Ledenmaat Nr. 91

editie 91 | voorjaar 2011 | 1Meer informatie? Bel 0900 533 36 62 of 0900 ledenmaat

Nettie en Benedict Winnubst in Samenleven

Korter Maar Krachtig vijf jaar jong

Oproep bestuur: actieve leden gevraagd

Protocol verstrekking beenprothesen

Magazine van de Landelijke Vereniging van Geamputeerden

Lede(n)maat

nummer 91 | voorjaar 2011

Iceross Dermo® WaveDeze liner biedt een verzachtende huidverzorging en beschermende demping en is daardoor ideaal voor vasculaire of diabetische patienten en voor gebruikers met een gevoelige huid.

Active Skin Care ingrediënten van ÖssurDe actieve huidverzorgende ingrediënten in de siliconen trekken in de buitenste lagen van de huid, waardoor deze gezond en sterk blijft.• Draagt bij tot beheersing van dermatologische problemen• Vaseline® hydrateert de huid• Aloë Vera vermindert huidirritatie

1012

20 ©

Cop

yrig

ht Ö

ssur

, Maa

rt 2

011

www.ossur.nl

Dermo_Adv_A4_NL.indd 1 25-02-11 15:52

Vijf jaar Kort Maar Krachtig

Een half decennium geleden ontstond het forum Korter Maar Krachtig. Het heeft nu 500 leden. Een interview met voorzitter Mary van Dijk.

Samenleven

Nettie en Benedict Winnubst leven al vijftig jaar samen. Hun leven staat vooral in het teken van goed doen voor de samenleving.

11 Noordelijke EerstelijnsdagLVvG’ers uit het noorden vertegenwoordigden de vereniging op de Eerstelijnsdag in Drachten.

20 Kort nieuwsO.a. 127 hours – Bionische hand – Juridisch Steunpunt – Christchurch – Regelhulp.nl – Wegwijzer belastingvoordeel

24 Nieuws van SDBNKeniaans meisje weer met beide voeten op de grond na hulp van Stichting de Benen Nemen.

25 Beleidsregels WmoDe beleidsregels voor de Wmo van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten zijn een model en geen must.

26 Protocol verstrekking beenprothesenDe afgelopen jaren is gewerkt aan een protocol voor de verstrekking van beenprothesen. Transparantie is het doel.

En verder 5 Voorwoord van de vicevoorzitter 19 Column Caroline 27 Adressen en colofon

6

14

Actieve leden gezocht

Het bestuur kreeg op de ALV groen licht voor het reorganiseren van de vereniging. Bij de uitwerking van de plannen kan het wel wat hulp gebruiken.

12


Voorwoord van de vicevoorzitter

Beste lezers,gedeelte en Orthopedietechniek De Hoogstraat voor de gastvrijheid en hulp bij het organiseren van deze dag.Die nieuwe ingeslagen weg, samen met Korter Maar Krachtig, zorgt er ook voor dat wij op meer vlakken onze krachten kunnen gaan bundelen en dus een sterker front kunnen vormen voor de belangen van onze gezamenlijke achterban. Dat Korter Maar Krachtig haar bestaansrecht heeft bewezen blijkt wel uit het feit dat ze dit jaar vijf jaar bestaat. Een felicitatie waard. Meer over hun lustrum leest u verderop in dit nummer.

Op de Zorgtotaal-beurs van 16 tot en met 18 maart in Utrecht (de grootste vakbeurs voor zorgpro-fessionals in Nederland) was de LVvG ook te vinden. Zo proberen wij de LVvG steeds meer onder de aandacht te brengen van de zorg-verleners, zodat wij als vereniging ook in een steeds vroeger stadium in beeld komen. Want de kennis en ervaring die wij samen met u, onze leden, hebben, is van onschatbare waarde; niet alleen voor de lotge-noten, maar ook voor de zorgver-leners en de zorgverzekeraars (al schijnen die laatste daar moeilijk van te doordringen zijn).

Kortom, we mogen concluderen dat wij de goede richting zijn inge-slagen. Een punt van aandacht is wel dat we onze leden vragen ons daarin niet alleen passief maar ook actief te steunen. Want zonder uw inbreng en medewerking is het voor ons lastig om namens u de LVvG te besturen.

Erwin Leenheer

Ook is de LVvG meer dan ooit betrokken bij allerlei onderzoeken en projecten die de positie van de doelgroep van de LVvG moeten versterken. Relaties met fabri-kanten, importeurs, instrumentma-kerijen, revalidatiecentra en behan-delteams worden verstevigd, en er gaat bijna geen week voorbij of er is wel op enig niveau contact met deze relaties.

Ook met onze zusterorganisatie Korter Maar Krachtig (KMK) zijn wij een nieuwe weg ingeslagen. Op het moment dat u dit leest, is het eerste grote evenement dat wij gezamenlijk hebben georgani-seerd, de Juridische Dag, een feit. Samen hebben wij de achterban een kijkje gegeven in de keuken van de vergoedingen door zorgverzeke-raars. Met dank aan Otto Bock voor de ondersteuning op het juridische

Dit keer is het voorwoord niet van de voorzitter, maar van de vice-voorzitter. Dit omdat de voorzitter tijdelijk uit de running is, vanwege wat gezondheidsproblemen. Vanaf deze – voor mij wat onwennige – plaats wens ik hem en zijn gezin alle tijd en rust toe om aan zijn gezondheid te werken. Zodat u in het volgende nummer (eind juni) weer het vertrouwde voorzitters-voorwoord kunt lezen.

Terwijl buiten de zon schijnt en de zuidelijke provincies hun zorgen voor even opzij zetten tijdens de carnaval (in aanloop naar het vasten) vieren een aantal politieke partijen hun overwinning, terwijl andere hun wonden likken. De provinciale verkiezingen zijn net achter de rug, maar het lijkt wel of de uitslag alleen van belang is voor de Eerste Kamer. Wat er nu gaat gebeuren voor mensen met een beperking, is koffiedik kijken. Het enige wat ik weet, is dat lijdzaam toekijken in ieder geval niet bijdraagt aan de verbetering van onze situatie.

De LVvG staat midden in een veranderingstraject, en terugkijkend naar de afgelopen periode kan ik alleen concluderen dat het een moeizame maar vruchtbare periode is geweest. Voor het eerst in de geschiedenis van de LVvG hebben alle leden de kans gekregen om, tot twee keer toe, hun stem te laten horen tijdens de algemene leden-vergaderingen, hetzij door persoon-lijk aanwezig te zijn, hetzij door het insturen van het stemformulier. Hierdoor kunnen wij nu oprecht zeggen dat wij namens de leden spreken en handelen.

Meer informatie? Kijk op www.lvvg.nl6 | voorjaar 2011 | editie 91

Drie mannen praten in een chatbox van Yahoo en op

een lotgenotenforum geregeld over hun ervaringen

met hun eigen amputatie of die van hun partner.

Omdat ze daar hun ei niet echt kwijt kunnen, creëren

ze zelf een speciale plek op het internet om erva-

ringen over amputaties uit te wisselen en elkaar tips

te geven. Ze richten een nieuw forum op en plakken

er even later een stichting aan vast: de Stichting

Korter Maar Krachtig (KMK). Ze viert dit jaar haar

vijfde verjaardag met rond de 500 leden.

De oprichters Co Appelman, Appie Rietveld en Mario Sijstermans zijn internetters van het eerste uur. Hun technische benul zorgde ervoor dat ze zonder al te veel moeite een forum voor lotgenotencon-tact konden bouwen, testen en lanceren. Zo werd in 2005 uit parti-culier initiatief Korter Maar Krachtig geboren.Het aantal forummers klom rap, en daarna groeide de behoefte elkaar eens te ontmoeten. Ze planden een dag in het militair revalidatiecentrum in Doorn en een zoontje van een van de forummers klom in een boom. ‘En wat nou als er iets gebeurt met dat jongetje?’, vroegen ze zich af. Zou het niet verstandig zijn het allemaal iets officiëler te maken? Een goed idee, vonden ze, en ze besloten een stichting op te richten.

Karten en paardrijdenEen stichting, geen vereniging, want ze willen graag rap kunnen handelen als dat nodig is. Voor-zitter Mary van Dijk geeft een voorbeeld: “Een jongeman op het forum zei: ik zou zo graag nog eens karten, maar dat gaat echt niet. Toevallig kennen

Vijf jaar Korter Maar Krachtig

wij iemand met een kartcentrum. Dan is het fijn om snel iets te kunnen besluiten of organiseren, zonder leden te hoeven raadplegen. We hebben binnen no time een dag georganiseerd, zodat hij z’n droom kon waarmaken. En hetzelfde gold voor de mensen die aangaven nog eens graag paard te rijden, of dat zelfs te willen leren: we riepen een paardendag in het leven en dat was zo’n succes, een bevrijding zelfs voor sommigen, dat die sindsdien regelmatig terugkeert.” Omdat KMK een stichting is, heeft ze ook geen leden. Als iemand zich nieuw meldt en het is geen bekende van de kerngroep, dan wil het bestuur wel graag even digitaal kennismaken. “Het forum moet een veilige plek zijn voor de forummers”, legt de voorzitter uit, “we kunnen het dus niet hebben dat er mensen op

zitten die heel andere bedoelingen hebben dan lotgenotencontact. Er zijn mensen die het wel spannend vinden, mensen met een ampu-tatie, maar wij weren die liever. Wel zijn natuurlijk partners en familie-leden van geamputeerden en ook instrumentmakers, revalidatie-

artsen, fysiotherapeuten en zo van harte welkom. Als het maar gaat waar het over moet gaan, zeg maar.”Belangrijkste regel: respectvol met elkaar omgaan. “Iedereen is anders en heeft zijn eigen manier om met de dingen om te gaan. Misschien kun je daar zelfs wel wat van leren”, vindt de voorzitter.

“We hebben binnen no time een dag georganiseerd,

zodat een jongen die eens wilde karten z’n droom kon

waarmaken”

foto

’s: km

k

De oprichters van KMK bij de

lancering van het forum, v.l.n.r.

Mario Sijstermans, Co Appelman en

Appie Rietveld


Kloppend hartHet forum is vanaf het begin het kloppende hart van de organisatie, een kennis- en contactruimte op internet voor en door amputatielot-genoten. De grote kracht van het forum is de flinke hoeveelheid leden die allemaal hun eigen ervaringen met zich meebrengen. Mary van Dijk vertelt: “Toen ik net geampu-teerd was, trok ik m’n liner uit en zat ik onder het bloed. Het eelt op de stomp was gaan scheuren. Ik belde met het revalidatiecentrum en ze zeiden: kun je volgende week woensdag? Ik maakte me zorgen, ik had NU een probleem en niet volgende week woensdag. Dus ik zette m’n vraag op het forum en binnen vijf minuten had ik een gedetailleerd antwoord van een ervaringsdeskundige.”Een ander mooi voorbeeld is een moeder van een achtjarig meisje dat even wilde weten hoe anderen er tegenaan keken dat haar dochter, met geamputeerd been, de avondvierdaagse wilde lopen. De forummers gaven goede tips, waarschuwden voor valkuilen, maar wat ze vooral deden was met z’n allen achter haar gaan staan en enorme steun bieden – “ze heeft het voor elkaar gekregen en we waren allemaal apetrots op haar.”En zo vergaat het velen. Want met een forum van 500 leden is er altijd wel ie-mand die iets zinnigs te zeggen heeft op jouw vraag of zorg. Ze zitten natuur-lijk niet allemaal de hele dag online, maar dagelijks nemen er zeker vijftig een kijkje die echt meedoen, zeg maar actieve leden. “Er zijn daarnaast een hoop meelezers en ook die zijn van harte welkom. Want soms heb je geen behoefte om mee te praten maar steek je er wel een boel van op om af en toe even langs de onderwerpen te gaan.”

444 topics, 7000 berichtenIn het jaar 2010 bijvoorbeeld kwamen er 444 nieuwe onderwerpen op het forum te staan, waarop in totaal bijna 7000 keer werd gereageerd. Die onderwerpen

zijn verdeeld in een aantal thema’s, zoals onder-beenamputatie, papierkraam en koffiecorner. Alle besproken onderwerpen worden bewaard, zodat nieuwe forummers er altijd nog bij kunnen en ook de oude garde nog eens kan grasduinen in dingen die eerder aan de orde zijn geweest. Mary van Dijk: “Om die reden gaan we ook aan de slag met het beter bewaken van de topics, modereren, want als het te

ver off topic gaat, is het als archief-materiaal minder waardevol.”Ook staat het forum open voor oproepen van mensen van buiten, zoals schrappen van studenten of medisch specialisten die een onderzoek doen of tijdschriften en tv-programma’s die op zoek zijn

naar mensen uit de doelgroep voor een reportage. Van Dijk: “We screenen die wel vooraf, om te kijken of het uit betrouwbare bron komt. Maar verder bemoeien we ons er niet mee – het is de verantwoordelijkheid van de forummers zelf om te bepalen of ze al dan niet aan iets willen meewerken.”

“Kun je volgende week woensdag? Ik maakte me

zorgen, ik had NU een probleem en niet volgende

week woensdag!”

“We riepen een paardendag in het

leven en dat was zo’n succes dat die

regelmatig terugkeerde”

lees verder op pagina 9

Loth/Fabenim B.V.orthopaedic and rehab supplies

De Liesbosch 14G 3439 LC Nieuwegein-Holland Tel. +31 (0)30 2732506 Fax +31 (0)30 2711045 www.lothfabenim.nl

De nieuwe gepatenteerde Soleus voet integreert meerdere composiet bladveren met een flexibele plantaire voetplaat.

Deze prothesevoet voorziet de gebruiker van een natuurlijke afwikkeling, die uiterst stabiel en zeer comfortabel is.

Activiteitsniveau: K3-K4. Maximaal gebruikersgewicht: 125kgVoetmaat: 21-30 cm Voethoogte: 19,6 cm zonder adapter

mrt11soleus.indd 1 17-2-2011 10:48:49

De HoogstraatOrthopedietechniek

030 - 258 1811 www.orthopedietechniek.info [email protected]

S e c o n d o p i n i o n

Heeft u pijn bij het lopen?

Loopt u instabiel of heeft u

problemen met de pasvorm?

Bent u ontevreden over uw

huidige situatie?

Wilt u weten of het ook

beter kan?

Bent u benieuwd naar de

nieuwste ontwikkelingen?

Als u een of meer van de bovenstaande vragen met ‘ja’ beantwoord heeft, is het

zinvol eens -geheel vrijblijvend en kosteloos voor u en uw verzekeraar- een second

opinion in te winnen. U kunt daarvoor altijd bij Orthopedietechniek De Hoogstraat

terecht. Wij denken graag met u mee! U kunt ons bereiken op 030 258 1811

AdvFC1-2Second Opinion_OTH 01-04-10 15:22 Pagina 1


ForumdagNaast de spontane activiteiten houdt Korter Maar Krachtig een jaarlijkse forumdag; beide worden betaald door de partners en ook donateurs. Op de forumdag kunnen forummers elkaar ook in levende lijve ontmoeten, het gezicht achter de berichten zien. ’s Ochtends is er een informatief onderdeel, verzorgd door partners De Hoogstraat en Loth/Fabenim, en ’s middags een ludiek onderdeel. Zoals ooit salsadansen en in 2009 ‘Trom-melen op je prothese’, waarbij mensen die dat wilden, hun prothese als percussie-instrument gebruikten. “Niet op straat, maar lekker onder eigen mensen.”Dit jaar is de forumdag niet zoals gebruikelijk in het voor-jaar, maar op 3 september in Epe. Een echte feestdag vol verrassingen en spectaculaire programma-onderdelen om te vieren dat de stichting vijf jaar bestaat. Houd voor het programma de website in de gaten: www.kortermaar-krachtig.nl.

Moon Saris

Bij iedere forumdag is er een special onderdeel, hier:

trommelen op je prothese

LVvG en KMK

Korter Maar Krachtig en de LVvG trekken steeds vaker samen op. Volgens Mary van Dijk is dat niet meer dan logisch. “Onze doelgroep heeft een flinke overlapping, onze doelstellingen zijn aanvullend op elkaar. We bijten elkaar mijns inziens totaal niet. Niet voor niks zitten er veel LVvG’ers op het forum en zijn veel forummers lid van de LVvG. Er is wel een groot verschil: de LVvG is een patiënten-vereniging, wij zijn een forum. Wij verwijzen ook geregeld mensen door naar de LVvG voor dingen die wij niet aanbieden, zoals brochure-materiaal of direct lotgenotencontact.”KMK en de LVvG gaan de komende tijd bekijken hoe ze elkaar optimaal kunnen versterken. “Het is bijvoorbeeld een beetje onzin om allebei een juridische dag te organiseren. We kunnen beter allebei onze achterban oproepen om zichzelf op één geza-menlijke dag te laten informeren over welke regelingen er allemaal zijn voor mensen met een amputatie, prothesen en orthesen. Wij zijn heel blij met de samenwerking en hopen dat we het verder kunnen uitbouwen, zodat onze doelgroepen optimaal kunnen profiteren van ons beider grootste krachten.”

De LVvG feliciteert haar zusterorganisatie Korter Maar Krachtig van harte met haar

vijfjarig jubileum. Ze wenst haar een gezonde toekomst.

foto

: mis

hche

nko

mik

hail

| sh

utte

rsto

ck im

ages

Gevoelige botuiteinden. Druk van de liner in de knieholte. Transpiratie. Variërend stomp-vo lume. Een koud gevoe l op he t e inde van de dag . Geen goed p ro thesegevoe l . Herkent u zichzelf in deze symptomen? Probeer dan de Anatomic 3D liner.

De Anatomic 3D polyurethaanliner heeft een anatomische vormgeving, extra polstering op gevoelige plaat-sen en een vochtafvoerende coating aan de binnenzijde. Een combinatie met het Harmony® systeem vormt de ultieme verzorging.

Een liner met verborgen talentenA n a t o m i c 3 D P U R L i n e r

SIL TPE

Voordelen:

• Anatomie Specifi eke

Geometrie (ASG)

• kniefl exiestand van 20º

• speciale binnenlaag

o t t o b o c k . n l

anatomic 3D.indd 1 1-3-2011 8:25:38


Stonden eind vorig jaar de zuide-

lijke LVvG’ers met een stand op de

eerste Eerstelijnsdag in het zuiden

van het land, in februari waren de

noordelijke collega’s aanwezig op

hetzelfde evenement, maar dan in

Drachten, Friesland.

Eerstelijns zorg is zorg die je zonder verwijzing kunt krijgen, bijvoorbeeld de huisarts, de fysiotherapeut of de psycholoog. Het effect van de deelname aan een activiteit in de eerstelijnszorg is voor een patiën-tenvereniging als de LVvG moeilijk te meten. Immers: de leden maken wel degelijk gebruik van die zorg, echter maar zeer zelden vanwege hun amputatie omdat ze daarvoor eigenlijk altijd direct terugvallen op de tweedelijnszorg. Denk aan de revalidatiearts, de orthopeed of de prothesioloog.Anderzijds wordt het belang van naamsbekendheid op alle fronten onderkend en leek het geen kwaad te kunnen om de vereniging na de Noordelijke Eerstelijnsdag in 2009 ook dit jaar weer te presen-teren. Dat laatste hadden er meer bedacht: samen met 162 collega-standhouders vormde de stand van de LVvG “de beurs”, belangrijk onderdeel van de Eerstelijnsdag.

Veel bekijks Voor bezoekers van de Eerste-lijnsdag zijn netwerken en het behalen van accreditatiepunten veelal de belangrijkste argumenten om het evenement te bezoeken. Het beursaanbod lijkt op basis van de evaluatiecijfers enigszins van ondergeschikt belang. Dus hadden de noordelijke LVvG’ers op voor-hand bedacht dat een paar folders, een film en een goed verhaal alleen onvoldoende resultaat (lees:

aanloop) op zouden leveren. En zo kwam het dat de basisstand uiteindelijk werd aangevuld met een elektronische hand, twee complete bovenbeenprotheses met verschil-lende mechanische knieën en een dummy.‘Test uw inlevingsvermogen; ervaar hoe het is om te lopen op een beenprothese’ werd de slogan boven de LVvG-stand. De dummy, een onderbeenprothese die kan worden bevestigd aan het boven-been van een niet-geamputeerde, leverde veel bekijks op. Met name de fysio- en oefentherapeuten waren wel in voor de uitdaging en durfden een begeleide wandeling over een stukje van de beurs-vloer wel aan. Een enkele huisarts waagde het ook; standhouders stelden het liever uit tot ná sluitings-tijd. Mogelijk speelde daarna het risico van een onverwachte onder-bezetting op de stand mee…

Aanmerkelijk drukkerAlle gekheid op een stokje: na een aanvankelijk tamme beurs werd het ’s middags en tegen de

avond aanmerkelijk drukker. De stand werd goed bezocht en er zijn verschillende vragen naar voren gekomen waar we als LVvG mee aan de slag kunnen. Afgezien van vragen om contact en aanvul-lende informatie over een bepaald onderwerp waren er verschillende partijen die ons benaderden met specifieke vragen over amputaties bij kinderen. Voor jongeren vanaf een jaar of 14 en hun ouders lijkt er voldoende te vinden op internet, maar voor zeer jonge kinderen en hun ouders is de informatie, volgens de vragenstellers, een stuk kariger.

Nog niet alle evaluatiecijfers en statistieken van de Noordelijke Eerstelijnsdag zijn gepubliceerd, maar de noordelijke LVvG’ers kunnen voor dit moment tevreden zijn met het resultaat. Mede door het beschikbaar stellen van mate-riaal door Loth Fabenim, OIM Assen en Otto Bock werd het voor de LVvG een geslaagde Eerstelijnsdag.

JoAnne de Vries

Noordelijke Eerstelijnsdag Drachten

foto

: and

re de

la la

nde c

rem

er


Actieve leden gezocht

Groen licht voor modernisering LVvG

Tijdens de ingelaste algemene

ledenvergadering op 22 januari bij

revalidatiecentrum De Hoogstraat

in Utrecht kreeg het bestuur van de

LVvG groen licht voor het reorga-

niseren van de vereniging. In dat

proces is een grote rol weggelegd

voor actieve leden die denkkracht

en tijd willen investeren. Alleen

dan kan de vereniging haar doelen

bereiken.

Het werkplan voor de modernise-ring van de vereniging zag er goed uit, vonden de aanwezige leden. Zij en ook een aantal afwezige leden onderschreven met hun positieve stem de grote lijnen van het plan. Er waren alleen wat – overwegend kleine – opmerkingen, die goed-deels zullen worden meegenomen in de uitwerking van het plan. De komende maanden zal daarmee een start worden gemaakt.

Doelgroep en doelstellingIn principe verandert er niets in de doelgroep en de doelstellingen van de vereniging. De LVvG is een vereniging waarbinnen mensen met een amputatie of een aangeboren reductiedefect en direct betrok-kenen zich hebben verenigd met als doel gezamenlijk te werken aan het waarborgen, continueren en verbeteren van de behandeling, zorg en ondersteuning. De doel-groep blijft: mensen met een lede-maatamputatie of een aangeboren reductie-effect en in de tweede lijn de mensen die daar privé en professioneel bij betrokken zijn. De belangrijkste doelstelling is en blijft: de behartiging van belangen van

geamputeerden en gebruikers van prothesen in de breedste zin des woords. De LVvG streeft naar erkenning van de positie van de doelgroep in het behandel-, zorgen ondersteu-ningsproces en heeft de ambitie dé collectieve belangenbehartiger van de doelgroep te zijn.

Belangrijke stappenUitgangspunt van het werkplan is dat het bestuur de vereniging krachtiger en minder kwetsbaar wil maken op weg naar het bereiken van haar doelstellingen. Dit vereist een heldere organisatiestructuur, duidelijke werk-afspraken en een focus op de koers van de vereniging. Daarnaast is het nodig het aantal leden te vergroten, de vrijwillige inzet voor de vereniging te versterken, de financiële basis te verstevigen (sponsorgelden) en de banden met samenwerkingspartners en zusterorganisaties aan te halen.Dat gebeurt niet allemaal van vandaag op morgen, maar het jaar 2011 zal wel worden gebruikt om een goede voorzet te geven. Belang-rijke stappen die nog dit jaar zullen worden gezet, zijn:

- opheffing van de regionale verenigingen en besturen en het instellen van regionale afdelingen met regionale coördinatoren;

- instellen van werkgroepen en commissies voor de uitvoering van taken en de advisering van het bestuur;

- herziening van de statuten en het huishoudelijk reglement om aan te sluiten bij de tijd en de verande-ringen;

- het opstellen van een handboek voor de administratie, waarin procedures en afspraken zijn vastgelegd over bijvoorbeeld het aannemen van nieuwe leden en het verwerken van contributies en donaties.

Meedenken en meewerkenHet begin van het traject legde het bestuur min of meer alleen af, gesteund door extern adviseur Angelique van Dam. Op de vraag aan de (kader)leden om mee te denken over het visiedocument kwamen namelijk weinig tot geen reacties. Tot nu toe was dat niet zo’n probleem, het gaf het bestuur de mogelijkheid snel en daadkrachtig

foto

’s: m

oon

sari

s


een aanzet te geven tot de moder-nisering. Maar het bestuur rekent erop dat het vanaf nu volop steun krijgt van meedenkende en meewerkende leden. Niet voor niets staat achter een groot deel van de actiepunten in het door de LVvG-leden goed-gekeurde werkplan: alleen mogelijk met voldoende/extra vrijwilligers. Dat sluit ook aan bij de visie van de vereniging op de behandeling, zorg en ondersteuning van mensen met een amputatie of aangeboren reductie-effect, namelijk dat de doel-groep daaraan zelf actief bijdraagt. Kortom: de (slag)kracht van de vereniging wordt vooral bepaald door de betrokkenheid van haar leden. Naarmate meer mensen zich actief inzetten voor de LVvG, kan de vereniging meer activiteiten ontwik-kelen voor haar leden en direct betrokkenen. Natuurlijk is een aantal leden al heel actief, bijvoorbeeld in de voorlichting, de belangenbeharti-ging en het lotgenotencontact. Maar meer is nodig. Geplande projectenWe stippen hier wat geplande projecten aan, in de hoop, nee verwachting dat mensen die daarin iets willen betekenen zich enthou-siast melden bij het bestuur.

Samenwerking

De LVvG wil de mogelijkheden onderzoeken om samen te werken met andere relevante (patiënten)organisaties in de zorg. Doel is het delen van faciliteiten/activiteiten en van kennis en het vergroten van het netwerk.

Bijeenkomsten in de regio

De regionale afdelingen/werk-groepen zullen voor diverse geïnte-resseerde partijen informatiebijeen-komsten organiseren. De vereniging onderzoekt de mogelijkheid om vrijwilligers beter te ondersteunen bij het organiseren van themagericht

lotgenotencontact, bewegingsbijeen-komsten of huiskamerbijeenkomsten en bij het geven van voorlichting op beurzen en bijeenkomsten. Het bestuur hoopt budget te vinden voor het ontwikkelen van een PR-pakket, aanvullend op de drie bestaande folders voor nieuwe leden. In samenwerking met een afvaardi-ging uit de regio’s zal overlegd worden wat wenselijke materialen zijn.

Redactie Lede(n)maat

De leden van de LVvG zijn voor de redactie van Lede(n)maat de oren en ogen in het veld. Het bestuur rekent erop dat leden nieuwtjes en wetens-waardige onderwerpen melden aan de redactie. En hoopt daarnaast dat in 2011 enkele vrijwilligers zich opwerpen als redactielid, voor het schrijven van ongeveer één artikel per drie maanden.

LVvG-website en forum

De verenigingswebsite moet zo toegankelijk en informatief mogelijk worden voor alle geïnteresseerden. De sitebeheerders zoeken vrijwilligers die hen ondersteunen.

Commissies

Er komen diverse commissies die de plannen op onderdelen verder uitwerken. De commissie leden-werving zal een plan opstellen en uitvoeren voor het werven van leden (eind 2011/begin 2012). De commissie relatiebeheer buigt zich over passende communicatie naar de diverse partijen.

Ook komt er, als zich voldoende vrijwilligers melden, in het najaar een commissie belangenbehartiging. Belangrijkste taak daarvan is het formuleren van de zaken waarop de LVvG zich de komende jaren als belangenbehartiger moet focussen en hoe dat te realiseren. Ook voor de belangenbehartiging zelf, bijvoor-beeld voor het deelnemen aan netwerken, commissies van andere organisaties en relevante overleg-structuren zijn natuurlijk voldoende vrijwilligers nodig.

Panels

Het verzamelen van informatie vanuit de doelgroep kan de LVvG onder-steunen in de uitoefening van haar taak. In 2011/2012 wordt onderzocht of en op welke wijze binnen De LVvG gewerkt kan worden met panels. Het bestuur van de LVvG onder-zoekt verder de mogelijkheid om een comité van deskundigen in te stellen van binnen en buiten de vereniging. Taak zou zijn het stimuleren, facili-teren en volgen van onderzoek en het adviseren van de LVvG waar nodig.

Het bestuur

Meewerken

Mail naar [email protected] als je wilt

meewerken aan het versterken van

de vereniging of bel met een van de

bestuursleden voor meer informatie.

Je kunt ook contact opnemen via het

contactformulier op onze vernieuwde

website.


Begin over de wereldvrede en je hebt de aandacht

van Benedict Winnubst onmiddellijk te pakken.

Met z’n 76 jaar is hij geenszins van plan de grote

doelen te laten varen en rustig van zijn oude dag

te genieten. Wat dat betreft past hij perfect bij zijn

vrouw Nettie, die zich door haar late bovenbeen-

amputatie beslist niet laat weerhouden iets te

betekenen voor mensen.

Ze praten liever over wat hen nu bezighoudt en niet over die onfortuinlijke dag in het najaar van 2002 en de gevolgen ervan. Maar ja, dat is wel de reden dat Benedict en Nettie Winnubst uit Odijk in Lede(n)maat komen, dus ze komen er niet omheen.Nettie begint het verhaal nuchter: “Het was zo bekeken. Ik maakte een wan-deling met een vriendin. We staken een provinciale weg over op een plek waar dat mocht. Maar over de ventweg kwam met grote snelheid een auto. De chauffeur kon ons niet zien door een veel te hoge, slecht onderhouden haag en de bocht tussen ons in. De auto schepte me en daar lag ik.”

Nare breukEen ongeluk, met redelijk goede afloop, zo leek het. Aanvankelijk liet het zich aanzien dat alles goed zou komen, maar Nettie moest toch een operatie onder-gaan, want ze had een nare breuk net boven haar knie. De operatie slaagde technisch gezien niet, en moest opnieuw. Daarna ging het van kwaad tot erger. Verse wond, infectie, een heel gedoe. Na een hele serie operaties kwam het nieuws. Benedict herin-nert het zich nog goed. “Met een amputatie blijf je in leven, was het verdict. Zo niet, dan niet.” “De 42e dag was Nettie weer terug thuis”, weet haar echtgenoot nog precies. Hij vond het natuurlijk allemaal heel vervelend voor zijn vrouw, maar bleef verder nuchter. “Ik ben een Amsterdammer van West-Friese origine: nuchterheid zit me in het bloed. We waren vooral met de toekomst bezig, met wat we konden doen om de zaak weer op de rails te krijgen. Ik, maar zeker ook Nettie, want die is minstens zo nuchter als ik. En ik wist dat ze snel weer zo gewoon mogelijk zou willen doen, want zo is ze.”

Samenleven

Nettie en Benedict Winnubst: een leven vol grote doelen en klein genietenEn hij kan het weten, want hij kent haar al meer dan een halve eeuw. Ze hebben elkaar leren kennen op de legerplaats in Ossendrecht, gingen enkele jaren elk hun eigen weg en ontmoetten elkaar weer in Amsterdam. Een hechte relatie kwam tot stand en in 1965 trouwden ze.Nettie werkte toen in de verpleging, op de afde-ling neonatologie van een Amsterdams ziekenhuis. Hiermee stopte ze om met Benedict mee te gaan naar Genève. Hij studeerde Franse taal- en letterkunde en had een beurs gekregen van de Zwitserse regering. Een leuke tijd: Nettie had een baantje bij Europees kernonderzoekcentrum C.E.R.N. en Benedict zat op de bibliotheek van dit instituut fabels van La Fontaine te analyseren.Na deze periode woonden zij in het oosten van het

land, in Didam en Arnhem, en werden er twee zoons geboren. Omdat er brood op de plank moest voor het gezin, gaf Bene-dict Franse les op het voortgezet onderwijs. Intussen schreef hij aan

een proefschrift over het vredesdenken van Albert Schweitzer, Nobelprijswinnaar voor de Vrede 1954, in relatie tot kernbewapening. Hierop promoveerde hij in 1974 in de rechten. Het onderwerp is hem gesug-gereerd door Dominique Pire, Nobelprijswinnaar voor de vrede in 1958. In de jaren ’90 heeft hij ook nog een theologieopleiding gevolgd. “De moeilijkste studie die ik heb gedaan.”

OntwikkelenLeren en zich ontwikkelen is ook een rode draad in het leven van Nettie. Zij ging naast de zorg voor haar opgroeiende kinderen ook studeren. Ze deed eerst staatsexamen havo en vwo. Omdat zij en Benedict altijd erg geïnteresseerd waren in kunst begon ze aansluitend met een universitaire opleiding kunstge-schiedenis. Deze maakte ze niet af, omdat het moeilijk te combineren was met gezin en huishouden. Maar ze ging wel voortdurend toehoren om haar kennis te verbreden en te verdiepen.Nettie en Benedict zetten zich verder allebei in voor de gemeenschap, zowel plaatselijk als landelijk en soms zelfs wereldwijd. Zo heeft Benedict als vrijwil-liger vele jaren pastoraal werk gedaan, maakte hij woorden communievieringen voor (oecumenische)

“Ik wist dat ze snel weer zo gewoon mogelijk zou willen

doen, want zo is ze”


Samenleven

Nettie en Benedict Winnubst: een leven vol grote doelen en klein genietendiensten, werkte hij mee aan oude-renactiviteiten en is hij al tientallen jaren organist. En verder stopt hij vooral veel energie in het volgen van zijn grote voorbeelden, door in te zetten op de kernontwapening en de wereldvrede. Hij werkte ook voor Pax Christi, bij de daklozen-opvang. Momenteel maakt hij zich, samen

met een vriend uit Bunnik, er sterk voor dat de burgemeesters uit de regio zich bij gelegenheid van de herdenking van de Vrede van Utrecht in 2013 aansluiten bij al bijna 5000 Mayors for Peace (burgemeesters voor vrede). Nettie doet al vele jaren vrijwil-ligerswerk in de patiëntenbiblio-theek van het UMC Utrecht. En sinds 2006 is ze ook lotgenoten-contactpersoon bij de LVvG. Ze wilde kortgeleden stoppen, omdat ze niet meer kan garanderen dat ze op pad kan, maar het bestuur haalde haar over nog te blijven: voor het lotgenotencontact per telefoon en mail is de altijd enthou-siaste, vriendelijke en humorvolle Nettie een waardevolle kracht.

ParadepaardjeToen het ongeluk gebeurde in 2002, had het stel de pensioenleeftijd al bereikt, de kinderen stonden al een tijdje op eigen benen. Met als bijkomend voordeel dat ze in het begin zonder extra zorgen bezig konden zijn met het herstel van Nettie. Ze revalideerde wonder-baarlijk snel. Nettie: “Ik was zo ziek en zwak aan het einde van mijn ziekenhuisperiode dat ik echt verbaasd was dat de revalidatiearts zei: u gaat goed revali-deren. Maar hij had wel gelijk. Bij revalidatiecentrum

“Bij De Hoogstraat hielpen ze me goed op gang en ik

won snel aan kracht”

De Hoogstraat in Utrecht hielpen ze me goed op gang en ik won snel aan kracht. Het is vooral een kwestie van leren wat je kunt met een kunstbeen.” En dat deed ze nogal goed, benadrukt Benedict, “want ze is het paradepaardje van De Hoogstraat geworden. Ze vertelt over haar ervaringen aan studenten, toekomstige revalidatieartsen, en vaak vragen ze: welk been is het, omdat ze het niet kunnen

foto

’s: m

oon

sari

s

lees verder op pagina 16

E r k e n d p r o d u c e n t e n l e v e r a n c i e r v a n o r t h o p e d i s c h e h u l p m i d d e l e n e n r e v a l i d a t i e - a r t i k e l e n .

Almelo

Amersfoort

Doetinchem

Enschede

Harderwijk

Zwolle

Toegewijd

Deskundig

Klantgericht

Professioneel

Toonaangevend

REDRESSIEHELM ORtHOpEDIScHE ScHOEnEnELAStIScHE KOUS ORtHESEbORStpROtHESE

Beenprothese

Roessingh Revalidatie Techniek (RRT) is groot en toonaangevend op de Nederlandse markt voor orthopedische hulpmiddelen en revalidatie-artikelen. Zorg, kwaliteit, vakmanschap en innovatie zijn kenmerkend voor de producten en diensten van RRT. De organisatie werkt vanuit 6 vestigingen. Daarnaast zijn er vele spreekuurlocaties in Overijssel, Gelderland en Flevoland en in diverse aan deze provincies grenzende gebieden. RRT werkt samen met artsen en specialisten binnen het verzorgingsgebied en heeft contracten met de landelijke en regionale zorgverzekeraars. Meer informatie op www.rrt.nl

Gaan en staan waar je wilt

• Therapeutisch elastische kousen

• Orthopedisch schoeisel

• Comfortschoenen

• Schoenaanpassingen

• Schoeninlays

• Pedicure

WWW.OIM.NL

• Podotherapie

• (Sport)braces

• Spalken

• Korsetten en helmen

• Arm- en beenprothesen

• Overige orthesen

Uw specialist in:

OIM heeft vestigingen in: Almere, Amersfoort, Amsterdam, Apeldoorn, Arnhem, Assen, Beetsterzwaag, Bergen op Zoom, Breda, Dokkum, Ede, Emmen, Groningen, Haarlem, Haren, Hoogeveen, Leeuwarden, Noordwijkerhout, Roosendaal, Uden, Veendam, Velserbroek, Winschoten, Zeist, Zwolle. Voor adressen zie www.oim.nl

OIM0004_adv_Corp_130x180_fc.indd 1 07-04-2010 15:23:06


vervolg van pagina 15

zien. Nettie heeft haar prothese ook altijd aan, behalve in de badkamer en in bed, want dat is wat lastig, uiteraard.”Nog een mooi verhaal: “Toen de huisarts na een tijdje kwam kijken hoe het met haar ging, was ze niet thuis. Ze was al weer begonnen met haar werk bij de biblio-theek. En met haar informele sociale werk in het dorp, waar ze aandacht geeft waar dat nodig is.”

Flinke vrouwBenedict: “Nettie is een flinke vrouw, altijd geweest, maar nog meer sinds ze dit heeft meegemaakt. Ze staat altijd klaar voor anderen. En laat zich echt niet weerhouden de dingen te doen die ze fijn en belang-rijk vindt. Ze zit nooit stil. Zwemmen, wandelen – ze gaat met de scootmobiel naar een leuke plek en

wandelt een stuk.” Dat doet ze overigens alleen, dan kan ze haar eigen tempo aanhouden en doen wat goed voelt. Benedict is voor haar geen partij; hij loopt in zijn eigen, stevige tempo. Wat ze wel samen doen, is musea afstropen

en op vakantie gaan. Met een karretje voor de scootmobiel naar Frankrijk, waar ze samen tochtjes gaan maken. “En in het museum”, grapt Nettie, “ben jij langzamer dan ik, want jij blijft veel vaker en veel langer staan voor de kunst-werken.”“Weet je”, zegt Benedict, wijzend op haar knie, “dit is eigenlijk helemaal niet zo erg. Het is niet leuk, wel af en toe wat lastig, maar verder niet ernstig. Haar astma, die is veel erger, veel bedreigender, veel onvoorspelbaarder ook. Nou ja, ik sta er hoe dan ook min of meer machteloos bij”, zegt Bene-dict, “want ik kan er niets tegen doen.”

Benedict: “Weet je wij rooien het samen wel. For better and for worse, beloofden we elkaar. Het was even worse, maar daarna kon het alleen maar better worden.”

Moon Saris

Interviewkandidaten gevraagd

“Zeg, trouwens”, voegde Nettie op het eind aan het gesprek

toe, “waarom hebben jullie ons gevraagd voor dit interview?

Er zijn zoveel mensen die de aandacht meer verdienen.”

Typisch Nettie.

In haar geest vragen we: wie iemand kent die wel eens

in deze rubriek of een ander artikel in Lede(n)maat in het

zonnetje mag worden gezet, kan contact opnemen met de

redactie.

“Nettie is een flinke vrouw, altijd geweest, maar nog

meer sinds ze dit heeft meegemaakt”

foto

: moo

n sa

ris

w w w. p r o r e va . n l

De volmaakte aanpassing

Vestigingen in Almere, Apeldoorn en Huizen. Tevens aanmeetlocaties in o.a. Twello en Zutphen. Telefo on (055) 543 09 00

Vestiging in Zwolle. Tevens aanmeetlocaties in o.a. Almelo, Hoogeveen en Meppel. Telefo on (038) 467 27 20

Erkend leverancier voor alle zorgverzekeraars van

| Prothesen | Orthesen

| Korsetten | Steunzolen

| Redressiehelmpjes | Therapeutische elastische kousen (TEK)

| Borstprothesen | Lingerie en badmode

WESTLANDORTHOPEDIE

DE DAGELIJKSE DINGEN WEER DOEN!Gezondheid is een kostbaar bezit. Lichamelijk hebben we allemaal onze beperkingen. Sommige beperkingen zijn echter zodanig dat het functioneren in het dagelijkse leven teveel gehinderd wordt. In Nederland maken daar-om ruim 100.000 mensen gebruik van een orthopedische voorziening om het dagelijks functioneren te verbeteren.

Westland orthopedie heeft sinds 1989 ervaring in het vinden van passende oplossingen voor functionele beperkingen. Wij doen dit door op maat van de klant prothesen, orthesen, therapeutisch elastische kousen en orthopedische schoenen te leveren. Voor onze klanten betekent dit, dat de (dagelijkse) dingen die ze willen doen weer binnen bereik kunnen komen.

Hayd

nlaan 3 Delft T. 015 2570164 w

estlandorthop

edie.nl ortho-active.nl Foto: M

arije van Woerd

en


De afgelopen maanden heb ik de training ‘Stress bij chronische aandoeningen’ gegeven bij Ortho-pedietechniek De Hoogstraat. De laatste trainingsmiddag stond in het teken van ‘Omgaan met blikken van anderen’. Cursisten hadden aangegeven dat ze daar graag meer over wilden weten omdat ze er last van hadden, van die blikken van de buitenwereld. Ik gebruikte voor deze training de RET: de Rati-onele Emotieve Therapie, ook wel Rationele Effectiviteits Training. Ik geef u nu gratis een korte cursus. Bedenk eens een moment waarop u last had van de blik van een ander. Bijvoorbeeld toen u uw auto parkeerde op een invaliden-parkeerplaats en er iemand boos reageerde. Of toen u met uw korte broek de deur opendeed en de pakketbezorger naar uw prothese keek. Kent u zo’n moment? Wat gebeurde er vervolgens? Welk gevoel had u en wat deed u? Ik durf te wedden dat u ofwel boos werd ofwel u schaamde en wilde vluchten. Dit zijn namelijk onze oermechanismen. Maar er gaat wel wat aan dit gevoel vooraf en dat zijn uw eigen

Column Caroline

Als blikken konden doden…gedachten. U heeft tussen de gebeurtenis (de man op de stoep, de vrouw die naar u keek) een gedachte gehad. En nou is het erg interessant die gedachte eens onder de loep te nemen. Als u hem al kunt vinden, want sommige cursisten hadden er best moeite mee.In de RET zoek je naar de gedachte tussen de gebeurtenis en het gevoel dat de gebeurtenis oproept. Onze gedachten bepalen volgens deze theorie namelijk onze gevoe-lens en gedrag. Ik ga u een voor-beeld van een van de cursisten geven, zodat het wat duidelijker wordt. Deze cursiste parkeerde vorige maand op een invalidenpar-keerplaats. Voor haar stond een vrouw die haar fiets op slot deed en haar vreemd aankeek. Dat was de gebeurtenis volgens de RET. Op zich een neutraal moment, maar haar bloed begon te koken. Haar gedachten begonnen als een razende door haar hoofd te suizen (zonder dat ze het wist). Dit had ze eerder meegemaakt! Dit was vast iemand die haar weer ging vertellen dat die plaats voor invaliden was! En die haar beschuldigend zou

nakijken en haar niet zou geloven! Wat was ze woedend dat ze een amputatie had en zich dan ook nog eens moest bewijzen. En wat was dat een vervelende dame, die haar wilde terechtwijzen. Wie dacht ze wel dat ze was…Kortom: de stoom kwam uit haar oren toen ze uitstapte. Ze was boos (haar gevoel). Ze is anders vrij rustig van aard en absoluut een conflictvermijder. Maar deze keer niet. Deze dame moest niet denken dat ze haar terecht kon wijzen. Ze liep op haar af en zei haar dat ze geen zin had om zichzelf te gaan verdedigen en dat ze het zat was dat iedereen zich altijd met haar bemoeide. De vrouw keek haar rustig aan en zei: ‘Ik ken u van het schoolplein en wilde u vragen of mijn kleindochter nog eens met uw dochter mag spelen. Daarom wachtte ik even op u.’ U snapt, deze cursiste kon wel door de grond zakken. Ze vulde de blik van de vrouw in met haar eigen gedachten. Niet de blik van die vrouw bepaalde haar boosheid, maar haar eigen gedachten. Ze had zichzelf boos gemaakt. En had een ander beschuldigd van iets wat er niet was.Hoe gaat u om met blikken van anderen? Wordt u echt boos of verdrietig van die blikken of ontstaat dit gevoel door uw eigen gedachten? Wij gaan er de volgende trainingsmiddag mee verder. We zijn nog niet uitgepraat!

Caroline van den Kommerfoto

: joe

bela

nger

| sh

utte

rsto

ck im

ages


Kort nieuws

Avond in de VogellandenAlle dagelijkse dingen zijn net even een beetje anders als je geampu-teerd bent. Hoe doe jij dat als je kleding wilt passen? Waar kan ik sporten? Wat zeg jij als kinderen reageren op je prothese?De RVvG en de Vogellanden, centrum voor revalidatie in Zwolle, houden op 15 april een bijeen-komst waarbij mensen in een ongedwongen sfeer anderen met een amputatie kunnen ontmoeten en ervaringen met hen kunnen uitwisselen. Met specifieke vragen kunnen ze die avond terecht bij het kennisteam prothesiologie van de Vogellanden en ervarings-deskundigen Jan Sietsma en Jan Oudmaijer van de RVvG.De avond begint om 19.30 uur. Het adres is Hyacinthstraat 66a in Zwolle. De entree is gratis.

Activiteiten Otto Bock

Als het zonnetje eruit komt, willen ook

mensen graag naar buiten. Otto Bock

begrijpt dat en houdt in de voorjaars

maanden enkele buitenactiviteiten. Zo is er

de voorjaarswandeling op zondag 17 april

en de Tour d’Otto Bock op zaterdag 28 mei.

De wandeling op 17 april gaat door een prachtig natuurgebied: de Oisterwijkse Bossen en Vennen in Brabant. Ze start om 11.00 uur en duurt ongeveer anderhalf uur. Een gids van Natuurmonumenten bege-leidt de wandelaars en/of rolstoe-lers. De Oisterwijkse bossen zijn rolstoelvriendelijk en de route wordt aangepast aan het aantal mensen dat slecht(er) ter been is. Er kunnen maximaal 25 mensen mee. Op zaterdag 28 mei vanaf 12.00 uur vindt alweer de vierde editie van de Tour d’Otto Bock plaats. Er zijn

naast twee wegafstanden (65 en 100 km) ook twee mountainbikeroutes (25 en 45 km). Ook ervaren handbi-kers zijn welkom. Deelnemers krijgen een duidelijke routebeschrijving mee en elke groep wordt begeleid door ervaren motorrijders. Voor eten en drinken onderweg wordt gezorgd. De dag wordt afgesloten met een gezellige barbecue. Deelname kost 20 euro per persoon. De Tour start bij Otto Bock op het bedrijventerrein Ekkersrijt in Son en Breugel (Eind-hoven).De opbrengst van de Tour d’Otto Bock is voor de actie Alpe d’HuZes (zie www.opgevenisgeenoptie.nl), waarin ook prothesedrager Jan Kiep meefietst.

Inschrijven voor beide activiteiten kan

op www.ottobock.nl.

Jaarlijks uitje Zwolle en NoordLeden van de LVvG Afdeling Noord en de RVvG Zwolle kunnen in hun agenda noteren: zaterdag 28 mei vanaf 13.45 uur vindt het jaarlijkse uitje plaats. Na een kort officieel gedeelte is het weer tijd voor een paar genoeglijke uurtjes op en rond de wateren van Giethoorn.Alle leden krijgen medio april een persoonlijke uitnodiging thuisge-stuurd met daarin het programma en de ontvangstlocatie.

Bert Pot test bionische hand

Bert Pot uit Sappemeer heeft als eerste in Nederland de nieuwste bionische handprothese getest.

Pot verloor zijn hand bij een bedrijfsongeval. Twee jaar geleden mocht hij voor het UMC

Groningen de allereerste bioni-sche handprothese testen. Inmiddels is de techniek verbeterd en ook nu is Pot weer proefkonijn. Het grootste voordeel van de nieuwe hand is dat iedere vinger een eigen motor heeft. Pot mag de hand vier maanden testen; daarna moet hij hem inleveren.


Kort nieuws

Online wegwijzer belastingvoordeel

Chronisch zieken en gehandicapten hebben jaarlijks gemiddeld 2000 euro

aan extra kosten vanwege hun ziekte of beperking. Gelukkig zijn die kosten

deels aftrekbaar via de Belastingdienst. Om de regels daarvoor inzich-

telijk te maken, lanceerde de Chronisch zieken en Gehandicapten Raad

(CG-Raad) de site www.meerkosten.nl.

Voor mensen met hoge zorgkosten geeft deze site een praktische handleiding bij de aangifte inkom-

stenbelasting over het jaar 2010, die voor 1 april ingediend moet zijn bij de Belastingdienst. Daarnaast bevat de site uitleg over de Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (Wtcg) en infor-matie over andere tegemoetko-mingen en financiële regelingen. Met behulp van de site kan de gebruiker honderden euro’s terugkrijgen bij de Belastingdienst. Het gaat om specifieke kosten als medische hulp, voorgeschreven medicijnen, dieet op doktersadvies en vervoer van en

Toegankelijke digitale info

naar het ziekenhuis.De site volgt de opbouw van het elektronische aangifteformulier van de Belastingdienst, waardoor het gelijktijdig en stapsgewijs te gebruiken is. Rekenvoorbeelden verduidelijken hoe gemaakte kosten terug te verdienen zijn. Hoe hoog dat bedrag is, hangt af van het inkomen en dat van de eventuele fiscale partner.

www.meerkosten.nl

De zorgpremie zal volgend jaar naar verwachting met 60 euro per jaar toenemen. Nederlanders moeten gemiddeld ongeveer 1274 euro per jaar gaan betalen. Dat blijkt volgens het Finan-cieel Dagblad van 24 februari uit vertrouwelijke cijfers van het Centraal Planbureau.

De CG-Raad vindt dat de betaal-baarheid en de toegankelijkheid van goede zorg met de steeds maar oplopende zorgpremie in het geding komt. Dat schrijft hij op zijn website in een bericht over deze publicatie.De verwachte premiestijging staat niet op zichzelf. Er is ook sprake van een verschraling van het basis-pakket, de toename van eigen beta-lingen voor onder meer medicijnen en de verhoging van het eigen risico. In het regeerakkoord is bovendien het voornemen opgenomen om de

Zorgpremie stijgt opnieuw in 2012

zorgtoeslag af te bouwen. Daarnaast wil het kabinet de compensatie afbouwen die verze-keraars krijgen voor mensen met zorgkosten om de marktwerking te bevorderen. Dit kan wederom tot een hogere premie leiden, heeft Zorgverzekeraars Nederland eerder gezegd. Zo leidt de marktwerking tot duurdere, in plaats van meer concurrerende en dus goedkopere zorg. De CG-Raad is voorstander van het meer inkomensafhankelijk maken van de ziektekostenpremie. Op die manier kan de premie voor mensen met lage inkomens betaalbaar blijven. Daarnaast wil de CG-Raad samen met overheid, verzekeraars en relevante partijen onderzoeken welke mogelijkheden er zijn om via het beter organiseren van zorg de kosten te beheersen en tegelijkertijd de kwaliteit van zorg te verbeteren.

De toegankelijkheid van

gemeentelijke websites voor

mensen met visuele beper-

kingen en met een slechte

handfunctie moet beter, vindt

de CG-Raad. Hij vindt dat de

Wet openbaarheid bestuur

(WOB) ook moet gelden voor

digitale informatie.

De CG-Raad en lidorganisatie Viziris – koepel van belangen-organisaties van mensen met visuele beperkingen – hebben in een brief aan de Tweede Kamer met klem gevraagd om voor iedereen toegankelijke en bruikbare (gemeentelijke) over-heidsinformatie De organisaties geven in hun brief aan hoe dat bereikt kan worden. De verantwoordelijke minister Donner van Binnenlandse Zaken is niet van plan gemeenten via wetgeving te verplichten hun digitale infor-matie toegankelijk te maken voor iedereen.


Kort nieuws

Nieuwe website Juridisch Steunpunt

Je recht halen wordt eenvoudiger als je goed geïnformeerd bent. De vernieuwde website van het Juridisch Steunpunt helpt daarbij. Iedereen kan bij het Juridisch Steunpunt terecht met vragen over sociale zekerheid, werk, zorg, enzovoort.

Leden van lidorganisaties van de CG-Raad krijgen bovendien gratis hulp en ondersteuning bij een kans-rijk bezwaar of beroep. De LVvG is lid van de CG-Raad. Op de website van het Juridisch Steunpunt staat belangrijke juridi-sche informatie voor mensen met een handicap of chronische ziekte. Zoals informatie over bezwaar maken, een klacht indienen, zelf naar de rechter stappen en een overzicht van juridische brochures en publicaties. Daarnaast veel juri-dische vragen uit de praktijk (uiter-aard met antwoorden) over onder-werpen als ongelijke behandeling, financiële ondersteuning, werk, onderwijs, zorg en vervoer.

Meer weten?

Kijk op www.juridischsteunpunt.nl.

Australische arts amputeert met zakmes

Een Australische

urologe heeft na

de aardbeving

in Christchurch,

Nieuw-Zeeland

eind februari een

beknelde man

bevrijd door met

een zakmes en

ijzerzaag zijn benen

te amputeren.

Tijdens de beving van 6.3 op de

schaal van richter kwamen enkele

honderden mensen om.

De artsen waren toevallig tijdens de beving in Christchurch voor een medische conferentie. De politie vroeg hun een man te helpen wiens benen vast waren komen te zitten onder een naar beneden gestorte balk. Een kleine vrouwelijke arts wurmde zich door het puin wurmen om de levensreddende amputatie te verrichten. Haar mannelijke collega stond haar van een afstandje bij.Afgezien van wat pijnstillers, gecon-troleerd toegediend door een even-eens aanwezige anesthesist, waren er alleen een Zwiters zakmes en een ijzerzaag van een bouwvakker

voorhanden. De zeer pijnlijke ampu-tatie slaagde en de man herstelt inmiddels goed.In Nieuw-Zeeland wordt de 52-jarige man inmiddels beschouwd als de ‘held’ van de aardbeving. Hij staat symbool voor de kracht van de door de aardbe-ving getroffen mensen. Ook de arts wordt bewonderd om haar moed.De arts en het slachtoffer willen graag anoniem blijven om deze heftige ervaring rustig te kunnen verwerken. De voorzitter van de Urological Society of Australia, Dr. David Malouf, hield haar uit de wind met de woorden: “Een amputatie zoals deze in het open veld is een schrijnende ervaring, zeker onder deze omstandigheden, met zeer beperkte middelen en medicatie.”

Regelhulp.nl: digitale wegwijzer

gesprek met de gemeente aan te vragen. Verder kan Regelhulp ook handig zijn voor professio-nals in bijvoorbeeld revalidatie-centra, die revalidanten onder-steunen bij hun terugkeer naar huis. Voor mensen met meer-voudige hulpvragen heeft Regelhulp het grote voordeel dat het mogelijk is met één formulier meerdere voor-zieningen digitaal aan te vragen. Het scheelt een hoop uitzoekwerk en

administratieve lasten. Regelhulp is een initiatief van de ministeries van SZW en VWS, die hierbij nauw samenwerken met onder meer CIZ, UWV, SVB, gemeenten en MEE.

Regelhulp.nl is de digitale wegwijzer voor gehandicapten, chronisch zieken en ouderen die op zoek zijn naar hulp en voorzieningen om zo zelfstandig mogelijk te kunnen leven.

Regelhulp brengt informatie bij elkaar en geeft overzicht in het woud van regelingen en instanties. Daarnaast is het mogelijk om via de website onder meer voorzieningen of een


Kort nieuws

Tour de Friends 2011

Fonds Gehandicaptensport houdt op zondag 22 mei de Tour de Friends bij FlevOnice in Biddinghuizen, Flevoland. Iedereen met een handicap is samen met vier vrienden welkom.De dag staat geheel in het teken van sport op wielen. Bekende sporters verzorgen clinics waarin je kunt kennismaken met diverse sporten. Train samen met topwiel-renners Michael Boogerd en Aart Vierhouten voor jouw eigen Tour de France. Barbara de Loor leert jou en je vrienden skeeleren op topniveau en je kunt kennismaken met de aangepaste Segway. Ga de

competitie met je vrienden of familie aan op handbikes, blo-karts en volg clinics als rolstoelbasketball, -tennis en -dansen. Voor winnaars is er een huldiging op de originele huldiging-truck van de Tour de France.

De gehele dag is gratis en volledig

verzorgd. Aanmelden kan via de

website:

www.fondsgehandicaptensport.nl/

zomervriendendag2011

Paralympisch programma uitgebreidPara-kano en para-triatlon zijn vanaf 2016 onderdeel van het paralym-pisch programma. Het hoofdbestuur van het Internationaal Paralympisch Comitee (IPC) heeft ingestemd met het toelaten van deze twee extra sporten op de Paralympische Spelen van Rio de Janeiro in 2016.Onder meer badminton, golf, power-chair-voetbal en taekwondo vielen buiten het programma. Wel erkende het IPC de badmintonbond BWF, en daarmee ook de PBWF (Parabad-minton World Federation), als inter-nationale federatie. BWF krijgt zo de volledige steun in de verbetering van het aangepast badminton.

De spraakmakende fi lm ‘127 hours’ is sinds februari ook in de Nederlandse bioscopen te zien. Het gaat over een bergbeklimmer die komt vast te zitten en zichzelf amputeert om te overleven. “Bijna documentair”, noemde Aron Ralston zijn verfi lmde verhaal.

De eerste toeschouwers van de fi lm, tijdens het Telluride Film Festival in Colorado en het Toronto fi lmfestival in Canada vorig jaar, vluchtten de bioscoop uit toen ze tegen het eind beelden te zien kregen van de ampu-tatie. Enkele mensen werden zelfs onwel. Ondanks de zeer schokkende beelden kreeg regisseur Danny Boyle na de fi lm toch een staande ovatie.Sinds deze verhalen van de eerste première weet zo’n beetje iedere fi lmliefhebber wel wat er zich onge-veer afspeelt in ‘127 hours’. Maar gelukkig is het een van die zeldzame fi lms waarvan het geen kwaad kan vooraf te weten hoe het afl oopt. Net als in ‘Apollo 13’ en ‘Titanic’ is het eindpunt niet waar het echt om draait; het gaat vooral om de spannende weg ernaartoe.

Film: 127 uur klem

gebeurtenissen in de kloof gewoon hiken en klimmen. De fi lm is goed ontvangen door critici en was geno-mineerd voor zes Oscars, waarvan hij er overigens geen binnensleepte.

Bronnen: JoAnne de Vries, www.lvvg.nl,

www.gehandicaptensport.nl,

www.ottobock.nl, www.revalidatie.nl,

www.regelhulp.nl, www.anp.nl,

www.reuters.com, www.cg-raad.nl,

www.kmk.nl, www.nu.nl en andere.

‘127 hours’ is de verfi lming is van het waargebeurde verhaal over een bergbeklimmer, Aron Ralston, die in een afgelegen kloof met zijn arm vast kwam te zitten tussen een gevallen rotsblok. Niemand weet dat hij daar is, omdat hij op eigen houtje en zonder te zeggen waar is gaan hiken. Na vijf dagen zaagde de thrill seeker, gespeeld door James Franco, zijn arm af met een bot zakmes omdat hij simpelweg geen andere keus heeft. Danny Boyle, bekend van onder meer ‘Trainspotting’ en ‘Slumdog Milli-onaire’, heeft dit neergezet zonder makkelijk effectbejag. Saillant detail is dat de bergbeklimmer uiteindelijk uitgeput en bebloed dwaalt op zoek naar hulp en die krijgt van een Nederlandse familie die daar een dagtrip maakt en ook in de fi lm voor-komt. Ralston bleef overigens na de


Nieuws van Stichting de Benen Nemen

Keniaans meisje weer met beide voeten op de grondAfgelopen november was het

zover: Guido Meulendijks, instru-

mentmaker bij Aerdenburg (Doorn),

vertrok naar Kenia om te onder-

zoeken hoe Stichting de Benen

Nemen de prothesevoorziening

voor kinderen van het Nyabondo-

revalidatiecentrum kan verbeteren.

In Kenia worden kinderen met een handicap vaak weggestopt. Er heerst schaamte, maar er is ook onwetendheid over de mogelijke behandelingen. Kinderen met klompvoetjes worden bijvoorbeeld

geopereerd in het Nyabondo-centrum en kunnen aangepast schoeisel krijgen. Ook kunnen kinderen met loopproblemen vaak weer lopen na aanmeting van spalken. Meulendijks’ focus lag echter op het helpen van kinderen met een beenamputatie.

Vier jaar oudEen van de meisjes bij het centrum liep met twee onderbeenprothesen van vier jaar oud. In Nederland komen kinderen ieder half jaar voor controle naar de instrument-maker; hoog tijd dus voor het

aanmeten van twee nieuwe, goed passende prothesen.Bij het centrum is één instru-mentmaker aanwezig. Hij heeft echter nog niet veel ervaring met het maken van beenprothesen. Door samen te werken met Guido Meulen-dijks heeft hij veel bijge-leerd. Normaal gesproken fixeert hij bijvoorbeeld meteen de voet onder de koker. De voet kan dan niet meer versteld worden ten opzichte van de koker. Door

dit pas na het proeflopen te doen, kan de voet nog versteld worden naar binnen of juist naar buiten. Ook was het materiaal waarmee de binnenkoker gemaakt wordt (poly-foam) op. Guido Meulendijks heeft dit opgehaald in een ziekenhuis op een paar uur reizen met de bus. Uiteindelijk kan het meisje weer met twee gloednieuwe prothesen vooruit! Daarnaast heeft de Aerdenburgse instrumentmaker een onder-beenprothese gemaakt voor een jongeman. Hij was zo blij dat hij weer kon lopen dat hij z’n tranen niet kon bedwingen. Op de website www.debenennemen.nl is te zien hoe hij zijn eerste stappen zet met z’n nieuwe, goed passende prothese.

BezinnenStichting de Benen Nemen gaat zich nu bezinnen op hoe ze de kinderen in Nyabondo verder kan helpen. Het zou goed zijn als een tweede Keniaanse instrumentmaker een training krijgt bij het centrum.Ook zijn er nog veel kinderen die de weg naar het centrum niet kunnen vinden. Geld voor een prothese (zo’n 150 tot 250 euro) is er vaak niet; er wachten in het centrum nog twintig kinderen op een (nieuwe) beenprothese.

Op de website www.debenennemen.

nl kunt u de projecten volgen die

wij ondersteunen, bijvoorbeeld de

bouw van een nieuwe orthopedische

werkplaats in Vietnam. Daar vindt u

ook informatie hoe u daaraan kunt

bijdragen.

foto

: sdb

n


Veranker zelfredzaamheid in de WmoverordeningDe Vereniging Nederlandse

Gemeenten (VNG) heeft naast een

modelverordening ook modelbe-

leidsregels opgesteld voor de uitvoe-

ring van de Wet maatschappelijke

ondersteuning (Wmo). Deze beleids-

regels zijn bedoeld als leidraad,

maar de meeste gemeenten nemen

ze klakkeloos over. Dat is een gevaar

voor de voorzieningen, want de

beleidregels sluiten niet overal even

goed aan op het geldende Wmo-

beleid.

Beleidsregels zijn algemene regels waarin is vastgelegd hoe een bestuursorgaan, in dit geval de gemeente, belangen afweegt, feiten vaststelt of wettelijke voorschriften uitlegt. Er staat dus in hoe het beleid wordt uitgevoerd, niet hoe het tot stand komt; beleidskeuzes maken doet het politieke orgaan, de gemeenteraad.Een overheidsorgaan mag de beleidsregels zelf vaststellen, gebaseerd op de geldende gedrags-lijnen. Daarna mag het bestuur ze gebruiken als motivatie voor een besluit. Zo hoeft een gemeente bijvoorbeeld niet in elk besluit opnieuw uit te leggen welke keuzes ze maakt bij de totstandkoming van het beleid waarvoor de beleidsregels gelden. Beleidsregels zijn overi-gens niet vrijblijvend: het bestuur is verplicht ernaar handelen.

Een benauwende opvattingWat is nu het probleem? In de modelbeleidsregels van VNG is onvoldoende rekening gehouden met de terminologie rondom het

Wmo-beleid. De beleidsregels wijken her en der af van de tekst, de toelichting en de totstand-koming van de wetgeving. Op onderdelen wordt zelfs nieuw beleid gemaakt, in plaats van bestaand beleid uitgelegd. Dat is niet de bedoeling, maar het is wel gebeurd.Een voorbeeld is de opvatting van het begrip zelfredzaamheid. In de modelverordening is dat niet omschreven, maar dat is niet erg want in de Wmo zelf staat duidelijk dat het gaat om zelfredzaamheid als voorwaarde om te kunnen partici-peren in de samenleving. Dat is, zo kunnen we afl eiden uit de wetsge-schiedenis, een verantwoordelijkheid van zowel de burger zelf als van de samenleving. Maar in de modelregels wordt het begrip zelfredzaamheid veel eenzijdiger uitgelegd, name-lijk als verantwoordelijkheid van de burger. En zo kan het zijn dat de modelregels voorschrijven dat iemand zoveel mogelijk strijkvrije kleding moet gebruiken of dat het genoeg is om slechts een keer in de week boodschappen te kunnen doen. Dat mag gerust een wat benauwende opvatting van parti-ciperen in de samenleving worden genoemd.

Model en geen mustNou is dat op zich niet zo’n punt, als het college van burgemeester en wethouders (B&W), het bestuur van de gemeente, zich maar realiseert dat het een model is en geen must.

De leidraad is immers niet algemeen geldend. Het Wmo-beleid wordt deels gemeentelijk vastgesteld en de beleidsregels kunnen – moeten – dus ook per gemeente worden aangepast. Maar als colleges van burgemeesters en wethouders de leidraad wel één op één overnemen, kunnen er gaten ontstaan in de uitvoering van de Wmo.Extra vervelend is dat het bestuur, in dit geval het college, bij het vast-stellen van de beleidsregels geen toestemming hoeft te hebben van de gemeenteraad, laat staan overleg hoeft te hebben met de Wmo-advies-raad of de lokale belangenorgani-saties. Het is dus van groot belang als betrokkenen zo snel mogelijk het gesprek aangaan met de gemeente. Zo kun je voorkomen dat de model-beleidsregels letterlijk worden overge-nomen. Of bewerkstelligen dat in de Wmo-verordening wordt vastgelegd dat beleidsregels pas na advisering door betrokkenen toegepast mogen worden.

Bron: gebaseerd op een artikel in Juris,

februari 2011. Lees de complete tekst op

www.lvvg.nl

Het programma Versterking Cliënten

Positie heeft over de Wmo-beleidsregels

twee handreikingen geschreven. Zie www.

programmavcp.nl > informatie > Wmo


Protocol verstrekking beenprothesen

Er is sinds kort een protocol voor

het toewijzen van beenprothesen.

Verschillende partijen hebben daar

sinds 2006 samen aan gewerkt. Na

een pilot in verschillende klinieken

wordt het protocol nu overgelaten

aan de praktijk: zorgverzekeraars

zullen het voorstel gaan uitwerken

in de contracten met de leve-

ranciers. De verwachting is dat

het protocol leidt tot een trans-

parantere systematiek, met alle

voordelen van dien.

Organisaties die te maken hebben met het verstrekken of ontvangen van protheses constateerden halverwege vorig decennium dat de informatie over de toepassing, de functionaliteit en het succes van beenprothesen bijzonder gefrag-menteerd was. Protocolleren ervan zou de markt transparanter maken,

de indicatie vergemakkelijken en de verantwoordelijkheden voor cliënt, revalidatiearts, leverancier en zorgverzekeraar verhelderen. Het zou ook breed onderzoek mogelijk maken naar het adequaat indiceren en functioneren van prothesevoor-zieningen, omdat data eenduidiger worden vastgelegd.Daarom hebben enkele marktpar-tijen in 2006 het initiatief genomen tot een protocol. De landelijk opere-rende stuurgroep PPP (Protocolle-ring en Prijssystematiek Prothesen) heeft dat inmiddels uitgewerkt. In deze stuurgroep zijn zowel de leve-ranciers, zorgverzekeraars als de revalidatieartsen vertegenwoordigd. Ook de CG-Raad is betrokken bij de voortgang. De Landelijke Vereni-ging van Geamputeerden (LVvG) is in de conceptfase geïnformeerd en uitgenodigd aanvullingen te geven.

Definitieve protheseHet protocol geldt voor volwas-senen die een amputatie aan het been hebben ondergaan en die een indicatie hebben voor een definitieve prothese. Micropro-cessor-aangestuurde prothesen en sierprothesen vallen erbuiten. Vanuit wettelijk oogpunt heeft het protocol betrekking op verstrek-kingen die plaatsvinden in het kader van de Zorgverzekeringswet. Specifieke prothese-aanpassingen die alleen noodzakelijk zijn voor het uitoefenen van hobby, sport of ten behoeve van onderwijs en werk vallen onder de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA) en buiten de reikwijdte van dit protocol.Belangrijkste onderdeel van het protocol is een methodiek bestaande uit enkele vaste

stappen waarin de specificatie van de beenprothese functiege-richt wordt omschreven vanuit de hulpvraag, diagnose en kenmerken van de gebruiker. Kerngedachte is de relatie tussen het beoogd functioneren van de gebruiker en de productkenmerken van de daarbij benodigde prothese. Van de revalidatieartsen vraagt dit het adequaat vastleggen van hulp-vraag, diagnose, zorgvraag en het beoogd menselijk functioneren. Op basis van deze gegevens kan de instrumentmaker materiaalkeuzes maken en componenten kiezen die voor een optimale match zorgen. Natuurlijk houdt hij zich daarbij ook aan de contractuele afspraken tussen zorgverzekeraar en cliënt en zorgverzekeraar en leverancier.Om te zorgen dat iedereen in dit hele proces dezelfde taal spreekt, wordt in het protocol gebruikge-maakt van internationale stan-daards en bestaande beschrijvingen van bijvoorbeeld mobiliteitsniveaus.Na zes maanden wordt de prothese in overleg met cliënt, revalidatiearts en orthopedisch instrumentmaker geëvalueerd.

PrijsvergelijkingHet is de bedoeling dat de zorg-verzekeraars vanaf nu de inhoud van het protocol opnemen in de contracten met leveranciers. Het protocol geeft ook een prikkel voor de industrie om prothese-componenten functiegericht te omschrijven en te klasseren. Dat maakt een objectievere (prijs)verge-lijking mogelijk. De stuurgroep volgt het invoeren van het protocol en stuurt zo nodig bij, bijvoorbeeld bij innovaties in de techniek.

AdressenBestuur LVvGVoorzitterAnton Melchior Roerdal 16 2904 CZ Capelle aan den IJssel T. 010 – 4 51 88 26/M. 06 – 53 93 62 [email protected]

Vicevoorzitter & AutomatiseringErwin LeenheerLeenakker 2, 6071 XH SwalmenT. 084 – 003 1344/M. 06 – 26 46 81 12F. 0475 – 45 17 [email protected]

SecretarisWillem BroosKoningin Julianalaan 23 3832 BA Leusden [email protected]. 033 - 2 53 56 81/M. 06 – 11 22 51 10

PenningmeesterWim FassotteSerenadelaan 4, 3438 TC NieuwegeinT. 030 – 6 03 97 [email protected]

Algemeen bestuurslid & LogistiekMary HellingsKamille 1, 5491 KT St OedenrodeT. 0413 – 47 72 [email protected]

Regionale contactpersonen Zuid-Holland & ZeelandAnton MelchiorT. 010 – 4 51 88 26/M. 06-53 93 62 [email protected]

Zuid-Nederland (Brabant, Limburg, Gelderland-Zuid)Jeanne BervaesT. 0164 – 61 58 [email protected]

Gelderland-Noord, Overijssel,Groningen, Friesland en DrentheJan SietsmaT. 038 – 4 77 16 [email protected]

Midden-Nederland (Utrecht, Flevoland, Noord-Holland)Willem BroosT. 033 – 2 53 56 81/M. 06 – 11 22 51 [email protected]

Lotgenotencontact LVvG Afdeling Zuid (Noord-Brabant)Jeanne BervaesT. 0164 – 61 58 [email protected]

Mary Hellings T. 0413 – 47 72 [email protected]

LVvG Afdeling Zuid (Limburg, Gelderland-Zuid)Erwin Leenheer T. 084 – 003 1344/M. 06 – 26 46 81 12F. 0475 – 45 17 [email protected]

LVvG Afdeling Midden (Utrecht, Noord-Holland, Flevoland)Willem BroosT. 033 – 2 53 56 81/M. 06 – 11 22 51 [email protected]

Bart GriffioenT. 030 – 2 46 78 [email protected]

LVvG Afdeling Noord (Groningen, Friesland, Drenthe, Gelderland-Noord, Overijssel)Jan SietsmaT. 038 – 4 77 16 [email protected]

LVvG Afdeling West(Zuid-Holland & Zeeland)Theo JoossenT. 0164 – 61 45 [email protected]

editie 91 | voorjaar 2011 | 27Meer informatie? Kijk op www.lvvg.nl of bel 0900 533 36 62 of 0900 ledenmaat

ColofonLede(n)maat is een uitgave van de Lande-lijke Vereniging van Geamputeerden.

Redactie Lede(n)maatWillem Broos Erwin LeenheerMoon [email protected]

We zoeken een aantal vaste redacteuren voor dit blad.

EindredactieMoon [email protected]

Grafische vormgevingMiep van de Manakker

DrukDrukkerij Van de Water

Kopij aanleveren?Uiterlijk 12 mei Stuur tekst en foto’s naar [email protected]

De redactie heeft het recht ingezonden stukken te redigeren en in te korten.

Abonnee worden?Lid, donateur of abonnee worden van Lede(n)maat? Aanmelden kan op http://aanmelden.lvvg.nl

© 2011 LVvG. Zonder schriftelijke toestem-ming van de uitgever mag niets uit deze uitgave worden gekopieerd of verspreid. Teksten, foto’s en illustra-ties zijn auteursrechtelijk beschermd.

Lidian Muelders begeleidt als sportcoach mensen met een beperking. Ze is geboren met een verkorte linkerarm. Het uiterlijk van haar armprothese is belangrijk voor haar. Wij zochten samen met haar naar een afwerking

van haar prothese die aansloot bij haar wensen, door het geven van goede voorlichting. Dat is onze kracht.

‘Ik maak van mijn beperking

mijn kracht,waarmee ik

anderen kanhelpen.’

Orthopedietechniek De Hoogstraat 030 - 258 1811 www.orthopedietechniek.info [email protected]

De kracht van de aanpassing

OTH Adv. Lidian_Lidian 22-09-10 19:23 Pagina 1

Ledenmaat Nr. 91

Documents

Transcript of Ledenmaat Nr. 91