Jubileum 09-2012 v7 - De Smarties · Papendrechts smartlappenkoor “de Smarties” opgericht 24...

Jaargang 15 september 2012

15 jaar

Jubileum uitgave

Jaargang 15 september 2012 2

Van de redactie Het is voor ons een groot genoegen geweest om deze jubileumuitgave te realiseren. Wij danken alle leden en oud-leden die op ons verzoek zijn ingegaan om hun ervaringen bij de Smarties op papier te zetten. Wij wensen jullie allen veel leesplezier toe.

www.desmarties.info Bestuur

Voorzitter (P.R.) Ger Vogelaar 078-6150953

[email protected]

Secretariaat Wim Barendse 078-6913736

[email protected]

Penningmeester George Gelderblom 078-6913746

bankreknr 35.30.67.962 [email protected]

Leden Henk van der Graaf Geluidsinstallatie

Piet van Wijnen Geluidsinstallatie

Jopie Hofwegen

Ledenadministratie Ria Hennep 078-6915319

[email protected]

Redactie Franca Zeeman

Herman Ferdinandusse

Anna de Knijf

Caroline Panen

Ron Sonneveld

Redactieadres Rubensstraat 25

3351 JT Papendrecht

telefoon 078-6155422

e-mail [email protected]

Copy gaarne inleveren voor 1 december 2012.


Van de Voorzitter

Papendrechts smartlappenkoor “de Smarties” opgericht 24 september 1997.

Dit was de aanschrijftitel die prijkte boven het briefpapier in 1997. Het begin van een uit de hand lopende hobby om te kunnen zingen. Met in onze herinnering Joke Honsbeek aan het roer: vol met ideeën en één koers. Trots zou zij geweest zijn, wetende dat haar bouwstenen nog steeds overeind staan. De naam van het koor hebben we een beetje aangepast aan de tijd. Aan het concept is weinig of bijna niets veranderd en dat is: Zingen! Koorleden die mede aan de wieg stonden zijn nog steeds met veel passie en inzet vaak hoorbaar aanwezig met: Zingen! Muzikanten van bijna het eerste uur vullen de repetities en uitvoeringen nog steeds aan met hun mooie klanken in combinatie met: Zingen! Hendrik-Jan, onze dirigent, ook hij tovert telkens wel een compositie uit zijn brein die uitnodigt tot: Zingen! Hoe trots kunnen we zijn op een koor dat al vele jaren in de regio en daarbuiten menig burger uitnodigt om heerlijk mee te Zingen! Als voorzitter al diverse jaren mee mogen draaien binnen zo`n club geeft telkens voldoening als de veranderingen en successen gewaardeerd worden door de koorleden, toehoorders en medeorganisatoren. Bestuurlijk telkens de juiste mensen weten te vinden geeft, terugkijkend, een goed gevoel, vol met vaak leuke herinneringen. Natuurlijk, soms met een lach en soms met een traan. Mijn voorganger Wim Hobé had me gewaarschuwd en wijze lessen mee gegeven tijdens mijn sollicitatie en mijn toekomstvisie aanhorend. Veranderingen gaan vaak gepaard met voor- en tegenstanders. Repetities iets strakker, muzikaler en ook in een andere taal; dit gaf en geeft stof tot discussiëren. Het zijn tenslotte heel veel neuzen. Nu in 2012 bestaan we precies 15 jaar; een mijlpaal om even bij stil te staan. Met het huidige bestuur gezamenlijk een bescheiden feestje mogen organiseren. Hoe mooi en leuk kan het “bij en met de Smarties zijn”. Zoals in de opening van dit voorwoord reeds aangetipt:

Papendrechts (gezelligheids) koor “de Smarties” opgericht 24 september 1997.

Zo heten we nu in de volksmond. De directe verbinding met smartlappen mag dan verdwenen zijn, het enthousiasme in zang en muzikaliteit is gelukkig niet veranderd. Zingen en muziek: voor iedereen nog steeds om blij van te worden. Gezelligheid en saamhorigheid: dat proberen we telkens hoog in het vaandel te houden. Precies “die warme deken”!

Het klinkt misschien ver weg, maar de koers is nu - 24 september 2017! Van harte gefeliciteerd!

Tot ziens en zings,

Ger Vogelaar.


Hoe het allemaal zo begon en zo ,,Ik wil een smartlappenkoor oprichten''! Als een donderslag bij heldere hemel klapte het op de tafel. Van schrik verslikte ik mij bijna in een heerlijk stukje vlees dat ik juist in mijn mond stak. ''Ik wil een smartlappenkoor oprichten''. Nadrukkelijk herhaalde Joke Honsbeek deze woorden, want zij was het die mij zo wreed stoorde tijdens een uitstekend Italiaans etentje. Aanvankelijk was mijn stilzwijgende reactie:,,Ik wens je er veel succes mee'', maar zo eenvoudig kwam ik daarmee niet weg! Joke was een bijtertje en wat zij in gedachte had, had ze niet ergens anders! De aanleiding tot deze historische woorden ligt in het feit dat Joke lid had willen worden van het Sliedrechtse smartlappenkoor. Tot haar teleurstelling had men daar echter een gigantische wachtlijst en zag het er niet naar uit dat zij binnen korte tijd lid kon worden. Maar Joke zou Joke niet zijn geweest als ze voor haar probleem geen oplossing zou hebben gehad. ,,Dan richt ik zelf een koor op'' moet zij hebben gedacht. Maar hoe pak je zoiets aan? Nu wilde het toeval dat Joke juist in die tijd jarig was. En hoe krijg je de beoogde mensen het best bij elkaar? Juist; door hen voor een verjaardagsetentje uit te nodigen. Joke stelde voor dat diegenen onder ons die mee wilden doen eens bij haar langs zouden komen om e.e.a. te bespreken. Aanvankelijk voelde ik er niet zoveel voor, ik ben nou eenmaal niet zo`n smartlappen-liefhebber zoals ik al eens duidelijk maakte. Maar ja, je laat een goede vriendin niet zomaar in de steek! Zo kwam het dat op een goede dag alleen Jan van den Sigtenhorst en ondergetekende bij Joke op de thee kwamen. Gedrieën hebben wij die middag wat zitten brainstormen. De vraag was daarbij: hoe richt je een koor op? Wij waren het er al snel over eens dat je dan moest proberen leden aan te trekken, dat je een locatie moest hebben en een dirigent en natuurlijk muzikanten. Wat voor muziek? Hoe dat alles aan te pakken? Afgesproken werd dat wij er alle drie eens goed over na zouden denken en we zeer binnenkort weer bij elkaar zouden komen wanneer ook Jo Schippers aanwezig zou zijn. Tijdens de volgende bijeenkomst werd afgesproken een oproep te plaatsen in de plaatselijke pers met onze namen en telefoonnummers erbij. Intussen zou ik een gesprek hebben met de voorzitter van het Sliedrechts koor. Zij hadden immers al een jaar ervaring en waarom zouden wij het wiel opnieuw gaan uitvinden? Het enige dat mij van dat gesprek is bij gebleven is dat we volgens deze voorzitter niet al te grote ambities moesten hebben en dat wij zeker niet tweestemmig zouden moeten gaan zingen. Dat laatste was nou juist, als ik nou toch zou gaan zingen, wat ik het liefst wilde, indachtig die heerlijke tweestemmige liedjes die wij vroeger op school zongen, zoals ,,Bergen gaan wij beklimmen'',”`t Is Meie'', enz. enz. Inmiddels was ook Ina v.d. Werf zich bij ons komen aansluiten en bespraken wij de voortgang, zoals bijv. de samenstelling van het bestuur enz.


Intussen stond de telefoon bij ons allen “roodgloeiend'' en binnen de kortste keren hadden we al zo`n 60 potentiële leden. Bij deze reacties was gelukkig ook een aantal damesmuzikanten en dus bleef het zoeken naar een dirigent en een locatie over. Joke, die inmiddels ook haar huiswerk had gemaakt, kwam met de mededeling dat zij waarschijnlijk wel iemand als dirigent wist. Die iemand bleek Hendrik-Jan te zijn die er wel oren naar leek te hebben. En daar was dan plotseling Wim Versteeg, de toenmalige directeur van de Knotwilg. Hij had wel ruimte in zijn school aan de Moerbeihof. Deze ruimte was echter niet ècht geschikt voor een (groot) koor, bovendien waren er ook niet voldoende stoelen beschikbaar. Teleurstelling dus. Maar zo zei Wim, binnenkort komt de nieuwe school aan de Boeieraak gereed, dus of we nog even konden wachten. Niet lang daarna werden wij uitgenodigd eens een kijkje te komen nemen. En dat was een schot in de roos! Wij vielen van de ene verbazing in de andere. Er was een ruime gymnastiekzaal die uitstekend als repetitieruimte kon dienen. Er tegenover was een klaslokaal dat kon worden ingericht als een soort kantine. De tafeltjes en de stoeltjes van de kinderen moesten dan wel opzij geschoven worden. Maar dat was voor Wim geen probleem, zolang alles na de repetitie maar weer in de oude staat werd teruggezet. Zelfs mochten wij daar koffie schenken en na afloop een biertje, of wijntje, etc. Aanvankelijk hadden wij een groot tekort aan stoelen, maar Ad Matena bracht hier uitkomst. Op een zolder in zijn bedrijf had hij er nog voldoende staan en zo was dat probleem ook weer opgelost. En zo kwam het dat wij op 24 september 1997 de oprichtingsvergadering konden beleggen. De vergadering ging akkoord met het bestuur zoals zich dat op dat moment presenteerde en zo was het smartlappenkoor ,,De Smarties'' een feit. Vele lange uren heb ik daarna nog moeten besteden aan de samenstelling van de statuten en huishoudelijk reglement, maar ook dat kwam in orde en konden wij in oktober dat jaar bij de notaris onze handtekening gaan zetten. Er valt natuurlijk nog heel veel te vertellen over de wederwaardigheden van ,,De Smarties'', maar om niet in doublures te vervallen (is toch al gebeurd!) verwijs ik graag naar de jubileumuitgave t.g.v. het 10 jarig bestaan. Daarin heeft Bets van den Sigtenhorst zeer, zeer uitgebreid verslag gedaan van de eerste 10 jaar Smarties. O ja, het is misschien wel leuk hier eens uit de doeken te doen hoe de naam ''De Smarties'' in de wereld kwam. Wij, het bestuur hadden de leden gevraagd een naam te verzinnen. Tijdens een bestuursvergadering bij mij thuis, kwam dit onderwerp ter sprake. Ieder van ons had wel een idee, totdat Nel, mijn vrouw, die ik nou eenmaal tijdens de vergadering niet de kamer kon uitsturen (zou ze ook niet hebben geaccepteerd!) de naam Smarties liet vallen. Meteen vonden wij allemaal dat dat een zeer geschikte en toepasselijke naam zou zijn. Nadat deze naam bij wat andere leden had gecirculeerd, bleek tijdens de ledenvergadering dat de naam ,, De Smarties'' het meest voorkwam op de ingeleverde briefjes… En zo is het gekomen. Wim Hobé Ik wens bestuur en leden van harte geluk met het behalen van deze nieuwe mijlpaal en hoop dat het koor nog tot in lengte van jaren mag bestaan.


In de zomer van 1997…………………… las ik een artikel in, ik meen, het Papendrechts Nieuwsblad, dat Papendrecht in navolging van Sliedrecht een smartlappenkoor zou krijgen. Een vriendenclubje had op een verjaardag het initiatief genomen. Zou ik? Het lijkt me ontzettend leuk, zingen doe ik graag, vroeger thuis werd er veel muziek gemaakt, maar mijn niveau? Ik besluit het erop te wagen en bel met Joke. Het wordt direct een heel gezellig en geanimeerd gesprek. Omdat ik in een fase zit dat de kinderen groter worden, ik wel weer wil gaan werken en graag mijn secretariële en administratieve vaardigheden wat op wil krikken, bied ik aan te helpen met het opzetten van ledenadministratie en secretariaat. Iets wat Joke met beide handen aanneemt. Ze nodigt me uit voor een eerste bijeenkomst met de initiatiefnemers bij haar thuis. Hoewel de mensen elkaar al jaren kennen word ik op deze avond direct hartelijk in de club opgenomen. De taken worden verdeeld en deze club wordt dus het koorbestuur. Hendrik-Jan is ook aanwezig. Hij heeft zich bereid getoond de muzikale leiding van het koor op zich te nemen. Zo worden op deze avond de eerste bouwstenen gelegd voor het Papendrechts Smartlappenkoor, dat later De Smarties zal gaan heten. Er volgen nog vele besprekingen met elkaar over muziek, muzikanten benaderen, teksten, boeken, koffie, repetitieruimte, financiën, contributie, statuten, ledenadministratie enz. enz. maar …….. Op een woensdagavond in september is het dan eindelijk zover! De aanmeldingen waren overweldigend, tegen de honderd belangstellenden. We besluiten met zo’n veertig leden te starten en geleidelijk aan er een aantal in te laten stromen. Ik vind het een spannende avond. Niet alleen hoe zou het zingen gaan, maar ook het kennismaken met onze leden, het uitreiken van de boeken, de koffie.

Zou alles lopen zoals we het gepland hebben? Het wordt een heerlijke avond. De ontvangst, het zingen, alles loopt prima. De details van die eerste woensdagavond zoals de datum, met welk lied zijn we begonnen en dergelijke kan ik me niet meer herinneren, maar wat me altijd bij zal blijven is het plezier, de samenhorigheid en de gezelligheid, die er vanaf het allereerste begin bij het koor was.

Papendrecht, juni 2012 Ina van der Werf


De Smarties Zo’n 15 jaar geleden liep ik op een dag op het winkelcentrum Westpolder toen een keurig geklede rijpere dame zich tot mij wendde en in uiterst net en vriendelijk doch resoluut ABN zei; ” Ik lig al weken bij u voor de deur…………!” Nou liggen er….. nee flauwekul natuurlijk maar ik antwoordde; “Mevrouw, ik kan me niet herinneren dat er bij mij iemand al zolang op de stoep ligt, maar ligt u wel op het goede adres….?” Dat bleek het geval.. Enfin om een lang verhaal kort te maken, deze vrouw Joke Honsbeek, had met een aantal zanglustigen het plan opgevat om een Smartlappenkoor op te richten.. Zij hadden gehoord dat ik muzikaal was, in diverse bandjes speelde en ook als dirigent van Melange-Rood de scepter zwaaide….. “U bent de perfecte man om dit koor te gaan leiden;” besloot zij haar pleidooi Gevleid was ik zeker. Ik heb toen bedenktijd gevraagd want dat was natuurlijk wel even een totale omslag... Ik was een rock ‘n roller met lange haren ( toen nog wel haha…… ) en een dirigent van een maatschappij-kritisch koor waar het zingen van Nederlands, Engels, Frans, Italiaans, Portugees en Zuid-Afrikaans schering en inslag was en nu moest ik terug naar de basis…., en wel Nederlandstalig.. Verder vond ik het smartlappen-genre vrij beperkt. Na een gesprek met het bestuur heb ik uiteindelijk ja gezegd omdat ik het echt een uitdaging vond om nu aan een groot koor leiding te geven… Er hadden zich, meen ik, al meer dan tachtig mensen aangemeld om lid te worden. Gelukkig wisten we al snel een repetitie ruimte te vinden, in het speellokaal, op mijn school en al snel diende zich de eerste repetitie aan. Om ( zangtechnisch ) het overzicht te behouden hadden we afgesproken om, tijdens de eerste avond met veertig mensen te starten.. Om de paar weken zou er dan een aantal leden bij komen… Zo gezegd zo gedaan. Toen ik het speellokaal betrad stond iedereen verwachtingsvol te kijken, waaronder een aantal met een wit neusje… Nadat we “3 Schuintamboers…”, een oud Nederlands soldatenlied uit de 17e eeuw, in diverse muzikale settingen hadden doorgenomen en gezongen was het ijs gebroken…… De rest is historie.. De Smarties hebben zich in de loop der jaren op een indrukwekkende wijze ontwikkeld en hun professionele visitekaartje bij diverse gelegenheden, afgegeven. Natuurlijk gaan onze gedachten bij zo’n jubileum allereerst uit naar Joke, die op een prachtige, enigszins geaffecteerde wijze kon zeggen; “Hendrik-Jan”, als ze weer iets wilde verduidelijken. Ik kon dat altijd wel plaatsen, want vaak sneden deze opmerkingen ook hout. Maar,… we moeten ook stilstaan bij de prachtige andere leden die ons in de loop der jaren ontvallen zijn. Ook zij moeten in ere gehouden worden want ook zij hebben er voor gezorgd dat de Smarties deze plek aan het firmament hebben weten te veroveren. Iedereen gefeliciteerd met dit jubileum en we plakken er, wat mij betreft, nog heel veel jaartjes aan vast.. HENDRIK-JAN


Hoe ben je bij de SMARTIES gekomen? Ja, deze vraag werd mij in april jl. gesteld door een lid van de redactiecommissie. Zij waren bezig met het samenstellen van het jubileumnummer ter gelegenheid van ons 15-jarig bestaan. Zij hadden ontdekt dat ik ook vanaf de oprichting lid was. Waarom had ik me toen als lid aangemeld en dan nog wel als muzikant? Nou eerlijk gezegd weet je sommige dingen ook niet meer precies. Een ding is zeker: IK HEB ER NOOIT SPIJT VAN GEHAD. Stiekem weg weet ik nog wel waarom. Ik heb vanaf mijn zevende jaar accordeon gespeeld. Eerst privé les, zoals dat toen gebruikelijk was. Toen ik iets meer kon spelen, mocht ik meedoen in de jeugdafdeling van een accordeonorkest. Mijn muziekleraar was daar dirigent van. Op een bepaald moment word je te “oud “ voor deze groep. Je wordt dan bevorderd en mag bij de senioren gaan meespelen. Dat heb ik gedaan tot ‘74. We waren getrouwd; ‘ k was moeder geworden, woonde in Dordrecht en door het werk van Herman vaak alleen thuis. Door mijn werk bleef ik echter wel spelen. Dat was een “heel gevarieerd“ repertoire. Wat kinderliedjes: Er is er een jarig, Lang zal hij leven en …….. daar hield het mee op. In de decembermaand kwamen daar de Sint- en kerstliedjes bij. Elk jaar gingen we naar de jaarlijkse uitvoering van mijn accordeonclub. Elk jaar weer kwam dat gevoel van “ zal ik weer lid worden” wel terug. Maar er werd niets mee gedaan. Oppas heb je op een bepaald moment niet meer nodig en dan komt er zoiets van: waar kan ik nou terecht om weer eens te spelen? Natuurlijk: die accordeonclub vraagt nog elk jaar: kom nou! Maar tot nu toe heb ik nee gezegd. Op een keer lees je dan in een plaatselijke krant dat er een smartlappenkoor wordt opgericht. Voor inlichtingen……………. jawel: er staan een paar telefoonnummers bij. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en Jan van de Sigtenhorst gebeld. Op de vraag of ze eventueel ook nog een accordeoniste nodig hadden, werd bevestigend geantwoord. En zo is het dus gekomen. Er was alleen een probleem. Ik had geen accordeonkoffer meer. Ik hoefde nooit met mijn accordeon over straat. In een plastic vuilniszak vervoeren???? Dan zou ik nooit door de ballotagecommissie van de Smarties komen. Dus ….. ……… eerst een koffer gekocht. We zijn nu zo’n 15 jaar verder; ook 15 jaar ouder. Ik mocht dus blijven. Als ik dan mijn plakboek eens doorblader, hebben we toch al een heel leven achter de rug. We begonnen met 3 accordeons en een gitariste: Ria Oosterhof, mijn maatje van het prille begin. Willy Faasse, zij heeft tot oktober 2002 meegespeeld met ons. Rina Snel speelde gitaar. Zij verliet al snel de club. Inmiddels hadden we ook al een drummer in de groep en ook Piet was al met zijn keyboard van de partij. Onze eerste repetities hadden we in de gymzaal van de Knotwilg aan de Boeieraak. Dat was wel sjouwen met onze accordeon die steile trap op. Ons eerste optreden was 1998 in de muziektent. “Het kleine café aan de haven” was een van de topnummers. Wat was het een succes! Dat is het tot op heden nog steeds. Onder welke omstandigheden we er ook zijn; het was en is altijd feest. Ook toen we het er zo heel koud hadden, dat we bijna niet meer konden spelen. Onze vingers leken wel bevroren. Dat is meerdere keren voorgekomen, maar de gezelligheid blijft.


Vooral deze factor is denk ik “de lijm“ van ons koor. Waar we ook komen; het is altijd leuk. Slechts één keer hebben we te horen gekregen, dat we na de pauze niet meer terug hoefden te komen. Daar was ook niemand verdrietig om. Het zegt meer van het gastadres dan van ons. Met heel veel plezier kijk ik terug op alle optredens. We reisden naar Goor op een tweede paasdag. Koud, maar……..... gezellig. Havenfestival in Alblasserdam, met 700 mensen zingen in de bloedhitte. Samen met Bagger op het Baggerfestival. Een totaal ander koor dan wij. Ja, zij zingen ook leuke liedjes, maar voor ons als muziekgroep moeilijk mee te spelen. Je went aan je eigen clubje, je eigen dirigent; het Smarties eigen. Leuke, gekke dingen. Jawel we hebben ze meegemaakt. 5 mei 2000; bevrijdingsfeest. Wij zouden op een boot spelen die langs de oevers van de Drechtsteden zou varen. Gelukkig was het die dag heel mooi weer en ook de avond was perfect. We hadden alleen geen dirigent. Dat wisten we en Joke Honsbeek zou het stokje ter hand nemen. Het ging allemaal goed. Een eventueel foutje:......... de mensen op de kades hoorden het toch niet. Wat werd het een chaos toen Joke vroeg welk nummer we zouden gaan zingen. Zoveel verschillende zangers………. zoveel verschillende verzoeken. Onze optredens bij de Wereldhavendagen waren ook altijd een succes. Zo zelfs dat Hans Boskamp wel wilde meedoen bij ons eerste lustrum feest. Zo hebben we meer leuke optredens gehad. Denk aan TV Rijnmond, maar ook Vox was een succes. Wat een ervaring was het met Bart van Gerwen te mogen werken. Ook fijne herinneringen komen naar boven, als ik denk aan de 3 optredens die we mochten verzorgen bij de Hans den Ouden Marathon. Alle 3 heel verschillend, ondanks het zelfde goede doel. En de kou die we ook bij het 2e optreden hadden, staat dan in geen verhouding met het leed van de mensen waar we het voor doen. Zo ook de ervaring die ik heb bij het optreden bij een begrafenis of crematie. De eerste keer was voor mij een heel vreemde. Voor mij is er ook een koppeling van de accordeon met gezelligheid. Toen ik dan ook de eerste keer bij de Essenhof liep met mijn instrument, was dat een vreemde gewaarwording. Ik had het idee dat alle mensen naar me keken met het idee: “wat moet dat nou hier?” Na de afsluiting had ik een heel ander gevoel. Ik vond het een plechtige afsluiting van een periode die wij met deze persoon hadden meegemaakt. Al met al zijn we met elkaar voor elkaar. Tot nu een leuke club, een fantastisch bestuur. Zij geven door hun attenties de waardering aan de leden. Ik denk aan de laatste gezellige repetities voor de vakanties, de Nieuwjaarsborrel, de mooie kaarten en ga zo maar door. Graag doe ik dan aan ALLE leden toch een oproep wat meer op de repetities te komen. Ik probeer er altijd te zijn, want ik ben LID. Ik ben ook weleens moe!! Maar als we dan weer een hele avond op het zelfde liedje moeten studeren, omdat de helft het vergeten is of er de vorige keer niet was. JAMMMMMMER van de tijd. Laten we gezellig verder gaan. Ik geniet er nog veel van. Kijk maar naar onze laatste successen met o.a. PHIL GOOD, het concert met Koninginnedag, enz. Dat moet zo blijven. Op naar de volgende 15 jaar. Anneke van der Poel


Hallo Smarties

Ik ben Ria Oosterhof en 15 jaar accordeoniste bij ons koor. Ik ben geboren in Nieuwehorne (Friesland) en woon sinds 1974 in Papendrecht. Als het om muziek gaat, ga ik even terug naar mijn jeugd. In de derde klas van de lagere school kregen wij muziekles. Het begon met blokfluit spelen, daarna maakte mijn vader eigenhandig een gitaar voor mij. Dit instrument was het ook niet helemaal voor mij. Op mijn 10e verjaardag kreeg ik mijn eerste accordeon met 24 bassen. Later werden dat er 36, daarna 80 en dan de grote 120 bassen. Nu spelen wij weer op een 80-bassen- accordeon. Dit was mijn instrument; hier kon ik mij in uitleven. Op het platteland was er niet zoveel om uit te gaan, maar er waren wel veel gezellige familie- en andere avondjes waar wij dan kwamen spelen en dat was dan natuurlijk altijd met bal na. Op mijn 18de jaar verhuisden wij naar de “stad” zoals dat toen heette: Heerenveen en kwam ik bij een toneelvereniging terecht. Wij traden veel op, alleen met de muziek was het altijd een probleem. Tot wij ontdekten, dat wij eigenlijk best veel instrumenten dichtbij huis hadden en wij besloten om zelf maar een bandje op te richten. Dit werd een groot succes. Daarna kwamen er steeds meer aanvragen en speelden wij op bruiloften en partijen en ook voor bejaardenhuizen. Dit was een hele leuke tijd. Helaas daar kwam een eind aan toen ik uit Friesland wegging. De accordeon kwam achter in de kast terecht en raakte eigenlijk een beetje in de vergetelheid. Jammer, want ik miste het spelen wel, maar dit instrument had in het Westen ook geen groot aanzien. Tot mij in 1997 werd gevraagd of ik mee wilde spelen bij een op te richten smartlappenkoor. Dit vond ik helemaal geweldig, maar ook heel spannend. Zou ik het nog wel kunnen? Gelukkig dacht iedereen er zo over en zo begonnen wij: accordeon Anneke, Willie en Ria, Rina met de gitaar en Theo op de drums. Later werd het uitgebreid met John Bouman op keyboard (semie-prof) helaas was dit van korte duur door drukke werkzaamheden kon hij dit niet goed combineren. Het was in het begin allemaal best pittig, H.J. maakte zelf de muziek. Hij wist alles van gitaar, maar met accordeons had hij niet veel. Samen met H.J. oefenden wij veel en daarnaast bij elkaar thuis waardoor wij goed op elkaar in leerden spelen en wij H.J. beter gingen begrijpen. Zo ontstond er een gezellige hechte groep. Later kwam Leny als accordeoniste erbij en vielen Willie en Rina af. Piet van Gelder bleek goed keyboard te kunnen spelen. Hij kwam af en toe ook bij ons thuis mee oefenen. Vooraf aan de repetities gingen wij ook altijd nog een uur oefenen samen met H.J. Voor ons was het dus een hele avond, maar heel leuk en gezellig. Na afloop speelden Willie en ik nog wel een half uur na en werd er nog uit volle borst meegezongen of gedanst; dit kon allemaal in de eerste jaren.


Natuurlijk zijn er in de afgelopen 15 jaar heel veel veranderingen geweest met vele hoogtepunten en soms een dieptepunt of verdrietige momenten, maar dat hoort er allemaal bij. De laatste jaren hebben wij toch wel een hecht muzikaal groepje gevormd: Emma, Anneke en ik met de accordeons, Wil de gitaar, Piet keyboard en drummer Martin. Enkele hoogtepunten wil ik toch wel noemen: de gezellige optredens samen met de Klinkers. De koordagen waren altijd heel gezellig, ook het optreden op de Rotterdamse Havendagen. Ons 5- jarig bestaan en onze uitjes 1x per jaar o.a. de boottocht. Daar genoten wij allemaal van. In 2004 kregen wij zelfs bijscholing van Bart van Gerwen en Maria Kroeze. Wat een onderneming en ervaring was dat. Geweldig om mee te maken. Ons 10- jarig bestaan met het concert niet te vergeten. Wat ook zeker een hoogtepunt is: het jaarlijkse optreden in de muziektent voor Dorpsbehoud met Margré. H.J. laat dit elk jaar uitgroeien tot een knaller. Je voelt de adrenaline door het hele koor stromen. Geweldig is dat. We bestaan nu al weer 15 jaar en worden wij bijna een bejaardenkoor. Toch blijven we er altijd nog veel plezier in houden en hopelijk mag dit voor ons en het koor nog lang zo blijven. Ria.


De Smarties: midden in de Papendrechtse samenleving Het begon inderdaad tijdens een verjaardagsfeestje bij Joke Honsbeek – helaas te vroeg overleden – en leverde uiteindelijk De Smarties op. Veel optredens zijn er geweest in de eerste 10 jaar. Ik noem er een paar die voor mij zelf “waarneembaar” waren. Als toeschouwer tijdens het Smulpaapfestival in Papendrecht in juli 1998 zag en hoorde ik een/het koor voor het eerst in de muziektent. We hadden onze vrienden uit Blomberg te logeren en zij waren gelijk “begeistert” toen ter afsluiting “Het kleine Café aan de haven” werd gezongen. Een van hen gooide toen een munt richting muziektent. Of dat “het kwartje van Barend Faasse” geweest is weet ik niet, maar zelf was ik enthousiast en ben na afloop gelijk naar Jan van den Sigtenhorst gelopen die mij vertelde waar ik mij kon aanmelden: bij Ina van der Werf. Ik zou in september gaan stoppen met werken en dacht nu ‘s avonds een zee van tijd te hebben om wat anders te gaan doen. Ik meldde me aan, werd aangenomen en ben gaan zingen – zonder stemproef overigens - bij de bassen en zo is het gebleven. Voor dit overzicht put ik uit het zeer uitgebreide verslag dat Bets van den Sigtenhorst maakte van de eerste tien jaar uit de Jubileumuitgave van De Notenkraker van september 2007. De eerste jaren zongen we in de gymzaal van de Knotwilg aan de Boeieraak: steile trap naar boven; de koffieketel van Frits Feenstra, de pauze al of niet buiten op het dakterras en het gesleep met de stoelen en het afdekken ervan na afloop. We droegen allemaal een naamkaartje – speld of koordje - om elkaar snel te leren kennen. Helaas konden we hier niet blijven en vonden we onderdak in basisschool De Wielen – maar te krap voor ons – daarna het verblijf in de repetitieruimte van Excelsior en aansluitend in het vroegere museum De Rietgors – thans Kunstuitleen – een sfeerloze ruimte en toen de overstap naar De Palm waar we alle ruimte hebben en het inrichten en opruimen een fluitje van een cent is en we niet meer voor de eigen catering hoeven te zorgen; deze was in goede handen bij Jaap en Tonny van der Schaaf. Ik herinner me het super-combinatie-optreden met Ice-Cream in Winkelcentrum Westpolder en bij Melkwegpop in Bleskensgraaf: optredens die m.i. voor herhaling vatbaar zijn, maar ………………………… ook het optreden in Geldermalsen vanuit een grote oplegger: verzorging prima, maar …………………… de omwonenden deden ramen en deuren en gordijnen dicht: we stoorden kennelijk: dus …………………. niet voor herhaling vatbaar.


Met veel plezier denk ik ook terug aan het gastvrije onthaal op de camping in “Ierse”: Yerseke; prima voorbereid en georganiseerd door Kees Buyzert: het ontbrak ons werkelijk aan niets: ook niet aan regen! Voor de pauze in de overvolle kantine – gelukkig geen brandweercontrole – en de tweede helft buiten in het bijna pikkedonker; maar we hielden het droog en het was oergezellig! De vele optredens in de Stolpe, de Waalburcht, de Lange Wei, Alblashof, Sterrenlanden, De Wieken , Thureborg, Polderwiel, een optreden onder de vlag van “Oranje Trouw” in Hardinxveld-Giessendam, waar we kennis maakten met het Dussens Smartlappenkoor “Uit volle Borsten” – ja inderdaad: een dameskoor en …………uiteraard de vele optredens in WC Westpolder op uitnodiging van Paul de Vlaming en C-1000. Deze “Westpolder-optredens” laat ik hier maar verder buiten beschouwing; ik wil alleen maar vermelden dat dat uiterst plezierige optredens waren en nog steeds zijn. En natuurlijk: onze optredens in de muziektent - in het kader van de “Zomeravondconcerten” van de Stichting Dorpsbehoud - zijn altijd weer een schot in de roos: niet alleen voor ons, maar vooral ook voor het aanwezige publiek, waarbij Margré van Wijngaarden als “smaakmaker” een niet te overtreffen fan van ons koor is. Ook namen we deel aan het Havenfestival in Alblasserdam, zongen we in het kader van de Havendagen en bij de “Oude Delft” . Verder traden we in Rotterdam ook op in het Zeemanshuis met medewerking van Hans Boskamp, en namen we deel aan “Dordt in Stoom”. Verder traden we ook eenmalig op in de kantine van de voetbalvereniging Papendrecht en verzorgden we in samenwerking met Excelsior sfeervolle kerstconcerten in de Bethlehemkerk. Ook traden we op bij vestigingen van Albert Heijn in Dordrecht en ’s-Gravendeel; geheel gesponsord door Cees van der Poel met een prima catering. Verder namen we deel aan een aantal Korenfestivals, b.v. in Hendrik-Ido-Ambacht en in wijkgebouw “de Larenkamp” in Rotterdam-Zuidwijk; elk koor met zijn eigen repertoire en eigen setting en ……………… publiek. Vermeldenswaard zijn verder onze bijdragen aan de akties van Hans den Ouden voor het KWF; b.v. in het rokerige en luidruchtige Trefpunt in Oud-Alblas en op een grote drijvende ponton midden in de Alblas op een koude maartavond.

Ja, waar waren we eigenlijk niet? De Smarties zijn veel en graag gevraagd: ook op bruiloften zoals b.v. het huwelijk van Jolanda Geerlof- waarbij we door de kelder van Campagne naar binnen slopen – en bij


andere activiteiten b.v. bij de heropening van Bouwmaat in Rotterdam, waar we super gastvrij werden onthaald en het zeer gezellig was. Maar we verlieten ook de provincie; we traden b.v. op in Goor, Almkerk en Varsseveld. Deze eerste tien jaar overziend kunnen we met recht zeggen:

“Waar wat te vieren is, zijn de Smarties met groot enthousiasme aanwezig”!

Met dank aan onze geluidstechnici, muzikale medewerkers, dirigent HJ, een enthousiast en inspirerend bestuur en…………………… natuurlijk: JIJ / WIJ: >>>>> ZANGERESSEN EN ZANGERS!! Herman Ferdinandusse


VIJFTIEN JAAR “DE SMARTIES”

PERIODE 2007 - 2012 Nu 5 jaar na 2007 is mij, Bets van den Sigtenhorst, verzocht opnieuw een overzicht te maken van de laatste 5 jaar. Dus ga ik opnieuw de Notenkrakers doorbladeren op zoek naar bijzonderheden uit de afgelopen 5 jaar.

Mijn overzicht in 2007 eindigde met: Kortom alle noodzakelijke voorbereidingen waren gedaan voor een mooie jubileumavond en een geslaagde boottocht de volgende dag.

De jubileumavond in de Willem op 28 september 2007 was een groot succes. We hadden een zaal die tot de laatste plaats bezet was met een enthousiast publiek. Onze optredens verliepen goed; voor de pauze in onze oude en na de pauze verschenen we in een nieuwe groene outfit. Deze dag vergeten we niet snel, ook vanwege de spanning of alles goed zou gaan.

De volgende dag, zaterdag 29 september, genoten we van een prachtig jubileumfeest op het Partyschip “Frisia”. Wat hebben we genoten; we moesten zelfs nog party-puzzelvragen oplossen. We kregen een speldje in de vorm van een muzieksleutel.

Een mooie groepsfoto aangeboden door Foto Van Veen herinnerde ons aan het 10- jarig jubileum. We hebben er nog vaak aan terug gedacht. Er verschenen enthousiaste verslagen in de volgende Notenkraker: Tini Luyten die behalve heel enthousiast was over de avond, nog meemaakte dat ze de volgende dag door de zoon van de voorzitter persoonlijk in Rotterdam op de boot gebracht werd.

Marian Vonk die iedereen bedankte en blij was met de reactie van Bart van Gerwen die zeer positief was. Ze is vast van plan er nog 10 jaar aan vast te plakken bij de Smarties; nou Marian, je bent al op de helft. Zo vlug kan het gaan.

Janny van de Haterd, leuk enthousiaste kreten. Riet Pors; zij moest in de zaal zitten vanwege haar keel, maar had daar toch genoten. Lenie Schillemans, door het overlijden van haar man dat jaar, kwamen bij haar veel herinneringen op; aan het optreden zelf hield ze goede herinneringen over.

U allen wil ik aanraden nog even de Notenkraker van december 2007 te lezen. (de bijdrage van Herman Ferdinandusse). Hier staat in wat er komt kijken om zo’n jubileum te organiseren.

Het bestuur kreeg nog een etentje aangeboden van de leden. Hiervoor was op de boot met de pet rondgegaan. Dit is zeer gewaardeerd door het bestuur.

Van Joop Baars kwam ik een artikel tegen bij de ingezonden mededelingen. Hij zit in het bestuur en is zeer actief met het promoten van de Merwebolder.

Als penningmeester is hij bezig gelden bij elkaar te sprokkelen voor allerlei extra’s voor cliënten van de Merwebolder. Hij raadde in december 2007 iedereen al aan eens een bezoekje te brengen aan de manege en kinderboerderij van de Merwebolder en ik geef toe er nog geen gebruik van gemaakt te hebben, maar we gaan het zeker op de agenda zetten dit jaar. Joop wil het allemaal graag laten zien.


Optredens in 2007 Een week na ons jubileum begon al een periode met veel optredens. Ons eerste optreden was in Wokrestaurant “The Bridge”in Papendrecht voor de ANBO, op zaterdag 6 oktober 2007. Veel leden van ons koor hadden nu een vakantie gepland, dus het koor was niet op volle sterkte. Wij traden uiteraard op in onze nieuwe outfit. Er waren ongeveer 200 leden van de ANBO aanwezig. De mensen reageerden enthousiast. Een goed gevoel over een geslaagde middag. Woensdag 17 oktober gingen we Ger een serenade brengen voor zijn 60-ste verjaardag. Iedereen die kon was er bij aanwezig en zo gaven we uiting aan onze waardering voor zijn hele inzet voor ons koor. Vrijdag 19 oktober traden we op in verzorgingshuis Dubbelmonde in Dordrecht. We waren hier met 80 mensen paraat. Onze maestro HJ was in vol ornaat, Riet van Wijngaarden deed zoals gewoonlijk de aankondiging, zij memoreerde de sponsor. Voor ons jubileum kregen we van de Rabobank een bedrag om in verschillende verpleeg-en verzorgingshuizen te zingen. Vrijdagavond 26 oktober stonden we tegenover het nieuwe winkelcentrum de Meent. ’s Middags hadden we in de tent gezongen voor een geselecteerd publiek, hier hadden we niet zo’n goed gevoel over. Zondagmiddag 4 november optreden in Sterrenwiel in Dordrecht; het dreigde bijna niet door te gaan door miscommunicatie, maar gelukkig kwam het goed met maar liefst 70 leden die kwamen zingen. De woensdag er voor hadden we gerepeteerd met onze “invaldirigent ” Eno Hennep. Donderdagavond 8 november zongen we in Polderwiel. Het was een gedenkwaardige avond, want sinds 36 jaar was er die avond dijkbewaking langs de hele Nederlandse kust, vanwege storm en hoog water. Gelukkig hadden wij daar niets mee te maken. Wij gingen zingen in Polderwiel; het was een beetje moeilijk binnen komen met de harde storm en regen, maar eenmaal binnen was het heerlijk warm en genoten we van een lekker bakje koffie. Ja, ook hier een goed gevoel over een geslaagde avond. Zaterdag 17 november gingen we naar de Sterrenlanden in Dordrecht. We waren hier voor de derde keer. Het repertoire viel in de smaak en de sponsoring door de RABO- bank was de 3e in een serie. Er waren veel vrijwilligers paraat, ons bestuur en de koorleden die altijd assisteren bij het opzetten en afbreken van de geluidsinstallatie deden weer hun zeer gewaardeerde werk. De activiteiten begeleidster sprak aan het eind lovende woorden voor onze kunstfluiter en de man achter het schakelpaneel Huig van Garderen. In Rotterdam traden we zaterdag 1 december op in het woonzorgcentrum Antonius Binnenweg. Met de bus gingen we er heen. Ook hier vertrokken we met een goed gevoel, we hebben er zelfs nog St. Nicolaas liedjes gezongen.


Donderdag 20 december waren we in het Woon-zorgcentrum Waalburcht. De Kerstman stond buiten om ons te begroeten en er brandden vuurpotten, binnen was alles in kerstsfeer. Wij zongen boven bij de overloop, maar het viel niet mee oogcontact met de dirigent te houden. Ook voor de bewoners was het lastig ons te zien. Na ons zingen werden we getrakteerd op erwtensoep en Glühwein, dit werd zeer gewaardeerd. Ik geef de pen door en een interview zijn vaste rubrieken in de Notenkraker. Verder een anonieme bijdrage over een blindganger. Ook verscheen in december 2007 al vast een artikel van Hans den Ouden voor zijn muzikale marathon op 14 en 15 maart 2008 in Oud-Alblas. Hij vroeg ons ook al vast loten te verkopen voor het K.W.F. Een gedichtje over rimpels van Ria Hennep. Verder een paar heerlijke recepten: een zalmtaartje van Nellie de Bie en een luxe gevulde oliebol van Anna de Knijf besloten onze eerste Notenkraker na het jubileum. Bij onze regelmatige adverteerders in de Notenkraker zijn ook enkele leden van de Smarties: Centrum voor Fysiotherapie en Manuele Therapie Kraaihoek Gespecialiseerd Pedicure Pro Voet van Marianne van Halm Gecertificeerd lid ProVoet Ria Oosterhof Metaalhandel K.Buyzert. Op de jaarvergadering waren Ina van de Werf, Riet van Wijngaarden en Ger Vogelaar aftredend. Van Ina en Riet werd onder veel dankzegging en met bloemen afscheid genomen. Ook voor Gijske waren er bloemen en een applaus. Ger werd herkozen voor 4 jaar. Er werd een verslag voorgelezen van Egbert Lichtenberg, duo raadslid van het CDA. Hij heeft een lovend rapport geschreven over de Smarties voor het Platform Maatschappelijke Verkenning. Het levert financieel verder niets op. De contributie wordt verhoogd met €10,00 tot €75,00 per jaar. Er wordt afgesproken dat de leden een briefje mogen inleveren over welke liedjes ze geschrapt willen zien en over liedjes die ze graag willen zingen. Door lief en leed werden we op de hoogte gehouden van de verschillende jubilea en de lichamelijke toestand van onze koorleden. Er kwam een grote letterboek en er werden liedjes geschrapt.


Zo kwamen we in 2008 19 Januari gingen we naar Thureborgh; dit was de laatste keer dat we een gastconcert gaven dat gesponsord werd door de RABO Bank. Op 1 februari kwamen we echt op TV in het programma bij TV Rijnmond DAVE ON STAGE. De TV opnamen zijn gemaakt tijdens ons optreden in Thureborg; de filmploeg was van te voren nog even bij Wim en Marja Barendse thuis geweest. Wim schreef er nog een enthousiast stukje over in de Notenkraker nr 1 jaargang 11. 2 Februari een optreden ’s middags in het Woon-Zorg-Centrum de Lange Wei in Hardinxveld. Er was weer veel belangstelling, zowel in de zaal als ook door de koorleden zelf. Het is altijd een huis waar we graag heen gaan. 13 Maart gingen we naar Oud-Alblas. We zongen voor het goede doel: het Koningin Wilhelmina Fonds op uitnodiging van Hans den Ouden. Met de bus, gesponsord, gratis vervoerd, gingen we naar onze zanglocatie: een grote tent op een ponton. Wat een werk wordt daar ieder jaar weer verricht door vrijwilligers. Het was een heel koude avond. We keken allemaal met bewondering naar onze muzikanten, met name de accordeonisten, dat zij nog beweging in hun vingers konden krijgen om te spelen, verwonderde ons. Op speciaal verzoek van Hans zongen we ook het Graafstroomlied. Door onze voorzitter werd een cheque overhandigd van ons koor. Er waren fakkeldragers na de toespraak van de burgemeester: een buitengewoon indrukwekkend moment. Het hele weekeind met alle optredens bracht een geweldig bedrag van € 140.000 op. 24 Mei een geslaagde uitvoering op Winkelcentrum Westpolder. Het was een prachtige dag, mooi weer, voldoende ventilatie, enthousiast winkelend publiek. Weer veel trouwe luisteraars die nu en dan enthousiast meezongen. Bovendien, zoals altijd, is daar een goede consumptieverstrekking. Een heerlijke middag. Ria Oosterhof werd nog even toegezongen, omdat ze jarig was en van de voorzitter kreeg ze een mooie bos bloemen. Ook ons oud-koorlid Bep van Pelt kreeg aandacht omdat ze onwel werd en van haar rollator viel. Gelukkig liep het goed af. 30 Mei. De vaste jaarlijkse avond: onze aanwezigheid in de muziektent in de Eilandstraat. Het weer was mooi, Margré van Wijngaarden weer in opperbeste stemming, heerlijk zoals zij deze avonden van de Stichting Dorpsbehoud aan elkaar praat en zo een gezellige stemming weet te kweken. De koren zijn een genot om naar te luisteren en wij als laatste koor doen het altijd goed. De absolute top was wel het optreden van alle 4 koren aan het eind van de avond op, in en voor de tent. Op 7 juni gingen we naar Overslydrecht; dit was tijdens het Baggerfestival in Sliedrecht. Er waren meerdere activiteiten overal in de omgeving, maar wij kwamen met een redelijke bezetting, de meeste leden van ons koor kwamen lekker op de fiets. We hadden een enthousiast publiek en ook onze dirigent straalde tevredenheid uit. De muziek kreeg applaus, evenals dhr. Geerlof, die een sponsor gevonden had in de firma. Bakker. Tot slot applaudisseerden wij voor de enthousiaste zaal met bewoners uit Overslydrecht, de aanleunwoningen en bezoekers.


Op de laatste warme repetitieavond voor de zomervakantie waren onze sponsoren uitgenodigd. Wij zongen die avond in onze Smarties kleding verzoeknummers en na afloop was er een ijsbuffet, heel goed verzorgd door Tonny en Jaap van der Schaaf. Er waren ongeveer 30 sponsoren aanwezig. Deze avond werd zeer gewaardeerd door onze sponsoren. De Notenkraker van juli 2008 bevatte weer een paar gezellige gedichtjes van Hans van Wijnen en Ria Hennep. Het 2de deel van het verhaal van” De oude man en de bult” van Henk van de Graaf en “ ik geef de pen door“ van Ria Hennep. Een voetenadvies van de gezamenlijke pedicures. Een verhaal over een werkweek door anonymus en over een vakantiehulp door Jaap Roosenburg. Een recept van een zomerstamppot met postelein, niet zo bekend in onze regio van het land. Door de Lief en Leed commissie werden we geïnformeerd over de knie operaties van Corrie Faro en Rian Timmermans en Corrie van Gelderen die haar middenvoetsbeentje had gescheurd. De moeilijke periode waar Cockey Lagerwaard doorheen ging, ook had ze zelf nog een bedankje geschreven. Zaterdag 20 september gingen we naar Alblasserdam om daar samen met De Klinkers een onderdeel van het Havenfestival te verzorgen. Het was een heerlijke dag, velen van ons waren dan ook met de fiets gekomen. We stonden op de trappen van het amfitheater. Onze gezamenlijke dirigent Hendrik Jan had weinig moeite het publiek, dat in zeer grote getale aanwezig was, mee te laten zingen. De instrumentale verzorging was weer heel goed geregeld,( altijd weer een hele klus), ook dank zij de altijd hulpvaardige Ron Sonneveld. Er waren zelfs Smarties-leden die zich zeer snel moesten omkleden om met de Klinkers mee te zingen. Het kon even niet op: de volgende dag op 21 september al weer verzamelen voor een reisje naar het Brabantse Dongen. Met 2 bussen vertrokken we. Hoewel het er toen we er aankwamen niet naar uit zag dat het zo’n geslaagde middag zou gaan worden viel achteraf alles erg mee. Er traden verschillende andere koren op. We bleken toch in de zaal te passen en al gauw sloeg de Brabantse gezelligheid over en lukte het iedereen te genieten van de optredens en de gezellige sfeer. Na afloop kregen we nog een koud en warm buffet aangeboden, er werd gezongen, gedanst, polonaise gelopen, kortom een dag waarop we met heel veel plezier terug keken. 11 Oktober een optreden in Parkzicht in Sliedrecht. Het begin was een beetje stroef en het leek zelfs even onvriendelijk, maar naar mate bleek dat iedereen er toch in kon, de bewoners konden zitten en iedereen koffie en thee had, werden de vrijwilligers minder nerveus en werd het toch nog gezellig en viel alleen Fred Geerlof zijn kleindochtertje Mette-Marit in slaap. Zaterdag 1 november op naar “De Open Hof” in Hendrik-Ido-Ambacht. De Hypotheker was op zoek naar het beste koor in de regio. Wij zongen als eerste koor, we deden


ons best, we kregen een goede beoordeling, maar winnen deden we niet. Route Sixteen uit Dordrecht werd eerste en de Brulboei uit Zwijndrecht tweede. Vrijdag 14 november waren we bij het “feesie” van de Stichting Dorpsbehoud. Samen met Excelsior en de Pontonniers zongen we die avond. De opkomst was zo groot, dat we onze zitplaatsen gingen afstaan en we een lang groen lint vormden van staande Smarties aan de rechterkant in de Bethlehemkerk. Jaap van der Schaaf schatte de opkomst op 900 personen. Margré van Wijngaarden praatte de avond weer heel gezellig aan elkaar. Ver over de geplande eindtijd kwam het einde van een zeer geslaagde avond. Zaterdag 22 november verdrongen zich ruim 70 koorleden achter de muziek in de grote zaal van de Waalburcht in Papendrecht; dit was beter dan langs de balustrade, zoals bij een vorig optreden. De jarige heer van Wijngaarden kreeg ons optreden aangeboden door zijn dochter Wilma. Het werd weer een enthousiaste middag, we zongen nog het lievelingslied van de Heer van Wijngaarden “Daar was laatst een meisje loos”. De consumptie was weer heel goed verzorgd en er was na afloop zelfs een broodje. Zeven leden van de Smarties deden weer mee met de jaarlijkse Super Voices in de Doelen in Rotterdam; na afloop werd er nog heerlijk gegeten in het Doelencafé en nog na geborreld bij Joop en Hannie( Ek).

Een verhaal van Janny Bijkerk hoe ze bij de Smarties is gekomen. “Ik geef de pen door” van Mini Visser, een vervolgverhaal over onze mannequin Tini Kroese, een gedichtje van Jaap Roosenburg, een kerstverhaal van Hans van Wijnen en een uitleg over Reiki van Nellie de Bie. Een recept van een heerlijk bijgerecht voor het kerstdiner en weer veel lief en leed nieuws van ons vaste team, Ria, Nellie en Anna. Een kerstgroet van het bestuur, medewerkers en de redactie besloten deze laatste Notenkraker van 2008.


2009 We begonnen met de herkansing voor het beste koor in de regio met een optreden op 31 januari bij de Hypotheker in Hendrik-Ido–Ambacht. De uitslag was: Route Sixteen uit Dordrecht Les Chantres uit Papendrecht Pop-up uit Oud Beijerland. Jammer dat we niet bij de prijswinnaars waren, maar we houden de herinnering aan een gezellige middag met veel zangplezier. Een waarderend ingezonden mededeling van Margré van Wijngaarden over de avond van de Stichting Dorpsbehoud, stond in de eerste notenkraker van 2009. Verder een verhaal over een sprookje, een stukje met woordspelingen, een grappige bijdrage van Willy Bijl over ons ouderen en een bedankje van Ria Vangeleijn voor de reacties die ze kreeg toen ze uit het ziekenhuis kwam. Een wijze les over hoe de aandelenmarkt werkt door Arie Vergeer. Ook enkele waardevolle bijdragen van Franca Zeeman over hoe je je huid moet verzorgen. Ook weer een grappig stukje van Piets Kornet en twee recepten, een heerlijk nagerecht, tiramisu van Ria van der Zijden en een ovenschotel van rode kool van Henk Zegelaar. De lief en leed commissie konden Bas en Heleen van Vuren feliciteren met hun 50-jarig huwelijk. Op dinsdag 14 april waren de Smarties voor een heus televisie programma bij DAVE ON STAGE in de Willem, er was een mistery guest: George Baker.


Na de pauze traden Internos uit Hendrik- Ido- Ambacht en Sandra Reemer op. Onze voorzitter en Anny en Wout van Hemert werden in de spotlights gezet. Het was een plezierige avond, waarbij tevens duidelijk werd dat bij TV- opnamen wel iets meer komt kijken dan met een gewoon optreden. 3 en 24 mei werden de opnamen op TV uitgezonden. De Smarties in Kamperland op 18 april. Met 2 volle bussen vertrokken we naar Kamperland om daar te zingen voor de Stichting On Wheels. Kees Buyzert stond ons al op te wachten. Het was heerlijk weer, afwisselend gingen we luisteren naar een ander optreden of we zochten een plekje in de zon. De Pontonniers waren er ook; we zongen samen of afzonderlijk en we hadden een heel goed doel, n.l. de kas te spekken van de Stichting On Wheels. Het is helemaal gelukt met een prachtig bedrag. Wij hadden bovendien een uitje en een heel gezellige dag. Zaterdagmiddag 16 mei waren we in Waerthoven in Sliedrecht; we hadden hier ook het gevoel een goede middag te hebben gehad, zelfs de kleindochter Mette-Marit van Fred Geerlof was weer aanwezig. Vrijdag 5 juni ons jaarlijks optreden in de muziektent was ook dit jaar weer een succes. Wij mogen altijd als laatste optreden, dus de stemming zit er dan al goed in. Onze vaste aanhang is er dan nog wel; ja het wordt meestal wel laat zo’n avond, maar het was weer de moeite waard. Op zaterdag 13 juni traden we zelfs 2 keer 30 minuten op in het Vondelpark .Het was erg warm. Pleun de Vlaming probeerde wat leven in de Papendrechtse brouwerij te brengen, maar de publieke belangstelling viel wat tegen. Weer heel geestige bijdragen van Piets Kornet; waar haalt ze het vandaan? Een “ ik geef de pen door”….van Frans van de Water, we kwamen weinig meer van hem te weten dan dat hij het van lichtmatroos tot duikbootkapitein heeft geschopt. Inmiddels zijn we van korenbond veranderd. De nieuwe bond is hier in de regio en is ook voordeliger. De penningmeester beheert ons budget nog steeds met grote zorgvuldigheid en ziet kans wat over te houden en te sparen. 30 Augustus zongen we voor Bep en Ton Winkelman bij recreatiecentrum Binnenmaas in Mijnsheerenland. Bep was 75 en Ton 80 jaar geworden en ze waren ook nog eens 50 jaar getrouwd geweest. Wat hebben we daar ook genoten: ten eerste waren zij tweeën erg verrast en…………… het was schitterend weer op een heel mooie locatie. Zaterdagmiddag 5 september de Meent. Westwaard Wonen bestond 90 jaar, ook daar waren wij paraat. Op zaterdagmiddag 19 september Havenfestival Alblasserdam. Op de trappen van Landvast zongen we met de Klinkers.


Janny Bijkerk vertelt haar verhaal over haar werk als vrijwilligster om buitenlandse vrouwen Nederlands te leren. 24 Oktober eens heel iets anders .We gingen naar het oproer van Oud-Beijerland.

Eerst een avond oefenen in de kou buiten op een dijkje, we waren wel heel benieuwd wat ons te wachten stond, want die avond werd ons nog niet veel duidelijk. Op de dag zelf gaf Bart van Gerwen in Oud-Beijerland aanwijzingen in een kerk. Op de kade waren heel veel toeschouwers, het was niet echt lekker weer, maar gelukkig bleef het droog. Heel aparte geweldige ervaring. Wat een spektakel en wat een geweldige performance werd er opgevoerd. 7 November traden we op in de Stolpe. Weer een succes. 29 November zongen we in Rotterdam, in Locaal Cultureel Centrum de Larenkamp aan de Slinge. Het was een ”Rotterdams feesie”. Een “ik geef de pen door” van Pieter van den Adel met veel wetenswaardigheden over hem zelf en zijn Nellie. Hij vertelde dat zijn hobby’s tennissen, bridgen en dansen zijn. Van deze laatste hobby heeft hij bij de Smarties vaak zeer bijzondere passen laten zien. We kregen 2 december nog een repetitie avond met pepernoten. Leuke verrassing. In december kwam na 7 jaar een einde aan de commissie Lief en Leed. Wat waren de dames actief met bezoekjes en kaarten. Zelf heb ik het als heel gezellig ervaren toen ik in het ziekenhuis een leuke kaart kreeg met de namen van alle Smarties en na mijn ziekenhuisperiode bezoek kreeg van één van de dames met een gezellig bosje bloemen. Ik hoorde van meer mensen dat dit erg gewaardeerd werd. Ook het bijhouden van het fotoboek, begeleiden van nieuwkomers en het vermelden van nieuwe en vertrekkende leden was jullie taak. Dank voor jullie inzet Ria, Nellie en Anna.


2010 20 Maart was ons eerste optreden dat jaar in een grote tent op de Markt. De mensen werden in rolstoelen van uit de Stolpe en van Waerthoven er naar toe gereden. 24 Maart ons twaalf-en-een-half jarig bestaan: we werden die avond tijdens de repetitie getrakteerd op gebak en gezellige muziek door Piet van Gelderen op zijn keyboard. 25 Maart gingen we voor de derde keer naar Oud-Alblas; hier zongen we samen met de Klinkers in een Mega Kanjer Koor van 250 personen. Het was weer voor het goede doel de KWF met een prachtig eindopbrengst van €137,600. 21 Mei stond een groot aantal Smarties-leden klaar voor het gemeentehuis in Papendrecht om onze dirigent Hendrik-Jan en zijn bruid Sandra toe te zingen na de voltrekking van hun huwelijk. Hij kon het niet laten en nam nog even het dirigeer- stokje over toen wij ons lied voor hem en zijn prachtige bruid zongen.

Voor het 1e Zonnig Hart Festival hebben we gezongen in de muziektent. We waren het 2e koor dat zong van de 8. Gelukkig bleef het droog tijdens de optredens, want net erna begon het te regenen. 3 September reden we naar Hardinxveld –Giessendam en verzorgden in de Lange Wei weer een geslaagd optreden en 11 september waren we in de Stolpe in Papendrecht waar we in de binnentuin met heel mooi weer een feestje wisten te maken. Op 18 september een enthousiast publiek bij ons optreden bij de Wieken. Het weer was mooi, de vrijwilligers enthousiast en gezellig veel mensen van de Wieken zelf en ook daarbuiten. Ook de burgemeester en de wethouder kwamen nog even langs. En daar was alweer ons laatste optreden van 2010 in Winkelcentrum Westpolder, dit keer niet een warme dag, maar fris weer, onze bodywarmers kwamen goed van pas. De consumptieverstrekking is altijd goed, we hebben hier ook wel een vast publiek, dus al met al weer een geslaagde middag.


In de Notenkrakers vond ik, behalve altijd aan het begin het zeer gewaardeerde en overzichtelijke stukje van de voorzitter, de vaste niet te overtreffen verslagen van onze optredens van Herman Ferdinandusse. Een bijdrage van Hans van Wijnen, die tevens afscheid nam van de redactie en van het koor, bedankt ook Hans voor je heel aparte stukjes. Ik geef de pen door van Kees Keijzer en Gijske Vogelaar; leuk zoiets van jullie levens vermeld te zien. Een stukje “ter overdenking” van Marianne van der Halm eindigend met WIJ WAREN HELDEN. Een ”drukke grootouders” en een recept voor een portie blijdschap van Janny Wijland. Geregeld ook informatie van Ruud Peters van apotheek Wilgendonk in de Notenkraker en een heerlijk appeltaart recept. In geval van nood: I.C.E = In Case of Emergency Onder deze letter wordt iedereen aan geraden een telefoonnummer op te slaan in de mobiele telefoon, zodat hulpdiensten weten wie te bellen als dat nodig zou zijn. I.C.E 1, of I.C.E.2 enz. Het is internationaal bekend als afkorting. Deze vond ik in het nummer van de Notenkraker van juni 2010 blz. 12 en is wel belangrijk door te geven.


2011 15 Januari. Waalburcht. Weer enthousiaste reacties zowel van koorleden als van publiek. Ook altijd heel gezellig hier op te treden. Er kwam nog een oproep van de activiteitenbegeleidster voor meer begeleidende hulp voor de mensen binnen Waalburcht. Ook hier zijn verschillende mensen van ons koor actief. Ik geef de pen door van Henk van der Graaf, weer een zeer lezenswaardig verhaal waarin we veel te weten komen over het leven van Coby en Henk. Een medicijn APK advies van de apotheker. Een verslag van de 4-daagse van Nijmegen door Barend Faasse: hoe zwaar het was en hoe ver. Bravo Barend; ik las dat het een verslaving is. Verder van hem nog een terugblik op ons eerste optreden in 1998 in de muziektent. Muziek is leven en lente, gedichtjes/versjes van Janny van Wijland en diverse doordenkertjes van onze voorzitter Ger. Franca Zeeman stelde zich voor als de nieuwe hoofdredacteur van de Notenkraker. 19 Maart traden we op voor NL-doet op de markt in Papendrecht. 27 Mei in de muziektent samen met ViViD en de Pontonniers, verslagen door Arie Vergeer evenals een verhaal dat hij zelf zag gebeuren over hoe wreed de natuur kan zijn (een ekster at 3 jonge merels op). Ook een uitgebreid leuk verslag van “Dongen op zijn kop” van Arie en nog een bollentocht (op de fiets) beschrijving van hem en zijn Corrie in de vierde notenkraker van 2011. Riet van Wijngaarden geeft in ”ik geef de pen door” een gezellig kijkje in haar leven. Een uitgebreid reisverslag van Gerard Korving over zijn cruise naar de Oostzee en Sint Petersburg. Leuk verslag. Van de hobbyclub van Jopie Hofwegen een tasje, een uitgebreide werkbeschrijving erbij en van de receptenrubriek een hartige kaastaart met kersttomaatjes. 9 September optreden in Thureborgh, altijd goed hier te zijn, ook Mette-Marit was weer van de partij. Piets had weer haar typische humor stukje met “Wat is Nederlands een vreemde taal” en Jannie een liedje over een mooie herfstdag. Een uitleg over het lied “By the rivers of Babylon”. Tonny en Jaap van der Schaaf namen afscheid met een stukje in de Notenkraker. Er worden nog steeds donateurs en sponsoren gezocht. Op de jaarvergadering werd Ger weer voor 4 jaar herkozen als voorzitter. Een verslag van Arie Vergeer over een optreden van ViViD en een oproep van Eef Naaktgeboren om te zoeken naar ideeën voor het 15-jarig bestaan in 2012 van ons koor.


Een “ik geef de pen door” door George Gelderblom, sinds 2004 lid van ons koor en sinds 2005 een zeer gewaardeerde penningmeester. Een leuk huis van Hans en Tijnie Diepstraten in de Auvergne is te huur, goed idee om een vakantie door te brengen.Een uitleg bij het lied “Vaya Con Dios”. 24 September was het 3e Westlands Korenfestival in Naaldwijk.

Een zeer geslaagde dag en ………de Amerika-Weddingreis van Tini en Aat. Leuke beschrijving van een wel heel bijzondere reis. Een van de andere kant bekeken beschrijving van een dennenboom. Een verhaal hoe je ook kunt rekenen en één dag vrij zelfs te veel kan zijn. Een kerstgrap, ja wat kun je nog zeggen op zo’n grap?


2012 Heel erg verrassend was bij ons optreden in Waalburcht, dat we 3 van onze leden die ziek zijn weer konden begroeten, waarbij Wil zelfs weer actief was met zijn gitaar. Wat deed het goed hen weer te zien onder het publiek. 21 Maart op naar Sliedrecht naar Waerthoven. 7 April een datum die we niet gauw zullen vergeten: Paul Klaren werd 65 jaar en had ons uitgenodigd zijn feestje op te luisteren. Met 2 grote touringcars gingen we naar Sprang-Capelle. Paul had er zin in en wij ook, hij zong verschillende liederen mee. Ook de Big Band van het Dordts Phylharmonisch Orkest kwam de feestvreugde verhogen. Kortom een heel gezellige avond voor Paul en zijn vrouw, maar zeker ook voor ons. Een “ik geef de pen door” van Fred Geerlof, een verhaal over zijn dochter Jolanda. Heel leuk; wij zongen op haar bruiloft in Hardinxveld en hoewel zij in Zwitserland woont is ze nog steeds een heel trouw bezoekster bij onze optredens, de laatste tijd met Mette-Marit, die onze blik vaak weet af te leiden van de dirigent. Wij weten dat ze 16 mei een broertje met de naam Thomas heeft gekregen. Van harte proficiat allemaal. 14 April Benevia met Phyl-Good, afwisselend zang en instrumentaal, een geslaagde avond. Koninginnedag 2012. Een heerlijke zonovergoten dag, na wat het weer betrof niet zo’n goede april maand. Het optreden was goed net na de aubade, alleen heel jammer dat volgens de pers de Smarties om 12 uur zouden optreden en we om half 11 zongen, zodat om 12 uur de mensen die speciaal voor de Smarties kwamen teleurgesteld waren. Weer een heel waar stukje “Over veranderen gesproken” van Arie Vergeer. Een geestig stukje van Pieternella Moorman en een advies om op zondagmiddag 3 juni een middag in Rotterdam door te brengen om mee te zingen met van” Smartlap tot opera”. Jammer van het slechte weer deze zondag: het werd afgelast. Dan hadden we nog 25 mei ons vaste jaarlijkse concert in de muziektent, voor het eerst in onze nieuwe outfit. Dames in witte blouse of wit jasje met een rode sjaal en/of corsage, heren een rood/wit gestreept overhemd, allemaal met zwarte broek en zwarte schoenen. Toen ik naar rechts keek tijdens ons optreden op het podium, was het wel heel mooi: alle vrouwen in een witte blouse met een corsage op bij de alten. We hadden een nieuwe versie van Droomland in ons programma, maar we kwamen er niet onderuit ons oude Droomland te zingen op speciaal verzoek van Margré van Wijngaarden. Aan het slot nog een gezamenlijk optreden van de 2 koren die nog over waren,1 koor was al per bus vertrokken. Het recept in deze laatste Notenkraker was een klein zalmtaartje. We hebben dit jaar weer geslaagde optredens gehad en nu verheugen we ons op ons 15-jarig bestaansfeestje op 21 september a.s. in “de Kat in de Wilg”.


Op bezoek bij ons erelid Frits Feenstra (88 jaar) Op een dinsdagmiddag in juli brachten wij volgens afspraak een bezoek aan Frits Feenstra, “Smartie van het eerste uur” en al vele jaren gewaardeerd vrijwilliger in de Stolpe. Ook in de beginjaren, toen de Smarties in de Boeieraak repeteerden, was Frits een van de vaste vrijwilligers achter de koffiemachine. In die tijd moesten we n.l. nog zelf voor onze consumpties zorgen. Frits heeft een ruime verzameling foto’s, vooral uit de eerste jaren en dat was mede de aanleiding van ons bezoek en we hoorden, dat ……………………….juist via dit vrijwilligerswerk Frits bij de Smarties is gekomen, want een aantal dames-vrijwilligers maakte hem enthousiast. Vele jaren heeft hij meegezongen, maar op deze mooie leeftijd wordt het staan een probleem, maar als erelid en sponsor van ons koor is hij goed op de hoogte van ons doen en laten en als het maar enigszins mogelijk is komt hij naar ons luisteren. Eigenlijk is Frits een man met zeebenen- beter gezegd rivierbenen - want samen met zijn vader beheerde hij de Rederij Feenstra die in de jaren 50 startte met de Rijn- en Moezeltochten. Hij behaalde al op jonge leeftijd zijn “papieren” en het aanvullende Rijnpatent; beide diploma’s waren vereist voor vervoer op de Rijn. Eigenlijk was hij met zijn vader al eerder gestart n.l. op een bunkerstation in Amsterdam en waren zij in het bezit van een sleepboot. De ondernemersgeest van vader en zoon leidde tot deze vervoersmaatschappij. Via kennissen in Zaandam werd besloten de passagiers van Amsterdam via een vaste route naar Keulen te brengen, zodat men gelijk kon genieten van het nog fraaiere deel van de Rijn. Na aansluitend vele jaren te hebben gewerkt voor Verzekeringsmaatschappij Delta Loyd, waarvoor hij heel Nederland afreisde, kwam een rustiger periode in Papendrecht. Nog steeds is hij een trouw reiziger van de N.S. en met zijn OV-kaart een trouw bezoeker van menig museum. Frits is “een vroege vogel”: om 6.00 uur gaat de wekker; wassen, aankleden, ontbijten, thuis alles op orde brengen en houden en dan: 2 kranten lezen met koffie en een goede sigaar erbij (en bij 1 sigaar blijft het niet, vertrouwde hij ons toe) Na een fijn gesprek en met een grote hoeveelheid foto’s vertrokken we weer. Anna de Knijf en Herman Ferdinandusse


MET EEN NIEUWE OUTFIT IN DE MUZIEKTENT

Het was vrijdag 25 mei jl. – de vrijdag voor Pinksteren - een fraaie zomeravond en

een redelijk aantal belangstellenden had al ver voor 8 uur een stoeltje bemachtigd

dan wel van huis meegenomen om het zomeravondconcert van de Stichting

Dorpsbehoud bij te wonen.

Margré van Wijngaarden had als gastvrouw in overleg bepaald dat de gasten van

buiten Papendrecht het eerst aan de beurt zouden komen. Daarom was de

volgorde:

- Havenkoor Fortitudo = de wapenspreuk van Willemstad.Voluit:

“Fortitudo mea Deus”: Psalm 43, vers 2: ‘’Want gij zijt de God mijner Sterkte”,

- Shantykoor De Brulboei uit Zwijndrecht en last but not least;

-zangkoor “ De Smarties”.

Bij aankomst moest ik even zoeken naar ons vertrouwde groene kleurtje, maar al

snel zag ik veel dames in het wit met allerlei rode “versierselen” en lichtrood

gestreepte heren; ik was dus op de goede locatie.

Precies op tijd kondigde Margré onze eerste “gasten van verre” Fortitudo aan.

Zij brachten vol animo en enthousiasme een gevarieerd programma ten gehore,

waarbij “de Klok van Arnemuiden” aanvankelijk nog niet op veel meezingers kon

rekenen, maar “in de herhaling” op verzoek van Margré met grote scheepsbel nog

eens stevig werd overgedaan. Wel viel mij op dat het koor alle zeilen moest

bijzetten om het geluid “de tent uit” te krijgen.

De beurt was toen aan De Brulboei die heel wat voorbereidingstijd nodig had om

zich te installeren, maar het zeer technisch vakkundig aanpakte: een beamer met

scherm projecteerde bij sommige liederen de tekst en een speaker die

aankondigde en aanspoorde om mee te zingen: wat dan ook gebeurde. Verder viel

de grote gevarieerdheid in kleding en liedkeuze mij op. Ook hier reageerde het

publiek verschillend bij de presentatie van sommige liederen. Een geslaagd

optreden.

Het was inmiddels toch nog drukker en …………………………… frisser geworden op het

plein en ook de Smarties hadden de nodige tijd nodig om alle apparatuur op de

juiste plaats te krijgen en aan te sluiten: hulde voor onze opbouwwerkers!

Het podiumpje in de muziektent dwong de heren op hoogte te gaan staan met de

dames in het volle licht voor zich: dat had effect!.


Ja, natuurlijk; Margré maakte uiteraard een paar plezierige opmerkingen over

onze nieuwe kleurencombinatie en het publiek beloonde dat met een stevig

applaus: Missie geslaagd!

(Zij adviseerde overigens wel “het groen” nog niet helemaal “af te schrijven”).

Wij vormden uiteraard getalsmatig het grootste koor van die avond en

produceerden daarom ook het meeste volume, waarbij geconstateerd moet worden

dat te hard zingen ook de zuiverheid kan schaden.

De nieuwe outfit gaf uiteraard een extra impuls aan onze prestaties en dat was

behalve aan het publiek ook duidelijk aan ons zelf en maestro HJ zeer goed te

merken: we smileden allemaal.

Onze “Rivers of Babylon” – ook met het kleine sologroepje die avond – is steeds

weer een schot in de roos en Rosamunde is een echte meezinger.

Verder demonstreerden we ook dat wij heel makkelijk ons ”Droomland” op twee

manieren kunnen zingen: in driekwartsmaat en ……………… in het aangepaste

oorspronkelijke tempo en tekst.

Intussen hadden we Fortitudo uitgezwaaid en ………………………uitgezongen - in de

hoop dat “de bus van de chauffeur toch niet echt verbouwd zal zijn” - en maakten

we ons klaar voor de korte finale: korte finale, want het was inmiddels al 23.15 uur

geworden!

De Brulboeiers en hun musici voegden zich midden tussen ons en de finale werd

een feit. Na een kleine uitleg hoe wij b.v. “T dondert en het bliksemt” inzetten,

kon begonnen worden.

We sloten af met Cheerio en als beloning een dankbaar applaus van het publiek,

dat al aardig was uitgedund. Ja, het was wellicht voor veel dorpelingen wat te laat

geworden en misschien wilden velen op zaterdag vroeg nog “luilakken”.

Wellicht een volgende keer toch een strakker tijdschema en gezien onze

ervaringen in Naaldwijk in september 2011 moet dat zeker kunnen.

Herman Ferdinandusse

Jubileum 09-2012 v7 - De Smarties · Papendrechts smartlappenkoor “de Smarties” opgericht 24...

Documents

Transcript of Jubileum 09-2012 v7 - De Smarties · Papendrechts smartlappenkoor “de Smarties” opgericht 24...