Goud Waard: “Het zijn kleine dingen die haar laten lachen”

Een grote familie bij WenWearde

UITGAVE VAN MERIANT • JAARGANG 7 • NUMMER 22 • WINTER 2015/2016

3

“Zoiets zou je gaan verzamelen, dacht ik toen. En zo begon het.”

Van Waarde voor mevrouw Van der Molen - de Haan:

Trots op slag die Meriant maakt

Inhoud

2 Meriander

De afgelopen maand stond bij Meriant vooral in het teken van afscheid nemen. Afscheid van collega’s die zich soms jarenlang voor de bewoners hebben ingezet. Dat viel niet altijd mee, zowel voor de collega’s die vertrekken als zij die blijven. Daarom waarderen we de inzet die een ieder in die laatste periode heeft geleverd, zeer.

Nu staan we met een deels nieuwe ploeg medewerkers voor een nieuw begin. Met z’n allen gaan we bouwen aan het nieuwe Meriant en vorm geven aan participatie van bewoners, familie en vrijwilligers. Zorg en begeleiding is iets wat je samen doet.

Dit is allemaal nog niet vanzelfsprekend. We zullen moeten wennen aan bijvoorbeeld het opheffen van de recepties. En bewoners worden zelf, meer dan voorheen, leidend in de zorg en begeleiding. Zij bepalen in belangrijke mate wat ze belangrijk vinden in hun leven. Wat geeft kleur aan hun dagelijks bestaan? Hoe kunnen we het beste vorm geven aan hun wensen, zodat ze bij ons niet alleen goede zorg krijgen, maar ook prettig en veilig kunnen wonen en leven?

Er zijn nog veel vragen, waar nog niet altijd een antwoord op is. Er zal ook nog wel eens iets misgaan, maar als Raad van Bestuur hebben we er vertrouwen in dat het gaat lukken. Dat vertrouwen wordt gevoed door mooie voorbeelden. Afdelingen waar al zelf wordt gekookt, waar vrijwilligers schilderen, familie koffie schenkt of met meerdere bewoners gaat wandelen en waar bewoners zelf een tuinbankje hebben opgeknapt.

Het begin is er. Dank voor ieders inzet.

Wilfred Juurlink,ook namens Erik Kuik, Raad van Bestuur Alliade

Colofon Meriander is een uitgave van Meriant, een organisatie voor dienstverlening aan senioren. Meriant verschijnt vier keer per jaar in een oplage van ongeveer 2.200 exemplaren en is bedoeld voor cliënten, hun familie en vrijwilligers en zakelijke relaties.

Redactie Afdeling Marketing en Communicatie, Postbus 303, 8440 AH Heerenveen, communicatie@alliade.nl

Teksten Joukje Marra, Hilde Koopmans, Gerard Akkerman, Cecile Huitenga en Tekstlabel/Amber Boomsma

Redactiecommissie Esther Wiersma, Jolanda Beenen en Loes Meijer

Ontwerp en Vormgeving De Bey communicatie & vormgeving

Fotografie Fotobureau Het Hoge Noorden, Lenus van der Broek en medewerkers Meriant

Sociale media Facebook: Meriant, Twitter: @MeriantOnline

Druk Grafische Groep van der Eems

Copyright. Voor overname van tekst of foto’s is toestemming nodig van de redactie.

NieuwBegin

3 Kort

4 Nieuws

5 Van de Centrale Cliëntenraad

6 Trots op slag die Meriant maakt

8 Van waarde voor mevrouw Van der Molen - de Haan

10 Een grote familie bij WenWearde

12 Nieuwbouw bij Meriant

13 Column Mieke

14 Meriant in beeld

15 Goud waard

Kortnieuws

Winter 2015/2016 3

Scholieren van de beroepsopleidingen van het Nordwin College in Heerenveen zorgden tijdens hun projectweek voor veel vertier bij Marijke Hiem. Samen met de bewoners deden ze een activiteit die paste bij dedoor hun gekozen studierichting.

Zo kwamen de leerlingen van de richting Dier & Welzijn langs met huisdieren, waaronder konijnen en katten. Leerlingen van Bloem & Design maakten samen met de bewoners prachtige bloemstukken. De leerlingen van Voeding & Gezondheid kookten met bewoners een heerlijke macaronischotel.

Scholieren Nordwin College zorgen voor vertier Marijke Hiem

Zorggroep Alliade presenteerde in december 2015 de film ‘Zorg met aandacht’. De film brengt in beeld wie Zorggroep Alliade is, wat Zorggroep Alliade doet en vooral voor wie ze het allemaal doet.

Meriant is één van de acht dochters van Zorggroep Alliade. Opnamen van Meriant zijn gemaakt bij WenWearde in Jubbega. De film is te bekijken via de website van Alliade bij ‘Over Alliade’.

Meriant in film over Alliade

Het gaat goed met StaBij!

Kinderdagverblijf bij Anna SchotanusOud en jong komen bij elkaar in Anna Schotanus: Miranda Wuring opende zater-dag 12 december in het zorgcentrum haar eigen kinderdagverblijf De Knuffelbeer.

Miranda gaat gezamenlijke activiteiten plannen voor de ouderen van Anna Schotanus en de kinderen van de Knuffelbeer. Ook zijn de ouderen altijd welkom tijdens de koffie. Nu al blijkt dat het voor beide partijen zorgt voor mooie ontmoetingen.

Vanwege het grote succes van het project StaBij volgen maar liefst zestien nieuwe deelnemers momenteel met hun huisdier een training. “Een ontzettend mooi resultaat”, vertelt een trotse Anke Klaaren, StaBijcoach bij Meriant. Na afronding van de training gaan de koppels aan de slag.

StaBij is een project waarbij baasjes met hun huisdieren op bezoek gaan bij cliënten van Meriant. Meriant werkt hierin samen met dierenkliniek Wolvega en trainingsinstituut Tinley.

Nieuws

4 Meriander

U bent te allen tijde van harte welkom bij

Meriant. Bijvoorbeeld voor de activiteiten of

in het restaurant voor een kopje koffie of thee. Let wel op de veranderingen

bij de ontvangst en de restaurants. Ook uw ideeën en wensen zijn welkom.

Meriant heeft sinds 1 januari geen recepties meer. De ontvangst bij Meriant vindt nu zo veel mogelijk plaats bij de teams op de afdeling. Ook kunt u zelf direct bellen naar de teams.

Dit past bij de nieuwe werkwijze, waarbij het contact van familie en vrijwilligers met de teams zoveel mogelijk rechtstreeks is. De telefoonnummers van de teams vindt u op de website van Meriant via www.meriant.nl/locaties.

ZorgbemiddelingHeeft u vragen over wat Meriant voor u of uw familielid kan betekenen, dan kunt u bellen (tijdens kantooruren) of mailen met de afdeling Zorgbemiddeling: telefoon: 088 - 603 03 35 e-mail: zorgbemiddeling@meriant.nl

Tijdens de ijzelperiode die ons begin januari trof, hebben medewerkers en vrijwilligers van Meriant zich bewonderenswaardig ingezet. Met veel improvi-seren lukte het om de zorg te laten doorgaan.

Door de vorst en de ijzel konden sommige medewerkers niet op hun werk komen. Er werd direct gezocht naar wat dan wél kon. Medewerkers die het lukte om te komen, draaiden bijvoorbeeld dubbele of extra diensten of bleven slapen op de locatie. Zo was er in LindeStede een

medewerker die meer dan 48 uur aanwezig was. Een collega die in Heerenveen werkt maar in Jubbega woont, nam bij WenWearde in Jubbega een late dienst over. Zo zijn er nog vele voorbeelden. De bewoners toonden begrip voor de situatie en in overleg werden soms andere keuzes gemaakt. Ook vrijwilligers droegen hun steentje bij.

Directeur Hugo Broekman: “Het was indrukwekkend en hartverwarmend en het geeft het vertrouwen dat we met elkaar iedere storm aankunnen.”

Indrukwekkende inzet tijdens ijzel

De openingstijden van de restaurants van Meriant zijn per 1 januari gewijzigd.

De nieuwe openingstijden van de restaurants op de locaties LindeStede in Wolvega en Marijke Hiem, Anna Schotanus, Herema State en Coornhert State in Heerenveen staan op www.meriant.nl/locaties.

Voor koffie of thee kunt u altijd terecht: u kunt in de restaurants doorlopend gebruik maken van onze gratis koffie- en theevoorziening.

Nieuwe openingstijden restaurants

Ideeën of wensen?Heeft u wensen of ideeën voor Meriant? Dan horen wij die graag. Mail naar info@meriant.nl. Wij werken graag

met u samen om onze bewoners goede zorg en persoonlijke aandacht te geven. Samen gaan we voor goede zorg!

Geen recepties meer bij Meriant

Welkom!

Van de Centrale Cliëntenraad

Goede voornemensVelen gaan het nieuwe jaar in met goede voornemens, zoals afvallen en stoppen met roken. Ik wil dit jaar eindelijk de zolder opruimen en ik wil dit jaar wat meer aandacht besteden aan mijn medemensen. Wat zou het fijn zijn, wanneer heel veel van de nieuwe voornemens waargemaakt zouden worden. Helaas is dit vaak niet het geval. Na een aanvankelijke positieve start in het nieuwe jaar, vervalt men al snel weer in het oude patroon. Erg jammer natuurlijk, maar het is wel de realiteit. Echter overkwam ons dit jaar, in ieder geval in het noorden van Nederland, iets bijzonders: ijzel. En die zorgde er voor dat mensen ineens meer op elkaar aangewezen waren. Burenhulp kwam op gang in de vorm van even zout op de stoep en oprit van de buur strooien of: “Buren hebben jullie genoeg etenswaar in huis?” En uiteraard meteen het buurpraatje dat daar bij hoort.

Door de ijzel zat praktisch het gehele noorden opgesloten op zijn of haar erf. Te gevaarlijk om naar het werk, de winkel of waar ook naar toe te gaan. Het meest lenige deel van de bevolking durfde op de straat te schaatsen. De thuisblijvers kwamen ineens in een soort ruststand. Sommigen konden thuiswerken met computer, internet en social media. Anderen vonden het eigenlijk ook wel een mooie gelegenheid om eens wat ‘rust’ te nemen of om nader tot zichzelf te komen. Dus was er tijd voor een goed boek, een goed gesprek met partner, vriend of vriendin of een langsglibberende buur. Ik heb ook al van vrienden gehoord dat ze de garage en zolder hebben opgeruimd. Goede voornemens, wel of niet bewust, werden zo ingelost en relaties verstevigd.

Wij denken alsmaar dat we alles kunnen regelen en naar onze hand kunnen zetten. De natuur is echter wispelturig en kan ons af en toe danig verrassen. Dit was weer zo’n moment, net als in de winter van 1978/1979, toen het noorden geïsoleerd raakte door een enorm pak sneeuw. De mens beseft dan dat hij/zij nietig is. Misschien waren de drie ijzeldagen wel goed voor bezinning. Even het besef dat er ook andere waarden in het leven zijn, dan het jachtige leven dat een groot deel van de bevolking in onze zogenaamde beschaving nastreeft. Wie zal het zeggen. Een fijn jaar toegewenst.

Kerst KuipersVoorzitter Centrale Cliëntenraad Meriant

Winter 2015/2016 5

Marian Dirksma en Jennie Kempers van Meriants Klankbordgroep Vrijwilligers gingen naar een introductiebijeenkomst die Meriant organiseert voor nieuwe medewerkers. Het deel na de pauze was heel specifiek voor medewerkers, maar voor de pauze is zeker ook geschikt voor vrijwilligers, zo was de bevinding van Marian Derksma en Jennie Kempers. “Het was interessant om zo meer te weten te komen over de visie, strategie en nieuwe werkwijze van Meriant. Na de uitleg werden in groepjes vragen gesteld en meningen gedeeld, zodat je ook elkaar beter leert kennen.” Het goede idee is opgevolgd: de vrijwilligers die in december bij Meriant zijn gestart worden uitgenodigd voor de introductiebijeenkomst van februari/maart.

VragenVragen aan de Klankbordgroep Vrijwilligers kunt u mailen aan klankbord.vrijw@meriant.nl.Voor meer informatie over vrijwilligerswerk kunt u bellen met vrijwilligerscoördinator Debora Meester, tel. 06 - 55 52 19 52.

Vrijwilligers naar introductie nieuwe medewerkersOf het een idee was dat ook nieuwe vrijwilligers naar de introductiebijeenkomst voor nieuwe medewerkers gaan, vroeg de Klankbordgroep Vrijwilligers aan Meriant. Twee afgevaardigden namen de proef op de som, met een positief resultaat.

6 Meriander

veel nieuwe moesten werven of bijscholen. Dat was een intensief en soms pijnlijk proces, maar wel nodig om onze bewoners die zorg en kwaliteit van leven te bieden waar ze recht op hebben.”

AfvinklijstjesBelangrijke stap is dat de zorg zo wordt ingericht dat deze het beste aansluit bij de wensen en behoeften van de individuele bewoner. Die zorg wordt vastgesteld aan de hand van gesprekken met de bewoners en/of hun familie. Daarbij bepaalt de bewoner wat voor hem of haar belang-rijk is, soms aan de hand van gesprekskaarten met onder-werpen als privacy, activiteiten, genietmomenten of lichamelijke verzorging.

“De basiszorg en verstrekking van medicatie moet uiteraard op orde zijn. Verder lopen we geen lange afvinklijstjes meer af. We kijken naar wat de bewoner belangrijk vindt in z’n leven. Wat maakt dat hij of zij aan het einde van de dag een goed gevoel heeft. Hoe kunnen we het welbevinden en daarmee de kwaliteit van leven vergroten? Daar gaat het om.”

Op één pagina is straks in een oogopslag te zien wat de bewoner belangrijk vindt. Dit komt met een foto in de kamer te hangen, zodat iedereen weet wat die bewoner wil. “Daar richten we de zorg zoveel mogelijk op in.”

Hij ziet niet alleen medewerkers veranderen. Ook familie en vrijwilligers pakken hun rol op en zijn actiever binnen de verschillende locaties van Meriant. Op de ene plek koken vrijwilligers een paar keer in de week. Ergens anders schenken ze koffie in het restaurant.

‘‘Het is mooi om te zien hoe dit spontaan gebeurt. Geen roosters waarin alles met naam en tijdstip wordt vastge-legd, maar spontane acties. Dat is ook wat we graag willen, natuurlijke inzet van familie en vrijwilligers en niet alles volgens regeltjes en protocollen. Zo zijn er vrijwil-ligers in Anna Schotanus die schilderen en bewoners in Coornhert State hebben een tuinbankje opgeknapt. Ergens anders neemt een familielid ook een andere bewoner mee als hij gaat wandelen met zijn eigen moeder.”

KwetsbaarVeranderen is noodzakelijk, omdat de samenleving en daarmee de zorg voor ouderen verandert. Bij Meriant verblijven vrijwel geen ouderen meer met lichte zorg en begeleiding. In enkele jaren tijd is de zorg veel intensiever en complexer geworden en de bewoners kwetsbaarder. Bewoners willen graag kleinschalige zorg, waarbij wordt gewerkt met kleinere teams en veel vaste gezichten. Om dit mogelijk te maken, moeten medewerkers in zo’n team alles kunnen. Dat betekent dat ze hoger opgeleid moeten zijn, verzorgende IG of verpleegkundige. Die slag in kwaliteit is noodzakelijk, maar niet makkelijk.

“Het betekent dat we afgelopen jaar afscheid moesten nemen van ongeveer tweehonderd medewerkers en tegelijk

“De zorg is veel intensiever en complexer geworden en de

bewoners kwetsbaarder”

Als het een beetje kan, bezoekt directeur Hugo

Broekman iedere dag een afdeling van Meriant.

Door rond te lopen en veel te spreken met

bewoners, familie, vrijwilligers en medewerkers

ziet en voelt hij de verandering. Die is groot. “Ik

ben trots dat mensen er in slagen om in een heel

onzekere periode zo’n grote slag te maken. Dat ze

met elkaar in gesprek gaan over hoe ze de zorg

beter kunnen maken.”

Trots op slag die Meriant maaktKan ik verder nog iets voor u betekenen?

Interview

Een voorbeeld van die nieuwe brede samenwerking is de onlangs gehouden bijeenkomst waarin experts werden gevraagd mee te denken over de nieuwbouwplannen voor Heerenveen waarbij nieuwbouw komt voor Marijke Hiem en een groot deel van Anna Schotanus. Die experts waren onder andere studenten, leden van cliëntraden, wetenschappers, specialisten in robottechnologie en architecten. Zij brachten allemaal ideeën in over hoe je duurzaam kunt bouwen en wat er nodig is om voor ouderen nu en in de toekomst een prettige gezonde leefomgeving te realiseren.

BeweegtuinDe ideeën gingen van de inzet van robots tegen eenzaam-heid tot bijvoorbeeld een dierenpension, een beweegtuin en natuurlijke grenzen met behulp van struiken en bomen, zodat ouderen die dementeren toch vrijuit kunnen dwalen zonder dat ze het gevoel krijgen opgesloten te zitten. En hoe zorg je voor een goede verbinding met de wijk?

“We kunnen natuurlijk nooit iedereen tevreden stellen. Wat kan, hangt ook af van de financiële middelen en wat bewoners zelf wensen. Maar er zitten zeker bruikbare ideeën tussen waar we mee aan de slag kunnen.”

“In de toekomst blijven we op deze manier werken: samen met bewoners, familie, vrijwilligers en medewerkers de zorg verder ontwikkelen. Of het nu gaat om een locatie, een afdeling, nieuwbouw of de zorg zelf. Alleen zo kun je tot een goede leefomgeving komen, waar ouderen die kwets-baar en afhankelijk zijn, toch graag willen wonen.”

Zelf doenVerder wil Hugo Broekman graag dat bewoners nog zoveel mogelijk zelf doen wat ze ook zelf kunnen. Dat kan zijn meehelpen bij koken, tafel dekken of kleding wassen. “Wij zullen niet meer de koffie voor onze bewoners roeren, zoals dat voorheen wel gebeurde. Dingen zelf doen, vergroot het gevoel van eigenwaarde en zorgt ervoor dat je, ook als je kwetsbaar bent, nog de regie houdt over zaken die je wel kunt.”

Daarbij wordt, zo onderstreept Hugo Broekman, uiteraard rekening gehouden met wat mensen nog kunnen. “Er zullen plekken zijn waar bewoners met hulp van zorgmedewerkers zeven dagen in de week zelf koken, terwijl dat ergens anders slechts één keer is. Dat hangt echt af van de bewoners zelf en wat zij willen en kunnen. Daar sluiten we op aan. Niemand is bijvoorbeeld verplicht op de groep te eten als hij of zij dat niet wil.”

Geen blauwdrukDe zorg op maat, kleinschalig en persoonlijk, zoals Meriant dat voor ogen heeft, betekent ook dat er geen blauwdruk is voor de hele organisatie. “Dit ontstaat niet op de tekentafel, maar gebeurt steeds in nauw overleg met alle betrokkenen. De zorg kan per locatie en zelfs per afdeling verschillen.” Iedereen heeft dus zijn rol en bouwt mee aan het ver-nieuwde Meriant.

“Wat maakt dat een bewoner aan het einde van de dag een

goed gevoel heeft?”Herinnert u zich deze nog?

MEDEWERKERS

SOCIAAL NETWERKCLIËNT

FAM

ILIE, VRIENDEN, KENNISSEN & VRIJWIL

LIG

ERS

Cliëntervaart

de beste zorg

Leven zoals de cliënt dit

wenst

Cliëntstaat aan het roer en maakt

keuzes

Winter 2015/2016 7

8 Meriander

Het eerste peper-en-zoutstel was een cadeautje

van haar kinderen. Inmiddels heeft ze er meer dan

1400. “Sommige stellen zijn echt schitterend, maar

sommigen zijn ook uitgesproken lelijk”, vertelt

mevrouw Van der Molen - de Haan. In haar kamer

in LindeStede getuigen slechts de fotoboeken van

haar enorme verzameling.

Hoe kwam u op het idee om peper-en-zoutstellen te verzamelen?“Vroeger verzamelden alle kinderen eigenlijk wel iets. Ik stimuleerde dat ook, want dan waren ze netter op hun spul. En mijn verzameling: mijn oudste drie kinderen kregen toen ze klein waren geld van hun heit om een cadeautje voor mij te kopen voor Moederdag. Ze kochten voor mij een peper-en-zoutstel bij de Winkel van Sinkel - zo’n winkel met van alles en nog wat - bij ons in Nieuwehorne. Toen ik het kreeg zei ik: “Wat prachtig.” Het was een stel met twee blaadjes met een beetje grijs en groen en rode frambozen. Echt een heel mooi en klein setje. Zoiets zou je gaan verzamelen, dacht ik toen. En zo begon het.”

En nu heeft u er meer dan 1400!“Dat ging in het begin niet zo snel hoor. Mijn kinderen gaven mij vanaf die Moederdag steeds weer een peper-en-zoutstel en ook voor mijn verjaardag kreeg ik ze cadeau. Toen de eerste kinderen uit huis gingen, kregen wij meer tijd. Mijn man en ik bezochten toen ook wel rommelmark-ten. Daar waren altijd wel een paar te vinden. Ook namen de kinderen peper-en-zoutstellen mee als ze op vakantie waren geweest. Ze komen echt overal vandaan.”

Aan welk peper-en-zoutstel bewaart u mooie herinneringen?“Met mijn kleindochter Bianca was ik ooit op een rommel-markt. Ze zag een peper-en-zoutstel en wilde die voor mij kopen. Ik vond het maar een vies ding en wilde het eerst geeneens hebben. Maar Bianca zei: “Dan koop ik het en krijgt beppe het van mij.” Zo kwam het dat het peper-en-zoutstel toch meeging naar huis. Ik heb het wel zelf betaald hoor, dat hoefde Bianca niet voor mij te doen. Thuis ging het snel in een sopje. Dat deed ik trouwens met alle peper-en-zoutstellen die ik kocht. Het sopje sloeg al snel dood. Ik weet niet hoeveel sopjes ik heb gemaakt. Het was echt verschrikkelijk zoveel vet erop zat. Uiteindelijk kwam onder de vetlaag een mooi wit stel te voorschijn met roze bloemetjes. Ja, zulke dingen onthoud je.”

Waar zijn uw peper-en-zoutstellen nu?“Mijn kinderen ruimen nu mijn huis in Nieuwehorne op. Daar had ik veel peper-en-zoutstellen uitgestald. In de vensterbanken en in verschillende kasten. Inmiddels zit nu bijna alles in dozen. Ze staan op zolder bij mijn zoon. Daar blijven ze staan. Mijn kinderen doen ze pas weg als ik er niet meer ben. Hier kan ik ze niet hebben en dat hoeft voor mij ook niet. Ik heb hier wel fotoboeken vol met alle peper-en-zoutstellen. De fotoboeken waren een cadeau voor mijn 86ste verjaardag van mijn kinderen en kleinkinderen. Mijn man en ik kregen 6 kinderen en 15 pake-en-beppesizzers. Inmiddels heb ik ook al achterkleinkinderen. De peper-en-zoutstellen zijn dan misschien van waarde, maar mijn kinderen- en (achter)kleinkinderen zijn dat helemaal. Ook had ik nog andere hobby’s. Zo verzamelde ik ook sigarenbandjes en postzegels en zocht ik de stamboom uit van onze families.

Sinds wanneer woont u in LindeStede?“Ik woon hier sinds april 2015. Het is nu goed hoor, maar in het begin was ik heel boos omdat ik niet meer thuis kon wonen. Dat was voor mijn kinderen ook niet leuk. Ze zagen er zelfs tegenop om bij mij te komen. Maar goed, het kon thuis niet meer. Ik zie door staar heel slecht en was zo langzamerhand van alles en iedereen afhankelijk. Eigenlijk heb ik het altijd getroffen. Ik had heel goede buren die veel voor mij betekenden. Ze zoeken mij hier ook nog wel op. Tja, oud worden is mooi, maar niet altijd. Toen mijn man er nog was, toen was het goed. Daarna werd het minder. Graag was ik samen met hem 100 jaar geworden. Helaas zat dat er niet in. Zo gaat het nu eenmaal in het leven.”

“Ik had heel goede buren die veel voor mij betekenden. Ze zoeken

mij hier ook nog wel op”

Vanwaardevoor Wobbigje van der Molen - de HaanWoonde in Nieuwehorne

Woont in LindeStede in Wolvega

Van waarde haar peper-en-zoutstellen

Winter 2015/2016 9

HuiselijkZorgcoördinator Jannie Stoelwinder vertelt over het reilen en zeilen bij WenWearde. Hier wordt al een aantal jaren kleinschalig gewerkt, net als bij De Wente in Heerenveen. Deze werkwijze wordt inmiddels toegepast op steeds meer afdelingen en uiteindelijk bij heel Meriant. WenWearde beslaat een deel van een appartementencomplex bij het multifunctioneel centrum van Jubbega. WenWearde heeft drie groepen van zes veelal dementerende bewoners, met elk een gezamenlijke woonkamer met keuken en elk een eigen team van medewerkers en vrijwilligers. Er is veel contact met de families. “Het is belangrijk dat ook familie zich hier thuis voelt”, zegt Jannie Stoelwinder. “Je komt immers bij je moeder, echtgenoot, opa of oma op bezoek.” Doorgaans komt bezoek naar de betreffende gezamenlijke huiskamer: daar zijn de meeste bewoners het liefst. Er heerst bij WenWearde een gemoedelijke en huiselijke sfeer. De dagelijkse bezigheden in de gemeenschappelijke ruimtes dragen daar aan bij, zoals de was en koken. Bewoners kunnen helpen als ze dat willen.

Met zijn hond aan zijn zijde zit meneer Peijl op zijn gemak aan tafel in de woonkamer. Dagelijks komt hij op bezoek bij zijn vrouw. Ook de andere vijf bewoners zitten aan tafel. Verzorgende Dorothea doet tussen de bedrijven door wat schrijfwerk in een hoek van de kamer en vanuit de open keuken komt de geur van pepernoten die Sheila Smeding net heeft gebakken - het is vlak voor Sinterklaas. Sheila is de dochter van mevrouw Smeding. Ze komt meestal maar één keer per week, zegt ze verontschuldigend. “Dat is toch best vaak?” reageert vrijwilliger Carla Annema. Ook de twee zussen, die dichterbij wonen, komen regelmatig bij moeder Smeding.

10 Meriander

Een grote familie bij WenWearde

Een van de huiskamers van WenWearde met

rechts zorgcoördinator Jannie Stoelwinder.

“Het voelt een beetje als een grote familie”,

zegt zorgcoördinator Jannie Stoelwinder over

WenWearde. Op deze woonlocatie in Jubbega is

al veel ervaring opgedaan met de nieuwe manier

van werken die wordt ingevoerd bij Meriant.

Voel je vrijFamilie mag doen of ze thuis zijn, graag zelfs. Even koffie zetten of bijschenken, een klusje doen, gezellig kletsen of aanschuiven aan de etenstafel. En vooral: “Voel je vrij om met je familielid te blijven doen wat je eerder ook deed”, zegt Jannie Stoelwinder. Ze drukt het nieuwe bewoners en hun familie altijd op het hart. De wekelijkse wandeling of fietstocht, bezoek van of bij vrienden of familie, een glaasje wijn komen drinken op zaterdagavond, helpen bij douchen, samen televisie kijken: laat het zoveel mogelijk doorgaan.

Familieparticipatie zoals het heet, gebeurt niet altijd automatisch. “Je moet het wel stimuleren”, zegt Jannie. Verwonderlijk vindt ze dat niet. “Vergeet niet dat de familie vaak tot rust moet komen na een intensieve periode. Sommigen werden elke nacht uit bed gebeld of er werd om de beurt de wacht gehouden. Ook reageren bewoners zich vooral in het begin vaak af op hun kinderen. Die gaan dan met een rotgevoel naar huis.”

MelkenFamilie en medewerkers kunnen van elkaar leren. De familie kent de cliënt goed. Jannie: “Zodoende weten we dat een van de bewoners voor het avondeten altijd onrustig wordt omdat hij dan naar de stal ging om te melken. We leiden hem af met een gesprekje over het melken en zeggen bijvoorbeeld dat het eten bijna klaar is.” Andersom kunnen medewerkers - met hun kennis over bijvoorbeeld dementie - familie helpen om te begrijpen en proberen te accepteren hoe hun familielid verandert en tips geven over hoe nu met hen om te gaan.

VrijwilligersElk op hun eigen manier maken familie en medewer-kers en ook vrijwilligers deel uit van het leven van de cliënt. Bij WenWearde prijzen ze zich gelukkig met de in totaal ongeveer veertien vrijwilligers. “Ze zitten gezellig met de bewoners aan tafel, hebben het over dagelijkse dingen, doen een spelletje, houden een oogje in het zeil wanneer een medewerker bijvoorbeeld iemand naar het toilet helpt. Sommigen komen voor de hele groep, zoals de vrijwilliger die wekelijks komt koken. Anderen komen voor een bepaalde bewoner.” Op dat moment wordt een duofiets door de gang gemanoeuvreerd die gebruikt kan worden door bewo-ners samen met familie of een vrijwilliger.

De ligging in Jubbega maakt het makkelijker om vrijwilligers te vinden, denkt Jannie. Ouderen uit de omgeving hebben voorrang bij plaatsing in WenWear-de, met als voordeel dat zij vaak al familie en bekenden in de buurt hebben. En al was gehoopt op wat meer wisselwerking vanuit het multifunctionele centrum waaraan de woningen zijn gekoppeld, toch levert ook dat iets op. Het wordt prompt geïllustreerd door een jongeman die om het hoekje kijkt. “Zullen we morgen ook bij WenWearde langskomen als Zwarte Piet?” vraagt hij. Ja, leuk, dankje! “Dat was Patrick. Hij kwam als vrijwilliger voor de kippen in de binnentuin van het multifunctionele gebouw. Zo kwam hij in aanraking met WenWearde.”

FamilieBij WenWearde zijn ze al lang overtuigd van de voordelen van kleinschaligheid. Jannie vindt het wel spannend dat de groepen bij Meriant over een poosje uit negen bewoners zullen bestaan. Voor de rest van Meriant betekent dat kleinere groepen, voor WenWearde juist grotere. Jannie wil de huidige voordelen graag behouden, zoals het persoonlijke, de betrokkenheid, bewoners helpen wanneer ze eraan toe zijn, het huiselijke en de bekendheid tussen bewoners, familie, medewerkers en vrijwilligers. “Het voelt een beetje als een grote familie.”

AandachtOok dochter Sheila Smeding is blij met WenWearde. “Toen mem nog zelfstandig woonde, hielpen wij haar als dochters veel. Toen was het vooral zorg, nu hebben we tijd voor gezelligheid, voor aandacht. De kleinschaligheid is mooi, je kent de bewoners en de medewerkers. Hier is ook meer structuur. Ze bleef steeds vaker de hele dag in bed liggen. Nu ook nog wel eens, maar er gebeurt hier meer.” Er zou wat Sheila Smeding betreft nóg wel wat meer mogen gebeuren. Jannie beaamt dat deels. Er wordt daarom per woning gekeken aan welke activiteiten behoefte is en hoe dat kan worden aangepakt. Toch moet je ook niet te veel organiseren, zegt Jannie. “Iets wat voor ons klein is, is voor deze mensen vaak al genoeg. En ze willen ook niet altijd bezig gehouden worden.” Glimlachend: “Ze zijn tenslotte op leeftijd.”

“Het is belangrijk dat ook familie zich hier thuis voelt”

Winter 2015/2016 11

12 Meriander

De afdeling Onderzoek, Ontwikkeling & Innovatie van Alliade had de Expertmeeting georganiseerd; Meriant maakt deel uit van Zorggroep Alliade. Er werd gebrainstormd over zowel innovaties die over 20 tot 30 jaar tot grote veranderingen leiden als over innovaties specifiek voor de ouderenzorg en Meriant. Er ontstonden heel mooie ideeën, zoals op het gebied van domotica (technologie in huis), de

woonleefomgeving van bewoners, een virtuele butler en ideeën over licht en geluid. Maar ook innovaties als ‘beestenboel’, ‘huis zoals thuis’ en ‘ik als uniek persoon’ kwamen voorbij. Aan het eind van de meeting konden deelnemers gouden stickers plakken op de innovaties die zij goed vonden en over mee willen blijven denken. Het was een inspirerende avond met mooie uitkomsten.

Tijdens een expertmeeting brainstormden hoogleraren, stagiairs, architecten, verzorgenden, technici en leden van cliëntenraden over de innovaties voor de nieuwbouw van Meriant in Heerenveen. Er ontstonden prachtige ideeën.

Marijke Hiem en een deel van Anna Schotanus zijn sterk verouderd. Ze voldoen vaak niet meer aan de woon- en leefwensen van de huidige bewoners en zullen steeds minder gaan voldoen aan wensen van toekomstige bewoners. Dat komt doordat de zorgvraag steeds zwaarder moet zijn om naar een verpleeghuis te mogen verhuizen. Op de locaties Marijke Hiem en Anna Schotanus gaat Meriant in totaal ongeveer 150 één- of tweekamerappartementen bouwen. Ze worden geschikt voor kleinschalig wonen. De locatie Herema State blijft de eerste jaren nog open. Ook woonzorgcentrum Coornhert State blijft in gebruik.

Globale planningVolgens de huidige planning wordt begin 2017 gestart met het slopen van Marijke Hiem en een deel van de oude gebouwen van Anna Schotanus. De bewoners krijgen dan tijdelijk andere huisvesting. Als alles voorspoedig verloopt is de nieuwbouw van Marijke Hiem begin 2018 afgerond. Fase I en II van Anna Schotanus zijn dan naar schatting eind 2018/begin 2019 klaar.

Wilt u op de hoogte blijven van de nieuwbouw? Er worden nieuwsbrieven verspreid op de locaties. Ze zijn ook te vinden op www.meriant.nl.

Meriant krijgt nieuwbouw op

de locaties Marijke Hiem en Anna Schotanus

in Heerenveen. Zo kan Meriant

de bewoners meer geschikte

huisvesting bieden.

Expertmeeting nieuwbouw vol ideeën

Meriant heeft nieuwbouwplannen in Heerenveen

Het zal niemand ontgaan zijn dat Nederland de afgelopen jaren belangrijke wijzigingen in het zorgstelsel voor de langdurige zorg heeft doorgevoerd. Dit was hard nodig, want het stelsel zoals dat bestond zou op de korte termijn onbetaalbaar zijn. Wanneer het oude zorgstelsel zou blijven bestaan, zouden we over enkele jaren 50% van ons inkomen moeten afdragen voor de zorg. Een perspectief dat bijna niemand toelacht. Ook de Europese Unie heeft geconstateerd dat de Nederlandse langdurige zorg een onbetaalbaar concept was en heeft Nederland de aanwijzing gegeven op korte termijn fors in te grijpen. En dat is gebeurd.

De vergrijzing, de ontgroening en de crisis hebben ervoor gezorgd dat er keuzes gemaakt moesten worden in de zorg. In plaats van alle vragen die bepaalde levensfasen of bepaalde beperkingen met zich meebrengen te duiden als ziekte en dus een recht op professionele zorg, gaan we kijken naar de mogelijkheden die er wel zijn. De kracht van een patiënt, wat is er wel?

Door dit te doen kunnen we de zorg waarborgen voor de mensen die het echt hard nodig hebben, zowel financieel als in bemensing. Die mensen waarvoor geen andere mogelijkheid is dan professionele zorg. Deze mensen moeten altijd een beroep kunnen doen op deskundige hulpverlening, dit moet ook altijd beschikbaar zijn en betaalbaar voor iedereen. Voor de professionele zorg betekent dit dus dat de zwaarte van de zorgvraag (ZZP) toeneemt. Cliënten met een lichte zorgvraag zullen meer een beroep moeten doen op hun eigen kracht en netwerk. Alleen de mensen met een zware zorgvraag komen nog in aanmerking voor een zorginstelling.

Bij Meriant zien we deze verzwaring al optreden. Hadden we twee jaar geleden nog 240 cliënten met een lichte ZZP binnen onze instellingen, inmiddels zijn dat er nog maar 80. Ook de complexiteit van de zorgvragen is toegenomen. Dit betekent dat we hoog deskundig personeel, zoals verpleegkundigen, nodig hebben. Niet alleen vanwege de complexiteit van de zorgvraag, maar ook omdat we willen dat er zoveel mogelijk één gezicht zorg verleent aan één cliënt. Dit omdat overdracht in de zorg verantwoordelijk is voor verreweg de meeste fouten.

Kortom: de zorg verandert snel en Meriant moet snel mee… Verpleegkundigen welkom!

De zorg verandert, Meriant verandert mee...

Column Mieke Mieke Draijer is directeur Medische Zaken bij Alliade, de zorggroep waar ook Meriant bij hoort.

Kwaliteitsmetingen en afvinklijstjes zijn mooi, maar als je echt wilt weten hoe het zit, werkt een goed gesprek veel beter. Dat is duidelijk geworden bij de maandelijkse gesprekken die sinds mei vorig jaar worden gevoerd op locaties van Meriant. Ook de Raad van Toezicht schuift soms aan.“Alles gaat goed, hoor”, is vaak de teneur vanuit cliënten aan het begin van het gesprek. Pas na een poosje zeggen mensen echt wat ze wel en niet goed vinden gaan op de locatie. Daarom zijn deze gesprekken zo belangrijk.

Geen klein kind“Vaak zijn het dingen waar weinig aandacht voor is omdat ze klein lijken, maar die voor cliënten belangrijk zijn”, zegt directeur Medische Zaken Mieke Draijer. “Een man ergerde zich er bijvoorbeeld vreselijk aan dat het medicijnkastje op zijn kamer op slot zit. ‘Ik ben geen klein kind’, zei hij. ‘En dat terwijl ik er niet eens bij kan, want ik zit in een rolstoel.’ Op een andere locatie vertelde een vrouw verheugd dat ze op haar verjaardag gewoon in haar eigen woning visite kan ontvangen en koffie kan schenken; ze hoeft daarvoor niet per se met haar bezoek naar het restaurant. De medewerkers waren tijdens het gesprek verrast dat dit zo veel voor haar betekent.” Ook medewerkers kunnen aangeven waar ze tegenaan lopen of wat juist heel goed gaat. Verbeterpunten worden opgenomen in bijvoorbeeld het afdelingsplan of kunnen helpen bij het aanpassen van procedures. Ook voor 2016 staan er weer gesprekken gepland met cliënten en medewerkers.

Maandelijks gaan bestuur en directie op bezoek bij een locatie van Meriant. Met medewerkers, cliënten en/of familie gaan ze in gesprek over kwaliteit en veiligheid. Dat levert eigenlijk altijd iets op.

Winter 2015/2016 13

Op locatiebezoek voor goed gesprek

14 Meriander

Shantykoor treedt op tijdens Kerstavond Shantykoor Stuyvesant Sailors uit Wolvega verzorgde een kerstconcert in Zorgcentrum WilgenStede.

Jonge muzikanten in WilgenStede In kerstoutfit zorgden de jeugdleden van de Christelijk Brassband Euphonia uit Wolvega in WilgenStede voor kerstmuziek.

99-jarige verzorgt de muziek De 99-jarige mevrouw G.Holtrop- van Ommen zorgde tijdens het kerstdiner op het Blommefjild in Anna Schotanus voor de muzikale ondersteuning.

Meriant in beeld

DECEMBER MAAND

OP DE

EVEN TERUGBLIKKEN

Winter 2015/2016 15

Pieten bezoeken verschillende locaties Op verschillende locaties maakten de Pieten er weer een dolle boel van en zorgden zo voor een gezellig Sinterklaasfeest.

Zelfgemaakte kerststukjes De bewoners van WilgenStede en BerkenStede maakten hun eigen kerststukjes

Het is vaste prik op maandag: dan maakt Els haar opwachting bij De Stoeke, de verpleegafdeling waar mevrouw De Boer-Boek een persoonlijk ingerichte kamer bewoont. “Ze vindt het heerlijk om naar buiten te gaan. Gewoon een eindje kuieren, naar het park of samen in het dorp winkelen”, vertelt bezoekmaatje Els. “Op de kamer praten of lezen we meestal, na het eten. En we kijken altijd even in de krant of de kleinzoon er ook in staat met voetbal.”

Els kwam als vrijwilliger eerst bij de leesclub van LindeStede terecht. Sinds 2013 is ze het speciale maatje van mevrouw De Boer-Boek. “Ervaring in de zorg had ik niet, maar privé heb ik wel veel opgevangen toen mijn moeder dement werd. Ik begrijp dat het fijn is als iemand regelmatig bezoek van buiten het verpleegcentrum krijgt. Mevrouw De Boer is best een eigenzinnige dame, maar het leuke is dat we elkaar aanvoelen. Je bouwt toch een band op samen.”

De vrouwen delen hun liefde voor het buitenleven. “Mijn man en ik hebben een woonboerderij met een groentetuin en wat kleinvee. Mevrouw De Boer woonde vroeger ook op een boerderij, daarom is haar bezoek bij ons thuis voor herhaling vatbaar. Jammer genoeg valt het reizen haar tegenwoordig zwaarder, daar wordt ze misselijk van. Des te belangrijker zijn de wandelingen voor haar, op de dagen dat ik langs kom. Buiten zijn is vrijheid.”

‘Het zijn kleine dingen die haar laten lachen’

De bezoeken verlopen meestal gezellig, maar soms heeft mevrouw De Boer-Boek haar dag niet helemaal. “Ze is niet altijd even verstaanbaar voor medebewoners en dat vraagt geduld. Ik snap heel goed dat het niet gemakkelijk is om afhankelijk te zijn van zorg. Daarom probeer ik er altijd iets van te maken met haar. Het zijn vaak hele kleine dingen die haar laten lachen. Als we goed contact maken en zij blij is, dan krijg ik daar ook energie van.” En mevrouw De Boer-Boek zelf? Die kijkt altijd uit naar de bezoekjes van Els. “Ze moet nooit meer weg”, zegt ze zachtjes, terwijl ze met heldere ogen en een glimlach naar haar maatje kijkt.

Wilt u ook een vrijwilliger aanmelden voor deze rubriek? Stuur dan een e-mail naar communicatie@alliade.nl.

Bezoekmaatje Els brengt vrijheid mee

Vrijwilligers zijn goud waard. Zoals Els Wieland (61),

die als maatje wekelijks iets onderneemt met

mevrouw De Boer-Boek (85), een eigenzinnige

bewoonster van LindeStede in Wolvega.

waard!Rubriek over bijzondere vrijwilligers

Goud