33Podosophia nr. 1, januari 2013

Wilt u ook een stelling voorleggen?Mail deze dan naar podosophia@bsl.nl

Ik ben het daar niet mee eens. De meer-waarde van echografie zie ik wel in. Ik zet het niet zo zeer in als diagnostisch middel, maar veel meer als middel om feedback te krijgen op de werking van mijn zool- therapie. En doordat er weinig bewijs is voor de effectiviteit van zooltherapie, zou je het op die manier ook kunnen gebruiken voor zorgverzekeraars. Bijvoorbeeld laten zien dat een fasciitis plantaris na de zool-therapie bezig is te genezen. De kosten van het apparaat zijn erg hoog. Voor een kleine praktijk is dat niet rendabel, voor de grotere misschien wel. Bij onze praktijken van Wender Podotherapie is nergens een echo-apparaat aanwezig. We zien het juist als een kans om samen te werken met andere disci-plines als je zo’n apparaat niet hebt. Ik werk bijvoorbeeld samen met een fysiotherapeut die er wel mee werkt. Als ik een patiënt heb van wie ik denk dat een echo meerwaarde heeft, loop ik even bij hem binnen om een afspraak te maken.

Nee, het is niet onmisbaar want we hebben het tot nu toe ook altijd zonder echografie gedaan, maar ik vind het wel een nuttige aanvulling. En nu we direct toegankelijk zijn, gaan patiënten meer shoppen binnen de zorg en wordt het belangrijker om mee te doen aan innovaties. De beeldvormende techniek kan ons meer zekerheid geven of wij een juist behandelplan starten. Door echografie aan te bieden in de praktijk is er een kortere lijn dan wanneer je een pati-ent moet doorsturen naar een ziekenhuis. En een onderzoek kan relatief goedkoop gedaan worden. Ook dat is aantrekkelijk voor de patiënt. Het maken van een echo kan je meer houvast geven, in de praktijk wordt aan de hand van klinisch onderzoek bijvoorbeeld al snel een fasciitis plantaris verondersteld. Op een echo blijkt dan nog al eens dat het om een bursitis gaat. Voor het vaststellen van bijvoorbeeld morton-neuralgie is een echo tevens veel betrouw-baarder dan een MRI. Met echografie kun je onderzoek en diagnose binnen de eigen deur houden.

Ik ben het daar helemaal mee eens. Ik heb het apparaat echt dagelijks bij me en vind het van toegevoegde waarde. Niet alleen om bij twijfel zaken te kunnen uitsluiten dan wel te beves-tigen, zoals bij een tendinose van de achil-lespees, bursitis of fasciitis plantaris, maar ook om het verloop van de behandeling aan de patiënt te kunnen laten zien. Maar je moet wel bij je leest blijven. Laatst kreeg ik de vraag om een echo van een schouder te maken. Daar ben ik niet voor opgeleid, dus dat doe ik niet. Van belang is dat je je anatomie goed kent. Een echo geeft de mogelijkheid om bewe-gende beelden te maken. Zo kan je structuren goed onderscheiden en kijken wat er gebeurt. Belangrijk is om altijd links en rechts te verge-lijken. Maak veel echo’s, kijk veel echobeelden om ermee vertrouwd te raken. Ga netwerken en zorg voor goed contact met röntgenologen om zo te kunnen overleggen over je beeld- materiaal. Tevens is het van belang te zorgen voor een goede leverancier van je apparatuur. En daar bedoel ik mee niet alleen de service van je echoapparaat maar ook dat je feedback van hem mag verwachten.

René Bessels, podotherapeut bij Wender Podotherapie

Marinka Boerdijk, podotherapeut en echografist, wordt een aantal dagdelen per week door andere praktijken ingehuurd om met een mobiel echoapparaat echo’s te komen maken.

Erwin de Boer, sportpodotherapeut i.o. en echografist

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

De stelling:Over vijf jaar is echografie als diagnostisch middel onmisbaar in de podotherapiepraktijk

In deze rubriek geeft een roulerend panel van podotherapeuten en aanverwante disciplines hun mening op actuele zaken.

UitgesProken