Magazine van het Leger des HeilsJaargang 126 nr. 3

Psalmenhet levenslied in de Bijbel

Herman van 3FMgeloof op onverwachte plaats

Muziek helpt verwerkenmuziektherapie in praktijk

David Mastop het podium met Doe Maar

Jan Willem Roodbeen

Muziekis eraltijd!

redactieHoofdredacteur Kapitein Robert Paul Fennema

EindredacteurMenno de Boer

Redactie | redactie@legerdesheils.nlJurjen SietsemaMarko MellemaWillemijn de Jong

VormgevingNathan Sudmeier

TrafficArnoud van Roosmalen

CoverfotoAVRO

reageren & abonnementenLEgER DEs HEiLsT.a.V. REDaCTiEposTBus 3006, 1300 EH, aLMERERedactie | redactie@legerdesheils.nlAbonnement | www.legerdesheils.nl

drukSenefelder Misset BVMercuriusstraat 357006 RK Doetinchem

strijdkreetMagazine van het leger des heilsStichter | William BoothInternationaal leider | Generaal Linda BondLeider Nederland | Commissioner Hans van Vlietwww.legerdesheils.nl | info@legerdesheils.nl

© Leger des Heils 2013Het Leger des Heils is een internationale beweging en behoort tot de universele christelijke kerk. Zijn boodschap is gebaseerd op de Bijbel. Zijn dienstverlening wordt gestimuleerd door de liefde tot God. Zijn opdracht is het Evangelie van Jezus Christus te prediken en in Zijn naam menselijke nood te lenigen zonder enige vorm van discriminatie.

nr. 3

Foto: Nathan Sudmeier

INHOUDRadio past in ons levensritme 4

Je kop op orde door muziek 8

3FM DJ Herman draait niet alles 10

Why should the devil have all the good tunes 12

Het levenslied; spiegel voor de ziel 15

Een dag uit het theaterleven van Esri 16

David stond op het podium met Doe maar 18

Muziek raakt ons…“Music was my first love and it will be my last…” Deze ode aan de muziek was de enige hit van John Miles in 1975, maar wie kent het nummer niet? Nog altijd klinkt het door de ether. Muziek kan als geen ander fenomeen ‘inslaan als een bom’. Of het nu om het complete repertoire van onze favoriete muzikanten gaat, of om een ‘eendagsvlieg’ als John Miles, muziek emotioneert.

Muziek raakt ons… Muziek kan zelfs helend en genezend zijn. Om weer met John Miles te spreken: “in this world of trouble, my music pulls me through…” Wat zijn de ervaringen van de ‘kenners’? Is muziek echt zo levensbepalend voor ons, of blijft het beperkt tot een rol op de achtergrond? En: wat hebben geloof en muziek met elkaar te maken? Kun je alles maar draaien? Wat zegt de Bijbel eigenlijk?

strijdkreet | 3

Jurjen Sietsema Avro

Radio past in ons levensritme

Luistert Nederland in 2013 nog naar muziek via de radio of is de radio ingehaald door iTunes, Spotify en andere muziekdiensten? Volgens Jan-Willem Roodbeen (35) niet. “Radio past in ons levensritme”. Welke ontwikkelingen ziet deze populaire Radio 2 DJ – onder meer verantwoordelijk voor de muziekkeuze van The Passion – in radioland?

Radio 2 DJ Jan-Willem Roodbeen:

4 | strijdkreet

Elke dag, vijf dagen per week, van 2 tot 4 ’s middags is hij op Radio 2 te horen; Jan Willem Roodbeen. Zijn Roodshow is een begrip. Het is het beproefde recept van een

plaatje en een praatje. Muziek, afgewisseld met lichte informatie en tussendoor een telefoongesprekje met een luisteraar. “Bij mijn programma kun je de radio aan hebben en tegelijk iets anders doen.”

Muziek is er altijdLiefde voor muziek is volgens Jan-Willem een absolute voorwaarde om een programma als de Roodshow te kunnen maken. “Muziek is er altijd. Ik word wakker met muziek. Al van jongsaf. Toen ik 13 was, ben ik in Veenendaal begonnen met de lokale hitparade. Ging ik als pubermannetje naar de platenzaken – dat waren er toen nog vier in Veenendaal – en vroeg ik of ze een lijstje wilden maken van de singles die goed verkochten. Die voegde ik dan samen en zo had je een Veenendaalse hitparade. Bij één van die zaken kon ik dan die singles komen halen om ze te draaien in het programma. Ik moest ze de volgende dag wel weer terug brengen, want geld om te ze te kopen had de omroep niet, en ik ook niet.”

Smaak steeds breder gewordenEen tweede belangrijke voorwaarde is nieuwsgierigheid. “Mijn muzieksmaak is in de loop van de jaren steeds breder geworden. Het begon met radiohits. De eerste single die ik kocht was ‘China in your hand’ van T’Pau, halverwege de jaren ’80. Over dat soort nummers had je het op het schoolplein. Met albums had ik toen nog niet zoveel. Ik vond ze saai. Dat is pas later gekomen. En toen het kwam, was het goed raak. ‘OK Computer’ van Radiohead. Dat was het eerste album waarvan ik onder de indruk was. Zodanig, dat ik hem van voor naar achter tig keer heb afgeluisterd. Ik luister hem nog steeds graag trouwens.”

Popmuziek 2000-2010: braaf en onuitgesprokenIs de popmuziek door de jaren heen veel veranderd? “Ja en nee. Je ziet golfbewegingen door de jaren heen. De eerste tien jaar van deze eeuw zou ik als muzikaal vrij braaf willen bestempelen. Begin van deze eeuw zag je bands die muzikaal teruggrijpen op de punk en new wave van de jaren 80, maar dan zonder de scherpe randjes. Artiesten namen weinig risico’s en grote namen als Coldplay en Adele worden door jong en oud omarmd. Waarom dat zo is? Het is een analyse van de koude grond, maar ik kan me voorstellen dat mensen, met zoveel maatschappelijke onrust na 9-11 (en nog steeds), behoefte hebben aan ongecompliceerde muziek. Daarom is de popmuziek van het begin van deze eeuw

strijdkreet | 5

Het gevoel dat ik

wil overbrengen

met mijn

programma is ‘het

gaat goedkomen

met deze dag.”

“

6 | strijdkreet

misschien niet zo uitgesproken. Ook de komst van talentenprogramma’s als Idols-en alles wat daarna kwam-heeft een behoorlijke stempel gedrukt op de hitparades. De laatste jaren zie je een opkomst van singer-songwriters en folkmuziek en ook opvallend veel hits waarin gefloten wordt. Er is al iets van een nieuwe golf ontstaan voor jongeren: de Dubstep. Een soort zelfde beweging als de house in de jaren ’90 die vanuit een kleine groep liefhebbers begin deze eeuw de laatste jaren mainstream is geworden. Misschien dat we door de economische crisis weer toegaan naar een opleving van protestbandjes en geëngageerde pop!? De muziek blijft zich ontwikkelen, maar in de bewegingen zitten over de jaren heen wetmatigheden. Dat zou kunnen betekenen dat we nu een ander, misschien wat meer uitgesproken en creatiever tijdperk tegemoet gaan.”

Radio is heel dichtbijToen de videoclip in de jaren ’80 zijn intrede deed, riepen deskundigen dat het snel gebeurd zou zijn met de radio. Niets bleek minder waar. En ook eind jaren ’90, met de introductie van het downloaden van muziek via internet, verschenen de eerste grafredes voor de radio. Maar nu, bijna vijftien jaar later, is de radio er nog steeds. “En sterker dan ooit, wat mij betreft. ‘Video killed the Radio Star’, dat liedje van de Buggles en de eerste videoclip die MTV uitzond in 1984, is niet uitgekomen. Natuurlijk, er zijn na MTV meer zenders gekomen die videoclips uitzonden, zoals TMF. Maar die zijn op hun beurt ingehaald door YouTube. Wat je de laatste jaren ziet, is dat juist radio zijn waarde bewijst, omdat het past bij deze tijdgeest. Het is echt en het is snel. Ik denk dat dat de dingen zijn waar mensen behoefte aan hebben vandaag. Eigenlijk werkt radio een beetje als de social media. Als er iets gebeurt, dan hoor je het meteen op de radio. Radio is heel dichtbij.”

Het gaat goedkomen met deze dagHoe dichtbij is radio? “Als ik praat voor mijn eigen programma, dan merk ik uit reacties van mensen dat je deel uitmaakt van hun dagelijkse routine en

dat als je er niet bent, bijvoorbeeld door ziekte, dat mensen dan een beetje uit hun ritme zijn. Ik krijg dan ook berichtjes zo van: ‘wanneer ben je er weer? We missen je. Word snel weer beter.’’ Het gevoel dat ik wil overbrengen met mijn programma is ‘het gaat goedkomen met deze dag’. Zo van, ‘het is 2 uur, Jan-Willem is op de radio. Dat betekent nog twee uurtjes en dan zit de werkdag er bijna op’.”

Mainstream?De muziek in zijn Roodshow kan het beste omschreven worden als mainstream. “Hoewel ik niet echt van de hokjes en de labeltjes ben. Ik draai ook muziek die op dat moment helemaal geen mainstream is. Zo draaide ik ‘Little Talks’ van de IJslandse band ‘Of Monsters and Men’ toen nog niemand ervan gehoord had. Nu zou je het mainstream kunnen noemen, omdat veel mensen het leuk vinden. Iets wordt ook mainstream als er een brede consensus over is. ‘Little Talks’ draaien ze nu zelfs op Sky Radio.Ik denk dat er in het wezen en in de functie van radio door de jaren heen weinig veranderd is. Aan de ene kant informeren, vermaakt worden, maar ook een middel om nieuwe muziek te ontdekken. Zoals op een zender als KX Radio, ik maak daar op vrijdagochtend een programma. Daar luisteren echte muziekliefhebbers naar. KX Radio gaat over nieuwe ontdekkingen en vrijheid. Daar is voor de gemiddelde Nederlander moeilijker naar te luisteren omdat die de herkenbaarheid mist, maar des te leuker voor de liefhebbers.”

Zelf wil Jan-Willem blijven ontdekken. “Ik wil me blijven ontwikkelen. Samen met Giel Beelen en Art Rooijakkers presenteer ik het programma VIRUS op Radio 4 live vanuit de Rotterdamse Schouwburg. Het concept van dat programma is om klassieke muziek wat breder over het voetlicht te brengen voor mensen die er totaal niets van weten, zoals ik. En dan hoor je dat daar ook ontzettend mooie dingen in zitten. Radio is en blijft een relevant medium. Dichtbij mensen. Dicht bij mijzelf. Mooi toch?”

strijdkreet | 7

Als je depressief bent, kun je praten met een psycholoog. Als je ADHD hebt, kun je je hoofd op orde krijgen met

behulp van een therapeut en pillen. Maar je kunt ook naar een muziektherapeut gaan. Muziektherapie, wat is dat eigenlijk? En hoe kan muziek helpen als je ‘er doorheen zit’?

Nederlandse vereniging van Muziektherapie Een muziektherapeut gebruikt de invloed van muziekin de hulpverlening. Muziek is therapeutisch toepasbaar omdat het voor veel mensen betekenis heeft. De muziektherapeut zet muziek gericht in om de gezondheid van cliënten te beïnvloeden en verbeteren. Hans Christian Andersen, een beroemde Deense sprookjesschrijver, zei het al: “Waar woorden tekort schieten, spreekt de muziek”. Muziektherapie is een non-verbale therapie. Dat betekent niet dat er helemaal niet gepraat wordt, maar dat de ervaring centraal staat. Je maakt specifieke muziek of luistert

ernaar. Door middel van die muziek kunnen mensen

associëren. Dat betekent dat muziek herinneringen, gedachten of gevoelens oproept, waar je je eerder niet bewust van was. Bijvoorbeeld ervaringen van vroeger die (onbewust) schade hebben veroorzaakt. Muziek werkt in op de hersenen en leidt tot neurologische en fysiologische reacties. Dat betekent dat er bijvoorbeeld gelukshormonen worden aangemaakt bij bepaalde muziek, of dat je ademhaling beïnvloed wordt. Dit soort reacties in je hersenen en in je lichaam kunnen helpen bij het verklaren en behandelen van het probleem van een cliënt.

Docente MuziektherapieCarola Werger geeft les aan muziektherapeuten in

opleiding aan de ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten.“Meestal is muziektherapie een onderdeel van een behandeling. Je voert naast de muziektherapie bijvoorbeeld ook gesprekken met een psychotherapeut. Aan het begin van de therapie stellen we je probleem vast en stellen we specifieke doelen. De manier waarop je vervolgens wordt geholpen kan verschillen. Muziektherapie kun je verdelen in actieve en receptieve therapie. De aanleiding voor je depressie kan bijvoorbeeld zijn dat je je partner bent verloren. In zo’n geval krijg je waarschijnlijk individuele, actieve therapie. Depressieve mensen hebben vaak nergens energie meer voor en missen structuur in hun leven. Door naar de muziektherapie te komen en muziek te maken, kun je uit die negatieve spiraal komen. Je gaat namelijk iets produceren, wat al erg kan helpen. En je leert je gevoelens te verwoorden door middel van het maken van een lied of muziekstuk.”

“Sommige mensen zijn zó depressief, dat zelf muziek maken of zingen te veel gevraagd is. Dan kan receptieve therapie helpen. De cliënt luistert naar muziek en beantwoordt daarover theoretische vragen als: ‘welk deuntje komt er telkens terug in dit lied?’ Hierdoor wordt de cliënt uitgedaagd zich te

concentreren. Een vraag als ‘merk je iets aan je lichaam als je naar deze muziek luistert?’ is gericht op de persoonlijke ervaring. Zo’n vraag stelt de muziektherapeut om de cliënt bewust te maken van wat muziek met hem of haar doet. En meer nog: waar een bepaalde reactie vandaan komt. Muziektherapie wordt bijvoorbeeld ook preventief ingezet bij ex-verslaafden, om terugval te voorkomen.

Willemijn de Jong

8 | strijdkreet

Zoals elk mens heeft een cliënt die verslaafd is geweest moeilijke momenten. Het is dan heel verleidelijk om de moeilijke gevoelens te onderdrukken met destructief gedrag. Om dat te voorkomen, kun je naar muziektherapie gaan om zo dergelijke gevoelens een plek te geven. Op deze manier kan muziek heel effectief zijn.”

MuziektherapeutLotje Mathlener is werkzaam in Amsterdam en omgeving. “Muziek drukt uit wat niet in woorden kan worden gezegd, maar wat onmogelijk verzwegen kan

worden. Ik vind dat een prachtige uitspraak van Victor Hugo. Muziek kan helpen bij het uiten en beleven van emoties. Muziek brengt een bepaalde sfeer met zich mee, het brengt je tot rust of het kan je juist activeren. Het kan ook een zeer belangrijk hulpmiddel zijn bij het maken van contact. Kortom muziek kan op verschillende gebieden van grote betekenis zijn en daarom vind ik het zo’n geschikt middel om in te zetten bij therapieën.”

Meer informatie is te vinden op de website:www.speelenzing.nl.

Meer muziektherapeuten aan het woord op www.stichtingpapageno.nl. Kijk voor meer informatie over muziektherapie op www.nvvmt.nl of volg de vereniging viatwitter.com/muziektherapie.

Je kop op orde door muziek

strijdkreet | 9

3FM DJ Herman Hofman:

Ik draai niet alles

Jurjen Sietsema Nathan Sudmeier

10 | strijdkreet

Christen zijn betekent keuzes maken. 3FM dj Herman Hofman (26) maakte van zijn passie zijn beroep en werkt graag. Maar niet op zondag en hij draait ook niet zomaar alles.

Hij is een klassiek voorbeeld van de radiomaker. Al sinds zijn vroege jeugd in de weer met bandrecorders, cd’s en allerlei andere zaken die geluid kunnen vastleggen en produceren. Daarbij had hij al van jongs af één grote wens: radiopresentator worden. In 2005 reed er twee weken lang een trein door Nederland ter ere van het zilveren jubileum van koningin Beatrix. Herman won kaartjes via het 3FM programma Swijnenstal, mocht meerijden en radio maken! Het hek was van de dam. Via lokale omroepen in Ridderkerk, Dordrecht en KX radio belandde hij bij 3FM. Daar bezorgt hij sinds kort op donderdagnacht van 1 tot 4 een leuke nacht aan iedereen die kan gaan slapen maar niet wil en iedereen die wil gaan slapen maar niet kan.

Veel vrijheid bij 3FM“Laten we het niet ingewikkelder maken dan het is, het is entertainment. Het is leuk en vooral niet te zwaar op de hand.” En toch kent entertainment volgens Herman zijn grenzen: “Ik draai niet alles. Als er een plaat is waar ik qua inhoud niet achter kan staan, dan vraag ik of de muziekredactie hem wil vervangen. Bijvoorbeeld zo’n nummer als ‘Rude Boy’ van Rihanna. Een ronduit smerige plaat. Andere DJ’s hebben daar geen problemen mee, maar ik vind dat niet oké. Gelukkig hebben de DJ’s bij 3FM op dat gebied veel vrijheid. Er wordt veel aandacht besteedt aan de muziek en het is heel belangrijk voor 3FM als station dat de DJ’s dat wat ze draaien tof vinden. Dat is best uniek in radioland.

Midden in de week, maar zondags niet“Niet alleen platte platen, maar ook op zondag werken is een probleem voor mij,” zegt Herman. “Tijdens Serious Request heb ik op een zondag gewerkt en werd ik de week daarop gevraagd voor een dag-shift. Een nacht-DJ wil niets liever dan overdag draaien, daar werk je naartoe. Ik kon invallen op zaterdag, zondag en maandag tussen tien en twee uur overdag. Een fantastisch tijdslot. Ik heb gezegd dat ik zaterdag en maandag graag inval maar zondag niet. Ik schreeuw mijn geloof in God niet van de daken, dus zorgde dat vooral voor veel verbazing.”

Aandacht voor GodZondag is voor Herman een rustdag. “Niet dat mijn geloof daar nu zo vanaf hangt, maar ik denk dat het nuttig en nodig is om een dag te hebben waarop je echt aandacht geeft aan je geloof, aan God. Dat kan door een kerkdienst te bezoeken, maar ook door de rust te nemen om te reflecteren, om tot jezelf te komen en na te denken over wie jij bent en hoe je in je geloof staat.”

Het leven is zo al druk genoegDat zo’n uitgesproken keuze geen eenvoudige is, weet Herman inmiddels. “Ik worstel ermee. Ik ben een beetje aan het uitzoeken wat mijn grenzen zijn. Ik hou er niet van om ‘nee’ te zeggen. Ik heb het gevoel dat ik dan iemand laat zitten, ik kom ondankbaar over en ik loop een gigantische kans mis. Aan de andere kant hoort het bij mij, dat geloof. Het is belangrijk voor me, voor hoe ik in het leven sta en voor welke keuzes ik maak. God verdient mijn tijd op zondag.” Op de vraag hoe mensen reageren op zo’n uitgesproken standpunt, volgt een korte stilte en dan: “Mensen vinden het eigenlijk best sterk als je ergens voor staat.”

ik ben een beetje aan

het uitzoeken wat

mijn grenzen zijn.”

“

strijdkreet | 11

De kop van dit artikel was ooit het antwoord van William Booth toen iemand hem vroeg waarom het Leger des Heils christelijke teksten liet zingen op de melodie van bekende cabaret-, volks- en straatliedjes. De stichter van het Leger des Heils begreep dat je, om de aandacht te trekken, muziek moest gebruiken die mensen kenden. Zo veranderde de tekst van het prachtige melancholische volksliedje ‘Annie Laurie’ in ‘The Christ of Calvary’ en adopteerde hij ‘The Battle hymn of the Republic’, een lied uit de (toen net uitgevochten) Amerikaanse burgeroorlog, voor zijn eigen evangelisatiedoeleinden. ‘Glory, glory Hallelujah, His truth is marching on.’

Om de liederen te begeleiden, zette William Booth koperen blaasinstrumenten in. Handig, omdat ze voldoende geluid produceerden om de rumoerige menigte die op zijn straatbijeenkomsten afkwamen, te overstemmen en zo de aandacht op zich te vestigen. Was het in het begin nog een handjevol instrumenten dat de samenzang begeleidde, al gauw ontstonden de eerste brassbands van soms wel veertig of vijftig man groot. Ze marcheerden, met de vlag voorop, door de straten en trokken veel bekijks.

Tijden veranderenDe tijden zijn veranderd en het aantal Leger des Heils brassbands is flink afgenomen. Toch maken de bands

nog steeds een levend onderdeel uit van de cultuur van het Leger des Heils. Nederland kent nog diverse bands in de verschillende kerkelijke gemeenten (korpsen), er zijn nog twee regionale jeugdbrassbands en op landelijk niveau is er de Amsterdam Staffband. Het muzikale visitekaartje met daarin een aantal van de beste heilssoldaat-muzikanten van Nederland.

The JoystringsDe muziek van het Leger is door de jaren steeds met zijn tijd meegegaan en volgt daarin het voorbeeld van zijn stichter. In de jaren zestig van de vorige eeuw richtte heilsofficier Joy Webb de band ‘The Joystrings’ op. Moderne pop in een Leger des Heils-jasje. De

Jurjen Sietsema Ruben Timman

12 | strijdkreet

band verscheen al snel op de televisie bij de BBC, had een hit in de Britse top 40, haalde de cover van Times Magazine en maakte een aantal goed scorende muziekalbums.

PraiseHet landelijke koor ‘Amsterdam Staff Songsters’, de landelijke jongerengroep ‘J-Unit’(met band), diverse Praise bands en een School of Performing Arts waar professionals elke zomer een week lang zang, brass en moderne muziekstijlen zoals pop, rap en bigband doceren aan ruim 150 jonge mensen van 8 tot en met 25 jaar. Muziek in het Leger des Heils is in 2013 ook echt 2013. De boodschap is nog altijd dezelfde, maar even actueel als toen: er zit muziek in een leven met Jezus Christus.

Cd’s van de verschillende muziekgroepen van het Leger des Heils zijn te koop via de webshop: webwinkel.legerdesheils.nl

The Joystrings

Bekijk de agenda op legerdesheils.nl voor alle Leger des Heils-concerten en tickets.

Leger des Heils naar het Songfestival in 2013 met het

nummer ‘You and me’.

Amsterdam Staff S

ongsters

zingen: Nabij G

ods

hoogverheven

troon.

strijdkreet | 13

De een kijkt er wat laatdunkend op neer, terwijl de ander er kracht voor vandaag uit put… het levenslied. Het woord ‘levenslied’ werd in 1908 bedacht door

Jean-Louis Pisuisse en Max Blokzijl. Tijdens een tournee door Nederlands-Indië zochten deze twee artiesten een Nederlands alternatief voor het Franse woord chanson waarmee ze tot dan toe hun repertoire aanduidden. Het werd levenslied: een lied waarin het echte leven naar voren komt. Omdat het woord later werd overgenomen door zangers met een veel sentimenteler repertoire, werd het levenslied al snel gedegradeerd tot ‘smartlap’ en verloor het veel van de bedoelde betekenis.

Toch is ‘het levenslied’ wereldwijd door veel beroemde zangers en zangeressen vertolkt. Liederen waarin het echte leven vervat zit, horen we bij BB King, Bob Dylan, James Taylor, Carole King, Johnny Cash, Charles Aznavour, Amy Winehouse, Adele, Rebecca Ferguson, Jon Allen… en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan.

Het levenslied vertolkt onze gevoelens. Van teleurstelling, verdriet, verontwaardiging, woede, verliefdheid, onmacht, vertedering,… Het zijn gevoelens die we herkennen, die we terugvinden in onszelf, die soms tot diep in onze ziel doordringen. Liederen die precies die ene snaar weten te raken die we zo goed vanuit ons eigen leven en gevoel kennen. Wie herkent niet dat ene zinnetje in een lied dat tot tranen toe ontroert of je hevig verontwaardigd maakt?

When the evening shadowsand the stars appearAnd there is no - one there to dry your tearsI could hold you for a million yearsTo make you feel my love

Zomaar een stukje uit een liedje van Bob Dylan, gezongen door Adele. Bij mij komt dat best even stevig binnen. Wat zie ik aspecten uit mijn leven gespiegeld in deze zinnen! En de manier waarop het muzikaal is vertolkt, versterkt die gevoelens alleen maar.

Als we willen weten hoe we eruit zien, kijken we in de spiegel. En zoals een spiegel onze buitenkant laat zien, zo kunnen liederen en muziek ons onze ziel tonen. Muziek vertolkt blijdschap, verdriet, teleurstelling, woede en allerlei andere gevoelens.

In de Bijbel vinden we ook liederen waarin het echte leven vervat zit en die soms doordringen tot in het diepst van onze ziel: de Psalmen. In de Psalmen vind je bovendien een extra dimensie. Want je wordt hier niet alleen geconfronteerd met je eigen leven en gevoelens, maar ook met hoe God daar tegenaan kijkt.

Een paar voorbeelden. Wanhoop: “…het water is tot aan mijn ziel gekomen. Ik ben gezonken in bodemloze modder, waarin je niet kunt staan…” (Psalm 69)Hoop: “Al ga ik door een dal van diepe duisternis, ik ben niet bang, want God is met mij”. (Psalm 23)Angst: “Mijn hart beeft in mijn binnenste, dodelijke schrik heeft mij overvallen”. (Psalm 55) Troost: “God beschermt je, onder Zijn vleugels ben je veilig. Zijn trouw is een schild en een pantser”. (Psalm 91)

De Psalmen laten ons zien hoe het met ons gesteld is. In alle aspecten van het leven. Maar ze maken ook duidelijk dat we in dit leven niet alleen hoeven te gaan. Dat God er is om ons te beschermen en ons te leiden. Als we Hem in ons leven toelaten, kan er nog altijd verdriet, angst, zorg en vertwijfeling zijn, maar krijgen we ook

Het levenslied;spiegel voor de zielMenno de Boer ollyy

14 | strijdkreet

Psalmen voor nu… het oude levenslied in een nieuw jasje

Wie nieuwsgierig is naar de Psalmen, kan natuurlijk een Bijbel openslaan. Maar het is veel leuker om ze ook te horen. Als je naar een kerk of samenkomst gaat op zondag, heb je grote kans dat er wel een psalm gezongen wordt.

Een hele eigentijdse vertolking van de oude levensliederen vind je op de cd’s van ‘Psalmen voor nu’; een ambitieus project met als doel de Psalmen op een nieuwe wijze geliefd te maken bij jong en oud. De teksten zijn opnieuw geschreven en van nieuwe muziek voorzien.

De negende cd, ‘Licht kom tevoorschijn’ is net uit en bewijst opnieuw dat de Psalmen blijven boeien. Eeuwenoude poëzie die spreekt van hoop en licht dat tevoorschijn komt.

Meer informatie vind je opwww.psalmenvoornu.nlen via facebook.com/psalmenvoornu.

Weetje: De wereldberoemde rockband U2 sloot zijn concerten altijd af met een psalm. Luister maar eens naar ‘40’. (psalm 40)

zicht op bevrijding. God heeft zijn eigen Zoon, Jezus Christus, naar deze aarde gestuurd om ons te redden van een leven waarin angst en zorgen de overhand hebben. Hij geeft er rust, vrede en vertrouwen voor terug. En dat maakt dat we kunnen zingen, zingen van blijdschap omdat er een Weg is die naar altijd durende vrede en rust leidt.

Laten we zingen. Zingen helpt. Zingen geneest. Zomaar een deuntje, maar liever nog: zingen voor God, want Hij is een groot God. Hij heeft ons gemaakt en is altijd bij ons. Wat er ook gebeurt. Paulus, een volgeling van Jezus, zegt het zo: “Zing met elkaar psalmen, hymnen en liederen die de Geest je ingeeft. Zing en jubel met heel je hart voor de Heer en dank God, die ook jouw Vader is, altijd voor alles in de naam van de Heer Jezus Christus.” (Bijbelboek Efeziërs, hoofdstuk 5, de verzen 19 en 20).

strijdkreet | 15

Ik word wakker in mijn hotelbed. Het is echt een heerlijk hotelbed, zo een waar je in weg kunt duiken en je je een prinses voelt. Een prinses voel ik me sowieso wel, want ik leef echt mijn droom! Inmiddels speel ik een week in de Musical Daddy Cool op Mallorca. Dat een Duitse producent ons hier wilde hebben... Helemaal super, zeg ik. De bus naar het theater komt pas tegen twaalven, dus ik schiet van mijn pyjama in m’n bikini. Als ik naar buiten loop, krijg ik een ‘klap’ van de hitte. Zelfs ’s morgens is het hier al rond de vijfendertig graden! De andere meiden liggen al aan de rand van het zwembad. Het kost me een paar tellen om hen nat te spetteren met mijn

plons in het bad.

Heel lang kunnen we niet blijven zwemmen, want de plicht roept. Na een ontbijt van het hotel, lopen we naar de bus die ons naar het theater brengt. Het theater is een broeikas, het is er stíkheet. Dat ligt ongetwijfeld aan de falende airco en het half aflopende, platte dak. Dit wordt weer een kleffe repetitiemiddag... Na een hele middag repeteren, gaan we eten. We hebben geen haast, want het leven in Mallorca begint een stuk later dan in Nederland.

Onze voorstelling begint pas om half tien. Ook ‘s avonds ligt de temperatuur rond de dertig graden. Ik begin op tijd met het aanbrengen van een dikke laag make-up. Niet te zuinig, dan blijft het tenminste zitten als ik begin te zweten tijdens de voorstelling. Ik moet veel dansen in de musical, dus ik weet vooraf dat mijn haren constant aan

Zaterdag 14 juli 2012

Binnen het Leger des Heils speelt muziek een belangrijke rol. Een kind dat opgroeit binnen het Leger, krijgt al jong een instrument of microfoon in handen. Muzikaal talent krijgt binnen de kerk alle ruimte zich te ontwikkelen. Sommige ‘kinderen van het Leger’ maken van hun muzikale talent hun werk. De één zingt, de ander speelt trompet. Hoe ziet het leven van zo’n muzikant eruit?

16 | strijdkreet

mijn warme hoofd zullen plakken en ik na een paar minuten doorweekt zal zijn. Maar dat mag de pret niet drukken, ik heb er zin in! We doen de soundcheck van de zenders die we in onze oren hebben, zingen goed in en nemen onze choreografieen nog een keer door met de ‘dance captain’. Dan begint de voorstelling. Het publiek is enthousiast, en ik geniet volop. De energie die ik aan het publiek geef, krijg ik op deze manier ook weer terug. De hitte deert me niet meer. Ik sta hier op het toneel om de mensen die naar ons komen kijken een leuke avond te bezorgen. Als de voorstelling is afgelopen, kan ik me niet voorstellen ooit weer koel en droog te zijn. We zijn enthousiast, maar ook moe als we terugkeren naar het hotel. We sluiten de dag af met een duik in het zwembad. Samen werken en leven, maakt ons tot een hechte groep. Dat vind ik fijn,

want in het wereldje zijn de contacten vaak vluchtig.

Ik heb het echt getroffen met deze baan!

strijdkreet | 17

Zaterdag 13 oktober 2012

Wat een toffe dag was dit. Het is al drie uur ‘s nachts, en terwijl mijn ogen bijna dichtvallen, schrijf ik nog snel dit verhaal op. Soms gaan de dagen zo snel voorbij, dat ik bang ben me later niet meer te herinneren hoe het was. Ik doe veel verschillende projecten en elk project is weer een andere ervaring.

Deze morgen kan ik moeilijk uit bed komen, want de avond ervoor was een latertje. Douchen, kleren aan en tas inpakken. Ik heb m’n trompet en bugel ingepakt, want ik moet vanavond op beide spelen. En m’n dempers, mondstukken en olie natuurlijk. Ik ga rond elf uur van huis, met mijn boterham nog maar half op. Ik heb er zo’n zin in! Wat een verschil met toen ik nog op school zat. Toen vond ik elk optreden erg spannend. Wat ik ook moest doen en met wie ik ook moest spelen, ik had veel vaker klamme handen. Nu ben ik ‘gewend’ aan het optreden. Maar spelen met Doe Maar bij Symphonica in Rosso is wel een hoogtepunt! Echt zenuwachtig ben ik niet, maar spannend is het wel. Het is een uurtje rijden naar het Gelredome. Als ik aankom, leg ik eerst mijn spullen in de kleedkamer. Ik kom meteen een paar andere leden van het orkest tegen; zij zijn onderweg naar de catering, dus ik sluit me bij hen aan. Terwijl we de broodjes naar binnen werken, wachten we op het moment dat we de soundcheck moeten doen. Ik hoor op de achtergrond Doe Maar repeteren en de leden van het orkest maken flauwe grappen om de tijd te doden. De stemming is heel ontspannen. Tegen half twee roept de productie ons. Het geluid moet perfect zijn, dus de soundcheck neemt aardig wat tijd in beslag. Als de geluidsman eindelijk tevreden is, vertrek ik met het orkest en Doe Maar naar de McDonalds, vlakbij het Gelredome. Nadat we ons hebben volgestopt met vet voedsel, keren we terug naar het Gelredome. Het is typisch Doe Maar om vlak voor het concert nog even naar buiten te lopen om de sfeer te proeven. Een enorme schare fans staat te dringen voor de ingang en ze hebben weer geen idee dat de band voor hun neus staat. Ik merk dat de sfeer buiten me nog enthousiaster maakt. Iedereen heeft er zoveel zin in!

Het is bijna acht uur, het tijdstip waarop het concert start, dus ik trek me terug in de kleedkamer. Zo vlak voor het concert concentreert iedere

18 | strijdkreet

muzikant zich even, speelt wat op zijn instrument en kleedt zich om. Dan geeft de productie door dat we nog vijf minuten hebben. Ik voel langzaam de adrenaline opkomen. Vanachter het podium hoor ik het enorme geluid van de massa in de zaal. Ze hebben er zin in! Als we dan eindelijk opkomen met het orkest, krijg ik een ‘klap’ van het geluid: 45.000 mensen staan te joelen en te schreeuwen, terwijl ze in rood licht baden. Om me af te sluiten als muzikant en me te kunnen richten op de muziek, doen ik oordopjes in. Ik hoor nu alleen het geluid van de band en het orkest. Het helpt me om te concentreren, ik zit meteen in de muziek en het publiek wordt een grote rode mierenhoop. Tijdens het concert voel ik me niet alleen door de muziek verbonden met het orkest en de band. We hebben hier een week lang in Antwerpen voor geoefend, en inmiddels kennen we elkaar wat beter. Ik heb het idee dat dat te horen is in onze muziek. Als blazer ben ik tijdens dit concert goed te horen. Er zijn zes blazers in het orkest en we hebben een belangrijke rol in de muziek. Halverwege het concert hoef ik even niet te spelen en doe ik voorzichtig een in-eardop uit mijn oor. Meteen hoor ik weer het enorme geluid vanuit de imposante zaal. Dat geeft een kick en zoveel energie! Doe Maar is bijna dertig jaar geleden gestopt, maar de hele zaal zingt de nummers mee. Kippenvel verschijnt op mijn armen. Wat gaaf dat ik hieraan mee mag doen! Aan het einde van het concert lopen we onder luid applaus het podium af. Iedereen is hyper, omhelst elkaar en lacht net iets te hard om elkaars grappen. We praten een beetje na over het concert, maar eigenlijk gaat het meteen ook weer over van alles. We vertrekken al gauw met Doe Maar en het orkest naar het hotel, waar we zullen overnachten. Het personeel van de bar in het hotel weet niet wat het meemaakt als we al lachend binnenkomen. Pas tegen drieen begint de slaap mijn adrenaline te verdringen.

Ik trek me terug op mijn hotelkamer en schrijf nog even dit verhaal. Hopen op een mooie droom hoef ik niet meer, die had ikvandaag al.

strijdkreet | 19

www.legerdesheils.nl doen wat we geloven

Zing een nieuw lied voor de Heer, laat de hele wereld maar meezingen!

Psalm 96 vers 1.