SK Januari 2012

16
Studentenkrant Groninger www.studentenkrant.org | jaargang 28 | nummer 5 | Januari 2012 | Bewaar dit document goed, het is later goud waard. Wintermode pagina 8 Wat draagt de Groningse student in de koude tijden? Test pagina 10 De SK test de beste koffiezaken Nieuwe ronde, nieuwe kansen. 2012, het jaar van de draak, is in volle gang. Een jaar natuurlijk, waarin Nederland en Tur- kije 400 jaar vriendschappelijke relaties vieren, omdat het Capitulatieverdrag in 1612 tussen de Republiek der Zeven Ver- enigde Nederlanden en het Ottomaanse Rijk werd getekend. Ook het jaar waarin de langstudeerboete in werking treedt en de nieuwe chef van Amerika wordt geko- zen. Het jaar waarin Titanic in 3D menig dertiger (weer) tot tranen zal beroeren, Men in Black 3 uit zal komen en Zanger Rinus hoogstwaarschijnlijk hit na hit zal gaan scoren. Er blijven ook dingen ge- lijk. Er zal weer een Champions League komen, weer een wereldkampioenschap schaatsen en er zal weer ontiegelijk veel bagger op tv zijn. Ook de nodige oorlo- gen, kinderstefte, aids en teelbalkanker is te verwachten. En dan, ja, we kunnen er echt niet meer omheen, het zit er dan ein- delijk aan te komen. Het is mooi geweest. 2012 jaar na die bebaarde kerel met san- dalen is de koek op. De Maya’s voorspel- den het in een ver verleden, en wie heeft hen ooit op een fout kunnen betrappen? De wereld gaat ten einde, maar laat je niet uit het veld slaan, de Apocalyps is pas aan het einde van dit jaar , ergens in December. Dus er is nog genoeg tijd om leuke dingen te doen. Door deze editie verspreid vind je alvast genoeg vertier dat je laatste jaar nu al de moeite waard maakt. De plaatjes op de voorkant reflec- teren slechts een greep van de voorspel- lingen die onze redactie maakten m.b.t. ons aller laatste jaar. Check snel pagina 3!

description

De Groninger Studentenkrant van januari 2012.

Transcript of SK Januari 2012

Page 1: SK Januari 2012

StudentenkrantGroninger

www.studentenkrant.org | jaargang 28 | nummer 5 | Januari 2012 | Bewaar dit document goed, het is later goud waard.

Wintermode pagina 8

Wat draagt de Groningse student in de koude tijden?

Studentmobiel.nl070 - 301 0 301 Eerste 9 maanden € 19,97 p.m., daarna € 39,95 p.m.

incl. 300 belminuten/300 SMS en mobiel internet

T-Mobile Smart Plus 300

€ 19,97p.m.

Applaus! 16GB Micro SD Bonus

Test pagina 10

De SK test de beste koffiezaken

Nieuwe ronde, nieuwe kansen. 2012, het jaar van de draak, is in volle gang. Een jaar natuurlijk, waarin Nederland en Tur-kije 400 jaar vriendschappelijke relaties vieren, omdat het Capitulatieverdrag in 1612 tussen de Republiek der Zeven Ver-enigde Nederlanden en het Ottomaanse Rijk werd getekend. Ook het jaar waarin de langstudeerboete in werking treedt en de nieuwe chef van Amerika wordt geko-zen. Het jaar waarin Titanic in 3D menig dertiger (weer) tot tranen zal beroeren, Men in Black 3 uit zal komen en Zanger Rinus hoogstwaarschijnlijk hit na hit zal gaan scoren. Er blijven ook dingen ge-lijk. Er zal weer een Champions League komen, weer een wereldkampioenschap schaatsen en er zal weer ontiegelijk veel bagger op tv zijn. Ook de nodige oorlo-gen, kinderstefte, aids en teelbalkanker is te verwachten. En dan, ja, we kunnen er echt niet meer omheen, het zit er dan ein-delijk aan te komen. Het is mooi geweest. 2012 jaar na die bebaarde kerel met san-dalen is de koek op. De Maya’s voorspel-den het in een ver verleden, en wie heeft hen ooit op een fout kunnen betrappen? De wereld gaat ten einde, maar laat je niet uit het veld slaan, de Apocalyps is pas aan het einde van dit jaar , ergens in December. Dus er is nog genoeg tijd om leuke dingen te doen. Door deze editie verspreid vind je alvast genoeg vertier dat je laatste jaar nu al de moeite waard maakt. De plaatjes op de voorkant reflec-teren slechts een greep van de voorspel-lingen die onze redactie maakten m.b.t. ons aller laatste jaar. Check snel pagina 3!

Page 2: SK Januari 2012

2 Groninger Studentenkrant | Januari 2012

PostElke maand ploffen er postzakken vol met post op onze al dan niet digitale deurmat. Hieronder een selectie van wat u, de lezer, ons zoal heeft ge-stuurd.

He daar groninger stu-

dentenkrant!

Ik zal gewoon eerlijk te-

gen jullie zijn, ik heb

echt nog kaartjes nodig

voor Machtig. Ik ben een

vaste klant van mach-

tig en ik vind Noisia en

Black Sun Empire hele-

maal te gek. Ik heb een

poster van Noisia let-

terlijk aan de muur bo-

ven mn bed hangen (zie

bijlage). Het zit zo, ik ga

altijd met mijn vrienden

naar machtig maar he-

laas heeft een hele goe-

de vriendin te laat het

nieuws over machtig ge-

kregen. Wie gaat er dan

ook in Dronten wonen?

Nu hebben wij al kaart-

jes maar zij helaas niet.

Machtig zal niet hetzelf-

de zijn zonder haar en al

helemaal niet met deze

vette line-up!

Ik hoop zo hard dat ik

een kaartje mag winnen!

Laurence de J.

Laurence de J...

Alea iacta est...

En het lot heeft bepaald...

DAT JIJ TWEE KAARTJES HEBT GEWONNEN VOOR MACHTIG IN SIMPLON 10 DECEMBER! HIEP HIEP, HOERA! HIEP HIEP, HOERA!

Josephine C. en Jacco K. komen op de gastenlijst te staan.

Veel plezier!

Groeten, kusjes en knuf-fel,

De hoofdredactie

P.S. Waarom jij? Je vroeg niet een kaartje voor jezelf. Nobelheid wordt beloond!

Beste redactie,

Na aanleiding van het ar-

tikel “Hoe koop je online

drugs?” (bron: http://

www.studentenkrant .

org/2011/11/hoe-koop-

je-online-drugs/) dacht

ik dat dit misschien ook

wel interessant was voor

jullie website?

www.trufflemagic.com

Je kunt hier magic truf-

fles bestellen, legaal! De

truffle is een onderdeel

van de paddo die NIET

illegaal is maar dezelfde

effecten heeft!

Daarnaast heeft Truffle-

Magic een nieuwe soort

truffel ontdekt. De Psilo-

cybe Hollandia.

Als jullie nog belang

hebben in meer informa-

tie of een digitaal inter-

view, dan kun je mij te-

rug mailen. Je kunt ook

kijken op onze website.

Met vriendelijke groet,

Peter de B.

Bedankt Peter,

Wellicht kunnen we zo wat experimentele zieltjes aan de truffels helpen. Als je wil adverteren horen we dat ook graag

natuurlijk.

Lieve Ben,

Zag ik je met oud en

nieuw lopen door de

peperstraat? Je had

een stoffen jas aan,

open, met een don-

ker overhemd eronder

en witte sneakers? Ik

stond buiten te roken

bij de negende toen ik

je zag langslopen. Ik

pakte mijn jas om je te

volgen maar je raakte

uit mijn zicht en ging

waarschijnlijk de War-

hol in. Daar heb ik nog

gezocht naar je, zowel

boven als beneden, en

nog even bij de wc staan

wachten. Maar je was er

niet . Kunnen we een

keer afspreken? Ik heb

goede dingen over je

gehoord…Mijn e-mail is

RebeccaK@ (e-mail adres

bij de redactie bekend)

Hoi. Stuur maar een foto, dan zet ik je ms op de lijst.

Ben.

GRATIS KAARTEN FESTIJN!

Ook deze maand mogen we kaarten verloten onder onze

trouwe lezers. Stuur een #winning mail naar

[email protected] waarom jij de kaartjes

verdient!

Simplon: Harde Baas EXTRA Bash (2x2 kaarten voor 27 Januari)

Razendpopulair, maar wij hebben er nog vier liggen. Toen bleek dat

Harde Baas Birthday Bash zo snel was uitverkocht, is er bij Simplon

hard en snel gewerkt om ook voor de vrijdag met een interessante

line-up te komen voor Harde Baas EXTRA Bash. En dat is gelukt. Met

gepaste trots kondigen ze aan dat Dustin Zahn (USA) en Spektre (UK)

naar Groningen komen.

Grote zaal: Spektre / Dustin Zahn / Harde Baas / Bobby Courthe

Kleine zaal: Klopfgeist All-stars all night

Reageer voor 24 januari om nog kans te maken op kaarten

VERA: Loney Dear

(2x2 kaarten voor 19 januari)

Scandinavië is zo’n streek waarvan je vroeger dacht dat ze enkel lied-

jes schreven die geschikt waren voor het Songfestival. Maar dankzij

Björk of Sigur Ros kan geen muziekliefhebber meer om deze landen

heen. Er komen echt pareltjes uit het hoge Noorden, zo ook de Zweedse

Emil Svanängen, beter bekend als Loney Dear. Tijdens een live optre-

den weet hij het publiek te betoveren, door intieme momenten op te

bouwen naar orkestrale grootte. Zijn sferische, dynamische electro-

folk met melancholieke ondertoon is al goed voor zes albums, waarvan

‘Hall Music’ onlangs is verschenen.

Reageer voor 18 januari om kans te maken op kaartjes

Pathé: The Inbetweeners

(3x2 kaarten)

Maak kennis met Will, Neil, Simon en Jay: vier stuntelige vrienden

van achttien jaar en net geslaagd voor de middelbare school. In de

hilarische komedie The Inbetweeners gaan de vier vrienden na de af-

ronding van hun studie op vakantie naar Malia. Aangekomen op Kreta

blijkt hun accommodatie een regelrechte ramp. En de bar waar ze de

eerste avond in belanden is zo goed als leeg, op vier meiden na, waar

ze hun versier skills maar al te graag op willen uit proberen. De vrien-

den belanden in de meest absurde situaties wat garant staat voor een

avondje lachen. En seks, als het aan de heren ligt. Vanaf 19 januari

in de bios.

Reageer voor 22 januari om kans te maken op kaartjes

foto: Sara Amald

Page 3: SK Januari 2012

3Groninger Studentenkrant | Januari 2012

WAT ER GAAT GEBEUREN IN 2012!“Ook deze tijd zal eenmaal de goede oude tijd heten.” Godfried BomansMet deze wijze woorden gaan wij een nieuw jaar in. We vinden terugkijken overbodig, dit doe je alleen als je net een grote bood-schap op het toilet hebt gedaan, om te kijken of de kleur van je meesterwerk niet al teveel afwijkt van het standaard bruin. Voor-uitblikken dus! En we hebben er zin in, want stiekem weten we al wat er gaat gebeuren. Het wordt een roerig jaar, met overstijgen-de hoogtepunten en extreme dieptepunten. Lief als wij zijn, heb-ben we besloten deze kennis met jou te delen. Hieronder vind je een overzicht van het belangrijkste nieuws in 2012!

Apocalypse Now

We vallen meteen maar met de

deur in huis: Je gaat dood. Echt

hartstikke dood. De belangrijk-

ste cyclus van de Maya-kalender

loopt af en dit betekent een apo-

calyptisch einde! Niemand op

aarde overleeft dit onheil, want

het kwade dringt zelfs tot in het

diepste van onze kelders en bun-

kers door. Er zijn al veel mensen

die rekening houden met dit ver-

schijnsel, door al hun spaargeld

op te maken, want ‘na 2012 heb

je er toch niks meer aan’. Dat vin-

den wij nou verstandig. Het gaat

trouwens allemaal gebeuren op

21 december. Of 23 december. Of

21, 22 of 23 december 2220. Of 1

oktober 4772. Het is een beetje af-

hankelijk van hoe je de kalender

interpreteert. Maar dood gaan we

sowieso.

Forever 27 club

Ook al zal de mensheid eind 2012

vergaan, de 27 club krijgt er nog

één lid bij voordat we allemaal

de pijp uit gaan. Je weet wel, die

groep super artiesten die op de

magische leeftijd van 27 overlij-

den. En meestal sterven ze niet

echt een natuurlijke dood, maar

gaat dit gepaard met alcohol of

drugs. Onder andere Jimi Hen-

drix, Jim Morrison en Amy Wine-

house zijn kaarthouders van de

club. In 2012 zal een BN-er zich

ook trots lid mogen noemen van

de Forever 27 club. Jan Smit wordt

namelijk 27. Het is tragisch, wij

weten het. Wat de oorzak zal zijn

is nog niet bekend, maar we kun-

nen rekenen op iets triests als een

overdosis ibuprofen na een eigen

gegeven huiskamerconcert.

Ivo Niehe

Meer tragisch nieuws. Ivo Niehe.

Wij zullen hem niet meer kunnen

aanschouwen op televisie, noch

ergens kunnen tegenkomen. Ivo

Niehe gaat namelijk ten onder aan

zijn eigen succes. Hij zal zich te-

rug trekken in een klooster voor

de grootste multitalenten ter we-

reld, waar hij in eenzaamheid

langzaam, maar stijlvol afbrok-

kelt. Enig lichtpunt in dit verhaal

is dat er grote gouden beelden

van hem overal in Nederland (en

in Parijs) geplaatst zullen worden.

Iets met Niehe’s eigen initiatief.

Oranje!

Maar dames en heren, er gebeuren

ook goede dingen dit jaar. Na een

daverend succes in ’88, zal het

Nederlands elftal na 24 lange ja-

ren eindelijk weer zegevieren. Wij

worden Europees Kampioen! Aan

geld hebben we straks toch niks

meer, dus wij raden je aan om al-

les te investeren in oranje mer-

chandising. Heb je je huis, auto en

huisdier niet oranje geverfd, hoor

je er echt niet bij dit jaar. Denk,

praat en adem oranje. Er wordt

straks maximaal feest gevierd. Er

zal over gepraat worden door bui-

tenaardse wezens: ‘’En toen hoor-

den we uit dat piepklein oranje

verlicht gebied massaal: Sneijder-

rrrr!’’ Alvast bedankt Bertje.

De Nederlandsche Gulden

Geld. Tja, het zat er natuurlijk al

aan te komen dus dit zal je niet

omver blazen. We hebben één de-

cennium lang gebruik mogen ma-

ken van de munteenheid de Euro

(dit is eigenlijk gewoon Europa

zonder de laatste twee letters,

grappig hè). Maar nu is het tijd

om oude glorie weer te herstellen!

In 2012 krijgen we weer allemaal

de gulden in de zak. En dat gaat

fijn voelen. Want met deze heer-

lijke valuta hebben wij onszelf

400 jaar geleden groot gemaakt.

Met de gulden zijn we rijk gewor-

den, met de euro alleen maar ar-

mer. We zullen straks allemaal

meer dan twee keer zoveel koop-

kracht hebben, omdat de gulden

nou eenmaal 2,20 keer de euro is.

Da’s nog eens een financiële mee-

valler hè?

Een nieuwe dictator

Het jaar 2011 werd natuurlijk ge-

kenmerkt door het overlijden van

vier invloedrijke dictatoriale per-

sonen: Osama Bin Laden, Muam-

mar Kaddafi, Kim Jong-Il en Steve

Jobs. We hebben mensen zien rou-

wen en juichen om dit verlies. Om

emotionele afvlakking te voorko-

men heeft het volk in 2012 een

nieuwe dictator nodig. Dit zullen

we krijgen in de belichaming van

niemand minder dan Vladimir

Poetin. In maart zal hij via een

uiterst eerlijk rechtsstelsel her-

kozen worden tot president van

Rusland. Dat mogen we vanaf dan

niet meer zo noemen overigens,

want de oude Sovjet-Unie wordt

weer hersteld. Dit keer wordt

heel Duitsland meegenomen, zul-

len onze buren niet meedoen aan

het EK, waarmee meteen duidelijk

wordt waarom Oranje het toer-

nooi wint.

Heb jij mijn piek gezien?

Terug naar Nederland. We zijn

allemaal nog bedwelmd van de

goede hitjes uit de top 2000 die

aan het eind van het jaar te horen

waren. Led Zeppelin, The Eagles,

Coldplay en Adèle, we zijn weer

goed verwend. Maar de muziek

heeft echte vernieuwing nodig, dat

weten we allemaal. Na het succes

van o.a. Corry Konings, Bonnie St.

Claire en Willeke Alberti hebben

we in tijden geen echte toppers

meer gekend. Gelukkig brengt

2012 ons Zanger Rinus! Een onge-

kende populariteit zal verbonden

worden aan de zanger uit Drach-

ten. Alle records zullen verbroken

worden en eind 2012 zal hij 9(!)

keer voorkomen in de top 10 van

de top 2000. We verklappen alvast

dat zijn grootste hit ‘Kom we gaan

mijn ballen scheren’ wordt.

Obama Obama

Dit is een beetje een saai nieuw-

tje. In de Verenigde Staten van

Amerika zal op 6 november de

presidentsverkiezingen worden

gehouden. De hele waslijst aan re-

publikeinse kandidaten is nog on-

interessanter dan het privé leven

van Mark Rutte. Aan de democrati-

sche zijde vinden we Barack Oba-

ma, en nog één of andere pro-life

activist die niet eens een pagina

heeft op de Nederlandse wikipe-

dia. Dat betekent dat *gaap* Oba-

ma de 45e president wordt van de

Verenigde Staten. Het 9e lustrum

zal groots worden gevierd met als

thema ‘Bunga Bunga’.

Facebookland

Social Media. Meer dan ooit zul-

len we gebruik maken van de net-

werksites. Met name Facebook zal

een ongekend succes beleven. Het

aantal gebruikers van de sociaal-

netwerksite zal in 2012 stijgen

naar 2,5 miljard, en de waarde

van het bedrijf wordt begin maart

op 100 miljoen miljard dollar ge-

schat. In April zal Facebook een

beursgenoteerd bedrijf worden,

wat Mark Zuckerberg binnen en-

kele weken tot de rijkste man op

aarde zal maken. Zijn aankopen

in 2012 zullen de grootste aller

tijden worden: Doutzen Kroes,

NASA en China zullen allen zijn

bezit worden. China zal voortaan

Facebookland (afgezaagd hè) he-

ten met Zuckerberg als keizer.

Wimlex

We sluiten af met leuk nieuws: we

krijgen een nieuwe koning! Mama

Beatrix vindt het in 2012 toch

echt welletjes geweest, en besluit

naar Canada te verhuizen. Wil-

lem-Alexander der Nederlanden

zal uiteraard de troon opvolgen

en heel Nederland juicht dit toe.

De ceremonie zal een groots feest

worden en na een succesvol op-

treden van Kempi op deze fuif zal

hij gekozen worden tot de nieuwe

hofrapper. Máxima zal uitgeroe-

pen worden tot meest sexy konin-

gin aller tijden. Heineken wordt

onder Prins pils genationaliseerd,

en met Wimlex als het nieuwe ge-

zicht wordt het staatsbedrijf en

daarmee de overheid rijker dan

ooit. Volgens geruchten zou zelfs

Zuckerberg jaloers zijn.

Have a happy new year people!

Roy de Vries

Redactie:Annick HeitHuub KappertElse-Marike KepelRandy MartensJacob Roel MeijeringOlivier OostTobias RuttemanEdin Salihovic Robin van der SarJohan StolkMirre TerpstraTim van VeenRoy de VriesLisanne Wieringa

Fotografie:Ewoud Rooks www.erooks.nlEveline VaessenTim van Veen

Foto’s Columnisten: Eveline Vaessen (Sophie) Tim van Veen (Olivier & Esther)

Met dank aan:BandirahRoland Conté & Onno Lolkema

Drukwerk:Grafische Industrie de Marne

Bestuur:Voorzitter: Mirre TerpstraPenningmeester: Roy de VriesHuub KappertRandy MartensJacob Roel MeijeringOlivier Oost

Adres:Groninger StudentenkrantSint Walburgstraat 22C9712HX Groningen

[email protected]

De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad ge-maakt voor en door studenten van HBO en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt tien maal per jaar in een oplage van tienduizend exemplaren die gra-tis verspreid worden op de RuG de Hanzehogeschool en andere plaatsen in Groningen

Hoofdredactie:Robin van der SarRoy de [email protected]

Eindredactie:Ben [email protected]

Vormgeving:Jacob Roel Meijering

Illustraties:Tobias RuttemanJohan Stolk

OpeningstijdenDinsdag: 10:00 - 17:00Woensdag: 10:00 - 17:00Donderdag: 10:00 - 17:00Vrijdag: 10:00 - 17:00Zaterdag: 10:00 - 17:00

Adres:Boterdiep 63

9712 LK Groningen

www.kringloopwinkelderommelmarkt.nltelefoon: 06-57738816

WWW.KRINGLOOPWINKELGRONINGEN.NL

DE ROMMELMARKTKRINGLOOPWINKEL

advertentie

Colo

fon

Boterdiep 63 9712 LK Groningen

Rolderstraat 9 9401 AM Assen

050-3184547

VERKOOPHAL GRONINGEN

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

Page 4: SK Januari 2012

4 Groninger Studentenkrant | Januari 2012

recessiewww.recessie.com

advertentie

Jo Kuiper: ‘Ik permitteer het mij eigenwijs te zijn, omdat ik soms nou eenmaal gelijk heb’

Apart'JaDeze maand hebben we Jo Kuiper in de Apart Ja. Hij is technisch medewerker van de der Aa-Kerk, al twintig jaar lang vrijwilliger bij het Noor-derzon Festival en daarnaast geeft hij klankmassages met onder andere zijn mondharp. De SK sprak met hem in de der Aa-Kerk. Hij heeft een gezicht dat je onthoudt als je hem zou tegenkomen op straat. Met zijn hoed, lange haar en baard is hij namelijk een opvallende ver-schijning. Tijdens het interview gooit hij vier zakjes suiker in zijn koffie. ‘Alleen maar extra energie, en dik word ik er toch niet van.’

Wat doe je hier eigenlijk precies voor de der Aa-Kerk?

Ik ben technisch medewerker. Dat

betekent dat ik kleinschalig on-

derhoud van de kerk onder mijn

beheer heb. Ik assisteer met de

opbouw van diverse evenemen-

ten, en soms maak ik ook nieuwe

dingen voor de der Aa-Kerk. Ik

heb bijvoorbeeld alle kamers ge-

maakt die wij hier in gebruik heb-

ben, en de balie bij de ingang. Ik

vind het heel prettig om hier aan

het werk te zijn, voornamelijk in

m’n eentje.

Je was daarnet bezig met het afbreken van een podium, wat voor evenement was hier gisteravond?

Het tijdschrift Noorderbreedte

vierde hun 35-jarig bestaan. Ter

gelegenheid van dat lustrum is

er een CD gemaakt, die ze hier

trouwen anderhalve maand ge-

leden in de kerk hebben opge-

nomen. Dat werd gisteren opge-

voerd. Harry Muskee zou komen

zingen, maar daar moesten ze

toen een andere zanger voor vin-

den. De nummers van die CD wer-

den hier gisteren live gespeeld.

Is dit dan niet een lastige locatie voor concerten, in verband met de galm?

Dat hangt ervan af wat voor mu-

ziek je speelt. Laatst hadden we

bijvoorbeeld Hed Kandi hier. Per-

soonlijk vind ik dat soort muziek

niet leuk, maar het was wel een

erg geslaagd feestje. De concerten

hier zijn heel divers, dat is heel

leuk. Een paar jaar geleden was er

een bedrijfsfeest waar er vijf of

zes verschillende bands optraden.

Er speelde ook een bluesband, en

een van die bandleden hoorde

mij mondharp spelen. We ston-

den buiten een beetje te roken en

te ouwehoeren. Toen zei hij: ‘Jij

gaat straks mee het podium op

om mee te spelen.’ Ik zei: ‘nee, ik

werk hier, ik ben personeel van de

kerk.’ ‘Niets mee te maken’, zei

‘ie, ‘meespelen.’ Dat is erg leuk.

Verder hebben we hier Karin Bloe-

men gehad, Liesbeth List… en die

dwerg, Van Velzen.

Verder ben je ook al twintig jaar lang vrijwilliger bij Noorderzon. Wat is het grootste verschil tussen vroeger en nu?

Er zijn veel meer vrijwilligers nu,

waardoor bepaalde dingen strak-

ker in de hand gebouden moeten

worden. Ik ben een van de weini-

gen die zich daar minder van aan-

trekt. Je mag bijvoorbeeld geen

biertje meer weggeven, niks meer.

Ik doe dat wel. Het is gewoon een

vorm van klantenbinding, en bo-

vendiep tap ik heel scherp. De

tien biertjes die ik weggeef, wor-

den door anderen gewoon weg-

gegooid bij het tappen. Een aan-

tal jaar geleden tapten we nog uit

vaatjes. De belastingdienst rekent

dat als 171 biertjes. Ik zei van te-

voren al dat ik er tussen de 170 en

175 uit zou kunnen tappen. Die

avond kwam ik uit op 171. Ik gaf

dat door aan kantoor, waar toeval-

lig die man van de belastingdienst

toen was. Hij zei: ‘dit is jullie bes-

te tapper! Er zijn er maar weinig

die het kunnen halen.’ Dat vond ik

een heel mooi compliment.

Heb je ook in de horeca gewerkt naast Noorderzon?

Eigenlijk niet, maar ik heb wel

tien jaar lang tapinstallaties ge-

bouwd en aangesloten voor be-

drijven in de stad. En ik heb ook al

twintig jaar mijn horecapapieren.

Dat is eigenlijk wel een plus. Veel

vrijwilligers op Noorderzon weten

van toeten nog blazen, die hebben

geen drankenkennis. Soms merk

ik dat wel. Ik ben iemand die graag

commentaar levert en mensen wat

wil leren. Ik heb het wiel al uitge-

vonden, dus als je nou eens één

keer iets doet zoals ik dat voor-

doe, dan gaat het prima. Ben je ei-

genwijs, dan doe je het niet. Maar

ik ben ook heel eigenwijs hoor.

Ik weet soms dat ik gelijk heb en

daarom permitteer ik het mij om

eigenwijs te zijn.

Wat is er nog leuk aan Noorderzon na twintig jaar vrijwilliger te zijn geweest?

Het publiek is leuk. Wat er op

straat gebeurt. Ik sta ook altijd

aan de straatkant, ik ben begon-

nen met de buitenbar. De inter-

actie met het publiek en alles wat

erbij komt, dat vind ik leuk. Voor-

stellingen zie ik bijna niet.

Wat doe je naast Noorderzon en de der Aa-Kerk nog meer?

Soms treed ik op met mijn mond-

harp. Ik heb al een paar keer op

het podium gestaan met Rasta

Robert & friends bijvoorbeeld. En

ik geef met een groep ook al tien

jaar lang klankmassages op een

festival dat altijd vlak voor Noor-

derzon valt, het Landjuweel Fes-

tival. Zo’n sessie duurt anderhalf

uur, waarbij de mensen in een cir-

kel op de grond liggen en wij met

allerlei soorten instrumenten,

mondharp, didgeridoo, trommels,

van alles, tussen de mensen door-

lopen en spelen. Alleen het begin

en het einde is hetzelfde, maar

alles wat daartussenin gebeurt

is intuïtief op dat moment. Geen

sessie is dus gelijk. Muziek is

een heel krachtig instrument, dat

weten veel mensen niet. Als wij

oerwoudgeluiden spelen, dan wa-

nen mensen zich ook echt in het

oerwoud. Soms spelen we maar

een heel klein stukje boven ze,

met bijvoorbeeld een didgeridoo

of sjamaantrommels. Dat geluid

dringt echt door je hele lijf. Of

ik ga met van die kleine belletjes

bij je oren. Daar reageren mensen

heel sterk op, dat verbaast mij

nog iedere keer. Je ziet mensen

gewoon trillen. Sommige mensen

zijn binnen vijf minuten vertrok-

ken, die zijn dan al helemaal in

trance. Het is echt een soort trip-

pen zonder drugs.

Lisanne Wieringa

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

foto: Ewoud Rooks

Page 5: SK Januari 2012

5Groninger Studentenkrant | Januari 2012

Er zijn nogal wat zaken waarbij we de Amerikanen ver achter ons laten. Wind-molens, waterkeringen, kaas maken, gedoogbeleid. Alle getuigen van knappe staaltjes Nederlands vakmanschap. Wij studenten hebben het in vergelijking met onze Amerikaanse tegenhangers ook maar makkelijk. De Amerikanen moeten zich diep in de schulden steken voor hun hogere opleiding, ze mogen pas op hun 21e drinken en in plaats van een huisje in de stad delen ze vaak een kamer in een grijs campusgebouw.

Toch lijkt het erop alsof uit hun studen-

tencultuur onder zulke barre omstan-

digheden juist de meest mooie tradities

en gekke feestjes opbloeien. The Naked

Mile, spring break, girls gone wild, jell-

o-shots, kegstands, tailgating en daar-

mee stopt de waslijst niet. Toegegeven,

wij hebben Kingsen en Stef Stuntpiloot,

maar het spel wat in Amerika immens

groot is, leeft in Nederland niet of nau-

welijks: Beer pong. Waarom dit populaire

spel Groningen nog niet heeft overgeno-

men is mij niet bekend. Misschien ken-

nen we collectief de regels niet, hebben

we een chronisch gebrek aan lange tafels

of zitten we gewoon niet te wachten op

nog meer ingewikkelde drinkspelletjes.

Voor degenen die het desondanks een

kans willen geven hieronder uitgelicht,

het Witte Huis onder de drinkspelletjes,

Beer Pong.

Beer Pong, of Beirut, wordt meestal ge-

speeld door twee teams van twee spelers.

Elk team neemt plaats achter een van de

korte kanten van een langwerpige tafel

achter een set van 6 of 10 (grote) bekers

gegroepeerd in een driehoek. Vaak zit in

deze bekers alleen bier maar sommigen

houden ervan om de bekers afwisselend

te vullen met sterk, bier en water. Om

te bepalen wie er mag beginnen, wordt

er over het algemeen een spelletje rock-

paper-scissors gespeeld. Het team van

de winnaar mag vervolgens proberen

om een pingpongbal in een beker van de

tegenpartij te gooien. Wanneer dit lukt,

moet iemand uit dit team de inhoud van

de beker leegdrinken. Na de worp, wis-

selt de beurt.

Er zijn drie manieren om de bal te gooi-

en. Een “fastball” gaat met een rechte

lijn het bekertje in. Een “arc shot” wordt

met een boog gegooid en de “bounce

shot” stuitert eerst op de speelta-

fel. Aan het gooien zijn wel enkele

eisen gesteld. Zo moet de hand

van de gooiende speler achter de

“foul line” (ter hoogte van de spe-

lers tweede rij eigen bekers) blij-

ven en wanneer de speler de bal

laat stuiteren, mag deze pas na

de middenlijn de tafel raken. Zorg

ook dat er een beker water op ta-

fel staat om de bal in te wassen

wanneer hij per ongeluk op de

vloer terecht is gekomen.

Naarmate steeds meer bekers leeg

gedronken worden, kunnen deze

uit het spel gehaald worden en

kunnen de volle bekers weer in

een driehoek neergezet worden.

Een andere tactiek is om deze te

laten staan en wanneer er in een

lege beker geschoten wordt de

schietende partij een van hun ei-

gen bekers te laten leegdrinken.

Deze regels verschillen echter per

gezelschap en moeten van tevoren wor-

den vastgesteld net als of het toegestaan

is om het balletje weg te blazen, hoeveel

bier er in een beker gaat en of de verlie-

zers de overgebleven bekers van de win-

naars nog moet opdrinken.

Beer Pong is een spel wat je pas door-

krijgt als je het echt gaat spelen. Heb

jij dezelfde hand-oog coördinatie als

een van de Hollandse Meesters? Dan is

dit misschien wel een keer het proberen

waard.

Annick Heit

Kleding Kinderkleding Jassen LP’s Schoenen Boeken FFlexa Verf

€1,-€0,50€2,-€1,-€2,-€1,-

€4,50€4,50

Adres:Boterdiep 63

9712 LK Groningenwww.kringloopwinkelderommelmarkt.nl

telefoon: 06-57738816

WWW.KRINGLOOPWINKELGRONINGEN.NL

DE ROMMELMARKTKRINGLOOPWINKEL

Boterdiep 63 9712 LK Groningen

Rolderstraat 9 9401 AM Assen

050-3184547

VERKOOPHAL GRONINGEN

advertentie

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

De kleine studie: Finoegrische talen en culturenRechten, psychologie, communicatie. Allemaal massale studies met honder-den studenten. De Rijksuniversiteit Gro-ningen biedt echter in totaal meer dan honderd opleidingen. En daar zitten ook wel een paar kleinere studies tus-sen. De komende maanden krijgen deze ondergeschoven kindjes wat extra aan-dacht in de Groninger Studentenkrant. In januari zijn de Finoegrische talen aan de beurt.

De Finoegrische talen (naar Fins-Oegrisch,

niet dat dat je veel zegt) zijn een gezelli-

ge taalfamilie. De grootste telgen van deze

familie zijn het Hongaars en het Fins, dus

dan weet je eigenlijk al wel genoeg. Studen-

ten Finoegrische talen kiezen dan ook aan

het begin van hun studietijd één van deze

talen. Dat dit voornamelijk liefhebbers

trekt, moge duidelijk zijn. De opleidingen

Hongaars en Fins in Groningen zijn name-

lijk de enige in hun soort in Nederland.

Literatuur

In het driejarige bachelorprogramma krij-

gen studenten een rijk aanbod van Fins

of Hongaarse taal en cultuur voorgescho-

teld. Zo is er ruimte voor de taal en litera-

tuur in bovengenoemde talen. Onder meer

de grammatica en de spelling worden ge-

oefend. In het eerste semester wordt stu-

denten die de richting Hongaars hebben

gekozen, onder meer een intensieve taalcu-

rus aangeboden. Omdat Hongaars en Fins

geen vakken op de middelbare school zijn,

wordt geen enkele voorkennis veronder-

steld en beginnen de studenten allemaal op

nul. Studenten die daarentegen wel voor-

kennis hebben, kunnen vrijstelling krijgen

van de intensieve taalcursus. Ook de lees-,

spraak- en luistervaardigheid wordt geoe-

fend en er wordt een boekje open gedaan

over de Fins-Hongaarse geschiedenis en

cultuur met de vakken ‘Hongarijekunde’ en

‘Overzicht Hongaarse literatuur’.

Druk

Erg druk is het niet in de collegebankjes bij

Finoegrisch. “We zijn met maar vier twee-

dejaars en vormen een hechte groep. We

gaan vaak samen eten en soms spreken we

Fins met elkaar, al blijft het een moeilijke

taal”, vertelt tweedejaarsstudente Amy

Jackson. Zij koos de studie na een bezoek

aan Finland. “Toen ik hoorde dat je in Gro-

ningen Finoegrische talen en culturen kunt

studeren, was ik erg enthousiast. Via de

studieadviseur kon ik een dagje langsko-

men en meelopen met zittende studenten.”

De studie bestaat ook nog niet zo heel erg

lang. Lange tijd waren de talen alleen als

bijvak te volgen. Nu is de Rijksuniversiteit

echter de trotse eigenaar van de enige ech-

te studie Finoegrische talen in de Benelux.

Veel uren brengen de studenten overigens

ook niet door in eerdergenoemde college-

bankjes. De vrijdag is altijd collegevrij, en

ook op de andere dagen is het aantal les-

uren niet om over naar huis te schrijven.

Zo is er maandag van twee tot vier college,

woensdag van een tot vijf en donderdag

van drie tot vijf. Dinsdag is veruit de meest

intensieve dag met maar liefst vijf college-

uren.

Studievereniging

Sinds kort heeft de studie zelfs een eigen

studievereniging: Sankari. De naam is het

afgeleide van de Finse en Hongaarse namen

voor Finland en Hongarije. De vereniging

is erg actief en organiseert onder meer een

introductiekamp, een picknick, een ‘hel-

loween’-feest (?) en een Finse kerstmarkt.

Als je Finoegrische talen en culturen wilt

studeren, heb je slechts een vwo-diploma

nodig. Het profiel maakt niet uit, hoewel de

voorkeur wordt gegeven aan C&M. Je moet

echter wel snel zijn; volgend jaar wordt de

opleiding voor het laatst met zijn huidige

naam aangeboden. Vanaf 2013 zul je je

moeten inschrijven bij ‘Europese talen en

culturen’ en je moeten specialiseren in Fins

of Hongaars. En we weten allemaal dat je

dat niet moet willen.

Olivier Oost

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

Beerpong: Drankspel voor de motorisch begaafden

Page 6: SK Januari 2012

6 Groninger Studentenkrant | Januari 2012

Vuur maken!

SKmasutraIn de tweede eeuw na Christus werd de Kamasoetra opgesteld. Zij was geschreven voor pasgetrouwde jonge stellen. In deze tijd werden de huwelijken in India natuurlijk gear-rangeerd, iets wat de passie en de chemie in de slaapkamer niet ten goede kwam. De Kamasoetra bood een uitkomst. Ze bevatte suggesties voor standjes en beschreef uitvoerig ranzige seksuele technieken. Alleen in de inleiding wordt er kort ge-sproken over de liefde en wat voor plaats liefde in het leven behoort in te nemen, daarna kun je genie-ten van tien hoofdstukken keihard ketsen. Geen wonder dus, dat de SK haar eigen Kamasoetra wil opstel-len, de SKamasoetra (dat is grappig omdat het een woordspeling is.)

Deze maand gaan we het hebben over

‘vuur maken’. Dit is een manier van af-

trekken, die enige training vereist. Als

je het verkeerd doet, kan het namelijk

behoorlijk veel pijn doen. Wat natuur-

lijk ook het geval is als je letterlijk

probeert vuur te maken. Bij ‘vuur ma-

ken’ moeten we ons een beeld voorstel-

len van schattige padvinders en aan-

gespoelde schipbreukelingen die met

verkleumde vingers proberen om twee

stokken tegen elkaar aan te wrijven. Bij

de wrijving zal hitte en energie losko-

men en uiteindelijk zal er een lekker

warm vuur ontstaan. Aan dit verhaal

kun je al een beetje afleiden wat de be-

doeling is als je deze techniek straks

gaat toepassen in de slaapkamer. Voor

wie het nog niet duidelijk is, hier volgt

een beschrijving.

Plaats je handen aan de weerszijden

van de Erector Magnificus van je seks-

partner. De vingers zitten hierbij aan de

buikkant. Dan beweeg je je handen al-

lebei snel en met kracht in een tegenge-

stelde richting, zoals je zou doen als je

een rolletje klei tussen je handen hebt.

Doe het in een gelijkmatig tempo en be-

weeg je handen rustig op en neer van

het topje van de eenogige broekslang

naar beneden en weer terug. Experi-

menteer een beetje met hoeveel druk je

zet en of je je handpalmen of je vingers

meer gebruikt. Pas op met lange nagels,

niemand geniet van een nagel in zijn

eikel. Deze manier van aftrekken sti-

muleert wat minder dan als je gewoon

‘gewoon op en neer pompt’ en daarom

worden mannen er helemaal gek van,

wat heel amusant is om aan te zien.

Sappige sexverhaaltjes door Ben Hard

Het is alweer 2012. Het nieuwe jaar ligt voor

me als een geil wijf met gespreide benen. Een

goed voornemen voor dit jaar is om toch iets

meer college te gaan volgen. Het klinkt walge-

lijk, daar ben ik me van bewust. Straks ga ik

nog daadwerkelijk studeren. Maar wees maar

niet bang, je dacht toch niet dat ik twee uur

in een collegezaal naar zo’n saaie lul ga zitten

luisteren zonder dat er voor mij wat te naaien

valt? Dit is wat er gebeurde toen ik deze week

besloot eens te zien wat zo’n hoorcollege nou

precies inhoudt.

Ik had college in de Geertsemazaal van het

Academiegebouw. Grappig, ik was er al jaren

niet meer geweest. Nog steeds dezelfde klei-

ne kuttafeltjes en klapstoeltjes. Ik plof neer

op een stoel achterin en pleur mijn tas op

tafel, me afvragend waarom ik hier eigenlijk

in godsnaam heen ben gegaan. Het wordt al-

lemaal gelukkig wat interessanter als er een

roodharig meisje naast me komt zitten. Volle

lippen, groene ogen. Als ze naar voren leunt

om spullen uit haar tas te pakken, vallen er

twee heerlijke ronde borsten naar voren in

haar shirt. Als ik mijn spullen uitpak valt haar

oog op mijn naam, die ik op mijn collegeblok

heb geschreven. Ze kucht even droog, en doet

net alsof ze van niets weet.

Als het college begint, is het nog steeds re-

delijk rustig in de zaal. Pas aan de uiteinden

van onze rij tafels zitten nog twee mensen.

Tijd om actie te ondernemen. Langzaam leg ik

mijn hand op de knie van het meisje. Ik voel

de spieren in haar been aanspannen, maar op

haar gezicht is geen enkele emotie te zien. Ze

gaat door met schrijven, maar ik zie dat haar

pen wat losser in haar hand komt te liggen.

Langzaam vervolg ik mijn weg omhoog. Mijn

hand gaat langs de binnenkant van haar dij-

been verder naar boven, wrikt haar panty wat

naar beneden en verdwijnt tussen haar benen.

Het gezicht van het meisje wordt nu knalrood

en ze heeft duidelijk moeite met het onder

controle houden van haar ademhaling. Met

haar onderlichaam beweegt ze mee op het rit-

me van mijn hand. Ondertussen viert de erec-

tie in mijn broek hoogtij.

Inmiddels is het pauze, en schuifelt iedereen

de zaal uit om koffie te gaan halen. Behalve

wat stuudjes op de eerste rij, die de docent

aanvallen met vragen, is iedereen weg. In een

vloeiende beweging gaat het meisje onder de

tafel zitten en bevrijdt ze mijn lul uit m’n

broek. Ze masseert m’n ballen en met haar

andere hand omklemt ze mijn lid. Godsam-

me, dit is een goeie zeg. Gouden vingertjes,

het schokt door m’n hele lichaam. Met mijn

handen grijp ik de rand van de tafel vast en

ik bijt met alle kracht op m’n onderlip om het

niet uit te schreeuwen als ze mijn erectie naar

binnen slokt. Twee groene ogen kijken me uit-

dagend aan, en haar lange nagels boren zich

in mijn dijbenen. In het rumoer van de men-

sen die de zaal weer binnenkomen, komt ze

weer omhoog en geeft ze me een knipoog. Met

haar hand nog steeds in mijn broek kreunt ze

in mijn oor: ‘Lift. Nu.’ We pakken allebei zo

snel mogelijk onze spullen en weten niet hoe

snel we naar de lift moeten lopen. Op de gang

wordt het meisje aangesproken door een le-

lijke vriendin, maar die weet ze gelukkig snel

af te wimpelen.

Eenmaal in de lift, drukt ze op de stopknop en

kleedt ze zich uit. Ze beveelt me op mijn rug

te gaan liggen, en als een ware Amazone be-

rijdt ze me zoals ik nog nooit bereden ben. Ik

word knettergek, til haar op en duw haar hard

in een hoek. Ze kreunt en boort haar nagels

in mijn rug. Ik zuig aan haar tepels, lik vanaf

haar navel omhoog naar haar mond en neem

haar staand. Ons tempo en het volume stijgen

naarmate de stoeipartij langer voortduurt en

uiteindelijk komen we allebei kreunend klaar.

Ze drukt op een knop en de lift komt keurig

op de eerste verdieping. Het meisje geeft me

een kneepje in mijn kont, knipoogt en loopt

weg. Ik loop ook weg, me bedenkend dat ik

echt vaker naar college moet gaan.

Ben Hard

advertenties

Geertsemazaal

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

Volg Ben ook op twitter

@ikbenhard

RIJLESVOORLEUKE

MENSENwww.leerlinggezocht.nl

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

Page 7: SK Januari 2012

7Groninger Studentenkrant | Januari 2012

Interview: First Aid KitHet was de vierde keer dat de dames van First Aid Kit in Nederland optraden, en de tweede keer dat ze in Paradiso stonden. Voor het optreden kregen we even de tijd om met Johanna en Klara te praten over het opnemen van hun nieuwe album ‘The Lion’s Roar’ en de tour die ze door Noord-Amerika maakten.

Allereerst, waarom heten jullie First Aid Kit?

Johanna: “Toen we begonnen met

muziek maken vond Clara dit

woord in het Engelse woorden-

boek toen ze twaalf was. Vanaf

dat moment hielden we vast aan

deze naam. Voor ons betekent het

dat onze muziek een soort troost

biedt, het helpt ons door het le-

ven. Muziek moet als een pleister

voor de ziel zijn.”

Dus jullie zijn al vroeg begon-nen. Hoe ging jullie eerste optreden?

Johanna: “Ik kan me daar niks

meer van herinneren. Ons eerste

optreden was in een bibliotheek

met alleen vrienden en familie.

Hierna zijn we een band gewor-

den en besefte ik me dat dit is wat

ik wil doen.”

Wat is er zo leuk aan folk-mu-ziek?

Johanna: “Het is heel simpel en

basic. De arrangementen zijn

vaak eenvoudig en de teksten heel

direct. Het is heel eerlijke muziek

die je direct raakt.”

In hoeverre heeft jullie cover van het nummer Tiger Moun-tain Peasant Song van the Fleet Foxes invloed gehad op jullie bekendheid?

Klara: “Dat was voor veel men-

sen de eerste keer dat ze van ons

hoorden en het heeft ervoor ge-

zorgd dat we nu overal op de we-

reld kunnen spelen. YouTube is

zo’n sterk middel om muziek we-

reldwijd te verspreiden. We zijn

nog altijd verbaasd hoe snel het is

gegaan vanaf dat moment.”

Jullie zijn net terug van een tour in Noord Amerika, hoe was dat?

Klara: “We spelen heel graag in

Amerika, we voelen ons goed

thuis daar. Onze muziek is ook

geinspireerd op Amerika. En het

was tof om te spelen met bands

als McKinley en Bright Eyes. Het

ging erg goed en het was heel in-

teressant om ze zo lang te vol-

gen.”

Is er veel verschil tussen Ame-rikaans publiek en Europees publiek?

Klara: “Ik denk dat Amerikanen

wat luidruchtiger zijn, wat zowel

positief als negatief kan zijn.”

Johanna: “Ja, ze zijn niet bang

om je te laten weten wat ze van

je muziek vinden. In Europa zijn

mensen meer respectvol t.o.v. de

artiest.”

Wat was het leukste moment van de tour?

Klara: “We hebben het geweldig

gehad in Florida. Het voelde meer

als een vakantie daar, het was ook

erg warm. Daarbij hadden we ook

veel vrije tijd, waardoor we naar

het strand konden en we naar Dis-

neyworld zijn geweest.”

Johanna: “Het leukste van touren

is nog altijd live spelen en zien

dat mensen je muziek echt ken-

nen, en meezingen. Het is zo’n

enorm compliment om te zien dat

je muziek gewaardeerd wordt.”

Kunnen jullie iets vertellen over het schrijven van num-mers, hoe doen jullie dit?

Klara: “De tekst komt altijd eerst,

later pas de muziek.”

Johanna: “Het begint altijd met

een paar regels. Je weet eigenlijk

niet hoe het gebeurt, maar opeens

kom je met iets wat goed lijkt, dat

schrijf je dan meteen op. En soms

blijf je gewoon dingen opschrij-

ven, zit je in een flow, en soms

moet je wat harder werken, weer

teruggaan naar een eerder punt

en opnieuw beginnen. Er is geen

methode voor, het moet gewoon

gebeuren. We willen niet force-

ren.”

Wat is jullie grootste uitdaging als duo?

Klara: “We zijn erg dankbaar voor

wat we hebben. Er zijn weinig ne-

gatieve dingen aan ons leventje

nu verbonden. Het is wel moeilijk

om lang weg te zijn van familie

en vrienden, maar daar staat te-

genover dat we de wereld mogen

rondreizen en muziek maken. Het

is fijn om samen te zijn, er is al-

tijd iemand om je te steunen en je

hoeft niet alle verantwoordelijk-

heid in je eentje te nemen.”

Gebeuren er wel eens bijzon-dere dingen tijdens een optre-den?

“We hebben eigenlijk maar één

goed verhaal. We speelden in

Noorwegen op een festival, en

onze opa, die priester is, was ook

aanwezig. Hij zag ons voor het

eerst. We speelden een vrolijk

dansnummer, genaamd ‘Sailor

Song en opeens stond er een

naakte man voor ons, die op het

podium sprong en achter ons

ging staan dansen. Er waren geen

bewakers, dus de man stond het

hele nummer achter ons. Uitein-

delijk kwam er iemand om hem

van het podium te halen, en stop-

ten we met spelen. Ons broertje

van zes was ook bij het optreden

en vroeg of dit altijd gebeurd.”

Laatste vraag: Wat zijn jullie toekomstplannen?

“Het uitbrengen van deze cd is

voor ons erg belangrijk. Daar-

naast zijn er nog veel plekken

waar we graag heen willen. Vol-

gende week gaan we naar Japan,

dat is echt heel tof. Dat is iets

waarvan we nooit hadden gedacht

dat we eht zouden doen. We dach-

ten ook nooit dat we deze cd met

Bright Eyes zouden opnemen, we

hebben opgetreden voor Patti

Smith in Zweden en we hebben

met Jack White van the White Stri-

pes gewerkt. We hebben geen idee

wat er nog gaat gebeuren, we heb-

ben onszelf geen doelen gesteld.

We hopen dat we ons kunnen blij-

ven ontwikkelen als muzikanten

en dat mensen onze muziek altijd

mooi zullen blijven vinden zolang

we nog leven.”

Lisanne Wieringa

Muziek moet als

een pleister voor de ziel

zijn

Opeens stond er een naakte man

[..] die op het podium sprong

en achter ons ging staan

dansen

“@Wil je reageren? Stuur een email naar

[email protected]

Page 8: SK Januari 2012

8 Groninger Studentenkrant | Januari 2012

VERA PROGRAMMA ONDER VOORBEHOUD // CHECK WWW.VERA-GRONINGEN.NL& DE VERAKRANT //

VERWACHT:MOSS, GO BACK TO THE ZOO,OTHER LIVES, RADICAL FACE +++

OOSTERSTRAAT 44 9711 NV GRONINGEN

JANUARIEUROSONIC DAY 1

EUROSONIC DAY 3EUROSONIC DAY 2

LONEY DEAR

AUTUMN

THE MENGEDIGNAG 2012

11

1312

19

2527

20

Met Kerst en de jaarwisseling achter de rug, zitten we middenin het winterseizoen. Sjaals, oorwarmers en mutsen komen uit de kast en iedereen vlokt naar de stad om zich te weren tegen de gure buien. Natuurlijk zijn er altijd een paar nieuwe trends die je niet kan (en wil) missen maar meestal is een volledig nieuwe wintergarderobe geen optie en moeten we het doen met wat we nog in de kast hebben hangen. Deze maand zocht de Studentenkrant de straten van Groningen af naar een paar unieke looks.

Tekst: Anniek Heit

Fotografie: Eveline Vaessen

Joyce (24): “Ik zou mijn stijl omschrijven als sportief, casual, ik draag eigenlijk alles waar ik me lekker in voel”

Wintermode: Hoe loopt 050 erbij?

Page 9: SK Januari 2012

9Groninger Studentenkrant | Januari 2012

Mannetje

Pugwww.mannetjepug.nl

Rixt (21): “Mijn stijl is klassiek, origineel en lief”

Annemiek (24): “Ik pak eigenlijk altijd alles wat ik leuk vindt, het is een beetje nonchalant.”

Jarno (19): “Ik zou mijn stijl omschrijven als casual en nonchalant.”

Imane (24): “Ik heb een heel afwisselende stijl, alles wat ik maar mooi vindt.”

Elke (16): “Ik hou van vrouwenkleding in mooie kleuren, vaak met sjaaltjes ofzoiets.”

Vincent (20): “Mijn stijl is grappig, sociaal en aardig.”

Melanie (19): “Ik heb niet echt een bepaalde stijl, maar het is altijd een beetje lossig en apart. In ieder geval niet doorsnee.”

Wintermode: Hoe loopt 050 erbij?

@ Wil je reageren? Stuur een email naar

[email protected]

Page 10: SK Januari 2012

10 Groninger Studentenkrant | Januari 2012

SK Test: KoffiezaakjesDeze maand testen we een belangrijke basisbehoefte van de doorsnee student: koffie! of eigenlijk cappuccino en espresso, om precies te zijn. Niet die bagger die je bij de meeste facultei-ten uit de muur trekt natuurlijk, maar plekjes in de stad waar je naast koffiedrinken ook kunt chillen/daten/meeten/stoer doen enz. Onze vakkundige jury lette bij de test naast de kwaliteit van de cappuccino en espresso ook vooral op de locatie, inrichting, personeel en sfeer.

Coffee Company

Dé plek waar menig schrijver met

Macbook voor het raam zit, oor-

dopjes in, werkend aan hun eerste

boek. Met een kop koffie natuur-

lijk, want die is hier prima binnen

te houden, wat je mag verwachten

van een keten als de CC. Een pri-

ma cappucino haal je hier en een

fijne sterke espresso, waar je zo-

als het hoort een bekertje water

bij geserveerd krijgt. Het interi-

eur is strak en fris. Een lange ta-

fel met genoeg leesvoer, bankjes,

luie stoelen, voor ieder wat wils.

Het personeel is zeer vriendelijk,

er wordt geserveerd aan tafel en

met lekker weer kun je chillen

op het terrasje voor de tent, dat

genoeg kijkplezier oplevert aan

de drukke Ebbinge. Ook zonder

hippe laptop is het er overigens

prima vertoeven, zolang je maar

enige hipheid uitstraalt. [RvdS]

Granny’s

Hoewel de focus meer ligt op ap-

peltaart dan op koffie, is Granny’s

toch meegenomen in de test. Ei-

genlijk voldoet het aan alle stan-

daarden voor een koffietent. Je

kunt er koffie drinken, je kunt er

koffie kopen en je kunt er een har-

tig hapje voor bij de koffie eten.

De cappuccino en espresso zijn

van van standaard horecakwali-

teit en daarom niet erg bijzonder.

Daar staat tegenover dat de appel-

taart uitzonderlijk is. Zelfs op een

naar-ommelanders-stikkende-za-

terdagmiddag wordt iedereen ver-

rassend snel geholpen en dankzij

de kelder is er genoeg plek voor

iedereen. Wel jammer dat de wil-

lekeurig geplaatste tuinversiering

niet kan verhullen dat de kelder

net zo sfeervol is als een gaarkeu-

ken. [MT]

Simon Lévelt

Voor de cafeïneverslaafden onder

ons (en dan bedoelen we niet dat

kansloze groepje jongeren dat ie-

dere dag twee blikjes merkloze

energydrink in de UB opdrinkt) is

met name het winkelgedeelte van

de Lévelt van levensbelang. Goede

koffie voor alle mogelijke appa-

raten uit alle continenten ter we-

reld. Schuin tegenover de winkel

wordt deze koffie ook nog geser-

veerd op één van de charmantste

hoekjes van Groningen. Tussen de

Korenbeurs en de Harmonie loopt

zoveel leuks voorbij dat iemand

daar eigenlijk een webcam zou

moeten installeren. Dit business-

plan krijg je gratis van mij. Dat

de koffie uitzonderlijk goed is,

is natuurlijk geen verassing. Min-

puntje is dat de krukjes erg krap

en kut (haha krappe kut) zijn en

dat Simon ook hier meer bezig is

met zijn koffieapparaten aanprij-

zen dan een goede hangplek te

faciliteren. [MT]

UB

In de UB kom je over het algemeen

niet voor een goede bak koffie,

maar de vloeistof die er uit de au-

tomaten komt is voldoende om

de hardwerkende student even

een hart onder zijn riem te ste-

ken. Voor een cappucino betaal je

€0,65 en voor een espresso betaal

je €0,40. De UB is wel dé plaats

om het unieke UB volkje in zijn

natuurlijk habitat te bestuderen:

óf ze lopen erbij alsof ze recht

uit hun bed zijn komen rollen, óf

alsof de catwalk iedere moment

bestegen moet worden. De in-

richting van de UB is niet bijster

gezellig, een beetje een schmut-

zige studentenkantine met witte

kunststof stoelen en tafels. Als je

sigarettenrook goed kunt verdra-

gen, kun je in de zomer ook prima

buiten op het terras zitten. [LW]

‘Cappuccino bar Harmoniegebouw’

Sinds kort heeft de bovenverdie-

ping van de kantine in het Harmo-

niegebouw een make-over gekre-

gen. Ze hebben er een nieuw hip

interieur ingegooid met een iet-

wat droevige net-op-het-randje-

van-zelfmoord-plegende 45-jarige

barista. Los daarvan was de es-

presso voor de prijs goed te doen

en de cappuccino was ook best

te pruimen. Door de vorm van

de verdieping lijkt het allemaal

een stuk kleiner dan het daad-

werkelijk is maar er zijn plekken

genoeg. De zitbanken in de hoek

zijn ideaal om even pauze van al

die studieboeken in te lassen en

lekker studentjes te kijken. Dus

niet meer beneden een prutkoffie

van 40 cent halen maar ga gewoon

even naar boven om perfect van

een goed kopje koffie te genieten

tussen al je medestudenten. [ES]

Douwe Egberts

De DE is half winkel, half koffie-

tent dus kun je die lekkere koffie-

likeur van net meteen aanschaf-

fen. De tafeltjes staan er erg krap

op elkaar en aangezien je zelf

naar de koffiebar moet lopen om

te bestellen, moet je nogal vaak je

stoel verschuiven om andere men-

sen door te laten. Voor een cap-

pucino betaal je €2,50 en voor een

espresso €1,95. De koffie smaakt

prima. De espresso is flink sterk,

zelfs na een heel suikerzakje erin

te hebben gegooid. Het schuim op

de cappucino is lekker dik en ste-

vig. Het publiek is gemend, alle

leeftijden komen wel zo’n beetje

voorbij. Vanuit de diepe stoelen

aan de voorkant van de zaak kun

je lekker naar het winkelend volk

op de Vismarkt kijken. [LW]

Coffee United

In hartje centrum, aan de Heeres-

traat (7) heb je de CU. Even een

shoppauze inlassen en lekker

aapjes kijken voor het raam, ge-

nietende van je koffie dan wel

espresso is hier goed vertoeven.

Binnen is het krapjes, dus een zit-

plekje is geen zekerheid. Meene-

men is dan ook een prima optie.

De koffie wordt er niet minder op.

Die is meer dan prima namelijk.

Een topnotch cappuccino pik je

hier op voor nog geen 3 e en voor

iets meer dan 2 e ben je een ste-

vige espresso rijker. Binnen is

het sfeervol ingericht, zowel op

de beneden- en een bovenverdie-

ping. Het personeel is prima, je

wordt snel geholpen en het oogt

allemaal erg professioneel. Een

prima locatie dus om een lekker

bakje te scoren. [RvdS]

‘PS!’

Het pittoreske PS ligt op de krui-

sing van de Oude kijk in het Jat-

straat en de UB. Nog maar een

klein jaar geopend is het wel ge-

lijk een doorn in het oog. Het huis-

design lijkt op een ontwerp van

iemand die net schizofreen van

LSD is geworden. Fletse botsende

neonkleuren met een onlogische

indeling –de helft van het zaakje

bestaat uit vitrines met dure cho-

colade bonbons- zorgen voor een

verwarrende indruk. Eenmaal zit-

tend duurde het nogal lang voor-

dat we de espresso en cappuccino

kregen maar ze waren erg lekker.

Het crème laagje van de espresso

bleef er lekker lang op liggen des-

ondanks het koffieresidu wat ach-

terbleef. De cappuccino was ste-

vig en had een mooi printje erop.

Voor de prijs van de koffie hoef je

het niet te laten, maar we zouden

er niet dood in gevonden willen

worden. [ES]

Doppio

Koffietje bij Doppio? Een ge-

kende uitspraak in Groningen,

en niet onterecht. Doppio is een

designachtige koffiezaak aan de

Brugstraat. Dat designachtige zie

je bijvoorbeeld terug is de desig-

nglazen, designkeuken, designin-

richting en designpersoneelskle-

ding. Nadat de cappuccino en de

espresso besteld zijn bij de altijd

vrolijke en lief lachende Kyra, een

van de baristi van Doppio, kan de

sfeer in Doppio gesnoven worden.

Een prima ontspannende, werkba-

re, relaxte , oftewel gewoon chille

sfeer waar mooie mensen tot hun

recht komen. De espresso en cap-

puccino zijn naar behoren waar-

bij de cappuccino bonuspunten

krijgt. Doppio is in 2008 uitgeroe-

pen tot winnaar van de AD koffie-

test, het is wel te merken waar dat

vandaan komt. Zoveel schoonheid

in de zaak doet het altijd goed. [HK]

Huub Kappert

Edin Salihovic

Robin van der Sar

Mirre Terpstra

Lisanne Wieringa

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

foto: Ewoud Rooks

Page 11: SK Januari 2012

11Groninger Studentenkrant | Januari 2012

Eurosonic maar dan gratisEurosonic, het muziekfestival voor nieuw europese muziek dat elk jaar in Groningen wordt georganiseerd wordt steeds drukker. Kaartjes zijn steeds sneller uitverkocht, en dit jaar waren de tic-kets al binnen tien minuten vergeven. Gelukkig wordt sinds vorig jaar voor de spijtoptanten en uitslapers onder de naam Eurosonic AIR ook een gratis festival georganiseerd. Op de Grote Markt tre-den veel van de grote publiekstrekkers van Eurosonic en Noorde-slag op. Daarnaast is er een groot aanbod van kroegen en andere gelegenheden die een graantje willen meepikken van het grote aantal nieuwe bandjes dat door de stad zwerft dit weekend.

The Astroids Galaxy Tour

Eerder dit jaar schreef de SK al

een verslag van een concert van

deze band in de Vera. De band

maakt vrolijke popmuziek, en

hun optreden op de Grote Markt

zal je ongetwijfeld de sombere re-

genachtige eerste dagen van het

nieuwe jaar doen vergeten.

Krystl

Een week voordat haar band LINE

een platencontract zou tekenen

viel de groep uit elkaar. Terwijl

Krystl juist alles op het zingen

had gezet. In 2011 kwam het om-

slagpunt. Niet alleen won Krystl

de 3FM Award voor beste nieuw-

komer en bracht ze natuurlijk

haar debuutalbum Rolling uit. Pop

met wat funk, soul, rock, grootse

en intieme momenten, maar voor-

al de bijzondere stem van Krystl.

2011 was het jaar van Krystl en

als het aan haar ligt, wordt het

hierna alleen maar beter.

Selah Sue

Selah Sue wist de felbegeerde plek

als voorprogramma van Prince in

België te veroveren. Ze zong het

duet Please met Cee Lo Green, die

zo onder de indruk was dat hij het

nummer op zijn album The Lady

Killer zette. En zo is er nog heel

wat meer te noemen. Maar Selah

Sue heeft de steun van wereldbe-

roemde artiesten niet eens nodig.

Ze redt het ook op eigen kracht.

Haar titelloze debuutalbum zegt

meer dan genoeg. Ze speelt zo

vaak dat het moeilijk is om haar

nog niet te hebben zien optreden.

En toch komt het publiek massaal

op ieder nieuw optreden af.

De Jeugd van tegenwoordig

De verslagenheid was niet gering,

toen De Jeugd van Tegenwoordig

onlangs aankondigde zich voor-

lopig met solo-projecten bezig te

houden. Even geen Jeugd meer, en

dat is slikken in Nederland, want

wie houdt nu niet van De Jeugd?

Sinds 2005 zijn Wiwa, Vjèze en

Faberyayo een begrip. Als ze je

vragen waar jij was tijdens het

voorlopig laatste optreden van De

Jeugd, kun je maar beter zeggen:

“Op de Grote Markt.”

Go back to the zoo

De vier heren van Go Back To

The Zoo hebben gouden vingers.

Wat ze aanraken wordt een hit,

zo lijkt het wel. Het is alsof ze al

jaren een gevestigde waarde in

Nederland zijn dus het is haast

niet meer voor te stellen dat de

band pas in 2008 werd opgericht

door de broers Teun en Cas Hiel-

tjes samen met drummer Bram

Kniest en bassist Lars Kroon, die

ze tegenkwamen toen ze in de rij

stonden voor een concert van The

Strokes. Eigenlijk zijn alle elf de

nummers op debuutalbum Benny

Blisto raak. Dat er menig kneiter-

hit (denk aan Electric, Beam Me Up

en I’m The Night (See You Later))

van kon worden getrokken is dan

ook niet verbazingwekkend. Op-

tredens van Go Back To The Zoo

staan garant voor een geweldige

show. En ieder nummer kan kei-

hard worden meegezongen.

Jacob Roel Meijering

De Souffleur: De ideale stamkroeg

Kroegportret‘Gezellig dat je er bent’. Terwijl ik ge-interesseerd naar de mooie nabijge-legen Stadsschouwburg zit te staren valt in mijn ooghoek dit zinnetje op. Net onderaan het zonnescherm lacht het me toe. Het is iets wat geen enkele horecagelegenheid bij me heeft kun-nen bewerkstelligen, en ik weet niet waarom, maar een glimlach overkomt me; typerend voor café Souffleur.

Het ontzettend kleine felrode cafeetje

heeft iets lekkers over zich. Bruin tot het

bot maar toch de flair van hedendaagse

kroegen. Het zit ondanks de kleur dan ook

net niet lekker om op te vallen, te ver van

de wijk om een buurtkroeg te zijn en te

ver van het centrum om een bekende van

de student te zijn. Als ik om vier uur in

de middag even naar binnen loop om een

afspraak met de eigenaar te maken vallen

me gelijk de stamgasten op. Een stelletje

authentieke Hollanders die gezellig een

praatje met de barvrouw maken, een klein

meisje die gratis een chocoladereep achter

de bar mag pakken en twee keffertjes die

hondsdol door iedereen hun benen rennen.

Het voelt als een sprong terug in het ver-

leden.

’s Avonds kom ik weer op de afgesproken

tijd aan en word ik door de stamgasten

hartelijk ontvangen. Daar ontmoet ik Si-

mon Baarveld en zijn moeder. Ze hebben

samen in 2008 het café van de vorige ei-

genaar over genomen en heb-

ben er geen greintje spijt van:

“We hebben het prima naar onze

zin” zegt de moeder enthousiast.

De Souffleur bestaat net zo lang

als de schouwburg, beide zijn in

1883 opgericht. Op de vraag of er

misschien een connectie tussen

de twee was antwoorden ze van

waarschijnlijk niet: “Het is wel zo

dat de Souffleur vroeger een café

en slijterij was. De balk die je op

het plafond in het midden ziet is

de tweedeling die er was. Ja, dat

zo’n klein café nog kleiner was is

moeilijk te geloven!”

Klein is het zeker, een schamele vier tafels

binnen en een bar van misschien twee me-

ter lang decoreren het 45 vierkante meter

tellende oppervlakte. “Maar juist omdat

het zo klein is, is het zo vreselijk gezel-

lig! We hebben altijd de vaste stamgasten

en veel personeel uit de naast gelegen res-

taurantjes komen bij ons naborrelen. Maar

dat zijn niet de enige gasten die langsko-

men hoor. Er komen ook wel wat studenten

maar vooral artistieke personen. Een paar

van onze stamgasten zitten volop in de mu-

ziek- of kunstscène.”

Als er in de schouwburg een voorstelling

plaatsvindt, is het er bijzonder druk. Veel

bezoekers drinken -voor of na- nog graag

een kopje koffie of een biertje in het café,

en niet alleen bezoekers komen er langs.

Artiesten zijn ook een redelijk voorkomend

fenomeen. Youp van ’t Hek, Theo Maassen

en vrijwel de hele cast van het Noord Ne-

derlands Toneel zijn er graag geziene gas-

ten. De celebrity spotters onder ons kun-

nen simpel opzoeken wanneer bepaalde

artiesten optreden en hoopvol de hele

avond in de Souffleur door brengen om een

glimp van diegene op te vangen. Youp van

’t Hek heeft zelfs dit café als element in één

van zijn shows gebruikt, gelukkig wel op

een positieve manier.

De sfeer in de Souffleur is in één woord:

donkerbruin. Posters en aankondigen van

evenementen sieren een gehele muur en

het miniatuur rode doek boven de bar geeft

de connectie met de stadsschouwburg

mooi aan. Dekentjes om de rokers warm-

te toe te brengen en een authentiek gor-

dijn voor de ingang van de vrouwentoilet-

ten voegen hier alleen maar meer aan toe.

Vroeger werd nogal eens het ronde raampje

in het damestoilet gebruikt om drank naar

buiten te smokkelen. Dit was in de tijd dat

schippers niet met hun vieze stinkende kle-

ding naar binnen durfden te wandelen en

op zo’n manier toch een borreltje konden

doen. Tegenwoordig is het niet meer mo-

gelijk aangezien er een huis aangebouwd

staat. Kleine frutseltjes met een speciaal

verhaal hangen her en der, en één van die

frutseltjes is een typisch jaren ‘80 politie-

helm, welke een gast aan de bar jaren gele-

den heeft laten liggen. Waarom er in zwarte

blokletters CCCP op een Nederlandse poli-

tiehelm staat weet niemand.

Een doorn in het oog moet de gigantische

flatscreen tv zijn. Voor het WK 2010 is het

geïnstalleerd maar het klopt nu niet met de

huisstijl. “Het was wel gezellig toen hoor.

Het stond binnen helemaal vol en we had-

den zelfs een tv buiten voor het terras

staan. Dat met borrelnootjes en een grote

barbecue heeft voor de gezelligheid in ie-

der geval hoogtij gevierd. Tot de finale

dan.” zegt de moeder. “Dit is niet het enige

wat we organiseren hoor. Soms als het heel

rustig is zetten we wel eens een

filmpje op of zorgen we voor

stokbrood met kruidenboter en

kijken we leuk met z’n allen.”

Jazz, blues, country blues en

oude soul vieren hoogtij op de

oude cd-speler achter de bar. Al

staat de radio op de TOP2000

deze tijd van het jaar, maar zo-

als een echte stamkroeg beaamt

wordt er natuurlijk ook wel

eens Nederlandstalig gedraaid.

“Hazes komt ook wel voor hoor.

Als er weinig mensen zijn en we

krijgen een verzoekje voor een

meezinger zullen we die natuur-

lijk draaien.” lacht Simon. Maar dit is niet

het enige wat de Souffleur voor hun gas-

ten in petto heeft. Ze maken namelijk ook

dropshot.

Via een geheim recept waarvan ze alleen de

ingrediënten drop en vodka willen loslaten

maken ze één van de lekkerste dropshots

in heel Groningen. “Als je hier vaker komt

moet je het gewoon gehad hebben.” Wat

er zo speciaal aan is wordt zelfverzekerd

beantwoord met een “probeer het maar ge-

woon!” Voor ik het weet staan er drie shot-

jes klaar op de tafel en de smaak is abso-

luut fantastisch. Een rijke mix van drop en

specerijen streelt de tong en doet snakken

naar meer.

Voor een stamkroeg ben je hier aan het goe-

de adres. Het authentieke en kleine gecom-

bineerd met het samenspel van de schouw-

burg en de invloeden van kunst, muziek en

toneel zou al meer dan voldoende moeten

zijn om menig student er een kijkje te laten

nemen. Al gegroet door de stamgasten loop

ik de Souffleur tevreden uit. Ik voel me nu

al een deel van de familie. Gezellig dat ik er

mocht zijn.

Edin Salihovic

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

foto: Eveline Vaessen

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

Page 12: SK Januari 2012

12 Groninger Studentenkrant | Januari 2012

Recensie: Een Avondje SC Veendam“DIT IS HET SLECHTSTE VOETBAL DAT IK OOIT HEB GEZIEN”Twee kaarten voor SC Veendam – Sparta gekregen. Dat mag gelden als een behoorlijk affiche in de Jupiler League, de voetbalcompetitie waarbij de sponsor eerder afstraalt op de competitie dan andersom. Geheel in de treurige stijl die hoort bij de kelder van het Nederlandse profvoetbal mie-zert het bij het aanrijden op de Lange Leegte, een volstrekt gepaste naam voor deze verlaten stadionstraat. Het is tien minuten voor aanvang zo rustig dat we 50 meter van de in-gang kunnen parkeren.

Eenmaal binnen is het ook leeg.

Als ze de tribunes zouden slopen

konden de aanwezigen makkelijk

in een rij of twee dik om het veld

staan. Eerst maar een kopje kof-

fie halen met de consumptiebon-

nen die we hebben gekregen bij

de kaarten. Twee meisjes staan

een enorme koffie-unit leeg te gie-

ten in iets wat lijkt op een koel-

box. Een vettige laag glinsterend

schuim verbergt wat koffie lijkt

te zijn. “Sorry u kunt alleen een

gehaktbal met die bonnen halen.”

Het zakeninstinct wat deze uit

1894 daterende club klein heeft

gehouden heerst nog steeds want

een gehaktbal is ruim 1,50 duur-

der dan een kopje koffie.

12 Mei 2010 berichtte de Tele-

graaf: “Voetbalclub Veendam

failliet.” Was het maar waar, lij-

ken de aanwezigen op het veld

te denken. Zelfs voor mensen die

schijnbaar niets met een bal kun-

nen ziet het er beroerd uit. Het

was een moment onduidelijk of

de wedstrijd al was begonnen of

dat ze nog aan het inspelen wa-

ren. “Dit heeft niks met profvoet-

bal te maken”, mompelt een oude

man achter me. Er zit totaal geen

systeem in het spel, minutenlang

is het onduidelijk wie welke kant

opspeelt. Balbezit wisselt hoofd-

zakelijk omdat spelers per onge-

luk tegenstanders aanspelen of de

bal over de lijn passen.

De verdedigers van Veendam lij-

ken te denken dat je daadwerke-

lijk in paniek moet zijn als je ach-

terin een bal over de lijn speelt en

schieten in totaal vijf ballen het

stadion uit. Een zware tegenslag

voor de penningmeester. Gezien

de entreeprijzen kost dit de re-

cette van zo’n 1/5de van de be-

zoekers. Aan de sponsors zal het

ook niet liggen. Veel kozijnen en

dakkapellen komen voorbij in de

elektronische reclame en in de

rust wordt een waardebon van ca-

fetaria Happy Days verloot. (waar-

de onbekend)

In de tweede helft proberen we

nog een kopje koffie te halen om

de kou te verdrijven. Alle barre-

tjes blijken echter vrijwel meteen

na de rust dicht te zijn gegaan. We

kunnen nog wel een biertje halen

zegt een aan een blijkbaar vrese-

lijke huidziekte lijdende steward,

maar daarvoor moet ik letterlijk

het stadion uit naar een of andere

keet. We willen niks van het voet-

bal missen dus de penningmees-

ter krijgt een nieuwe mokerslag

te verwerken. Dan gaan we maar

langs het veld staan maar dat mag

ook niet. “Dan krijgen we een boe-

te van de KNVB.” Teleurgesteld

druipen we af naar de tribune.

Dan keert het tij, SC Veendam

scoort onverwacht en het stadion

ontploft. Kort daarna pakt Sparta

ook nog een rode kaart en gloort

victorie tien minuten voor het ein-

de! De trainer ruikt alweer de der-

de overwinning van het seizoen

en wisselt er snel een extra ver-

dediger in om de winst veilig te

stellen. Het voetbal begint zowaar

ergens op te lijken totdat een

reeks van blunders Sparta in staat

stelt gelijk te maken in de 90. mi-

nuut. Het moreel stort in als een

kaartenhuis en door nog slechter

verdedigen scoort Sparta in de 93.

minuut de winnende treffer. Een

vloekend Veendam publiek beent

meteen massaal het stadion uit.

Avondje SC Veendam: vijf liter ster-ren

Randy Martens

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

De Xenos en ‘het belang van de reiziger’Van de ingang naar de uitgang is één ein-

deloos pad, en wanneer je een WC-bril wilt

kopen word je gedwongen jezelf een weg

te banen door een jungle van wierook,

theepotten en boeddhabeelden. “Avon-

tuurlijk winkelen!” noemen ze dat, ook al

heeft werkelijk niemand daar zin in. Als

klap op de vuurpijl zetten ze in elk filiaal

een grote bak met aardappelschilmesjes.

De scherpste en gevaarlijkste producten

die je verkoopt in een graaibak flikkeren,

dat is lef tonen. De klant bepaalt zelf maar

of hij het mesje met het blauwe handvat

graag genoeg wil om ‘m van de bodem te

pakken.

Het zal de Xenos een worst wezen wat de

klant wil, en dat geven ze toe. Daar zouden

onze Nationale Spoorwegen een voorbeeld

aan kunnen nemen. Maar nee, alle veran-

deringen die zij doorvoeren zijn naar ei-

gen zeggen ‘in het belang van de reiziger’.

Het nieuwste voorbeeld daarvan is de in-

checkplicht. Die houdt in dat de student

moet in- en uitchecken met z’n OV-kaart,

zelfs wanneer hij gratis mag reizen. Vol-

gens de website kan ons geliefde spoor-

wegbedrijf op deze manier haar reisplan-

ning precies aanpassen aan de wensen van

de reiziger. Want blijkbaar wil de student

met alle geweld precies laten weten wan-

neer hij waarheen reist, en zelfs met een

geldig vervoersbewijs een boete riskeren.

Vreemd. Ik heb zelf altijd het idee dat de

reiziger gewoon op tijd wil vertrekken

en arriveren, en het liefst zo min moge-

lijk tijd en moeite daartussen ziet. Maar

nee, de reiziger wil een rookzone. Dat

met geel krijtstreep afgebakend natuur-

reservaat speciaal voor onze met uitster-

ven bedreigde medemens. En de reiziger

wil steeds meer Sprinters. Die niet – zo-

als de naam doet vermoeden – als een gek

van A naar B rijden, maar een rustpauze

nemen bij zo veel mogelijk mistroostige

kutstationnetjes. Pas wanneer de NS over

het gebied van onze edele delen denkt te

kunnen beslissen gaan we steigeren. Maar

de plaszak past eigenlijk naadloos in het

rijtje gedrochten waar ze mee op de prop-

pen komen.

Het zou de NS daarom sieren als ze zelf

de verantwoordelijkheid neemt voor haar

veranderingen, in plaats van die af te

schuiven op de reiziger. Want niemand

heeft gevraagd om een rookzone, een OV-

chipkaart of een incheckplicht. De Xenos

heeft dat door. De klant wil namelijk he-

lemaal niet dat het personeel precies weet

welke kleur aardappelschilmesje hij wil

hebben. Dan komt hij nog liever met een

blauw mesje bij de kassa om pleisters vra-

gen.

Johan Stolk

CO

LUM

NJo

han

Stol

k

illustratie: Tobias Rutteman

De kikkercyclus

Groningen staat boordevol ‘kunst’. Welke kunstwerken zijn daadwerkelijk kunst en wat is gewoonweg kut? Deze maand ligt de ‘Kik-kercyclus’ onder de loep. De kikkercyclus bestaat uit 6 delen en is te vinden bij de A brug aan de Hoge de Aa. Het kunstwerk is een bronzen werk waarbij een kikkervisje uitgroeit tot een volwassen exemplaar. De facts: Het kunstwerk is ge-maakt door Jan Steen, heeft een hoogte van 96 cm en is onderdeel van het thema dieren.

Volgens de deskundige

jury bestaande uit kunst-

academie studenten is er

wel het een en ander aan te

merken op het kunstwerk.

Het is wat grijs en grauw

waardoor het niet echt op-

valt en het niet echt een

vrolijke sfeer uitstraalt.

De materialen die gebruikt

worden zijn daarbij te de-

gelijk en verraden weinig

creativiteit. Terwijl het

toch een vrolijke geboor-

tecyclus moet voorstellen.

Toch is de mening van het

panel dat dit wel tot kunst

beschouwd kan worden, zij

het nipt. Een criterium voor

kunst is bijvoorbeeld dat

het concept duidelijk moet

zijn, vooral wanneer het

openbare kunst zoals de

kikkercyclus betreft. Daar-

naast moet het mooi zijn,

hoewel dat natuurlijk rela-

tief is, en als het even kan

iets los maken bij het pu-

bliek. De kikkercyclus vol-

doet redelijk aan deze crite-

ria. ‘Het is uiteindelijk toch

mooier dat het er wel staat

dan dat het er niet staat’

was de uiteindelijke con-

clusie, waarmee het toch

tot de kunst gerekend kan

worden. Al met al scoort de

kikkercyclus met een krap-

pe 6.5 een voldoende in de

categorie ‘kunst’.

Huub Kappert

Oproep: Redacteurs gevraagdDenk jij dat deze krant beter kan? Kun je (een beetje) schrijven en ben je niet bang om wat tijd te ste-ken in het maken van een maan-delijkse krant met een oplage van

8000 stuks? Mail dan naar [email protected] en wie weet staat jouw stuk in de volgende SK!

Tussen Kunst & Kut

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

Page 13: SK Januari 2012

13Groninger Studentenkrant | Januari 2012

Happy BirthdayJarig zijn. Vroeger, op de basisschool, was

dit een bijzondere dag in het jaar die ge-

paard ging met slapeloze nachten en aftel-

len totdat die dag dan eindelijk aan zou

breken. Wie zouden er op je feestje komen

en wat voor cadeautjes zou je gaan krij-

gen? Dan word je ouder en komt dat be-

sef. De positieve spanning neemt af om op

een gegeven moment om te slaan in een

negatieve spanning: ‘Weer een jaar erbij, ik

word zo oud…’. Het vieren van je verjaar-

dag lijkt op dat moment een stuk minder

leuk.

De afgelopen maanden waanden mijn be-

stuursgenootjes en ik ons echter weer die

kinderen op de basisschool. En hoewel de

leeftijd die we vierden anders zou doen

vermoeden, was de positieve spanning

hoog: de 115de ver-

jaardag van onze ver-

eniging, Albertus Mag-

nus, was aangebroken!

En hiermee werd een

bijzonder jaar inge-

wijd.

Want het vieren van de

115de verjaardag be-

tekent ook het vieren

van het 23ste lustrum. Gehuld in rood zil-

ver, de lustrumkleuren, was het daarom op

woensdag 14 december om 0.00 uur zover.

Met z’n allen telden wij de secondes af tot

het moment dat het lustrumjaar officieel

begonnen was. En met het thema ‘Hoog-

spanning! De ultieme ontlading.’ wordt dit

een jaar waarin wij met z’n allen zullen

vieren dat op 14 december 1896 8 mannen

bij elkaar kwamen om onze vereniging op

te richten.

Feesten door het jaar heen, goede doelen

acties, de wintersport, alles draait dit jaar

om het lustrum. Maar pas vanaf 11 juli

zal de kers op de taart geplaatst worden.

Dan beginnen de lustrumweken waarin 12

dagen lang gefeest zal worden op een ex-

terne locatie, waar honderden Albertianen

hun energie in gaan steken. Al vanaf febru-

ari moet alles geklust, geverfd en versierd

worden om het terrein om te toveren in

één groot rood-zilver walhalla.

Ook voor ons als bestuur is dit een bijzon-

der jaar, want alles is in tweevoud. Er zijn

twee keer zo veel commissies, twee keer

zo veel mensen op Albertus en de activitei-

ten lijken verdubbeld. Ook de saamhorig-

heid die heerst is groter, en iedereen lijkt

hetzelfde doel te hebben: er een fantas-

tisch en onvergetelijk jaar van maken. En

dat wij, als bestuur, hier zo intensief bij

betrokken mogen zijn maakt dit jaar zeker

twee keer zo leuk!

De slapeloze nachten zijn voorbij en ik blij

om te merken dat op Albertus het tegen-

overgestelde geldt: hoe ouder je wordt,

hoe leuker het vieren van je verjaardag zal

zijn! Op een fantastisch lustrum!

CO

LUM

NEs

ther

Kho

V

ice-

Prae

ses

Alb

ertu

s M

agnu

s

Elk stadje een ander…Hoe vaak krijgen wij Groningse studen-

ten niet de vraag waarom wij voor de

stad Groningen hebben gekozen? Voor

sommigen is het dicht bij huis, maar

voor veel leden van Vindicat is Gronin-

gen ver van huis. Waarom zou je uren

reizen als je ook in Amsterdam, Utrecht

of een andere centraal gelegen stad kan

studeren. Het antwoord op deze vraag

is niet moeilijk en erg voor de hand lig-

gend: Er gaat niets boven Groningen!

Hoe je hier kan studeren, kan je ner-

gens. Hoe je hier kan genieten van het

studentenleven, kan je nergens anders.

Toch is het leuk om te zien hoe het stu-

dentenleven in een andere stad en een

ander land is. Niet al te lang geleden

was ik in Edinburgh (Schotland), uiter-

aard de stad van Harry

Potter, maar ook de stad van studenten.

Overal op straat lopen net als in Gronin-

gen studenten rond en iedereen is druk

in de weer met de studie. Om 09:00 uur

loopt de UB vol en worden de studie-

boeken weer opengeslagen. Ook hoorde

ik verhalen over het studentenleven in

Oxford. Daar hebben ze een speciaal

uniform als je een tentamen gaat ma-

ken. Eerst vond ik het een beetje apart

klinken, maar toen mij werd verteld dat

iedereen je succes wenst als je op weg

bent naar een tentamen, vond ik het

toch wel iets hebben. Al zie ik het niet

echt voor me dat de Universiteiten en de

Hoge Scholen in Nederland heel snel op

een tentamenuniform over zullen gaan.

Wat zouden wij in het buitenland vertel-

len als ons gevraagd wordt wat Gronin-

gen zo bijzonder maakt? Wij studenten

zullen al snel zeggen dat we in Gronin-

gen geen sluitingstijden hebben, maar

Groningen is meer dan alleen geen slui-

tingstijden. Er zijn weinig steden waar

zoveel studie- en studentenverenigin-

gen zijn, waar je zoveel commissies kan

doen en waar je, je als student op zoveel

manieren kan ontplooien. Iedereen die

je spreekt is actief en interesseert zich

voor meer dan alleen de studie. Op

deze manier leer

je ook veel meer

studenten kennen

van andere studie-

en studentenver-

enigingen. Graag

pochen wij Gro-

ningse studenten

over alles wat Gro-

ningen ons te bie-

den heeft en over

de tijden die we hier beleven, maar uit-

eindelijk doet elke student uit elke stad

dit (terecht of onterecht). Uiteindelijk

komt het er op neer dat elk stadje een

ander student(je) heeft en dat is maar

goed ook, want alles hetzelfde is nooit

leuk.

CO

LUM

NSo

phie

Her

wei

jer

Sena

tus

Aba

ctus

/Pro

rect

or

Vin

dica

t A

tque

Pol

it

De fabels van verleiding Een tijdje geleden is uit onderzoek gebleken dat wij, Groningse studenten en studentes, het minst vaak seks hadden van heel studerend Nederland. Sterker nog, in Rotterdam neukt men drie keer zoveel als hier in het hoge noorden. Wel potjanteringdom-me. Ik zeg, het is tijd om die ladder op te klimmen. Fuck our way to the top.

Om iedereen op weg te helpen,

moeten we kijken naar de kern

van het probleem. We kunnen

globaal stellen dat de zin in seks

zowel bij man als vrouw niet ont-

breekt. Dat zal voor sommige he-

ren schokkend zijn, maar het is

toch echt zo: ook vrouwen willen

niets liever dan de hele dag een

beetje rollebollen. En vooral als

er een beetje alcohol in gegoten

wordt. In Groningen kunnen we

zuipen als de beste, dus aan hit-

sige dames geen gebrek. Wat gaat

er dan mis? Juist, het contact vóór

de seks. Wie treft hier blaam?

Juist, de man.

Speciaal voor de heren hieronder

een aantal aannames die niet juist

zijn. Let wel, de gegeven tips die-

nen puur en alleen om seks te ver-

krijgen.

‘Je moet de vrouw zich een prin-

sesje laten voelen.’ Dit is de groot-

ste onzin die er bestaat. Als man

moet je namelijk exact het tegen-

overgestelde doen: haar kapot

maken. Afblaffen. Dat self-esteem

zo ver de grond in drukken tot er

niets overblijft dan een klein la-

biel wezen. Je moet haar het ge-

voel geven dat ze onbelangrijker

is dan die junks op de museum-

brug en dat haar reden van be-

staan ver te zoeken is. Een mooie

vrouw wordt de hele dag door al

geprezen en onder gekwijld, dus

als jij ervoor zorgt dat je anders

te werk gaat zal ze niet van je

kunnen afblijven. Zo’n actie vergt

overigens wel aardig wat zelfver-

trouwen. Het resultaat zal vaak

positief zijn, maar een klap in je

gezicht moet je zo nu en dan ook

kunnen incasseren. Maar dat is ’t

wel waard toch mannen?

‘Je moet veel praten om haar

aandacht er bij te houden.’ Nee,

je moet je bek dicht houden. Zo

veel en zo lang mogelijk. Eigenlijk

moet je haar gewoon negeren. En

als je dan iets zegt moet je het bo-

venstaande volgen. Mannen gaan

heel vaak de fout in door zelf zo

veel mogelijk het woord te ne-

men, en dan ook nog eens ellen-

lange verhalen over zichzelf te

vertellen. Vrouwen worden niet

voor niets kletskousen genoemd.

Laat ze lekker praten over hun

dingetjes, daar worden ze vrolijk

van. Stel af en toe een nare vraag,

waarbij ze echt na moeten den-

ken. Een voorbeeld van zo’n vraag

is: ‘Komt het door je opvoeding

dat je zo kut doet?’ Gegarandeerd

dat ze in ieder geval het komende

uur wil uitleggen dat ze helemaal

niet kut is. Lekker laten kleppen,

jouw tijd komt nog wel. Hèhè.

‘Je moet een drankje voor haar

kopen.’ Don’t do it. Geld in je zak

houden. Vraag háár maar eens een

keer om een drankje. Dit is na-

tuurlijk volstrekt onverwacht (en

dus interessant), en bovendien

vinden de vrouwen het ook echt

wel leuk om een beetje met geld

te strooien. Zeker in een studen-

tenstad als Groningen. Van intelli-

gente mannen kunnen we wel ver-

wachten dat ze geld hebben, dus

als ze er mee strooien in de kroeg

wordt het door de vrouw alleen

maar als nutteloos pochen gezien.

Koop gewoon lekker bier voor je

maten, dat verdienen ze.

‘Je moet niet meteen je seksuele

intenties laten weten.’ Jawel. Ze-

ker wel. Als het kan al in de eer-

ste zin die je tegen haar zegt.

Schroom je niet je in te houden,

zeg waar het op staat. Vind je

dat ze lekkere tieten heeft en wil

je daar wel eens je lippen tussen

duwen? Huppakee, spreek het uit.

Dat elke man praktisch dezelfde

intentie heeft ’s nachts in de stad

zijn de vrouwen zich echt wel van

bewust. Als jij als hondsdolle wo-

manizer meteen duidelijk maakt

wat jouw plannen zijn, is dit op

z’n minst al eerlijk te noemen.

Bovendien is het aantrekkelijk

voor een vrouw om te weten dat

een man zin heeft in seks. Waar

moet ze anders opgewonden van

raken?

Zo, dit was het voor nu. Hier moet

je het maar even mee doen. Als ik

de volgende maand zin heb om je

nog verder te helpen zal ik meer

onjuistheden aan de kaak stellen.

One last thing: Als je een relatie

wil, moet je het tegenovergestelde

van al het bovenstaande doen.

Roy de Vries

illustratie: Tobias Rutteman

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

Page 14: SK Januari 2012

14 Groninger Studentenkrant | Januari 2012

Dit wordt jouw jaar!

Als je een student bent die zich alleen maar in

materie wil verdiepen en eigenlijk nooit echt

iets wil ondernemen, mag je dit stukje tekst

gerust over slaan. Dit boekje is namelijk voor

de ondernemende mens, die doelgericht iets

wil bereiken in zijn of haar leven. En of dat

nou succes, rijkdom, geluk of een leuk gezin

stichten is, Ben Tiggelaar brengt je er naar toe.

Een beetje zelfhulpboek is nooit verkeerd. Op

z’n minst laat het je bewust worden van je-

zelf. Je leest eigenlijk een spiegel. Wat je er

verder mee doet mag je helemaal zelf weten.

Vaak wordt van dit soort boeken verwacht dat

ze heel zweverig zijn. Dat is, toegegeven, vaak

ook zo. Tiggelaar probeert met zijn nieuwste

boek zoveel mogelijk terug te grijpen naar

wetenschappelijk gebaseerd onderzoek. Daar

heeft hij een reden voor. Uit onderzoek is na-

melijk gebleken dat zelfhulpboeken vooral

worden gelezen door mensen die al enige han-

digheid hebben in zelfsturing en dit graag wil-

len uitbreiden. Tiggelaar zegt dat je ‘deze ver-

standige mensen dus niet voor de gek moet

proberen te houden.’

En dat doet hij ook niet. Telkens weer worden

de beweringen ergens op gebaseerd. De rode

draad van het verhaal is dat je doelen moet

stellen. Ook de juiste richting moet je goed

voor jezelf formuleren. De succesformule

wordt dan richting + actie = succes. Een saig-

nant detail dat Tiggelaar uitlicht is dat geld

niet tot geluk leidt, maar geluk wel tot geld.

Mocht je alle twaalf stappen van de onlangs

gepromoveerde managementgoeroe volgen,

dan kun jij van de komende twaalf maanden

jouw jaar maken. Zeker de moeite waard.

Roy de Vries

Kijken naar Holland 1969Foto’s: Eddy Posthuma de Boer

Tekst: Remco Campert en Jan Mulder

Voor de wereldtentoon-

stelling in Osaka (1970)

legde Eddy Post-

huma de Boer het

Nederland van de

late jaren zestig

vast. De opdracht

was om zo veel

mogelijk van ons

land en de bevol-

king te laten zien.

Daarna werden de

foto’s nooit meer

vertoond. Nu zijn

ze gebundeld in

dit werk en van

commentaar voor-

zien door Jan

Mulder en Remco

Campert. De late

jaren zestig dus:

een tijd waarin

roken nog gezond

was, de dames nog

geen jeans droe-

gen en de meeste

mensen nog ‘de

neiging als veroordeeld

te poseren’ hadden, al-

dus een onderschrift van

een van de platen. Aller-

lei beroepen passeren de

revue; van diamantslij-

pers tot medewerkers

van de UNOX fabriek, van

biologiestudenten aan

de UVA (inclusief wollen

sokken in sandalen) tot

de statige president van

de Nederlansche Bank.

Maar ook doorsnee ge-

zinnen, marktrituelen en

onbezonnen vermaak en

vertier op een speeltuin

en in de sneeuw zijn op

de gevoelige plaats vast-

gelegd. En hoe. Allemaal

even prachtig, met minu-

tieuze details, die je op

het eerste oog je blikveld

kunnen passeren, maar

waarnaar de bondige,

soms scherpe,

soms grappige

bijschriften van

Mulder en Cam-

pert je kijkers di-

rigeren. Een tijd

waarin je ouders

en/of grootou-

ders floreerden.

Een mooie tijd,

als je de foto’s en

bijschriften mag

geloven.

Uitgeverij Atlas –

€ 24,95

In Posthuma de

Boer’s eigen woor-

den samengevat:

“Wat overheerst

is de verbazing

hoezeer de Ne-

derlandse samen-

leving in die toch

betrekkelijk korte tijd is

veranderd”

Robin van der Sar

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

advertentie

“De zin: ‘Iedereen is kunstenaar’, is net zo ongerijmd als ‘Iedereen is een openhartchirurg” In 110 bladzijden legt

Van Merwijk (cabaretier,

liedjesschrijver en pro-

grammamaker voor ra-

dio en televisie) met veel

humor, scherpte en een

flinke dosis cynisme uit

hoe de wereld van kunst

en cultuur in elkaar

zit, met hier en daar

een uithaal naar wie

het ook verdient

in de ogen van Van

Merwijk, zoals de

pvda en Wilders:

“Samenvattend is

een van de kenmer-

ken van kunst dat

we er in praktische

zin niets aan heb-

ben. In die zin zijn

de heer Wilders en

de PvdA dus kunst.”

In 110 bladzijden

inderdaad, want

“over kunst en cul-

tuur wordt de laat-

ste tijd nogal inge-

wikkeld gedaan. En

dat terwijl het vaak

zo simpel is.”, aldus

Van Merwijk. Zijn

heldere schrijfstijl neemt

je in duidelijke taal mee

op een tocht langs vele

facetten van de kunst, te

beginnen bij een ‘Wat’-ge-

deelte; over onder meer

het verschil tussen kunst

en echt, rechtvaardig-

heid in de kunst en over

mooi en lelijk. Dan volgt

het ‘Hoe’-gedeelte; over

wanneer een kunstwerk

‘af’ is, kunstonderwijs en

experimentele kunst. Af-

sluitend een ‘Waarom’-ge-

deelte; over engagement,

het duiden van kunst en

een heikel politiek punt:

kunst en geld. “Laten we

maar gewoon ergens be-

ginnen en zien waar we

uitkomen”, deze zin die

herhaaldelijk voorkomt,

tekent het boek, en

geeft de lezer de in-

druk dat het werkje

als een experiment

is geschreven, mede

door de vermake-

lijke zijpaden (zo

is er een hoofdstuk

over roken en zijn

er passages over to-

maten en bezoekers

van dragraces). Na

de wat-hoe-waarom

driedeling voel je je

als leek verlicht, een

aantal illusies ar-

mer en in staat beter

mee te praten over

een breed scala aan

onderwerpen be-

treffende de schone

kunsten.

Robin van der Sar

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

advertentie

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

Page 15: SK Januari 2012

15Groninger Studentenkrant | Januari 2012

advertentie

Bandirah www.bandirah.comFull Moon PartyEr zijn in Groningen tegenwoor-

dig meer verschillende feestjes

dan er studies zijn. Een aardig

dynamische branche natuur-

lijk. Soms is het moeilijk je in

iets nieuws te storten omdat het

oude zo lekker veilig is. Soms

moet je gewoon niet zo zeiken,

maar juist even gek doen. Een

nieuwe reeks feesten Full Moon

Party voorziet in deze vraag.

De organisatoren haalden hun

inspiratie natuurlijk uit het land

van de Thai. Na de befaamde

Half en Full Moon party’s te heb-

ben meegemaakt, zagen ze het

licht. Dit moet natuurlijk ook in

Groningen! En zo werd het idee

van de Moonparty geboren. Lek-

ker nieuw, lekker verfrissend.

Geheel in deze stijl werd de eer-

ste editie gehouden in club Ar-

cana, naast Huis de Beurs. Deze

enigszins verscholen club was

een tijdje gesloten, maar knalt

er nu weer hard in. Een aanrader

voor de ekte partymacher.

De Full Moon Party op 26 no-

vember vorig jaar was een suc-

ces. Behalve het klimaat en de

locals bood het feest alles aan

wat er op de Thaise feesten ook

te vinden is. Dus ook gekleurde

buckets met l’alcool? Ja, ook de

fijne gekleurde buckets. Bij de

ingang kreeg je verf, dat je op

jezelf kon smeren waardoor je

in de blacklights oplichtte als

een supernova in het heelal. Het

feestje had stijl.

Wat niet mocht ontbreken is

goede muziek. Uiteraard tech-

no. Bojan liet weer even weten

uit welk hout hij gesneden is en

wist het Groningse volk op en

neer te laten denderen met zijn

dikke deuntjes. Als we techno

spreken, zeggen we natuurlijk

ook de heer ter Braake, ofte-

wel Harde Baas. Deze gevestig-

de naam wist het publiek ook

meerdere malen tot een hoogte-

punt te brengen.

De Full Moon Party heeft zich

de eerste editie bewezen en wij

verheugen ons op een volgende

keer. Wil jij er dit keer weer of

ook bij zijn? Hou hun moonpar-

ty.nl in de gaten!

Roy de Vries

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

Page 16: SK Januari 2012

16 Groninger Studentenkrant | Januari 2012