Magazine voor en door cliënten van GGZ Oost Brabant
Februari 2018
Schilderij “Gezelligheid” van Janneke Middel
De Horizon wil cliënten aan het woord laten. De Horizon informeert elke 2 maanden over
onderwerpen uit het dagelijks leven van cliënten, over ontwikkelingen binnen de Geestelijke
gezondheidszorg en over de locaties van de GGZ Oost Brabant. Uw bijdrage is welkom.
De redactie bepaalt wat geplaatst wordt. De redactie houdt zich het recht voor om ingezonden
stukken in te korten en in vorm aan te passen. De redactie kan ook met een goed onderbouwt
argument een artikel weigeren.
Onder pseudoniem schrijven mag, als de naam bekend is bij de redactie.
De Horizon is ook te vinden op internet onder het kopje cliënten www.ggzoostbrabant.nl
Lever uw kopij in voor 12 maart 2018
Redactie
Lennart van den Elsen, Ine van Wijk, Cor Vilé, Twan Aarts, Lily Roelofs, Joke Lentjes en
Bea van Leuken
Redactieadres
- Horizon p/a Cliëntenraad, Kluisstraat 2, 5427 EM Boekel of intern postvak 01.034
- Redactie (maandag en donderdag 0492-846366) Bea van Leuken.
Wilt u de Horizon thuis ontvangen?
Dat kan! Neem daarvoor contact met ons op.
Drukwerk Verspreiding
Dekkers van Gerwen - smart printing concepts Dichterbij/Werkkracht Heesch
Afwerking en verspreiding gebeurt door cliënten en medewerkers van Dichterbij en GGZ.
C OLOFON
V OORWOORD
De eerste horizon in het nieuwe jaar laat ons
meteen merken hoe snel de tijd verstrijkt, de
kerstspullen zijn allang opgeborgen en aan het
nieuwe jaar zijn we al weer gewend, carnaval is
net geweest en de eerste vakantie dient zich al
aan. Ik vraag me af wat er nog over is van al die
goed bedoelde voornemens, zijn ze net als de
sneeuw weer gesmolten of zijn er nog die op-
bloeien nu het voorjaar er aan komt.
Als ik toch even terugkijk en in herinnering neem
wat er in de periode rondom de kerst gedaan is
door al die stille helden in onze samenleving dan
stemt mij dat optimistisch. Stille helden, ze zijn
er nog, gelukkig maar. Mensen die als vrijwilliger
doen wat nodig is wanneer de nood aan de man
is of als er ergens behoefte aan mocht zijn, zon-
der er vraagtekens bij te zetten of iets terug ver-
wachten, gewoon mensen waar je van op aan
kunt wanneer dat nodig is.
Dat bezielende verband in de samenleving schept
verbondenheid en saamhorigheid, dat maakte de
kerst tot een feest voor iedereen. Het gaf hoop
en het liet zien dat alle initiatieven in deze peri-
ode meer gedragen worden dan gedacht. Opti-
misme is wat die stille helden motiveert, een
belangrijke drijfveer om zich dienstbaar op te
stellen voor de ander zonder zichzelf in de
schijnwerpers te plaatsen. Als wij doen, wat wij
behoren te doen, verdienen we geen lof, omdat
het onze plicht is, een uitspraak van Augustinus.
Het nieuwe jaar begon zoals het oude eindigde
met nieuwe zorgen in de geestelijke gezond-
heidszorg. De opbouw van de integrale, intensie-
ve ambulante zorg voor mensen met psychische
problemen stagneert. Bezuinigingen en het ver-
delen van taken door de overheid heeft ervoor
gezorgd dat de financiering binnen de verschil-
lende financierings-kaders onderling sterk ver-
deeld is. Psychiatrische patiënten vinden door al
die nieuwe maatregelingen steeds moeilijker hun
weg in de medisch-specialistische dienstverlening.
Enkele jaren terug kwam de participatiewet, ook
zo’n lelijk woord voor bezuiniging, toch zit er er-
gens iets in van een aanmoediging dat zegt dat de
mens zelf ook meer een schepper dient te zijn.
Dat we als mens bewuster worden van het feit dat
niet alleen anderen de wereld vorm geven maar
dat we daarin ook zelf een aandeel kunnen heb-
ben. We hebben meer mogelijkheden dan wat we
van onszelf verwachten, het is vaak niet meer dan
een kwestie van jezelf in beweging zetten.
In het leven ontmoet je mensen, verschillend van
elkaar, ze hebben allemaal wel iets wat niet mee
of tegenzat. Sommige mensen kunnen gewoon blij
en optimistisch zijn terwijl die toch ook hun mise-
rie hebben. Anderen gaan onder de druk van de
moeilijkheden die ze hebben tegen de vlakte, ze
raken verbitterd en opstandig. Mensen die gelovig
zijn dragen hun eigen kruis en vinden kracht in
hun geloof. Mensen hebben vaak hetzelfde meege-
maakt en toch is de beleving en benadering voor
ieder mens anders.
Wat dat betreft is het leven een loterij, sommigen
vinden dat ze een slechter lot getroffen hebben
dan de ander, toch de loten die het leven biedt
verschillen niet zoveel van elkaar. Het verschil zit
hem in de wijze van aanvaarden, in de wijze van
het kijken ernaar, het leven is dan wel een loterij,
we kunnen er zelf ook veel aan doen om het lot
gunstig te stemmen door zelf in beweging te ko-
men.
Cor Vilé, redacteur Horizon
Optimisme, jezelf in beweging zetten
I NHOUD Voorwoord 3
Inhoud 4
Ode aan onze vrijwilligers 5
Interview met Theo Rovers 6
Koken met Ine 8
Zelfhulpgroep Uden 9
De rommelpot 10
Humor 11
Cursus netwerken 11
Nieuws van de cliëntenraad 12
Kunst 13
Creatief 14
Mijn stem en ik 15
Een nieuwe richting 15
Klooster Koningsoord 16
Begeleiding tuinactiviteiten 19
Dichter des GGZ’s 19
Soms moet je even 19
Ontmoetingen - 2 20
Raad van Bestuur informeert 22
Eigenlijk het is zo simpel 23
Kantoorloos werken Loef 2 24
Blue Monday 25
Hier weer iets van mij 25
Reanimeer mij niet 26
Vroeger 26
Nieuws stichting Opmaat 27
Vertrouwen 27
Het gevoel 27
Spreuken en wijsheden 28
Een echte vriend 29
Traktatie voor kinderen 29
Laat je horen 29
Wandelen in drie dimensies 30
Valentijnsdag 30
Als je wilt veranderen 30
Zorgverplaatsing Coudewater 31
Ontmoeten 32
Cliëntenportaal 32
Activiteiten Coudewater 33
In ieder mens 34
Angst 34
Vrije tijd en welzijn 35
Kreet van de maand
36
5
Ode aan onze vrijwilligers
19 december was het kerstdiner in Huize Padua speciaal voor onze vrijwilligers.
Theo Rovers had mij gevraagd om die avond tijdens het diner een gedicht voor te lezen.
Ik schrijf al jaren en de het gedicht van dit jaar ging als volgt:
Alweer een jaar voorbij, wat gaat de tijd toch snel. U hebt weer vele uren met onze cliënten
doorgebracht. Met dit gebaar, een diner, willen wij u hartelijk danken voor de inzet van het
afgelopen jaar. We spreken de wens uit dat deze samenwerking en wilskracht het komende
jaar 2018 weer voortgezet gaat worden. Nu is het bijna kerst en het nieuwe jaar breekt aan.
Onze cliënten zijn jullie geweldig dankbaar. Daarom staat dit etentje ook dit jaar voor jullie
klaar.
Dan wil ik nu een wens uitspreken namens de cliëntenraad speciaal voor jullie.
Ik wens voor jou / voor jullie
Ik wens je wat licht in momenten van zorgen.
Ik wens je wat hoop en wat uitzicht voor morgen.
Ik wens je wat warmte in kille grijze dagen.
Ik wens je een antwoord bij twijfels en vragen.
Ik wens je een zachtheid als woorden te hard zijn,
wat vrede en vreugde als woorden te hard zijn.
Ik wens je wat rust te midden van je werk.
Ik wens je wat stilte dat maakt je sterk.
Ik wens je een hand die je verder geleidt,
een stralende glimlach die je verblijdt.
Ik wens je een plaats om bij regen te schuilen.
Ik wens je een mens die je bijstaat als je moet huilen.
Ik wens je een bloem om je dagen te kleuren,
en een vriendelijk gebaar om bij op te fleuren.
Dit zijn de wensen die ik namens de cliëntenraad heb uitgesproken naar u als dank voor de
inzet voor GGZ Oost Brabant. Ook heb ik van het diner mee mogen genieten dat werd uitge-
serveerd door de medewerkers van GGZ Oost Brabant. Dit deden ze geweldig onder leiding van
Theo Rovers en Bertina Mank. Ook werden er 6 personen gehuldigd voor hun 10-jarig jubileum
als vrijwilliger bij de GGZ. Allemaal van harte gefeliciteerd.
Het was een geweldige avond met lekker eten en mooie muziek. Ik heb heel erg genoten om
met zulke geweldige mensen samen te zijn. Mooi dat zij deze dag in het zonnetje werden ge-
zet. GGZ kan niet zonder onze vrijwilligers die de wereld van onze cliënten een beetje mooier
maken.
Gerrie van der Rijt-van Sinten, vice voorzitter cliëntenraad
6
INTERVIEW MET
Deze keer een interview met Theo Rovers.
Theo is 39 jaar en groeide op in Venhorst.
Hij heeft 1 zus en een grote vriendenkring en
daarnaast veel sociale contacten in de omge-
ving van Huize Padua.
Theo gaat graag wandelen met zijn hond, een
Ierse setter met de naam Ira.
Naast het wandelen met Ira houdt Theo van
zingen in een koor genaamd Internos. Verder
gaat hij graag fietsen, is hij creatief en ge-
niet van ontspanningstijd. Soms kiest hij er-
voor om lekker een dag de deur dicht te hou-
den en films te kijken. In 2017 heeft Theo
voor het eerst meegelopen met de Vierdaagse
in Nijmegen, elke dag 50km en dat helemaal
alleen. Dit is hem goed bevallen dus de plan-
ning is om in juli weer mee te gaan doen.
Verder vindt Theo een goede en sfeer heel
belangrijk.
Toen Theo stage liep voor de opleiding SPH
(Sociaal Pedagogische Hulpverlening) wilde
hij graag stage lopen in Huize Padua. Voor
hem was dat bekend en dicht bij huis en
daarom schreef hij een brief voor een stage-
plek bij afdeling groen. Francy Trienekens, de
toenmalige coördinator ontspanning, vond dat
afdeling ontspanning beter bij Theo paste.
Toen hij stage kwam lopen bij Francy op de
afdeling voelde dit voor hem als een warm
bad.
Na afronding van zijn studie werd Theo ge-
beld of hij interesse had voor invalwerk bij
GGZ Oost Brabant. Omdat Theo ook een op-
leiding heeft gehad voor verzorgende kon hij
op meerdere afdelingen invalwerk doen.
Daarna kreeg Theo een vast contract bij afde-
ling ontspanning.
Begin 2017 heeft Theo een nieuwe baan ge-
kregen, die van coördinator voor vrijwilligers-
werk. Hij begint het werk steeds leuker te
vinden. Deze baan geeft meer rust dan afde-
ling vrije tijd en welzijn waar veel met dead-
lines wordt gewerkt.
Nu heeft hij meer tijd om na te denken over
hoe hij iets wil organiseren. Het nadeel is dat
het een solofunctie is. Wel heeft Theo een
assistent voor 8 uur per week die administra-
tieve taken voor haar rekening neemt. Op dit
moment zijn er 344 vrijwilligers actief bij
GGZ Oost Brabant.
Theo probeert regelmatig met de vrijwilligers
te spreken. Hij werkt op de diverse locaties
en probeert af en toe langs te gaan bij de af-
delingen om zichtbaar te zijn en dat de vrij-
willigers weten dat ze bij Theo terecht kun-
nen. Hij wil waardering geven aan de vrijwil-
liger door dit uit te spreken en te laten zien.
Dit bindt mensen ook aan de organisatie.
Als je deze waardering ook uitspreekt naar
eigen medewerkers kan dit de kracht van het
team versterken. Theo vond het moeilijk om
vrije tijd en welzijn los te laten, vooral op
het gebied van cliëntencontact.
Tekst: Bea van Leuken
7
Als ik vraag wat hij graag veranderd wil zien
bij GGZ Oost Brabant is het minder praten en
meer actie. Als je kijkt hoe de organisatie in
elkaar zit met veel managementlagen duurt
het lang voor zaken geregeld zijn. Dit kan
wellicht eenvoudiger.
Wat Theo zo aantrekkelijk vindt aan zijn vak
is de uitdaging en de diversiteit. De functie
was en is hem op het lijf geschreven. Hij is
niet gebonden aan 1 afdeling, ontmoet veel
mensen en kent bijna iedereen omdat hij ge-
worteld is door de hele organisatie. Theo er-
vaart GGZ Oost Brabant als een grote organi-
satie met ieder zijn eigenheden. Mooi om te
zien en om verbindingen te leggen.
Op een gemiddelde dag begint Theo met het
checken van zijn e-mail en voorbereidingen
treffen van lopende zaken. Op dit moment is
hij met HR (personeelszaken) bezig met de
invoer van het administratieve aannamepro-
ces voor vrijwilligers. Zijn leidraad is de jaar-
planning die hij heeft gemaakt.
Verder is hij bezig met HOZ (herstelonder-
steunende zorg) training om de herstelvisie
bij iedereen op het netvlies te krijgen en om
te kijken wat de rol van de vrijwilliger hierin
kan zijn. Verder het inzetten op nieuwe scho-
lingselementen, dat houdt in workshops spe-
cifiek voor bepaalde doelgroepen of taken
met name voor de specialistische zorg. Deze
scholingselementen worden aangeboden aan
alle vrijwilligers. Deze trainingen worden in-
tern gegeven.
Daarnaast sluit Theo regelmatig aan bij team-
overleg, management, enz. om in hun over-
leggen het belang van vrijwilligerswerk te be-
noemen. Een vrijwilliger kan veel toevoegen
voor cliënten en is niet bedoeld als werkne-
mer maar als aanvulling. We werken uiteinde-
lijk allemaal voor hetzelfde doel: de cliënten.
THEO ROVERS
Op de vraag hoe hoog Theo de lat legt voor
zichzelf geeft hij aan dat die lat erg hoog
ligt, dit is ook zijn valkuil. De cliënten en
vrijwilligers op het werk zijn heel dierbaar
voor Theo buiten zijn familie, vrienden en
sociale netwerk.
Theo kijkt op naar Francy Trienekens. Zij was
echt een voorbeeld voor hem in haar omgang
met mensen en cliënten, de betrokkenheid en
verbinding en dicht bij de mensen staan.
Voor 1 dag zou Theo wel op de stoel willen
zitten van Monique van Hoof, de geestelijk
verzorger. Het lijkt Theo heel waardevol om
iets van bezinning met cliënten te kunnen
doen, ruimte, rust en bezieling.
Wat is Theo’s beste of mooiste herinnering?
Toen hij nog klein was bij oma thuis in de
winter ’s avonds een frikadel bakken in de
pan, dat was zo lekker dat gevoel en die sfeer
tijdens dat samenzijn.
Tip van Theo voor onze lezers om wat vaker
bij stil te staan. Probeer niet te hard te lo-
pen, neem ook eens tijd voor jezelf. Doe vrij-
willigerswerk dan ga je met andere ogen kij-
ken omdat je wellicht meer vanuit je hart
werkt.
Wat vindt je van de Horizon?
Het is een belangrijk en waardevol magazine.
Theo benadrukt dat het wel goed is om vanuit
het oogpunt van de cliënten te schrijven.
Als idee geeft Theo aan een keer een stagiai-
re onderzoek te laten doen hoe we meer
cliënten kunnen betrekken en meer input
krijgen voor de Horizon.
Theo, hartelijk bedankt voor dit spontane
interview.
8
Ingrediënten: 4 eieren hardgekookt, gepeld,
gehalveerd - 150 gram bloem, gezeefd - 2 eie-
ren - zout en peper versgemalen - 400 ml
melk - 3 eetlepels gehakte bieslook, vers of
diepvries - 25 gram boter - 2 eetlepels olijf-
olie - 2 teentjes knoflook, geperst - 600 gram
spinazie, panklaar - 100 gram roomkaas, na-
turel
Materialen: cocktail prikkers
Voorbereiden: Klop van de bloem, eieren,
mespunt zout, melk en bieslook een glad be-
slag. Bak in een kleine koekenpan in een
klontje boter een flensje aan beide kanten
goudbruin. Bak zo in totaal 8 flensjes en houd
ze even warm.
Bereiden: Verhit de olie in een wok, voeg de
knoflook toe en roerbak de spinazie tot deze
geslonken is. Roer de roomkaas in gedeelten
erdoor en laat deze smelten. Voeg zout en
peper naar smaak toe. Verdeel de spinazie
over de flensjes, en rol ze op en leg ze op 4
warme borden Leg op ieder flensje een half
ei, garneer met bieslook en steek dit eventu-
eel vast met een prikker.
Wortel-hazelnootburger op tagliatelle
Hoofdgerecht voor 4 pers.
Bereidingstijd: ca. 30 min.
Ingrediënten: 100 g hazel-
noten, grof gehakt - 500 g
winterwortel, geschrapt
en geraspt - 100 g geraspte belegen kaas - 4
eetl. gehakte peterselie - 100 g broodkruim
door Ine van Wijk
VEGETARISCH KOKEN MET INE
Courgettesalade met padden-stoelen
Voorgerecht voor 4 pers.
Voorbereidingstijd 15 min.
Wachttijd 5 minuten
Bereidingstijd 10 minuten
Ingrediënten: 2 stuks courgettes - 100 ml
olijfolie - 1 el pesto - 2 el balsamicoazijn - 1
naar smaak -zout - naar smaak peper - 200
gram gemengde paddenstoelen in plakjes of
reepjes - 50 gram gepelde pistachenootjes -
12 stuks gehalveerde cherry-/kerstomaatjes
Voorbereiden: Verwijder de steelaanzet van
de courgette. Schaaf of snijd de courgettes in
de lengte in repen. Meng olijfolie (bewaar
minimaal 1 el voor het roerbakken) met pes-
to, balsamicoazijn, zout en peper). Giet de
marinade over de courgettelinten en laat dit
ca. 4 minuten goed intrekken.
Bereiden: Verhit 1 el olijfolie en bak hierin de
paddenstoelen met de pistachenootjes 2-3
minuten. Schep de gehalveerde tomaatjes
erdoor. Haal de courgettelinten uit de mari-
nade en verdeel ze over 4 borden. Schep het
paddenstoelenmengsel in het midden en drup-
pel de marinade er omheen.
Bieslookflensjes met spinazie en ei
Voorgerecht voor 4 pers.
Bereidingstijd 30 minuten
9
(van niet te vers brood) - 3 eidooiers - zout en
versgemalen peper - 200 g groene tagliatelle -
3 eetl. arachideolie of olijfolie - 100 g cherry
-/kerstomaat
Voorbereiden: Rooster de hazelnoten in een
droge hete koekenpan. Giet in een vergiet
kokend water over de wortel en laat dit goed
uitlekken en afkoelen. Meng de wortel met de
hazelnoten, kaas, peterselie, broodkruim,
eidooiers en zout en peper naar smaak. Ver-
deel het mengsel in kleine ovale platte bur-
gers. Kook de tagliatelle beetgaar.
Bereiden: Verhit de olie in een koekenpan en
bak de burgers in 4-5 minuten goudbruin en
krokant. Verdeel de tagliatelle als een bedje
over 4 warme borden en serveer de burgers er
gestapeld op. Garneer met de tomaatjes.
Gegratineerde peren
Nagerecht voor 4 pers.
Bereidingstijd 20 minuten
Ingrediënten: 4 middelgrote handperen - 1
citroen - 300 milliliter rode wijn - 200 millili-
ter sinaasappelsap - 1/2 theelepel kaneelpoe-
der - 1/2 theelepel gemberpoeder (djahé) - 3
eiwitten - Zout
Bereidingswijze: Verwarm de oven voor op
180ºC als u geen magnetron gebruikt.
Schil de peren. Boor eventueel vanaf de on-
derkant met een appelboor het klokhuis eruit.
Pers de citroen. Besprenkel de peren met het
citroensap. Giet de wijn en sinaasappelsap in
een diepe magnetronschaal of ovenschaal.
Voeg kaneel- en gemberpoeder toe en ver-
warm het mengsel 3 minuten afgedekt op 800
Watt of kort in een pannetje.
Zet de peren naast elkaar in de warme saus,
dek ze af en verwarm nu 8-10 minuten op 400
Watt (halve stand) in de magnetron of 35 mi-
nuten op 180ºC in de oven. Klop de eiwitten
met een snufje zout stijf. Zet de peren in een
ovenvaste coupe of op een bordje. Schep er
een toef eiwit op en zet het gerecht even on-
der een hete grill totdat het eiwit licht
kleurt.
Motto van DE OASE ZELFHULPGROEP
ZELFVERTOUWEN VERGROTEN
Ook dit: ‘delen van je verhaal in een veilige sfeer helpt’ plus
indien gewenst praktische ondersteuning
welkom bij ons groepje de
(chi) oase
Met begeleiding van Harrie de Koning
ervaringsdeskundige [email protected]
06 40628602
Elke vrijdagmiddag van
13.30 tot 15.00 uur Plaats: ODAC de inloop
aan de violierstraat Uden
10
Tekst: Cor Vilé
Een foto in de krant bracht mij terug naar be-
gin jaren zestig, op de foto staan een stel kin-
deren met een rommelpot, ook wel foekepot
genoemd, een oud Brabants gebruik met Vas-
tenavond. De rommelpot diende als begelei-
dend instrument voor de liedjes die de kin-
deren zongen. Ze gingen van deur naar deur
of stonden stil bij een open raam, en haalden
daarmee wat snoep of wat geld op.
Vastenavond was de avond voor het vasten,
we mochten wat snoepgoed opeten en de rest
ging in het vastentrommeltje. Dat vasten
duurde zes weken, we mochten niet snoepen
en er was ook geen vlees. De ouders hadden
zes weken geheelonthouding, dus ook geen
deugdelijk genot van alcohol, sigaretten en
zoal meer.
Een rommelpot maakte je als kind zelf, het
belangrijkste deel was een varkensblaas. We
hadden thuis een varken op stal en tegenover
ons in de steeg was een slachterij. Aan het
begin van het nieuwe jaar waren we al druk in
de weer, allereerst om een varkensblaas te
bemachtigen omdat er veel vraag naar was.
De varkensblaas moest eerst nog een aantal
weken drogen en als hij droog genoeg was be-
gon hij er een beetje perkamentachtig uit te
zien. Intussen hadden we een leeg verfblik,
eentje met een dikkere rand, een rol sterk
vliegertouw en een dunne bamboestok van
ongeveer 30 centimeter, waarbij aan beide
kanten de verdikking van de bamboestok het
uiteinde vormde.
Een uiteinde duwde je in het midden van de
varkensblaas, zodat er aan de andere kant
een uitstulping ontstond die je met het touw
stevig vastbond. De blaas met de bamboestok
rechtop werd precies in het midden over het
blik gespannen en met het vliegertouw vast-
gemaakt. Om het karakteristiek geluid te krij-
gen spuugde je eens flink in je hand, klemde
die om de bamboestok heen en maakte je een
op en neergaande en pompende beweging.
Vooral die neerwaartse beweging was belang-
rijk omdat die als het ware door je glibberen-
de hand een zekere trilling veroorzaakte die
werd versterkt door de membraam van de
varkensblaas. Daardoor ontstond dat typische
brommende foeke-foekegeluid, vandaar ook
die andere naam, de foekepot.
Elk dorp en streek kende een eigen versie van
het Vastenavond lied.
Ik weet mij slechts enkele zinnen te herinne-
ren, wij zongen van Kobus Jansen die kumt
leren dansen, en rommelpotterij, rommelpot-
terij geef me ne cent dan ga ik voorbij.
DE ROMMELPOT
11
Cursus netwerken
Tekst: Joke Lentjes
Ik kreeg een cursus netwerken aangeboden
van het UWV,
Mijn eerste gedachte was wat moet ik
daar nu weer mee?
Er zijn zoveel trajecten al doorlopen van
re-integratie programma’s en competentietesten.
Is netwerken dan het beste?
Maar ik wil een baan dus ga ik er voor
al zijn er dagen bij dat ik mezelf bijna verloor.
De zoektocht naar die ene baan die moet toch
ergens bestaan.
Met 12 collega’s allen de vijftig gepasseerd.
Wat heb ik enorm veel van jullie allen geleerd.
We leerden wat een goed netwerk ambieert,
star methodiek en zelfs de elevator pitch
is gepresenteerd.
Onze generatie is het nooit geleerd,
dat je je competenties illustreert.
Het roer moet om en vooral flexibel zijn
al gaat het soms gepaard met angst en pijn.
We zijn het samen aangegaan en hebben
elkaar laten zien dat we ergens voor staan,
ongeacht het gewenste resultaat van een baan,
Loes je hebt het fantastisch gedaan.
Wat ik nog meer zou willen zeggen probeer ik in
deze laatste regels te weerleggen.
Vind je het leven steeds even fijn
dan is iedere dag zonneschijn
Blijf hopen, blijf wensen, blijf genieten,
blijf doorbijten, blijf doorgaan
maar laat je niet uit het veld slaan.
HUMOR De hemel en de hel
Feitelijk zijn de hemel en de hel gewoon
twee tuinen die van elkaar gescheiden zijn
door een houten hek. Op een dag ziet God dat
het tuinhek kapot is. Hij verdenkt iemand van
de tuin van de buren en gaat verhaal halen bij
de buren.
“Duivel wanneer repareer je het hek?”
“Niet”, zegt de duivel.
“Dan stuur ik een advocaat op je af”, zegt
God.
“Lijkt met sterk”, zegt de duivel. “Alle advo-
caten wonen immers bij mij.”
Tekst: Gerrie van der Rijt-van Sinten
Jan, ’t is Vastenavond
we komen nie thuis vur taovond,
taovond in de manenschijn,
als vader en moeder naar bed toe zijn.
Boven in de schouwen,
hangen de verrekus mee touwen.
Boven in de schoorsteen,
hangen de verrekus mee lange been.
Snij maar diep, snij maar diep,
snij maar in munne vinger niet.
Hier unne stoel en daor unne stoel
op iedere stoel un kussen,
meske houdt oew kinnebak toe,
of ik slao er nog inne tussen.
tussen oew neus en tussen oe kin,
tan nog wel unne pannekoek in.
ik heb zolang al rond gelopen,
ginne cent um brood te kopen.
rommelpotterij, rommelpotterij,
gef me unne cent dan gok vurbij.
12
Geestelijke Gezondheidszorg volop in het
nieuws
In december en januari verschenen er weer
verschillende berichten in de media.
Daaruit blijkt dat de opbouw van de integra-
le, intensieve ambulante zorg voor mensen
met psychische problemen stagneert onder
meer als gevolg van de financiële schotten
tussen en binnen de verschillende financie-
ringskaders. Om die reden roepen onder meer
GGZ Nederland, Zorgverzekeraars Nederland
(ZN) en de Vereniging Nederlandse Gemeen-
ten (VNG) staatssecretaris Paul Blokhuis van
Volksgezondheid, Welzijn en Sport op tot ac-
tie om te komen tot een eenvoudiger, flexi-
beler en meer geïntegreerde financiering van
ggz.
Psychiatrische patiënten vinden lastiger ge-
hoor in de medisch-specialistische sector, ter-
wijl meer dan 60 procent van deze groep ook
lichamelijke aandoeningen heeft. Er moet
meer aandacht komen voor integratie van
psychiatrie en andere medische specialismen.
Niet in hokjes denken, maar lichamelijke en
psychische aandoeningen als één geheel zien.
Psychiatrische patiënten gaan vaak al niet zo
snel naar de dokter, voor hen is de drempel
vaak hoog. "Ze zijn bang dat hun lichamelijke
klachten als 'psychisch' afgedaan worden. Bij
mensen die in de specialistische geestelijke
gezondheidszorg behandeld worden, spelen
vaak meerdere problemen tegelijker-
tijd. Vooral degenen die behandeld worden
voor een stoornis die te maken heeft met af-
hankelijkheid of misbruik van alcohol en drugs
worden meerdere diagnoses gesteld. Bij
hen wordt vaak eveneens een persoonlijk-
heidsstoornis vastgesteld. Ook bij mensen die
NIEUWS VAN DE CLIËNTENRAAD
in eerste instantie voor een persoonlijkheids-
stoornis behandeling ontvingen werd la-
ter een stemmingsstoornis, zoals een depres-
sie, geregistreerd.
Veel ggz-instellingen kampen met een tekort
aan psychiaters. Uit een analyse van de NOS
blijkt dat twee dagen voor kerst 663 vacatu-
res openstonden in de psychiatrie. In Neder-
land zijn zo'n 3700 psychiaters opgeleid, maar
zij kiezen vaak voor werk in een eigen prak-
tijk of in een gerelateerd vakgebied, zoals
mindfulness en stressreductie. Ook werken ze
vaak als zzp'er in plaats van in een vaste be-
trekking. Door de vele onvervulde vacatures
wachten veel patiënten tevergeefs op zorg.
Vooral voor mensen met autisme, persoonlijk-
heidsstoornissen en trauma's zijn de wacht-
lijsten lang. Psychiaters geven aan de zorgin-
stellingen te verlaten wegens de toegenomen
werkdruk en administratieve rompslomp.
Voor instellingen zijn psychiaters die als zelf-
standige werken duurder. Bovendien stappen
ze sneller op en kunnen ze bijvoorbeeld cri-
sisdiensten weigeren, waardoor instellingen
moeite hebben om dit soort voorzieningen
voor patiënten overeind te houden.
Conclusie van al deze berichtgeving:
Er moet duidelijkere financiering komen,
lichamelijke en psychische aandoeningen
moet worden gezien als één geheel en er
moet actie worden ondernomen voor het te-
kort aan psychiaters.
We kunnen mensen in geestelijke nood toch
niet in de kou laten staan.
Tekst: Bea van Leuken
13
K UNST
“Een bos bloemen voor alle keren dat ik niet bij de vergadering van de
Horizon was “ geschilderd door Lennart van den Elsen
14
C R E A T I E F door Lily Roelofs
Laddertje maken
Nodig:
Verschillende takjes van onge-
veer 30 cm lang, mogen 1-2 cm
dik zijn
Twee takken van een meter 2-3
cm dik
Touw , bv vliegertouw
Lijm
Leg de lange takken ongeveer 25cm
uit elkaar……daarna ga je de kleine
takken bevestigen met touw. Draai
het garen kruislings om de takken
heen en knoop goed vast.
Zoals op de foto te zien is zijn sommi-
ge takjes dubbel.
Wanneer je ze hebt vastgeknoopt kun
je er een druppel lijm oplaten vallen,
dan blijft het beter vast zitten.
Hang er leuke versiering aan, bijv.
hartjes.
Veel knutselplezier.
Groetjes,
Lily
15
Mijn stem en ik
Tekst: Pauline Poelen
Vroeger was je een vriendje
Je hielp me waar je kon
Ineens werd je gemeen
Waar gaat dit heen
Ik mis je, kom terug bij mij
En dit zegt de stem nu tegen mij:
‘Laat niemand toe,
spreek niemand aan.
Wees gehoorzaam en ga hier niet vandaan.
Voel niets, doe niets, dat is verraad.’
Hij maakt me moe
Hij maakt me bang
En daar word ik gespannen van
Dingen lukken niet meer zoals ik wil.
Ik zeg tegen de stem: ‘hou stil!’
En dit zegt de stem dan tegen mij:
‘Laat niemand toe,
spreek niemand aan.
Wees gehoorzaam en ga hier niet vandaan.
Voel niets, doe niets, dat is verraad.’
Hij luistert niet naar wat ik zeg
En hij gaat denk ik nooit meer weg
Mensen snappen niet hoe dat voelt
Daarom zing ik dit lied
De stem zegt nu tegen mij:
‘Laat niemand toe,
spreek niemand aan.
Wees gehoorzaam en ga hier niet vandaan.
Voel niets, doe niets, dat is verraad.’
Dit lied gaat over mijn stem. Ik probeer zo-
veel mogelijk mensen te bereiken met mijn
lied. Ik heb het lied gemaakt bij muziekthe-
rapie en gezongen bij ‘The Voice of GGZ
Oost Brabant.’
Een nieuwe richting
Tekst: Cor Vilé
Scheiden is samen delen in ongenoegen
niet meer in staat nog iets toe te voegen
de code gekraakt, het gevoel verlaten
de een valt stil, de ander wil niet praten.
Niet te rijmen met zoals het toen begon
een liefde voor twee waarin alles nog kon
waar ontstond het begin van deze onmacht
die voor beiden dit verlies teweeg bracht.
Liefde maakt blind dat is zeker waar
in het begin betekenden we veel voor elkaar
was het teveel bezig zijn met andere zaken
waardoor we elkaar niet meer konden raken.
Twee mensen die zeiden om elkaar te geven
ze lopen vast met elkaar en met hun leven
kozen hun weg in de verkeerde richting
die uiteindelijk toch eindigt in een scheiding.
Twee mensen die een nieuwe richting kiezen
waarin ze alleen nog zichzelf kunnen verliezen
om te ontdekken, we hadden beiden ons verhaal
in die verloren tijd spraken ze een eigen taal.
16
Tekst: Cor Vilé
KLOOSTER KONINGSOORD BERKEL ENSCHOT
Geloof is een persoonlijk iets, een anker dat
je vasthoud, dat een diepere waarde aan je
leven geeft. Die betekenis vond ik terug na
een verblijf van drie dagen in dit klooster.
Ik neem je mee in een persoonlijk verhaal
waarin ik op weg ben om een antwoord te
vinden op de vragen die mij bezig hielden. In
mij was er onrust, verwarring, en ergens in
mij was er ook een diep vertrouwen, en gek
genoeg wist ik wel waarom. Toch om de een
of andere reden zocht ik naar een antwoord
en bevestiging. De bron van dit verhaal dat nu
achter mij ligt, is een actueel thema dat nu
nog steeds met enige regelmaat in het nieuws
komt.
Mooi op tijd aanwezig in Koningsoord werd ik
door de gastzuster ontvangen die mijn kamer
aanwees met uitzicht op de tuin. Om kwart
over negen was de eerste dienst, de Terts en
de soberheid die de kapel uitstraalde sprak
mij aan. Wat mij verbaasde was de tekst van
het eerste lied: God kom mij te hulp, haast u
mij te helpen.
Na de gebedsdienst en de koffie was er om
kwart over twaalf de tweede gebedsdienst,
de Sext, het lijkt Engels maar het is Latijn.
Ook nu weer een mooie tekst: Doof in ons
midden uit wat leidt tot tweedracht en on-
enigheid, het lijkt wel of mijn komst is voor-
bereid gezien de teksten. Na de gebedsdienst
die telkens twintig minuten duurt, is er het
warme eten met de andere gasten. In geza-
menlijk overleg word er om toerbeurt afge-
wassen en opgeruimd. Rust, tijd en ruimte
voor bezinning is er na het eten tot aan de
volgende gebedsdienst, de Noon, die om
kwart over twee begint. God die dagen en
tijden richt naar het gaan en komen van het
licht. Weer een tekst die mij raakte, ik ging
naar dit klooster om een antwoord te vinden,
ik was verward en had het vertrouwen in de
kerk en het geloof verloren.
Soms is een gevoel moeilijk uit te leggen, het
gevoel hier in mij in dit klooster waar de zus-
ters als engelen zongen, was een gevoel van
thuiskomen, maar hoe leg je dat uit. Hoe ver-
taal ik mijn kwaadheid naar de kerk en de
geestelijke die zijn handen niet thuis kon
houden, naar God toe met de meer dan war-
me ontvangst in dit klooster.
Wat mij zo verward, is mijn overtuiging dat
er ergens in mij een diep vertrouwen zit, in
mijn donkerste uren waarin ik dreigde om te
vallen, was er altijd ergens iets in mij dat me
17
op de been hield. Dat was niet alleen mijn
eigengereidheid, mijn sterke wil, nee dat was
duidelijk iets anders waar ik geen antwoord
op had.
Gedachten in mijn hoofd tijdens een wande-
ling in de kloostertuin, gedachten die vragen
om een antwoord. In mijn leven is een ant-
woord meestal een gevoel wat vaak niet uit
te leggen is, nu is er ook een antwoord voor
mijn gevoel wat ik nog niet zie. Ik heb nog
een paar dagen in dit klooster waar het erg
koud is en er toch een deken van warmte om
me heen hangt.
Met de vespers die om vijf uur begint is er
ook een meditatie die doorloopt tot aan het
avondeten, daarna is het al heel snel avond
voor iedereen. Na de Completen van half
acht en het Angelus om kwart voor acht gaat
de bel voor de nachtrust, naar onze begrip-
pen erg vroeg. De nachtwake en de meditatie
van een half uur begint s ’morgens om vijf
over vier. Als gast zijn we niet verplicht aan
deze ochtendwake deel te nemen, het is een
eigen keuze.
Later op de avond raakte ik in gesprek met
een priester die me zei: Zoals je nu in bewe-
ging bent, open staat voor de dingen die op
je pad komen, dit voor hem een teken was
dat God naar mij luisterde, dat de dingen
waar ik mij hier vandaag over verbaasde een
teken was van zijn aanwezigheid. Het was
een goed gesprek met de priester die gezien
mijn achtergrond het allemaal heel begrijpe-
lijk vond. Het was ook niet de gemakkelijkste
weg. Met mijn houding naar de kerk toe was
dit volgens hem een weg van vergeving en
ontmoeting. Het gesprek bevestigde mijn ge-
voel dat ik hier mijn antwoord zou vinden, al
begreep ik de weg van vergeving en ontmoe-
ting nog niet helemaal.
Deze eerste dag bracht mij in een andere we-
reld, een wereld van overgave en gebed, een
wereld waarin je voelt dat er dagelijks ver-
binding is met God. Het bevestigt mijn gevoel
dat ik hier een antwoord vind op de vragen
die me bezig houden. Het was ook een zinvol-
le dag die ik afsloot met een goed gevoel en
een gebed van dankbaar zijn voor alles wat er
vandaag op mijn pad kwam, en ik had er nog
een vraag bij gekregen.
De tweede dag begon met een eucharistievie-
ring die werd verzorgd door de priester die ik
de avond daarvoor gesproken had, dat voegde
toch iets toe. Met de communie komen alle
zusters met de gasten in een kring rondom de
priester staan. Eerst word de communie in de
hand gelegd, daarna samen genuttigd, zo ook
de beker met wijn waarvan iedereen een slok
nam. Een doekje om de beker schoon te ma-
ken en deze weer door te geven, dit verbon-
den zijn, dit samen delen maakte op mij een
diepe indruk.
Na het middageten ben ik naar buiten gegaan,
ik wilde los komen van een gevoel dat mij zó
beklemde, was het de beslotenheid daarbin-
nen of was het de serene rust die er heerst,
of was het de onrust in mij dat mijn gevoel
aantastte, ik wist het gewoon niet. De keuze
om naar Koningsoord te gaan was goed, de
mooie teksten, mijn beleving en het gesprek
met de priester bevestigde mij op de goede
weg te zijn. Het vertrouwen wat bij mij heel
gevoelig ligt, is er gek genoeg op een totaal
andere manier aanwezig. In gedachten kijk ik
terug en dan is er dat diepe gevoel van dank-
baar zijn dat mijn leven zo’n draai heeft ge-
maakt dat ik nu hier in de kloostertuin in
staat ben om met mijn gedachten in overwe-
ging te kunnen zijn. Dat ik een knop om kan
zetten en in diepe stilte in mijzelf kan krui-
pen. In alles in mij overheerst het gevoel dat
God van grote invloed is geweest in mijn pro-
ces van verwerking, hier in dit klooster wil ik
nu een manier vinden om die dankbaarheid
naar hem toe uit te kunnen spreken.
(Vervolg op pagina 18)
18
Ik hoor mensen wel eens zegen, ik heb God
van binnen, dat zou ik nu ook willen zeggen.
Maar dan voel ik een aversie die herinnerin-
gen oproept aan een dominante pastoor die
mij duidelijk liet merken dat je als een jon-
gen van acht jaar helemaal niks voorstelde.
Het Juvenaat in Deurne waar ik als kind van
twaalf terecht kwam omdat ik thuis geen
thuis meer had en mijn ouders dachten dat
het om een roeping ging. Ontmoeting en ver-
geving komen terug in mijn gedachten, ie-
mand vergeven daar heb ik een bijzondere
ervaring aan overgehouden, het heeft mij van
binnen gezuiverd en milder gestemd, verlost
van negativiteit en diep gewortelde kwaad-
heid.
Na het avondeten had ik een gesprek met
zuster Scholastika, die ik in de kapel bij de
andere zusters had gezien, ze zit nu tegen-
over mij, heel bijzonder. Ze leven dan wel in
deze besloten wereld, toch deze zuster wist
heel goed wat er zich daar in die andere we-
reld allemaal afspeelt en ze had daar een he-
le duidelijke mening over. Ze had een luiste-
rend oor en begreep mijn verlangen, ze had
dat verlangen zelf ook gekend. Dat ik wilde
loskomen van al die nare ervaringen en ver-
langde naar rust, vond bij haar veel waarde-
ring. Het raakte haar diep dat er juist in een
Juvenaat verbonden aan een klooster, gees-
telijken zijn die ondanks alle beloftes en on-
der het oog van God, zichzelf niet in de hand
hebben, zich aan kinderen vergrijpen en dat
ook nog in de doofpot stoppen. Was dit nou
de ontmoeting waar de priester over sprak, ik
denk dat denken hier nu niet van toepassing
is, intuïtief weet ik dat het met overgave te
maken heeft. Dan is dit dus wat de priester
bedoelde met ontmoeten, het gesprek met
zuster Scholastika was dus een ware ontmoe-
ting. Ik was daar wie ik was en ik mocht zijn
wie ik was, wij spraken vanuit ons gevoel en
(Vervolg van pagina 17 Klooster Kongingsoord Berkel Enschot) niet vanuit het verstandelijk denken, een ont-
moeting die mensen verbind en raakt.
Ook vandaag was het weer een zinvolle dag
met mooie teksten uit telkens weer andere
psalmen, de weg van vergeving en ontmoeting
kreeg een antwoord in het gesprek met zuster
Scholastika, deze ontmoeting zal voor altijd in
mijn diepste ik gegrift staan. Voor het slapen
gaan was ik nog even in gedachten bij verge-
ving, het ongeduld in mij wilde zo graag een
antwoord. Ik heb de wekker op half vier inge-
steld, morgen is het mijn laatste dag en dan
wil ik de ochtendwake en de meditatie van
vier uur persoonlijk meemaken.
Vroeg, erg vroeg, wakker worden was geen
probleem, wel was ik totaal verrast met een
tekst uit mijn dagboekje: Open innerlijke
deuren, dat elke dag een nieuwe inspirerende
tekst heeft.
Ik las: Laat los en leef in het rijk van de geest
waar je alles in mij kunt doen, ik geef je
kracht en houd je staande, dus weet dat ik
altijd bij je ben, hoe kan het ook anders,
want ik ben in je...
Van de ochtendwake en de meditatie heb ik
dankbaar gebruik gemaakt om in stilte God
om vergeving te vragen voor mijn houding en
vertwijfeling naar hem toe.
Het is vandaag Aswoensdag, hoelang is het
niet geleden dat ik er als jongen van thuis uit
naar toe moest, omdat er anders wat zwaai-
de. De dag had een bijzonder karakter, de
zegening van de as, het samen ontvangen van
de communie en daarna het ontvangen van
het Askruisje. Het is allemaal zo puur, zo sa-
men met elkaar, het gevoel erbij te horen, er
bij betrokken en verbonden te zijn gaf mij het
goede gevoel. De woorden ,,ik ben in je’’
neem ik mee als een geschenk voor altijd.
Zo’n mooie afsluiting in dit klooster had ik mij
bij het binnengaan van de poort op de eerste
dag niet kunnen voorstellen. Nu ga ik naar
19
huis met een rijke innerlijke ervaring, de
woorden van de laatste viering klinken nog
na. Wees mij God in uw goedheid genadig,
reinig mij van wat ik misdeed. God herschep
mijn hart, maak het zuiver, geef mijn geest
een nieuw bestand…..
Achter mij valt de kloosterdeur dicht, terug
in de gewone wereld, het zal zeker even
wennen zijn. Dat het een speciaal plekje
krijgt ergens diep in mij, dat is zeker, want
ik vond in dit klooster het antwoord waarvoor
ik gekomen was.
Begeleid tuinactiviteiten
doen bij GGZ Oost Brabant
Tekst: Twan Aarts
Deze activiteit staat onder leiding van Wim
van den Elzen. Wim werkte vroeger in de kas
en in de plantsoenendienst in Huize Padua.
Het begeleid tuinonderhoud vindt plaats in
Helmond, Oss en Boxmeer. Elke dag op een
andere plaats. Wim is ook trajectbegeleider,
dit sluit goed aan bij het begeleid tuin onder-
houd geeft Wim aan.
Het begeleid tuinonderhoud is gestart in
2012. GGZ Oost Brabant wil hiermee maat-
schappelijk verantwoord ondernemen. Deel-
nemers krijgen hiermee kansen om werkerva-
ring op te doen. Deze werkervaring levert
structuur op en geeft vooral zelfvertrouwen
en voldoening. De deelnemers kunnen eigen
ervaring inzetten en nieuwe vaardigheden le-
ren, zowel technisch als sociaal.
Eigen motivatie en buiten willen werken is
hiervoor heel belangrijk. Als trajectbegelei-
der heeft Wim contact met collega trajectbe-
geleiders. Via hen komen ook vaak de aan-
meldingen voor het begeleid tuinonderhoud.
GEDICHT door Johan Hijzelaar
Dichter der GGZ’s
Jij hoeft jezelf
niet te veranderen
tegenover mij
want dat zal
de slechtste vermomming zijn
van deze eeuw.
Soms moet je even
Soms moet je even
afstand nemen
Elkaar wat ruimte geven
Vaak kom je elkaar
dan nader
Of blijkt…
dat het zo heeft
moeten zijn.
Soms moet je
voor jezelf kiezen
Om te overleven
om weer jezelf
te kunnen zijn.
Joke Lentjes
Als we konden loslaten wat we denken te
weten, zouden we dan niet de wijsheid
ervaren die we vergeten zijn.
Tineke Huisman-Betting
20
In de serie ontmoetingen het verhaal van
Billy.
In 1982 emigreerden wij als gezin naar Nieuw
Zeeland. Om mijn Engels een boost te geven
gaf ik me op als vrijwilliger bij het ziekenhuis
(Hospitaal) bij ons om de hoek. Ze hadden
daar een speciale afdeling voor mensen met
een dwarslaesie. Een afdeling voor mensen
die daar dus langdurig verbleven. Na mijn
aanmelding kreeg ik een verzoek om eens te
komen praten. De verpleegster Peggy was een
vriendelijke stevige tante die zo te zien van
aanpakken hield. Ze hadden wel iemand die
wekelijks een bezoekje kon gebruiken. Peggy
vertelde in het kort dat het ging om Billy een
zeer bekende rugbyspeler uit Australië. “ik
dacht nou lekker, notabene rugby”. Het was
niet mijn sport en het ging mij er te lomp en
ruw aan toe. Hij was betrokken geweest bij
een ernstig verkeersongeluk en was verlamd
vanaf de nek, alleen zijn rechterhand was nog
enigszins bruikbaar. Ze zou een dossier aan-
maken met de nodige persoonsgegevens zodat
ik me wat kon voorbereiden. Ja, zei ze nog
“ik denk dat het een hele uitdaging voor je
wordt”. Iets wat ik niet erg vind, ik houd van
uitdagingen. Ze zou alles klaar leggen bij de
balie en zijn kamernummer was 32. Heel ty-
pisch mijn leeftijd en ook die van Billy. (We
hadden dus al iets gemeen zonder dat we el-
kaar kenden). Peggy zou nog even met me
naar Billy gaan om me voor te stellen. Maar
zijn kamer was leeg want hij bleek fysio te
hebben. De afspraak werd gemaakt en ik zou
de volgende maandag voor het eerst op be-
zoek gaan.
Het toeval wilde dat mijn eerste bezoekje al
meteen in het honderd liep, er lag geen dos-
sier klaar en Peggy was ziek. Maar een assis-
tent vertelde dat ik gewoon naar Billy’s kamer
kon gaan. Maar zei ze, hij heeft geen goede
dag dus ik zal je een alarmknop meegeven
mochten er calamiteiten ontstaan. Nou dat
gaat lekker dacht ik terwijl de assistente al
met me meeliep naar de betreffende kamer.
Ze klopte maar er kwam geen antwoord, dus
ze deed de deur open. En daar zat Billy in een
zeer geavanceerde rolstoel met alle toeters
en bellen die je maar bedenken kon. Hij keek
boos, maar ook verdrietig. De assistent zei
jullie vinden het wel en trok de deur dicht.
Daar stond ik met een wildvreemde waar ik
hoegenaamd niets van wist. Ja, de uitdaging
werd steeds groter, maar hoe minder je van
iemand weet dan is er ook geen oordeel. Ik
gaf hem een hand en die werd geaccepteerd.
Spontaan begon Billy zijn levensverhaal te
vertellen:
Het was hem altijd voor de wind gegaan, enig
kind van rijke ouders (wel gescheiden) en-
sinds zij 16de ging hij bij zijn vader wonen.
Vader was een rijk zakenman en had de ene
affaire na de andere. Maar voor Billy deed hij
alles de duurste school en ook de rugbyclub
waar Billy bij speelde genoot hier veel voor-
delen van. Billy was getrouwd met Amy en ze
hadden 2 kinderen van 4 en 6 jaar. Amy had
haar eigen bedrijf, een bekende kledinglijn.
Omdat ze beiden veel op reis waren was er
een nanny voor de kinderen. Na het fatale
ongeluk had zijn leven geen zin meer. Hij be-
gon te vloeken en te tieren, wat scheldwoor-
den betreft heb ik in een zeer korte periode
veel bijgeleerd.
Nadat hij was uitgeraasd zei ik hem vriende-
lijk gedag en met een tot volgende week, trok
ik snel de deur dicht. Daarna volgden vele
wekelijkse bezoekjes. De ene keer was Billy
spraakzaam maar soms kwam er geen stom
Tekst: Joke Lentjes
20
ONTMOETINGEN 2
21
woord uit, alleen heel veel boosheid. De ge-
vierde vedette leek totaal verslagen, kreeg
bijna geen bezoek en lag in een ziekenhuis in
Nieuw Zeeland. Het land van de (All Blacks
rugby team) felste tegenstander, zoiets als
Holland – Duitsland. Onverteerbaar. Ik pro-
beerde van alles. Zo maakte ik wandelingen
naar de zee, plukte bloemen onderweg, raap-
te schelpen en ging met hem naar het post-
kantoor om kaartjes uit te zoeken en te stu-
ren naar zijn kinderen. Maar Billy werd steeds
depressiever. Hij gaf ook steeds aan niet
meer te willen. Tot ik ontdekte dat hij fan
was van Rod Stewart, en we zongen samen: (I
don’t want to talk about it , Every beat of my
heart en The first cut is the deepest). Dan
was Billy in zijn nopjes en tranen liepen van
emotie over zijn wangen en ik mocht ze dro-
gen. Ik vroeg nooit ergens naar maar liet hem
vertellen wat hij kwijt wilde. Toen kwam de
dag dat hij zelfs tegen mij zo tekeer ging en
me overal voor uit maakte. Als een razende
gaf hij me te verstaan op te rotten! Totaal
overstuur ging ik weg en besloot hem maar
even tot zinnen te laten komen en gewoon
een week over te slaan.
Veertien dagen later, de deur stond open
maar er was niemand te zien en zijn kamer
was leeg op een paar dozen na. Peggy kwam
naar me toe en zei verontschuldigend, we
zijn vergeten je in te lichten maar Billy is
overleden, hij heeft een eind aan zijn leven
gemaakt. Ik stond te tollen en alles werd
even wazig, had ik dit niet zien aankomen?
Had ik na mijn laatste bezoek aan de alarm-
bellen moeten trekken en moeten zeggen dat
het niet goed ging. Wat had ik laten liggen?
Peggy sloeg haar stevige armen om me heen
en zei: Dit is zijn keuze geweest en niemand
kan daar iets aan veranderen. Hier zei ze dit
is blijven liggen een cassettebandje met zijn
favoriete liedjes. Toen ik thuis het bandje
opzette bleek het laatste lied dat hij had be-
luisterd was:” I don’t want to talk about it”
(ik wil er niet over praten ).
De volgende dag stond in de krant dat de gro-
te rugby speler Billy uit Australië was begra-
ven en bijgezet in een bijzonder graf bij zijn
villa aan de zee. Zijn begrafenis was gigan-
tisch en vele bekenden waren uitgenodigd.
Waar kwamen die mensen toch vandaan en
waar waren ze toen hij hun zo hard nodig
had.
Billy heeft me iets geleerd, als je rijk bent
kun je heel arm zijn. Want waar liefde ont-
breekt, ontbreekt alles. Na jaren realiseerde
ik me hoe bijzonder het eigenlijk was dat je
als wildvreemde toch iets kunt betekenen,
Billy mocht zijn wie hij was, boos, teleurge-
steld, verdrietig, verlaten en eenzaam. Nooit
heb ik nog iets van de familie van Billy ge-
hoord. Het was een ontmoeting die ophield
bij zijn overlijden en het is goed zo: ”The
first cut is the deepest” (de eerste snee is het
diepst).
De gebruikte namen zijn om privacy redenen
gefingeerd.
22
DE RVB INFORMEERT
Poli autisme per 3 januari op Coudewater:
alle deskundigheid onder één dak
De poli autisme, die voorheen gevestigd was
in gebouw Arsis in Oss, is verhuisd naar ge-
bouw Emma op landgoed Coudewater. Dit be-
tekent dat met ingang van 2018 jl. afspraken
met cliënten plaatsvinden op deze locatie. In
dit gebouw
bevond zich al
woon- werk-
voorziening
voor mensen
met autisme
(WWA). De-
ze verhuisde in december van gebouw de
Beemden naar Emma. De poli en WWA maken
samen onderdeel uit van het Specialistisch
centrum voor autisme waarmee beide zorg-
vormen op één plek beschikbaar zijn. Hier-
mee kunnen we de zorgcontinuïteit (vanwege
de beschikbaarheid van een multidisciplinair
behandelteam) verder verbeteren en wordt
het eenvoudiger om de op- en afschaling van
behandeling en begeleiding adequaat te orga-
niseren, dichtbij deze specifieke cliënten-
doelgroep.
Coudewater Actueel verschenen
Lees de laatste nieuwtjes over Coudewater in
de nieuwsbrief, met:
- Verhuizing de Beemden naar Emma
- Hoe staat het met de zorgverplaatsing?
- Bouwontwikkelingen woonzorgcomplex Bur-
gemeester de Kuiperlaan.
De Coudewater Actueel is ook digitaal te le-
zen: www.ggzoostbrabant.nl/publicaties
Start campagne magazine Link: familie-
ervaringsdeskundige als vlogger
Op 15 januari jl – op Blue Monday – is GGZ
Oost Brabant gestart met een thematische
campagne met als belangrijkste bron erva-
ringsverhalen. Onderdelen uit deze campag-
ne zijn o.a ons magazine Link dat eind febru-
ari verschijnt én de vlogs van familie-
ervaringsdeskundige Antje van Stekelenburg
die wekelijks worden gepost op onze social
media zoals Facebook, waarop we voortaan
wekelijks artikelen en blogs plaatsen.
Antje geeft ons een uniek kijkje in haar le-
ven. Haar eerste vlog verscheen 15 januari.
Net voor kerst konden onze volgers op face-
book en Linkedin al kort met haar kennisma-
ken via een korte video waarin ze zichzelf
voorstelde. Antje zal elke week een nieuwe
vlog maken. Volg haar belevenissen op
www.youtube.com/user/ggzoostbrabant
Thema campagne
De campagne focust zich steeds rond een
thema dat terugkomt in ons publieksmaga-
zine Link dat vanaf 2018 drie maal per jaar
verschijnt. Het eerste thema is depressiepre-
ventie en het bespreekbaar maken van deze
aandoening. Via onze (sociale)mediakanalen
besteden we de komende drie maanden extra
aandacht aan dit onderwerp. In de Link van
eind februari lees je o.a. ervaringsverhalen,
een achtergrondverhaal en een uniek inter-
view met programmamaker Filemon Wesse-
link die op onze WWA De Boerderij in Reek
opnames heeft gemaakt voor zijn programma
‘Het is hier autistisch’.
www.ggzoostbrabant.nl/link
door Anouk Suurs
23
Nieuwe website voor LVB-Psychiatrie
Ons Hoogspecialistisch Centrum voor LVB-
Psychiatrie heeft sinds kort een eigen websi-
te: lvb-psychiatrie.ggzoostbrabant.nl
Hiermee kunnen we onze cliënten, hun fami-
lieleden, verwijzers en ketenpartners nog be-
ter informeren over deze hoogspecialistische
zorg.
Op de nieuwe site vind je o.a. informatie over
aanmelding, consultatie, diagnostiek en be-
handeling. Ook patiënten / cliënten en familie
kunnen op de site terecht als ze meer willen
weten over onze werkwijze, behandelingen,
ons team of de ervaringen van anderen. Neem
gerust eens een kijkje! En mocht je tips of
suggesties hebben hoe we
onze site nog beter kunnen
maken, laat het ons weten
via
Nieuwe facilitaire organisatie FacZo van
start. Het nieuwe jaar is begonnen met een
bijzondere mijlpaal!
Op 1 januari jl. is officieel de nieuwe facilitai-
re organisatie FacZo van start gegaan. De
naam FacZo is een samensmelting van de
woorden FacilitaireZorg en vormt voor GGZ
Oost Brabant en Reinier van Arkel de nieuwe
gezamenlijke facilitaire regieorganisatie.
Wat doen wij?
FacZo, zorgt dat ‘t wordt geregeld. Wij willen
onze klanten ontzorgen en een toegevoegde
waarde leveren binnen de zorg. Wij zorgen
voor een gewaardeerde facilitaire dienstverle-
ning op een flexibele en kosteneffectieve wij-
ze. Dit gaan wij realiseren met een team van
enthousiaste en betrokken medewerkers/ pro-
fessionals.
Eigenlijk, het is zo simpel
Als ouder zou je wijzer moeten zijn,
niet gelijk reageren met je eigen mening,
niet gelijk zeggen wat jij ervan vind.
Dat roept weerstand op bij de ander die ook
zijn eigen mening en inzichten heeft.
Als ouder dien je ook een voorbeeld te stel-
len, en rekening te houden met je eigen
beperkingen, onmacht en tekortkomingen.
Wanneer een kind koppig is en jij bent
dat ook, welke koppigheid is dan het pro-
bleem. Wanneer het kind schreeuwt
en jij schreeuwt dat het moet ophouden met
schreeuwen, wie moet dan het eerst ophou-
den met schreeuwen. Wanneer het kind liegt,
of niet de gehele waarheid vertelt, en jij
bent daar teleurgesteld over, over wie ben je
dan eigenlijk teleurgesteld, over het kind, of
over jezelf.
Of misschien wel over het feit dat je
zelf niet zo open en eerlijk bent als je jezelf
voordoet. Hoe leer je dan als ouder het kind
en jezelf om open en eerlijk te zijn.
We dienen als ouder een voorbeeld te
zijn maar sommigen zijn te zeer overladen
met zichzelf en al wat het leven met zich
meebrengt. Ik ken ook de uitspraak, het ver-
leden dien je los te laten, toch de problemen
die steeds terugkeren vinden juist hun
oorsprong in het verleden.
In feite denk ik, zouden sommige ouders een
verplichte cursus ,,assertief omgaan met je
kind ‘’ moeten volgen, kunnen ze achteraf
nooit zeggen dat ze het niet wisten.
In feite is het allemaal zo simpel, zet gewoon
je kind op de eerste plaats en geef het
liefde, aandacht en respect, en wees
geduldig met jezelf.
Tekst. Cor Vilé
24
Nu ook kantoorloos werken op Loef 2
Loef 2 is gestart met kantoorloos werken! Op 15 december was de geslaagde opening van het
‘Plein’, voor cliënten, familie en medewerkers.
Met het kantoorloos werken willen we het gevoel van veiligheid vergroten. Bewoners voelen de
aanwezigheid van verpleging en de afstand tot de verpleging is kleiner.
De ruimtes van Loef 2 zijn anders ingericht en ze worden anders gebruikt. Er is geen kantoor
meer. De hal op de afdeling is omgetoverd tot ‘Plein’. Hier staan 2 computers, maar ook een
grote tafel en een zitje, zodat cliënten in de nabijheid van de verpleging kunnen zijn. De cli-
ënten die wel in het zicht willen zitten van de verpleging, maar niet zo dichtbij willen zijn,
kunnen in onze tussenruimte plaatsnemen. Vanuit het plein is er zicht op de hal, de tussen-
ruimte en de beide huiskamers van Loef 2. Het streven is dat het Plein altijd bemand is, zo
verkleinen we de stap voor cliënten om naar de verpleging te gaan.
Positieve resultaten Eikenheuvel 5/6
Het kantoorloos werken is een mooie ontwikkeling binnen Huize Padua. Deze is anderhalf jaar
geleden gestart op Eikenheuvel 5/6, met positieve resultaten.
De veiligheid is aantoonbaar verhoogd, zowel voor de cliënt als de zorgverlener. Onrust of
spanning bij cliënten wordt eerder gesignaleerd. Hierdoor kan de zorg meer op maat gegeven
worden wat in de praktijk de-escalerend werkt. Zorgverleners blijken productiever. Er is een
toename van het contact tussen zorgverleners en cliënten. Hierdoor voelen cliënten zich meer
gelijkwaardig en ook verantwoordelijker voor het welzijn van de zorgverlener. Dit verhoogt de
veiligheid van beide partijen.
LVB-P
Loef 2 is een van de afdelingen van het Hoogspecialistisch Centrum voor LVB-P. Cliënten krij-
gen er een langdurende behandeling, in combinatie met rehabiliterend wonen op het terrein
van Huize Padua.
Meer weten over LVB-P? Kijk dan op de nieuwe site: http://lvb-psychiatrie.ggzoostbrabant.nl/
Schilderij over het
kantoorloos werken,
gemaakt door cliën-
ten
25
Maandag 15 januari was het Blue Monday!
Deze maandag is uitgeroepen tot de deprime-
rendste dag van het jaar…
Voor veel mensen niet alleen vandaag helaas!
Ik maak me nog steeds veel zorgen over de
wereld, de consumptie-prestatie-maatschap-
pij waarin we leven. Zie zoveel mensen die
zichzelf voorbij lopen en de lat veel te hoog
leggen. Leven naar de verwachtingen van an-
deren, zo moe zijn en hun plek of rust maar
niet lijken te vinden. Niet stil durven te staan
omdat de stilte teveel teweeg brengt. En
maar doorslaan/doorgaan in de jacht naar
meer en meer terwijl je telkens tegen een
muur loopt.. Je voelt aan alles dat het niet
goed gaat, en er eigenlijk iets moet gebeu-
ren.
Ik dacht altijd dat ik de enige was.. Niet dus!
Ik weet ook, en ervaar nog steeds, hoe moei-
lijk het is om toe te geven dat ‘t soms even
niet meer gaat. Aan jezelf, maar ook aan an-
deren. Juist diegene die dichtbij je staan. Je
hoopt telkens dat het vanzelf wel overgaat,
maar het enige wat je kunt doen is ermee
leren omgaan. En keihard blijven werken aan
jezelf!
Hieronder een aantal liedjes uit mijn voor-
stelling “Voor de buitenwereld” van afgelo-
pen 7 juli in theater Markant. Deze liedjes
omschrijven de gedachten in mijn hoofd van
het begin tot het einde tijdens een depressie.
Van “de val” tot “het weer opstaan”.
Je kunt deze liedjes vinden via youtube.com
Ze heten:
Als de wereld eens kon zien
Geen begin en geen einde
Mijn onzichtbare strijd
Nee, nee, nee
Dit bericht komt van de facebookpagina van
Pieter van Schooten.
Misschien kunnen deze liedjes een steun zijn
voor anderen.
BLUE MONDAY
Tekst aangeleverd door Joke Lentjes
Hier weer iets van mij
Tekst: Twan Aarts
Het is toch wat al die lange wachtlijsten bij
de GGZ. Maar bedden afbouwen. Ik loop zelf
al 40 jaar mee in de psychiatrie en pillen heb
ik altijd moeten slikken. Vooral antipsychoti-
ca. Pas nog nieuwe pillen erbij gekregen. Met
andere woorden zonder psychiater ben ik ner-
gens. Ze zijn hard nodig.
26
Reanimeer mij niet Aangeleverd door Joke Lentjes
Als alles te veel word in je leven
De pijn verdriet voor lang niet voor heel even
Als maar een wens voor je ogen blijf staan
En je wens is niet meer door te gaan
Zal je langzaam je koffers van het leven
in gaan pakken
zonder dat je de moed in de schoenen
zal zakken
Ieder die je lief is moet het weten
zodat ze het waarom niet vergeten
Niemand mag het gevoel hebben dat het
om hun is gedaan
maar ik kan het leven niet meer aan
Ik heb alles uit de kast getrokken
maar de zin is allang vertrokken
Iedereen heb ik een hand en een
zoen gegeven
en de wens dat mijn pijn nooit de
hunne zal wezen
Ik heb alles nu wel meegemaakt en gezien
misschien duurt het nog een jaar of tien
Maar het is misschien raar
maar mijn koffertje staat al klaar
En op mijn tijd
hou ik op met de strijd.
Vroeger
Een van de jongsten thuis was Marian, een
stil type dat graag op zichzelf was, ze be-
greep heel goed met wat moe bedoelde te
zeggen met de meisjes worden huisvrouw
en de jongens die blijven doorleren om
straks een goede baan te hebben om de
kost te verdienen.
Ze wilde ook niet doorleren, ze vond het
niet erg om te leren strijken, te koken en
te wassen op school. Thuis werd er ook niet
zo op haar gelet, daarom zag ze en hoorde
ze zoveel van de anderen.
Op een dag zag ze het verdriet van haar
ouders dat niemand mocht zien.
Ze zag pa en ma samen het weiland inlo-
pen, dat was raar omdat ze nooit samen
naar achteren gingen, stil en op afstand
heeft ze pa en ma gevolgd tot achter de
hooiberg.
Pa en ma zaten naast elkaar met hun rug
tegen de hooiberg, pa hield de hand van
moe in zijn hand. Moe snikte, ze huilden
beiden, heel stil alsof ze bang waren dat
iemand ze hier zou horen. Ze uiten hun
diep verdriet om het overlijden van hun
oudste zoon die een jaar geleden omkwam
bij een militaire oefening. Marian had haar
ouders nog nooit zien huilen, nu waanden
haar ouders zich alleen, ver van hun kin-
deren en kon pa een arm om de schouders
van moe leggen. Pa en ma spraken met el-
kaar, ze hoorde een naam Jos, dat was haar
oudste broer en het eerste kind van haar
ouders, ze heeft het nooit aan iemand ver-
teld.
Uit; Het zwijgen van Maria Zachea.
Judith Koelemeijer
Ingestuurd door Cor Vilé
27
Nieuws van Stichting Opmaat
Stichting Opmaat bedient sinds begin 2016 cliënten van GGZ Oost Brabant betreffende inko-
mensbeheer en bewind voering. Stichting Opmaat heeft geen winstoogmerk en streeft naar een
kwalitatief goede dienstverlening tegen een zo laag mogelijk tarief. In 2017 hebben zij het in-
taketarief geheel afgeschaft en voor 2018 is het maandtarief verlaagd en gelden de tarieven
volgens onderstaand overzicht.
Ten opzichte van de algemeen geldende markttarieven een aanmerkelijk verschil en derhalve
groot voordeel in de maandelijkse lasten.
Voor GGZ Oost Brabant is Helga Drouen uw vaste aanspreekpunt en zij is bereikbaar met tele-
foonnummer 040-2140713 of [email protected]
Verder informatie is te lezen op www.stichtingopmaat.org
Tarieven dienstverlening Stichting Opmaat 2018 per maand
Totaal prijs
Cliënten met inkomensbeheer € 78,50
Cliënten met onderbewindstelling € 78,50
Cliënten met inkomensbeheer echtpaar € 94,20
Cliënten met onderbewindstelling echtpaar € 94,20
Intake (eenmalig)
Intake voor cliënten inkomensbeheer en onderbewindstelling € 0,00
Vertrouwen
Als er een band van vertrouwen is komt een
mens met zijn verhalen, het is een zegen en
een kunst te luisteren en te vertalen, eerlijk
en voorzichtig problemen keren die slepend
en spokend in zijn verhaal vertellen, in dit
leven is nog veel te leren.
Cor Vilé
Het gevoel
Het is namelijk niet zozeer het verstand dat
je dichter bij de waarheid brengt, het is het
gevoel. Ik heb ervaren dat wat waar is, een
klein schokje teweegbrengt.
Je weet: dit klopt. Het sluit aan bij je inner-
lijk weten, of bij dat wat je op dat moment in
je leven verder zal brengen.
Susan Smit
28
SPREUKEN EN WIJSHEDEN aangeleverd door Gerrie van der Rijt-van Sinten
Het is de tegenwind die de vlieger doet stijgen.
Een karakter is dat wat je doet als niemand kijkt.
Met stenen bouw je een huis, met liefde
een thuis.
Wees tevreden met minder, dan krijg je meer.
Het strand van het leven kent altijd eb en vloed.
We weten in werkelijkheid niets, want de waar-
heid ligt in de diepte.
Geniet, leef, want elke minuut dat je je druk
maakt over je verleden gaat af van je toekomst
en dat is toch zonde.
Door te piekeren raak je je zorgen niet kijkt,
maar wel je kracht en energie.
Accepteer wat is, laat los wat is geweest en heb
vertrouwen in wat kan zijn.
Het pure gevoel van leven is al vreugde genoeg.
Hou je hart vrij van haat en je geest vrij
van zorgen.
Wie durft te verdwalen vindt nieuwe wegen.
Onthoud dat geluk een manier van reizen is en
geen einddoel.
Zelfoverwinning is de grootste van alle victories.
Je leven zou erg leeg zijn als je nergens spijt van
zou hebben.
Haat wordt niet door haat overwonnen.
Haat wordt door liefde overwonnen.
Lach wanneer je kunt, het is een goed medicijn.
Geld wordt altijd geteld, maar een mens soms niet.
Neem wat tijd om gelukkig te zijn.
Wie kwaad doet moet vóór alles zichzelf schamen.
Geef wat je hebt aan iemand, het kan beter zijn
dan je durft te denken.
Laat wat je niet kunt doen nooit wat je wel kunt
doen in de weg staan.
Beoordeel een dag niet naar de oogst die je binnen-
haalt maar naar wat je gezaaid hebt.
Wanneer het denken zwijgt kan het hart spreken.
Leef eenvoudig, verwacht weinig, maar geef veel.
Alles herhaalt zich tot we het geleerd hebben.
De menselijke geest gelooft het liefst
onbegrijpelijke dingen.
Wees zelf de verandering die je in de wereld wilt.
Een pessimist is een optimist die slecht
geïnformeerd is.
Een druppel tederheid is meer dan macht.
Met de moed in de schoenen kom je niet vooruit.
29
Traktatie voor kinderen Schattige Nemo-visjes gemaakt van
mandarijntjes
U heeft nodig: mandarijnen—oranje papier—
wit papier—fotoplakkers—viltstift
Beschrijving: knip uit het papier voor elke
vis een staart en 2 vinnen. Plak dit met plak-
band op de mandarijntjes, zodat je een
visje krijgt. Teken een paar ogen en een
mondje op het mandarijntje. Leg de visjes
op een blauwe handdoek of op een zilver-
kleurig blad met doorzichtige folie. Dan lijkt
het net alsof ze in het water dobberen.
Ingezonden door Joke Lentjes
Laat je horen
De knalpijpen glansden als bazuinen, de we-
reld leek te verschroeien in allesverzengend
lawaai wanneer de jongens het gaspedaal in-
trapten met de koppeling in, alleen om te la-
ten weten dat ze bestonden, zodat niemand
daar aan zou twijfelen, want wat niet weer-
kaatst, bestaat niet.
Tommy Wieringa
Een echte vriend
Een echte vriend vraagt me niet
om de stilte steeds weer te verklaren
vertrouwt mijn reden van bewegen
vervalt niet enkel in bezwaren
Een echte vriend, hij twijfelt niet
aan banden voor het leven
Hij kan naast alles wat ons bindt
mij soms de tijd en ruimte geven
Een echte vriend zegt me niet
zal ik het tegendeel beweren
Hij zal zich soms wel zorgen maken
maar nooit probeert hij te beleren
Een echte vriend, hij luistert soms
tot ik weer terug op adem kom
Sla ik de plank volledig mis
dan lachen we er samen om
Een echte vriend bevestigt niet
gaat tegen eigen wijze in
zodat ik later beter word
niet automatisch weer mijn zin
Een echte vriend, hij accepteert
mijn keuze die hij niet zou maken,
al is het meestal menselijk
bij zo een keuze af te haken
Een echte vriend, die oordeelt niet
immers, hij kent al mijn grillen
moeilijk te veranderen
een echte vriend zal dat niet willen
Een echte vriend weet toch al lang
ik laat soms even op mij wachten
maar alles wat hij investeert....
mag hij ook van mij verwachten.
Herkomst niet bekend.
Ingestuurd door Cor Vilé
30
Wandelen in drie dimensies
Wandelen…
in de natuur met beide benen stevig op de
grond
in gezelschap van een ander
in het teken van de Ander
Wandelen…
met open ogen
met open oren
met een ontvankelijk hart
Wandelen…
is vertragen
is vereenvoudigen
is verdichten van ervaringen
Wandelen…
is loslaten
is verstillen
is vertrouwen
Wandelen…
leidt op een natuurlijke wijze tot verwonde-
ring en dankbaarheid
leidt tot het besef van verbondenheid met
alle schepselen en de Schepper
leidt tot het activeren van jouw verbeelding
Wandelen…
is de haast uit je hoofd halen
is het natuurlijke tempo van de ziel volgen
is open komen voor wat er zich in het hier en
nu aandient
… en als het ons gegeven wordt onderweg
misschien iets van de Ander ervaren
Een wens voor jou in drie dimensies:
Vrede met wat was
Vreugde met wat is
Alle goeds voor de toekomst
Tekst: Joke Lentjes
Valentijnsdag 14 februari
Voor de verspreiding van het Christen-
dom vierden vooral de Angelsaksische
volkeren een vruchtbaarheidsfeest. Men
geloofde namelijk dat op de 14e februari
de vogeltjes voor het eerst met elkaar
paarden. Daaruit ontwikkelde zich het
gebruik om jongens en meisjes op die
dag lootjes te laten trekken. De win-
naars waren dan voor een jaar met el-
kaar verbonden. Dit oude gebruik bleef
ook in het Christendom in stand en werd
verbonden met de naam van de heilige
die op deze dag werd gevierd: Valentie-
nus.
De gewoonte om aan iemand die je
graag mag vandaag een aardigheidje te
geven is een afzwakking van dit gebruik.
Tekst: Gerrie van der Rijt-van Sinten
Als je wilt veranderen
Toen ik eenmaal voor de liefde had gekozen,
kwam er een geboorteproces op gang.
Tot die tijd had ik mijn emoties gedoofd met
drank, daarna moest er alles uit. elke Godver-
geten traan die er zat. Alles breekt open,
en de rottigheid die je hebt weggestopt komt
door de kleinste kieren en naden naar buiten
sijpelen.
Gevoelens, gedachten, blokkades, barrières,
dan sta je in het midden van alle kennis over
wie je bent, en blijf daar maar eens staan.
Als je wilt veranderen dien je dat zelf te
doen, hoe groot of klein het ook is.
Citaat Norma Miedema
31
Zorgverplaatsing: cliënten hebben nieuwe woonplek
In 2015 heeft GGZ Oost Brabant het besluit
genomen de zorg van Coudewater elders in de
regio onder te brengen.
Vanaf dat moment is er samen met bewoners
en hun naasten gekeken naar hun woonwen-
sen en hoe we daar invulling aan kunnen ge-
ven. De bewoners van afdeling de Vonder ver-
huizen medio volgend jaar naar de Burge-
meester de Kuijperlaan in Veghel. Hier reali-
seert GGZ Oost Brabant de komende maanden
een woonzorgcomplex voor ouderen. Met in-
gang van 1 januari 2018 hebben alle cliënten
van LZW op Coudewater een passende andere
woon-/zorgplek. Het team van LZW is per bo-
venstaande datum opgeheven.
Eind oktober heeft toekomstig bewoonster An-
nie van Ieperen in het bijzijn van betrokken
partijen het bouwbord aan de Burgemeester
de Kuijperlaan in Veghel onthuld. Het voorma-
lige regionaal gezondheidscentrum hier wordt
de komende maanden verbouwd tot woon-
zorgcomplex voor ouderen met psychiatrische
aandoeningen.
Foto: startschot verbouwing Veghel
‘Ik wil wel een keer wat anders’
Annie van Iperen woont 32 jaar op Coudewa-
ter, eerst in de huizen aan de Peter de Gor-
terstraat en de afgelopen zeven jaar op afde-
ling de Vonder. “Het liefste was ik thuis blij-
ven wonen, maar dat ging niet. Ik ben blij
dat ze me hier destijds hebben opgevangen.
Het viel niet altijd mee, maar ik heb er het
beste van gemaakt.”
Annie van Iperen verhuist – net als de mees-
ten van haar medebewoners op de Vonder –
medio 2018 naar het woonzorgcomplex aan
de Burgemeester de Kuijperlaan in Veghel.
Toen ze 2 jaar geleden het bericht kreeg dat
de Vonder zou gaan verhuizen, vond ze dat
niet erg. “Ik kijk er naar uit, ik ben wel toe
aan iets anders. Toen we wisten dat we naar
Veghel zouden gaan ben ik met er met mijn
zus gaan kijken. Het is een mooie plek, met
uitzicht op de vijver. De appartementen wor-
den heel mooi. Alles is nieuw en fris en ik
woon straks dicht bij de winkels. Daar kan ik
straks met mijn zus lekker heen. Zij woont in
Uden en is een grote steun voor me, we heb-
ben een goede band.”
Wat blijft zijn de mooie herinneringen aan
Coudewater, die Annie zeker koestert:
“Zondags nadat we naar de kerk waren ge-
weest, gingen we altijd wandelen over het
landgoed. De natuur is hier prachtig. Ik heb
hier een fijne tijd gehad, maar nu wordt het
hier steeds stiller. Ik zal blij zijn als ik straks
in mijn nieuwe appartement zit.”
ZORGVERPLAATSING COUDEWATER
Tekst aangeleverd door John van den Elzen
32
ONTMOETEN
Ingestuurd door Cor Vilé
Ontmoeten is meer dan iemand
tegenkomen, of bij elkaar zijn.
Je ontmoet niet zoveel mensen, ontmoeten
heeft iets van verwondering en herkenning.
De ander is antwoord of vraag op iets in jou,
een echte ontmoeting raakt je,
ze vraagt openheid van jou.
Niet dat je alles dient te zeggen tegen de
andere, toch wel dat die andere jou iets mag
zeggen of vragen.
Ontmoeten is de ander binnenlaten in
het huis van jezelf, met het risico dat
men ontdekt dat niet alles echt is in je huis.
Dat je, je soms anders voordoet,
dat je kwetsbaar bent, en soms anderen
gewoon napraat.
Iemand ontmoetten is iemand binnenlaten in
de binnenste cirkel van je leven, men zal je
vragen naar je ervaring en gewoontes,
gevoelens en opvattingen.
Pas wanneer je de ander zo diep laat
binnendringen, kun je van een ontmoeting
spreken.
Een echte ontmoeting laat zijn sporen na.
De herkomst is mij niet bekend,
Ik zag de tekst op een oud verkleurt a-4tje
ergens in een oude boerderij in de buurt van
Someren waar op die dag de spirituele
zangeres Terry Burke optrad.
Aan de slag met het cliëntenportaal:
MijnGGZOostBrabant Tekst: Carla Jacobs
GGZ Oost Brabant gaat net als andere instel-
lingen in 2018 van start met een cliëntenpor-
taal: MijnGGZOostBrabant.
Dit portaal wordt een goed beveiligde, digita-
le plek, waar je als cliënt allerlei zaken zelf
kunt regelen en persoonlijke, actuele en nut-
tige informatie vindt. Denk aan het invullen
van vragenlijsten en het starten van eHealth
modules en (zelfzorg) apps. Maar ook aan het
inzien van je afspraken en onderdelen uit je
dossier. Het bevat tevens algemene informa-
tie over GGZ Oost Brabant, lotgenotencon-
tact, enzovoort. De keuzes voor de inrichting
maken we samen: met cliënten, naasten, er-
varingsdeskundigen, zorgverleners en ICT.
Het cliëntenportaal past mooi bij de herstelvi-
sie en bij het streven naar meer en meer
service en gebruikersgemak.
Bekijk voor een inspirerend voorbeeld het
YouTube-filmpje over ‘Mijn Erasmus MC’.
In het voorjaar van 2018 gaan we de eerste
cliënten aansluiten.
Wil je meer weten? Vraag ernaar bij je behan-
delaar of via de Cliëntenraad.
33
Voor de laatste keer kerstdiner bewoners en
vrijwilligers in dansschool locatie Coudewater
Wij kijken terug op een geslaagd kerstdiner in
de dansschool. In een sfeervolle ambiance en
een volle zaal met muzikale ondersteuning van
zangeres Marian was het
feest compleet. Wij wil-
len iedereen bedanken
die zich tijdens dit diner
of afgelopen jaren belan-
geloos heeft ingezet om het kerstdiner tot een
succes te maken.
Kerstmarkt locatie Huize Padua
Dit jaar werd de kerstmarkt op zaterdag ge-
houden. De kerstmarkt be-
gon om 15.00 uur en duur-
de tot 19.00 uur. Met el-
kaar zal bekeken worden of
de zaterdag zal worden
voortgezet of dat de markt
weer traditiegetrouw op de
donderdagavond zal worden
gehouden.
Kerstdiners locatie Huize Padua
Op dinsdag 19 en donderdag 21 december von-
den de kerstdiners in Brouwershof plaatst. Zo-
wel het diner voor de vrijwilligers als voor de
bewoners was zeer geslaagd. De tafels waren
mooi geschikt en iedereen heeft van het kerst-
diner genoten. Op beide avonden was er een
zangeres aanwezig die met prachtige kerstlie-
deren de avond compleet maakte.
Ook hierbij een dankwoord voor iedereen die
ondersteuning heeft geboden om ervoor te
zorgen dat de gasten op tijd hun diner kregen
geserveerd.
Oudjaarsparty Brouwershof met Triple-X
De afsluiting van het jaar vond plaats op don-
derdag 28 december. Met een welkomstdrank-
je en natuurlijk niet te verg-
eten de oliebollen was het
een gezellige avond. De be-
zoekers die aanwezig waren
hebben genoten en zeker de
live-band Triple-X maakte
het feest compleet.
Sfeervolle kerstmiddag in het buurthuis loca-
tie Coudewater
Op zaterdag 23 december stond er een sfeer-
volle kerstmiddag in
het buurthuis ge-
pland. Met muzikale
ondersteuning van
zangeres Petra werd
er door de bewoners
genoten. Kerstlie-
deren werden volop
meegezongen en er
hing een warme sfeer
in het buurthuis. Onder het genot van een
hapje en een drankje was de middag ge-
slaagd.
Oudjaarsactiviteit in het buurthuis
Met muzikale ondersteuning van Ad Goossens
werd het Oudjaar voor de bewoners uitge-
luid. Met een glaasje champagne en een olie-
bol was het genieten. Ad die diverse instru-
menten bespeelt maakte er een gezellig oud-
jaarsfeestje van.
Met ondersteuning
van vrijwilligers kij-
ken wij terug op een
goede afsluiting van
2017 en kijken uit
naar nieuwe activi-
teiten en de verhui-
zing voor bewoners
naar Veghel.
ACTIVITEITEN COUDEWATER Tekst: Bertina Mank
34
In het uur van de dood van iemand heb ik
dit gedicht geschreven. Het zijn zinnen en
gedachten zoals ik die gezien en beleefd
heb. Het gedicht heet angst, niet altijd een
goede raadgever, maar je zult het je leven
lang maar hebben, Angst
Tekst: Joke Lentjes
Angst
Angst voor de waarheid, angst voor bedrog.
Angst voor iets niet doen, angst voor
ik doe het toch.
Angst voor het nemen, angst voor
het geven.
Angst voor het vragen, angst die je
doet beven.
Angst voor het lief, angst voor het leed.
Angst voor ik laat iets los, angst voor
ik pak je beet.
Angst voor het komen, angst voor het gaan.
Angst voor het alleen zijn, angst voor het
met veel zijn.
Angst voor het antwoord, angst voor
de vraag.
Angst voor de morgen, angst voor vandaag.
Angst heeft je gemaakt, angst heeft
je gebroken.
Angst voor het leven, angst voor de dood.
Liefste….. wat was je angst toch groot!!!
In ieder mens
In ieder mens zitten veel warme kleuren
talenten, krachten, positiviteit
het is maar wie dat alles in je opmerkt
en je met inzicht aarzelend begeleid.
Om het allerbeste sterk een kans te geven
aan dieper denken, handelen en zijn
en door de jaren heen, iets toe te voegen
aan wat onaangeraakt was, in het klein.
In ieder mens zitten vele mogelijkheden
soms zijn er dagen vol verwondering
is er alleen maar geestelijke winst, vreugde
en een diepe harmonie binnen de kring.
Van mensen die jouw leven sterk beheersen
met wie je in je hart verbonden bent,
en door de jaren heen iets hebt begrepen
van wat het betekent, als je elkander kent.
In ieder mens liggen veel vakjes open die
wachten op ontdekking en groei
het is maar wie het even aarzelend aan
raakt en aanzet in een lieve, nieuwe bloei.
Om ’t allerbeste uit jezelf te halen
is er één ding dat alles overwint
geloven in jezelf en….in de ander
waardoor elke dag opnieuw begint.
Tekst: Ad van der Meijden.
35
VRIJE TIJD EN WELZIJN FEBRUARI 2018
Donderdag 8 februari Rondgang terrein Huize Padua, start carnaval, om 13.00 uur
Donderdag 8 februari Openingsbal om 18.30 uur in Brouwershof
Zaterdag 10 februari Kluisklepelbal om 14.00 uur in Brouwershof
Zondag 11 februari Carnaval mis om 10.00 uur in Stiltecentrum Huize Padua
Dinsdag 13 februari Afsluitingsbal om 18.30 uur in Brouwershof
Donderdag 22 februari Bingo om 19.00 uur in Brouwershof
MAART 2018
Zaterdag 10 maart Silent Disco 18.45 uur in Brouwershof
Donderdag 22 maart Voorjaarsmodeshow om 19.00 uur in Brouwershof
Donderdag 29 maart Bingo om 19.00 uur in Brouwershof
APRIL 2018
Maandag 2 april Paasbrunch om 10.30 uur in Brouwershof, opgeven t/m 24 maart
Zaterdag 14 april Silent Disco 18.45 uur in Brouwershof
Donderdag 26 april Koningsbingo om 19.00 uur
6 april t/m 24 mei kunstexpositie in buurtcentrum de Fonkel, Prins Karelstraat 131 in Helmond
Deel je Coudewater-herinneringen voor in een boek Op 1 december 1870 opende het Psychiatrisch ziekenhuis Coudewater haar deuren. In de loop van het jaar 2018 zullen - in het kader van de zorgverplaatsing - de laatste cliënten het landgoed verlaten. Daartussen ligt bijna 150 jaar geschiedenis van psychiatrische zorg. Op 15 september 2018 willen we het vertrek van deze locatie markeren met een Open Dag voor cliënten, medewerkers / vrijwilligers en oud-medewerkers / vrijwilligers. Hier wordt een boekje gepresenteerd met herinneringen aan Coudewater. Voor dit boekje zijn we op zoek naar verhalen van (oud) medewerkers, (ex)cliënten en bewoners. Heb je zelf een mooi verhaal of ken je iemand met een bijzondere herinnering? Je kunt je bijdrage van maximaal 750 woorden voor 1 januari a.s. sturen naar Henk van de Goor [email protected]. Uit de inzendingen maakt de redactie een selectie. Bron: Henk van de Goor, namens de werkgroep Afscheid Coudewater
Cliëntenraad: Postbus 3, 5427 ZG Boekel
Intern postvak 01.034 [email protected] 0492-846366
of via de ondersteuners; 06-12709361 Karin Smits of 06-23696898 Bea van Leuken
Familieraad:
e-mail: [email protected]
Familievertrouwenspersoon
Chris de Haas e-mail: [email protected] of bel naar 06-53242920
Helpdesk Familivertrouwenspersoon is dagelijks te bereiken
van 9.00 –17.00 uur via 0900-3332222
Stichting Patiëntenvertrouwenspersoon:
Ton Nijhof e-mail: [email protected]
Marc Frankevyle e-mail: [email protected]
De Helpdesk Patiëntenvertrouwenspersoon is er voor cliënten van instellingen
voor geestelijke gezondheidszorg. 0900 444 8888 (10 eurocent per minuut) www.pvp.nl
I NFO
REET VAN
DE MAAND K
Haast maken doen we niet, omdat we daar helemaal geen tijd voor hebben!
Joke Lentjes
Top Related