1

2

3

ONSTUIMIGE KRONKEL SONNETTEN

4

Laurens Windig 1943

Amsterdammer en Nederlandse dichter, laat zich er

niet van weerhouden veel humor een plaats te geven in zijn werk, maar vooral ook drama: wie mij leest en

naar mij luistert zal willen glimlachen en ook ontroering willen voelen. Bijzonder thuis voelt hij zich

in de rij Vlaamse dichters welke hij links en rechts ziet als zijn poëtisch balans.

Vooral vrije poëzie boeit hem uitermate, zoals het

werk van de Nederlandse schrijver Pastuiven Verkwil, omdat er bij hem geen beperkingen zijn.

Windig gebruikt rijm wanneer het op de meest onvoorziene momenten opduikt. Hij voelt zich

gedreven, zoals vele dichters, vooral de liefde in al haar vormen een grote plaats in zijn werk te geven. Hij is telkens opzoek naar het juiste, mooiste gevoel

dat erin ons leven bestaat. Persoonlijke liefdevolle, maar vooral ook

dramatische levenservaringen hebben hem tot het schrijven gebracht: invoelen is zijn motto.

5

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm, op welke wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van

de schrijver.

No part of this proëtry may be reproduced in any form, by print, photo print,

microfilm or any other means, without written permission from the writer:

©® Laurens Windig

Amsterdam, 13 augustus 2013

Laurens Windig Poezie Planeet: http://members.chello.nl/l.windig

YouTube kanaal:

http://www.youtube.com/user/windigful

E-books: http://issuu.com/windig

6

7

ONSTUIMIGE KRONKEL SONNETTEN

Nog steeds erg moeilijk, maar het gaat net even boven mijn pet! Het komt hoofdzakelijk op ritme en

klank aan. Heb nu flink wat sonnetten van anderen gelezen en volgens mijn bescheiden mening loopt het wel lekker

en krijg ik het niet beter. Wat dat betreft voel ik mij net een fietsen maker die maar blijft sleutelen. Ben vlak voor de dood van grootmeester Gerrit

Komrij begonnen zijn sonnetten te lezen, nou dat is een kluif hoor. Er zijn diverse sonnetten met

rijmschema’s en klanken. Engelse, Franse, Italiaanse en strikt persoonlijke

Komrij-sonnetten. Dan kan ik er ook nog wel tussen met mijn eigen vertalingen van

- onstuimige sonnetten - Onstuimig is een synoniem van mijn achternaam: Windig. Uiteindelijk heb ik mij nu nog beperkter laten belanden met telkens tien

lettergrepen in een sonnet.

Toen ik begon met sonnetten gebruikte ik alleen het rijmschema zonder op te letten dat het ook om

een aantal lettergrepen ging, ritme en jambe. Deze heb ik hier ook geplaats. Houd dus rekening

met mijn struikelen.

Laurens Windig

Amsterdam, 1 november 2013

8

Lies Obies

Droomde van de tempel der sonnetten de priesteressen klessebessen luid beschuit met veel vocht zet behoorlijk uit alles klopt zelfs dames in korsetten Lies Obies zingt forse klankgedichten vluchtig ingepompt door adelborsten die in koren schallen zonder kosten zij behoren tot de lichtgewichten qua metrum en jambe komt zij er door hoewel de deurposten hardop kreunen heeft ze er geen goed luisterend oor voor vele lotgenoten die haar steunen zingen zich onverhoeds als zwaarte koor Jij moet meer op eigen krachten steunen

9

Hermes

Ik Hermes, zoon van de Oppergod Zeus bergnimf Maia mijn geboortemoeder niet alleen bode, benoem mij hoeder der kunsten, lyriek, poëzie en heus leraar van de schone zanggodinnen men vergeet, ook ik laat mijn stem eens los hoor het gezang alom Epidauros luister Grieken, laat mij u beminnen zodat ik uw ontroerend hart beroer zet u neder op de punt van uw stoel hef niet uw voeten van de kille vloer geef alleen maar toe aan zalig gevoel doof geheel om u heen al het rumoer treed in het mythologisch zang gewoel

10

Eeuwige lente

Jij begrijpt wel dat ik terugverlang naar de wonderschone dagen en nachten minnen, waarop wij niet konden wachten onze liefde bestaat nu uit lofzang nog dansen wij in eeuwige lente van bloem naar bloem dragen wij onze kleur noem je mijn liefste en jij mij charmeur het houdt ons zo jong in het fervente hoewel onze huid verrimpeling toont slaap mij eerder overmand dan voorheen wordt mijn ontwaken glimlachend beloond het kleurrijke vlindertuinen verdween zijn mijn gevoelens als man toch onttroont doch dode vlinders drijven niet uiteen

11

Overbevolken

Waar zal ik nu weer over gaan schrijven de herfst is al genoeg uitgemolken valbladeren die overbevolken ga mij dus ergens anders inlijven er is nog meer dan alleen de natuur politiek siepelt ook mijn oren uit levert niets op en kost een flinke duit wekt bij de lezers alleen maar verdriet die reageren wel waar de schoen wringt mijn geïnteresseerden dichten ook wanneer er een astrante fout rondspringt een piepklein gedichie over een spook die onzichtbaar danst en naast tonen zingt tot slot als senryu opgaat in rook

12

Wegblazen

Over zeiken gesproken, kom eens zien er ineens allemaal uit de lucht knalt had jij verwacht dat het je dag vergalt? zon nam de kuierlatten bovendien liet zich zomaar door de herfst wegblazen vannacht al dat gevoel, van zeg maar dag ik het even zondermeer zeggen mag straks komt ook een straffe wind aanrazen ‘had lekker op Tahiti gebleven!’ zei ik langs mijn neus weg tegen buurvrouw ‘dat had je wat meer warmte gegeven’ zei zij tegen mij, ‘wat jij zeggen nou?’ ‘had lekker op Tahiti gebleven!’ zei zij weer, ‘ik ook houden van de kou?’

13

Gedwongen reis

Ooit twee-eenheid schoorvoetend door het zand over het keuzestrand kwam de scheiding tot stand, na totale verwijdering doch hun overeenkomst ging hand in hand de angel zit diep dat niemand hem ziet dwingt een sober leven tot een besluit of gaat men voor een ander onderuit? eerste ware liefde vergeet men niet een wrak waar men veel in kan verwedden gaat niemand zomaar over één nacht ijs alles werd gedaan om het te redden buiten het eens zo schone paradijs plaatsen hun kinderen kampeerbedden en moeten mee op een gedwongen reis

14

Plenzen

Klotsend en kletsend in een metafoor stroomde water tussendoor mijn herfstkraag de vijver oogde onalledaags laag het was stijgen onder nat vallen door spruiten keken verbaasd hoe ik dat deed lachend, gierend, brullend vanaf de stoep zagen mij plenzen onder boe geroep plonsde in een plas waarin ik uitgleed zij sloegen zich lovend op hun knietjes meneer u heeft het geweldig gedaan mijn momenten van vergeet me nietjes hoe die kleintjes daar tekeer zijn gegaan zij kwaakten hun zelfbedachte liedjes eenden moeten op de stoep blijven staan

15

Mirakel

Zeeën vol van liefde heeft zij geweend haar wonderschone kind, haar Zoon is dood genageld aan een kruis met slag en stoot haar lief en leven werd alleen geleend God heeft ook haar uitgezocht te lijden vanuit reeds aangewezen moederschoot het Mirakel waar zij zo van genoot alles was voorzien, niet te vermijden nu wiegt zij haar Wonder onder tranen in doeken gewikkeld net zoals toen de Krachtige die dit nog kan weer wanen? beloofd als Messias in de targoem nu versteend in het graf der timpanen Hij zich wellicht straks vertoont na den doem.

16

Woestlied

Ga dialogen aan met het najaar merk dat ik tegen losse blaadjes spreek haar losbandigheid is kleurrijk van streek zij blijft mij een antwoord schuldig, stormklaar op een jakobsladder klim ik iets hoger altijd langs willekeurige bomen dovemans oren winterslaap dromen laatste blad trilt zich krampachtig droger als dan onverhoopt wind zijn woestlied fluit jagend tekeergaat over stad en land donderslagen regen uit wolken spuit wispeltuurt herfst toch een zonnige kant zodat zij het op een akkoordje sluit een daggie uit naar ons Hollandsestrand

17

Bach

Zojuist verloor ik weer mijn ziel aan Bach Adagio 'Concerto en ré mineur het heeft zoveel van verlangen en treur ben vaak door zijn noten en tonen van slag zoals hij gevoelig wenend meevoert langs het hemelsblauw klassiek gelaat van het schoonste wezen op aard, voel dan eeuwige droom die met liefde ontroert kom vrouw, waan der permanente lente zie hier gespreide ziel bedding verwacht u alreeds met latente talenten welke nog meer weet te geven dan kracht laat ons genieten van het fervente hoop en geloof in omhelzende nacht

18

Obstakels

Toch verblijf ik nog steeds in mijn jonkheid omwonden door de herfst van het leven verpulvering, kom, denk het wel tegen het schenkt wat moeite en nodigt geen spijt kinderen parlevinken en zingen opspringen verplaats ik in toentertijd staat nog pril in mijn geheugen gekrijt een mooie jeugd is niet te verdringen obstakels zullen er altijd wel zijn een versperring is niet weg te denken er schuilt en nestelt overal venijn gevoelens zijn sowieso te krenken zichtbaar onzichtbaar achter een gordijn weg ermee, laten wij blijheid schenken

19

Schwung

Onder het jassen van de piepers door zeurt de zuurkool pruttelend naar rookworst ovaal het loodje legde na de vorst verstijft nog in de schuur hing waar het vroor tijd voldoende om er te ontdooien weigert de kat spekvet om te binden de zure hap niet valt te verslinden alles eerst nog uit de knoop moet klooien de nep jus uit een pakje heeft geen smaak tooit alleen het culinair aangezicht trouwens dit gerecht stelt iets aan de kaak opdienen met schwung is de kok zijn plicht als men het niet kan pruimen is het raak dan wordt het restaurant ervan beticht

20

Steen

Reproduceer een oud Nederlands woord voor iedereen vrij en toegankelijk nee, niemand is ervan afhankelijk kan zeker zeggen uniek in zijn soort waar is het ontstaan en verder gegaan echt niet zomaar uit de lucht gegrepen meestal wordt er bovenop gezeten verwijderen is beter dan begaan de zware last is meestal uitgedrukt het is een natuurlijke verharding welke zonder verzorging prima lukt vocht zorgt voor optimale ontharding extensieve testen nog nooit mislukt geen reetketelsteen is puur volharding

21

Kuststrook

Vertalen mijn emoties het aanvoelt hoe onstuimig wolken zich ontpoppen niets kan erffactoren nu nog stoppen verbazingwekkend windig in mij woelt zwevend boven horizontale lijn kimme waar ik liever niet van afwijk links en rechts altijd binnen mijn bereik het vertrouwde is een onmisbaar zijn ontspannen kenbaar blauw als achtergrond natuurlijke schepping, hoe simpel ook alreeds voor het maagdelijk wit ontstond genetisch bliksems positief ontdook vanaf het dagen van de morgenstond ik uitbundig ontlook langs de kuststrook

22

Stront aan de knikker

Vrouwtje heeft haar Poepzak allang beloofd hij vier oktober iets extra’s mag doen kan ‘ie lekker schijten op het plantsoen zij heeft een lekker botje uitgeloofd dan gaan de buren hem heel lief aaien schelden hard tegen het schone vrouwtje liefst binden zij haar vast aan een touwtje trekkend door de buurt en onrust zaaien het dier is volgzaam en weet niet beter een verre buur die pakt zijn vrouwtje aan ‘wij branden zijn hol dicht dat is heter’ Poepzak laat het vrouwtje door de stront gaan trekkend aan de riem is de graadmeter de hond heeft nu finaal zijn best gedaan

23

Okay

Slome nerd wil jij graag iets versieren? dan ben ik jouw uitgesproken leerschool wil jij zo lekker scoren als idool lang je haren, lig niet zo te klieren vooral humor maakt de dames blijer ontspannen zich bij wat complimentjes het kost jou alleen wat extra centjes drankje hier en lachje daar maakt vrijer glimlachend zeuren, mag ik u kussen zegt ze niks terug is het wel okay denkelijk is zij niet meer te blussen vraag of zij wilt leiden en dans je mee dicht tegen elkaar en ondertussen laat je tongetje zien, gaat ze in zee!

24

Heerlijk warm

Draag mij zachtjes op jouw rode kleuren wieg mij aan lianen traag naar winter dwaal deelbaar langs nerven en geflinter laat uw najaar ons nog even fleuren zelfs de zon haar licht verliefd de mijne leven lievend koester in het stralen krul mij in haar armen, laat toch pralen rond de jakobsladder, kus het fijne bedwelm mij nog geurig langs seizoenen zodat ik niet vergeet wat streling deed versleep ons iets later door ontgroenen riem u sterker waar kilte zoekend zwerft slinger ons maar sierlijk in festoenen deinend op de heerlijke warme herfst

25

Hallo?

Wijze ouders, hun kinderen lezen dag met het handje naar het mobieltje nog lang niet rijp voor het kleine zieltje hierover kun je best eerlijk wezen het hoofd raakt ook telkens meer gebogen naar beneden en niet meer op of om maakt niets wijzer doch eerder krom en dom afgod die geld kost, niet te geloven stel dat zo’n ding vastgroeit aan de oren dat wordt een enorme operatie daarna valt er echt niets meer horen of er volgt een persoon alteratie dooie donoren vingers opsporen wegens excessief acceleratie

26

Kwasten

Ondanks ik tegen de haren instrijk geheel en alleen met eigen streken ogenschijnlijk eerder is gebleken waar een gecreëerd pad begaanbaar blijkt als opzetten goed luistert naar de hand overbodig in paniek te raken kwasten niets te wensen overlaten onzekerheid direct gerust gesteld men zal als kunstschilder heus wel weten na eenmaal een paar keer studies gedaan het ermee door kan gaan: zo geheten laten leerlingen er verder meegaan identiek Rembrandt moeten zij zweten uiteindelijk zijn zij juichend voldaan

27

Sulawesi

En dan vaderlandse geschiedenis klein deeltje historie kregen wij mee hunebedden, schepen, de VOC ingestampt Nederlands symbool, niet mis ook Rembrandt en Vermeer, noem ze maar op Vincent van Gogh toen nog amper bekend mijn tekenen was op school te fervent autodidact stond ik wel aan de top Celebes was mij totaal onbekend zelfs onderwijs wist niets te voorspellen Sulawesi is nu overbekend heb het niet geweten: zijn gezwellen misdaden raken nu overbekend durf het zowat niet na te vertellen

28

Zwieren

Strakker bestaat niet dan een totempaal overgaand naar een kronkelende slang terugrollend als uitgelegd behang en gaat het knikkend hoofd horizontaal opeenvolgend als krullende golven helse kracht breekt het vallen van zwieren armen bewegen vliegende gieren opnieuw onder emoties bedolven nog even dan ontpopt zich de wending verrassend komt de ontknoping tot stand zonder enkel verband met een zen ding zet het voorafgaande nu naar je hand in choreografie zit hoog gespring nu is ‘So You Think You Can Dance’ geland

29

Corpus

Zie jij hoe dromerig het avondrood weerspiegelt in het Passievollemeer? het stille lauwe water lokt alweer voel het kirren dat lendenen omsloot zou zij nog komen waden in de nacht sporen strelen reflectie van de maan wenkend, jij op avances in wilt gaan hoor jij het zachte zingen van haar kracht? lig jij al in het Buitenwestenriet bedwelmd door haar lichaam naast de jouwe hunker jij al of zij wel komt of niet? lokroep als een bronstig hert, vertrouwen riek de parfum dat haar corpus gebiedt als een meermin zal jij haar aanschouwen

30

Luchtdruk

Als neuriënd de nieuwe dag weerklinkt lieflijk de zon zo zacht mijn ziel verlicht verhalen akkers weelde groen het zicht even een nachtegaal haar trots bezingt tooien veel najaarsbloemen in het rond zwiert het eikenblad beneden heuvels spreidt de herfst alweer zijn rode vleugels en wispelturig draait de wind terstond ook de kilte wacht al op een seintje doch het toeslaan komt nu wat traag opgang avond hangt hem even aan het lijntje de luchtdruk houdt nog alles in bedwang depressie qua afstand maar een kleintje die wijkt doodsbang voor koude overgang

31

Mars

Op het moment dat ik afluisterde wist ik nog niet exact de landingsplek plotseling flitste een rode flashback stond stijf van schrik want iemand fluisterde ‘uw idealistische wensdroom taak niet vertrouwd met mijn morseteken stem ingevlogen chip zorgt al voor gewen omgezet in de aangeleerde spraak zelf zijn wij hier onzichtbaar ingesteld doortast, omdat er ook obstakels staan steeds worden aardse wezens aangemeld uw droge mond stuurt mij een dorstig waan vocht is hier schaars en zijn velen geveld op Mars zijn wij geest, rest door damp vergaan’

32

Breingaard

Moeder, oma en overgroot mama bij u zelden of nooit alles of niets constant de krachtige balans van iets eeuwig onpartijdig, nimmer drama voorbeeld van levenskunst, veel te geven niets willen verwachten, zelfs geen aandacht hier nestelt spirituele spankracht van telkens doordacht wikken en wegen het -zijn zonder vallen kan niet bestaan zelfs daar heeft u veel kaas van gegeten weer op weet te staan om verder te gaan in uw breingaard leeft sterk nog het weten van droefheid destijds het missen en gaan moederlijk zijn is niet te vergeten

33

Dubbelfunctie

Ga lekker naar mijn bed, retteketet heb de kleren van het lijf getrokken eveneens de geitenwollen sokken staan straks rechtop verstijfd ernaast gezet kouwe voeten zijn echt niet zo’n pretje verhitte beddenkruik dat is een ramp door warmte onder dekens krijg je damp voor je het weet dan stink je uit je bedje thermosokken is misschien een optie speciaal te verkrijgen voor de nacht daarbuiten ogen ze ook nog sexy bovenop geven ze wat extra kracht vlij mijn voeten wel tegen haar nakie dubbelfunctie, het slaapt zo lekker zacht

34

Sonnet 18

Straatnaam en huisnummer verbaasde mij middeleeuws kwartier zou het hier heten wonen in dit stadsdeel soms poëten? Shakespeare buurt ja, hoe komt men erbij Sonnet 18 heb ik wel gevonden belde aan, opende wat oude heer hoogbegaafd voorhoofdig Engelse peer hij lachte krap en sprak onomwonden ‘Shall I compare thee to a summer's day?’ wist helemaal niet wat mij overkwam ‘Rough winds do shake the darling buds of May’ antwoordde hem, ‘ik kom uit Amsterdam’ hij sonnetteerde, ‘listen what I say’ en zelf uit Stratford-Upon-Avon kwam

35

Victoria

Droomde dat ik op een warme herfstdag naakt wegdreef op een sterk beschermend blad twee nachten of zij mij als kind bezat rond haar gelaat voltrok zich een glimlach als een geboortemoeder droeg zij mij zachtjes wiegend in veilige armen geheel met liefde wist te verwarmen oorspronkelijk bloeit zij alleen in mei besefte wel dat het een droom betrof tussen fantasie en werkelijkheid het najaar transformeerde als lusthof ontluisterend wakkerde een afscheid dat geen enkel gebeuren overtrof: Victoria Amazonica tijd

36

Petrarca

In een moment van innige stilte kreeg ik met Petrarca even contact mijn ontwerp werd niet direct omgehakt toch voelde ik wat ijzige kilte met zijn sonnetten valt niet te stoeien eigen werk is aan een ieder gegund ik heb geen zin op zinnen te broeien wilde graag weten wat hij van mij vond mijn suggestie eigenzinnig te zijn vond hij mijn eigen idee wel gegrond in sonnetten hanteer ik alleen rijm of hij het nou niets of geweldig vond experimenteren zit in mijn brein

37

Onverschrokken

Zo net dacht ik, hoe heerlijk toch het najaar niet dat gezweet in hitte van de zon waai liever met wat koelte: als ik kon maar waaien in de lucht is niet zo haalbaar atmosfeer die zucht niet altijd meer zo blij opstijgen van de grond: een zware klus gefladder laat ik over aan een mus van bovenaf bezien hoeft niet zo voor mij in een zweefvliegtuig lijkt mij wel eens wat je wordt aan een haak omhoog getrokken thermiek zorgt voor: hoe hoog leg je de lat langzamerhand raak ik toch betrokken voorbijsnellend langs een zwevend herfstblad voel mijzelf nu toch wel onverschrokken

38

Snoeien

Herhaal stramien lang aangebonden vervolgens dwingende debatten gelijk naar gene waarde schatten waar vele zinnen reeds bestonden doorgegraaf en feller terugslaan: 'luister goed hier lult uw adviseur drogreden is mij superieur kies mijn partij nou maar voortaan snoeien om elders weg te geven sparen ligt hier niet meer voor de hand bejaarden moeten zuinig leven stuur ze regelrecht naar buitenland en buitenland mag hier aankleven' hekel Europees in Nederland!

39

PTT, TNT, TPG, PostNL

Bij toeval emotioneel gesprek: lang in dienst en dan effies plaatsmaken deeltijd zit er niet meer in: afhaken vroeger ja, was een staatsbedrijf te gek een onervaren bink komt in zijn plaats nog jong door wangedrag van school getrapt noemt hem nu een klojo en ginnegapt: zolang nog bij één baas is ondermaats! zesentwintigjaar klaar uit weer en wind collegae die onder zijn duiven schiet het postkantoor niet meer in straten vindt een vent die vele namen achterliet onzeker opzoek als een bedelkind of hij misschien wat zekerheid hervind

40

Sparen, waarvan?

Wat hebben we gisteren gelopen wij deden een daggie winkelcentra ik er financieel op achteruit ga de portemonnee jankt door het kopen dan zie je weer dit, dan zie je weer dat ben er gewoon overgevoelig voor niet continu maar zo af en toe hoor spaar ook niet meer omdat ik er aanzat overheid stuurde me in die richting eigen geld uitgeven kan ik ook wel overal naar toevliegen: voorlichting uiteindelijk besparen zij een rel ze zijn niet meer bezig met doorlichting ik zeg altijd van uitstel komt afstel

41

Zonnen

Uitgekozen deze dag koos zij zonnen in de zon lekker bloot op het balkon zomaar schoot zij in de lach er kleurden rode koontjes ze kwamen op als bloemen waar bijen rondom zoemen geluid van telefoontjes liet zij door de straling gaan buurman floot van bovenaf ga eens wat naar voren staan zonde dat de zon begaf onweerswolken vlogen aan zondagszonnen leek een straf

42

Julliet

Mystiek zo het balkon u droeg boven het geuren van jasmijn verheven maan in volle schijn uw blikken mij nog niet genoeg glans kasseien van Verona welke uit hun voegen sprongen veel te vroeg doch vogels zongen welk wonder volgt er nog hierna liefde rankte mij naar boven steentjes gooiend tegen ‘t raam om uw zachte mond te loven hoorde uw moeders stem ontdaan viel terug ondersteboven mijn lief ik laat u nimmer gaan

43

Consensus

Mijn natuur beschrijven als natuur het doen verplaatsen in de wolken welke mijn fantasie bevolken overdrijven wat ik zelf bestuur het is vandaag weer transformeren in profielen die de geest oproept wisselend een stemming aan voldoet ik zal het moeten uitproberen bliksemschichten door een aggregaat botsend warm en koud de dader is als het hoofd weer eens op onweer staat natuur brengt vrolijkheid en treurnis weersomstandigheid je darren laat bij de buren stormt het ook vaak mis

44

Hundertwasserhaus

Huizen die statig burgers bemensen er vertonen geestdriftige kleuren strelen ogen naar ramen en deuren zijn talenten beleven cadensen kousen verschillende aangemeten hier vergaat het architecten altijd creaties vernieuwend gelijker tijd hun sporen kronkelen onverbeten effectief ontbreken vaste lijnen droombomen balkoneren uit stenen zodat het aangezicht doet verfijnen poorten openheid zullen verlenen architectonisch kunst laat beschijnen ondersteunen pilaren als genen

45

Ode aan de vreugde

De tijd waarin de Fin de siècle viel gehuld in vele kleuren voorbestemd onthult het Midasgoud zijn lange hemd spontaan opent de Weense Jugendstil Klimt bejubelt ode aan de vreugde in friezen drijven vrouwen langs de wand negende van Beethoven komt tot stand Secession waarin men zich verheugde Hij laat er zijn gouden kus versieren Welk schoon aftast langs de Belvedère waar ooit hypocrisie wist te tieren hoeren ontpoppen uit hun derrière tonen er weldadig hun borstspieren feministen staan op de barrière

46

Nou moe?

Alles is zo groen, groen, groen zelfs het dames fluit en kruid vandaag vliegen ze uit, uit, uit om iets aan het groen te doen eerst wilden ze niks maaien verpauperd in hun onfatsoen knallen meubels in ’t plantsoen waar slips aan bomen waaien krijgen de takken van hun struiken wilde scharen snoeien in het rond waarmee ze in de bosjes duiken daar hebben ze nog goeie grond het composteert en is te ruiken werkt een dame in de blote kont

47

Vederlicht

Kom geliefde, vlei tegen mijn lichaam aan laat mij de allereerste zijn die u doet zweven verpoos in vederlichtheid van dit schone leven bouw de hemel op en laat ons verder gaan zodat lippen in elkaar de liefde drinken nachten zullen traag hun vleugels spreiden triomferend tonen naar verrukking leiden het schone paradijs zal ons beklinken licht tilt verend over zacht satijnen velden passie glansrijk in geklonken timbre donst wat wij beleven zingt de wind maar zelden als een cycloon liefdevol zijn kanten bronst spuwt de vulkaan zijn lava uit naar zelden zo’n genoegengolf welk dagenlang nog gonst

48

Zie hier uw minnaar

Dit is de eerste adem welke mij verdooft wakkert hebzucht die mij parten speelt eeuwigheid zo warm het lichaam streelt vleugt jasmijn waarin ik altijd heb geloofd uw schrijden lijkt mij eerder zweven waar zelfs het kleinste stof voor wijkt zuchten van de wind aanbidding lijkt liefde zwijmelt in gebed: dit is pas leven aan de hemel reiken wolken -sluiers aan dromend langs de wimpers rond uw ogen universum dijt romantisch uit bij volle maan kometen naar uw aankomst uitgevlogen lichter straalt het licht uit donkerte vandaan zie hier uw minnaar met liefdevol vermogen

49

Onstuimig

Hoe wil ik windig zijn, hoe onstuimig mijn woorden in eigen zinnen plakken zonder overbrugging van veel ongemakken drama’s kunnen overgaan naar luimig als schrijven trekt naar samenraapsel zinnebeeldig sieren in mijn boomgaard door de jaren heen zorgvuldig is gespaard plavei geen letterpad met enkel zaagsel eigen landsonnetten kunnen best gedijen wilde honden moeten razen over stranden laat hen blaffen over glanzende kasseien een strakke ketting legt te veel aan banden als stramien maar dansen blijft over contreien zoals goede ouders met liefde in hun handen

50

Sonnet

Zonet op schrift in vast stramien alles recht hangt aan de muur wekt ongezien mijn avontuur starre showroom bovendien stel dat het beeld verscheeft afziet van recht toe recht aan waar komt zoiets vandaan weerzin blijkt dat kromming leeft dan moet alles wel zo zijn accolade neemt de overhand verdringt met kracht de starre lijn zo gaat het ook met het verstand dan zien wij uit naar zware wijn doorgedraaid als kermisklant

51

Hoogbegaafd kindersonnetje

Knopjes wisselen in gouden blaadjes zoals een hele platte schittering uitgelopen nerven in groepering zwieren vrolijk uit bomen aan draadjes passaat blaast onbehouwen als brombeer plotseling zomaar een kijkje nemen aanvallende kei begint te flemen schokbreker vangt zonder zijn terugkeer applaudisseert ongewoon uit zijn bol geblèr wakkert in schandelijk schelden: jij harde knoeperd en smerige drol desalniettemin mooi weer te melden wolken minimaliseren hun rol vluchten over uitgestrekte velden

52

Op mijn sonnetje

Ik ga vandaag eens op mijn fietsje holderdebolder over de kasseien ik hou nou eenmaal van hard rijen flink sjezen voor een windig briesje glad plaveisel trapt wel stukken beter vooral als scheve schaatsers rollen vriendjes die er achteraan gaan hollen mij lukt het niet ik loop geen meter eerst ging ik remmen met mijn handen maar trap nu gewoon weer achteruit veel te krachtig krijg je lekke banden papa zei: je rijdt beter recht vooruit in bochten kan je wel eens stranden knikker je voor je het weet languit

53

Geborduurd

Oom is bezeten van de scheve kruissteek alle onderwerpen heeft ‘ie afgekruist in ‘t bejaardenhuis wordt ‘ie al verguisd sonnetten gaat men naaien deze week de oudjes steken door na het borduren gewoon genaaid, vindt de directrice aanvang kruist ‘ie door naar de remise vrijwilligers ontsla je niet uit vrije uren bewoners zitten de gehele dag te tellen niet stilletjes maar hardop door mekaar zonet kwam er ook weer één aansnellen insteekgat kon ze niet vinden, is wel raar in een lap waar zij sonnet in wilde spellen de borduurnaald droeg een grijze haar

54

Sonnet nog gefitnesst

Lagen in een deuk: vandaag wat afgelachen afgemat lag Christine bandjes af te zweten opgeblazen: gisteren te veel ‘gevreten’ meteen die vette plaggen af gaan raggen zeg maar Stien, trap er elke dag een uur uitgeput moet je wel wat extra’s hebben toch? gehol op stappentellers anders word je log ben gebruikster van alle fitnessapparatuur aan roeien doe ik niet, spierballen genoeg twee op mijn armen en nog twee van voren na het eten is het knokken bij de avondploeg ga mijn kuiten ook eens trainen om te scoren morgen met de kleinkids weg en dan genoeg naar Apeldoorn klimmen in de Julianatoren

55

Sonnet gedronken

Flessen zijn behoorlijk leeggedronken buitenlui zwieren eerder onder zeil de terriër heeft zich niet beschonken ze is als een krolse poes zo geil de melkboer is opgebleven vroeg op zijn knieën aan de spenen loeiende koeien bij het leven en staat hij stijf op beide benen de boerin verwacht een fikse beurt het is haar huid die overmatig zeurt om de schoonheidsspecialist voorheen heeft zij zich vergist het gezicht met koeienvlaai besmeurt daarna met meel weer uitgewist

56

Pret sonnet

Grootpapa vervalt van de muze zomaar in de musical, natuurlijk ook met mooie dames zij dansen de cancan en eten nasi rames hij heeft geen stem, is wel bejaard beminde zijn clubje nijgt eetlustig naar iets Indonesisch ook veel Mokums nep uit de jolige Jordaan vrienden van elkaar die veelal samengaan iedereen is stapelgek op leuke feesies van het dagelijks bestuur kan hij figureren als oudje op de bühne en in een kille freeze rilling heeft de overhand en is het te proberen grootmama heeft niks met overdreven wijfies ligt wakker in haar twijfelaar, zonder te acteren leest graag in folders, altijd opzoek naar acties

57

Schets sonnet

Daar stond de tekenmeester, excentriek met geschept papier in zijn bedreven hand: wij gaan dames schetsen met een lijst omrand groen als gras, wist ik bijna niks van erotiek kunst in de klas, bij hem ging ik in de leer hij wilde onverbloemd op zoektocht tevens werd het Rijksmuseum goed bezocht hij wees: jij hebt gezien waarop ik mij fixeer zou jij er eentje voor me willen maken vroeg hij fluisterend en trillend naar mijn kant voelde mij vereerd, beter was ik niet te raken maakte thuis een blote dame op het grasland papa werd zo boos: wie leert jou al die zaken? later vertrok die meester ergens bij Cadzand

58

Bel sonnet

Bellen, bellen, bellen, bellen, bel, bel, bel piep~pauze~piep~pauze~piep~piep~piep ze is er zeker niet, of is d’r nou wel ? ‘t was eerder dat ze naar een ander overliep dit nummer is op dit moment niet bereikbaar u kunt inspreken na de piepedepieppieppiep spreek ik met piep? Ik, ik uh bedoel met Miep? ben je er niet? ben om zes uur klaar echt waar ze zei zonet nog: bel me maar op me mobiel, kan dat nou, kom nou gauw, waar is ze nou wil gewoon eens even weten of het nou beviel Jopie is haar werkhuis, een heel labiele vrouw belt de godganselijke dag en is fragiel het schuift fantastisch dus wat wil je nou?

59

Net een sonnet

Ineens moet ik aan Rembrandt denken en zijn streling van het dierbaar licht de inval waar ik telkens weer voor zwicht hoe hij schoonheid weet te schenken ik tracht te evenaren in beweging aan de luxaflex bij jouw fraaie silhouet als schaduw op ons witte liefdesbed waarboven ik zo af en toch nog spring jouw bruidsboeket bloeit er o zo mooi al is het ouder dan dat jij toen ja zei een baldakijn boven ons kussen als tooi hebben glasgordijnen en een zijden sprei zingen nog als nachtegalen in een vogelkooi net een sonnet fluisterde ik je hemels blij.

60

Duivelse dreiging

Demonen sluipen uit de bloemen dreigend rond het mensdom zij vangen aan met rekensom onbevangen in geluidloos zoemen stil onzichtbaar kruipen zij in huizen waar gezinnen onbevreesd genieten zich met volle liefde overgieten onwetend van vernietigende luizen lieveheersbeestjes zweven in het zicht er klinkt muziek van schone klanken kinderen zingen in een hemels licht onwetend van het duivels janken onder het roodzwart schildgezicht verscholen redding is niet te bedanken

61

Snelsonnet

Nonnig onverscheurd in zwart gewaad donkere krochten niet vervloekend zijn bestrooid met flessen zonder zware wijn weten zij zo goed als alles van de straat ondanks grauwe hemel boven 't hoofd hebben zij altijd in verlossing geloofd

62

Snelsonnet

Moet toch eens overdenken hoe mijn geest de pen vaak opent met dezelfde woorden alsmaar toont met langdradige akkoorden ik zoek noten die iedereen hier leest schenk afweer voor het Metropole Orkest zodat hun vijanden geen tijd meer rest

63

64