HOOFDREDACTIENeal PetersenEINDREDACTIEGeert Jan DarwinkelKasper DijkREDACTIESaman AlzahawiLennart BeishuizenBert Jan BrandsPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelVincent Van GenechtenPaul KlompAizo LijcklamaIngmar MeijerMarco PostJoep SmeetsJurian UbachsJeroen VeenstraSeb VisserRichard van WelieFrank WielaardJules ZaneJan Willem ZeldenrustCOLUMNISTENJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu Digital PublishingScribus DesktopPublishingSportAmerika TheMagazine is een uitgavevan Petersen Media. Nietsuit deze uitgave mag opwelke wijze dan ookworden gekopieerd zonderuitdrukkelijketoestemming van deuitgever. © PetersenMedia 2012 ­ Alle rechtenvoorbehouden.

Afgelopen week draaide het allemaal om Washington. Waarheel Nederland in de ban was van de strijd om het Witte Huis,draaide het op de burelen van #SportAm om een ontmoetingmet Neerlands bekendste sporter uit de hoofdstad van deVerenigde Staten: honkballer RogerBernadina.Natuurlijk, ik had met Roger gedurende hetseizoen al veel contact gehad via Whatsapp,maar een ontmoeting in een Scheveningsloungecafé is toch heel wat anders.Collega’s Lennart Beishuizen en Marco Posthielden een ruim anderhalf uur durendinterview met Bernadina, wat enorm veelmateriaal opleverde. Het hele interview metThe Shark kun je lezen vanaf pagina 58 en ikkan zeggen dat wij met gemak nog zespagina’s hadden kunnen vullen. Hij sprakopenhartig over de kater na de playoffs met de WashingtonNationals, rouwverwerking na de dood van Gregory Halman,zijn voorbeelden, zijn toekomst en nog veel meer thema´s.Wat opviel gedurende het gesprek is dat de Hagenaar enormtoegankelijk is en geen vraag onbeantwoord liet. Dat is tochniet meer dan normaal, hoor ik u vragen? Gezien mijnervaringen met Nederlandse sporters, en dan vooralvoetballers, moet ik helaas daar negatief op antwoorden.Waar ik de afgelopen weken alleen maar weloverwogenantwoorden hoorde van door mediatrainingvoorgeprogrammeerde sporters, hoorde ik Bernadina vrijuitpraten over van alles. Zelfs beslissingen van de coach, die hiervaak angstvallig binnenshuis moeten blijven, besprak hijzonder terughoudend te zijn.Eerder die week sprak ik met Henk Norel, die in Zaragoza delaatste stap probeert te zetten richting de NBA. De vriendelijkeVinkevener was openhartig over zijn goede start bij zijn nieuweclub, maar sprak ook zijn teleurstelling uit over de gang vanzaken van het Nederlands team.Het is voor mij nog maar eens de conclusie dat de Nederlandsesportwereld en vele van haar sporters een heel groot voorbeeldkunnen nemen aan deze twee mannen. Beide heren boekensuccessen in hun tak van sport, maar blijven de vriendelijke ennuchtere mannen die ze vijf jaar geleden ook waren.

Met twee bij SportAmerikagewonnen kaarten op zak, toogJasper Spanjaart naar Wembleyom de New England Patriots en St.Louis Rams aan het werk te zien.Hierbij zijn verslag.Het eerste waar ik aan dachttoen ik van Sport Amerikate horen kreeg dat ik dewinnaar was van de tweekaarten voor de wedstrijdvan de New EnglandPatriots tegen de St. LouisRams was: Rob Gronkowski.Ik ging de beste tight­end inde hele National FootballLeague live in actie zien (ikwas minder enthousiast overBrady, aangezien ik elkeweek al een geweldige QB inactie zie bij de Jets). Ik benzelf dus een Jets fan.Eigenlijk zou ik dus geenliefhebber mogen zijn van een Patriots speler,maar toch, wie houdt nou niet van dieongelofelijk grote en ongelofelijk goedemicrophone­spiking man die in z’n hele (nogvrij korte) carrière maar een ding doet:touchdowns scoren. Weliswaar vaak genoegtegen de Jets. Maar als iemand dan moetscoren tegen de Jets, laat het dan maar RobGronkowski zijn.Voor de wedstrijd zou een grote ‘Americanstyle’ tailgate plaatsvindenen dat kon ik natuurlijk nietmissen! Veel te durehamburgers, een matigepresentator, veel te veelmensen.. en toch was hetontzettend leuk. In deGamepass booth was er eenmeet & greet met voormaligJaguars running­back FredTaylor en voormalig Ramswide­receiver en Super Bowlwinner Isaac Bruce. Eenkans die natuurlijk nietgemist mag worden. Beide

waren ontzettend vriendelijk en vooral FredTaylor – de neef van Jets WR SantonioHolmes – nam uitgebreid de tijd om metiedereen even een praatje te maken en omwat handtekeningen te zetten.Daarna volgde om 5 uurlokale tijd de wedstrijd en deRams begonnen geweldig.Een 50­yard bomb van SamBradford naar Chris Givensop de derde play van de helewedstrijd. Wembley ging los.Zouden de Rams dan voorhet ‘thuispubliek’ voor eenultieme verrassing gaanzorgen? Het antwoord wasnee. De Rams defense wascompleet kansloos tegenBrady en co. Aan het eindevan de wedstrijd had StevanRidley 127 rushing yards(1TD) en Gronkowski (zoalswe ‘um kennen) 146 yardsreceiving yards en 2 TD’s. Just another day inthe office voor de Patriots dus. Ook al speeldeSam Bradford niet eens een hele slechtewedstrijd (22 van de 30 passes kwamen aanbij een receiver), de Patriots warensimpelweg gewoon op alle fronten beter. 45­7was dan ook een terechte score.Ondanks de eenzijdige wedstrijd was heteen dag die ik nooit meer zal vergeten. In eenuitverkocht Wembley de mooiste sport opaarde live zien en de sfeerervan meemaken. Beter wordthet niet. Ik ben Sport Amerikaontzettend dankbaar voor dekaarten en mijn vaderontzettend dankbaar voor hetrijden van ongeveer duizendkilometer op een dag om mijmaar op Wembley te krijgen.Volgend jaar weer!Hopelijk... •TEKST JASPERSPANJAART

Met iets meer dan de helftvan het seizoen achter de ruglijken de Jacksonville Jaguars,Kansas City Chiefs, ClevelandBrowns en Carolina Panthersde grootste kanshebbers op deeerste keuze in de 2013 NFLDraft • De Atlanta Falcons,Chicago Bears, San Francisco49ers, Houston Texans enBaltimore Ravens hebben pastwee of minder wedstrijdenverloren en lijken op schemate liggen voor de playoffs •New York Jets’ Rex Ryanis door de spelersverkozen tot de meestoverschatte head coach inde NFL • Vlak achter RexRyan viel zijn concurrent in deAFC East, Bill Belichick van deNew England Patriots, detwijfelachtige eer van detweede plaats ten deel.

Runningback Doug Martinvan de Tampa Bay Buccaneerswerkte in Week 9 één van debeste wedstrijden ooit af vooreen speler op zijn positie.

De rookie had in totaal 251rushing yards en vier

touchdowns tegen de OaklandRaiders. Martin, afkomstig uitOakland, was extatisch: “Mijnhele familie was er, het was‘awesome’!”Uiteindelijk kwam Martin45 yards tekort om het recordaller tijden van AdrianPeterson te breken. Petersonrende in zijn rookiejaar 2007voor de Minnesota Vikings296 yards bijeen tegen de SanDiego Chargers. Wel verbrakMartin het clubrecord enbovendien is hij samen metoud­Denver Broncos­runningback Mike Andersonde enige met minstens 250rushing yards en viertouchdowns in één wedstrijd.

Het contract dat head coachSean Payton van de NewOrleans Saints vorig jaartekende is ongeldig verklaarddoor de NFL. Payton, diemomenteel een jaar schorsinguitzit vanwegebountygate,had eenovereen­komstgetekendvoor vijfjaar.De NFL gafvorig seizoenal aan nietakkoord tegaan metenkele clausulesin het contract.Meestal is dat eenkleinigheid, maar indit geval is het probleemblijkbaar groot genoeg. AlsPayton en de Saints het nietmet elkaar eens worden is dehead coach na dit seizoen free

agent. Dat kan heel lucratiefzijn voor één van de bestecoaches in de NFL, aangezienvermoedelijk in ieder geval deDallas Cowboys, de San DiegoChargers en de PhiladelphiaEagles vacatures zullenhebben.

Ondanksdat hunteams nietallemaaleenwinningrecord hebben,doen alle vijf derookiequarterbacks hetgoed ditseizoen.Uitblinkers zijnde spelverdelersdie als nummer 1en 2 uit dedraftkokerkwamen: AndrewLuck en RobertGriffin III. OokMiami Dolphinsspelverdeler RyanTannehill en SeattleSeahawks QB RussellWilson laten zien uithet juiste houtgesneden te zijn.Zelfs de ClevelandBrowns lijken metBrandon Weedenbeet te hebben, alsuggereert het 2­7record iets anders. •

Monstergamevoor Doug Martin

Weekly RoundUp

Contract SeanPayton ongeldig

Rookie QBs

Aan weinig quarterbacks die als eerstegekozen zijn in de draft is zo getwijfeld alsaan Newton. Als Auburn Tiger speelde hijeen dominant seizoen dat culmineerde ineen nationale titel én de Heisman Trophy,maar ondanks dat indrukwekkende cvwas hij niet de gedoodverfde favoriet voorde eerste selectie van de draft. Er werdzelfs geopperd dat Newton niet eens deeerste quarterback zou zijn die zijn naamzou horen.Controverse in collegeDe Carolina Panthers besloten anders enhaalden Newton toch binnen, maar devraagtekens rondom hun nieuwsteaanwinst waren te verklaren. Newtonbegon zijn NCAA­carrière bij de FloridaGators, waar hij uitgroeide tot de back­upvan een andere Heisman Trophy­winnaar,Tim Tebow. Maar in Gainesville maaktehij zich onmogelijk na een arrestatie voorhet stelen van een laptop. Daarnaaststond hij op het punt weggestuurd teworden wegens frauderen in hetklaslokaal.De tussenstap naar het kleine BlinnCollege werd gevolgd door een transfernaar Auburn University, maar ook diestap verliep niet volledig vlekkeloos.Newton senior zou geld hebben geëist inruil voor de diensten van zijn zoon. Naeen ééndaagse schorsing werd Auburn’squarterback al weer in ere hersteld. Dehandelingen van zijn vader konden hemvolgens de NCAA niet kwalijk genomenworden.Vraagtekens beantwoordOndanks het doorlopende onderzoek vande NCAA bombardeerden de PanthersNewton op 28 april 2011 tot de toekomstvan hun franchise. Dankzij de lockoutkreeg Newton de weinig te benijden taakde slechtste aanval van 2010 zondervoorbereiding nieuw leven in te blazen.Hij stelde niet teleur.Newton is het prototype dual threatquarterback. Een QB die verdedigingenzowel door de grond als door de lucht wistte verslaan. Met zijn 1473 rushing entwintig rushing touchdowns in zijn eneseizoen voor de Tigers maakte Newton

indruk, maar NFL­scouts zijn vaakhuiverig of dat soort quarterbacks deoverstap naar de NFL wel aankunnen.Het antwoord van Newton mocht erwezen. In zijn eerste wedstrijd in de NFLpasste hij voor maar liefst 422 yards ensnoerde hij in zestig minuten football heelwat criticasters de mond. Om te bewijzendat zijn uitzonderlijke debuut geenbeginnersgeluk was, deed Newton er inweek 2 een schepje bovenop. Zijn 432yards (een rookie record dat Andrew Luckin week 9 van dit seizoen met één yardverbeterde) konden echter nietvoorkomen dat de Panthers, net als inweek 1, verslagen van het veld stapten.De Panthers eindigden het seizoenteleurstellend met zes overwinningen entien nederlagen, maar Newton ging degeschiedenisboeken in als de meestesuccesvolle rookie quarterback aller tijden(zie kader). De toekomst zag er goed uitvoor de Panthers. Een offseason, zeswedstrijden en vijf nederlagen later mochtHurney, de GM die Newton naarCharlotte haalde, zijn biezen pakken.BalansWat Hurney zich mag aantrekken is desamenstelling van de offense rondomNewton. Steve Smith is het enige echtewapen dat Newton heeft in de passinggame. De carrière van de ervaren receiverleek als een nachtkaars uit te gaan. MetNewton als quarterback bloeide hij op enmet zijn 1394 yards in 2011 was hij de op­vier­na productiefste receiver van hetafgelopen seizoen. Evenals vorig seizoentekent Smith dit jaar voor iets minder dannegentig yards per wedstrijd.De productie van Carolina’s tweedereceiver Brandon Lafell én tight end GregOlson ligt iets hoger dan in 2011, maardaarna wordt het heel erg stil. Vorigseizoen had Newton ook nog ex­ChargerLegedu Naanee en Jeremy Shockey totzijn beschikking in de passing game. Hetgemiddelde aantal passes van Newton ligtdit seizoen aanzienlijk lager; 26,5pogingen per wedstrijd ten opzichte van32 pogingen per wedstrijd vorig jaar.Newton’s completion percentage ligt ditjaar drie procent lager.

Newton verbaasde in zijneerste seizoen in de NFLvriend en vijand. Hijverbrak tal van records.Peyton Manning’s rookiepassing record van 3739?Newton gooide 4051. Hijwas daarmee de eersterookie die meer dan 4000yards passte in éénseizoen. Ook SteveGrogan’s 12 QB rushingtouchdowns uit 1976 – laatstaan de 7 touchdowns dieVince Young over de grondscoorde als rookie – werdverbroken; Newtonstormde veertien keer deendzone binnen. VinceYoung’s rookie record voorquarterback rushing yardsin een seizoen moest er ookaan geloven. Newtonveroverde 706 yards in zijnrookieseizoen.

RECORDDRANG

De nadruk op de rushing game die jedientengevolge mag verwachten valtechter wel mee. Het peperdure backfieldvan Carolina, met backs JonathanStewart en DeAngelo Williams, werd ditseizoen nog versterkt met Mike Tolbert.Deson­danks ligt het gemiddelde aantalyards per wedstrijd stukken lager dan in2011: 150 yards per wedstrijd vorigseizoen (goed voor een derde plek)tegenover slechts 110 yards per wedstrijdnu.T.O.P.Minder pass attempts per wedstrijd énminder rush attempts dan vorig seizoen?Het aantal plays van de Panthers aanvalper wedstrijd ligt simpelweg lager danvorig jaar; met 59,7 plays per wedstrijdstaat Newton gemiddeld drie minder perwedstrijd op het veld dan vorig jaar.Carolina’s time of possession ligt ditseizoen dan ook drie minuten lager. Ditjaar beschikken de Panthers 27 minutenper wedstrijden over de bal, een gemid­delde dat de laatste drie wedstrijden nogenigszins is aangetrokken; na vijfwedstrijden stonden de Panthers noglaatste met slechts 26 minuten balbezitper wedstrijd.Dat lijkt misschien een klein verschil,maar voor de Panthers is één drivevaak het verschil tussen winst enverlies. Met de uitzondering van dezware nederlaag tegen de Giants inweek 3 waren de marges tijdensCarolina’s nederlagen steeds kleinerdan een touchdown.Er zijn drie redenen voor hetverminderde balbezit vanCarolina. De eerste is hetaantal turnovers, en datmag Newton zichpersoonlijk aantrekken.De offense vanCarolina verliest de balvaker dan vorigseizoen; Newtongooit evenals vorigseizoen ongeveeréén interception perwedstrijd, maar

Newton is tien jaar jongerdan zijn favoriete receiverSteve Smith en kan nog heelwat van hem leren. In demonsternederlaag tegen deGiants werd Newtonvoortijdig naar de kantgehaald, maar in plaats vanzich bij de rest van zijnploeggenoten te voegenzonderde hij zich af. Hetkwam hem op de woede vanSmith te staan. “Ik zei dat hijer bij moest komen staan enop moest letten maar datwou hij niet.Daarom werd ik zoboos op hem. Hijmoet beseffen dathet om meerdan footballgaat. Het gaatook over eenman zijn.”

STEVE SMITH

fumblet vaker dan afgelopen jaar. In dewedstrijd tegen de Falcons in week 3kostte één van zijn fumbles in het vierdekwart zijn Panthers de overwinning.Verder kunnen tegenstaders zichdankzij Newton’s beperkte opties in depassing games beter instellen op derunning backs van Carolina en op derushingmogelijkheden van Newton zelf.Het haperen van de rushing game zorgtervoorTot slot heeft de defense van dePanthers meer moeite om van het veldaf te komen dan vorig jaar. Ze forcereniets minder turnover dan vorig seizoenén hebben meer moeite om bij decruciale third downs de tegenstanderseen halt toe te roepen, waardoorNewton dus gemiddeld drie minutenper wedstrijd extra machteloos langs dekant staat toe te kijken.Er is nog geen man overboord inCarolina. Ook in 2011 begonnen deresultaten pas in november te komen.Maar als de Panthers willen dat Newtonslaagt zullen ze moeten doorgaan methet team om de jonge QB heen tebouwen. In Charlotte willen ze denadruk op de running game wil blijvenleggen. Maar dan zal er toch moetenworden geinvesteerd in de offensive lineén in het receivercorps, zodat tegen­standers altijd rekening moeten houdenmet Cam’s passes. Dat hij dat kan, heefthij al laten zien en het verschil tussenwinst en verlies is klein in Carolina.Cam Newton moet nu laten zijn dat hijniet alleen de meest getalenteerdePanther is maar ook, zoals Smith hoopt,een man die zijn troepen kan leiden. •

De World Series­festiviteiten in SanFrancisco aan het begin van de dag... En aan het einde.

Aww. Wat zielig... Tim Tebow'sGmail­account werd gehackt...

Vooralsnog spelen de Irish eenongeslagen seizoen en hun plek in detop­vijf in de rankings is meer danverdiend. Aan het begin van het seizoenstond de ploeg helemaal nog nietgerankt. Een cruciale rol in het nieuwesucces speelt coach Brian Kelly. CoachKelly maakt optimaal gebruik van detalenten die zich aansluiten bij hetprestigieuze team en na twee jaarbouwen reflecteert het team zijn visie.Een visie waarin een sterke defensie–Kelly was zelf ooit linebacker vooreen kleine school in Boston – debasis vormt en de offenseprofiteert van turnovers.De afgelopen weken blekendie turnovers en de defensieop de belangrijkste momentencruciaal voor het behoud vande ongeslagen status. Zo waser de imponerende goallinestand in overtime tegen Stanford,waarin de Cardinals meermaalscentimeters tekort kwamen voor degelijkmakende touchdown. En begindeze maand leek het droomseizoenverloren toen de Irish in eigenhuis met 20­6 achterkwamentegen Pittsburgh, maar

een cadeautje van de scheidsrechterleidde een comeback in en het ‘Luck ofthe Irish’ deed de rest. Pitt miste inovertime een bijna zekere field goal enliet de Notre Dame met 29­26 in triple OTontsnappen.De meest significante overwinningenwaren echter de kraker tegen aartsrivaalMichigan Wolverines, die toen noggerankt stonden maar definitief hunseizoen vergooiden door met 13­6 teverliezen, en de uitwedstrijd tegen hetuitstekende Oklahoma. Die rekendenzichzelf al rijk, want een overwinning opde sterke Irish zou hun Sooners, op datmoment als achtste geplaatst, naar detop­vijf katapulteren. Het liep echterheel anders, want bij rust stond NotreDame op een 10­6 voorsprong en naeen magistraal laatste kwartier was deeindstand 30­13 in het voordeel van demannen uit Indiana. Die overwinningbevestigde wat iedereen al wist. The Irishare back.Heisman voor Te´o?Wat ook terug is ­ een topfavoriet voor deHeisman Trophy. De zeven Heismans diein het verleden door Irish­spelers werdengewonnen is al een record, maar als dedefensie zo machtig blijft als nu komtdaar waarschijnlijk een achtste beeldjebij. Manti Te’o speelt daarin namelijk eencruciale rol en de linebacker uit Hawaiimaakt alle verwachtingen waar. Niet voorniets was Te’o drie jaar geleden eenvijfsterrentalent in vele rapporten.

Het belang van Te’o, zijn defensievecollega’s en de focus van Coach Kelly opeen goede verdediging spreekt nog welhet meeste uit de statistieken. Achtwedstrijden gewonnen, nul verloren endat ondanks offensieve cijfers die nieteens in de buurt van de top­25 komen.Amper 27 punten per wedstrijd is goedvoor een zeventigste plek nationaal en depassing game van een moeizame 204yards gemiddeld behoort tot de zwakstein college football.Daar staat echter tegenover dat dedefense tweede nationaal staat met eenfenomenaal gemiddelde van 11,7 puntentegen. Een gemiddelde dat nog beter wasgeweest zonder het geblunder tegen Pitt,waarbij de Irish voor het eerst dit seizoenmeer dan twintig punten toestonden.Met de komende twee wedstrijdentegen Wake Forest en Boston College,lijkt het gemiddelde vooralsnog veilig,maar het zal de historischeseizoensafsluiter zijn die het ware succesvan deze Fighting Irish gaat bepalen. Op24 november staat het jaarlijkse treffenmet die andere aartstrivaal USC Trojansop het programma en die ploeg, die hetseizoen als topfavoriet begon en tegenNotre Dame hun gezicht nog kan redden,is serieus te vrezen. Als Te’o en kornuitenechter ook hen in bedwang houden, kanNotre Dame wederom geschiedenisschrijven en daar is Coach Kelly eigenlijkalles om te doen.

Grote namenGeschiedenis hebben de Notre DameFighting Irish namelijk genoeg. Volgenshet College Football Data Warehouse, dieuit alle seizoenen sinds 1869 data hebbenverzameld, heeft Notre Dame de nationaletitel dertien keer veroverd. De school zelf

spreekt dat echter tegen en claimt erslechts elf. Dat verschil komt voortuit een aantal zaken, waarbij hetbelangrijkste is dat sinds1936 de poll van

Associated Presshet meest betrouw­baar is gebleken. Tweetoegewezen titels zijn vanna dat jaar en op basis vangemiddeldes, terwijl AP eenandere winnaar aanwees. Die titels vindtNotre Dame, bewonderenswaardig vooreen school die zo prat gaat op hetverleden, te twijfelachtig.Zonder historische spelers en namen uithet roemruchte verleden van het collegefootball was dit de Irish natuurlijk nooitgelukt. Vier van hen werden in 1924 in deboeken vereeuwigd onder eenlegendarische bijnaam. Na eenoverwinning op Army schreef de NewYork Herald Tribune: ‘Tegen deblauwgrijze oktoberlucht tekenden zij af,de Four Horsemen waren aangekomen. In

folklore zijn ze de Dood, Destructie, dePest en Honger, maar dat zijn slechtsbijnamen. Hier heten ze Stuhldreher,Crowley, Miller en Layden.’ Dat viertal,aangevoerd door quarterback HarryStuhldreher, domineerde college footballals nooit tevoren.In drie seizoenen in South Bend verlorende Irish slechts twee wedstrijden en na desuccesjaren bij Notre Dame gingen desterren ieder hun eigen weg. Stuhldreherwerd coach van Wisconsin. Elmer Laydencoachte Notre Dame en werd later NFL­commissioner. Don Miller nam GeorgiaTech onder zijn hoede en werd officiervan justitie in Ohio. Jim Crowleykwam via Michigan State bijFordham University terecht, waarhij coach zou worden van eenjonge right guard genaamdVince Lombardi.Niet alleen in hetverre verleden brachtNotre Damelegendarischespelers

voort.Quarterbacksals Johnny Lujack,Joe Theismann en JoeMontana stalen in latere jaren de show.Lujack werd QB in 1942, maar verlietNotre Dame kort na het seizoen van 1943om in de Tweede Wereldoorlog te dienenin de Amerikaanse marine. Hij joeg nabijEngeland op Duitse onderzeeërs, maarkeerde ongeschonden terug en speelde in1946 en 1947 nog twee prachtigeseizoenen voor de Irish. Hij werd in 1947tevens MVP en is daarmee de oudste noglevende winnaar van de Heisman Trophy.Na zijn jaren bij de Irish zou Lujack vierseizoenen spelen voor de Chicago Bears.Joe Theismann won, ondanks dat zijnnaam zo mooi rijmt, nooit de Heisman,maar werd eenster in de NFL.Theismannwas Irish QBvan 1968 tot1970 en werd

26 januari 1991Laie, Hawaii, USALinebacker (188cm, 116kg)• 2008 Butkus Award(“best prep schoollinebacker”)• 2008 Sporting News HighSchool Player of the Year• 2008 USA Today’sDefensive High SchoolPlayer of the Year• 2008 First­team highschool All­American• 2009 Freshman All­American (CFN)• 2011 Second­Team All­American (AP, Rivals.com)• 2011 FBS Independent ­Defensive Player of theYear45 games: 185 solo tackles,208 assisted tackles, 7sacks, 4inter­ceptionsen 2fumblerecove­ries.

in 1971 gedraft door de NFL’s Dolphins inde vierde ronde, maar ook door de MLB’sMinnesota Twins in de 39ste ronde. Inhonkbal had Theismann geen interesse,maar met de Dolphins kwam hij niet toteen deal. Na drie jaar CFL bij de TorontoArgonauts kwam hij er vervolgens weluit met de Washington Redskins, waar­mee hij later Superbowl XVII zouwinnen. Theismann’s carriere kwamabrupt ten einde toen hij in 1985 doorNew York Giant Lawrence Taylor werdgesackt en daarbij een beenbreuk opliepdie iedere ooggetuige nooit meer vergeet.En wat te denken van Joe Montana?De lijst van bijzondere quarterbackshoudt niet op bij Notre Dame en zij zijnslechts enkele spelers uit de waslijst van44 Fighting Irish die inmiddels zijnopgenomen in de College Football Hall ofFame. Montana kwam van 1979 tot 1994uit in de NFL en won als quarterback vande San Francisco 49ers alles wat er tewinnen valt, waaronder vier Super Bowls,waarin hij in 1982, 1985 en 1990 MVPwerd.Je zou kunnen stellen dat het succes vanNotre Dame schuilt in de combinatie vanprestige, goede coaches en een mooiedosis geluk. Het succes van de Irishleek tot diep in de jaren negentig nietop te kunnen. Onder coach Lou Holtz,die met zijn te grote bril, iele figuur engekke stem nog altijd als analist te zienis op ESPN, kwalificeerden de Irish zichnegen een keer op rij voor een Bowl­game tussen 1986 en 1996, eenabsoluut clubrecord.OnrustDaarna leek het geluk echter even voor­bij en pijnlijke incidenten stapelden zichop. Tijdens de Lou Holtz­jaren blekenspelers onder de tafel betaald te zijn en deschool kreeg twee jaar voorwaardelijkestraf en een boete. Veel erger was de doodvan student Declan Sullivan in oktobervan 2010, die om het leven kwam toen dehoogwerker van waaruit hij de trainingmoest filmen omviel. Niemand namverantwoordelijkheid. Er nam ookniemand verantwoordelijkheid toenenkele weken later op zusterschool St.Mary’s College een 19­jarig meisje

23 augustus 1948Joliet, Illinois, USADaniel kwam nahigh school via demarine terecht opHoly Cross College,maar had ééndroom. Studerenaan en spelen voorNotre Dame. Natwee jaar HolyCross werd hijaangenomen, maarbleek hij dyslectisch en te kleinals footballspeler.Ruettiger vocht echter voor zijnkans. Hij werd toegelaten tot het‘scout team’, dat tegen de echteIrish uitkomt als trainingsploegen heel af en toe back­ups levert.Daniel, toen al Rudy bijgenaamdvanwege zijn achternaam, werdgewaardeerd door iedereen.

Tijdens de laatste wedstrijd vanzijn laatste jaar besloot coachDan Devine hem zijn moment tegunnen. Hij speelde mee tegenGeorgia Tech en in zijn enigeechte play maakte hij een sack.Het inspirerende verhaal werdlater, hetzij ietwat geroman­tiseerd, verfilmd en kwam in1993 uit onder de titel “Rudy”,met Sean Astin (Sam in de Lordof the Rings­trilogie) alshoofdrolspeler.

zelfmoord pleegde, kort nadat ze bij depolitie aangifte had gedaan vanverkrachting door een onbekende spelervan de Irish.Blijkbaar werkt ook op hetconservatieve en uiterst katholieke NotreDame het geld en de macht van hetcollege football corrumperend, maar latenwe geenszins suggereren dat deze schoolof anderen zich misdragen zoals dat opPenn State gebeurde. Daarvoor is deklasse en de prestige van Notre Dame enhaar Fighting Irish veel te groot en is detrots van de fans te intens. Zij zouden hetverval van hun geliefde instituut nooitaccepteren.Mede daarom schorste Coach Kelly begindit seizoen QB Tommy Rees voor heteerste duel. Hij had de wet overtreden enzich onder meer verzet tegen de politie bijeen drankincident. De Irish bleken hemechter niet nodig te hebben die middag endat is een bewijs van de diepte van ditteam. Op iedere positie is er wel eenvervanger en hebben ze die dit jaar niet,dan wel het volgende.National Championship Game?Eigenlijk is de conclusie simpel. Het waseen wisselvallig decennium na de jarenonder Lou Holtz, maar Touchdown Jesus– de enorme muurschildering die bovenhet stadion uittorent en hun verlosser opnogal football­gerelateerde wijzeportretteert – ziet dat het goed is. Als zehun ongeslagen seizoen volhouden enUSC in het laatste weekeinde van zich afweten te slaan, dan is het aan delandelijke fanschare om de druk op tevoeren en Notre Dame in de NationalChampionship Game te krijgen.En hoe je ontdekt of iemand naar NotreDame ging en fan is van de wedergeborenIrish? Oh, geloof ons, dat zullen ze je ditseizoen weer met liefde zelf vertellen. •

Nivelleren. Heel veel problemen heb ik er niet mee. Als het maar op eenredelijke manier zou gebeuren. In principe wil ik best meer bijdragen aan demaatschappij dan de mensen die minder verdienen, geen enkel probleem.Maar de bedragen die sinds het regeerakkoord worden genoemd zorgden ookin huize Elshoff voor enige onrust. Ter geruststelling keek ik naar eendocumentaire over topsporters die binnen mum van tijd al hun geld erdoorheen jagen. Het kan namelijk nog veel erger dan een paar honderd europer maand inleveren.Laat de volgende zin even op je inwerken. 78% van de NFL spelers zijn tweejaar nadat ze gestopt zijn met professioneel football bankroet of hebben zeergrote financiële problemen.Of deze: vijf jaar na hun pensioen, zijn 60% van de voormalige NBAbasketballers failliet. Het zijn cijfers van Sports Illustrated uit 2009, die aan hetbegin van de ESPN film ‘Broke’ worden getoond.Vol verbazing heb ik ruim een uur naar de docu zitten kijken. Het zet depopulaire serie MTV cribs in een heel ander daglicht. ‘This is where the magichappens’, wat was ik altijd jaloers bij dat zinnetje. Maar als de magie voorbij isblijft er dus in meer dan de helft of zelfs driekwart van de gevallen leegte enheel veel verdriet over.Als Andre Rison in beeld verschijnt ben je geneigd hem een toffe gast te vinden,die het spel mooi mee speelt. Strak in pak, peperdure zonnebril, gladde babbel.Rison was een geweldige wide receiver die niet alleen de Super Bowl won metde Green Bay Packers in 1996, maar daarnaast ook de wereld aan zijn voetenhad. Hij kreeg een relatie met popster Lisa ‘Left Eye’ Lopes van TLC en erkwam zoveel geld binnen, dat je erin kon verdrinken. En dat gebeurde dus ook.Het was voor Rison, net als voor de meeste NFL­spelers, nooit genoeg. Hijbesteedde meer dan een miljoen aan juwelen. Vanwege het zogenaamdehelmsyndroom moesten de meeste helden ook wel diamanten kettingen methun naam erop laten maken. De supersterren werden anders niet herkend inde dure nachtclubs, want op TV was hun gezicht tijdens wedstrijden altijdbedekt. Er werd aan geldsneeuwen gedaan. Briefjes van honderd vlogenletterlijk door de lucht. Duizenden vrouwen sprongen erop. Op Rison en hetgeld.Gek genoeg blijkt dat de meeste grootverdieners geen idee hadden dat ze ooknog belasting moesten betalen. Het zijn rekeningen die vaak achteraf komen.Net als de hypotheken van alle huizen. Geen punt tijdens de carrière, maar alsdie voorbij is komt er ineens veel minder of zelfs niets meer binnen.Tien jaar terug overleed ‘Left Eye Lopes’ bij een auto­ongeluk. Tot haar doodbleef het een knipperlichtrelatie tussen de zangeres en Rison met vooraldieptepunten zoals fysiek geweld. In 2007 werd de vijfvoudig Pro Bowlerbankroet verklaard en afgelopen juli veroordeeld vanwege achterstalligebetalingen in de onderhoud van zijn verschillende kinderen. Het is slechts éénvan de vele verhalen van grote sporters die volledig kapot gaan, omdat ze doorhet geld de weg kwijt raken. Zou nivelleren hun wellicht op het goede padhebben gehouden? Volgens Diederik Samsom ongetwijfeld wel!

Nivelleren

Point guards J.J. Barea(Minnesota) en Donald Sloan(Cleveland) zijn de eerstespelers die een waarschuwingkregen voor ‘flopping’. Deregels omtrent deze vorm vanonsportiviteit bestaan sindsdit seizoen. • De MinnesotaTimberwolves zorgdenvoor de voorlopige come­back van het jaar. Tegen deBrooklyn Nets maakten zemet een 32­10 score in hetvierde kwart een verreachterstand goed. • DwightHoward is geen fan vande nieuwe stemvorm voorde All­Star Game, waarbij‘center’ geen categorie meeris. “Je hebt altijd een centernodig. Dit is als een guardwegnemen”, vindt D­12.

Bij de start van het seizoenwaren er slechts enkelen dietwijfelden aan de keuze voorRookie of the Year. De eersteselectie in de draft AnthonyDavis zou vrij gemakkelijkdeze award wegkapen. De restzou strijden om de tweedeplaats. Maar na een week NBAliggen de kaarten al enigs­zins anders. Davis bles­seerde zichnamelijk in detweede wedstrijdvan het seizoen.Hij liep eenhersen­schudding op naeenslecht

contact met de ellenboog vanploegmaat Aus­tin Rivers. DeHornets hebben hun superstervoorlopig op non­actief gezettot duidelijk is hoe erg Daviseraan toe is.Ondertussen is point guardDamian Lillard aan een sterkereeks bezig. Ook met een fitteDavis zou hij voorlopig deROY­lijst aanvoeren. Met veelvolwassenheid en controleover het spel werpt hij zich opals kandidaat nummer één omde beste rookie van het jaar teworden. Lillard heeft veel wegvan Russell Westbrook, alleenis hij een betere schutter enbeter in het maken van snellebeslissingen.

Het seizoen mag dan nogmaar net onderweg zijn, ervallen al meteen een aantalverrassingen te noteren. Degrootste komt waarschijnlijkvan de Orlando Magic. Met hetvertrek van Dwight Howardwaren er weinigen die de Magicenige kans gaven op een goedestart, laat staan een goedseizoen. Maar onder impuls vanvooral Glen Davis, JJ Redick enex­Celtic E’Twaun Mooreschoten de Magic prima uit de

startblokken.Andere teams die op koersliggen zijn de Dallas Mavericks,de New York Knicks en de SanAntonio Spurs. Ook zonder de

geblesseerde Dirk Nowitzki, dielast heeft van de knie, kanDallas presteren. Dehoofdverantwoordelijkenhiervoor zijn O.J. Mayo, dieherboren lijkt na eendesastreus jaar bij de MemphisGrizzlies, en Darren Collison.De ex­Pacer leidt het teamperfect, weet meer dan ooit devrije man te vinden en scoortzelf zeer efficiënt. De Knicks ende Spurs bulken van deervaring. Vooral de Knicksdoen het beter dan verwacht,ook al missen ze nog steedsAmar’e Stoudemire. CoachMike Woodson heeft zijnmanschappen vooral defensiefop punt gesteld en datresulteert voorlopig in goederesultaten.

Waar er goede starters zijn,zijn er ook slechte. Het bestevoorbeeld zijn de Los AngelesLakers. Het nieuwe superteamverloor de eerste driewedstrijden van het seizoen enis dus meteen op achtervolgenaangewezen. De Lakers moetennog wennen aan de nieuwesamenstelling en vooral aan denieuwe offensieve strategie.Een ander team dat nog niethet gewenste niveau haalt, isOKC Thunder. De ruil vanJames Harden tegen KevinMartin en Jeremy Lamb, die erkwam omwille van te hogecontracteisen van Harden, slaatvoorlopig niet aan. Maar ookhier is geduld op zijn plaats.Hetzelfde kan gezegd wordenvan de Denver Nuggets en deBoston Celtics, eveneens tweeteams met een paar nieuwegezichten. Het bewijst datteamgeest van groot belang is. •

Weekly RoundUp

Damian 'ROY'Lillard?

Topstart Flopstart

Het duurde een hele tijd voor Brazilië eenvertegenwoordiger had in de NBA. De eerstewas Rolando Ferreira, die twaalf wedstrijdenspeelde voor de Trail Blazers in 1988/1989.Toch staat het land bekend om zijnbasketbaltraditie. Zo behaalde het nationaleteam Olympisch brons in 1948, 1960 en 1964en pakten ze de FIBA wereld­titel in 1959 en1963. Daarna werden geen medailles meergehaald, maar de Brazilianen waren steedslastige tegenstanders. Sinds de Spelen van2012 is het nationale team helemaal terug,met spelers als Alex Garcia, MarcelinhoHuertas, Leandro Barbosa, Tiago Splitter,Anderson Varejao en… Nenê. Hij leidde zijnteam naar een knappe vijfde plaats. Nenêbeleeft eindelijk de piek in zijn loopbaan,maar het zag er ooit ontzettend slecht uitvoor de nu 30­jarige center.Vliegende startOp 13 september 1982 zag Maybyner RodneyHilario het levenslicht in São Carlos, eenrelatief kleine stad op zijn tweehonderdkilometer van het bekende São Paulo. Hijwas de jongste boreling in een groot gezin enook onder zijn vrienden was er niemandjonger. Hierdoor kreeg hij de bijnaam ‘Nenê’,wat in het Portugees staat voor ‘baby’. In dezomer van 2003 besliste hij om voortaandoor het leven te gaan als Nenê.Permanent gebruik van een bijnaam isdoodgewoon in de Braziliaanse sport­wereld. Kijk maar naar voetballers alsPelé, Ronaldo en Neymar.Brazilië mag dan wel een basketbal­traditie hebben, er is maar één sportkoning: voetbal. Nenê begon zijn sportieveloopbaan dan ook als voetballer. Maar gezienzijn snel toenemende lengte groeide zijninteresse in die andere populaire sport:basketball. Hij speelde bij Vasco da Gama enwerd al snel opgenomen in het nationaleteam. Hij toonde zich voor het eerst op hetinter­nationale niveau in eenvriendschappelijke wedstrijd tegen de SanAntonio Spurs in 1999 en tijdens deGoodwill Games van 2001 in Brisbane,Australië.De wereld keek toe en was hem nietvergeten. Hij verklaarde zich verkiesbaarvoor de NBA Draft van 2002 en toonde zijn

Als je de talenten van Nenê bekijkt,valt meteen de tegenstelling op. Aande ene kant is hij een ontzettendbekwame speler. Met momentenspeelt hij als een Gasol: erg beweeg­lijk, snel, goed in de passing, degelijkals post­up speler, een fluwelen touchrond de basket… Nenê bulkt van hetbasketbalverstand en weet nagenoegaltijd waar hij moet staan enwanneer, zowel offensief alsdefensief.Aan de andere kant kun je hem om­schrijven als een echte Braziliaanse‘skywalker’, een speler die gebruikmaakt van zijn enorme kracht om hetspel naar zich toe te trekken. Nenêstaat, net als Dwight Howard, altijdvlak onder de basket. Dat resulteertdan vaak in een simpele dunk en dus‘easy buckets’. Daarnaast weet hij zijnsnelheid ook meesterlijk tegebruiken, vooral in de ‘pick­and­roll’. Hij explodeert dan als een purekrachtsbom naar de basket voor eenware powerdunk. Zijn meest bekendedunk is die over de Chinese reus YaoMing. Na een pass van JR Smithtwijfelde hij geen seconde om de balin het gezicht van Yao te dunken.De combinatie van de tweespeelstijlen en zijn basketball­IQzorgen ervoor dat Nenê vaakmakkelijk punten kan scoren. Het isdan ook niet verwonderlijk dat hij aljaren aan een stuk bij de meestefficiënte scorers in de NBA hoort. Inhet seizoen 2010/2011 leidde hij deNBA zelfs met een schotpercentagevan maar liefst 62. Over zijn heleloopbaan raakt hij gemiddeld liefst 56procent van zijn schoten, goed voorplaats elf aller tijden. De lijst wordtaangevoerd door Artis Gilmore,voormalig ster van de Bulls en deSpurs in de jaren zeventig en tachtig,met bijna 60 procent. •

Fluwelen Kracht

talent in het bekende pre­draft camp vanChicago. De New York Knicks selecteerdenhem als zevende en stuurden hemonmiddellijk naar de Denver Nuggets vooronder meer Antonio McDyess.Dubbele opdofferNenê debuteerde als bankzitter op 30 okto­ber 2002 tegen Minnesota en stond meteenoog in oog met Kevin Garnett. Teleurstellendeed hij echter niet, want hij tekende voortien punten, elf rebounds, vier assists en eenblock. De rookie nam dan ook vrij snel destartpositie over van Mark Blount eneindigde met een gemiddeld schotpercen­tage van 52 in de top tien, het begin van eentraditie. De komst van Kenyon Martinduwde Nenê opnieuw in een rol vanaf debank maar ook daarin deed hij zijn ding.Maar tijdens de eerste wedstrijd van hetseizoen 2005/2006 sloeg het noodlot toe.Nenê scheurde na amper drie minuten tegende Spurs nagenoeg alles in zijn rechterknie.Hij miste bijgevolg de rest van het seizoen.De Braziliaan kwam echter sterker dan ooitterug. Hij tekende in 2006/2007 voorcareer­highs in punten (twaalf), rebounds(zeven) en schotpercentage (57). Bovendienwas hij op zijn best in de playoffs met gemid­deld vijftien punten en acht rebounds,waarvan meer dan vier offensieve.Nenê leek op zijn 24ste klaar voor de grotestap voorwaarts, maar opnieuw besliste hetnoodlot daar anders over. Tijdens een rou­tinematige controle werd bij hem teelbal­kanker ontdekt. Op 11 januari 2008 kondig­de hij aan om voor onbepaalde tijd afscheidte nemen van het basketball en drie dagenlater ging hij onder het mes na eerst chemo­therapie te hebben ondergaan. Twee maan­den later maakte hij zijn comeback. Nenêmocht onder luid applaus van het gansePepsi Center tijdens de laatste twee minutenvan een wedstrijd tegen de Mavericks inval­len. “Dat was het beste moment uit mijncarrière. Hoe de fans hun medeleven toon­den… 21.000 mensen die rechtstonden enmijn naam riepen”, zei een ontroerde Nenê.Stil monsterDe volgende zomer wilde Nenê ervoorzorgen dat hij beter werd dan ooit. Inverschillende media werden namelijk

vragen gesteld bij zijn gezondheid. “Diezomer was hij een echt beest”, zei zijnvrouw Lauren Prothe. Volgens toenmaligtrainer Steve Hess werkte de Braziliaan aan“the whole package”. Hij benadruktedaarbij dat Nenê ook oog had voor zijnmanier van leven, voornamelijk zijnvoedingspatroon. Dat vertaalde zich danook op het parket, waar de center zichzelf innagenoeg alle statistieken verbeterde.Bovendien bleef hij fit in het hele seizoen,een teken dat ook zijn knie in orde was. Datwas eveneens te merken aan de agressiviteitwaarmee hij de korf aanviel. Dat resulteerdemeer dan eens in een echte powerdunk,vraag dat maar aan Yao Ming (zie kader).Veel geklaag en gezaag zal je van Nenêoverigens niet horen. Over zijn verleden alskankerpatiënt zal hij nauwelijks ietsvertellen. “Hij brengt dat nooit ter discussieen spreekt er ook nooit over. Hij komtgewoon naar een wedstrijd en speelt elkekeer als een monster. Hij is niet te stoppen”,zei voormalig teamgenoot Chauncey Billups.Dat Nuggets­coach George Karl eveneenskanker overwon, was van grote waarde voorNenê. Het was dan ook geen verrassing dathij in 2011 een contractverlenging voor vijfjaar ondertekende.Sinds het einde van vorig seizoen is Nenêechter onderdeel van de Wizards. Het teamvan John Wall wilde meer maturiteit enstuurde daarom de gekke JaVale McGeenaar Denver en de wispelturige Nick Youngnaar Los Angeles. Nenê werd met één klapde leider van een jong en getalenteerd team,een rol die hij niet uit de weg ging en ook ditseizoen zal omarmen. In de elf wedstrijdendie hij vorig seizoen met de Wizards speelde,zorgde hij meteen voor een boost aanweerskanten van het veld. Hij was wederomultra­effectief aan de offensieve kant enzorgde voor defensieve organisatie.Nenê Hilario, de leider. Het is een rol diehem op het lijf geschreven is. De jongespruiten van de Wizards kunnen veel lerenvan hun Braziliaanse center, zaken die zezowel op als naast het veld kunnengebruiken. De eigenschap bij uitstek hier iswilskracht. Nenê verzeilde twee keer in eenbijna uitzichtloze situatie maar kwamtelkens sterker terug. Met veel ontzag enrespect wensen wij hem dan ook eensuccesvol seizoen toe. •

NAAM William Anthony ParkerGEBOREN 17 mei 1982 (Brugge, België)LENGTE 1.88 meterBURGELIJKE STAAT Gescheiden,was getrouwd met actrice Eva LongoriaPOSITIE Point GuardBIJNAAM TP9TEAM San Antonio SpursVORIGE TEAMS Paris Basket Racing(Franse Competitie)HIGH SCHOOL National Institute forSports and Physical Education in ParisCOLLEGE ­DRAFTS 2001, 28th overallDRAFTCLASS 1. Kwame Brown, 2.Tyson Chandler, 3. Pau Gasol, 4. EddyCurry, 5. Jason Richardson.CONTRACT $50M (4 jaar, 2012)TOTAAL VERDIEND $82,5MENDORSEMENTS Nike, McDonald’s,Subway restaurant, Southwest BusinessCorporation en HEB Grocery CompanyPRIJZEN NBA Kampioen (2003, 2005,2007), Finals MVP (2007), NBA All­Star2006, NBA All­Star: (2006, 2007, 2009,2012) All­NBA Second Team (2012) All­NBA Third Team (2009) All­time leaderin assists voor San Antonio, EuropeanPlayer of the Year (2007)CAREER STATS FG% 0.492 | 3P%0.312 | FT% 0.738 | PTS 16.8 | RBS 3.0 |AST 5.92012/2013 STATS FG% 0.403 | 3P%0.429 | FT% 0.714 | PTS 14.2 | RBS 2.6 |AST 8.0STERKE PUNTEN Snelheid,basketball IQ, dodelijk in de paint, goedescorer binnen de driepuntlijn.ZWAKKE PUNTEN Met 1.88 een helekleine speler, driepunters, mag iets meerassists geven.HALL OF FAME Waarschijnlijk. TonyParker is er nog niet, maar drie keerNBA­Kampioen en een keer wordenuitgeroepen tot Most Valuable Player inde Finales brengt je goed op weg. TonyParker heeft nog een aantal jaren voorzich en als hij blijft spelen zoals hij tot nutoe gedaan heeft, kunnen ze uiteindelijkniet om hem heen.

OVER HEMZELF• “You were my bulletproof vest. Youwere my good luck.” ­­Zin uit zijnhitsingle Premier Love• "I've just got to stay aggressive and playmy game, ... Do whatever my team needsme to do." ­­Na de wedstrijd tegenOklahoma ThunderOVER HEM• “Somebody told me he couldn't shoot.Somebody was wrong."—Warriors guardBaron Davis• "Tony is very popular for someone whoplays a sport that France cares nothingabout." —Franse journalist journalistOlivier Pheulpin.• "He's a fast break all by himself." —SanAntonio Spurs legende David Robinson• "He doesn't get nervous, he just plays.The last time I saw a young player whoacted like that, it was Tim [Duncan]."Nog een keer David RobinsonSPORTAMERIKA OVER HEM TonyParker kun je net als de hele San AntonioSpurs omschrijven met een woord:Constant. Het is niet spectaculair, maarongelofelijk effectief. Ieder jaar halen zede playoffs en doen ze mee om de titel.De vraag is of Tony Parker zo’n constantespeler is vanwege de San Antonio Spurs,of zijn de San Antonio Spurs zo constantvanwege Tony Parker. Wijdenken het laatste. Samen metManu Ginobili en Tim Duncanis hij de sleutel tot het succesvan de San Antonio Spursen ondanks dat dezekern inmiddels opleeftijd komt iser ook ditseizoen geenreden om te denkendat ze niet tot diep in deplayoffs meedoen om detitel, en niet in de laatsteplaats vanwege hethyperintelligente spel vanTony Parker.EINDCIJFER 8.5

Succes is niet de koop. Het is eengevleugelde uitspraak in de sport. Toch ishet slechts gedeeltelijk waar, want geldspeelt wel degelijk een grote rol in hetbehalen van succes. Met geld haal jenamelijk betere spelers en met beterespelers is de kans groter dat je wint. Kijkmaar naar Miami Heat. Voeg een paarsupersterren bij elkaar en je hebt in jetweede jaar een titel te pakken. Hetzelfdegold voor Boston Celtics dat in de zomervan 2007 Kevin Garnett en Ray Allenkoppelde aan Paul Pierce. Het werkt nietalleen in basketball zo, maar in allesporten. Voetbal bijvoorbeeld. Malaga datzomaar Champions League haalt,Manchester City dat Engels kampioenwordt en Vitesse staat ineens weer in detop van de Eredivisie.De Lakers investeren al sinds jaar en dagen dat is één van de redenen dat ze zosuccesvol zijn. In 2009 won de ploeg detitel met de zesde payroll. Sindsdien heeftLA de hoogste salariskosten in de leagueen alleen in 2010 werd de titel gewonnen.De ploeg betaalt dit seizoen een slordige114 miljoen dollar aan lonen.Geen garanties dus. Werp nogmaals eenblik op de Heat, die hadden de grootstemoeite om de verwachtingen in het eersteseizoen waar te maken. Ze kwamen eenheel eind, maar winst in de NBA Finalswas net een brug te ver.Los Angeles Lakers kan zich opmakenvoor een turbulent seizoen, dat verre vanideaal is begonnen. Het ontslag van MikeBrown toont aan dat de Lakers er nietgerust op zijn. Brown is een uitstekendecoach, maar was volgens het managementniet in staat om op korte termijn succes teboeken met dit team. Een team dat één,hooguit twee jaren met elkaar samen zalspelen. Maar met of zonder Brown, deploeg heeft wel degelijk enkele serieuzeproblemen die succes in de weg kunnenstaan.Blessures, Bank & Beat LAHet seizoen is nauwelijks op ganggekomen of de nachtmerrie van elkeLakers­fan is al waarheid geworden. Steve

Nash raakte geblesseerd. Weliswaar geenouderdomsblessure, maar onverwacht ishet niet dat de 38­jarige guard als eerstein de ziekenboeg belandt. De bepalendespelers van de Lakers zijn niet meer dejongsten. Dit jaar heeft LA met eengemiddelde leeftijd van boven de 31 jaarhet oudste team in de league. Howard isde enige Laker onder de dertig. Het teamis uitermate gevoelig voor blessures.Howard zou een veilige optie moeten zijn,maar hij komt net terug van een kwetsuuraan zijn rug die hem dusdanig partenspeelde dat een operatie nodig was. MettaWorld Peace en Pau Gasol zijn 32 jaar enBryant 34 jaar. Ervaring is belangrijk,zeker met het oog op de playoffs, maarfitheid is minstens zo belangrijk. Het isdan ook geen goed teken dat in de eerstewedstrijden van het seizoen de startersvan LA op twee teams na de meesteminuten in de league hebben gespeeld.Alleen de starting five van de HoustonRockets en Portland Trail Blazerskwamen meer minuten in actie. Niettoevallig behoren die teams tot deallerjongste in de league.Dat brengt ons meteen bij het volgendepunt: de bank van LA. Met een oudestarting five zou je verwachten dat er opzijn minst een paar goede vervangersklaarzitten om de toppers te ontlasten.Niets is minder waar. Ga maar na: ChrisDuhon, Earl Clark, Robert Sacre, DariusMorris, Devin Ebanks. Het zijn nou nietecht namen die bij de gemiddeldebasketballfan een belletje doen rinkelen.Steve Blake, Antawn Jamison, JodieMeeks en Jordan Hill waarschijnlijk wel,maar ook die vier zijn nou niet bepaald inde race voor de Sixth Man of the YearAward. Blake is een middelmatige guard.Jamison wás een goede speler maar isinmiddels 36 en zijn hoogtepunt al vervoorbij. Meeks en Hill zijn ook geenkampioensmateriaal. Het is ook niet voorniets dat de bankspelers nauwelijksminuten hebben gekregen (na de Celticsde minste van alle teams). Het is te hopenvoor de Lakers dat nog één of tweeveteranen aan het team kunnen wordentoegevoegd die wel echt kunnen bijdragenaan het succes van deze ploeg en destarters kunnen ontlasten.

Net als bij Miami Heat, waar James enBosh met Wade samenspanden, heeft LosAngeles te maken met teams die extragemotiveerd zijn om het superteam uit LAte verslaan. In Miami was het Beat theHeat, bij de Lakers is het Beat LA. Kijkmaar naar de Mavericks in deopeningswedstrijd. Dallas heeft echt geengeweldig team, zeker niet zonder DirkNowitzki, maar zag er tegen de Lakersineens heel aardig uit. Een dag later werdin Utah echter gewoon verloren.Mavericks­eigenaar Mark Cuban, die tochal nooit om woorden verlegen zit, sprakop de openingsavond de gevoelens uit vanvelen: “Ik hoop dat ze gewoon heel slechtzijn. Allemaal geweldige spelers, maar zemoeten het als team doen.”De Lakers kunnen het zich nietveroorloven om het een keer een avondrustig aan te doen. Elk team speelt tegende Lakers als ware het debeslissingswedstrijd in de NBA Finals.DefenseVeel is de laatste weken gesproken overde nieuwe offense van de Lakers. De zoge­heten Princeton offense. Brown dacht metdeze aanval de capaciteiten van zijnspelers optimaal te kunnen benutten. Wezullen nooit weten of dat ook daadwer­kelijk het geval was geweest. Het project,waar volgens Brown en de spelersiedereen zich aan gecommitteerd had,werd al na pre­season wedstrijden en vijfduels in het reguliere seizoen overboordgegooid. Met slechts één zege kan het ideevan Brown worden afgeschreven alsgefaald, maar dat is onzin.Iedereen wist van tevoren dat dit tijdzou kosten. Maar de Lakers denken dietijd niet te hebben. Het aparte is datde offense, negende in de league,nog niet eens zozeer het probleemwas. De grote zeges op de zwakkeDetroit Pistons en Golden StateWarriors vertekenen het beeld

een beetje (zonder deze overwinningen23e in de league), maar ook het speltegen de zwakkere broeders telt mee.Gezegd moet worden dat de Lakers tentijde van het afronden van dit issue nogniet eenmaal aantraden tegen een topvijftien defense (dinsdag tegen SanAntonio Spurs was de eerste keer).Maar het echte probleem zit hem in dedefense. Wat zegt het als een coach alsMike Brown, die door de hele leaguewordt geroemd om zijn defensievekwaliteiten, niet in staat is van de Lakerseen goed defensief team te maken? Hetantwoord even logisch als simpel: dat zewellicht gewoon geen goed defensiefteam zijn. Dwight Howard telt in zijneentje voor anderhalf, maar komt netterug van een rugblessure en nog niethonderd procent fit, Metta World Peaceis ook actief verdedigend, echter wel al 34jaar. Steve Nash en Pau Gasol hebbennooit bekend gestaan als verdedigendewereldwonderen en Kobe Bryant in zijnbeste jaren was nauwelijks te passeren,maar ook hij is een tikkie langzamergeworden. Wellicht dat Brown daaromopteerde voor een nieuwe offense, om deonvoorspelbaarheid te vergroten en opdie manier het gebrek aan verdedigendekwaliteiten te maskeren met de veleaanwezige offensieve talenten.De Lakers met de starters zijn een stuksterker dan hun tegenstanders. Hetprobleem is dat wanneer die starters vanhet veld stappen de verdediging een grotegatenkaas wordt. Zeker tegen teams diekwalitatief net een beetje beter zijn dangemiddeld. Al met al wacht de nieuwecoach de ondankbare taak om deze verrevan elite verdediging te verbeteren endaarnaast een blauwdruk van een ietsbehapbaardere en meteen toepasbareaanval op het team te leggen, zodat deoverwinningen elkaar in rap tempoopvolgen.

Eigenlijk was het vanaf het begin al dui­delijk. Jij wilde Brian Shaw, Jim koos voormij. Toen had ik al beter moeten weten.Wat kreeg ik? Een halfbakken team zondergoede verdedigers en een matige bank. Ikmoest ze goed laten verdedigen.Onmogelijke opgave. Die spelerswaren gewoon niet goed genoeg.De lock­out zorgde voor eenovervol programma waardoortrainen ook geen optie was.Deze zomer beloofden Jim, enjij, een beter team. Even leek dit ook hetgeval toen Nash en Howard kwamen.Maar ik zat nog steeds te wachten op watversterkingen voor de bank. Die kwamenniet. Het was in elk geval prettig om hetseizoen op een normale manier te beginnen.Natuurlijk zouden we in het begin tegenproblemen aanlopen, maar het zou slechtseen kwestie van tijd zijn voor deze jongenselkaar moeiteloos aan gingen vullen.De nieuwe jongens inpassen is echter nietiets wat je van de een op andere dag doet.Howard kwam net terug van een blessure,Nash kreeg ook al snel problemen en Kobewas ook niet helemaal fit. Oh, en sinds wan­neer worden pre­season wedstrijden mee­gerekend in het oordeel over een coach.Ik weet dat ik geen Pat Riley, Don Nelsonof Phil Jackson ben. Dat natuurlijke over­wicht mis ik een beetje. Ben een beetje eensofty. Maar ik had een eerlijke kans ver­diend. Ik had dit team naar de finalegeloodst, ondanks die prutsers op de bank.Bedankt voor het mes in mijn rug, ondankseerdere uitspraken achter mij te staan. Eenmes van 11 miljoen dollar voelt echter opval­lend lekker. Succes met deze getalenteerdejongens, maar met dit ondermaatse team.Ik ben blij dat ik er vanaf ben.Coach Brown.

Beste Jerry,

KanshebberBetekent dit alles dan dat Los AngelesLakers geen rol van betekenis gaatspelen dit seizoen? Zeer zeker niet. Watde Lakers doen verschilt niet zoveel metvorig jaar. Ook toen had LA de minstscorende bank in de league, terwijl destarters de meeste punten maakten.Miami Heat bijvoorbeeld werdkampioen met de op­twee­na slechtstebank. De bank is belangrijk om jesterren te ontlasten, maar niet essentieelvoor succes.De starting five, mits fit, is vele malengetalenteerder dan afgelopen seizoen.De bank is positief gezegd min of meervan gelijke kwaliteit gebleven. Twee jaargeleden buitelde alles en iedereen overMiami Heat dat met James, Bosh enWade een 9­8 start van het seizoenkende. Uiteindelijk reikte Miami tot definale. De Lakers zijn nu ook heel matiggestart, maar het kan verkeren in eenlang NBA­seizoen.De organisatie heeft de blik gericht opeen rooskleurige toekomst, maar Brownwerd de dupe van het ongeduld opmanage­ment niveau en maakt van dietoekomst in elk geval geen onderdeelmeer van uit. Ergens halverwege hetseizoen zal meer duidelijk zijn over destand van zaken in Project Hollywood.Of het aanstellen van eennieuwe coach het gewensteeffect heeft. Of het dan welmogelijk is om een eliteverdediging samen testellen gecombineerdmet een offensewaarbij dekwaliteitenvan despelers hetbeste tothun rechtkomen. Het is aan denieuwe coach om debalans de goedekant op te latenvallen. •

Volgens de controversiëleNHL­analist Don Cherry gaathet dit seizoen niet meergoedkomen. De Canadeesvoorspelt dat het hele seizoenwordt gecanceld • NHL­legende Joe Sakic ismaandag 12 novemberopgenomen in de Hall ofFame. De center van ondermeer de Colorado Avalanchewas in zijn 21­jarige loopbaangoed voor 1641 punten en wontwee keer de Stanley Cup •Behalve Sakic zijn afge­lopen maandag ook AdamOates, Pavel Bure en MatsSundin opgenomen in deeregalerij • Sergei Zubovgaat aan de slag bij de St.Louis Blues. De tweevoudigStanley Cup­winnaar gaat defunctie van consultant vervul­len binnen de organisatie.

De lockout in de NHL eisteonlangs een nieuw slachtoffer,want de league maakte vorigeweek bekend dat de zeerpopulaire Winter Classic ditseizoen niet doorgaat. Tijdensdit evenement, dat elk jaar opNieuwjaarsdag plaatsvindt,nemen twee grote franchisesuit de league het in debuitenlucht tegen elkaar op.Dit jaar was het de bedoelingdat de Detroit Red Wings ende Toronto Maple Leafs elkaarzouden treffen in het Michigan‘Big House’ Stadium in AnnArbor, Michigan.De league besloot om eenstreep te zetten door de Classicomdat de voorbereidingstijdvoor dit evenement te kort zouzijn, aangezien er nog steedsgeen overeenkomst is tussende twee partijen. Door deze

beslissing wordt de hockey­gemeenschap dus wederomeen belangrijk onderdeel vanhet NHL­seizoen door de neusgeboord.

De lockout is voor geen vande betrokkenen een pretje,maar vooral voor deoudgedienden onder despelers kan afgelasten vanhet seizoenverstrekkendegevolgen hebben. Detijd staat immersniet stil, duszijn zij nog welin staat omvolgendseizoeneventueelterug te kerenop het ijs? Voorspelers alsShawnThornton (35),KimmoTimonen(37), DanielAlfredsson(39) enJaromir Jagr (40) zou het zomaar kunnen zijn dat zij hunlaatste officiële NHL­wedstrijdal hebben gespeeld en dat isnatuurlijk geen waardigafscheid voor dergelijketopspelers.

Nog altijd is er geenzekerheid wat betreft detoekomst van de PhoenixCoyotes. De verkoop van hetteam aan Greg Jamison is nogsteeds niet helemaal rond ennu is er zelfs een nieuwobstakel verschenen in depersoon van de nieuwe

burgemeester van Glendale.Jerry Weiers wil namelijk nietdat de gemeente geldblijft pompen in denoodlijdendeorganisatie.

“Glendale is nietjullie kassa,” aldusde Republikein.Weiers waseerder dan ook altegen debelastingverhoging dievoor extra geld moetzorgen voor deCoyotes. Gelukkigvoor de club en defans stemde eengrote meerderheidvan de inwonersvan Glendale welvoor deze maatregel, waardoorde club dus van extrainkomsten is verzekerd.Voor nu eist de burge­meester dat Jamison snel metduidelijkheid komt. “De tijdvan gokken is voorbij, dewaarheid moet nu boven tafelkomen. Mr. Jamison moet nueindelijk maar eens duidelijkmaken of hij wel of niet overde benodigde financiënbeschikt om de franchise overte nemen. Daar hebben deinwoners van Glendalevolgens mij wel recht op.” •

Weekly RoundUp

Winter Classicafgelast

Lockout bedreigtcarrières

Coyotes­soapduurt voort

Game 5 van de NLDS tegen de St. LouisCardinals. Bernadina begint te lachen,maar als een boer met kiespijn. De 28­jarige Nederlander typeert het als‘unfinished business’. De kampioen vande NL East nam vroeg in het beslissendeduel een 6­0 voorsprong, maar zag deCardinals terugkomen en vier runs scorenin de negende inning. Zo ging de WorldSeries­kampioen van 2011 naar de finalevan de National League. “Ik heb debeelden van de wedstrijd nog altijd nietteruggekeken”, geeft Bernadina toe.“De sfeer in het stadion was geweldig”,herinnert hij zich. “Het is niets vergelekenmet een wedstrijd in het reguliereseizoen. Alles wordt uitvergroot en dehele wereld kijkt naar je.” De outfieldervan de Nationals kwam in de zesde inningvoor pitcher Sean Burnett in het veld alspinch­hitter. Hij kreeg een strikeout, waarhij in de eerste twee wedstrijden in deserie twee keer een vrije loop verdiende.In de negende inning stond hij met zijnteamgenoten in de dugout en zag hij datcloser Drew Storen de eerste twee outsmaakte. “Dit hebben we”, dacht ik toen.Storen was tot twee keer toe één strikeverwijderd van de overwinning en eencompleet gekkenhuis in de hoofdstad vanAmerika. Een vrije loop aan Yadier Molinaen David Freese volgden. “Ik kreeg hetbenauwd. Je voelde dat er iets ergs stond tegebeuren.” Daniel Descalso maakte er meteen klap 7­7 van en in één keer sloeg desfeer in National Park om. “Zoiets heb iknog nooit meegemaakt. We keken met ver­bazing naar het veld. Eerlijk gezegd kan iknog altijd niet geloven dat het is gebeurd.”

Na de wedstrijd kon je in de kleedkamereen speld horen vallen. Uiteindelijk washet manager Davey Johnson die de stilteverbrak. “Hij vertelde dat dit soort dingen

gebeuren in baseball en dat we trots kon­den zijn op een goed seizoen.” Bernadinableef daarna nog ruim twee uur in dekleedkamer zitten, onder meer metJayson Werth. “Praten, de klapverwerken en nog niet beseffen datons seizoen abrupt voorbij is.”Bernadina heeft nog wel watbeelden van de World Seriesgezien. “De San Francisco Giantshebben gewonnen toch?” grapthij. “Daar hadden wij eigenlijkmoeten staan.”De kritiek na de vroege uitschakeling inde playoffs was dat de Nationals een fouthadden gemaakt om het seizoen vantoppitcher Stephen Strasburg vroegtijdigte beëindigen. Met Strasburg op de heuvelwas er nooit een Game 5 tegen deCardinals nodig geweest. De 24­jarige acekreeg in het seizoen een limiet van 160innings opgedragen, omdat hij netterugkeerde van een Tommy Johnoperatie aan zijn elleboog. En zogebeurde het dat Strasburg op zevenseptember tegen de Miami Marlins zijnlaatste wedstrijd van het seizoen gooide.“Hij zei aan het begin van het jaar dat zede bal uit zijn handschoen moestenrukken als ze wilde dat hij ging stoppen.Het is uiteindelijk jammer. Ik had hetgevoel dat we met Strasburg een beterekans maakten.”De ‘shutdown’ van Strasburg is eenmoeilijke beslissing geweest voor deNationals, omdat je niet kunt weten water in de toekomst gaat gebeuren. Wieweet was de arm van Strasburg inderdaadop nadat hij in zijn laatste drie startstwaalf runs tegen kreeg. Er is ook geenduidelijk voorbeeld. Zo gooide AdamWainwright een volledig seizoen voor deCards na zijn operatie, terwijl KrisMedlen van de Atlanta Braves juist rustigwerd gebracht en ‘lights out’ was in detweede helft van het seizoen.

'Daar hadden wij moeten staan'

Als Bernadina spreekt over de Nationals,dan heeft hij het over een hechte familie.“Ik zie mijn teamgenoten niet als collega’s,maar als vrienden.” In de offseason heefthij nog regelmatig contact met Werth enkreeg hij laatst een grappig bericht vanMichael Morse. “Hij wilde even zijnnieuwe jacht laten zien. Het is aparteigenlijk. Tijdens het seizoen zie je elkaardag in, dag uit, maar nu het voorbij is misik die gasten.”The SharkBernadina is nu even op bezoek inNederland en er staat nog een vakantienaar Aruba in de planning. Hij heeft eenappartement in Scheveningen, al mag vanhem het stormachtige weer verdwijnen.Bernadina is geboren op Curacao, maarhij is vaker in Nederland. “Op Curacaozijn ze honkbalgek. De aandacht die ikdaar krijg is leuk, maar in Nederland kanik beter tot rust komen en mijn vriendenen familie bezoeken.” Hij heeft gelijk. Er isniemand die hem op straat herkent.Dat is in Washington wel anders.Iedereen kent hem sinds hij door hetleven gaat als ‘The Shark’ of ‘Sharkadina’.“Ik weet nog dat ik in één van mijn eerstewedstrijden een homerun sloeg en eendiving catch maakte. Na de wedstrijdkwam ik in contact met een fan die zei datik in het outfield als een haai naar de

ballen dook.” De bijnaam is een eigenleven gaan leiden en zo heeft Ber­nadina nu een eigen fanclub. Alsje goed kijkt zie je ze in het stadion zitten,uitgedost als haaien, en elke keer alsBernadina een bal vangt klappen ze beidehanden op elkaar, als een haai die eenprooi te pakken heeft.Bernadina moet lachen als hij hoort datop ESPN America zijn catch tegen de Hous­ton Astros, waar hij tegen de muur knalt, inelk reclameblok voorbij komt. De aandachtdie hij nu krijgt vindt hij leuk, maar het blijftwennen. “Zo kwam er eens een wildvreemdeman naar me toe in de mall die mij eenShark­shirt gaf en een sleutelhanger. Heelraar. Maar het kan nog veel extremer. Als jeziet hoeveel mensen wat van Bryce Harperwillen en hoe hij daar mee omgaat. Wow. Enhij is pas negentien jaar.”HalmanBernadina groeide op in Nederland.Terwijl de meeste kinderen op straatvoetbalden, gooide hij als klein jongetjeelke dag een bal tegen de muur. “Ikspeelde honkbal bij ADO en ik kon hetniet begrijpen dat we soms één keer in deweek trainden.” Bernadina gingvervolgens spelen voor Sparta in dehoofdklasse en werd geselecteerd voor hetNederlands team. Op zijn zeventiendetekende hij een contract bij de MontrealExpos, nu de Washington Nationals.

Bernadina zegt dat hijgraag voor Nederland wiluitkomen tijdens de WorldBaseball Classic in 2013 endat hij inmiddels al contactheeft gehad met managerHensley Meulens. “Ik hebze in 2009 twee keer deDomincaanse Republiekzien verslaan met sterrenals David Ortiz, RobinsonCano en Hanley Ramirez.En ik heb gehoord dat hetNederlands team vorig jaarwereldkampioen is geworden inPanama. Het lijkt me een mooieervaring.”

World Baseball Classic

Nu hij al vier seizoenen speelt op hethoogste niveau, vindt hij het belangrijkom iets terug te doen voor de jeugd. Zogeeft hij clinics in Amerika en sinds vorigjaar ook in Nederland, samen met Rickvan den Hurk. De Nederlandse pitcher indienst van de Pittsburgh Piratesorganiseert jaarlijks de European BigLeague Tour. “Het is leuk om de kindereniets over honkbal bij te brengen. En het istoch fantastisch dat vorig jaar een topperals Prince Fielder naar Nederland kwam.”Afgelopen weekeinde vond de EuropeanBig League Tour plaats in hetTopsportcentrum in Rotterdam. Het wasvoor Bernadina een vreemde gedachte datGreg Halman daar niet bij was. Het is nubijna een jaar geleden dat de talentvollehonkballer van de Seattle Marinerstragisch om het leven kwam. “Ik was erecht kapot van toen ik het nieuws hoorde.Ik heb nog met Greg samen gespeeld inNederland. Het heeft voor mij langgeduurd om het een plek te geven in mijnleven. Ik vind het nog altijd moeilijk.”Bernadina is dan ook van plan om defamilie van Halman in Nederland tebezoeken. “Midden in het seizoen ben jegefocust en is daar geen tijd voor. Ik denkdat het goed is om erover te praten.”Lichtere knuppelHoewel het seizoen voor de Nederlanderte vroeg eindigde, kijkt Bernadinapersoonlijk terug op een goede jaargang.Hij had in 129 wedstrijden een .291slaggemiddelde met vijf homeruns en 25binnengeslagen punten. Hij kende vooraleen sterke tweede helft van het seizoen. Inde maand juli sloeg hij 20 uit 54 (.370) enin augustus 14 uit 33 (.424). De verklaringdaarvoor is helder: een lichtere knuppel.“Ik zat in een slump en ik weet nog datMark DeRosa naar me toe kwam. Hijpakte mijn knuppel en schrok ervan hoezwaar die was. Hij adviseerde me eenlichtere knuppel te gebruiken ensindsdien voel ik meer controle. DeRosais een geweldige teamgenoot. Hij loopt alwat jaren mee in de Majors, maar als hijziet dat je hulp nodig hebt, dan staat hijdirect voor je klaar.”

“Mijn voorbeelden? AndruwJones en Ken Griffey Jr.”Bernadina herinnert zich nog deeerste ontmoeting met Jones.“Hij was bezig met zijn laatstejaar voor de Atlanta Braves en ikspeelde diezelfde dag eenwedstrijd in de Minors. Ik zaghem lopen in de tunnel en ik liepnaar hem toe om een praatje temaken. Hij gaf me wat tips enbenadrukte dat ik altijd gefocustmoest blijven en hard moestwerken. Een heel speciaalmoment.”Bernadina onderhoudt veelcontact met de Nederlanders inde league. Zo praat hij vaak metJair Jurrjens van de Braves enRick van den Hurk. “We lopenelkaar altijd een beetje uit tedagen. Het zou mooi zijn als wevolgend seizoen tegenoverelkaar zouden staan. Wie winter? Haha, laat hem maarkomen.”

Andruw Jones

Bernadina heeft nog drie jaar te gaan inWashington voordat hij free agent is. Hetis nu afwachten of de club zijn salaris gaatverhogen, maar zelf heeft hij daar eengoed gevoel over. Hij wil graag inWashington blijven, maar hij beseft ookdat als iedereen fit is, dat er voor hemgeen plaats is in het outfield. Zijn mancois dat hij allround is. Hij kan slaan, is snelen hij kan goed verdedigen. Een idealespeler voor een manager om te gebruikenals pinch­hitter of als defensievevervanger. Zo kwam hij dit seizoen vijftigkeer als pinch­hitter in actie.“Harper, Werth en Morse spelennormaal gesproken in het outfield. Hetzijn goede spelers met grote contracten,die zet je niet zomaar op de bank. Ik hebgeleerd om geduldig te blijven en kijk

naar afgelopen seizoen, waarin ik mededoor blessures bijna alle wedstrijden hebgespeeld. Maar het is duidelijk dat ikmeer wil spelen.”Bernadina straalt als hij over hetspelletje praat. “Ik voel me superfit. Ikkan eigen­lijk nog wel een seizoen spelen.”Onder zijn strakke shirt vertoont hijkanonnen van armen. Teamgenoot ChadTracy, die naast hem zit in de kleedkamer,omschreef de Nederlander dan ook alseen Griekse God.De Nationals zijn in 2013 gebrand oprevanche. “We hebben ervaring opgedaanin de playoffs en als Adam LaRocheterugkeert, dan zijn we nog beter. Als jeeenmaal aan October baseball hebtgeroken, dan wil je niets liever.” •

NEW YORK – In Nederland is het ondenkbaar maar hier in Amerikavindt niemand het vreemd dat sporters zich met politiek bemoeien. Oud­NBA­sterren Dave Bing en Kevin Johnson zijn burgemeester vanrespectievelijk Detroit en Sacramento. Zes oud­profsporters dienden ofdienen in het Amerikaanse Congres; twee waren lid van de Senaat.Dus was het niet gek dat na Barack Obama’s herverkiezing als presidentvan Amerika, vanuit de profsport een barrage aan politiek getinteTwitterberichten volgde.SB Nation verzamelde ze even:“Ohio and Fla [Florida],” schreef LeBron James nadat deze tweebeslissende staten voor Obama blauw kleurden. “My favorite states!”“I can’t wait to hear what Barack SAYS WEN [sic] HE GET [sic] ONTHAT STAGE CUZ [sic] IM [sic] GOIN [sic] CRAZY!!!!!” schreef DeJuanBlair in een lyriek die nog amper of Engels leek.Dan DeMarcus Cousins: “Yessir!” gevolgd door een link naar eengephotoshopt schilderij met Obama als de dode rapper Tupac Shakur.“My cab driver told me Romney won,” schreef de zelden van intelligentiebetichte Kris Humphries, ex­man van Kim Kardashian. “Can I trust this?”Kevin Durant: “4more! What a great night”En dan moest natuurlijk ook de verguisde megalomaan Jose Canseco, diede wereld alleen door een honkbalprisma kan zien, zijn zegje even doen:“I guess 4 more of obama.”“Hate politics and government. So stupid”“Bunch of clowns dancing in Obama campiagn [sic] like if [sic] they wonthe world series [sic]”“What is there to celebrate. United states [sic] is a mess and no clown isqualified to get us back on track. All candidates are a joke”“Bunch of bottom feeders living of [sic] tax payers [sic] money and withserious power trip issues.”Maar hoe de galante heer Canseco er ook over denkt – hetgeen weinmiddels vrij aardig weten – sport en politiek blijven in Amerika strakverwoven. Richard Nixon stuurde als president zijn favoriete plays naarde hoofdcoach van de Washington Redskins (die er zover we weten geengebruik van maakte). Presidenten die in hun jeugd niet goed kondensporten zijn er amper geweest. Dwight Eisenhower was aan West PointAcademy een gevreesd linebacker en vervolgens kortstondigsemiprofessioneel honkballer. Gerald Ford weigerde aanbiedingen uit deNFL en werd politicus. Jimmy Carter was op de middelbare school eenbasketballster. En, ehm, George W. Bush was op Yale cheerleader.Obama, fanatiek basketballer en golfer, publiceert jaarlijks zijn bracketvoor de NCAA Tournament en geeft tijdens half­time van de Super Bowleen interview vanuit het Witte Huis.Dat krijg je met een cultuur waarin de sport dominant is, dan wordt hetook door andere zaken vervuild.

Sport & Politiek

Het jaar van de pitcherZeven no­hitters in een seizoen, waarvandrie perfect games ­ een evenaring van hetrecordaantal no­hitters uit het seizoen1990. Dan mogen we spreken van eensuccesvol jaar voor de pitchers. Het begonallemaal met één van de meestonwaarschijnlijke perfect games ooit.Philip Humber, die aan het eind van hetseizoen niet eens meer deel uitmaakte vande startrotatie van de Chicago White Sox,stond tegen de Seattle Mariners op 21april geen enkele honkloper toe. Later inhet seizoen zouden gerenommeerdewerpers als Matt Cain (inclusief 14strikeouts) en Félix Hernández ook nogperfect games gooien. De perfecto vanHernández was de derde no­hitter van hetseizoen in Safeco Field. Het stadion vande Mariners was eerder al de plek waarHumber zijn perfect game gooide entussendoor gooiden zes pitchers van deM’s (Kevin Millwood, Charlie Furbush,Stephen Pryor, Lucas Luetge, BrandonLeague en Tom Wilhelmsen) nog eengecombineerde no­hitter.Van de overige no­hitters was die vanJohan Santana de meest speciale. Santanais al jaren een gerenommeerde naam inde MLB. Hij was één van de beste pitcherstotdat blessureproblemen de laatsteseizoenen roet in het eten gooiden. Ditjaar keerde hij bij vlagen terug op zijnoude niveau. Op 1 juni zagen wij hem inde wedstrijd tegen de Cardinals weer opzijn best. Hij domineerde de sterkeslagploeg en gaf hen geen kans eenhonkslag te slaan. Hoewel.. we kennenallemaal nog de replay van de klap vanBeltran, die eigenlijk op de lijn landde,maar door de scheidsrechter als foutbalwerd gezien. Ook Beltran werd later uit­geschakeld en Santana gooide de eersteno­hitter uit de historie van de New YorkMets. Hun fans hebben er een tijdje opmoeten wachten, want de franchisebestond dit seizoen precies vijftig jaar.Cinderella storiesElk seizoen zien we een aantal teamsboven verwachting presteren. Overhet algemeen zie je dit soort teams zorond de trade deadline afzwakken.

Teams lopen tegen een soort mentaalbreekpunt aan en houden het niet vol omhet gehele seizoen boven hun kunnen tespelen. De Pirates van 2011 waren hiervaneen duidelijk voorbeeld. Zij leken langetijd op weg naar het eerste winningseason in ruim vijftien jaar. Een zurenederlaag in extra innings laat in juli wastoen het breekpunt. Hierna volgdenmeerdere losing streaks elkaar op eneindigden de Bucs toch weer met eenwinstpercentage onder de .500.Ook dit jaar leken de Pirates op wegnaar een stunt. In de winter werdenwerpers A.J. Burnett en Erik Bedard aande rotatie toegevoegd. Vooral Burnett ende al aanwezige James McDonald kendeneen ijzersterke seizoensstart. Samen metcenter fielder Andrew McCutchenzorgden zij ervoor dat de Piratesmaandenlang aan de top van de NLCentral meespeelden. McCutchen waszelfs even de grote favoriet voor de NLMVP Award. Hij moest het aanvallendechter bijna in zijn eentje doen en toenzijn productie iets minder werd, zakten dePirates opnieuw weg. Twintig losingseasons op rij. Het valt te hopen dat dedraft picks uit de afgelopen jaren snelnaar boven komen om de Bucs aan eenpositief seizoen te helpen.In Baltimore en Oakland ging het een stukbeter. Beide teams stonden in de meestepower rankings onderaan in de AmericanLeague. De Orioles, onder leiding vanmanager Buck Showalter, draaiden vanafdag 1 mee in de top van de sterke ALEastern Division. Een echteteamprestatie, want hoewel de Oriolesover de nodige aanstormende talentenbeschikken, is geen van hen op ditmoment al een superster. In de laatsteweken van het seizoen zaagden zij aan destoelpoten van de Yankees, maar dietrokken uiteindelijk aan het langste eindin de divisie. De O’s pakten zeeronverwacht de Wild Card en hielden deTampa Bay Rays en de Los AngelesAngels achter zich.Tegen wie zij het op moesten nemen inde nieuwe Wild Card Game werd pas opde allerlaatste dag van het seizoen bepaald.De Oakland Athletics, die vooraf niemand

niemand in playoffvoorspellingen had opge­nomen, speelden zich via een sterke tweedehelft van het seizoen in het naseizoen. In delaatste wedstrijd verstootten zij in eenonder­ling duel de Texas Rangers van deeerste plaats in de divisie. De Rangers, hetteam dat twee jaar achter elkaar de WorldSeries haalde en het gehele seizoen redelijkonbedreigd beslag had gelegd op die eersteplaats. GM Billy Beane verdient veel kredietvoor het bijeenbrengen van zoveel relatiefonbekende spelers, die uiteindelijk als teamheel ver zouden komen. Geheel volgens deMoneyball­filosofie, waardoor hij nuwereldbekend is geworden.Zowel de A’s als de O’s (nadat zij in deWild Card Game de Rangers verslagenhadden) strandden uiteindelijk in deDivision Series, maar mogen trotsterugkijken op een geweldig seizoen.TeleurstellingenDe Los Angeles Angels bleken de grootsteteleurstelling. In de winter werden de besteslagman en de beste werper van de freeagent­markt toegevoegd aan een team dat alde nodige sterren herbergde. Albert Pujolstekende een tienjarig contract ter waardevan 254 miljoen dollar en moest het nieuwegezicht worden van de Angels. In de eerstemaand van het seizoen leek hij echter denodige aanpassingsproblemen te hebben inde American League. Na een maand sloeg hijnamelijk .217 met slechts vierbinnengeslagen punten. Pas op 6 mei sloegde Dominicaan zijn eerste home run.Werper C. J. Wilson kende zijn minsteseizoen als starter tot dusver.Ondanks alles bleven de Angels tot aanaugustus redelijk in de buurt van de Rangersen hielden zij zich krampachtig vast aan detweede plek in de divisie. Toen kwamenechter opeens de Athletics voorbij en was hetover met de playoffhoop van LA. Zijversterkten zich om zo de Rangers in dedivisie voorbij te gaan, maar terwijl zij juistachter de Rangers bleven, zagen zij ook nogOakland langszij komen. Zeer teleurstellendvoor een team dat erg veel geld investeerde.Pujols zou overigens op .285 eindigen met 30home runs en 100+ RBIs. Het is de twaalfdekeer op rij dat hij dertig home runs in eenseizoen slaat. Alleen Alex Rodriguez en Barry

Er speelden dit jaar een recordaantal Nederlanders ophet hoogste niveau in het Amerikaanse honkbal. Wij kijkennaar hun prestaties en geven een rapportcijfer.KENLEY JANSEN De beste Nederlander in de Big Leagues.Als closer van de Dodgers pakte hij 25 saves en eindigde hijmet een 5­3 record en een ERA van 2.35. Hij gooidebovendien 99 strikeouts in 65 innings. Het is te hopen dathij de rest van zijn leven geen hinder meer ondervindt vanzijn hartproblemen, dan zou hij uit kunnen groeien tot éénvan de beste closers in de MLB – 8+ANDRUW JONES Begon zeer behoorlijk als DH van deYankees, maar zijn prestaties na de All­Star Break warenzo belabberd dat hij niet eens op het playoffroster van deYankees stond. Hij eindigde met .197, veertien home runsen 34 RBI – 5ROGER BERNADINA Als vierde outfielder van deNationals beleefde Bernadina zijn beste seizoen tot nu toe.‘The Shark’ sloeg .291 met vijf home runs, 25 RBIs envijftien gestolen honken en combineerde dat metuitstekende defense. – 7­ANDRELTON SIMMONS De korte stop brak in juni doorbij de Braves en werd meteen verkozen tot defensive playerof the month door ESPN. Bovendien deed hij het aan slagook boven verwachting goed. Een blessure gooide roet inhet eten voor zijn kansen op de Rookie of the Year Award,maar Simmons kwam terug en eindigde met .289, 3 homeruns en 19 RBIs. – 7+PEDRO STROP De reliever was een belangrijke pion in debullpen van de Orioles met een record van 5­2 en driesaves. Dankzij een iets mindere periode aan het eind vanhet seizoen, waarschijnlijk te wijten aan vermoeidheid,steeg zijn ERA iets naar 2.44. Al met al een heel goedseizoen voor de reliever – 8JAIR JURRJENS Jurrjens kende van alle Nederlandersverre­weg het minste seizoen. Vorig jaar nog All­Star, ditjaar teruggestuurd naar Triple­A. Hij werkte zich terug engooide een goede wedstrijd in Fenway Park, maar uiteinde­lijk kwam hij niet verder dan 3­4 met een ERA van 6.89. Hijmoet vrezen voor zijn contract bij de Braves en zou de WBCaan kunnen grijpen om te bewijzen wat hij nog kan. – 3Van Profar, Didi Gregorius en Rick van den Hurk hebbenwe dit seizoen te weinig gezien om een oordeel te geven.Wel is duidelijk dat de eerste twee grote talenten zijn, waarwe hopelijk volgend seizoen meer van gaan zien.

Bonds deden het met dertien seizoenen op rijvaker.Een ander lelijk eendje: de Marlins. Zijverhuisden naar een nieuw stadion enwerden omgedoopt tot de Miami Marlins.Ozzie Guillen werd aangetrokken als nieuwemanager. José Reyes kwam als nieuwe kortestop, Mark Buehrle versterkte de rotation enHeath Bell was de nieuwe topcloser. ‘Eenteam dat mee gaat doen in de strijd om dedivision title’, zo luidde de voorspelling. Zoanders verliep het seizoen. Heath Bell zaktevolledig door het ijs en er werden, toenduidelijk werd dat het seizoen slecht zouaflopen, belangrijke spelers (Omar Infante,Hanley Ramirez, Randy Choate, AnibalSanchez) verhandeld. Manager OzzieGuillen werd na het seizoen ontslagen. Hetteam eindigde met een record van 69­93 alslaatste in de NL East.Op precies dezelfde plaats en methetzelfde record eindigden de Boston RedSox in de AL East. Dit bleken niet de enigeparallellen tussen Boston en Miami: beideteams ontsloegen na één seizoen hunmanager en stuurden een belangrijk deelvan hun selectie via trades naar een anderteam. De franchise die daar het meest vanprofiteerde was de Los Angeles Dodgers.De Dodgers trokken bij deze teams HanleyRamirez, Randy Choate, Adrian Gonzalez,Carl Crawford, Josh Beckett en Nick Puntoweg. Bovendien haalden zij nog eens ShaneVictorino en Brandon League binnen viatrades. Met deze spelers moesten de Giantsachterhaald worden, maar we wetenallemaal hoe dat is afgelopen.De grootste teleurstelling vormde hetgrote aantal dopinggevallen dat de sportblijft teisteren. Op MLB niveau werden vijfspelers gepakt, waarvan Melky Cabrera,die op weg was naar de NL batting title, degrootste naam is. In de Minors werdenechter nog eens 92 (!) spelers gepakt envoor minimaal 50 wedstrijden uitgesloten.LichtpuntjesLaten we het seizoen positief afsluiten. Zobehaalde Miguel Cabrera de Triple Crown(zie kader), en braken enkele grotetalenten door. Dit biedt perspectief voorde toekomst. Mike Trout is sinds zijn

debuut eigenlijk een instant super­star. Dankzij Trout bleven deAngels vroeg in het seizoen inde race. Hij verblijdde hetpubliek met schitterendevangballen, spetterendehonkslagen en diepehome runs.Het prototype van eenfive­tool player, dat isTrout ­ sterk, snel, slaatgoed, is defensief geweldigen heeft ook nog eens eensterke arm. Als je naar zijnstatistieken kijkt, is hijmisschien wel de besterookie aller tijden. Deoutfielder sloeg .326 met 30 homeruns, 83 RBI en voerde de AmericanLeague aan in runs scored (129) en

gestolen honken (49). Deze combinatievan statistieken is nog nooit door iemandbehaald, laat staan door een rookie. Troutis daarom niet alleen kandidaat voor deRookie of the Year Award, maar ook de ALMVP Award.Andere toptalenten die dit seizoensuccesvol doorbraken: Bryce Harper(Nationals), Manny Machado (Orioles),Yu Darvish (Rangers), Todd Frazier(Reds), Yoenis Céspedes (Athletics), WilinRosario (Rockies), Will Middlebrooks(Red Sox), Chris Sale (White Sox) enJurickson Profar (Rangers). Met dezetalenten zijn we vast verzekerd van jarenkijkplezier. Het is nu aan de GeneralManagers van de teams om ervoor tezorgen dat hun team zo sterk mogelijkvoor de dag komt. Hoe dat ze vergaat, leesje uiteraard op SportAmerika.nl! •

Mark McGwire mag zich denieuwe hitting coach noemenvan de Los Angeles Dodgers •De Colorado Rockiespresenteerden Walt Weissals de nieuwe manager. Devoormalig American LeagueRookie of the Year speeldetussen 1994 en 1997 korte stopvoor de Rockies • YasmaniGrandal kon niet van deverboden snoeppot afblijven.De 24­jarige catcher van de SanDiego Padres testte positief opde drug testosteron en mist in2013 de eerste vijftigwedstrijden van het seizoen •Yu Darvish zal niet in actiekomen voor Japan tijdensde World Baseball Classic •Lucas Duda van de New YorkMets heeft zijn pols gebroken.Het valt nog niet mee om meu­belen te verhuizen • MaicerIzturis verruilt de Los AngelesAngels voor de Blue Jays.

Een verrassing is het niet,maar: David Ortiz blijft deBoston Red Sox trouw entekende een contract voortwee seizoenen. In dezeperiode gaat de slugger 26miljoen dollarverdienen.“Meteen na hetseizoen hebbenwe ons eenaantal doelengesteldvoordezewinteren de belangrijkstedaarvan was hetverlengen van hetcontract vanDavid,” aldus

general manager van de RedSox, Ben Cherington. “Dit iseen belangrijke stap voor ons,want David heeft de afgelopentien jaar bewezen dat hij eenfantastische speler is voor deRed Sox. Daarnaast is hij ookbuiten het veld een geweldigeleider.”In de tien jaar dat Big Papinu voor de Red Sox uitkomt,heeft hij inderdaad laten ziendat hij van grote waarde isvoor zijn team. Zo is hij sinds2003 de enige speler in deAmerican League metdriehonderd home runs,duizend RBI’s en een sluggingpercentage van .550. Metuitzondering van een dip in2009 liet hij constant goedecijfers zien. Met zijn bijna 37jaar is Ortiz nog steeds éénvan de gevaarlijksteslagmensen in de BoSox­lineup.Ortiz: “Ik ben hetmanagement van de club ergdankbaar dat ze me snelkenbaar hebben gemaakt datze met me door wilden. Zehebben me meteen op dehoogte gebracht van hunplannen waardoor ik metzelfvertrouwen hetoffseason inging, wetendedat ik gewoon bij de RedSox zou blijven.”Cherington isduidelijk over detoekomst van Ortiz:“Als het aan ons ligt,gaat David als Red Sox­speler met pensioen. Enhopelijk duurt dat nog heellang. Op dit moment zijn weerg blij dat hij volgend jaarweer gewoon zijn plekinneemt in het midden vanonze lineup.”

Na drie matige seizoenengaan de New York Mets enJason Bay uit elkaar. Beidepartijen kwamen tot eenovereenkomst om het contractper direct te beëindigen, terwijlBay nog één seizoen had inNew York. De 34­jarigeoutfielder is nu een free agenten krijgt nog 21 miljoen eurovan de Mets die ze gespreidterug mogen betalen.Voor het seizoen 2010 tekendeBay een vierjarig contract terwaarde van 66 miljoen dollar.De drievoudig All­Star sloeg indrie seizoenen vol met bles­sureleed .234 met 26 homeruns en 124 binnengeslagenpunten. Afgelopen seizoensloeg hij slechts .165 met achthome runs en twintig binnen­geslagen punten.

Bay voegt zich daarmee bijeen lijst grote namen diemoesten vertrekken bij deMets om de begroting op ordete krijgen: Carlos Beltran,José Reyes en FranciscoRodriguez. •

Weekly RoundUp

Big Papiblijft in Boston

NY Mets kopenJason Bay af

HockeytownWelkom in Hockeytown, USA,bevolking: ongeveer 700.000 zielen.Thuis van de Detroit Red Wings, harten ziel van sportstad Detroit. Voor alhet recente succes van de DetroitTigers, de hype rond de jonge,talentvolle Lions en de hoop op eenmogelijke wederopstanding van dePistons, blijft Detroit vooral vooralAmerika’s enige echtehockeybolwerk. Elf Stanley Cups inde prijzenkast, gewonnen in vijfverschillende decennia, een reputatievan ‘excellence’ die teruggaat tot deGrote Depressie van de vroege jaren‘30 en de door helemaal niemandbetwiste status van meest succesvolleNHL­franchise ten zuiden van deCanadese grens.Als een van de ‘Original Six’, deeerste zes NHL­teams, wonnen deRed Wings in hun inmiddels 86­jarige bestaan alles wat er te winnenviel. Zij deden dat vaak op uiterstovertuigende wijze. Legendarischespelers als Gordie Howe, TedLindsay, Sid Abel, Steve Yzerman enNicklas Lidström passeerdengedurende een halve eeuw de revuein Detroit, betoverden fans en warenverantwoordelijk voor acht vanDetroit’s elf Stanley Cups. Howe,Lindsay en Abel vormden samen, inde door de Red Wings gedomineerdejaren ‘50, de veelgeprezen‘Production Line’, één van de bestelijnen in de historie van de NHL.De dominantie van de ‘GordieHowe Wings’ zou uiteindelijk tothalverwege de jaren ´60 duren,maar uiteindelijk, ondanks elfStanley Cup­deelnames innegentien seizoenen, ‘slechts’ vierkeer de grote prijs opleveren. Na hetpensioen van Howe duurde het

bijna dertig jaar voordat de RedWings weer de zoete smaak vandominantie konden proeven.Yzerman, Lidström en generalmanager Ken Holland overzagen enoverzien een actieve playoff­streakvan 21 deelnames op rij sinds 1991,de langste reeks in welkeAmerikaanse sport ook. Bij zoveeldeelnames is het winnen van degrote prijs bijna een mathematischezekerheid, maar dat maakt de viergewonnen Stanley Cups tussen 1997en 2008 niet minderindrukwekkend.‘City of Champions’Het voortdurende succes van de RedWings doorstaat de vergelijking metde hoogtijdagen van Hockeytown nade Tweede Wereldoorlog en doet deDetroiters met enig historisch besefwellicht ook herinneren aan het ‘Cityof Champions’­tijdperk van de jaren‘30. De tot dan akelig legegemeentelijke prijzenkast werddestijds binnen vijf jaar gevuld mettwee Stanley Cups, twee World Seriesvan de Tigers, één pre­Super BowlNFL­kampioenschap van de Lions,olympische gouden medailles op de100­ en 200 meter sprint van Eddie‘The Midnight Express’ Tolan en eenwereldtitel boksen van deonvergetelijke zwaargewicht JoeLouis.Niemand in Detroit verwart dealweer vier jaar oude hegemonievan de Red Wings voor eenherhaling van het ‘City ofChampions’ tijdperk, zeker nietomdat de jonge Lions en Pistonsmijlenver verwijderd zijn van welkkampioenschap dan ook. Dankzij derecente opkomst van de DetroitTigers is er in elk geval weer zichtop sportief succes buiten de ijshal.

GORDIE HOWE Mr.Hockey is één van degrootste hockeyspelers allertijden en speelde vanaf 1946tot diep in de jaren ‘70 in deNHL, waarvan 25 seizoenenvoor de Detroit Red Wings,waarmee hij vier StanleyCups won. De tweehandigeRight Winger werd beloondmet zes Art Ross (MVP)Trophies en evenzoveel HartMemorial Trophies alstopscorer van de NHL. Eenbijna vier meter hoogstandbeeld van de 23­voudig(!) All­Star en eersteontvanger van de NHLLifetime AchievementAward (in 2008) siert de JoeLouis Arena in Detroit, alsultiem eerbetoon voor demeest legendarische RedWing in de geschiedenis.STEVE YZERMAN ‘RedWing for life’ en aanvoerdervan 1986 tot en met 2006.Yzerman is misschien welde meest populaire atleet inde historie van sportstadDetroit. ‘The Captain’ leiddezijn Red Wings naar drieStanley Cups, werd tien keertot All­Star verkozen enwerd in 2009 opgenomen inde Hockey Hall of Fame. Nazijn actieve carrière werdYzerman direct Vice­President van de Red Wingsen, voor de OlympischeWinterspelen in Vancouver,Executive Director van deCanadese nationale ploeg.In die rollen won Yzermanzijn vierde Stanley Cup eneerste Olympische goud.

World SeriesDe Tigers bereikten vorige maand de World Series na de tweededivisietitel op rij en mochten heel even dromen van het vijfde kampioen­schap in de historie van de franchise (na 1935, 1945, 1968 en 1984),om vervolgens snel en kansloos te worden weggepoetst door de SanFrancisco Giants. Tegen de verwachtingen in, omdat Detroit ondermeer beschikt over Justin Verlander (de beste pitcher in de MLB),Miguel Cabrera en Prince Fielder en in de American LeagueChampionship Series nog de Yankees hadden weggevaagd met 4­0.Tegen de Giants ondergingen de Tigers dat lot zelf, waardoor Detroit alsinds de World Series­zege van de ‘Bless You Boys’ Tigers in 1984 wachtop een nieuw kampioenschap.Ondanks dat de Tigers overlopen van kwaliteit is een spoedigeterugkeer in de World Series allesbehalve gegarandeerd. De vorige keerdat de Tigers zo dichtbij kwamen (in 2006), werd ook verloren van deunderdog (St. Louis Cardinals). Vervolgens duurde het vier jaar voordatDetroit terugkeerde in de playoffs. Maar dat Detroit’s oudste sportkindweer serieus meedoet voor de prijzen in de America League is eigenlijkal heel wat voor de locals.Het is immers nog geen tien jaar geleden dat de Tigers een ‘record infutility’ zette door 119 wedstrijden te verliezen in één seizoen endaarmee de beschamende titel van op­twee­na slechtste MLB­team aller tijden binnen te slepen. Dat Detroit drie jaar lateralweer in de World Series stond mag dan ook een kleinwonder heten, tot stand gebracht door een inmiddelsbeproefd Tigers­recept van de hand van generalmanager Dave Dombrowski: het aantrekken van‘star free agents’, op het conto van de goed gevuldeportemonnee van eigenaar enDetroit prominent Mike Ilitch.

TY COBB Misschien niet de meestpopulaire maar zonder twijfel welde beste Detroit Tiger aller tijden,Cobb was een vooroorlogseoutfielder wiens grootsheid alsspeler ruim driekwart eeuwbestrijkt. Dat komt mede doordatCobb in 1936 als eerste toetrad totde Baseball Hall of Fame entijdens zijn carrière van 1905 tot1928 90 records vestigde, waarvaner twee tot op de dag van vandaagstaan: het hoogste career battingaverage (.366) en de meeste careerbatting titles (11). Cobb wasbovenal een speler die eenonuitwisbare indruk achterliet oppubliek en tegenstanders: "Degrootsheid van Ty Cobb was ietsdat gezien moest worden, en hemzien betekende hem onthoudenvoor altijd."AL KALINE Al Kaline gaf vrijwelzijn hele leven aan de DetroitTigers en is de enige echte ‘Mr.Tiger’. Kaline was vanaf 1953 toten met 1974 rechtsvelder,fungeerde vervolgens bijna dertigjaar als lokale tv­commentator entrad in 2003 toe tot de front office,in de rol van Special Assistant vooreigenaar Dave Dombrowski.Kaline is achttienvoudig All­Star,won tien Gold Gloves en schonkzijn geliefde Tigers in 1968 deWorld Series.

De schande van 0­16Tegenover Comerica Park van deTigers, aan de andere kant van BrushStreet in Downtown, duurt de rebuildvan die andere Motown­franchise voort.De Lions, al een halve eeuw titelloos(sinds 1957), beklimmen sinds 2008 delange ladder terug naar respectability.In dat jaar ondergingen de Lions alseerste NFL­team in de historie deultieme vernedering van een seizoenzonder zege. Het 0­16 brandmerktekent de Lions­franchise waarschijnlijkvoor het leven en versterkt het beeld alszwakste sportbroeder uit Detroit.Want ja, al wonnen deLions vier NFL­titels enwaren ze in de jaren‘90 vaste playoffklan­ten, ze zijn ook éénvan slechts vier NFLteams die nooit in deSuper Bowl stonden eneen 1­10 playoff record hebben in hetSuper Bowl­tijdperk.De peilloze malaise vande afgelopen jaren was ablessing in disguise omdathet de Lions hoge draft picks opleverde.Daardoor vormt het explosieveQB/WR­duo Matthew Stafford enCalvin ‘Megatron’ Johnson en de tweemonsterlijke defensive tacklesNdamukong Suh en Nick Fairley nu hetfundament waarop de Lions’ laddernaar boven steunt. De jongeLions bereikten vorig seizoenvoor het eerst in twaalf jaarde playoffs en werden zelfsgenoemd als aanstormendSuper Bowl­kandidaat. Ofhet zover komt is zeer de vraag. Hetenorme salaris van onder meer John­son, het type speler die je live moethebben gezien om hem wer­kelijk te waarderen, weegtzwaar op de begroting inDetroit en beperkt de moge­lijkheden voor de brood­nodige verdere versterkingvan een team met de nodigezwakheden. De kans is groot datde droogte nog wel even aanhoudtin Detroit.

BARRY SANDERS De besterunning back aller tijden?Het is een interessantediscussie, voor een ander(e)plek en moment dan, wantSanders is onbetwist zowelde allergrootste als demeest geliefde Detroit Lionin de historie. Sanders wonnooit een Super Bowl metzijn Lions maar bleefde stad zijn gehelecarrière trouw enbetoverde en pas­sant een hele natiemet zijn karakteren zijn spel. HeismanTrophy, NFL OffensiveRookie of the Year, tienPro Bowls, vier rushingtitles, twee keer Offen­sive Player of the Year ennatuurlijk de LeagueMVP in 1997 ­ een uniekeoogst voor Detroit’srunning back voor deeeuwigheid.JOE SCHMIDT Van zevenderonde draft pick naar ProFootball Hall of Fameinductee, het overkwam JoeSchmidt in zijn dertien­jarige loopbaan alslinebacker voor de DetroitLions. Schmidt was eenklassieke, ietwat under­sized, spijkerhardelinebacker who could putthe fear of God into aman en speelde eenvoorname rol in delaatste twee kampioen­schappen van de DetroitLions (1953, 1957), nogin het pre­Super Bowltijdperk. Na zijn actievecarrière was Schmidtvan 1967 tot 1972 headcoach van zijn Lions,zonder al te veelsucces.

De Bad Boy PistonsDat het lange wachten op een kampioenschap directvergeten is als de grote prijs eindelijk daar is, beweesde enige Detroit franchise die zijn wedstrijden buitende stad afwerkt. De Pistons betrokken hun ‘Palace ofAuburn Hills’ in 1988 en wonnen prompt hunallereerste NBA­titel, na meer dan dertig jaar tehebben aangemodderd in de marge. De mannen diede Larry O’Brien Trophy voor het eerst naar TheMotor City brachten, vormden de onvergetelijke ‘BadBoy Pistons’ onder leiding van Hall of Fame pointguard Isiah Thomas. Chuck Daly’s Pistons verover­den in de jaren tachtig hun eigen plek in NBA­folk­lore dankzij een buitengewoon agressieve speelstijl,die vertrouwde op een ijzersterke defensie onderaanvoering van de nietsontziende center Bill Laim­beer (grote foto), reboundmonster Dennis Rodmanen de brille van het Thomas­Joe Dumars backcourt.Algemeen beschouwd als één van de beste NBAteams ooit, waren de Motor City Bad Boysuiteindelijk slechts twee jaar het dominante team inde NBA, voordat Michael Jordan’s Chicago Bullsonherroepelijk de scepter overnamen, na eenbittere strijd tussen beide ploegen in de EasternConference Finals van 1991. Detroit zag zijn geliefdeteam direct van het hoogste NBA­podiumverdwijnen, om er pas terug te keren in het nieuwemillennium. Het kampioenschap in 2004 van demet bijna chirurgische precisie samengesteldePistons (Chauncey Billups, Ben Wallace, TayshaunPrince, Rip Hamilton, Rasheed Wallace) wasmisschien wel de ultieme triomf van ‘teambasketball’. Passend in een stad waar hard werkende grootste deugd van allemaal is. •

ISIAH THOMAS Basketballkind van delegendarische Indiana University­coach Bob Knight, leider van de ‘BadBoy Pistons’ en beul van de New YorkKnicks; Isiah Thomas is een man vanvele gezichten en controverse. Maar inDetroit is Thomas een held en wordthij geëerd als de grootste Piston in dehistorie en de man die de stad zijneerste twee NBA­kampioenschappenschonk. Thomas’ status als één van debeste point guards aller tijden, zijnindrukwekkende carrièrestatistieken(19.2 ppg, 9.3 apg) en de imposantereeks awards en hoogtepunten (FinalsMVP, twaalfvoudig All­Star, drie All­NBA First en twee Second Teams)ondersteunen dat sentimentovertuigend.DAVE BING Van 1966 tot 1975 wasDave Bing de explosieve, super­atletische shooting guard en sterspelervan de Detroit Pistons die zijn tijd vervooruit was en scoorde met zijn ogendicht. Bing, eigenlijk meer eenmakkelijk scorende spelverdelerdan een typische shooting guard,bracht zijn Pistons nergensmaar behaalde vele per­soonlijke titels: NBARookie of the Year,zeven keer NBA All­Star, twee All­NBAFirst Teams enéén SecondTeam. Bing’sbijdrage aanSportstadDetroit bleefniet beperkttot het basket­balveld: sinds2009 is hijburgemeestervan Motown!

De 2012 NFL Draft was opmerkelijk.Een heel seizoen deden de IndianapolisColts hun best om de eerste keuze in dedraft te krijgen door flink te 'sucken forLuck'. Echter was het de tweede overallpick Robert Griffin III die de meestemedia­aandacht kreeg.Daar veranderde aan het beginvan dit seizoen niets aan. RGIIIliet meteen zien wat hij kan dooreen geweldige wedstrijd tegen de,nu blijkt, zeer zwakke NewOrleans Saints neer te zetten.Griffin haalde al de headlines en men begonzich in Indianapolis af te vragen waarom zijniet voor de commercieel interessantere enmisschien zelfs betere RGIII hadden gekozen.Negen wedstrijden in het seizoen zijn devraagtekens die bij Andrew Luck stondenhelemaal verdwenen. De voormalige Stan­ford QB leidde zijn team vorige week naareen 6­3 record, terwijl de WashingtonRedskins zich met 3­6 al zo goed als zekerkunnen richten op volgend seizoen.Luck is 'something special'. In week negenliet hij tegen de Miami Dolphins zien waarhij toe in staat is. Hij passte voor 433yards, een rookie­record. Vorige weektegen de Jacksonville Jaguars deed Luckhet juist met zijn benen met twee rushingtouchdowns.Eén ding is zeker: Luck is the real deal enwas zijn plek in de draft helemaal waard.Hij heeft een accurate arm en is snel enbehendig genoeg om ook rennend in deendzone te komen. Hij is misschien niet zoflashy als RGIII, maar bij Luck hoef je nietelke play bang te zijn dat hij zijn benenbreekt. Geluckig maar voor de Colts.

Het is vaak een vermoeiende bezigheid:nieuwbakken (American) sport­liefheb­bers steeds maar weer op het hart druk­ken dat prestaties in de voorbereidinggeen enkele garantie bieden voor detoekomst ­ behalve voor Mike Brown dan.In de NFL doen ze er nog 'n schepjebovenop. Daar zeggen zelfs de presaties inde eerste seizoenshelft geen bal over wieer uiteindelijk met de Lombardi Trofeevandoor gaat. Zolang je half decembermathematisch nog een kans hebt, ben jenog volop in de running. Sterker nog: jebent de uitgesproken titelfavoriet.Sla de meest recente statistieken er maarop na. De Green Bay Packers haalden tweejaar geleden met hangen en wurgen hetnaseizoen. Er was zelfs een do or die tegende Bears voor nodig om mee te mogendoen aan het competitietoetje. Het gevolgis bekend. Fudge ging vanaf dat moment,on the road nog wel, all the way.De 2011 New York Giants verging hetprecies eender. Veel gepruts en gestuntelgedurende het seizoen, een alles of niks­wedstrijd tegen de Dallas Cowboys, enmet hakken over de sloot en een 9­7record de play­offs in. De restis geschiedenis: het wasuiteindelijk Eli Manning die opde platte kar door DisneyWorld mocht toeren.Moraal van dit verhaal: dievroege favorietenrol van deChicago Bears zinde me maar niks. Veelte vol, die bandwagon van ons. Vandaardat die nederlaag van zondag eigenlijkbest gelegen kwam. Maar volgende weekmaar wel even gewoon winnen bij deNiners, natuurlijk. Met of zonder Cutler.

Favorietenrol Geluckig