HOOFDREDACTIENeal Petersen

EINDREDACTIEGeert Jan DarwinkelKasper Dijk

REDACTIELennart BeishuizenBert Jan BrandsGeert Jan DarwinkelVincent Van GenechtenPaul KlompIngmar MeijerMarco PostJoep SmeetsJurian UbachsRichard van WelieFrank WielaardJules ZaneJan Willem Zeldenrust

COLUMNISTENJeroen ElshoffMatthijs MeeuwsenLeander Schaerlaeckens

FOTOGRAFIEGetty Images

PRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGN

DarChicago Ltd.MET DANK AAN

Issuu Digital PublishingScribus DesktopPublishing

SportAmerika TheMagazine is een uitgave van

Petersen Media. Niets uitdeze uitgave mag op welke

wijze dan ook wordengekopieerd zonder

uitdrukkelijke toestemmingvan de uitgever. © PetersenMedia 2012 ­ Alle rechten

voorbehouden.

Met de start van de play­offs in de NBA, de NFL draft en de halvefinales in de NHL Conferences is het genieten geblazen voor de#SportAm­liefhebber. De laatste week stond voor mijzelf in hetteken van zoveel mogelijk kijken. Doordat de televisiebazen in hetland van de onbegrensde mogelijkheden goed rekening houden metalle sportbonden, zijn de wedstrijden van deverschillende sporten prima te volgen. Heel af entoe echter, ben je overgele­verd aan je eigencreativiteit om alles te kunnen volgen.Zodoende kon het zo zijn dat ik afgelopen week opESPN America de MLB­game New York Yankees ­Texas Rangers keek, op mijn laptop de stream vanGame 6 van New York Rangers ­ Ottawa Senators(NHL) had lopen en nog eens via de NBA LeaguePass de laatste thuiswed­strijd van de New JerseyNets tegen de Philadelphia 76ers probeerde meete pikken. Een ideale avond/nacht in mijn opinie.Natuurlijk, ik heb niet alle drie de wedstrijden helemaal gezien,maar schakelde steeds naar de wedstrijd die het meest om mijnaandacht schreeuwde. Ben ik met dit gedrag bijzonder? Nee, datdenk ik absoluut niet.In een interview dat ik afgelopen week afnam met Kees Jansma, dewelbekende persvoorlichter van het Nederlands Elftal en presenta­tor van Eredivisie Live, vertelde hij mij dat voor hem iedere dagidentiek begint. “Als ik wakker word, zet ik gelijk de televisie aan enklik naar Teletekst. Daar bekijk ik dan achtereenvolgens de pagina’s617, 633 en 860. Zodoende krijg ik gelijk alle uitslagen vanuit deNBA, MLB en NHL te zien en kan voor mij de dag beginnen.”Nadat ik hem mijn levensstijl uitlegde zuchtte Jansma diep. “Het isdat ik daar niet de tijd en leeftijd voor heb, maar anders had ik ookzeker meer gekeken. Je kan blijven kijken naar die sporten,” aldusde sportverslaafde tv­presentator. In het volgende nummer kun jehet uitgebreide interview met Jansma teruglezen.Maar eerst verschijnt dit jubileumnummer (want het is nummertien) op jullie beeldscherm. Hierin komen zoals gebruikelijk MLB,NBA, NHL en NFL uitgebreid aan bod, nemen we je mee naarSportstad Miami en lees je persoonlijke columns van Jeroen Elshoffen Leander Schaerlaeckens. Als ultieme smackdown bieden we eenenthousiaste impressie van het WWE Revenge Tour Event inAntwerpen aan.Geniet van deze fantastische #SportAm­tijd,

Voormalig spelverdeler SteveFrancis focust zich nu op eencarrière als rapper • KevinDurant mag zichzelf detopscorer van het seizoennoemen. Het verschil metKobe Bryant? 0,17 punten •De Charlotte Bobcats zijn hetslechtste team aller tijden. Inhuize Jordan brand nu al eenkaars in de hoop op de komstvan Anthony ‘Unibrow’ Davis.

De elleboogstoot op het hoofdvan James Harden leverde RonArtest –World Peace kun je hemniet meer noemen – eenschorsing op van zevenwedstrijden. De forward van deLos Angeles Lakers bereiktedaarmee de bijzondere grens van100 wedstrijden schorsing in zijncarrière. #SportAm feliciteertArtest door drie opzienbarendeschorsingen eruit te pikken.

•4 januari 2003, driewedstrijden voor het gooienvan een televisiecamera

Voor ‘The Malice in the Palace’stond Artest bekend om dezeschorsing. Na een niptenederlaag tegen de New YorkKnicks in de Madison SquareGarden hield Artest zijn emotiesniet onder controle. Hij pakteeen televisiecamera en gooidehet op de grond en slooptevervolgens een HD camera vanMSG cameraman Mike Miner.Schade? Een paarhonderdduizend dollar.• 29 januari 2003, vierwedstrijden voor allerleirandzakenArtest gaat compleet door hetlint tijdens een wedstrijd tussende Pacers en de Miami Heat. Hijdaagt het publiek uit, begaat eenflagrant foul op Heat’s CaronButler, komt in aanraking metcoach Pat Riley en maakt dereserves van de Heat uit voorrotte vis.• 26 februari 2003, éénwedstrijd om disciplinaireredenenDe reden voor de schorsing werdtijdens de officiëlepersverklaring niet bekendgemaakt, maar volgens degeruchten gooide Artest in dewandelgangen van het stadionvan de Pacers een fotolijst kapot,zijn eigen welteverstaan.

NBA­spelers. Ze worden nogweleens uitgemaakt voorgeldwolven, verkassen van clubnaar club en denken alleen aanhun eigen brand. Gelukkigbestaan er ook nog basketballersmet emotie, neem nou BradMiller van de MinnesotaTimberwolves. De veteraan stoptmet basketballen en dat deedhem zichtbaar wat in de laatstecompetitiewedstrijd van hetseizoen tegen de DenverNuggets.

Miller kon zijn tranen niet inbedwang houden nadat hij meteen publiekswissel werd bedanktvoor bewezen diensten. Speciaalvoor Miller droegen zijnteamgenoten een hoofdband, netzoals hij dat altijd deed. KevinLove en Ricky Rubio moesten erook aan geloven. “Als je in hetwoordenboek een center opzoektdie kanpassen,dan leesje BradMiller”,meentRubio.

“Met hem hebben we nogeen grote man. Die kunnen wegebruiken voor fouten enrebounds. Hij heeft al een hoopervaring in de NBA.” Duidelijkewoorden van New York Knicks­coach Mike Woodson na hetcontracteren van de 34­jarigeNederlander. Het wordt hettiende seizoen voor de Hagenaarin de NBA, na negen jaargangenmet de Milwaukee Bucks.Gadzuric maakte speelminutenvoor de Knicks in de laatste tweewedstrijden van het reguliereseizoen, hij kwam niet totscoren, maar pakte wel vijfrebounds in veertien minuten. •

Weekly RoundUp

Ron Artest,gefeliciteerd!

Brad Miller geëerd

Dan Gadzuricterug in de NBA

Er werd bij aanvang van hetseizoen al voor gewaarschuwd:het zware seizoen zal op denduur zijn tol eisen en zorgenvoor heel wat blessures.Tijdens de reguliere competitiehadden heel wat spelers lastvan kleine tot erg zwareblessures. En deze trend is nietgestopt met het begin van deplay­offs.Denk maar aan de zware blessuresvan Ricky Rubio, Al Horford en onlangsDwight Howard, en de vele kleineblessures van Dwayne Wade, JasonKidd en Derrick Rose. Zelfs ‘warrior’Kobe Bryant miste enkel wedstrijden.Voor Bulls point guard Derrick Rose zithet seizoen er na één play­offwedstrijdal op. De MVP van het vorige seizoenscheurde een kruisband in zijnlinkerknie. Rose miste dit seizoen al 27wedstrijden door een reeks aanblessures terwijl hij amper zeswedstrijden miste in zijn eerste drieseizoenen. De Bulls konden deafwezigheid van hun ster toen redelijkgoed opvangen maar in de play­offs zaldat moeilijker zijn. Rose begon fris aande weg naar een eerste titel voor deBulls sinds 1998. Hij had op hetmoment van zijn blessure 23 punten,negen rebounds en negen assists.De titelkansen van de Bulls zijn dusenorm geslonken. Ze zullen de Sixersmisschien wel opzij kunnen zettenmaar vanaf dan wordt het heel lastigzonder hun beste speler. En dat isspijtig. De Bulls hadden de beste balansin de NBA en dus valt mogelijk eenspannende Eastern Conference Finalstegen de Heat in het water.DRose was overigens niet de enige dieeen kruisband scheurde want ook ImanShumpert, guard bij de Knicks, washetzelfde lot beschoren.

Blessure DerrickRose dompeltChicago in rouw

Rajon en Amar'ezijn 'n beetje domZe mogen dan welbasketbalsterren zijn, altijdeven slim zijn ze niet. Wehebben het over Celtics pointguard Rajon Rondo en Knicksforward Amare Stoudemire.Beiden verloren even hunkalmte en brengen daardoorhun respectievelijke teams inonnodige moeilijkheden.Het is al langer bekend dat Rondoeen moeilijk karakter heeft. Hij schrikter niet voor terug om in de clinch tegaan met coach Doc Rivers en laatwedstrijden tegen minderetegenstanders al eens aan zich voorbijgaan. In Game 1 van de serie tegen deAtlanta Hawks zagen we 43 minutenlang de ‘goede’ Rondo. Hij scoordetwintig punten, deelde elf assists uit enpakte vier steals.Maar met nog 45 seconden op de klokkwam de ‘slechte’ Rondo weer eenspiepen. Hij was het niet eens met eenbeslissing van de scheidsrechters enkreeg een technische fout aan de broekna overmatig protest. Daarnastruikelde hij licht over de rechtervoetvan scheids Marc Davis. Hierdoorbewoog hij richting Davis en datvolgde hij op met een lichte ‘bump’.Gevolg: tweede technische fout,uitsluiting en één wedstrijd schorsing.Stoudemire kreeg de hele Big Appleover zich heen nadat hij zichzelfonbeschikbaar maakte voor minstenséén wedstrijd in de serie tegen deHeat. De man die in New York tekendevoor honderd miljoen dollar sloeg naarverluidt tegen een brandblusser na het104­94 verlies in Game 2. Hierdoorliep hij een diepe snee op aan delinkerhand. Game 3 mist hij zeker enook rond Game 4 bestaan er grotetwijfels, hoewel STAT zelf gelooft dathij zal spelen. Maar zowel voor hem alsvoor Rondo geldt: denk na voor je dekalmte verliest!

De Oklahoma City Thundermaakten dit seizoenopnieuw een stapvoorwaarts en pakten detweede plaats in hetWesten. Maar in de eerstetwee wedstrijden van deserie tegen de Maverickslieten de Thunder hungrootste vooruitgang zien:ze worden volwassen.Dat de Thunder een topteam inde making zijn, werd al enkelejaren geleden voorspeld. Ditseizoen stonden ze lang aan de topvan het Westen en was hetduidelijk dat ze eindelijk een echtetitelkandidaat zijn. Maar om deNBA­titel te pakken, moesten deThunder winnen aan maturiteit.Dit houdt in: slim spelen, efficiëntspelen, wedstrijden afmaken,vechten als het even minder gaat,omgaan met verlies enzovoort.Tegen de verdedigendekampioenen uit Dallas lieten deThunder zien dat ze volwassen zijngeworden. Ze wonnen de eerstetwee wedstrijden omdat ze hetgevecht niet opgaven en de ervarenMavericks een koekje van eigendeeg gaven door telkens een sterkvierde kwart te spelen. Bovendienschrikten ze niet terug voor hetfysieke spel en ‘trash­talking’.Beide wedstrijden werdengekenmerkt door een aantalopstootjes, onder andere tussenSerge Ibaka en Dirk Nowitzki.Een belangrijke rol in hetvolwassen worden van de Thunderis weggelegd voor KendrickPerkins. Die speelde onder devleugels van Kevin Garnett en lijktde visie van de Celtics perfect overte brengen op Durant en zijnploegmaten.

OKC Thunderwordt volwassen

De play­offs zorgen altijdvoor het nodige drama. DeLos Angeles Clippers zijn ervoor het eerst sinds 2006nog eens bij en wilden danook door de grote poortbinnenkomen. Dat luktehen tegen de Grizzliesechter niet…tot het vierdekwart van Game 1 .De serie tussen de Clippers en deGrizzlies was er op voorhand al éénom duimen en vingers van af telikken. Beide teams zijn erg jong enzorgen voor het nodige spektakel,zeker de mannen van ‘Lob City’. DeGrizzlies leken echter op weg naareen makkelijke zege in Game 1. Inhet derde kwart hadden ze in heteigen FedExForum een voorsprongvan liefst 27 punten bijeengespeeld. Aan het begin van hetvierde kwart bedroeg de kloof nogsteeds 21 punten.Toen schoten de Clippers plotswakker. Chris Paul smeekte coachVinny Del Negro om hem te latenspelen en de wedstrijd niet op tegeven. De Clippers waren offen­sief niet te stoppen en defensiefmoordend. Na meer dan negenminuten maakte Rudy Gay einde­lijk een korf voor de Grizzlies maartwee vrijeworpen van Paul zorgdevoor de onwaarschijnlijke zegevoor de Clippers.De comeback evenaarde hetrecord gezet door de Boston Celticsin 2002. Die maakten toen ook eenachterstand van 21 punten aan hetbegin van het vierde kwart goedtegen de New Jersey Nets. Aan heteinde van de dag kwamen deClippers dus toch door de grotepoort de play­offs opnieuw binnen.

Historischecomebackvoor Clippers

De Miami Heat verloren vorig jaarde Finals van de Mavericks. Dit jaarlijken ze helemaal klaar om wél diefel begeerde titel te pakken. Zehebben hun bijnaam echt nietgestolen want de motor van de Heatstaat warm!De New York Knicks kwamen met goedebedoelingen naar het zonnige Florida. Hetzelfvertrouwen was aanwezig en zelfs dehoop op een stunt tegen de machtige Heathing in de lucht van de kleedkamer van deKnicks. Maar de ‘Big Three’ hadden andereplannen. Ze wilden vanaf de eerste wedstrijdlaten zien dat zij dé grote titelfavoriet zijn,zeker in het Oosten.De Heat startten dan ook furieus en lieten

nauwelijks iets heel van de Knicks in Game 1.Offensief gingen ze volop in de aanval. DeHeat dwongen in totaal 33 vrijeworpen aftegenover slechts elf voor de Knicks.Defensief zetten ze hun ‘killer mode’ aan. Zedwongen de Knicks tot liefst 27 balverliezen,een schotpercentage van amper 36% en 67punten. Ze hielden Carmelo Anthony op elfpunten en Amare Stoudemire op negen.Ook in Game 2 lieten de Heat zich van hunbeste kant zien en deze keer vooral offensief.Ze maakten liefst 52% van hun schoten,waaronder 43% van hun driepunters. Ookdwongen ze opnieuw 27 vrijeworpen af. Tenslotte hadden ze slechts acht balverliezen.De Miami Heat zijn er klaar voor, zoveel isduidelijk. Zowel offensief als defensiefpresteren ze top. Met het verlies van DerrickRose zijn ze met voorsprong dé titel­kandidaat van het Oosten. Welbeschouwdkunnen de Heat eigenlijk alleen zichzelf nogkloppen. •

De motor vande Heat staat allekker warm

Nevenstaandefoto vanBoston's TylerSeguin vondvorige maandz'n weg over 'tinternet. Tyler,we sucked urdick in highschool. En of­ieze nog(her)kende.Lachennatuurlijk,maar wel eenphotoshop.Want wevonden 'torgineel (fotoonder) bijGetty Images.Ook leuk.

Geinig niet,deze woord­speling opFull MetalJacket's MeLove YouLong Time.Geen ideewat YuDarvish(Japanner,en geenVietnamees)ervan vond,maarpolitiekcorrectAmerikavond 't inieder gevalnietkunnen:racisme!

't Is even zoeken (tussen 't publiek), maar dan schrikje je ook werkelijk 't leplazerus. En dat nog wel inNew York. Laat Cosmo Kramer 't niet horen...Geloof 't ofniet, maarook dit is eenphotoshop.Theo Epsteinschijnthelemaalniet overwater tekunnenlopen!

LOL. 't Nieuwe logo vande Canucks met ingangvan afgelopen week.

Gratis bier voor Leafs­fans!

ESPN ‘Play of the Day’ op SportsCenter in2008. Freshman Paul George zet namens deFresno State Bulldogs een drive in naar debasket en dunkt hard – en stijlvol – over eenarme tegenstander. De commentatoren zijnhoorbaar onder de indruk, roepen teksten als‘watch the young fella stretch out’ en ‘this isposter material’. De dunk heeft George enormgeholpen om zijn naam op de basketballkaart tezetten. Fresno State speelde tegen St. Mary’s,één van de topploegen in Amerika, en dewedstrijd werd live uitgezonden op ESPN.Amper twee jaar na De Dunk kiezen de IndianaPacers Paul George als tiende in de NBA Draft,en de verwachtingen zijn direct hoog. ‘Denieuwe Tracy McGrady’ tekenen de journalistenop als zij hun analyses loslaten op de draft.George verdiende zijn hoge uitverkiezing omdathij een echte game­changer was voor deBulldogs ­ of de ploeg nou een rebound, eensteal of een score nodig had, op George kondenze rekenen. Dat is iets wat de Pacers fans nietmeer zagen sinds clublegende Reggie Miller.George scoorde afgelopen seizoen in zijnrookiejaar acht punten en pakte vier reboundsper wedstrijd en kreeg als beloning eenuitverkiezing voor de NBA All­Rookie SecondTeam. “Hij is één van de vijf beste jonge spelersdie ik heb meegemaakt”, zei Pacers presidentLarry Bird. Een groot compliment, aangezienLarry Legend niet met de minste basketballersheeft gespeeld. George leefde op in de tweedehelft van het seizoen. Coach Jim O’Brien kreegde zak en interim Frank Vogel gaf de atletischeguard een belangrijke rol in de Pacers secondunit, beter bekend als de ‘goon squad’, oftewelknokploeg. George veroverde zelfs een plaats inde starting lineup, scoorde meer dan tienpunten in twaalf van zijn negentien starts enhielp zijn ploeg voor het eerst sinds 2006 aaneen ticket voor de playoffs.De spectaculaire dunks, de blocks, de enormepotentie. George zag zichzelf steeds vaker in despotlights verschijnen, maar realiseerde sneldat het werk nog niet klaar was. “In het begin,wanneer ik niet de kans kreeg om te spelen, wasgoed verdedigen de enige manier voor mij omin het veld te komen”, meent George. “Dat isaltijd mij bijgebleven.” De test volgde in deeerste ronde van de playoffs tegen de ChicagoBulls, de nummer één in de EasternConference. George kreeg de ondankbare taak

om superster Derrick Rose in bedwang tehouden. Het was echter George’sverdediging op Rose (enkele steals, big stopsen drie blocks) die de serie spannendmaakte. DRose moest hard werken voor zijnpunten. “Die prestatie wil ik elke avondbrengen”, aldus George. “Dat is mijnmentaliteit.”Toekomstig All­StarHij had een grijns van Orlando totIndianapolis. George genoot zichtbaar vanNBA All­Star Weekend in Orlando, waar hijdeelnam aan de Rising Stars Challenge en deSlam Dunk Contest. Juist. De man die metneonlicht in het donker dunkte. Hij keekechter met een schuin oog naar de All­StarGame en zijn teamgenoot Roy Hibbert. “Diewedstrijd opende mijn ogen”, bekendeGeorge. “Uiteindelijk draait alles om dezondag. Ik kreeg de kans om Roy en deandere spelers in actie te zien en dacht: daarwil ik later ook staan.”George werkte in de offseason hard omzijn schot te verbeteren, was veel in hetkrachthonk te vinden en groeide zelfs tweeinches. How about that? Ondanks de komstvan shooting guard George Hill startte

George in alle 66 wedstrijden voor dePacers, waarin hij goed was voor twaalfpunten en bijna zes rebounds per wedstrijd.George bleek vooral een steunpilaar in deverdediging en één van de redenen dat dePacers als nummer drie in het oosteneindigde, achter favorieten Chicago enMiami.“Hij kan scoren, maar belangrijker nog, hij iseen uitstekende verdediger”, meentteamgenoot Danny Granger. “Hij kan opmeerdere posities uit de voeten vanwege zijnlengte en is een superatleet; één van diespelers die je zelden tegenkomt.” CoachVogel ziet vooral verbetering in George’shand­oogcoördinatie. “Hij blokt beter, paktmeer steals en is sterk in de één­tegen­één­en pick and rollverdediging. Ik denk dat hijhet verdient om stemmen te krijgen voor hetAll­Defensive team”, aldus Vogel. “Zo goed ishij.” George’s teamgenotenzijn ook onder deindruk. “Hij is nu aléén van de besteverdedigers in decompetitie”, zegtpointguard Darren

Collison. “De inzet die hij dag in dag uittoont is geweldig om te zien.” Granger ziet inGeorge een jongere versie van zichzelf, maardan atletischer. “Toen ik in de NBA kwam,dacht ik ook alleen aan verdedigen”, zegt hij.“Ik kreeg allerlei directe tegenstanders en ikprobeerde ze uit te schakelen. Ik denk datPaul erg op mij lijkt toen ik op zijn leeftijdwas.” George en Granger zijn goede vriendenen trainden al met elkaar voordat zeteamgenoten werden bij de Pacers. Georgeziet hem als een mentor. “Danny is als eengrote broer voor mij en heeft mij geholpenom te wennen aan de NBA.”Land der fabelenNa twee seizoenen kan devergelijking tussenGeorge en T­Mac naarhet land der fabelen, alshet aan Vogel ligt.“McGrady verdedigdeniet als jonge speler.

Hij toonde er geen interessevoor, maar hij was er ook niettoe in staat”, zegt de coach vande Pacers. “George heeft geleerdom zijn lengte als voordeel tegebruiken en spelers als Rose enChris Paul op afstand te houden.We zeiden, ‘laat ze jumpersschieten over jouw lengte’.”George is nog altijd nietuitgeleerd en moet de komendeseizoenen een grotere rol krijgenin de aanval. “Hij heeft de kansom echt een goede speler teworden, meer dan goed”, meenttweevoudig All­Star en team­genoot David West. “Hij heeftniet in de gaten hoe dominanthij kan zijn.” •

Danny Granger 6Mindere stats dan afgelopen seizoen, maar nog altijd de scorervan het team. De vraag is: kan hij zijn ploeg op sleeptouwnemen tegen sterke ploegen als Miami en Chicago?David West 7De 31­jarige power forward heeft een redelijk regulier seizoen(13pt en 7reb) achter de rug na zijn blessure. Loopt over hetveld met een aura van onoverwinnelijkheid en toughness.Roy Hibbert 7,5Groeide onder coach Vogel uit tot een All­Star en heeft zijnplafond als center in de NBA nog lang niet bereikt.Darren Collison 6Voor een startende point guard is 4.8 assists aan de lage kant,daarnaast raakte hij aan het eind van het seizoen geblesseerden lijkt zijn plek kwijt te raken aan George Hill.George Hill 7,5Scorer vanaf de bank, maar blijkt een prima starter na hetwegvallen van Collison. Bijna 15 punten en ruim 5 assists in delaatste acht wedstrijden van het seizoen.Tyler Hansbrough 6Met de komst van David West verbannen naar de bank. Mindere cijfers dan afgelopenseizoen, maar je weet wat je van Psycho T krijgt in die 20 minuten.Leandro Barbosa 7De voormalig Sixth Man van de Phoenix Suns is voor dePacers een pure scorer vanaf de bank. Een wapen dat de ploeggaat helpen in de playoffs.Lou Amundson 7Qua type spel het broertje van Hansbrough. Energy guy dievecht voor elke bal als Hibbert en West even tot rust komen.Dahntay Jones/A.J. Price 5Onopvallende bankspelers.Jeff Foster ­De enige Pacer die nog onderdeel was van het team dat in2000 de NBA Finals speelde, de back­up center van RikSmits. Moest dit seizoen een punt achter zijn loopbaan zetten.Lance Stephenson 5Speelde te weinig minuten om een impact te maken, maarStephenson is een working project. Larry Bird noemt hem nietvoor niets de beste speler van het team.Kyrylo Fesenko en Jeff Pendergraph speelden te weinigwedstrijden om in aanmerking te komen voor een cijfer.

1. JARED SULLINGER (Ohio State)Wat!? Sullinger ja. Vorig jaar top, dit jaarveel minder intens. Heeft moeite met post­up tegen grotere tegen­standers. Kan de knopom? Dan wordt 'ie tochtop!2. PERRY JONES III(Baylor)Hij heeft alles in zichom top te zijn, maar alshet moment daar is,zien we hem niet.3. DRAYMOND GREEN(Michigan State)Een persoonlijke favoriet,maar geen PF in de NBAen onvoldoende op'kleinere' posities. Zijnalternatief? Europa. En hijwil commentator worden.4. DAMIAN LILLARD(Weber State)Pointguard die liever eerst schiet en danopen medespelers zoekt. Goed, maar nietspeciaal genoeg voor de NBA.5. MASON PLUMLEE (Duke)Groot, en mobiel voor een power forward.Maar is hij goed genoeg? Dat wordtkneden voor een NBA­team. Langeter­mijnproject dat zal worden uitgeleend.

BOUND TO BUST

Tot voor kort konden spelers aangeven ofze mee willen doen in de 2012 NBA Draft ofniet. Voor senior (laatstejaars) spelers is datniet zo'n moeilijke keuze. Zij zijn klaar opschool, in ieder geval met hun sportcarrièredaar, en zoeken een manier om professio­nalte worden. Voor eerste­ (freshman), tweede­(sophomore) en derdejaars (junior) ligt datanders. Het toetreden tot de NBA Draftbetekent het einde van de college­carrière.Dus: geen opleiding meer en de 100% 'gok'nemen op een basketballbestaan in Amerikaof ergens anders in de wereld. Ohio State'sJared Sullinger liet vorig jaar de Draft 2011lopen om dit jaar kampioen te worden (watniet lukte). Sullinger was vorig jaar eenzekere top­drie pick. Nu stapt hij alsnog inals sophomore. Hij is nu geen top­vijf pick,misschien zelfs geen top­tien, maar wel eenzekerheid in de eerste ronde van de 2012NBA Draft. Financiële zekerheid lonkt.Wildcats topleverancierKampioen Kentucky Wildcats ziet al zijnstarters van het afgelopen seizoen terug in delijst voor de 2012 NBA Draft. Top prospect ispower forward Anthony Davis; ooit eenpointguard in highschool en, na een enormegroeistuip, in het afgelopen (freshman) jaareen angstaanjagende speler on defense metsnelheid en een spatzuivermiddenafstandschot on offense. Hij is eencadeautje voor de Charlotte Bobcats, dat deeerste pick van de 2012 NBA Draft heeft. Hetenige dat Davis nog moet, is groeien… Nietin de hoogte, maar in de breedte. Hij is dunen licht en hangt dus aan de gewichten as wespeak.De enige jongeman die Davis als denummer één draftpick kan bedreigen isjunior power forward Thomas Robinson(Kansas). Niet de allerslimste, wel eenvastberaden speler die gaat slagen in deNBA. Robinson had een bewogen jaar ondercoach Bill Self. Na een freshmanjaar vanaf debank, haalde hij nu als starter minstens evengoede cijfers. Robinson verloor afgelopenseizoen zijn geliefde oma en moeder, kort naelkaar. Zijn hoofddoel is: zorgen voor zijnkleine (half)zus. Robinson is een geboren'role player' en dat maakt hem zeer geschiktvoor de NBA. Hij is een energieke 'slasher' en

heel redelijke post up speler in de aanval eneen lastpak in de verdediging.Michael Kidd­Gilchrist is meer dan eenlastpak in de verdediging. De freshman shortforward van Kentucky is een 'hands on'

verdediger. Hij is er altijd, de hele tijd.Tegenstanders werden het afgelopen jaar almoedeloos bij het idee dat ze Kidd­Gilchristgingen tegenkomen. In die rol kan dewingman goede zaken doen in de 2012 Draft.Erkende scorers als Kobe Bryant vinden hetleuk tegen dit soort gasten te spelen, tot zeverslagen worden. En Kidd­Gilchrist kan datvoor ieder NBA team bewerkstelligen.Jaar van grote mannenOver de top 3 draftpicks zijn de meeste

kenners het wel eens, al zet 40 procent vande mock draft websites, internetpagina'swaar je kunt meedoen aan het draftspel 'wiewordt op welke positie gekozen', op de plekvan Thomas Robinson liever Andre Drum­mond neer. In de lijst van SportAmerika isDrummond (power forward/center, UConn)echter de nummer vier. Deze freshman heeftenorme potentie en NBA­teams pikken graagzo'n speler op. Of ze durven het juist niet.Andre Drummond is zo'n speler die ervoorzorgt dat de scouts uit de club worden geknik­kerd als hij zijn potentie niet waarmaakt.Harrison Barnes (#5 pick) van NorthCarolina is een soort Glen Rice. De shortforward sophomore maakt te weinig gebruikvan zijn power als hij naar de basket gaat,maar heeft een goed, en vooral mooi schot,kan passen en plukt tijdig zijn rebound mee.En omdat hij lijkt op Glen Rice, heeft Barnesde 'gun factor' mee.Bradley Beal (#6 pick) is een freshman­schutter van Florida. Wat hij in de lijst doetvoor Duke´s Austin Rivers? Beal kan passenen doet dat ook. Beal breekt defensies openmet zijn drives en kan hoge schotpercentageshalen. Vooral in dat laatste moet Bealconstanter worden, maar dat geldt ook voor'conculega' Rivers.Dat deze lichting collegespelers veel goedegrote mannen (en dan vooral powerforwards) voortbrengt, wordt duidelijk alsook John Henson (#7 pick) van NorthCarolina in de top­tien opduikt. Henson iseen derdejaars toprebounder die kan passenen rennen en daarmee ook zijn aandeel krijgtin de aanval. Zijn 'role player ability' maakthem een topkandidaat voor de 2012 Draft.Minder succesvol zijn de pointguards dit jaar.

Eén van de besten, Scott Machado (Iona),wordt zwaar ondergewaardeerd als latetweede ronde pick en kan zomaar in Europaopduiken komend seizoen ­ Eredivisie­coaches opgelet! Onze keuze als hoogstgekozen spelverdeler is Kendall Marshall (#8pick), en ook hij komt van North Carolina.Marshall staat te boek als te langzaam. Maarhij kan met zijn geweldige inzicht het tempoin het spel wel enorm verhogen. Hij is eenfloorleader die eerst passt en dan kijkt of hijmisschien zelf kan schieten.Nog een schutter die hoger op de lijst kanuitkomen dan Austin Rivers is Jeremy Lamb(#9 pick). Lamb speelde in het kampioens­jaar van UConn (2011) achter Kemba Walkereen prima rol. Zonder Walker was Lamb eenkandidaat leider, maar die verwachtingmaakte hij nooit waar bij het kwakkelendeUConn. Dat Lamb kan ballen lijdt geentwijfel, maar of hij in de buurt van devergelijkbare topper Reggie Miller kankomen is een intrigerende vraag.En #10 in deze 2012 NBA Draft lijst is dantoch voor Austin Rivers van Duke. Hij kanpoint­ en shooting guard spelen, maar iseigenlijk te klein om in de NBA potten tebreken. Hij is intens, razendsnel en kwikzil­verachtig voor de beste verdedigers. Als hijzich ontwikkelt tot pointguard zal het nogvele tegenstanders duizelen als hij speelt.In de draft gekozen worden is een droom,maar het leeuwendeel van de gekozen spelersverdwijnt via achterdeuren richting clubselders in de wereld. Het sterrendom isweinigen gegeven. Zeker is wel dat de top­30draftpicks een startsalaris krijgen van meerdan één miljoen dollar. Dat is in ieder gevaliets na vier jaar top NCAA prospect te zijngeweest zonder inkomsten. •

Ik heb de wekker dit jaar niet gezet voor de NFL Draft. In deze drukke voet­baltijden met het Europees Kampioenschap voor de boeg heb ik mijn slaaphelaas te hard nodig. Of het verstandig was om de draft over te slaan? Geenidee. Maar het gevoel waarmee je wakker wordt is toch niet helemaal prettig.De mooiste verhalen ontstaan pas na de draft. Natuurlijk is de avond zelf eengeweldig spektakel, de schreeuwende fans in de zaal, de blijdschap en tranenbij de geselecteerde spelers, de verontwaardiging over een ruil. Maar ik vindtoch vooral de dramatische verhalen het mooist. Dat klinkt als leedvermaak,maar zo is het niet bedoeld. Maar de tranen van een teleurgestelde sporter,dat raakt simpelweg meer je ziel dan een juichende atleet. Bij mij althans.In de aanloop naar deze draft zag ik vele beelden en las ik talloze verhalen. DeAmerikanen weten natuurlijk als geen ander hoe de spanning moet wordenopgebouwd, met missers en goudhaantjes uit het verleden.Vorige week las ik hoe Matt Bowen de spanning omschreef toen hij alsspeler thuis voor de tv zat te wachten op een telefoontje van een club. Desociale druk van buitenaf moet voor die jongens ook onvoorstelbaar zijn. Stelje voor: je bent op je school een van de populairste mannen, je speelt in hetfootballteam en je familie en vrienden pronken met je. Aan het einde van jeschoolcarrière komt dan ineens dat ene moment waar je gehele toekomstvanaf kan hangen.Bowen: “Mijn gehele familie was bij ons thuis, ik woonde nog bij mijn ouders.Iedereen verwachtte dat ik in een van de eerste drie rondes gekozen zouworden. De sfeer was goed, feestelijk. Maar de telefoon bleef stil. Op eengegeven moment besloot ik naar boven te gaan, ik trok het niet meer. Ikhoorde mijn ooms en tantes mompelen. Het enige wat ik deed was heen enweer lopen in de gang. Verschrikkelijk.”Ik probeerde mij de situatie van Bowen in te beelden. Het moet als jongevolwassene echt stress zijn. Voor je gevoel hangt je totale persoonlijkheid afvan dat ene moment. Alsof je iedereen teleurstelt als geen enkele club jeuiteindelijk wil hebben. Het heeft eigenlijk iets afschuwelijks. Het niet gedraftworden door een team kan zelfs traumatisch werken.Bowen: “In de zesde ronde was ik bezig met het plannen van een dag omeen pak te gaan kopen. Ik zag mijn gehele footballtoekomst in duigen vallen.Solliciteren, op zoek naar een baan. Een cv had ik niet. Het gevoel was meerdan ellendig. Toen ging de telefoon. De Rams hadden mij geselecteerd. Dehuiskamer beneden ontplofte van vreugde. Mijn ooms en tantes zagen mijnnaam over de beeldbuis schieten in kapitalen.”Doe je ogen dicht en probeer je de spanning van zo’n dag eens voor te stellen.Ondenkbaar. En dit liep nog goed af. Matt Bowen speelde zeven jaar in deNFL en is nu journalist. Hij werd als 198ste speler gekozen in 2000. Door hetgejuich in huize Bowen ontging het daar iedereen wie er als 199ste werdgedraft. Ene Tom Brady.

Draftstress

Mike Trout (Angels)Elk jaar zijn ze er: de Top 100 Talents lijstjes.Baseball America, ex­scouts en journalisten alsKeith Law stellen ze op na weer een seizoen MinorLeague ballparks bezoeken, scouts en FrontOffice­personeel spreken en statistiekenbestuderen. Op al die lijstjes komen dezelfdenamen naar boven: samen met Bryce Harper isMike Trouthet grootstetalent in deMinors.De 20­jarigeTrout wordt geroemd om zijn 'five tool' potential:power, hitting, running, fielding en throwing. Endat liet hij tijdens een kleine call­up in 2011 ookzien: in 123 slagbeurten sloeg Trout vijf homerunsen had hij vier steals. Zijn slaggemiddelde bleefwat achter met .220, maar wel dartelde hij overhet gehele buitenveld.En het goede nieuws is: Trout vernietigde AAA­pitching voor zijn recall. Hij lijkt als geen anderklaar voor de Majors.Het probleem voor de Angels is dat het teamqua buitenvelders goed bezet is. Vernon Wells (21miljoen dollar) en Torii Hunter (18 miljoen dollar)verdienen veel te veel om op de bank te zitten enspelen nu goed genoeg om ook van waarde te zijnvoor de Angels (als is het natuurlijk geen 39miljoen dollar aan waarde). Verder staat de 25­jarige verdedigende tovenaar Peter Bourjos op hetroster.Nu Trout op het Major League­roster staat, lijktWells de kind van de rekening te worden. Dat isniet verbazingwekkend. Trout is een betere fielderen een betere baserunner. Ook al zou hij langzaamuit de startblokken komen, dan nog is hijminstens een gelijkwaardige slagman invergelijking met Wells.Bryce Harper (Nationals)In de korte tijd dat dit blad bestaat is de naam vanBryce Harper al meermaals gevallen. De eerstepick van de 2010 MLB Draft is gewoon zo goed.Hoewel: de 19­jarige Harper speelt nu voor hettweede jaar professioneel baseball, maar het gaathem niet zo goed af als de Washington Nationalshadden gehoopt. Desondanks mocht hij zaterdagzijn debuut maken voor de Nats.

Harper kreeg dit seizoen in AAA de kans zichte ontwikkelen als een center fielder. Dat isbelangrijk voor de Nationals, want een spelermet zijn talent is nog meer waard op een positie'up the middle' (catcher, tweede honk, kortestop en midvelder).Met de komst van Harper is Ryan Zimmermanop de DL geplaatst. De kans is aanwezig datHarper bij een slechte start weer terug naarAAA moet.

Maar als hij meteen goed slaat enZimmerman en eerste honkman MichaelMorse terugkeren, kunnen de Nats het dePhillies heel moeilijk gaan maken. Depitching van de Nationals is minder dan die vande Phillies, maar helemaal zo slecht nog niet.De offence van de Nats is echter veel potenter.Niet alleen deze talenten kunnen hun teameen flinke boost geven. Er zijn nog genoegteams die spelers in de minors of op deDisabled List hebben die goed genoeg zijn omvan een pretender een contender te maken. Envergeet een belangrijke free agent niet...Chase Utley (Phillies)De Philadelphia Phillies zijn inmiddels al vijfjaar het echte powerhouse van de NationalLeague. De World Series­kampioen van 2008 isin de loop der jaren getransformeerd van eentop offence­ naar een top pitching­team. Warenhet eerst slagmannen Jimmy Rollins, RyanHoward en Chase Utley die de dienstuitmaakten, nu zijn het pitchers Roy Halladay,Cliff Lee en Cole Hamels die ervoor zorgen datde Phillies één van de favorieten zijn in de NL.Eén van de favorieten, want hoewel het credo'pitching wins championships' nog steeds geldt,betekent dat niet dat je er zonder fatsoenlijkeaanval ook komt. Vandaar dat de terugkeer vande geblesseerde Utley veel kan betekenen voorde Phillies. De Phils krijgen bijna geen offencevanuit het tweede honk, iets waar ook Utley ookbuiten zijn prime veel mee kan helpen.Zijn snelheid is misschien niet meer wat hetooit was, door zijn slechte knieën, maar zijn'bat' is nog steeds legit. De 33­jarige vijfvoudigAll­Star kan de Phillies de boost geven die zenodig hebben. Misschien hoeft dat niet eensvanaf het tweede honk. Phillies­manager

manager Charlie Manuel gaf onlangs name­lijk aan dat ook een plek op het eerste honkmogelijk is voor Utley. Met hem, en in eenlater stadium waarschijnlijk ook Howard,krijgen de Phillies net het extra zetje dat zenodig hebben om de drie aces van genoegondersteuning te voorzien en zo te zorgenvoor de zesde titel op rij in de NL East.Roy Oswalt (geen team)De regerende World Series­kampioenen St.Louis Cardinals moesten het vorig jaar doenzonder ace Adam Wainwright. Gelukkigvoor de Cards waren Albert Pujols, deineenstorting van de Atlanta Braves enChris Carpenter daar om het team richtingde play­offs te sturen ­ en uiteindelijk deeindoverwinning. Dit jaar zijn de rollenomgedraaid: Pujols is weg, Wainwright isterug, maar zoekt hevig naar vorm encollega­pitcher Chris Carpenter is voor eennog onbekende tijd geblesseerd.De Boston Red Sox kenden vorig jaar netals de Braves een gigantische collapse,mede dankzij de blessures in de pitchingstaff. GM Ben Cherington heeft weiniggedaan om het werpersgilde van brood­nodige versterking te voorzien.Voor deCardinals en de Red Sox is Roy Oswalt eengoede optie om een boost te geven aan hetteam. Oswalt is nog steeds Free Agent en isdus voor elk team een haalbare speler. De34­jarige rechtshander was drie keer eenAll­Star en eindigde in zijn carrière al zeskeer in de top­zes bij de stemming voor deCy Young Award.

Trevor Bauer (Diamondbacks)#freetrevorbauer is een Twitter­hashtag diezo eens in de vijf dagen trending wordt inPhoenix en omgeving. De 21­jarigerechtshandige pitcher werd vorig jaar alsderde gedraft en lijkt nu al geen moeite tehebben met de slagmannen in AA: in 22,2innings heeft Bauer een minuscuul ERA van0.40 met maar liefst 28 strikeouts.Het lijkt dus een kwestie van tijd datBauer kan aansluiten bij de ArizonaDiamondbacks, die één van de favorietenzijn in de NL West. En dat is maar goedook, want zonder goede pitching is het las­tig in deze divisie. Concurrenten San Fran­cisco Giants en Los Angeles Dodgersbeschikken over betrouwbare aces. Dekomst van Bauer kan de D­Backs daar eenduwtje in de rug geven, terwijl de boven­gemiddelde offence voor de punten zorgt.Victor Martinez (Tigers)Prince Fielder en Miguel Cabrera. Is dat nogniet genoeg? Nee! Als je de World Serieswilt winnen is nooit iets genoeg.Victor Martinez raakte ernstig gebles­seerd aan zijn knie tijdens de offseason enhad een operatie nodig. Iedereen ging ervanuit dat hij dit seizoen aan zich voorbijmoest laten gaan. Maar... Een geplandetweede operatie is geschrapt en het kanzomaar zijn dat de catcher/eerste honk­man/aangewezen slagman in septembernog in actie kan komen voor de DetroitTigers. Precies op tijd om Detroit in de play­offs een slagploeg te geven om de vingers bijaf te likken. •

Naast Utley, Oswalt, Bauer en V­Mart zijn er meer spelers die voor hun teamswaarde kunnen hebben 'down the stretch'. Een greep.Johnny Damon (Indians) – Damon tekende onlangs een contract bij de Cleveland Indians. Deoutfielder is nu bezig helemaal fit te worden en kan binnen nu en een paar weken aansluiten bijde Tribe.Chris Carpenter (Cardinals) – De broer van schaatser Kip Carpenter is voor onbekende tijduitgeschakeld, maar kan als hij terugkomt voor veel waarde zijn voor de Cards.Shelby Miller (Cardinals) – Datzelfde geldt voor Miller, die nu in AAA pitcht. In principewordt er gedacht dat Miller pas in 2013 van echte waarde zal zijn voor de Cardinals, maar het ismogelijk dat Miller een soortgelijke rol kan vervullen als Matt Moore vorig jaar: een rookie starteraan het slot van het seizoen.Daisuke Matsuzaka (Red Sox) – Dice­K kan na de All­Star Game terugkeren bij de Red Sox.De Japanner zal de boeken ingaan als mislukking voor de Red Sox. Echter heeft hij in hetverleden in periodes heel sterk gepitcht. Misschien kan hij verrassenderwijs voor de nodigequality innings zorgen?

BEST OF THE REST...

Slecht nieuws voor pitchersuit New York. Michael Pineda(Yankees) en Mike Pelfrey(Mets) missen de rest van hetseizoen wegens blessures •

Ook Boston Red Sox­outfielder Carl Crawfordmoet langere tijd aan dezijlijn blijven. Deverwachting is echter dathij dit jaar nog wel inactie komt • De Kansas CityRoyals voelen zich niet zothuis in KC. De outsiders in deAL Central zijn het jaar 0­10begonnen in eigen huis.Gelukkig winnen zebuitenshuis wel wedstrijden •Philip Humber wierpvorige week de 21steperfect game in de MLB­geschiedenis. Dat deed hijtegen de Seattle Mariners.Zijn volgende start wasook memorabel: hij gafnegen runs op in vijfinnings tegen de BostonRed Sox. Nog nooit gaf hijzo veel punten op in eenstart • Net als vorig jaarkunnen de Baltimore Oriolesin het begin van het seizoenaardig meekomen met de'Beasts in the East'. Vooralcatcher Matt Wieters enoutfielder Adam Jonesbeginnen ijzersterk.

Het kost een paar centen,maar dan heb je ook niets:Albert Pujols heeft (tot 27­4)nog 0,0 homeruns geslagenvoor de Los Angeles Angelsmet een slaggemiddelde van.224.Paniek in de tent! Eenanonieme bron melddeexclusief aan SportAmerikadat de Angels er aan zitten tedenken Pujols te releasen,omdat ze denken dat hij zijnhomerun­stroke kwijt is.

De bron: “Bij de Angelskomen nu alleen nog maarjonge, onervaren spelersdoor. Wij gaan voor routine.Vorig jaar haalden we deheadlines door Vernon Wellsnaar Anaheim te halen voorMike Napoli. Napoli is eenbelabberde, onderbetaaldecatcher die per ongeluk 25homeruns per jaar slaat alshij een keertje structureelwordt opgesteld. Met Wellshebben we een sterke

persoonlijkheid in declubhouse verworven. En datvoor slechts 21 miljoen dollarper jaar. Een steal.”Een andere optie voor deHalos is het zoeken van eentradepartner. Onze bronmeldt dat de Angels met alleliefde Chone Figgins terugwillen halen van de SeattleMariners. We hebben de M'som een reactie gevraagd,maar niemand in Seattle wistvan het bestaan van eenlokale baseballploeg af.

Wie San Francisco Giantszegt, zegt Tim Lincecum. De27­jarige righty heeft in zesjaar in de Majors al twee keerde Cy Young Award gewonnenen de fans verkozen hem vierkeer voor het All­Star team.Geen misselijke pitcherdus... Maar de Giants gavenenigszins verrassend denummers twee en drie in derotatie, Matt Cain en MadisonBumgarner, een contractver­lenging. Dat feit, gekoppeldaan Lincecum´s zeer zwakkeseizoenstart en de dalendesnelheid van zijn fastball,roept veel vraagtekens op.Heeft hij al zijn kruit alverschoten? Is Lincecumgeblesseerd? Kortom: denkende Giants dat het een aflo­pende zaak is met Timmy?Wij bij Sport Amerikagenieten van deze energiekepitcher en hopen dat hij noglang door kan werpen. Maarook wij maken ons zorgen. •

Weekly RoundUp Pujols trade bait

Giants: geenvertrouwen inTim Lincecum?

Elk jaar lees je ze weer, de berichten overcontractonderhandelingen van grote, maarinmiddels oude namen met hun clubs.Accepteert een club het risico van eenmeerjarig contract voor een routinier, oflaten ze één van hun grootste namen de freeagent markt op wandelen? Vaak bewandelenspeler en club een gulden middenwegproosten de partijen op een overeenkomstvan één tot twee jaar.Mindere jarenOok Ortiz kan meepraten over deze situatie.Het was het najaar van 2010 dat de Red Soxzonder blikken of blozen de optie van12,5 miljoen dollar op het contractvan Ortiz lichtten. Moord enbrand. Was dit de eerstemove van een club die netde playoffs had gemist?Natuurlijk, Big Papi hadeen heldenstatus en lagal verankerd in deharten van Red Sox

Nation, maar zelfs de meest verstokte RedSox fan moest toch even slikken bij het horenvan de peperdure contractverlenging. Dedesignated hitter had immers net de tweeminste jaren van zijn carrière achter de rug.Het leuke van oude spelers metkortlopende contracten is dat je het spelletjeelk jaar opnieuw mag spelen. Ortiz, die ditseizoen waarschijnlijk het plateau van 400homeruns zal bereiken, beloonde zijn clubvoor het geschonken vertrouwen en beleefdein 2011 een flinke opleving. Ortiz noteerdeeen slaggemiddelde van .309, wat ruim hogerwas dan de .270 uit 2010 en de magere .238waar hij in 2009 op uitkwam, en deed den­ken aan de topjaren 2004­2006. En duswas daar weer de vraag waar het heenmoest met de slugger. Twaalf miljoenwas het bod van de Red Sox,zestien miljoen was de eis aanandere kant van de tafel. Ophet laatste moment werdeen zitting voor dearbitragecommissievoorkomen entekende Ortiz bijvoor nog eenjaar

De namen David Ortiz en BigPapi zijn onlosmakelijk metelkaar verbonden, maar deherkomst van de herkenbarenickname is niet bij iedereeneven bekend. De naam stamtuit 2003, het eerste seizoen vanOrtiz in Boston. DeDominicaan vond het nieteenvoudig alle namen vande medewerkers van RedSox uit zijn hoofd teleren, en noemdedaarom vrijweliedereen ‘papi’, watvergelijkbaar is methet Engelsewoord ‘dude’.Hierdoorwerd Ortizsnel om­gedoopttot ‘The Big Papi’, wat naverloop van tijd gewoon ‘BigPapi’ werd. Het gebruik vande nickname bereikte eenhoogtepunt tijdens delegendarischeAmerican LeagueChampionship Seriesin 2004; nadat Ortizde Red Sox langs deYankees had geslagenin Game 5 van de ALCS, graptewerper Pedro Martinez: “TheYankees have to think aboutwho is their Big Papi”.T­shirts met de tekst ‘The Curseof the Big Papi’ waren na afloopvan de serie niet aan te slepen. •

een jaar Fenway Park. Prijskaartje: 14,575miljoen dollar.LichtpuntjeEen keiharde overpay, of welbesteed geld? Dievraag kan alleen Ortiz beantwoorden,maar de eerste voortekenen zijn goed.Ortiz begon zelden zo goed aan eenseizoen. De inwoner van deDominicaanse Republiek was in deeerste weken van april zelfs éénvan de weinige lichtpuntjes inde geplaagde Boston line­up.Daarnaast legt Ortiz nog ietsanders op tafel, dat helemaallosstaat van zijn statistieken. Ortiz is,in tegenstelling tot zoveel teamgenotendie hij door de jaren heen heeft gehad,van vrijwel onbesproken gedrag.Natuurlijk: Big Papi was in wat we nukennen als de ‘steroid era’ een net even ietsBigger Papi dan hij nu nog is. Niet alleenOrtiz, maar de MLB als geheel zal diesluier nog wel een tijdje over zichgedrapeerd krijgen. Bovendien bestaanover de aangewezen slagman van de RedSox alleen vermoedens, geen bewijzen.Ortiz’ naam verscheen op de lijst van100 honkballers waar naar verluidtbewijs van zou zijn gevonden dat zezich schuldig hadden gemaakt aanhet gebruik van performance enhancingdrugs. Ortiz ontkende en het bewijs werdnooit geleverd. Het is niet iets waar The BigCat, zoals voormalig Red Sox­speler DavidMillar hem noemde, dagelijks wakker van zalliggen.

Legendarisch sinds 2004Sinds Ortiz werd gedumpt door deMinnesota Twins en begin 2003 werdopgepikt door de Red Sox, beleven deFenway faithful en Big Papi één van degelukkigste huwelijken ooit, in welke sportdan ook. Zijn legendarische status inBoston dankt hij met name aan de zo vaakgedocumenteerde maand oktober 2004.Een series ending walk­off homerun tegende Angels, gevolgd door zo’n zelfdehomerun in Game 4 en een walk­off singlein Game 5 tegen de Yankees. Big Papi droegde Sox op zijn rug naar hun eerste titel in86 jaar. Geen speler was zo clutch, zocruciaal als David Ortiz.Ondanks de onmiskenbare kwaliteitendie Ortiz nog steeds bezit, liggen diegloriedagen toch alweer een tijdje achterhem. In de jaren nadat Big Papi samen metManny Ramirez het meest gevreesdekoppel in de Majors vormde, zakte deslagman af naar soms wel de zevende plekin de slagorde. Seizoen 2010 begon met eenlangdurige cold streak, en 2009 was hetzwakste jaar uit zijn carrière. Dat jaar sloegOrtiz pas in mei zijn eerste homerun vanhet seizoen, om eigenlijk na de All­Starbreak pas echt op stoom te komen.Tekenend: 2009 was het eerste jaar sinds2003 dat Ortiz niet van de partij was bij deAll­Star festiviteiten.En toch die nieuwe, niet goedkopecontracten. Als één van de belangrijksteiconen is het ergens wel logisch dat Ortizhet voordeel van de twijfel krijgt. Zekerafgelopen winter, toen de Red Sox alafscheid namen van oudgedienden JasonVaritek en Tim Wakefield, zou het verliezenvan de bekendste designated hitter en debreedste glimlach van de MLB een wel zeeringrijpende metamorfose met zichmeebrengen. Bovendien is Ortiz ook buitenhet veld van toegevoegde waarde; deDominicaan zet zich al jaren keihard invoor minderbedeelde kinderen in dewereld.Children’s Fund FoundationIeder pr­team zal een speler vertellen dat

het goed is voor je imago om je in te zettenvoor goede doelen. Wie daar verdere uitlegbij nodig heeft, hoeft maar naar Ortiz tekijken. Weinig goede doelen komen zo vaakvoorbij op de officiële website van deBoston Red Sox als de David OrtizChildren’s Fund Foundation, die hij in2007 startte. Zijn jaarlijkse barbecue engolftoernooi, waarbij de opbrengst uit deverkoop van de peperdure toegangskaartjesvolledig naar de Foundation gaat, zijninmiddels gewaardeerde tradities. Ortizkreeg na het seizoen 2011 de jaarlijkseRoberto Clemente Award uitgereikt, voorde speler die de honkbalsport op eenpositieve manier vertegenwoordigt, zowelop het veld als buiten de stadions.Ortiz weet als geen ander dat baseballhem alles gegeven heeft, en geeft om diereden graag terug aan kinderen in NewEngland en in de Dominicaanse Republiekdie zijn hulp goed kunnen gebruiken. Dehoudbaarheidsdatum van het succes van deFoundation is echter voor een deel ookgekoppeld aan de houdbaarheidsdatum vanOrtiz zelf. De vraag rijst dan ook hoe langde slugger het moment uit weet te stellendat zijn leeftijd zijn prestaties echt onderdruk gaat zetten.Nieuw miljoenencontract?Hoe de Red Sox dat zien is duidelijk. ToenBoston en Ortiz de eenjarige overeenkomstvan 14,575 miljoen dollar tekenden, lag erook een aanbieding van Boston op tafel dieOrtiz in twee jaar tijd 25 miljoen euro zouopleveren. Zo groot was het vertrouwen inde slagman dus nog wel. Ortiz heeft zichechter in een positie gemanoeuvreerdwaarin hij in de winter van 2012­2013opnieuw zijn eisen op tafel mag leggen bijRed Sox GM Ben Cherrington en zijn team.En mocht Ortiz zijn huidige vorm lang vastweten te houden, dan kan het totaalbedragdat hij in 2012 en 2013 verdient zomaaraanzienlijk hoger liggen dan de 25 miljoendie de Red Sox afgelopen winter boden. Alsdat zijn team voor het eerst sinds 2010 eenplek in het postseason oplevert, zalniemand er in Boston een seconde wakkerom liggen. •

1. Aaron Rodgers ­ Geen discussie over mogelijk:Rodgers is de beste. Heeft de arm, is accuraat, heeft hetoverzicht, het atletisch vermogen en de wapens.2. Tom Brady ­ Houdt zich al een decennium op in de top10. Heeft, op 't atletisch vermogen na, alles wat Rodgers ookheeft. Twee smetjes: z'n laatste twee Super Bowls gingenverloren. Zal 'm niet lekker zitten.3. Drew Brees ­ Is stylistisch misschien wel de mooistequarterback om naar te kijken. Bovendien de kleinste, maardat lijkt 'm niet te deren. En dat passing record, dat­ie vorigjaar overnam van Dan Marino, nemen ze 'm niet meer af.4. Eli Manning ­ Kwam vorig jaar niet eens voor in delijst van beste 100 NFL­spelers (bij elkaar gestemd door z'ncollega's), maar trok afgelopen seizoen de laatste twijfelaarsover de streep. Leidde z'n ploeg intussen naar twee SuperBowl­titels, en is zonder discussie elite.5. Matthew Stafford ­ De man van glas bleef vorig jaareindelijk 'ns een keertje overeind, en het resultaat wasernaar. Heeft de beschikking over Megatron, de bestewideout van allemaal, en dat scheelt een slok op een borrel.6. Ben Roethlisberger ­ Fraai ziet het er niet altijd uit,maar op Big Ben kun je bouwen, hoewel­ie de pigskin altijdnet een tikje langer lijkt vast te houden dan noodzakelijk. Isondanks z'n imposante erelijst trouwens nog maar dertigjaar, en kan dus nog wel even mee.7. Peyton Manning ­ Dik tien jaar in de top 2, maar nuzijn er vooral vraagtekens. Over dat jaartje toekijken komt­ienog wel heen, maar vier nekoperaties en een aangetastezenuw? Krijgt­ie de zip in z'n arm terug, dan nestelt Manningzich onmiddellijk weer in de top. Zo niet, dan heeft Denver 'nheule goeie game manager.8. Cam Newton ­ Kende vorig jaar het besterookieseizoen ooit, en het moment dat hij wordt uitgeroepentot seizoens MVP is niet ver meer weg. Geeft zijn ploeg iederwedstrijd weer een kans op de overwinning. Nu alleen nogeven 't aantal inteceptions minimaliseren.9. Jay Cutler ­ Gunslinger, die de Bears zonder wapensen O­line op playoffkoers zette, maar pas toen­ie er niet bijwas kwam het respect. Heeft komend seizoen ­ met zijn oudemaatje Brandon Marshall en rookie Alshon Jeffery bovendientwee receivers van formaat ­ letterlijk. Staat voor 'n breakoutjaar.10. Philip Rivers ­ Donderde met stip uit de subtop, naeen kwakkeljaar. En dat ondanks de aanwezigheid van V­Jax.11. Matt Schaub ­ We kunnen alleen maar raden hoe verde Texans waren gekomen als Schaub was fitgebleven.12. Michael Vick ­ Z'n enorme atletische vermogencompenseert z'n gebrek aan arm, die wel de power heeft,maar niet de precisie om elite te mogen worden genoemd. Z'nlust om te rennen brengt bovendien 't risico van blessuresmet zich mee, zoals we afgelopen seizoen hebben kunnenzien.13. Matt Ryan ­ Was jarenlang de rising star, maarmoest afgelopen jaar even pas op de plaats maken. Mattie Icewas in 2011 niet altijd even koel.

De Top 32 NFL Quarterbacks (van 2012) is samengesteld op basis van depersoonlijke ranglijsten van de leden van de NFL­redactie van SportAmerika,bestaande uit Geert Jan Darwinkel, Joep Smeets, Bert Jan Brands en Paul Klomp.Het is nog vroeg, we weten het, en resultaten behaald in het verleden bieden geengarantie voor de toekomst. Maar dat maakt het maken van lijstjes ook zo leuk.

1. Aaron Rodgers2. Tom Brady3. Drew Brees4. Eli Manning5. Jay Cutler6. MatthewStafford7. BenRoethlisberger8. Peyton Manning9. Cam Newton10. Philip Rivers11. Matt Schaub12. Tony Romo13. Matt Ryan14. Michael Vick15. Robert GriffinIII16. Andrew Luck17. Sam Bradford18. Joe Flacco19. Matt Flynn20. Josh Freeman21. Andy Dalton22. Matt Moore23. Mark Sanchez24. RyanFitzpatrick25. Alex Smith26. Jake Locker27. Kevin Kolb28. Matt Cassel29. ChristianPonder30. Colt McCoy31. Blaine Gabbert32. Carson Palmer

1. Aaron Rodgers2. Tom Brady3. Drew Brees4. Matt Schaub5. Philip Rivers6. MatthewStafford7. Eli Manning8. Cam Newton9. Peyton Manning10. BenRoethlisberger11. Michael Vick12. Tony Romo13. Josh Freeman14. Jay Cutler15. Robert GriffinIII16. Matt Ryan17. Matt Flynn18. Andrew Luck19. Joe Flacco20. RyanFitzpatrick21. Mark Sanchez22. Alex Smith23. Kevin Kolb24. Sam Bradford25. Matt Cassel26. Andy Dalton27. MattHasselbeck28. Blaine Gabbert29. ChristianPonder30. Matt Moore31. Colt McCoy32. Carson Palmer

1. Aaron Rodgers2. Tom Brady3. Drew Brees4. Eli Manning5. Peyton Manning6. MatthewStafford7. Cam Newton8. BenRoethlisberger9. Philip Rivers10. Matt Ryan11. Jay Cutler12. Michael Vick13. Matt Schaub14. Tony Romo15. Joe Flacco16. Andy Dalton17. Andrew Luck18. Robert GriffinIII19. Sam Bradford20. Josh Freeman21. Mark Sanchez22. Matt Cassell23. RyanFitzpatrick24. Carson Palmer25. MattHasselbeck26. Alex Smith27. Matt Flynn28. ChristianPonder29. Colt McCoy30. Kevin Kolb31. Matt Moore32. Blaine Gabbert

1. Aaron Rodgers2. Tom Brady3. Drew Brees4. Eli Manning5. Michael Vick6. Jay Cutler7. BenRoethlisberger8. Peyton Manning9. Cam Newton10. Matt Schaub11. MatthewStafford12. Philip Rivers13. Matt Ryan14. Tony Romo15. Josh Freeman16. Joe Flacco17. Robert GriffinIII18. Andy Dalton19. Jake Locker20. Andrew Luck21. Alex Smith22. Sam Bradford23. Matt Flynn24. Mark Sanchez25. RyanFitzpatrick26. Matt Cassel27. Matt Moore28. Kevin Kolb29. Colt McCoy30. Carson Palmer31. ChristianPonder32. Blaine Gabbert

GEERT JANDARWINKEL JOEPSMEETS BERT JANBRANDS PAULKLOMP

14. Tony Romo ­ Zoek inconsistentie op in 'twoordenboek, en je vindt de naam van Tony Romo. Kanwedstrijden voor je winnen, maar vooral ook verliezen(Jets). Hoogste tijd voor de ware Romo.15. Josh Freeman ­ Z'n definitieve doorbraak werdvorig jaar verwacht, maar kwam niet. Zakte in de tweedehelft van 't seizoen mee met z'n ploeg. Lijkt fysiek echteralles te hebben.16. Robert Griffin III ­ Armkracht, atletischvermogen, intelligent en een aardige gozer bovendien. DeSkins hadden een godsvermogen voor hem over ­ enterecht. Dat­ie niet als eerste ging in de draft, had vooral temaken met 't feit dat Luck blessuretechnisch gezien op delange termijn iets minder risico's met zich meebrengt.17. Andrew Luck ­ Zie Griffin III.18. Joe Flacco ­ Laat geen interview onbenut omzichzelf als 'elite' te omschrijven. Haha, die Joe.19. Matt Flynn ­ Wat drie NFL starts en een Packers­passingrecord al niet vermag. 'Hawks gaan nog veel plezieraan hem beleven.20. Sam Bradford ­ Menigeen had hem reedsafgeschreven, maar Jeff Fisher had voldoende vertrouwenom vooral dankzij hem voor de Rams te kiezen.21. Andy Dalton ­ Toch wel 'n beetje de rookie QBsensatie, die Dalton. Met dank aan die andere rookie AJGreen, vooral.22. Ryan Fitzpatrick ­ Kende vorig seizoen een goedestart, en dat legde hem financieel gezien geen windeieren.Good for him.23. Mark Sanchez ­ Ook voor Sanchez geldt: nu ofnooit. Wordt 't nooit, dan zijn de gevolgen ­ met Tim Tebowop de bank ­ voor hemzelf, de Jets en New York niet teoverzien. Meemaken, beleven.24. Alex Smith ­ Heet onderschat te zijn. Dacht 't niet.Smith is wat­ie is. Sobere game manager. Niks mis mee.25. Matt Cassel ­ Dat ene jaartje Brady vervangenbeloofde veel, maar werd in Missouri nog maar zeldeningelost.26. Jake Locker ­ Of Matt Hasselbeck. Dat de Titanshet hele huisraad wilden opgeven in ruil voor PeytonManning, zegt eigenlijk wel voldoende.27. Kevin Kolb ­ Gigantisch overbetaald na een paaraardige potjes voor de Eagles. Maar no more excuses: heeftmet Larry Fitz en Michael Young een krachtige one­twopunch.28. Matt Moore ­ Vlees noch vis. En nou ook nog dehete adem van Tannehill in z'n nek.29. Christian Ponder ­ Kreeg vorig seizoenvervroegd z'n kans, maar 't hield allemaal nog niet over.30. Colt McCoy ­ De NFL staat doorgaans niet bekendom z'n geduld: het is nu of nooit voor McCoy.31. Carson Palmer ­ Is twee jaar geleden al gestopt,maar bij de Raiders hebben ze 't nog niet door.32. Blaine Gabbert ­ Arme Gabbert. Voor de leeuwengegooid in een dramatische ploeg, zonder wapens. Ga ermaar aan staan. •

Aanstaand Hall of Fame safetyBrian Dawkins kondigde onlangszijn footballpensioen aan viaTwitter De Patriots kiezenmisschien wel een nieuwerunning back uit het rijtjeRyan Grant, Tim Hightoweren Joseph Addai Widereceiver Jerome Simpson,wereldberoemd van de ‘back­fliptouchdown’ afgelopen seizoen,tekent bij de Vikings Pro Bowlcornerback AsanteSamuel is door deEagles getradenaar de AtlantaFalcons DeSaint zijnwanhopig opzoek naar goednieuws maarhebben nogsteeds geenovereenstemmingbereiktmet DrewBrees over eennieuw contract.Pay the manalready! Hetzelfde kangezegd worden van dePatriots, die in onderhan­deling zijn met Wes Welker,Tom Brady’s favorietereceiver, over contract­verlenging. Opnieuw: paythe man already!

In de lijst van 32 NFL­stedenontbreekt één hele grote naam:die van Los Angeles. Met hetvertrek van de Raiders beginjaren negentig verdweenprofessioneel football uit degrootste stad aan deAmerikaanse westkust, ondanksdiverse pogingen van de lokalejetset om een nieuwe franchisenaar ‘The City of Angels’ te

brengen. Het lijkt echter eenkwestie van tijd voordat LA weervan de NFL kan genieten.Werden eerder al de JacksonvilleJaguars in verband gebracht meteen overstap naar de westkust,de nieuwste kandidaat om teverhuizen naar de op één nagrootste mediamarkt vanAmerika zijn de MinnesotaVikings.De Vikings proberen al enkelejaren toestemming, en de nodigefinanciële ondersteuning, tekrijgen voor de bouw van eennieuw stadion maar de lokalepolitiek is allesbehalvewelwillend. Een zoveelstevoorstel voor de goedkeuring vanstadionfinanciering werdonlangs nog afgeschoten door deplaatselijke senaat en dat noopteNFL commissioner RogerGoodell een bezoekje te brengenaan de heren politici.

Deze ‘show of force’ van deNFL zorgde er prompt voor dateen aangepast voorstel wél werdaangenomen, zij het met dekleinst mogelijke meerderheid.Daarmee lijkt een snelle overstapvan de Vikings naar Los Angelesvooralsnog van de baan. Datkomt LA misschien niet eens zoslecht uit, getuige de voorzichtigepogingen van de stad om de SanDiego Chargers tweehonderdkilometer noordelijker te latenverhuizen.

Ryan Tannehill en deDolphins; gaat het door of niet?Op het moment van schrijven isdat onduidelijk. Op het momentvan lezen is alles duidelijk. Zekeris dat de Dolphins er alles aandoen om geruchten over eenzeker zijnde keuze voor de QBdoor Miami te ontkennen.Dolphins eigenaar Stephen Rossging zelfs zo ver om de websiteprofootballtalk.com een mail testuren om officieel alles teontkennen betreffendeTannehill.

Het gerucht ging namelijk datRoss er persoonlijk bij generalmanager Jeff Ireland en coachJoe Philbin op zou hebbenaangedrongen om Tannehill tenemen met de achtste keuze inde aanstaande NFL draft. Ross:“So there’s no confusion, JeffIreland will make the call who wedraft”. Of het klopt? U weet hetal. Ryan Tannehill werd opvrijdagavond zoals gedraft doorde Miami de Dolphins. •

Weekly RoundUp

Vikings naar LA?

De RyanTannehill­soap

De running back van de Chicago Bears isteleurgesteld in zijn werkgever. Forte'scontract liep na het afgelopen seizoen af enhij hoopte vurig op het soort contract datcollega's Chris Johnson en Adrian Petersonbinnensleepten, maar daar wilde toenmaligBears General Manager Jerry Angelo nietaan beginnen.Forte brak vier jaar geleden door bij deBears en liet sindsdien zien eenbetrouwbare back te zijn. Hij wist zichterug te knokken na een minder 2009. Intwee van zijn vier seizoenen (2008, 2011)eindigde hij in de top tien van meestproductieve backs per wedstrijd. Ook alsreceiver uit het backfield draagt Forté, meteen gemiddelde van 8.9 yards perreception, zijn steentje bij.Zijn 4233 rushing yards hebben de Bearsechter relatief weinig gekost, omdat hij nogonder zijn originele free agent “contractje” ­goed voor iets meer dan 700.000 dollar opjaarbasis ­ speelde. Daarom neemt Forte nugeen genoegen met de éénjarige franchisetag. Die levert hem in 2012 weliswaar hetgemiddelde op van de top­vijfjaarsalarissen van spelers op zijn positie

($7,700,000), maar biedt hem niet dezekerheid van een langdurig contract.Uitgestorven feature backDe feature backs die het soort contractenkrijgen voorgeschoteld waar Forte naar opzoek is, worden steeds schaarser. De Bearstwijfelen nu of Forte, die de laatste vierwedstrijden van het afgelopen seizoenmiste met een knieblessure, wel zo'nduurzame every down back is. Een NFLseizoen is een slijtageslag. De gemiddeldecarrière van een running back in de NFLduurt slechts tweeënhalf jaar en Forte heeftal vier seizoenen op de kilometerteller.Steeds meer franchises kiezen ervoor omhun kansen – en risico's – te spreiden doorin het backfield te rouleren tussen twee ofzelfs drie running backs. Met het oogdaarop hebben de Bears zich ook alversterkt met Michael Bush, die afgelopenseizoen de werklast in Oakland mochtdragen na de blessure van DarrenMcFadden.De feature back is nog niet helemaalverdwenen uit het NFL­landschap, maardat running back committees steeds

BANG FOR YOUR BUCK: DOLLARS PER YARD

populairder (en succesvoller) worden, blijkt uit derushing statistieken. In 2011 noteerden slechtstwee running backs meer dan driehonderd rushes;Maurice Jones­Drew en Michael Turner. Dat isniet alleen een historisch dieptepunt in demoderne NFL, het is ook een trend (zie grafiek). In2009 wisten nog zeven van de teams diebeschikten over een top­tien running back zich bijde beste tien rushing teams in de NFL te scharen.In de afgelopen twee jaren waren dat er slechtsvijf. In 2011 beschikten uit de top tien rushingteams alleen de Vikings, de Eagles, de Ravens ende 49ers over een klassiek éénmans backfield.Bang for your buckDe Bears hebben het afgelopen seizoen metinteresse gekeken naar de situatie bij de TennesseeTitans en divisiegenoot Minnesota. Beidefranchises legden respectievelijk Chris Johnson enAdrian Peterson in de aanloop van het afgelopenseizoen een enorm contract voor, maar moestentot dusverre wachten op de prestaties die daarmeegepaard horen te gaan. De twee bewezen huncollega in Chicago geen dienst door te laten ziendat een groot contract niet per se gelijkstaat aanrendement. Johnson kende het zwakste seizoen uitzijn carrière en was geen schim van de back die in2009 nog meer dan 2000 yards overbrugde.Peterson kampte gedurende het seizoen metblessureleed.

De cijfers spreken niet in het voordeel van Forte.Zoals uit de tabel blijkt betalen de franchises dieeen echte feature back in dienst hebben het meesteper yard. Dat komt voornamelijk door de blessuresvan Adrian Peterson, Darren McFadden en hetmindere seizoen van Steven Jackson. Drie backsdie ondanks hun hoge salarissen relatief weinigyards binnenhaalden. De Kansas City Chiefs ne­men de veertiende plaats in op deze ranglijst, maar

waren misschien wel het beste voorbeeld van hetrisico om een running back een monstercontract voorte schotelen. Jamaal Charles haalden welgeteld 83yards binnen voordat een zware knieblessure hemvoor de rest van het seizoen uitschakelde. Die 83yards kostten de Chiefs 12,5 miljoen dollar. Dat isprecies het scenario dat de Bears in de toekomstwillen voorkomen. Middels de éénjarige franchise taghoeven de Bears Forté geen bedragen te garanderenvoor de aankomende seizoenen die hij door mogelijkeblessures niet meer zou kunnen belonen met yards.De running back als passantEvenals Baltimore's Ray Rice, die in een soortgelijkesituatie verkeert, werd Forté in 2008 pas in detweede ronde van de draft geselecteerd. DankzijRice's bijdrage in het laatste jaar van zijn rookiedealzijn de Ravens het goedkoopste uit per yard. Dedagen de dat beste running backs dure contractenopstreken als top­tien picks lijken voorbij. In 2011kondigde Mark Ingram, Heisman Trophy winnaarvan Arkansas, aan dat hij beschikbaar zou zijn in dedraft. Hij moest maar liefst achtentwintig selectieswachten voordat de Saints hem kozen. DeMarcoMurray werd pas in de derde ronde door de DallasCowboys verkozen, en heeft daarom een iets kleinercontract dan Ingram. Maar met zijn 5.5 yards perrush was hij veel effectiever.Steeds meer franchises zien ook in dat het verschiltussen de veel gehypete running backs die in deeerste ronde van de draft worden verkozen en deruwe (goedkopere) diamantjes die een ronde of drielater nog beschikbaar zijn kwalitatief niet zo groot is.In 2010 noteerde rookie LeGarrette Blount 1007yards voor de Tampa Bay Buccaneers. Collega rookieRyan Matthews behaalde er voor San Diegoslechts in hetzelfde jaar slechts 678, maarverdiende vanwege zijn selectie in het begin van deeerste ronde meer dan het vijfvoudige. Dat is eenrisico dat NFL­teams willen vermijden.Tot slot kiezen teams er steeds vaker voor om eengokje te wagen met relatief onbekende runningbacks die niet eens worden verkozen in de draft. Inde afgelopen seizoenen hebben backs zoals Blount,Chris Ivory, James Starks en niet te vergeten ArianFoster aangetoond dat er zelfs nog meer dan genoegtalent buiten de draft te vinden is. Uitgerekend Fortezelf is het schoolvoorbeeld van een back die uit hetniets kwam en voor een laag basissalaris toch goederesultaten wist te behalen. De Bears weten dus alsgeen ander dat een goede running back tegenwoordigdus helemaal niet zo duur hoeft te zijn. •

Zes wedstrijden, 56 goals, waarvan 21powerplay­doelpunten en drie short­handed goals, en maar liefst 314 straf­minuten. Dit zijn wat cijfers die over­blijven nadat de rook rondom deeerste play­offserie tussen de Pitts­burgh Penguins en de PhiladelphiaFlyers is opgetrokken. Vooraf warende verwachtingen bij Battle ofPennsylvania hooggespannen enuiteindelijk was er genoeg te beleven.Vele volgers verwachtten een spannende seriedie hoogstwaarschijnlijk zeven wedstrijden gingduren, maar de Flyers wensten hieraanvankelijk niet aan mee te werken. Zijwonnen namelijk de eerste drie wedstrijdendoor niet op te geven na een vroegeachterstand, door de kwakkelende Marc­AndréFleury onder druk te blijven zetten en door hunfantastische powerplays. Via hun sterkeaanvalslinies, waarbij vooral Claude Giroux vanzich deed spreken (zie kader), wisten zij huneigen zwakke verdediging en keeperswerkvoldoende te maskeren en leken ze op weg naareen verrassende sweep.Na de 3­0 achterstand lieten de Penguins zienzich niet zonder slag of stoot over te willengeven. In Game 4 toonden ze een offensieveoutburst die de Flyers niet konden bijbenen ennadat ze de vijfde wedstrijd ook met het nodigekunst­ en vliegwerk over de streep haddengetrokken, leek de serie toch op weg te zijnnaar een allesbeslissende zevendewedstrijd. Zover lieten de Flyers hetechter niet komen, want via eenafgetekende 5­1 overwinning inGame 6 sloten zij de clash tussen derivalen in hun voordeel af.Wat vooral opviel in deze serie: hetzwakke optreden van de beide goalies.Waar zowel Fleury als Ilya Bryzgalov inhet reguliere seizoen hun kwaliteitenvolop toonden, waren zij in het na­seizoen de zwakke plekken van hunploeg. Met savepercentages van .834(Fleury) en .871 (Bryzgalov) is hetwel duidelijk waarom er in deze seriezoveel goals vielen.

The Battle ofPennsylvania

A Farewellto ChampionsEén ding is zeker na de eersteronde van de play­offs: we krij­gen een andere Stanley Cup­winnaar dan in de afgelopenvier jaar. Behalve voor de Pitts­burgh Penguins (2009 Champs),was deze openingsronde name­lijk het eindstation voor deDetroit Red Wings, de ChicagoBlackhawks en de Boston Bruins.De Detroit Red Wings, kampioen in 2008, gingenmet 1­4 ten onder tegen de Nashville Predators, diehiermee afrekenden met een klein trauma. Vanaf hetmoment dat de Preds in 1998 hun intrede deden in deNHL waren de Red Wings de sterkere divisiegenoot,zowel in de competitie als in de play­offs. Althans totdit seizoen. Dit jaar eindigde Nashville voor het eerstboven Detroit en na twee eerdere nederlagen rekendende Predators vervolgens dus ook in het naseizoen afmet hun voormalige nemesis.De Stanley Cup­winnaar van 2010, de Chicago Black­hawks, kon het in de openingsronde niet bolwerkentegen de Phoenix Coyotes. Deze confrontatie ginguiteindelijk met 4­2 naar de ploeg uit de woestijn, alwas hiervoor in vijf wedstrijden wel een overtimenodig. Alleen in de laatste wedstrijd wisten de Coyotesruim afstand te nemen van de ‘Hawks. Chicago was indeze serie overigens meer dan eens de bovenliggendepartij, maar had over het algemeen geen antwoord ophet ijzersterk keeperswerk van Mike Smith (zie kader).Ten slotte viel ook voor de regerende kampioen hetdoek. In een spannende serie van zeven wedstrijdenwaren de Washington Capitals uiteindelijk de BostonBruins de baas, waardoor de ploeg uit DC de jacht ophun eerste Stanley Cup na een zwak regulier seizoenkunnen doorzetten. Beide teams leken voor aanvangvan de play­offs hun goede vorm te pakken te hebbenen dit resulteerde uiteindelijk in een defensiefschaakspel dat gelijkop ging. Uiteindelijk waren hetdus de Capitals die in de verlenging van het zevendeduel een beslissing wisten af te dwingen.Naast de uitschakeling van de laatste vier kampioenenwas ook de overwinning van de LA Kings op deVancouver Canucks opzienbarend. Hiermee ligtnamelijk ook de winnaar van de Presidents’ Trophyvan de laatste twee seizoenen eruit, waardoor er duseen totale wisseling van de wacht plaatsvond in dezeenerverende play­offronde.

Kijkcijfersstevig in de liftKort na de lockout in 2005 hadde NHL grote moeite om kijkerste trekken en de stadions tevullen. Dat afgelopen jaren isdat probleem echterverholpen en de afgelopenweken zijn de Stanley Cupplayoffs qua kijkcijfers debest bekeken ijshockey­wedstrijden in lange tijd.De 8­4 overwinning in Game 3tussen de Philadelphia Flyersen Pittsburgh Penguins trokin de VS 2,7 miljoen kijkersen daarmee was het op datmoment de best bekekenplayoffwedstrijd sinds 2002,buiten de Stanley Cup Finalsom. Plotseling is de NHL ookminutenlang te zien in de talkshowsvan ESPN, namen van spelers zijnworldwide trending topics op Twitteren de winst van de league ditseizoen kwam voor het eerst uit opmeer dan 3 miljard dollar.Dit soort signalen tonen aan dat de NHL zich in een uitstekendepositie heeft gemanoeuvreerd, en dat fans gericht op zoek zijn.Wedstrijden waarover massaal getwitterd wordt vanwege veeldoelpunten of gevechten, pieken qua kijkcijfers in de derdeperiode. Wedstrijden tussen de topfranchises blijven hetsuccesvolst, net als de grote evenementen: de 2012 NHL WinterClassic tussen de Flyers en Rangers had bijna vier miljoen kijkers.Hoogtepunt was vooralsnog Game 6 tussen de Boston Bruins enWashington Capitals. NBC Sports Network liet trots weten dat zenationaal 2,5% van de kijkers hadden getrokken. Dat maakte hetde best bekeken ijshockeywedstrijd in ruim 14 seizoenen, dankzijeen toename van 46% in kijkers ten opzichte van de best bekekenwedstrijd van vorig seizoen. Het zijn een aantal zware jarengeweest, maar de league lijkt eindelijk weer springlevend.

Strafbeleid onder de loepHet waren drukke weken voor de Board of PlayerSafety, want er werden meer spelers geschorst in deeerste ronde van de play­offs dan ooit tevoren en navele wedstrijden waren vooral de gevechten en hetgevaarlijke spel het gesprek van de dag. Niet bepaalddat waar de spelers en coaches op zaten te wachten.

Carl Hagelin van de Rangers moestdrie wedstrijden toekijken voor zijnelleboog op Daniel Alfredsson enverscheidene andere spelers in dieserie tussen de NY Rangers enOttawa Senators kregen één wed­strijd aan hun broek of werdenstevig vermaand. In de eerdergenoemde serie tussen de Pen­guins en Flyers werden ook meer­dere spelers geschorst en Black­hawks­rookie Andrew Shaw werd hard bestraftvoor zijn botsing met Coyotes­goalie Mike Smith.Er volgde echter ook een golf van kritiek. Nietomdat men het oneens was met de straffen, maaromdat men het oneens was met het feit datverschillende sterspelers onbestraft bleven navergelijkbare, zo niet ergere, overtredingen.Daarbij spande de worstelmove van Shea Weberop Henrik Zetterberg de kroon. Toch lijkt dehardere aanpak wel degelijk te werken. Vrijwelalle series kalmeerden en er wordt vooral noggesproken over de vele spectaculaire duels, maarof dat puur en alleen aan de aanpak van de leagueligt valt te betwijfelen.

Rangers ontsnappenZoals je al kon lezen, zijn veel kam­pioenen en topploegen in de eersteronde uitgeschakeld. In de EasternConference had het er na vijf wed­strijden in de verschillende series zelfsde schijn van dat de seeds vijf tot en metacht allemaal voor 'nverrassing gin­gen zorgen.Uiteindelijkwisten deNew YorkRangers datals enige tevoorkomendoor methangen enwurgen deOttawaSenatorste verslaan.

Natuurlijk waren er de nodige spelers dievoor een groot deel verantwoordelijkwaren voor het succes van hun club in deeerste ronde van de play­offs. Dit warenvolgens ons de grootste uitblinkers:CLAUDE GIROUX: De rookie bekleedt

pas sinds dit seizoen de rol van eerstecenter in Philadelphia en doet datmet verve. Na deze eerste ronde staathij aan de kop van elk individueelklassement met veertien doelpunten,

zes goals, acht assists en een +/­ ratingvan +6.

JONATHAN QUICK: De overwinning van deLA Kings op de als eerste geplaatste Vancouver

Canucks was een grote verrassing en hiervoorwas één persoon in grote mate verantwoorde­lijk. Goalie Jonathan Quick stond zijn mannetjetegen de Canadese aanvalsgolven en hield zijnploeg met fantastische reddingen vaak op debeen.ANDY MCDONALD: Deze left winger van deBlues is de enige speler in de top zes van hetpuntenklassement die niet uitkwam in deknotsgekke confrontatie tussen de Flyers en dePenguins. Met zijn vier doelpunten en vierassists in vijf wedstrijden loodste hij zijn ploeglangs San Jose Sharks.MIKE SMITH: De goalie van de Coyotes trok zijngoede vorm uit de competitie door en was vaakeen onneembare vesting voor de aanvallers vande Blackhawks. In totaal kreeg hij 201 schotenop zich afgevuurd, waarbij hij liefst 190 keer

redding wist te brengen. Hiermeehad hij dus een groot aandeel in

de overwinning van zijnploeg.

HENRIKLUNDQVIST: Alweerde derde goalie in onsrijtje, maar het waszijn rust en kwaliteit

die de New YorkRangers op de been hield.

Hij straalt net als in het reguliere seizoen veelvertrouwen uit en lijkt gemotiveerder dan ooit. •

Er leek in eersteinstantie geen vuiltjeaan de lucht. New Yorkwon Game 1 met 4­2 enpakte ook in Game 2twee keer eenvoorsprong. Die hieldniet stand en dewedstrijd ging verlorenna verlenging. Game 3in Ottawa werd echterweer gewonnen enGame 4 werd begonnenmet een 2­0 voorsprongna amper 4 minutenspelen. Dat hield echterwederom geen stand entoen in Game 5 op haastgênante wijze inMadison SquareGarden met 2­0werd verloren, keken deRangers tegen eenbehoorlijk probleemaan.Onder de supportersoverheerste inmiddelsteleurstelling, maarcoach John Tortorellaherhaalde keer op keerdat hij zich geen zorgenmaakte en dat hij allevertrouwen had in dekwaliteit van zijn ploeg.Ondanks teleurstellendeprestaties van sterspelerMarian Gaborik kreegTortorella gelijk enuitstekend spel vanonder meer HenrikLundqvist, RyanCallahan en rookie ChrisKreider zorgde ervoordat Game 7 er kwam enuiteindelijk ook door deRangers werdgewonnen. Zij treffen nuhun angstgegnerWashington Capitals,door wie zij in zowel2009 als 2010 werdenuitgeschakeld. New Yorkis gebrand op wraak. •

OPWEGNAARDECONNSMYTHE

De Montreal Canadienspolsten oud­goalie Patrick Royom de vacante positie vanhoofdcoach bij de club op zich tenemen. De Habs lieten echterwel weten eerst een nieuwegeneral manager aan te willenstellen • Senators­aanvallerMilan Michalek ontloopt eenstraf voor een vermeendetrap met zijn schaats naarRangers­verdediger DanGirardi. De bestaandevideobeelden boden teweinig bewijs voor ditincident • Zach Parise en RyanSuter staan boven aan het lijstjevan de Detroit Red Wings om hetteam te versterken na deteleurstellende playoffs van ditjaar • Martin Brodeur zetteeen nieuw record op zijnnaam. De 4­0 overwinningin de vierde wedstrijd tegende Florida Panthers was de24ste shutout uit zijncarrière in de playoffs •Chicago Blackhawks­coach JoelQuenneville kreeg een boete vantienduizend dollar vanwegekritiek op de arbitrage na degrove charge van Rafi Torres opMarian Hossa. Torres kreeg nade wedstrijd een schorsing van25 wedstrijden aan de broek.

Nicklas Lidstrom wil of kanvooralsnog niet vertellen of hijvolgend jaar weer terugkeert inde NHL. De bijna 42­jarigeaanvoerder van de Detroit RedWings wil deze beslissing nogeven voor zich uitschuiven. Alshet zijn coach lag, dan was deknoop zo doorgehakt. “Hij isgewoonweg nog te goed om ermee te stoppen,” zo vindt MikeBabcock. Na de beslissendewedstrijd tegen de NashvillePredators kreeg Lidstrom ook uit

een onverwachte hoek (Preds­coach Barry Trotz) het verzoekom er nog een jaartje aan vast teplakken.

General manager Ray Sherovan de Pittsburgh Penguins wilmet zijn voorbereiding op hetnieuwe seizoen niet wachten opovereenstemming over eennieuwe CAO, want de club staatvoor een grote uitdaging dezezomer. Er is weinig ruimte onderde salary cap, en desondankswillen de Pens twee belangrijkecontracten verlengen. Nakomend seizoen is zowel SidneyCrosby als Jordan Staal freeagent en de Penguins willen ditgraag voorkomen. Vooral in hetgeval van Staal kan dit eenmoeilijk verhaal worden,omdat de center waarschijnlijkgraag de free agent­markt opwil om te zien of hij ergensanders via een lucratiefcontract wel als eerstecenter aan de slag kan.

Ondanks de vroege enonverwachte uitschakeling in de

playoffs, kampen de VancouverCanucks met een kleinluxeprobleem. De club beschiktmet Roberto Luongo en CorySchneider over twee eerstegoalies en dat is geen idealesituatie, omdat één van de tweedan te weinig speeltijd krijgt.Toen Luongo weer eens zijnwisselvalligheid toonde tijdensde playoffs, kreeg zijn vervangervanaf de derde wedstrijd de kansom zich als basisspeler tebewijzen. Dit deed Schneider metverve, al waren zijn sterkeoptredens (gemiddeld 1,31 goalstegen per wedstrijd en eensavepercentage van 96 procent)niet genoeg om uitschakelingtegen de LA Kings te voorkomen.Hierdoor kunnen de Canadezenhun blik dus vroegtijdig op hetvolgende seizoen richten en dekeeperskwestie speelt daarin eenbelangrijke rol.Luongo gaf al aan dat hij welwil afzien van de no­tradeclau­sule in zijn contract, mochten deCanucks hem willen traden (hetis overigens nog niet bekend ofde ploeg uit Vancouver dit über­haupt van plan is). Daarnaast zalhet vinden van een ruilpartnereen hels karwei worden, wantLuongo tekende twee jaargeleden een twaalfjarig contractter waarde van$64M. •

Weekly RoundUp

Lidstrom metpensioen?

Druk offseasonvoor de Penguins

Luongo getrade?

De WWE is de grootste en bekendstesportentertainmentorganisatie ter wereld.Onder leiding van CEO Vince McMahongroeiden ze uit van een regionaal opererendewrestlingpromotie naar een wereldwijdentertainmentmerk. De twee belangrijkstepijlers in de businessstrategie van de WWEzijn de tv­programma’s (Monday Night Rawop USA Network, Friday Night SmackDownop SyFy Channel en de maandelijkse pay­per­view shows) en live events.WereldwijdVanwege de wereldwijde populariteit van deWWE Superstars en Diva’s richt deorganisatie zich steeds meer op (nieuwe)markten buiten de Verenigde Staten. Infebruari van dit jaar organiseerde de WWEdrie uitermate succesvolle ‘back­to­back’ liveevents in Abu Dhabi. Verder waren de fans inMoskou dit jaar voor het eerst getuige vaneen WWE Raw live event en blijkt Polen eenuiterst lucratieve markt te zijn. Daarnaastkomen de WWE­sterren met de regelmaatvan de klok naar Japan, Australiëen Europa.Na het jaarlijkse hoogte­punt, WrestleMania, is er inapril traditioneel deWrestleMania RevengeTour door Europa. Dit jaarwas deze tour bijzonderzwaar en intensief voor deSuperstars en Diva’s vande WWE. De Raw versievan de WrestleMania

Revenge Tour begon op 11 aprilin Moskou en zou via Polen,Duitsland, Engeland, Italiëen Frankrijk naar Belgiëleiden. Elf dagen non­stop‘on the road & in the ring’en, alsof dat niet genoeg is,stappen de sterren na de showin Antwerpen meteen in het vliegtuignaar de Verenigde Staten. Op maandag is ernamelijk gewoon weer een live uitzendingvan Monday Night Raw.Geen offseasonIn iedere vorm van entertainment en bij elkesport is er een offseason. Dit geldt echter nietvoor de WWE. Na WrestleMania in aprilbegint het ‘nieuwe’ WWE seizoen opmaandagavond met de live uitzending vanRaw en wordt er toegewerkt naar devolgende grote pay­per­view show.Op de laatste dag van de WrestleManiaRevenge Tour sprak SportAmerika inAntwerpen met voormalige Money in theBank winnaar en ex World HeavyweightChampion ‘The All­American American’ JackSwagger. “Het is de zwaarste tour van mijncarrière, ik ben al ruim twee weken niet thuisgeweest. Ik hoop dat mijn (in oktober 2011geboren) zoontje nog weet wie ik ben. Maardit hoort bij het leven van een WWESuperstar; ik zit in een bevoorrechte positieen geniet van ieder moment.”

Naast het feit dat het eenloodzware tour is, is het (hoe gek dat ookklinkt) voor de meeste WWE Superstars enDiva’s ook een welkome afwisseling. Integenstelling tot hun tours in de VerenigdeStaten wordt tijdens de internationale toursalles voor ze geregeld: chartervliegtuig, bus,hotel, sportschool en eten. WWE­performerszijn niet in dienst bij de WWE, maar wordenals independent contractors ingehuurd. Zezijn ‘on the road’ dus zelf verantwoordelijkvoor het huren van een auto, het boeken vaneen hotel en het (vaak midden in de nacht)vinden van een restaurant (meestal een 24hour Denny’s) en een sportschool waar ze die‘veel te grote midnight Cheeseburger vanDenny’s’ er weer af sporten.Grote namen als CM Punk, ‘The Viper’Randy Orton en The Big Show hebben zelfseen tourbus aangeschaft om van stad naarstad te trekken. De kortgeleden in de WWEteruggekeerde Brock Lesnar had in hetverleden zoveel moeite met het hectischeschema, dat hij tegen het einde van zijneerste ‘run’ in de WWE een privévliegtuigaanschafte.Makkelijk geld verdienen?Kijkend naar de duur van een gemiddeldematch (5 tot 20 minuten) tijdens een liveevent zou je zeggen: dat is eenvoudig geldverdienen. Niets is minder waar…De Superstars en Diva’s in deWWE zijn goed ge­ trainde pro­fessionele atleten die allemaaleen loodzwaar traject hebben afgelegd

­ WWE organiseerde één keer een show inNederland, op 10 april 1992. Er waren3000 toeschouwers in Ahoy, Rotterdam.­ WWE is in Nederland en België iederemaandag te zien op Eurosport. Van 21.00tot 21.30 uur zie je de belangrijkstegebeurtenissen van de week in ‘This weekin the WWE’ en tussen 21.30 en 22.30 uurmaak je een ‘trip down memory lane’ enzie je de grootste Superstars uit degeschiedenis van de WWE en de besteclassic matches tijdens ‘WWE VintageCollection’. Monday Night Raw zie je ´smaandags om 9pm op USA Network,Friday Night SmackDown op vrijdag om8pm uur op SyFy Channel .­ WWE is een beursgenoteerde onderne­ming (NYSE: WWE) en levert 52 wekenper jaar ‘original programming’ voor eenwereldwijd publiek. De tv­programma’svan de WWE worden in meer dan 145 lan­den en 30 talen uitgezonden. Het bedrijfis gevestigd in Stamford, Connecticut enheeft kantoren in New York, Los Angeles,Londen, Miami, Mumbai, Shanghai,Singapore, Istanbul en Tokio.­ Op 7 november 2012 komt de WWESmackDown World Tour naar VorstNationaal in Brussel, België.

WWE FACTS

om te komen waar ze nu zijn. De in Perry,Oklahoma geboren Jack Swagger heeft eenlange weg moeten afleggen voor hij het tot‘The Big One’ wist te schoppen.“Ik ben de enige WWE Superstar die alleWWE ontwikkelingstrajecten heeftdoorlopen. Ik ben begonnen bij Deep SouthWrestling in Georgia, daarna overgeplaatstnaar Ohio Valley Wrestling in Louisville,Kentucky en uiteindelijk in Tampa terechtgekomen bij FCW (Florida ChampionshipWrestling). Deze periode was zwaar maarook bijzonder waardevol. Ik heb veel geleerdvan ervaren (ex­)wrestlers zoals ‘TheAmerican Dream’ Dusty Rhodes, Bill DeMotten Dr. Tom Prichard.”Op de vraag hoe hij in het in de WWEtrainingstraject is terecht gekomen, zegtSwagger: “Ik studeerde aan University ofOklahoma in Norman en was erg succesvolals amateurwrestler. Op 'n gegeven momentben ik benaderd door (de in Norman woon­achtige) WWE Commentator en destijds VicePresident of Talent Relations Jim Ross. Hetwas, na het afronden van mijn studie, kiezentussen een baan bij een bedrijf in financiëlesector of de kans om WWE Superstar teworden. Ik heb de juiste keuze gemaakt!”In zijn laatste maanden bij FCW kreeg Swag­ger de kans om voor het eerst in een WWEring te stappen, tijdens een zogenaamde darkmatch voorafgaand aan Raw. “Mijn eerstematch was een geweldige, zenuwslopendebelevenis. Ik stond in de ring met de ervarenWilliam Regal. Als je geen goede match kunthebben met Regal kun je maar beter eenander beroep zoeken. In deze match heb ik,dankzij hem, een goede indruk achtergela­ten. Een maand later mocht ik mijn WWE tv­debuut maken. De rest is geschiedenis… ”

Swagger wist tijdens WrestleMania 26(2010) in Phoenix, Arizona de Money in theBank ladder match te winnen, en daarmeehet recht om, op ieder moment, de WWEChampion of World Heavyweight Championuit te dagen. Twee dagen na zijn Wrestle­Mania overwinning maakte Swagger gebruikvan zijn Money in the Bank­contract enversloeg hij tijdens SmackDown de toenma­lige World Heavyweight Champion ChrisJericho. “Dat was een fantastisch moment.Je bent op dat moment ‘the best in thebusiness’. Ik ga de geschiedenis in als WorldHeavyweight Champion, dat kunnen ze menooit meer afnemen!” Over zijn toekomstplannen is de All­American Americanduidelijk: “Volgend jaar sta ik in de main­event van WrestleMania 29!”Smart, Sexy, PowerfulNaast de mannelijke Superstars is er ook eenprominente rol weggelegd voor de WWEDiva’s. In het verleden waren de vrouwenvooral buiten de ring actief als manager,tegenwoordig stappen ze zonder blikken ofblozen de ring in voor een Diva’s match.In Antwerpen sprak Sport Amerika met TheBella Twins, Brie en Nikki. In tegenstellingtot Jack Swagger waren The Bella Twins geenechte wrestlingfans maar kwamen ze via hunmodellencarrière en voetbalachtergrond inde WWE terecht. Brie en Nikki gingen, netals Jack Swagger, naar FCW voor huntraining.“Ons opleidings­ traject verliep metvallen en op­ staan, veel tranen,blauwe plekken

en urenlang gestrekt op bed liggen met ijs­pakken op onze rug. Maar dankzij onze trai­ner Dr. Tom Prichard hebben we het gered."

Tijdens het interview laten de aantrekke­lijke Bella Twins zien dat ze echte professio­nals zijn. Ze pakken, na de eerste vraag: “Wieis de beste Bella?” meteen hun rol als kibbe­lende tweelingzusjes die het nergens overeens zijn. Waar ze het trouwens wel overeens zijn is dat Nikki, net als haar 16 minutenjongere zus Brie, de WWE Diva’s Champion­ship moet winnen. Deze droom zou tweedagen na het interview in Antwerpen uitko­men, wanneer Nikki de WWE Diva’s Titletijdens Monday Night Raw in Detroit weet tewinnen van ‘The Glamazon’ Beth Phoenix.HOT in AntwerpenIn Antwerpen was duidelijk te zien (aan devele groene T­shirts, caps en zweetbandjes)en te horen dat John Cena nog steeds deWWE Superstar is die de grootste reactie bijde fans oproept. Tijdens zijn match tegenvoor­ malige reality star (The

Real World van MTV) The Miz schreeuwdehet enthousiaste (en in hun mening overCena verdeelde) publiek in Antwerpen bijnaals non­stop: “Let’s go Cena, Cena Sucks!”Ook de chant: “Fruity Pebbles!” (vanwegezijn kleurrijke kledingcombinaties) galmderegelmatig door de Lotto Arena. Cena liet hetallemaal glimlachend over zich heen komenen wist zijn match tegen The Miz overtuigendte winnen met zijn signature finishing move:The Attitude Adjustment.Qua populariteit wordt Cena op de voetgevolgd door straight edge antiheld en WWEChampion CM Punk, comedy characterSantino Marella en (de dankzij zijn YouTubeshow: Z! True Long Island Storydoorgebroken) Zack Ryder.

8000 Belgische en Nederlandse fans hebbenin Antwerpen kunnen genieten van een 2,5uur durende topshow. De vraag is nu…wanneer komt de WWE terug naarNederland? Let’s make it happen! •

NEW YORK – Ik zat vorige week naar de achterlijke bombast van deNFL Draft te kijken en moest aan m'n eigen voetbalploegje denken.Tussen de 15 en 17 zijn ze, jongens en meisjes samen omdat er van elkniet genoeg waren om aparte teams te maken. Ik ben assistent coach;voor de lol en omdat ik ook altijd coaches gehad heb die de moeite namenmet hun vrije tijd.Hartstikke leuke kinderen zijn het, maar ik vroeg me bij het aanschouwenvan al dat talentengeweld op de televisie af waarom ze er niks vankunnen. Waarom Amerika, met al dat geld voor sport, met meergeregistreerde voetballers (18 miljoen!) dan welk land dan ook ter wereld,niet serieus om WK´s meestrijdt. Het argument dat het komt omdat debeste sportmannen in Amerika voor andere (beter betalende) sportenkiezen is al lang ontkracht, want de fysieke talenten die voor football ofbasketbal vereist zijn verschillen sterk van die in het voetbal. NFL­sterChad Ochocinco ging tijdens de lockout op stage bij een MLS­team enwas lachwekkend slecht.Waar ligt het dan aan?Mijn ploegje, de Tarrytown Spartans, biedt een goed beeld.Ik had anderhalf jaar geleden niet de illusie de A1 van Ajax te gaantrainen, maar ik schrok van het niveau. Er kunnen er een stuk of vijf echtvoetballen – drie Spaanstaligen, een Italiaan en een Portugees. De restholt maar een beetje mee. Totdat ze moe zijn (en dat zijn de meesten ergsnel). In het superrijke Westchester County wordt door kinderennauwelijks op zichzelf gespeeld of gesport. Daar hebben ze het veel tedruk voor. Er zijn er zeker tien te zwaar.De voetbalkalender bestaat uit een herfst­ en een lenteseizoen, met elkrond de acht wedstrijden. Van november tot april ligt het stil. Te koud. Ikdenk elke keer aan Jari Litmanen die in zijn jeugd juichte als het warmerdan ­34 was. Dan werd er gevoetbald. Van onze spelers hadden er tijdensdie vijf maanden twee een voetbal geraakt . Ik probeer aan de leiding uitte leggen dat de rest van de wereld de hele winter doorspeelt. “Kan hierniet.” Dan zijn andere sporten aan de beurt.De knowhow is erbarmelijk. Met de beste wil van de wereld missen decoaches (altijd vaders die de sport amper kennen) basiskennis van desport. Eén keer raken, strak inspelen, rugdekking, ruimte opzoeken,buitenspelval – ho maar. Laatst speelden we tegen de ploeg van een coachdie zich openlijk afvroeg of hij niet teveel linkspoten op het middelveldhad staan.Vorige week regende het. Wedstrijd afgelast.Had ik al gezegd dat we het beste team uit de streek zijn?

LeanderSchaerlaeckenswoont in New Yorken schrijft ondermeer voor de NewYork Times, ESPNThe Magazine enESPN.com. Vanzijn handverscheen het boekDe AmerikaanseSportdroom.

Soccerleed

‘In this fall, I’m taking my talents to SouthBeach and join the Miami Heat’. Als eenatoombom in vredestijd deed LeBron JamesAmerika, Miami en de NBA ontploffen, diezomerdag in 2010 ­ de geboortedag vanMiami als meest gehate sportstad vanAmerika. Voor even dan, want Miami iszoveel meer dan alleen de Heat en SouthBeach. Het is de thuishaven van de splin­ternieuwe (nou ja, bijna dan) Miami Marlinsen de onwaarschijnlijke voedingsbodem vande ijshockeyende Florida Panthers. Bovenalles is Miami een footballtown. DanMarino’s Dolphins veroverde er in de jarentachtig bijna de NFL en Miami Universityformeerde er jaar in, jaar uit legendarischeteams. Met beide instituten ging het delaatste jaren echter bergafwaarts. Daarom ishet fijn dat Miami in de tussentijd onvoor­waardelijk en exclusief van de Heat vanLeBron James kan houden.Een dynastie in MiamiDe introductie van het tijdperk van The BigThree in Miami was van het type ‘hoogmoedkomt voor de val’. LeBron’s ‘Not one, nottwo, not three, not four, not five…’ viel nietin goede aarde bij de rest van Amerika, omhet voorzichtig uit te drukken. Hetwas de steen des aanstoots inhet grootse PR­drama vanJames’ langverwachte freeagency. ‘The Decision’ omzijn thuisstad Cleveland derug toe te keren, te verradenvolgens sommigen, werdLeBron’s grote fall from grace.

DekeuzevoordeHeatvanDwyaneWade,de enigeanderewerke­lijksuperieure perimeterspeler aan de Oostkust,een teken van zwakte.Nooit eerder leverde free agency voor éénteam zo’n enorme buit op en was de woedeen verontwaardiging erover zo groot.Weinigen in Miami maalden daar echt om.De Heat zouden de NBA gaan domineren,een dynastie bouwen. Maar toen LeBron ende rest van de ‘Heatles’ gedurende hetseizoen in iedere arena waar men kwamhartstochtelijk werd uitgefloten enuitgejouwd was de lol er snel van af. Hetvooraf aangekondigde kampioenschap moestde vele critici dan maar de mond snoeren.Via overwinningen op Philadelphia, Bostonen Chicago leken de Heat hard op weg. Ookin de Finals tegen Dallas genoot Miami inhet begin het initiatief en leek een eerste ringvoor LeBron en de tweede titel in Heat­historie slechts een kwestie van heelweinig tijd. Juist op dat moment gafLeBron niet thuis en liet hij het initiatiefaan Dwyane Wade. Wade streed alsware het 2006,maar hij moestzijn meerdere

erkennen in Dirk Nowitzki ende team effort van de Dallas Mavericks.Miami bleef achter met lege handen en grotevraagtekens over de samenstelling van hetHeat­team.Buiten The Big Three met James, Wade enBosh, waarvan die laatste eigenlijk niet eenseen echte superster is, hebben de Heatweinig te bieden. Een nieuw kampioenschapzal dus vooral afhangen van de genialiteitvan Wade en James. Wade deinstallesbehalve terug voor die druk zoals hijbewees tijdens de onvergetelijke Finals van2006, maar het is de vraag of James het inzich heeft om in Miami’s ultieme hour ofneed boven zichzelf uit te stijgen.Nieuw stadion, zak dollars

Naast de Heat is er sinds kort nog eenoverambitieuze Miami­franchise die zijnstaart roert. De Miami Marlins, die in 1993het levenslicht zagen als de Florida Marlins,ondergingen afgelopen winter een zeldenvertoonde metamorfose. Een nieuwe naam,een nieuw outfit, een nieuwe manager en

vooral een nieuw stadion inspireerden deooit zo zuinige Marlins tot een ongelofelijkeshopping spree in free agency. Behoudenshet baseballende equivalent van LeBronJames, Albert ‘The Machine’ Pujols, tekendezowat iedere grote free agent maar al tegraag in sunny Miami om voor deveelbesproken manager Ozzie Guillen tekomen spelen.De grote ommezwaai kwam geen momentte laat voor de Marlins. Het laatste,weliswaar grote, succes (World Series winst)dateert alweer van 2003 en playoffdeelnamebleek sindsdien een illusie. ‘Marketcorrections’, ‘rebuilding’ en de moeizamejuridische strijd voor een nieuw stadionoverheerste alles wat op het veld plaatsvonden maakte van de Marlins een duiventil vanspelers, coaches en managers. De groteonrust en de zuinigheid bij de eigenaren zalde Miamians geen moment vreemd zijnvoorgekomen. Ook na de World Series winstin 1997 stortte de Marlins zich immers directde diepe afgrond in door in een ware fire salevrijwel het gehele succesteam weg te traden.De komst van het nieuwe stadion (MarlinsPark) in Little Havana dit jaar vormtuiteindelijk de onbetwiste aanzet voor derecente daadkracht van de Marlins. Op degewijde grond van de Orange Bowl staat nueen hypermodern stadion dat de ambitiesvan de Marlins langdurig moet kunnenondersteunen. Marlins Park levert daarmeede zak vol met dollars die, zoals dat nueenmaal gaat in Miami, de sleutel moetvormen tot succes.

IJshockey in SunriseNaast de alom aanwezige (drugs)dollars zijner drie dingen zeker in Miami: de Heat staanuiteraard op de voorpagina van de MiamiHerald, de belastingen zijn laag en de zonschijnt altijd. Eén ding dat je niet verwachtvan Miami: er wordt geijshockeyd. Ja, het isecht waar. IJshockey in het meestnoordelijke puntje van de Caraïben. Eenmerkwaardiger combinatie is nauwelijksdenkbaar. Zeker niet wanneer de thuishavenvan de Florida Panthers officieel Sunrise is.Voor wie in staat is zich in zwembroek enflipflops naar de ijsarena te begeven, wachtsinds kort echter spektakel. De Panthers zijnvoor het eerst in tien seizoenen, een record infutility in de NHL, namelijk weer eenplayoffteam. De eerste divisietitel in dehistorie van de franchise moet de opmaatvormen voor nieuw succes, want sinds dekomst van ijshockey naar de Sunshine Statewas het, buiten het legendarische StanleyCup seizoen van 1995 (nipt verloren),kommer en kwel met de Panthers.Met de neergang van de NHL als gevolgvan de lockout in 2004, werd de toch alcurieuze combinatie van wintersport metZuid­Florida flink op de proef gesteld. Deafgelopen tien jaar van compleet misma­nagement kwamen daar nog eens overheen.Managers en spelers werden in eendusdanig hoog tempo verwelkomden weer afgedankt, dat de toch alwankele identiteit van het teammet de palmboom en de hockey­stick in het logo volkomenverdwenen leek. Het is goedbeschouwd

een wonder dat professioneel ijshockey nogsteeds in leven is in Miami. Zeker wanneermen zich bedenkt dat Miami boven alles eenfootballbolwerk is, dat twee grootseinstituten herbergt: de Miami UniversityHurricanes en de Miami Dolphins.‘The U’Vijf nationale titels, negen Conferencekam­pioenschappen en de officieuze titel vanbeste college football team ooit samengesteld(voor de klas van 2001). De MiamiUniversity Hurricanes zijn weliswaar geenprofessioneel team volgens de NCAA, maarwél de meest succesvolle ‘franchise’ in desportgeschiedenis van de stad Miami. ‘The U’bracht legendarische teams voort enveroverden vele ‘inner­city hearts’ tijdens deopkomst van Hurricane football in de jarentachtig. Onder leiding van head coachesHoward Schnellenberger,Jimmie Johnson enDennis Erickson vierdende ‘Canes’ nationalekampioenschappen in1983, 1987, 1989en 1991.

SCOTT MELLANBYMellanby was het symboolvan de korte glorietijd van deFlorida Panthers. Hij scoordede eerste Panthers goal ooit,was aanvoerder van 1997 toten met 2001 en initieerde‘the year of the rat’ in deStanley Cup jaar van 1995:nadat hij in de kleedkamer‘in enen’ een levende rat opde stick had genomen, werdhet gooien van rubberenratten op het ijs na eengemaakt doelpunt een vastetraditie.LUIS CASTILLOCastillo speelde bijna tienjaar in Miami, was eennotoire honkensteler en is deenige die de twee WorldSeries overwinningen van deMarlins overleefde. Eenunieke prestatie dieallesbehalve in de schaduwstaat van Castillo’s twee GoldGloves en zijn drie All­Starselecties.HOWARDSCHNELLENBERGERVoor altijd herinnerd als deman die Hurricanes­footballvan een wissedood reddeen als grond­legger van hetgrootse succesvan Miami University.Schnellenberger herkendehet enorme lokale talent enintroduceerde daarop het

concept van de ‘Stateof Miami’: al hetfootballtalent uitMiami en omgevingmoest naar ‘The U’.Schnellenbergerslaagde glansrijkin zijn opzet enleidde deCanes naarhun eerstenationalekampioenschap in1983.DWAYNE WADEScoorde 34.7 punten perwedstrijd, noteerde een PERvan 33.8, won Finals MVP enoverrompelde in zijn eentjehet volledige Mavericksteamop weg naar de eerste NBA­titel voor de Heat, in 2006.Herhaalde bijna hetzelfdekunstje in 2011, totdatLeBron James hem in desteek liet. Zeg je de Heat, danzeg je DWade.DON SHULABracht Miami twee SuperBowls, leverde het eerste enenige perfect season in NFL­

historie af en sloot 24 vanzijn 26 seizoenen als headcoach winnend af. Hetwaren zijn Dolphins dieMiami voor altijd in hethart sloot.DAN MARINOMiami’s quarterbackvoor de eeuwigheid.Gaf de stad allesbehalve een SuperBowl. Dat grotegemis doet nietsaf aan zijnonbetwiste statusals beste engrootste ‘Finallertijden; deschaduwvan DanMarinowerpt zichtot op de dagvan vandaagover dequarterback­positie van deDolphins. •

‘The U’ rekruteerde vooral in de armedelen van Miami en de rest van Florida,overtrad daarbij legio NCAA­regels encultiveerde ondertussen een traditie vanspijkerhard defensief spel en pureschoonheid in de aanval. Jim Kelly, VinnyTestaverde, Edgerrin James, Michael Irvin,Andre Johnson, Reggie Wayne, WarrenSapp, Jerome Brown, Ray Lewis, Ed Reed,Sean Taylor, Vince Wilfork; de lijst vanMiami University alumni die hun wegvonden naar een grootse carrière in de NFLis eindeloos. De klas van 2001, met onderandere Andre Johnson en Ed Reed, wordtalom beschouwd als het beste collegefootball team aller tijden en wonuiteraard ook een nationale titel. ‘TheU’ is bovendien de trotse bezittervan een onaantastbaar recordin de NFL: tussen 2002en 2011 werd er in 149achtereenvolgendereguliere NFL

weekeinden een touchdown gescoord dooreen voormalig Hurricane. Dat is een grotereprestatie dan alles wat de enige echterepresentant van Miami in de NFL, deDolphins, gedurende die periode lieten zien.De vloek van Dan MarinoOnder leiding van de legendarische headcoach Don Shula vestigden de Dolphins in dejaren zeventig hun eigen dynastie. De Finswonnen twee Super Bowls en completeerdenin 1972 het eerste en enige perfecte seizoenin NFL historie. Een prestatie waarvoorsuperlatieven tekortschieten. Vreemd genoegstaan de Dolphins niet synoniem voor dieunieke periode. Dat heeft alles te maken methet Dan Marino­tijdperk.Marino bracht de Dolphins slechts één keernaar de Super Bowl, die ook nog eensverloren werd van de 49ers, maar werd alsnel de onbetwiste held van sportminnendMiami in een periode waarin de stadoverspoeld werd door nieuwe expansionteams in basketbal, honkbal en ijshockey.

Marino schreef tijdens zijn carrièrevrijwel ieder NFL­passingrecord opzijn naam en leidde zijn Dolphinsnaar tien playoffdeel­names en vijfdivisiekampioenschappen.Na Marino’s afscheid in 1999 ginghet snel bergafwaarts met deDolphins. Met Jay Fiedler undercenter werd nog twee keer meegedaan aande playoffs, maar in de jaren die volgden,verdwaalden de Dolphins in een eindelozezoektocht naar de tweede Dan Marino. Maarliefst acht verschillende startendequarterbacks passeerden de revue sinds demillenniumwisseling en geen van allenmochten ze de veters van Marino strikken.Een door de wildcat offense geïnspireerdeopleving in 2008, inclusief plaatsing voor deplayoffs voor de eerste keer in zevenseizoenen, was van korte duur. Met de komstvan voormalig Packers offensive coordinatorJoe Philbin hopen de Dolphins komendseizoen voor de zoveelste keer op beteretijden. Maar Dan Marino still ain’twalking through that door. •

Small sample size, small sample size,SMALL SAMPLE SIZE!!! Hoe vaak moet ikhet nog zeggen?We zijn inmiddels een maand in hethonkbalseizoen en dus zit ongeveer eenzesde van de wedstrijden erop.Nu al verdelen fans en zelfssommige analisten de prijzen.Albert Pujols heeft geen powermeer, Derek Jeter weer is debeste korte stop ter wereld enGiancarlo Stanton had beter nogMike Stanton kunnen heten.Laten we een keer rustig aan doen.In tegenstelling tot football, basketball,hockey en ook voetbal is baseball een´streaky´ sport. Dat willen sommigemensen nogal eens vergeten.Albert Pujols verdeelt zijn veertig homerunsniet netjes over de 162 wedstrijden die hetbaseballseizoen lang is. In tegendeel: zekomen in golven. Als Pujols volgende weekvier homeruns slaat, dan praat niemandmeer over zijn slechte start. Nee, dan rijst devraag: als hij dit zo volhoudt, wordt hij danMVP?Een ander mooi voorbeeld is Cody Ross,die ik op Twitter altijd aanduid als'Grapefruit League MVP'. Net als eenmaandje regulier seizoen zegt SpringTraining niet veel. Dat hij toevallig zijn hotstreak in april heeft, betekent niet dat hijopeens MVP­kandidaat is. Hij is wat hij is:een doorsnee outfielder met wat power.Uiteindelijk komen spelers ongeveer uit opde gemiddelden die we van ze gewend zijn.Sommige spelers vallen mee, anderen tegen.En dat maakt de sport zo mooi.

Het was afgelopen woensdag een zwartedag voor de NFL. En dan heb ik het nieteens over de vier spelersschorsingen diecommissaris Roger Goodell uitsprak in zakeBounty Gate.Nee, het was vooral de dood van JuniorSeau, de voormalige leider van de San DiegoChargers, die insloeg als een bom.Zelfmoord, luidde de voorlopige conclusie,veroorzaakt door een schot in de borst, zoalsex­Chicago Bear Dave Duerson dat vorigjaar ook al deed.Seau maakte deel uit van de '94 Chargers.Die ploeg stond nog geen achttien jaargeleden in de Super Bowl. En geloof het ofniet, maar van dat team zijn intussen achtspelers overleden.Eind vorig jaar, vlak na z'n 42ste verjaardag,overleed linebacker Lew Bush aan degevolgen van een hartaanval, ook al deoorzaak van de dood van defensive linemanShawn Lee (44) aan het begin van 2011.Defensive lineman Chris Mims overleed op38­jarige leeftijd aan de gevolgen van eenvergroot hart, terwijl een drug overdosisoffensive lineman Curtis Whitley in 2008 op39­jarige leeftijd fataal werd.Linebacker Doug Miller (28) werd in 1998getroffen door de bliksem,terwijl running back RodneyCulver twee jaar daarvoor eenvliegtuigcrash niet overleefde.Linebacker David Griggs,tenslotte, verloor op 28­jarigeleeftijd het leven in een auto­ongeluk.En nu dus Junior Seau, pas 43 jaar oud.May he Rest In Peace.

Junior Seau Waan van de dag