isette Eindhoven

Lasnaden en lipglossWie zijn de vrouwen in de techniek en wat voorwerk doen ze? Lastechniek interviewt

vrouwen die werkzaam zijn in de branche. Deze keer is Sylvana Zeno (29) aan het woord.

Zij begon negen jaar geleden als monteur en TIG-lasser bij GEA Bloksma in Almere en ze

heeft het er prima naar haar zin. "Ik ben hier de enige vrouwen dit is mijn gebied."

"Na de opleiding werktuigbouwkunde en mechani-sche techniek vond ik werk in een kledingzaak," ver-telt Sylvana. "Ik had geen idee met welke technischeproducten ik wilde werken en een vrouwenberoepleek me toch ook wel leuk." In die tijd kwam ze eenoud-klasgenoot tegen die haar introduceerde bijBloksma, sinds 2008 opgenomen in de Duitse GEA-groep. Het bedrijf produceert en ontwerpt ondermeer warmtewisselaars en koelers voor de scheeps-bouw. "Nu werk ik er alweer negen jaar als monteuren TIG-lasser," glundert Sylvana. "Ik wilde uiteinde-lijk toch iets stoers gaan doen. Ik verdiende in dekledingwinkel niet erg veel en mijn salaris ginggelijk weer op aan leuke spullen uit de winkel waarik werkte."Op de middelbare school kon Sylvana kiezen uit derichtingen mode en kleding, verzorging, afwerking,economie en mechanische techniek. "Mode en ver-zorging vielen direct af en ook economie was nietsvoor mij. Ik vond in de brugklas techniek al leuk,dus koos ik voor mechanische techniek," zegt Sylva-na. "Ik hou van dingen met pit. Monteren, auto's..."Ze liep stage bij een klein bedrijfje in Almere. "Ikkreeg vooral opdrachten voor het TIG-lassen. Ik wasaltijd heel snel klaar met mijn werk en de eigenaarvond dat ik goed werk afleverde. Dat zegt hij nogsteeds tegen me als ik hem tegenkom." Uiteindelijk

Over Sylvana ZenoSytvana Zeno (29) volgde een opleiding op het gebievan werktuigbouwkunde en mechanische techniek.Na een korte periode in een kledingzaak gewerkt tehebben, begon ze negen jaar geleden bij Bloksma in

Almere als monteur. Intussen heeft ze haar diploma's1 tot en met 3 voor het TIG-lassen gehaald en nu tast

ze de sealnaden van de speciale warmtewisselaars vanCEA Bloksma.

kwam Sylvana na haar school niet terecht bij hetkleine bedrijfje, maar bij de kledingzaak. "Ik had erwel graag willen werken, maar het was zó klein datik bang was bij de minste of geringste tegenvaller alseerste op straat te staan."

Vaste handHaar liefde voor de techniek is ongewoon binnenhaar familie. "Mijn vader is kapper en had graaggezien dat ik zijn zaak over zou nemen, maar datzag ik niet zitten. Ik ben veel liever bezig met mon-teren. Met boutjes en moertjes, dingen losmaken enweer vastzetten, van alles uit elkaar halen en weer inelkaar zetten. Vroeger wilde ik automonteur worden.Maar ik knutsel toch liever niet aan mijn mooie nieu-we auto of die van een ander. Ik ben veel te bang dater iets verkeerd gaat," lacht ze.Naast haar monteurswerk bij Bloksma doet Sylvanade seallassen van complexe warmtewisselaars. Dit iszeer specialistisch werk en het vereist een goedeoog-handcoördinatie en veel concentratie. De seal iserg belangrijk om hete olie en stoom binnen hetsysteem te houden. "Dit fijnere werk trekt me ergaan. Ik vind het TIG-lassen een mooie techniek. Jewerkt met beide handen en je hebt een vaste handnodig. Juist als het moeilijk is, vind ik het leuk," zegtze.

Zwaar metaalSylvana krijgt vaak te horen dat het werken in demetaal wel zwaar zal zijn. Ze is het daar beslist nietmee eens. "Als mijn mannelijke collega's bewerendat iets te zwaar voor mij is, dan kom ik in opstand.Ik bepaal zelf wel of iets zwaar is of niet. In mijnwerk hoef ik niet veel te tillen, en als het nodig isdan zijn daar takels voor. Monteren en TIG-lassen issowieso geen zwaar werk. Het grove laswerk in descheepsbouw is dat wél, maar daar heb ik de diplo-ma's niet voor. Ik wil het wel graag gaan leren." Ze is

(20

gelukkig in haar werk en ook de werktijden bevallenSylvana uitstekend. Ze werkt van zes tot half drie."Ik sta om vijf uur op en veel mensen vinden dat welheel erg vroeg. Maar ik vind het heerlijk. Ik ben vroegthuis en heb nog wat aan mijn middag. Ik vind hetook niet erg om vroeg naar bed te gaan. Ik hou vanlekker ontspannen thuis zijn."

Lipgloss

De meeste mensen staan versteld als Sylvana verteltdat ze monteur en lasser is. Ze verbaast zich daar-over: "We leven toch in een moderne tijd, waaromzou het niet kunnen?" Sylvana is, ook tijdens hetwerk, netjes opgemaakt en ze ziet er verzorgd uit."De mannen moeten altijd wel hard lachen als ik tij-dens het werk nieuwe lipgloss op doe," lacht ze. "Ikben hier gewoon mezelf." Dat ze de enige vrouw opde werkvloer is, dat doet haar niets. "Ik kan me voor-stellen dat je je als vrouw in een mannenbedrijfgeïntimideerd voelt da t je dan misschien niet allesdurft te zeggen. Maar ik heb hier mijn eigen wegbereid, dit is mijn gebied."Ook het clichébeeld dat mannen vrouwonvriendelij-ke opmerkingen maken, is beslist niet waar, vindtSylvana. "De werksfeer is hetzelfde als in eengemengde omgeving. En mannen roddelen net zogoed als vrouwen. Ik ben hier gewoon een van demannen." Sylvana hoeft niet per se meer vrouwelijkecollega's. "Ik hou niet van vrouwenclubjes en hetbevalt me hier als enige vrouw heel goed."

Nog meer diploma's halen

In de jaren dat Sylvana bij Bloksma werkt heeft ze dediploma's voor TIG-lassen l tot en met 3 behaald."Dat niveau is het minimumvereiste voor mijn werkals TIG-lasser," vindt ze. Sylvana wil in de toekomstook diploma's halen voor andere lasprocessen. "Ikwil graag de komende vijf tot tien jaar mijn diplo-ma's voor MAG- en elektrodelassen halen. Deze las-methoden worden bij Bloksma niet zo vaak gebruikt,dus zorg Ik er zelf voor dat ik de opleidingen kanvolgen. Bloksrr.a geeft me alle kans om die diploma'sook te behalen, Ik wil gewoon overal goed in wor-den," lacht Sylvana. Ze wil zich graag verder speciali-seren. "Ik wil nieuwe lasprocessen leren. Het lijkt megewoon geweldig om die diploma's te hebben. Ik wilbreed inzetbaar zijn." •

Sylvana Zeno: "Ik heb hier mijn eigen weg bereid, dit is mijn gebied"

Lastechniek december 2009