1 magazine - 2013

Nummer 4 LalaLand Festival Magazine 2013 dit is een uitgave van Stichting Underground Harderwijk

2 magazine - 2013

3 magazine - 2013

4 VOORWOORD BURGEMEESTER

Lalaland: creatieve bedrijvigheid voor en door iedereen

7 LIEFDEWERK OUD PAPIER

De hekken gaan open en de waanzin kan beginnen

8 TIEN JAAR Een podiumwagen vol bevriende dj’s en bands

10 NACHTBRAKERS NIEUWJAARSNACHT 2013

We konden niet niets doen

15 LALALAND 2013

Het land waar alles kan, niets moet en het leven je dubbel en dwars toelacht

20 't KLOOSTER

Tngeltangel-kunstwerkjes die geluid maken in de wind

25 SINGIN IN THE RAIN

Top gedaan weer dit jaar en op naar volgend jaar!

35 TOP TIEN

LaLaLane

39 VUUR Nieuw dit jaar is de vuurgroep

41 WIE ZIJN ONZE VRIJWILLIGERS

Wie zijn ze in het dagelijks leven

48 GROEIEN

Weet jij wel hoe een feestje gebouwd moet worden?

magazine - 20134

Lalaland: creatieve bedrijvigheid voor en door ied

ereen

Toen ik tijdens één van mijn ontdekkingstochten do

or Harderwijk langs

de Stille Wei liep, zag ik daar onder lichtblauwe

en wat grijze hemel

een enorme bedrijvigheid. Grote tenten werden opge

zet, zeecontainers

werden geplaatst en geverfd en naast de ingang van

ons nieuwe strand-

eiland kwam een grote welkomstboog. Eind mei, Hard

erwijk maakt zich op

voor een tweede Lalaland.

Vorig jaar, zo hoorde ik, was het vervolg op het t

oenmalige Kultingfes-

tival enorm aangeslagen. Iedereen had het over de

Harderwijker

variant van Lowlands. Vrijdagavond voor de oudere

jeugd, zaterdag voor

het gezin en zaterdagavond voor de nachtbrakers. H

oe komt dat?

Lag het aan het mooie weer vorig jaar? Of zijn cul

turele festiviteiten

die met name grote steden kenmerken ook op Harderw

ijk overgeslagen?

En ook dit jaar kon Lalaland zich verheugen op een

grote en weer

brede belangstelling. Vrijdagavond nostalgie voor

de oudere jongere en

de beat voor de jeugd. Op zaterdag waren velen te

vinden voor het

vrijbuiterspodium en in de theatertent. In het con

tainerdorp Fort

Fiësta vergaapt het publiek zich aan kleinschalige

theateractiviteiten.

En ’s avonds bood de Nachtbrakerstent een droog ma

ar swingend

onderkomen voor de talrijke bezoekers.

Wat mij opviel was creativiteit. Lalaland gaf Hard

erwijk een kans om

haar talent te etaleren, te genieten van een diver

s cultureel aanbod

en om een mooi festival te hebben. Geen moment wer

d onbenut en was

verveeld. Harderwijk heeft veel creatief talent en

de stad heeft

behoefte aan nieuwe impulsen. Voor en door iederee

n. En Lalaland

draagt bij aan een creatieve broedplaats dat Harde

rwijk wil zijn.

Naast Lalaland zie ik nieuwe vergelijkbare impulse

n, zoals de

activiteiten die spontaan op het naburige strandei

land ontstaan.

Daarmee de is toekomst voor een open, ontspannen e

n ondernemend

Harderwijk gegarandeerd.

Harm-Jan van Schaik

Burgemeester, Harderwijk

5 magazine - 2013 5

6 magazine - 2013

Straalbedrijf Petersen BV, Industrieweg 24, 3846 BE, HARDERWIJK

• Staalstralen• Gritstralen• Glasparelstralen• Zinkschooperen• Primer spuiten en aflakken• Demonteren/Monteren

AMPCO

FLASHLIGHT

www.ampco-flashlight.com

CREATIEVE OPLOSSINGEN INLICHT, GELUID, VIDEO EN RIGGING

Geen licht en geluid maar Ampco Flashlight

TIMMER FABRIEK

R E I J E R S E

T I M M E R F A B R I E K R E I J E R S E . N L-

HARDHOUTEN KOZIJNEN • TUIN- DEUREN

SCHUIFPUIEN • DRAAIKIEPRAMEN • RAMEN

Timmerfabriek Reijerse is gespecialiseerd in het produceren van hoogwaardige houten kozijnen, ramen, deuren, schuifpuien, draaikiep ramen voor de professionele bouwondernemer en voor particulieren.

In onze eigen spuiterij kunnen wij alles voorzien van een milieuvriendelijke grondverf

•HR++glasopmaatgeleverd

Of het nu gaat om grote oplagen, of om de productie van kleinschalige, specialistische series of enkele stuks, Timmerfabriek Reijerse adviseert en denkt met u mee.

U heeft dus de zekerheid van een toepassing op maat.

Inmeten, advies, plaatsen en/of bezorgen is mogelijk

O ve r ve l d 1 7 - C , 3 8 4 8 BT H a r d e r w i j kT06 53781149 E info@timmer fabriek-rei jerse.nl

7 magazine - 2013 7

Liefdewerk oud papier

Half juni begint het weer te kriebelen. Rond die tijd zijn we allemaal weer een

beetje bijgekomen van de slopende weken LaLaLand. Slopend ja, want hoewel het

festival zelf maar anderhalve dag duurt, zijn we ruim een week op het festival-

terrein aanwezig voor de op- en afbouwwerkzaamheden en steken we de weken voor-

afgaand aan het festival vrijwel al onze vrije tijd in de organisatie. Half juni

volgt dan de evaluatie. Hoewel we gedurende het festival veel bespreken zorgen we

er voor dat we kort na afloop – alles zit dan nog vers in je geheugen – bij elkaar

komen. Tijdens zo’n evaluatie bespreken wat er goed ging, wat er minder ging en

wat we volgend jaar anders willen doen. Natuurlijk worden er ook meteen grootse

plannen voor volgend jaar gesmeed. Voor LaLaLand 2014 willen we bijvoorbeeld –

ja, dat kunnen we helaas nog niet vertellen. Maar goed, tijdens deze bijeenkomst

wordt dus de basis gelegd voor de volgende editie en de Nachtbrakersplanning

voor het daaropvolgende jaar. Traditiegetrouw sluiten we onze ‘heisessie’ af met

een flinke maaltijd en meestal komen dan de mooiste ideeën en sappigste verhalen

naar boven. Jammer genoeg zijn die verhalen nagenoeg niet terug te vinden in de

notulen… Afijn, in september als het festivalseizoen is afgelopen en we allemaal

voldoende inspiratie hebben opgedaan, beginnen we als bestuur weer met frisse

moed aan de volgende editie. Eerst de grote lijnen, de kaders. De praktische uit-

voering wordt daarna overgelaten aan de verschillende commissies; de commissie

programmering, de commissie communicatie, de commissie vrijwilligers, de commis-

sie decor. Dat klinkt nogal fancy, maar waar het in de praktijk op neer komt is

dat ieder bestuurslid samen met mensen uit het veld samenwerkt aan één bepaald

onderdeel. Het is uiteindelijk allemaal liefdewerk oud papier en we vinden het

belangrijk dat iedereen doet waar hij goed in is maar belangrijker nog; wat hij

leuk vindt. Al met al gaan er al gauw honderden uren in de voorbereiding zitten.

Wekelijkse vergaderingen, e-mailcontacten en klusavonden. Gezamenlijk werken we

toe naar het eerste hoogtepunt: de crew-avond in ’t Klooster. Daar presenteren

we elk jaar voor het eerst aan de hele crew de blauwdruk van het festival met

een presentatie vol filmpjes, foto’s en ontwerpen om de boel alvast een beetje

wakker te schudden. De plannen die tot op dat moment alleen maar op papier be-

staan gaan op zo’n avond pas echt leven. De crew-avond voelt daardoor altijd een

beetje als een try-out, het zijn toch de eerste critici die je moet overtuigen.

Tegelijkertijd luidt de crew-avond de laatste drukke weken voorafgaand aan het

festival in. Vanaf dat moment staat alles in het teken van LaLaLand en is ieder-

een – naast zijn werk – druk met de laatste plannen. Dat levert soms aandoenlijke

taferelen op, zo zijn we inmiddels gespecialiseerd in het beoordelen van online

weersverwachtingen.

Ineens is het dan zo ver. Vrijdagavond 19:00 uur. De hekken gaan open en de waan-

zin kan beginnen. Alle uren aan voorbereiding komen op dat moment bij elkaar.

Alles staat op zijn plaats en iedereen weet zijn plek. Tot en met zondagochtend

eten, slapen, ademen we LaLaLand. Maar zo plotseling als het begonnen is, is het

ook weer afgelopen. Als een sneltrein dendert het festival langs je heen, soms

zelfs zo snel en hectisch dat je vergeet te genieten. Daar hebben we inmiddels

wel van geleerd. Vier dagen later is het terrein weer leeg. Tenten, decors, de

achtergebleven jassen en rondzwervende plastic bekertjes, alles. Dan is het tijd

voor een poosje welverdiende rust. Half juni begint het weer te kriebelen...

15 mei 2004, de eerste editie van BLVD Festival –

de voorloper van Nachtbrakers en LaLaLand – op

de Boulevard in Harderwijk. Wie had toen gedacht

dat dit kleine initiatief binnen tien jaar tijd zou uit-

groeien tot een gratis meerdaags cultureel festival?

Wij niet.

We waren – zijn – een groepje bevlogen Harderwijkse jonge-ren die ‘iets nieuws’ wilden organiseren voor de jongeren in onze omgeving. De pionierende entrepreneurs onder de vlag van Kulting met een budget van ongeveer € 800,- en een podiumwagen vol bevriende dj’s en bands. Wij vonden het al heel wat. Zelf zaten we tijdens het festival met een pannetje bonensoep en een zak kadetjes op het gras en de tientallen bezoekers waren tevreden. Hoe anders is dat nu, tien jaar later. De bezoekersaantallen zijn inmiddels verhonderdvou-digd en voor de ruim honderd hardwerkende vrijwilligers is een pan soep al lang niet meer voldoende.

Terugkijkend hadden we toen niet één allesoverheersend doel. De insteek was ‘laten we het maar gewoon doen, we zien wel waar het schip strandt’. Commercieel gezien nogal zwak maar artistiek des te beter, we deden gewoon wat we leuk vonden. Ambitie en gedrevenheid zijn pas na de eerste editie komen opborrelen. Daarin heeft ons publiek een door-slaggevende rol gespeeld. Pas toen bleek dat het publiek, onze omgeving, ook enthousiast was over wat we deden, durfden we na te denken over meer. Al snel besloten we het heft in eigen handen te nemen en onszelf om te vormen van een groepje jongeren naar serieuze – maar nog altijd vrijwillige – organisators. Ons doel is sindsdien om ieder jaar te groeien. Groeien in omvang maar vooral in kwaliteit. Zo leggen we de lat ieder jaar een stukje hoger en is er sinds 2004 veel veranderd.

In 2004 was de bestverkocht single in Nederland Dragostea Din Tei van O-Zone, kostte een Lowlandskaartje in de voor-verkoop € 110,- en betaalde je voor een biertje nog € 1,60 (wat we vervolgens massaal omrekenden naar fl. 3,50.) Er is in tien jaar veel veranderd. Naast alle prijsstijgingen en onze veranderende muzikale voorkeuren, heeft de wereld van de muziekfestivals de afgelopen jaren ook niet stil gestaan. Een landelijke trend is dat muziekfestivals zich steeds meer zijn gaan richten op artistieke onderdelen binnen een program-mering, de artistieke randprogrammering. Dat is bijvoor-beeld terug te zien in de creatieve en interactieve onderde-len waar bezoekers zelf aan de slag kunnen, maar ook in de uitvoerende kant met de steeds imposantere lichtshows en decors en creatieve horeca. Daarbij richten organisatoren

8 magazine - 2013

9 magazine - 2013

zich steeds meer op het individu. Waar voorheen opgaan in de massa en de collectieve waardering voorop stond, gaat het tegenwoordig steeds meer om de beleving van de bezoeker op zich. Wat wil jij?

Vernieuwingen beïnvloeden het publiek, en andersom. Door het grote en steeds professionelere festivalaanbod in Nederland en de uitgebreidere randprogrammeringen raakt het publiek steeds meer gewend aan een hogere standaard. Organisatoren worden daardoor aangespoord om te ver-nieuwen. Het een gaat niet zonder het andere. In het licht van die omstandigheden is LaLaLand de afgelopen tien jaar uitgegroeid tot het festival wat het nu is.

Ieder jaar groeien, dat is niet zonder slag of stoot verlopen. Lang niet elke vernieuwing is een verbetering en daarbij vraagt het behoorlijk wat aanpassingsvermogen van je organisatie. Soms bedenk je de meest creatieve dingen die in de praktijk helemaal niet blijken te werken. Ambitieuze decors zijn daar een voorbeeld van. Ook de expositie op een andere locatie was zoiets. Hoewel het artistiek een succes was, bleek de afstand tot het festivalterrein uiteindelijk niet praktisch. Een ander voorbeeld: De schrijfsters die er de tweede editie bij waren. In tegenstelling tot nu waren boe-ken negen jaar geleden niet echt festivalwaardig – zelfs de lesbisch erotisch getinte niet. De waarzegster had trouwens ook weinig aanloop. Sommige veranderingen overkomen je. Aangescherpte ge-luidsnormen en handhaving, wie wil groeien krijgt er mee te maken. En neem bijvoorbeeld onze verhuizing naar de Stille Wei. Dat het oude festivalterrein bij de surfzeilen niet meer bestaat en het daarvoor in de plaats gekomen strandeiland geen festivalterrein is, daar moesten we het mee doen. Terugkijkend zijn er gelukkig ook een heleboel veranderin-gen geweest die hebben bijgedragen aan de groei van het festival. Om een paar dingen te noemen, de toevoeging van het zeecontainerdorp, de uitbreiding van het buitenpodium, children of the night, de samenwerking met ’t Klooster, kinderland en de wijnbar. Ook op logistiek gebied zijn we inmiddels een stuk wijzer. Bijvoorbeeld voor wat betreft de locatie van bars, de inrichting van het backstage gebied, het betalen met muntjes, de goedkope verhuurders en vooral de duurkoop verhuurders. Al doende leert men, zullen we maar zeggen.

De drijfveer achter al deze veranderingen? Dat was jij. En wie weet waar je ons over tien jaar toe weet te bewegen. Waarschijnlijk schrijf ik dan dat we in 2013 nog papieren magazines lieten drukken – hoe ouderwets, tijd voor veran-dering..

9

10 magazine - 2013

We konden niet niets doen. Nachtbrakers Nieuwjaarsnacht was inmiddels een traditie geworden en dat

gingen we niet door een stel incapabele bestuurders laten verpesten. Dan maar op zoek naar een nieuwe locatie. Op het moment zelf, ergens begin oktober 2012, waren we trouwens helemaal niet zo stellig. In de eerste plaats omdat we niet zeker waren of de beslissing om

Nachtbrakers Nieuwjaarsnacht’ elders te organiseren wel een goede was, maar vooral omdat we er niet zo zeker van waren of er in Harderwijk überhaupt wel een geschikte locatie was. Vanaf dat moment bekeken we Harderwijk in ieder geval met hele andere ogen. Ineens lijkt iedere grote ruimte in potentie een geschikte locatie. Tegelijkertijd bleek geen enkele grote ruimte aan onze eisen te voldoen. Achteraf denk je dan, gut wat zijn we keurig geworden. Tien jaar geleden hadden we het nog over een rave in het fietstunneltje. Nu zoeken we naar een ruimte waar genoeg toiletten aanwezig zijn.

Maar goed, tijden veranderen.

En de tijd begon te dringen. Begin oktober hadden we nog steeds geen geschikte locatie gevonden en de deadline

begon te naderen. Tot we vrijdag 5 oktober een e-mail

ontvingen:Er is hoop!Oud en Nieuw in het Bouw en Infra park….

Wie heeft er woensdagochtend tijd?

Na een bezoekje aan de ‘Bouwput’ waren we om. De sfeer in het gebouw sloot perfect aan bij het thema ‘From Russia with love’. De Bouwput was groot, industrieel, en kon prima door-gaan als KGB-bunker of Oostblokclub. Toch stonden we voor een lastige keuze. Deze nieuwe locatie bracht aanzienlijk wat financiële en juridische risico’s met zich mee. Met name het laatste punt bleek tricky. Ineens moesten we ons in het kader van de omgevingsvergunning verdiepen in bestemmings-plannen en milieuontheffingen, waren we het onderwerp van een haalbaarheidsonderzoek in een WKI-advies en moesten we overleg voeren met de provincie over ‘Natura 2000’ regel-

11 magazine - 2013

geving. Er was voorafgaand en gedurende het omvangrijke traject veel onduidelijkheid over of de vergunning rond zou komen. In het ergste geval zouden we het hele evenement op het allerlaatste moment alsnog moeten afblazen, met alle gevolgen van dien. Ondertussen draaide de promotiemotor al op volle toeren (of dat heel slim was laten we maar even in het midden). Onder het mom van ‘from Russia with love’ kwamen de meest creatieve Oostblokbeelden naar boven. Borsjt, kalasjnikovs, Toupolevs en als klap op de vuurpijl een Russische promofilm aan alle Nachtbrakerskameraden. Met al die actie vooraf en vergunningsperikelen waanden we ons al zo’n beetje in het Oostblok. Ja, je kunt ook overdrijven. Uit-eindelijk bleek het enige Russische die meterslange rij voor de kassa bij de voorverkoop.

Terwijl voor de wereld om haar heen persvrijheid en propa-ganda hetzelfde betekenen, waagt deze Russische schone lijf en leden om ons een kijkje te gunnen in haar spannende bestaan! Hierboven een stuk uit de super feuilleton:

Svetlane - From Russia with love

SICK BOY mighty fools

www.undergroundharderwijk.nlwww.undergroundharderwijk.nl

1 j a n u a r i 0 0 .45 t o t 6 u u r, t o e g a n g t o t 3 u u r, k a a r t e n v v k € 1 5 + f e e, a d d € 2 0

v o o r v e r ko o p s t a r t 1 d e c e m b e r o n l i n e W W W. U N D E R G R O U N D H A R D E R W I J K . N L7 D e c 1 6 . 0 0 u u r b i j : Primera Luttekepoortsraat Harderwijk, BP Hoofdweg Harderwijk

lucky done gone crude kidCeintuurbaan 2 H A R D E R W I J K

Mijn tenen zijn gevoelloos geworden van de kou en ik kan ondertussen mijn

adem niet meer inhouden. “Best lastig nog, ongezien iemand achtervol-

gen, of niet, Svetlane?” Mijn adem stokt in mijn keel en ik draai me met

een ruk om. Aan het begin van de steeg staat een gedaante, precies in het

zwakke licht van de lantaarnpaal. Het is een vrouw, haar steile blonde

haar valt netjes over haar schouders, het steekt licht af bij haar don-

kerblauwe mantel. Om haar nek heeft ze een sjaal van konijnenbont. Ik

loop haar richting op omdat ik niet weet wat ik anders moet doen. Zodra

ik ongeveer een meter van haar vandaan blijf staan steekt ze haar hand

met leren handschoen naar me uit. Haar donkerrode lippen vormen een lach

maar haar donkere ogen kijken me strak aan. Voorzichtig kom ik naar vo-

ren en pak aarzelend haar hand. “Aangenaam, Catherina Peterski”, ze laat

mijn hand los en bekijkt me van top tot teen. “Mijn baas houdt niet zo van

mensen die zich met zijn zaken bemoeien, ga naar huis Svetlane, en hou je

voortaan bezig met die democratische acties van je.”

12 magazine - 2013

• duurzaam schilderwerk

• hout- en wandafwerking

• gecertificeerd

• houtrenovatie specialist

• monumenten schilderwerk

Bel voor een vrijblijvende offerte: T 0341 42 78 41 M 06 23 66 05 75

Voor al uw schilderwerk aan de binnen- en buitenzijde van uw woonhuis!

13 magazine - 2013 13

14 magazine - 2013

Onze achterburen (Bar-restaurant Tommy’s zit

verstopt achter de stadsmuur) zijn voor zover wij

weten, de beste buren van Harderwijk. Zij namen niet alleen de zware taak op zich van het voeden van meer dan honderd vrijwilligers tij-dens de LaLaLand-zaterdag, maar waren óók de gastheren van één van de denderende afterparty’s van LaLaLand. Ze waren daarnaast zelfs niet te be-roerd om af en toe eens wat heerlijk dampende bitterballen over de muur te gooien als onze op-bouwzwoegers aan een welverdiende borrel zaten. Je weet wat ze zeggen… beter een goede buur…

Nu bakken ze niet alleen bitterballen bij Tommy’s. Integendeel. Met hun verrassende combinatie van smakelijke klassiekers, verse pasta, knisperende maaltijdsalades én originele, wekelijks wisse-lende, fingerfoods en gerechten, kun je het bij Tommy’s zo bont maken als je zelf wil. Uiteraard enkel verse gerechten en zo veel mogelijk huisge-maakt. Dit alles tegen een scherpe prijs, want net als wij bij LaLaLand denken ze bij Tommy’s ook aan uw portemonnee. Een dagje uit hoeft namelijk niet veel te kosten!

Lekker nazomeren? Dat kan. Tommy’s heeft name-lijk een behaaglijke binnentuin met terras. De ide-ale plek voor een goed glas wijn of koud biertje. Maar ook wanneer de dikke truien en wollen sok-ken weer uit de kast zijn gehaald is het bij Tom-my’s goed toeven. De zonnige serre en loungehoek maken dat je ook bij winterse temperaturen sfeer-vol kan borrelen en dineren in Tommy’s.

Houd ook vooral hun Facebook in de gaten voor aankondigingen van spetterende feestjes en brui-sende borrels. Zelf een feestje geven? Ook dat kan bij Tommy’s! Zorg dus dat je weet waar je ze kunt vinden!

15 magazine - 2013 15

16 magazine - 2013

Woeste wateren en wilde golven hebben ze getrotseerd,

de zeecontainers die ook dit jaar weer het hart vormden

van containerdorp Fort Fiesta. Als expositieruimte, kle-

dingshop en klein café. De stalen joekels zijn onmisbaar

voor hét dorp op LaLaLand en dankzij Reukema Recy-

ling sierden dit jaar maar liefst twaalf zeecontainers de

Stille Wei.

Het Harderwijkse bedrijf Reukema Recycling weet als geen ander wat je met een container kunt doen. Er wordt van alles verscheept in deze stalen kolossen. “Maar wat LaLaLand met onze containers doet, hebben wij inderdaad nog nooit meege-maakt”, vertelt Romy Oldenhof van Reukema Recycling. “Het is voor ons elk jaar weer een verrassing waar de LaLaLanders onze containers in omtoveren. Een lege container weegt zo’n 2,5 duizend kilo. Dus als hij eenmaal staat komt hij ook niet zo makkelijk weer van zijn plek. De week voorafgaand aan het festival zorgen onze chauffeurs ervoor dat de lege containers op hun plek komen te staan, om ze vervolgens een week later weer op te halen. Het is elk jaar weer een verrassing hoe de zeecontainers in de tussentijd worden gevuld.”

Reukema Recyling steunt LaLaLand al ruim vier jaar. De eer-ste samenwerking was er tijdens Nachtbrakers Festival in 2009. Toen stond het containerdorp op de plek waar nu het Strandeiland is. Vele nieuwsgierige Harderwijkers maakten toen voor het eerst kennis met de mogelijkheden van zeecon-tainers als expositieruimte en theaterzaal(tje). Vorig jaar was het bedrijventerrein van Reukema decor voor een van de La-LaTV afleveringen. Drie hele gewone jongens gingen in één van de containers naar binnen, en kwamen als drie vrouwen, compleet met boa’s en lippenstift naar buiten. “Dat is nou niet echt alledaags op het ‘mannelijke’ bedrijventerrein”, lacht Romy.

Twaalf zeecontainers, een unieke vorm van sponsoring. Dat vindt LaLaLand, maar Reukema ook. “Wij vinden het gewel-dig dat wij op deze manier een bijdrage kunnen leveren aan het festival. Het enthousiasme en de saamhorigheid van alle vrijwilligers vinden we super.” Het bekende Harderwijkse be-drijf hoefde er dan ook niet lang over na te denken om dit jaar wederom containers te leveren. “Voor de handel moeten we ver van huis, maar onze basis ligt in Harderwijk. Onze markt is de wereld, maar de ziel van Reukema ligt in Harderwijk”, vertelt Henry Staal, directeur van Reukema.

17 magazine - 2013

magazine - 201318

19 magazine - 2013 19

20 magazine - 2013

21 magazine - 2013

Ook dit jaar was Centrum voor de kunsten ’t Klooster te

vinden in het land van de LaLa’s. Deze keer met meer kin-

deractiviteiten dan vorig jaar. En wat was het een suc-

ces. Ondanks het koude weer waren de spulletjes niet aan

te slepen.

Kinderen waren druk bezig met het maken van LaLawaaiers. Dat zijn tingeltangel-kunstwerkjes die geluid maken in de wind. En die wind deed goed mee! Ook heb-ben kinderen hun eigen modelijn kunnen ontwerpen én maken. Van plastic zakken en andere onverwachte attributen zijn prachtige creaties gemaakt. Niet alleen mooi voor het oog, maar ook nog eens nuttig qua weersomstandigheden. Daar-naast werd de grote Versiervis aangekleed…kortom honderden blije gezichten in het LaLaKinderland.

De programmering van de grote Theatertent was de hele middag speciaal voorde jongste LaLa’s met hun ouders. Een workshop samba, waar jong en oud metverschillende instrumenten zorgden voor opzwepende ritmes. Kapitein Keesmet zijn matroos zorgden voor een heerlijke familievoorstelling in een tent met honderden belangstellenden. Slotact was de rockband Hippe Gasten, een gewel-dige afsluiter van de middag. Kinderen waren razend enthousiast en swingden en zongen met de Hippe Gasten mee. Verder liepen er de hele middag 2 stoere zeebonken over het festivalterrein met een kar vol sterke verhalen, die ze maar al te graag vertelden aan grote en kleine bezoekers.

Dat is precies waar het centrum voor de kunsten ’t Klooster om gaat:verrassing en speelsheid bieden, kunst maken, zelf theater spelen en jetalenten ontdekken. Door de korte kennismaking bij LaLaKinderland, kondenkinderen met hun ouders kunst proeven en creatief bezig zijn. Iets wat hethele jaar door kan bij ’t Klooster… en er is ook ruimte voor jou met je creatieve ideeën.

Veel kinderen, jongeren en volwassenen doen zelf mee aan allerlei cursussen, projecten en voorstellingen in hun vrije tijd. Het centrum voor de kunsten organiseert met kunstenaars en theatermakers het alom bekende Pietenhuis, veel activiteiten voor scholen en kleinschalige amateurkunstfestivals en levert een belangrijke bijdrage aan het feit dat kinderen en jongeren actief met kunst bezig kunnen zijn. Niet alleen in Harderwijk maar ook in de regio. Aangezien we niet al-tijd in LaLaLand kunnen blijven, maar anno nu ook naar de toekomst kijken, heeft ’t Klooster concrete plannen om een cultuureducatiecentrum voor de regio op te richten. Goede initiatieven en avonturen zoals LaLaLand kunnen we ondersteunen met creatieve ideeën en kennis en door op locatie mee te programmeren.

22 magazine - 2013

In het containerdorp Fort Fiesta stond een twaalftal prachtige zeecontainers met uitzicht over het water waar het prima toeven is. Toegegeven, het omgevingsgeluid is niet optimaal, maar als je de deuren afsluit en een lampje aanzet valt het allemaal wel mee. Dat zeecontainers luchtdicht zijn is gewoon een fabeltje. Plus, uit onderzoek is gebleken dat flexibele werkplekken leiden tot meer dynamiek op de werkvloer en meer kennisuitwisseling.

Flexwerken, in theorie kan het overal. Een bureau met internetaansluiting en de flexwerker kan aan de slag. Zo simpel ligt het natuurlijk niet. Lang niet iedere plek is geschikt voor iedere flexer. Er zijn tientallen persoonlijke én praktische redenen waarom een bepaalde plek voor de ene flexwerker optimaal is maar voor de ander totaal niet werkt. Waar de een zich in de studeerkamer, een grand café of – doe is gek – een zeecontainer prima kan concentreren, is voor de ander een overvolle wasmand, een zonnig terras of een muziekfestival voldoende reden om zich op alles behalve het werk te storten. Soms brengt de aard van de werkzaamheden daarnaast met zich mee dat bepaalde locaties per definitie ongeschikt zijn. Want waar spreek je af met een klant waar je in alle rust, maar niet aan de keukentafel, mee wilt overleggen? Aan de bar? En wat als je wil vergaderen? Met twintig man? Aan de andere kant van Nederland? In dat soort gevallen biedt Flexplek.nl uitkomst.

Flexplek.nl brengt aanbieders en gebruikers van flexibele werkplekken en vergaderruimtes bij elkaar. Op Flexplek.nl vind je werkplekken in alle soorten en maten op meer dan 120 verschillende locaties in Nederland. Van concentratieplekken en belruimtes in monumentale grachtenpanden in het centrum tot kantoorunits en vergaderzalen in grote kantoorpanden aan de ring of in een karakteristiek voormalig schoolgebouw in het buitengebied. Flexplek.nl brengt flexwerkers die op regelmatige basis op zoek zijn naar een werkplek ergens in Nederland direct in contact met aanbieders van flexplekken. Zij kunnen samen direct, zonder verdere inmenging van een tussenpersoon, met elkaar afspraken maken over tarieven en data.Easy peasy!

De zeecontainers van Fort Fiesta zijn trouwens – nog – niet te vinden op flexplek.nl.

Flexplek.nl

23 magazine - 2013

Wat zou de Voorzienigheid nou toch bedoeld hebben met dat vreselijke

weer bij het festival? Zouden ze ons willen inwrijven dat plezier niet zo maar

verkregen wordt, maar dat daar eerst voor geleden moet worden?

Dat heb je vaker. Zo weten we van de topsport dat je je eerst kapot moet trainen en jezelf veel moet ontzeggen, alvorens glorie te verwerven. Sorry mensen, niets voor niets, moeten ze daar boven gedacht hebben. Het is voor de Voorzienigheid immers een koud kunstje om boven zo’n festival een vriendelijk zonnetje te la-ten schijnen. Slechts een achteloze knip met de vinger was voldoende geweest. Maar dat is niet gebeurd. Zouden ze al die enthousiaste vrijwilligers en bezoe-kers wat deemoed hebben willen bijbrengen? Je weet het maar nooit. Het blijft steeds gissen naar de bedoeling van de hemel. Zo zie ik ook altijd, met een brede glimlach, spelers voor een belangrijke wedstrijd de ogen ten hemel richten om een ‘preveltje’ te doen en dat besluiten met een snel kruisje. Lief, maar de spelers van de tegenpartij doen hetzelfde, dus dan zitten ze boven wel met een dilemma. Wie moet er dan verhoord worden? Vaak hoor je na een overwinning de geëmo-tioneerde atleet uitgeput stamelen dat God hem heeft geleid naar die ultieme prestatie. Wel lullig voor die andere atleten, die toch ook een vurig schietgebedje ten hemel lieten stijgen, maar kennelijk niet verhoord werden. Zouden ze daar boven soms voorkeuren hebben? Moet wel, anders komen ze er met dat massaal bidden niet meer uit. Het zou natuurlijk ook kunnen dat de Voorzienigheid het expres gedaan heeft, omdat ze boven natuurlijk al lang wisten dat slecht weer het Lalalandfestival niet veel pijn meer kon doen. Dat ze ons dat even wilden laten weten. Geen spanning meer vooraf of er wel genoeg bezoekers komen om uit de financiële sores te komen. Het festival is nu al een alom bekend fenomeen. Dat wilden ze even duidelijk maken. Oké, dat hebben we nu begrepen. Maar persoon-lijk had ik liever gezien dat de Voorzienigheid had gekozen voor een andere vari-ant. Bijvoorbeeld dat ze waren uitgegaan van de tekst uit Genesis: ’In het zweet des aanschijns zult gij uw brood verdienen.’ Even variëren op die zin, de tijden zijn tenslotte veranderd: ‘In het zweet des aanschijns zult gij uw succes verdienen’. Toch behoorlijk anders dan: Rillend van de kou en de regen, zult gij uw..... Ik doe deze suggestie maar even naar hierboven, want het hangen in een lekkere bank in een weldadig zonnetje en een koud biertje in de hand, was mij liever geweest, dan het kleumen en schuilen. Dan kunnen ze ook lekker dicht bij hun eigen bijbel teksten blijven. Nou verwacht ik niet dat de Voorzienigheid mij tot een van hun fa-vorieten rekent. Oké, kan ik billijken, maar doe het dan voor die vele enthousiaste vrijwilligers en bezoekers.

Roeland Wels

23

24 magazine - 2013

Lalaland en Van der Valk

Tijdens de opbouw van LaLaLand zijn er elke dag zo’n dertig tot veertig vrijwilligers op het festivalterrein te vinden. (om nog maar niet te spreken van de festivaldagen zelf, dan stijgt het aantal rustig boven de honderd). Je kunt je wellicht voorstellen, dat als het op voeden van dit hongerige, verkleumde zooitje ongeregeld aankomt je van goede huize moet komen.

Ook dit jaar heeft Van der Valk Harderwijk deze zware, maar o-zo dankbare uitdaging weer op zich genomen. Tijdens de gehele op- én afbouwfase van het festival stond er trouw elke dag een overvloed aan comfortfood klaar voor de harde werkers. En zéker bij deze natte en koude opbouw van Lalaland ging dat er goed in!

Nou horen wij je denken: Van der Valk Harderwijk? Zijn die niet superchique? Met hun gloednieuwe hotel en moderne inrich-ting? Het is inderdaad een hele mooie locatie, maar wij vinden ze vooral heel gastvrij, iedereen is welkom en ze hebben veel te bieden. Ga bijvoorbeeld voor een romantisch diner voor twee met wild-menu, waarna je nog lekker kunt naborrelen bij de open haard in de James Bond-waardige hotelbar.

Onze LaLaLand-tip is de gezellige zondagsbrunch voor de hele familie. Want heb jij zin om op je brakke zondagmorgen te stres-sen over je periodiek-terugkerende-schoonfamilie-brunch? Dat dachten we al.

Ook handig voor wie een imponerende locatie zoekt voor een businessdiner, ze zitten namelijk om de hoek van de afrit van de A28, niet te missen dus!

Van der Valk Hotel Harderwijk • Leuvenumseweg 7 • 3847 LA Harderwijk • T: 0341-801010 • info@harderwijk.valk.com • www.hotelharderwijk.com

Vorig jaar een schitterende dag gehad.

Gezellige mensen leren kennen, goede muziek

gehoord en dat alles met heerlijk weer.

Wat mij betreft heeft LaLaLand Festival dit jaar bevestigd

waarmee ze vorig jaar zijn begonnen.

Ook met minder goed weer weten ze met top muziek,

een schitterend decor en een perfecte organisatie een festival neer te zetten

waar een ontzettend goede sfeer hangt en mensen zich thuis voelen.

26 magazine - 2013

Look a PonyKapitein Kees

Het kleine café Tattoo shop

27 magazine - 2013

Toen ik vorig jaar net een paar maanden

in Harderwijk woonde, werd ik door mijn

buurman uitgenodigd om mee te gaan naar

LaLaLand Festival. Op mijn vraag wat het

precies was moest hij mij het antwoord

schuldig blijven. Het was immers de eerste

keer dat het werd georganiseerd.

. “Jij ging toch vroeger vaak naar concerten en festivals?” vroeg hij enkel ter bevestiging. “Bovendien is het gratis, dus kom op!”. Om een lang verhaal kort te maken, vorig jaar een schitterende dag gehad. Gezellige mensen leren kennen, goede muziek gehoord en dat alles met heerlijk weer. Wat dit laatste betreft treffen we het niet dit jaar. Gekleed in een dik-ke trui en met de buienradar onder de sneltoets, wacht ik op mijn buurman. “Sorry, moest nog even mijn lange onderbroek aandoen” grapt hij als hij naar buiten komt. “Hier, cadeautje” roep ik terwijl ik hem een Pinkpop 1998 poncho toegooi.

Eenmaal op het festivalterrein aangeko-men horen we nog net de laatste tonen van Kickin’ Back op het buitenpodium. Daarna Project Bongo in de grote tent. Heerlijk relaxte band die helaas vooral goed tot zijn recht komt op het moment dat je met een zonnetje op je bol in het gras zit.

Terug naar het buitenpodium waar Lookapony gaat spelen. Een band met jonge jongens en een Arctic Monkey achtige sound. Grappig om te zien hoe hoog de leadzanger zijn gitaar vast houdt. Geen consequenties voor zijn spel echter. Alles zit bijzonder strak in elkaar, hier gaan we in de toekomst nog wel meer van horen!

Tijd voor een kijkje bij de containers waar het vorig jaar een komen en gaan van excentriekelin-gen was. De drag queens houden zich vandaag jammer ge-noeg schuil. Helaas ontbreekt hierdoor de gezellige chaos een beetje, maar de containers komen zo wel een stuk beter tot hun recht. Wat mij ook dit jaar weer opvalt is hoeveel werk er is gestoken in de aankleding van het terrein. Dacht ik dat de aankleding van de torens, de podia en de borden van de containers ergens besteld waren, blijkt bij navraag alles zelf gemaakt te worden. Ook de variatie in de containers, ten op-zichte van vorig jaar, valt mij op. Het smijtpaleis is er net als vorig jaar nog om je warm te gooien, maar voor de andere containers zijn weer nieuwe ideeën verzonnen, zoals de tat-tooshop, “Het kleinste café aan de haven ” en het “Wonder-baarlijke rariteitenkabinet”. Erg leuk om eens met iemand van de organisatie te praten hoe deze ideeën tot concrete plannen worden omgezet. Al heb je natuurlijk gewoon pech als je met dit weer in de Beach shop staat.

Terug naar de muziek wanneer Yes Sir Boss het podium be-

treedt. De begeleidingsband van Joss Stone laat horen dat ze zonder haar ook een flink stukje kunnen spelen. Erg gaaf dat deze band ook blazers in zijn muziek verwerkt. Het klinkt vrolijk, de muzikanten zijn vrolijk en hierdoor wordt ook het publiek vrolijk. Na eerst een paar voorzichtige pasjes wordt er daarna toch stevig op los gedanst. Yes Sir Boss laat zien dat ze weten hoe het werkt op een festival!

Na een (verplicht) hapje eten met de vrouwen in de stad snel weer terug. Waar Baskerville mij iets te elektronisch is, is Join the Cavalry een band naar mijn hart. Helaas moeten de pon-cho’s nu toch uit de tas komen. Het deert de band echter niet dat het recht in hun gezicht regent en ook het publiek blijft gewoon staan kijken. Kortom, goede zangeres, top band en een prima optreden! De laatste 2 bands spelen door de re-gen allebei in de tent. Voor Koffie geldt hetzelfde als Project Bongo, dit is echt muziek voor een zwoele zomeravond. Bo-vendien mis ik de zang ook wel een beetje. Toch heeft dit ook wel weer wat; knus met zijn allen in de tent staan, snel door

de regen wat te drinken halen en vlug weer terug. Als laatste verschijnt Soul Sister Dance Revolution ten tonele. Het woord dance in de bandnaam kan anders doen vermoeden, maar dit is toch echt gewoon rock. Lekkere rock welteverstaan! Zij spe-len de tent plat en wij verlaten na hét optreden van de dag het festivalterrein om in de stad een beetje op te drogen. Wat mij betreft heeft het LaLaLand Festival dit jaar bevestigd waar-mee ze vorig jaar zijn begonnen. Ook met minder goed weer weten ze met top muziek, een schitterend decor en een per-fecte organisatie een festival neer te zetten waar een ontzet-tend goede sfeer hangt en mensen zich thuis voelen. En het is nog gratis ook! Bovendien lijken ze een neusje te hebben voor goede (rock)muziek. Ik twijfel er dan ook niet over dat één van de bands die ik dit jaar op LaLaLand Festival gezien heb de nieuwe “ Kensington” wordt. Top gedaan weer dit jaar en op naar volgend jaar!

Bertus Virij

28 magazine - 2013

29 magazine - 2013

magazine - 201330

15:00 uur. Shit, m’n telefoon. Waar is ie.

Niet in de oplader in ieder geval. Ah nee,

dan moet ik er wel uit. Au, hoofdpijn. Ik

had die laatste shooter niet moeten nemen

gisteren. Misschien in m’n tas. Nee. Ik

kijk om me heen, kontzak? Ja! Nog een ge-

luk dit ie gister niet de wc in is geflik-

kerd. Is kijken of ik nog vrienden heb.

Natuurlijk, batterij leeg. Piep.

Eerst maar ff mijn tanden poetsen. Buiten is het grijs. Kut. Dat nieuwe jurkje kan ik vanmiddag wel vergeten. Ik heb meteen geen zin meer. Tu-du-dung. Whatsapp

- Alles goed? - Haha, kan beter denk ik. M’n oog valt op de berichtjes van gister-nacht - Rechtsvoor -. Wat een sukkels. Rechtsvoor vanaf het podium is iets anders dan rechtsvoor het podium. Een uur staan zoeken in die hakke-herrie. Was wel la-chen, ik kende de helft niet maar de tent ging los. Lekker gedanst, leuke mensen. Daarna nog doorgegaan in Sir Jack, dat was toch meer mijn ding. - Ga jij nog vandaag? - app ik terug. Meteen reactie - Basker-ville -. Oké, misschien dan toch m’n jurk-je. Panty erbij. Vans. Leren jasje. Ready. De kater trotseren.

Daar staan ze al. ‘Lekker ding! Hee!’ Dag twee. Daar gaan we. Zin. Het is druk op het terrein, veel drukker dan ik had ver-wacht. Beter. Ik heb het koud, meteen naar de tent. Ook die is vol. Heeft die kou ten minste nog een voordeel. De bass dreunt door mijn hoofd. ‘Wie zijn dit?’ ‘Weet ik veel’. ‘Ik heb nog een flyer van gisteren, Chili Con Fusion.’ O ja, die heb ik nog gecheckt op Youtube. Wel lachen. Gisteren hadden we nog het idee om voor twee uur af te spreken. Bongo Project had ik eigenlijk wel willen zien, dat klonk wel lekker. Dat is net niet gelukt. ‘Watertje?’ ‘Nee, doe maar een wijntje, dat kan wel weer.’Hee’. ‘Hee, jij hier, haha’. ‘Ja joh, het moet maar weer’. ‘Was lachen hè gister’. ‘Ja, waar was jij?’. ‘Sir Jack’. ‘ O, wij waren in Tommy’s. Die gasten die hier giste-ren draaide gingen daar verder.’ ‘Druk?’ ‘Ja, ramvol’. ‘Ja Sir Jack was ook vol.’

‘Nu ff chillen.’ ‘Ja, straks Baskerville hè.’ ‘Ja. Wij staan vooraan, rechts, zie je straks nog wel ff.’ ‘Okay, later.’ Snel een slok wijn. ‘Wie was dat?’ ‘O niemand’ antwoord ik lachend. ‘Kijk Sick Boy’, wijs ik ontwijkend naar het podium. ‘Lekker’. Ik heb honger. Eerst ff een Broodje Kok. Buiten is het koud en begint het steeds harder te waaien. Bij het Vrijbuiters-podium, uit de wind, is het nog goed te doen. Diesel Disko, een frikandel en een wijntje. Goeie combi. Daarna snel weer naar binnen. Sick Boy is lekker bezig. Langzaamaan beginnen we een beetje los te komen. En dan, Baskerville! Whoohoo!! BAS-KER-VILLE. Door de menigte naar voren. Met z’n allen, ik heb geen zin om ze weer kwijt te raken. Hoewel ze inmiddels weten waar rechts vooraan is. Pushing Around, lekker. Zang, muziek, licht, alles klopt. Genieten dit. Devils Town, nieuwe num-mers, wat een energie. De tent loopt vol, iedereen om mee heen staat te dansen. Dit mag nog wel ff zo doorgaan! Laatste plaat. ‘Jongens en meisjes, laat je horen voor Baskerville’ Whoooo, we want more! ‘En dan nu G-TRONIC, handjes in de lucht!’ O, ja die Belg. Ik ben benieuwd. Eerst ff langs de bar. Ik wring mezelf naar buiten. O, het regent. Hard. Snel ff heen en weer. Binnen is het vol. Met handen vol drank is het lastig manoeuvreren tussen de dansende menigte. Lekkere muziek, ik zit er meteen weer in. De rest ook trouwens. We dansen ons in het zweet. ‘Ja jongens en meiden, dat was ‘m G-TRONIC, laat je horen voor G-TRONIC! Klappen met die handjes! En dan nu, ja hoor ze staan al klaar. De laatste act van vanavond. De cyberpunkers. Laat je horen voor de CY-BER-PUNK-ERSSSS!’ Whoooo. Twee kerels met zwarte maskers, lekker. My God, wat gaat dit hard. Heerlijk. De bass dendert dwars door me heen. Ze draaien als maniakken. Heerlijk. ‘Handjes in de lucht’ schreeuwt een vent op het podium. Zeker. Ah wat lekker, helemaal los. Ik wil hier blijven, ik wil dit elk weekend. Tu-du-dung. Whatsapp. M’n moeder - waar sta je? O ja, die is er ook. Die zal wel in Zee-zicht staan met een wijntje, haha. Snel typ ik – rechts vooraan.

31 magazine - 2013 31

32 magazine - 2013

Voorafgaand aan hun spetterende optreden op het Vrijbui-

ters podium sprak Jeroen van KX radio even met Thomas en

Camiel van Soul Sister Dance Revolution. SSDR is geboren

in de creatieve smeltkroes van Den Haag. We bespraken

onder andere de inspiratie voor hun snoeigoede single

“Hold The Line” en de invloed van een 3FM Serious Talent

uitverkiezing.

De single “Hold The Line” heeft een sound die door merg en been gaat. Wat was jullie inspiratie? Camiel: “Hold the line is onder andere geïnspireerd door de soundtracks van Sergio Leone films zoals “The Good the Bad and the Ugly”.”Welke albums luisteren jullie zelf naar? Wat inspireert jullie op dit moment? Camiel: “Op dit moment luister ik veel naar muziek uit de 70’s, zoals Herman Brood en The Stranglers. Ons huidige album “Playground Kids” is tot stand gekomen door drie jaar samen muziek te maken met vijf totaal verschillende mensen. En dat hoor je!”Jullie producer is Bas van Wageningen (Di-rect), is dat niet een verassende keuze? Muzikaal gezien ligt jullie sound namelijk behoorlijk ver uit elkaar. “Nee hoor, Bas is iemand die ons heel goed begrijpt. Als je een eerste album maakt dan wil je het liefst een warm badje waar-in je alles kan doen, we hebben het hele opnameproces geen limieten had behalve wat hij ons gegeven heeft. Dan maakt het ons ook echt niet uit of hij in Direct zit of niet. Bas was wel-licht de enige producer die precies aanvoelde wat wij wilden.” De plaat is goed ontvangen, springt er voor jullie nog iets tussenuit?“We hadden een goede recensie in de Oor. Dat vonden we wel echt tof.” Jullie zijn recent in Engeland geweest, wat hebben jullie zoal in Brighton gedaan? “We mochten daar twee optredens doen in het kader van het The Great Escape Festival, gestimuleerd door de gemeente Den Haag, een van de laatste gemeenten die erg begaan is met haar lokale muziekscene. We hebben in Brighton echt een van onze vetste shows ooit gespeeld in een tent genaamd Sticky Mike’s Frog Bar, een soort punkhol, het zweet druppelde van het plafond. Het ging echt helemaal los, er stond zelfs een rij voor de deur!”Dus de UK wordt jullie next step? “Nou…Laten we groot dromen, als we deze ambitie houden wordt het helemaal te gek!”Jullie hebben onder andere een 3FM Serious Talent uitverkiezing én een Haagse popprijs in de pocket. Heeft dit jullie ook echt op weg geholpen?“Het helpt zeker om even in de spotlight te staan en dan als band moet je eruit halen wat er in zit. Dit is voor ons allemaal een grote droom, dat we hier nu staan en niet thuis op de bank zitten met een zak chips, deze kans pakken we dus met beide handen aan.”

33 magazine - 2013

LaLaLand goes global! Dit jaar mochten we weer meerdere

internationale artiesten verwelkomen, zoals bijvoorbeeld

de Cyberpunkers en Gtronic, maar ook een heel energiek en

vrolijk Brits bandje. En nu kun je veel zeggen over die Brit-

ten, maar erg veel vrolijks komt er niet vandaan. (Denk aan

standaard - chagrijnige Victoria Beckham en Simon Cowell)

Hoe doet Yes Sir Boss dat toch?

Voor een energieke band als jullie zijn, hoe komen jullie aan zo’n strenge naam? “We zijn tijdens onze studie bij elkaar gekomen uit verschil-lende bandjes, we hebben meerdere namen gehad, op een gegeven moment hadden we een nummer genaamd “Yes Sir Boss”, mensen vonden dit een leuke naam, dus hebben we hem gehouden.”Jullie debuutalbum is geproduceerd door Steve Greenwell, een legendarische producer. Hoe hebben jullie dit voor elkaar gekregen? “Steve is een van de vaste producers van Joss Stone en toe-vallig zitten we op haar platenlabel, dus heeft zij een goed woordje voor ons gedaan. Joss Stone? Dat is een grote naam, hoe komen jullie daar terecht?“Met een beetje geluk. Joss zat vroeger bij ons op school, we hebben altijd contact gehouden en toen ze haar eigen label opzette en hoorde wat wij deden wou ze ons er graag bij heb-ben!”Is dit jullie eerste show in Nederland? “Vorig jaar hebben we getoerd als voorprogramma van Will and the People en Joss Stone. We stonden zelfs in de HMH! Alhoewel dat niet ons beste optreden was. Het optreden zelf ging goed, maar we werden iets te enthousiast op het einde en gooiden cd’s van ons album het publiek in. Klaarblijkelijk is vooral dat blijven hangen, want het enige wat we de volgende dag hoorden was dat we mensen in het gezicht hadden ge-raakt met onze cd’s.”Hoe komen jullie aan deze sound? “Eigenlijk een beetje door toeval. Op een gegeven moment werden bestempeld als Ska-bandje, maar we moeten zeggen dat dit goed werkt voor ons. We zijn spontaan en erg eclec-tisch. It’s a weird mixture of everything”Jullie zijn een bezig bandje, met meer als 150 optredens binnen een jaar. Hoe houden jullie het vol? “Met heel veel slapen achterin ons toerbusje, kaas op brood etend. We zijn behoorlijk getraind, we doen dit al enkele jaren. Het is eigenlijk fantastisch om te doen, we zijn fulltime muzikant en beseffen dat we erg veel geluk hebben hiermee!”

34 magazine - 2013

Natuurlijk gooien alle bezoekers hun afval netjes in de

vuilnisbakken... Toch pronken er nog honderden plastic

bekertjes, servetjes en ander soort afval na afloop van het

LaLaLand Festival op de Stille Wei. De vrijwillige LaLaLan-

ders ruimen het op en gooien het in grote afvalcontainers.

Maar wat gebeurt er daarna mee? Dankzij het bedrijf Bee-

len wordt al het LaLaLand afval opgehaald én gerecycled.

Als dat geen unieke sponsoring is!

“Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen vinden wij ont-zettend belangrijk. Een festival als LaLaLand sponsoren wij dan ook maar al te graag. Een uniek festival in de stad waar ons bedrijf oorspronkelijk vandaan komt”, vertelt Esther van de Velden, van het bedrijf Beelen. “Via deze vorm van sponsoring steunen we niet alleen een lokaal initiatief maar dragen we ook zorg voor de juiste eindbestemming van het afval”, legt Esther uit. De slogan van Beelen is niet voor niets: Waste Innovators. Met behulp van speciale machines wordt al het afval gerecycled. Een speciale windmachine scheidt het plastic van het andere afval. Daarna wordt alles omgezet in diverse bouwmaterialen die weer gebruikt kunnen worden.

Beelen en Harderwijk

Vroeger was er in Harderwijk alleen Beelen Sloopwerken. Inmiddels is het bedrijf enorm gegroeid met diverse specia-lisaties, waaronder dus Recycling. Het bedrijf heeft zo’n 500 medewerkers en vestigingen door het hele land. Op diverse vestigingen wordt al gesproken over LaLaLand Festival. Naast vuilcontainers zijn er dus ook een aantal medewerkers van Beelen te vinden op de Stille Wei. Nee, niet om te helpen de afvalcontainers te vullen, maar gewoon om te genieten van een geweldig LaLa weekend.

LaLaLand Planet

“Naast sponsoring hopen we ook een stukje bewustwording te creëren bij de jongeren, zij zijn immers de toekomst. Peo-ple, Planet en Profits, dat is waar Beelen voor staat”, aldus Esther. Deze 3 elementen moeten in evenwicht zijn en dat geldt ook voor LaLaLand festival. Op 24 en 25 mei hebben wij onze eigen LaLaLand Planet op de Stille Wei. Vol met cultuur, muziek en theater. En dus afval. Dankzij de afvalcontainers van Beelen is de Stille Wei binnen no-time weer omgetoverd tot een Schone Stille Wei.

Een beter en schoner milieu begint bij… Beelen (en bij jezelf).

Benieuwd naar meer informatie over dé Waste Innovator? Check www.beelen.nl

35 magazine - 2013

LaLaLand 2013, wat was het een geweldig weekend!

Ondanks het feit dat de zon er

niet echt zin in had hadden wij

er wel onwijs veel zin in!

Om van zo’n weekend een

top 10 te maken is eigenlijk

onmogelijk maar na nachten wakker

liggen, heel veel piekeren en

nadenken ben ik er uit gekomen.

Mijn top 10 van LaLaLand 2013! (in willekeurige volgorde)

LaLaLand 2013 had niet beter kunnen beginnen dan met Milkbar, langzaam stroomde Theater Zeezicht vol

en voor ik het wist stond ik vooraan te dansen op de 3FM hit “I’m a soldier”. Als ik nu thuis naar hun album Monday Club luister dan ben ik meteen weer op LaLaLand en dat is echt een topgevoel!

Als achttienjarige had ik werkelijk nog nooit gehoord van Gruppo Sportivo maar toen ik aan mijn vader

vertelde dat ze op LaLaLand kwamen werd hij helemaal gek. En voor ik het wist stond ik samen met mijn vader gekke dansjes te doen op LaLaLand. “Superman” luister ik stiekem nog steeds wel eens.

Spontane feestjes, daar hou ik van! Het was vrijdagavond best wel koud bij Fort Fiesta maar ineens

begon het vol te lopen en ging iedereen helemaal uit zijn plaat bij The G-Team. Zomaar uit het niets ontstond er een feestje waar niemand genoeg van kon krijgen. Geweldig!

Wat baalde ik ontzettend toen ik Baskerville moest missen bij Nachtbrakers twee jaar geleden. Maar

gelukkig waren ze er dit jaar weer bij! Het was genieten, een uur lang heb ik vooraan gestaan en elk nummer van A tot Z

meegezongen. Als ik eraan terug denk krijg ik spontaan weer pijn aan m’n voeten van al dat dansen!

De afsluitende act kan natuurlijk niet ontbreken in mijn top 10: Cyberpunkers. Deze angstaanjagend uitziende

Italianen weten hoe ze de Nachtbrakers tent op zijn kop kunnen zetten. Terwijl het buiten met bakken uit de lucht kwam stonden wij te stampen op kei harde electro-dubstep. Aron zou zeggen: “Het was aan!”

LaLaLand viel helaas midden in de examens, wat aan de ene kant erg vervelend was omdat ik niet alles heb

kunnen meemaken maar aan de andere kant kan ik me geen betere leerpauze voorstellen! Dat examens frustraties opwekken is natuurlijk geen nieuws, dus Pipi’s Smijtpaleis lijkt wel gemaakt voor examenkandidaten! Frustraties over goniometrische vergelijkingen en fotosystemen werden er uitgesmeten, heerlijk.

De band waar ik het meest van onder de indruk was, of dat nou lag aan hun leuke muziek of die onwijs knappe

bassist, is Diesel Disko. Ik zat op dat moment te chillen op de bank met mijn kaassoufflé als avondeten maar het liefst had ik die kaassoufflé weggegooid om rond te springen op deze te vrolijke muziek. Diesel Disko, ik ben verliefd!

Gelukkig konden ze in Theater Zeezicht spelen want door het weer was het Vrijbuiters podium geen optie

meer. De tent stond propvol, wat ook echt volkomen logisch is want wat waren ze goed! Ik heb het natuurlijk over de door 3FM benoemde Serious Talent Soul Sister Dance Revolution! Ik ben echt onwijs trots dat deze band op LaLaLand stond. De Soldiers of Love gewoon in onze kleine stad Harderwijk!

Wat is LaLaLand zonder verkleden, zonder gekkigheid, zonder schmink en zonder gek opgestoken haar of een

blauwe pruik? Juist. In de Tropische Verassing Beachshop kon iedereen een tropische outfit uitzoeken. Hoe gekker hoe beter!

Het is intussen vast wel duidelijk dat ik van dansen hou. En waar kan je nou beter op dansen dan op de

allerlekkerste 90’s plaatjes? Op de vrijdagavond kwamen de gekste moves naar boven tijdens Children of the Night. Als de Nachtbrakers tent een dak had gehad was het eraf gegaan, sowieso!

Dat was ‘m dan, mijn Top 10 van LaLaLand 2013. Wees niet getreurd als jouw favoriete act er niet tussen staat, want eigenlijk was alles geweldig, goed, mooi, dansbaar, gek, vrolijk, energiek en fantastisch. Misschien is niet iedereen het eens met deze Top 10, maar waar we het denk ik allemaal wel over eens zijn is dat het een geweldig weekend was. Meer dan geweldig, ik kan echt niet wachten tot volgend jaar!

35

36 magazine - 2013

Samen sterker. Dat is het idee van coöperatief bankieren.

SMS ‘APP’ naar 7226 en start met mobiel bankieren.

Gezellig met je vriendin naar de ijssalon, ook als je even geen cash op zak hebt. Met

de Rabo Mobielbankieren app kan je overal snel en eenvoudig geld naar bekende

rekeningen overboeken. Altijd handig.

Rabo Mobielbankieren. Gemakkelijk, handig en overal.

terwijl jij haar terugbetaalt.

Je vriendin vragen voor

te schieten

37 magazine - 2013

VERZIEKTKANKERJE TAAL!!

RiLaX. STOP met dat gekanker! Check www.kankerverziektjetaal.nl

Richelle Laurijsen (16) is ziek. Doodziek. Ze heeft kanker. De ziekte vreet haar op. Letterlijk. Kanker verziekt haar leven. Zolang het nog duurt. Maar waar ze nog zieker van wordt: van die mensen die het woord ‘kanker’ zonder nadenken gebruiken. Kanker zus, kanker zo. Alsof dat normaal is. Hallo – not right! Kappen!

38 magazine - 2013

Je hebt mensen die ideeën hebben en mensen

die ideeën omzetten in ontwerpen.

Je hebt mensen die spullen regelen om

ontwerpen te kunnen uitvoeren en mensen die met

die spullen de ontwerpen uitvoeren.

Dan heb je nog de mensen die de uitvoering in

de gaten houden en natuurlijk de mensen die

vooral erg genieten van de uitvoering.

39 magazine - 2013

Je hebt mensen die ideeën hebben en mensen die ideeën

omzetten in ontwerpen. Je hebt mensen die spullen rege-

len om ontwerpen te kunnen uitvoeren en mensen die met

die spullen de ontwerpen uitvoeren. Dan heb je nog de

mensen die de uitvoering in de gaten houden en natuurlijk

de mensen die vooral erg genieten van de uitvoering.

Deze verschillende soorten mensen vind je bij Lalaland terug in een aantal groepen, de decorgroep (ook wel sfeerbeheer), de techniekgroep en de barmensen bijvoorbeeld. Al die mensen hebben er voor gezorgd dat er ook dit jaar weer een topfestival is neergezet

Nieuw dit jaar is de vuurgroep, die enkele weken na het festival is ontstaan. Het idee was een kampvuur. Emiel ontwierp de brandstapel, Tjerk Hiddes had het hout. Menno en Michiel gooiden het hout op de stapel en Henry zorgde dat er voldoende nieuwe aanvoer was. De anderen genoten van de warmte, alle rollen ingevuld.

Dit allemaal op de legendarische vrijwilligers BBQ. We mochten weer gebruik maken van het gebouw van de wa-terscouts om een mooi feest te organiseren voor alle toppers die ons het hele jaar door geholpen hebben om van de Underground evenementen weer mooie successen te maken. Dankzij een enorm kampvuur was de sfeer meer dan tropisch, nog aangewakkerd door de bizarre bingo boys die met waanzinnige prijzen de ene na de andere geluk-kige winnaar naar voren konden halen. De inwendige mens deed zich ondertussen tegoed aan het (vega) vlees en de salades, voldoende brandstof om tot diep in de nacht het vuurtje gaande te houden.

Kampvuur, bingo en voedsel was allemaal top, maar de echte toppers zijn toch de LaLaLanders. Het blijft geweldig om te zien hoe mooi de groep vrijwilligers is, die de handen met ons uit de mouwen steken. Vanuit alle mogelijke achtergronden en van jong tot jong van geest mogen we elke keer weer op hun tomeloze inzet rekenen. Dit jaar ook weer veel nieuwe gezichten en nauwelijks mensen die we niet meer terug hebben gezien. Zij zorgen ervoor dat we bij elk evenement, als organisatie, weer kunnen vlammen en steeds meer mensen van top acts kunnen laten genieten.

Alle reden dus om de olympische lala vlam brandend te houden en vlammend aan de slag te gaan met nieuwe evenementen!

39

magazine 4 • 201340

26 mei 2013BEDANKT!

41 magazine - 2013 41

Dennis vindt het hele-maal te gek om bij het bouwen in de steigers te klimmen, hardop den-kend komt hij tot de constatering dat hij dat klimmen eigenlijk wel het meest kicken vindtDennis van Egdom is 35 jaar en werkt bij een woningbouwcoöperatie. Hij stu-deerde HBO facilitymanagement en deed een master vastgoedbeheer. Dat zou je niet denken als je hem vorig jaar als Amy Winehouse bij de Paradijsvogel zag. Dit jaar stond Dennis als host in een matrozenpak bij de bar van het Kleine café aan de haven, de karaokebar. Deze bar was overigens een veelbezochte plek.Dennis heeft een week vakantie geno-men om maximaal te kunnen helpen bij Lalaland. Hij heeft onder meer geholpen met decors maken, sfeerbeheer (!) en bij het opbouwen en afbreken van het fes-tival. Dennis vindt het helemaal te gek om bij het bouwen in de steigers te klim-men, hardop denkend komt hij tot de

constatering dat hij dat klimmen eigen-lijk wel het meest kicken vindt. Sowieso is het voor Dennis een verademing om, ter afwisseling van zijn werk, een week lang met zijn handen te werken. Wie de Lalalandfilmpjes heeft gezien zag Dennis in de rol van gestreste manager voorbijkomen. Hij lijkt van alle markten thuis!

Dennis is via via betrokken geraakt bij Lalaland. Hij is enorm enthousiast en positief over het festival. Hij waardeert het dat er goed voor de vrijwilligers gezorgd wordt qua eten en drin-ken. Dat mag ook wel want het is flink bikkelen zo’n week. Het is welis-waar vrijwillig maar zeker niet vrijblijvend.Dennis vindt het een goe-de ontwikkeling dat er dit jaar een apart gedeelte voor kinderen was. Vorig jaar hupsten er name-lijk een aantal kinderen tussen de excentrieke volwassenen bij de Pa-radijsvogelbar, Dennis denkt dat het beter is dit

Vrijwillig LaLaLander, wie zijn ze in het dagelijks leven

te scheiden. Hij vindt het wel heel leuk dat Lalaland door meerdere generaties bezocht en gewaardeerd wordt.Dennis heeft geen specifieke wensen voor toekomstige edities maar iets nieuws is altijd leuk, bijvoorbeeld iets multimediaals. Hij is van mening dat het goed is om ieder jaar net iets anders te doen zonder de identiteit te verliezen. Dennis ziet graag dat het strandeiland, dé hit van zomer 2013, ook betrokken wordt bij het festival.

Vrijwilliger zijn bij Lalaland geeft vooral heel veel energieSonja Butzelaar was al eerder vrijwil-liger bij Lalaland en Nachtbrakers maar afgelopen jaar werd ze “intensief vrij-williger” zoals ze het zelf noemt. Ze kwam in contact met Nachtbrakers op een feestje in de Kerkstraat waar Sonja met haar kinderen woont. Bij de laatste editie van Lalaland hielp ze met decors maken, stond ze achter de bar en ver-kocht ze muntjes achter de kassa. Door al deze werkzaamheden zag Sonja zelf niet veel van de voorstellingen maar ze genoot des te meer van het plezier dat anderen hadden.

Sonja werkt bij decorbedrijf Brandwacht en Meijer in Utrecht en hoe bijzonder is het dan om ook in je vrije tijd met decors bezig te willen zijn? Sonja legt uit dat decors maken voor Lalaland véél leuker is: “ Het sfeerbeheer is veel creatiever. Bovendien is het relaxter werken qua deadlines bij Lalaland”. Via haar werk leverde Sonja allerlei benodigdheden, heel fijn! Doordat Sonja in het dagelijks leven ook met decors bezig is kan ze anderen, die minder ervaren zijn, soms wat op weg helpen. Ze benadrukt wel dat het helemaal niet nodig is om erva-ring te hebben. “We kunnen ieders hulp gebruiken”!

Sonja heeft de decors niet zelf bedacht

maar leverde wel input. Ze vindt het geweldig om met een hele groep mensen samen een pro-ductie te leveren en dat alles in een super relaxte sfeer waarbij saamho-righeid de boventoon voert. “Iedereen is wel-kom en er is onderling geen geroddel of ellebo-genwerk”, aldus Sonja. Vrijwilliger zijn bij Lala-land geeft Sonja vooral heel veel energie. Een leuke bijkomstigheid vindt ze dat je allerlei mensen leert kennen die je normaal gesproken

misschien niet had ontmoet.

Sonja heeft als tip voor het festival van volgend jaar interactieve kunst en als ze nog wat anders mag wensen: een combi van klassiek en house.

Lalaland in één woord volgens Sonja Butzelaar: Vrijheid!

Lalaland is leuk omdat het cool is maar ook om-dat het één grote familie is!LalaLane, Lane Reckman is met haar 18

jaar één van de jongere vrijwilligers van Lalaland. Ze deed afgelopen voorjaar examen VWO maar vond daarnaast ge-lukkig de tijd om veel, heel veel, voor La-laland te doen. Ze schreef de scenarios voor de filmpjes, bedacht de personages en speelde zelf ook een van de rollen (en dat vond ze eigenlijk het aller-leukste!). Het liefst had Lane ook nog achter de bar gestaan maar omdat ze de week na Lalaland tentamens had lukte dat niet. Wel deed ze tussen het leren door de so-cial media tijdens het festival. Volgend jaar hoopt ze nog meer te kunnen doen voor Lalaland en misschien ook andere dingen dan ze tot nu toe deed zoals schilderen en decors maken.

Lane valt op door haar enorme enthou-siasme en dat leverde haar de bijnaam LalaLane op. Bij haar diploma-uitreiking werd deze alliteratie vertoond op een scherm toen Lane aan de beurt was om haar diploma in ontvangst te ne-men. Lane geeft aan dat vrijwilliger bij Lalaland zijn leuk is omdat je daarmee een bijdrage kan leveren aan het fes-tival, omdat het gewoon cool is maar ook omdat Lalaland één grote familie

is! Natuurlijk is het ook leerzaam, zo heeft Lane geleerd dat er veel meer komt kijken bij het orga-niseren van zo’n festival dan je zou denken.

Lane gaat in Utrecht film/tv wetenschappen studeren maar blijft voorlopig in Harderwijk wonen. Volgend jaar is ze dan ook zeker weer van de partij en wie weet kan ze de in Utrecht opgedane kennis en er-varing gebruiken voor LaLaLand 2014. Het fes-tival mag wat Lane be-treft uitgebreid worden

met een schilderworkshop of tai chi.

Lalaland in één woord volgens Lane Reckman: Knettergek.

42 magazine - 2013

43 magazine - 2013

Lalaland heeft vele vrijwilligers en de 23-jarige Aron Knieriem is één van hen. Hij heeft vorig jaar de Hbo-oplei-ding Cultureel Maatschappelijke Vor-ming afgerond. Aron helpt mee met het opbouwen en afbreken van het fes-tivalterrein én hij doet stagemanage-ment. Hij is vrijwilliger omdat hij cultu-rele evenementen waar hij voor 100% achter staat (en ja ja dat is het geval bij LaLaLand!) wil supporten. Hij vindt het te gek dat er door zoveel vrijwilligers met ontzettend veel passie en plezier gewerkt wordt om het festival te doen slagen. Ook de mentaliteit van samen hard werken en iets moois neerzetten voor het publiek vindt hij mooi en die ervaring gebruikt hij weer bij klussen el-ders, bij andere festivals. Hij hoopt ook in zijn toekomstige werkveld uit deze ervaring te kunnen putten.Aron geeft aan dat hij er inmiddels van overtuigd is dat er ook op de Veluwe, of all places, wel degelijk plek is voor cre-atieve evenementen waarbij eigenlijk niets te gek is. Hij hoopt dat Lalaland blijft groeien, niet perse in omvang (hoe-

wel er volgend hem nog best een podium bij kan komen waar muzikaal iets anders geprogram-meerd wordt!) maar vooral qua status van het evenement zodat het mogelijk is grotere artiesten te trekken. Daarmee zou de tevre-denheid en waardering van het publiek nog ver-der verhoogd kunnen worden. Aron woont momenteel tijdelijk in Berlijn (hij werkt daar in een klein eettentje en geniet daar vooral van de stad, de relaxte sfeer)

maar volgend jaar mei is hij zeker terug en Lalaland 2014 kan op hem rekenen!Lalaland in één woord volgens Aron Knieriem: Toptijd!

Kristin vindt het bijzon-der dat al die mensen met al die verschillende achtergronden zo goed kunnen samenwerken. “Niemand klaagt”De 25-jarige Kristin van Veen groeide op in Friesland maar verhuisde in 2008 met haar ouders naar Putten. Ze ging bij Hertog Karel werken en kwam daar in

contact met mensen van Underground. Kristin werd eerst barvrijwilliger bij Nachtbrakers, later kwam daar decor-werk bij en allerlei andere werkzaam-heden zoals stagemanagement, com-municatie en het begeleiden van een deel van de honderdtien (!) vrijwilligers. Zij begeleidt vooral de bouwers en de sjouwers, de mensen van de kassa en de scholieren die Lalaland als maatschap-pelijke stage gebruiken.Ieder podium heeft zijn eigen stagema-nager. Kristin zorgt als stagemanager dat artiesten op tijd binnen zijn en ver-wijst ze door. Ook was Kristin betrokken bij het maken van de filmpjes vooraf-gaand aan het festival.

Kristin werkt als projectmanager bij een Amsterdams bedrijf dat apps ontwik-kelt. Ze kan de bij Lalaland opgedane er-varing ook gebruiken in haar werk. Een voorbeeld daarvan is het low-budget

werken bij het festival, goedkope oplossingen bedenken. Dat is in haar werk ook handig.Het is volgens Kristin leuk om vrijwilliger te zijn bij Lalaland omdat je een gezamenlijk doel hebt, namelijk een tof feest tot stand brengen. Kris-tin vindt het bijzonder dat al die mensen met al die verschillende achter-gronden zo goed kunnen samenwerken. “Niemand klaagt”, zegt ze. Kristin ontdekte door het vrij-willigerswerk bij Lalaland dat ze “een baasje” is. Ze is stressbestendig en

dat is ook een must. De eerste paar uur voelt ze de spanning wel, maar als al-les lekker loopt verdwijnt die spanning vanzelf. Lalaland is volgens Kristin op de best mogelijke manier stuk gaan. Ze hoopt voor volgend jaar op mooier en vooral warmer weer. Kristin werkt wel-iswaar in Amsterdam maar is inmiddels verknocht aan Harderwijk en Lalaland kan de komende jaren dan ook op haar blijven rekenen (yes!). Lalaland volgens Kristin van Veen: on-Harderwijks creatief!

Boven de sangriacaravan scheen de zon. Met hun zomerse lach en

heerlijke sapjes en sangria, waanden we ons dankzij de dames van

de Sangriacaravan toch nog een beetje in de zomerse hitte. Ook

zin in zo’n lekker zonnig drankje? Speciaal voor ons hebben de

sangriadames een heerlijk recept bedacht, aan de slag dus!

Voor een lekkere kan zomerse sangria kun je eindeloos va-riëren. Je lievelingsfruit, sterke drank, honing of suiker, bruisend water, frisdrank, noem maar op. Gooi er in wat je lekker vindt en combineer zo veel je wil!

Snijdt de citroen en sinaasappel in schijven en doe ze in een kan. Voeg de honing, de rode wijn, de brandewijn en het kaneelstokje toe. Laat het koud worden in de koelkast. Voeg vlak voor het serveren de spa rood en flink wat ijsblokjes toe.

Nu wordt het combineren geblazen. Voor een lekkere fruitig sangria kun je er voor kiezen om veel fruit toe te voegen. Perziken, nectarines, grapefruits, meloen, bananen, ananas-blokjes, mango, appels, peren, aardbeien of druiven, alles kan. Je kunt er ook voor kiezen om de brandewijn weg te la-ten, of te vervangen. Probeer het ook eens met een scheutje (of een flinke scheut ) wodka, grand marnier, cointreau, rum of brandy. Succes gegarandeerd!

Proost!

44 magazine - 2013

45 magazine - 2013 45

Bij een drankje hoort een hapje dus terwijl de sangria in de

koelkast staat kun je vast aan de slag met deze overheerlijke

LaLaLand dip van Jessica:

Lalaland dipIngrediënten:1 pot tortilla dip kaassaus1 pot milde dipsaus1 pot hete dipsaus1 pakje monchou kaas100 gram oude kaas100 gram jonge kaas½ blikje maïskorrels uitgelekt½ rode en ½ gele paprika in kleine blokjesIJsbergsla fijn gesneden

Neem een schaal van ongeveer 15 bij 25 centimeter. Meng de dip

kaassaus met de monchou tot een smeuïg geheel. Stort dit onder-

in de schaal. Bestrooi deze met de maïskorrels en daarna met de

oude kaas. Meng een halve pot milde dipsaus met de hete dipsaus en

stort deze op de oude kaas.Hierna verdeel je de blokjes gele en rode paprika over de dipsaus.

Strooi de jonge kaas over de paprikablokjes en maak het geheel af

met de ijsbergsla.

Een heerlijke dip voor bij maïstortilla’s. Ook leuk om in kleine

schaaltjes of bekertjes te maken om zo iedereen zijn eigen

dipschaaltje te geven. Veel plezier met het maken en vooral met

elkaar genieten bij het opeten!

Mais Tortillas

46 magazine - 2013

47 magazine - 2013 47

magazine - 201348

49 magazine - 2013

Vernieuwde ronde, vernieuwde kansenDe periode na LaLaLand staat traditioneel in het teken van zelf festivals

bezoeken, vaak in gezelschap van mijn mede bestuursleden. In de eerste

plaats ga ik natuurlijk naar een festival als gewone bezoeker. Goede mu-

ziek luisteren, een dansje wagen, een biertje drinken, niets menselijks

is mij vreemd. Ook de minder leuke zaken zoals het bezoeken van een

dixie, die al iets te vaak gebruikt is of het ploeteren door de modder

na een onverwacht grote onweersbui moet ik, net als de andere bezoekers,

zien te overleven.

Toch merk je al snel dat je ook met andere ogen naar een festival kijkt. Wat is er gedaan aan het decor? Zijn het geluid en het licht in orde en hoe werkt het samen met het decor? Waarom staan er bij de ene bar veel meer mensen dan bij de andere? Allemaal vragen die tijdens het festivalbezoek gegarandeerd een keer onderwerp van gesprek worden. Je ziet dat ze met dezelfde uitdagingen geworsteld hebben, waar wij bij LaLaLand ook mee te maken hebben. Bovendien kom je ook een boel leuke, creatieve en in-teractieve ideeën tegen die we, weliswaar met een originele, persoonlijke twist, weer kunnen gebruiken.

En dat is juist waar het bij ons om gaat! Met een kritische (zelf)evaluatie en bepakt met nieuwe ideeën, de plannen voor volgend jaar maken. Vernieuwing is daarbij, net als bij alle festivals, het toverwoord. Bezoekers verwachten, nee, bezoekers eisen vernieuwing bij een festival. Anders komen ze gewoon niet meer en laat dat nu net de nachtmerrie van elke organisator zijn.

Vernieuwing dus. Jaarlijkse uitdagingen zoals een nieuw thema, een nieuwe programmering en de hoeveelheid kassahokjes en barretjes zijn hier voorbeelden van. De grootste uitdaging zit hem echter in iets anders en dat is het structureren van het succes. Visueel aangelegd als ik ben, zie ik bij het tikken van deze laatste woorden de creatieve tak al heel vies kijken. Feitelijk betekent het niet veel meer dan analyseren wat de basis is van het huidige succes en waar we in de toekomst heen willen en hoe we dit willen gaan doen.

De belangrijkste vragen hierbij zijn: “Hoe willen we groeien?” En kan dat nog wel? Dat je wilt groeien is logisch, zou een bekend voetballer onmiddellijk erkennen. Daarbij denk je misschien in eerste instantie aan een groter festivalterrein. Het kan echter ook een verdiepingsslag in de programmering zijn of an-dere kunstvormen een plaats bieden op het festival. “Kunnen we groeien?” is de lastigste vraag. Hierbij zijn we niet alleen afhankelijk van gemeente en sponsoren, maar ook van onze eigen organisatie en de vraag hoeveel rek hierin nog zit.

Vernieuwing dus, ook in onze eigen organisatie. Weten we nog steeds zoveel vrijwilligers enthousiast te krijgen nu het toch regelmatig op echt werken begint te lijken? Steeds meer structuur is nodig om alles in goede banen te leiden. Vrijblijvendheid kunnen we daarom missen als kiespijn. Afspraken maken en nakomen om de planning te halen is wat we steeds meer moeten doen. Deze zaken zijn vaak niet de eerste prioriteiten die bij mensen opkomen als ze denken aan het woord vrijwillig.

Helaas constateer ik dat het vooral jongeren zijn, die hier minder goed mee om kunnen gaan. Lijkt het logisch dat na de verandering van Nachtbrakers naar LaLaLand en daarmee de verlegde focus van jeugd naar iedereen die zich jeugdig voelt er meer ‘oudere’ vrijwillgers zijn bijgekomen, durf ik te beweren dat jongeren zich steeds minder lenen voor vrijwilligerswerk. Grote ogen van verbazing zie ik als ik op de vraag: “Wat krijg je hier nu voor?” van een van de meiden, die maatschappelijke stage bij ons loopt, beantwoord met: “Een boel lol en misschien wat nieuwe vrienden!”.

Vernieuwing, al weer die vernieuwing. Dat is juist wat ik bij Harderwijk, dat minstens net zo vaak achter-om als vooruit kijkt, nog wel eens mis. Daarom een oproep aan jullie jeugdigen, om de handschoen op te pakken zoals dat 10 jaar geleden ook door pionierende entrepreneurs gebeurd is, toen de stad, net als nu, op vrijdag en zaterdag bijna uitgestorven was! Weet jij wel hoe een feestje gebouwd moet worden? Dan zie ik je hopelijk volgend jaar om samen een schitterend festival te bouwen!

49

magazine - 201350

* Planning verspreiden magazine

Evaluatie Lalaland 2013

* Plannen Festival 2014 24 + 25 Mei 2014

* Thema?* Nieuwe Lala's

volgend jaar_ Stalen rijplaten

- kamperen

strandeiland

- loopbrug ?

• Vrijheid• ‘Thuis’ (home sweet home)

• wonder, wonderen

• avonturen

• Tropical

COLOFONFotografie:

Bastiaan Kadee

Erik Rudolfs

Henk Merjenburgh

Jan van der Kolk

Margriet van Sleen

Nienke Reuvers

Paul Visscher

Ton Pors

Redactie:

Ariënne van Geelen

Bertus Rivij

Gertien Koster

Gerwin Tromp

Ischa Hetebrij

Kristin van Veen

Vormgeving:

Margriet van Sleen

Illustraties:

Tom Vandam

Dit Lalaland Magazine

wordt u aangeboden door:

Stcihting Underground Harderwijk

info@undergroundharderwijk.nl

het drukwerk is verzorgd door:

51 magazine - 2013

www.undergroundharderwijk.nl