Februari 2018 Magazine voor en door cliënten van GGZ Oost ...

Magazine voor en door cliënten van GGZ Oost Brabant

Februari 2018

Schilderij “Gezelligheid” van Janneke Middel

De Horizon wil cliënten aan het woord laten. De Horizon informeert elke 2 maanden over

onderwerpen uit het dagelijks leven van cliënten, over ontwikkelingen binnen de Geestelijke

gezondheidszorg en over de locaties van de GGZ Oost Brabant. Uw bijdrage is welkom.

De redactie bepaalt wat geplaatst wordt. De redactie houdt zich het recht voor om ingezonden

stukken in te korten en in vorm aan te passen. De redactie kan ook met een goed onderbouwt

argument een artikel weigeren.

Onder pseudoniem schrijven mag, als de naam bekend is bij de redactie.

De Horizon is ook te vinden op internet onder het kopje cliënten www.ggzoostbrabant.nl

Lever uw kopij in voor 12 maart 2018

Redactie

Lennart van den Elsen, Ine van Wijk, Cor Vilé, Twan Aarts, Lily Roelofs, Joke Lentjes en

Bea van Leuken

Redactieadres

[email protected]

- Horizon p/a Cliëntenraad, Kluisstraat 2, 5427 EM Boekel of intern postvak 01.034

- Redactie (maandag en donderdag 0492-846366) Bea van Leuken.

Wilt u de Horizon thuis ontvangen?

Dat kan! Neem daarvoor contact met ons op.

Drukwerk Verspreiding

Dekkers van Gerwen - smart printing concepts Dichterbij/Werkkracht Heesch

Afwerking en verspreiding gebeurt door cliënten en medewerkers van Dichterbij en GGZ.

C OLOFON

V OORWOORD

De eerste horizon in het nieuwe jaar laat ons

meteen merken hoe snel de tijd verstrijkt, de

kerstspullen zijn allang opgeborgen en aan het

nieuwe jaar zijn we al weer gewend, carnaval is

net geweest en de eerste vakantie dient zich al

aan. Ik vraag me af wat er nog over is van al die

goed bedoelde voornemens, zijn ze net als de

sneeuw weer gesmolten of zijn er nog die op-

bloeien nu het voorjaar er aan komt.

Als ik toch even terugkijk en in herinnering neem

wat er in de periode rondom de kerst gedaan is

door al die stille helden in onze samenleving dan

stemt mij dat optimistisch. Stille helden, ze zijn

er nog, gelukkig maar. Mensen die als vrijwilliger

doen wat nodig is wanneer de nood aan de man

is of als er ergens behoefte aan mocht zijn, zon-

der er vraagtekens bij te zetten of iets terug ver-

wachten, gewoon mensen waar je van op aan

kunt wanneer dat nodig is.

Dat bezielende verband in de samenleving schept

verbondenheid en saamhorigheid, dat maakte de

kerst tot een feest voor iedereen. Het gaf hoop

en het liet zien dat alle initiatieven in deze peri-

ode meer gedragen worden dan gedacht. Opti-

misme is wat die stille helden motiveert, een

belangrijke drijfveer om zich dienstbaar op te

stellen voor de ander zonder zichzelf in de

schijnwerpers te plaatsen. Als wij doen, wat wij

behoren te doen, verdienen we geen lof, omdat

het onze plicht is, een uitspraak van Augustinus.

Het nieuwe jaar begon zoals het oude eindigde

met nieuwe zorgen in de geestelijke gezond-

heidszorg. De opbouw van de integrale, intensie-

ve ambulante zorg voor mensen met psychische

problemen stagneert. Bezuinigingen en het ver-

delen van taken door de overheid heeft ervoor

gezorgd dat de financiering binnen de verschil-

lende financierings-kaders onderling sterk ver-

deeld is. Psychiatrische patiënten vinden door al

die nieuwe maatregelingen steeds moeilijker hun

weg in de medisch-specialistische dienstverlening.

Enkele jaren terug kwam de participatiewet, ook

zo’n lelijk woord voor bezuiniging, toch zit er er-

gens iets in van een aanmoediging dat zegt dat de

mens zelf ook meer een schepper dient te zijn.

Dat we als mens bewuster worden van het feit dat

niet alleen anderen de wereld vorm geven maar

dat we daarin ook zelf een aandeel kunnen heb-

ben. We hebben meer mogelijkheden dan wat we

van onszelf verwachten, het is vaak niet meer dan

een kwestie van jezelf in beweging zetten.

In het leven ontmoet je mensen, verschillend van

elkaar, ze hebben allemaal wel iets wat niet mee

of tegenzat. Sommige mensen kunnen gewoon blij

en optimistisch zijn terwijl die toch ook hun mise-

rie hebben. Anderen gaan onder de druk van de

moeilijkheden die ze hebben tegen de vlakte, ze

raken verbitterd en opstandig. Mensen die gelovig

zijn dragen hun eigen kruis en vinden kracht in

hun geloof. Mensen hebben vaak hetzelfde meege-

maakt en toch is de beleving en benadering voor

ieder mens anders.

Wat dat betreft is het leven een loterij, sommigen

vinden dat ze een slechter lot getroffen hebben

dan de ander, toch de loten die het leven biedt

verschillen niet zoveel van elkaar. Het verschil zit

hem in de wijze van aanvaarden, in de wijze van

het kijken ernaar, het leven is dan wel een loterij,

we kunnen er zelf ook veel aan doen om het lot

gunstig te stemmen door zelf in beweging te ko-

men.

Cor Vilé, redacteur Horizon

Optimisme, jezelf in beweging zetten

I NHOUD Voorwoord 3

Inhoud 4

Ode aan onze vrijwilligers 5

Interview met Theo Rovers 6

Koken met Ine 8

Zelfhulpgroep Uden 9

De rommelpot 10

Humor 11

Cursus netwerken 11

Nieuws van de cliëntenraad 12

Kunst 13

Creatief 14

Mijn stem en ik 15

Een nieuwe richting 15

Klooster Koningsoord 16

Begeleiding tuinactiviteiten 19

Dichter des GGZ’s 19

Soms moet je even 19

Ontmoetingen - 2 20

Raad van Bestuur informeert 22

Eigenlijk het is zo simpel 23

Kantoorloos werken Loef 2 24

Blue Monday 25

Hier weer iets van mij 25

Reanimeer mij niet 26

Vroeger 26

Nieuws stichting Opmaat 27

Vertrouwen 27

Het gevoel 27

Spreuken en wijsheden 28

Een echte vriend 29

Traktatie voor kinderen 29

Laat je horen 29

Wandelen in drie dimensies 30

Valentijnsdag 30

Als je wilt veranderen 30

Zorgverplaatsing Coudewater 31

Ontmoeten 32

Cliëntenportaal 32

Activiteiten Coudewater 33

In ieder mens 34

Angst 34

Vrije tijd en welzijn 35

Kreet van de maand

36

5

Ode aan onze vrijwilligers

19 december was het kerstdiner in Huize Padua speciaal voor onze vrijwilligers.

Theo Rovers had mij gevraagd om die avond tijdens het diner een gedicht voor te lezen.

Ik schrijf al jaren en de het gedicht van dit jaar ging als volgt:

Alweer een jaar voorbij, wat gaat de tijd toch snel. U hebt weer vele uren met onze cliënten

doorgebracht. Met dit gebaar, een diner, willen wij u hartelijk danken voor de inzet van het

afgelopen jaar. We spreken de wens uit dat deze samenwerking en wilskracht het komende

jaar 2018 weer voortgezet gaat worden. Nu is het bijna kerst en het nieuwe jaar breekt aan.

Onze cliënten zijn jullie geweldig dankbaar. Daarom staat dit etentje ook dit jaar voor jullie

klaar.

Dan wil ik nu een wens uitspreken namens de cliëntenraad speciaal voor jullie.

Ik wens voor jou / voor jullie

Ik wens je wat licht in momenten van zorgen.

Ik wens je wat hoop en wat uitzicht voor morgen.

Ik wens je wat warmte in kille grijze dagen.

Ik wens je een antwoord bij twijfels en vragen.

Ik wens je een zachtheid als woorden te hard zijn,

wat vrede en vreugde als woorden te hard zijn.

Ik wens je wat rust te midden van je werk.

Ik wens je wat stilte dat maakt je sterk.

Ik wens je een hand die je verder geleidt,

een stralende glimlach die je verblijdt.

Ik wens je een plaats om bij regen te schuilen.

Ik wens je een mens die je bijstaat als je moet huilen.

Ik wens je een bloem om je dagen te kleuren,

en een vriendelijk gebaar om bij op te fleuren.

Dit zijn de wensen die ik namens de cliëntenraad heb uitgesproken naar u als dank voor de

inzet voor GGZ Oost Brabant. Ook heb ik van het diner mee mogen genieten dat werd uitge-

serveerd door de medewerkers van GGZ Oost Brabant. Dit deden ze geweldig onder leiding van

Theo Rovers en Bertina Mank. Ook werden er 6 personen gehuldigd voor hun 10-jarig jubileum

als vrijwilliger bij de GGZ. Allemaal van harte gefeliciteerd.

Het was een geweldige avond met lekker eten en mooie muziek. Ik heb heel erg genoten om

met zulke geweldige mensen samen te zijn. Mooi dat zij deze dag in het zonnetje werden ge-

zet. GGZ kan niet zonder onze vrijwilligers die de wereld van onze cliënten een beetje mooier

maken.

Gerrie van der Rijt-van Sinten, vice voorzitter cliëntenraad

6

INTERVIEW MET

Deze keer een interview met Theo Rovers.

Theo is 39 jaar en groeide op in Venhorst.

Hij heeft 1 zus en een grote vriendenkring en

daarnaast veel sociale contacten in de omge-

ving van Huize Padua.

Theo gaat graag wandelen met zijn hond, een

Ierse setter met de naam Ira.

Naast het wandelen met Ira houdt Theo van

zingen in een koor genaamd Internos. Verder

gaat hij graag fietsen, is hij creatief en ge-

niet van ontspanningstijd. Soms kiest hij er-

voor om lekker een dag de deur dicht te hou-

den en films te kijken. In 2017 heeft Theo

voor het eerst meegelopen met de Vierdaagse

in Nijmegen, elke dag 50km en dat helemaal

alleen. Dit is hem goed bevallen dus de plan-

ning is om in juli weer mee te gaan doen.

Verder vindt Theo een goede en sfeer heel

belangrijk.

Toen Theo stage liep voor de opleiding SPH

(Sociaal Pedagogische Hulpverlening) wilde

hij graag stage lopen in Huize Padua. Voor

hem was dat bekend en dicht bij huis en

daarom schreef hij een brief voor een stage-

plek bij afdeling groen. Francy Trienekens, de

toenmalige coördinator ontspanning, vond dat

afdeling ontspanning beter bij Theo paste.

Toen hij stage kwam lopen bij Francy op de

afdeling voelde dit voor hem als een warm

bad.

Na afronding van zijn studie werd Theo ge-

beld of hij interesse had voor invalwerk bij

GGZ Oost Brabant. Omdat Theo ook een op-

leiding heeft gehad voor verzorgende kon hij

op meerdere afdelingen invalwerk doen.

Daarna kreeg Theo een vast contract bij afde-

ling ontspanning.

Begin 2017 heeft Theo een nieuwe baan ge-

kregen, die van coördinator voor vrijwilligers-

werk. Hij begint het werk steeds leuker te

vinden. Deze baan geeft meer rust dan afde-

ling vrije tijd en welzijn waar veel met dead-

lines wordt gewerkt.

Nu heeft hij meer tijd om na te denken over

hoe hij iets wil organiseren. Het nadeel is dat

het een solofunctie is. Wel heeft Theo een

assistent voor 8 uur per week die administra-

tieve taken voor haar rekening neemt. Op dit

moment zijn er 344 vrijwilligers actief bij

GGZ Oost Brabant.

Theo probeert regelmatig met de vrijwilligers

te spreken. Hij werkt op de diverse locaties

en probeert af en toe langs te gaan bij de af-

delingen om zichtbaar te zijn en dat de vrij-

willigers weten dat ze bij Theo terecht kun-

nen. Hij wil waardering geven aan de vrijwil-

liger door dit uit te spreken en te laten zien.

Dit bindt mensen ook aan de organisatie.

Als je deze waardering ook uitspreekt naar

eigen medewerkers kan dit de kracht van het

team versterken. Theo vond het moeilijk om

vrije tijd en welzijn los te laten, vooral op

het gebied van cliëntencontact.

Tekst: Bea van Leuken

7

Als ik vraag wat hij graag veranderd wil zien

bij GGZ Oost Brabant is het minder praten en

meer actie. Als je kijkt hoe de organisatie in

elkaar zit met veel managementlagen duurt

het lang voor zaken geregeld zijn. Dit kan

wellicht eenvoudiger.

Wat Theo zo aantrekkelijk vindt aan zijn vak

is de uitdaging en de diversiteit. De functie

was en is hem op het lijf geschreven. Hij is

niet gebonden aan 1 afdeling, ontmoet veel

mensen en kent bijna iedereen omdat hij ge-

worteld is door de hele organisatie. Theo er-

vaart GGZ Oost Brabant als een grote organi-

satie met ieder zijn eigenheden. Mooi om te

zien en om verbindingen te leggen.

Op een gemiddelde dag begint Theo met het

checken van zijn e-mail en voorbereidingen

treffen van lopende zaken. Op dit moment is

hij met HR (personeelszaken) bezig met de

invoer van het administratieve aannamepro-

ces voor vrijwilligers. Zijn leidraad is de jaar-

planning die hij heeft gemaakt.

Verder is hij bezig met HOZ (herstelonder-

steunende zorg) training om de herstelvisie

bij iedereen op het netvlies te krijgen en om

te kijken wat de rol van de vrijwilliger hierin

kan zijn. Verder het inzetten op nieuwe scho-

lingselementen, dat houdt in workshops spe-

cifiek voor bepaalde doelgroepen of taken

met name voor de specialistische zorg. Deze

scholingselementen worden aangeboden aan

alle vrijwilligers. Deze trainingen worden in-

tern gegeven.

Daarnaast sluit Theo regelmatig aan bij team-

overleg, management, enz. om in hun over-

leggen het belang van vrijwilligerswerk te be-

noemen. Een vrijwilliger kan veel toevoegen

voor cliënten en is niet bedoeld als werkne-

mer maar als aanvulling. We werken uiteinde-

lijk allemaal voor hetzelfde doel: de cliënten.

THEO ROVERS

Op de vraag hoe hoog Theo de lat legt voor

zichzelf geeft hij aan dat die lat erg hoog

ligt, dit is ook zijn valkuil. De cliënten en

vrijwilligers op het werk zijn heel dierbaar

voor Theo buiten zijn familie, vrienden en

sociale netwerk.

Theo kijkt op naar Francy Trienekens. Zij was

echt een voorbeeld voor hem in haar omgang

met mensen en cliënten, de betrokkenheid en

verbinding en dicht bij de mensen staan.

Voor 1 dag zou Theo wel op de stoel willen

zitten van Monique van Hoof, de geestelijk

verzorger. Het lijkt Theo heel waardevol om

iets van bezinning met cliënten te kunnen

doen, ruimte, rust en bezieling.

Wat is Theo’s beste of mooiste herinnering?

Toen hij nog klein was bij oma thuis in de

winter ’s avonds een frikadel bakken in de

pan, dat was zo lekker dat gevoel en die sfeer

tijdens dat samenzijn.

Tip van Theo voor onze lezers om wat vaker

bij stil te staan. Probeer niet te hard te lo-

pen, neem ook eens tijd voor jezelf. Doe vrij-

willigerswerk dan ga je met andere ogen kij-

ken omdat je wellicht meer vanuit je hart

werkt.

Wat vindt je van de Horizon?

Het is een belangrijk en waardevol magazine.

Theo benadrukt dat het wel goed is om vanuit

het oogpunt van de cliënten te schrijven.

Als idee geeft Theo aan een keer een stagiai-

re onderzoek te laten doen hoe we meer

cliënten kunnen betrekken en meer input

krijgen voor de Horizon.

Theo, hartelijk bedankt voor dit spontane

interview.

8

Ingrediënten: 4 eieren hardgekookt, gepeld,

gehalveerd - 150 gram bloem, gezeefd - 2 eie-

ren - zout en peper versgemalen - 400 ml

melk - 3 eetlepels gehakte bieslook, vers of

diepvries - 25 gram boter - 2 eetlepels olijf-

olie - 2 teentjes knoflook, geperst - 600 gram

spinazie, panklaar - 100 gram roomkaas, na-

turel

Materialen: cocktail prikkers

Voorbereiden: Klop van de bloem, eieren,

mespunt zout, melk en bieslook een glad be-

slag. Bak in een kleine koekenpan in een

klontje boter een flensje aan beide kanten

goudbruin. Bak zo in totaal 8 flensjes en houd

ze even warm.

Bereiden: Verhit de olie in een wok, voeg de

knoflook toe en roerbak de spinazie tot deze

geslonken is. Roer de roomkaas in gedeelten

erdoor en laat deze smelten. Voeg zout en

peper naar smaak toe. Verdeel de spinazie

over de flensjes, en rol ze op en leg ze op 4

warme borden Leg op ieder flensje een half

ei, garneer met bieslook en steek dit eventu-

eel vast met een prikker.

Wortel-hazelnootburger op tagliatelle

Hoofdgerecht voor 4 pers.

Bereidingstijd: ca. 30 min.

Ingrediënten: 100 g hazel-

noten, grof gehakt - 500 g

winterwortel, geschrapt

en geraspt - 100 g geraspte belegen kaas - 4

eetl. gehakte peterselie - 100 g broodkruim

door Ine van Wijk

VEGETARISCH KOKEN MET INE

Courgettesalade met padden-stoelen

Voorgerecht voor 4 pers.

Voorbereidingstijd 15 min.

Wachttijd 5 minuten

Bereidingstijd 10 minuten

Ingrediënten: 2 stuks courgettes - 100 ml

olijfolie - 1 el pesto - 2 el balsamicoazijn - 1

naar smaak -zout - naar smaak peper - 200

gram gemengde paddenstoelen in plakjes of

reepjes - 50 gram gepelde pistachenootjes -

12 stuks gehalveerde cherry-/kerstomaatjes

Voorbereiden: Verwijder de steelaanzet van

de courgette. Schaaf of snijd de courgettes in

de lengte in repen. Meng olijfolie (bewaar

minimaal 1 el voor het roerbakken) met pes-

to, balsamicoazijn, zout en peper). Giet de

marinade over de courgettelinten en laat dit

ca. 4 minuten goed intrekken.

Bereiden: Verhit 1 el olijfolie en bak hierin de

paddenstoelen met de pistachenootjes 2-3

minuten. Schep de gehalveerde tomaatjes

erdoor. Haal de courgettelinten uit de mari-

nade en verdeel ze over 4 borden. Schep het

paddenstoelenmengsel in het midden en drup-

pel de marinade er omheen.

Bieslookflensjes met spinazie en ei

Voorgerecht voor 4 pers.


https://www.google.nl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwiBjN_Mt7vYAhUIUlAKHfVOBygQjRwIBw&url=https%3A%2F%2Fwww.groentehelden.nl%2Frecepten&psig=AOvVaw2kVqjXI1_eGIEuiZkRI4Kq&ust=1515056510755349

https://www.google.nl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwih-Jvmt7vYAhUDbFAKHRWSD9kQjRwIBw&url=https%3A%2F%2Fwww.pinterest.com%2Fpin%2F328129522827074426%2F&psig=AOvVaw1m-UbQ3QoJnw77SWMajTnK&ust=1515056597755705

https://www.google.nl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwj63vL7ubvYAhUBLlAKHZ7iDSkQjRwIBw&url=https%3A%2F%2Fwww.pinterest.com%2Fpin%2F522417625504004688%2F&psig=AOvVaw2Ka-2eMCCPm93Y76jUsHqq&ust=1515057180645773

9

(van niet te vers brood) - 3 eidooiers - zout en

versgemalen peper - 200 g groene tagliatelle -

3 eetl. arachideolie of olijfolie - 100 g cherry

-/kerstomaat

Voorbereiden: Rooster de hazelnoten in een

droge hete koekenpan. Giet in een vergiet

kokend water over de wortel en laat dit goed

uitlekken en afkoelen. Meng de wortel met de

hazelnoten, kaas, peterselie, broodkruim,

eidooiers en zout en peper naar smaak. Ver-

deel het mengsel in kleine ovale platte bur-

gers. Kook de tagliatelle beetgaar.

Bereiden: Verhit de olie in een koekenpan en

bak de burgers in 4-5 minuten goudbruin en

krokant. Verdeel de tagliatelle als een bedje

over 4 warme borden en serveer de burgers er

gestapeld op. Garneer met de tomaatjes.

Gegratineerde peren

Nagerecht voor 4 pers.


Ingrediënten: 4 middelgrote handperen - 1

citroen - 300 milliliter rode wijn - 200 millili-

ter sinaasappelsap - 1/2 theelepel kaneelpoe-

der - 1/2 theelepel gemberpoeder (djahé) - 3

eiwitten - Zout

Bereidingswijze: Verwarm de oven voor op

180ºC als u geen magnetron gebruikt.

Schil de peren. Boor eventueel vanaf de on-

derkant met een appelboor het klokhuis eruit.

Pers de citroen. Besprenkel de peren met het

citroensap. Giet de wijn en sinaasappelsap in

een diepe magnetronschaal of ovenschaal.

Voeg kaneel- en gemberpoeder toe en ver-

warm het mengsel 3 minuten afgedekt op 800

Watt of kort in een pannetje.

Zet de peren naast elkaar in de warme saus,

dek ze af en verwarm nu 8-10 minuten op 400

Watt (halve stand) in de magnetron of 35 mi-

nuten op 180ºC in de oven. Klop de eiwitten

met een snufje zout stijf. Zet de peren in een

ovenvaste coupe of op een bordje. Schep er

een toef eiwit op en zet het gerecht even on-

der een hete grill totdat het eiwit licht

kleurt.

Motto van DE OASE ZELFHULPGROEP

ZELFVERTOUWEN VERGROTEN

Ook dit: ‘delen van je verhaal in een veilige sfeer helpt’ plus

indien gewenst praktische ondersteuning

welkom bij ons groepje de

(chi) oase

Met begeleiding van Harrie de Koning

ervaringsdeskundige [email protected]

06 40628602

Elke vrijdagmiddag van

13.30 tot 15.00 uur Plaats: ODAC de inloop

aan de violierstraat Uden

http://www.google.nl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwijr8SJurvYAhUKPFAKHQ2xBQgQjRwIBw&url=http%3A%2F%2Fwww.emte.nl%2Frecepten-inspiratie-tips%2Frecepten%2Frecept%2Fgegratineerde-peren.htm&psig=AOvVaw0SA-VYz0eGRrEL0YuftX53&

mailto:[email protected]

https://www.google.nl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwiq4Me3wbvYAhUFblAKHchmAi0QjRwIBw&url=https%3A%2F%2Fnl.linkedin.com%2Fpulse%2Fik-heb-het-nog-nooit-gedaan-dus-denk-dat-wel-kan-op-met-heij-&psig=AOvVaw1bHzmdTd76QqJ

10

Tekst: Cor Vilé

Een foto in de krant bracht mij terug naar be-

gin jaren zestig, op de foto staan een stel kin-

deren met een rommelpot, ook wel foekepot

genoemd, een oud Brabants gebruik met Vas-

tenavond. De rommelpot diende als begelei-

dend instrument voor de liedjes die de kin-

deren zongen. Ze gingen van deur naar deur

of stonden stil bij een open raam, en haalden

daarmee wat snoep of wat geld op.

Vastenavond was de avond voor het vasten,

we mochten wat snoepgoed opeten en de rest

ging in het vastentrommeltje. Dat vasten

duurde zes weken, we mochten niet snoepen

en er was ook geen vlees. De ouders hadden

zes weken geheelonthouding, dus ook geen

deugdelijk genot van alcohol, sigaretten en

zoal meer.

Een rommelpot maakte je als kind zelf, het

belangrijkste deel was een varkensblaas. We

hadden thuis een varken op stal en tegenover

ons in de steeg was een slachterij. Aan het

begin van het nieuwe jaar waren we al druk in

de weer, allereerst om een varkensblaas te

bemachtigen omdat er veel vraag naar was.

De varkensblaas moest eerst nog een aantal

weken drogen en als hij droog genoeg was be-

gon hij er een beetje perkamentachtig uit te

zien. Intussen hadden we een leeg verfblik,

eentje met een dikkere rand, een rol sterk

vliegertouw en een dunne bamboestok van

ongeveer 30 centimeter, waarbij aan beide

kanten de verdikking van de bamboestok het

uiteinde vormde.

Een uiteinde duwde je in het midden van de

varkensblaas, zodat er aan de andere kant

een uitstulping ontstond die je met het touw

stevig vastbond. De blaas met de bamboestok

rechtop werd precies in het midden over het

blik gespannen en met het vliegertouw vast-

gemaakt. Om het karakteristiek geluid te krij-

gen spuugde je eens flink in je hand, klemde

die om de bamboestok heen en maakte je een

op en neergaande en pompende beweging.

Vooral die neerwaartse beweging was belang-

rijk omdat die als het ware door je glibberen-

de hand een zekere trilling veroorzaakte die

werd versterkt door de membraam van de

varkensblaas. Daardoor ontstond dat typische

brommende foeke-foekegeluid, vandaar ook

die andere naam, de foekepot.

Elk dorp en streek kende een eigen versie van

het Vastenavond lied.

Ik weet mij slechts enkele zinnen te herinne-

ren, wij zongen van Kobus Jansen die kumt

leren dansen, en rommelpotterij, rommelpot-

terij geef me ne cent dan ga ik voorbij.

DE ROMMELPOT

11

Cursus netwerken

Tekst: Joke Lentjes

Ik kreeg een cursus netwerken aangeboden

van het UWV,

Mijn eerste gedachte was wat moet ik

daar nu weer mee?

Er zijn zoveel trajecten al doorlopen van

re-integratie programma’s en competentietesten.

Is netwerken dan het beste?

Maar ik wil een baan dus ga ik er voor

al zijn er dagen bij dat ik mezelf bijna verloor.

De zoektocht naar die ene baan die moet toch

ergens bestaan.

Met 12 collega’s allen de vijftig gepasseerd.

Wat heb ik enorm veel van jullie allen geleerd.

We leerden wat een goed netwerk ambieert,

star methodiek en zelfs de elevator pitch

is gepresenteerd.

Onze generatie is het nooit geleerd,

dat je je competenties illustreert.

Het roer moet om en vooral flexibel zijn

al gaat het soms gepaard met angst en pijn.

We zijn het samen aangegaan en hebben

elkaar laten zien dat we ergens voor staan,

ongeacht het gewenste resultaat van een baan,

Loes je hebt het fantastisch gedaan.

Wat ik nog meer zou willen zeggen probeer ik in

deze laatste regels te weerleggen.

Vind je het leven steeds even fijn

dan is iedere dag zonneschijn

Blijf hopen, blijf wensen, blijf genieten,

blijf doorbijten, blijf doorgaan

maar laat je niet uit het veld slaan.

HUMOR De hemel en de hel

Feitelijk zijn de hemel en de hel gewoon

twee tuinen die van elkaar gescheiden zijn

door een houten hek. Op een dag ziet God dat

het tuinhek kapot is. Hij verdenkt iemand van

de tuin van de buren en gaat verhaal halen bij

de buren.

“Duivel wanneer repareer je het hek?”

“Niet”, zegt de duivel.

“Dan stuur ik een advocaat op je af”, zegt

God.

“Lijkt met sterk”, zegt de duivel. “Alle advo-

caten wonen immers bij mij.”

Tekst: Gerrie van der Rijt-van Sinten

Jan, ’t is Vastenavond

we komen nie thuis vur taovond,

taovond in de manenschijn,

als vader en moeder naar bed toe zijn.

Boven in de schouwen,

hangen de verrekus mee touwen.

Boven in de schoorsteen,

hangen de verrekus mee lange been.

Snij maar diep, snij maar diep,

snij maar in munne vinger niet.

Hier unne stoel en daor unne stoel

op iedere stoel un kussen,

meske houdt oew kinnebak toe,

of ik slao er nog inne tussen.

tussen oew neus en tussen oe kin,

tan nog wel unne pannekoek in.

ik heb zolang al rond gelopen,

ginne cent um brood te kopen.

rommelpotterij, rommelpotterij,

gef me unne cent dan gok vurbij.

12

Geestelijke Gezondheidszorg volop in het

nieuws

In december en januari verschenen er weer

verschillende berichten in de media.

Daaruit blijkt dat de opbouw van de integra-

le, intensieve ambulante zorg voor mensen

met psychische problemen stagneert onder

meer als gevolg van de financiële schotten

tussen en binnen de verschillende financie-

ringskaders. Om die reden roepen onder meer

GGZ Nederland, Zorgverzekeraars Nederland

(ZN) en de Vereniging Nederlandse Gemeen-

ten (VNG) staatssecretaris Paul Blokhuis van

Volksgezondheid, Welzijn en Sport op tot ac-

tie om te komen tot een eenvoudiger, flexi-

beler en meer geïntegreerde financiering van

ggz.

Psychiatrische patiënten vinden lastiger ge-

hoor in de medisch-specialistische sector, ter-

wijl meer dan 60 procent van deze groep ook

lichamelijke aandoeningen heeft. Er moet

meer aandacht komen voor integratie van

psychiatrie en andere medische specialismen.

Niet in hokjes denken, maar lichamelijke en

psychische aandoeningen als één geheel zien.

Psychiatrische patiënten gaan vaak al niet zo

snel naar de dokter, voor hen is de drempel

vaak hoog. "Ze zijn bang dat hun lichamelijke

klachten als 'psychisch' afgedaan worden. Bij

mensen die in de specialistische geestelijke

gezondheidszorg behandeld worden, spelen

vaak meerdere problemen tegelijker-

tijd. Vooral degenen die behandeld worden

voor een stoornis die te maken heeft met af-

hankelijkheid of misbruik van alcohol en drugs

worden meerdere diagnoses gesteld. Bij

hen wordt vaak eveneens een persoonlijk-

heidsstoornis vastgesteld. Ook bij mensen die

NIEUWS VAN DE CLIËNTENRAAD

in eerste instantie voor een persoonlijkheids-

stoornis behandeling ontvingen werd la-

ter een stemmingsstoornis, zoals een depres-

sie, geregistreerd.

Veel ggz-instellingen kampen met een tekort

aan psychiaters. Uit een analyse van de NOS

blijkt dat twee dagen voor kerst 663 vacatu-

res openstonden in de psychiatrie. In Neder-

land zijn zo'n 3700 psychiaters opgeleid, maar

zij kiezen vaak voor werk in een eigen prak-

tijk of in een gerelateerd vakgebied, zoals

mindfulness en stressreductie. Ook werken ze

vaak als zzp'er in plaats van in een vaste be-

trekking. Door de vele onvervulde vacatures

wachten veel patiënten tevergeefs op zorg.

Vooral voor mensen met autisme, persoonlijk-

heidsstoornissen en trauma's zijn de wacht-

lijsten lang. Psychiaters geven aan de zorgin-

stellingen te verlaten wegens de toegenomen

werkdruk en administratieve rompslomp.

Voor instellingen zijn psychiaters die als zelf-

standige werken duurder. Bovendien stappen

ze sneller op en kunnen ze bijvoorbeeld cri-

sisdiensten weigeren, waardoor instellingen

moeite hebben om dit soort voorzieningen

voor patiënten overeind te houden.

Conclusie van al deze berichtgeving:

Er moet duidelijkere financiering komen,

lichamelijke en psychische aandoeningen

moet worden gezien als één geheel en er

moet actie worden ondernomen voor het te-

kort aan psychiaters.

We kunnen mensen in geestelijke nood toch

niet in de kou laten staan.

Tekst: Bea van Leuken

13

K UNST

“Een bos bloemen voor alle keren dat ik niet bij de vergadering van de

Horizon was “ geschilderd door Lennart van den Elsen

14

C R E A T I E F door Lily Roelofs

Laddertje maken

Nodig:

Verschillende takjes van onge-

veer 30 cm lang, mogen 1-2 cm

dik zijn

Twee takken van een meter 2-3

cm dik

Touw , bv vliegertouw

Lijm

Leg de lange takken ongeveer 25cm

uit elkaar……daarna ga je de kleine

takken bevestigen met touw. Draai

het garen kruislings om de takken

heen en knoop goed vast.

Zoals op de foto te zien is zijn sommi-

ge takjes dubbel.

Wanneer je ze hebt vastgeknoopt kun

je er een druppel lijm oplaten vallen,

dan blijft het beter vast zitten.

Hang er leuke versiering aan, bijv.

hartjes.

Veel knutselplezier.

Groetjes,

Lily

15

Mijn stem en ik

Tekst: Pauline Poelen

Vroeger was je een vriendje

Je hielp me waar je kon

Ineens werd je gemeen

Waar gaat dit heen

Ik mis je, kom terug bij mij

En dit zegt de stem nu tegen mij:

‘Laat niemand toe,

spreek niemand aan.

Wees gehoorzaam en ga hier niet vandaan.

Voel niets, doe niets, dat is verraad.’

Hij maakt me moe

Hij maakt me bang

En daar word ik gespannen van

Dingen lukken niet meer zoals ik wil.

Ik zeg tegen de stem: ‘hou stil!’

En dit zegt de stem dan tegen mij:


spreek niemand aan.



Hij luistert niet naar wat ik zeg

En hij gaat denk ik nooit meer weg

Mensen snappen niet hoe dat voelt

Daarom zing ik dit lied

De stem zegt nu tegen mij:


spreek niemand aan.



Dit lied gaat over mijn stem. Ik probeer zo-

veel mogelijk mensen te bereiken met mijn

lied. Ik heb het lied gemaakt bij muziekthe-

rapie en gezongen bij ‘The Voice of GGZ

Oost Brabant.’

Een nieuwe richting

Tekst: Cor Vilé

Scheiden is samen delen in ongenoegen

niet meer in staat nog iets toe te voegen

de code gekraakt, het gevoel verlaten

de een valt stil, de ander wil niet praten.

Niet te rijmen met zoals het toen begon

een liefde voor twee waarin alles nog kon

waar ontstond het begin van deze onmacht

die voor beiden dit verlies teweeg bracht.

Liefde maakt blind dat is zeker waar

in het begin betekenden we veel voor elkaar

was het teveel bezig zijn met andere zaken

waardoor we elkaar niet meer konden raken.

Twee mensen die zeiden om elkaar te geven

ze lopen vast met elkaar en met hun leven

kozen hun weg in de verkeerde richting

die uiteindelijk toch eindigt in een scheiding.

Twee mensen die een nieuwe richting kiezen

waarin ze alleen nog zichzelf kunnen verliezen

om te ontdekken, we hadden beiden ons verhaal

in die verloren tijd spraken ze een eigen taal.

16

Tekst: Cor Vilé

KLOOSTER KONINGSOORD BERKEL ENSCHOT

Geloof is een persoonlijk iets, een anker dat

je vasthoud, dat een diepere waarde aan je

leven geeft. Die betekenis vond ik terug na

een verblijf van drie dagen in dit klooster.

Ik neem je mee in een persoonlijk verhaal

waarin ik op weg ben om een antwoord te

vinden op de vragen die mij bezig hielden. In

mij was er onrust, verwarring, en ergens in

mij was er ook een diep vertrouwen, en gek

genoeg wist ik wel waarom. Toch om de een

of andere reden zocht ik naar een antwoord

en bevestiging. De bron van dit verhaal dat nu

achter mij ligt, is een actueel thema dat nu

nog steeds met enige regelmaat in het nieuws

komt.

Mooi op tijd aanwezig in Koningsoord werd ik

door de gastzuster ontvangen die mijn kamer

aanwees met uitzicht op de tuin. Om kwart

over negen was de eerste dienst, de Terts en

de soberheid die de kapel uitstraalde sprak

mij aan. Wat mij verbaasde was de tekst van

het eerste lied: God kom mij te hulp, haast u

mij te helpen.

Na de gebedsdienst en de koffie was er om

kwart over twaalf de tweede gebedsdienst,

de Sext, het lijkt Engels maar het is Latijn.

Ook nu weer een mooie tekst: Doof in ons

midden uit wat leidt tot tweedracht en on-

enigheid, het lijkt wel of mijn komst is voor-

bereid gezien de teksten. Na de gebedsdienst

die telkens twintig minuten duurt, is er het

warme eten met de andere gasten. In geza-

menlijk overleg word er om toerbeurt afge-

wassen en opgeruimd. Rust, tijd en ruimte

voor bezinning is er na het eten tot aan de

volgende gebedsdienst, de Noon, die om

kwart over twee begint. God die dagen en

tijden richt naar het gaan en komen van het

licht. Weer een tekst die mij raakte, ik ging

naar dit klooster om een antwoord te vinden,

ik was verward en had het vertrouwen in de

kerk en het geloof verloren.

Soms is een gevoel moeilijk uit te leggen, het

gevoel hier in mij in dit klooster waar de zus-

ters als engelen zongen, was een gevoel van

thuiskomen, maar hoe leg je dat uit. Hoe ver-

taal ik mijn kwaadheid naar de kerk en de

geestelijke die zijn handen niet thuis kon

houden, naar God toe met de meer dan war-

me ontvangst in dit klooster.

Wat mij zo verward, is mijn overtuiging dat

er ergens in mij een diep vertrouwen zit, in

mijn donkerste uren waarin ik dreigde om te

vallen, was er altijd ergens iets in mij dat me

17

op de been hield. Dat was niet alleen mijn

eigengereidheid, mijn sterke wil, nee dat was

duidelijk iets anders waar ik geen antwoord

op had.

Gedachten in mijn hoofd tijdens een wande-

ling in de kloostertuin, gedachten die vragen

om een antwoord. In mijn leven is een ant-

woord meestal een gevoel wat vaak niet uit

te leggen is, nu is er ook een antwoord voor

mijn gevoel wat ik nog niet zie. Ik heb nog

een paar dagen in dit klooster waar het erg

koud is en er toch een deken van warmte om

me heen hangt.

Met de vespers die om vijf uur begint is er

ook een meditatie die doorloopt tot aan het

avondeten, daarna is het al heel snel avond

voor iedereen. Na de Completen van half

acht en het Angelus om kwart voor acht gaat

de bel voor de nachtrust, naar onze begrip-

pen erg vroeg. De nachtwake en de meditatie

van een half uur begint s ’morgens om vijf

over vier. Als gast zijn we niet verplicht aan

deze ochtendwake deel te nemen, het is een

eigen keuze.

Later op de avond raakte ik in gesprek met

een priester die me zei: Zoals je nu in bewe-

ging bent, open staat voor de dingen die op

je pad komen, dit voor hem een teken was

dat God naar mij luisterde, dat de dingen

waar ik mij hier vandaag over verbaasde een

teken was van zijn aanwezigheid. Het was

een goed gesprek met de priester die gezien

mijn achtergrond het allemaal heel begrijpe-

lijk vond. Het was ook niet de gemakkelijkste

weg. Met mijn houding naar de kerk toe was

dit volgens hem een weg van vergeving en

ontmoeting. Het gesprek bevestigde mijn ge-

voel dat ik hier mijn antwoord zou vinden, al

begreep ik de weg van vergeving en ontmoe-

ting nog niet helemaal.

Deze eerste dag bracht mij in een andere we-

reld, een wereld van overgave en gebed, een

wereld waarin je voelt dat er dagelijks ver-

binding is met God. Het bevestigt mijn gevoel

dat ik hier een antwoord vind op de vragen

die me bezig houden. Het was ook een zinvol-

le dag die ik afsloot met een goed gevoel en

een gebed van dankbaar zijn voor alles wat er

vandaag op mijn pad kwam, en ik had er nog

een vraag bij gekregen.

De tweede dag begon met een eucharistievie-

ring die werd verzorgd door de priester die ik

de avond daarvoor gesproken had, dat voegde

toch iets toe. Met de communie komen alle

zusters met de gasten in een kring rondom de

priester staan. Eerst word de communie in de

hand gelegd, daarna samen genuttigd, zo ook

de beker met wijn waarvan iedereen een slok

nam. Een doekje om de beker schoon te ma-

ken en deze weer door te geven, dit verbon-

den zijn, dit samen delen maakte op mij een

diepe indruk.

Na het middageten ben ik naar buiten gegaan,

ik wilde los komen van een gevoel dat mij zó

beklemde, was het de beslotenheid daarbin-

nen of was het de serene rust die er heerst,

of was het de onrust in mij dat mijn gevoel

aantastte, ik wist het gewoon niet. De keuze

om naar Koningsoord te gaan was goed, de

mooie teksten, mijn beleving en het gesprek

met de priester bevestigde mij op de goede

weg te zijn. Het vertrouwen wat bij mij heel

gevoelig ligt, is er gek genoeg op een totaal

andere manier aanwezig. In gedachten kijk ik

terug en dan is er dat diepe gevoel van dank-

baar zijn dat mijn leven zo’n draai heeft ge-

maakt dat ik nu hier in de kloostertuin in

staat ben om met mijn gedachten in overwe-

ging te kunnen zijn. Dat ik een knop om kan

zetten en in diepe stilte in mijzelf kan krui-

pen. In alles in mij overheerst het gevoel dat

God van grote invloed is geweest in mijn pro-

ces van verwerking, hier in dit klooster wil ik

nu een manier vinden om die dankbaarheid

naar hem toe uit te kunnen spreken.

(Vervolg op pagina 18)

18

Ik hoor mensen wel eens zegen, ik heb God

van binnen, dat zou ik nu ook willen zeggen.

Maar dan voel ik een aversie die herinnerin-

gen oproept aan een dominante pastoor die

mij duidelijk liet merken dat je als een jon-

gen van acht jaar helemaal niks voorstelde.

Het Juvenaat in Deurne waar ik als kind van

twaalf terecht kwam omdat ik thuis geen

thuis meer had en mijn ouders dachten dat

het om een roeping ging. Ontmoeting en ver-

geving komen terug in mijn gedachten, ie-

mand vergeven daar heb ik een bijzondere

ervaring aan overgehouden, het heeft mij van

binnen gezuiverd en milder gestemd, verlost

van negativiteit en diep gewortelde kwaad-

heid.

Na het avondeten had ik een gesprek met

zuster Scholastika, die ik in de kapel bij de

andere zusters had gezien, ze zit nu tegen-

over mij, heel bijzonder. Ze leven dan wel in

deze besloten wereld, toch deze zuster wist

heel goed wat er zich daar in die andere we-

reld allemaal afspeelt en ze had daar een he-

le duidelijke mening over. Ze had een luiste-

rend oor en begreep mijn verlangen, ze had

dat verlangen zelf ook gekend. Dat ik wilde

loskomen van al die nare ervaringen en ver-

langde naar rust, vond bij haar veel waarde-

ring. Het raakte haar diep dat er juist in een

Juvenaat verbonden aan een klooster, gees-

telijken zijn die ondanks alle beloftes en on-

der het oog van God, zichzelf niet in de hand

hebben, zich aan kinderen vergrijpen en dat

ook nog in de doofpot stoppen. Was dit nou

de ontmoeting waar de priester over sprak, ik

denk dat denken hier nu niet van toepassing

is, intuïtief weet ik dat het met overgave te

maken heeft. Dan is dit dus wat de priester

bedoelde met ontmoeten, het gesprek met

zuster Scholastika was dus een ware ontmoe-

ting. Ik was daar wie ik was en ik mocht zijn

wie ik was, wij spraken vanuit ons gevoel en

(Vervolg van pagina 17 Klooster Kongingsoord Berkel Enschot) niet vanuit het verstandelijk denken, een ont-

moeting die mensen verbind en raakt.

Ook vandaag was het weer een zinvolle dag

met mooie teksten uit telkens weer andere

psalmen, de weg van vergeving en ontmoeting

kreeg een antwoord in het gesprek met zuster

Scholastika, deze ontmoeting zal voor altijd in

mijn diepste ik gegrift staan. Voor het slapen

gaan was ik nog even in gedachten bij verge-

ving, het ongeduld in mij wilde zo graag een

antwoord. Ik heb de wekker op half vier inge-

steld, morgen is het mijn laatste dag en dan

wil ik de ochtendwake en de meditatie van

vier uur persoonlijk meemaken.

Vroeg, erg vroeg, wakker worden was geen

probleem, wel was ik totaal verrast met een

tekst uit mijn dagboekje: Open innerlijke

deuren, dat elke dag een nieuwe inspirerende

tekst heeft.

Ik las: Laat los en leef in het rijk van de geest

waar je alles in mij kunt doen, ik geef je

kracht en houd je staande, dus weet dat ik

altijd bij je ben, hoe kan het ook anders,

want ik ben in je...

Van de ochtendwake en de meditatie heb ik

dankbaar gebruik gemaakt om in stilte God

om vergeving te vragen voor mijn houding en

vertwijfeling naar hem toe.

Het is vandaag Aswoensdag, hoelang is het

niet geleden dat ik er als jongen van thuis uit

naar toe moest, omdat er anders wat zwaai-

de. De dag had een bijzonder karakter, de

zegening van de as, het samen ontvangen van

de communie en daarna het ontvangen van

het Askruisje. Het is allemaal zo puur, zo sa-

men met elkaar, het gevoel erbij te horen, er

bij betrokken en verbonden te zijn gaf mij het

goede gevoel. De woorden ,,ik ben in je’’

neem ik mee als een geschenk voor altijd.

Zo’n mooie afsluiting in dit klooster had ik mij

bij het binnengaan van de poort op de eerste

dag niet kunnen voorstellen. Nu ga ik naar

19

huis met een rijke innerlijke ervaring, de

woorden van de laatste viering klinken nog

na. Wees mij God in uw goedheid genadig,

reinig mij van wat ik misdeed. God herschep

mijn hart, maak het zuiver, geef mijn geest

een nieuw bestand…..

Achter mij valt de kloosterdeur dicht, terug

in de gewone wereld, het zal zeker even

wennen zijn. Dat het een speciaal plekje

krijgt ergens diep in mij, dat is zeker, want

ik vond in dit klooster het antwoord waarvoor

ik gekomen was.

Begeleid tuinactiviteiten

doen bij GGZ Oost Brabant

Tekst: Twan Aarts

Deze activiteit staat onder leiding van Wim

van den Elzen. Wim werkte vroeger in de kas

en in de plantsoenendienst in Huize Padua.

Het begeleid tuinonderhoud vindt plaats in

Helmond, Oss en Boxmeer. Elke dag op een

andere plaats. Wim is ook trajectbegeleider,

dit sluit goed aan bij het begeleid tuin onder-

houd geeft Wim aan.

Het begeleid tuinonderhoud is gestart in

2012. GGZ Oost Brabant wil hiermee maat-

schappelijk verantwoord ondernemen. Deel-

nemers krijgen hiermee kansen om werkerva-

ring op te doen. Deze werkervaring levert

structuur op en geeft vooral zelfvertrouwen

en voldoening. De deelnemers kunnen eigen

ervaring inzetten en nieuwe vaardigheden le-

ren, zowel technisch als sociaal.

Eigen motivatie en buiten willen werken is

hiervoor heel belangrijk. Als trajectbegelei-

der heeft Wim contact met collega trajectbe-

geleiders. Via hen komen ook vaak de aan-

meldingen voor het begeleid tuinonderhoud.

GEDICHT door Johan Hijzelaar

Dichter der GGZ’s

Jij hoeft jezelf

niet te veranderen

tegenover mij

want dat zal

de slechtste vermomming zijn

van deze eeuw.

Soms moet je even

Soms moet je even

afstand nemen

Elkaar wat ruimte geven

Vaak kom je elkaar

dan nader

Of blijkt…

dat het zo heeft

moeten zijn.

Soms moet je

voor jezelf kiezen

Om te overleven

om weer jezelf

te kunnen zijn.

Joke Lentjes

Als we konden loslaten wat we denken te

weten, zouden we dan niet de wijsheid

ervaren die we vergeten zijn.

Tineke Huisman-Betting

20

In de serie ontmoetingen het verhaal van

Billy.

In 1982 emigreerden wij als gezin naar Nieuw

Zeeland. Om mijn Engels een boost te geven

gaf ik me op als vrijwilliger bij het ziekenhuis

(Hospitaal) bij ons om de hoek. Ze hadden

daar een speciale afdeling voor mensen met

een dwarslaesie. Een afdeling voor mensen

die daar dus langdurig verbleven. Na mijn

aanmelding kreeg ik een verzoek om eens te

komen praten. De verpleegster Peggy was een

vriendelijke stevige tante die zo te zien van

aanpakken hield. Ze hadden wel iemand die

wekelijks een bezoekje kon gebruiken. Peggy

vertelde in het kort dat het ging om Billy een

zeer bekende rugbyspeler uit Australië. “ik

dacht nou lekker, notabene rugby”. Het was

niet mijn sport en het ging mij er te lomp en

ruw aan toe. Hij was betrokken geweest bij

een ernstig verkeersongeluk en was verlamd

vanaf de nek, alleen zijn rechterhand was nog

enigszins bruikbaar. Ze zou een dossier aan-

maken met de nodige persoonsgegevens zodat

ik me wat kon voorbereiden. Ja, zei ze nog

“ik denk dat het een hele uitdaging voor je

wordt”. Iets wat ik niet erg vind, ik houd van

uitdagingen. Ze zou alles klaar leggen bij de

balie en zijn kamernummer was 32. Heel ty-

pisch mijn leeftijd en ook die van Billy. (We

hadden dus al iets gemeen zonder dat we el-

kaar kenden). Peggy zou nog even met me

naar Billy gaan om me voor te stellen. Maar

zijn kamer was leeg want hij bleek fysio te

hebben. De afspraak werd gemaakt en ik zou

de volgende maandag voor het eerst op be-

zoek gaan.

Het toeval wilde dat mijn eerste bezoekje al

meteen in het honderd liep, er lag geen dos-

sier klaar en Peggy was ziek. Maar een assis-

tent vertelde dat ik gewoon naar Billy’s kamer

kon gaan. Maar zei ze, hij heeft geen goede

dag dus ik zal je een alarmknop meegeven

mochten er calamiteiten ontstaan. Nou dat

gaat lekker dacht ik terwijl de assistente al

met me meeliep naar de betreffende kamer.

Ze klopte maar er kwam geen antwoord, dus

ze deed de deur open. En daar zat Billy in een

zeer geavanceerde rolstoel met alle toeters

en bellen die je maar bedenken kon. Hij keek

boos, maar ook verdrietig. De assistent zei

jullie vinden het wel en trok de deur dicht.

Daar stond ik met een wildvreemde waar ik

hoegenaamd niets van wist. Ja, de uitdaging

werd steeds groter, maar hoe minder je van

iemand weet dan is er ook geen oordeel. Ik

gaf hem een hand en die werd geaccepteerd.

Spontaan begon Billy zijn levensverhaal te

vertellen:

Het was hem altijd voor de wind gegaan, enig

kind van rijke ouders (wel gescheiden) en-

sinds zij 16de ging hij bij zijn vader wonen.

Vader was een rijk zakenman en had de ene

affaire na de andere. Maar voor Billy deed hij

alles de duurste school en ook de rugbyclub

waar Billy bij speelde genoot hier veel voor-

delen van. Billy was getrouwd met Amy en ze

hadden 2 kinderen van 4 en 6 jaar. Amy had

haar eigen bedrijf, een bekende kledinglijn.

Omdat ze beiden veel op reis waren was er

een nanny voor de kinderen. Na het fatale

ongeluk had zijn leven geen zin meer. Hij be-

gon te vloeken en te tieren, wat scheldwoor-

den betreft heb ik in een zeer korte periode

veel bijgeleerd.

Nadat hij was uitgeraasd zei ik hem vriende-

lijk gedag en met een tot volgende week, trok

ik snel de deur dicht. Daarna volgden vele

wekelijkse bezoekjes. De ene keer was Billy

spraakzaam maar soms kwam er geen stom

Tekst: Joke Lentjes

20

ONTMOETINGEN 2

21

woord uit, alleen heel veel boosheid. De ge-

vierde vedette leek totaal verslagen, kreeg

bijna geen bezoek en lag in een ziekenhuis in

Nieuw Zeeland. Het land van de (All Blacks

rugby team) felste tegenstander, zoiets als

Holland – Duitsland. Onverteerbaar. Ik pro-

beerde van alles. Zo maakte ik wandelingen

naar de zee, plukte bloemen onderweg, raap-

te schelpen en ging met hem naar het post-

kantoor om kaartjes uit te zoeken en te stu-

ren naar zijn kinderen. Maar Billy werd steeds

depressiever. Hij gaf ook steeds aan niet

meer te willen. Tot ik ontdekte dat hij fan

was van Rod Stewart, en we zongen samen: (I

don’t want to talk about it , Every beat of my

heart en The first cut is the deepest). Dan

was Billy in zijn nopjes en tranen liepen van

emotie over zijn wangen en ik mocht ze dro-

gen. Ik vroeg nooit ergens naar maar liet hem

vertellen wat hij kwijt wilde. Toen kwam de

dag dat hij zelfs tegen mij zo tekeer ging en

me overal voor uit maakte. Als een razende

gaf hij me te verstaan op te rotten! Totaal

overstuur ging ik weg en besloot hem maar

even tot zinnen te laten komen en gewoon

een week over te slaan.

Veertien dagen later, de deur stond open

maar er was niemand te zien en zijn kamer

was leeg op een paar dozen na. Peggy kwam

naar me toe en zei verontschuldigend, we

zijn vergeten je in te lichten maar Billy is

overleden, hij heeft een eind aan zijn leven

gemaakt. Ik stond te tollen en alles werd

even wazig, had ik dit niet zien aankomen?

Had ik na mijn laatste bezoek aan de alarm-

bellen moeten trekken en moeten zeggen dat

het niet goed ging. Wat had ik laten liggen?

Peggy sloeg haar stevige armen om me heen

en zei: Dit is zijn keuze geweest en niemand

kan daar iets aan veranderen. Hier zei ze dit

is blijven liggen een cassettebandje met zijn

favoriete liedjes. Toen ik thuis het bandje

opzette bleek het laatste lied dat hij had be-

luisterd was:” I don’t want to talk about it”

(ik wil er niet over praten ).

De volgende dag stond in de krant dat de gro-

te rugby speler Billy uit Australië was begra-

ven en bijgezet in een bijzonder graf bij zijn

villa aan de zee. Zijn begrafenis was gigan-

tisch en vele bekenden waren uitgenodigd.

Waar kwamen die mensen toch vandaan en

waar waren ze toen hij hun zo hard nodig

had.

Billy heeft me iets geleerd, als je rijk bent

kun je heel arm zijn. Want waar liefde ont-

breekt, ontbreekt alles. Na jaren realiseerde

ik me hoe bijzonder het eigenlijk was dat je

als wildvreemde toch iets kunt betekenen,

Billy mocht zijn wie hij was, boos, teleurge-

steld, verdrietig, verlaten en eenzaam. Nooit

heb ik nog iets van de familie van Billy ge-

hoord. Het was een ontmoeting die ophield

bij zijn overlijden en het is goed zo: ”The

first cut is the deepest” (de eerste snee is het

diepst).

De gebruikte namen zijn om privacy redenen

gefingeerd.

https://www.google.nl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwjVtZ6yzobYAhXJEVAKHQxpDUQQjRwIBw&url=https%3A%2F%2Fsp.depositphotos.com%2F56288689%2Fstock-illustration-a-simple-drawing-of-a.html&psig=AOvVaw0PX-hSQ88MUBfY7XHNdTW

22

DE RVB INFORMEERT

Poli autisme per 3 januari op Coudewater:

alle deskundigheid onder één dak

De poli autisme, die voorheen gevestigd was

in gebouw Arsis in Oss, is verhuisd naar ge-

bouw Emma op landgoed Coudewater. Dit be-

tekent dat met ingang van 2018 jl. afspraken

met cliënten plaatsvinden op deze locatie. In

dit gebouw

bevond zich al

woon- werk-

voorziening

voor mensen

met autisme

(WWA). De-

ze verhuisde in december van gebouw de

Beemden naar Emma. De poli en WWA maken

samen onderdeel uit van het Specialistisch

centrum voor autisme waarmee beide zorg-

vormen op één plek beschikbaar zijn. Hier-

mee kunnen we de zorgcontinuïteit (vanwege

de beschikbaarheid van een multidisciplinair

behandelteam) verder verbeteren en wordt

het eenvoudiger om de open afschaling van

behandeling en begeleiding adequaat te orga-

niseren, dichtbij deze specifieke cliënten-

doelgroep.

Coudewater Actueel verschenen

Lees de laatste nieuwtjes over Coudewater in

de nieuwsbrief, met:

- Verhuizing de Beemden naar Emma

- Hoe staat het met de zorgverplaatsing?

- Bouwontwikkelingen woonzorgcomplex Bur-

gemeester de Kuiperlaan.

De Coudewater Actueel is ook digitaal te le-

zen: www.ggzoostbrabant.nl/publicaties

Start campagne magazine Link: familie-

ervaringsdeskundige als vlogger

Op 15 januari jl – op Blue Monday – is GGZ

Oost Brabant gestart met een thematische

campagne met als belangrijkste bron erva-

ringsverhalen. Onderdelen uit deze campag-

ne zijn o.a ons magazine Link dat eind febru-

ari verschijnt én de vlogs van familie-

ervaringsdeskundige Antje van Stekelenburg

die wekelijks worden gepost op onze social

media zoals Facebook, waarop we voortaan

wekelijks artikelen en blogs plaatsen.

Antje geeft ons een uniek kijkje in haar le-

ven. Haar eerste vlog verscheen 15 januari.

Net voor kerst konden onze volgers op face-

book en Linkedin al kort met haar kennisma-

ken via een korte video waarin ze zichzelf

voorstelde. Antje zal elke week een nieuwe

vlog maken. Volg haar belevenissen op

www.youtube.com/user/ggzoostbrabant

Thema campagne

De campagne focust zich steeds rond een

thema dat terugkomt in ons publieksmaga-

zine Link dat vanaf 2018 drie maal per jaar

verschijnt. Het eerste thema is depressiepre-

ventie en het bespreekbaar maken van deze

aandoening. Via onze (sociale)mediakanalen

besteden we de komende drie maanden extra

aandacht aan dit onderwerp. In de Link van

eind februari lees je o.a. ervaringsverhalen,

een achtergrondverhaal en een uniek inter-

view met programmamaker Filemon Wesse-

link die op onze WWA De Boerderij in Reek

opnames heeft gemaakt voor zijn programma

‘Het is hier autistisch’.

www.ggzoostbrabant.nl/link

door Anouk Suurs

http://www.ggzoostbrabant.nl/publicaties

http://www.youtube.com/user/ggzoostbrabant

http://www.ggzoostbrabant.nl/link

23

Nieuwe website voor LVB-Psychiatrie

Ons Hoogspecialistisch Centrum voor LVB-

Psychiatrie heeft sinds kort een eigen websi-

te: lvb-psychiatrie.ggzoostbrabant.nl

Hiermee kunnen we onze cliënten, hun fami-

lieleden, verwijzers en ketenpartners nog be-

ter informeren over deze hoogspecialistische

zorg.

Op de nieuwe site vind je o.a. informatie over

aanmelding, consultatie, diagnostiek en be-

handeling. Ook patiënten / cliënten en familie

kunnen op de site terecht als ze meer willen

weten over onze werkwijze, behandelingen,

ons team of de ervaringen van anderen. Neem

gerust eens een kijkje! En mocht je tips of

suggesties hebben hoe we

onze site nog beter kunnen

maken, laat het ons weten

via

E: [email protected]

Nieuwe facilitaire organisatie FacZo van

start. Het nieuwe jaar is begonnen met een

bijzondere mijlpaal!

Op 1 januari jl. is officieel de nieuwe facilitai-

re organisatie FacZo van start gegaan. De

naam FacZo is een samensmelting van de

woorden FacilitaireZorg en vormt voor GGZ

Oost Brabant en Reinier van Arkel de nieuwe

gezamenlijke facilitaire regieorganisatie.

Wat doen wij?

FacZo, zorgt dat ‘t wordt geregeld. Wij willen

onze klanten ontzorgen en een toegevoegde

waarde leveren binnen de zorg. Wij zorgen

voor een gewaardeerde facilitaire dienstverle-

ning op een flexibele en kosteneffectieve wij-

ze. Dit gaan wij realiseren met een team van

enthousiaste en betrokken medewerkers/ pro-

fessionals.

Eigenlijk, het is zo simpel

Als ouder zou je wijzer moeten zijn,

niet gelijk reageren met je eigen mening,

niet gelijk zeggen wat jij ervan vind.

Dat roept weerstand op bij de ander die ook

zijn eigen mening en inzichten heeft.

Als ouder dien je ook een voorbeeld te stel-

len, en rekening te houden met je eigen

beperkingen, onmacht en tekortkomingen.

Wanneer een kind koppig is en jij bent

dat ook, welke koppigheid is dan het pro-

bleem. Wanneer het kind schreeuwt

en jij schreeuwt dat het moet ophouden met

schreeuwen, wie moet dan het eerst ophou-

den met schreeuwen. Wanneer het kind liegt,

of niet de gehele waarheid vertelt, en jij

bent daar teleurgesteld over, over wie ben je

dan eigenlijk teleurgesteld, over het kind, of

over jezelf.

Of misschien wel over het feit dat je

zelf niet zo open en eerlijk bent als je jezelf

voordoet. Hoe leer je dan als ouder het kind

en jezelf om open en eerlijk te zijn.

We dienen als ouder een voorbeeld te

zijn maar sommigen zijn te zeer overladen

met zichzelf en al wat het leven met zich

meebrengt. Ik ken ook de uitspraak, het ver-

leden dien je los te laten, toch de problemen

die steeds terugkeren vinden juist hun

oorsprong in het verleden.

In feite denk ik, zouden sommige ouders een

verplichte cursus ,,assertief omgaan met je

kind ‘’ moeten volgen, kunnen ze achteraf

nooit zeggen dat ze het niet wisten.

In feite is het allemaal zo simpel, zet gewoon

je kind op de eerste plaats en geef het

liefde, aandacht en respect, en wees

geduldig met jezelf.

Tekst. Cor Vilé

http://lvb-psychiatrie.ggzoostbrabant.nl/


24

Nu ook kantoorloos werken op Loef 2

Loef 2 is gestart met kantoorloos werken! Op 15 december was de geslaagde opening van het

‘Plein’, voor cliënten, familie en medewerkers.

Met het kantoorloos werken willen we het gevoel van veiligheid vergroten. Bewoners voelen de

aanwezigheid van verpleging en de afstand tot de verpleging is kleiner.

De ruimtes van Loef 2 zijn anders ingericht en ze worden anders gebruikt. Er is geen kantoor

meer. De hal op de afdeling is omgetoverd tot ‘Plein’. Hier staan 2 computers, maar ook een

grote tafel en een zitje, zodat cliënten in de nabijheid van de verpleging kunnen zijn. De cli-

ënten die wel in het zicht willen zitten van de verpleging, maar niet zo dichtbij willen zijn,

kunnen in onze tussenruimte plaatsnemen. Vanuit het plein is er zicht op de hal, de tussen-

ruimte en de beide huiskamers van Loef 2. Het streven is dat het Plein altijd bemand is, zo

verkleinen we de stap voor cliënten om naar de verpleging te gaan.

Positieve resultaten Eikenheuvel 5/6

Het kantoorloos werken is een mooie ontwikkeling binnen Huize Padua. Deze is anderhalf jaar

geleden gestart op Eikenheuvel 5/6, met positieve resultaten.

De veiligheid is aantoonbaar verhoogd, zowel voor de cliënt als de zorgverlener. Onrust of

spanning bij cliënten wordt eerder gesignaleerd. Hierdoor kan de zorg meer op maat gegeven

worden wat in de praktijk de-escalerend werkt. Zorgverleners blijken productiever. Er is een

toename van het contact tussen zorgverleners en cliënten. Hierdoor voelen cliënten zich meer

gelijkwaardig en ook verantwoordelijker voor het welzijn van de zorgverlener. Dit verhoogt de

veiligheid van beide partijen.

LVB-P

Loef 2 is een van de afdelingen van het Hoogspecialistisch Centrum voor LVB-P. Cliënten krij-

gen er een langdurende behandeling, in combinatie met rehabiliterend wonen op het terrein

van Huize Padua.

Meer weten over LVB-P? Kijk dan op de nieuwe site: http://lvb-psychiatrie.ggzoostbrabant.nl/

Schilderij over het

kantoorloos werken,

gemaakt door cliën-

ten

25

Maandag 15 januari was het Blue Monday!

Deze maandag is uitgeroepen tot de deprime-

rendste dag van het jaar…

Voor veel mensen niet alleen vandaag helaas!

Ik maak me nog steeds veel zorgen over de

wereld, de consumptie-prestatie-maatschap-

pij waarin we leven. Zie zoveel mensen die

zichzelf voorbij lopen en de lat veel te hoog

leggen. Leven naar de verwachtingen van an-

deren, zo moe zijn en hun plek of rust maar

niet lijken te vinden. Niet stil durven te staan

omdat de stilte teveel teweeg brengt. En

maar doorslaan/doorgaan in de jacht naar

meer en meer terwijl je telkens tegen een

muur loopt.. Je voelt aan alles dat het niet

goed gaat, en er eigenlijk iets moet gebeu-

ren.

Ik dacht altijd dat ik de enige was.. Niet dus!

Ik weet ook, en ervaar nog steeds, hoe moei-

lijk het is om toe te geven dat ‘t soms even

niet meer gaat. Aan jezelf, maar ook aan an-

deren. Juist diegene die dichtbij je staan. Je

hoopt telkens dat het vanzelf wel overgaat,

maar het enige wat je kunt doen is ermee

leren omgaan. En keihard blijven werken aan

jezelf!

Hieronder een aantal liedjes uit mijn voor-

stelling “Voor de buitenwereld” van afgelo-

pen 7 juli in theater Markant. Deze liedjes

omschrijven de gedachten in mijn hoofd van

het begin tot het einde tijdens een depressie.

Van “de val” tot “het weer opstaan”.

Je kunt deze liedjes vinden via youtube.com

Ze heten:

Als de wereld eens kon zien

Geen begin en geen einde

Mijn onzichtbare strijd

Nee, nee, nee

Dit bericht komt van de facebookpagina van

Pieter van Schooten.

Misschien kunnen deze liedjes een steun zijn

voor anderen.

BLUE MONDAY

Tekst aangeleverd door Joke Lentjes

Hier weer iets van mij

Tekst: Twan Aarts

Het is toch wat al die lange wachtlijsten bij

de GGZ. Maar bedden afbouwen. Ik loop zelf

al 40 jaar mee in de psychiatrie en pillen heb

ik altijd moeten slikken. Vooral antipsychoti-

ca. Pas nog nieuwe pillen erbij gekregen. Met

andere woorden zonder psychiater ben ik ner-

gens. Ze zijn hard nodig.

http://www.google.nl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwjviO7Y98fYAhUMGuwKHS6SCtsQjRwIBw&url=http%3A%2F%2Fomcenters.nl%2Fgeen-wachtlijsten&psig=AOvVaw1a41ukp5WGL3d4Qs3zzHzq&ust=1515486059621896

26

Reanimeer mij niet Aangeleverd door Joke Lentjes

Als alles te veel word in je leven

De pijn verdriet voor lang niet voor heel even

Als maar een wens voor je ogen blijf staan

En je wens is niet meer door te gaan

Zal je langzaam je koffers van het leven

in gaan pakken

zonder dat je de moed in de schoenen

zal zakken

Ieder die je lief is moet het weten

zodat ze het waarom niet vergeten

Niemand mag het gevoel hebben dat het

om hun is gedaan

maar ik kan het leven niet meer aan

Ik heb alles uit de kast getrokken

maar de zin is allang vertrokken

Iedereen heb ik een hand en een

zoen gegeven

en de wens dat mijn pijn nooit de

hunne zal wezen

Ik heb alles nu wel meegemaakt en gezien

misschien duurt het nog een jaar of tien

Maar het is misschien raar

maar mijn koffertje staat al klaar

En op mijn tijd

hou ik op met de strijd.

Vroeger

Een van de jongsten thuis was Marian, een

stil type dat graag op zichzelf was, ze be-

greep heel goed met wat moe bedoelde te

zeggen met de meisjes worden huisvrouw

en de jongens die blijven doorleren om

straks een goede baan te hebben om de

kost te verdienen.

Ze wilde ook niet doorleren, ze vond het

niet erg om te leren strijken, te koken en

te wassen op school. Thuis werd er ook niet

zo op haar gelet, daarom zag ze en hoorde

ze zoveel van de anderen.

Op een dag zag ze het verdriet van haar

ouders dat niemand mocht zien.

Ze zag pa en ma samen het weiland inlo-

pen, dat was raar omdat ze nooit samen

naar achteren gingen, stil en op afstand

heeft ze pa en ma gevolgd tot achter de

hooiberg.

Pa en ma zaten naast elkaar met hun rug

tegen de hooiberg, pa hield de hand van

moe in zijn hand. Moe snikte, ze huilden

beiden, heel stil alsof ze bang waren dat

iemand ze hier zou horen. Ze uiten hun

diep verdriet om het overlijden van hun

oudste zoon die een jaar geleden omkwam

bij een militaire oefening. Marian had haar

ouders nog nooit zien huilen, nu waanden

haar ouders zich alleen, ver van hun kin-

deren en kon pa een arm om de schouders

van moe leggen. Pa en ma spraken met el-

kaar, ze hoorde een naam Jos, dat was haar

oudste broer en het eerste kind van haar

ouders, ze heeft het nooit aan iemand ver-

teld.

Uit; Het zwijgen van Maria Zachea.

Judith Koelemeijer

Ingestuurd door Cor Vilé

27

Nieuws van Stichting Opmaat

Stichting Opmaat bedient sinds begin 2016 cliënten van GGZ Oost Brabant betreffende inko-

mensbeheer en bewind voering. Stichting Opmaat heeft geen winstoogmerk en streeft naar een

kwalitatief goede dienstverlening tegen een zo laag mogelijk tarief. In 2017 hebben zij het in-

taketarief geheel afgeschaft en voor 2018 is het maandtarief verlaagd en gelden de tarieven

volgens onderstaand overzicht.

Ten opzichte van de algemeen geldende markttarieven een aanmerkelijk verschil en derhalve

groot voordeel in de maandelijkse lasten.

Voor GGZ Oost Brabant is Helga Drouen uw vaste aanspreekpunt en zij is bereikbaar met tele-

foonnummer 040-2140713 of [email protected]

Verder informatie is te lezen op www.stichtingopmaat.org

Tarieven dienstverlening Stichting Opmaat 2018 per maand

Totaal prijs

Cliënten met inkomensbeheer € 78,50

Cliënten met onderbewindstelling € 78,50

Cliënten met inkomensbeheer echtpaar € 94,20

Cliënten met onderbewindstelling echtpaar € 94,20

Intake (eenmalig)

Intake voor cliënten inkomensbeheer en onderbewindstelling € 0,00

Vertrouwen

Als er een band van vertrouwen is komt een

mens met zijn verhalen, het is een zegen en

een kunst te luisteren en te vertalen, eerlijk

en voorzichtig problemen keren die slepend

en spokend in zijn verhaal vertellen, in dit

leven is nog veel te leren.

Cor Vilé

Het gevoel

Het is namelijk niet zozeer het verstand dat

je dichter bij de waarheid brengt, het is het

gevoel. Ik heb ervaren dat wat waar is, een

klein schokje teweegbrengt.

Je weet: dit klopt. Het sluit aan bij je inner-

lijk weten, of bij dat wat je op dat moment in

je leven verder zal brengen.

Susan Smit


http://www.stichtingopmaat.org

28

SPREUKEN EN WIJSHEDEN aangeleverd door Gerrie van der Rijt-van Sinten

Het is de tegenwind die de vlieger doet stijgen.

Een karakter is dat wat je doet als niemand kijkt.

Met stenen bouw je een huis, met liefde

een thuis.

Wees tevreden met minder, dan krijg je meer.

Het strand van het leven kent altijd eb en vloed.

We weten in werkelijkheid niets, want de waar-

heid ligt in de diepte.

Geniet, leef, want elke minuut dat je je druk

maakt over je verleden gaat af van je toekomst

en dat is toch zonde.

Door te piekeren raak je je zorgen niet kijkt,

maar wel je kracht en energie.

Accepteer wat is, laat los wat is geweest en heb

vertrouwen in wat kan zijn.

Het pure gevoel van leven is al vreugde genoeg.

Hou je hart vrij van haat en je geest vrij

van zorgen.

Wie durft te verdwalen vindt nieuwe wegen.

Onthoud dat geluk een manier van reizen is en

geen einddoel.

Zelfoverwinning is de grootste van alle victories.

Je leven zou erg leeg zijn als je nergens spijt van

zou hebben.

Haat wordt niet door haat overwonnen.

Haat wordt door liefde overwonnen.

Lach wanneer je kunt, het is een goed medicijn.

Geld wordt altijd geteld, maar een mens soms niet.

Neem wat tijd om gelukkig te zijn.

Wie kwaad doet moet vóór alles zichzelf schamen.

Geef wat je hebt aan iemand, het kan beter zijn

dan je durft te denken.

Laat wat je niet kunt doen nooit wat je wel kunt

doen in de weg staan.

Beoordeel een dag niet naar de oogst die je binnen-

haalt maar naar wat je gezaaid hebt.

Wanneer het denken zwijgt kan het hart spreken.

Leef eenvoudig, verwacht weinig, maar geef veel.

Alles herhaalt zich tot we het geleerd hebben.

De menselijke geest gelooft het liefst

onbegrijpelijke dingen.

Wees zelf de verandering die je in de wereld wilt.

Een pessimist is een optimist die slecht

geïnformeerd is.

Een druppel tederheid is meer dan macht.

Met de moed in de schoenen kom je niet vooruit.

29

Traktatie voor kinderen Schattige Nemo-visjes gemaakt van

mandarijntjes

U heeft nodig: mandarijnen—oranje papier—

wit papier—fotoplakkers—viltstift

Beschrijving: knip uit het papier voor elke

vis een staart en 2 vinnen. Plak dit met plak-

band op de mandarijntjes, zodat je een

visje krijgt. Teken een paar ogen en een

mondje op het mandarijntje. Leg de visjes

op een blauwe handdoek of op een zilver-

kleurig blad met doorzichtige folie. Dan lijkt

het net alsof ze in het water dobberen.

Ingezonden door Joke Lentjes

Laat je horen

De knalpijpen glansden als bazuinen, de we-

reld leek te verschroeien in allesverzengend

lawaai wanneer de jongens het gaspedaal in-

trapten met de koppeling in, alleen om te la-

ten weten dat ze bestonden, zodat niemand

daar aan zou twijfelen, want wat niet weer-

kaatst, bestaat niet.

Tommy Wieringa

Een echte vriend

Een echte vriend vraagt me niet

om de stilte steeds weer te verklaren

vertrouwt mijn reden van bewegen

vervalt niet enkel in bezwaren

Een echte vriend, hij twijfelt niet

aan banden voor het leven

Hij kan naast alles wat ons bindt

mij soms de tijd en ruimte geven

Een echte vriend zegt me niet

zal ik het tegendeel beweren

Hij zal zich soms wel zorgen maken

maar nooit probeert hij te beleren

Een echte vriend, hij luistert soms

tot ik weer terug op adem kom

Sla ik de plank volledig mis

dan lachen we er samen om

Een echte vriend bevestigt niet

gaat tegen eigen wijze in

zodat ik later beter word

niet automatisch weer mijn zin

Een echte vriend, hij accepteert

mijn keuze die hij niet zou maken,

al is het meestal menselijk

bij zo een keuze af te haken

Een echte vriend, die oordeelt niet

immers, hij kent al mijn grillen

moeilijk te veranderen

een echte vriend zal dat niet willen

Een echte vriend weet toch al lang

ik laat soms even op mij wachten

maar alles wat hij investeert....

mag hij ook van mij verwachten.

Herkomst niet bekend.


30

Wandelen in drie dimensies

Wandelen…

in de natuur met beide benen stevig op de

grond

in gezelschap van een ander

in het teken van de Ander

Wandelen…

met open ogen

met open oren

met een ontvankelijk hart

Wandelen…

is vertragen

is vereenvoudigen

is verdichten van ervaringen

Wandelen…

is loslaten

is verstillen

is vertrouwen

Wandelen…

leidt op een natuurlijke wijze tot verwonde-

ring en dankbaarheid

leidt tot het besef van verbondenheid met

alle schepselen en de Schepper

leidt tot het activeren van jouw verbeelding

Wandelen…

is de haast uit je hoofd halen

is het natuurlijke tempo van de ziel volgen

is open komen voor wat er zich in het hier en

nu aandient

… en als het ons gegeven wordt onderweg

misschien iets van de Ander ervaren

Een wens voor jou in drie dimensies:

Vrede met wat was

Vreugde met wat is

Alle goeds voor de toekomst

Tekst: Joke Lentjes

Valentijnsdag 14 februari

Voor de verspreiding van het Christen-

dom vierden vooral de Angelsaksische

volkeren een vruchtbaarheidsfeest. Men

geloofde namelijk dat op de 14e februari

de vogeltjes voor het eerst met elkaar

paarden. Daaruit ontwikkelde zich het

gebruik om jongens en meisjes op die

dag lootjes te laten trekken. De win-

naars waren dan voor een jaar met el-

kaar verbonden. Dit oude gebruik bleef

ook in het Christendom in stand en werd

verbonden met de naam van de heilige

die op deze dag werd gevierd: Valentie-

nus.

De gewoonte om aan iemand die je

graag mag vandaag een aardigheidje te

geven is een afzwakking van dit gebruik.

Tekst: Gerrie van der Rijt-van Sinten

Als je wilt veranderen

Toen ik eenmaal voor de liefde had gekozen,

kwam er een geboorteproces op gang.

Tot die tijd had ik mijn emoties gedoofd met

drank, daarna moest er alles uit. elke Godver-

geten traan die er zat. Alles breekt open,

en de rottigheid die je hebt weggestopt komt

door de kleinste kieren en naden naar buiten

sijpelen.

Gevoelens, gedachten, blokkades, barrières,

dan sta je in het midden van alle kennis over

wie je bent, en blijf daar maar eens staan.

Als je wilt veranderen dien je dat zelf te

doen, hoe groot of klein het ook is.

Citaat Norma Miedema

31

Zorgverplaatsing: cliënten hebben nieuwe woonplek

In 2015 heeft GGZ Oost Brabant het besluit

genomen de zorg van Coudewater elders in de

regio onder te brengen.

Vanaf dat moment is er samen met bewoners

en hun naasten gekeken naar hun woonwen-

sen en hoe we daar invulling aan kunnen ge-

ven. De bewoners van afdeling de Vonder ver-

huizen medio volgend jaar naar de Burge-

meester de Kuijperlaan in Veghel. Hier reali-

seert GGZ Oost Brabant de komende maanden

een woonzorgcomplex voor ouderen. Met in-

gang van 1 januari 2018 hebben alle cliënten

van LZW op Coudewater een passende andere

woon-/zorgplek. Het team van LZW is per bo-

venstaande datum opgeheven.

Eind oktober heeft toekomstig bewoonster An-

nie van Ieperen in het bijzijn van betrokken

partijen het bouwbord aan de Burgemeester

de Kuijperlaan in Veghel onthuld. Het voorma-

lige regionaal gezondheidscentrum hier wordt

de komende maanden verbouwd tot woon-

zorgcomplex voor ouderen met psychiatrische

aandoeningen.

Foto: startschot verbouwing Veghel

‘Ik wil wel een keer wat anders’

Annie van Iperen woont 32 jaar op Coudewa-

ter, eerst in de huizen aan de Peter de Gor-

terstraat en de afgelopen zeven jaar op afde-

ling de Vonder. “Het liefste was ik thuis blij-

ven wonen, maar dat ging niet. Ik ben blij

dat ze me hier destijds hebben opgevangen.

Het viel niet altijd mee, maar ik heb er het

beste van gemaakt.”

Annie van Iperen verhuist – net als de mees-

ten van haar medebewoners op de Vonder –

medio 2018 naar het woonzorgcomplex aan

de Burgemeester de Kuijperlaan in Veghel.

Toen ze 2 jaar geleden het bericht kreeg dat

de Vonder zou gaan verhuizen, vond ze dat

niet erg. “Ik kijk er naar uit, ik ben wel toe

aan iets anders. Toen we wisten dat we naar

Veghel zouden gaan ben ik met er met mijn

zus gaan kijken. Het is een mooie plek, met

uitzicht op de vijver. De appartementen wor-

den heel mooi. Alles is nieuw en fris en ik

woon straks dicht bij de winkels. Daar kan ik

straks met mijn zus lekker heen. Zij woont in

Uden en is een grote steun voor me, we heb-

ben een goede band.”

Wat blijft zijn de mooie herinneringen aan

Coudewater, die Annie zeker koestert:

“Zondags nadat we naar de kerk waren ge-

weest, gingen we altijd wandelen over het

landgoed. De natuur is hier prachtig. Ik heb

hier een fijne tijd gehad, maar nu wordt het

hier steeds stiller. Ik zal blij zijn als ik straks

in mijn nieuwe appartement zit.”

ZORGVERPLAATSING COUDEWATER

Tekst aangeleverd door John van den Elzen

32

ONTMOETEN


Ontmoeten is meer dan iemand

tegenkomen, of bij elkaar zijn.

Je ontmoet niet zoveel mensen, ontmoeten

heeft iets van verwondering en herkenning.

De ander is antwoord of vraag op iets in jou,

een echte ontmoeting raakt je,

ze vraagt openheid van jou.

Niet dat je alles dient te zeggen tegen de

andere, toch wel dat die andere jou iets mag

zeggen of vragen.

Ontmoeten is de ander binnenlaten in

het huis van jezelf, met het risico dat

men ontdekt dat niet alles echt is in je huis.

Dat je, je soms anders voordoet,

dat je kwetsbaar bent, en soms anderen

gewoon napraat.

Iemand ontmoetten is iemand binnenlaten in

de binnenste cirkel van je leven, men zal je

vragen naar je ervaring en gewoontes,

gevoelens en opvattingen.

Pas wanneer je de ander zo diep laat

binnendringen, kun je van een ontmoeting

spreken.

Een echte ontmoeting laat zijn sporen na.

De herkomst is mij niet bekend,

Ik zag de tekst op een oud verkleurt a-4tje

ergens in een oude boerderij in de buurt van

Someren waar op die dag de spirituele

zangeres Terry Burke optrad.

Aan de slag met het cliëntenportaal:

MijnGGZOostBrabant Tekst: Carla Jacobs

GGZ Oost Brabant gaat net als andere instel-

lingen in 2018 van start met een cliëntenpor-

taal: MijnGGZOostBrabant.

Dit portaal wordt een goed beveiligde, digita-

le plek, waar je als cliënt allerlei zaken zelf

kunt regelen en persoonlijke, actuele en nut-

tige informatie vindt. Denk aan het invullen

van vragenlijsten en het starten van eHealth

modules en (zelfzorg) apps. Maar ook aan het

inzien van je afspraken en onderdelen uit je

dossier. Het bevat tevens algemene informa-

tie over GGZ Oost Brabant, lotgenotencon-

tact, enzovoort. De keuzes voor de inrichting

maken we samen: met cliënten, naasten, er-

varingsdeskundigen, zorgverleners en ICT.

Het cliëntenportaal past mooi bij de herstelvi-

sie en bij het streven naar meer en meer

service en gebruikersgemak.

Bekijk voor een inspirerend voorbeeld het

YouTube-filmpje over ‘Mijn Erasmus MC’.

In het voorjaar van 2018 gaan we de eerste

cliënten aansluiten.

Wil je meer weten? Vraag ernaar bij je behan-

delaar of via de Cliëntenraad.

33

Voor de laatste keer kerstdiner bewoners en

vrijwilligers in dansschool locatie Coudewater

Wij kijken terug op een geslaagd kerstdiner in

de dansschool. In een sfeervolle ambiance en

een volle zaal met muzikale ondersteuning van

zangeres Marian was het

feest compleet. Wij wil-

len iedereen bedanken

die zich tijdens dit diner

of afgelopen jaren belan-

geloos heeft ingezet om het kerstdiner tot een

succes te maken.

Kerstmarkt locatie Huize Padua

Dit jaar werd de kerstmarkt op zaterdag ge-

houden. De kerstmarkt be-

gon om 15.00 uur en duur-

de tot 19.00 uur. Met el-

kaar zal bekeken worden of

de zaterdag zal worden

voortgezet of dat de markt

weer traditiegetrouw op de

donderdagavond zal worden

gehouden.

Kerstdiners locatie Huize Padua

Op dinsdag 19 en donderdag 21 december von-

den de kerstdiners in Brouwershof plaatst. Zo-

wel het diner voor de vrijwilligers als voor de

bewoners was zeer geslaagd. De tafels waren

mooi geschikt en iedereen heeft van het kerst-

diner genoten. Op beide avonden was er een

zangeres aanwezig die met prachtige kerstlie-

deren de avond compleet maakte.

Ook hierbij een dankwoord voor iedereen die

ondersteuning heeft geboden om ervoor te

zorgen dat de gasten op tijd hun diner kregen

geserveerd.

Oudjaarsparty Brouwershof met Triple-X

De afsluiting van het jaar vond plaats op don-

derdag 28 december. Met een welkomstdrank-

je en natuurlijk niet te verg-

eten de oliebollen was het

een gezellige avond. De be-

zoekers die aanwezig waren

hebben genoten en zeker de

live-band Triple-X maakte

het feest compleet.

Sfeervolle kerstmiddag in het buurthuis loca-

tie Coudewater

Op zaterdag 23 december stond er een sfeer-

volle kerstmiddag in

het buurthuis ge-

pland. Met muzikale

ondersteuning van

zangeres Petra werd

er door de bewoners

genoten. Kerstlie-

deren werden volop

meegezongen en er

hing een warme sfeer

in het buurthuis. Onder het genot van een

hapje en een drankje was de middag ge-

slaagd.

Oudjaarsactiviteit in het buurthuis

Met muzikale ondersteuning van Ad Goossens

werd het Oudjaar voor de bewoners uitge-

luid. Met een glaasje champagne en een olie-

bol was het genieten. Ad die diverse instru-

menten bespeelt maakte er een gezellig oud-

jaarsfeestje van.

Met ondersteuning

van vrijwilligers kij-

ken wij terug op een

goede afsluiting van

2017 en kijken uit

naar nieuwe activi-

teiten en de verhui-

zing voor bewoners

naar Veghel.

ACTIVITEITEN COUDEWATER Tekst: Bertina Mank

34

In het uur van de dood van iemand heb ik

dit gedicht geschreven. Het zijn zinnen en

gedachten zoals ik die gezien en beleefd

heb. Het gedicht heet angst, niet altijd een

goede raadgever, maar je zult het je leven

lang maar hebben, Angst

Tekst: Joke Lentjes

Angst

Angst voor de waarheid, angst voor bedrog.

Angst voor iets niet doen, angst voor

ik doe het toch.

Angst voor het nemen, angst voor

het geven.

Angst voor het vragen, angst die je

doet beven.

Angst voor het lief, angst voor het leed.

Angst voor ik laat iets los, angst voor

ik pak je beet.

Angst voor het komen, angst voor het gaan.

Angst voor het alleen zijn, angst voor het

met veel zijn.

Angst voor het antwoord, angst voor

de vraag.

Angst voor de morgen, angst voor vandaag.

Angst heeft je gemaakt, angst heeft

je gebroken.

Angst voor het leven, angst voor de dood.

Liefste….. wat was je angst toch groot!!!

In ieder mens

In ieder mens zitten veel warme kleuren

talenten, krachten, positiviteit

het is maar wie dat alles in je opmerkt

en je met inzicht aarzelend begeleid.

Om het allerbeste sterk een kans te geven

aan dieper denken, handelen en zijn

en door de jaren heen, iets toe te voegen

aan wat onaangeraakt was, in het klein.

In ieder mens zitten vele mogelijkheden

soms zijn er dagen vol verwondering

is er alleen maar geestelijke winst, vreugde

en een diepe harmonie binnen de kring.

Van mensen die jouw leven sterk beheersen

met wie je in je hart verbonden bent,

en door de jaren heen iets hebt begrepen

van wat het betekent, als je elkander kent.

In ieder mens liggen veel vakjes open die

wachten op ontdekking en groei

het is maar wie het even aarzelend aan

raakt en aanzet in een lieve, nieuwe bloei.

Om ’t allerbeste uit jezelf te halen

is er één ding dat alles overwint

geloven in jezelf en….in de ander

waardoor elke dag opnieuw begint.

Tekst: Ad van der Meijden.

https://www.google.nl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwjbmObGspjYAhVCIVAKHW-qBWEQjRwIBw&url=https%3A%2F%2Fwww.tegelspreuken.nl%2Fwijsheden%2Fieder-heeft.html&psig=AOvVaw1js-e1n6telgZQfeL_3lqR&ust=1513852542371042

35

VRIJE TIJD EN WELZIJN FEBRUARI 2018

Donderdag 8 februari Rondgang terrein Huize Padua, start carnaval, om 13.00 uur

Donderdag 8 februari Openingsbal om 18.30 uur in Brouwershof

Zaterdag 10 februari Kluisklepelbal om 14.00 uur in Brouwershof

Zondag 11 februari Carnaval mis om 10.00 uur in Stiltecentrum Huize Padua

Dinsdag 13 februari Afsluitingsbal om 18.30 uur in Brouwershof

Donderdag 22 februari Bingo om 19.00 uur in Brouwershof

MAART 2018

Zaterdag 10 maart Silent Disco 18.45 uur in Brouwershof

Donderdag 22 maart Voorjaarsmodeshow om 19.00 uur in Brouwershof

Donderdag 29 maart Bingo om 19.00 uur in Brouwershof

APRIL 2018

Maandag 2 april Paasbrunch om 10.30 uur in Brouwershof, opgeven t/m 24 maart

Zaterdag 14 april Silent Disco 18.45 uur in Brouwershof

Donderdag 26 april Koningsbingo om 19.00 uur

6 april t/m 24 mei kunstexpositie in buurtcentrum de Fonkel, Prins Karelstraat 131 in Helmond

Deel je Coudewater-herinneringen voor in een boek Op 1 december 1870 opende het Psychiatrisch ziekenhuis Coudewater haar deuren. In de loop van het jaar 2018 zullen - in het kader van de zorgverplaatsing - de laatste cliënten het landgoed verlaten. Daartussen ligt bijna 150 jaar geschiedenis van psychiatrische zorg. Op 15 september 2018 willen we het vertrek van deze locatie markeren met een Open Dag voor cliënten, medewerkers / vrijwilligers en oud-medewerkers / vrijwilligers. Hier wordt een boekje gepresenteerd met herinneringen aan Coudewater. Voor dit boekje zijn we op zoek naar verhalen van (oud) medewerkers, (ex)cliënten en bewoners. Heb je zelf een mooi verhaal of ken je iemand met een bijzondere herinnering? Je kunt je bijdrage van maximaal 750 woorden voor 1 januari a.s. sturen naar Henk van de Goor [email protected]. Uit de inzendingen maakt de redactie een selectie. Bron: Henk van de Goor, namens de werkgroep Afscheid Coudewater


Cliëntenraad: Postbus 3, 5427 ZG Boekel

Intern postvak 01.034 [email protected] 0492-846366

of via de ondersteuners; 06-12709361 Karin Smits of 06-23696898 Bea van Leuken

Familieraad:

e-mail: [email protected]

Familievertrouwenspersoon

Chris de Haas e-mail: [email protected] of bel naar 06-53242920

Helpdesk Familivertrouwenspersoon is dagelijks te bereiken

van 9.00 –17.00 uur via 0900-3332222

Stichting Patiëntenvertrouwenspersoon:

Ton Nijhof e-mail: [email protected]

Marc Frankevyle e-mail: [email protected]

De Helpdesk Patiëntenvertrouwenspersoon is er voor cliënten van instellingen

voor geestelijke gezondheidszorg. 0900 444 8888 (10 eurocent per minuut) www.pvp.nl

I NFO

REET VAN

DE MAAND K

Haast maken doen we niet, omdat we daar helemaal geen tijd voor hebben!

Joke Lentjes

http://www.google.nl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwikoP6XvqTNAhWBPBQKHQXzBNsQjRwIBw&url=http%3A%2F%2Fdocplayer.nl%2F1928011-Privacyreglement-lsfvp-met-betrekking-tot-persoonsgegevens-die-tot-de-persoon-kunnen-worden

http://www.google.nl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwie56jkv6TNAhWG7RQKHTTfBmkQjRwIBw&url=http%3A%2F%2Fwww.medischebanenbank.nl%2Fvacature%2Fzorgmanagement%2Flid-raad-van-toezicht%2Flid-raad-van-toezicht-66739.html&ps

Februari 2018 Magazine voor en door cliënten van GGZ Oost ...

Documents

Transcript of Februari 2018 Magazine voor en door cliënten van GGZ Oost ...