Open & Bloot zomer 2009

Europa, niet achteraan

Nummer 2

Thema:

Voorjaar 2009

•Ben ik ooit begonnen als een kikkervisje?•Weg met pro-Europa•Moddergraspaarden•Vrouwenhandel in Groningen

•Help de armen•Het Groninger parlement

Ledenblad der Groninger Jonge Democraten

retouradres:Groninger Jonge DemocratenGedempte Zuiderdiep 34a

9711 HH Groningen

Open & Bloot

maar vooruit kijken!

Colofon

Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder de uitdrukkelijke toestemming van de redactie. Geplaatste stukken verschijnen op persoonlijke titel. Plaatsing betekent niet dat de mening van de redactie of van de vereniging tot uitdrukking wordt gebracht.

Hoofdredacteur

Redactie

Bernhard Brugman

Hidde Boersma Pim Inberg Chris-Jan Kamminga Joris Heijn Sander Schelhaas Gabe Sytema

Opmaak

Oplage

Afbeelding voorkant:

Gabe Sytema

250 exemplaren

M.C.Escher: Encounter

Open & Bloot Voorjaar 2009

[email protected]

ThemaInhoudsopgave

Voorwoord | Interessante tijden 3

Interview | SP wijst revolutie van D66 af 4

Beschouwing | Een visie op Europa 6

Opinie | Weg met pro-Europa! 8

Opinie | Waar liggen de grenzen van de EU? 10

Betoog| Één noordelijk landsdeel, een goed idee! 12

Betoog | Het Groninger parlement 14

Opinie | Alcoholslot 16

Fotoverslag | Voorjaarscongres 2009 18

Internationaal | Bloggen 20

Energie | Duurzame energie als oplossing voor de triple crunch 22

Betoog | Help de armen, stop de milieulobby 24

Betoog | Nieuwe centrales zijn nodig 26

Beschouwing | Vrouwenhandel in Groningen 28

Opinie | Creationisme 30

Opinie | Darwin of Schepping, laat ieder de keuze 31

Vereniging | De nieuwverkozenen stellen zich voor 32

Jubileum | 25 jaar JD in Groningen 34

Agenda | Mei - September 2009 36

2

Door Bernhard Brugman

Een oude Chi-nese vervloeking zegt letterlijk: “Dat u in interessante tijden moge le-ven!”. We kunnen ons vervloekt voe-len of niet, maar interessant zijn de

huidige tijden zeker. De economische crisis blijft in onverminderde hevig-heid bij ons, terwijl er commissies worden opgericht om de oorzaken ervan te onderzoeken… Ach, dat schept in ieder geval banen. On-dertussen is Barack Obama aan zijn eerste regeringstermijn begonnen, en viert hij dit door de troepenmacht in Afghanistan met enige duizenden te versterken. Laten we hopen dat dit zijn enige naar George Bush sma-kende actie blijft. In ieder geval heeft hij zijn dochters een hondje bezorgd, dus dat is toch al één pre- verkie-zingsbelofte nagekomen. Chapeau, Mr. Obama!

De wereld waarin wij leven lijkt steeds meer gedomineerd te worden door onzekerheid. Sinds september 2001 is de dreiging van terrorisme voortdurend gevoeld. In het nieuws kwamen regelmatig alarmerende berichten over extremisten in bin-nen- en buitenland, en toen ik 2 jaar

geleden op het vliegtuig naar Rome stapte kreeg ik te horen dat mijn na-gelknipper in de ruimbagage moest. Ondertussen is de economische crisis erbij gekomen, dus onzekerheid be-staat nu op velerlei fronten.

Het is in tijden als deze dat een drang naar eenheid ontstaat. Adolf Hitler smeedde bijna eigenhandig de funderingen voor de Nazi-staat op een moment waarop Duitsland zich in één van de zwaarste crises aller tijden bevond. Het oude adagium “samen staan we sterk” lijkt vooral in tijden van algehele malaise aan populariteit te winnen.

Al decennia lang werkt men ook in Europa aan steeds meer eenheid, een steeds verdere integratie van alle aspecten van het dagelijks leven. De grenscontroles binnen Europa zijn al jarenlang verleden tijd, en de euro is inmiddels ook al volledig ingebur-gerd. Goed, Europa wordt als blok steeds sterker. Toegegeven, we be-talen nu met hondslelijk kermisgeld, maar het werkt. Laten we alleen hopen dat terwijl we blijven bouwen aan de macht van Europa, we onze nationale identiteit altijd zullen blij-ven koesteren.

Voorwoord | Interessante tijden

3


ropean Bussiness Summit. Daar komen alle topmensen uit het bedrijfsleven en ook 11 van de 27 Eurocommissarissen. Wij riepen de mensen op om zich in het vrijwillige lobbyistenregister in te schrijven: ‘maak je bekend, schrijf je in’. Niemand deed dat, maar we had-den wel veel media-aandacht.

Vrijwel alle politieke partijen, van ‘pro-Europa’ tot ‘tegen de grond-wet’ zeggen dat ze veel willen ver-anderen in Europa, waarin verschilt de SP van die andere partijen?

Dat hangt ervan af welke partij je neemt. Wij willen de besluitvorming zo dicht mogelijk bij de burger brengen, de buurt is de schaal van de toekomst. GroenLinks bijvoorbeeld, wil alles wat ze op nationaal niveau niet weten te bereiken, in Brussel regelen. Vaak resulteert dat echter in maatregelen die maar half duurzaam zijn en soms zelfs voor sociale afbraak zorgen. De VVD heeft best wel een verhaal over Europa, zij hebben tot nu toe veel bereikt voor het bedrijfsleven en het grote geld en zeggen dat de EU be-sluitvorming nu dus wel op een lager

Door Joris HeijnWat wil jij in

het Europees Parlement gaan doen?

Waar ik zelf het meeste in kan doen, is de invloed van het bedrijfsleven terugdringen. Er

zijn in Brussel 15.000 lobbyisten tegen 750 parlementariërs, deze machtsver-houding laat zien dat Europees beleid gekocht kan worden. Als de Europese Commissie met mensen praat stelt ze niet de eis dat die zich inschrijven in het Europese lobbyistenregister, hier-door weten ze soms niet eens met wie ze praten.

Waarom wil een linkse, idealis-tische, actiegerichte student in een technocratisch ver weg parlement komen?

Wij zijn er niet om met de techno-craten te praten, maar om onze eigen agenda te volgen. In Brussel zijn ze niet gewend dat er actie wordt gevoerd. Laatst hielden we een actie bij het Eu-

Hoe kijkt de SP tegen Europa aan en hoeveel verschillen D66 en SP eigenlijk op Europees vlak? Een interview met Niels Jongerius, de nummer vier op de kandidatenlijst van de SP voor de Europese verkiezingen. Hij studeert Internationale Betrekkingen in Groningen.

Interview | SP wijst revolutie van D66 af

4

ten. Voor de VVD is Europa nu zo’n beetje wel af, D66 wil meer op Euro-pese schaal, in plaats van op nationale schaal. D66 trekt zich op dat gebied wel een te grote broek aan, in Europa pleiten ze voor meer mensenrechten en bekritiseren ze Wit-Rusland, maar op nationaal niveau steunden ze het mensonterende mensenrechtenbeleid van Balkenende II, terwijl dat door Europa werd teruggefloten. Dat is hy-pocriet.

Wat vind je ervan als mensen als toppunt van Europese bemoeizucht de Europese richtlijn over de kromming van de banaan aanhalen?

Terecht! Ik gebruik het voorbeeld zelf ook te pas en te onpas. Het is ongelofelijk dat ze zich daarmee bezig durven te houden. Over voedsel nog wel, terwijl het Euro-pese landbouwbeleid de-

sastreus is voor de rest van de wereld. Een koe hier krijgt meer medische zorg dan een kind in Afrika. Het regelen van de kromming van een banaan, of hoe groen een appel is… de maakbaar-heidgedachte is op Europees niveau zo veel groter dan op het nationale vlak.

Dit artikel verscheen eerder in een aangepaste vorm in Nait Soez’n, opi-nieblad voor studerend Groningen.

pitje mag. PvdA en CDA veranderen wel van mening. De PvdA achterban heeft in meerderheid tegen de grond-wet gestemd en nu draait de PvdA naar ons toe. Echter, de PvdA heeft haar zaakjes niet op orde, haar parle-mentsleden stemmen over belangrijke zaken verdeeld. De geschiedenis van de PvdA laat zien dat ze gewoon maar wat doen, dat je niet weet wat je aan ze hebt.

En D66?D66 gaat duidelijk

haar eigen weg, zij draaien niet met hun Europa verhaal. Zij wil-len een revolutie in Europa, maar de bevol-king wijst in grote lijnen hun programma af. D66 is voor samenwer-king an sich, in plaats van samenwerking die zichzelf moet bewijzen, wat dat betreft is D66 antidemocratisch. Door historische gronden voelen mensen een nationale band, dan kun je Europa niet opdringen. Wij zijn niet principieel tegen meer samenwerking, wij zeg-gen alleen ‘nú kan het niet en nú moet het niet.’ De SP hecht veel waarde aan Europese samenwerking, maar daar-voor moeten we op de lange termijn wel het draagvlak onder de bevolking behouden.

Ik vind het overigens raar dat VVD en D66 in dezelfde liberale fractie zit-

5


Beschouwing | Een visie op Europa

Door Milos LabovicAnno 2009.

Mensen die ziek zijn moeten wachten op behandeling als gevolg van wacht-lijsten. In andere landen zouden ze snel terecht kunnen, maar dit is meestal

onmogelijk vanwege nationale- en ver-zekeringsregels. Europa is verre van af. Er is een groot gat in de Balkan, en het vraagstuk Turkije hangt als een zwaard van Damocles boven ons hoofd. Europa een vredesproject? Tenzij Georgië en de Balkan geen deel uitmaken van dit we-relddeel kan ik het daar niet mee eens

zijn. Er zijn weinig tot geen pan-Euro-pese media, want er zijn bestaat geen Europees publiek. Door aandringen van bepaalde lidstaten hebben we binnen de Unie anomalieën zoals het verhuiscircus van het Europees Parlement, en het Eu-ropese Landbouwbeleid. De rechten van Europese burgers zijn niet overal gega-randeerd. Zo is het nog steeds moeilijk om een homo te zijn in bepaalde lan-den. Zoals de gascrisis van dit jaar heeft laten zien is de Europese infrastructuur nog steeds te gefragmenteerd in alle de-len; transport, communicatie en energie. In Nederland ben je eerst Marokkaan, en daarna pas Fatima, terwijl afkomst eigenlijk niet zou moeten uitmaken. Een Europa van natiestaten legt de nadruk

Zo nu en dan word ik gevraagd om als Federalist mijn mening te geven over Europese Zaken. Ik moet eerlijk bekennen dat mijn visies over Europa indirect te maken hebben met het Fe-deralisme, maar vooral met mijn ideeën over geluk, gerech-tigheid en mogelijkheden. Dit zijn ideeën die diep gecemen-teerd liggen in Europese waarden. Federalisme is slechts het institutionele en wettelijke kader dat ze uitvoerbaar maakt. Soms word ik wel eens voor Eurofiel uitgemaakt. Hierop kan ik maar op één manier reageren: door het articuleren van een concrete visie over Europa. Een visie die duidelijk en helder genoeg is om iedereen aan te spreken, en concreet genoeg om niet in vage euro propaganda te vervallen. We moeten als het ware durven dromen over concrete zaken.

6

nen aanpakken. Op aandringen van de Duitsers bestaan er geen snelheidslimie-ten meer op de trans-Europese snelwe-gen. In Polen wordt dit jaar de dertigste gay parade georganiseerd. De huidige president van Europa is een moslim van Euro- Aziatische afkomst. Europese cri-minaliteit word keihard aangepakt door Europol.

Een visie over Europa vaag? Ik denk dat ik nog een tijdje door zou kunnen gaan met concrete voorbeelden van een “Ander Europa”. Ik hoop dat ik met het bovenstaande iets heb laten zien van hoe een Europa zonder onderling wantrouwen eruit kan zien. Ook wil ik

een verenigd Europa niet beperken tot het “nuttige”. Europa is veel meer dan goed-kope vluchten op Ryan Air; het is een gemeenschap waar

een gezamenlijke identiteit langzaam aan het groeien is. Wel denk ik dat de praktische kant het begin is, vooraleer we een “leap of faith” maken naar het Europa van de gevoelens; identiteit, trots, waarden. Een mooi voorbeeld van dit proces is het Eramus programma van de EU. Geen enkele Erasmus student die in Barcelona heeft gestudeerd kan nog tegen Europa zijn.

Milos Labovic is oud voorzitter van de Jonge Federalisten in Nederland en initia-tiefnemer van de Euronederlander awards en de website Europa in Nederland.

op je afkomst, in tegenstelling tot Ame-rika, waar je een “Muhamed Ali” kan zijn en toch 100 % Amerikaan.

Voor mijn horizon kies ik het jaar 2060. Er bestaan geen wachttijden meer in ziekenhuizen, want men kan snel terecht in een ziekenhuis in Slowakije of Spanje. Het Europa waar wij ons in bevinden is compleet. Het strekt van de Atlantische Oceaan tot Irak. Sinds de NAVO bombardementen op Servië is er geen oorlog meer geweest. Sportcom-petities als Champions League voetbal of NBA Europe worden respectievelijk uitgezonden door de succesvolle pan-Europese zenders B92 Europa en ABC Europe. In Straatsburg staat een enorm prestigi-euze universiteit; Het Euro-pean Research Institute; de grote rivaal van het Ame-rikaanse MIT. Uiteindelijk was het een wijs besluit van de Fransen om het parlement alleen in Brussel te laten vergaderen, en ze hebben er dan ook een voor 100 % door de EU gefinancierde universiteit voor teruggekregen. Door goedkope vluchten en hogesnelheidslijnen reizen mensen snel door Europa. Men kan zo van Tirana naar Krakauw in drie uur, of van Am-sterdam naar Milaan in vier. Deze grote projecten zijn deels gefinancierd door het Europese Ministerie van Transport, deels door private partijen. Door venture capital (de concentratie van Europees kapitaal) zijn er in Europa steeds meer bedrijven die zulke megaprojecten kun-

“We moeten als het ware durven

dromen over concrete zaken”

7


Opinie | Weg met pro-Europa!

Door Joris Heijn

‘Pro-Europa’ is eigenlijk een erg populistische boodschap. Voor of tegen, dat is de vraag; “You are either with us or against us” zei Bush ooit. Een po-Een po-

lariserende strategie die we Wilders juist verwijten. En is ‘pro-Europa’ niet net zoiets als ‘trots op Europa’, vrij naar onze grote vriendin Verdonk? Nu moeten we ook weer niet doen alsof simplistische slogans in verkie-zingstijd erg zijn, zonder deze win je namelijk de verkiezingen niet, maar dan moet dat simplisme wel aanslui-ten bij de popular mood in Neder-land. Met ‘pro’ doe je geen recht aan de terechte kritiek die kiezers hebben op Europa, en die D66 gewoon deelt.

Zo blij is D66 namelijk niet met de huidige EU. Te weinig democratie en transparantie, een handrem voor lid-staten op te veel terreinen, geen dui-delijk energiebeleid, te weinig aan-dacht voor privacy, de noodzaak van veranderingen in het gemeenschap-

pelijk landbouwbeleid. Stuk voor stuk boodschappen die bij de kiezer aan-slaan, maar die aan het zicht worden onttrokken door de pro-wolk die boven ons imago hangt.

D66 realiseert zich echter wel dat de oplossingen voor de huidige problemen van Nederland buiten de landsgrenzen liggen. Privacy op inter-net bescherm je niet met regels voor Nederlandse sites alleen, onze ex-porteconomie raakt niet aan de praat voordat achterland Europa weer draait, en energieveiligheid bereiken we niet door in ons eentje Slochteren op te stoken.

Veel problemen lossen we dus op door meer internationale samenwer-king. D66 lijkt echter niet tot deze conclusie te komen uit praktische overwegingen, maar uit een soort dogmatiek. D66’ers laten zich maar al te graag meesleuren in federa-listische vergezichten zoals die van Guy Verhofstadt. Dat het primaat van de EU bij de nationale lidstaten ligt en dat veranderingen in de EU puur door een machtsspel tussen deze lidstaten tot stand komt, daar is in de D66 analyse weinig aandacht

D66 probeert haar imago van ‘enige pro-Europese par-tij’ hoog te houden, maar zijn we dat wel? En win je er stemmen mee?

8

kracht. Sinds het einde van de Twee-de Wereldoorlog zijn heel wat dic-taturen gevallen, van Spanje tot het Balticum. Waar zouden al die landen nu staan als hen niet het Europese lidmaatschap in het vooruitzicht was gesteld? Zonder de kans om Wester-se welvaart te bemachtigen zouden veel leiders in die landen de weg van de minste weerstand gekozen heb-

ben en geen hervormin-gen hebben doorgevoerd, niet hun macht hebben gedeeld. Terug bij af, zoals in Wit-Rusland gebeurde, was dan het lot van veel meer landen geweest. Hoe veilig was ons continent dan geweest? Hoeveel geld zouden die instabiele regimes in herbewapening hebben gestoken? Hoe-veel minderheden zouden

het lot van de Balkan hebben on-dergaan? Tegelijkertijd heeft met de verspreiding van democratie over het continent, natuurlijk ook het demo-cratische gat van de EU zich geogra-fisch weten te verspreiden.

In de nationale politiek is D66 de enige partij zonder ideologie, het is tijd dat we onze Europese ideologie ook opzij zetten. Het is tijd dat we Europa in alle eerlijkheid aanschou-wen: een gedrocht dat toch aantrek-kingskracht heeft. Eentje dat best wel wat meer D66 Europarlementariërs kan gebruiken.

voor. De EU gaat nu eenmaal niet om eerlijk & goed beleid, maar om macht. Frankrijk misbruikt de EU om geld voor haar boerenstand binnen te trekken, Duitsland draagt veel van de lasten van de EU, maar haar bevolking heeft relatief veel minder te zeggen in de EU dan inwoners van kleine landen, en Thatcher kreeg haar geld terug. Eerlijk? Nee. Te ver-helpen? Moeilijk, vooral als je tegen die lidstaten gaat zeggen dat je ze het liefst hun soevereini-teit afneemt.

Tenzij de huidige cri-sis dermate verslechtert dat de voorwaarden voor een Europese Revo-lutie worden geschapen, zal D66 dus meer op het eigenbelang van de be-staande machthebbers / lidstaten moeten inspelen. Moeilijk moet dat niet zijn, in Nederland ge-dijt D66 ook goed in het poldermo-del. Dat betekent misschien ook dat we de 27 lidstaten minder milieure-geltjes op moeten leggen, maar dat we de EU - als grootste economie in de wereld – moeten gebruiken om dat land dat elke week een extra ko-lencentrale in productie neemt onder druk te zetten (China ja). Dat is ook een internationale oplossing.

Tegelijkertijd mag D66 best eens wat trotser zijn op de echte macht die de EU heeft, haar aantrekkings-

9


Met de Europese verkiezingen voor de deur lijkt de mo-gelijke toetreding van Turkije een belangrijk thema. De Turken passen met hun islamitische cultuur en geschie-denis niet bij Europa. Maar wat is het eigenlijk wat de EU bindt? Niet voor niets is een belangrijke slogan van de EU “Eenheid door verscheidenheid”.

Door Sander SchelhaasZo ontzettend

veel gezamenlijke cultuur hebben we eigenlijk niet, iets wat ook regelma-tig pijnlijk duide-lijk wordt op het moment dat de nationale politici

een gezamenlijk Europees stand-punt in moeten nemen. Is het dan juist niet verstandiger in te zoomen op datgene wat ons wel bindt? Wij zijn uiteraard een economische unie waarin we streven naar een vrije en competitieve markt. Daarnaast zie je ook in de internationale politiek gezamenlijke waarden regelmatig terugkomen. Vooruitstrevend zijn, en duurzaam, maar tegelijkertijd ook respectvol naar andere landen en culturen, zoals Iran. Graag de weg van diplomatie zo lang als mogelijk bewandelend. En ook niet gelijk een lange vinger uitwijzend naar andere

landen.Om maar terug te komen op de titel van mijn korte betoog: Waar liggen de grenzen van de EU? Die moeten we niet geografisch, maar pragmatisch gaan trekken. De lan-den die zich duidelijk willen confor-meren aan een soortgelijke koers, op het gebied van internationale poli-tiek, maar ook wat betreft de interne markt en economische integratie. Volgens mij moeten we landen gaan verenigen omdat ze gezamenlijk de-zelfde doelen nastreven. Als Turkije zich daar prettig bij voelt, dan zijn ze van harte welkom. Stel dat ook Oekraïne of Rusland op “de EU lijn” zitten, en gelijk de onderhandelin-gen openen. Uiteindelijk is het toch zo dat hoe meer achterban je hebt; des te meer invloed, en dus kun je des te gemakkelijker zaken bereiken. Dus als we inhoudelijk gezien veel met Argentinië kunnen bereiken, dan zijn ze wat mij betreft welkom bij de club!

Opinie | Waar liggen de grenzen van de EU?

10

Oproep | Redactieleden gezocht

In deze tijden van crisis is niet alleen geld schaars, redacteuren zijn helaas ook dun gezaaid… De Open & Bloot is dringend op zoek naar betrouwbare en

capabele versterking!!!

•Hou jij van schrijven?

• Lijkt het je leuk om door anderen gelezen te worden?

• Ben je graag betrokken bij de wereld om je heen, en schrik je er niet voor terug om af en toe tegen wat

schenen te schoppen om je punt over te brengen?

• Ben jij ook voor vrijheid boven alles, en wil je daar uitdrukking aan geven?

• De Open & Bloot is weliswaar kleinschalig, maar al jarenlang hebben we een hoge standaard weten

vast te houden.

• We zoeken talent, we zoeken jou!!!

Interesse? Mail ons op:

[email protected]

11


Gemeentelijke herindelingen brengen vrijwel altijd emoties met zich mee. Historie, cultuur, maar ook praktische zaken (moet ik om mijn paspoort aan te vragen nu een stuk ver-der reizen?) spelen hierbij een belangrijke rol. Toch ben ik van mening dat de fusie van de drie noordelijke provincies (Groningen, Friesland en Drenthe) noodzakelijk is.

Door Piet de Vey Mestdagh

De provincies Groningen, Fries-land en Drenthe werken al geruime tijd intensief samen in het Samen-werkingsverband Noord-Nederland (SNN), vooral op

economische thema’s. D66 is een voorstander van deze samenwerking. Wel maak ik me zorgen over o.a. de democratische legitimatie (de leden in SNN worden immers niet rechtstreeks door de inwoners gekozen) en de con-trole en invloed die je als volksverte-genwoordiger hebt op dit orgaan.

Ik ervaar het als positief dat de noordelijke fracties in SNN één ge-meenschappelijk noordelijk geluid moeten laten horen. In SNN, waar in het algemeen bestuur van iedere poli-tieke fractie van elk van de drie Staten een vertegenwoordiger zit, wordt op dit moment iedere fractie gedwongen

om na te denken over het gezamenlijk noordelijk belang. Politieke partijen moeten namelijk met één gemeen-schappelijk noordelijk standpunt ko-men. Ik ervaar dat als positief, omdat het risico van uitsluitend oog hebben voor het eigen provinciaal belang be-tekent dat de provincies tegen elkaar uitgespeeld worden. Daarvan zijn er zijn helaas diverse voorbeelden, ook recent, waarin uiteindelijk alle drie de provincies met lege handen stonden.

Het bedrijfsleven ziet Noord-Ne-derland al geruime tijd als één geheel. Ook op cultureel gebied wordt dit steeds meer zo ervaren (bijvoorbeeld één noordelijk orkest). Wist u trou-wens dat de drie noordelijke provin-cies zowel in Den Haag als in Europa één gemeenschappelijke noordelijke lobbyist hebben? Dat de drie provin-ciale Kamers van Koophandel onlangs zijn gefuseerd, en dat we één noorde-lijke rekenkamer hebben? Wordt het dan niet eens tijd om na te denken over één noordelijk landsdeel?

Betoog | Één noordelijk landsdeel, een goed idee!

12

Als je op Europese schaal kijkt, is de provincie Groningen erg klein. Zelfs Noord-Nederland zou nog een kleine regio zijn, in de ogen van Brussel. Dus als Groningen alleen red je het niet in Europa. Ook om een vuist te maken naar Den Haag, staan we als noorde-lijk landsdeel sterker. De drie noorde-lijke provincies beslaan ongeveer 25% van het Nederlandse grondoppervlak, en er wonen 10% van de inwoners van Nederland. Toch krijgen wij bij-voorbeeld maar 1% van de aardgas-baten, terwijl 88% van deze aardgasbaten in de Randstad worden geïn-vesteerd. Omdat de drie afzonderlijke provincies nu regelmatig apart in Den Haag hun eigen belangen bepleiten (die soms zelfs tegenstrijdig zijn), weet Den Haag ook niet naar wie ze moeten luisteren, en beslissen ze dan maar zelf wat goed voor het Noorden is.

De angst die sommige gebieden hebben om hun eigen identiteit te verliezen - snap ik niet. Waarom ben je minder Fries als er één noordelijk landsdeel zou zijn? Ik hoor regelmatig iemand zeggen: “Ik kom uit Twente”. En Twente is onderdeel van de pro-vincie Overijssel. Ik heb niet het idee dat iemand uit Twente twijfelt aan zijn identiteit. Dus zouden Friezen, Gro-ningers en Drentenaren hier wel bang voor moeten zijn?? Historisch gezien zijn er eigenlijk ook geen redenen

om een onderscheid te maken tussen Groningers en Friezen; Groningen is het gebied van Friesland dat onder de invloed van de stad Groningen stond. Dit heeft overigens ook wel eens een groter en kleiner gebied bestreken. Eén noordelijk landsdeel is historisch gezien dus zelfs te verdedigen. Ove-rigens is ook historisch te verdedigen om ook Ost-Friesland hierbij te voe-gen, maar dat is iets lastiger omdat dat over een nationale grens heen gaat.

Ik zie alleen maar voordelen in een noordelijke samen-werking. De enige tegenargumenten lijken te zijn: de angst voor identiteitsverlies

en de behoefte van zittende structu-ren en bestuurders om hun posities te behouden.

Daarnaast is al jaren een discus-sie gaande over het opheffen van de provincies en over te gaan tot het in-stellen van Landsdelen. Is het dan niet verstandiger om deze discussie zelf te voeren, zodat we zelf onze eigen voorwaarden kunnen stellen? Ik vind van wel!

Piet de Vey Mestdagh is statenlid voor D66 in de Provinciale staten van Groningen.

“Ook om een vuist te maken naar Den Haag staan we als

noordelijk landsdeel sterker”

13


Betoog | Het Groninger parlement

Door Chris – Jan KammingaOok begroting-

technisch is het soms moeilijk om door de bomen het bos te zien. Zo betaalt de Provincie grotendeels de stad-stram, loopt de stad risico over de tramlij-

nen buiten de stad en komt al dit geld weer van het Rijk. Dit rijksgeld was ooit bedoeld voor de HSL, maar die komt er niet, dus gaat een groot deel van het gereserveerde geld toch wel weer naar Groningen. Echter, dit moet dan wel weer uitgegeven wor-den aan infrastructuur. Klinkt logisch, maar alle noodzakelijke infrastructurele projecten worden al door het Rijk en Europa gefinancierd. Op deze manier laat de Provincie vooral haar secundaire wensen vervullen, om maar door het

geld heen te komen. En dat in tijden van crisis!

Democratische legitimatie is in Ne-derland ver te zoeken. Een Groninger die op dinsdagmiddag naar het vragen-uurtje van de Tweede Kamer kijkt, zal zich nauwelijks vertegenwoordigt voe-len. Behalve dat de TK voornamelijk een bolwerk van Randstadpolitici is, behan-delen ze ook enkel problemen die in de Randstad spelen en moet het hele land zowel financieel als in praktijk bijdra-gen aan de oplossing. Groningen hoeft geen politiestaat te worden omdat in de Randstad te veel drugs worden ge-deald, illegale immigratie plaatsvindt en integratieproblemen spelen. Ook is het klinkklare onzin dat een huismoeder in Winschoten een kilometerteller in haar boodschappenauto moet laten bouwen om de files in de Randstad op te lossen.

D66 is een partij die over grenzen kijkt, en terecht! Groningen is een re-latief kleine regio in een steeds groter

Nederland is een gedecentraliseerde eenheidsstaat. Wie al-leen al puur naar deze twee woorden kijkt ziet meteen een tegenstrijdigheid. Nederland wordt strak bestuurd vanuit Den Haag, maar Provinciën hebben staatsrechtelijk gezien vrijwel dezelfde bevoegdheden als de nationale overheid. Gevolg is een grote onduidelijkheid voor de burger. Want wie gaat er bijvoorbeeld over de ‘Prachtwijken’? De minister, de gemeente, of heeft de Provincie hier nog een rol in?

14

van. Hoeveel waarde moet een voor tweedederde uit Friezen en Drentenaren bestaande Statenvergadering hechten aan een subsidieaanvraag door het Groninger Museum? Dit is wellicht een makkelijk voorbeeld, maar het blijft een feit dat men in Friesland, met bijvoor-beeld de erkenning van de eigen taal en dergelijke, veel meer waarde hecht of kan hechten aan het idee dat de overheid moet opkomen voor de eigen cultuur.

Ook vraag ik me af wat er zo on-democratisch is aan de huidige besluit-vorming van SNN. In plaats van één demo-cratische controle, zijn het er nu drie. Waar een gezamenlijk belang is, is er een ge-zamenlijk belang, en wanneer Provinciën geen baat bij samen-

werking hebben, laat het dan aan de Provincie. Laten we vooral voorkomen dat we samen problemen gaan oplos-sen die we alleen niet zouden hebben.

Waar ik voor pleit is voor een sterk en zelfstandig Groningen dat niet de-centraal, maar centraal in de regio staat. Wellicht is een naamswijziging van de Provinciale Staten in ‘het Groninger Par-lement’, zoals ze in Limburg het ‘Lim-burgs Parlement’ hebben, een mooie stap in de goede richting. In Amerika zouden ze zeggen “Yes, we can”, ik houd het op “Joa, wie kinn’t”

wordend Europa. Samenwerking is daardoor noodzakelijk. Het Samenwer-kingsverband Noord Nederland (SNN) is hier dan ook een prachtig voorbeeld van. De SNN Provinciën hebben één vertegenwoordiger in Den Haag, net zo als in Europa. Ook ziet het bedrijfsleven Noord Nederland op dit moment als één regio, waardoor deze samenwer-king steeds belangrijker wordt. Het voorstel van Piet de Vey Mestdagh voor één noordelijke Provincie gaat echter onnodig ver en kan naar mijn mening zelfs averechts wer-ken, ook op demo-cratisch gebied.

Het feit dat het bedrijfsleven Noord-Nederland inkadert als één regio is zeker geen reden voor een fusie. Zo valt “de Be-nelux”, “Europa” en zelfs “het Midden-Oosten” (met Israel en ook Palestina) ook onder zo’n regio. Wie de grenzen aan de markt wil aanpassen, kan ze beter helemaal weglaten.

Bedenk ook dat deze historisch gegroeide grenzen ook toeristische mogelijkheden met zich mee hebben gebracht. De Provinciën onderscheiden zich als het Drenthe van de rust, het Friesland van de meren en het Gronin-gen van de historische stad en weide ommelanden. Het is dan ook een goede zaak dat er drie verschillende instanties zich hard maken voor het behoud hier-

15


Opinie | Alcoholslot

Door Bernhard Brugman

Vrijdagavond, 23:00 uur. Bij de ingang van een grote parkeerga-rage staat een man te wachten. Hij is niet oud, hooguit een jaar of 25. Een student waar-

schijnlijk. Ook al is het vrijdagavond, en staat het weekend voor de deur, deze jongen ziet er niet uit alsof hij is gaan stappen. Integendeel, hij kijkt juist zeer alert om zich heen, alsof hij iets zoekt. Hij neuriet wat voor zich uit, en steekt een sigaretje op, het wachten is altijd het vervelend-ste. Een minuut of tien later hoort hij luid gelach, en vrolijk, maar niet al te zuiver gezang. 2 jongens en 2 meiden van zijn leeftijd, misschien

iets ouder, komen de parkeergarage binnen. Al aan de lucht die om hen heen hangt kan hij ruiken dat ze een leuke avond achter de rug hebben. Het jolige gezelschap loopt door, in de richting van een behoorlijk duur uitziende, glanzende pooier-bak. Damn, Papa betaalt zeker… denkt hij met een flauwe glimlach. Hij ziet hoe één van de heren met wat moeite het voorportier opent, en ziet hem dan in de auto een tijdje prutsen, zonder dat er iets lijkt te gebeuren. Ja hoor… gotcha! Opgewekt loopt de jongen in hun richting, en vraagt: “Auto aanblazen, meneer?” Verbaasd kijkt de vrolijke Frans op, en zegt dan met een beetje een dikke tong: “Ja graag, als je wil” Even denkt onze student na. “Okay, 10 euro graag!” Eerst lijkt het alsof de bestuurder de jongen weg wil la-

De overheid heeft het plan opgevat om vanaf 2010 de nieuwe auto’s van notoire veeldrinkers te voorzien van een zgn. alcoholslot. Dit zou een systeem moeten zijn dat de auto alleen laat starten als de bestuurder d.m.v. een blaastest kan aantonen dat zijn of haar alcoholpro-millage niet hoger dan 0,2 is. Een goed idee? Natuur-lijk niet. Betuttelend? Ha, eerder volslagen krankzinnig. Toch, ongeacht hoe bezopen dit plan ook klinken mag, het biedt toch ook mogelijkheden…

16

de ingang, en kijkt op zijn horloge, een splinternieuwe Rolex. Bijna 12 uur. Nog even, en dan komt het pas echt op gang. Hij kijkt rond, en ziet tientallen auto’s, het merendeel bijna nieuw. Zo’n overheid toch. Één ding is zeker, voor werkgelegenheid weten ze uitstekend te zorgen. BOB, daar kun je mee thuis komen! Juist ja, maar met de ProB gaat dat ook uitstekend. Met een warme gloed

van binnen betast Neder-lands eerste Profes-

sionele Blazer zijn omvangrijke porte-

monnee. Hij kan een glimlach niet onderdrukken. Crisis? Welke crisis? Niet als je beetje gevoel voor zaken hebt.

De jongen neemt een Tic Tac. Ach-

ter hem hangt een grote reclameposter

waarop een grote bierfa-brikant zijn goudgele pretcilin-

ders adverteert. In kleine, moeilijk leesbare letters staat onderop nog iets geschreven. De jongen hoeft niet te kijken. “Geniet, maar drink met mate!”

chen, maar dan begrijpt hij pas hoe slim die bezig is. “Haha… 5 kan je krijgen!” “Okay, deal!” De man stapt uit, en de jongen gaat zitten, buigt zich over het stuurwiel, blaast in het detectiemondstuk, en draait de con-tactsleutel om. Meteen slaat de mo-tor grommend aan, en komt er leven in het glanzend zilveren gevaarte. Opgelucht neemt de anti-BOB weer plaats achter het stuur, en betaalt de bereidwillige blazer. “Hier gast, en bedankt hè!” “Bedankt meneer! Fijne avond nog, en wel thuis!” De meisjes en de tweede jongen stappen ook in, en met een nogal ruwe bocht scheuren ze weg. Stralend wuift de student ze even na, en loopt dan weer terug naar zijn post bij de ingang. Onderweg loopt hij langs een andere auto, bijna net zo mooi als de auto die hij zojuist op gang hielp. Gelukkig, alles is in orde. Met de typische liefde van een man voor zijn auto legt hij zijn hand op de motorkap. Net nieuw, zijn eerste. “Als je iets doet, doe het dan goed”, dat was altijd al zijn levensvisie ge-weest. Hij neemt weer plaats naast

17


Fotoverslag

Stijldansen?

Noud, pas op, je arm wordt nat!

Ich bin ein LB’er

18

Voorjaarscongres 2009

‘T is hier fantaaastisch

Hakkûh

En dan altijd weer de lange treinreis terug

19


In landen waar autoritaire overheden het Internet gena-deloos censureren, proberen onafhankelijke bloggers de bevolking toch van correcte informatie te voorzien. De vraag is alleen: zal internet ooit volledig aan overheids-bemoeienis kunnen ontkomen?

Door Bart Woord

Moddergras-paarden staan in China voornamelijk bekend als ongege-neerde viespeuken. Als je het woord namelijk in het Chinees uitspreekt, dan klinkt het vrij-

wel precies hetzelfde als een nogal banale en perfide term; een term die de Chinese autoriteiten uiteraard niet tolereren op hun harmonieuze Inter-net. Om de propere Chinese overheid om de tuin te leiden gebruikten de burgerlijk ongehoorzamen recentelijk in plaats van die term het eerder nog niet gecensureerde ‘moddergras-paard’. De overigens niet bestaande viervoeter bracht dan ook een vol-ledige cult teweeg onder de Chinese Internetgebruikers, inclusief teken-filmpjes en liefdesverklaringen.

Niettemin is het arme beestje inmiddels ook onder het digitale Chinese slachtmes gegaan en is de

term niet meer te vinden op het lokale Internet. Chinese online dis-sidenten houden de moed er echter in, en beloven door te gaan met het frustreren van de censuur tot en met het moment dat ze de term ‘Wang’ moeten gaan gebruiken als referentie naar bijvoorbeeld de term ‘democra-tie’. Immers, het censureren van de ‘Wang’ (een in China zeer, zeer veel voorkomende naam) zou onmiddellijk tientallen miljoenen onschuldige Chi-nezen van het web elimineren - een ware digicide! (Uiteraard heeft de Chinese overheid altijd nog de beken-de fysieke knuppel waarmee ze dissi-denten de angst kan inboezemen...)

Niet elk land met een autoritaire overheid is gelukkig zo rigoureus in zijn controlemanie als China, en in veel van deze landen is dat ook eigenlijk niet nodig. In de Kaukasus - mijn nieuwe verblijfplaats - moet de digitale revolutie nog beginnen. Waar in China de staat gigantisch haar best heeft gedaan om burgers online te krijgen, is het daadwerke-

Internationaal | Bloggen

20

een hele stap vooruit. Dit werd vorig jaar in Armenië duidelijk, toen er in Maart een crisissituatie uitbrak nadat de overheid hardhandig en dodelijk had ingegrepen in protesten naar aanleiding van de gefalsifieerde ver-kiezingen. Alle onafhankelijke media werden gesloten, en de enige manier voor be- zorgde burgers om nog wat onafhankelijke infor-matie over de situatie te vergaren was via de

overurendraaiende bloggers. Dit was ech-

ter enkel mogelijk voor de ongeveer 10% van de Armeense bevolking die direct toegang had tot het Internet.

Het moddergraspaard weet maar al te goed dat de digitale wereld nog steeds gegrond is in de wereld van vlees, botten en rondzwaaiende poli-tieknuppels. De afwezige en anders reumatische infrastructuur van het internet is echter een net zo effectief middel om

de controle over informatiestromen te handhaven.

Bart Woord reist als Secretaris Ge-neraal van IRFLY de wereld rond. In deze rubriek doet hij verslag van zijn belevenissen

lijke (in tegenstelling tot het officiële) digitale penetratieniveau in landen als Azerbeidzjan en Armenië nog tra-gisch laag. Particuliere Internetverbin-dingen zijn duur en niet eens altijd te verkrijgen, met name buiten de grote steden. De weinige Internetclubs zit-ten vaak vol met ga- mers (met name jongens) die meer serieuze Internetge- brui-kers (met name meisjes) het liefst buiten de deur houden, mochten laatstgenoemden über-haupt behoefte hebben om tussen dergelijke digitale barbaren hun onafhankelijke media of Engelse taalcursussen te raadplegen.

Serieuze bloggers zijn er dan ook slechts in kleine mate en halen hun bezoekersaantallen voornamelijk van buiten de landsgrenzen. Dit ter-wijl de situatie er juist zo ontzettend naar vraagt: de traditionele media spuwen voornamelijk alleen voor-gekauwde propagandapulp uit of - in zeer zeldzame gevallen - gelijkwaar-dige disinformatie vanuit de opposi-tiekant. Weblogs kunnen natuurlijk net zo gepolariseerd zijn, maar alleen al de aanwezigheid van - en vooral de toegang tot - een meer onafhan-kelijk en divers mediaplatform is al

2121


Energie | Duurzame energie als oplossing voor de triple crunch

Door Douwe BeerdaHet begon ge-

deeltelijk vorig jaar, met olieprijzen van rond de 140 dollar per barrel (159 liter). Doordat energie zo’n be-langrijk deel vormt van onze westerse

levensstijl, en doordat we geld maar 1 keer kunnen uitgeven zijn we slechts gedeeltelijk minder energie gaan ko-pen. Zo hielden veel mensen minder geld over voor andere economische producten. Hiermee werd de bakermat voor de economische crisis gelegd. Al snel vielen de eerste bedrijfjes om, en hieruit volgden faillissementen en meer werkloosheid. Gevolgen daarvan zijn weer niet betaalde rekeningen, meer uitkeringen en minder overheids-inkomen uit belastingen. Ook gaan de consumenten nu minder besteden, waardoor er weer meer bedrijven op de fles gaan. Een vicieuze cirkel van economische malaise is tot stand ge-komen.

Het verband wordt door de meeste media in Nederland niet gelegd, maar de peakoil beweging vindt het niet toevallig dat het vooral de olie-inten-sieve sectoren zoals de luchtvaart en de auto-industrie zijn die enorme klap-pen krijgen. Uiteraard hebben meer factoren een rol gespeeld bij de kre-dietcrisis, maar de energiecrisis en de economische crisis kunnen zeker niet los van elkaar gezien worden.

Wat jammer is, is dat het klimaat-probleem opeens weer naar de ach-tergrond lijkt te gaan schuiven, nu we zonder werk dreigen te komen zitten. Dit is niet alleen ontzettend dom, maar ook gevaarlijk. Op het moment dat we het klimaatprobleem niet langer adequaat het hoofd bieden en de zee-spiegel wereldwijd gaat stijgen, dan is het vooral de diersoort die rivierdelta’s heeft uitgekozen om haar steden te bouwen die het slachtoffer gaat wor-den. Zeespiegelstijging kost Nederland nu al miljarden extra aan dijkverzwa-ring, en de economische schade die geleden wordt als er in Noord-Holland een dijk gaat doorbreken zal gigan-

In het Engels heet het “the triple crunch”, het samenvallen van de energiecrisis, de klimaatcrisis en de economische crisis. Ook in Nederland zitten we er inmiddels middenin.

22

vanuit de kant van de overheid precies overeen met de economische theo-rieën van anticyclisch investeren. Dit houdt in dat in tijden van economische bloei de overheid weinig investeert, en dat als het slecht gaat juist de overheid een belangrijke aanjager van de eco-nomie wordt door het aanleggen van

grote infrastructu-rele werken.

Kortom: in plaats van het doemdenken kun-nen we de huidige triple crunch ook benaderen als een kans. Het heeft

ons met de neus op de feiten gedrukt en het zou fijn zijn als we met gezond verstand gaan kijken naar hoe we de toekomst willen inrichten. Zelf zou ik graag een toekomst willen waar Nederland haar energie volledig haalt uit duurzame energiebronnen, zodat energie in de toekomst geen bron van conflict, en ook niet één van vervuiling hoeft te zijn. Zeker als dit betekent dat het aanleggen en benutten van deze bronnen gepaard gaat met een grote ontwikkeling van arbeidsplaatsen in Nederland, en we op deze manier direct het klimaatprobleem aanpakken.

Dit is het vierde artikel van Douwe Beerda in een serie over duurzame energie. Voor vragen of commentaar: [email protected]

tisch zijn, nog even los van het mense-lijk leed. Het loslaten van de klimaatcri-sis om de economische en energiecrisis het hoofd te bieden moet dus ten allen tijde voorkomen worden, daar het zou getuigen van een groot gebrek aan lange termijn visie.

In Den Haag ziet men niet in dat we deze drie crises tegelijk kunnen bestrij-den, terwijl dit juist verreweg het beste gedaan kan worden. Door het ontwikke-len van windmolens en het stimuleren van zonnepanelen en warmtepompen in Nederland zou men hier een minder grote afhankelijk-heid van fossiele energie krijgen. Ook reduceert dit direct de CO2 uitstoot en draagt zo bij aan een verbetering aan het klimaat. Als laatste zorgt het voor werkgelegenheid in Nederland, omdat al deze zaken hier in Neder-land aangelegd zullen worden en het simpelweg onmogelijk is deze banen uit te besteden. Hetzelfde geldt voor het grootschalig aanleggen van infra-structuur ten behoeve van elektrische auto’s, en een Europees supergrid om West-Europese windenergie, Scandina-vische waterkracht en Zuid-Europese zonne-energie met elkaar te verbinden. Al deze oplossingen dragen bij aan het oplossen van alle drie de crises tegelijk. Tevens komt grootschalig investeren

“In Den Haag ziet men niet in dat we drie

crises tegelijk kunnen bestrijden, terwijl dit

juist verreweg het beste gedaan kan worden”

23


Betoog | Help de armen, stop de milieulobby

Door Hidde Boersma

De wereld schreeuwt om meer voedsel. Afgelopen jaar waren er in Egypte, Kameroen en Haïti heuse voedselrellen met tientallen doden tot gevolg. De wereld-

bevolking stijgt en de voedselprijzen stijgen navenant, er is domweg niet ge-noeg eten om alle monden te voeden. Meer land gebruiken voor landbouw zou ten koste gaan van de natuur. De opbrengst per hectare verhogen is een betere oplossing.

AanpassingenWetenschappers hebben via geneti-

sche aanpassingen de opbrengsten van maïs en tarwe met tientallen procen-ten weten te verhogen. Ook is er rijst ontwikkeld die beter bestand is tegen overstromingen en is tarwe genetisch zo aangepast dat het lange droogtepe-

riodes kan weerstaan. Beide gewassen zouden meer oogstzekerheid aan de lokale bevolking kunnen geven.

Helaas wordt geen van die genetisch gemodificeerde gewassen nog ver-bouwd in Europa, de introductie wordt tegengehouden door Greenpeace c.s. Zelfs proefvelden waar het effect van de gewassen op het milieu worden getest, worden met regelmaat vernield. Milieu-bewegingen lijken de uitkomsten niet te willen weten, uit angst dat ze er al die jaren naast hebben gezeten wat betreft de schade aan het milieu. Dat ze met hun guerrillastrijd uiteindelijk levens op het spel zetten, lijkt ze niet te deren.

VeredelingJe zou denken dat er bij de milieu-

bewegingen genoeg knappe koppen rondlopen, menig studiegenoot biolo-gie is er terechtgekomen. Toch lijken ze niet te beseffen dat genetische modifi-catie vaak weinig meer is dan versnelde veredeling. Hebben ze ooit een wilde aardbei vergeleken met één uit de kas?

De Europese Unie heeft onlangs wederom besloten ge-netisch gemodificeerde gewassen niet toe te laten op de Europese markt, vooral onder druk van de milieubewegin-gen. Door angst te zaaien en sabotageacties uit te voeren kapen deze het debat, manipuleren ze de publieke en poli-tieke opinie en vertragen ze onderzoek. Over de gevolgen voor de armere werelddelen maken ze zich niet druk.

24

te investeren in gentech-gewassen. De research and development (R&D) kos-ten zijn enorm gestegen, vooral door de verplichte risicoanalyses, die in geen verhouding staan met die van traditio-neel doorgekruiste varianten, en door gesaboteerde proefvelden en andere guerrilla-acties van de milieufanaten. Alleen de echte grote jongens als Mon-santo en Novartis kunnen het zich nog permitteren gemodificeerde gewassen te ontwikkelen. Het is ironisch dat de dogmatische opstelling van de milieu-

lobby de mono-poliepositie van de grote bedrij-

ven in de hand werkt, juist datgene waar de milieube-

wegingen altijd zo tegen ageren.

Raoul Bino, algemeen directeur

van de Plant Sciences Group van Wageningen

UR verwoordde zijn frustratie onlangs in een interview met NRC Han-delsblad: “Mensen vragen zich af of het ethisch is om genetisch gemodificeerde rassen te maken, ik vind het onethisch om ze niet te maken.” Daarmee slaat hij de spijker op zijn kop: hoe lang laat de politiek zich nog gijzelen door de milieu-lobby? Hoeveel voedselrellen moeten er nog volgen voordat de milieubewegin-gen hun dogmatische oogkleppen af-doen? Het is tijd voor vooruitgang, tijd voor biotechnologie. De mensen in Haïti en Kameroen kunnen echt niet langer wachten.

Of een originele maïskolf vergeleken met de huidige? De genetische samen-stelling van de laatste is door jarenlange kruising totaal anders dan de eerste. Daar hoor je de milieubeweging echter nooit over.

Het kruisen van planten sorteert hetzelfde effect als genetische modifi-catie, het gaat alleen trager en minder efficiënt. Zo duurde het veertig jaar veredelen voordat aardappelplanten resistent waren tegen de ziektever-wekkende schimmel Phytophtera. Via genetische modificatie lukte onderzoekers uit Wageningen hetzelfde in een paar jaar. Bovendien was die resistentie zes keer zo sterk als die van de doorgekruisde vari-ant. Helaas is ook dit gewas nog ver van introductie op de markt.

Volgens Greenpeace en Milieude-fensie tasten genetisch gemodificeerde gewassen het milieu aan. Tientallen arti-kelen in gezaghebbende wetenschappe-lijke tijdschriften laten echter zien dat de invloed van genetisch aangepaste plan-ten is te verwaarlozen. Honderdduizen-den hectares genetisch gemodificeerde gewassen die al zijn verbouwd hebben tot dusver nog geen enkele schade aan het milieu opgeleverd.

Monopolie.Door de invloed van de milieube-

wegingen durven weinig bedrijven nog

25


Betoog | Nieuwe centrales zijn nodig

Door Komson Sander NijboerElke keer horen

we dat onze ener-gievoorziening in nationale handen moet blijven. Er worden Kamer-vragen gesteld wanneer een paar Duitsers een energieleveran-

cier willen overnemen. Dit zou te maken hebben met het feit dat ze niet groen genoeg zijn, of dat ze slecht voor de beestjes waren, of ander enge linkse onzin. Laat ze het maar doen, misschien kunnen ze wel goedkoper produceren. Het heeft namelijk helemaal niets te maken met de beestjes en plantjes die er onder zouden kunnen lijden; wij wil-len gewoon (goedkope) elektriciteit. Ik hoor nu al de bezwaren van de mensen. Zij hebben immers groene stroom en dat is goed, want met de stijging van de zeespiegel, etc. Toch mag het geen cent meer kosten dan oude vertrouwde nucleair opgewek-

te elektriciteit, het liefst nog minder. Mijn conclusie is dan: We willen ons geweten alleen maar zuiveren, en dat zonder meerprijs.

Een gestegen olieprijs: De Russen dansen, en wij, Europa, zitten met duur gas uit Rusland. Gas wat nu onbetrouwbaar blijkt, maar volgens de Europese Unie en Rusland ligt dit geenszins aan Rusland. Nee, het ligt aan de doorvoerende landen. Het probleem ligt echter wat lasti-ger en is misschien niet helemaal te begrijpen voor de gemiddelde Nederlandse Telegraaf -lezer en SP/PVV/PvdA- stemmer. Het gas loopt normaal gesproken van oost naar west. Door de afsluiting van Rusland moest echter ter compensatie een gedeelte van het gas uit het westen van het land worden gehaald om te worden getransporteerd naar het oosten. U ziet hier dus al het probleem: Een vloeistof kan in één buis onmogelijk twee kanten tegelijk opstromen. Toen Rusland de aanvoer van vloeibaar gas hervatte, moest de richting van het proces weer wor-

Op dit moment zijn we hard bezig om ons energievraag-stuk te beantwoorden, dat in de nabije toekomst grote problemen kan veroorzaken. Helaas zijn we hard bezig met een typische PvdA houding: Morgen gaan we er over nadenken en later misschien beslissen.

26

je lichtgevende kinderen, bij de an-dere astmakindjes en een stijgende zeespiegel. Toch zijn het wel de eni-ge energievoorzieningen waarbij we zelf de hoeveelheid kunnen regelen, en waarbij we niet over vijftig jaar een centrale hebben zonder brand-stof. Helaas willen we niet investeren als overheid. Centrales gaan gemid-deld 50 jaar mee, wat betekent dat alle kerncentrales ouderwets zijn. Technisch gezien kunnen we een kerncentrale bouwen waarin een on-

geluk zoals in Tsjernobyl niet meer voor kan komen. De kosten van hoogwaardige veilige kerncentrales staat ge-lijk aan meerdere Joint Strike Fighters, dus ook hier zal de PvdA geen beslissing over kunnen

of willen nemen. Het is een Nederlandse traditie

om heel lang te praten en iedereen mee te laten beslissen. Willen we nieuwe centrales, dan zullen pas mijn eventuele kleinkinderen er van kunnen genieten. Bijvoorbeeld om-dat de blauwgeelgevlekte dwerg-hamster toevallig is gevonden op de plek waar de nieuwe centrale moet komen. Als we nu al weten dat we deze eeuw een andere energiehuis-houding moeten hebben, moet we nu aan de slag, anders zitten we over 75 jaar in het donker.

den omgedraaid. Het opstarten van de doorvoer en het omdraaien van de stroomrichting kost veel tijd en energie. Dit zijn problemen waarvan je van te voren weet dat ze er zul-len zijn. In Rusland wisten ze dit dus ook. Het werd echter uitgelegd alsof het louter aan de Oekraïense over-heid/oliemaatschappij lag.

Energie en de brandstof ervoor blijven voorlopig een heet hangijzer. Voor een goed gevoel en om minder afhankelijk te zijn van bijvoorbeeld de grillen van Rusland gaan we windmolens bouwen. De PvdA is voor, ik ben tegen. Hoezo goed gevoel? We investeren ook in kolencentrales in Noord-Nederland, dat lijkt me dubbel. Kunnen we iets met deze stroom? De wind is niet te regelen, dus krijgen we hogere piekbelastingen en wind-stilte. Hier zou ons elektriciteitsnet op aangepast moeten worden. Dit kost veel geld en is milieuonvriende-lijk. Ook de grilligheid van de wind is een mogelijke probleemfactor.

Wat zijn onze opties? Gas en olie raken op, dus een volledige (nieuwe) infrastructuur inrichten en aanleg-gen op basis hiervan is geen optie. Er zijn echter twee brandstoffen die in-derdaad ook eindig zijn, maar waar we de komende eeuwen mee vooruit kunnen: plutonium en kolen. Tegen beide zijn bezwaren. Bij de één krijg

We willen ons geweten alleen maar zuiveren, en dat zonder

meerprijs.

27


Beschouwing | Vrouwenhandel in Groningen

Door Wanda van der Zee

Volgens korpschef Oscar Dros van de Re-giopolitie Groningen waren er in Groningen in 2008 125 aanwijzin-gen voor mensenhan-del. De onderzochte zaken leidden tot 9 aanhoudingen. Dat er in een betrekkelijk

overzichtelijke stad als Groningen toe-nemende handel in vrouwen lijkt te bestaan is een opmerkelijke ontwikke-ling die om nadere aandacht vraagt.

Uit interviews met slachtoffers komt naar voren dat vrouwenhandel vaak gepaard gaat met verkrachtin-gen, bedreigingen, geweldpleging en drugsgebruik. De slachtoffers dienen enorme ‘schulden’ af te betalen aan hun pooiers, en alle vrijheid wordt hen ontnomen: effectieve slavernij.

Hoewel gedwongen prostitutie niet specifiek een Gronings probleem

is, heeft het korps hier de bestrijding ervan tot speerpunt gemaakt. In 2008 zijn er in Groningen meer dan 250 con-troles gedaan in onder andere tippel-zones, seksclubs en bordelen. De pro-jectleider van het Regionaal Uitbuitings Interventie Team meldde dat er in 2007 in totaal 15 opsporingsonderzoeken zijn uitgevoerd, waarbij 9 processen-verbaal zijn opgemaakt. In de jaren daarvoor lag dit aantal rond de 4.

Uit recent politieonderzoek is ge-bleken dat de meeste slachtoffers in Groningen voornamelijk afkomstig zijn uit Bulgarije. Na de val van de Muur in 1989 stortte de Bulgaarse economie in, en dit ging gepaard met werkloosheid en corruptie. Vanwege de sociale de-privatie emigreren Bulgaarse vrouwen massaal naar West-Europa. Veel van deze vrouwen belanden in de prostitu-tie uit pure financiële noodzaak.

Criminele organisaties kregen de macht over de geldstromen in het land, en staan bij Europol bekend om de

‘VROUWENHANDEL IN GRONINGEN GROEIT’, ‘VEEL MEER HANDEL IN VROUWEN IN GRONINGEN’: Deze alarmerende koppen waren naar aanleiding van de jaarresultaten van de regiopolitie Groningen rond december 2008 in verschillen-de dagbladen te vinden. Uit onderzoek komen steeds meer gevallen naar voren van vrouwen die met een vervalste, of zonder verblijfsvergunning in de prostitutie belanden.

28

activiteiten in de mensenhandel. Deze organisaties bestaan uit losse groepe-ringen die internationaal samenwerken met elkaar en met andere etnische mis-daadgroepen. Hierdoor zijn ze moeilijk op te sporen. Momenteel werkt de po-litie in Friesland en in Groningen samen met het O.M. om via een uitwisseling van agenten met Bulgarije de organisa-ties aan de bron aan te pakken.

Met de term vrouwenhandel lijkt de nadruk op de handel te liggen, terwijl het belangrijkste aspect van deze moderne vorm van slavernij de werkomstandigheden van de vrouwen zijn. Volgens de wet is er sprake van vrouwenhandel indien er sprake is van uitbuiting in combinatie met een vorm van dwang. De Hoge Raad definieert seksuele uitbuiting als volgt: ‘Het gaat om uitbuiting indien de betrokkene in een situatie verkeert die niet gelijk is aan de omstandigheden waarin een mondige prostituee in Nederland pleegt te verkeren’. Niet alleen buiten-landse vrouwen die in Nederland seksu-eel uitgebuit worden vallen dus onder het juridische begrip vrouwenhandel, ook Nederlandse slachtoffers van lover-boys worden hieronder geschaard.

Waar de rechterlijke macht de na-druk legt op de uitbuitingssituatie waar de vrouwen slachtoffer van zijn, wordt in de maatschappij vaak de nadruk ge-legd op de vraag of de vrouw voor de prostitutie gekozen heeft. Bij politieke en beleidsmatige keuzes moeten echter niet alleen vrouwen die door misleiding

in de prostitutie zijn gedwongen als slachtoffers worden gezien. Vrouwen die vanwege economische redenen hun heil in de prostitutie zoeken kie-zen er óók niet voor om uitgebuit te worden. Ik sluit mij daarom aan bij het Gerechtshof Arnhem, dat hierover in een zaak over seksuele uitbuiting zegt, ‘Eventuele instemming van het slacht-offer met zijn/haar uitbuiting is niet bepalend. Wezenlijk is dat het slachtof-fer onder de gegeven omstandigheden redelijkerwijs geen andere keuze heeft dan in een toestand van uitbuiting te geraken en in feite de vrijwilligheid bij het slachtoffer geheel, althans in ern-stige mate, ontbreekt’.

Vrouwen zijn gemakkelijker slacht-offer van een uitbuitingssituatie als zij weinig banden hebben met de maatschappij, of, zoals de Hoge Raad het verwoordt, als ´de mondigheid´ ontbreekt. Buitenlandse vrouwen ken-nen doorgaans de taal niet goed, en loverboys isoleren hun slachtoffers vaak opzettelijk van hun sociale omgeving. Dit alles maakt de vrouwen afhankelijk en dus kwetsbaar.

Voor alle slachtoffers van vrouwen-handel zou het kunnen helpen wan-neer de sociale en maatschappelijke banden (weer) worden versterkt, zodat vrouwen gemakkelijker de stap kunnen nemen om uit hun situatie te ontsnap-pen. Hiervoor zijn organisaties nodig die de vrouwen actief benaderen, en die ze een omgeving bieden waar ze veilig terecht kunnen.

29


Opinie | Creationisme

Door Bernhard BrugmanHet begon met

een actie van een zeer gedreven aan-hanger van de eerste categorie. Hij kwam met het idee om half Nederland plat te bombarderen met folders waarin het scheppingsverhaal

werd verdedigd, en waarin men trachtte om het ongelijk van Charles Darwin aan te tonen. In reactie kwam de meer wetenschappelijk ingestelde partij met de actie “Terug naar je Maker!” waarbij de gewraakte folders met duizenden tegelijk naar de initiatiefnemer werden teruggestuurd. Brievenbusstickers met de tekst “NEE creationisme / JA Darwin” volgden daarna. Inmiddels is de actie aan beide kanten alweer gestaakt, en lijkt het erop dat de verhoudingen tus-sen de twee partijen aardig gelijk zijn gebleven.

Ikzelf ben met grote nadruk een aan-hanger van Darwin, daar hij zijn theorie voor een groot deel heeft kunnen be-wijzen. Goed, er blijven hiaten zoals de beruchte ‘missing link’, maar het bewijs voor de evolutietheorie is aanzienlijk. Vondsten van fossielen, wetenschappe-lijke observatie van biologische kenmer-ken van mens en dier, ga zo maar door. Tezelfdertijd proberen creationisten, overwegend in de Verenigde Staten, hun standpunt juist op dezelfde manier te bewijzen. Ze claimen dat er fossielen uit verschillende geologische perioden in dezelfde geologische laag gevonden zouden zijn, dat er geen zgn. ‘over-gangsfossielen’ gevonden zijn, en dat de koolstofmethode (een methode om de leeftijd van bodemvondsten te con-troleren aan de hand van de vervaltijd van koolstof) te grote onzekerheidsmar-ges toelaat om uitsluitsel te geven. Het merendeel van deze theorieën is inmid-dels achterhaald, en koolstofdatering is voorbij een bepaalde leeftijd (hoogstens

Creationisme (het): opvatting dat het scheppingsverhaal strikt letterlijk genomen moet worden, syn. Scheppings-leer tgov. Darwinisme (van Dale). Niet lang geleden ont-stond er in delen van het land een korte maar hevige pa-pieren oorlog tussen creationisten en darwinisten. Wat zijn precies creationisten, en met welke reden wijzen ze Darwin af ten gunste van een sprookje?

30

voor het succes van creationisme kun-nen liggen: een inherent gebrek aan zelfvertrouwen en een minderwaardig-heidsgevoel bij sommige mensen. Het kan ook, korter door de bocht, dat som-mige mensen gewoon simpel denken: “Het staat geschreven, dus het is zo!” Sommige van hen schieten hierin zelfs zo door, dat ze ecologische problemen zoals het broeikaseffect en het dreigen-de tekort aan fossiele brandstoffen geen

probleem vinden: Jezus komt immers toch binnenkort terug op aarde. Toen tijdens de laatste presidents-verkiezingen in de

Verenigde Staten Sarah Palin ten tonele verscheen, had het Amerikaanse pro-creationistische publiek een belangrijke medestander gewonnen. Als kandidaat-vicepresident woog haar stem zwaar door, en als voormalig lid van de pink-stergemeente lag haar steun voor het creationisme boven alle twijfel. Het feit dat zelfs hooggeplaatste personen zich dus kunnen laten misleiden door blind geloof geeft aan hoe groot de macht van de kerk hier en daar is.

Al met al kan gesteld worden dat het debat tussen voor- en tegenstanders van de evolutietheorie niet snel over zal zijn. Ik kan slechts hopen dat de creati-onisten dezer wereld nooit de touwtjes in handen zullen krijgen, want dat zou voor mij het bewijs zijn dat de dwaas-heid werkelijk regeert.

enkele tienduizenden jaren) sowieso niet meer toepasbaar. Toch blijven crea-tionisten hardnekkig bij hun standpunt, en kunnen ze, wanneer je zou proberen hierover met ze in debat te gaan, be-hoorlijk fel worden. Sommige van deze fanatici gaan zelfs zo ver dat ze ook de verhalen van de Ark van Noach (de zondvloed) en de Toren van Babel als de absolute waarheid beschouwen.

Wat precies drijft deze mensen? In-dien je ze naar de reden vraagt, zal een groot deel ant-woorden met “Om-dat het in de Heilige Schrift staat!” of een variant op deze dooddoener. Naar de eigenlijke achtergronden kunnen de wat meer pragmatisch ingestelde men-sen onder ons alleen maar gissen. Ik zag ooit eens een film waarin een kerkdienst van de Pinkstergemeente (een evan-gelisch kerkgenootschap waarin het creationisme als onbetwiste waarheid wordt aanvaard) werd gevolgd. Om de beurt deden verschillende sprekers hun verhaal, dit vergezeld van de nodige uitroepen van “Hallelujah!” en “Praise The Lord!” en zo voort en zo verder. Één van hen brulde bijna in de microfoon: “Ben ik ooit begonnen als een kikker-visje? NEE!!! God heeft ons naar zijn evenbeeld geschapen!”. Kennelijk vond deze heer het idee van evolutie nogal beschamend, daar het hem kennelijk een gevoel van nietigheid gaf. Misschien zou hierin een belangrijke verklaring

“Ben ik ooit begonnen als een kikkervisje?”

31


Naar aanleiding van de confrontatie tussen creationis-ten en darwinisten zijn er een aantal weken lang vele discussies geweest. “Darwin heeft gelijk!” “NEE, de Bij-bel heeft gelijk!” etc. Mensen, waarom moet per se één van de twee gelijk hebben? In dit land heb je recht op je eigen mening, gun anderen dus ook datzelfde recht.Door Welmoed Brugman

Volgens Ge-nesis, het eerste boek van de Bijbel, schiep God de wereld in 6 dagen, en rustte Hij/Zij/Het op de zevende. Nu is dat volgens de meeste mensen

een symbolisch verhaal, en zo denk ik er ook over. Toch zijn er ook men-sen die er liever voor kiezen om het letterlijk te nemen, mensen voor wie “In den beginne…” daadwerkelijk begint met de Schepping. Je kan het oneens zijn met deze mensen, je kunt ze belachelijk of zielig vinden, maar waarom zouden zij niet even goed recht hebben op hun mening als iedereen? Natuurlijk zit er veel waarheid in Darwin’s theorie, maar zelfs deze blijft bij ‘aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid’, zon-der echt 100% sluitend bewijs te leveren.

Het mag dus gezegd worden dat, ook al hebben creationisten de schijn tegen, niemand het uiteindelijk ze-ker weet. Bovendien, als iemand er nu voor kiest om in de Schepping te geloven, dan doet diegene daar toch niemand kwaad mee? Datzelfde geld voor de Darwinistische opvatting. De evolutietheorie is geen ‘heidense ketterij’ of ‘werk van de Duivel’, evenmin als alle creationisten dog-matische fanatici zijn. Wanneer mensen met de meest uiteenlopende culturele achtergronden in vrede wil-len samenleven in één land, dan zal de basis voor die samenleving toch gelegd moeten worden door middel van wederzijds respect. Zolang er verschillende mensen zijn zullen er ook altijd even zo veel verschillende meningen zijn, en wellicht is dat ook precies zoals het zijn moet. Immers, naar mijn idee is onze onderlinge verscheidenheid één van de mooiste en meest boeiende dingen in deze wereld.

Opinie | Darwin of Schepping, laat ieder de keuze

32

Vereniging | De nieuwverkozenen stellen zich voor

Floris Eeken | Secretaris Algemeen & ICT

Hallo allemaal! Ik ben Floris Eeken, 20 jaar, en ik woon sinds september vorig jaar in Gronin-gen. Op dat moment was ik begonnen met American Stu-dies aan de RUG,

maar inmiddels ben ik hier weer mee gestopt. Vanaf september vorig jaar ben ik actief geworden binnen de Groninger JD, en sinds 3 maart zit ik in het afde-lingsbestuur als Secretaris en commis-saris ICT. Het bestuur bevalt mij tot nu toe erg goed, en ook ga ik binnenkort aan de slag bij de ING totdat ik met een nieuwe studie kan beginnen in septem-ber. Welke studie dat zal zijn heb ik nog niet besloten…

Leon Klunder | Penningmeester

Moi, ik ben Leon Klunder, 20 jaar, tweedejaars student Geneeskunde aan de RuG. Naast lid van de JD ben ik ook lid van scoutinggroep ‘De Havik’, waar ik

iedere zaterdag leiding geef aan onge-veer 25 kinderen in de leeftijd van 7-11, en waar ik ook de verantwoordelijkheid draag over het materiaal.

Na een periode waarin ik eens per halfjaar bij de JD verscheen ben ik vanaf eind januari actief lid geworden. Na enig aandringen heb ik me ook maar direct kandidaat gesteld voor het pen-ningmeesterschap en werd ik zowaar verkozen. Als penningmeester hoop ik, vanzelfsprekend de financiën van de afdeling op orde, en de benodigde geld-stromen in gang te houden.

Ellen Kraal | Secretaris promotie

Ellen Kraal is 19 jaar. Na een paar maanden Interna-tional Business and languages te heb-ben gestudeerd op de Hanze Hoge-school, is zij inmid-dels geswitcht naar

de opleiding Maatschappelijk werk en dienstverlening, eveneens aan de Hanze Hogeschool. Inmiddels zit zij in het derde jaar. Ellen is opgegroeid in Meppel en woont sinds oktober 2008 in Groningen. In maart 2009 stelde Ellen zich voor een jaar ver-kiesbaar voor de functie Secretaris Promotie. Ellen gaat zich bezighou-den met het werven en activeren van leden, en zal zich daarnaast bezig-houden met het organiseren van de Keiweek.

33


Jubileum | 25 jaar JD in Groningen

Augustus 1989

34

Niet alleen bestaat de JD landelijk al 25 jaar, maar op 3 mei 2008 is het ook 25 jaar geleden dat er in Groningen een afdeling werd opgericht. Om stil te staan bij 25 jaar JD Groningen (en 23,5 jaar een ledenblad), staan hier een paar artikelen uit de oude doos. Veel dingen zijn veranderd in al die jaren, maar sommige dingen veranderen nooit.

Augustus 1991

35


Mei:

5: De Groninger JD op het bevrijdingsfestival. (festivalterrein)19: Stromingenavond: Thorbecke initiatief.

Tijdens deze avond zullen we het samen met Jan Talen over het Thorbecke initiatief hebben. Dit initiatief pleit voor 1 grote liberale partij en dus een samengaan tussen D66 en VVD

26: Snertdebat. Het debat tussen de afdeling Groningen en Friesland van de JD. Wie gaat het dit jaar winnen?

Juni:

2: Politieke quiz.30: Seizoensafsluitende BBQ.

Natuurlijk niet in Hotel de Doelen want het haardvuur daar is maar nep

Augustus:

10 t/m 14 augustus, Keiweek:In deze week zal de JD verschillende activiteiten op verschillende plaatsen in de stad organiseren. Kijk voor meer details rond deze tijd op de website!

September:

5 september: After Summer Borrel

Activiteiten vinden, tenzij anders aangegeven, plaats in de Lounge van Hotel de Doelen en beginnen om 20.00 uur. Deze agenda is onder voorbehoud. Houdt voor actuele wijzigingen de website (www.groningerjd.nl) en je email in de gaten.

Agenda | Mei - September 2009

Aangezien het ledenaantal van de Groninger JD momenteel aardig aan het groeien is, wordt het maken van de Open Bloot steeds duurder. Omdat bezorgen buiten de provincie Groningen relatief duur is, zullen wij met in-gang van het eerstvolgende nummer ons blad niet meer buiten de pro-vinciegrenzen versturen, tenzij je hebt aangegeven dit blad toch graag te willen blijven ontvangen. Als je niet in de provincie Gronin-gen woont en toch de O & B wilt blijven lezen, stuur dan even een mailtje naar [email protected]

36

Open & Bloot zomer 2009

Documents

Transcript of Open & Bloot zomer 2009