Modespecial: Wat heb jij aan? * Studieloopbaanbegeleiding ... · Hidde van der Wal is op 14...

13e

jaar

gang

21

nove

mbe

r 200

7 re

dact

ione

el o

nafh

anke

lijk

mag

azin

e va

n de

Han

zeho

gesc

hool

Gro

ning

en |

e-m

ail:

hanz

emag

@or

g.ha

nze.

nl |

ww

w.h

anze

.nl/

nieu

ws

| fot

o: P

epijn

van

den

Bro

eke

Modespecial: Wat heb jij aan? * Studieloopbaanbegeleiding op de schop * Test: Haal jij de PA

taaltoets? * Leer Swahili in drie maanden * Groningen Life * Best Buddies * Innoveer 2007

6

2 HANZEMAG WOENSDAG 21 NOVEMBER 2007 [6]

Horen, zien en voelen

Geluidskunstenaars exposeren voor Audio Offi ce

Geklop, gesleep en gespuit klinkt door het gekraakte pand van de Informatie Beheer Groep aan de Steenhouwerskade. Tien geluidskunstenaars leggen op vrij-dag 9 november om vier uur de laatste hand aan het opbouwen van hun instal-laties voor Audio Office # 2. Audiokun-stenaar en organisator Kasper van Hoek (25): ‘Het is hier nu nog stil. Over twee uur barsten we los voor publiek’. En dat publiek is belangrijk. ‘Want dat gaat deel uitmaken van onze expositie’, voorspelt de oud-Minervastudent. ‘Pas als alle in-stallaties in werking zijn en je daar tus-sendoor het geroezemoes van mensen hoort, krijg je een idee van de fysieke kwaliteiten van geluid. Dan zul je het niet alleen horen, maar ook zien en voe-len. Bij mijn installatie van het meest on-dergewaardeerde non-instrument, het

cassettedeck, kun je achter de knoppen zelf met het geluid spelen. Er zitten geen cassettebandjes in. Als je aan de opname- en volumeknoppen draait, hoor je alleen het botsen in de kabels van die oude in-stabiele troep. Een heel vervreemdende geluidservaring.’

Stichting Audio Office biedt een podium aan kunstenaars die op geluid gebaseer-de kunst maken. ‘Martin de Wolf, Joris Witvliet en ik kwamen twee jaar geleden op het idee om Audio Office op te rich-ten. We kwamen op het thema van deze expositie door een tekst van Arie Altena’, docent aan het Frank Mohr Instituut, verklaart Kasper. ‘Hij maakte ons bewust van het geluid als medium in de kunst. Je hebt muziek en beeldende kunst, dit is een mengvorm. Geknutsel met geluid

en objecten is leuk. Ik houd alleen niet van het steriele van mediakunst, waar de computer de toverdoos is. Ik wil puur de functie laten zien en horen.’Dat merk je als je een rondje maakt door de kantoren. Bij de installatie van Mieke Rinket en Rik Möhlman kun je jezelf verwennen met een Do it yourself audio-massage met behulp van de zorgvuldig

uitgezochte verzameling huis-, tuin- en keukenproducten. Je kietelt geblind-doekt je oren met een netje doppinda’s of je beluistert het geluid van een harde varkensharen badboender. Audio-kun-stenaar Pascal Petzinger laat bewegende

speakercreatures beluisteren, bekijken en bewonderen. Ze bewegen op hun eigen geproduceerde geluid en trillingen door de ruimte.Een bekend geluid lokt de bezoekers als vanzelf naar de installatie van de 29-ja-rige elektronikafreak Marcel de Vries. Audio Office selecteerde zijn werk na de workshop Audiokunst die de week eerder op Academie Minerva werd gege-ven. Vierdejaars De Vries en zijn atelier-genoot Gerard Eikelboom maakten de installatie binnen drie dagen startklaar. ‘We zijn blij dat het werkt’, grijnst hij. Het geluid van zijn object Vendomatic klinkt niet voor niets bekend in de oren. In een prachtige oude televisiekast flik-keren gezellige lampjes op het ritme van een tl-buis-starter. Na één druk op de knop (‘ons interactieve element’) snort de oude naaimachine van moeders er ge-zellig op los. In één seconde voel ik me in de sixties. Pure geluidsbeleving.

Rina Tienstra

De tentoonstelling Audio Offi ce # 2 was drie dagen het decor voor de geluidskunstscene van Groningen. Tien exposanten toonden in tien kantoorruimtes de resultaten van hun zoektocht naar de fysieke kwaliteiten van geluid. En dat voel je.

‘Als je aan de knoppen

draait, hoor je het botsen

in de kabels van die oude

instabiele troep’

Foto

: Pep

ijn v

an d

en B

roek

e

[6] 2007 21 NOVEMBER WOENSDAG HANZEMAG 3

HanzeMag is het redactioneel onafhankelijke magazine van de Hanzehogeschool Groningen. Het blad verschijnt tweewekelijks.

Redactie-adres Zernikeplein 7, A0.04 en A0.05, Groningen

Postadres Postbus 300309700 RM Groningentelefoon: 050 5955588fax: 050 5955590e-mail: [email protected]: via www.hanze.nl.nieuws RedactieChris Wind - hoofdredacteur 050 5955585 [email protected] Otten - (eind)redacteur 050 5955582 [email protected] Steemers - redacteur 050 5955581 [email protected] Tienstra - redacteur 050 5955581 [email protected] Vader - redacteur 050 5955588 [email protected]

Fotografi ePepijn van den Broeke - www.pepijnfoto.nlRobert van der MolenloeXproduXies

IllustratiesXiao Feng Chiu & Mathieu van der BijSam PeetersLeo van der ReestBarbara Stok

Basis lay-outArt Studio - Groningen

ProductieRedactie HanzeMag & Grafi sche Industrie De Marne B.V.

Oplage: 6.000

AdvertentiesBureau Nassau 020 6230905, [email protected]

Abonnementen 60 euro per jaar 050 5955588, [email protected]

Colofon

Pagina 4Wat vinden studenten van SLB? ‘Aan een mentor heb je het meest. Die hele pa-pierwinkel is nonsens’

Pagina 6Taal freak Frick at laatst in een wild res-taurant

Pagina 7Leer Swahili in drie maanden

Pagina 8Happietaria gaat koken in een kraak-pand

Pagina 9Best Buddies Fenna en Femke. ‘Het kan niet mis gaan, vier keer naar rechts en ik ben weer thuis’

Pagina 10 & 11Amanda liep een week mee op de redac-tie van HanzeMag. Ze vroeg drie studen-ten en een medewerker het hemd van het lijf over hun kleding

Pagina 12 & 13De taaltoets van de PA is niet misselijk. Oefen met de HanzeMag-toets

Pagina 21 & 22Wat vinden de beleidsmakers van SLB? ‘Het is trekken aan een dood paard’

Pagina 23Poor Chris, nobody cooks for him during exams. So Chris made his own Dish: Tor-tilla de Patatas

Pagina 24Leeuw is dol op files

INHOUD

12/1312/13

15 23

21/22


Mariska Nijborg (20), derdejaars Management, Economie & Recht

‘Tot nu toe heb ik de vaardigheden die ik mezelf bij SLB eigen wilde maken niet echt nodig gehad voor mijn opleiding. Ik vind SLB nuttig, maar een beetje vaag. Het is niet altijd even duidelijk waar het goed voor is. Je moet er wel direct in het eerste jaar mee beginnen. Ik heb een goede begeleider die me goed ondersteund heeft toen ik een tijdje gestopt ben met de studie in verband met mijn zwangerschap.’

Ayelet Wolvers (23), vierdejaars Vastgoed & Makelaardij

‘In het vierde jaar heb je slechts twee trainingen: beïnvloeden en netwerken. Die moeten nog komen. In het eerste jaar was SLB best wel nuttig. Alleen die reflectiever-slagen, veel te veel! In het tweede jaar moesten we een college houden voor iemand uit het bedrijfsleven. Dat was leuk. Het persoonlijk-ontwikkelingsplan is alleen nut-tig voor je stage. Ze mogen de digitale portfolio van mij ook afschaffen. Het zelfde geldt voor al die competenties. Docenten zijn ook niet positief over SLB, dus dat werkt ook niet stimulerend. Aan een mentor zou je eigenlijk het meest hebben.’

Julie Broedelet (22), tweedejaars Communicatie

‘Niemand van ons neemt studieloopbaanbegeleiding echt serieus. Vorig jaar heb ik 48 pagina’s vol onzin geschreven. De opdracht was om drie fases in je leven beschrij-ven. Maar mijn leven gaat een docent toch helemaal niets aan? Ik ben er twee weken mee bezig geweest. Ik had beter iets anders kunnen doen. Tijdverspilling dus. Krijg ik nu ruzie met mijn docenten? Ik moet eerlijk zeggen dat ik wél tevreden over mijn begeleider was.’

Paulien de Vries (22), derdejaars Fysiotherapie

‘Ik ben helemaal niet zo negatief over studieloopbaanbegeleiding. Ik ben supertevre-den over mevrouw Muller-van den Berg. Ze doet bijvoorbeeld erg haar best om data te verzetten als ik wedstrijden heb. Ik ben springruiter en val in de topsportregeling. Van de SLB-opdrachten leer ik ook veel. Je moet jezelf iedere periode een bepaald doel stellen en op het einde van de periode kijk je hoever je bent gekomen. Veel studenten vinden het moeilijk om steeds weer iets te bedenken. Ik heb daar niet zo’n moeite mee. Er zijn altijd wel verbeterpunten.’

Jitse Breimer (21), derdejaars Maatschappelijk Werk & Dienstverlening

‘Het is prettig om op iemand te kunnen terugvallen als je problemen hebt. De stu-dieloopbaanbegeleider als aanspreekpunt, een soort van mentor. Maar die hele pa-pierwinkel eromheen is nonsens. Heel veel werk en het resultaat is nihil. Ik raffel het af en schuif het voor me uit. De hele studie draait al om reflectie en dan moet je het bij SLB nog een keer doen. Ik heb het gevoel dat de studieloopbaanbegeleiders het ook maar niks vinden. Het is het enige onzinonderdeel. De rest van de studie vind ik fantastisch.’

Karin Ebbing (18), eerstejaars Pedagogische Academie

‘Ik ben tot nu toe zo’n vier keer naar de SLB geweest. Onze eerste SLB’er was vaak ziek. Laatst moesten we een artikel lezen en op een video inspreken wat we ervan vonden. Ook moesten we een eigen webpagina op lerarennet maken met daarin onze werker-varing en de schoolautobiografie. Ik begrijp de zin van dat soort opdrachten niet. Van mij mogen ze SLB afschaffen. De SLB’er moet weer gewoon een soort mentor zijn die je helpt bij problemen of als er conflicten zijn.’

Studieloopbaanbegeleiding?SLB (Studieloopbaanbegeleiding) is op zijn zachtst gezegd niet populair onder studenten. Vorig jaar kreeg SLB het laagste cijfer in de SSA tevredenheidsenquête, een 5,60. Dit was bijna een half punt lager dan in 2005. Hoog tijd voor een andere aanpak, vinden studentenorganisaties Hanze Studentenbelangenvereniging en de Groninger Studentenbond. Wat vind jij van de SLB? En heb je suggesties hoe het beter kan?

‘Ik heb het gevoel dat

de studieloopbaan-

begeleiders het ook

maar niks vinden’

‘Ik ben supertevreden,

mevrouw Muller-

van den Berg doet

ontzettend haar best’

ROND

VRAA

G

Els Borst bezoekt opleiding voor superzusterVoormalig minister Els Borst van Volks-gezondheid is aanwezig bij de viering van het tweede lustrum van de opleiding Advanced Nursing Practitioner van de Hanze-hogeschool en het Universitair Medisch Centrum Groningen. Borst, die in 1997 toestemming gaf voor de start van deze tweejarige masterstudie, spreekt op 22 november op het congres In het Hart van De Zorg. Om half zes reikt de ex-minister de Elst Borst Award uit, een prijs voor projecten die bijdragen aan de bekend-heid, bereikbaarheid en beschikbaarheid van palliatieve zorg (medisch handelen dat is gericht op pijnverlichting).

Studente valt van dna-trapEen studente heeft op 23 oktober ge-kneusde ribben en een scheurtje in het bot van haar bekken opgelopen bij een val van de trap in de –vleugel van Zerni-keplein 11. De als een dna-streng vorm-gegeven trap is afgesloten totdat de toe-dracht van het ongeval duidelijk is. ‘De trap voldoet aan alle wettelijke vereisten en veiligheidsvoorschriften’, zegt team-leider Brand Bos. ‘Toch is het verstandig om het onderzoek af te wachten.’ De ge-vallen studente Vastgoed & Makelaardij maakt het goed en is inmiddels uit het ziekenhuis ontslagen.

De CAST viert feestSinds vijf jaar organiseert de CAST mu-ziek, film, theater, cabaret, dans en expo-sities binnen de muren van de Hanzeho-geschool. Om het lustrum te vieren pakt de CAST tussen half november en half december uit met allerlei culturele ac-tiviteiten: Diversity on Hanze-university, een veelkleurig internationaal programma, een hiphop- entertainmentshow, open podium optredens, (foto-)exposities en lunchconcerten. De activiteiten zijn opgezet en worden uitgevoerd door stu-denten. (Info: www.hanzecast.nl).

Lector Financieel Economisch Ma-nagementHidde van der Wal is op 14 november geïnstalleerd als lector Financieel Econo-misch Management voor het Middenbe-drijf. Econoom Van der Wal doceert stra-tegic costing and control aan de Universiteit van Amsterdam. Zijn lectoraat is onder-deel van het Kenniscentrum Onderne-merschap van de Hanzehogeschool. Van der Wal gaat verbindingen leggen tussen het onderwijs en middelgrote bedrijven in Noord(oost) Nederland. Financieel-adviesbureau KPMG betaalt mee aan het nieuwe lectoraat.

Hbo-stagiairs verdienen minderUniversitaire stagelopers krijgen een ge-middelde vergoeding van 329 euro per maand, 100 euro per maand meer dan hbo’ers. Mbo’ers verdienen nog eens honderd euro minder. Dat blijkt uit de Stage Monitor van StudentenBureau, een organisatie die bemiddelt in stages en afstudeeropdrachten. Een verklaring voor de forse verschillen in stagevergoe-ding zou kunnen zijn dat dertig procent van de mbo’ers en vijftien procent van de hbo’ers helemaal niets krijgen. Bij

universitaire studenten is dat maar vijf procent.

Zesjescultuur op zijn retourPremier Balkenende sprak er nog zeer recent schande van: de zesjescultuur in het hoger onderwijs. Maar volgens filo-soof Ron Welters van de Nijmeegse Rad-bouduniversiteit is die cultuur alweer

op zijn retour. Welters onderzocht bij de studentenadministratie welk aandeel de zesjes hebben in de tentamencijfers. In 1984 was dat 45 procent, sindsdien is het percentage gedaald tot rond 33 procent vanaf 2000. Die zessen worden boven-dien vooral gehaald in de eerste studieja-ren. Welters vermoedt dat de Nijmeegse studenten geen uitzondering zijn.

Na enige jaren van tanende

populariteit, zit de groei weer

in het aantal aanwezigen

op de Open Dag die de

Hanzehogeschool in het najaar

organiseert. Op de kop af 8586

bezoekers kwamen er op 10

november op af. Dat haalt het

nog steeds niet bij de topjaren

2002 en 2003, toen de Open

Dag in de herfst meer dan

negenduizend belangstellenden

trok.

Aantal bezoekers Open Dag trekt aan


Foto

: Fra

nk d

e Kl

eine


Laatst at ik in een wild restaurant. Ik

twijfelde of ik trappisten bier zou ne-

men. Oké, bier stond op de menu kaart,

maar ik vond de eet gelegenheid er

een beetje te deftig voor. Wat zeg ik?

Het was super chic! En mijn tafel dame

was nou niet het type van kip en hoen

eet men zonder fatsoen. Sprankel wijn,

dus. Als voor gerecht namen we de lijs-

ter pastei. Voortreffelijk. Net als onze

hoofd schotel, ik wilde eendenborst en

zij zwijnen biefstuk. Heerlijk. Heel wat

anders dan spruitjes stamppot of boeren

met worst. De salade met blauwe kaas-

saus en de oven aardappelen maakten

het zaakje compleet. Mijn eet date bleek

een wijn kenner, dus we gingen aan de

barolo. Nadat we de rode wijnglaasjes

aan de kant hadden gezet, namen we

koffi e. Ze serveerden er ree rugjes en

mini merg pijpjes bij.

De bovenstaande alinea stikt van de

fouten. Hoewel… eigenlijk staat er maar

één fout. Spaties op plaatsen waar ze

niet horen. Blinde geleidehond, invalide

toilet, harde kernjongeren, ronde tafel-

gesprek, opoe fi ets, zwem vierdaagse,

platte grond, weg werkzaamheden, luie

wijvenfriet, goedheilig man, Harry Potter

en de Halfbloed Prins.

Terwijl het simpel is: rode wijnglazen

zijn rode glazen om wijn uit te drinken,

rodewijnglazen (of desnoods rode-wijn-

glazen) zijn glazen voor rode wijn. Een

hete luchtoven is een luchtoven die heet

is, een heteluchtoven (of hete-lucht-

oven) is een oven die gebruik maakt

van hete lucht.

Maar de spatieplaag is onuitroeibaar.

Bij het Vlees Gilde kun je gehakt brood

kopen. En tamme konijnen bouten in

pruimensaus. In de Groningse Van Leeu-

wenhoekstraat staat een offi cieel straat-

naambord: Van Leeuwen Hoekstraat.

Zelfs taalkundigen worstelen met de

spatie. Prisma geeft het Vreemde Woor-

denboek uit. En waarom zet de Neder-

landse Taalunie geen streepje?

‘Weet je wat jij bent, Frick?’ Collega K

sprak zijn spaties dreigend uit. ‘Een zeik

snor! Een muggen zifter, een piet lut,

een scherp slijper, een krenten teller,

een haar klover, een komma neuker.

Vertel liever hoe dat met die dame is

afgelopen, ouwe schuins marcheerder!’

‘O’, zei ik, ‘dat was de voorzitster van

kinderkerstcomité. Enne, omdat je het

zo graag wilt weten: ja, ze was bloed

mooi.’

Hajo Frick

Reageren? [email protected]

Gehakt broodOp tour door Spanje

Op de cover van Barbara Stoks nieuwste album Op tour door Spanje staan de Straal-jagers, de tweemanspunkband van Bar-bara en haar man Ricky. Ricky speelt gi-taar en zingt, Barbara drumt de sterren van de hemel. De omslag van het boek is in kleur, de overige 126 pagina’s in zwart-wit. Barbara weet haar leven als geen ander op te tekenen. Schaamteloos, grappig, simpel en herkenbaar.

De tour door Spanje begint met slapeloze nachten van Barbara. Via bier slempen in punkrockkroegen in Bilbao, een bache-lor party in Vitoria, totale chaos in Vil-lalonga, een achtervolging in Benidorm naar het hoogtepunt: Madrid. Daar krij-gen ze een zaal Spaanse punkrockers zo gek dat ze HOERRRRR roepen. De twijfel van Barbara of ze voor moeder

in de wieg is gelegd en haar pogingen om zwanger te worden, lopen als een rode draad door het boek. ‘Ik ben al 34. Het is nu of nooit.’ De opvoeding van Barbara’s puppy leveren ook hilarische verhaaltjes op. Hoe Barbara de hond leert fietsen en hoe ze horizontaal eindigt in een fiets-tunneltje onder de ringweg. En dan de dingen waarvan ze blij wordt. Lachen om niks, een geroosterde boter-ham met chocopasta. En dingen waar ze chagrijnig van wordt. Jong aangeplant bos in een kaarsrechte rij, een plakkerige honingpot of woorden als city-promo-tion en topcrimineel. Ouder worden, ook zoiets. Barbara’s eerste rimpels en hoe je kunt proberen de veroudering te accepteren. ‘Hoe ouder hoe wijzer… Ver-val is niet lelijk… Juist eindigheid geeft alles betekenis…’

Op tour door Spanje is een verzameling van de beste strips die Barbara Stok maakte voor NRC.Next en het Dagblad van het Noor-den aangevuld met nooit eerder gepubli-ceerd materiaal. Ook vind je er enkele Tips in terug die in hogeschoolkrant de Hanze stonden.

Loes Vader & Amanda Vlot

Win de nieuwste Barbara StokFRICK

Win ‘m!Heb jij ook zin in een lekker middagje

onderuit op de bank met een beker thee,

een zak pepernoten en Op tour door

Spanje? Mail de naam van de hond van

Barbara vóór vrijdag 7 december naar:

[email protected] en maak

kans op een album.

In de rubriek Bij de Les leert redacteur Luuk Steemers tellen en klokkijken in het Swahili.

Zeven uur ‘s avonds is in Tanzania één uur ’s nachts. Asante!

Pedagogische Academie

Paul Wabike pakt een viltstift en schrijft op het whiteboard. Moja, mbili, tatu. ‘Nne, tano, sita, saba, nane, tisa, kumi’, vullen Mar-tin van Delden, Esther Schraag, Auwie Huang en Lianne de Vries in koor aan. Wabike lacht breed. Hij wrijft schate-rend in zijn handen. ‘Asante’, prijst hij, perfect. ‘Nu de tientallen...’ Iedere dinsdagavond treffen vijf studen-ten van de Pedagogische Academie (PA) Paul Wabike in een lokaaltje in het Har-moniegebouw voor een les Afrikaanse cultuur en Swahili, de taal die wordt

gesproken door ongeveer vijftig miljoen mensen in Oost-Afrika. In Wabikes ge-boorteland Tanzania en in Kenia is Swa-hili, of Kiswahili, een officiële voertaal. De PA-studenten stappen in januari op het vliegtuig om een half jaar les te geven in Kigoma, een plaats bij de grens met Burundi. Vorige week ging de les niet door omdat Paul Wabike, oud-student

International Communication op de Hanzehogeschool, de drie PA-studenten bezocht die momenteel in Kigoma zijn. ‘Hoe was het?’, vraagt Auwie. Wabike vertelt dat één van de studenten proble-men heeft met het voedsel. ‘Maar verder gaat alles uitstekend. Ze zijn prima inge-burgerd en gaven allebei een prachtige les, ze maakten de kinderen helemaal blij.’ Hij kijkt naar Martin. ‘Het huis waar de studenten wonen, is van non-nen. Die vinden het raar dat er in januari een jongen meekomt. Ik zeg: ze wonen in één huis, maar ze slapen gewoon in hun eigen kamers. De nonnen dachten dat ze een apart mannenhuis moesten regelen’, lacht Wabike. ‘Gelukkig heb ik ze kunnen uitleggen dat het niet nodig is. Anders zou je daar ’s avonds in je een-tje hebben gezeten, Martin.’ ‘Kishwahili!’, zegt hij om aan te geven dat de les verder gaat. ‘We gaan het heb-ben over de klok. De Swahili-tijd is niet eenvoudig voor Europeanen. Als je in Tanzania zou zeggen dat het 23 uur is, zouden ze denken: dat is wel een erg lan-ge dag. Tanzania ligt vlakbij de evenaar, dag en nacht duren altijd twaalf uur. De nacht begint als het donker wordt, dus wat voor jullie zeven uur ’s avonds is, is

voor de Tanzanianen één uur ‘s nachts. Saa moya jioni. Begrijpen jullie? Tijd-één-nacht.’ ‘Maar wat is dan 12 uur ’s mid-dags?’, vraagt Esther. ‘Saa sita mchana, tijd-zes-dag’, zegt Paul Wabike. ‘Heel logisch!’ De studenten lezen teksten over een dok-tersbezoek en winkelen. ‘Ninataka sigara kumi na viberiti viwili’, leest Esther. ‘Ik wil tien sigaretten en twee lucifers’, vertaalt Martin. ‘Vreemd’voegt hij eraan toe, ‘ik dacht dat lucifer niet viberiti maar kibe-riti was, en dat twee mbili is en niet viwili.’ Wabike is blij met de opmerking. ‘Asante! Dat heeft te maken met de verschillende groepen zelfstandig naamwoorden, weet je nog wel? Kiberiti hoort bij de K-V groep. K in het enkelvoud, V in het meer-voud. Daarom is het hier viberiti en onder invloed daarvan word mbili viwili. Logisch toch?’ ‘Ja, als je het weet’, bromt Esther. Voor de studenten het donkere Gronin-gen in gaan, drukt Wabike ze nog op het hart met de stagecoördinator te praten. ‘Het is belangrijk dat we inzicht hebben in de vorderingen van de kinderen die we sponsoren. Daarbij kan ik jullie hulp goed gebruiken.’

Luuk Steemers

Stages in Tanzania

Paul Wabike (31) is initiatiefnemer van de PA-stages in Tanzania. De stagiairs geven in het Engels les op een basisschool. ‘Maar veel mensen spreken nauwelijks Engels. Daarom moet je ook wat Swahili spreken. Het einddoel van deze cursus is niveau 2. Je kunt dan wat inge-wikkeldere zinnen maken en de antwoorden begrijpen.’ In januari gaat voor het eerst ook een groep Verpleegkunde-studenten naar Tanzania. Zij gaan stage lopen in het ziekenhuis van Kabanga. Paul organiseert ook stages voor andere studierichtingen. (Info: www.tanzaniainfopoint.com)Paul Wabike is één van de oprichters van de stichting Kasulu die school-kinderen in de provincie Kasulu, niet ver van Kigoma, ondersteunt. Kasulu wordt de laatste jaren over-spoeld door vluchtelingen uit Kon-go, Burundi en Rwanda. Het leven is totaal ontwricht. Info: www.kasulu.nl.

BIJ DE LES


‘Saa sita mchana, tijd-zes-

dag’, zegt Paul Wabike.

‘Heel logisch!’

Foto

: Pep

ijn v

an d

en B

roek

e


Anja, Leanne en Willemien

komen de komende weken

niet aan studeren toe. Al

hun tijd hebben ze nodig

voor Happietaria, het

goededoelenrestaurant

waarmee ze geld inzamelen

voor Soedan, Senegal en

Malawi. Nou ja, niet ál hun

tijd, de dag des Heeren

houden ze in ere.

Christenen koken in kraakpand

Groningen. ‘Happy Gift, de stichting achter de vijf Nederlandse Happieta-ria’s, heeft een groot netwerk. Zij kiezen de bestemming, wij leveren de mid-delen.’ Zeventigduizend euro wil Anja binnenslepen, Twee organisaties voor ontwikkelingssamenwerking (De Wilde

Ganzen en ICCO) verdubbelen het be-drag. ‘Als het gaat zoals het moet gaan’, zegt de vierdejaars Orthopedagogiek, ‘kunnen de derdewereldprojecten met 140 duizend euro aan de slag.’De studie schiet er een beetje bij in, maar daar staat wat tegenover. ‘Het is prach-

Voor de keuken knielt een student op twee vurenhouten balken. Zijn boor-machine drijft er een schroef doorheen. ‘Het komt voor mekaar’, zegt Wille-mien Gortemaker, ‘maandag draaien we proef.’ Optimisme is de vierdejaars Faci-lity Management niet vreemd. De ruim-te die over drie dagen moet fungeren als restaurant, ziet er niet hoopgevend uit. Hier een bank en daar een stapel kratten. Gipsplaten her en der, stukken tapijt en afgetrapte gordijnen. Het is vrijdag 16 november aan de Steenhouwerskade 9, Willemien en haar team staan voor een heidens karwei, nog drie dagen te gaan. ‘Twee dagen’, corrigeert ze, ‘op zondag werken we niet. Kwestie van principe.’ De 25-jarige Willemien is lid van de christelijke studentenvereniging Ad Tempus Vitae, één van de vijf studenten-verenigingen die van 22 november tot 20 december de Happietaria uitbaten. Hap-pietaria is een goededoelenrestaurant. De opbrengst van de vier weken buffelen gaat naar vier ontwikkelingsprojecten in drie landen: Soedan, Senegal en Malawi. ‘Aidsbestrijding, onderwijs, landbouw en microkredieten’, zegt Anja Datema, de 22-jarige voorzitter van Happietaria

tig’, zegt Willemien, ‘ik heb keihard gewerkt om dit pand te vinden. Willem Bos van de Groninger Studentenbond bracht uitkomst. Hij wist een kraakpand achter de Mediamarkt aan de Westerha-ven. Ik was meteen enthousiast. En, on-gelooflijk!, de bewoners ook. Zij hebben een maand lang geen keuken. We héb-ben vervangende kookgelegenheid voor ze geregeld. Maar het blijft fantastisch.’De studenten krijgen steun uit alle hoe-ken en gaten. IKEA levert tafels, stoelen en ander meubilair, de stichting Opwek-king uit Putten komt met au-bain-ma-riebakken op de proppen en een groot-handelaar uit Rotterdam rijdt af en aan met groente, fruit en aardappelen. ‘We hebben koks die menu-adviezen geven. Veel van hen willen een paar avonden in de keuken meedraaien’, zegt Leanne Poortman (23). De tweedejaars Manage-ment, Economie & Recht gaat zware we-ken tegemoet. Zij moet ervoor zorgen dat Happietaria iedere avond loopt als een lier. ‘De vijf verenigingen hebben samen bijna duizend leden. Ik heb dus keuze genoeg. Maar ik moet het natuur-lijk ook een beetje ordentelijk in elkaar schuiven.’

Vier weken is de Happietaria open (níet op zondag). Vier weken werken voor minder-bedeelden. Anja, Leanne en Wil-lemien krijgen er een kick van. ‘Dat ge-voel willen we overdragen’, zegt Leanne. ‘Daarom doen we aan bewustwording. Niet opdringerig, natuurlijk, maar we willen de gasten dolgraag laten weten wat er met hun geld gebeurt.’ Het menu is daarop aangepast. ‘Iedere avond heb-ben we iets westers’, zegt Anja, net als Leanne lid van de Gereformeerde Stu-denten Vereniging, ‘maar je kunt ook een menu bestellen dat met één van de landen te maken heeft. Ik denk niet dat veel Groningers ooit Malawisch hebben gegeten. Ik zou zeggen: probeer het eens bij ons.’

Boudewijn Otten

Goededoelenrestaurant Happietaria is er klaar voor

De stichting Opwekking

uit Putten komt met

au-bain-mariebakken

en een Rotterdamse

groothandelaar rijdt af en

aan met groente

Foto

: Luu

k St

eem

ers

Willemien (links), Anja (midden) en Leanne halen alles uit de kast voor goededoelenrestaurant Happietaria.

Happietaria is van 22 november tot 20 de-

cember gevestigd aan Steenhouwerskade 9.

Info: www.happietariagroningen.nl. Reser-

veren: 06-17927889 of reserveren@happie-

tariagroningen.nl.


‘Meestal komen we op zaterdagmiddag bij elkaar. Leuk, wat wandelen, een beet-je bijkletsen in de stad. En als het mooi weer is, gaan we fietsen.’ Femke Zijlstra (22) kijkt naar haar buddy, Fenna Mul-der (53). ‘Ik heb een vaste route op mijn driewieler’, legt Fenna uit. ‘Ik kan niet zo ver, maar dat kan niet mis gaan, vier keer naar rechts en dan ben ik hier weer terug. Ik werk in een kantine aan de Frie-sestraatweg. Fietsen naar mijn werk gaat niet. Ik neem altijd de bus.’Fenna woont in Lijzijdehaven, een woon-gemeenschap in de Groningse wijk Le-wenborg. Zij en Femke Zijlstra, studente aan de Pedagogische Academie in Assen, zien elkaar bijna wekelijks. Meestal ko-men ze samen op Fenna’s ruime en lich-te appartement met veel Ikea-spullen en eigen kunst aan de muur, maar ze heb-ben ook een paar keer samen gekookt in Femkes kamer in de binnenstad. ‘Ver-schrikkelijk klein was het daar, wel ge-zellig’, herinnert Fenna zich. ‘Ik kan me ook niet zo’n grote kamer veroorloven’, zegt Femke, ‘ik ben nog maar student.’ ‘Ken je strijkkralen?’, vraagt Fenna. Ze wijst naar feestelijk gekleurde harten en sterren die aan koordjes voor haar raam hangen. Ze pakt een ronde doos met ge-kleurde kraaltjes. ‘Die maak ik hiervan’,

zegt ze. ‘Je doet ze in een vormpje en gaat er dan met het strijkijzer over.’ Ze opent een kast en laat een paar schildersdoe-ken zien met Sneeuwwitje en Winnie de Poeh. ‘Kijk, dat is voor mijn neefje. Schil-deren is mijn nieuwe hobby.’ ‘Prachtig’, zegt Femke. Ze kijkt naar de doeken. De lijntjes zijn van tevoren ingetekend. ‘Prachtige kleuren heb je gekozen!’Fenna en Femke kennen elkaar nu een jaar. Femke: ‘Best Buddies werd toen net actief in Groningen. Ik studeerde nog Onderwijskunde aan de Rijksuni-versiteit. Op de RUG was een lezing van iemand van Best Buddies uit Amerika. Toen ik erheen ging had ik helemaal niet het idee om buddy te worden. Maar die vrouw zette me aan het denken toen ze zei dat de groep verstandelijk gehandi-capten eigenlijk de enige categorie men-sen is die buiten de samenleving staat.’ Femke heeft er geen spijt van. ‘Het is enorm gezellig met Fenna, en het geeft je een bredere kijk op het leven. Ik blijf dit doen zolang ik kan, maar ik weet na-tuurlijk niet hoe lang ik in Groningen blijf wonen. Dat heb ik Fenna ook ver-teld, ze vindt het niet leuk, maar ze be-grijpt het wel.’Fenna vertelt dat ze vorig jaar naar een kennismakingsdag van Best Buddies op

de RUG is gegaan. ‘Daar werden leuke spelletjes gedaan en pannenkoeken ge-geten. Het was gezellig en ik heb een for-mulier ingevuld.’‘Je moest allerlei voorkeuren en hobby’s invullen’, zegt Femke. ‘Omdat jij en ik veel gezamenlijke interesses hebben, zoals fietsen, wandelen en koken zijn we gematcht.’Fenna woonde twee jaar geleden nog thuis. Maar nu haar ouders zijn overle-den, is ze begeleid gaan wonen in de Lij-zijdehaven. Ze heeft twee broers en een zus die ze af en toe ziet. Met de mensen op de afdeling kan ze wel opschieten, maar echte vrienden zijn er niet bij. ‘Veel mensen als Fenna zoeken iemand waar-mee ze een band hebben’, vertelt Femke. ‘We hebben nu zo’n vijfentwintig kop-pels, maar we kunnen veel meer mensen gebruiken, vooral studenten. Hanzeho-geschool-studenten en jongens hebben we nog niet veel. Hoe zou jij dat vinden Fenna, een aardige jongen?’ Fenna kijkt onverstoord. ‘Ik wil alleen Femke’, zegt ze zacht, maar beslist.

Luuk Steemers

‘Ik wil alleen Femke’Best Buddies zoeken HG-studenten

Zo’n vijfentwintig

Groningse studenten

bezoeken regelmatig

iemand met een

verstandelijke

beperking. Femke en

Fenna zijn nu al een

jaar best buddies. ‘Ik

blijf dit doen zolang

ik kan.’

Best BuddiesBest Buddies is een non-profitorga-nisatie die vooral studenten koppelt aan een buddy met een verstande-lijke beperking. Oprichter Anthony Shriver realiseerde zich dat mensen met een verstandelijke beperking vaak moeite hebben met het leggen van sociale contacten. Via een pro-gramma met vrijwilligers wilde hij hier daar iets aan doen. Dat was in 1989. Momenteel zijn er wereldwijd al meer dan 200.000 vrijwilligers. Ze gaan een vriendschapsrelatie aan voor minimaal één jaar. Buddies en vrijwilligers worden eerst zorgvuldig gescreend voordat de organisatie ze met elkaar in contact brengt.

Meer inlichtingen: [email protected].

Foto

: Luu

k St

eem

ers

Fenna toont trots haar gekleurde harten van strijkkralen in haar kamer in Lijzijdehaven.

Amanda Vlot liep

een week mee op de

redactie van HanzeMag.

De veertienjarige

vmbo’er wil later ‘iets

met journalistiek doen’.

Ze vroeg drie studenten

en een medewerker

het hemd van het lijf

over hun kleding. Het

eerste interview vond

de leerling van het

Lauwerscollege uit

Buitenpost doodeng.

Het laatste interview

deed ze op haar sloffen.

Wat heb jij aan?

Corinne Verouden (21), derdejaars Small Business & Retail Management

Wat heb je aan?

‘De G-star-jeans komt van Ebb’s 18. Het shirt en het vestje komen van H&M, de schoenen heb ik in Amsterdam gekocht.’Favoriete klerenwinkel?

‘H&M, origineel hè?’Favoriet kledingmerk?

‘Ik zit nergens aan vast met klerenmerken. Ik heb alleen favoriete schoenen. Allstars, en ik loop al drie jaar op Uggs.’Droomkledingstuk?

‘Geen idee, ik ben helemaal gelukkig. Als ik iets niet kan betalen, spaar ik er voor. Ik hoef gewoon niet van die hele dure dingen.’Hoeveel geef je uit?

‘Gemiddeld 150 euro in de maand.’Ben jij modebewust?

‘Ja, maar ik doe wat ik zelf leuk vind. Ik ben niet zoals de meeste meisjes, ik doe mijn eigen ding, ik heb mijn eigen stijl. Ik heb het niet zo op skinny jeans, zoals bijna alle meiden hier op school aan hebben. Wel leuk, maar niet voor mij.’ Hét foute kledingstuk is?

‘Hotpants. Dat is echt iets verschrikkelijks. Soms zie je zulke meisjes lopen met zo’n leg-ging eronder, dan denk ik: kun je geen langere broek kopen?’Miskoop?

‘Ik denk m’n Indian Rose broek. Ik vond hem wel leuk, maar hij zat achteraf helemaal niet lekker. En een keer heb ik leren laarzen van tweehonderd euro gekocht. Die liggen nog in de kast, ik heb ze nooit aangehad.’

Esther Visser (25), projectmedewerker bij de CAST

Wat heb je aan?

‘Mijn schoenen komen van de Axi Schoen, in de Herestraat. Mijn broek is van Mango. Dat is een heel verhaal. Ik was meteen weg van deze grijze skinny jeans, maar ze hadden hem niet in mijn maat. Dus ik steeds maar bellen of ie er al was. Opeens zie ik ‘m in maat 36 liggen, op de grond. De verkoopster had ‘m net van de etalagepop gehaald. Ze hadden ‘m dus de hele tijd al in huis. Mijn shirt komt ook van de Mango. Tja, daar heb ik niet zo veel over te vertellen, ik vind de kleur gewoon mooi. Het vestje komt van H&M, net zoals het sjaaltje.’Favoriete klerenwinkel?

‘Dat moet Mango zijn, zeker weten. Maar ik hou ook van Kookaï, maar die vind je hier niet, wel in Amsterdam.’Favoriet kledingmerk?

‘H&M, Mango, Kookaï weer. Merken uit die winkels. Maar meestal koop ik kleding voor de stijl, niet voor het merk. Mijn eigen stijl zou ik omschrijven als modieus en vrouwelijk. Mijn lievelingskleuren zijn zwart en paars.’Droomkledingstuk?

‘Jeetje, daar moet ik wel even over nadenken. Ik denk dat dat een tas van Mullberry moet zijn. Een vierkante tas met van die hengsels eraan. Hij is niet handig, maar wel mooi. En hij heeft twee vakken aan de voorkant met clicklocks.’ Hoeveel geef je uit?

‘Niet zo veel, 150 euro per maand.’ Ben jij modebewust?

‘Ja. Ik heb veel elementen in mijn stijl die ook in de mode zijn.’ Hét foute kledingstuk is?

‘Zo’n grote lange gothic jurk. Ik vind dat echt verschrikkelijk. Mij staat hij niet, trouwens: zo’n jurk staat niemand.’ Miskoop?

‘Ik heb niet zo vaak miskopen. Maar als ik dan toch iets moet kiezen, dan denk ik de gympen die ik laatst heb gekocht. Aangezien ik altijd op hakken loop, trek ik ze nooit aan. Maar ik vind ze niet lelijk, dat zeker niet.’


Maandag

Ik kijk op mijn wekker. Kwart over zeven. Ik spring uit bed, trek m’n pyjama

uit en spring onder de douche. Ik ben laat, en dat weet ik. Met schuim in

mijn haar ren ik onder de douche vandaan en schiet in mijn kleren. Snel ruk

ik een borstel door mijn haar. Met een sok in mijn hand snel ik de keuken in

en prop twee beschuiten in mijn mond. Ik werp een blik op de klok.

Vijf over acht. Ik ben te laat. Mijn vader wou om acht uur vertrekken…

Met kriebels in m’n buik kom ik de Hanzeredactie binnen, mijn stageadres.

Ik bereid me voor op de vragen die ze zullen afvuren. Waarom ik in hemels-

naam zo laat ben? Ik weet zeker dat mijn eerste indruk al gelijk slecht is.

Ik doe de deur open. De enige die ik zie is Rina, ze springt vrolijk op. Niets

zeuren over dat ik te laat ben, ze is ontzettend vrolijk en begint gelijk en-

thousiast te praten. Heb ik me hier zo druk om gemaakt?

Even later gaat de deur open. Loes komt er gezellig bij. De kriebels ver-

dwijnen als sneeuw voor de zon. Ik voel me op mijn gemak, al helemaal

als ik moet laten zien hoe msn werkt. ‘Weet wel dat ik jullie regelrecht de

verslaving in help’, zeg ik, voordat ik msn aanklik. Rina en Loes lachen.

Mooi, denk ik bij mezelf. Die heb ik alvast binnen!

Dinsdag

De tweede dag gaat makkelijker. Ik ben al meer gewend. Toch voel ik die

kriebels weer in mijn buik. Vandaag mijn eerste interview!

Samen met Loes op pad. Het onderwerp is mode. We speuren naar leuk

geklede mensen. Natuurlijk ziet iedereen er leuk uit, maar je moet kiezen.

In de kantine stoppen we bij een tafel met meisjes. Zenuwachtig stel ik de

eerste vraag. Ik vergeet gelijk al om haar naam te vragen. Goede start...

Na de vierde vraag verdwijnen de zenuwen. Op de redactie werk ik mijn

aantekeningen uit. Later in de middag heb ik het tweede interview, dat

gaat ontzettend leuk. Ik kan de zenuwen nog een beetje voelen, maar het

gaat goed.

Woensdag

Fotodag! Vandaag maakt Luuk foto’s van mijn ‘collega’s’ en mij in het Atri-

um. Het is mijn voorlaatste dag. Het is superleuk! Een serieuze foto, een

grappige foto… alles komt aan bod. Ik vind het supergezellig!

Na de foto’s gaan Rina en ik op pad. We gaan naar Techniek. We interviewen

twee mensen. Ik voel weer die kriebels, maar het gaat vrij snel beter. Al

helemaal wanneer het eerste meisje zegt dat ik het goed doe. Dit geeft me

kracht om door te gaan, en bij het tweede interview gaat het goed!

Nog één dag…

Donderdag

Ik voel me best raar. Ik bedoel, heel de week ben ik hier geweest, en dan

ben ik er volgende week niet meer… Ik ga de mensen hier zeker missen.

Ik wil niet weggaan zonder gezegd te hebben dat ik het super vond. De

mensen maakten steeds tijd voor me, en ze zijn altijd vrolijk. Ik heb veel

gelachen, en dat vind ik nog wel het fi jnst. Want door dat vele gelach ben

ik me op mijn gemak gaan voelen. Enne, ik heb hier veel geleerd!

Amanda Vlot (14),

derde klas, Lauwers College Buitenpost

AMANDASTAGE

Wat heb je aan?

‘Mijn muts komt van de H&M. Trui?, ik denk Jack&Jones. Mijn jas kocht ik in een tweede-handswinkel, Recessie, in de Oude Kijk in ’t Jatstraat. Mijn broek hing bij Projekt 43, daar heb ik gewerkt. Mijn schoenen komen van Fans in de Oude Ebbingestraat. Mijn horloge komt van de Bijenkorf.’Favoriete klerenwinkel?

‘Ik heb niet echt een favoriet. Je zou zeggen Projekt 43, omdat ik daar gewerkt heb, maar nee. Ik hou van winkels in het buitenland. En ik shop vaak op internet, houseofsneakerz.nl is een aanrader. Of Outfit in Zwolle, dat zijn twee winkels naast elkaar. De ene is classy en de an-dere goedkoop.’ Favoriet kledingsmerk?‘Nike en Adidas.’ Droomkledingstuk?

‘Nike Airmax One Amsterdam. Die zijn echt ontzettend duur. Zelfs tweedehands kosten ze meer dan driehonderd euro.’ Hoeveel geef je uit?

‘Tegenwoordig niet zo veel. 150 euro gemid-deld per maand, schat ik. Vroeger, toen ik nog werkte, was dat anders. Toen was het meer iets van 300 euro in de maand!’ Ben jij modebewust?

‘Ja, en daarbij: ik hou van mode.’Hét foute kledingstuk is?

‘Lacoste-schoenen met klittenband. Ze ver-kochten goed in Projekt 43, dat snap ik dus echt niet. Ik vind ze niet mooi.’ Miskoop gehad?

‘Ik heb veel schoenen gekocht die ik nooit heb gedragen. Dan zet ik ze op Marktplaats.nl en verkoop ze weer. Soms verdien ik er dan zelfs op.’

Wat heb je aan?

‘Ik weet niet eens meer waar mijn shirt van-daan komt. Mijn schoenen zijn van Scapino. De broek heb ik uit een winkeltje bij de Me-dia Markt, tegenover de kebabwinkel. En mijn riem is van mijn moeder.’ Favoriete klerenwinkel?

‘Eigenlijk haat ik winkelen. Als ik iets in mijn hoofd heb, kan ik het vaak niet snel vinden, en áls ik het gevonden heb, staat het niet zo mooi als ik in gedachten had. Meestal shop ik in de Herestraat.’ Favoriet kledingsmerk?

‘Clockhouse, van C&A en V&D. Verder hou ik ook van Björn Borg.’ Droomkledingstuk?

‘Heb ik niet echt. Meestal vind ik goedkope kleren ook ontzettend leuk. Maar als ik moet kiezen? Vooruit: Dolce & Gabbana. Hoeveel geef je uit?

‘Dat verschilt per maand. Ik koop wel heel veel schoenen. De trap naar mijn kamer staat vol met schoenen. Zeventien treden? 17 keer 3, re-ken maar uit! Verder gooi ik ook niet zo snel kleren weg. Want aan ieder shirt zit wel een herinnering, zoals: toen ik dat aan had, zoende ik voor het eerst met die jongen!’Ben jij modebewust?

‘Soms. Gister bijvoorbeeld zag ik er baggy uit. Dikke coltrui, flodderbroek. Maar als ik op stap ga, let ik wel op wat ik aantrek. Soms zie ik mensen in iets lopen waarvan ik denk: bah! Maar als steeds meer mensen het dragen, ga je het vanzelf leuk vinden.’ Hét foute kledingstuk is?

‘Ik vind iets niet snel fout. Hoewel, die korte truitjes kunnen écht niet meer. En ik vind heel veel kleuren bij elkaar ook niet mooi.Miskoop gehad?

‘Heel vaak! Ik had een keer een spijkerbroek gekocht. Na een paar keer wassen was het geen gezicht. Ik had gewoon een flubberkont!’

Amanda Vlot (14),

derde klas, Lauwers College Buitenpost

Pieter Tienstra (23), eerstejaars Commerci-ele Economie

Lianda van Dalen (21), vierdejaars Human Technology


Test of je de taaltoets v

De taaltoets van

TEST

1A Anja studeert sociaalpedagogische

hulpverlening.B Het memo zorgde voor een dilem-

ma.C Allebei goed.

2A Maria lust graag perziken.B André vergrootte de foto.C Allebei goed.

3A Heb je een mooie blouse gekocht?B Sommige cafés zijn donkerbruin.C Allebei goed.

4 A De memo lag op het oude matras. B Die matras was helemaal doorweekt. C Allebei goed.

5A Ronald twijfelt over de bakkeljauw.B Dag, meneer de koekepeer.C Allebei goed.

6A Maxime is apetrots op zijn laarzen.B Ab is het er hartgrondig mee eens. C Allebei goed.

7A We hebben gloednieuwe bureaus.B Dat kind is een huilebalk.C Allebei goed.

15A Er hangen jaloezieën voor het raam. B Dat is geen bouvier, maar een haze-

wind.C Allebei goed.

16A Luc koopt een breedbeeldtelevisie. B Peter weet het niet zo een-twee-drie. C Allebei goed.

17 A Arnon is aan de goden overgeleverd. B Doe Adrie maar een whisky’tje.C Allebei goed.

18A Wouter bezoekt een sportaccommo-

datie. B Lust jij Chinese groentesoep?C Allebei goed.

19A Max’ badjas past in Max’ badtas.B Het regent, het is november. C Allebei goed.

20A Ernie zag een hele mooie regen-

boog.B Bert typt op z’n pc’tje. C Allebei goed.

Veel eerstejaars van Pedagogische Academies struikelen over de zogehete

De HBO-Raad, de vereniging van hogescholen, wil dat de minister de verplicht

grote uitval van eerstejaars, want die PA-taaltoets is niet misselijk. De

De testinstructie is simpel. Als je in zin A of in zin B een fout aantreft, schrijf je de letter van de zin op in het schema. De fouten kunnen zitten in

de spelling, de grammatica en in de leestekens. Het kan ook zijn dat beide zinnen goed zijn. In dat geval is C het juiste antwoord.

De uitslag van de toets en een verantwoording zijn te lezen op pagina 14.

8A Hé, goochemerd, opzouten! B Wat een stiekeme kerel.C Allebei goed.

9A Camiel zag eergisteren een kolibrie.B Opa heeft een spectaculaire bakke-

baard. C Allebei goed.

10A Bea en Trix vieren Koninginnedag.B Jacqueline blaast de kaarsen uit.C Allebei goed.

11A Drie dingen voor de biobak: groen-

te-, fruit- en tuinafval.B De liveshow was een scabreus spek-

takel.C Allebei goed.

12A Piet gaat naar hartenlust tekeer.B Hein was beregoed in apenkooi. C Allebei goed.

13A Guusje zag een grote, dikke spin.B Thomas was een heel knappe jon-

gen.C Allebei goed.

14A Jan bereidt zich minutieus voor.B Gerda sloeg met haar liniaal.C Allebei goed.

1

11

2

12

3

13

4

14

5

15

6

16

7

17

8

18

9

19

10

20


Boudewijn Otten

ts van de PA zou halen

n HanzeMag

TEST

eten taaltoets. De PA-studenten die zakken, moeten de opleiding verlaten.

chte taaltoets invoert op álle hbo-opleidingen. Een idee dat kan leiden tot een

De HanzeMag-taaltoets is op sommige punten eenvoudiger, maar toch.


Illus

trat

ie: X

iao

Feng

Chi

u &

Mat

hieu

van

der

Bij


Windmolengevecht voor aardgasauto

Eind oktober reed hij voor het eerst door Groningen. De eerste Nederlandse auto waarvan de benzinemotor is omgebouwd tot aardgasmotor. Als Erik Stoute niet zo’n lange adem had gehad, was het niet zover geweest. Milieuminister Cramer is gewaarschuwd.

Uitslag taaltoetsWie op de HanzeMag-taaltoets twintig keer C heeft ingevuld, heeft het bij het rechte eind. Alle A- en B-zinnen zijn na-melijk correct Nederlands. Ze zijn geïn-spireerd op het oefenprogramma van de website learnonline.nl. Met dit programma kunnen studenten zich voorbereiden op de taaltoets die in het eerste jaar van de Pedagogische Academie wordt afgeno-men.

Als learnonline maatgevend is, dan is de PA-taaltoets een flinke kluif. Zo moeten eerstejaars precíes het verschil weten tussen pleonasmen, tautologieën en ver-haspelingen (contaminaties). Het oefenprogramma hanteert ook strenge normen voor leestekens. De komma tussen twee bijvoeglijke naam-woorden is verplicht. Een dikke, zwarte spin is dus juist, een dikke zwarte spin onjuist. Voor een opsomming móet een dub-bele punt staan. Drie dingen voor de biobak, groente-, fruit- en tuinafval is dus fout. Hier

keljauw is bijvoorbeeld een correct syno-niem voor kabeljauw. Matras en memo zijn woorden die met de lidwoorden de én het mogen worden geschreven. En het is verneukeratief dat je steeds C moet ant-woorden. Daarom zegt mijn vingertoppengevoel dat mensen die op de HanzeMag-taal-toets méér dan tien keer C hebben inge-vuld, zullen slagen voor de PA-toets.

Boudewijn Otten

is de toets minder coulant dan gerenom-meerde boeken als De Schrijfwijzer en Vraagbaak Nederlands.Op het gebied van spelling volgt learn-online het Groene Boekje. Dit zorgt er-voor dat samenstellingen vaak moeten worden geschreven zonder verbindings-streepje (liveshow en sociaalpedagogisch), ter-wijl dat beslist niet misstaat. In de HanzeMag-toets zaten enige geintjes die de toetsmaker wellicht op het verkeerde been hebben gezet. Bak-

Nieuwe techniek en oude techniek: de aardgasauto van Alfa College en Hanzehogeschool, staat even

stil bij de Joeswert, de molen van Feerwerd.

Een fluitje van een cent, noemt Erik Stoute de ombouw van een benzinemo-tor tot een aardgasmotor. ‘De monteurs van Bohlen & Doyen hadden er drie da-gen voor nodig. Maar ik denk dat het in twee dagen ook wel kan’, zegt de in ok-tober aan de Hanzehogeschool afgestu-deerde werktuigbouwkundig ingenieur. Toch zal de blauwe middenklasser nog wel even een unicum op de Nederlandse wegen zijn. De vijftigjarige Stoute is meer dan een jaar bezig geweest om een fiat voor de aardgaswagen van de Hanze-hogeschool te krijgen. ‘Bizar’, noemt hij de route die hij heeft afgelegd, ‘ik heb me vaak een donquichot gevoeld.’ De Rijksdienst voor het Wegverkeer (RDW) weigerde de aardgasauto van het project Verduurzaming Hanze AutoMobili-teit te keuren. De voorschriften van de dienst laten het simpelweg niet toe. Een merkwaardig hiaat, want de ombouw van benzine- naar andere gasmotoren (LPG) gebeurt al jaren. En nieuwe auto’s die op Compressed Natural Gas (CNG, sa-mengeperst aardgas) rijden worden zon-der omwegen goedgekeurd. Ze zijn nog populair ook. Duitsland loopt voorop,

maar ook in Nederland stijgt het aan-tal CNG-auto’s. Momenteel rijden er al honderden rond. Geen wonder, want aardgas is stiller, goedkoper, brandvei-liger en milieuvriendelijker dan welke andere motor dan ook. Stoute liet het er niet bij zitten en hij sloeg aan het bellen, schrijven en pra-ten. Maar het nee van de RDW bleef nee. ‘De koninklijke weg was afgesloten. Ik moest andere paden bewandelen, een list verzinnen.’ Stoute vond een uitweg. ‘Een u-bocht. We hebben de Astra, die toen nog op benzine reed, naar Wies-moor gebracht. Bohlen & Doyen hebben hem gekocht en omgebouwd. Vervol-gens keurden de Duitse autoriteiten de met CNG-motor uitgeruste auto goed. Toen hebben we hem teruggekocht en geïmporteerd. Toen moest de RDW hem wel keuren, want hun nee geldt niet voor importwagens.’Het einde van Stoutes windmolenge-vecht is in zicht. ‘Het is toch onzin dat het op deze rare manier moet? De regels moeten veranderen.’ Toen Milieumi-nister Jacqueline Cramer op 8 oktober het aardgaspompstation in Leeuwarden opende, schoot Stoute haar aan. ‘Ik heb haar het probleem uitgelegd en haar m’n scriptie in handen gedrukt. Ze beloofde hem te lezen. Binnenkort zal ik haar aan die belofte houden.’

Boudewijn Otten

Erik Stoute: ‘De koninklijke

weg was afgesloten. Ik

moest andere paden

bewandelen, een list

verzinnen.’


Werken bij GroningenLife

‘Je moet overtuigingsfactor acht-plus hebben’

Wat is GroningenLife?

Rina: ‘Groningen Life bestaat sinds ja-nuari 2007. We promoten de stad Gro-ningen als studentenstad. Het is een idee van stafbureau Marketing & Communi-catie van de Hanzehogeschool. We heb-ben een website waarop scholieren in-formatie over de stad kunnen vinden en blogs waarop studenten vertellen over studeren in Groningen. En de scholieren kunnen chatten met studenten. Gronin-genLife wordt gerund door studenten. Wij zitten in het bestuur en hebben co-ordinerende taken. Omdat wij zelf nog niet zo lang geleden scholier waren, is de afstand tot de doelgroep klein. Peer to peer noemen ze dat, geloof ik.’ Sanne: ‘Ik werf werkstudenten voor activiteiten van de Hanzehogeschool. Bijvoorbeeld mensen die het verkeer

regelen of bij de deuren staan bij de Open Dag. Dat was nog best stressen, trouwens. De Open Dag viel in de tenta-menweek en tot op het laatste moment gingen mensen nog afbellen of mailen omdat ze toch nog even een presentatie moesten voorbereiden…’Rhonda: ‘Ik regel de evenementen. We stonden bijvoorbeeld voor Groningen-Life in een stand bij de Athene Spelen (sportief evenement voor scholieren in de ACLO, red.). Dat werkte heel goed. Alle scholieren kregen een shirtje van ons en de dag erna hadden we 1200 hits op de site.’

Jullie komen uit Joure, Cuijk en Zutphen.

Waarom kozen jullie voor Groningen?

Rina: ‘Ik ben ook in Leeuwarden wezen kijken, maar Groningen is echt de beste

studentenstad. Eén op de vier inwoners is hier student. Je krijgt overal korting. Het uitgaansleven is goed. En je hebt hier geen sluitingstijden zoals in Delft.’Rhonda: ‘Daardoor is er in Groningen veel minder vandalisme. Het is altijd lekker druk in de stad met studenten en Grunningers en ik voel me er veilig. Ik deed eerst Rechten in Utrecht, maar ik ontdekte dat het helemaal niet mijn ding was. Dus werkte ik een tijdje ach-ter de bar van een après-skibar in Val Thorens in Frankrijk. Daar kwamen veel studenten. De jaarclubs uit Groningen waren gewoon het allerleukste om mee te gaan stappen. Toen ik voor een nieu-we studie koos, was het duidelijk dat ik per se naar Groningen wilde. Probleem is wel een beetje om in de stad een goede stageplaats te vinden. De grote, gave be-drijven zitten toch vooral de Randstad.’ Sanne: ‘Ik twijfelde eerst tussen studeren in Noord-Brabant, waar ik geboren ben, en de Universiteit Twente in Enschede. Maar op het laatste moment werd het toch Communicatie. Het enige nadeel

van Groningen is dat je er veel thuiswo-ners hebt. Veel studenten komen uit de regio. We proberen ook scholieren rond-om Zwolle enthousiast te maken voor Groningen. Maarre, als je afgestudeerd bent, moet je hier wegwezen. Je wilt toch niet als je ’s morgens om half acht naar je werk fietst, je vrienden uit de kroeg tegenkomen?’

Rhonda: ‘We zoeken trouwens altijd studenten die het leuk vinden om over Groningen te vertellen. Je moet enthou-siast en communicatief zijn, met over-tuigingsfactor acht. Enne, je hoeft geen saaie powerpoints van drie uur te geven. Je eigen inbreng is belangrijk. Maar we hebben ook vaak open afbouwers voor evenementen nodig. Dan hoef je natuur-lijk alleen maar sterk te zijn.’

Rina Tienstra

www.groningenlife.nl

[email protected]

Rina, Rhonda en Sanne brengen leven in de brouwerij bij GroningenLife

Sanne Taks (21), vierdejaars Communicatie, Rina Siemonsma (22), eerstejaars Kunst, Cultuur & Media aan de Rijksuniversiteit Groningen en Rhonda van den Dries (21), derdejaars Commerciële Economie, werken als bijbaan bij GroningenLife.

Foto

: Luu

k St

eem

ers


Studentenhulpverlening Praktijk Hoek Melkweg 050 3186003 12 -13 u.

www.praktijkhoekmelkweg.nl

MELKWEG

HO

EK

JE

Stage

Vast een plank onder mijn voeten.

Voor een stevige ondergrond:

STAGETRAINING

27.7

61/3

9779

STARTENDE ONDERNEMER?

ONDERNEEM HET IN DE MEEST DYNAMISCHE STAD VAN NOORD-NEDERLAND!

(Bijna) afgestudeerd? Gaat u voor zichzelf beginnen? Heeft u vragen over rechtsvormen? Hulp nodig bij het maken van een ondernemingsplan? Heeft u vragen over BTW of andere belastingzaken? De ervaren accountmanagers van het gemeentelijke Bedrij-venloket helpen u graag op weg.

Elke laatste dinsdag van de maand wordt het u nóg makkelijker ge-maakt. Want dan schuiven de des-kundige collega’s van de Belas-tingdienst Ondernemingen en de Kamer van Koophandel bij hen aan. U kunt dan heel veel onderne-

merszaken snel en doelmatig in één keer regelen. En dat schiet op. U kunt ons - geheel vrijblijvend na-tuurlijk - bellen voor een afspraak.

Bedrijvenloket, dienst RO/EZ Gedempte Zuiderdiep 98 ma-vr 9.00 tot 17.00 uur (050) 367 86 [email protected]


De jongen tegenover me aan tafel spreekt

over de zakelijke prestaties die hij heeft

behaald op zijn stage. Hij wisselt ze af met

anekdotes over wildwaterraften en de avon-

turen die hij beleefde bij bouw van de muur

van bierkratten in z’n kamer. Veel verder dan

‘goh’ en ‘tjonge’ gaat mijn bijdrage aan het

gesprek vanavond niet, maar dat blijkt hem

niet op te vallen. Terwijl ik probeer te luis-

teren en zo af en toe eens knik, concentreer

ik me op het elegant wegwerken van blaad-

jes sla tussen mijn tanden. Dat valt nog niet

mee. Het is een groot misverstand dat een

etentje een geschikte activiteit is voor een

eerste date. Een vorkje prikken, een hapje

eten, het klinkt alsof er niets aan de hand

is, maar vervolgens kijk je twee uur lang te-

gen een malend gezicht aan of, erger nog,

maak je je druk over de aanblik van je eigen

malende gezicht en de etensresten die mis-

schien tussen je tanden zijn blijven hangen.

Samen drinken, dat is een veel beter plan.

Geef mij wijn om kleine slokjes van te nemen

en ik ben in mijn element. Klein, dat is hier

het sleutelwoord. Ladderzat raken geeft niet

bepaald een leuke eerste indruk. Spugend op

de wc ook niet.

Nadat het hoofdgerecht is geserveerd, snijdt

mijn tafelheer zijn biefstuk aan en een vol-

gend onderwerp dat zijn avontuurlijke karak-

ter moet illustreren. Hij is alweer een uur be-

zig om, schijnbaar achteloos, feiten op tafel

te het gooien om zijn eigen bijzonderheden

te benadrukken. Ik ben dus een hele vangst!

En eerlijk gezegd doe ik precies hetzelfde.

Waarom heb ik anders twee uur lang aan mijn

make-up besteed? En waarom ben ik stiekem

een rondje omgefi etst om maar niet op tijd

te zijn, maar vreselijk te laat? Vijf minuten

geleden schepte ik nog op over mijn hockey-

verleden, waarbij ik de verhalen fl ink aan-

scherpte. Ik zou nog liever doodgaan dan het

allemaal toe te geven, natuurlijk. Maar triest

is het wel. Blijkbaar zit er van binnen een

diepe angst dat mijn kale ‘ik’ hem niet kan

verleiden. Ik spiegel net zolang mijn eigen-

schappen voor totdat ik een liefdesverklaring

in de wacht sleep. Die ik dan vervolgens niet

geloof. Je houdt niet van mij, maar van de

persoon die ik vanavond aan tafel laat zien.

Het is net theater: je geniet van een voorstel-

ling waar je zelf een rol in speelt. Ontzettend

verkeerd, maar zo verleidelijk!

Marthe Houpt

Theaterspel

MARTHE

De Innoveer, een metalen sculptuur, staat ergens bij Bio-

informatica. Want hij deed het niet in z’n eentje, zegt ie. Maar de

titel kleeft de 31-jarige informaticus toch maar mooi aan: Sven

Warris, de meest vernieuwende docent van de Hanzehogeschool.

‘Niet denken, maar rekenen’

computer gaan, de Stella van het re-kencentrum bijvoorbeeld, maar ik hou het liever in eigen hand. Eén van onze studenten, Jerven Bolleman, deed on-derzoek in Cambridge, waar ze iets met gpu’s deden. Zijn bevindingen gaven het laatste zetje: ik dacht, we doen het ge-woon. Nu hebben we een grid met gpu-computers. Ja, we! De studenten hebben een flink steentje bijgedragen.’

Ze geven hoog over je op.

‘Het gaat hand in hand. Ik kan het niet alleen en studenten willen écht onder-zoek doen. Zij moeten bijvoorbeeld dna analyseren. Als je die analyse kunt ver-snellen, is iedereen enthousiast. En de studenten hebben het terechte idee dat ze met iets bijzonders, iets heel nieuws, bezig zijn. Dat gevoel van: dit wordt heel groot. Daar word je blij van, natuurlijk. En het is heel praktisch. Op de univer-siteit wordt nogal eens nagedacht over

Wat ga je met die vijfduizend euro doen?

‘Die moet ik besteden aan scholing. Dat komt goed uit, want ik wil promoveren. Het onderwerp sluit aan bij wat ik hier bij Bio-Informatica doe: grids en gpu’s. Een grid is een flexibel computernet-werk. De computers in zo’n grid slaan aan het rekenen als ze niet voor andere taken in gebruik zijn. Bio-informatica heeft er nu veertig staan. Gpu is de afkor-ting voor graphic processing unit. Gpu’s zijn razendsnelle processors die voor game-computers worden gebruikt. Een ge-wone pc heeft één of twee central processing units, één gpu heeft de rekenkracht van wel 128 cpu’s. Ideaal voor het analyseren van grote hoeveelheden data.’

Hoe kom je op zo’n idee?

‘Zoiets verzin je niet in je eentje. Je hoort wel eens wat, je leest eens iets. In ieder geval zijn normale computers te traag. En je kunt wel steeds naar een super-

de mitsen en de maren. Op het hbo is het meteen lekker aan de slag. Niet voor niets is onze leus: niet denken, maar re-kenen.’

Als ik jou zo hoor is het veel informatica en

weinig biologie.

‘De informatica moet hier ten dienste staan van de biologie. Laten we wel we-zen, biologie en informatica zijn echt twee verschillende werelden. Voor deze studie moet je met die beide werelden affiniteit hebben. Dat is een tamelijk uitzonderlijke vereiste. Daarom zal het aantal studenten nooit de pan uit rijzen. Dat is niet erg, als ze maar gedreven zijn. Dat is ook mijn belang, want ik schakel ze zeker in voor mijn promotie-onder-zoek.’

Boudewijn Otten

Sven Warris wint de Innoveer 2007

Foto

: Deb

orah

Rof

fel


Businessday4th of December

De Appel

The perfect opportunity to meet your new employer!

Arrange an internship, traineeship or your first real job.

Sign-Up before 3rd of [email protected]

MarketingManagement

Travel & TourismFinancial Accounting

Hoe haal JIJ meer uit je studie?

Geef je mening!

Kom meepraten!

Lokatie: Hanzeborg, C0.03Donderdag 22 November, tijd: 14:00

Actief zijn naast je studie: kan het nog?Stage: leerplek of goedkope arbeidskracht?Hoe hou je passie en plezier in je werk?

Onderwerpen:

Doekle Terpstra (voorzitter HBO-raad)Henk Pijlman (voorzitter CvB Hanzehogeschool)Han de Ruiter (Dean Sociale Academie)Marlieke de Jonge (lentis)

Debateer met:

Hanze Studentenbelangen VerenigingV

H S

Gratis Koffie en thee


Behaaglijk tussen het Stadspark en de A7

Het is waterkoud, op de sloten ligt zelfs al een flinterdun vliesje ijs. Een moeder en

een dik ingepakte kleuter voeren de eendjes oud brood in de vijver voor het Stadsparkpa-viljoen. Twee honden rennen achter een bal aan. De weg is glad van het gevallen blad. Op de weg naar Bruilwering worden bomen ge-snoeid. Aan de Tynaarlose kant van het com-plex woont Gerard. Kunstwerken in de tuin en de bakbrommer voor de deur. Binnen is het behaaglijk warm. De houtkachel knettert zachtjes en het ruikt naar verse koffie. ‘In de zomer is het hier echt een paradijs. Dan zijn de mensen jaloers op je. In de winter heb-ben ze medelijden met je. Zomers woon ik ook zo’n beetje buiten. Ik kook buiten en stook ’s avonds een vuurtje in de tuin. Aan de kou moet ik altijd weer wennen.’ Gerard heeft het huis anderhalf jaar geleden gekocht met z’n ouders. Hij woont er niet het hele jaar omdat je er niet permanent mag wonen. ‘Toen ik hier kwam, stonden er alleen vier muren met een dak erop en kozijnen erin. Daarom vond ik het ook zo tof. Ik kon alles zelf indelen. Hier in het mid-den bij dat putje had de vorige eigenaar een douche gepland.’

Daarvoor werd het tien jaar gebruikt als opslag. ‘Oude meubels, koelkasten, bouwmaterialen, alles tot aan het plafond opgestapeld. Je kon je net door de deur naar binnen wurmen. Ik ben een half jaar bezig geweest om alle troep af te voeren. Alleen al om alles bij het pad te krijgen, was een ramp. Gelukkig heb ik ook een anti-kraakschuur, als ik daar uit moet, begint de el-lende pas echt.’ Inmiddels heeft het huis een badkamer, een wc, een slaapzolder, een keuken en warm wa-ter. ‘Toen ik hier net zat, kwam er echt een soort gelukzalig gevoel over me. Wauw, m’n eigen huis. Nu wordt het steeds normaler en krijg ik zelfs ergernisjes over dingen die er nog niet zijn of nog het nog niet doen. Zoals een vloer. Of dat de badkamer nog niet is betegeld. Het eerste jaar ben ik ook bijna de deur niet uitgeweest. Op zondagochtend stond ik om zeven uur al te klussen. Het resultaat motiveert om verder te gaan. Zo langzamerhand wordt het leuker om weer eens naar een feest te gaan of gewoon lekker bij de kachel te zitten. Maar er is in die anderhalf jaar al zoveel gebeurd. Ik hoef me nergens voor te schamen.’

Loes Vader

Tien minuten fi etsen van hartje centrum ligt

Volkstuinencomplex Bruilwering. Verscholen tussen

het groen van het Stadspark en de kantoren aan de

A7. Laatstejaars Autonome Kunst Gerard Eikelboom

(26) woont er een jaar of drie.

UITWONEN

Foto

: loe

Xpro

duXi

es


Studieloopbaanbegeleiding op de schop?

‘Het is sjorren aan een dood paard’, zegt Kristel Jeuring, die zich na-

mens de Groninger Studentenbond in de medezeggenschapsraad over studieloop-baanbegeleiding buigt. Brenda Ooster-heerd, woordvoerder van de Hanze Stu-dentenbelangen Vereniging, is al net zo kritisch: ‘Bij veel opleidingen is de SLB een ophoping van restjes geworden.’Over studieloopbaanbegeleiding (SLB) wordt al jaren gediscussieerd. Maar het afgelopen jaar klinkt de kritiek steeds luider. SLB scoort nog maar net voldoen-de in de laatste SSA tevredenheidsen-quête, een 5,6. Over de oorzaken zijn de meningen verdeeld, maar over één ding is iedereen het eens: het moet anders.‘Bij de overgang op het nieuwe systeem met schools verhieven we kleinschalig-heid tot prioriteit’, legt Joost Degenaar, directeur van het stafbureau Onder-wijszaken (OZ), uit. ‘De student moest centraal komen te staan. Dat hebben we uitgewerkt in een begeleidingsplan. We wilden de studenten meer keuzemoge-lijkheden geven, meer ruimte creëren voor keuzeonderwijs. Daarvoor was goe-de begeleiding nodig.’

Nutteloos

Daar ontstonden meteen de eerste pro-blemen, denkt HG-coördinator SLB Ag-nes Meijer, één van de schrijvers van het aanbevelingsrapport Aan de slag met SLB! ‘Bij veel opleidingen is die keuzevrij-heid nooit van de grond gekomen. Maar wat hebben ze wel gedaan? Heel trouw de SLB ingevuld zoals het in de kaders stond. Studenten moesten continu re-flecteren, steeds weer verslagen schrij-ven. Maar als ze niet begrijpen waar dat goed voor is, worden ze moedeloos.’De studentenfracties in medezeggen-schapsraden zien de nutteloosheid van opdrachten als één van de grootste problemen. Het is veel studenten een raadsel waarom ze bepaalde opdrachten moeten doen. ‘Je bent als student aan de lopende band opdrachten aan het ma-ken met een minimum aan feedback en reflectie’, meent Jeuring. ‘Het gesprek zou centraal moeten staan. Studenten en studieloopbaanbegeleiders steken er veel tijd in, maar het resultaat is minimaal.’ Oosterheerd: ‘Het zou prettig zijn wan-neer studenten hun eigen route zouden kunnen uitstippelen.’

Degenaar begrijpt de kritiek. ‘Ik hoor die klachten ook. Ze moeten bijvoor-beeld een lijstje invullen om erachter te komen wat voor type persoonlijkheid ze zijn. Daar komt dan uit dat ze een rode of groene persoonlijkheid hebben. Ver-volgens krijgen ze een krulletje van de SLB’er omdat ze de opdracht voltooid hebben. En dat is het dan. Dat klopt niet. De opdracht hoort niet het doel te zijn. Het moet een middel zijn om met elkaar in gesprek te komen en dan te kijken hoe je je verder kunt ontwikkelen.’Volgens Meijer hebben opleidingen vooral moeite met het vinden van een goede match. ‘Ik vind dat je studenten alleen een plan moet laten maken als er iets te kiezen valt of als ze hun eigen leerproces kunnen sturen. SLB gaat uit van vraaggestuurd onderwijs. Maar bij economische opleidingen bijvoorbeeld valt er helemaal niet zo veel te kiezen. Daarnaast is vraaggestuurd onderwijs voor grote opleidingen een dure grap. Soms bepaalt de docent wat de student moet leren. Dat is prima, maar dan moet je de SLB daarop aanpassen. Als je kiest voor aanbodgericht onderwijs, dan past

daar niet een vraaggestuurde SLB bij. Dat matcht gewoon niet. Hoe je je onderwijs ook vormgeeft, het is altijd van belang dat een student nadenkt over zijn carriè-re en leert om zijn loopbaan te sturen.’

Scholing

Eind vorig jaar heeft OZ onderzoek gedaan naar de problemen met SLB. Studenten waren tevreden over de per-soonlijke begeleiding, maar ontevreden over hulpmiddelen als de Digitale On-derwijsplanner, de Studieovereenkomst, het portfoliosysteem en het lesmateriaal. De opleidingen delen die ontevreden-heid en ze voegen er nog een hele rij aan toe: deskundigheid en scholing, facili-teiten, de afbakening van de functie van SLB en de samenhang van SLB in het cur-riculum. Een SLB’er heeft het niet makkelijk. Het ontbreekt hem aan de benodigde deskundigheid en scholing, zijn hulp-middelen zijn ontoereikend, en het is onduidelijk wat nu precies zijn taak is. ‘Een SLB’er vervult meerdere rollen’, zegt Degenaar. ‘En voor sommige rollen geldt dat hij er nog in moeten groeien. Som-

Van Brenda Oosterheerd hoeft de SLB niet meteen helemaal op de schop. ‘Verandering heeft tijd nodig.’

Foto

: Pep

ijn v

an d

en B

roek

e

De opleidingen worstelen ermee en van veel studenten mag studieloopbaanbegeleiding

morgen worden afgeschaft. De komende tijd staat studieloopbaanbegeleiding regelmatig

op de agenda van de medezeggenschapsraad. Waar ging het mis en wat zijn de

oplossingen?

mige schools hadden snel in de gaten dat niet zomaar iedere docent een goede SLB’er is. Het moeten goed getrainde be-geleiders zijn. Deskundigheidsbevorde-ring is dus nodig, in de vorm van cursus-sen en trainingen.’‘Als je quantum-mechanica geeft, moet je ook gekwalificeerd zijn’, vult Jeuring aan. ‘Voor SLB’ers waren tot voor kort helemaal geen kwalificaties nodig. Op-leidingen moeten gewoon heel concreet kijken welke docenten de kwaliteiten bezitten en zich focussen op gerichte bijscholing.’

Vrijheid

Toch werkt SLB bij een deel van de op-leidingen prima. Waarom dan niet een strak centraal kader bedenken, gebaseerd op het succes van deze opleidingen? Vol-gens Degenaar is dat onmogelijk. ‘Dan ga je er vanuit dat iedere opleiding gelijk is en dat is zeker niet zo. Je moet heel goed per school kijken welke accenten je legt.’‘Omdat het onderwijs zo verschillend is, werkt een streng kader niet’, vindt ook Henk Pijlman, voorzitter van het Colle-ge van Bestuur van de Hanzehogeschool. ‘De invoering van het Onderwijskader was strak centraal geregisseerd. Dat is

een groot succes geworden. Bij SLB heb-ben we wel een kader benoemd, maar daarna hebben we het losgelaten en te-gen de schools gezegd: ga je gang. Dat is vervolgens op totaal verschillende ma-nieren ingevoerd. Overall is het geen suc-ces. Het is dus wel een discussie waard hoe je dit soort veranderingen aan moet pakken. De roep is natuurlijk altijd: la-ten we het helemaal op onze eigen ma-nier doen! Tegelijkertijd mag je van een hogeschool verwachten dat studenten in ieder geval op een zelfde manier en voor dezelfde punten een programma aange-boden krijgen.’Jeuring ziet dat anders. Volgens haar is het eisenpakket door alle wijzigingen van de afgelopen tijd te groot geworden. ‘Er moet slechts een heel minimaal pak-ket eisen bij de schools worden gelegd.

Bij de ene school zijn sollicitatietrainin-gen belangrijk, bij de andere reflectie. Daar moet je rekening mee houden.’‘Ik denk dat er genoeg ruimte voor ei-gen invulling is’, zegt Pijlman, ‘maar die ruimte wordt niet goed benut. De kaders moeten ervoor zorgen dat iedere student altijd studieloopbaanbegelei-ding krijgt, waarin bepaalde elementen terugkomen. De uitnodiging ligt er om het zo in te vullen dat je als school zegt ‘zo wil ik het doen’. Van mij mag dat. En als achteraf zou blijken dat je daar een kader voor moet aanpassen, voilá, dan doen we dat.’ Volgens Meijer is in de nieuwe plannen de vrijheid eerder groter dan kleiner is geworden. ‘Misschien dat de verplichte scholing van SLB’ers als strakker wordt ervaren. Schools moeten dat namelijk zelf betalen.’

Punten

De Hanzehogeschool heeft inmiddels maatregelen genomen, maar het roer ra-dicaal omgooien vinden de beleidsbepa-lers nog niet nodig. Tot verdriet van de studenten in de medezeggenschapsraad. De GSb wil zelfs het puntensysteem af-schaffen en teruggaan naar de basis: de SLB’er als mentor, de persoonlijke bege-leider van studenten. ‘Haal werkveldori-entatie en informatievoorziening uit de SLB en laat de SLB’er zich concentreren op zijn mentorfunctie’, legt Jeuring uit. ‘Schools moeten voor de rest zelf invul-len wat er verder nog bij moet. Het moet gaan om voortgang en ontwikkeling. Kern is dat de SLB’er je helpt het beste uit jezelf te halen.’De HSV is iets voorzichtiger. ‘Bij veel opleidingen is de SLB een ophoping van restjes geworden’, zegt Oosterheerd. ‘Als dat zo blijft, moet je er misschien ook geen studiepunten meer voor geven. Maar op dit moment hoeft dat nog niet.’Ook voor het College van Bestuur en Onderwijszaken zijn de tien studiepun-ten die nu voor SLB gegeven worden niet meer heilig. ‘Een student moet syste-matisch aan zijn ontwikkeling werken’, zegt Degenaar. ‘Het hoort echt bij het curriculum, dus moeten er ook pun-ten voor worden gegeven. Er is ook niet voor niets voor gekozen om punten toe te kennen aan SLB. Op basis van erva-ringen in scholen met bijvoorbeeld het mentoraat was het een logische keuze. Het mentoraat had soms een te vrijblij-vend karakter. Juist diegenen die het het

hardst nodig hadden, kwamen soms niet opdagen. Dan werkt het dus niet.’Maar voor Degenaar zijn de tien punten die nu voor SLB staan geen vast gegeven. ‘Er is altijd discussie mogelijk. Zijn de punten goed verdeeld over de jaren? Ligt het aantal punten vast voor alle schools? Daar valt best over te praten.’‘Als je het puntensysteem wilt verande-ren, grijp je diep in in de curricula’, vindt Pijlman. ‘Dan moet je alles weer over de kop gooien. Daarover hebben we gezegd: als je dat wilt, is er veel meer tijd nodig. Er is nu genoeg ruimte voor iedereen om de SLB naar eigen inzicht in te vullen.’ Als volgend jaar blijkt dat een grote groep een andere puntenverdeling wil, is dat voor Pijlman bespreekbaar. ‘Van-zelfsprekend, dan hebben we het erover. Maar het gaat nu eerst om het centraal stellen van loopbaanbegeleiding, men-sen trainen, eigen keuzes maken om stu-denten zo goed mogelijk door de studie heen te helpen.’

Uitvoering

Ook Oosterheerd wil het nog even aan-zien. ‘Onze notitie heet SLB op de schop!, maar wij beseffen ook wel dat verande-ring tijd nodig heeft. Dat is soms moei-lijk uit te leggen, vooral aan studenten. Die zijn er allang zat van. Schaf het maar af, zeggen ze. Maar dat is niet realistisch. Er gaan dingen veranderen, dat is zeker. Het is een groot en complex onderwerp, dat los je niet even op door SLB maar weer af te schaffen.’Jeuring is sceptischer. ‘Er moeten nog heel wat dingen anders. Ik was bij een aantal overleggen, maar ik zou mijn handtekening niet onder het huidige plan willen zetten. Het zijn aanbevelin-gen. Wij kunnen nog een motie indie-nen. Gelukkig zijn de plannen van het CvB niet geheel onverenigbaar met de onze. Wij willen de scholen gewoon de vrijheid geven om zelf de prioriteiten en keuzes te maken.’Daarover zijn alle partijen het dus eens: als er eenmaal een besluit is genomen, is de volgende stap aan de schools. ‘Oplei-dingen moeten nu een eigen visie gaan bepalen, passend bij het karakter van de opleiding en het beroep waarvoor wordt opgeleid en op basis daarvan SLB’ers se-lecteren, dat is de oplossing’, zegt Meijer. ‘Alles valt of staat met een goede uitvoe-ring. Als opleidingen niet weten hoe ze dat moeten organiseren, kunnen ze van de opleidingen leren waar dat wel lukt.’

Pijlman denkt dat de schools nú de kans hebben om SLB goed op poten te zetten. ‘Misschien hebben we het in het begin te weinig faciliteiten gegeven. Misschien heeft het in verschillende schools te wei-nig aandacht gehad. Die aandacht en fa-ciliteiten zijn er nu wel, dus nu moet het ook beter gaan.’

Geduld

Wanneer wordt SLB een succes en hoe meet je dat? Jeuring is pessimistisch. ‘Ik ben er niet van overtuigd dat het tevre-denheidscijfer dit jaar hoger zal zijn. Zo-lang echte veranderingen uitblijven, zal het cijfer misschien zelfs nog wel lager uitvallen, omdat studenten steeds meer het gevoel krijgen dat er niks wordt ge-daan met hun klachten.’‘We moeten niet wachten op de enquête’, zegt Oosterheerd, ‘we moeten tussen-tijds evalueren.’ Koren op de molen van HG-voorzitter Henk Pijlman. ‘Ik raad schools aan om aan studenten te vragen hoe ze SLB nu ervaren. Ik verwacht wel dat je in de loop van het jaar verandering zult zien, maar om het helemaal goed te krijgen, ja, dat duurt even. Trouwens, je kunt het nooit iederéén naar de zin ma-ken.’Ook Degenaar pleit voor geduld. ‘Ik heb goede hoop. Er is met zoveel betrok-kenen goed over gesproken, SLB’ers, studenten, coördinatoren. Laten we die kennis benutten, dingen verbeteren. Maar laten we de veranderingen ook de tijd geven om zich te bewijzen. Mocht er over een jaar geen verbetering zicht-baar zijn, dan moeten we kijken of we dingen moeten om gooien. Nu schat-ten de meeste betrokkenen in dat er met deze maatregelen echt een verbetering zal plaatsvinden. Het is een leerproces. Studenten en SLB’ers moeten wennen. Dat neemt niet weg dat het zo langza-merhand goed moet gaan landen. Het is zonde dat je met ontevredenheid zit op een punt waarin je zoveel investeert met z’n allen.’

Chris Wind

Meer informatie over SLB is te vinden op

Blackboard, via Courses>HG-SLB>HG-Breed.

Daar zijn onder andere het aanbevelings-

rapport Aan de slag met SLB!, het HG-kader

SLB en de SLB-evaluatie van 2006 te lezen.

De aanbevelingen die in Aan de slag met

SLB! te vinden zijn, worden in november in

de HMR besproken.


‘Als je quantum-mechanica

geeft, moet je ook

gekwalifi ceerd zijn’


Studium Generale Groningen

Vrijdag 23 november - Vijf jaar geleden publi-

ceerde filosoof Stine Jensen ‘Waarom vrouwen

van apen houden’. Jensen laat deze avond haar

licht schijnen over veelzeggende beeldfragmen-

ten van Bokito en andere beesten. 20.30 uur,

Usva.

Maandag 26 november – Filmklassiekers - Otto

e Mezzo (8½). Een regisseur bereidt een nieuwe

film voor en komt door zijn echtgenote, minna-

res, actrices die om rollen bedelen, zanikende

producent en aanvallen van critici niet aan het

scenario toe. Vlak voor de opnamen besluit hij

de film over die ervaringen maken. 19.00 uur,

Images.

Dinsdag 27 november - Mensen maken ge-

bruik van dieren, dieren maken ook gebruik van

mensen. Hoe passen wilde dieren zich aan aan

de mens? Waar ligt de grens tussen wilde en

gedomesticeerde dieren? 20.00 uur, Academie-

gebouw.

Vrijdag 30 november - DwarsDiep Debat - Stop

de verrommeling - Hoe wordt Nederland weer

mooi? 20.00 – 22.00 uur, Usva.

Donderdag 6 december - SGG met HMV-actis

en HSE Faktor - Hanze lezing. In zijn boek Als

de dollar valt beantwoordt Willem Middelkoop

honderd vragen over onze geldeconomie en de

dreigende kredietcrisis. Centraal daarin is niet de

vraag óf de dollar valt, maar wanneer en wat

daarvan de gevolgen zijn. 12.00 – 13.30 uur - De

Appel, Zernikeplein 7

Maandag 10 december - Hanze lezing - Alles

over verliefdheid. Vlinders in je buik, een ge-

brekkige eetlust en voortdurend denken aan die

ene ander... De kenner weet het al: een ern-

stig geval van verliefdheid. Wat is verliefdheid

eigenlijk? Is liefde een ziekte of een psychische

aandoening? 16.30 – 17.30 uur – Hanzeborg.

Maandag 10 december – Filmklassiekers - A

Bout de Souffle. Legendarisch debuut waarmee

Godard breekt met alle filmregels van die tijd.

Casual gefilmd verhaal van een hopeloze flirt

tussen de Amerikaanse kranten-ventster Patricia

en Michel, een ijdele autodief met een voorlief-

de voor Raymond Chandler personages. 19.30

uur, Images.

Dinsdag 11 december - Close Relationships and

our Health - Does Having a Partner Help or Hurt?

De Amerikaanse psycholoog James Coyne toont

aan dat andere mensen belangrijk zijn voor onze

gezondheid en zelfs voor de overlevingskansen

na een ziekte. 20.00 uur, Academiegebouw,

voertaal Engels.

Woensdag 12 december – Studentendiscussieca-

fé - Hulp of handel: wat helpt de Derde Wereld?

Is vrijhandel beter dan geld pompen in ontwik-

kelingslanden? En kunnen we het ministerie van

ontwikkelingssamenwerking maar beter ophef-

fen? 20.00 uur, Usva.

Informatie: Studium Generale Groningen, Kleine

Kromme Elleboog 7a1, tel. (050) 363 5463, www.rug.nl/studium.

Campagne Handicap & Studie

Dinsdag 27 november bezoekt het expertise-

centrum Handicap & Studie de hogeschool om

met de campagne ‘Tijdgebrek’ de bekendheid

van regelingen en voorzieningen voor studenten

met een handicap te vergroten. De campagne

gaat in op dit probleem en biedt een aantal

praktische oplossingen en handreikingen voor

student, decaan en docent. Meer informatie:

www.tijdgebrek.nl.

De Cast in de kantine 11.45 – 12.45

Dinsdag 27 november, The Organtrio (groove/

jazz), Techniekgebouw. Woensdag 28 novem-

ber, Spotrockers (hiphop), Wiebengacomplex.

Dinsdag 4 december, Vocal Volume (jazz/vo-

caal), Hanzeborg. Woensdag 5 december, Ba-

oema (Afrikaans), Atrium/Economie. Dinsdag 11

december, Three is a Crowd, Techniekgebouw.

Woensdag 12 december, Yooikee’s quartet

(jazz), Minerva. www.hanzecast.nl.

Hiphop Dansshow & Open Podium

Woensdag 28 november tussen 12.00 en 13.00

uur viert de Cast het vijfjarig bestaan met een

spetterende hiphop-entertainmentshow in het

Atrium (Economiegebouw). De show wordt ge-

geven door de 15 crew members van XVIBE. Een

funky dansshow die je niet mag missen. Don-

derdag 29 november 13.00 uur Open Podium

in het Atrium!

GSp

Een plaats voor bezinning, religie, debat en ge-

zelligheid. Filmhuis: 29 november - Manhattan

van Woody Allen. Eten en drinken: dinsdag en

woensdag kun je eten bij het GSp. De bar is open

op dinsdag-, woensdag- en donderdagavond.

Persoonlijk gesprek: maak een afspraak met

een van de studentenpastores: Geert Brüsewitz

8500387, Anja Diesemer 3061039, Tiemo Mei-

jlink 5792805 of Matty Metzlar 0595-528775.

Oecumenische Vieringen Martinikerk

25/11 - 11.30 uur: A. Diesemer

25/11 - 17.00 uur: K. van der Plas (= Taizé-

vesper)

2/12 - 11.30 uur: T. Meijlink

2/12 - 17.00 uur: J. Hamstra

9/12 - 11.30 uur: M. Metzlar

9/12 - 17.00 uur: J. Butti

GSp, Kraneweg 33, tel. 3129926, e-mail info@

gspweb.nl of www.gspweb.nl.

Afrikaans eten en percussie

1 december 2007 - Mamour Seck Rhythm Days

- Afrikaans eten en Percussie Workshops gericht

op timing en techniek. Instrumenten: Djembé,

Sabar, Dounounba. Opgave en programma:

http://www.mamourseck.com/ of bel 06 411

06 993.

Sporters met blessure gezocht

In periode 2 start de opleiding Medisch Beeld-

vormende en Radiotherapeutische Technieken

(HBO-MBRT) met een keuzemodule op het

gebied van de echografie van spieren en ge-

wrichten. Voor deze module zijn we opzoek

naar klanten/cliënten die fanatiek sporten (of

gesport hebben) en/of klachten hebben van de

schouder, knie of achillespees. Belangstellenden

kunnen contact opnemen met Peter Lesterhuis

0505953802 of [email protected].

Beurzen van 5000 euro

Iets gemist tijdens je studie? Een stukje ver-

dieping en reflectie? De Radboudstichting reikt

beurzen van € 5.000 uit voor een aanvullend

studiejaar filosofie, theologie of ethiek! Kijk

voor meer informatie op: www.radboudstich-

ting.nl.

IN&UIT is bestemd voor studenten- en personeelsactiviteiten. Ook kunnen studenten en mede-

werkers hier hun gratis advertenties kwijt (maximaal 30 woorden). Informatie voor de uitgave

van woensdag 21 november kun je mailen naar [email protected]. De deadline is don-

derdag 29 november.

TAAL-SPEL

De schuin gedrukte omschrijvingen zijn cryptisch, de vet gedrukte hebben met het thema te maken, net

als de oplossing. Mail het woord naar: [email protected] en ding mee naar een cadeaubon van 10 euro.

Inzenden t/m donderdag 15 november. De vorige puzzel is gewonnen door: Marjolijn Prins. De oplossing

is: STAMPPOTJES.

Boudewijn Otten

4

6

20

8

11

28

25

19

12

Hori

1. Hierop kun je je houden (6)

4. De leerling in het oog (5)

8. Zijn veranderingen en storm soms (2,3)

9. Narede (7)

10. Raat (7) 11. Snoep uit Montélimar (4)

12. Adams vrouw (3)

14. Teen… of zw… (4)

15. Gevaarlijk Engels spel (4) 18. Ik schaak niet, ik … (3)

21. Dit is vaud (4) 23. Zonder naam (7)

25. Kasteelregel (7) 26. Sterfplaats van Willem van Oranje (5)

27. Concurrent van Shell en Esso (5)

28. Vrouwelijke diender (6)

Verti

1. Over (6)

2. Hierop mag je honderd rijden (7)

3. Tien bijvoorbeeld (8)

4. Goedkope vis? (4)

5. …type of …col (5)

6. Wettelijk (6)

7. Was deze zomer heel paars (5)

13. Pover (8)

16. Undercoveragenten (7)

17. Soort druk (6)

19. Groningse mosterdrivier (5)

20. Gevoel (6)

22. Duitse onderzeeër (5)

24. Bevroren neerslag (4)

PZZL

IN & UIT

LEGAL ALIEN

DISH Tortilla de PatatasIt’s usually not so hard to find someone to cook for

Dish, unless it’s exam period. For two weeks, most

international students abandon social life and focus

on just one thing: studying their asses off. No time

for parties, no time to sleep, and… no time to make

a decent meal. Dish helps you out: make a Spanish

tortilla! It’s easy, cheap, tastes great and you can eat it

for several days, hot or cold.

Heat the oil in a large frying pan. Make sure the flame

is on medium heat, the potatoes have to cook, not fry!

Add the potatoes, which you sliced into small pieces,

and the onion, also thinly sliced, and cook them until

the potatoes are tender. Beat the eggs in a large bowl,

drain the potatoes and add them to the beaten eggs.

Make sure the potatoes are completely covered. Let it

sit for about ten minutes. Heat a little bit of oil in the

frying pan. Add the potato-egg mixture and turn down

the heat to medium. Shake the pan to prevent sticking.

When the potatoes start to brown, put a large plate on

top of the pan and flip the pan. Be careful, you don’t

want the hot oil to drip on your arm. When you flipped

the tortilla, put it back in the pan carefully and brown

the other side. Buen provecho!

friend in Uganda that her behaviour is irritating,

I do it in a very roundabout way, saying things

like: ‘Personally, I do not think your behaviour

is bad, but maybe other people might think

that…’’

Did you notice any typically Dutch habits?

‘You are not supposed to call someone at six

o’clock. Dinner time is sacred. I think it’s nice

that people appreciate the privacy of others.’

What’s your motto in life?

‘Don’t plan your life too much. Live every day

the way it comes.’

Last time you were in Uganda?

‘In the summer of 2006. It is very expensive to

fly to Uganda, especially in the peak periods.

My father is head of a primary school, my

mother works in a post office and sells materials

for traditional dresses. They live in different

districts of the capital Kampala. I also visited my

grandfather, a long drive along muddy roads. He

lives in a small isolated village. People in the

country have large pieces of land. They can get

all the food they need, but there is no electricity

and if you need a good hospital you have to

walk for hours. That’s why many people move

to the city.’

Why did you come to Groningen?

‘That came as a complete surprise to me. Just

after my final examination at high school my

father came up to me and told me I was going

to study in the Netherlands. He had arranged

it all in secret. Of course, he knew I wanted to

go abroad and gain international experience. I

was glad to get this opportunity, but at the same

time it was scary. I had never travelled alone.

That was two years ago. Now I am very glad that

I came to Hanze University. You meet people

from all over the world and I have learned to

adapt to cultural differences.’

What’s the biggest mistake for us to make in

Uganda?

‘The Dutch tend to be direct and straightforward.

In Uganda people are easily offended when you

criticise them. When I want to make it clear to a

Surely, you must have some idea about the

future?

‘After I finish my studies at IBS, I think I’ll

continue with a Master’s in Accounting & Finance.

After that I would like to work as an accountant,

preferably in an international firm. But maybe

I’ll start working right after my studies. Some

master’s programmes require work experience.

It’s very hard to get a good job in Uganda. But

as soon as I have gained enough experience to

get a suitable job, I’ll return. I can’t miss the sun

too long.’

Luuk Steemers

AIDA LUBEGA (21)

Studies: International Business &

Management

Country: Uganda, 30.2 million inhabitants,

six times the size of the

Netherlands.

Loves: Going out, dancing, music, maths

Hates: Liars

Hero: Nelson Mandela

lla de Patatase to co

weeks,

fe and

off. No

ime to

ke a S

you can

ure the

cook, n

small

ok them

a large

beaten

overed

t of oil

nd turn

vent st

arge pl

ful, you

n you f

ly and brown

de Patatasook for

, most

focus

o time

o make

Spanish

n eat it

e flame

not fry!

pieces,

m until

e bowl,

n eggs.

. Let it

in the

n down

ticking.

late on

u don’t

flipped

brown

Ingredients:

4 large potatoes

6 eggs

1 large onion

½ litre of olive oil

salt



Heeft je beste vriendin gezoend met de jon-

gen waar jij al tijden vlinders van in je buik

krijgt? Ben je verliefd op je docent en kun je

je niet meer op je studie concentreren? Lig

je niet lekker in je projectgroep en begrijp

je niet waarom? Mail Loes, onze enige echte

ervaringsdeskundige. Inzenden mag zelfs ano-

niem. [email protected].

Lieve Loes,Vorige week gaf ik mijn vriend Lowie, met wie ik al drie jaar samenwoon, een zoen en fietste naar school, zoals altijd. Alleen kreeg ik nu na tweehonderd meter een lekke band, zodat ik besloot weer naar huis terug te gaan. Toen ik binnenkwam zag ik in mijn ooghoe-ken een gedaante zich achter het gor-dijn verbergen. Ik trok het gordijn op-zij en daar stond Lowie, gekleed in een kokerrok en stiletto-pumps. Hij had ook al mijn lippenstift en oogschaduw gebruikt. Lowie zegt dat hij aan het oefenen was voor het carnaval, maar ik geloof hem niet. Hij komt net als ik uit Delfzijl en is nog nooit naar carnaval geweest. Lieve Loes. Ik heb verder he-lemaal geen klachten over Lowie, ook niet in bed. Wat moet ik doen?

Lucy

Lieve Lucy,Nou meid, het is wel duidelijk dat Lo-

wie een man is, want een vrouw had zich in zo’n korte tijd nooit in een koker-rok kunnen hijsen en zich al helemaal niet kunnen opmaken. Doet die Lowie van jou niet mee met Guiness Book of Records-poging: de snelst omgeklede travestiet, ofzo? Weet je echt dat hij geen onderdrukt verlangen heeft naar carna-val? Verafschuwt hij Delfzijl en zou hij diep in z’n hart niet uit Venlo willen komen of uit Den Bosch? Mijn vriendje heeft een knopenfobie, dat hou je toch ook niet voor mogelijk? Ik heb zelf al meerdere malen een poging gedaan om hem voor de gein een Roberto Cavalli aan te trekken of een leuk setje van Mar-lies Dekkers, maar nee hoor. Nog geen kohllijntje onder z’n ogen. Arme Lucy, ik word er een beetje lacherig van. Als ik jou was zou ik het nog een tijdje aanzien, je hebt immers geen klachten over hem. Dat is al heel wat tegenwoordig. Maar verwacht niet dat je met hem nog eens achter de rollator de eendjes in het park gaat voeren. Ik bedoel, hecht je niet te veel aan Lowietje. Tenzij een lesbische relatie met je vriend je wel trekt.

Lieve Loes, Ik en mijn beste vriendin kennen el-kaar al meer dan twaalf jaar. Ze was mijn eerste beste vriendin en we kon-den het ontzettend goed met elkaar vinden. Totdat ze ging studeren. We zitten nu op andere scholen, maar we hebben afgesproken elkaar nog steeds

veel te zien. In het begin ging dat in-derdaad goed, maar later had ik het idee dat mijn vriendin er steeds min-der behoefte aan had. Ook haar gedrag veranderde stevig. Ze rookt ineens en draagt hele ruige kleren. We zien el-kaar nu heel weinig en dat vind ik heel jammer. Ik mis mijn beste vriendin, en daarbij maak ik me zorgen om haar.

Een bezorgde vriendin

Lieve bezorgde vriendin,Tja, dat zijn van die dingen in het leven. Twaalf jaar deel je lief en leed, ken je el-kaars intiemste geheimen, lach je om el-kaars grappen en huil je om elkaars ver-driet. Je denkt dat het vriendschap voor het leven is en dat het nooit voorbij zal gaan. Twaalf jaar is al een hele ruk voor een vriendschap. De gemiddelde vriend-schap heeft een houdbaarheid van een jaar of vier, dus dat hebben jullie al ver-drievoudigd. Heel veel vrienden groeien uit elkaar. Vaak als één van de twee een vriendje krijgt. Hoeveel vriendinnen ik al niet ben kwijtgeraakt door vriendjes en/of kinderen! Maar ook verschillende scholen of studies staan hoog op de uit-elkaar-groei-ranglijst. Maar weet je, er komen altijd weer andere vriendinnen voor in de plaats. Stel je vooral ook niet op als een overbezorgde vriendin. Dan kun je de vriendschap helemaal wel schudden. Niets is erger dan een vrien-din die aan je hoofd zeurt.

Technotrip

Sommige mensen zien de auto als een

stinkende milieuvervuilende machine,

anderen als een verlengstuk van hun te

kleine piemel. Dan heb je de zondagrij-

ders, de autoneukers, en de verzame-

laars. Maar de meeste mensen rijden

domweg in een auto, omdat ze nu een-

maal van punt A naar punt B moeten.

Persoonlijk zou ik punt B liever nooit

bereiken. Ook het type auto maakt me

weinig uit. Al zit ik het liefst in een Ford

Mustang Shelby GT 500 uit 1967. Wel

van cruciaal belang zijn mijn medepas-

sagiers, die moeten luidruchtig zijn en

wild, net als de muziek.

Dit weekend was alles aanwezig. Met

fl essen wodka en dreunende boxen

scheuren we naar Gent. Met drie ge-

stoorde vrienden ben ik op weg naar I

Love Techno. Hét ultieme technofeest.

We dansen zo wild in onze stoelen, dat

de auto niet alleen vooruit gaat, maar

ook naar links en rechts. Door de beat

lijkt het alsof we in een autoracespel zit-

ten. De snelweg is alleen van ons.

Als ik inkak, gooi ik mijn hoofd uit het

raam. Het regent. De druppels klap-

pen keihard op mijn gezicht. Lekker. Ik

schreeuw zo hard als ik kan, maar door

de wind lijkt er geen geluid uit mijn

mond te komen. Ik ben weer wakker.

Terug in de auto komen we in een fi le.

Iedereen baalt, maar ik juich zachtjes

van binnen: ik ben dol op fi les.

Het is donker geworden. We schreeu-

wen mee met het begin van een num-

mer van Jefferson Airplane: ‘When the

truth is found to be lies, and all the joy

within you DIES!’ Ondertussen kijk ik

naar de auto’s die ons langzaam voor-

bijrijden. Ik zie chagrijnige blikken van

een oud BMW-stel, een jaloerse lach van

een achterbankpuber. De inzittenden

van een verroeste Fiat Panda maken

met hun handen een hartje: die gaan

ook naar I Love Techno! We maken een

hartje terug: wij begrijpen elkaar.

Dan komen de borden in zicht die ons

naar het parkeerterrein leiden. Een krie-

bel trekt door mijn buik, eindelijk zal ik

aanwezig zijn bij hét ultieme techno-

feestje. Toch kan ik ook een gevoel van

teleurstelling niet onderdrukken als ik

later uit de auto stap. Ik kijk alweer uit

naar de terugreis.

Leonie Veraar

Lieve Loes LEEUW

Modespecial: Wat heb jij aan? * Studieloopbaanbegeleiding ... · Hidde van der Wal is op 14...

Documents

Transcript of Modespecial: Wat heb jij aan? * Studieloopbaanbegeleiding ... · Hidde van der Wal is op 14...