O P I N I E 2

Internationale socialisten (1)

Geachte David Hof,

Als overtuigd revolutionairsocialistisch marxist en als lidder Internationale Socialistenkan ik het helaas niet laten evente reageren op je (op zich bestleuke) stukje in de SK. Velen dieeen mening denken te hebbenover onze ideologie dan welorganisatie spuien vaak degrootst mogelijke onzin over ons,we zouden stalinistisch zijn,geen coca-cola willen drinken enwe zouden aan vele andere geit-en-wollen-sokken vooroordelenvoldoen. Jouw kritiek beperktzich gelukkig maar tot tweedingen, ons dogmatisme endaarbij onze 'Jehova-Getuige-spirit.'

Ik kan duidelijk aan je stukjelezen dat je nog nooit een publi-catie van ons gelezen hebt.Dogmatisme is een ernstig ver-wijt, zeker voor een organisatiedie placht wetenschappelijkonderbouwde analyses naarvoren te brengen, die bovendientoetsbaar zijn in de praktijk. Net dat eigene aan dogmatenontberen wij; het continu aan-passen van de werkelijkheid aande theorie. Als marxisten pogenwij exact het tegenovergesteldete doen; de theorie aan tepassen aan de werkelijkheid.

Onze stellingen zijn toetsbaar,wetenschappelijk en empirischonderbouwd, net hetgeenJehova's en Stalinisten of Vrije-marktdenkers ontberen. Wijwillen graag overtuigd wordenvan andermans gelijk. Indien hetmogelijk zou zijn deze wereld teveranderen door dagenlangbomen te gaan knuffelen danzouden wij dat natuurlijk veelliever doen dan de enormomslachtige manier van hetorganiseren van het meest pro-gressieve gedeelte van de arbei-dersklasse met als doel tijdenseen revolutie de staat omver tewerpen.

Het punt is echter dat wij denkendat zowel de geschiedenis als dehuidige werkelijkheid laten ziendat een revolutionair socialis-tisch alternatief het enige haal-bare is. Met onze vele boeken,brochures en onze krant (die jealleen nog niet gelezen hebt)pogen wij dat te onderbouwen.Wij zijn echter daarnaast (net alsMarx overigens :)) zeer actief inde buitenwereld, we willen onzetheorie toetsen in de praktijk. Wijriepen bijvoorbeeld als eerste inNederland dat Bush Irak zougaan binnenvallen, niet omdatde Grote Marx ons dat in eenvisioen had verteld, maar omdatwij krachtens onze wetenschap-pelijke analyses, ons begrip vanhet verleden en onze voeling met

de buitenwereld die ontwikkelingzagen.

Als laatste wil ik je op een dinggelijk geven, op 1 punt lijken weop Jehova's. Wij zijn namelijkenorm gedreven. Wij hebbeneen onverzadigbare drang dewereld ten goede te veranderenen we willen daarvoor gaan.Alleen mensen die berusten inde status quo of deze onder-steunen kunnen daar geenbegrip voor opbrengen. Ik kanme voorstellen dat mensen dievanuit zo'n enorm ander weten-schappelijk kader redeneren opjou als dogmaten overkomen. Iknodig je echter uit je iets meer teverdiepen in onze theorie, leesinderdaad eens zo'n krantje ofeen iets diepgaander boek vanonze stroming. Het lijkt menamelijk absurd dat je ons daar-na nog dogmatisme zou kunnenverwijten.

Met vriendelijke doch strijdbaregroet, Jelle KlaasStudent strafrecht en actief lidder ISOp persoonlijke titel.

Internationale Socialisten (2)

Hallo Studentenkrant,

Ik wil bij deze zeggen dat ik hetheel erg eens ben met het artikelover de InternationaleSocialisten in de laatsteStudentenkrant. Ik erger me netals de schrijver van het stuk aanhun dogmatisch-zijn en krijgvaak het gevoel dat ze totaal nietopen staan voor meningen vanandere mensen.

Aan de andere kant heb ik welrespect voor hoe actief ze zijn enhoe gedreven zij voor hun 'ding'gaan.

Wat ik wel weer heel naar vind,en hier kunnen de meningenover verschillen, is dat zedemonstraties van andereorganisaties 'coupen': als jij heelveel moeite doet om ergens eendemo over te organiseren,komen zij weer aan met hun bor-den en wordt het opeens eendemo tegen kapitalisme in plaatsvan over zeehondjes ofzo, datvind ik echt heel lullig.

stand punt

C L F NSt. Walburgstraat 22c - 9712 HX - GRONINGEN - 050-3635519 - WWW.STUDENTENKRANT.ORG - ISSN 09270237 - ADVERTENTIES WILLEMIJN KAPPERS - 06-23229223

De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt door en voor studenten van HBO- en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt tien maal per jaar in een oplage van7000 exemplaren die gratis worden verspreid op de RuG, de Hanzehogeschool en andere locaties in Groningen.

STICHTINGSBESTUUR voorzitter Vincent Hoen (06-22218226), acquisitie en pr Willemijn Kappers (06-23229223) en Ellen Hesselink (06-20605161), penningmeester Tim de Boer (06-21875965)HOOFDREDACTIE Joep Schenk (j.schenk.1@student.rug.nl, 06-28404587) en Chris Wind (c.f.wind@student.rug.nl, 06-19848645) EINDREDACTIE Malou Willemars REDACTIE Niels Bakker, Eline

Bosman, Jorg Bressers, Paul van Daalen, David Hof, Erik Hofstra, Cornelie de Jong, Peter Keizer, Floortje Smit, Maarten Vink, Jeffrey Weller, Malou Willemars en Ingrid Wolfslag FOTOGRAFIEPepijn van den Broeke, Sebastiaan Pouyet, Koen Rengers en Jeffrey Weller ILLUSTRATIES: Folker VORMGEVING Jeffrey Weller

MEDEWERKERS Ariane Kleijwegt, Joris Wes en Jibbe Willems DRUKWERK Donkel en Donkel Drachten

Minibeurs "Heb je ook zo'n last van eenhouten kop na een avondje flinkdrinken? En loop je rond metzo'n onbehaaglijk gevoel datmaar niet weg wil? En baal je erzó van dat je zelfs minder bentgaan drinken? Nou, pak dan jeglazen maar weer uit, want hieris de Antikaterpil 3000. Wiegebruik maakt van deAntikaterpil 3000 heeft nooitmeer last van weerbarstige kop-pijn of misselijkheid na eengoed avondje stappen. En na-tuurlijk hebben wij bij Swellselleen unieke aanbieding waar-door u nog meer kunt profiterenvan deze fantástische uitvin-ding."

"Jaaa, zeg dat wel, Ilona. Wantweet jij, waarvoor de Antikaterpil3000 ooit eigenlijk is uitgevon-den?""Ik zou het echt niet weten, Kevin.Waarvoor dan?""Nou, dat zal ik je zeggen. Het isnamelijk zo, dat de Antikaterpil3000 allereerst is getest op demensen die het het hardste nodighebben.""Russische KGB-agenten?""Natuurlijk, Ilona! De Antikaterpil3000 is namelijk ontwikkeld doorwetenschappers die verbonden

zijn aan de Russische Academieder Wetenschappen, in de loopvan een 25-jarige studie naar hetalcohol metabolisme. Ze wetenprecies waar ze mee bezig zijn.""Ongelofelijk."

"Ja, dat klopt. Je weet immers hoevaak de Russische inlichtingen-dienst te maken heeft metdrankgelagen waar ze zich nietmogen laten kennen.""Dat is helemaal waar. Wespreken nu met dokter VladymirKorsakov, die betrokken was bij deontwikkeling van dit unieke pro-duct. Hoe komt het toch, dat zo'nsimpele pil zo'n enórm effectheeft?"

"De Antikaterpil 3000 werkt zogoed, omdat we gebruik hebbengemaakt van natuurlijke bestand-delen. Het gaat om een compleetnatuurlijk supplement dat de alco-holafbraak zó reguleert dat hetschade aan vitale organen enlichaamsfuncties voorkomt. Dit isklinisch bewezen!""Geniaal. Wat jij, Kevin?""Keineig. We zijn er trots op dat wehier bij Swellsell de primeur tehebben dit illustere middel temogen aanbieden. We praten metex-agent van de KGB MichailNiethelemaltov, die in zijn dienst-tijd zelf de pil getest heeft. Wat iser zo speciaal aan de Antikaterpil3000, Michail?"

"Het is gewoonweg geweldig. Ikkon me elke avond helemaallamzuipen en heb zo de heleRussische maffia onder de tafelgezopen.""Super! Maar hoe oud ben jeeigenlijk?""Ja, dat houd ik liever geheim,daar ben ik immers voor opgeleid,haha.""Hahaha! Maar in ieder geval zieje eruit alsof je nog maar twintigbent.""Oh, Kevin, ik word er verlegenvan. Maar het is inderdaad zo dat

met de Antikaterpil 3000 nietalleen katers tot het verledenbehoren, het maakt ook nog eensdat je huid er jonger uit gaat zien!""Fenomenaal! Nou, ik denk dat ikmeteen maar vijf dozijn bestel, he,Ilona?""Nou, Kevin. Doe er nog maar eendozijn bovenop. Bier is immerseen stuk goedkoper geworden inde Albert Heijn. Maar ik kan mevoorstellen dat men thuis nu ookzit te popelen om te horen hoe zedit wereldschokkende artikel zelfkunnen bestellen."

"Nou, dat is heel simpel. Voor hetschamele bedrag van 135 eurokrijg je een set van maar liefsttwee doosjes Antikaterpil 3000thuisgestuurd. Daar hoef je alleenmaar even dit nummer voor tebellen, de rest regelen wij.""Vergeet niet te melden dat ze ertijdelijk gratis een KGB-veldfles bijkrijgen, tot de nok toe gevuld metauthentieke Russische wodka.""Goed dat je het zegt, Ilona. Nou,u hoort het. De Antikaterpil 3000 isdé uitvinding van het nieuwe mil-lennium. Haal dit wondermiddelvandaag nog in huis! Dan kan iknu even naar de slijterij, want ikheb nog een hoop in te slaan.Fantástisch!"

SJEFWELLER

Sjef Weller schrijft dit artikel opeigen titel. Reacties mailen naar:jsweller@home.nl

Antikaterpil: 'Het is fantástisch!'De commissie-Vermeend heeftgesproken. De student van detoekomst zal meer moeten gaanlenen. Een zuiver leenstelsel,waarbij een student alle kostenvoor zijn studie na afloop vanzijn studietijd moet terugbetalenziet de commissie echter niet zit-ten. De commissie onder leidingvan PvdA lachebek Vermeenddeed onderzoek naar detoekomst van de studiefinancier-ing en koos voor het aloude sys-teem van pappen en nathouden.Het basisidee wordt niet veran-derd, maar de student moet welmeer gaan betalen. Het rapportlijkt dan ook weer een gemistekans.

Waarom wordt het roer niet eenkeer radicaal omgegooid? Eveneen paar dingen op een rijtje omverantwoord te kunnen snijdenin de studiefinanciering. Een stu-dent heeft vier basisbehoeften:voedsel, onderdak, motivatie eneen OV-kaart.

Opvallend genoeg stellenNederlandse studenten lageeisen aan de twee basisbe-hoeften voedsel en onderdak.Leven op Aldi-brood en vita-minepillen draagt bij aan je sta-tus en je bent pas een echte stu-dent als je in een ernstig ver-waarloosd en vooral smerig kotleeft. Deze basisbehoeften kun-nen dus gefinancierd wordendoor middel van een absoluteminibeurs.

De derde behoefte is motivatie.Op dit punt valt ook winst teboeken. Ruim een kwart van demiddelbare scholieren heeftnamelijk aangegeven niet tegaan studeren als ze de kostenlater moeten terug betalen. Hetbetreft hier ongemotiveerdetypes. Zij hebben er blijkbaargeen vertrouwen in, dat ze doorte gaan studeren daadwerkelijkinvesteren in hun eigentoekomst. Anders zouden ze nietzo moeilijk doen en betaalden zelater, als ze een goede -wanthoog opgeleide- baan hebben,rustig voor het onderwijs dat zehebben genoten. Het invoerenvan het naar rato van inkomenterug betalen aan de overheidverhoogt dus de motivatie vanstudenten, want kansloze, onge-motiveerde types wordengeweerd.

De OV-kaart tenslotte, is eenbasisbehoefte bedoeld om naarpappa en/of mamma te kunnenreizen wanneer de boven-staande financieringsvoorstellentegen het einde van de maandtoch wat krap blijken uit tepakken.

Paul van Daalen

Wat denk je zelfReacties en meningen kun je kwijt op redactie@studentenkrant.orgWees to the point. Hou het bij voorkeur onder de 250 woorden.Langere stukken in overleg met de redactie. De redactie behoudt zich het recht voor brieven indien nodig in te korten.

?

het G E S P R E K‘Met de studenten van tegenwoordig

komt het nooit meer goed’

Mensen van verschillenderassen herken je niet aan hunhuidskleur, maar aan hunoorsmeer. Macaroni koken kunje bij gebrek aan pannen primadoen in een koffiezetapparaat.En een goudvis vormt een heer-lijk avondmaal. Genoegzaamschotelt bioloog Midas Dekkerszijn lezers, kijkers en luisteraarszijn kijk op de wereld voor:onorthodox, vol humor en bijvoorkeur met een klein beetjevenijn en spot.

In De Larf, het boek dat hij in 2002publiceerde, verkondigt hij datkinderen het best te vergelijkenzijn met larven, die op een dagineens veranderd zijn in de vol-wassen versie van de soort. Of,om het nog wat plastischer testellen: "Elk jaar verpoppen zichop aarde 500 miljoen kinderen -plop! plop! plop! plop! - als pop-corn in een hete pan."

Wie denkt dat Dekkers in zijnboeken een kunstje opvoert omzijn lezers te stangen, heeft hetmis. Ook wanneer hij rustig overzichzelf praat, komt dat scherpe,spottende naar voren. Wanneer hijpraat over zijn beroep, zegt hij:"Eigenlijk wilde ik helemaal geenbioloog worden, maar musicus oftekenaar. Helaas bleek na veelbloed, zweet en tranen dat ik nietveel meer kon dan het papierbevuilen en mijn luisteraars ter-gen. Dus gooide ik mijn plannenmaar om."

Dat heeft hem geen windeierengelegd. In mei dit jaar won hij deEureka! Oeuvreprijs voor demanier waarop hij wetenschapoverbrengt op een groter publiek.En in oktober werd hij genomi-neerd voor de NS-publieksprijs.Twee dagen voor de bekendmak-ing van de winnaar, schiet hij in delach bij de vraag of hij denkt dat hijveel kans maakt. Droog antwoordt

hij: "Dat kan ik je precies vertellen:zestien tweederde procent. Er zijnnog vijf auteurs genomineerd enaangezien je nooit kunt voor-spellen wat je publiek precies gaatdoen, denk ik dat we allemaalevenveel kans maken."

RomannetjesDat betekent niet dat de uitkomsthem niets kan schelen. "Natuurlijkwil ik wel winnen. En anders zouhet mooi zijn als Hella Haasse ofThomas Rosenboom er met dieprijs vandoor gingen. Dat zijnschrijvers, die maken iets van hunboeken. Als die hoe-heet-ze, diedame, die nieuwe Lulu Wang hemmaar niet krijgt. Dat zou ik zondevinden."

Dekkers doelt op Heleen vanRoyen, die met haar 'Godin van dejacht' ook op de shortlist van deNS-publieksprijs staat. "Dat vind ikhelemaal niks. Maar ja, ze maaktnatuurlijk wel een kans. Hetvoordeel van zo'n publieksprijs isdat je geen commissie van louterdoctorandussen en anderebetweters voor je hebt, die hun'deskundig oordeel' over je boekgaan vellen. Aan de andere kant:het grootste deel van de lezers in

Nederland is vrouw, en veelvrouwen willen nu eenmaalromannetjes over relaties, en veelschrijvers geven gehoor aan diewens. Daar is geen kruid tegengewassen. Maar mijn boekenkastkomen die werkjes niet in."

StudieAls iemand Dekkers dertig jaargeleden had verteld dat hij bioloogen schrijver zou worden, zouDekkers hem hard hebben uit-gelachen. "Toen ik begon metstuderen zat ik nog vast aan datidee van tekenen en muziekmaken. Ik ging biologie studerenomdat ik mensen en dieren welinteressant vond. Maar ik zagmezelf niet als bioloog-in-de-dop.

Maar op een dag, jaren later, wasik het dan toch ineens. Niet van-wege dat diploma dat nu nogergens in een laatje in een bureauligt hoor, eerder omdat ik in die tijdlangzaam als bioloog ben gaandenken, tot ik niet meer anderskon. Maar om nou te zeggen dat ikdat van tevoren helemaal van planwas. Nee, bepaald niet."

In de tijd dat hij in Amsterdambiologie studeerde, ging het er

allemaal behoorlijk anders aan toedan tegenwoordig. "Ik heb wel eenbeetje medelijden met jullie. In vijfjaar een studie afronden, dat slaattoch helemaal nergens op. Dat ishelemaal niet goed voor julliezelfontplooïng, om het maar eensmet een smerig woord te om-schrijven. Met die studenten vantegenwoordig komt het nooit meergoed," zegt hij lachend.

Toen hij in 1963 begon was hetnormaal dat studenten de tijdnamen voor het halen van hun bul."Je moest je naast je studie tochook een beetje bezighouden metandere dingen. Natuurlijk heb ikook wel wat gelummeld in dietwaalf jaar, maar ondertussen heb

ik behoorlijk wat zinnigedingen gedaan.Ontdekken waar ik nietgoed in was, bijvoor-beeld. Wie de tijd krijgtom uit te dokteren waar-voor hij geschikt is, komter eerder achter waarzijn talenten niet liggen."Hij denkt even na, enzegt dan lachend:"Misschien is dat welmijn grootste talent: ont-dekken waarin ik nietgoed ben. En dat isprachtig, want ik loopnooit de kans om te langte blijven hangen in ietsdat me eigenlijk hele-maal niet ligt. Als meermensen dat zouden

hebben, zouden ze misschien nietallemaal zo verschrikkelijkontevreden zijn en dan zou dewereld er een stuk leuker uitzien."

lamzakkenBehalve met 'uitdokteren waarvoorhij geschikt was', begon Dekkerstijdens zijn studietijd met hetschrijven van artikelen. En hijvoerde actie voor een beter milieu."Dat was het helemaal destijds.Onze generatie heeft die milieu-

kwestie bij wijze van spreken uit-gevonden. We gingen echt de bar-ricaden op, overtuigden onze pro-fessoren van het belang vanmilieubewust leven. Dat vondenwe toen met zijn allen belangrijk,en ik merk nog steeds dat ik me ererg bij betrokken voel. Niet dat iknog zo fanatiek sta te demon-streren als vroeger, hoor. Dat is erwel een beetje af. Maar het gaatme wel aan het hart." Hij vindt hetjammer dat studenten tegen-woordig minder de straat op gaan."De tijden zijn veranderd, hè?Maar om nou te zeggen dat jullieeen stelletje lamzakken zijn?Laten we het erop houden dat jul-lie lijden aan tijdgebrek."

Maar niet alleen de houding vanstudenten is volgens Dekkersveranderd. Hij is ervan overtuigddat de meeste Nederlandersonverschilliger zijn geworden."Ontzettend jammer. Noem hetnostalgie of ouwemannenpraatdesnoods, maar ik denk dat dejongeren van tegenwoordig geenidee hebben van wat belangrijk is,of dat ze weten wat ze tegenmilieuvervuiling kunnen doen. Alsik die kinderen zie… Ze raggenmaar een beetje rond op die kut-brommertjes van ze, zonder doel,ze zijn alleen maar aan hetvervuilen. Stik d'r maar in, denk ikdan. Maar dat is alleen op bozemomenten, hoor. Meestal haal ikmijn schouders op en laat ik hetlangs me heen gaan."

Malou WillemarsFoto’s: Pepijn van den Broeke

(archief)

Hoewel hij de NS-publieksprijs zelfniet won, kan Midas Dekkersopgelucht ademhalen. Niet 'denieuwe Lulu Wang', maar oudge-diende Hella Haasse ging er metde prijs vandoor.

R E P O R T A G E 4jibbe

Jamie Oliver kan weer rustigslapen: deze maand heeft zijnLondense restaurant Fifteenvoor het eerst winst gemaaktsinds de opening een jaar gele-den. Dat is op zijn minst bijzon-der te noemen, omdat in hetrestaurant vijftien werkloze,kansarme jongeren de kans kre-gen zich als kok te bewijzen.

Wie het programma een beetjegevolgd heeft, heeft gezien wateen stumpers het waren. Ze kwa-

men niet opdagen of proefden hetverschil tussen peper en kaneelniet. Ze bleken verdomd weinigsmaak te hebben, of noemdenculinaire hoogstandjes ongege-neerd snotterig, slijmerig ensmerig. Het was een hopelooszooitje, maar blijkbaar hebbenOlivers inspanningen uiteindelijktoch indruk gemaakt. Wie denkt dat eten voor een goeddoel door Oliver is uitgevondenheeft het mis. Ook Groningenheeft een tent die van uit eten

gaan een deugd maakt: Eeterie deGlobe aan het A-Kerkhof biedtwerklozen de kans om te reïnte-greren in de arbeidsmarkt. De Globe is dus anders dananders en dat blijkt ook wel bij hetbetreden van het etablissement.Felpaarse stapelstoeltjes aan sim-pele tafeltjes, waarop voor degezelligheid nog een vaasje ver-lepte roosjes staat. En veel felleverlichting, zodat de gasten ten-minste goed kunnen zien wat erop hun bord ligt.

Wat er op onze borden lag wasvooral veel. We konden kiezen uitdrie dinsdagavondmenu's: éénvegetarisch menu en twee metvlees. Vooraf namen we soep, vankippen, van groenten en met mos-terd. Allemaal prima! Vooral degroentensoep ("een tikkie suri-naams") gooide hoge ogen: "Datmoeten ze in blikken stoppen!"Verder kozen we voor varkens-medaillons met groenten enaardappelgarnituur (voor de koksbeter bekend als menu Dinsdag A)

en couscous met lamsgehakt enrode bieten salade (menu DinsdagB). Afgezien van de koudesperziebonen en de slappe frietenkonden de medaillons ermee door.Ook de couscous was te eten.Maar de culinaire hoogstandjesvan Jamie Oliver zijn in deze pro-ject-keuken in geen velden ofwegen te bekennen. Sterker nog:een beetje student flanst op eigenkracht iets lekkerders in elkaar.

Daar staat tegenover dat je bij deGlobe even helemaal niks hoeft tedoen. Je bestelling wordt keurigopgenomen en de deelnemersaan het project doen hard hunbest je zo goed mogelijk te helpen.Een volledige maaltijd - inclusiefvoorgerecht, hoofdgerecht,drinken en koffie toe - kost jeongeveer een tientje. En als je hetallemaal een beetje efficiënt plant,ben je er binnen een uur ook weerweg. Een knappe student die bin-nen die tijd en voor hetzelfde geldzelf boodschappen doet, kookt,eet en afwast.

Groningse eetgelegenheden beschreven en beoordeeld

Ongewis

"Het is onvermijdelijk. De tijdenveranderen en ik verander mee. Ikzeg altijd tegen mezelf: je moetniet blijven hangen in hetongewisse Mabel Smit! Da's 'nwoordgrapje waarmee ik mezelfaan het lachen maak als ik hetmoeilijk heb. Ik kan vertrouwen opmijn gevoel voor humor. Eenlachebekje, ik, ja hoor. En eenscherpe neus. Voor trends, bedoelik. Toen de onderwereld hip was,stond ik daar aan de top. ToenBosnië hot was, stond ik daar ijs-koud op nummer één. En toen ernog maar één vrij prinsje overwas, stond ik vooraan om zijnvader te begraven. Een camera-event van jewelste trouwens, jestaat meteen in de spotlights. Ja,je bent toch dat meisje dat deprins van z'n dwaalspoor af heeftgekregen, want hij ging me tochde verkeerde kant op…Tjongejonge jongens! En datbedoel ik letterlijk, ja, maar als iknu teveel heb gezegd bied ik mijnexcuses aan. Oh, wat was z'nmoeder blij dat 'ie een meisje meenaar huis nam. Ik waande me inhet epicentrum van de society-kringen. Tot ik als een steen in dehofvijver werd gegooid. De so-ciety verdween als kringen in hetwater. En ik zonk naar de bodem.Guttegut Nederland, één rimpe-ling en alles wordt troebel…

Maar: je moet niet blijven dansenop een zinkend schip. Dat heb ikvan een los zeilcontactje geleerd."Mabel baby", zei die tegen me,"op volle zee moet je niet op hetorkest letten, maar de ratten in degaten houden: als die de NeeltjeJacoba verlaten, wordt eenWeense wals al snel een doden-mars." Had 'ie maar wat beternaar zichzelf geluisterd. Een wijsman, dáár zouden ze nou eengedenktegel voor moeten plaat-sen. Bij het Hilton. In plaats vandie tegel met 'Hier ligt wat Brood,hij is dood.' Maar nee, de o zobrave goegemeente kiest voor'Hier ging laatst een meisje loos,en haar naam was Anja Joos'. Ikdwaal af.

Wat ik wil zeggen is dit; ik moetverder. Ik mis een picture om in testaan, met een rotvaart verdwijn ikuit de kranten. Terwijl ik tochgoede referenties heb. Ik bedoel,niet iedereen heeft een aanbeve-lingsbrief van de AIVD. Eerlijkgezegd weet ik het even nietmeer. In het koningshuis zit geentoekomst voor me, de interna-tionale politiek kan ik vergeten ende ouwe jongens krentebrood-criminaliteit is ook geen optiemeer. Ik heb aan het super-marktwezen gedacht, maar daaris het oorlog. En als ik één dingheb geleerd is het wel dat je ineen oorlog nooit weet of je aan degoede kant staat. Misschien zit ermaar één ding op, ik moet opeigen kracht iets bereiken.Doodeng, maar je moet openstaan voor nieuwe dingen. Ik kanhet weten; ik sta altijd open. Tja,het zijn ongewisse tijden: zeblijven veranderen. Dus ik veran-der mee."

Eeterie De GlobeA-Kerkhof ZZ 22

Door Malou Willemars

Foto: Sjef Weller

UUiittggeekkaauuwwdd

Horecatycoon Kooistra onder vuur

Kroegkoning Sjoerd Kooistraligt weer eens onder vuur. Dat isniet voor het eerst, maar dit keerlijkt het de tegenstanders vande horecamagnaat menens.Maar liefst acht curatoren zijneen onderzoek gestart naar ver-dachte faillissementen die dezaken van Kooistra regelmatigtreffen. De curatoren denken datde zaken van Kooistra geplandfailliet zijn gegaan.

Regelmatig terugkerende faillisse-menten in de Groningse horecazijn niet nieuw. Maar het laatstejaar is het voortdurend raak.Achter elkaar gingen zaken op defles. Molley Malone's, het Pakhuis,de Brasserie en zelfs pizzeriaContini, een van de oudsten in destad Groningen, moesten er aangeloven. Een zestal kroegen aande zuidzijde van de Grote Marktwerd naar zeggen van de curatorfictief opengehouden, om deschade voor schuldeisers tebeperken.

Het onderzoek beperkt zich niet totGroningen. Ook in Amsterdam,waar Kooistra sinds de overname

van de vermaarde cafés Hoppe enDante de grootste speler ophorecagebied is geworden, wor-den verdachte faillissementenonder de loep genomen. HetGroningse advocatenkantoor Plasen Bossinade onderzoekt bijvoor-beeld de ondergang van caféSoho in de AmsterdamseReguliersdwarsstraat.

Cafégangers merken overigensweinig of niets van de faillisse-menten. Zaken die failliet gaan zijnmeestal binnen een paar dagenweer open. De zaken hebben veelgoodwill en waarde en kunnen dusbeter blijven draaien. In Groningenlijkt alleen voor pizzeria Contini hetdoek gevallen. Sinds het faillisse-ment in juni staat de zaak leeg.

PlassaniaDe curatoren zijn benieuwd naarde rol van horecamagnaat SjoerdKooistra zelf. Hij bemoeit zich zelfniet met de dagelijkse gang vanzaken in zijn tenten. De kroegenworden door zijn eigen bedrijf,Plassania Beheer BV, verpacht.De pachters brengen één ofmeerdere kroegen samen in een

BV. Juist die BV's gaanvolgens de onderzoe-kers opvallend vaakfailliet.

Het onderzoek looptinmiddels twee maan-den. Over de voortgangkan Jan van der Molenvan Overes advocatenin Groningen nog nietszeggen. "Het zal nogwel enige maandenduren voordat er resul-taten kunnen wordengeboekt." Van derMolen is curator in hetfaillissement van deVerenigde HorecaGroningen BV. DezeBV pachtte acht zaken

in Groningen van PlassaniaBeheer BV. Het gaat hier om hetPakhuis, De Brasserie en zeszaken aan de Grote Markt.

Van der Molen: "Het komt vaakvoor dat alle waarde van een BVdie failliet dreigt te gaan geruislooswordt overgeheveld naar eennieuwe BV", vertelt Van der Molen."Op het moment dat daadwerkelijkhet faillissement wordtaangevraagd, treffen we een legeBV aan. Er is vaak niet eens meereen postadres." Het lijkt er dus opdat BV's die de ondergang tege-moet gaan gepland kopje ondergaan. Het café, restaurant of hotelin kwestie kan rustig doordraaienin de nieuwe BV, terwijl schuld-eisers, vaak instanties als UWV-Gak en leveranciers, moeten aan-kloppen bij de lege BV waar nietsmeer te halen is.

PachtsommenOok de pachtsommen die wordenbetaald doen menig wenkbrauwfronsen. Volgens Van der Molenworden er door Plassania Beheerpuissant hoge pachtsommengevraagd. "De pachtsommen

liggen tussen de 28 en 31 procentvan de omzet, terwijl vijftien pro-cent normaal is. Dat zijn bedragenwaarvan je van tevoren kunt aan-voelen dat het nooit uitkan. Jeweet dat het fout gaat." Van derMolen weet niet waarom pachterstoch deze hoge bedragen betalen.

OnrechtmatigHet onderzoek moet duidelijkmaken of dit soort overdrachtennaar andere BV's voorafgaandaan een faillissement geoorloofdzijn. Van der Molen: ,,Het gedragdat is vertoond lijkt onrechtmatigen onbehoorlijk en de verpachterlijkt er beter van te zijn geworden,de zaken draaien immers gewoondoor." Mochten er inderdaadonrechtmatige handelingengepleegd zijn, dan kan een deelvan die handelingen vernietigdworden. Het is mogelijk datschuldeisers dan alsnogaanspraak kunnen maken op ver-mogens die nu zijndoorgeschoven naar andere BV's.

Als Kooistra onrechtmatig heeftgehandeld, betekent dit de tweedetegenvaller voor de tycoon binneneen jaar. In februari werd hij ver-oordeeld tot het betalen van 1,2miljoen euro aan premies overfooien, omdat het UWV-Gak vonddat fooien een vorm van lonenzijn. De rechter veegde de vloeraan met de werkwijze vanKooistra. De administratie in zijnzaken was niet op orde en somszelfs verdwenen. "Kennelijk onbe-hoorlijk bestuur," vond de recht-bank. Sjoerd Kooistra zelf was tot nogtoe niet bereikbaar voor commen-taar. Hij liet echter eerder indiverse media weten 'niet onderde indruk' te zijn van de aantij-gingen.

Paul van DaalenFoto: Pepijn van den Broeke

(archief)

Groningse kroegen wellicht 'gepland' failliet

Het is een vreemde gewaar-wording: bij klaarlichte dag eenslechts door kerstlampjes ver-lichte zaal binnen lopen, om oplange tafels tientallen compu-ters kris kras door elkaar te zienstaan, waarachter hon-derdzeventig gamers geconcen-treerd games aan het spelenzouden moeten zijn. PartytownAssen stond vorige maand vooreven in het teken van gamen,showen en netwerken. Gamersvanuit het hele land warentoegestroomd voor een LAN-party in de feestzaal naast hetVerkeerspark te Assen.

De regels van een LAN (LocalArea Network) party zijn simpel: jeneemt je eigen computer mee, jehebt een aantal voorgeschrevengames op die computer geïn-stalleerd en je sluit je computeraan op een netwerk. Daarnaastneem je zoveel voer, cola en ener-gydrink mee, dat je het zeker eenweekend uit gaat houden. Als je ditallemaal gedaan hebt, ben je klaarvoor de virtuele strijd.

EnergydrinkNa twee dagen bijna non-stopgamen, wordt het decor gevormddoor onder andere lege blikjesenergydrink, colaflessen enzakken chips, maar vooral door

veel lege plekken. Er zijn nogweinig mensen die echt wakkerzijn. Zij die een dag eerder noggeestdriftig aan de competitiemeededen, liggen nu uitgeputergens in de centrale zaal in eenslaapzak te pitten. Een enkeling isachter zijn computer in slaapgevallen, waarschijnlijk met eenafdruk van het toetsenbord in zijngezicht. De vroege vogels of laat-bloeiers die toch nog achter decomputer zitten, zien er moe, maarvoldaan uit. Het lijkt een geslaagdweekend.

Twee studenten uit Groningen, dieals computerbijnamen Sivius en

Marius hebbengekozen, zijn al sindszaterdagochtend methun team TAMMObezig met het populaireCounterstrike en gaandoor tot de boel weerafgebroken moet wor-den. Sivius: "Dit is onzeeerste echte LAN-party.Toen we wat jongerwaren, waren wegedreven door de com-petitie, maar het gaatons nu meer om degezelligheid. Die vind jehier genoeg, vooral in

de zaal waar we nu zijn."

GamekunstenDe kick van het netwerkgamen isom tegenover anderen jegamekunsten en je computer telaten zien. Wie het in zijn hoofdhaalt om te zeggen dat de degamers spelletjes zitten te doenkan rekenen op beledigde blikken:'spelletjes' is een scheldwoordvoor het uitgebreide arsenaal aanprofessionele games dat tegen-woordig op de markt is.

De meeste games dieg e s p e e l dw o r d e n ,zijn de

zogenaamde role playing games.Daarin moet de speler door eenwirwar van gangen lopen ommissies te voltooien en "vijanden"uit te schakelen, zoals bijCounterstrike. De adrenalinestroomt door je aderen als jijzelf ofjouw samengestelde team,waarmee je natuurlijk al wekenaan het oefenen bent geweest, alseen geöliede machine de "vijand"kan verslaan. Als je dat gevoelhebt, dan ben je een echte gamer.

En dan is er nog het laten zien vande zogenaamde casemod. Eencasemod is een meestal door degamer zelf gemodificeerde pc-kast. Waarbij vaak een deel vande zijkant van de pc kast er uit isgezaagd. In plaats van metaal ziter dan plexiglas in. Als er dan ooknog een aantal lampjes aan debinnenkant zijn geïnstalleerd, krijgtde computer een wel heel speciaaluiterlijk. Groen, blauw, rood, allekleuren bij elkaar, het kan alle-maal.

In de Asser gamezaal hebben eenpaar gamers hun pc-kasten ver-fraaid. Het toppunt is een volledigvan plexiglas gemaakte pc kast.Dat het casemoding wel degelijkeen rol speelt op het LAN-feestje,blijkt uit het feit dat er in een vande hoeken van de zaal een kraamstaat met allerlei casemod-acces-soires, zoals een doorzichtige enmet lichtjes versierde ventilatorvoor op de processor van de com-puter. De geplande wedstrijd voorhet casemoding ging helaas nietdoor, omdat te weinig mensen hunkast opgeleukt hadden. "Voor hetechte werk moet je toch in hetwesten zijn", geeft Melvin Rijnderstoe. Hij is mede-eigenaar vanGamersdomain, de organisatorvan de LAN-party.

VrouwenkortingOrganisator Rijnders istevreden: "Dit is de eerste

LAN-party van onze organisatie enhet is een geslaagd feestje. Wehebben er bewust voor gekozenom het in deze zaal te houden,omdat de entourage zo goed is.Dat is wat we willen, een LAN-party met luxe. Ik ben zelf weleens op LAN's geweest die in eengrote loods gehouden werden. Wijvan Gamersdomain willen dat dusanders doen. Het is de bedoelingdat we in een zaal als deze vierLAN's per jaar gaan organiseren.Of dat ook hier in de PartytownAssen weer gebeurt, weten wenog niet."

Deze LAN-party, waarbij meer dan

tachtig procent van het mannelijkgeslacht is, bewijst toch maarweer eens dat computers en com-petitiedrang vooral zijn weggelegdvoor mannen. Dat blijkt ook uit hetfeit dat de organisatorGamersdomain op de website lietweten vrouwen voor half geld naarbinnen te laten. Als vrouwenbovendien twee vriendinnenzouden meenemen, konden zezelfs gratis hun computerspullenopstellen in de zaal.

Tekst: Ingrid WolfslagFoto’s: Koen Rengers

Apart’jaDE GRONINGSE INDIAAN

F E A T U R E

Het is een druilerige zater-dagmiddag in de Herestraat.Studenten zijn terug naar paps

en mams, staan op desportvelden of zijn aan hetwerk. In ieder geval wordt dehoofdstraat van Groningenbevolkt door ouden van dagen,vijftigers en vaders en moedersmet kinderen. 'Dat is juistgoed!' zegt Esper Sanchèz,begin twintig, straatmuzikant,'Kinderen krijgen hun oudersaltijd wel zover om wat tegeven.' Esper maakt muziek opstraat om zijn studie die in jan-uari begint mee te kunnenbekostigen.

Met een poncho aan zit hij op eenkrukje. Hij speelt harp. Handig ishet instrument niet, 'Hij raakt snelontstemd en de snaren zijn veelruwer dan die van de gitaar,daarom speel ik er maar eenkwartiertje per uur op, de restspeel ik gitaar. Bovendien is hijlastig om mee te nemen.' Maar

het werpt wel z'n vruchten af,harpmuziek is niet een alledaagsstraatgeluid en blijkbaar appre-cieert de winkelende mensen-massa dat: 'Ik speel meestal driekwartier gitaar en een kwartiertjeharp, maar in dat kwartiertje ver-dien ik vaak net zoveel als in dehele drie kwartier daarvoor.'

En verdienen doet hij, beter daneen gemiddelde studentenbaan:'Op z'n minst 10 tot 20 euro peruur, maar in de zomer, als iklangs terrasjes ga, dan kom ikzeker wel eens op 50 of 60 euro.'Een brede glimlach verschijnt opz'n gezicht als gevraagd wordt ofstudenten wel eens wat geven:'Als ik 's nachts voor een kroegsta te spelen en er komen eenpaar bezopen studenten uithobbelen willen ze me vaak watgeven. Als de portemonnee tevoorschijn komt en blijkt dat ergeen kleingeld meer in zit dangeven ze gewoon een briefje, 5 of10 euro. Het is me al twee keer

overkomen dat ik vanaangeschoten studenten eenmeier kreeg, maar ja dan hebbenze gewoon geen benul van wat zedoen.'

Esper reist veel, behalve binnenNederland gaat hij ook vaak naarhet buitenland: 'Pas ben ik nogeen half jaar in Spanje geweestmet een vriend die marionettenhad, dat werkte echt heel goed.'Voor de komende tijd wordt hetlastiger. 'In de winter is het tekoud om te spelen, ja wel jammer,want ik vind het echt heel leuk omte doen. Ik ga de komende maan-den ergens anders werken endan hoop ik in januari te beginnenmet m'n studie, in Tilburg waar ikvandaan kom, dan zit je watdichter bij andere grote stedenhe, kan ik ook wat vakerdaarheen om te spelen.'

Joep Schenk

Apart’ja gaat op zoek naar de vreemde kanten van studerend Groningen. Deze maand:

Collegegeld bij elkaar harpen

Foto: Joep Schenk

Testosteron in overvloed op netwerkfeestje

In zekere zin is iedere generatieeen patatgeneratie. Probeermaar eens iemand te vinden,jong of oud, die nog nooit eenpatatje mét heeft gehad. Alssnelle maaltijd wanneer je haasthebt, of midden in de nacht alsje volkomen patat bent, ofgewoon tussen de soep en depatatten: een patatje smaakt al-tijd goed. En zeker voor studen-ten, die nu niet bepaald het zoutop hun patatten verdienen, ishet nog goed betaalbaar ook.Vandaar dat de SK besloot eenpatatje mee te steken en vijffrietkoten in Groningen gingtesten.

Burger KingWie patattenbloed of een patat-neus heeft, kan beter wegblijvenbij de Burger King. De extreemscherpe TL-verlichting maakt hetonmogelijk om ook maar iets tecamoufleren. Wat een bak lichtzeg! Met de ogen dichtgeknepenbestellen we franse friet en curlyfries. Laatsgenoemde is een BKnoviteit waar de jury duidelijk nogaan moet wennen: "getver, smaaktnaar kip", "geen patat meer dit,eerder warme chips ofzo" zijn deeerste reacties. Toch scoren de'curlies' beter dan de gewone friet-jes, die volgens de jury "te zout","te slap", "te laf" en "te dun" zijn.Of zoals één jurylid opmerkt:"Dunne dingen doen doorgaansdikwijls dermate onder voordikkere, dat dezen een domperbeduiden." Hmmm… Franse Frietjes: (een dikke) 5Curly fries: 6,5

Prijzen: Franse Frietjes 1,70 euroCurly Fries 2,00, saus 0,25 euro

Eetcounter ZuderdaipBij binnenkomst valt vooral degeur op. Alsof een grote groepmensen de nacht tevoren hun

patatjes hebben afgegoten en deeigenaar wanhopig (en te-vergeefs) heeft geprobeerd de uri-negeur te camoufleren met grotehoeveelheden bleekmiddel. Nietbepaald bevorderlijk voor deeetlust. Zuderdaip is een echtcafetaria zonder opsmuk, op dewat misplaatste, maar geinige

placemats op de tafels na dan. Depatat ziet er prima uit, "friet zoalsfriet eruit moet zien", aldus éénvan de juryleden, maar de smaakhoudt duidelijk te wensen over."Zoutloos" is het vrijwel unaniemeoordeel van de jury. "Ik zou hiergeen friet halen. Veel te gezond."Zowel de raspatat als de gewonefriet scoren hierdoor een dikkeonvoldoende. Wel moet vermeldworden dat Zuderdaip veruit degoedkoopste was, dat maakt hetweer een klein beetje goed.

Patat: 5

Raspatat: 4

Prijzen: 1,05 euro zon-der, 1,25 euro mét

McDonaldsDan de tweede fastfoodketen van de test, waarallereerst de ongelofelijk

slechte bediening opvalt. Is dit nudat restaurant waar een "eeuwigeglimlach" niet hoeft te wordeningekerft, maar van nature ver-schijnt wanneer de klant bin-nenkomt? Waar iedere klant bin-nen één minuut geholpen wordt?Het schijnt zo te zijn, maar wijmerken er niks van. Wij krijgen bijbinnenkomst meteen patatten metzure gezichten! Er is bijna nie-mand en toch wachten we langetijd op ons eten. "En ze zei nieteens meneer tegen me!" merkteen jurylid op. Wanneer weopmerken dat de bestelde (enbetaalde) saus is vergeten, krijgenwe eerst een smerige blik, dan eendiepe zucht en vervolgens pasonze saus. Every time a goodtime! Maar goed, de friet smaaktbehoorlijk goed, al blijven detegenstanders van "dunne dingen"natuurlijk met dezelfde bezwarenzitten als bij Burger King.

Franse Frietjes: 7

Prijzen: Franse Frietjes Large1,40, saus 0,25 euro

FeboVoel je je, na een heftige nachtstappen, als een afgegoten patat,dan is Febo de oplossing. Hunpatat is (waarschijnlijk opzettelijk)ongelofelijk zout, maar goed vansmaak, krokant en mooi van kleur.Misschien komt dit ook deels door-dat we de patat aan het begin vande avond bestellen en het fri-

tuurvet nog vers is. Over de sfeervalt bijzonder weinig te melden,die is er gewoon niet. We eten hetpatatje dan ook maar snel op engaan vervolgens patatten planten.

Patat: 7,5

Prijzen: 1,20 euro zonder,1,50 euro mét

WaterlooEen mens is geen patat endus wil hij ook wel eensechte fritten in plaats vandunne franse frietjes ofslappe hollandse patat.Een bezoek aan Waterlooop de Vismarkt is dan ookeen must voor de echteliefhebber. Een puntzak volmet kanjers van Vlaamsefrieten en een megakloddermayo er bovenop, wat eengenot! Ook hier moet, netals bij de Febo, de patat staandegenoten worden, maar dat kan depret niet bederven. Wij gaven ernog een goeie patat op en gingengoed gevuld huiswaarts.

Patat: 9

Prijzen: 1,85 euro zonder, 2,20euro mét. Juryleden:

Malou WillemarsJeffrey 'Sjef' Weller

Eline BosmanPeter KeizerChris Wind

Fotografie: Sjef Weller

"EbetypvrikaavahodieweGedevawehelijkbe

EetorcondiePoooconmavoeniedruwededieovenieHa

Mane

‘

pa·tat·ge·ne·ra·tie (de ~ (v.)) 1 [pej.] huidige jongere generatiedie verwend zou zijn en eenslechte conditie zou hebben

pa·tat·ge·ne·ra·tie - De term'patatgeneratie' werd in maart1991 voor het eerst gebruikt doorvoetbaltrainer Leo Beenhakker.Als trainer van Real Madrid washij gewend geraakt aan de aller-hoogste inzet van zijn pupillen.Later als coach van Ajax stond de'verwende' mentaliteit van spelersals Bryan Roy, Richard Witschgeen de gebroeders De Boer hemtegen. Hij had moeite deze jon-gens, die zich slecht verzorgden,te soft trainden en junk food atente motiveren. Een aantal spelersdie Beenhakker onder deze noe-mer had gekwalificeerd zoudenenkele maanden later de hoofdrolin een reclame van een bekendesnackbar keten vervullen.

6

patattestDe

Vertaling gebruikte Vlaamsebegrippen:

Patat zijn (stomdronken) Patatneus (dik & gezwollen)Een mens is geen patat (hij wilwel eens iets)Patattenbloed hebben (bleeken ziekelijk zijn)Zijn patatjes afgieten (pissen)Ga patatten planten (loopheen) Tussen de soep en de patatten(even tussendoor) Een patatje meesteken (duit in't zakje doen) Patatten met zure gezichtenkrijgen (onvriendelijk onthaal) Eruit zien als een afgegotenpatat (waterig, katerig) Niet het zout op uw patattenverdienen (klein inkomen) We geven er nog een goeiepatat op (feestelijk einde)

Bron: http://www.ned.uni-v ie .ac .a t /non/ landeskun-de/be/h1/link8/link82.htm

PATATGENERATIE

UIT

roningen is….

G E S P R E I D

r is niks leukers dan niets doen",weert een onderuitgezakte student,pe bal. "En ik weet zeker dat ook mijnenden soms weekenden achter el-ar niets doen." Een zelfbenoemd lidn de patatgeneratie laat van zichren tijdens een discussie over

ezelfde generatie. Het discussiecaféerd georganiseerd door de Studiumenerale in het USVA-theater op don-rdag 16 oktober. Geheel in de trantn de jaren negentig zouden de aan-

ezigen het 'er even samen overbben'. Om uit te zoeken of er eigen-

k wel zoiets als een patatgeneratiestaat.

n psycholoog, een econoom, een his-icus deden verwoede pogingen omnclusies te trekken over de generatiee opgroeide in de jaren negentig.liticoloog Nastasja van den Berg deedk naar hartelust mee. Echt verrassendenclusies werden er niet getrokken,aar de sprekers moesten wel schoor-etend toegeven dat een generatie zichet zo makkelijk in een hokje laatukken. Een generatie omvat tenslottel even wat meer mensen dan de aca-mici en andere hoog opgeleide types

e de USVA bezochten. "We hebben heter een generatie die er vanavond zelfet bij is", meende massapsycholoogns van den Sande.

aar toch, de beeldvorming blijft hard-kkig. Leden van de patatgeneratie

hebben geen interesse in dingen dieverder reiken dan de eigen neus, zijn nietbereid enige inspanning van formaat televeren en hebben vooral geen idealen.Daar moeten we het sinds LeoBeenhakkers beroemde uitspraak in 1991mee doen.

De conclusie is snel getrokken: de jeugddeugt niet en vroeger was alles beter.Kortom, niets nieuws onder de zon.Klagen over de opgroeiende generatie isvan alle tijden en ieder lid van de ouderegeneratie klaagt weer over iets anders.De voetbaltrainer richt zijn pijlen op zijnluie pupillen, de politicus baalt vanongeïnteresseerde burgers die nietkomen stemmen en de docent wordt gekvan zijn klas vol apathische studenten.

Toch zijn er wel wat lichtpuntjes tebespeuren voor de huidige generatie. Wedoen het eigenlijk zo slecht nog niet. Hetmaatschappelijk en politiek engagementis sterk toegenomen, met name onderjongere generaties. Dat blijkt uit de 'men-taliteitsmonitor' van het Amsterdamseonderzoeksbureau Motivaction, dieonlangs in de Volkskrant gepubliceerdwerd. Twintigers interesseren zich vol-gens de Volkskrant weer voor de politiekdoor types als Wouter Bos en PimFortuyn, die het stof van het politieke spelbliezen.

Historicus Jaap den Hollander vertelt tij-dens de discussie dat hij juist de laatste

jaren weer ouderwets geëngageerde stu-denten tegenkomt op zijn colleges. "Na1985 werd het lang stil tijdens mijn col-leges, maar de laatste twee, drie jaarduiken er weer enkele anti-globalisten op.Dan kun je er lekker tegenaan gaan."

Kortom: idealisten zijn er altijd geweesten zullen er altijd blijven, net als denietsnutten overigens. Met de huidigegeneratie lijkt weinig aan de hand. We zijnhoogstens wat individualistischer en prag-matischer geworden. En hoe zit dat danmet de luie student op de bank? Daar hadNatasja van den Berg wel een antwoordop: "Luiheid is een verworvenheid vanstudenten."

Paul van Daalen en Ingrid Wolfslag

‘Luiheid is een verworvenheid’

Folker Visser

A D V E R T E N T I E S 8

www.studentenkrant.org

Indiaas Restaurant

Carolieweg 11 Groningen Tel. 050-3133220

STUDENTENMENU €11,50 p.p.maandag t/m donderdag - op vertoon van geldige ov-kaart - reserveren gewenst

groepen reserveren mogelijk

voorgerecht

hoofdgerecht

of

of

of

of

Indiase Soep

***

***

***

***

Kip Balti (medium)stukjes kip gebakken in de wok met uien,

paprika, tomaten en droge kruiden

Lams Kashmir (mild)fijn van smaak is dit lamsgerecht met cashewnoten,rozijnen, amandelen, mango, lychees en verse room

Sabji Koftaassortiment van groenten, geroosterd met milde Kashmir-sauzen

Gemengde groenten Nan Brood

Pilau Rijst

Thee Koffie

***

C U L T U U R

Recensies

Met het inmiddels zesde albumvan de formatie The Rasmus lijktde Finse rockmuziek eindelijkeens een voetje op het vastelandvan Europa te hebben gezet. Immers, uit hetland van Jari Litmanen kennen wij enkel dancepro-ducties (Bombfunk MC's, Darude). De aanstekelijke single 'In the shadows' is ook inons land al doorgedrongen tot de hoogste regionenvan bijna alle hitlijsten. En dat is pas de eerste sin-gle van het album 'Dead Letters', want de volgendesingle 'First day of my life' ligt al klaar.Tijd voor de loftrompet? Nee, helaas. The Rasmusmaakt heel aardige plaatjes, maar telkens ver-vallen Lauri en de zijnen weer in voorspelbarewendingen en een te herkenbare sound. Eensound die veel doet denken aan die van het DuitseHIM of van de Zweed Andreas Johnson. En latenwe vooropstellen dat deze twee nou niet de meestlichtende voorbeelden van eigentijdse poprock zijn.Tot overmaat van ramp wekt het nummer 'Guilty'vervelend veel associaties op met de muziek vansoftrock-icoon Jon Bon Jovi.

Er iséén posi-

tieve uitzonder-ing: het afslui-tende 'FuneralSong' is mededoor de cello'svan een bijzon-dere schoonheid -welliswaar een halve kloon van SmashingPumpkin's 'Disarm', maar daardoor nog niet min-der mooi. Voor de liefhebbers van een 'scandinavische'sound is, voor wat het waard is, 'Dead Letters'zeker de moeite van het kopen waard. Al is hetalleen al omdat we na dit album nooit meer iets vanThe Rasmus zullen vernemen.

Jorg Bressers The Rasmus - Dead Letters

Universal Music 2003

Er valt niet aan te ontkomen:overal hangen posters en flyers,enkele keren per maand wordteen salsafeest georganiseerden steeds meer mensen nemensalsales. Salsadansscholen krij-gen steeds meer aanmeldingenen nieuwe scholen schieten alspaddestoelen uit de grond. Opdruk bezochte salsafeestendansen knauwende stadjers, dieeerst nog niet eens wisten watheupen waren, gebroederlijkmet studentes, die nog nooit zodicht bij een echte Groningerwaren geweest. In de Rumbaprobeert men tussen dehossende menigte te laten ziendat men wel degelijk kandansen als een Latino.

De oorsprong van salsa ligt in deCaraïben, met name in Cuba enPuerto Rico, waar deze dansonder de naam 'son' aan het eindvan de negentiende eeuw erg po-pulair werd. Cubanen die naCastro's machtsovername Cubaontvluchtten introduceerden haarin de Verenigde Staten. Daarkreeg zij de naam salsa, omdat deAmerikanen niet in staat blekenalle moeilijke Spaanse bena-mingen te begrijpen.

In de Verenigde Staten werd denadruk ook gelegd op de specta-culaire draaien in plaats van op de

pasjes en heupbewegingen.Sindsdien is er sprake van tweesoorten salsa: de Caribische,waarbij de nadruk niet op hetspektakel valt en de Amerikaansevariant die zich vooral richt op despectaculaire draaien. InGroningen worden beide variantenaangeboden, hoewelgeen van alle dans-scholen op hunposters duidelijkmaakt welke stijl zijonderwijzen.

Zeker het afgelopenjaar is er een sterketoename van het aan-tal aanmeldingen bijde verschillendedansscholen. JorgeGomez, die anderhalfjaar geleden zijndansschool 'El sonCubano' begon, heeft vanaf hetbegin al een toename van leer-lingen zonder dat andere dans-scholen iets merkten van eenafname. Hij heeft dan ook niet echtlast van concurrentie, de sal-samarkt is nog lang niet verzadigd.Ook Ewald Chocolaad, salsaleraarvan het eerste uur, merkt de sterktoegenomen populariteit op.Hoewel de meeste studenten nietvoor zijn lesstijl kiezen maar devoorkeur geven aan Salsa Royheeft hij totaal niet te klagen over

de aanmeldingen. "In deafgelopen dertig jaar is de popula-riteit van salsa altijd wel gegroeid,maar in de laatste anderhalf jaar ishet wel heel populair geworden,als je alleen al kijkt naar hoeveelsalsafeesten er tegenwoordiggegeven worden."

Knappe cursistenSalsa is dus erg popu-lair, maar heeft diehype niet gezorgd voorslechtere, massalelessen waarbij de cur-sist meer als inkom-stenbron dan als leer-ling word gezien?Ewald Chocolaadbetreurt inderdaad datveel scholen voorkwantiteit in plaats vankwaliteit kiezen. "Als jesalsales geeft om rond

te komen en je hoeft niet meeriedereen aan te nemen omdat erveel aanmeldingen zijn is er al snelsprake van willekeur."

Hij heeft het wel meegemaakt datleraren de vrouwelijke deelnemersselecteerden op uiterlijk. "Dan hebje van die jongemannen die sal-sales geven en dan zie je dat zeeigenlijk alleen maar letten op deknappe cursisten. Terwijl ik vinddat iedereen die dat wil salsalesmoet kunnen nemen. Het be-

langrijkste is dat je er plezier inhebt. Vroeger, toen ik nog opCuraçao woonde, danste ookiedereen, van tonnen wegendevrouwen en oude mannetjes dieeen stok nodig hadden tot dekinderen toe."Hoewel hij geen namen vanandere dansscholen noemt, zegthij wel dat veel scholen meernadruk leggen op geld verdienen,dan op de salsa zelf. "Dan wordencursisten geselecteerd op of ze aleen beetje kunnen dansen, zovallen degenen die dat pas na heelveel oefening kunnen buiten deboot, terwijl het er bij salsa omgaatof je plezier hebt, niet of je perfectdanst."

Gedrilde dansersZowel Jorge Gomez als EwaldChocolaad verklaren dat hetbelangrijkste van salsa de sfeer is."Bij salsa draait het allemaal omhet ritme, de sfeer. Als je weinigdraaien en pasjes kent, maar jehebt wel het ritme te pakken is datveel mooier dan als je allemaalknappe draaien doet die niet in hetritme passen", legt Jorge Gomezuit.Ewald Chocolaad sluit zich hierbijaan: "Het belangrijkste van salsais het plezier dat je er samen aankan beleven. Dat is tien keerbelangrijker dan of alles technischperfect loopt. Ik vind het dan ook

belangrijker dat mijn cursisten metplezier leren dan dat ze perfectgedrild worden."

Salsa is erg populair en voorlopigziet het er niet naar uit dat die po-pulariteit zal afnemen. EwaldChocolaad en de andere salsale-raren hoeven niet bang te zijn voorplotseling afnemende belang-stelling, en zolang de behoefteblijft bestaan om buiten debeslotenheid van de dansschoolde pas geleerde pasjes te latenzien, zal ook de Rumba onvermin-derd populair blijven.

Tekst: David HofFoto’s: Sebastiaan Pouyet en

Sjef Weller

Groningers gooien heupen los

"Goedemid-dag slager,hebt u mis-schien eenflink groot botvoor me?""Jazeker wel,m e n e e r ,maar moet erniet wat vleesaan vast zit-ten?" "Nee,

da's niet nodig, slager, ik heb genoeg aan hetbot." "Goed meneer, komt voor de bakker. Nogbepaalde wensen?" "Nou slager, het bot moetin ieder geval bikkelhard zijn, liefst afkomstigvan een doldrieste bronstige stier uit Canada,die tijdens de slachting door minimaal 20 manin bedwang moest worden gehouden en albriesend en brullend aan zijn einde kwam.""Da's ook toevallig! Laat ik nu net vandaag zo'nbot binnen hebben gekregen! Het is afkomstigvan een Canadese stier, bikkelhard en er zit

geen grammetje vlees aan. Het is zo vers, hetbloed druipt er nog af..." "Perfect, perfect, dat isprecies wat ik zoek!" "Dus een beetjeranzigheid vind u niet erg?" "Nee, nee, integen-deel! Was de stier geil?" "Meneer, deze stierwas zo geil als boter, hard als staal enagressief als de pest." "Doet u die dan maarslager!" "Prima, meneer, dat is dan 20 euroo-tjes." "Bedankt slager, tot volgende week!"

De Canadese rock 'roll geweldenaar DankoJones speelt op 5 december in Vera. Wat dezeslager in de aanbieding heeft? Alles wat rock 'nroll hoort te bieden: monsterlijke riffs, veel sex,een overdosis aan 'coolness' en een liveshowdie zijn (uitstekende) studiowerk doetverbleken. Gaat dat zien!

Chris WindDanko Jones - We Sweat Blood

Bad Taste Records 2003

Bronstige stier briest en beukt

Populariteit salsa neemt razendsnel toe

Ewald Chocolaad

S P O R T 10

Wekelijks trappen meervrouwen een balletje dan dat ervrouwen met een hockeystickover het veld rennen. DeKoninklijke NederlandseVoetbal Bond (KNVB) heeftinmiddels meer dan 70.000vrouwelijke leden en voetbal isde laatste decennia uitgegroeidtot één van de meest beoefendeteamsporten onder vrouwen. Ishet tijd om de voetballendevrouwen serieus te gaan nemenof heeft het vrouwenvoetbal deamusementswaarde van hetsimpele en chaotische program-ma Life&Cooking van Carlo enIrene (iedere zondag, 1700,RTL4)?

Uitspraken in de voetbalbladenliegen er niet om: mannelijk voet-ballend Nederland is nog nietgewend aan de vrouw op voet-balschoenen. Onder anderemeneer Joop Hiele, oud-doelmanvan Feyenoord, geeft in VoetbalInternational zijn ongezoutenmening over vrouwenvoetbal: "Hetis vooral leuk vanwege dat huppe-lende gedoe aan de voorkant".Scheidsrechter Mario van de Endeverklaart dat bij sommige wedstrij-den zijn hond zelfs wegloopt envoetballer R. de Boer zegt dat hijhet ronduit niks vindt, "datgehobbel".

De vrouwen laten zich echter nietafschrikken. Voetbalclubs zien hetaantal vrouwelijke leden nog elk

jaar stijgen en ook onder deGroningse studentes is het voetbalpopulair. Er wordt door de damesfanatiek gevoetbald, zowel op hetveld als in de zaal.

Om life mee te maken hoe hoogde amusementswaarde van eenpotje studentenvoetbal is, nam deGroninger Studentenkrant op een

woensdagavond een kijkje in desportzalen in ´de Wijert´, waar omacht uur de dames van G.S.F.VDrs. Vijfje en Diva ´83 een wed-strijd speelden. Binnen waren devoetbalsters aan het intrappen,terwijl de scheidsrechter zichwarmliep. Na enige verwarringrond de aftrap (moet jij of doe ikhet?) kon de wedstrijd beginnen.Dat ook bij een potje voetbal debeste stuurlui aan wal staan, of indit geval in het doel, bleek al snel.

De aanmoedigende kreten als"Zakkuuuuh, zakkuuuh!", "Diepblijven staan, die is voor jou

Regina!" en" S c h a k e l u u u h ! "(voor de lekenonder ons: dezekreet schijnt hetverzoek in tehouden om teschakelen van aan-val naar verdedig-ing) galmden doorde zaal. Al in deeerste minuten vie-len de eerstedoelpunten enb l e s s u r e s .Mankend en metbloedende neuzenhaastten enkeledames zich naar dekant om direct ver-

vangen tew o r d e n

d o o rn o g

onvermoeide en frisse voetbal-sters.

Na twee keer vijfentwintig minutenfanatiek roepen, rennen en rollenwas het alweer voorbij.De Diva´s hadden in dit korte tijds-bestek drie keer de keepster vande tegenstandsters weten teomzeilen. Dit was de dames van

Doctorandus Vijf maarliefst zes keer geluktwaardoor deze stu-dentes hun derdeoverwinning (uit vijfwedstrijden) behaal-den. Ondanks het feitdat vier speelstersgeveld zijn doorblessures gaat hetgoed met hetdamesteam. Trainendoen ze één keer in deweek, legde een

speelsters uit. "Nou ja, meestaléén keer in de week, we zijn welstudenten natuurlijk".De scheidsrechter, die de helewedstrijd rustig van de ene naarde andere kant van het veld hadgewandeld, gaf zijn visie op dewedstrijd. Hij verklaarde ondankszijn hoge leeftijd (61) nog goed tekunnen rennen. Helaas had hij dattijdens de wedstrijd niet kunnenlaten zien. "Maar", zei deGroninger, "ik fluit de mannen ookwel eens, ja, en da´s toch een stukintensiever." Die mannen zaten overigens alenige tijd aan de kant te wachtenom met hun eigen wedstrijd tekunnen beginnen. Uit het geroepen de goedkeurende blikken bleekdat zij in ieder geval genoten had-den van de wedstrijd. In hoeverredit was vanwege de technischehoogstandjes of het ´gehuppel aande voorkant´ bleef onduidelijk. Alle stoere studentes die nog nietafgeschrikt zijn en het leuk vindenachter een bal aan te hollen kun-nen zich op maandagavond op deZernikevelden uitleven. Dan geeftde ACLO namelijk een cursusvoetbal voor vrouwen. Wie al datgehuppel niet zo ziet zitten, kruiptop zondagmiddag op de bank vooreen nieuwe aflevering vanLife&Cooking. Een programma datzorgt voor minstens zoveel chaosen spanning als een avondjevrouwenvoetbal.

Tekst: Eline BosmanFoto’s: Sjef Weller

Het is natuurlijk heel verlei-delijk om ineens als een gek jehuis te gaan schoonmaken als detentamens in zicht zijn. In eenvieze kamer kun je toch niet stu-deren? Wie verantwoord om wilgaan met zijn studieontwijkendgedrag en het gewraakte gedragin goede banen wil leiden, kanterecht op www.studentenhulp.nl.De site is opgedeeld in vier delen,HSL (Het StudentenLeven), GSL(Geen StudentenLeven), SBG(Studie Bevorderend Gedrag) enSOG (Studie Ontwijkend Gedrag).Geen zin om aan je studie tedenken? Kies dan meteen voorSOG en speel spelletjes, bekijk

s t r i p sen lees

g r a p p i g ecolumns. Leuke

site, maar wel erg verantwoord. Voor de echte studieontwijker zijner veel zinlozere sites te vinden ophet internet. Wat te denken van detijdrovende bezigheden ophttp://nr.wireplay.co.uk. Los alleraadsels op deze site op en maakkans op een grote geldprijs. Metdit spel heb je gegarandeerd mini-maal een week speelplezier, als jevan raadsels houdt tenminste. Eenandere strategische zet in het spelder studieontwijking is www.ohthe-humanity.com te vereren met een

bezoek, waar je recensies van deslechtste films "die ooit aan-schouwd zijn door menselijkeogen" kunt lezen en ongezouten jemening kunt geven over jouw ideevan de allerslechtste film op aarde. Is het recenseren van films nog teveel werk voor je, dan kun jeterecht bij www.hampster-dance.com, een site met dan-sende hamsters, zoals velen vastwel kennen. De bedenkers vandeze dansende hamsters gaanechter een stukje verder enhebben een heel verhaal bedachtvoor hun Hampster en deHampsters, die net hun eerstealbum Happy Times Ten hebben

uitgebracht. Naast de origineledans zijn er ook een aantal anderedansen waar je toch minimaal vijfminuutjes naar moet kunnenkijken. Wie zich schuldig begint te voelenvanwege zijn of haar studie-ontwijkend gedrag moet eenbezoekje brengen aan www.dar-wina-wards.com, een site geheelgewijd aan de domste mensen opaarde. Of zoals de makerszeggen: "The Darwin Awardshonor those who improve our genepool... by re-moving themselvesfrom it." Wie hierna nog steedsgeen ambitie heeft om weer in deboeken te duiken, is waarschijnlijk

v o o r g o e dv e r l o r e n .M i s s c h i e nwordt er alvast een Darwin Awardvoor je gereserveerd.Alle goede excuses om je studieuit te stellen zijn nu wel op. Wienog steeds niet kan beginnenheeft nog slechts éénmogelijkheid: neem eens een kijk-je op http://dirtdirt.com/head-acher/index.asp. Na slechts vijfminuten kijken heb je een stevigehoofdpijn te pakken. Tijd om eenslekker te gaan slapen, die studiekomt later wel...

Door Ingrid Wolfslag

De amusementswaarde van het vrouwenvoetbal

Studieontwijking

Serieuze sport of vooral veel gehobbel?

F I L M

Je kende ‘m ongetwijfeld al als de Martinitoren, maar hier inGroningen spreken we liever van d’Olle Grieze. Voor de gewoneHollander: dat betekent zoiets als ‘ouwe grijsaard’. Foto: Sjef

Dromende dienstmeisjes en huilende hoofddoekjes

Domésticas is een vrolijke film over het leven vandienstmeisjes in Brazilië. De film is gebaseerd ophet gelijknamige toneelstuk van Renato Melo en isgeen kritische kijk op de harde realiteit van desloppenwijken van Brazilië, maar een komischverhaal over de worstelingen, dromen en relatiesvan vijf dienstmeisjes. Het ene meisje vraagtdagelijks haar horoscoop om raad tijdens haarzoektocht naar de ideale man. De ander is zoovertuigd van haar 'modellen carrière' dat zeuiteindelijk in de seksindustrie belandt. De een isreligieus, de ander hoopt dat haar man sterftzodat ze er vandoor kan met haar minnaar. Elkdienstmeisje is anders en heeft haar eigen ver-haal, maar uiteindelijk zitten ze allemaal's och-tends in dezelfde bus op weg naar hunslecht betaalde baan.

in samenwerking metvideotheek Sleaze

DV

Dre

leas

es

Een Iranees jongetje stapt ineen auto. Hij wordt opgehaald van

school en begint druk te praten met zijnmoeder die achter het stuur zit. In plaats van eenklein gesprekje over zijn bezigheden op school,begint een felle ruzie tussen moeder en zoon overhaar scheiding en zijn agressieve gedrag wanneerze dit pijnlijke onderwerp voor de zoveelste keerter sprake brengt. Later die middag stapt eenvrouw in. Ze praat over een man die haar heeftverlaten. De man waarvan zij dacht dat het deware was. Ze huilt, neemt haar hoofddoek af enontbloot haar geschoren hoofd. Ten is eenfascinerende film die zich in zijn geheel afspeelt inhet kleine autootje van een Iranese vrouw. Tienintieme gesprekken, met alleen de bestuurder ofde bijrijder in beeld.Peter Keizer

In het langverwachte Kill Bill isQuentin Tarantino gewelddadi-ger dan ooit, maar dat is geengarantie voor het zoveelstemeesterwerk van de regisseurvan Pulp Fiction. Toch is de filmde moeite waard, al was hetmaar om de prachtige muzieken de talloze verwijzingen naarandere films.

'Stel je voor dat je deze filmtegenkomt als je 's avonds laat zitte zappen…', verzucht BiancaStigter in de NRC van woensdag22 oktober. Het gaat overIntolerable Cruelty, de laatste filmvan de Coen Brothers. Stigter wilop een beleefde manier zeggendat deze toch wel een beetjetegenvalt. Hetzelfde zou ik opdeze plaats kunnen schrijven overKill Bill, volume 1, delangverwachte (zes jaar na JackieBrown) nieuwe film van QuentinTarantino, die begin volgend jaar

vervolgd moet worden door KillBill, volume 2.

In ieder geval stelt Kill Bill opdezelfde manier teleur alsIntolerable Cruelty. Omdat je wéétdat de film een Tarantino is, ga jehem automatisch vergelijken metzijn eerdere werk, met name demoderne klassieker Pulp Fiction.

De conclusieis dan al snelgetrokken: descherpe kant-jes in de dialo-gen zijn ereen beetje af,de plot is min-der inventief,de acteursniet zo bril-jant. Toch blijftT a r a n t i n oTarantino, en

is Kill Bill in veel opzichten beterdan het gros van de speelfilms.Qua snelheid, filmische trucjes ende referenties aan tv-series uit deseventies kun je de film een beet-je vergelijken met Charlie'sAngels, alleen is dat puur amuse-ment. Naar Kill Bill kun je ook zokijken, ware het niet dat Tarantinoop de achtergrond nog altijd devraag stelt wat de betekenis is van(film)geweld, en dat hij nadrukke-lijk onderzoekt wat je allemaal metfilm kunt doen.

Kill Bill is verdeeld in tien hoofd-stukken of afleveringen, waarvande helft in dit eerste deel wordtverteld. De titel kan heel letterlijkworden opgevat: The Bride, zoalshoofdrolspeelster Uma Thurmanwordt genoemd, is uit op wraak,een bekend Tarantino-thema.Tijdens haar bruiloftsfeest vondeen slachtpartij plaats waarbijiedereen behalve zijzelf omkwam.Na een diepe, vierjarige coma wilze nu de daders straffen, Bill, lei-der van de 'Deadly ViperAssassination Squad', voorop.Niet alleen The Bride, maar allevrouwen in de film zinnen opwraak vanwege iets dat hen doormannen is aangedaan. Ze gedra-gen zich als gevolg hiervan zelfook als 'mannen', hard en onver-biddelijk als ze zijn. Wie anders alsUma Thurman is de juiste actriceom zo'n vrouw te spelen. Thurmanis niet zo gemaakt mooi als deharde bitches uit Charlie's Angelsen kan dus op geloofwaardigewijze beestachtig tekeergaan.

Het wekt geen verwondering datThe Bride een spoor van geweldachterlaat zoals dat in de extreem-ste actiefilms, slasher-movies en(zelfs) Tarantino films zelden isvertoond. Haar belangrijkstewapen hiervoor is een vlijmscherpsamourai-zwaard. Kill Bill is eensoort ode aan de Aziatische vecht-sport -en film, maar je kunt de lijn

verder doortrekken. Tarantino pre-senteert geweld afwisselend alskunstvorm, slapstick en iets datdoet walgen. Daarmee brengt hijje in de war, zet hij je aan hetdenken over de functies diegeweld in film kan hebben.

De verwijzingen naar oostersevechtfilms zijn trouwens niet deenige in Kill Bill- uiteraard niet.Tarantino refereert er, als altijd,lustig op los. Naar films en film-genres, andere media, culturen enperiodes. Het zou dan ook eenleuke opdracht zijn voor een col-lege filmanalyse zoveel mogelijkvan die 'intertekstuele' verwij-zingen op te sporen. Kill Bill is eenstijloefening, maar dan wel een

sublieme, eentje waarin allefilmische trucjes hand in handgaan met een (alweer!) heerlijkesoundtrack en geweldig camera-werk. Een kunststukje dus toch-en alleen in Tarantino's wereldkunnen kunst en plezier samen-gaan met zoveel bruut geweld.

Niels Bakker

Kill Bill, volume I. Regie: QuentinTarantino. Met: Uma Thurman,Lucy Liu, Daryl Hannah, Vivica A.Fox, David Carradine. Te zien:vanaf 20 november in Camera enPathé

Tarantino refereert er weer lustig op los

In je studententijd sluit jeeeuwigdurende vriendschap-pen. Althans, volgens nostal-gische ouders en studenten-verenigingen in de introduc-tietijd. In Cloaca wordt dezemythe wreed ontkracht.

Hun arrogantie. Ze hebben hetidee dat alles nog open ligt.Daarmee verklaart de homosek-suele veertiger Pieter (PierreBokma) de aantrekkelijkheid vanjonge jongens aan zijn drie voor-malig studievrienden. Zo warenwij ook, verzuchten ze, hangendop de bank. Nu zit aankomendminister Joep (Gijs Scholten vanAschat) met een mislukthuwelijk.Kunsthistoricus Pieter is blijven

hangen in zijn vakantiebaantjeen geeft eigenlijk alleen om zijnschilderijen. ToneelregisseurMaarten (Jaap Spijkers) laat zichpijpen door een zeventienjarigmeisje. Topadvocaat Tom (PeterBlok) is geflipt door overmatigdrugsgebruik.

Cloaca is de verfilming van détheaterhit van het afgelopenseizoen. Maria Goos (ookschrijfster van Familie en detelevisieserie Oud Geld) heeftmet regisseur Willem van deSande Bakhuyzen (Familie) hetscenario op een aantal puntenaangepast, maar het geheeldoet nog steeds wattoneelachtig aan. Omdat alleswordt uitgesproken met een

zekere dramatiek, voelen dedialogen soms wat gekunsteld ofonnatuurlijk. De plaats waar defilm zich voor het grootste deelafspeelt, het appartement vanPieter, is ingericht als kamers inde woonmagazines: afgewogen,doordacht, maar zo steriel dathet lijkt alsof er niemand woont.

Goos en Van de SandeBakhuyzen laten de vier man-nen hard vallen. De vrienden zijnniet zielig, ze hebben de ellendevooral aan zichzelf te danken.Goos' teksten zijn soms grappig,maar altijd met een nare onder-toon. Zo is de manier waaropJoep zijn huwelijk beschrijft erggeestig. Alleen luisteren zijnvrienden niet -ze praten er zelfs

dwars doorheen- en dat maakthet tegelijkertijd pijnlijk. Egoïsmeblijkt de ware reden om devriendschap nieuw leven in teblazen. Het mislukt, omdat ze teveel met zichzelf bezig zijn omzich te bekommeren om eenander. Hoe wanhopiger ze hunstudietijd proberen te laten her-leven, met hun groet 'Cloaca' enhet dansje op Madness' 'NightBoat to Cairo', hoe duidelijkerdat wordt.

Dan blijkt het 'tonelige' juist eensterk middel. Door de dialogenmet zoveel drama te laten uit-spreken, benadrukt Van deSande Bakhuyzen de holheidvan de woorden en vergrootdaarmee de afstand tussen de

vrienden. De kadrering en hettrage camerawerk: het klopt alle-maal in dit verhaal dat leegteademt. Het samenspel van devier topacteurs -terecht beloondmet een Gouden Kalf- maakt hetaf. Eén close-up van hen, methun rimpels en doffe blik, maaktevenveel indruk als de dialogen.Juist omdat de mogelijkhedenvan het medium goed wordenbenut, is de film geen klakkelozekopie van het toneelstuk, maareen andere versie. Het maaktvan Cloaca een krachtige film eneen verplicht uitstapje voor jaar-clubjes.

Floortje SmitCloaca draait momenteel in

Images

Cloaca rekent af met mythe van eeuwige vriendschap

JORIS WES

Foto: Pepijn van den Broeke

FOLKER

12N A D R U K

Afgelopen weekend heb ik in eenverwijfde bui de Engelse Cosmogelezen. En ik vind 't gênant om tezeggen, maar wat een schitterendblad. De ene tip na de anderevolgde op het gebied van seks.En allemaal beschreven in degeweldige vorm van 'do's' en'don'ts'. Geïnspireerd door ditidee heb ik een aantal 'do's' en'don'ts' voor mannen beschreven,die er voor zal zorgen dat er bin-nenkort weer een roze wolkboven studerend Groningen komtte hangen. En tegen alle dameszeg ik alvast: "graag gedaan!".

Ik zal maar beginnen met een 'don't':besteed als kerel niet teveel tijd engeld aan kleding. Dat is de taak van't vrouwtje. Dus die homoachtigeoverhemden met diagonale strepenmogen hard verbrand worden.

Godverdomme, wat zijn die dingenlelijk! Sowieso dat hele hippe gedoevan de laatste tijd bestempel ik maarals de vernichtering van de samen-leving. Dus nogmaals: kerels horenniet hip te zijn! Een echte kerel heeftvan zichzelf de kwaliteiten om hetvrouwtje van binnenuit schuimendklaar te laten komen.

Nog een 'don't' is tijdens het seksenje moppie vragen omgekeerd op jete gaan zitten. Hierna heel hard "JII-IHAAA!" te schreeuwen en haarsnoeihard op de billetjes te spanken.De 'reversed cowgirl' zou een feitzijn, maar een klap op je bek reëler.Wel een 'do' is massageolie kopenbij de Body-Shop in de Herestraat.Hier kun je je eigen olie samen-stellen met een door jou gekozengeur. Alleen al het idee staat garantvoor ongekende steamy-sex!

Een tweede 'do' is vragen of je duif-je je oraal wil bevredigen. Dit is aleen major 'do', maar vraag haardaarbij veel speeksel te gebruiken.Stop op een gegeven moment enlaat je dan aftrekken. Speeksel enmasturberen is namelijk een goudenkoppel. En voor de kansloze rukkersonder ons: dit kun je ook in je eentjedoen!

De laatste 'do' die ik jullie kanmeegeven is: ga een columnschrijven in een studentenkrant.Gegarandeerd elke avond neuken!De liefde van de vrouw gaatnamelijk door de pen. Overal waar ikkom vliegen de natte strings me omde oren. Ik hoef maar 'ik heet JorisWes' te zeggen en ik kan 'm er alvan achteren indrukken.

Do's and Don'ts

"I've always thought of Canada asa loft apartment above a reallygreat party." Een grijns verschijntop zijn gezicht. Joe is een typi-sche Amerikaan en zijn opmer-king typeert het stereotype beelddat Yankees hebben van hunbovenburen. Het is niet de eerstekeer dat ik dit hoor. Zoals wijgrappen maken over Belgen, zodoen de Amerikanen dat overmijn tijdelijke landgenoten.

Canada is een duf en saai natuur-reservaat, een plek waar je hooguitje 65-plus dagen wilt uitzitten, nietwaar je ruig en meeslepend kuntleven. Joe is nog nooit in Canadageweest, laat staan in Montreal. Datdeze stad 3,5 miljoen inwoners heeften bekend staat om zijn multicul-turele, tolerante en (cultureel) pro-gressieve karakter is hem vast nooitopgevallen.

Ik vergeef het hem. Hij kan erimmers niets aan doen dat hijgeboren is in een land met oogklep-pen op. In een fractie van een se-conde is zijn stereotype tenietgedaan door mijn stereotype. Vanafde bank in Joe's riante appartementheb ik zicht op Manhattan waartegenwoordig het EmpireStatebuilding de skyline bepaalt. Ik

realiseer me dat ik daar, aan deandere kant van de rivier, hetafgelopen weekend niets andersheb gedaan dan zoeken naarbevestiging van een vooringenomenbeeld van 'The Big Apple'. Op zoeknaar de 'rich and famous' in een Sexand the City-achtig decor spot iktussen de meute toeristen inder-daad enkele hypertrendy fashionvictims. Ze voldoen. Extreem con-sumptiegedrag in combinatie meteen arrogante zelfverzekerdheidwaar je u tegen zegt.

Miniscule Japanse doorgefoktehondjes in Prada-truitjes worden inhoog tempo door de menigte heen-geloodst door baasjes in bij-passende outfit. New Yorkershebben immers altijd haast. De'stars and stripes' wappert trots opiedere hoek van de straat.Bewijsmateriaal voor het extremepatriottisme dat Europa zo veraf-schuwt.

In een muurschildering op een vande gebouwen grenzend aan GroundZero pronkt een hart omwikkeld metde Amerikaanse vlag en de woor-den: "We don't find spirit in the sizeof the act but in the size of theheart." Ik hoor Bush' spindoctorsautomatisch doorechoën in mijn

hoofd. Alles past in het plaatje. Deovervloed aan gele taxi's, de flit-sende billboards op Time Square enzelfs 'The Naked Cowboy' met wie jeop de foto mag als je een dollarbiljetin zijn G-string stopt. Het is alsof ikde hoofdrol speel in een film die ik altig keer heb gezien. En dat hetstereotype verkoopt bewijst degigantische toeristenindustrie dieprofiteert van de miljoenen bezoek-ers die jaarlijks 'het centrum van dewereld' aandoen.

Little Italy wordt zorgvuldig in standgehouden ook al is er geen Italiaanmeer die de behoefte voelt zich af tezonderen van de rest van de stad.Spaghettivreters zijn in de loop derjaren immers volledig geïntegreerdin de Amerikaanse samenleving.Maar nostalgie is in en ook ik wil'The West side story' kunnen her-leven. Dus Aziaten runnen tegen-woordig de souvenirshops in KleinItalië. De werkelijkheid is dat duizen-den illegalen zich, verborgen in dekelders van New York, dag in dag uitin sweatshops uit de naad werkenzodat ik voor twee dollar een 'I loveNY' T-shirt of namaak Ralf Laurenmee naar huis kan nemen. Allemaalkwamen ze hier voor the AmericanDream. Het pakte anders voor zeuit. Ariane Kleijwegt

Het centrum van de wereld

ADVERTENTIES

STUDENTENCORRESPONDENT

Dans mee naar pagina 9

Lekker gamen met z’n allen! (pagina 5)

Foto: Koen Rengers

CHRISJE COLUMN

Hallo! Ik ben een column! Niet zo'n arrogante. Die een puntwil maken. Zo ben ik niet. Ik hou meer van vraagtekens.Desnoods uitroeptekens. Maar punten maken, nee, daarhou ik niet van. Columns die gelijk willen hebben ook niet.Ik ben zo'n column die niks helemaal zeker weet en daaromliever blijft nadenken. Politieke columns, hou ik ook nietvan. Dan moet je weer kiezen, links of rechts, en dat wil ikhelemaal niet. Nog erger: columns die advies geven. Aanvrouwen van veertig met postnatale depressies bijvoor-beeld. Dat ze het beste maar psychologische hulp kunnengaan zoeken. Maar dat is toch geen advies? Ik ben tochmaar een simpel columnpje, denk ik dan. Wat weet ik nuvan postnatale depressies? Al die columns die zichzelf zoserieus nemen, dat is toch helemaal nergens voor nodig?Als ik naar mezelf kijk, denk ik: je bent maar een lief,onschuldig columnpje en de wereld is veel te ingewikkeldom in één column te verklaren. Misschien ben ik wel wategoïstisch omdat ik alleen maar aan mezelf denk. Maar ikdoe toch niemand kwaad? Laat mij nog maar even lekkernadenken. Misschien word ik dan later ook nog wel eenseen serieuze column. Maar dat weet ik nog niet helemaalzeker…

Bescheiden