jazzclub Houtum Street op 7

mei weer een topconcert in de aanbie-ding. Het kwartet was er 3 jaar gele-den al te gast en liet zo’n indruk na dat de organisatoren de oren van de kop werd gesmeekt om het opnieuw naar Kasterlee te brengen. De groep brengt een zeer speciale muziekmix die enkel als Argentijnse jazztango kan omschre-ven worden. De bezetting is er een uit duizenden: bandoneon, viool, piano en contrabas. Spilfiguur is Alejandro Zieg-ler, die in zijn jonge jaren de knepen leerde als pianist in een tangoschoolor-kest waar hij meteen de grootmeesters leerde kennen zoals Marconi, Raul Ga-rello en Emilio Balcarce. Later vormde hij zijn eigen kwartet waarin hij op-treedt als pianist, arrangeur en compo-nist. Zij brengen die avond eigen werk maar ook werk van Astor Piazolla. Alejandro Ziegler Cuarteto op 7 mei om 21 u in Houtum Street, zaal Den Eyck, Houtum 39 in Kasterlee, inkom 10 euro, studenten 5 euro, www.houtumstreet.be

Kenny Werner solo: exclusief in de SingerRIJKEVORSEL - Dit voorjaar speelt de Amerikaanse pianist Kenny Werner in ons land een aantal concerten met Toots Thielemans. Op aanraden van Toots zelf geeft hij een exclusief Bel-gisch soloconcert en dat in de Singer! Het zegt wel iets over de reputatie die deze club de voorbije jaren in jazzmid-dens heeft opgebouwd. Kenny Werner is zonder meer een pianist en compo-nist van wereldklasse. Jazz studeerde hij aan de befaamde ‘Berklee School of Music’. Na deze studies vormt hij zijn eerste trio met drummer Tom Rainey en bassist Ratzo Harris. Nadien vol-gen nog veel boeiende samenwerkin-gen met onder meer Dave Douglas en Chris Potter. Werner heeft een speciale band met de Belgische jazz. Sinds de jaren 90 speelt hij immers in het kwar-tet van Toots Thielemans en werkt hij geregeld samen met het Brussels Jazz Orchestra. Zo speelden Werner en het BJO in maart en april van dit jaar in de legendarische Blue Note Club in New York.Kenny Werner solo op 12 mei om 20.30u in de Singer, Bavelstraat 35 in Rijkevorsel, inkom 14 euro, studenten 6 euro, info www.desinger.be

2 duotIckEts

Deze maand in de PoppenzaalTURNHOUT – Het theaterseizoen van de Poppenzaal loopt op zijn einde. In mei staan er nog drie voorstellingen op het programma. Op 2 en 6 mei wordt ‘Antark’ gespeeld, een stuk voor 8- tot 12-jarigen. Centraal in het verhaal staat een pinguïn die ontsnapt uit de dierentuin en tot zijn grote verbazing bij zijn thuiskomst op Antarctica een kerncentrale ziet staan.‘Bouwstenen’ (voor kleuters van 2,5 tot 5 jaar) is een schijnbaar eenvoudige productie met honderd blokken waar-mee je heel veel kunt doen.Het oeroude sprookje ‘Het lelijke eend-je’ wordt op 20, 23 en 27 mei verteld. De voorstelling zit ingenieus in mekaar en wordt op een groot hellend vlak ge-speeld, met veel poppen. Soms lijkt het alsof de poppen op eigen kracht bewe-gen. Verschillende technieken worden gebruikt om de poppen te laten zwem-men, lopen en zelfs vliegen.De voorstellingen op woensdag begin-nen om 14.30u en die op zondag om 10.30u. Alle info op www.propop.be. De Poppenzaal ligt aan de Steenweg op Oosthoven 114 in Turnhout.

Week van de AmateurkunstenBALEN – In het kader van de Week van de Amateurkunsten (27 april – 6 mei) organiseert de gemeente Balen een aantal concerten in huiskamers. Goede concerten bijwonen in de intie-me sfeer van een huiskamer? Het kan, maar reserveren is wel nodig. Alle info vind je op www.balen.be. Op zaterdag 5 mei kan je in de kerk van Stotert genie-ten van ‘In the mood for pophits’: een concert van harmonie De Toekomst en accordeonvereniging Crescendo. Om af te sluiten hebben de cultuurdienst en de jeugddienst van Balen de handen in elkaar geslagen. Op zondag 6 mei van 14 tot 18u is er een slotspektakel met een ruim aanbod aan circustalent. Je kan er terecht voor workshops circu-sinitiatie en voor demonstraties van professionele circusacts. De namid-dag wordt muzikaal opgeluisterd met optredens van de Koninklijke Maat-schappij Sint-Barbaragilde en Harmo-nie Sinfonia uit Olmen en Hulsen.

Turnhout pokert!In het kader van de tentoonstelling ‘Poker’ (nog tot 28 oktober in het Speel-kaartenmuseum) organiseren TRAM41, Cartamundi en de Pokerliga van 17 tot 20 mei een pokertornooi. Conform de Belgische wetgeving wordt er geen inzet gevraagd.Tweehonderd liefhebbers van het be-roemde en beruchte kaartspel kunnen deelnemen aan het tornooi. Daarvoor moet je wel eerst de selectierondes overleven. Snel zijn is de boodschap. De eerste preselectie vindt plaats op zater-dag 28 april om 20u in het Speelkaar-tenmuseum. Info over de inschrijvin-gen vind je op www.pokerliga.be.De beste tweehonderd pokeraars mo-gen op 17 en 18 mei plaatsnemen aan een van de pokertafels in het Speel-kaartenmuseum. Op zaterdag 19 mei vinden de halve finales plaats en de finale wordt op 20 mei gespeeld. Cartamundi produceert ter gelegen-heid van dit tornooi speciale speelkaar-ten.De te winnen prijzen zijn ronduit in-drukwekkend. De winnaar krijgt een weekje Las Vegas, inclusief vluchten, verblijf en een ‘buy-in’ ter waarde van 340 dollar voor een pokertornooi in The Venetian tijdens de Deepstack Extravaganza Series. De tweede en de derde plaats leveren een gelijkaardige prijs op, maar dan voor een Europees tornooi.Praktische info:Pokertornooi, 17 - 20 meiNationaal Museum van de Speelkaart - TRAM 41Druivenstraat 18, 2300 Turnhout014 41 56 21speelkaartenmuseum@turnhout.be

Info en tickets cc ‘t Schaliken | Grote Markt 35 | 2200 Herentals

tel. 014-28 51 30 | cultuurcentrum@herentals.be | www.schaliken.be

Vegas Las-lezing Kurt Van EeghemAll That JazzWoordDonderdag 10 mei om 20 uurZaal ’t Hof

Ludmilla Tschakalova - KlavecimbelKlassiek Zondag 20 mei om 17 uurLakenhal

(aperitiefconcert)

MEI0 2w o e n s d a g

0 4v r i j d a g

1 1v r i j d a g

1 4m a a n d a g

3 1d o n d e rd a g

0 8d i n s d a g

oavEt van dE plattE klap double bill

20u15

tRIStERo 20u15

abigail’s party (extra voorstelling)

20u15

coMEdy caféJthomas Smith, arbi El ayachi, enkele Geelse jongeren e.a.

20u15

wEndy van wantEnIntiem

20u15

fc bERGManterminator trilogie ader, Moeder, Ik en wij

20u15

kvS/caMpo a l’attente du livre d’or

CULTUURCENTRUM DE WERFT GEEL

014-56 66 66 RES.DEWERFT@GEEL.BE WWW.DEWERFT.BE

2 0z o n d a g

nat GRaSMuurtjeMuurtje (extra voorstelling)

20u15

2 0 u 1 5

1 4 u 0 0

2 0 u 1 5

2 0 u 1 5

1 4 u 0 0

2 0 u 1 5

1 6 u 1 5

oavet van de platte klap

2 0 u 1 5

woensdag 16 SEIZoEnSvooRStEllInG 2012-2013 2 0 u 1 5

dinsdag 29 StaRt tIckEtvERkoop 1 8 u 0 0

DE WARANDE TURNHOUTWWW.WARANDE.BE // 014416991

FC BERGMANTerminator TrilogieHet jonge FC Bergman is in het Vlaamse theater één van dé sensaties van de afgelopen jaren. Hun theatertaal is anarchistisch, licht chaotisch, maar vooral extreem beeldend en poëtisch. Met ‘Terminator Trilogie’ maakt FC Bergman een woordeloze aria, een stil spektakel in de open lucht, bij het ochtendgloren van de 21ste eeuw.

donderdag 31 mei, vrijdag 1 en zaterdag 2 juni om 20.15 uur op locatie

een greep uit de kalender2&3/05 Theater Stap/Kaaiman - Alice - klein klein beesteke vr 04/05 Günther Neefs - 21 jaar vervr 04/05 Antonio Zambujo zo 06/05 fABULEUS/HETPALEIS - ZOO doen ze de dingen vr 11/05 Zefiro Torna - O Monde Aveugle! za 12/05 Rootsnight 4 feat. Imelda May + Slipmatesvr 25/05 DaMpkring 2 (IJsland): Sin Fang + Sóley

Suiker - 13

Schouwburgen

Sam Vloemans HERENTALS – Sam Vloemans bezoekt opnieuw de schouwburg waar hij twee jaar geleden een memorabel concert gaf en alle aanwezigen met verstomming achterliet. Toen speelde hij de pannen van het dak en dat zal nu, met de mu-zikale ondersteuning van Bart Oostin-die (gitaar), Patrick Dorcean (drums), Roberto Mercurio (bas), Mike Roelofs (toetsen) en Tom Verschoore (trombo-ne) niet anders zijn.Trompettist en percussionist Sam Vloe-mans is een creatieve duizendpoot. Hij werd geboren op Curaçao en kreeg latin met de paplepel mee. Maar evengoed voedde hij zich met jazz, soul en pop. Geen wonder dat Vloemans, die op jon-ge leeftijd al naar Meer bij Hoogstraten verhuisde -van Curaçao naar Meer: Gods wegen zijn inderdaad ondoorgron-delijk- het voortreffelijk kan vinden met Gabriel Rios, Pieter Embrechts en andere artiesten ‘die van veel muziek-jes’ houden.Muziek vormt de rode draad in het le-ven van Sam Vloemans. Ritme is het bloed in zijn aderen, melodie is de lucht in zijn longen. Als een spons absorbeert hij de invloeden van buitenaf. Vermeng dit met zijn mateloze enthousiasme en je krijgt pure passie in wat hij ook doet: of hij nu een puur jazzconcert geeft of een theatervoorstelling voor kleuters begeleidt. Sam Vloemans doet het alle-maal, en allemaal met evenveel plezier.Tijdens het concert van 24 mei in ’t Schaliken presenteert Sam Vloemans nieuw materiaal, in zijn typische ec-lectische stijl, waarbij funk en latin de bovenhand nemen. Tickets kosten 13 euro. Op www.suikerkrant.be kan je twee duotickets winnen.

Abigail’s party MOL, GEEL - Abigail’s Party is een hilarische komedie van de gekende en geroemde cineast Mike Leigh. In Groot-Brittannië is het stuk een absolute culthit. Tristero heeft er een heerlijk kitscherige versie van gemaakt, in pure seventiesstijl. Abigail’s Party is niet al-leen een satirische komedie maar ook een schokkende observatie van een kleinburgerlijk milieu waar oppervlak-kigheid en een voortdurende honger naar bezit een chronisch gebrek aan huiselijk geluk moeten maskeren.Centraal in het verhaal staat Beverly: een would-bevamp die op Demis Rous-sos valt. Haar echtgenoot Laurent is een harkerig type die in vastgoed doet. Samen vormen ze een keurig koppel. Ze geven een cocktailparty ter ere van de nieuwe buren. De kennismaking bij het eerste glas verloopt vlot, maar vele rondjes later wordt het steeds moeilij-ker om het gezellig te houden. ‘Humor met een wrang randje’, omschreef Rob-bie Hermans deze komedie in Cutting Edge.Tristero speelt Abigail’s Party op 8 mei in cc de Werft in Geel en twee dagen la-ter in schouwburg Rex in Mol. Kaarten kosten respectievelijk 10 en 12 euro. Voor de voorstelling in Mol geeft Suiker drie duotickets weg op www.suikerk-rant.be.

Aperitiefconcert Ludmilla TschakalovaHERENTALS – Voor het eerst zet cultuurcentrum ‘t Schaliken een in-strument centraal. Dit seizoen is dat de klavecimbel. Een mooi snaarinstru-ment dat met toetsen bespeeld wordt. Vóór het ontstaan van de piano was de klavecimbel, samen met het pijporgel, het belangrijkste en meest populaire toetsinstrument. In tegenstelling tot de snaren van de piano, die aangeslagen worden, worden de snaren van een kla-vecimbel getokkeld.De Britse Ludmilla Tschakalova is vir-tuoze op het instrument. Ze studeerde piano en klavecimbel aan het Londense Royal College of Music. De liefde bracht haar naar België en zelfs naar de Kem-pen. In Herentals startte ze de klassen klavecimbel op aan de Stedelijke Aca-demie voor Muziek, Woord en Dans. Op 20 mei geeft ze een workshop in de Lakenhal met daaraan gekoppeld een recital. Tickets kosten 10 euro, maar op www.suikerkrant.be geven we 2 duotic-kets weg.Op bladzijde 25 lees je een interview met Ludmilla Tschakalova.

Roots Night met Imelda MayTURNHOUT – De vierde editie van de Roots Night wordt naar alle waar-schijnlijkheid de allerbeste tot nu toe. Niemand minder dan Ierse Imelda May siert de affiche. Deze Ierse wildcat kan alle rootsstijlen aan. Van country tot blues en van rockabilly tot New Orleans jazz: voor Imelda May is het zingen van al die genres allemaal even gemakkelijk als ademen voor iemand anders.Haar curriculum vitae oogt bijzonder indrukwekkend. Ze stond al op het po-dium van de Ancienne Belgique en van het bluesfestival in Peer. Ze was te gast in het programma van Jools Holland en haar stem wordt vaak vergeleken met die van Amy Winehouse. Muzikanten en groepen als Jeff Beck en Elbow ver-klaarden in de media grote fan te zijn van May. Ze trad samen op met Wanda Jackson, Alison Moyet, Elvis Costello, Brian Setzer, Lou Reed en David Gil-more… Het zijn adelbrieven die maar weinigen kunnen voorleggen.In het voorprogramma van Imelda May spelen The Slipmates. Redenen genoeg dus om er op tijd bij te zijn op zaterdag 12 mei in de Kuub. The Slipmates trap-pen af om 20u. Tickets kosten 24 euro.

De Spelerij: ‘Othello’MOL – Othello is een klassieker. Zoals alle werken van Shakespeare. De man had nu eenmaal de gave om tijdloze stukken te schrijven. Zo is ook Othello’ van alle tijden’. Het handelt immers over gevoelens die universeel en tijd-loos zijn: jaloezie, ontrouw, verraad en schuld. Toch toont Shakespeare ook het goede in de mens. Dat maakt het voor de toeschouwer boeiend. Hij twijfelt voortdurend. Mag hij sympathie koes-teren voor een personage of niet?De Spelerij laat het verhaal van Othel-lo zich afspelen in een discotheek. Des-demona en Othello zijn smoorverliefd op elkaar en trouwen. Tegen de wil van haar vader. Gelukkig krijgen ze wel steun en hulp van een goede vriend. Dénken ze. Want die goede vriend blijkt een dubbele rol te spelen en twee-dracht te zaaien.De Spelerij is een gloednieuw gezel-schap dat ontstond onder de inspire-rende leiding van Paula Bangels. In dit stuk herken je Matthias Sercu, Eva Van Der Gucht, Erik Goossens, Domi-nique Collet en David Cantens.Kaarten kosten 14 euro. Op www.sui-kerkrant.be kan je drie duotickets win-nen.

3 duotIckEts

2 duotIckEts

2 duotIckEts

3 duotIckEts

14 - mei 2012

FC Bergman: ‘Terminator Trilogie’TURNHOUT – ‘De nieuwste sensatie in de theaterwereld’, worden ze genoemd. Overal waar FC Bergman komt, regent het superlatieven. Vier jaar geleden ontstond het gezelschap van vijf man-nen en één vrouw aan het Antwerpse Conservatorium. Intussen zijn ze al wereldberoemd in Vlaanderen. Zo snel kan het gaan. FC Bergman valt op door zijn lef, zijn straffe beeldtaal en zijn ongewone inspiratiebronnen. Ze vertaalden Dantes ‘Divina Commedia’ ooit naar toneel als ‘Wandelen op de Champs Elysées met een schildpad om de wereld beter te kunnen bekijken, maar het is moeilijk thee drinken op een ijsschots als iedereen dronken is’.Nu brengen ze de ‘Terminator Trilogie’. Een verwijzing naar Arnold Schwarze-negger? Ja hoor, want de Terminator is volgens FC Bergman ‘een van de stan-daardwerken over de mens uit de 21ste eeuw’. ‘Terminator Trilogie’ gaat over het einde van een tijdperk en het einde van een mensenleven. Een man staat op het toppunt van zijn kunnen, maar ziet plots de zin van het leven niet meer. Hij belandt in een depressie. De voorstelling begint op het moment dat alles begint te kantelen.FC Bergman houdt van locatietheater

en is zelfs één maand voor de voorstel-ling zal plaatsvinden nog op zoek naar een geschikte plek in het Turnhoutse om het stuk te spelen. Hou de website van de Warande (www.warande.be) in de gaten voor het laatste nieuws. “Het vinden van de juiste locatie is moeilijk. “We willen een grootse ruimte, die de nietigheid van de mens onderstreept.” Wie die mens zal vertolken, is ook nog niet duidelijk. Wél staat vast dat ‘Ter-minator Trilogie’ een woordeloze mono-loog wordt. Alle leden van FC Bergman (Stef Aerts, Bart Hollanders, Matteo Simoni, Thomas Verstraeten, Joé Age-mans en Marie Vinck) spelen mee, maar ze nemen alleen de bijrollen op zich.‘Terminator Trilogie’ van FC Bergman wordt gespeeld op 31 mei en 1 en 2 juni, op locatie. De voorstellingen beginnen telkens om 20.15u. Op www.suiker krant.be zijn er drie duotickets te winnen.

FC Bergman zoekt honderd figurantenVoor ‘Terminator Trilogie’, een specta-culaire voorstelling in open lucht (in de buurt van Turnhout), zoekt FC Berg-man nog honderd (!) figuranten tussen 7 en 77 jaar, voor een massachoreografie in een gigantisch decor. Ben je van 26 mei tot 2 juni ’s avonds vrij? Meld je dan snel aan via chris.heyns@warande.be.

IJsland boven in de KuubTURNHOUT – Vulkanische assen en hardwerkende middenvelders even buiten beschouwing gelaten, is muziek wellicht IJslands belangrijkste niet-materiële exportproduct. Björk over-won de wereld decennia geleden al, Si-gor Róss deed dat een beetje later ook.Hoe zou het toch komen dat zoveel goeie muziek uit IJsland komt? Mis-schien heeft het te maken met de geïso-leerde ligging. Of misschien vinden de IJslandse artiesten wel inspiratie in de natuurpracht. Wat er ook van zij: IJs-land heeft ons al veel moois gebracht en dat is de programmatoren van de Wa-rande blijkbaar niet ontgaan.Op vrijdag 25 mei vindt in de Kuub een IJslands muziekfeestje plaats. ‘Damp-kring 2’ staat dit jaar in het teken van IJsland. Twee artiesten staan op de af-fiche: Sin Fang en Soley.Beide muzikanten maakten deel uit van de band ‘Seabear’, maar zijn tijde-lijk een soloweg ingeslagen. Sin Fang is het soloproject van Sindri Mar Sigfus-son, de frontman van Seabear. Seabear speelt voornamelijk folkmuziek, maar Sindri Mar wil af en toe ook andere din-gen doen. Experimentele songs schrij-ven bijvoorbeeld, of indierock spelen. Dat past niet binnen het concept van Seabear en dus gaat hij af en toe solo als ‘Sin Fang’.Voor multi-instrumentaliste Soley Ste-fansdottir geldt hetzelfde. Ook zij kan haar artistieke ei niet altijd kwijt in Seabear.Sin Fang en Soley deelden al vaak het podium, maar doen nu elk apart hun ding. Kaarten voor dit dubbelconcert kosten 14 euro, maar op www.suiker-krant.be kan je twee duotickets winnen.

Wendy Van WantenGEEL – Intiem met Wendy Van Wan-ten: het is ooit de natte droom geweest van veel vaders en zonen. Een beetje laat misschien, maar op maandag 14 mei kan het nog. Dan is Wendy Van Wanten, alias Iris Vandenkerckhove, te gast in cultuurcentrum de Werft voor een ‘intiem concert’.Het optreden begint om 14u. Kaarten kosten 12,50 euro en je krijgt er kof-fie en gebak gratis bij. Wendy zal haar favoriete liedjes ten gehore brengen en daarbij enkele verrassende anekdotes uit haar rijk gevulde carrière vertellen.

2 duotIckEts

A l’attente du livre d’orGEEL – Na verschillende voorbereidin-gen in Kinshasa presenteren theater-maker Johan Dehollander, docent-dra-maturg Geert Opsomer en acteur Nico Boon samen met de Congolese acteurs Papy Mbwiti, Jovial Mbenga, Roch Bodo Bokabela en Starlette Mathata ‘A l’attente du livre d’or’.De ‘zoektocht naar het gouden boek’ maakt deel uit van het Congoproject van de KVS. De KVS gaat op zoek naar sporen van ons koloniale verle-den en onderzoekt hoe de toekomst van de moeilijke relatie tussen België en Congo eruitziet. ‘Het gouden boek’ is een legende die -vijftig jaar na de onaf-hankelijkheid- nog altijd leeft in Congo. Dat boek zou alle recepten bevatten die Congo nodig heeft. Wie het boek vindt, vindt ook macht en kennis. De hoop dat het boek ooit ergens zal opduiken, leeft nog steeds in Congo. Maar het is nog nooit opgedoken. En de Congolezen blijven wachten. Maar wie de tijd heeft om te wachten, vindt vroeg of laat het geluk. Of niet dan?‘A l’attente du livre d’or’ wordt gespeeld op woensdag 2 mei om 20.15u in de Werft. Kaarten kosten 10 euro.

3 duotIckEts

Schouwburgen

Suiker - 15

Adressen en contactgegevens: de WArAnde , Warandestraat 42, 2300 Turnhout, tel: 014 41 69 91, info@warande.be, www.warande.be PC de Blijde BoodsChAP , lode Peetersplantsoen 2, 2300 Turnhout heT GevolG , otterstraat 31-33, 2300 Turnhout, 014 42 63 27, info@hetGevolg.be, www.hetGevolg.be de WerfT , Werft 32, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66, info@dewerft.geel, www.dewerft.be de hAlle , Markt 1, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66; info@dewerft.geel, www.dewerft.be ‘T GeTouW , Molenhoekstraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.gemeentemol.be rex , smallestraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 08 88, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.gemeentemol.be ‘T sChAliken , Grote markt 35, 2200 herentals, tel: 014 28 51 30, cultuurcentrum@herentals.be, www.herentals. e ‘T heilAAr , heilaarstraat 35, 2340 Beerse, tel: 014 60 07 70, cultuur@beerse.be, www.beerse.be de djoelen , steenweg op Mol 3 bus 2, oud-Turnhout, tel: 014 46 22 32, jeugd.cultuurdienst@oud-turnhout.be, www.oud-turnhout.be de WouWer , kloosterstraat 4, 2380 ravels, tel: 014 65 21 55, info@dewouwer.be, www.dewouwer.be ZAAl ooTello , ezaart 162, 2400 Mol, tel: 014 31 81 16, www.ootello.be TheoBAldus kunsThuis , koningin elisabethlei 2, 2300 Turnhout, www.theobalduskunsthuis.be de onThAAsTinG , laar 14, 2400 Mol, tel: 014 32 20 15, www.deonthaasting.be de kruierie , Bevrijdingsstraat 1, 2490 Balen, tel: 014 82 92 30, dekruierie@balen.be, www.balen.be

wo 2-05-12 19:30 schouwburg rex Mol MOL MEETS ZuID-AFRIKA KOORCONCERT 10

wo 2-05-12 20:15 cc de Werft Geel KVS / CAMPO A L’ ATTENTE Du LIVRE D’ OR 10

do 3-05-12 20:00 cc ‘t schaliken herentals CARRé CuRIEux, CIRquE VIVANT! LE CARRé CuRIEux (+12 JAAR) 12

do 3-05-12 20:15 schouwburg rex Mol DE SPELERIJ OTHELLO (SHAKESPEARE) 14

vr 4-05-12 12:15 ‘t Getouw Mol ESTá LOCO BROODJE MOL 0

vr 4-05-12 20:00 schouwburg rex Mol SCALA & KOLACNy BROTHERS 26

vr 4-05-12 20:15 de Warande, kuub Turnhout ANTONIO ZAMBuJO 17

vr 4-05-12 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout GüNTHER NEEFS 21 JAAR VER 14

vr 4-05-12 20:15 ‘t heilaar Beerse WALTER BAELE KLEIN GELATINE 14

za 5-05-12 20:15 cc de Werft Geel OAVET VAN DE PLATTE KLAP 8

za 5-05-12 20:15 schouwburg rex Mol NICOLE & HuGO MET HARMONIEORKEST MOL-RAuW SuPERHITS 17,50

zo 6-05-12 15:00 de Warande, schouwburg Turnhout FABuLEuS/HETPALEIS ZOO DOEN ZE DE DINGEN 12

wo 9-05-12 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout KOMMIL FOO BREKEN 25 u

wo 9-05-12 20:15 cc de Werft Geel TRISTERO ABIGAIL’S PARTy 10 u

do 10-05-12 20:00 zaal ‘t hof herentals VEGAS LAS-LEZING KuRT VAN EEGHEM ALL THAT JAZZ 10

do 10-05-12 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout KOMMIL FOO BREKEN 25 u

do 10-05-12 20:15 schouwburg rex Mol TRISTERO ABIGAIL’S PARTy 12

vr 11-05-12 20:15 Begijnhofkerk Turnhout ZEFIRO TORNA O MONDE AVEuGLE! 14

vr 11-05-12 20:15 cc de Werft Geel COMEDy CAFé MET THOMAS SMITH, ARBI EL AyACHI 9

za 12-05-12 20:00 de Warande, kuub Turnhout ROOTSNIGHT MET IMELDA MAy 24

za 12-05-12 20:15 cc de Werft Geel KOMMIL FOO BREKEN 25 u

za 12-05-12 20:15 schouwburg rex Mol ELS DE SCHEPPER NIET GESCHIKT ALS MOEDER 18 u

za 12-05-12 20:15 de djoelen oud-Turnhout LAïS SONGS WE EMBRACE 20 u

zo 13-05-12 14:00 de Warande, kuub Turnhout NAT GRAS MuuRTJE MuuRTJE 14 u

zo 13-05-12 16:00 de Warande, kuub Turnhout NAT GRAS MuuRTJE MuuRTJE 14 u

zo 13-05-12 20:15 cc de Werft Geel KOMMIL FOO BREKEN 25 u

ma 14-05-12 14:00 cc de Werft Geel WENDy VAN WANTEN INTIEM 12,5

do 17-05-12 20:00 cc de Werft Geel STEDELIJKE ACADEMIE VOOR MuZIEK, WOOD EN DANS DANCING IN THE JuNGLE II 10

do 17-05-12 20:15 ‘t heilaar Beerse TOEAC VROuWEN AAN DE KNOPPEN 10

vr 18-05-12 20:00 cc de Werft Geel STEDELIJKE ACADEMIE VOOR MuZIEK, WOOD EN DANS DANCING IN THE JuNGLE II 10

vr 18-05-12 21:00 schouwburg rex Mol VAGANéE - DEL FERRO GROuP JAZZCONCERT MEI 10

za 19-05-12 20:00 cc de Werft Geel STEDELIJKE ACADEMIE VOOR MuZIEK, WOOD EN DANS DANCING IN THE JuNGLE II 10

zo 20-05-12 10:30 ‘t heilaar Beerse KAPITEIN WINOKKIO HANDJES DRAAIEN … 6 u

zo 20-05-12 11:00 cc de Werft Geel NAT GRAS MuuRTJE MuuRTJE 6,50

zo 20-05-12 13:30 ‘t heilaar Beerse KAPITEIN WINOKKIO HANDJES DRAAIEN … 6 u

zo 20-05-12 14:00 lakenhal herentals LuDMILLA TSCHAKALOVA WORKSHOP KLAVECIMBEL (INSCHRIJVEN BIJ CC ‘T SCHALIKEN) 2

zo 20-05-12 14:30 cc de Werft Geel NAT GRAS MuuRTJE MuuRTJE 6,50 u

zo 20-05-12 15:00 ‘t heilaar Beerse KAPITEIN WINOKKIO HANDJES DRAAIEN … 6 u

zo 20-05-12 17:00 lakenhal herentals LuDMILLA TSCHAKALOVA KLAVECIMBEL (APERITIEFCONCERT) 10

wo 23-05-12 20:15 cc de Werft Geel DE NIEuWE SNAAR KOñEC 22 u

do 24-05-12 20:00 cc ‘t schaliken herentals SAM VLOEMANS IN CONCERT 13

do 24-05-12 20:15 cc de Werft Geel DE NIEuWE SNAAR KOñEC 22 u

vr 25-05-12 20:15 de Warande, kuub Turnhout SIN FANG, SOLEy DAMPKRING 2 14

vr 25-05-12 20:15 cc de Werft Geel DE NIEuWE SNAAR KOñEC 22 u

za 26-05-12 20:15 cc de Werft Geel DE NIEuWE SNAAR KOñEC 22

zo 27-05-12 14:00 cc ‘t schaliken herentals DE KOLONIE MT LAP. (+4 JAAR) 8

do 31-05-12 20:15 op locatie Turnhout FC BERGMAN TERMINATOR TRILOGIE 15

Schouwburgkalender MeidA

Guu

r

ZAAl

PlAA

Ts

Prijs

uITVERKOCHT

uITVERKOCHT

uITVERKOCHT

uITVERKOCHT

uITVERKOCHT

uITVERKOCHT

uITVERKOCHT

uITVERKOCHT

uITVERKOCHT

uITVERKOCHT

uITVERKOCHT

uITVERKOCHTuITVERKOCHT

uITVERKOCHT

uITVERKOCHT

uITVERKOCHT

uITVERKOCHT

16 - mei 2012

Hugo Voeten heiligt het principe van vivre heureux, vivons cachés maar sinds zijn kunstcentrum op 18 april offici-eel zijn deuren opende, heeft hij al de ganse nationale en veel internationale pers over de vloer gehad. Dat de man een indrukwekkende -voornamelijk Bulgaarse- kunstverzameling bezat, was al wel geweten. In Geel presen-teert Voeten al jaren een klein Middel-heim: een beeldentuin van 15 hectare waar hij 200 kunstwerken toont. Maar dat zijn ganse collectie uit niet minder dan 1500 werken bestond: daar ver-schoten de kunstpauzen zich toch even een hoetje(!) van. “Ik pak niet uit met mijn verzameling”, zegt Voeten. “Ik heb het altijd als een hobby bestempeld. Ik koop ook zo weinig mogelijk via de gale-rieën. Het liefst van al ga ik langs bij de kunstenaars zelf. Ik hou van het per-soonlijk contact met hen. Ik geniet er enorm van om het werk te zien geboren worden in hun atelier en dan te volgen tot ze af zijn. Als het betaalbaar is, kan ik ook moeilijk bij een artiest weggaan zonder iets van hem te kopen.”

KunstgenenMaar toch: menig nuchter mens zal zich afvragen welk gen van een groot-warenhuismagnaat een kunstliefheb-ber maakt. “Die van mijn moeder”, zegt Voeten. “Ik heb de liefde voor mooie za-ken van haar overgeërfd. Terwijl mijn vader – een grossist - naar Antwerpen ging voor zaken, vergezelde mijn moe-der hem. Ze ging dan snuisteren in de antiekzalen en bezocht de veiling-huizen van Campo en Bernaers. Als ze thuis kwam met een voorwerp be-

schreef ze voor ons uitvoerig de schoon-heid ervan. Maar zelf heb ik nooit enige artistieke ambitie gehad (lacht). Mijn smaak is heel breed: van heel modern tot oude kunst. In mijn verzameling zit geen enkel lijn. Alleen wat ik mooi vond, heb ik aangeschaft.”

GraanfabriekZijn verzamelwoede leidde wel tot een luxeprobleem: zijn kelders, zolders en stallingen geraakten overvol van kunst. “Het was zelfs zo erg dat som-mige werken tientallen jaar in kisten hebben gezeten”, zegt hij. “Ik stond dan ook voor de keuze ofwel stoppen met verzamelen of een authentiek gebouw zoeken waarin ik ze kon ten-toonstellen. Eerst heb ik een varkens-bedrijf in Geel gekocht, vlak bij mijn tuin, met de bedoeling er een nieuw kunstcentrum te bouwen. Maar de gemeente heeft me geen toestemming gegeven om ze te mogen afbreken. Na-dien viel mijn oog op deze oud graanfa-briek naast het kanaal. Ik ben er echt verliefd op geworden. Toch wil je niet weten hoeveel moeite en geld het me heeft gekost om het te verbouwen tot dit kunstcentrum.”

SlaagkansenVraag is of zijn ambities niet te groot zijn voor een provinciestadje als Heren-tals. Had zijn project niet meer kans van slagen gehad in een grootstad als Antwerpen of Brussel. “Dat zal de toe-komst moeten uitwijzen”, zeg hij. “Mijn grootwarenhuizen waren grotendeels gevestigd in de Kempen maar ook in dorpen in Limburg, Oost-Vlaanderen

en Brabant. Maar ik had geen zin om dit project uit te bouwen in - ik zeg maar- Beveren-Waas . Ik heb het me-rendeel van mijn leven in de Kempen doorgebracht. Zonder veel nadenken heb ik dit hier ook gerealiseerd. Maar uiteraard is het niet de bedoeling dat alleen mensen van Zondereigen of Vlimmeren het komen bezoeken. Ik ben daar ook redelijk gerust in: alleen al dankzij mijn tuin heb ik internationale belangstelling opgewekt in Frankrijk en Duitsland.”

VerleidenHet art center is enkel één zondag in de maand en op afspraak te bezichtigen. De reden daarvoor heeft dan weer wel te maken met nuchtere financiële afwe-gingen. “Het is geen investering die op-brengt maar me geld kost” zegt Voeten. “Het gebouw telt negen verdiepingen. Reken maar eens uit hoeveel het me zou kosten om op elke verdieping be-wakers te zetten. We hebben zeker con-tact gehad met de provincie Antwerpen maar dat is zonder resultaat gebleven. Ik werd al onmiddellijk geconfronteerd met 101 regeltjes en eisen. Ik wil wel een vrij en vrolijke vogel blijven. We gaan wel verder zoeken naar partners. Allicht zullen we ze eerst met dit ge-bouw moeten verleiden. Mogelijk bie-den ze zich dan morgen spontaan aan om mee te springen. Art Center Hugo Voeten,Vennen 23, Herentals. Geleide bezoeken elke eer-ste zondag van de maand om 10u. Groepen van 15 tot 50 personen zijn altijd welkom. www.artcenter.hugovoe-ten.org

art center

hugo voeten:

het guggenheim

aan het kempens

kanaalHERENTALS - BOEM paukeslag! De Kempen is in een grote klap een museum rijker. Of beter het heeft eindelijk

haar eerste kunstcentrum voor moderne kunst. En wat voor een: een oude graanfabriek langs het Kempens Kanaal in Herentals werd de voorbije zes jaar ingenieus en smaakvol omgebouwd tot een ‘art center’ van

maar liefst 9 verdiepingen waarin 500 werken van 100 internationale kunstenaar worden geëxposeerd. De initiatiefnemer is zakenman Hugo Voeten van de voormalige supermarktketen Cash Fresh. Als Wim Delvoye hem

een paar borsten tatoeëert, spreken we hem voortaan als de Peggy Guggenheim van de Kempen.

Wie is Hugo VoetenHugo Voeten (72) is geboren in Beerse maar woont vandaag in Geel. Al is zijn naam niet zo inge-burgerd als die van Peeters-Govers of Staf Janssens, zijn prestaties op zakenvlak benne even groot. In 1968 richtte hij met 300.000 frank de supermarkt Cash Fresh op. Een succesverhaal: want toen hij in 2005 deze zaak verkocht aan Delhaize was die uitgegroeid tot een keten van 43 supermarkten met 1350 werknemers. De verkoop leverde hem naar verluidt 169 mil-joen euro op. Geld dat uiteraard bij de aankoop van kunst welkom was. “Maar ik heb het verzamelen van kunst en zakendoen altijd geschei-den gehouden”, beweert hij. “Nooit of te nooit is het bij me opgekomen om kunst te bekijken als een beleg-ging. Ik heb de werken allemaal gekocht zonder te kijken naar de naam. Van alle kunstvoorwerpen die ik de voorbije veertig jaar aan-geschafte, heb ik er nooit een van verkocht. Geen ervan is ook te koop. Al wat ik heb verworven, is dankzij de klanten van mijn winkels. Ik voel me verplicht dit met hen te delen. Ik zie graag kunst maar het doet me ook veel plezier om andere men-sen ervan zien te genieten.” Voeten heeft vandaag een Bulgaarse leven-gezin – leren kennen op berenjacht in het land - wat meteen ook het groot aandeel aan Bulgaarse kunst in zijn collectie verklaart. Voor zijn bijdrage aan de Bulgaarse kunst is hij onderscheiden met een ereteken en in het nationaal museum in So-fia is een zaal naar hem genoemd

De collectieJe struikelt over de blikvangers in het Art center Hugo Voeten. Opmerkelijk is zeker een reeks grafisch werk van de Bulgaarse in-pakkunstenaar Christo, maar ook een serie antieke stoelen van de be-kende Chinese kunstenaar Ai Wei Wei, de plaasters van de Franse beeldhouwer Rodin of het keramiek van Picasso. Ook Belgische kunst is ruim vertegenwoordigd met onder meer een luchtballon van Panama-renko en 200 originele drukwerken van Masereel. Voeten volgt de mo-derne kunstscène nog op de voet. Voor kenners: je vind er werk van onder meer Gilles Barvier, Mircea Cantor, Marc Fromm en Arno Bre-ker. Voeten heeft Flor Bex, voormalig directeur van het Antwerps MuH-KA geëngageerd om zijn art center mee richting te geven. “Als ik het enkel gebruik om mijn verzameling te tonen, is het risico groot dat het gebouw over een half jaar een mau-soleum wordt”, zegt hij. ‘Daarom moeten er ook andere activiteiten plaatsvinden. Het gebouw biedt geschikte locaties voor concerten of lezingen. Ik ga ook een freelance cu-rator zoeken om thematentoonstel-ling samen te stellen.”

Suiker - 17

stop met dolen, kom naar gladIolEn!

Dit succes is opmerkelijk omdat Gla-diolen niet zoals Grasspop met metal of Groezrock met punk mikt op één bepaalde niche. ‘Als je al van een rode draad kan spreken, is het dat we mik-ken op Belgische bands”, zegt Lode Bel-lens. “Zeg maar het aanbod van Studio Brussel. We proberen uit alles genres de beste bands te selecteren of groepen die op dit moment echt hot zijn.”

GeheimDe organisatie van Gladiolen bestaat uit elf Olenaars van wie er vijf de pro-grammatie voor hun rekening nemen. “Bij wijze van spreken starten we al de dag na het festival met de program-matie van het jaar daarop”, zegt Lode Bellens. “We hebben een longlist van de groepen die onze voorkeur wegdra-gen. Elke maand komen we samen om het programma te bespreken. Dat doen we op een geheime locatie buiten Olen. (lacht) Niemand mag ons afluisteren. Het programma is elk jaar een goed bewaard geheim. Er wordt echt over gepraat in het dorp: wie zou er dit jaar naar Gladiolen komen? Toen we het programma in februari gelost hebben naar het grote publiek telden we op onze website meer dan 2.000 bezoe-kers.”

Belgische topHet Olense festival slaagt er jaar in jaar uit groepen die ‘hot’ zijn ook met-een heet te serveren. “Dit jaar menen we daar ook weer in geslaagd te zijn met ‘Triggerfinger’, onze headliner van vrijdagavond”, zegt Lode Bellens. “De groep staat momenteel in elke hitlijst

op nummer 1. Ze hebben beloofd zich te beperken tot een viertal optredens op Belgische festivals. In onze regio gaan ze enkel bij ons spelen. Niet dat wij al onze eisen kunnen stellen aan groepen maar ons festival heeft echt wel een goede naam bij artiesten en managers. Dat heeft verschillende re-denen. Zo worden ze backstage perfect in de watten gelegd (daarvoor zorgen in Olen de vrouwen van het exclusief mannelijk organisatieteam, nvdr). Bo-vendien hebben we een zeer enthou-siast publiek dat vanaf de eerste noot mee is. Sommige festivals staan erom bekend pas laat op dreef te komen. Zo’n zaken blijven in het circuit han-gen.”

GoedkoopOpvallend is zeker dat Gladiolen een zeer betaalbaar festival blijft: 21 euro voor een combiticket is echt wel spot-goedkoop. “Ook dat heeft zijn redenen”, zegt Lode Bellens. “Voor de organisatie van het festival kunnen we nog reke-nen op een gans dorp. Veel festivals moeten tal van taken uitbesteden aan professionele firma’s. Dat maakt het uiteraard duurder. We betalen onze medewerkers ook uit, maar ze werken niet voor hun eigen portemonnee maar wel voor de vereniging. Bovendien ne-men de meeste verenigingen al jaren dezelfde taak op zich: de tap, de inkom, de toiletten en zo meer. Zij weten beter hoe ze dit moeten aanpakken dan wij.”

NieuwDit jaar keert Gladiolen met een nieu-we festivalonderdeel -de ‘Boekel Bou-

levard’- terug naar zijn roots. “Het zijn een aantal gratis optredens buiten het festivalterrein op zaterdagnamiddag”, legt Lode Bellens uit. “De toegangsweg naar de festivalweide wordt ingericht als een gezellige straat met verschil-lende podia en veel terrasjes. We mik-ken op een breed publiek met karaoke en ambiancebands. Soms krijgen we te horen dat het allemaal te groot en te commercieel is geworden. We willen het festival terug naar het dorp bren-gen. Destijds is Gladiolen ook gestart als een dorpsfeest.”

Twaalfde Gladiolen: jonge, belegen en oude ‘kazen’ van bij onsVoor elk wat wils op Gladiolen 2012. Twee dagen lang -op 25 en 26 mei- staan jonge, belegen en oude Belgische kazen op drie podia. Grote namen zijn onder meer Triggerfinger, The Scabs, ’t Hof Van Commerce, Intergalactic Lo-vers, The Subs en The Opposites. Voor het slotfeestje zaterdags wordt speciaal Björn Again (performing the greatest hits of ABBA) vanuit Londen overge-vlogen. Ook jong talent zoals Geppetto & The Whales en Johnny Berlin wordt aangesneden. Verder staan Kastor & Dice, Raving George en Ego Troopers en Christophe Lambrechts achter de draaitafels. Op zaterdagnamiddag wor-den tijdens “Boekel Boulevard”, ver-spreid over de toegangsweg, verschil-lende gratis optredens georganiseerd, onder meer van ’t Schoon Vertier. De volledige line-up en ticketprijzen vind je op de voortreffelijke website www.gladiolen.be.

OLEN - Gladiolen begon twaalf jaar geleden als een bescheiden poging van een aantal Olenaars om wat leven in het dorp te pompen. Vandaag is het evenement met 16.000 bezoekers verspreid over twee dagen zonder twijfel het dorpsfeest ontgroeid en meteen uitgegroeid tot een vaste en vooral oerdegelijke waarde in het Kempense festivalaanbod. “De ticketverkoop loopt goed”, zegt

organisator Lode Bellens een maand voor D-day. “Ik vermoed dat we net als de voorbije twee jaren het festival een week voor -of de dag van het festival zelf- uitverkopen.”

Verantwoordelijk uitgeverProcart GCV(Promotie van cultuur in het arrondissement Turnhout)

RedactieadresRoel SelsOranjemolenstraat 35, 2300 Turnhoutroel@suikerkrant.be

Adres ProcartOtterstraat 8 bus 3, 2300 Turnhout

Oplage20.000 exemplaren

VerspreidingsgebiedArrondissement Turnhout (Arendonk, Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Geel, Grobbendonk, Herentals, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille, Meerhout, Merks-plas, Mol, Olen, Oud-Turnhout, Ra-vels, Retie, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar, Vosselaar, Westerlo), Nijlen, Lier, Heist op den berg, Overpelt, Neerpelt, Antwerpen, Brussel, Breda, Tilburg, Eindhoven, Zundert, Goirle, Reusel.

Verdeelpuntenzie website

RedactieRoel SelsStijn Janssen

RedactiemedewerkersCaroline HaveransIvo VerheyenKatrien Lodewyckx

Foto'sBart Van der Moeren

VormgevingDimitri Paeleman

AdvertentiesLeen Verwaest (0495 53 54 80)leen@suikerkrant.be

DrukkerijDKZet (Hapert, NL)

Websitewww.suikerkrant.be

18 - mei 2012

oVER DE SChREEf

Enge Buren – Reuring GOIRLE – Ze zijn muzikaal, energiek, humoristisch en ori-gineel. Ze swingen, blinken uit in absur-

distische creaties en gave persiflages en geven een ongehoorde draai aan allerlei muziekstijlen. Dat is Enge Buren he-lemaal. Knotsgekke humor hebben ze ook, én rare kronkels in hun hoofd. An-ders kan je geen liedjes verzinnen zoals ‘Korfbalhooligans’.Waar de Enge Buren komen, veroor-zaken ze opschudding, ophef, drukte, deining, beroering, beweging, gedoe, geraas, kakofonie, kabaal, sensatie, stennis, commotie en consternatie. Of-tewel ‘Reuring’.Enge Buren is op 26 mei te gast in cc Jan van Besouw in Goirle bij Tilburg. Kaarten kosten 18,50 euro. De voor-stelling begint om 20.30u. Op www.suikerkrant.be kan je een duoticket winnen.

Factory Floor EINDHOVEN – Wie vorig jaar in Dour was, maakte misschien al kennis met Factory Floor.

Factory Floor staat op de rand van de doorbraak, daar kan je gif op innemen. Het trio uit London katapulteert de sound van Joy Division, New Order en The Fall naar het heden. Factory Floor voegt er voor de goede orde nog een vet-te laag noise en bij momenten een ste-vige beat aan toe en eindigt zo bij wat zij zelf omschrijven als het geluid van een ‘underground disco’. Vrij vertaald: donkere muziek die toch dansbaar is.Het concert vindt plaats op donderdag 17 mei, begint om 21u en kost 12,50 euro. Na het concert is er nog een after-party. Op www.suikerkrant.be kan je een duoticket winnen.

Amatorski EINDHOVEN – Sis-sende elektronica, kra-kende beats, zwoele akoestische gitaren, vibrafoon, … niets is te

gek voor Amatorski. Als een liedje om een bepaald geluid vraagt, dan krijgt het dat. Het bijzondere is nog dat al die toeters en bellen niet eens geforceerd klinken. Front-vrouw en zangeres Inne Eysermans lijmt de soundscapes van Amatorski mooi aan elkaar.België loopt al langer storm voor Ama-torski, maar in Nederland is de bal nog maar net aan het rollen gegaan. Ze gooiden hoge ogen in ‘De Wereld Draait Door’ en speelden bij onze noorderbu-ren op enkele leuke festivals. Op zon-dag 13 mei concerteert Amatorski in Effenaar in Eindhoven. Kaarten kosten 12 euro. Op www.suikerkrant.be kan je een duoticket winnen. Om 21u begint het voorprogramma: Love Like Birds.

Tim ChristensenBREDA – De Deense s inger-songwriter Tim Christensen is op zijn 37ste al een ve-teraan. In de nineties

vierde hij in zijn thuisland Denemarken grote triomfen met zijn band Dizzy Mizz Lizzy. In de jaren nul veroverde hij de rest van Europa als singer-songwriter en multi-instrumentalist met sterke songs en een dito begeleidingsband. Het is die band, The Damn Crystals, die een grote rol speelt op Tims vierde album, dat dus niet toevallig ‘Tim Christensen And The Damn Crystals’ heet. Christensen betrok de begeleidingsband bij het schrijven en arrangeren van de plaat. Een stevige rockplaat is het resultaat.Tim Christensen concerteert op 23 mei in Breda en hij brengt The Damn Crys-tals mee. Rocken geblazen, dus! Tickets kosten 15 euro. De Noor Petter Carl-sen begint om 19.30u aan het voorpro-gramma. Met een beetje geluk win je op www.suikerkrant.be een van de twee duotickets die we weggeven.

Steven WilsonTILBURG – Op woensdag 2 mei geeft Steven Wilson, zanger van Porcupine Tree, een exclusief optreden in 013. De muzikale duizendpoot brengt im-mers ook als soloartiest regelmatig al-bums uit. Zijn laatste wapenfeit is het fantastische dubbelalbum ‘Grace For Drowning’. Ongetwijfeld zal het nieu-we album ruimschoots aan bod komen tijdens dit avondvullende optreden. Live wordt Wilson begeleid door Marco Zimmerman op drums (UKZ, ex-Ne-crophagist), Adam Holzman op toetsen (Miles Davis) en Nick Beggs op basgi-taar. De groep wordt nog versterkt door saxofonist Theo Travis (Soft Machine). Kaarten voor al dat fraais kosten 35 euro. Het optreden begint om 20.30u.

1 duotIckEt 1 duotIckEt 1 duotIckEt 2 duotIckEts

Suiker - 19

Adressen en contactgegevens: – 013 PoPPodiuM , veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, www.013.nl – effenAAr , dommelstraat 2 eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl – MeZZ , keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl – ChAssé TheATer , Claudius Prinsenlaan 8 Breda, 0031 76 530 31 00, www.chasse.nl – CC ZunderT , Molenstraat 5 Zundert, 0031 76 597 19 99, www.cczundert.nl – CC jAn vAn BesouW , Thomas van diessenstraat 1 Goirle, 0031 13 534 34 00, www.janvanbesouw.nl – de kei , kerkplein 69 reusel, 0031 497 64 14 84, www.tschouw.nl

wo 2-05-12 20:00 013 Poppodium Tilburg ERIC SARDINAS 15

wo 2-05-12 20:30 013 Poppodium Tilburg STEVEN WILSON (PORCuPINE) 35

do 3-05-12 20:00 013 Poppodium Tilburg SOuLJA BOy 25

do 3-05-12 20:30 Mezz Breda THE ASTEROIDS GALAxy TOuR 16 u

vr 4-05-12 19:30 013 Poppodium Tilburg EMERGENZA HALVE FINALE 1 10

vr 4-05-12 20:15 Mezz Breda DANCETOuR DJ KNOCK OuT 0

vr 4-05-12 21:00 Mezz Breda FOTOSyNTHESE (CD RELEAE) 9

vr 4-05-12 21:00 effenaar eindhoven LEFTIES SOuL CONNECTION FT. MICHELLE DAVID 11

vr 4-05-12 21:30 013 Poppodium Tilburg ALPHA BLONDy & THE SOLAR SySTEM 31

za 5-05-12 15:00 Mezz Breda VRIJHEIDSFESTIVAL BREDA (RACOON, JuRK, DIO …) 0

za 5-05-12 21:00 Mezz Breda KLERKx & THE SECRET 0

za 5-05-12 21:00 effenaar eindhoven DJ KyPSI & MATANGI quARTET, JAMESZOO 12,5

zo 6-05-12 15:00 cc jan van Besouw Goirle MuZIEKFABRIEK 0

zo 6-05-12 16:30 Mezz Breda NORDGARDEN 0

do 10-05-12 20:15 013 Poppodium Tilburg ROCKET FROM THE TOMBS 16

do 10-05-12 20:30 Mezz Breda RICK DE LEEuW EN JAN HAuTEKIET 22,5

do 10-05-12 21:15 effenaar eindhoven ORGEL VRETEN - HAMMOND BATTLE 12

vr 11-05-12 19:30 Mezz Breda POPSPORT EINDFESTIVAL 5

vr 11-05-12 19:30 013 Poppodium Tilburg EMERGENZA HALVE FINALE 2 10

vr 11-05-12 20:00 effenaar eindhoven MR. POLSKA, JE BROER 7,5

vr 11-05-12 20:30 013 Poppodium Tilburg ATARAxIE, FAAL, OPHIS 5

vr 11-05-12 21:00 Mezz Breda NEWTOWN 0

za 12-05-12 19:30 013 Poppodium Tilburg EMERGENZA HALVE FINALE 3 10

za 12-05-12 20:00 effenaar eindhoven COMEDy NIGHT MET KEES VAN AMSTEL EN RENé VAN MEuRS 10

za 12-05-12 20:30 cc jan van Besouw Goirle VALLEy SOuND BIG BAND & JuRBENA JAZZBAND 7,5

za 12-05-12 20:45 013 Poppodium Tilburg TELLISON 8

zo 13-05-12 16:30 Mezz Breda DELANEy DAVIDSON 0

zo 13-05-12 20:30 013 Poppodium Tilburg MICHAEL SCHENKER 35

zo 13-05-12 21:00 effenaar eindhoven AMATORSKI, LOVE LIKE BIRDS 12

ma 14-05-12 20:00 effenaar eindhoven DRy THE RIVER 12,5

wo 16-05-12 21:15 effenaar eindhoven SHANTEL & THE BuCOVINA CLuB ORKESTAR 17,5

do 17-05-12 20:00 Mezz Breda THE DOORS ALIVE 22,5

do 17-05-12 21:00 effenaar eindhoven FACTORy FLOOR 12,5

do 17-05-12 21:00 013 Poppodium Tilburg OLD DEATH WISPER 0

vr 18-05-12 20:15 effenaar eindhoven LuKA BLOOM 22,5

vr 18-05-12 20:30 Mezz Breda PRONG 20

vr 18-05-12 20:30 013 Poppodium Tilburg DuSTSuCKER, DROWN THE MOTH, CHIRAW 5

vr 18-05-12 20:45 013 Poppodium Tilburg LARRy & HIS FLASK 10

za 19-05-12 20:45 013 Poppodium Tilburg TIMMIETEx 5

za 19-05-2012 21:00 013 Poppodium Tilburg EWERT AND THE TWO DRAGONS 6

zo 20-05-12 15:45 013 Poppodium Tilburg HIPPE GASTEN 6

zo 20-05-12 16:30 Mezz Breda PAPER FOx 0

zo 20-05-12 20:15 effenaar eindhoven FRESKu 12,5

ma 21-05-12 20:15 013 Poppodium Tilburg KONTRuST 12,5

ma 21-05-12 20:45 013 Poppodium Tilburg INTO IT. OVER IT. 7

di 22-05-12 19:00 Mezz Breda BATTLE OF THE BANDS 0

wo 23-05-12 19:30 Mezz Breda TIM CHRISTENSEN AND THE DAMN CRySTALS 15

wo 23-05-12 20:00 Gaslab Tu/e eindhoven FIELD MuSIC 9

do 24-05-12 20:15 013 Poppodium Tilburg BLOWBEAT 10

do 24-05-12 20:30 Mezz Breda KRAAK & SMAAK 15

do 24-05-12 21:00 013 Poppodium Tilburg yuKON BLONDE 7,5

vr 25-05-12 21:00 Mezz Breda SIDEDITCH 0

vr 25-05-12 21:00 013 Poppodium Tilburg yOuNG MAGIC 0

za 26-05-2012 20:30 nWe vorst Tilburg CASE MAyFIELD 15

za 26-05-12 20:30 cc jan van Besouw Goirle ENGE BuREN - REuRING 18,5

za 26-05-12 21:00 Mezz Breda MING’S PRETTy HEROES 0

zo 27-05-12 16:30 Mezz Breda HuMMINGVILLE 0

zo 27-05-12 18:45 013 Poppodium Tilburg BENEFIETCONCERT KANKERLIGA 7,5

zo 27-05-12 21:00 effenaar eindhoven CLOuD NOTHINGS 10

di 29-05-12 19:30 013 Poppodium Tilburg ROCKACADEMy PERFORMING NIGHT 0

do 31-05-12 20:30 Mezz Breda SPLENDID 9,5

do 31-05-12 21:00 Mezz Breda WAKE (BLEACH uNPLuGGED) 0

over de schreef MeidA

Guu

r

ZAAl

PlAA

Ts

Prijs

uITVERKOCHT

20 - mei 2012

Het zal je maar overkomen: je vader koopt op een missietentoonstelling drie Rwandese mandjes en zet ze op de kast. ’s Avonds -wanneer je slaapt- komt de Rwandese taal en cultuur uit de mand-jes gekropen en houdt je gezelschap in je dromen. Het overkomt de 12-jarige Louis, een Belgische jongen die jaren-lang door Rwandese dromen overvallen wordt tot ze werkelijkheid worden. In zijn slaap bouwt hij het etnografische museum in Butare en maakt hij de ge-nocide mee. Wanneer hij na deze nacht-merrie wakker wordt, is hij zwart, één van hen. Als volwassene verdiept hij zich in het Rwandese kluwen en ziet dat ze allemaal een ander verhaal ver-tellen: de Rwandese taxichauffeurs die als banneling in Brussel leven, abbé Alexis Kagame, de grote geschiedschrij-ver en de witte paters die in ’94 getrau-matiseerd het land verlieten. ‘Duizend heuvels’ is een roman over verhalen vertellen, over geschiedenis herschrij-ven en de impact daarvan op de toe-komst én over het geloven in de waar-heid. Niet in die ene grote westerse waarheid, maar in duizend Rwandese waarheden.

−Jij bent een literair avonturier. 2 romans geleden zat je in verschil-lende Europese hoofdsteden. In je vorige roman ‘De Bloemen’ ploegde je door de Kempense zandgrond en nu zwart Afrika. Elk boek is een correctie op een vorig

boek. Ik wil altijd iets compleet anders doen. Ik heb ook antropologie gestu-deerd en ik wilde daarom al lang eens naar Afrika gaan, maar dan moest ik een goede reden hebben. Ik heb me een klein land uitgezocht omdat het iets overzichtelijker was…enfin dat dacht ik. (lacht) Maar het is zo’n interessant land gebleken. Het liefst van al zou ik willen dat iedereen die het boek leest meteen goesting krijgt om naar ginder te gaan. Had jij dat?

−Ja, eigenlijk wel, maar het is wel een heel complex land. Ik weet nog goed dat ik in ‘ 94 niet kon begrij-pen hoe de mensen er mekaar ge-woon konden uitmoorden.Precies dat wilde ik uitleggen. Ik wilde laten zien dat antropologie je kan hel-pen om zulke zaken te begrijpen. Dat zijn geen primitieve mensen daar. Er is een politiek conflict geëscaleerd maar dat kan overal ter wereld gebeu-ren. Toen ik laatst in Rwanda was, zat daar een Duitser die werkte voor een Amerikaanse ngo. Hij vertelde: “Het is een sanguinair volk. Andere volke-ren zouden geen genocide plegen op de manier waarop de Rwandezen dat de-den.” Dat was dus een Duitser en die zei dat onbeschaamd. Ik was zo beleefd hem slechts voorzichtig te wijzen op zijn eigen nationale geschiedenis. Pas op het einde begreep hij het. De ma-nier waarop het in Rwanda is gebeurd, namelijk op 100 dagen en met de hulp

van een groot deel van de bevolking, is heel uitzonderlijk, maar er zijn genoeg theorieën rond etniciteit die dat kun-nen verklaren. Ik wilde de ganse histo-rische context graag meegeven omdat ik die zo rijk vind. Het boek was eerst nog een derde langer. Ik heb heel vaak moeten zeggen: “Kill your darlings”, hoewel dat misschien geen goede uit-drukking is, gezien het onderwerp van mijn boek. (lacht) Ik heb dagen gesleten in de bibliotheek van het museum van Tervuren omdat ik gewoon wilde weten hoe dat het allemaal werkte, hoe de antropologie is geëvolueerd van een in-strument van het beleid naar een meer onafhankelijke wetenschap. Ik heb dat allemaal opgeschreven. (toont een sta-pel schriftjes) Maar dat was natuurlijk veel te veel.

−Dit jaar is het ook 50 jaar geleden dat Rwanda onafhankelijk werd. Voor de marketing van het boek een handige kapstok, maar dat is toch niet waarom jij het gedaan hebt?Ik heb me wel gehaast om op tijd klaar te zijn, maar de ironie is dat dit een ver-jaardag is die de Rwandezen niet willen vieren. Wij willen dat vieren maar voor hen is het geen fijne herinnering. In ‘ 61 is de macht gekanteld. Eerst waren de Tutsi’s aan de macht en daarna hebben de Belgen nog snel de Hutu’s aan de macht geholpen. Daar is eigenlijk het begin van de genocidaire cocktail ont-staan. Het is dus een beladen verjaar-

dag. Bovendien staan de Rwandezen ook op een veel trotsere manier t.o.v. de Belgen dan bv. de Congolezen. Paul Kagame, de president, maakt gebruik van de Chinezen, Engelsen en Ameri-kanen en omgekeerd natuurlijk, maar de Belgen hebben er niet meer het au-reool dat ze vroeger hadden of dachten te hebben. Die verjaardagen worden toch vooral hier gevierd. Wij kijken dan met zo’n koloniale blik naar de zwart-witfilmpjes of naar de nostalgische verhalen van de paters, maar ik geloof daar niet in. In Rwanda zag ik bijvoor-beeld mooie interbellumwoningen, ik hou daarvan. De Rwandezen vonden dat maar niets. ‘C’est le style colonial’, zeiden ze. Ze kijken nog steeds op een politieke manier naar dat koloniale ver-leden, terwijl wij dat esthetiseren. Wij vinden dat historisch belangrijk, maar eigenlijk kijken we zo alleen maar naar onszelf. We gaan ver weg om naar ons-zelf te kijken.

−Je boek heeft een nogal opmer-kelijk begin. Je vraagt de lezer om zich in te beelden dat hij zwart is. Dat kan tellen als opener. Dank u. Ik heb het ook direct over de koeien, de hoeksteen van de Rwandese samenleving. Welkom in de wereld van de sensualiteit van koeien. Wij kennen dat niet hé. Bij ons is dat een deel van de landbouw, maar ginder is de cultuur erop gebaseerd, zelfs het schoonheids-ideaal. Een vrouw was mooi als ze op

een koe leek. Ik verklaar me nader: haar wiegende gang, haar oogopslag met lange wimpers, de manier waarop ze haar handen beweegt, haar vol-maakte huid. Ik ben daar ook gevoelig voor geworden. Ik kan de sensualiteit van koeien echt zien. (lacht)Trouwens: het begin van het boek van die jongen die droomt dat hij Rwan-dees is, is gebaseerd op het verhaal van Lode Van Pee. Die is als 18-jarige als backpacker naar Rwanda gegaan, zag daar een hut en is toen architectuur gaan studeren. Hij heeft het Nationaal Museum in Butare ontworpen. Als er zoiets zou bestaan als een BR (bekende Rwandees) dan is hij het wel. Ik was met hem op wandel door de heuvels en een klein jongetje liep voorbij en wees naar hem: ‘Architect’. Zijn museum staat ook op een Rwandees geldbiljet.

−‘Duizend heuvels’ is een roman, maar met de allures van een histo-risch werk.Het is duidelijk een roman, maar als schrijver mag je de vorm van een ro-man telkens opnieuw uitvinden in functie van het onderwerp of van de tijd waarin je schrijft. Helemaal voor-aan staat in het boek: “Als je één zin uit het boek citeert en je gebruikt die tegen mij, kan je alles bewijzen: dat ik voor de Hutu’s ben of voor de Tutsi’s of voor de blanken, quod non.” Ik probeer heel verschillende verhalen en waarheden te tonen. Zeker in die Rwandese story

LEUVEN / GIERLE - Je zou het hem niet aangeven maar Koen Peeters

is zwart tot aan zijn middel. De Kempense antropoloog-schrijver

dook de voorbije drie jaar in de geschiedenis van Rwanda en beklom tijdens verschillende

reizen de duizend heuvels van het land. De complexe historie

en het intrigerende karakter van de Rwandezen en hun taal goot

hij in een lijvige roman. ‘Duizend heuvels’ ligt vanaf 10 mei in de boekhandel maar het land zelf

laat hij niet meer los: “Ik kan het iedereen aanraden om eens een

ander land te adopteren.”

Suiker - 21

koen peeters: “ het is heel westers om te denken dat de waarheid bevrijdt”

is dat heel complex. In elke groep heb je goeden en slechten en zelfs de slechten zijn vaak ook goed. Echt slechte men-sen bestaan niet. Je kan het meestal verklaren vanuit de geschiedenis, die als een demon boven die mensen hangt. Ik heb met 80 verschillende mensen gesproken en heb ze hun verhaal laten vertellen zonder erin tussen te komen. Zelfs al vertelden ze leugens, dan heb ik nog geprobeerd dat niet te zeggen. Soms voelde ik me na zo’n gesprek heel vuil omdat ik niet kon bevatten wat ik net gehoord had.

−De geschiedenis heeft zijn rechten maar daarnaast kan je in een land als Rwanda vaak beter tabula rasa maken en opnieuw beginnen, want net in de geschiedenis ligt de oor-zaak van de ellende.Ik ben heel erg van het laatste over-tuigd. Natuurlijk mag de staat de ge-schiedenis niet bedekken en moet er ook restitutie gebeuren aan de mensen die schade hebben geleden. In sommige landen hebben ze dat met waarheids-commissies gedaan, in Rwanda waren dat gacaca’s, maar dat zijn heel ge-vaarlijke processen in een samenleving want ze creëren ook nieuw onrecht. Ik vind het ook heel westers te denken dat de waarheid bevrijdt, want dan zeg je eigenlijk dat er slechts één waarheid is die tijdens een gerechtsprocedure open op tafel ligt zodat iedereen als in een catharsis duidelijk zijn positie ziet. Dan

wordt er een strafmaat bepaald en is alles opgelost. Ik denk in alle beschei-denheid dat het niets oplost als het on-recht zo groot is dat iedereen tot in zijn wezen gekwetst is. Het verscherpt de zaken alleen.

−In een boek over Rwanda kan je natuurlijk niet om de genocide heen. Was het conflict tussen Hu-tu’s en Tutsi’s nu raciaal of niet?Het is een etnisch conflict en dat wil zeggen dat er culturele verschillen zijn. Toen de eerste kolonialen er toekwa-men, zagen ze een verschil tussen de mensen aan het hof en de gewone men-sen. Aan het hof, waar de Tutsi’s wa-ren, waren er wel typische fysieke ken-merken zoals lang en mager. Dat kon je vooral verklaren door inbreeding. Die trouwden alleen maar met elkaar. Maar als je daar nu rondloopt, kan je misschien wel denken dat iemand Tut-si is, maar die is dat niet. In Rwanda gaat het trouwens van vader op zoon of dochter over. Als je moeder Hutu is en je vader Tutsi, dan word je Tutsi, en omgekeerd. Genetisch klopt het dus niet meer. Het is gewoon een politiek-cultureel onderscheid dat uitvergroot is toen de Belgen de Hutu’s aan de macht hielpen.

−Heeft de Belgische overheid -de vroegere kolonisator- schuld aan wat er gebeurd is in ‘94?Ik heb het er met de Rwandezen ook over gehad en ze zeggen zelf: “Het zijn

wij die elkaar de kop hebben ingesla-gen, maar toen het gebeurde heeft België het op geen enkele manier be-let.” Toen de tien Belgische blauwhel-men vermoord werden, wilde Willy Claes niets liever dan zo snel mogelijk de troepen terugtrekken en heeft hij ook andere vredesmachten overtuigd om hetzelfde te doen. Hadden we toen meer soldaten gestuurd en zo een ander signaal gegeven aan de VN, dan was de genocide niet gebeurd. Dat is mijn stel-ligste overtuiging. Dus ja, wij hebben schuld.

−Jij laat wel -zoals het een goede antropoloog betaamt- alle partijen aan het woord.Dat is ook de taak van een schrijver. In die zin lijkt de schrijver wel wat op een antropoloog en vice versa. Die Duitser die ik daar ontmoette was verantwoor-delijk voor allerlei programma’s die getraumatiseerden helpen. Die sprak daarover als naar de carwash gaan. Je bent getraumatiseerd, je gaat naar zo’n trainingsprogramma en je komt daar met een gekuiste ziel uit. Echt gruwe-lijk om te horen dat er nog mensen zijn die denken dat je met geld te geven aan zulke programma’s de problemen in een land kan uitwissen. De kolonisatie gaat gewoon verder. Dat zal allemaal wel met goede bedoelingen zijn, maar ze pakken het zo technisch aan dat het allesbehalve duurzaam is. Trouwens: zo makkelijk gaat het niet weg hoor. In

Rwanda zijn er geen romanschrijvers. Iedereen schrijft daar geschiedenisboe-ken. Ze proberen door het herschrijven van de geschiedenis en het corrigeren ervan de geschiedenis beter te begrij-pen, maar dat heeft altijd implicaties voor het heden. Ik vond het heel leer-rijk en ontroerend om te spreken met Rwandezen die hier in Brussel zitten in heel armzalige omstandigheden, die een documentatiecentrum bouwen om aan zichzelf en aan hun jongeren uit-leggen wat er gebeurd is en waarom ze hier nu in de kou zitten. Veel van de mensen die hier wonen, zijn zelfver-klaarde ballingen. Ze durven niet meer terug. Twee dorpen verder woont een mevrouw wier hele familie is vermoord. Ze zegt: ‘Ik vertrouw geen enkele Hutu behalve als ze toen hier in België wa-ren. Ze kunnen allemaal mijn familie vermoord hebben.’ Zij is ooit eens te-ruggegaan en toen heeft ze een enorme scène gemaakt in het hotel. Er was iemand die haar koffer vastpakte om naar haar kamer te brengen en toen ze zag dat het een Hutu was stortte haar wereld in. Het begon allemaal weer op-nieuw. Die generatie is verloren.

−Komt het ooit nog goed met het land?Ja, alles komt goed. Dat hebben we afgesproken met onszelf en de wereld. (lacht) Maar het is nog vroeg. Weet je: nu heeft de helft van de Rwandezen de genocide niet meegemaakt, zo pro-

ductief is dat land. Dat is de oplossing: nieuwe gezinnen stichten. Ik geloof niet in pseudopsychiatrische hulpprogram-ma’s. Ik geloof in het genezende van het alledaagse. Het gezinsleven, de seksua-liteit, maar ook samenleven, samen een taxi pakken, eten kopen bij elkaar, sa-men naar het voetbal gaan. Dat is iets anders dan politiek. Het helpt niet om een oppositiepartij te steunen of verkie-zingen te organiseren. Niet daar. Dat heeft Congo wel bewezen.

−Wat voor jou als schrijver heel inspirerend moet zijn geweest is de rijke, bijna literaire taal van de Rwandezen. Ze praten in raadsels, fabels en spreekwoorden.Ik kan het buiten een paar woordjes echt niet spreken. Het is een heel ver-fijnde taal. En wat die fabels betreft: bij de fabels van La Fontaine bijvoorbeeld is er altijd een moraal aan het einde, bij hen dus niet. Rwandezen zeggen van zichzelf dat ze het moeilijk vinden om conclusies te trekken, dat ze blijven dralen. Dat is natuurlijk ook een zekere vorm van politiek. Als je een conclusie trekt, beken je kleur en misschien is het beter om dat niet te doen, om daar onduidelijk over te blijven. Bovendien is de conclusie vaak voor iedereen anders, afhankelijk van het moment waarop hij/zij in het leven is. In die zin is de Rwandese taal veel rijker. Ik vond het vanuit mijn ongetwijfeld westerse drang naar transparantie eerst bizar, maar nu vind ik dat het verhaal veel sterker is. Als een Rwandees spreekt voor een groep van 50 mensen, heeft ie-dereen iets anders gehoord maar ze zijn het er wel allemaal mee eens. Bij ons is dat slechte communicatie, maar ik vind het fantastisch en ik heb mijn boek vol-gens hetzelfde principe geconstrueerd.

−Wel vreemd dat er met zo’n bloem-rijke taal geen romans geschreven worden?Ik was bij de minister van Cultuur op bezoek en die heeft een soort Acade-mie Rwandaise, een raad van allemaal wijze mannen die bezig zijn met taal. Ze denken er bijvoorbeeld over na hoe je woorden als ‘internet’ of ‘coaxka-bel’ zegt in het Kinyarwanda. Ik vroeg hen wat het woord voor roman was. Ze weten wel wat het is, want sommigen hebben in Europa gestudeerd, maar slechts één kon me zeggen wat het woord was. De vertaling was zoiets als ‘lang verhaal’. Het heeft voor hen ook niet veel zin om er een woord voor te hebben, want ze schrijven de taal niet. En waarom zouden ze! Ze hebben meer dan 4.000 spreekwoorden. Die hebben de waarde van de Europese romantra-ditie op hun eigen. Pas op: nadat mijn roman in het Kinyarwanda zal vertaald zijn, barst er een geweldige romantra-ditie los in Kigali en Butare. (lacht)

−Drie jaar ben je met het boek be-zig geweest. Kan je Rwanda nog van je afschudden of ben je intussen een beetje zwart geworden?Weet je: door hun cultuur geraak je nooit helemaal tot bij de Rwandezen. Ze gooien hun emoties niet op tafel voor iedereen en dat creëert wel wat afstan-delijkheid, maar ik vind het fantasti-sche mensen. Ik vind dat iedereen eens een land moet adopteren in zijn hoofd en daar dan alles over leert, de meest nutteloze kennis eerst. Het is heel pret-tig om ergens naar een plek te gaan die compleet verschilt van waar je woont en dan van daaruit terug te kijken en de vergelijking te maken. Da’s de an-tropologische beweging. Je gaat ergens naartoe, je verliest er een stukje van je-zelf en als je terugkomt, ben je ook een stukje van je eigen cultuur kwijt. Dat is bij mij ook gebeurd. Niets zo fijn als in die beweging te duiken. Ik wens het iedereen toe.Duizend heuvels is uitgegeven door De Bezige Bij Antwerpen - € 19,95

Tekst: Katrien LodewyckxFoto: Bart Van der Moeren

22 - mei 2012

Elvis Peeters en Frow SteemanTwee stenenKESSEL - ‘Ik heb een steen verlegd, in een rivier op aarde. Het water gaat nu anders dan voorheen.’ Dit zong Bram Vermeulen in ‘De steen’. Hij bracht er-mee onder woorden hoe een steen een mensenleven kan veranderen. Ook ‘Twee stenen’ gaat over de mystieke kracht die van een steen uitgaat. Een broer en een zus krijgen van hun vader ieder een steen. De steen van de jongen is honderdduizenden jaren oud. In het begin was hij niet te tillen, hij stak als een toren boven het zand uit. Mam-moeten duwden hem scheef. Hij werd gebruikt als zonnewijzer en als pira-mide. Na verloop van tijd werd de steen op een schip geladen. Een kunstenaar houwde er een beeld van een denker uit. Het afval waaide alle kanten op. De vader vond een mooi stuk en zo kwam de steen tot bij de jongen. Elvis Peeters schreef een filosofisch verhaal over de vele levens van een steen. Bij dit boek hoort alvast een waarschuwing. De ouders van de kinderen die het lezen, kunnen zich alvast verwachten aan heel wat ‘waaromvragen’. Het verhaal zet je aan het denken. En dat is het grootste compliment dat je aan een kin-derboek kan geven.Verschenen bij De Eenhoorn - € 13,95

Jan Veulemans Leve de vrijheidTURNHOUT – In 2007 kreeg Jan Veu-lemans van de provincie Antwerpen de literatuurprijs voor zijn ganse oeuvre toegekend, maar de Turnhoutse schrij-ver, die ook ereburger is van de stad, kruipt nog elke dag in de pen. ‘Leve de vrijheid’ is daar het bewijs van. In het boek reflecteert Veulemans over enkele maatschappelijke verschijnselen, zo-als het al dan niet verdwijnen van het communisme, de rechtmatige strijd van het feminisme, de kunst van het fees-ten en de vergaderzucht. Voor de 84-ja-rige auteur is het kijken naar de maat-schappij een hobby. In zijn voorwoord schrijft hij hierover: “Je verbaast je en leert geleidelijk af je te verbazen. Je beleeft deernis en stelt vast dat je zelf deel uitmaakt van het maatschappe-lijk kluwen. Je zoekt naar verbetering van de samenleving en herinnert je dat verandering niet steeds verbetering is. Je kent de oerwaarheid dat de geschie-denis zich herhaalt, maar wij trekken daar geen heilzame besluiten uit.”Verschenen bij uitgeverij Egmont - € 10

Hilde E. Gerard Moord bij kaartlichtTURNHOUT – Moord bij kaartlicht is de derde tienerthriller in de reeks ‘Moord bij…’ van Hilde E. Gerard. Na Antwerpen en Gent staat nu Turn-hout, de thuisstad van de schrijfster, centraal in het boek en net als in de vorige twee wordt ook nu de misdaad opgelost door een tiener. De 17-jarige Steve gaat bij zijn moeder logeren. Drie jaar geleden volgde ze haar hart en liet haar zoon en man achter om zich te ‘hervinden’ op de Nederlandse Antillen, waar ze haar nieuwe echt-genoot Henk, een rijke zakenman, en zijn dochtertje Mora leerde kennen. Het weerzien met zijn moeder verloopt moeilijk. Ook Mora lijdt onder de nieu-we relatie van haar vader. Als Steve zijn stiefzusje bij het museum ophaalt na een workshop weven, is het meisje verdwenen. Meer nog, ze blijkt nooit aan de cursus te hebben deelgenomen. Maar hoe kan Steve dan bij de ingang een bedeltje van haar armband vinden? Zijn moeder neemt de verdwijning niet ernstig. Mora loopt wel vaker weg van huis om haar stiefmoeder een lesje te leren. Henk wordt in eerste instantie niet op de hoogte gesteld. Hij is druk be-zig met zijn tentoonstelling van antieke speelkaarten. Een inbraak in het muse-

wIE schrIjft dIE blIjft

oog voor archItEctuur

Architectuurcentrum Ar-Tur stuurt een jaar lang een reporter

op pad. Als luis in de pels speurt hij de Kempen af naar opmerkelijke architectuur. De

komende maanden krijgt u hier zijn verslag .

Gat in de stad Kunst in de publieke ruimte leidt makke-lijk tot verwarring. Zeker bij een artistiek parcours dat de confrontatie met ‘de con-text van de stad’ moet aangaan, zoals de net geopende tentoonstelling ‘Tweespoor’ in Turnhout. De noemer ‘hedendaagse kunst’ maakt dat elke scheefhangende brievenbus of vage wegmarkering beteke-nisvol wordt en plots iets schijnt te zeggen over de relatie tussen vensterbank en dui-venkont, stoeptegel en de duisternis van het heelal. Ook mij overviel esthetische verwarring. Meteen al na het verlaten van de Warande stond ik minutenlang te staren naar een Poolse bestelwagen ver-sierd met kleurrijke gordijnen. En iets later zelfs naar een kattenbak, vakkundig ineengetimmerd op een braakliggend ter-rein naast een parking. Toch maakte geen van beide objecten deel uit van de instal-

laties die -verspreid over Turnhout- de stad en zijn architectuur in vraag willen stellen. Speuren naar kunst is twijfelen aan je blik. Het is natuurlijk makkelijk om dit soort initiatieven te bekritiseren. De kruising van conceptuele ingrepen en kunstpad-vinderij waarmee steden zichzelf graag promoten, heeft per definitie weinig kans op succes. Daarvoor is een stad simpel-weg te rommelig. Waar een museum wit, stil en leeg is, is een stad bont, brutaal en vaak irritant vol. Het is dan ook zin-loos om de installaties van ‘Tweespoor’ op hun impact te beoordelen: een stad bazuint terwijl kunst fluistert. Toch zijn er werken die pretentieloos inspelen op hun omgeving. Zo staat op een gras-veldje naast het busdepot van De Lijn een enorm spandoek met daarop het zicht van een zomers Central Park. De

illusie dat je je niet in Turnhout maar zonnebadend in het hart van Manhattan bevindt, is treffend. Het panorama lijkt daarmee een humoristisch pleidooi aan de gemeente om dringend te investeren in gras en wolkenkrabbers...Een plek waar Turnhout alvast van plan is om een nieuwe toren te bouwen is de Turnovasite vlak bij de Grote Markt. Op het voormalige Brepolsterrein, dat al decennialang braak ligt, komt een nieuwe ‘stad in de stad’. Een prestige-project waarbij wonen, werken en win-kelen samengebald worden tot een blits geheel met vlakbij de kunstacademie en een grote, ondergrondse parking. Het complex wordt een stedenbouwkundige krachttoer die een luguber binnenge-bied nieuw leven moet inblazen. Ook het Tweespoorparcours doet de Turnovasite aan en wel met een chalet waarin boom-

stammen tot sculpturen worden ver-zaagd: een ingreep die je behoorlijk snel vergeet. Wat in deze verloederde leegte vooral opvalt, is hoe de ingewanden van een stad eruitzien: een opeenhoping van onkruid, kapotte ramen, lekkende daken, afrasteringen zonder functie en zwerfvuil. Onbedoeld stelt ‘Tweespoor’ hier dan ook zijn belangrijkste vragen: kan een stad wel functioneren zonder grauwe zones? En is écht stadsleven mo-gelijk zonder rommeligheid?De in 1978 gestorven Amerikaanse kunstenaar Gordon Matta-Clark had iets met leegstand en rommel. Hij se-lecteerde gebouwen klaar voor de sloop en boorde er grote cirkelvormige gaten in, dwars door verdiepingen en gevels heen. Door zo’n gat schemerde plots kwetsbaarheid: het gebouw toonde zich niet langer in baksteen en behang

ARCHITECTUURTIP VAN DE MAAND: op vrijdag 11/05 organiseert Ar-Tur een architectuurexcursie naar Mons en Charleroi.meer info op www.ar-tur.be (bin-nenkort beschikbaar)

1. Central Park in Turnhout, Gerard Groenewoud & Tilly Buij

2. Turnovasite naast Grote Markt3. Gordon Matta-Clark, Conical Intersect

in te slopen pand naast het Centre Pompidou, Parijs

Bart KoubaaDe BrooklynclubGENT - Drie jaar geleden las ik ‘De leraar’ van Bart Koubaa over de verzu-ring in de Vlaamse scholen én over een leraar Nederlands met een hang naar kannibalisme. De roman deed alvast mijn grondvesten daveren. Halleluja, Koubaa is een schrijver die je aan het wankelen brengt en je wenkbrauwen doet fronsen over de waardenmaat-schappij waarvan je deel uitmaakt. Toen in 2010 ‘Maria van Barcelona’ verscheen, fronste ik opnieuw de wenk-brauwen maar deze keer niet in posi-tieve zin. Twee maal strandde ik op pagina 80. De Spaanse Maria kon me allerminst bekoren. Onder het motto dat iedereen al eens kan missen, gaf ik Koubaa een nieuwe kans. In ‘De Brooklynclub’ vertelt het hoofdperso-nage hoe hij en enkele vrienden in de jaren zestig een vechtclub oprichten. In een oud pakhuis bekampen ze elkaar in een boksring met een bos twijgen. Ze vechten onder de Brooklynse leuze ‘Eendracht maakt macht’ voor de kick en het eergevoel. Dat verandert wan-neer Mayer tot de club toetreedt. Hij ziet de commerciële opportuniteiten ervan en brengt de gokkers binnen. Op een avond verkracht hij in de ring het

Italiaanse vriendinnetje van het hoofd-personage. De rest van de roman is een uiteenzetting van het leven van de ik-persoon, een leven dat getekend is door wraak. Veertig jaar na de verkrachting wordt Mayer, intussen een steenrijke Joodse vastgoedtycoon, vermoord terug-gevonden. In de roman gaat het niet om wie, maar waarom hij het heeft gedaan. Koubaa zet daarna een boompje op over de vrije wil, maar eigenlijk was hij me toen al kwijt. ‘De Brooklynclub’ is een verwarrende samenloop van toevallige onzinnigheid. Ik verklaar me nader: een groep mannen die elkaar slaan met een takkenbos, een vrouw die wil trouwen met haar verkrachter, een moordenaar en slachtoffer die dubbelgangers zijn en een sprekende eekhoorn. Kortom: te veel elementen die mijn wenkbrauwen doen fronsen. Ik heb er zowaar rimpels van gekregen.Verschenen bij Querido - € 17,95

Suiker - 23

Onlangs boekten we via het internet een reis met de Eurostar naar Londen. We zouden samen met H., onze zoon van acht, reizen. Daarom kozen we een verlengd weekend uit zodat hij geen schooldag zou moeten missen. Maar we kennen onze pappenheimers: omdat verlengde weekends gegeerde periodes zijn voor citytrips waren de tickets exu-berant hoog, zeker in vergelijking met een reis op een doordeweekse dag. Van lieverlede reserveerden we een afreis-dag vroeger, zodat we slechts de helft van de prijs moesten betalen. Het had wel als gevolg dat H. een dag school zou moeten missen. Toen we hem dat meedeelden, keek hij eerst verbaasd op, nadien verschrikt en dan verscheen er een gloed in zijn ogen. Die gloed her-kenden we. Eén dag uit ons leven herinneren we ons nog bijzonder goed, hoewel we er geen juiste datum meer op kunnen plaatsen en er slechts bij benadering een jaartal op kunnen kleven. Het moet ergens begin jaren zeventig zijn geweest, in het voorjaar, zo denken we. Maar het was beslist een woens-dagvoormiddag. We waren toen nog opgroeiende jongens die schoolliepen op een katholiek college. Op de woens-dagnamiddagen waren we vrij. Twee dagen voor de bewuste woens-dag -op maandag dus- waren we met een handgeschreven briefje van onze vader naar de prefect gegaan. Al on-middellijk nadat de ochtendsirene had geloeid, hadden we de kronkelende trap naar zijn bureau beklommen met in onze hand het in een vierkant opgeplooid papiertje. We klopten aan, mochten onmiddellijk binnen en leg-den, zonder een woord te wisselen, het briefje op zijn strengogend bureau. Het was een priester-prefect en zijn bijnaam was de wrat. Ook dat herin-neren we ons nog. Hij moest enkel zijn handtekening op het briefje zetten. Dat deed hij zonder ons een blik te gunnen. Twee dagen lang hielden we het briefje zorgvuldig in onze agenda opgeborgen. Tot die verhoopte woensdagvoormid-

dag aanbrak. We zouden les hebben tot ‘s middags. Stipt om 12 uur zou de si-rene opnieuw loeien. Maar die dag zou voor ons anders verlopen en dat voor de eerste maal in onze schoolloopbaan. Een uur voor het reguliere einde van de schooltijd verzamelden we al onze boeken en borgen ze op in onze boe-kentas. We deden dat blijkbaar zo os-tentatief dat de jongen naast ons op de schoolbank ons met ogen vol verbazing aankeek. We visten het ondertekende papiertje van vader uit onze agenda en liepen ermee naar voor waar de leraar op een verhoogje voor zijn houten les-senaar zat. Hij keek ons vragend aan. We overhandigden hem het briefje, hij las het en knikte ons toe. “Dat is in orde, pak je boekentas maar”, zei hij. Terwijl we terug naar onze bank stap-ten, voelden we dat alle blikken van onze klasgenoten op ons gericht waren. We konden een glimlach niet meer on-derdrukken. Eenmaal we de klasdeur achter ons hoorden dichtvallen, ston-den we helemaal alleen in de gang. We schreeuwden het uit, zonder een schreeuw te laten. We zweefden door de donkere gangen, zonder te zweven. Om dat moment overviel ons hetzelfde gevoel dat Muhammad Ali te beurt viel op 28 januari 1974, toen hij door de donkere tunnel in de catacomben van Madison Square Garden in New York danste, terwijl hij zijn schouders soepel draaide en zijn rode bokshandschoenen krachtig tegen elkaar sloeg. We renden eerst als gek over de speel-plaats en liepen dan weer traag door de poort. Buiten de hoge bakstenen muur stond de witte Autobianchi van mijn vader al met ronkende motor te wachten. We namen plaats op de se-milederen achterbank. De ruimte was krap want onze -een jaar oudere- broer had al plaatsgenomen in de auto. Aan de andere kant van de bank zagen we onze grootmoeder zitten, op haar paas-best. Vader was haar die dag al in alle vroegte in haar dorp gaan ophalen. Hij wierp een laatste blik op de achter-bank. “We zijn ermee weg”, zei hij tot

onze moeder naast hem. Op dat mo-ment overviel ons hetzelfde gevoel dat Christoffel Columbus te beurt viel op 3 augustus 1492 in het Spaanse Palos de la Frontera, toen hij het dek opging van de driemaster Santa Maria, naar de boeg liep en zijn stuurman beviel de zeilen bol te zetten en het sop van de weidse Atlantische oceaan te kiezen. We reden eerst nog door het dorp. Alle huizen, winkels en gebouwen die we passeerden, waren voor ons oude be-kenden. We stapten er elke dag meer-maal langs op onze weg van en naar school. Nu leek het alsof alles nieuw was, alsof de huizen, die glinsterden onder het zonlicht, speciaal voor ons waren versierd met slingers en vlag-gen en alsof de plaatselijke bevolking ons, na zoveel jaren afwezigheid, terug inhaalde als helden. Op dat moment overviel ons hetzelfde gevoel dat Neil Armstrong te beurt viel op 16 juli 1969, toen hij vanuit Apollo 11, net gelan-ceerd vanop het Kennedy Space Center nabij Cape Canaveral in Florida, door de patrijspoort keek en de blauwe aar-de zich razendsnel zag verwijderen. We moesten ons bedwingen om niet naar elke voorbijganger te wuiven. Niet uit-bundig maar met de ingetogenheid van een net gekroonde prins. Even later deelde moeder witte boterhammen uit, belegd met omelet bestrooid met witte suiker. Twee uur later arriveerden we op onze bestemming. We zagen geen boksring met Joe Frazier in de andere hoek. We ontdekten geen Amerika aan de einder en we zagen geen maan op-lichten tussen de melkwegen. We wa-ren aangekomen aan de Floraliën. We zijn het moeten gaan opzoeken op het internet: de ‘Floraliën’ is de naam van een vijfjaarlijkse tentoonstelling van bloemen en planten die in het voorjaar in Gent wordt gehouden. Van die Flo-raliën kunnen we ons niets meer herin-neren. En waarom vader ons hiervoor de toestemming liet vragen om een uur vroeger dan normaal de klas te mogen verlaten, begrijpen we vandaag ook nog steeds niet.

Muhammad, christoffel en neil

stIjn janssEn

um neemt hem helemaal in beslag. Als Steve dan een vermoorde man vindt die in zijn vuist nog een bedeltje klemt, evolueert de verdwijning naar iets veel ernstigers. Henks huishoudster krijgt een telefoontje; Henk moet losgeld voor zijn dochtertje betalen, of…Naar aanleiding van Turnhout 2012 maakte Hilde E. Gerard een speurtocht bij het boek. Die brengt je langs alle boeiende plekjes in de stad. Onderweg los je al-lerlei en speur je als een echte detective naar de oplossing van de misdaad.Verschenen bij Davidsfonds - € 16,50Suiker geeft 3 exemplaren van ‘Moord bij kaartlicht’ weg. Wie er eentje wil, stuurt een mail naar vrijkaarten@sui-kerkrant.be;

maar in geknakte draagbalken en af-voerleidingen, als levensgroot ‘bouwen voor dummies’, zeg maar. Tegenover die fascinatie voor verval staat de da-dendrang van stadsplanners. Zij willen de stad ‘revitaliseren’. Ook al weten ze dat de rommel die ze hier wegvegen, ergens anders weer ophoopt. Om het prestige hoog te houden, wordt daarom steeds nauwkeuriger opgeknapt en ma-niakaler weggevaagd: aftakeling -het zichtbaar worden van de geschiedenis- verdwijnt zo achter de glans van glas, beton en witte lakverf. De verdienste van ‘Tweespoor’ ligt in de oproep aan de ontwerpers van Turnova om voldoende weerhaken over te houden zodat ook alledaagsheid zijn gang kan gaan. De stad als atelier, niet als museum dus.

Tekst: Bjorn Houttekier

3 boEkEn

TURNHOUTSEBAAN 286

2140 BORGERHOUT INFO & TICKETS: WWW.DEROMA.BE 03 292 97 40

Mei!2/5: June Tabor

3/5: Yuko + oscar & the Wolf

4/5: GEikE

5/5: StaSh: Knock Out - The Story of Poncho & Lefty

6/5: Johan Verminnen 60+1

10/5: 40 jaar Lou Roman Band

11/5: Radio ModeRn met The Mighty Quiffs

12/5: deFilharmonie: Mozart & Stravinski

13/5: Glenn Miller orchestra

16/5: Luka Bloom

24/5: Jef Neve & Liebrecht Vanbeckevoort: If Mozart and Monk were brothers

25/5: Tango Antwerp Festival: Ensemble hyperion & Roberto herrera

26/5: Will Tura met Heavy Horns & Strijkers

31/5: Jan Vermeulen & France Springuel:

Beethoven & Schumann

1+2+3/6: azzek nog zou trouwen (Strangers-revue

met o.a. Luc Caals)

— OPERA —Le Duc D’ALbe

Vlaanderen bezet… Vlaanderen bevrijd!

De Spaanse bezetting van de Nederlanden is het decor van

deze opera. De hertog van Alva heeft zojuist graaf van Egmont

laten executeren. Dochter Hélène wil haar vader wreken

en wordt voorvechtster van het Vlaamse verzet. Daarbij krijgt

ze steun van haar geliefde: de jonge Henri de Bruges.

Maar als hij nietsvermoedend de zoon van Alva blijkt te

zijn, raakt hun liefde verstrikt in de strijd. Donizetti kon

deze opera niet voltooien. De Italiaanse componist Giorgio

Battistelli maakt nu, anno 2012, de opdracht af. Een 19de- eeuwse opera met een nieuw eindresultaat. En bovendien kostuums van het Belgische

modeduo A.F. Vandevorst.

Opera Antwerpen 6, 9, 11, 13, 15, 18 mei

— JEUGD — In TussenTIjD…een GeuzenoperA (14+)

Stel je voor dat je plotsklaps de macht krijgt over de hele

wereld. Wat zou je doen? Wat zou je veranderen? De jonge revolutionair Hendrik voelt zich geroepen om de wereld te verbeteren, maar zijn lief

Amalia heeft juist schrik daarvoor. Dit is muziektheater over revolutionairen, mislukte machthebbers en het belang

van de liefde in tijden van chaos. Protest in muziek van

vroeger en nu.

Conservatorium/deSingel Antwerpen Zo 13 mei

— PLUS —ronDLeIDInG

Een kijkje achter de schermen, ideaal voor een eerste

kennismaking met opera.

Opera Antwerpen / za 5 mei

Kaarten (al vanaf 10 EUR) en info op

www.vlaamseopera.be en 070 22 02 02

De Antwerpse opera is ook vanuit de Kempen

makkelijk met het openbaar vervoer te bereiken,

bv. met snelbus 416 die stopt naast de opera op de

Rooseveltplaats.

Vlaamse Opera AntwerpenFrankrijklei 3, 2000 Antwerpen

deSingel, Desguinlei 25, 2018 Antwerpen

SUIKER_624x396_mei.indd 1 28/03/12 13:55

Suikerzoekt

ambassadeursCultuurkrant Suiker bestaat twee jaar. Op die korte tijd zijn we een vaste waarde geworden in de

Kempen. Maar we willen meer. Suiker wil zich met twee voeten verankeren in alle gemeenten waar het verspreid wordt (het volledige arrondissement Turnhout plus enkele randgemeenten). Daarvoor

hebben we de hulp nodig van vrijwillige ambassadeurs. Als het even kan in elke gemeente één.

wIE bEn jIj?Je bent geïnteresseerd in cultuur

Je kent je gemeente goedJe wil Suiker verdelen en/of de verdeling van Suiker

mee coördineren in jouw gemeenteJe kan de redactie tips geven over wat in jouw gemeente op cultureel vlak gebeurt

Je hebt 1 dag per maand tijd voor Suiker

En wat schuIft dat Zoal?Ons grenzeloos en eeuwigdurend respect

Vrijkaarten Filmtickets voor Open Doek

Evt. een vergoeding van onkosten

IntErEssE?Mail als de bliksem naar leen@suikerkrant.be.

We zitten op jou te wachten.

Suiker - 25

−Waar komt jouw passie voor mu-ziek vandaan? Van mijn ouders en grootouders. Niet alleen mijn passie voor muziek, maar voor alle kunsten. Mijn grootvader langs moeders kant was een jazzmuzi-kant. Mijn moeder was actrice en speel-de ook mee in musicals. Mijn vader was dirigent en pianist. Eerst legde hij zich toe op klassieke muziek, daarna ook op musical en lichte muziek. Muziek was thuis alomtegenwoordig. Op de gram-mofoonplaat of op de radio. Van klas-sieke tot lichte muziek en jazz. Als kind volgde ik dansopleidingen en acteerles-sen. En ook pianolessen. Ja, aanvan-kelijk droomde ik ervan om danseres te worden. Maar op mijn 16de werd ik plots ‘gebeten’ door Bach. Door zijn mu-ziek besloot ik zelf muzikant te worden.

−En waarom koos je voor piano en klavecimbel? Als pianostudente aan het Royal Col-lege of Music in Londen moest ik een tweede instrument kiezen. Dat werd klavecimbel. Ik was nog altijd verliefd op de muziek van Bach en tijdgenoten. Al speelde ik ook heel graag Mozart, Beethoven, Brahms, Chopin en Men-delssohn op piano. Toen ik mijn eerste prijs piano behaalde, besloot ik om van mijn tweede instrument het eerste in-strument te maken. Daarmee was ik de eerste student(e) met klavecimbel als eerste instrument. Redelijk ongewoon in de jaren 1970.

−Klavecimbel is een oud instru-ment. Wat maakt het sexy?De klavecimbel dook eeuwen vóór de piano op. Rond 1400 waren er al klave-cimbelachtige instrumenten en kwam het instrument voor in teksten en ge-dichten in Engeland, Duitsland, Frank-rijk en Italië. Een antwoord op de vraag

waarom de interesse van muzikanten en het publiek in de ‘oude’ muziek is toegenomen, is werk voor filosofen. Het is de diversiteit van de klavecimbel die me aanspreekt. Zo zijn er veel variaties in vorm en klank. Er is niet zomaar ‘de klavecimbel’. Tot het einde van de 18de eeuw -toen de piano in opmars was- zijn er talloze typen van constructies ontstaan. Ook vandaag worden nog reproducties van historische instru-menten gebouwd, zelfs van instrumen-ten die enkel in stukken en brokken in musea te vinden zijn. De laatste dertig jaar hebben bouwers en spelers enorm veel van elkaar geleerd. De ontdek-kingstocht is zeker nog niet rond. Ook hou ik van de precisie van de klank, de doorzichtigheid van de kla-vecimbel. En van de gevarieerde klave-cimbelliteratuur. Elk land heeft zijn ei-gen componisten met hun eigen stijlen.

−Klavecimbels zijn vaak versierd met schilderwerk. Waarom? De decoratie gaat van heel sober -geen schilderwerk aan buiten- of binnenkant - tot zeer extravagant- schilderwerk aan binnen- en buitenkant, bladgoud, beeldhouwwerken als onderstel. De versieringen waren vaak een pronkver-haal: hoe rijker de besteller van een in-strument, hoe rianter de decoratie.

−In 1975 kwam je naar het Conser-vatorium in Antwerpen. Waarom Antwerpen?Ik was er al een paar keer geweest om een zomercursus te volgen in het Muse-um Vleeshuis. Deze cursussen boeiden me enorm omdat ze gegeven werden op historische klavecimbels. Het ver-schil tussen een origineel of een goede kopie ervan en een fabrieksinstrument is torenhoog. We moesten als het ware opnieuw klavecimbel leren spelen. De

bezoeken aan Antwerpen inspireerden me om verder te studeren aan het Con-servatorium bij Jos Van Immerseel. Ik leerde mijn echtgenoot, trombonist Leo Verheyen (afkomstig uit Nijlen, nvdr), kennen en 37 jaar later en twee kinde-ren rijker woon ik nog altijd in Vlaan-deren. Ik voel me hier thuis, sociaal en professioneel. En ik heb de kans gehad om mee te werken aan mooie muziek-projecten, alleen of met collega’s van wereldniveau.

−Wat drijft jongeren vandaag om resoluut voor klavecimbel te kie-zen?Het instrument spreekt kinderen aan omdat het kleiner is dan de piano. De toetsen zijn minder breed en minder zwaar. De klank heeft iets magisch. Ook het idee dat het instrument da-teert uit de tijd van de kastelen, prui-ken en uitgedoste kledij spreekt tot de verbeelding. Volwassenen kiezen dan weer voor klavecimbel uit liefde voor oude muziek. Soms hebben ze een pi-ano- of orgelopleiding achter de rug en willen ze nieuwe dingen ontdek-ken. Toen ik studeerde in Antwerpen bestond de mogelijkheid nog niet om klavecimbel te volgen aan een muziek-academie. In 1987 zette het ministerie van Onderwijs het licht op groen om klavecimbel als volwaardig instrument te mogen inrichten. Sindsdien organi-seren meer en meer academies de oplei-ding voor jongeren en volwassenen.

−Je startte de klavecimbelopleiding op in de muziekacademie in Ekeren, later ook in Turnhout en Herentals.Klopt. De cursus in Ekeren werd opge-richt in 1987. In die tijd waren er een vijftal academies in Vlaanderen die klavecimbel aanboden. Ik kende de di-recteurs van de academies in Turnhout en Herentals. Beiden wilden ze een kla-vecimbelcursus opstarten. Het instru-ment is op zich interessant als solo-in-strument. Bovendien vinden de meeste academies het een meerwaarde om een klavecinist in huis te hebben om de blokfluitklassen te begeleiden. Dankzij de enorme gedrevenheid van jonge kla-vecinisten zijn er vandaag meer dan 20 academies met klavecimbelklassen.

−Wat wil de Vlaamse Klavecimbel-vereniging, waarvan jij mee de mo-tor bent, bereiken? Tijdens mijn beginjaren als lesgeefster telde Vlaanderen weinig klavecinisten. We woonden verspreid over het Vlaam-

se land en hadden niet echt de gele-genheid om elkaar te ontmoeten. In de jaren 1990 organiseerde ik workshops om leerkrachten en studenten jaarlijks bijeen te brengen. Het aantal leraren nam opmerkelijk toe. Er moest iets ge-beuren om ons meer ‘te binden’. Samen met Bart Jacobs en Bart Wuilmus be-sloten we na een concert tussen pot en pint om de krachten te bundelen en een vereniging op te richten. Intussen zijn er de jaarlijkse Klavecimbeldagen en tal van studiedagen. En een uitgebrei-de website (www.vlaamseklavecimbel-vereniging.be, nvdr.) Het is fantastisch om te zien hoe de interesse alsmaar toeneemt, zowel van leerkrachten aan de academies en in het hoger onderwijs als van studenten, bouwers en klave-cimbelliefhebbers.

−Als leerkracht ben je op pensioen. Maar ongetwijfeld niet als klaveci-nist?Ik heb een goede band met de muziek-academies en conservatoria. In mei en juni zal ik op vele plaatsen aanwezig zijn als jurylid. Tussendoor zijn Leo en ik druk bezig in ons nieuwe huis. Met mijn pensioen in het vooruitzicht ver-langde ik naar een rustigere omgeving. We verhuisden van Antwerpen naar een mooi plekje met een grote tuin in Tonge-ren. Tuinieren is voor mij een geweldige manier om creatief te zijn. Maar ik blijf zeker concerten spelen en mijn enthousi-asme voor het instrument zal ik blijven overbrengen aan alle geïnteresseerden, wie weet zelfs in het buitenland. Want vanuit China is er interesse voor een cd die ik uitbracht in 2009. Binnenkort ver-schijnt een bespreking ervan in China’s grootste muziekblad. Ja, er zijn nog veel plekken op de aardbol waar klavecimbel weinig bekend is.En nu ik meer tijd heb, kan ik mis-schien mijn grote droom waarmaken: het volledige klavecimbelwerk van de Franse componist François Couperin opnemen op cd. Iets waarmee ik enkele jaren zoet zal zijn.

Workshop KlavecimbelZondag 20 mei om 14u in de Lakenhal in HerentalsAperitiefconcertZondag 20 mei om 17u in de Lakenhal in Herentals

Tekst: Caroline HaveransFoto: Bart Van der Moeren

britse muzikante zet klavecimbel op de vlaamse muziekkaart

HERENTALS, TURNHOUT, TONGEREN – Ludmilla Tschakalova (65): een ronkende naam voor een klasbak op de klavecimbel. De Britse muzikante met Bulgaarse roots speelt een cruciale rol in de opmars van het oude toetsinstrument in Vlaanderen. Ze zette haar schouders onder de oprichting van de Vlaamse Klavecimbelvereniging en stampte de klavecimbelopleidingen uit de grond in de muziekacademies van Ekeren, Herentals en Turnhout. “Ik ben geen kuikentje meer”, grapt Tschakalova in prima Nederlands. Hoewel ze als leerkracht op pensioen is, staat haar agenda bol van concerten en lezingen. Op 20 mei geeft de gerenommeerde klaveciniste een workshop en een recital in de Lakenhal in Herentals.

26 - mei 2012

Turnhout heeft zijn ontstaan aan het hert te danken. De hertogen van Brabant kwamen in de Kempen jagen en bouwden een jachtslot op de plek die nu Turnhout is. Maar het hert sloeg op de vlucht, zoals ook in het Turnhoutse wapenschild. Vandaag zijn er geen edelherten meer in de Kempen. Of toch? Walter van den Broeck ontsluiert het geheim van het laatste (?) hert van Turnhout.

In het onzalige jaar 2004 besloot het toenmalige schepencollege het vluchten-de hert uit het stadslogo te verdrijven. “Voor een effectieve en verzorgde com-municatie met onze doelgroepen is een karakteristieke huisstijl van groot be-lang. De communicatiemiddelen weer-spiegelen immers mede de identiteit en kwaliteit van onze organisatie’ zo luidde het. Bedoeld werd eigenlijk: ‘het brief-papier is op, en nu er toch een nieuwe lading moet worden gedrukt, willen ook wij, zoals de andere steden en gemeen-ten, ons logo laten verhedendaagsen om modern onder de mensen te komen. ‘Een voorafspiegeling van ‘goed bestuur voor de mensen,’ denk ik. Maar er was meer: ‘Wie vandaag Turnhout zegt, denkt niet aan een hert, maar in de eerste plaats aan speelkaarten.’Zo kende ik er nog een paar. Wie van-daag Olen zegt denkt niet aan de pot met drie oren, maar aan Umicore. Pot eruit, Umicore erin? Niet dus. Wie van-daag Lier zegt denkt niet aan de Zim-mer- en de Sint-Gummarustoren, maar aan vlaaikens. Torens eruit, vlaaikens erin? Niet dus. Wie vandaag Vlaan-deren of België zegt, denkt niet aan een leeuw, maar aan een zak frieten. Leeuw eruit frieten erin? Niet dus. Kortom wie niet wil begrijpen dat het hert in het Turnhoutse logo thuishoort is een domoor of een hertenvreter. Ik heb me daar eertijds behoorlijk over opgewonden, en ik zal maar ophouden want ik voel het weer opkomen. Verdrijven is natuurlijk nog wat anders dan gevangen zetten. Dat ondervond ik toen ik op een zonnige dag stond te bellen met een vriend en tegelijkertijd wat achteloos en met mijn leesbril nog

op mijn neus naar buiten stond te kij-ken. Opeens zag ik op het golfplaten dak van een van de achterliggende ko-terijen een groot dier springen. Eerst dacht ik dat het een buitenmaatse her-dershond was, maar toen ik mijn bril had verwisseld, ving ik nog een glimp op van… een hert! Het was nog vroeg, aan overmatig drankgebruik kon dus het niet liggen, maar een hert op een golfplaten dak…? Ik moest misschien toch maar eens een nieuwe bril halen. In een aanpalende tuin ontstond stil-aan een samenscholing van mensen die allemaal verbijsterd, als naar een ongeval met doden en ernstig gewon-den, dezelfde richting uitkeken. Maar zelfs met mijn verrekijker kon ik niet zien waar hun verbijsterde blik op was gericht. Pas na geruime tijd dropen ze onverrichterzake en met gebogen hoofd een na een af. Getekend voor hun ver-dere leven, leek het wel. Even later ging ik mijn brievenbus leegmaken en zag mijn buurman ko-men die ook was wezen kijken. ‘Wat was dat voor een beest?’ vroeg ik. ‘Een edelhert,’ zei hij. Ik wist meteen dat het ONS hert was. Het had zich kenne-lijk een tijdlang schuil gehouden in de Ravelse Staatsbossen, was vervolgens halverwege de Steenweg op Oostho-ven de Drieskensstraat in geslagen, en was, waarschijnlijk van het schrikken, toen een smalle servitude in gevlucht en daar, wegens de engte, door paniek bevangen, over een haag gesprongen, en door een glazen schuifdeur gerend, waarbij het zich lelijk had verwond. Daarna is het in een poging zijn eind-doel te bereiken, het Stadhuis dus, op en af diverse golfplaten daken gespron-gen en uiteindelijk uitgeput in een tuin neergestort. Sommigen beweerden ach-teraf dat het arme dier vakkundig door een ter zake deskundig persoon uit zijn lijden werd verlost en ter plekke begraven. Anderen beweerden dat het vakkundig wel degelijk werd geslacht, maar daarna uitgebeend en uitgedeeld aan wie een portie hebben wilde. Van dat alles heb ik nooit iets geloofd. Ons hert laat zich niet vangen, niet afslach-ten en zeker niet uitbenen! Later werd ik gesterkt in mijn overtuiging. Het hert kwam aan een of andere tapkast ter sprake, en een van de ander klanten zei getuige te zijn geweest van het hele gebeuren. Toen ik het slacht- en uit-beenverhaal had afgerond schudde hij het hoofd. ‘Klopt niet,’ zei hij. ‘Het was

opeens, onder ieders verbaasde ogen…verdwenen’. Het was een… mirakel dat hem zodanig had beangstigd, dat hij sindsdien aan de drank was. IJlings gaf hij nog een rondje. Ik had het kunnen weten. Zo’n my-thisch dier als ons Vluchtend Hert kán gewoon niet gevangen of geslacht, laat staan uitgebeend worden. Het is op de vlucht, en het zal blijven vluchten tot het eindelijk zijn plaats terugkrijgt in het Turnhoutse logo om rustig te kun-nen blijven vluchten. Het moet zijn dat er in die dagen meer dieren uit logo’s werden verwijderd, al-leen weet ik niet zo goed bij welke stad of gemeente ze behoren. Maar af en toe kruisen een of meerdere viervoeters onverhoeds mijn weg, bij voorkeur ‘s nachts. Tijdens zo’n donkere nacht op de weg van Kasterlee naar Turnhout een dood paard, geschept door een witte Volvo die wat verder loodrecht, en als een platgetrapte ‘dinky toy’ met zijn neuspunt rechtop in de sloot stond. Op een mistige herfstnacht op de Ringlaan ter hoogte van het kruispunt met de Steenweg op Oosthoven twee levende koeien. Ik kon nog net remmen. Beide beesten keken ietwat verveeld naar bin-nen, en vroegen zich kennelijk af wat mijn auto in hun wei stond te doen. Ze hadden niet de minste haast om mij doorgang te verlenen, zelfs niet na een paar forse claxonstoten. Geduldig zette ik de radio aan. Er was nog altijd geen regering. En opeens, alsof ze het had-den afgesproken, draaiden ze zich om en verdwenen in de mist. Cows in the mist. ‘t Was eens iets anders.Burgers wier gemeentebesturen een paar jaar geleden een paard of paar koeien uit hun logo hebben verwijderd, kunnen best contact opnemen met de oud-strijders van het voormalige comité Red het Hert. Ik heb een flauw vermoe-den dat er zich ergens in de Kempen een oase bevindt waar de verjaagde logodieren des nachts bijeenkomen om herinneringen op te halen aan de goede oude tijd toen zij nog op briefpapier en uitnodigingskaarten prijkten. Wie haar per toeval vindt, verzoek ik hierbij de dieren wat moed in te spreken. Straks is het papier met de verhedendaagste en moderne logo’s op, dán zullen zij eindelijk hun oude plaats weer in kun-nen nemen. Alvast ons hert, want ons huidige Schepencollege is immers veel fijngevoeliger dan het vorige!

Tekst: Walter van den Broeck

turnhout tErMInus turnhout cEntraal

zEVEN STRAffE VERhALEN.DEEL 3.De aarde is rond en dus kan elke plek die erop ligt er het middelpunt van zijn. Zoerle-Parwijs evengoed als New York. Of Turnhout. ’t Is maar waar je de punt van de passer zet.Vanuit dat relativerende gegeven gaat de tentoonstelling ‘Turnhout Terminus Turnhout Centraal’ op zoek naar de Turnhoutse -en bij uitbreiding Kempense- identiteit. Aan de hand van zeven straffe verhalen wordt de Turnhoutse geschiedenis in een verrassend perspectief geplaatst.• Pieter Paul Rubens was een Turnhoutenaar.• De eerste moderne vrouwen van Europa kwamen uit de Kempen• Kwam de ‘Dead Man’s Hand’ van Turnhout?• Turnhout was bijna het Leopoldstad van België• Ligt de vredespijp van Sitting Bull in Turnhout?• Waar is het laatste hert van Turnhout naartoe?• Was Kurt Cobain een Turnhoutenaar? En wat ben jij?Suiker houdt wel van straffe verhalen en laat Karl van den Broeck elke maand een van de zeven ‘mythes’ toelichten. Deze maand:

het laatste hert van Turnhout

‘Turnhout Terminus Turnhout Centraal’ is een van de blikvan-gers van het cultuurjaar ‘Turnhout 2012’. De tentoonstelling loopt van 17 maart tot 31 oktober in het Taxandriamuseum, Begijnenstraat 28 in Turnhout.Info: www.tram41.be en www.turnhout2012.beOpeningsuren: di-za 10-17u, zo 11-17uTickets: 7, 50 euro, kortingstarief 5 euro, jonger dan 18 gratisReservaties gidsen: www.uitinturnhout.be, gidsen@turnhout.be, 014 44 33 55Bij de tentoonstelling hoort een rij-kelijk geïllustreerde catalogus die naast zeven straffe verhalen vier essays en een stripverhaal bevat.

Het Taxandriamuseum maakt deel uit van TRAM 41: Turnhoutse Route Archief en Musea.

Suiker - 27

Compelling Faces‘Compelling faces’ is een tentoonstel-ling die drie fotografen (Caroline Alida, Lieven Nollet en Yan Xinfa), drie conti-nenten (Afrika, Europa en Azië) en drie fotoprojecten met mekaar in contact brengt.Caroline Alida maakte in Niger portret-ten van traditionele leiders, genezers en zieners. Lieven Nollet fotografeerde geesteszieken in gevangenissen en psy-chiatrische centra in België. Yan Xinfa maakte in de jaren 90 foto’s van deelne-mers aan de Lange Mars (1934), die on-danks hun heldendaden nog steeds in armoede leven. De zwart-witfoto’s heb-ben één ding gemeen: ze tonen ‘Com-pelling faces’: gezichten die dwingend aandacht opeisen. Te zien van 5 mei tot 3 juni in het leegstaande bibliotheekge-bouw van de Warande, op woensdag, donderdag en vrijdag van 13 tot 18u en op zaterdag en zondag van 10 tot 17u. De toegang is gratis. ‘Compelling Faces’ is een organisatie van Similes.

Romboïdes in het BegijnhofRomboïdes zijn geometrische figuren die al vaak kunstenaars geïnspireerd hebben. Deze zomer gaan Bob Roes en Kris De Hoon ermee aan de slag. Ze plaatsen 94 levensgrote romboï-des in het Begijnhof in Turnhout. Die strakke figuren contrasteren met de vloeiende vormen van de barok-kerk, maar anderzijds gaan ze ook probleemloos in het landschap op. De romboïdes zijn gemaakt van wit ‘gepoederlakt’ metaal. Ze lijken te ba-lanceren en te zweven boven de groen-aanleg, die ongeschonden blijft. De romboïdes zijn van 20 mei tot 3 oktober te zien in het Begijnhof van Turnhout. In galerie De Tweede Helft wordt er vanaf eind mei een tentoonstelling aan gekoppeld.

(t)HuiskamerconcertenHet (t)Huiskamerfestival is een uniek festival. De optredens vinden plaats bij gastgezinnen die in de stadsregio wonen. Gewoon, in de woonkamer. Kan het nog gezelliger? Verschillende genres komen aan bod: muziek, dans, theater, literatuur, film. Het wordt een mooie mix van jong talent en gevestig-de waarden: een multidisciplinair festi-val waardig. De toegang is gratis.De organisatie van het (t)Huiskamer-festival ligt in handen van cultuurcoör-dinatie Turnhout, die de voorbije jaren de nodige expertise opbouwde in het organiseren van huiskamerconcerten.Reserveren is verplicht. Dat doe je rechtstreeks bij het gastgezin, via mail. Voor alle duidelijkheid: de (t)Huiska-merconcerten zijn geen privéfeestjes. Je hoeft het gastgezin niet te kennen om een voorstelling te kunnen bijwonen. Iedereen is welkom (op voorwaarde dat er nog plaats is, natuurlijk). Meer info vind je op www.turnhout2012.be of www.uitinturnhout.be.

3 mei, 20u – Sofie La Digue bogaertsann@hotmail.com – Turnhout4 mei, 20u – Newtown ann.vandenbrandt@telenet.be – Turnhout4 mei, 20u – Sofie La Digue akeirse@its.jnj.com – Beerse5 mei, 21u – Shortbread lefever66@gmail.com – Oud Turnhout6 mei, 11u – Bonbonbasson (fagot) jef.vanleeuw@telenet.be – Vosselaar6 mei, 14u – Bottle of Moonshine bram@starckx.be – Vosselaar6 mei, 19u – V.A.N.E. jhn.vdkrabben@telenet.be – Beerse11 mei, 20u – Videovolta crerom@telenet.be – Turnhout11 mei, 20u – Vitalski marnix.despiegeleer@telenet.be – Turnhout12 mei, 20u – Only 4 saxes marc.clymans@scarlet.be – Turnhout12 mei, 19u – Poetry at home brie@telenet.be – Turnhout12 mei, 15u – Cello recital duo savanha@skynet.be – Turnhout16 mei, 20.30u – The Cluricauns baertw@telenet.be – Turnhout18 mei, 20u – Bart Van Loo robertvanderwee@gmail.com – Vosselaar19 mei, 20u – Janssens & De Witte peter.anaf@gmail.com – Turnhout19 mei, 20u – Steve Bailey xL wendy.luyks@telenet.be – Turnhout25 mei, 20u – Grande Hotel katrien.abrams@telenet.be – Turnhout26 mei, 20u – Rik Mercelis (SingleMalt) goudenjetta@telenet.be – Turnhout27 mei, 15u – Lies Lefever els.snoeckx@telenet.be – Beerse29 mei, 20.30u – La Bande Triaque kristien.aubroeck@khk.be – Oud Turnhout

WatertorenfestivalVerspreid over negen maanden worden in de Watertoren honderd voorstellingen georganiseerd. Die hebben met mekaar gemeen dat ze gratis zijn, dat ze om 19u stipt beginnen en niet langer dan een uur duren. Reserveren kan niet. Wees dus op tijd. Vol is vol. De Watertoren biedt slechts plaats aan enkele tientallen personen.wo – 2 mei Dinamo (funkydance)do – 3 mei Steve bailey xL (folk)vr – 4 mei EVA vzw (multiculturele modeshow)wo – 9 mei SAMWD (jonge gitaristen)do – 10 mei Oase vzw (moppenbureau)vr – 11 mei Jef van den Broeck (Ierse sessie)wo – 16 mei De Franciscusgezellen: Praatje in het parkdo – 17 mei Jef Louisa Versmissen (monoloog)vr – 18 mei Franky Miro (solo)wo – 23 mei Het Theaterlab (theater)do – 24 mei Wim Paeshuyse (comedy)vr – 25 mei 23 Dubbel 0 Turnhout Connect (hiphop)wo – 30 mei Dinamo (woordpodium)do – 31 mei Theatergroep De Kater: Mensenhater

TijlstoetHet is geleden van het begin van de ja-ren 80 dat Tijl, Nele en Lamme Goedzak door de straten van Turnhout trokken. Op zondag 13 mei wordt opnieuw aange-knoopt met een mooie traditie uit de vo-rige eeuw: dan gaat de Tijlstoet weer uit.Het bekende boek van Charles De Cos-ter dient als basis voor de stoet, die uit vijf delen bestaat. Elk deel verhaalt een episode uit het leven van Tijl en wordt afgesloten met een praalwagen. 800 fi-guranten en 100 dieren nemen deel aan de stoet. Bij de Tijlstoet hoort ook een ‘nostalgische’ reclamekaravaan, die de goeie ouwe tijd even doet herleven.De Grote Markt wordt voor één dag een echt Tijl en Neleplein. In afwach-ting van het vertrek van de reclame-karavaan (om 13.30u) en de Tijlstoet (om 14u) entertainen ’s morgens om 10u De Glaceekes het publiek op de Grote Markt. Ze ontvangen ook enkele Vlaamse vedetten.De stoet komt via de Otterstraat de Grote Markt op en passeert dan via de kant van Toerisme & UiT het Ze-geplein, de Warandestraat, de Stati-onsstraat en de de Merodelei, om via de Gasthuisstraat op de Grote Markt te komen. Tussen 17 en 18u wordt de stoet ontbonden. De dag wordt afgeslo-ten met een recordpoging: op de markt worden dan zoveel mogelijk mensen verzameld die Tijl of Nele heten. Deel-nemers aan de recordpoging maken kans op mooie prijzen.

TENTOONSTELLINGENTurnhout Terminus Turnhout CentraalDe centrale tentoonstelling van het cultuurjaar. Zeven mythes en straffe verhalen geven je een beeld van de Turnhoutse identiteit en wat daaron-der verstaan kan worden. Nog tot 31 oktober in het Taxandriamuseum. Alle info op www.tram41.be.TweespoorKunst en erfgoed ontmoeten elkaar op een twintigtal binnen- en buitenlocaties in Turnhout. Deelnemende kunstenaars zijn o.a. Marie Snauwaert, Luk Van Soom, Liliane Vertessen, Laura Wilson en Philip Aguirre y Otegui. Nog tot 20 mei. Alle info op www.warande.beOpen AsiaFotograaf Kris Dewitte fotografeerde voor filmfestival Open Doek Aziatische filmsets en stelt die tot 30 september tentoon in Kunstforum Würth. Info op www.opendoek.be.The Global SoulThe Global Soul -een initiatief van Dinamo- belicht het thema migratie vanuit verschillende kunstdisciplines. De kunstwerken werden gemaakt door vrijwilligers en cursisten. Nog tot 6 mei in het leegstaande bibliotheekgebouw aan de Warande.VitrineElke week stelt een andere jonge kun-stenaar tentoon in de tijdelijke galerie ‘Vitrine’ in de Leopoldstraat 13. Je kan het werk van dit aanstormende talent alleen door de vitrine bekijken. De deu-ren blijven dicht. De lijst van kunste-naars vind je op www.vitrine2012.be. ‘Vitrine’ loopt tot 3 juni.

Bie FlamengBie Flameng stelt in de Bloemengang van het Heilig Graf 22 prenten tentoon die Turnhout als centrale thema heb-ben. ‘Turnhout herontdekt’ van Bie Fla-meng loopt nog tot 30 juni.KIJK op TurnhoutDe leden van Akademie+3 geven aan de hand van schilderijen van 50 bij 50 cm een ‘KIJK op Turnhout’. De doeken worden in de hal van het AZ Turnhout, campus Sint-Jozef, samengebracht zo-dat ze één groot mozaïek vormen. Nog tot 30 juni.Jan RaevesNog tot 10 juni zijn in Cachet de Cire (Grote Markt 12 in Turnhout) werken van Jan Raeves te zien.Lieven NolletFotograaf Lieven Nollet portretteerde geïnterneerden en gedetineerden in Belgische gevangenissen en in psychia-trische centra. Zijn foto’s vatten de kern van hun dramatiek. ‘Geen schuld, wel straf’ is tot 9 juni te zien in de SASK, Gemeentestraat 5.Voor de Romeinen kwamenHoe ging het eraantoe in de voor de Romeinen ondoordringbare Kempen? Domo de Refontiro (Molenstraat 31) schetst een mooi beeld van de oeroude gemeenschap van de Oude Belgen die in onze contreien leefden. Te zien op 6 en 13 mei van 13.30 tot 17.30u. Info: www.domoderefontiro.be.Wij zijn sporen‘Wij zijn sporen’ is de derde perfor-mance uit de cyclus ‘Reservatorio - veelheid is een kleur’ in Creative Facto-ry (Druivenstraat 20). Met Shosha van Kranendonk (Nederland) en Natalia Pieczuro (Polen). Op 11 mei om 20.30u.Rik Van MechelenIn de Meerloop (Begijnhof 44) stelt Rik Van Mechelen etsen, litho’s, lino’s en houtsneden tentoon op 2, 3 en 4 mei van 13.30 tot 17u en op 6 mei van 14 tot 18u.Turnhout 2012 in steenZes internationale beeldhouwers -onder leiding van Jef Van Leeuw- bewerken nog tot 25 oktober in het Stadspark een blok marmer van drie ton en laten zich daarbij inspireren door de 800-jarige stadsgeschiedenis van Turnhout. Dit ‘work in progress’ is continu te bewon-deren.De poorten van mijn dromenAan het zwembad in het Stadspark gaan leerlingen van de SASK aan de slag met deuren, die de poorten zijn naar hun denkbeeldige universum. Van 11 mei tot 30 november.Verhalen met pedalenDe kinderen en de jeugd, verbonden aan de SASK, slaan de handen in me-kaar. De kinderen maken illustraties en de jongeren (van de afdeling ‘Woord’) vertellen daar een verhaal bij. Met de bakfiets gaan ze op tournee, van de Grote Markt tot aan de Watertoren en terug. Van 11 mei tot 30 november.StambomenStudenten aan de SASK interpreteren het begrip ‘Stamboom’ wel heel letter-lijk. De stambomen van Turnhoutena-ren worden op verschillende locaties in bomen gehangen. Van 11 mei tot 30 november.

TURNhoUT 2012PRoGRAMMA MEI

28 - mei 2012

JOuW activiteit in deze kalender?Cursussen, lezingen en workshops voer je makkelijk en snel in op www.cultuurdata-bank.be. Doe dat wel zo snel mogelijk. Als je ze aanvinkt als ‘educatieve activiteit’ ko-men ze niet alleen trecht op www. UitinVlaanderen.be, maar ook op allerlei agenda’s, websites en redacties. En natuurlijk ook in Suiker! Meer details vind je op www.cul-tuurnet.be/uitdatabank.

Zin om iets te organiseren??Vormingplus Kempen betaalt voor een aantal activiteiten tot 75% terug van je kosten voor de begeleiding (met een maximum van 200 euro). Ons aanbod en honderden cur-sussen, lezingen, workshops vind je op www.vormingpluskempen.be.

PRAATPuNTBen jij een van de mensen die hun Ne-derlands willen verbeteren? Spring dan eens binnen op maandagavond (niet tij-dens schoolvakanties). Het is gratis en je hoeft je ook niet in te schrijven.Turnhout, de Warande, lokaal A, Wa-randestraat, 42, elke maandag van 19 tot 21u (niet in de schoolvakantie)Info 014 47 21 10, 014 47 21 64 of nic.vangrootel@warande.be.deN Babbelhoek Herentals, Huis van het Nederlands, Fraikinstraat, 38, elke dinsdag van 12.30 tot 15uInfo +32 14 22 17 81 of bieh28@hot-mail.com of www.denbabbelhoek.be. Hoogstraten, Gemeentelijke basis-school, Koningin Elisabethlaan, 21, elke woensdag van 19 tot 21uInfo 03 314 37 86 of kreatief@skynet.be Geel, ‘t oriGinEEL, Logen, 104, elke donderdag van 13.30 tot 15.30uInfo 014 56 05 95 of kreatief.geel@sky-net.beMol, CVO Kempen-Mol, ingang Chry-santenlaan, elke donderdag van 19 tot 21uInfo 014 31 69 18 of kreatief.mol@sky-net.be

LEzINGEN woRKShoPSCURSUSSEN UITSTAPPEN

wo 2 mei van 19.30 tot 21.30u – VorselaarKijken naar kunstKom je in een museum niet verder dan het lezen van de plaatjes bij de voor-werpen? Of laat je je meestal volledig leiden door wat de gids te vertellen heeft? Deze activiteit werpt een ander licht op kunst.Buurthuis Vorselaar, Oostakker 16Info 014 70 91 66

ma 7 mei van 20 tot 22.30u – HoogstratenArtroseArtrose is een van de meest voorko-mende gewrichtsaandoeningen met klachten van stijfheid, ontstekingen en veel pijn. De symptomen nemen toe met het ouder worden.Parochiezaal Pax, Dr. Versmissenstraat 3Info 014 40 35 45

di 8 mei van 19 tot 21.30u en za 12 mei van 14 tot 16.30u – TurnhoutWorkshop fimokralenEen echte blikvanger, dit juweel. Door met contrasterende kleuren fimoklei te werken in een kleipistool kom je tot kunstzinnig opgebouwde kralen, net een Klimtschilderij. De Banier Turnhout, Warandestraat 97Info 03 270 04 44 of debanier@deba-nier.be

di 8 mei van 19.30 tot 22.30u – TurnhoutDementieTijdens deze infoavond waarbij de ziek-te van Alzheimer vaak als voorbeeld wordt genomen, kijken we naar de drie realiteiten van de ziekte. CM Atrium, Korte Begijnenstraat, 18Info 014 40 35 55 of thuiszorgcentrum.turnhout@cm.be

vanaf wo 9 mei van 19.30 tot 21.30u – TurnhoutStoppen met roken … en volhouden!Groepscursus van 8 sessies waarbij je met de steun van ‘medestoppers’ een zeer goede kans hebt dat het je (deze keer wél) lukt.Hotel Corsendonk Viane, Korte Via-nenstraat 2Info 014 40 35 45

do 10 mei van 19.30 tot 22u – MolHet ABC van de mantelzorgMantelzorgers hebben nood aan goede en bruikbare informatie.Om hieraan tegemoet te komen, lanceerde Zieken-zorg CM het boek ‘Het ABC van de mantelzorg, van administratieve romp-slomp tot zelfzorg.’ CC ‘t Getouw, Molenhoekstraat 2Info 015 21 59 46 of ziekenzorg.rmt@cm.be

do 10 mei van 13.30 tot 16u – TurnhoutVerplaatsingstechniekenTijdens deze workshop zullen technie-ken besproken en uitgevoerd worden waarmee u rugsparend kan werken met patiënten zodat u in de toekomst beter gewapend bent tegen rugklach-ten.Thuiszorgwinkel, Patersstraat 85Info 014 40 35 55 of thuiszorgcentrum.turnhout@cm.be

za 12 mei van 10 tot 12.30u – TurnhoutWorkshop fimoroosjesKralen maken in de vorm van roosjes. Met fimoklei maak je de mooiste exemplaren in de meest uiteenlopende kleuren.De Banier Turnhout, Warandestraat 97Info 03 270 04 44 of debanier@debanier.be

ma 14 mei van 19.30 tot 22.30u – Vorselaar Workshop creatief kokenEerst overloopt de lesgeefster de re-cepten, vervolgens gaan we zelf aan de slag. Op het einde van de avond ge-nieten we van alles wat we hebben ge-kookt en gebakken.Buurthuis Vorselaar, Oostakker 16Info 014 50 01 89

di 15 mei van 14 tot 16u – TurnhoutSoms weet ik niet wat te zeggen!Wat zeggen woorden, wat gebaren? Wat is bespreekbaar voor de ene, wat voor de andere? Vragen waarmee we geconfronteerd worden in het dagelijk-se leven maar des te meer bij ziekte of andere ingrijpende verliezen. Thuiszorgwinkel, Patersstraat 85Info 014 40 35 55 of thuiszorgcentrum.turnhout@cm.be

wo 16 mei van 14 tot 17u – KasterleeWelnessnamiddagJe wil je al langer eens goed laten ver-zorgen en verwennen, maar durfde nooit de stap te zetten naar een wel-nesscentrum of schoonheidsinstituut? Dan is deze activiteit voor jou!De Hoge Rielen - paviljoen De Rul, Mo-lenstraat 62Info 015 21 59 47 of ziekenzorg.rmt@cm.be wo 16 mei – Turnhout StripleeskringVoor stripfanaten en stripliefhebbers, en bij uitbreiding voor eenieder die het horen wil: Bibliotheek Turnhout heeft een Stripleeskring.Bibliotheek, Kasteeldreef 10Info 014 47 22 14 of bibliotheek@turn-hout.be

vr 18 mei van 20 tot 22 u – BouwelHet ecologisch houden van kippenPraten rond keuze van ras, kippenhok en uitloop, voeding en verzorging, ge-zondheid en ziekte, broeden en opfok van kippenParochiezaal Bouwel, Dorp 43Info 014 51 76 73

ma 21 mei van 20 tot 22 u – GeelInfomoment: Psychiatrie en medicatieOPZ Geel, Sanodreef 4. Info 014 59 06 00 of similes.geel@gmail.com

di 22 mei om 20u – RijkevorselLine danceIn deze workshop geeft een professio-nele dansleraar van de Chrissy’s Line Dancers een initiatieles Line Dance.Bibliotheek, Molenstraat 20Info 03 340 00 52 of evi.nelis@rijkevorsel.be

in samenwerking met Vormingplus Kempen

di 22 mei van 13.30 tot 16.30u – GeelKopen en betalen op internetTijdens deze workshop geven we je een aantal tips mee om veilig te kopen en te betalen via internet.KHK, Kleinhoefstraat 4Info 015 21 59 47 of ziekenzorg.rmt@cm.be

Vanaf di 22 mei van 13.30 tot 16u – GeelGeheugentrainingIn drie sessies leer je bewuster om gaan met je geheugen. Wat is onthouden? Wat is vergeten? Is elke vorm van vergeten even alarmerend? Wat is normaal/abnor-maal inzake de geheugencapaciteit? Hoe kan men testen? Wat is er aan te doen?Bemt, Kleinhoefstraat 6Info 014 40 35 55 of thuiszorgcentrum.turnhout@cm.be

wo 23 mei van 13.30 tot 16.30u – OlenGelukkig zijn, ook als je langdurig ziek bentHoe kan je je geluk verhogen? Tijdens deze infosessie licht de spreker de slui-er op hoe je stap voor stap op weg kan gaan naar je eigen geluk.Het Lijsternest, Herentalseweg 1Info 015 21 59 47 of ziekenzorg.rmt@cm.be

do 24 mei van 22 tot 22.30u – DesselVoetproblemenPijnlijke voeten beïnvloeden je algemene welzijn. Tijdens deze infoavond overloopt onze gastspreker met jou de meest voor-komende voetproblemen: hallux valgus, hamerteen, hielspoor, holvoeten, reuma-tische voet, diabetisch voet, platvoeten, …Sportpark Brasel Info 014 40 35 45

do 31 mei van 13 tot 16u – TurnhoutVoetzelfzorgVoetmassage is een weldaad voor ieder-een die het mag ervaren: het verdrijft fysische en geestelijke vermoeidheid en verspreidt warmte in heel je lichaam. In deze workshop leren we voeten mas-seren bij onszelf en bij anderen.Thuiszorgwinkel, Patersstraat 85Info 014 40 35 55 of thuiszorgcentrum.turnhout@cm.be

kalEndEr MEI

Suiker - 29

Wo 2 mei, 19uWatertorenfestival: funky-dance en streetdanceDinamo en Wannadance presenteren een optreden gebracht door dansers uit de groepen ‘funkydance’ en ‘streetdance’. Daarna dans je zelf mee, aangemoedigd door de begeleiders Chantal en Lindy.

Do 3 mei, 10uWandeling: Zondereigense beemden Vertrek om 10u aan de parking van Landgoed Schaluinen in Baarle-Nassau.Deelnameprijs 5 €

Do 3 mei, 15uWorkshop Werelddans In deze workshop maken we al dansend kennis met verschillende volkeren en hun danscultuur. Deze workshop kadert in de ‘Week van de Amateurkunsten’.Kongoplein. Gratis. Schoenen meebren-gen die geen strepen nalaten.

Do 3 en vr 4 mei, 13.30uTweespoorWandeling (3 mei) en fietstocht (4 mei) langs het ‘Tweespoor’-parcours dat de Warande en Erfgoedcel Noorderkem-pen hebben uitgetekend in het kader van Turnhout 2012.Vertrek aan de rode toog in de Kuub. Deelnameprijs 8 euro.

Do 10 mei, 7.30uuitstap de Dijle – Waals-Brabant leemplateauDaguitstap met twee wandelingen. In de voormiddag een openlandschaps-wandeling van 6 km en in de namiddag een boswandeling van 8 km. Deelname-prijs 29 euro. Dagrugzak meebrengen met picknick voor ’s middags.

Ma 14 mei, 14uuitstap Postel, de norbertijnenabdijAl meer dan 800 jaar zijn de norbertij-nen actief in Postel. Wandelend langs de historische gebouwen vertelt de gids het verhaal van rust en welvaart maar ook van woelige tijden en de teloorgang van de abdij. We sluiten af met een pos-telbier en een stukje abdijkaas.Vertrek om 14u aan de witte poort van de abdij. Deelnameprijs 9 euro.

Ma 21 mei, 19uFietstocht: Turnhout met haken en ogenEen fietstocht waarbij afstappen belang-rijk is en we stilstaan bij wat overblijft van toen met een haak naar nu. Ter plek-ke, met eigen ogen, het verhaal van de groei van de stad bekijken en meemaken. Wie meefietst, kan het voortvertellen.Vertrek om 19u aan de rode toog in de Kuub. Deelnameprijs 5 euro.

Do 24 mei, 13.30uWorkshop juwelen makenBen je een beetje handig en heb je zin om je eigen kralensnoer te maken? Je hebt de keu-ze uit verschillende kleuren en materialen.Kongoplein. Deelnameprijs 5 euro en ongeveer 10 euro voor materiaal.

Di 29 mei, 10uFietstocht: KleidabberspadVertrek om 10u aan Brug 5 op de baan Beerse - Merksplas (Den Dam). Deel-nameprijs 5 euro.

Wo 30 mei, 19uWatertorenfestival: Poëzie- en woordpodiumHet podium is aan alle mensen die hun bedenkingen, gevoelens of meningen wel eens op papier zetten, al dan niet op poëtische wijze. Gratis.

INFOLut MertensDinamo – Warandestraat 42, Turnhout 014 47 21 64 – dinamo@warande.bewww.warande.be/dinamo

De partnersLEADER (Liaisons Entre Actions de Développement de l’Economie Rurale) is een Europees initiatief voor platte-landsontwikkeling. Het werd in de ja-ren negentig door Europa in het leven geroepen als antwoord op de specifieke problemen waarmee plattelandsre-gio’s kampen. LEADER stelt zich tot doel het lokale economische en maat-schappelijke weefsel op het platteland te versterken en wil bijdragen tot een versterking van de territoriale verbon-denheid, een diversificatie van de plat-telandseconomie en een verbetering van de leefkwaliteit. Het geeft een regio hierbij de kans om vernieuwende oplos-singen uit te werken, op maat van het eigen gebied. In de provincie Antwer-pen liggen twee LEADER-gebieden, en beide zijn verankerd in de Kempen. De ‘Regio Midden-Kempen beweegt!’omvat de gemeentes Balen, Geel, Lille, Kas-terlee, Meerhout, Retie en Vorselaar. De noordelijker gelegen regio ‘Mar-kAante Kempen’ omvat de gemeentes Arendonk, Baarle-Hertog, Hoogstraten, Merksplas, Ravels, Rijkevorsel, Brecht, Essen, Kalmthout en Wuustwezel.Dat de drie Kempense erfgoedcellen (Kempens Karakter, Noorderkempen,

en k.ERF) het project mee ondersteu-nen, mag geen verbazing wekken. Ze zijn dagelijks in de weer met het bewa-ren van immaterieel cultureel erfgoed en het ontsluiten naar het publiek. Vzw Rurant, dat het regionale kwali-teitslabel ‘Pure Kempen’ in het leven riep, ijvert voor het behoud en het ver-sterken van een aantrekkelijk, leefbaar en vitaal platteland. Kempen kookt! en Kempen zingt! past dus ook helemaal in de Rurantkraam.Vormingplus Kempen organiseert en ondersteunt dan weer activiteiten die volwassenen sociale en culturele vaar-digheden bijbrengen. Zoals bijvoorbeeld Kempen kookt! en Kempen zingt!

De projecten

Kempen kookt! gaat op zoek naar ty-pisch Kempense gerechten, culinaire tradities en verdwenen plaatsen waar voedsel centraal stond. Er wordt een toeristische postkaartenreeks en een echt Kempens kookboek ontwikkeld. Om dat boek te promoten, trekt in de zomer en het najaar van 2012 een cu-linaire roadshow, met kok Jeroen Van Alphen, door de Kempen. Waar er een bijzonder activiteit is, duikt ook Kem-pen kookt! op. De roadshow houdt halt in Bouwel (5 mei), Olen (6 mei), Vor-selaar (11 mei), Herenthout (19 mei), Wortel (20 mei), Putte (2 juni), Goor-eind (3 juni), Sint-Lenaarts/Brecht (24 juni), Balen (27 juni), Berlaar (30 juni), Retie (8 juli), Olmen (15 juli), Lille (20 juli), Essen (5 augustus), Geel (19 au-gustus), Geel Ten Aard (2 september), Kasterlee (9 september), Oud-Turnhout (16 september) en Heist-op-den-Berg (17 november).

Kempen zingt! is net als Kempen kookt! een erfgoedproject. Een schat aan oude liedjes werd opgesnord: werk-liedjes die tijdens de arbeid gezongen werden, maar ook verhuisliedjes die gezongen werden door boeren die hun intrek namen in een andere hoeve, of moordliederen waarin de verhalen van gruwelijke gebeurtenissen werden ver-teld. De bedoeling bestaat erin deze bijna vergeten liederen nieuw leven in te blazen. Omdat te bereiken trekken vanaf mei enkele muzikanten (Kath-leen Vandenhoudt of Pascale Michiels, Bart Buls en Piet Van Den Heuvel) langs scholen, evenementen en dorps-feesten om de liedjes ten gehore te bren-gen. Je kan ze horen in Herselt (4 mei), Lille (6 mei), Olen (6 mei), Gooreind-Wuustwezel (3 juni), Berlaar (8 juni), Vorselaar (15 juni), Laakdal (22 juni), Sint-Antonius-Zoersel (8 juli), Nijlen (8 juli), Herenthout (8 juli), Balen (11 juli), Wuustwezel (11 juli), Kasterlee (11 juli), Geel (13 juli), Putte (20 juli), Essen (5 augustus), Oud-Turnhout (11 augustus), Beerse (24 augustus), Merksplas (25 augustus), Heist-op-den-Berg (26 augustus), Grobbendonk (4 september), Vosselaar (15 september) en Turnhout (16 september).

OproepBen je een culinaire Kempenkenner of ken je nog Kempense volksliedjes? Denk je nog streekgerechten en/of lo-kale liedjes te kennen die opgenomen kunnen worden in een van de projecten van Kempen kookt! of Kempen zingt!, neem dan contact op met Tim Wille-kens via tim@kempenkookt.be of tim@kempenzingt.be.

kempen kookt! - kempen zingt!

HERENTALS - Drie Kempense erfgoedcellen, twee LEADER-projecten, Vormingplus Kempen en Rurant werken sinds een jaar samen aan twee projecten rond Kempense tradities: ‘Kempen kookt!’ en ‘Kempen zingt’.

30 - mei 2012

MEERHOUT - Mode, eten, eco-logisch tuinieren, reizen of het moederschap: je kan het zo gek niet bedenken of er bestaat wel een blog over. Een mens is een sociaal wezen en dus willen we graag ons leven delen met een man of een vrouw, met enkele kinderen en wat huisdieren én bij uitbreiding ook met de hele cyberspace. In de Kempen is dat niet anders.

Wie dacht dat bloggen helemaal out was, heeft het mis. Met Facebook, Twit-ter, Netlog en andere netwerksites is het aantal socialemediagebruikers de laatste jaren fors toegenomen. Wie niet mee op de kar springt, stuurt zichzelf naar de prehistorie. Toch zijn de blog-gers niet van hun plaatsje verstoten door de twitteraars of facebookers. Het is immers een heel apart genre. Zo is de vormgeving van Facebook en Twitter in grote mate bepaald door de oprichters van de netwerksites en kunnen ook anderen op jouw ruimte allerlei zaken posten en delen. Een blog is echter een eigen appartementje op het internet dat je zelf mag inrichten. Je teelt er je eigen -vaak ecologische- gewassen, naait er je eigen kleren en kookt er je eigen potje. Wie dat goed en creatief aanpakt, wordt een rolmodel en krijgt heel wat volgers.

IdentiteitscrisisDe leading lady onder de bloggers komt van bij ons. Vanuit haar boerderijtje in Meerhout veroverde mme Zsazsa -alias Kim Leysen- cyberspace. Zo’n 3.000 mensen bezoeken dagelijks haar blog waarop ze op humoristische wijze stukjes schrijft over naaien, koken en haar moestuin. En dan zeggen dat het allemaal begon met een identiteitscri-sis. “Het was eerder een impasse in de zoektocht naar een leuke job,” vertelt mme Zsazsa. “Ik dacht altijd dat men-sen tegen hun goesting gingen werken en dat dat zo hoorde. Uiteindelijk ben ik dan een opleiding patroontekenen gaan volgen en dat vond ik van de eer-ste dag heel plezant. Op het einde van de cursus was ik hoogzwanger en ben ik thuis gebleven. Toen is de blog ont-staan. Ik begon kleertjes te ontwerpen voor mijn zoon en die wilde ik dan laten zien: ‘Kijk eens wat ik gemaakt heb.’ Daar reageerden dan twee mensen op met: ‘Amai, hoe schoon!’”Dat was in 2006. Intussen is mme Zsaz-sa’s blogplekje flink uitgebreid met extra topics en kleurige foto’s, maar Zsazsa blijft wel bij haar leest. Een open dag-boek is het nooit geworden. “Ik zal nooit iets over mijn man schrijven of een van mijn beslommeringen aankaarten. Dat is gewoon niet interessant voor andere mensen. Maar ik schrijf wel over wat ik belangrijk vind. Zo ben ik vorig jaar ve-getariër geworden en heb ik al wel eens via mijn blog de mensen aangespoord om wat minder vlees te eten. Daar krijg ik gegarandeerd reacties op van boerinnen die zeggen dat ik zo in hun portemonnee zit. Ik denk daar dan wel eens over na, maar ik kan het toch niet laten.”

Kim of Zsazsa“Kim is niet zo’n heel sexy of mysteri-euze naam hé. Als journalisten vroeger eens een interview wilden, vroeg ik al-tijd om mijn naam niet te vermelden omdat die volgens mij zo vreselijk Kem-pens klinkt. Op een gegeven moment deden ze dat dan toch en dan kreeg ik reacties op mijn blog zoals: ‘Heet jij echt Kim? Dat had ik nu niet verwacht hoor.’” (lacht) Of er een verschil is tus-sen Kim en mme Zsazsa? “Ik denk het niet, maar mme Zsazsa is wel een pak interessanter. Mensen die me alleen kennen van mijn blog denken dat ik de hele week creatief bezig ben en al-tijd uitgebreid kook, maar ik blog zo’n 3 keer in de week. Ik ben dus ook vaak met saaie dingen bezig.”

Bloggen: een job?“Ik schrik er steeds weer van hoeveel tijd je in zo’n blog steekt,” vertelt mme Zsazsa. “Ik probeer alles op een humo-ristische manier te vertellen maar ik heb geen opleiding journalist gevolgd of zo. Ik moet er dus veel moeite voor doen. Elke week stel ik ook een week-menu op en dat duurt altijd langer dan ik voor ogen had. Misschien komt het ook wel omdat ik met mijn laptop op de schoot in de zetel zit en met één oog tv aan het kijken ben.”(lacht) Sinds een jaar verkoopt mme Zsazsa ook ad-vertentieruimte op haar blog. De hobby wordt stilaan een job. “Ik voelde me vroeger altijd schuldig als ik aan mijn man vroeg: ‘Kun jij even dit doen, want ik ben aan het bloggen?’. Nu kan ik dat al veel beter, want ik verdien er nu ook wel wat geld mee.”

Van blog naar boekMet 20.000 lezers per week geraken de naam en de creatieve ideeën van mme Zsazsa stilaan verspreid in Vlaande-ren en dat merken ook de andere me-dia op. Zsazsa heeft een rubriek in het Nieuwsblad Magazine en publiceerde ook een boek: ‘Allemaal rokjes’. Hierin steekt ze meisjes en vrouwen met be-hulp van prachtige foto’s en duidelijke patronen in een nieuw rokje. “Dat boek heb ik eigenlijk wel aan mijn blog te danken,” zegt mme Zsazsa. “Een Ne-derlandse uitgeverij had me vorig jaar gecontacteerd om een boek te maken over rokjes, maar uiteindelijk bleek dat ik een andere visie had op het to-taalconcept van het boek en toen is het project niet doorgegaan. Ik heb toen het verhaal gedaan op mijn blog en laten weten dat geïnteresseerde uitgeverijen me mochten contacteren. Daar is toen veel reactie opgekomen en het is een heel plezant boek geworden. Ik ben er superblij mee.” Is bloggen een hobby voor het leven? “Goh, ik denk daar niet over na en ik hoop dat de mensen ook niet denken dat er een strategie zit achter de site. Alles groeit een beetje organisch. Soms denk ik wel: ‘Oei, gaat er nog wel iets zijn om te vertellen?’, maar dat komt altijd wel goed. Ik ga misschien wel andere modellen moe-ten zoeken. Mijn kinderen hebben nu een schattige leeftijd en staan graag op de foto. Als ze tieners zijn, zal dat wat moeilijker gaan, denk ik. Maar, dan heb ik misschien weer iets nieuws om over te vertellen.”madamezsazsa.blogspot.com‘Allemaal Rokjes’, uitgegeven door Standaard Uitgeverij - € 19,95

Nog enkele Kempense bloggerscoolinary.blogspot.com: foodblog van Turnhoutenaar en zeer verdienstelijke hobbykok ‘Sid Frisjes’ oftewel Yves Van De Ven. Hier vind je niet alleen recepten maar ook restaurantrecensies en bespre-kingen van kookboeken en workshops. Kortom: alles wat cool en culinair is. Van De Ven, die zo’n 10.000 bezoekers per maand krijgt, noemt het bloggen een hobby met enkele leuke voordelen: ‘Op restaurant gebeurt het wel eens dat er een extra gang komt of een aperitiefje. Meestal is dat bij de jonge garde chefs die je dan via facebook of zo ‘kent’.”www.wegvandewereld.be: de di-gitale speeltuin van kunstenares en vormgeefster Els Wuyts uit Wes-terlo. De moeder van vier dochters begon ermee in een periode waarin pijn zonder diagnose voor een hele kleine wereld zorgde. De fysieke beperking en het sociale onbegrip deden haar kijken naar wat er wel was. “Ik leerde al bloggend genieten van de allerkleinste dingetjes en wil-de dat ook graag met de wereld de-len. Bovenal moest ik mijn creatieve gespuis ergens kwijt!” Wie Els’ blog leest, wordt meteen blijgezind. “Ik maak er vaak bewust tijd voor, het is mijn pauzeknop. Ik krijg er ook veel mooie reacties op.” Bloggen doet Els ook op www.tinteldoos.be, haar elek-tronisch portfolio, en op www.degra-vinnen.be, een onlineverhalenwinkel die ze opstartte met madame Zozen-ze, een andere Kempense blogster.

Tekst: Katrien LodewyckxFoto: Elza D.

Mme zsazsa, leading lady onder de bloggers

blogIto Ergo suM (Ik blog, dus Ik bEn)

Suiker - 31

v.I.p.-partnEr Provincie

antwerpen Adres: Kon. Elisabethlei 22, 2018 Antwerpen Tel: 03 240 50 11 Fax: 03 240 54 75 Mail: info@provant.be Website: www.provant.be

partnErs XXl RenoHuis Renovatie - Sleutel op de Deur Tel: 0478 / 42 77 71 Fax: 014 / 42 77 71

Filmfestival Open Doek

Adres: Warandestraat 42, 2300 Turnhout Tel: 014 41 94 94 Fax: 014 42 08 21 Mail: info@opendoek.be Website: www.opendoek.be

partnErs Xl de Warande Adres: Warandestraat 42, 2300 Turnhout Ticketbalie: ma-vr 9-17u, za 9-14u Tel: 014 41 9494 (algemeen)

014 41 69 91 (ticketbalie) Website: www.warande.be

de kringwinkel Adressen: goedkoop en origineel Mol (Sint-Appolonialaan,

014 32 61 63), Turnhout (Steenweg op Tielen 70), Retie (Sint-Martinusstraat 50), Hoogstraten (Meerseweg 135, 014 44 20 40), Geel (Heide-bloemstraat 93), Herentals (Lierseweg 136), Kasterlee (Krokuslaan 10), Balen (Steenweg op Leopoldsburg 71/2), Herselt (Blauberg-steenweg 113), Heist-op-den-Berg (Noordstraat 25/1, 015 23.73.93).

Pure Kempen RURANT vzw Adres: Hooibeeksedijk 1 2440 Geel Tel: 014 / 85 27 07 Website: www.purekempen.be www.rurant.be (Merk Kempen) Mail: johny.geerinckx @rurant.provant.be

Vormingplus Kempen Adres: Graatakker 4 2300 Turnhout Tel: 014 41 15 65 Mail: info@vormingpluskempen.be Website: www.vormingpluskempen.be

Sabam Cultuur Adres: Aarlenstraat 75-77

1040 Bruxelles Tel: + 32.2.286.82.11 Fax: + 32.2.230.05.89 Mail: frontoffice@sabam.be Website: http://www.sabam.be

Turnhout 2012 Adres: Stadhuis, Grote Markt 1,

2300 Turnhout Openingsuren: ma-vr: 9-12.30u en

13.30-16.30u Tel: 014 40 96 74 Mail: info@turnhout2012.be Website: www.turnhout2012.be

TRAM 41 (Turnhoute Route Archief en Musea) Adressen: Stadsarchief (Stadhuis/Erf-

goedhuis, Grote Markt 1, 2300 Turnhout, 014 44 33 98) Nationaal Museum van de Speelkaart (Druivenstraat 18, 2300 Turnhout, 014 41 56 21) Taxandriamuseum (Begijnenstraat 28,

2300 Turnhout, 014 43 63 35) Begijnhofmuseum (Begijnhof 56, 2300 Turnhout, 014 42 12 48)

Openingsuren: musea: di-za 14-17u, zo 11-17u Stadsarchief: ma: alleen telefonisch of per mail, di-vr 9-12.30u / 13-16.30u

Mail: tram41@turnhout.be Website: www.tram41.be

partnErs l Cc ‘t Schaliken Adres: Grote Markt 35,

2200 Herentals Openingsuren: ma 9-12u / 17-19.30u,

di, do, vr 9-12u / 13.30-16u, wo 9-12u.

Ticketbalie ook op wo 13.30-16u en za 10-14u.

Tel: 014 28 51 30 Fax: 014 22 28 56 Mail: cultuurcentrum@herentals.be Website : www.schaliken.be

Cc de Werft Adressen: Werft 32, Markt 1, 2440 Geel

(exporuimte de Halle) Centrumparking Nieuw-straat, 2440 Geel (exporuimte de Schrijnwerkerij)

Balie: ma 13.30-16.30u, di-vr 9-12u / 13.30-16.30u, za 10-12u

Tel: 014 56 66 60 (administratie) 014 56 66 66 (reserveringen)

Fax: 014 56 66 80 Mail: admin.dewerft@geel.be,

res.dewerft@geel.be Website: www.dewerft.be

Cc ‘t Getouw (schouwburg Rex – zaal ‘t Getouw)

Adres balie : Smallestraat 2, 2400 Mol Openingsuren: di-vr : 9-12u / 13.30-16u,

za 10-12u Tel: 014 33 09 00 Fax: 014 33 09 07 Mail: cultuurbalie@gemeentemol.be Website : www.getouw.be

Bibliotheek Turnhout Adres: Warandestraat 42, 2300

Turnhout Openingsuren: ma 14-20u, di t.e.m. do 11-

20u, vr 11-18u, za 10-17u Tel: 014 47 22 41 Fax: 014 41 61 41 Mail: bibliotheek@turnhout.be Website: www.turnhout.be/bib

Effenaar Adres: Dommelstraat 2, Eindhoven Tel: 0031 (0)40 239 36 66 Mail: info@effenaar.nl Website: www.effenaar.nl

Dinamo Adres: Warandestraat 42, 2300 Turnhout Openingsuren: educabalie ma-vr 9-12u en 13-16u, ma 18-20u Tel: 014 47 21 64 (educabalie) Mail: dinamo@warande.be Website: www.warande.be (cursussen)

Mezz Adres: Keizerstraat 101, 4811 HL Breda Tel: 0031 76 515 66 77 Fax: 0031 76 520 02 37 Mail: info@mezz.nl Website: www.mezz.nl

IOK Intercommunale

Ontwikkelingsmaatschappij voor de Kempen

Adres: Antwerpseweg 1, 2440 Geel Tel: 014 58 09 91 Fax: 014 58 97 22 Mail: info@iok.be Website: www.iok.be HoReCa provincie Antwerpen Afdelingen Noorderkempen en

Middenkempen Adres: Ieperstraat 4, 2300 Turnhout Tel: 0495 53 54 80

Katholieke Hogeschool kempen met campussen in Geel, Lier,

Turnhout en Vorselaar Tel: 014 56 23 10 Fax: 014 58 48 59 Mail: info@khk.be Website: www.khk.be

De Roma Adres: Turnhoutsebaan 286

2140 Borgerhout Ticketbalie: Turnhoutsebaan

327 2140 Borgerhout Openingsuren: ma-vr: 9u30-12u30 / 13u30-

17u Tel: 03 292 97 40 (reserveringen) 03 292 97 50 (algemeen) Website: www.deroma.be

cc Zundert Adres: Molenstraat 5 Zundert Tel: 0031 76 597 19 99 Website: www.cczundert.nl cc Jan Van Besouw Adres: Thomas van Diessenstraat 1 Goirle Tel: 0031 13 534 34 00 Website: www.janvanbesouw.nl

Vlaamse Opera Antwerpen

Adres: Van Ertbornstraat 8, 2018 Antwerpen Website: www.vlaamseopera.be Mail: info@vlaamseopera.be Tel: 03 202 10 08

Amuz [festival van vlaanderen- antwerpen]

Adres: Kammenstraat 81, 2000 Antwerpen

Tel: +32 (0)3 202 46 62 Fax: +32 (0)3 202 46 64 Website: www.amuz.be

M HKA Museum van Hedendaagse

Kunst Antwerpen Adres: Leuvenstraat 32 2000 Ant-

werpen Tel: +32 (0)3 260 99 99 Fax: +32 (0)3 216 24 86 Mail: info@muhka.be Website: www.muhka.be

Würth Belux N.V. Adres: Everdongenlaan 29 2300 Turnhout Tel: +32 (0)14 44 55 66 Fax: +32 (0)14 44 55 67 Mail: info@wurth.be

013 Poppodium Adres: Veemarktstraat 44

5038 CV TILBURG Tel: 013 460 95 00 Fax: 013 460 95 01 Mail: informatie@013.nl

Frans Masereel Centrum Adres: Masereeldijk 5 2460 Kasterlee Tel: +32(0)14 85 22 52 Fax: +32(0)14 85 05 91 Website: www.fransmasereelcentrum.be

Cultureel Centrum "De Kei" Adres: Kerkplein 69 5541 KB Reusel Tel: 0497-641484

partnErs s Delta Motorcycle n.v. Adres: Otterstraat 120,

2300 Turnhout Tel: 014 42 08 08 Fax: 014 42 74 78 Mail: deltamotor@skynet.be Website: www.deltamotor.be

Café Wirwar Een eigentijds café met een

vleugje heimwee naar vroeger Adres: Otterstraat 8, 2300 Turnhout

De Singer Adres: Bavelstraat 35, 2310 Rijkevorsel Website: www.desinger.be of www.ajazzexperience.be

Jakob smitsmuseum Adres: Sluis 155a, 2400 Mol Openingsuren: wo-zo: 14-18u Tel en fax: 014 31 74 35 Mail: info@jakobsmits.be Website: www.jakobsmits.be

Theater stap Adres: Brugstraat 55, 2300 Turnhout Tel: 014 42 85 90 Fax: 014 42 84 19 Mail: info@theaterstap.be Website: www.theaterstap.be

Storm op komst Kinderkunstenfestival Vrijdag 19 - dinsdag 23 maart Adres: Warandestraat 42, 2300 Turnhout Mail: info@stormopkomst.be Website: www.stormopkomst.be

Vrijetijdscentrum De Kruierie Adres: Bevrijdingsstraat 1 2490 Balen Tel: 014 82 92 30 Fax: 014 81 79 59 Mail: dekruierie@balen.be

gemeente Westerlo Adres: Boerenkrijglaan 61 2260 Westerlo Mail: sofie.claes@westerlo.be Tel: 014 53 91 77

Rockin’ Around Turnhout ‘s Werelds grootste rock-’n-rollkroegentocht

DE poppenzaal Adres: Steenweg op Oosthoven 114,

2300 Turnhout Tel: 014 42 33 22 Fax: 014 42 43 55 Mail: info@propop.be Website: www.propop.be

Hofke van Chantraine Adres: Kerkstraat 46

2360 Oud-Turnhout Tel: 014 47 94 94 Fax: 014 65 25 18 Mail: info@hofkevanchantraine.be

Productiehuis Het Gevolg Adres: Otterstraat 31-33, 2300

Turnhout Tel: 014/42.63.27 Fax: 014/42.82.36 Mail: info@hetgevolg.be

Stadsbestuur geel Adres: Werft 20, 2440 Geel Tel: 014 56 60 00 Mail: info@geel.be

Groezrock 28th-29th April 2012 Adres: Gestelsesteenweg 211 B-2450 Meerhout Mail: info@groezrock.be

Gemeentebestuur Meerhout Adres: Markt 1, 2450 Meerhout Tel: 014 24 99 20 Fax: 014 24 99 57 Mail: info@meerhout.be

Gemeentebestuur Olen Adres: Dorp 1 - 2250 Olen Tel: 014 26 31 11 Fax: 014 26 31 20 Mail: info@olen.be

PFL Adres: Sound, Light, Projection, Video & Meeting Support Achterstenhoek 9 2275 Lille Openingsuren: Ma-vr 10-18 u Za 10-14 u Tel: 014 / 44 08 70 Mail: Info@pfl.be Website: www.pfl.be

Fiesta Mundial Adres: Keiheuvel Balen Mail: fiesta@fiestamundial.be Tickets: ticket@fiestamundial.be

Galerie ES Adres: Koningsbaan 68A 2560 Nijlen Website: www.galerie-es.be Mail: info@galerie-es.be Tel: 03 481 93 59 Recreatie-en Natuurpark

Keiheuvel vzw Adres: 17de Esc. Lichtvliegwezenlaan

14, 2490 Balen Tel: 014 81 03 01 Website: www.keiheuvel.be Mail: info@keiheuvel.be

Erfgoedcel Noorderkempen

Stadhuis/Erfgoedhuis Adres: Grote Markt 1, 2300 Turnhout Tel: 014 44 33 62 Mail: info@erfgoedcelnoorderkem-

pen.be

Cultuur noord CC Palethe Adres: Jeugdlaan 2, 3900 Overpelt Tel, Info, reservaties, tickets: 011/64.59.52 Fax: 011/64.45.04 Erfgoedcel k.ERF Adres: Gasthuisstraat 5, 2440 Geel Tel: 014 566 689 Website: www.erfgoedcelkerf.be

artObe+ Adres: Rolleken 10 B-2275 Lille Belgium Tel: 0032 (0)14 883343 Mail: mail@artobe.org Website: www.artObe.eu

Art Center Hugo Voeten Adres: Vennen 23, 2200 Herentals Tel: +32 475 555 125 Mail: bart@office.hugovoeten.org Website: www.artcenter.hugovoeten.org

De Scherf vzw Adres: Neerhofstraat 48 2300 Turnhout Tel: 014 41 82 83 Gsm: 0476 59 89 07 Mail: de.scherf@telenet.be Website: www.descherf.be

Gladiolen - vzw Keizer Karel Olen Adres: Dorp 1 - 2250 Olen

oNzE PARTNERS

Goedkoop en oriGineel! Mol (014/32.61.63)

Turnhout,Retie en Hoogstraten (014/44.20.40)

Geel, Herentals, Kasterlee, Balen,

Herselt en Heist-op-den-Berg (015/23.73.93)

Met steun van de gemeentes Olen, Oud Turnhout, Geel, Turnhout, Mol, Herentals, Westerlo, Balen, Meerhout

BiBliotheek turnhout

De club van 100

PARTNERS XXL

PARTNERS XL

PARTNERS L

V.I.P.-PARTNER

PARTNERS S

EEN hART VooR CULTUURook lId wordEn van dE club van 100? vraag naar onZE voorwaardEn. bEl 0495 53 54 80.

DELTADELTAMOTORCYCLE

Otterstraat 1202300 Turnhout

014 42 08 08www.deltamotor.be

deltamotor@skynet.be

DELTADELTAMOTORCYCLE

Openingsuren:alle dagen van 9.30u tot 19.00uzaterdag van 9.30u tot 17.00uzondag en maandag gesloten