Open en Bloot voorjaar 2009

Crisis!

Nummer 1

Thema

Winter 2009

•Lang leve de overheid •En dan opeens toch die recessie • Oorlog in Georgië •Een nieuwe Euroborg •Transition Towns

•Zuid-Azië in vuur en vlam •Libertarisme is pure vrijheid

Ledenblad der Groninger Jonge Democraten

retouradres:Groninger Jonge DemocratenZuiderpark 24-49724 AJ Groningen

Open & Bloot

Colofon

Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder de uitdrukkelijke toestem-ming van de redactie. Geplaatste stukken verschijnen op persoonlijke titel. Plaatsing betekent niet dat de mening van de redactie of van de vereniging tot uitdrukking wordt gebracht.

Joris HeijnSander SchelhaasBernhard BrugmanHidde BoersmaPim InbergChris-Jan Kamminga Gabe Sytema

Opmaak: Gabe Sytemawww.sxc.hu Steven RiederGabe Sytema

Oplage: 220 exemplaren

Hoofdredactie:

Eindredactie:Redactie:

Foto’s:

Contactadres: [email protected]

Winter 2009Open & Bloot

InhoudsopgaveVoorwoord | Van crisis naar crisis 3

Beschouwing | Lang leve de overheid 4

Beschouwing | En dan opeens toch die recessie 6

Beschouwing | De Georgië oorlog en het internationale recht 9

Internationaal | There are no winners or losers in war - only victims 12

Energie | Transition Towns 14

Lokaal | Een nieuwe Euroborg 16

Fotoverslag | Najaarscongres 2008 Grou 18

Internationaal | Zuid-Azië in vuur en vlam 20

Opinie | Stop de heksenjacht op pedofielen 22

Opinie | Libertarisme is pure vrijheid 24

Opinie | Het gaat goed met de afdeling Groningen 26

Opinie | Waarom ik op Boyd van Dijk zou hebben gestemd 28

Vereniging | De nieuwverkozenen stellen zich voor 31

Agenda | Januari - April 2009 35

2

Voorwoord | Van crisis naar crisis

Door Joris Heijn en Sander Schelhaas

Van crisis naar crisis. Zo begint ons millennium. De publieke opinie lijkt net zo te functioneren als de beurskoersen. Elf september en Pim Fortuyn deden de angst voor mos-limfundamentalisme stijgen. Deze bubble is inmiddels geleidelijk aan leeggelopen en Geert Wilders lijkt de laatste stuiptrekking te zijn van deze crisis. Geen moslimtsunami, maar een echte tsunami en het on-derlopen van New Orleans zetten een nieuwe crisis op de agenda. Het natuurgeweld speelde Al Gore mooi in de kaart; en via een powerpoint presentatie liet hij de angst voor een klimaatcrisis tot ongekende hoogte stijgen. Maar de klimaatcrisis is toch wel een ver-van-mijn-bed-show als de brandstofprijzen aan je porto-monnee beginnen te knagen. Dus loopt de ene bubble weer leeg voor de ander.

Maar... deze onderwerpen zijn echt zó 2008. Inmiddels hebben we namelijk een heuse recessie om ons zorgen over te maken. Als kip-pen zonder kop lopen we van angst naar angst, maar daarmee vergeten we de onderliggende problemen aan te pakken: Nog steeds noemen we mensen ‘allochtoon’ waar het gewoon een Nederlander betreft; klimaatafspraken zijn nog steeds politiek gemierenneuk in plaats van ambitieus vooruitzien; en het ener-gievraagstuk is gereduceerd tot de vraag of kernenergie überhaupt op de agenda mag staan. Ach, we zul-len zien wat de gevolgen hiervan zijn, de wereld zal er eigenlijk niet langzamer van gaan draaien.

Onze eigen redactie voorzag ook een crisis. Na jaren te hebben gefun-geerd als onze hoofdredacteur ver-trekt Niels Bakker naar Amsterdam en hoe moet het zonder hem? Als een soort John McCain en Prins Char-les zagen afdelingsfossielen Sander en Joris eindelijk hun kans het hoog-ste ambt van de afdeling te bemach-tigen. Inmiddels zijn de verkiezingen voor hoofdredacteur echter met den-derende cijfers en zonder tegenstand gewonnen door ons eigen jeugdige Bernhard ‘Yes wee kend’ Brugman gewonnen. Niels: bedankt. Bernhard: succes.

3

Open & Bloot Winter 2009

indeling van Amsterdam. Begin 1900 werd die stad uitgebreid met de Pijp, en projectontwikkelaars hadden de vrije hand in de indeling van die wijk, de overheid bemoeide zich er niet mee. Dit resulteerde in smalle straatjes met smalle, hoge huisjes waar zoveel mogelijk mensen per vierkante meter in konden worden gepropt. Is het nu de charme van dit stadsdeel, in die tijd leverde het vooral erbarmelijke levensomstan-digheden op.

De kleine, op libertair gedachte-goed gestoelde overheid hield het vol totdat de bubble van de deca-dente jaren twintig knapte. Massale werkloosheid en verdampte vermo-gens zorgden voor een ontevreden bevolking, en de roep om maatre-gelen versterkte. De overheid was echter met de handen gebonden, de markt was vogelvrij en mogelijkheid tot ingrijpen bestond domweg niet.

Door Hidde Boersma

De moeder al-ler crises begint bij de beurskrach van 1929, gevolgd door de grote depressie van de jaren dertig. Die crisis is hét referen-tiepunt waaraan af

te meten valt hoe we in ieder geval niet willen dat deze crisis verloopt. De overheid faalde destijds hopeloos om de crisis het hoofd te bieden, vooral omdat zij de mogelijkheid om in te grijpen in de markt ontbeerde.

Vanaf het einde van de 19e eeuw fungeerde de overheid vooral als nachtwakersstaat. Zij ging over de staatsveiligheid en dat was het wel, de rest werd aan de markt overge-laten. Een mooi voorbeeld van dit beleid is de stedenbouwkundige

De overheid probeert met alle macht de huidige krediet-crisis te temmen, onder meer door verregaande invloed uit te oefenen op de markt. Dit tot ongenoegen van som-mige liberalen. Onterecht, zo wijst de geschiedenis uit. Stevig overheidsingrijpen in crisistijd is nodig om de on-tevredenheid van het volk te kanaliseren en de kiezer te behouden voor het midden van het politieke spectrum. Uiteindelijk wordt ook de liberaal daar beter van.

Beschouwing | Lang leve de overheid

4

duwt, die voor grotere overheids-invloed staan. Hierbij dient echter wel te worden opgemerkt dat het bij de partij van Geert Wilders niet zozeer gaat om een grote invloed op de markt, maar vooral voor om een meer repressieve overheid. Ook dat kanaliseert echter de ontevredenheid en woede van het volk.

Ook al zijn beide partijen niet van hetzelfde kaliber als de flanken van de jaren dertig, de overeenkomst is wel huiveringwekkend. Al bestaat

er geen direct gevaar voor een nieuwe wereld-oorlog , het land kan wel ernstig destabiliseren en onbestuurbaar worden door een vlucht van het volk naar de buitenkant van het politieke

spectrum. Niet bepaald iets waar je in crisistijd op zit te wachten.

Laten we daarom blij zijn met de ingrepen van Wouter Bos en de stij-ging in de peilingen voor zijn partij maar voor lief nemen. De maatrege-len lijken effectief en de bevolking krijgt het vertrouwen in de midden-partijen langzaam weer terug. Uit-eindelijk is dat beter voor iedereen, ook voor ons vrijzinnigen.

De burger zocht zijn heil in politieke stromingen die wel stonden voor een machtige overheid: het fascisme en het communisme. Zij beloofden via een grotere overheid voor verbe-teringen te zorgen voor diegenen die hard door de crisis waren getroffen. Op deze manier kwamen beide stro-mingen aan de macht, en beheersten gedurende de volgende decennia de geschiedenis. Helaas herinneren we ons vandaag de dag vooral hun gru-weldaden, niet hun sociale beleid.

De crisis van nu is nog niet de crisis van toen. De gevolgen van nu zijn ook nog niet de gevolgen van toen. De overheid is echter wel al langere tijd niet in staat om de burger tevreden te stellen, en net als in de jaren dertig levert dat ook nu de partijen op de flanken electorale winst op. De SP en de PVV waren bij de laatste verkiezingen de grote winnaars. Een crisis zoals de huidige kredietcrisis kan, als het midden van het politieke spectrum er niet in slaagt een oplossing te vinden, net dat zetje geven wat een nog groter deel van het electoraat in de richting van de SP en de PVV

5


Beschouwing | En dan opeens toch die recessie

Door Gabe Sytema en Sander Schelhaas

Landen besteden een bepaald percentage van hun inkomen aan goederen uit buitenland. Dit zorgt al gauw voor een kettingreactie: Als de Amerikanen niezen, worden wij verkouden. Zodra de Amerikanen minder besteden, daalt de

Amerikaanse import en dus zullen andere landen minder goederen aan de VS kunnen verkopen. Deze landen kopen hierdoor ook weer minder, waardoor het ook hier economisch slechter gaat, zodat de kettingreactie weer versterkt.

Toch kan de razendsnelle besmetting die we de afgelopen maanden hebben gezien, waarin ook in Nederland de verwachtingen over de economie bijna dagelijks neerwaarts worden bijgesteld, hierdoor niet volledig worden verklaard. Zelfs niet met de verdubbeling van de import die de

Nog enkele maanden geleden dachten we de dans te ontspringen. De crisis om een paar slechte hypotheken was vooral een probleem aan de overkant van de oce-aan. Maar deze herfst kwam de crisis ineens heel snel heel dichtbij, toen ook in Nederland ineens de ene na de andere financiële instelling in de problemen kwam. Na het faillissement van Lehmann Brothers zorgde een ra-zendsnelle verspreiding van de financiële malaise ervoor dat de “sub prime crisis” de hele wereld in haar greep hield: van het “Oude Europa” tot het Nieuwe Oosten. In hoeverre komt dit doordat de wereld steeds meer een global village is geworden?

6

instellingen. Deze instellingen zijn voor het overgrote deel (denk aan ruim 90 procent) gefinancierd met geleend geld. Nu hebben zij niet alleen maar de gewraakte subprime hypotheken in bezit, in werkelijkheid zit gemiddeld slechts iets meer dan

10 procent van hun bezittingen in deze hypotheken. Gecombineerd

met de wijze waarop deze instellingen zijn gefinancierd

is dit echter wel een explosief mengsel.

Neem bijvoorbeeld een financiële instelling

die voor 92 procent met geleend geld

is gefinancierd (en dus voor 8 procent met eigen vermogen), die 12 procent van haar bezittingen in dergelijke sub prime

hypotheken heeft zitten. Als de waarde van deze bezittingen fors daalt, laten we zeggen tot een derde van de originele waarde, dan heeft deze instelling geen eigen vermogen meer. Daalt de waarde nog verder, dan heeft dit bedrijf zelfs meer

VS in de afgelopen 20 jaar heeft doorgemaakt. Want absoluut is dit slechts een toename van 3 naar 6 procent.

Paul Krugman, dit jaar de winnaar van de Nobelprijs Economie, rekent ons voor dat, uitgaande van de zojuist benoemde 6 procent, de wereldwijde economie pas met één procent zal afnemen, als het bruto binnenlands product (BBP), van de VS met acht procent afneemt. Een gigantische daling, die we zelfs in de “Great Depression” van de jaren dertig niet hebben meegemaakt. De krimp van de Amerikaanse economie lijkt dit jaar op een kwart procent uit te komen: met andere woorden: de economische krimp die Amerika vertoont, kan nooit de wereldwijde recessie verklaren.

Paul Krugman wijst wel op de gigantisch hoge groei van buitenlandse financiële bezittingen (zoals de buitenlandse hypotheken) op de balansen van financiële

7


uitbreidende neerwaartse spiraal terechtkomen.

Paul Krugman wijst ook op de verkeerde insteek van met name het Amerikaanse reddingsplan. Het oorspronkelijke plan is met name gericht op “liquiditeit”. De theorie hierachter is dat de “slechte, subprime” hypotheken als een molensteen om de nek van de banken hangen. Door deze door de overheid te laten opkopen zou die molensteen verwijderd kunnen worden. De oorzaak van het probleem ligt, zoals hiervoor is uitgelegd, vooral in een gebrek aan kapitaal bij de banken en de behoefte aan extra eigen vermogen, zodat zij financiële bezittingen niet meer tegen een veel te lage prijs hoeven te verkopen. Het is dan ook verstandig te hopen dat de nieuwe plannen meer de Europese kant van kapitaalinjecties opgaan. Want door de al eerder beschreven internationalisatie van de financiële sector, is het van belang dat ook de Amerikaanse banken stabiel worden; willen we de financiële markten in Europa weer op gang weten te krijgen.

schulden dan bezittingen en kan dan, zoals Lehmann, failliet gaan.

Om toch nog wat geld in kas te houden moeten deze financiële instellingen een deel van hun bezittingen snel verkopen. Op zo’n moment worden er dan plotseling veel financiële bezittingen aangeboden en zal de prijs daarvan dalen. Deze waardedaling zal echter niet alleen gelden voor de getroffen financiële instellingen, maar geeft ook problemen voor de financiële instellingen die geen subprime hypotheken in hun bezit hebben. Deze bezitten echter wel andere bezittingen die de getroffen instellingen toevallig ook bezitten. Zoals al eerder aangegeven is de kans dat dit het geval is door de enorme toename aan buitenlandse bezittingen op de balansen van financiële instellingen gigantisch toegenomen. Deze instellingen zien door de verkoopacties van de getroffen instellingen de waarde van andere bezittingen die zij ook hebben, dalen. Zodra, door welke reden dan ook, de waarde van bezittingen van financiële instellingen fors daalt, moeten deze instellingen hun bezittingen massaal verkopen om hun balans nog enigszins op orde te houden. Op deze wijze kan de gehele financiële wereld in een zichzelf steeds

8

Door Joris Heijn

Wie is begon-nen?

Rusland zegt dat Georgië is begonnen door de hoofdstad van Zuid-Ossetië, Tschinvali, te be-schieten. Georgië

daarentegen zegt dat Rusland op-eens hun land binnenviel. Wie heeft gelijk? Volgens dr. André de Hoogh, universitair hoofddocent Internatio-nal Law aan de RUG, ligt de zaak iets gecompliceerder. In principe heeft elk land het recht om (met geweld) het gezag over haar grondgebied te herstellen (dit in tegenstelling tot geweld tegen een andere staat, wat

in principe verboden is). Na een eer-dere wapenstilstand tussen Georgië en Zuid-Ossetië in 1992 zijn er echter Russische vredestroepen gestatio-neerd in Zuid-Ossetië. Bij de poging van Georgië in augustus om haar gezag te herstellen viel zij en passant ook de Russische peacekeepers aan, en die hebben recht op zelfverdedi-ging. Omdat de Russen in de praktijk partij kozen voor de Osseten (strikt genomen moesten de vredestroepen neutraal zijn) lieten zij zich niet zo snel onder de voet lopen door de Georgiërs, iets wat bij neutrale VN vredestroepen nog wel eens voor wil komen.

Ondanks dat de Russen een recht op zelfverdediging hadden, hadden zij geen recht op ‘vredesaf-dwinging’. Toch was dit wel wat de

Op 8 Augustus begonnen niet alleen de krachtmetingen van de Olympische Spelen. Georgië en Rusland begonnen op die-zelfde dag ook hun eigen krachtmeting, met als onderwerp Zuid-Ossetië. Rusland, Georgië, het Westen, iedereen houdt er zo zijn eigen visie op na wat er toen gebeurde en welke partij ‘fout’ was. Maar hoe kijkt het internationaal recht ei-genlijk tegen deze crisis aan? Is er een schuldige aan te wij-zen? En waarom is de Russische erkenning van Zuid-Ossetië minder erg dan de Westerse erkenning van Kosovo?

Beschouwing | De Georgië oorlog en het internationale recht

9


wie in aanmerking komen voor inter-ventie en zijn daarom tegen. En als je zelf een beroep doet op humanitaire interventie, kun je niet voorkomen dat anderen, zoals Rusland, zich daar ook op beroepen.”

Dat de Jonge Democraten op hun laatste congres hebben besloten dat interventies wat de JD betreft geen VN mandaat meer hoeven te hebben, maar dat ook een EU of NAVO man-daat volstaat, snapt de Hoogh wel vanuit het JD gedachtegoed, maar het is volgens hem onverstandig.

Zowel Georgië als Rusland hadden in principe dus het recht om geweld te gebruiken (respectievelijk herstel van gezag en zelfverdediging), maar beide partijen zijn hierbij veel te ver gegaan. Voor het internationaal recht is het dus minder een kwestie van wie begonnen is, maar meer een kwestie van hoe de partijen vervol-gens gehandeld hebben.

Onafhankelijkheid Na het uiteenvallen van de Sov-

jet Unie hebben alle 15 republieken die daardoor onafhankelijk werden elkaars soevereiniteit en territoriale integriteit erkend. Omdat Zuid-Os-setië in Georgië ligt heeft Rusland de opstandige regio dan ook jarenlang niet als onafhankelijk erkend, daar-mee zou ze de grenzen van Georgië immers niet meer erkennen. Nu Rusland de gebieden wel als onaf-hankelijk erkend spreekt de Westerse

Russen deden door de Georgische steden Gori en Poti te bezetten, een bufferzone binnen Georgië te creëren en door Abchazië binnen te vallen. Rusland zag deze vredesafdwinging echter ook als een soort humanitaire interventie.

Bij de beschietingen op Tschinvali maakte Georgië geen onderscheid tussen de vijand, burgers en vredes-troepen, en daarmee gaf Georgië volgens de Hoogh wel enige aanlei-ding aan Rusland om haar optreden als een humanitaire interventie te verkopen. Hij sluit dan ook niet uit dat Saakasjvili juridisch gezien zaken te verwijten vallen, zo dreigt Rusland met een claim van genocide tegen Georgië. (ondertussen beschuldigt Georgië op haar beurt voor het Inter-nationaal Gerechtshof Rusland van rassendiscriminatie in Zuid-Ossetië). Onafhankelijk van eventuele mis-standen van Georgische kant, is een humanitaire interventie in het internationaal recht echter zeer om-streden. Ook al zijn Westerse landen over het algemeen positief over interventies zoals die in Kosovo en over de opkomst van het ‘responsibi-lity to protect’ principe, toch zijn de meeste landen en de meeste experts er tegen. Daarbij kent het internati-onaal gewoonterecht geen recht op humanitaire interventie. De Hoogh: “Humanitaire interventies zijn mooi, maar juridisch problematisch. De ontwikkelingslanden weten ook wel

10

7 van het VN handvest (over dwang-maatregelen -red.) buiten werking. Daarmee ondermijnen zij het VN systeem.” Nu de Westerse wereld haar militaire overwicht op de wereld verliest is dat niet verstandig volgens de Hoogh. “Vanuit het lange termijn perspectief is het Westen gebaat bij strikte regels, het moet het interna-tionale recht versterken in plaats van negeren.”

Feitelijk gezien zijn Zuid-Ossetië en Abchazië dan misschien wel onaf-hankelijk van Georgië, maar omdat

ze zo sterk af-hankelijk zijn van Rusland kan niet worden gesproken van onafhankelijke staten.

Het recht om het gezag over je grondgebied te herstellen en toch legaal klappen

krijgen. Geen recht hebben op onaf-hankelijkheid van het ene land omdat je afhankelijk bent van het andere land. Het internationaal recht biedt dan misschien geen kant-en-klare antwoorden in deze kwestie, het geeft wel enig houvast om een beter oordeel te vormen. En wat het Wes-ten betreft, en de JD in het bijzonder: in het vervolg iets kritischer naden-ken over humanitaire interventies en het erkennen van de onafhankelijk-heid van gebieden als Kosovo.

wereld er schande van. Volgens de Hoogh is deze erkenning van Rusland inderdaad niet geheel zuiver: Voor onafhankelijkheid is, naast zaken als een grondgebied en een afgeba-kende bevolking, nog een aspect van belang: het land moet ook écht onaf-hankelijk zijn van anderen. En dat is volgens de Hoogh bij Zuid-Ossetië en Abchazië niet het geval, die kunnen alleen overleven door zware steun uit Rusland.

De Hoogh relativeert de onjuist-heid van de erkenning door Rusland echter meteen: “die erkenning is veel minder ernstig dan onze erkenning van Kosovo.” Kosovo is namelijk net zo min onaf-hankelijk van buitenlandse steun, en kan alleen overleven doordat het ge-steund wordt vanuit het Westen. Daarbij is Kosovo ook nog eens on-derworpen aan het hogere gezag van de VN-missie UNMIK, dat onder andere wetgeving kan terugdraaien. Maar het belangrijkste is volgens de Hoogh dat de VN-veiligheidsraad in 1999 in resolutie 1244 de territoriale integriteit van Servië, met inbegrip van Kosovo, heeft erkend. “Westerse landen stellen nu een VN-Veiligheids-raadresolutie op basis van hoofdstuk

11


conflict. They run from Azerbaijan to Turkey and then on to the rest of Europe, and Russia obviously wants to control them, because they pro-vide exclusive rights to sell oil from Azerbaijan, Turkmenistan and other Middle-Asian countries to Europe.

Several different messages ap-peared in mass media, beginning in the early morning on the 8th of August. Russian sources made it seem like Georgians attacked South Ossetia, killed thousands of civilians and hundreds of our peacekeeping soldiers. In response, the President had sent additional military forces to defend the Russian peacekeeping mission and protect the Ossetians. Knowing that Russian mass media sometimes (if not always) has a very subjective view on political events, I looked through English and Ame-rican news and found the extreme opposite viewpoint. Foreign journa-lists wrote about Russian attacks on

By Ksenia Vakhrusheva

The Russian-Georgian military conflict in August 2008 was no ex-ception. It had both political and economical roots. The Georgian president Mikhail

Saakashvili, trying to gain the sup-port of Western countries, wanted to expose Russia as an aggressor and thus get rid of the Russian peacekee-ping division. Russia had gained a reputation as a strong and powerful country since 2000, when Vladimir Putin took over presidency. Eduard Kokojty, the president of South Os-setia, had his own interests in this conflict – getting a stable flow of resources from Russia. Also, oil and gas pipe lines on the Georgian terri-tory provided economic grounds for

Each war is a tragedy for the many families of people who died or were injured, or for those who had to leave their homes. A lot of common people experience death and suffering, just because they were in the wrong place at the wrong time. Their stories illustrate how war cla-shes head-on with al humanitarian ideals of our world.

Internationaal | There are no winners or losers in war – only victims

12

both sides are responsible for the conflict, and that it was necessary to react to the Georgian provocative operation but Russian forces should not have entered Georgian territory (ex. towns Gori and Poti). Even Euro-pean leaders admitted that a Russian military reaction was justified, but that it was too strong and yet inade-quate.

The war showed several things. First of all, tensions in the Caucasus region will not go down. Secondly, Russia will not be able to integrate within Europe anytime soon because of the actions of its authorities. And also, perhaps most important - the system of international laws and organizations has proven not to work anymore. There were so many fruitless discussions about South Os-setia’s status before 8 August 2008, yet neither the UN, nor the European council were able to prevent the conflict. It is actually a continuation of the Kosovo conflict – two main principles of international law, the right of nations to self-determination and the inviolability of borders, are opposed to each other, and are threatened by separatist tendencies. New international negotiations and rules are in order for everyone.

Ksenia Vakhrusheva is International Officer for Youth Yabloko, the youth faction of the Russian united democratic party Yabloko.

Georgian towns and the killing of Georgian civilians. Pointless aggressi-on, interpreted as Russian imperialis-tic ambitions. It was a modern type of war – information war, with both sides trying to persuade the world that they were right.

Mikhail Saakashvili initially won this war, being ready to give inter-views to foreign media and allowing journalists into Georgia. The Russian side was closed to all media, which were only getting information from limited official sources. But then, after couple of meetings between Russian, EU and UN representatives everyone admitted that it was Ge-orgia who had attacked the Russian peacekeeping division.

Nevertheless, people in Russia were divided: the majority of people who usually get information from Russian TV-news fully supported mili-tary actions; those who read foreign news and always tend to blame Rus-sian government were more on the Georgian side. Personally I felt that there was no truth in either Russian, Georgian, European, or American news reports.

In this difficult situation, all politi-cal forces decided to support military actions because no one wanted to go against the majority’s patriotic feelings. “Yabloko” was the only po-litical party who spoke out against continued military operations in Ge-orgian territory. Still, we admit that

13


het grootschalig wordt toegepast. Het programma Tegenlicht van de VPRO zendt vier documentaires uit over hoe we in Nederland duurzame energie moeten realiseren. Uit een discussie met oud-astronaut Wubbo Ockels blijkt dat het overnemen van het sinds 2000 zeer succesvolle Duitse beleid een begin zou zijn. Ook wijst de directeur van Econcern erop dat we 7% van de Noordzee nodig hebben om de totale Nederlandse ener-giebehoefte te dekken met windener-gie. Verder is er zoveel zonne-energie beschikbaar dat we volgens Tegenlicht niet kunnen spreken van een energie-probleem maar van een energie opvang-probleem.

Het lijkt er echter op dat Den Haag naar het Shell en Gasunie kanaal heeft gezapt. Begrijpelijk, want met de staats-inkomsten uit deze bedrijven gaat het prima. Het is alleen jammer dat Den Haag hiermee op energiegebied volledig losstaat van de maatschappij. Wat horen we uit Den Haag, 2 weken na de uitzen-

Door Douwe Beerda

Zweden presen-teert plannen om de afhankelijkheid van olie te halveren rond 2020. Denemarken lanceert plannen om tot 2020 op grote schaal over te stap-pen naar elektrische

auto`s. Dit omdat het zo goed aansluit bij hun doelstellingen om in datzelfde jaar 50% van alle elektriciteit uit wind-energie te halen, aangezien elektrische auto’s als opslag voor die energie kun-nen dienen.

Milieuorganisaties als Greenpeace laten zien dat Nederland rond 2050 naar 100% duurzame energie kan, en het Mi-lieu en Natuur Plan bureau rekent voor dat zgn. “Photo Voltaic” zonne-energie in 80% van de totale Nederlandse elek-triciteitsvraag zou kunnen voorzien, mits

Het gaat ronduit slecht met Nederland op het gebied van duurzame energie. Ongeveer 2.8% van onze energie bestaat op dit moment uit duurzame energie, bij gevolg is Nederland op dit moment voor 97,6% afhankelijk van fossiele brandstof-fen, kernenergie en de import van energie. Met deze cijfers staat Nederland inmiddels op drie na laatste van de 27 EU-landen, net achter Cyprus (2.9%), Hongarije (4.3%) en Tsje-chië (6.1%). Landen als Zweden (39.8%), Denemarken (17%) maar ook Portugal (20.5%) doen het aanzienlijk beter.

Energie | Transition Towns

14

dingen van Tegenlicht? Er moeten kolen-centrales bij komen in Nederland, kern-energie wordt genoemd, en we doen net alsof CO2 opvang en biobrandstof-fen echte oplossingen zijn. Sterker nog, er wordt ons een beeld voorgespiegeld waarin Nederland op dit gebied voorop zou lopen in Europa. Hoe bizar.

Toch is er wellicht hoop. In Nederland is namelijk kortgeleden een idee uit Engeland overgewaaid, genaamd Transition Towns. Deze lokale gemeenschappen (steden, dorpen, wijken, eilanden) gaan zelf aan de slag om hun manier van leven minder olie-afhankelijk te maken. Peak Oil en klimaatverandering zijn de belangrijkste drijfve-ren voor verandering van onderop. Het Transition Towns concept gaat uit van de eigen inzichten, wijsheid, creativiteit en ervaringen van gewone mensen. Transition Towns zijn gebaseerd op de kracht van de lokale ge-meenschap.

Deze initiatieven heb-ben een ambitieus doel: je eigen stad, wijk, dorp of (ei)land voorbereiden op de com-binatie van een permanente oliecrisis (Peak Oil), klimaatcrisis, en de noodzaak om de economie onafhankelijk te ma-ken van fossiele brandstoffen. En dat kan! De Britse permacultuur-activist Rob Hopkins startte in 2005 in zijn

woonplaats Totnes (Devon, Engeland) het eerste Transition-initiatief. Totnes groeide uit tot de eerste Transition Town in Engeland. Inmiddels zijn er in heel Groot-Brittannië al meer dan vijftig Tran-sition Towns en hebben nog veel meer gemeenten ambities in die richting. Het

model slaat zo breed aan, dat het nu uitwaaiert over de hele wereld. Ook in Nederland zijn de eerste initiatieven reeds gestart in Am-sterdam, Groningen, Deventer en Maassluis.

Met deze eerste Transition Towns in Nederland, en wel-licht nog vele die gaan vol-gen, lijkt een zeer goede stap te zijn gezet om ook hier daadwerkelijk wat te gaan doen. Oplossingen in de vorm van centraal opgewekte duurzame energie, permacultuur als duurzaam systeem voor landbouw en het opzet-ten van lokale economieën zijn praktische oplossingen die binnen Transition Towns invulling krijgen. Benieuwd geworden? Kijk eens op www.transitiontowns.nl en kijk wat wij als jongeren kunnen doen om ons land een

goede en levensvatbare toekomst te geven.

Dit is het derde artikel van Douwe Beerda in een serie over duurzame energie. Voor vragen of commentaar: [email protected]

15


komen. Ik heb wel een idee over hoe men de Euroborg vol kan krijgen, ook zonder dat er gevoetbald wordt.

Er is al eens over gesproken dat cultuurcentrum de Oosterpoort ver-vangen moet worden. Zou het dan niet precies in het concept Europa-park passen dat er een grote eve-nementenhal komt in het stadion? Daar kunnen dan popconcerten, grote voorstellingen, basketbaltoer-nooien etc. worden gehouden. Alles is mogelijk!

Ook is er nog het financiële as-pect. FC Groningen is een goed lo-pende club, en heeft genoeg in kas om spelers van dusdanig niveau te kopen dat ze mee kunnen draaien in de subtop. Toch ben ik bang dat er net zoals bij Vitesse in Arnhem finan-ciële problemen zullen ontstaan, als men weer veel gaat investeren in een nieuw stadion.

En waar moet het nieuwe stadion geplaatst worden? Ik zelf heb wel

Door Pim Inberg

Dit jaar is bo-vendien boven water gekomen dat de Euroborg veel meer heeft gekost dan aanvankelijk was geraamd. De gemeenteraad bleek hier als me-

de-investeerder niet eens van op de hoogte. Nu kwam eind oktober naar voren dat FC Groningen de voorkeur geeft aan een nieuw stadion, omdat het niet mogelijk is de Euroborg uit te breiden naar meer dan 35.000 plaatsen.

Als fanatieke fan juich ik dit na-tuurlijk toe, maar is het wel maat-schappelijk verantwoord om een stadion dat nog geen twee jaar in gebruik is, nu al weer af te danken? Ik vind van niet, en dus moet er voor de Euroborg een nieuwe doelstelling

Lokaal | Een nieuwe Euroborg

Na een goed begin in de eredivisie en een iedere keer weer uitverkocht stadion, kwam er begin september 2008 een bericht in de media dat FC Groningen de Euro-borg wil uitbreiden of misschien zelfs een nieuw stadion wil bouwen. ‘Vreemd’ zou je denken, aangezien de Eu-roborg nog geen twee jaar in gebruik is.

16

uitbreiding van de Euroborg naar 35.000 plaatsen. PSV speelt al jaren in een stadion van dat formaat en dat is in vergelijking met Groningen een topclub met een veel grotere be-groting, die bovendien de afgelopen drie jaar landskampioen is geweest.

Tenslotte moeten we nog reke-ning houden met de huidige financi-

ele crisis, die nu al leidt tot het stop-pen van grote bouwprojecten, en de bijbehorende investeringen. Toch blijf ik stiekem een beetje hopen op een nieuw stadion, zodat er in Groningen gevoetbald kan worden tijdens het WK voetbal in 2018.

suggesties, zoals het terrein waar het nu inmiddels gesloten Suikerunie ge-bouw staat. Het is een groot terrein dat aan het spoor en tegen de ring aan ligt. Dit laatste levert misschien nog wel het meeste voordeel op omdat er bij dit gedeelte van de ring vorig jaar nog een dure investering is gedaan in een verhoogde afrit voor

de Suikerunie. In vergelijking met de oude situatie heeft deze investering nu weinig meerwaarde gecreëerd. Met een nieuwe Euroborg zal die er wel zijn.

Al deze plannen klinken allemaal heel mooi, maar ik ben bang dat het in werkelijkheid niet haalbaar is. De enige optie is op dit moment een

17


fotoverslag

........Het zal de leef-tijd wel wezen......

Loungin’ Grunneger style

Bon Appétit!

18

Najaarscongres 2008 Grou

Long John Silver & Israel Hands

Goed Feestje!!

Peace!

19


het hiaat voor een alternatief natio-naal symbool is bij lange na nog niet opgevuld. In een land met meer dan honderd etnische groepen en waar de overheid geruime tijd niet de controle over haar volledige grondgebied heeft gehad, ligt verdere instabiliteit op de loer. Nu al zijn er in het zuiden van het land, op de grens met India, regelma-tig conflicten tussen regeringstroepen en separatistische groeperingen.

Waar in Nepal de regering uitein-delijk een compromis heeft moeten sluiten met de communistische guer-rilla, lijkt de burgeroorlog in Sri Lanka langzaam maar zeker op puur militai-re basis beslecht te gaan worden. De regeringstroepen zijn ver opgerukt,

Door Bart Woord

De uitdagingen waar de regerin-gen in de regio – die meer dan 1,5 miljard inwoners telt- mee worden geconfronteerd zijn uiteraard ver-schillend van aard,

en de vooruitzichten divergeren. In Nepal is er weliswaar een vredesak-koord gesloten tussen de regering en de communisten, maar de voor-uitgang is relatief en fragiel. Het ko-ningshuis is niet alleen omvergewor-pen, het is zelfs volledig afgeschaft en

“De hele stad Mombai lijkt overgenomen te zijn door terro-risten!”, schreeuwt de televisiecommentator naar me. Het is 2 uur ‘s nachts in New Delhi, maar door mijn lichte jetlag ben ik nog klaarwakker. De bekende continue herhaalde beelden met enkele weinig zeggende fragmenten vullen het scherm. Na enkele dagen doorgebracht te hebben met Zuid-Aziati-sche jongeren op een evenement, georganiseerd onder de ‘Liberal Youth of South Asia’ paraplu, merk ik dat ik nu al te veel ben afgestompt om echt in shock te geraken. Of je nu spreekt met Sri Lankezen, Kashmiri, Afghanen, Nepale-zen of Pakistani, het verhaal is hetzelfde: geweld, van terro-risme tot daadwerkelijke burgeroorlogen, is de brandwond die zich uitstrekt over het hele Indische subcontinent.

Internationaal | Zuid-Azie in vuur en vlam

20

nationale verkiezingen in India, en Pakistan-bashing doet het immers goed onder de kiezers.

Als een Gallisch dorp in dit Zuid-Aziatische inferno ligt verscholen tus-sen China en India het staatje Bhutan, waar bezoekers 200 USD per dag be-talen om alleen maar in het land aan-wezig te kunnen zijn. In mijn verbeel-ding lijkt het op een Suske en Wiske strip, met een unieke cultuur, sociaal-economische structuur en politiek, in een geïsoleerde vallei tussen hoge bergen die je spontaan aan de ach-terkant van een waterval ontdekt. Het feit dat de regering een ‘bruto natio-naal geluk’ indicator in plaats van een ‘bruto nationaal product’ gebruikt om het succes van haar beleid te meten draagt bij aan de extravagantie. Met andere woorden: een oase van rust in een regio vol chaos. Mijn verbazing was dan ook groot toen de Bhutanese deelnemers aan het eerder genoemde evenement in jeans verschenen, met mobieltjes speelden en bijna meer verslaafd aan het Internet waren dan ikzelf. De verbazing sloeg vervolgens welhaast over in paniek toen ik be-greep dat hun verlichte koning blijk-baar inmiddels ook had besloten dat het land maar eens toe was aan een beetje meer democratie en meerpartij-verkiezingen... Help!

Bart Woord reist als Secretaris Generaal van IRFLY de wereld rond. In deze rubriek doet hij verslag van zijn belevenissen.

en het lijkt slechts een kwestie van tijd alvorens ze het Tamil hoofdkwar-tier in Kilinochchi bereiken. Ook hier ligt echter een continuering van het geweld in het verschiet, met name natuurlijk op het gebied van terro-ristische aanslagen. Zolang de Tamils zich gediscrimineerd blijven voelen en ze hun recht op zelfbeschikking geen substantie kunnen geven, zal geweld zich blijven roeren.

Als gevolg van de aanslagen in Mombai is ook de woordenstrijd tussen India en Pakistan verder op-gelaaid; een strijd die helaas al twee-maal eerder uit de hand is gelopen en tot daadwerkelijke oorlogen heeft geleid. India bekleed niet alleen om geo- en demografische redenen een belangrijke positie in de regio. Zij is ook al decennia lang de min of meer enige functionerende democratie, en daarmee een inspiratie voor velen. De dreiging die uitgaat van de ter-roristische aanslagen is daarom meer dan religieus van aard: ze tast tevens de fundamenten van de democratie aan, zowel direct, via de angst die zij veroorzaakt en via de gevolgen voor religieuze tolerantie, als ook indirect, via de binnenlandse, repressieve re-acties op die angst. De vraag is nu of Pakistan, al zo duidelijk falend in haar aanpak van de Taliban, effectief genoeg kan optreden om de Indiase zorgen enigszins tot rust te brengen. Dat wil zeggen, als de Indiase rege-ring überhaupt gerust gesteld wilt worden: volgend jaar zijn er weer

21


voorbeeld Dutroux staan ze zelfs in de gevangenis onderaan de hiërarchische ladder, en moeten ze omwille van hun eigen veiligheid gescheiden van ande-re gedetineerden worden opgesloten. Dat was in de jaren zestig en zeventig wel anders. Pedofilie was maatschap-pelijk redelijk geaccepteerd, en met Brongersma in de Eerste Kamer had de PvdA zelfs een uitgesproken pedo-fiel en warm pleitbezorger van sek-suele contacten tussen volwassen en minderjarigen. Buttons met teksten als ”kinderlokker, neem me mee” en ”kinderen zijn lief” prijkten bovendien op een niet gering aantal blazers.

Tegenwoordig is dat echter anders, en worden pedofielen gedwongen hun geaardheid angstvallig geheim te houden. Gekleurd door excessen in het nieuws wordt elke pedofiel voor een kinderverkrachter aangezien, ter-wijl het hier om psychisch gestoorde pedoseksuelen gaat, die absoluut niet representatief zijn voor de hele groep.

Door Hidde Boersma

Laat ik begin-nen te stellen dat ik pedoseksuele activiteiten geens-zins goedkeur of bagatelliseer, en dat ik zelf zeker geen pedofiele ge-

voelens koester. Een kleine 1 procent van de bevolking doet dat echter wel, wat neerkomt op zo’n honderddui-zend mensen, overwegend mannen, die zich in meerdere of mindere mate aangetrokken voelen tot minderjari-gen. Dat zijn er veel, en dit duidt ook direct de scheidslijn tussen pedofiel en pedoseksueel: er is maar een ge-ring aantal pedofiele mannen die daadwerkelijk overgaan tot seksuele handelingen met kinderen, en dus pedoseksueel wordt.

Pedofielen zitten in het verdom-hoekje. Sinds de gruweldaden van bij-

Met het gevaar dit artikel op een later punt in mijn car-rière nog eens rauw op mijn Duyvendak te krijgen, waag ik mij toch aan het grootste taboe in Nederland anno 2008: pedofilie. De manier waarop de samenleving er de laatste decennia mee omgaat heeft mijns inziens een negatieve weerslag op zowel slachtoffer als dader. Een pleidooi voor meer openheid en acceptatie.

Opinie | Stop de heksenjacht op pedofielen

22

ben er van overtuigd dat veel Romein-se mannen een prima (seks)leven heb-ben gehad na pedofiele contacten in hun jeugd, juist omdat de maatschap-pij geen groot oordeel velde. Intiem contact met oudere mannen werd destijds zelfs gezien als verrijking van je jeugd en het was een prima manier om te netwerken voor later. Pedofilie hoeft bovendien door een kind niet als onplezierig te worden ervaren, zoals mooi wordt beschreven in het autobiografische ‘Voor een verloren soldaat’ van Rudi van Dantzig. Juist

doordat de omgeving zo afwijzend reageert als ze tegenwoordig

doet, wordt het trauma versterkt en wordt het

normaal functioneren op latere leeftijd bemoeilijkt.

Pedoseksuele contacten worden regelmatig op vrij-willige basis aan-gegaan. Een kind is echter vaak niet

in staat om het verschil tussen gene-genheid en seksuele handelingen te bevatten en wordt vertroebeld door het machtsverschil tussen kind en volwassene. De leeftijdsgrens voor seksuele contacten met minderjarigen behoeft daarom ook geen aanpas-sing, de huidige jurisprudentie en het beklemmende volksgericht echter wel. Van heksenjachten is een maatschap-pij nog nooit beter geworden.

Pedofielen zijn criminelen, zo is de communis opinio, terwijl pedofilie, anders dan crimineel gedrag, niet iets is waar je voor kiest. Het is simpelweg hoe je geboren wordt. Ook al zijn veel mensen er niet gelukkig mee, pedo-fielen zullen er altijd zijn, dus daarom kunnen we er maar beter een oplos-sing voor zoeken. Heksenjachten en grootschalige opsluiting lijken mij in ieder geval niet de juiste manier. Het is niet alleen inhumaan, maar werkt ook averechts. Het is beter om pedo-fielen met open vizier tegemoet te treden. Een pedofiel zou in een open maatschappij voor zijn onalledaagse voorkeur kunnen uit-komen en onder begeleiding van professionals een gebalanceerd be-staan kunnen op-bouwen. Het gaat hier uiteindelijk toch om mensen. Juist door pedofilie te criminaliseren wordt een zorgvuldig opgezet open debat voor iedereen onmogelijk gemaakt.

Bovendien zullen openheid en ac-ceptatie ook het slachtoffer helpen. Het trauma dat veel slachtoffers van zedenmisdrijven oplopen wordt gi-gantisch versterkt door de maatschap-pij. In de Oudheid was pedofilie meer geaccepteerd dan het ooit is gewor-den in de westerse samenleving, en ik

23


Opinie | Libertarisme is pure vrijheid

Door Jeroen van Leeuwen

Laat mij be-ginnen met het libertarisme kort toe te lichten. Het libertarisme is een politieke stroming met vrijheid als uitgangspunt, en

is verwant aan het liberalisme. De grondslag van het libertarisme kan worden samengevat in het non-agressieprincipe. Dit principe houdt in dat iedere persoon de vrijheid heeft te doen en laten wat hij wil, zolang hij geen geweld gebruikt om iemands persoon of eigendommen aan te tasten. Ook de overheid zou zich aan dit non-agressiepact moe-ten houden. In dit kader zijn liber-tariërs dan ook tegen belastingen. Bij het innen van belastingen heeft

de overheid immers de mogelijkheid geweldsmiddelen in te zetten om deze belastingen op de burgers te verhalen.

Hoewel het niet hoeven beta-len van belasting mooi klinkt kent het natuurlijk ook grote nadelen. Het gevolg is dat er alleen een mi-nieme overheid mogelijk blijft, een nachtwakersstaat. Hoe deze, zonder belastingen, moet zorgen voor een adequate politie en defensie blijft de vraag. Dit zou in Nederland wellicht kunnen worden gefinancierd vanuit bijvoorbeeld de gasbaten of, zoals libertariërs het graag zien, uit per-soonlijke giften van individuen.

Wie zijn politiek baseert op vrij-heid moet ook tegen elke vorm van inmenging van de overheid in de economie zijn. Het reguleren van de economie komt neer op het regule-ren van mensen. Libertariërs zijn dan

Naar mijn mening zou het paradepaardje van zowel de Jonge Democraten als van D66 de vrijheid moeten zijn. Natuurlijk zijn er ook andere belangrijke punten, maar op ideologisch gebied hoort de vrijheid voorop te staan. De vraag die mij bezig houdt luidt als volgt: gaan wij wel ver genoeg in ons streven naar vrijheid? Wij zijn als partij sociaal-liberaal en gericht op de democratie, maar zouden we niet libertair moeten worden?

24

problemen. Elke ideologie heeft daar echter mee te kampen, dus dat doet aan die ideologie zelf weinig af. Het idee van een kleine staat, een vrije markt en een situatie waarin je vol-ledig vrij bent zolang je de vrijheid van anderen niet aantast dringt diep door in mijn liberale hart. In de ideale situatie zou ieder zijn ‘burger-plicht’ doen door de minder bedeel-den te steunen en een al dan niet financiële bijdrage te leveren aan de

veiligheid van de sa-menleving. Essentieel in dit alles is het vol-gende: geloven wij in de goedheid van de mens? Of gaan wij uit van het tegenoverge-stelde, dat als we de regule-

ring afschaffen het wanorde

en chaos wordt, doordat de mens van nature slecht is? Deze vraag vind ik moeilijk te beantwoorden. Persoonlijk ben ik ge-neigd tot het eerste, de mens is van nature goed. Welke weg de JD moet bewandelen laat ik geheel in het midden, zelf ben ik in ieder geval van mening dat we als organisatie altijd moeten streven naar zoveel mogelijk vrijheid!

Jeroen van Leeuwen is Secretaris Politiek der Groninger JD.

ook voor een volledige vrije markt. Zij zijn echter niet alleen uit morele overwegingen voor dit systeem, maar denken ook dat het vrije markt systeem voor de grootst mogelijke welvaart zorgt, zowel voor arm als voor rijk.

Natuurlijk is er kritiek op het li-bertarisme. Een mogelijk probleem ligt op het gebied van het milieu. Libertariërs willen alles tot privaat eigendom maken. Lucht en water zijn in de visie van de critici moeilijke gebieden om tot privaat eigen-dom te maken. Ook vinden zij dat natuur en milieu belangrijker zouden moeten zijn dan de beslissingen van de eigenaar. Een ander kri-tiekpunt is het ontbreken van een rechtsstaat in het libertaire sy-steem. Libertariërs zijn immers tegen het gebruik van geweld en zonder een geweldsmonopolie kan er geen rechtsstaat zijn. Kritiek hierop is dat zonder een geweldsmonopolie het recht van de sterkste geldt. Volgens het libertarisme is dit geen sterk argument, het recht van de sterkste geldt nu immers ook, en de sterkste is op dit moment de staat.

Ideologisch gezien zit ik zelf niet ver van het libertarisme af. Praktisch gezien zie ik wel een aantal grote

25


Opinie | Het gaat goed met de afdeling Groningen

Door Ivo Wiegersma

Huisstijl is iets waar het bestuur van de afdeling Groningen nog nooit van heeft ge-hoord en dat is op-merkelijk aangezien dat toch belangrijk

is voor een afdeling van een landelijke vereniging. Maar waarom is zo´n huis-stijl dan zo belangrijk? Nou, dat laat zich middels de volgende punten een-voudig verklaren:

Symbool van de partijstrategie1. Na verloop van tijd associëren doel-groepen een huisstijl automatisch met de politieke ideeën en de doel-stellingen van de vereniging.Herkenning2. . Een huisstijl leidt bij een consistente toepassing tot een hogere identificatie van de vereni-

ging, en van haar politieke ideeën en doelstellingen. Herkenning leidt ook tot acceptatie van deze ideeën en doelstellingen.Interne motivatie3. . Een duidelijke huisstijl creëert eenheid tussen de verschillende geledingen van de vereniging.

Dit alles is er ook de reden voor dat de afdeling Groningen tijdens het laatste landelijke congres hard is te-ruggefloten, want sinds het aantreden van de huidige voorzitter is er van aan-sluiting bij het landelijk weinig meer terug te vinden. De afdelingsnaam is veranderd, er is getracht het logo te veranderen, en de hoofdwebsite van de afdeling is niet meer aangesloten bij die van de landelijke vereniging. Deze acties maken dat de afdeling steeds verder los van de rest van de vereniging komt te staan, waar toch alle leden in eerste instantie lid van werden, zonder enig aanwijsbaar doel.

Het mag wel eens gezegd worden: Het gaat goed met de afdeling Groningen. De opkomst is over het algemeen hoog en elke week komen er meer en meer nieuwe leden bij. Hiervoor verdient het bestuur niks dan hulde. Ook online lijkt alles koek en ei, wanneer we echter naar iets anders dan de oppervlakte kijken dan zien we al snel een toekom-stige crisis. Deze crisis heeft verschillende oorzaken daarom zal ik hier de zwaarst wegende redenen meenemen.

26

Nog los van het feit dat hier wordt gebroken met de tradities van privacy binnen de JD, doet het ernstig ver-moeden dat er in de taakomschrijving en de doelstellingen van dit bestuur iets goed fout zit.

Gelukkig zullen de leden van de pers nooit direct contact kunnen zoe-ken met het bestuur, aangezien alleen e-mail adressen van hen bekend zijn, een geluk bij een ongeluk. Wanneer dit in februari van dit jaar het geval was geweest (bestuur Boersma), dan zou de afdeling nooit op positieve

wijze het nieuws hebben gehaald met de “laat de

tent niet sluiten” actie. Dus of wij er op de lange termijn gelukkig van worden is maar de vraag.

Als men de bo-venstaande punten afzonderlijk bekijkt lijkt er niet veel aan

de hand, echter de combinatie doet vermoeden dat dit bestuur (Kamminga II), in navolging van het vorige (Kam-minga I), alleen oog lijkt te hebben voor zichzelf en verder de oogkleppen opzet. De crisis is nu gelukkig nog te overzien, maar dan moet het bestuur zich wel realiseren dat er een wereld buiten Groningen is.

Ivo Wiegersma is lid van de JD en woont in Groningen. De illustratie op deze pagina is het omstreden nieuwe logo.

Aangezien ik het over crisis had zal ik niet alleen de huisstijl bekritiseren, daarmee zou ik dit bestuur te kort doen. Het volgende probleem dat ik helaas moet constateren is de breuk met het landelijke programma van de JD in een recente uitgave van de Stu-dentenkrant. Hierin wordt gesteld dat de landelijke JD vindt dat directe ver-kiezing van een president in Nederland gewenst is. Hierover is echter niets te vinden in het politiek programma van de JD. Hiermee lijkt de afsplitsing van de afdeling Groningen dan ook een feit.

“Futiliteiten!”, hoor ik de voorzitter al roepen, daarom zal ik nog meer oorzaken van de aanstaande crisis bespreken.

Het huidige bestuur kent veel bestuurs-leden, dit is op zich fantastisch, maar helaas moeten we bij een betere ana-lyse van de functies constateren dat het meer show dan inhoud is. Er is een secretaris politiek die alleen verant-woordelijk is voor artikeltjes schrijven, en niet zoals gebruikelijk ook voor de politieke inhoud van activiteiten en die er dus slechts zit voor zijn eigen vorming. Er is een secretaris Evene-menten die de taken van de secretaris heeft overgenomen door de mails die het LB stuurt nog eens te herhalen.

27


Opinie | Waarom ik op Boyd van Dijk zou hebben gestemd

Door Chris-Jan Kamminga Zes maanden

lang zette Boyd zich indrukwekkend in als landelijk be-stuurslid. Ondanks de zomerperiode organiseerde hij vele activiteiten en trainingen, en ook

zou afdeling Leiden-Haaglanden aan hem een contactpersoon hebben om jaloers op te zijn. De meeste mensen hadden zijn kandidaatstelling dan ook ruim van te voren aan zien komen. Die van Rob Jetten daarin tegen kwam als een donderslag bij heldere hemel. Op

het congres van Amsterdam kwam zijn afdeling Arnhem Nijmegen zonder moties aan, en ook een lang verwacht voorstel voor een congres in zijn afde-ling bleef uit. Enkel een artikel in de DEMO, waarin hij bepleitte dat de JD �een onderdeel van D66 moest zijn� was aanzet voor een door mij ingezet-te discussie over de afdelingsfinanciën. (Zie O&B najaar 2008).

Los hiervan waren de verschil-len tussen beide heren naar mijn idee vrij groot. Op inhoudelijk vlak pleitte Boyd voor verhoging van het defen-siebudget en durfde hij als één van de weinige JD’ers het op te nemen voor het democratische, meer westerse en welvarende Israël. Rob daarentegen

In de zomer van dit jaar maakte Boyd van Dijk de fa-tale fout door te denken zich te kunnen bemoeien met de interne organisatie van de afdeling Groningen. De voorrondes van het Nationale JD-debat mochten niet op dezelfde avond plaatsvinden als de debattraining die bestuur Groningen had georganiseerd, en deze de-battrainer kon slechts voor 75 van de 100 euro vergoed worden op een landelijke JD-begroting van 120.000 euro. Terecht of onterecht, beide partijen hebben hier een signaal afgegeven. Boyd destijds door het afdelings-bestuur te passeren, en dit zelfde afdelingsbestuur door Boyd te passeren op het congres te Grou.

28

vereniging met meer dan 2000 leden. Mijn proteststem voor Boyd zou heb-ben gepleit voor een einde aan deze vriendjespolitiek, met als oplossing het stemmen via de afdeling. Mijn voorstel is tweeledig; allereerst dient minimaal de helft van de afdelingen achter de kandidaat te staan, waarbij deze af-delingen minimaal de helft van het totaal aantal leden dienen te tellen. In

het geval van meer dan twee kandidaten zou er een tweede ronde moeten komen. Het afdelingsbe-stuur stemt dan namens al haar leden, en is deze dan ook verantwoording schuldig. Hiermee vervalt de afstandsdiscriminatie, want geen enkele afdeling mag meer macht hebben dan de andere, ...zelfs Groningen niet!

Notitie: De stemmin-gen op het afgelopen JD-

congres waren volledig anoniem, het bestuur van Groningen heeft dan ook geenszins kennis van hoe er door Gro-ningse afdelingsleden is gestemd. De geschetste gang van zaken is puur een voorbeeld van hoe de vork in de steel had kunnen zitten, of van hoe zaken in de toekomst zouden kunnen verlopen.

Chris-Jan Kamminga is voorzitter van de Groninger JD. Dit is het tweede artikel in een serie over organisatorische kwesties binnen de JD. (Foto Steven Rieder)

pleite voor een algeheel kraakverbod. Ook op het punt van organisatie wer-den verschillende wegen in geslagen. Rob’s ‘onderdeel van D66’ is een totaal andere dan de vergaande onafhan-kelijkheid die Boyd onder woorden durfde te brengen. Daarbij stelde Boyd dat hij zich hard wilde maken om con-tactpersoon te worden van afdeling Groningen. Zowel inhoudelijk als or-ganisatorisch was ik het duidelijk eens met deze Amsterdammer.

Behaalde resul-taten in het verleden bieden soms wel de-gelijk garantie voor de toekomst. Hoewel het landelijk gezien vrijwel gelijk op ging, heerste in Groningen van begin af aan een pro-Rob stem-ming. Iets waar Boyd’s charmeoffensief in de laatste weken vooraf-gaand aan het congres weinig meer aan kon veranderen. Dat het congres in Friesland plaatsvond hielp hem dan ook niet echt.

Is Rob onterecht verkozen? Nee. Was Boyd het wel geworden in Maastricht? Nee. Maar dit alles geeft wel aan hoe belangrijk en daarmee oneerlijk een congreslocatie kàn zijn. Daarbij leeft er binnen de Jonge De-mocraten blijkbaar de illusie dat het democratisch is wanneer je met 60 stemmen voorzitter wordt van een

29


(advertentie)

30

Vereniging | De nieuwverkozenen stellen zich voor

Bernhard Brugman | Hoofd / eindredacteur Open en Bloot

Okay, even voorstellen… Mijn naam is Bernhard Brugman, 21, en vanaf het eerst-volgende nummer hoofdredacteur van de Open & Bloot. In deze functie

zal ik vooral veel gaan schrijven, en mijn best doen om het imago van dit blad hoog te houden. Onder mijn voorganger is de Open & Bloot zowel in kwaliteit als in populariteit alleen maar gestegen, en ik zal mij inzet-ten om deze lijn vast te houden. De Open&Bloot is hét platform van de JD Groningen, dus als jij graag schrijft, een uitgesproken mening hebt over dingen, en het leuk vindt om gelezen te worden, mail ons op: [email protected]

Welmoed Brugman | Commisaris Intern / Vice Voorzitter

De meesten van jullie kennen mij al. Mijn naam is Wel-moed Brugman en ik ben 19 jaar. Na een half jaar actief te zijn geweest in het Groninger JD bestuur als secre-

taris promotie ben ik vanaf nu jullie commissaris intern. Ik zal mij onder andere gaan bezighouden met het oprichten van nieuwe commissies. Mocht het je leuk lijken om lid te worden van een van onze commis-sies, of wil je misschien zelf een commissie beginnen? Stuur dan een mailtje naar [email protected]. Het afgelopen half jaar was een groot succes, en ik verwacht dat het komend half jaar net zo geslaagd zal worden. Ik heb er zin in!

Wil je reageren op een van de artikelen? Wil je een onderwerp onder de aandacht brengen? Neem contact op! Stuur ons een ingezon-den stuk van ongeveer 300 óf 650 woorden. Ben je creatief en kleur je binnen de lijnen? Wordt dan onze

huiscartoonist. Wil je met enige regelmaat artikelen schrijven en meedenken over de O & B? Kom dan bij de redactie. Ervaring is niet vere-ist en er zijn geen verplichtingen. Mail ons op: [email protected]

31


Dieuwertje de Rover | Commissaris Evenementen

Mijn naam is Dieu-wertje de Rover en ik ben 18 jaar oud. Na een korte tijd ad in-terim te zijn geweest ben ik op 14 oktober voor een half jaar aan-gesteld als Commis-saris Evenementen,

een nieuwe, erg leuke functie binnen het bestuur. Als Commissaris Evene-menten ga ik mij inzetten voor activitei-ten buiten de reguliere dinsdagavond. Het kerstgaladiner en een uitwisseling staan op het programma, en daarnaast zal ik mij bezig houden met landelijk georganiseerde weekenden. Zowel het introweekend als het congres waren al een groot succes, en ik ga er hard aan werken om deze lijn voort te zetten!

Susanne Dieudonné | Secretaris Promotie

De meeste le-den kennen mij als een vrolijke secre-taris promotie. Ik sta altijd klaar om de nieuwe leden op te vangen en ze wegwijs te maken bij de JD. Ook weet

ik de huidige leden te activeren om dinsdagavond naar onze activiteiten te komen, door ze te hyven, sms’en of te bellen. Mijn voornemen voor het komend half bestuursjaar is om nog meer nieuwe leden aan te spo-ren om naar activiteiten te komen, en om leden te stimuleren om actief te worden binnen de JD in verschei-dene commissies. Ik hoop er een ge-slaagd JD bestuursjaar van te maken.


Albert Blom | Penningmeester en Acquisitie

Albert Blom is 21 jaar en startte zijn studie Economie aan de Univer-siteit van Amsterdam, welke hij een jaar later verwisselde voor de Rijks-universiteit van Groningen. Albert werd lid op de Welkomstborrel van

dit jaar en kreeg meteen de ambitie om zich actief in te zetten voor onze vereniging. Naast zijn studie is Albert onder andere lid van de Acquisitie Commissie van de studentenvereni-ging Unitas S.G. Albert zou graag zijn ervaringen hieruit willen combineren met het penningmeesterschap van de Groninger Jonge Democraten

32

Dick de Bie | Secretaris Algemeen & ICT

Ik ben Dick de Bie, 21, en twee-dejaars student Internationale Be-trekkingen aan de RuG. Na een zeer geslaagde barbe-cue bij voorzitter Chris Jan in juni,

ben ik gelijk actief geworden als Se-cretaris ICT Ad Interim. Als Secretaris Algemeen en ICT ga ik de ‘standaard’ secretaristaken vervullen, maar mij ook toeleggen op het ontwikkelen van een afdelingswebsite. Momenteel is groningerjd.nl deels gerealiseerd, maar er moet nog veel meer op de site komen en daarvoor heb ik ook jullie hulp no-dig! Frisse idee-en over de site zijn natuurlijk altijd welkom, alsmede ICT-ers om te helpen met het uit-breiden van de site…


Jeroen van Leeuwen | Secretaris Politiek

Na een half jaar penningmeester te zijn geweest van onze afdeling werd het tijd voor een nieuwe stap. Met veel enthousiasme ben ik inmiddels begonnen aan

mijn nieuwe taak van secretaris poli-tiek. Naar mijn mening hebben we als bestuur en als afdeling een goed half jaar achter de rug. Toch vonden wij als bestuur dat we politiek gezien toch wat meer moesten brengen, en daar ga ik voor zorgen het komende half jaar. Inmiddels is mijn eerste artikel ook al verschenen in de Gro-

ninger stu-dentenkrant, en ik beloof nu alvast, jul-lie zullen nog meer van mij horen!

Het bestuur der Groninger JD

33


De Stichting Sociaal-liberaal Groningen zoekt

Een enthousiaste medewerker ten behoeve van de gemeenteraadsfractie van D66 Groningen (26u/week) Algemene informatie

De Stichting Sociaal-liberaal Groningen is de rechtspersoon die de ge-meenteraadsfractie van D66 in Groningen ondersteunt, waaronder het werk-geverschap van de medewerker. De fractiemedewerker ondersteunt de frac-tie administratief en beleidsinhoudelijk. Hij of zij werkt snel en effectief en schept daarmee de voorwaarden voor een fractie op hoog niveau. Hij of zij vervangt de fractie in uitzonderingsgevallen in de commissievergaderingen van de gemeenteraad. Functie-inhoud:

Bijdragen aan het professioneel functioneren van de fractie•Het voeren van de administratie en het verzorgen van de communicatie •

voor de fractie (telefoon, e-mail en website)Bijdragen aan het samenspel tussen fractie, afdelingsbestuur en leden•Bijdragen aan beleidsontwikkeling en de politieke positie van de fractie•Bijhouden en ontwikkelen van de website van de fractie•Ambtelijke ondersteuning van de steunfractie (D66 leden die de gemeen-•

teraadsfractie beleidsinhoudelijk ondersteunen)

Functie-eisen:

Hoog werken denkniveau en aantoonbare ervaring met de politiek•Uitstekende administratieve en communicatieve vaardigheden•Goede analytische vaardigheden•Flexibel inzetbaar, zowel op avonden als in de weekenden•Affiniteit met het sociaal liberaal gedachtegoed en bij voorkeur lid van D66•Ervaring met internet en met het onderhouden van websites•

De aanstelling betreft een dienstverband voor zesentwintig uur per week tot aan de gemeenteraadsverkiezingen van 2010. De vergoeding bedraagt E 2200, - bruto per maand bij een voltijds aanstelling. Sollicitaties voor 15 december naar onderstaand adres. D66 Fractie, Grote Markt 1 9712 HN Gro-ningen.

Voor nadere informatie kunt u zich wenden tot fractievoorzitter Elco van der Wilt 06-242 888 11 of [email protected]

(advertentie)

34

Agenda | Januari - April 2009

Januari:

6: Nieuwjaars- en nieuweledenborrel13: D-Café D66 en Groningen in 2014, met Bert Bakker en Henk Pijlman 20: Politieke avond: “Europese Unie en Verkiezingen”27: GPJK-activiteit georganiseerd door de JOVD, locatie wordt tzt via de mail bekendgemaakt

Februari:

3: Politiek Café Commissie activiteit: “Balkan”Vanaf 22:00 vrouwenavond

10: D-Café D66, met een aantal schrijvers bespreken Verkiezingsprogramma Eu.17: Politieke avond: “De Gemeenteraad en verkiezingen”24: Debat-avond: Eerste Ronde Groninger JD debattoernooi

Tenzij anders aangegeven zijn de activiteiten in Hotel de Doelen, Grote Markt 36, inloop vanaf 19.30 aanvang 20.00, Borrel 22.00.

35


Maart:

3: Algemene Afdelingsvergadering (AAV) en motie-avond10: Politiek Café JD en D66, Pechtold en het succes van D66.17: Politieke avond: “De Provinciale Staten”24: GPJK-activiteit georganiseerd door het CDJA, locatie wordt tzt via de mail bekend gemaakt31: Debat-avond: Tweede Ronde Groninger JD debattoernooi, thema Europa

April:

7: Politieke stromingen avond14: : D-Café D66, onderwerp wordt nog via de mail bekendgemaakt21: Politieke avond: “Landelijke politiek, de Staten Generaal”25+26: Landelijk Congres der Jonge Democraten in Rotterdam28: Debatavond: Finale Groninger JD debattoernooi

Tenzij anders aangegeven zijn de activiteiten in Hotel de Doelen, Grote Markt 36, inloop vanaf 19.30 aanvang 20.00, Borrel 22.00.

Agenda | Januari - April 2009

36

Open en Bloot voorjaar 2009

Documents

Transcript of Open en Bloot voorjaar 2009