What’s up?vrijdag 8 juli: toertocht Almere

donderdag 18 augustus: Landelijke midweekroeiersdagvrijdag 9 september: toertocht Voorne-Putten

zaterdag 24 september: Eemheadzondag 25 september: Tjalkje trekken in de Eemhaven

VAN PROTEUSMaak kennis met de penningmeester

pagina 6

De Maand van Hemusj u n i / j u l i 2 0 1 1

De Maand van Hemus wordt negen- à tienmaal per

jaar aan alle leden van Roei vereniging Hemus toege-

zonden.

Redactie: Koos Termors huizen, Jos Wassink, Gerben

van IJken.

Niet meer op papier? Adreswijziging? Mail naar

leden administratie@hemus.nl

Kopij, foto’s en tips naar redactie@hemus.nl

HuisvestingDéjà-vu

De geschiedenis herhaalt zich. De gemeente wil Hemus, de zeeverkenners en dekanoclub met z’n drieën op het terrein bij De Stuw proppen. Dat dat niet kan is in2004 al overtuigend aangetoond toen gemeenteraadsleden in een C4 zijn meegeno-men naar die plek.

Lees het hele verhaal op pagina 4

‘Leider‘Het kopje had ook ‘Schade’ kunnen zijn:het is namelijk Duitstalig, en als je danSchade neerzet, is dat niet zo gauw duide-lijk.Waarom Duits? Omdat dit nummer eenopmerkelijk hoge portie Duitsland bevat,met een roeiwedtoerstrijdtocht op de Rijnover 100 km, een fietstocht van 1400 km,en een bezoek aan de prachtige nieuw-bouw van een roeiclub in Mainz.Waarom ‘Leider’ = jammer? De redactiewordt met grote regelmaat door deKlusploeg bestookt met nieuws: een aan-varing hier, een domme fout daar, eenbotenwagen die telkens iets heeft: met aldat nieuws zou je al een hele Maand kun-nen vullen.Maar we beperken het tot maximaal eenhele pagina, je wilt ook wel wat anderslezen, denken wij.Maar toch maar toch, iedere keer als weweer een serie foto’s van een gat in eenboot ontvangen, denken we weer

‘zonde‘

Feest

Op de foto hierboven zie je eer-ste generatie jeugd-ex-leden diebij het bommetjespringen dezaak enthousiasmeerden. Hetfeest op 18 mei was een succes,door het mooie weer, door hetlekkere eten met de lekkeremuziek, door de fietsboot (fotohier rechtsboven), maar vooraldoor de enorme opkomst.Hemus leeft!

Meer op pagina 2

NIEUWBOUWDaar in Duitsland wel

pagina 4

Egbert, slaapdronken, ‘plankt’ in Friesland

De Maand van Hemusjuni / juli 2011

Groot Hemus21feest

Bommetjespringen, steigerzeiken en bootje varen

-- door Piet Kunst

Toen op de lustrumveiling de band The Gents zich aanbood, was de koppeling snelgemaakt; een aantal heren die zich in verschillende genootschappen binnen de vereni-ging bewegen, kocht een optreden met de belofte een Hemusfeest te organiseren.Vanaf half zes kwamen de leden op ons eigen terrein aangewandeld. Sommigen meteen rozig gezicht van fiets- en of boottocht. De eerste drankjes werden besteld en dejeugd maakte zich op voor het Hemus-kampioenschap Bommetje. Dat werd aan elkaargepraat door een paar oud-jeugdleden.Ook ex-leden, oud-leden, Vrienden van Hemus en aanhang waren uitgenodigd. Dathebben we geweten: het werd een prachtig drukbezocht feest. Het is onbekend of datdoor het prachtige weer komt, door het aantal verzonden uitnodigingen (4 keer 1001)of doordat het bestuur had besloten dat de maaltijd gratis mocht zijn. Zo’n 200 mensenwaren er. Aan het begin van de avond bracht restaurant “De Vereeniging” de maaltijd,waarna een mooi diner begon.De band speelde goed en goede muziek, het gen re was vooral voor de leden van heteerste He mus-uur zeer her kenbaar. Ik kan me niet herinneren dat er op een Hemusfeest

ooit zo gedanstis. Gedurende deavond werdentwee series vra-gen uitgedeeldmet daarop deHemus-21 Quiz:moeilijke vragenover A mers foort,He mus en roeien.Het was prachtigom te zienhoe de ver-s c h i l l e n d eploe gen el -kaar op -zochten enmeer ofmin der fa -na tiek de

vragen beantwoordden. De winnaar was ploeg 14. De prijs? Per lid van de ploegeen klein puzzeltje en als ploeg het recht om gezamenlijk één pagina van deMaand te vullen.In de tussentijd konden de roeiploegen die zich als ploeg hadden ingeschrevenhun eigen gatenplank maken, waarmee ze op het feest en ook daarna eenvoudigbiertjes kunnen halen.Een aantal leden was zeker gelokt door de aankondiging dat het zogenaamde gat-houderscabaret zou plaatsvinden. Nou, dat viel wat tegen: een cabaret opvoerenis toch wat anders dan het verstoren van een ALV of een nieuwjaarsborrrel. Ofmisschien was de voorbereiding erbij ingeschoten omdat de mannen te drukwaren met drankjes regelen. Aan het eind van de avond vertrok men, al dan niet met een tros ballonnen. In de

kleine uurtjeswerden delaatste dinge-tjes opge-ruimd, eenlaatste biertjegedronken enhet traditione-le steigerzei-ken nog evengeoefend. Eenstortbui spoel-de ’s nachtsalle restjes wegen maakte het terrein weer schoon.

Voorafgaand aan het feest was aan de vrijwilligers een tocht met de Fietsboot aangeboden,onder het motto ‘bekijk de Eem eens anders’. Zo’n vijftig leden maakten daar gebruik van.

Het meest opmerkelijke was dat veel van hen nog nooit de tocht met de Fietsbootgemaakt hadden. De reacties waren zonder uitzondering positief. Het lekkere weerwerkte natuurlijk mee, maar de relaxte tocht met de Eemlijn en het mooie uitzicht overhet landschap waren voor velen toch een prettige verrassing.

Everdien Dikken schreef dit erover: “Het was een heerlijke dag op de Eemlijn. En defijne fietstocht vooraf. De lange zit was snel voorbij, want gezelligheid kent geen tijd,

en dat dus weereens bewezen.Voor mij is hetgrootste verschil,dat je op de fiets-boot in je hoofdniet met je eigenroeien, de tech-niek bezig bent.Verder is door de

hoogte het per-spectief op de om -ge ving anders.Min der mi lieu -vriendelijk danzelf roeien, datwel. Gewoon ge -zel lig van el kaaren de om ge vinggenieten be vielprima.”

pagina 2

Op 21 mei was het grote Hemus21feest. Het Lustrumfeest can vorig jaar smaakte naar ”nog een keer”.

Yes, we did it!Na weken van voorbereiding - trainingen naar het Raboes en wissel- en brugoefeningen -stond de Ecoploeg 2011 op vrijdagmorgen 3 juni te popelen! Eindelijk vanaf Hemus naar hetmooie Friesland voor het, in Egbert’s woorden, hoogtepunt van de lente: de Elfsteden -roeimarathon.

-- door Judith Veldman en Marieke Bos

De Ecoploeg van Hemus 2011 was met vier debutanten, een aantal doorgewinterdeElfstedentochtroeiers en een paar getraumatiseerde roeiers (die het niet op tijd haaldenin 2010) compleet. Met de nodige dosis ambitie zou niets ons in de weg staan om hetfelbegeerde kruisje (en de eco-kei) dit jaar in de wacht te slepen.

We arriveerden rond 12 uur bij zeilboerderij Rufus. Daar had Martijn een heerlijkelunch voorbereid, waar we samen met de Hemus toerploeg van hebben genoten. Pimgaf ons daar het recept voor een broodje Snickers, bijzonder, maar erg lekker (schijnt).Daarna door naar Camping Pasveer in Sneek, op zo’n 200 meter afstand van het wis-selpunt in de nacht. Daar wachtte een mooie blokhut, genaamd Juliana, op onze komst.Vervolgens zetten wij onze tocht door naar Leeuwarden om daar bij roeiverenigingWetterwille de boot gereed te maken voor de tocht der tochten.

We konden natuurlijk pas echt beginnen als onze boot goedgekeurd was. De keuringscommissie was zeerte spreken over de professionele optuiging van de boot, maar doordat wij al zo enthousiast met afplakkenbegonnen waren, konden de deksels voor inspectie van het drijfvermogen niet meer geopend worden.Gelukkig was Matthijs zo slim om van te voren wat fotootjes hiervan te maken. Alleen, hoe kun je die ookalweer terug vinden op zo’n mobieltje? (een iPhone, red.)

Na een lekkere pastamaaltijd (wederom metdank aan Martijn) en een teammeeting, begonde spanning echt toe te nemen. Om 20.15mochten we van start in de Prin sentuin. Metde aanmoedigingen van enorm veel toeschou-wers gingen Henk, Marieke vH en Maaikevoortvarend weg.

De spirit zat er goed in. Zodanig dat wij inonze hele Elfsteden-carrière nog nooit zoveelboten hadden ingehaald tussen Klaar kamp -sterbrug en Oudkerk! En wat was het eenmooi gezicht met al die lantaarntjes en deondergaande zon.

De eerste wissels verliepen vlekkeloos. Net als het fietsen, ondanks de tegenwind. Het ging zelfs zo goed,dat we op de provinciale weg tussen Oudkerk en Leeuwarden een politie-escorte kregen. Vervolgens warenwe als fietsploeg nog zo onder de indruk van die vriendelijke agenten, dat we in Leeuwarden nog steedseen beetje (letterlijk) van de kaart waren. Waar was Wetterwille nou gebleven? Oeps: wissel gemist. Balennatuurlijk, want waar vind je zo snel een ander geschikt plekje? Iedereen moe: roeiers en fietsers, maar deboot moet door.

Rond een uurtje of vier in de ochtend stonden de roeiers van onze dagploeg in Sneek te trappelen voor degrote wissel. Eindelijk mochten zij aan de bak. Voor de nachtploeg ook niet verkeerd, want die was zo lang-zamerhand toe aan rust en verzorging van de blaren. Een nieuwe trend die hiermee gezet is: douchen met-zonder handen.

Na een heerlijk uitgebreide nachtrust van maar liefst vier uur ging de telefoon: onze dagploeg lag voor opschema, dus opstaan, klaarmaken en als een gek naar de wissel. De wind was overdag aardig toegenomenen bemoeilijkte de tocht, maar we lieten ons niet kennen. Tussendoor vingen wij nog signalen op van desupersnelle tussentijden van onze ploeg bij Hindeloopen; onze dagploeg is als een malle aan het kajakkengeweest en hebben het tussensprint-klassement zeker gewonnen (als dat er was geweest).

Met de laatste wissel bij de Slauerhofbrug zijn we hard doorgefietst naar het eindpunt: Wetterwille. Hierwaren we net op tijd om de finish van ‘t Sasje te zien. Alle fietsen op het vlot, de jury aan de tafel, 1 handaan de bel: wat een heerlijk geluid!

Yes, we did it!

Met 23:02:19 waren we ruim binnen de tijd, hebben we alle andere Ecoploegen (lees: Ossa) achter onsgelaten en werd de eco-keimet veel vreugde in ont-vangst genomen. Onder hetgenot van de heerlijkeFriese oranjekoek kregenwe van onze teamcaptainpersoonlijk het felbegeerdeElfstedenkruisje uitgereikt.

De Maand van Hemusjuni / juli 2011 pagina3Elfstedentocht: het verhaal van de Ecoploeg

Elfstedendicht 2011Uit duister lichten kleine lampjes op.

Geruisloos doemen mens en boot, in samenspel van riem en roer, voorbij ons strak gespannen wachten.

Wij turen naar herkenning, een geluid een wissel van bemanning en dan snel vooruit!

In volle vaart, op nachtlijk uur ,bemoedigd door de stem van onze stuur

De stempelplaats, een korte stop, alweer 1 van de elf erop!

Het daglicht rijst al aarzlend aan de kim.Wij halen door, en eindigen in een "wisselgym"

De vroege morgen, verstild in haar gloren,waar zich alleen een haas laat "horen"

In Sleat, klaar voor het ruige werk, de golven deinen groot en sterkMet kompas de boot naar veiliger haven,

daar waar wij onze stuurmanskunst staven.Wij volgen de Luts, door groen omtoverd oord,

waar slechts heerst het roeierswoord.

Plots uit het niets, mijn trouwste fan, een spandoek met hoe ’n kei ik ben..

De wind die speelt een spel,en werkt ons tegen, hard en fel.

Dan eindlijk de pauze,totaal uitgezakt,tot het uur van de wissel ons weer pakt

Een laatste akkoord.We gaan onverstoord, de weg naar de finish:gejuich en geschreeuw

De laatste kilometers, ze lijken een eeuw!De bel luidt het einde, voorbij de strijdVoorwaar een prestatie, zonder respijt

Chien Hoitinga, Ecoploeg

Drie Hemusploegen deden dit jaar mee met de Elfsteden roeimarathon.De Ecoploeg was daarvan de snelste. Zij werden 56e van de 99 gestarteboten. Kort na hen (58e) kwam de damesploeg binnen (bovenste fotohiernaast) met een tijd van 23:06:31. De toerploeg van Anton Vogelaar(onderste foto hiernaast) kwam als 72e binnen in een tijd van 23:34:15.

De drie actiefoto’s zijn gemaakt in Stavoren door Wim Broekhuizen

Zo kan het ook: Mainzer RVRoeiloods aan de Rijn

Fietsend langs de Rijn vanAndermatt naar Hoek vanHolland zag de redactie inMainz een splin ternieuweroeiloods met goedbezochtehoreca. Roeier PhilipRentschler (links op de foto)leidde ons er rond.

-- tekst Jos Wassink, foto'sKoos Termorshuizen

Het stucwerk was bij wijze van spreken nog nat. Zo nieuw zag de loods van de MainzerRuderverein seit 1878 er uit. Pas sinds maart dit jaar is het complex in gebruik. Leden hebben eenchipsleutel die hen toegang verschaft tot onder meer roeiloods en kleedruimten. Vergeleken metHemus is hier alles in de overtreffende trap. Wij hebben de Eem (18 km), zij de Rijn (1030 km).Hemus heeft 400 leden, Mainz telt er 600. De standaard contributie is bij Hemus ongeveer 250euro, in Mainz 400 euro(waarbij inbegrepen 100euro voor de huisves-ting).De behuizing is zekervan de overtreffendetrap: de helwitte loodsmet rode letters teltzeven paden van 7meter breed en 26,5meter diep. Nergens lig-gen de boten met meerdan vier hoog in de stel-ling, zodat al het materi-aal zonder trappetjesbereikbaar is. Linksachter is er eenrommelhok ingericht (maar wel ordelijk Duits opgeruimd). Het dak is van metalen golfplaatgemaakt en de achterwand van de loods van hout met flinke tussenruimten en enkel inbraakwe-rend glas. Een van de automatisch openende kanteldeuren geeft toegang tot een eveneens 26,5meter diepe werkplaats. De kleedkamers (drie voor heren, twee voor dames) zijn samen met een krachthonk, bestuurska-mer en gastenverblijven in een nevenstaand bakstenen gebouw ondergebracht van twee verdie-pingen hoog. Aan de voorzijde van dit gebouw, gescheiden door een trappenhuis, is aan de riviereen café-restaurant ingericht. Het Boots Cafe wordt gerund door een succesvolle horecaonderne-mer uit Mainz die hier aan de boulevard een toegankelijker formule wilde proberen dan zijn chi-que restaurant uit de binnenstad. De pacht die hij binnenbrengt is volgens onze gids Philip

Rentschler van doorslaggevende betekenis geweest bij de ontwerp en de grootte van debehuizing.De roeiclub deelt het gebouw en de grond ernaast met de tennisclub. Waar nu nog puin ligtstond tot voor kort de oude roeiloods, en waar nu de loods staat, lagen de tennisvelden. Zodrahet puin weg is, zal er weer een tennisbaan worden ingericht. De roeiclub is, anders danHemus, eigenaar van de grond.In totaal heeft de nieuwbouw ergens tussen twee en drie miljoen euro gekost, schatRentschler. Reguliere inkomsten ontvangt de club van de pachter en de tennisclub. Eenmaligebijdragen ontving de club van de Duitse roeibond en van de gemeente.Rest nog te vermelden dat de Mainzer Ruderverein een betaalde coach in dienst heeft (en datde coach van de deelstaat er zijn standplaats heeft) en ook de bootsman (klusploeg) per uurbetaalt.Maar qua roeiwater wint Hemus wellicht: de Rijn stroomt hier met wandelsnelheid, er is veelen grote scheepvaart en hetwater is er zelden rimpelloos.Alleen in een zijarm verderop iser een stuk water van net 2 kilo-meter waar met glad materiaalgoed te varen is.

als zoMet een wapen in de hand verander je.

Dit zijn we van haar niet gewend.

dan zoDekking zoeken voor de sluipschutter.

Er zit niets anders op.

In huisvestingsdossierDéjà-vuAls je lang lid bent van Hemus en betrokken bent bij de huisvesting, dan heb je soms hetgevoel dat je voor een stukje in De Maand gewoon een oud artikel kunt herplaatsen.Bijvoorbeeld een artikel uit deMaand september 2004.

-- door Marco van dr Eijk

Hemus voerde indertijd overleg metde gemeente over de mogelijke loca-ties voor de nieuwbouw. Het collegevan B&W leek toen af te koersen opde Stuw, de locatie waar de kanover-eniging en de zeeverkennersgroep algevestigd zijn. Daarnaast was deMOB-locatie op dat moment eenoptie die werd verkend.In het betreffende artikel in De Maandvan september 2004 (zie hiernaast) wordt beschreven hoe leden van de gemeenteraad in een C4zijn meegenomen om de beide locaties vanaf het water te bekijken. Deze actie droeg er aan bij datde gemeenteraad in maart 2005 bijna unaniem het amendement Barendregt steunde, dat inpas-sing van Hemus op de MOB-locatie mogelijk moest maken, mits dit ecologisch verantwoordmogelijk was.

Hoewel die ecologie uiteindelijk geen bezwaar bleek te zijn, is nu, ruim zes jaar later, de MOB-locatie vooral financieel moeilijk realiseerbaar geworden. Daarbij speelt een grote rol dat in 2004het gehele MOB-terrein aan Meander is verkocht, zonder alvast grond te reserveren voor onzenieuwbouw. De verantwoordelijke wethouder verkeerde indertijd in de veronderstelling dat wewel op de Stuw zouden passen en vond zo'n reservering niet nodig. Daar krijgt Hemus nu alsnogde rekening voor gepresenteerd. Als bijkomende onaangename verrassing komt de gemeenteopeens ook nu weer met de Stuw op de proppen als "meest kansrijke locatie" voor onze nieuw-bouw. Moeten we opnieuw gaan varen met raadsleden?

Het is duidelijk dat Elzenaar als terugvaloptie veruit de voorkeur geniet boven de Stuw. De lig-ging achter de brug, de vaarbewegingen van jeugdige scouts in stalen vletten en kanopolo spe-lende Keistadters; het is gewoon niet veilig om ons op de Stuw te vestigen. Behalve een ultiemeinspanning om de nieuwbouw op de MOB-locatie financieel haalbaar te maken, zet de nieuw-bouwcommissie, in nauw overleg met het bestuur, zich nu ook in op het wegnemen van debezwaren die aan de locatie Elzenaar kleven. Een van de belangrijkste vraagstukken is daarbij hetparkeren, dat niet zomaar mogelijk zal zijn binnen de ecologische zone. Ook het goed op elkaarlaten aansluiten van ons programma van eisen en de gemeentelijke voorwaarden voor nieuw-bouw bij Elzenaar moet de nodige aandacht krijgen. Nu we van de gemeente geen verdereinspanning meer hoeven te verwachten om de MOB-locatie dichterbij te brengen, zou een posi-tieve houding over deze punten een goedmakertje kunnen zijn. En natuurlijk moeten we het metde heer en mevrouw Elzenaar eens zien te worden over de prijs en voorwaarden voor de aankoopvan voldoende ruimteop zijn terrein.

Het lijkt dus wel eensalsof we in kringetjeslopen, maar we hopendie kringetjes om te bui-gen in een spiraal. Eenspiraal omhoog danwel. Eén die uiteindelijkleidt naar een geschikteaccommodatie die bijeen gezonde verenigingals Hemus past.

Roeienop de Rijn bij Mainz:

veiliger dan bij De Stuw.

De Maand van Hemusjuni / juli 2011 pagina 4

• afgeroeidSO2: Marieke Faber, Maarten Hurkmans, Dylan Kok,Sander van Olst, Reinoud Ruland, Hugo Stins

• inRob Schraa - Emile den Otter - Richard Kreijne - Merijnvan der Zee - Bram Hurkmans - Hanna Stolper - EddySchaap - Wim Sterkenburg - Peter van Stralen - GeertSwinkels - Godelieve Bellomo - Marit Dieters - DaphneHardeman - Marianna Koetsveld - Pip Passchier - Maxvan Essen - Stijn Kanters - Berend Klink - Alex Nap -Victor Pedersen - Yke Zandberg - Rens de Vries - TitiaBrijker - Gerard van Nes

• uitJorrit van Elk - Joachim van Essen - Gido Groenenboom -Martine Hogerwerf - David Hufen - Judith deJong - Eefje Kanis - Arnoud Korporaal -Lianne van der Meer - Hester Meijer - JetPasschier - Michel Portasse - Wim Siteur -Vincent Vreekamp - Rebecca Wörner -Eelco Kuipers - Jan-Jaap Mellema

Roeibak - Zetes - Raddraaier - botenwagen - gereedschapskist - enz.Uit de werkplaats

De Klusploeg zit nooit stil. Ze ver bazen zich weleens over de schades. Zoals die aan de botenwagen, die na zo’n beetje ieder gebruik opgelapt moet worden.

-- door Wim Broekhuizen namens de Klusploeg --

De afgelopen periode is de klusgroep druk geweest met het verhelpen van een aantal schades aan beide botenwagens. Regelmatig komen beide wagens terug waarbij het schaderapport danvermeld dat de achterlichten helaas tijdens het parkeren zijn gesneuveld. De klusgroep heeft al geadviseerd om dan de wagens met de hand naar de betreffende plaats te duwen (beide wagens zijnrelatief licht), maar dat advies heeft nog niet geholpen. Een nieuw achterlicht voor bv. de Kalf botenwagen kost zo’n 50 euro. We had-den ca 8 stuks achterlichten op voorraad, nu nog maar 2.Beide botenwagens waren voor Hemelvaartsdag weer in orde zodat het jeugdkamp door kon gaan en ook de 11-steden roeiers oververvoer konden beschikken. De achterlichten van de botenwagen Kalf zijn inmiddels van wat traliewerk voorzien waarbij het de bedoe-ling is dat, dat traliewerk de eerste klap opvangt. We zijn benieuwd

In de afgelopen periode is de Raddraaier tegen een dukdalf gevaren en is de Heen en weer op een kleine klipper terechtgekomen. Beide voorvallen zijn genoegzaam bekend. Beide boten zijn weer in de vaart of komen binnenkort weer in de vaart, wantreparatie, in dit geval door de importeur van Swift is achter de rug. ’t Dijkje is tijdens de Elfsteden tegen een dukdalf gevaren, waar-bij de rigger is afgebroken. Gelukkig kon met hulp van de roeivereniging in Sneek en wat bouten de boel weer goed in elkaar wordengestoken zodat de tocht kon worden vervolgd. Een nieuwe rigger is besteld, maar omdat de rigger zwart geanodiseerd is duurt heteven voordat ’t Dijkje weer in de vaart genomen kan worden. De Elfstedentocht heeft evenals het jeugdkamp verder geen schade aanboten en botenwagens tot gevolg gehad.

De Phalerus is een paar weken uit de vaart geweest omdat iemand op een diagonaallat is gaan staan - waar die dus niet tegen kon. De lat is inmiddels weer gelijmd en de boot kan weer gebruiktworden. Bij de Teut is onder een strip waarop het voetenbord wordt afgesteld een lat gelijmd ter versteviging. De boot is inmiddels weer in de vaart.

De directie van MLV-alubouw in Nieuwersluis, de leverancier van de roeibak heeft besloten geen aandacht meer te besteden aan de huidige bak,maar een complete nieuwe bak te bouwen. Dit besluit is pas onlangs genomen en een leverdatum van de nieuwe bak is dan ook nog niet bekend. Deverwachting is dat de nieuwe bak in de tweede helft van juli gereed zal zijn. De plaats waar de bak moet worden afgemeerd is inmiddels wel gereeden dat dankzij de hulp van Jan Traa, een gepensioneerde heer die tegen de kostprijs van het materiaal geholpen heeft de constructie te maken.

Diezelfde Jan Traa heeft ook een nieuwe steun gemaakt voor de Schroeder botenwagen. Die steun was na de skiffhead zoek. Ook hierbleven de kosten beperkt tot de kosten van materiaal.

De door materiaalcommissaris Leonie Walta in januari bij Wiersmabestelde C-boten zijn volop in productie. Waarschijnlijk vindt de leve-ring van de C2x+/C3x binnenkort plaats. De C4x+ zal ca 3 à 4 weken daarna

geleverd worden. Daar beide boten voor instructie gebruikt kunnen worden zijn de nieuw aangeschafte riemen uitgevoerd metMacon-bladen. De C2x+/C3x gaat de Koppel vervangen. Voor de ‘good old’ Koppel is nog geen bestemming gevonden. DeC4x+ komt in de plaats van de Phalerus. De materiaalcommissaris heeft in overleg met het bestuur besloten dat de Phalerus zalworden geschonken (overigens schenken is niet helemaal juist: de betaling bestaat uit een appeltaart voor de klusgroep en deel-name aan de Eemhead) aan een nieuwe roeivereniging in Lisse. De hulp in deze vorm aan deze vereniging is overeenkomstig dehulp die Hemus in het verleden ontvangen heeft van zusterverenigingen.

De geplande 2- is inmiddels ook besteld. Deze boot wordt een Swift Club A Racer. In een vergelijkbare boot is door eenaantal Hemus-leden gedurende ca 2 weken volop proef gevaren. De resultaten van die proefvaarten waren ruim voldoende. De

boot komt in de plaats van de Pelias en komt der-halve in cat 2, 75 kg. Deze boot is ook bestemd voorinstructie. De bestelling van deze boot is van recente datum zodat levering van de boot niet voor eind juli wordt verwacht.

In de werkplaats houden we ons verder bezig met wat kleine schademeldingen, zoals een touwtje voor een deksel, eenstrip op een grundel die los zit, het vervangen van een opstapplankje omdat die het gewicht (125 kg zegt men) niet kondragen en reparatie van voetenborden.

Ook zijn we nog op zoek naar de gereedschapskist die in de nachtelijke uren op de Bosbaan van onze botenwagenis afgehaald en tot op heden niet is teruggebracht. Een schade van helaas ca 250 euro. Kom je die kist dan ook ergens tegen,het gereedschap is gemerkt met rode verf, neem die kist met inhoud dan in overleg weer mee naar Hemus.

Doe de komende periode svp extra voorzichtig met het materiaal. Een groot deelvan de klusgroep gaat of is met vakantie. De reparatie van schades wordt hier-door beperkt en de kans op langer uitde vaart wordt vergroot.

Helaas komt deze oproep net te laat; zojuist hebben we eenschademelding ontvangen over de Zetes. Tijdens transportis er een sjorband gebroken of los geschoten. Hierdoor is devlaggenstokhouder van een wherry dwars door de huid vande Zetes gegaan.

De Maand van Hemusjuni / juli 2011 pagina 5

Zetes

Heen en Weer

C-bouw bij Wiersma

botenwagenlicht

Roeibak...

Henk Vos vertrokkenDe voorjaars-ALVOp 18 mei is de Voorjaars-ALV gehouden. Precies achtentwintig leden hadden Vathorst getrot-seerd en de goed verstopte vergaderlocatie gevonden. Zij werden beloond: het werd de kortste,zakelijkste en meest ontspannen ledenvergadering in jaren.

-- van de redactie

De meest in het oog lopende gebeurtenis washet vertrek van penningmeester Henk Vos. Hijwerd op de gebruikelijke wijze in de zon gezet,met dankwoord, bloemen en roeispeld.Henk was deze keer beter op dreef dan ooit inde behandeling van de jaarcijfers, die, zoalsoplettende lezertjes gezien zullen hebben, mededankzij Henk's strakke regime keurig binnen delijntjes gebleven waren. Dit keer behandelde hijniet op zijn gevreesde manier ieder individueelcijfertje apart, maar voerde hij de aanwezigen ineen weldadige flow langs de hoofdlijnen.Jammer dat hij naar Apeldoorn afreist.De nieuwe penningmeester is Michiel Evers.Hij schitterde door afwezigheid, maar dat wisten we van tevoren. Meer over hem elders op dezepagina.Mede namens wedstrijdcommissaris Patrick en materiaalvrouw Leonie vertelde Koos (recreatief-roeicommissaris) het een en ander over de plannen die zij met z'n drieën gesmeed hebben, en diebij de ALV-stukken verspreid waren. Daar kwamen zinnige reacties op, zodat ze op de ingezetteweg doorgaan.En de huisvesting? Daar werd ook tijd aan besteed, maar dat is inmiddels allemaal weer achter-haald. Lees daarover elders in dit nummer.

Nieuw: penningmeester Michiel EversLeeftijd: 31 | Lid sinds 2008 | Burgerlijke staat: getrouwd met Agnes van Uitert | Andere fami-lieleden die roeien: Agnes, en mijn schoonvader bij Rijnland | Huisdier: geen, behalve af en toeeen ongewenst.

Werk: Bij de Algemene Pensioen Groep (APG). Wij doen het vermogensbeheer, administratie enbestuursadvisering voor een flink aantal pensioenfondsen in Nederland, waaronder het grootstefonds van het land. In totaal betekent dat het beheer van zo’n 280 miljard euro. Zelf ben ik werk-zaam bij de afdeling Corporate Strategie en Beleid. In mijn werk adviseer ik met mijn collega’s deRaad van Bestuur, maar ook houden we ons bezig met de beleidsdiscussies op het pensioenge-bied, we onderhouden daarom goede contacten met politiek en ambtelijk Den Haag. Deze tweeaspecten zorgen voor een leuke combinatie en afwisselend werk.

Hobby’s: Uiteraard roeien, maar daarnaast pak ik graag de racefiets en loop ik hard. Daarnaast isde politiek iets wat mij boeit, ik houd van debat en mag graag nadenken over maatschappelijkeuitdagingen.

Roeit sinds: Mijn ouders wonen aan de IJssel in Deventer, ik zag als klein kind altijd al roeiersvoorbij komen, dat wilde ik ook! Helaas kon dat pas vanaf mijn 12e jaar. In het voorjaar van 1992wist ik Roei- en Zeilvereniging Daventria dan ook snel te vinden. In die beginjaren heb ik naastroeien ook erg veel gestuurd, met 50 kilo wisten veel ploegen je te vinden, maar dat leverde uit-jes op naar Amsterdam en de vele studentenroeiwedstrijden. In mijn studententijd zette ik hetroeien voort bij Proteus-Eretes in Delft. Daar ben ik een jaar penningmeester geweest.

Skiff of acht: Acht. Roeien is voor mij een teamsport. De combinatie van sporten en een vereni-gingsleven, naast het sporten buiten, maken voor mij roeien tot de mooiste sport die er is. Op zijntijd ben ik ook wel in een skiff te vinden. Het voordeel van dat boottype is dat alle fouten aan jezelfliggen (behalve dan aan het materiaal en het water...). | Boord of scull: Scull. Boeiend is dat ditnog altijd het verschil vormt tussen studentenroeien (boord) en burgerroeien (scull). |Dubbeltwee of wherry: Dubbeltwee. Een beetje snelheid mag er wel inzitten! | Head of toer-tocht: De Head heb ik alleen nog maar gestuurd, dat moet echt nog eens veranderen, wellicht eenseen Hemus jonge veteranenacht bijeen zoeken. | Hout of polyester: Hout blijft een mooi materi-aal, maar vooruitgang is een groot goed: toch polyester dus.

Grootste ambitie als penningmeester: Hemus mag ik zeer gelukkig prijzen met een erg degelij-ke boekhouding, daar valt weinig aan te verbeteren of op te ruimen, dat heb ik weleens andersmeegemaakt. De financiering van de nieuwbouw zal de grootste uitdaging vormen in de komen-de jaren.

Wat bracht jou naar Amersfoort? In 2007 verhuisde ik met Agnes vanuit Delft naar Amersfoort.Destijds werkte ik in Den Haag en Agnes in Amersfoort. We wilden graag dat een van ons vlakbij huis zou werken. De keuze voor Amersfoort was eigenlijk snel gemaakt. Een mooie oude stad,midden in het groen en toch met goede verbindingen met de Randstad. We hebben geen momentspijt gehad, je loopt hier zo de bossen in en ook op de racefiets waan je je echt in de natuur, rondDelft viel dat erg tegen.

Je bent politiek actief voor de VVD. Wanneer is dat ontstaan? Waarom de VVD? Sinds ik inAmersfoort ben gaan wonen, ben ik actief geworden. Politiek heeft echter altijd al mijn interessegehad en toen in een nieuwe stad was gaan wonen, wilde ik ook graag mensen in de stad lerenkennen. Qua politiek trekken met name de economische onderwerpen mij, maar ik mag graag ookdebatteren over andere thema’s. Ik ben overtuigd van het feit dat mensen het beste presteren alszij zelf verantwoordelijkheid dragen. Daartoe moeten ze dan ook zoveel mogelijk ruimte krijgenen uiteraard moeten de randvoorwaarden op orde zijn. Dat idee vormt ook de kern van hetgedachtengoed van de VVD. [GvIJ]

De Maand van Hemusjuni / juli 2011 pagina 6

Bentinck FondsSport voor iedereenHet Bentinck Fonds is een vriend van Hemus. Het fonds vervult al enkele jaren een promi-nente plek tijdens de Eemhead. En ook dit jaar zijn ze er weer bij. Even voorstellen dus.

-- door Gerben van IJken

In 1971 had de toenmalige burgemeester van Soest, baron Bentinck, een goed idee. Inplaats van een gouden handdruk voor bewezen diensten als burgervader wilde hij eenstichting die sport ook voor mindervaliden mogelijk kan maken. Veertig jaar later is dit Soester fonds nog springlevend en sponsort 'Bentinck' diverseactiviteiten. Het Fonds steunt bijvoorbeeld hockeylessen voor mensen met een verstan-delijke beperking, zwemlessen, maar ook handboogschieten en zelfs picknicktafels. Enkele jaren geleden kwam daar het roeien bij. In 2008 werd er tijdens de Eemhead voorhet eerst om de zogenoemde Bentinckbokaal gestreden. Sindsdien is het vaste prik. Hetlevert het Fonds duidelijk naamsbekendheid op. De voorzitter van de AmersfoortseSportfederatie Gerard Brundel kwam er bij Hemus achter hoe het Bentinck Fonds tewerk gaat en hij was duidelijk op zoek naar de expertise dat het Soester fonds de afge-lopen veertig jaar heeft opgebouwd. Brundel schrijft in het gastenboek van het Fonds: ' In Amersfoort zijn we ook hard bezigmet gehandicaptensport. Daarbij is ons praktische probleem om gehandicapte mensen

te bereiken. Ik ben benieuwd hoe uw Fonds dat doet.'Even verderop op de site het verhaal van een vrouw met een spierziekte. Zij was naar Hemusgegaan voor een proefles tijdens de week van de toegankelijkheid in oktober 2010. Aanvankelijkwel met enige reserves. Het was niet zo mooi weer. En tja. Dat roeien. 'We blijven niet langer daneen uurtje'. Dat uurtje werden er twee en na de proefles was de mevrouw helemaal 'om'. Hugo,Hetty en Willem zorgden daar wel voor. De sportster schrijft: 'Ik ben er van overtuigd dat roeienmet een spierziekte wel kan. Volgende zomer ga ik op roeien.'

Marokkaans stucwerkIn het vorige nummer schreven we over het Marokkaanse stucwerk van Hemus-lid Dolf

Messnig. Daarbij stond een verkeerd webadres vermeld. Het correcte adres luidt:

www.ateliervoortadelakt.nl

Michiel Evers

Na de EemheadTjalkje trekkenGer en Joke Verzijde - van de Roode Kaat en van drijvend logement Vita Nova - organiserenop de dag na de Eemhead - op zondag 25 september dus - een bijzonder evenement:

Trek de Tjalk de Roode Kaat door de Eemhaven van Amersfoort

Omgeven door allerlei andereaktiviteiten gaan verschillendesportclubs het tegen elkaar opne-men: wie trekt die boot hethardst? Ook Hemus is hiervooruitgenodigd.De happenning heeft als doelgeld in te zamelen voor levensbe-dreigend zieke kinderen.

Binnenkort meerhierover ophemus.nl

Roeiend stroomafwaartsRhein Regatta 2011Op 7 mei was Hemus vertegenwoordigd bij de Europäische Rhein Regatta in C-vieren.Er kon gestart worden voor een afstand van 45 km (52 deelnemers ) of 100 km (22 deelnemers).Hemus koos voor de 100 km van de Loreley naar Bonn, stroomafwaarts dus. Daarbij vielen wij(met een gemiddelde leeftijd van 63) samen met één andere ploeg in de klasse Masters E.

-- door Dolf Messnig

Pierre Huijbregts, Hugo Bos, Arnold Leschot, Jan Wormmeester en Dolf Messnig vertrokken eendag tevoren naar Duitsland. Bij aankomst werd De Hete Choco eerst voorzien van een achter- envoortaft en zijtaften (gespannen over de riggers) om de golven tegen te houden en een handpompom buiswater weer te lozen.

De overnachting was bovenop de Loreley in een jeugdherberg. Op de avond voor de wedstrijdzorgde onze gastheer de ‘Bonner Ruder-Verein’ voor een heerlijke spaghettimaaltijd. Er moest eenflinke hoeveelheid calorieën naar binnen voor de volgende dag.Maar dan zie je ook je tegenstanders of collega's. Aan de tafel naast ons zat een ploeg twintigersmet spierballen en we begonnen onze kansen alvast in te schatten. Na onze heerlijke spaghettinamen we nog een half tweede bordje. Meer konden we niet op. Maar de jonge honden naast onsbleven maar eten. Nadat zij vier keer opgeschept hadden begrepen we waar de energie voor devolgende dag zat. En ja hoor 30 seconden na de start zoefden ze ons voorbij om de wedstrijd in5:32 uur uit te roeien. Wij hadden er 7:12 uur voor nodig.

Het is goed om te zien hoe ieder zijn boot voorbereidt. De Italianen gebruikten breed tape omsmalle zijtaften te maken. De meeste boten hadden een opstaande kraag om het water dat overde voortaft kwam te keren. Anderen hadden een voortaft die zo hoog was dat het meer op eenvoortent leek om het water af te schudden. Wij kregen het advies om ook zoiets te doen, maar wijgebruikten een andere roeitechniek: minder dwars door de golven. Daarom moesten wij bij hogegolven van een passerend schip laten lopen. Evenwijdig aan de golven en met bladen op hetwater lieten wij de golven onder ons door lopen en pakten daarna het roeien weer op.

Ook mooi om te zien was de ordening van drank en snacks met plakband bevestigd op de boor-den links en rechts van de roeiers om met minimaal tijdverlies iets te kunnenpakken en weer door te gaan. En dan een tijdschema met streeftijden voor eenverdeling van die 100 kilometer.

Jullie begrijpen dat wij ook om ons heen keken en zelfs een sanitaire stop heb-ben gemaakt. Dan win je niet , maar dat was onze bedoeling ook niet. Pierrewilde onder de 8 uur blijven en dat is gelukt.

Twee jaar geleden hebben we ook op de Rijn geroeid met een wherry. Ik moetzeggen: ondanks dat dat een loggere boot is, ik minder vermoeid was dan nuin de C4. Je doet er langer over maar doordat je 50 % roeit en 50%stuurt, rust je tussendoor meer uit. In een C4 roei je 80% vande tijd en dat scheelt. Na de finish keerden we om aan te leggen. Toen moestenwe tegen de stroom in en beseften we dat we nog maar wei-nig kracht over hadden. Maar toen was er bier en feest.

De Maand van Hemusjuni / juli 2011 pagina 7Op de fiets stroomafwaartsReisje langs de RijnEen fietsclubje van Hemusleden heeft afgelopen voorjaar de Rijn gevolg vanaf de oorsprongin Zuid-Zwitserland tot aan Hoek van Holland. Lang niet iedereen haalde de eindstreep.

-- tekst Jos Wassink, foto’s Koos Termorshuizen

Ieder voorjaar begint het weer te kriebelen, dan moet er gefietst worden. Vorig jaar fietsten we inzes dagen naar Berlijn (en we reden in zes uur met de trein terug). Dit jaar was de Rijn ons reis-doel. We, dat zijn Hetty Lofström, Wim Beulink, Matthijs Bakker, Yvonne Servaas, Leonie Walta,Jantinus Ziengs, Koos Termorshuizen en Jos Wassink. Weet u dat ook weer. Het schema liep van donderdag 28 april (Andermatt) tot woensdag 11 mei (Hoek van Holland)met dagafstanden tussen 100 en 140 kilometer.De eerste dag leek een lachertje met 18 kilometer, maar dat viel tegen. Na aankomst op stationAndermatt en een stevig bord spaghetti ging het steil de berg op. Sodeju, was dat een koude start.Maar goed, na twee haarspeldbochtjes begint het zweet te stromen en dan is het een kwestie vaneen uurtje doorstampen om 600 meter te klimmen naar de top. Daar staat, en daar was het om tedoen, een bord ‘Rheinquelle’ en een vuurtoren zoals er ook een bij Hoek van Holland staat.Groeten uit Holland, zo’n 1.232 kilometer stroomafwaarts. De bron zelf was niet te bereikenomdat de berghellingen nog met grote sneeuwvelden bedekt waren. Fietsschoentjes geven daarweinig grip op. Dan maar naar beneden in een prachtige rit naar een hotel annex berghut waarhet seizoen nog amper begonnen was. Een kaart was er niet, wel gerstesoep. Aan de overkant vande weg liep de Rijn als een klein glashelder bergbeekje naar beneden. ’s Avonds hebben we desamenvatting kunnen zien van de Britse Royal Wedding. In mijn smalle bedje droomde ik van dezus van Kate.De volgende dagen daalden we door Zwitserland met af en toe een klimmetje om niet te lui teworden. Zwitserland, ach ja. Als je de landelijke route neemt kom je vooral koeien tegen. Willemkan het geluid van vallende koeienflatsen heel verdienstelijk nadoen met zijn handen. Specialevermelding verdient nog de Rheinschlucht, een traject tussen Ilanz en Reichenau waar de Rijn

diep onderin een dal loopt met specta-culair steile en witte rotswanden. Bijiedere bocht heb je weer de neiging jefototoestel te pakken. Daarna wordt hettraject vlakker en raakt de Rijn zelfsomzoomd door dijken. Zijn hierNederlanders aan de slag geweest? DeRijn eindigt met een apotheose in hetBodenmeer. Dammen leiden de riviertot ver in het meer om verzanding vande monding tegen te gaan. Het traject langs de Bodensee is zowel

aan de Duitse kant (noord) als de Zwitserse (zuid) erg fraai. Het kalme water, het diffuse licht, derijke en slaperige stadjes langs de oever, het doet denken aan de Italiaanse lago’s. Konstanz, aan de westkant van het Bodenmeer verdient vermelding omdat hier de afstandstellingvan de Rijn begint. Meer wordt weer rivier en die herneemt zijn loop. Mooi breed water met wijn-teelt op de glooiende heuvels.Na Bazel splitst de Rijn in een bevaarbaar gedeelte met grote diepe sluizen en een nevenliggendemeer natuurlijke stroom met stuwtjes. Het fietspad loopt daar langs. Lekker vlak natuurlijk, maarna verloop van tijd ook wel erg saai. Het landschap verandert de hele dag nauwelijks hier. Linksde rivier en rechts veel groen en wat water (zulke natuurstroken worden hier Auen genoemd). Devoornaamste industrie is hier het afgraven van het landschap. Het grind wordt gesorteerd en ver-kocht, het gat dat overblijft heet ‘ruimte voor nieuwe natuur’. Voor Assmannshausen begint het landschap van de Loreley. De Rijn kronkelt zich hier tussensteile groene wanden. Voor senioren betekent dat een geweldige vakantiebestemming, voorvrachtschippers niet zelden een ergernis.Hier stapte de helft van de ploeg op de trein omdat werk wachtte, of andere dringende zaken. Deandere helft ging nog een eindje verder. Alleen Koos en Willem hadden voldoende tijd om de Rijnvia Duisburg en Wageningen helemaal tot de Noordzee te volgen, waar ze geheel volgens hetboekje, tegen het einde van de middag op 11 mei arriveerden. Koos is inmiddels bezig zijnwetenswaardigheden en foto’s op een rijtje te leggen voor een Rijnboek dat de lokale bestsellervan het Eemboek moet doen verbleken.

Zomaar drinkenuit de Rijn

Matthijs

Jos

Hetty

Yvonne

Leonie

Willem

Jantinus

Toertochten: verslagen en een aankondiging

De Maand van Hemusjuni / juli 2011 pagina 8

Over de VechtVan Muiden naar UtrechtOp eerste Pinkstersdag vroeg in de ochtend ging een groep van achttien Hemusroeiers op wegmet de bus van Viking in Utrecht naar Muiden met het plan om terug te roeien over de Vechtvan Muiden naar Utrecht.

-- tekst en foto’s Nico van Kesteren

Precies om acht uur gingen de boten te water en na wat sleutelen en bijstellen op het water op wegnaar de oude zeesluis. Terrasjes en straten waren nog stil, alleen brug en sluiswachters warenactief. En wij natuurlijk, de zestig roeiers, afkomstig van verschillende verenigingen, waaronderTromp, Naarden, de Eem, Viking en Hemus.

Lekker roeien, van de zon genieten en telkens wisselen na ongeveer een uur.Onderweg lunchen en pauzeren bij de roeivereniging het Galjoen bij Nijenrodein Breukelen, waar de leden klaarstonden met heerlijke koffie en koekjes.

Daarna doorroeien naar Utrecht waar we konden kiezen om over de Utrechtsesingels of de Oudegracht terug te roeien. De Zetes arriveerde als tweede bootom circa vijf uur ‘s middags bij Viking en snel daarna kwamen de Schans, deSlobeend en de Bergeend ook aan.

Bij Viking stond een heerlijk pastadiner klaar in het kader van hun jubileum.Daarna terug naar Amersfoort, boten weer in de loods. Moe, maar voldaan opweg naar bed. Na deze heerlijke dag ging het licht ging in huize vanKesteren/Verrips om half elf uit.

Met de Carpe Diem In de kop van OverijsselVoor onze vijfdaagse tocht van 7 t/m 11 mei hadden we 3 K-wherries ter beschikking, en dehotelboot Carpe Diem, met de fantastische zorg van Irma en Nico. Admiraal Wim Eddes regel-de per dag de bootindeling, na palaver met kapiteins Frank en Diet over de te volgen route.

-- tekst Sandra van der Linden, foto’s Corry Vlot

De start was in Steenwijk metprachtig zonnig weer. Op naarOssenzijl, via hetSteenwijkerdiep, de Weteringen de Kalenbergergracht. Mooiroeiwater, nog zonder dezomerdrukte, maar nog niethet ultieme Weerribbengevoelopwekkend.Bij Ossenzijl lag de Carpe Diemop ons te wachten, pal voor hetbezoekerscentrum. De parasolsstonden feestelijk uit op hetdek. Wat een luxe om na hetroeien op het dek een glaasje tedrinken in afwachting van de etensbel. ‘s Avonds deden Corry en Bert een wedstrijdje boeren-zwaluwen-fotograferen en slenterden we wat door het stille Ossenzijl.

De tweede dag stond een flink rondje Rottige Meente op het programma. Prachtig gebied, mooieoevers, ooievaars en veel jonge ganzen. De koffiepauze bleek gepland in een failliet restaurant,maar ook dat werd weer flexibel opgelost met chocomel uit de watersportwinkel, die trouwensook niet overliep van klandizie.

De volgende dag was Giethoorn de eindbestem-ming. Eerst wat nauwe slootjes door deWeerribben. Sommigen bleken goede gondelierste zijn. Daarna via de Roomsloot naar Blokzijlmet zijn oude zeesluis en prachtige havenkom.Via het Giethoornse meer en de Cornelisgrachtbereikten we in de stromende regen Giethoorn.

De meesten van ons hebben nostalgische herin-neringen aan Fanfare (1958!) van Bert Haanstra.Corry Vlot moet een voorgevoel van regen heb-ben gehad want ze had een dvd met deze filmmeegenomen, waar we met veel plezier naargekeken hebben. Toch nog even het dorp in. Wateen serene rust. We liepen vrijwel alleen langs de

prachtige grachten en huizen. En warempel, het café en Paviljoen Smits bestonden nog. Ook kwa-men we een beeld van Albert Mol tegen, een oude, wat uitgezakte uitgave, in schril contrast metde jolige jongeman in de film.

De koffie van dag 4 was gepland in De Foeke, het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten aande Beulaker Wijde. Met de stevige wind was dat flink roeien. Via de Arembergergracht kwamen we tegen de middag aan in Zwartsluis. Met de bezichtiging van het stadje waren wegauw klaar, wat een ratjetoe. Het Meppelerdiep bracht ons weer terug naar de Carpe Diem.

En toen moesten we weer terug naar Steenwijk. Via allerlei prachtige slootjes gingen we eerst nogeven langs bij Paviljoen Smits op de Boven Wijde.Verder binnendoor konden we voor de lunchaanleggen bij ijsboerderij Klussenburg. De enthousiaste boerin vond het geen probleem als we

onze eigen lunchpakkettenop zouden eten. Toch wist zeons nog eigen gemaaktegehaktballen en boerenkaas-jes te slijten. Om 15.00 uur meerden we afnaast de Carpe Diem: botenschoonmaken, afscheidstheemet gebak en naar huis, nage-nietend van eenfantastischegoed geor-ganiseerdeweek.

Aankondiging8 juli: Rondje AlmereOp vrijdag 8 juli maken we een toertocht bij de roeivereniging Pampusin Almere. Voor de Hemusleden een heel nieuw gebied met grote enbrede wateren en heel veel natuur.Op de site van Pampus kun je een diaserie vinden van dit “rondjeAlmere” [zie www.rvpampus.nl, onder ‘fotoalbums’]. Je ziet dan ook datwe een keer de boten over moeten dragen naar een volgend water, maardat doen we even.Tijdens dit rondje zie je ook de vaak fraaie architectuur van de stad, dieextra mooi uitkomt omdat al die gebouwen aan het water liggen.Kortom een nieuwe ervaring voor de toerroeiers.

Je kunt je opgeven in de villa op de inschrijflijst of viawww.hemus.nl/toerroeien. In beide gevallen geldt: je staat pas genoteerdals je 5 euro hebt overgemaakt op giro 3526966 t.n.v. Corry VlotAmersfoort. De kosten bedragen 10 euro.Orgasnisatie: Corry Vlot (tel. 033 463 1820) en Diet Huijgen (tel. 035 6017657).

Bij toertochten als de Vechttocht gaat het niet alleen om het roeien

De Maand van Hemusjuni / juli 2011 pagina 9

Man van de Maand: Simon DoesBegeleid door dolfijnen

Simon Does voer in het Pinksterweekend met zijn Kolibri 560 naar Engeland en terug als organisator van de Small Ships Race: kleine schepen, grote schippers.

-- door Jos Wassink

Onder auspiciën van de Nederlandse Vereniging van Toerzeilers organiseerde Hemuslid Simon Does dit jaar de eerste editie vande Small Ships Race, een oversteek van IJmuiden naar Lowestoft over 102 mijl (190 km) voor zeilschepen van maximaal 7,5 meter.‘Ik dacht dat ik als enige zo gek was om in zo’n klein bootje de Noordzee over te steken, maar er blijken er veel meer te zijn’, aldusDoes. Voor de meesten blijft het echter bij het voornemen omdat er teveel praktische bezwaren en onzekerheden zijn.

Daarvoor nu wilde de SSR de helpende hand bieden door de deelnemers als groep te laten varen en door vooraf informatiebij-eenkomsten te houden en duidelijk aan te geven waaraan boot en bemanning moeten voldoen om zo’n oversteek verantwoord tekunnen maken. ‘Het moest een avontuurlijke tocht worden, maar geen avontuur.’

Donderdag 9 mei vertrokken tien schepen uit IJmuiden voor de oversteek die voor de meesten ruim een etmaal zou duren. Tweeboten keerden voortijdig terug naar IJmuiden vanwege zeeziekte respectievelijk een onbekende lekkage. De rest kwam in de loopvan de vrijdagmiddag in Lowestoft aan. ‘Ze werden daar als winnaars binnengehaald. Want iedereen die de oversteek in zo’n boot-je volbrengt mag zichzelf een winnaar noemen. Je moest die koppen zien glunderen toen ze onder gejuich de haven binnenvoeren.’’s Avonds dineerde de groep in het prachtige Victoriaanse clubgebouw van de Royal Norfolk- & Suffolk Yacht Club en sliepen eensgoed uit. De volgende dag, zaterdag, was er echter geen excursie naar Norwich, maar voeren de deelnemers direct weer terugomdat er voor maandag, de geplande terugkomdag, slecht weer was voorspeld. Zonder morren gooiden de scheepjes de trossenlos en voeren met een bakstag windje (van achter) terug naar Nederland.

Simon voer als enige solo. Een bewuste keuze omdat hij het een uitdaging vindt om zoiets alleen te doen (hij stak al twee keer eer-der over in zijn minuscule scheepje Flecha Verda). Gewoon goed om je grenzen te verleggen. Daar komt bij dat hij er niet veel moei-te mee heeft een nachtje door te halen. ‘Zo gauw je op zee bent staan je zintuigen op scherp, je bent alert op alles wat er om je heengebeurt. Dan heb je niet zo gauw slaap.’ Hij zette een eierwekker om de vijftien minuten en stond zichzelf toe om een beetje ‘wegte zakken’. Als de wekker dan ging keek hij om zich heen of alles nog oké was, of er geen schepen opdoemden op de AIS-radar(automatic identification system) en kon dan weer even rust nemen. De windvaan, een complexe installatie aan de hek van de boot,hield het schip op koers. En helemaal alleen voelde hij zich ook niet want iedere twee uur was er volgens afspraak contact met deandere schepen over de marifoon. Positie, snelheid en toestand aan boord werden dan uitgewisseld.

Zondagavond snorde Does op zijn buitenboordmotortje over het Eemmeer naar thuishaven Nieuwboer in Spakenburg. Ik her-kende het bootje en riep: ‘Nog lekker gezeild?’. ‘Kom net uit Engeland’, was het niet-alledaagse antwoord.

Gevraagd naar de mooiste herinnering aan de tocht zegt Does: ‘De dolfijnen!’ Onderweg zwaaiden en gebaarden mensen op eenander jacht naar hem. Hij keek eens goed in het heldere water en zag een grote dolfijn onder de boot door duiken. Verderop warener nog een stel. ‘Een hele school’ zeiden de mensen op de andere boot. Zonder er veel erg in te hebben werd Simon een hele tijd

begeleid door dolfijnen. ‘Misschien vinden ze het geklots van het bootje aantrekkelijk. Heel wonderlijk.’In augustus verschijnt er een groot artikel over de tocht in het blad Zeilen, geschreven door hoofdredacteur Cees van Dijk die meevoer in een Bénéteau First 22. Does hoopt dat daardoor meer men-sen de stap zullen nemen om zich voor de Small Ships Race in te schrijven. Maar let op: alleen voor kleine bootjes.

www.smallshipsrace.nlFacebook: ‘Smallshipsrace’pagina

De Maand van Hemusjuni / juli 2011 pagina 10

RV Hemus organiseert voor de 18e keer de

Eemheadzaterdag 24 september 2011

Roeiwedstrijd op de Eem doornatuurgebied tussen Amersfoort en Baarn

www.eemhead.nl

Foto: René Uitham

Donderdag18 augustus

Lande lijkemidweek-roeiersdag

De jaarlijkse midweekroeiers-dag, waarop we als Hemus -leden al veel tochten geroeidhebben in het hele land, wordtdit jaar onder meer doorHemus verzorgd.We hebben erg gedubd overhet aantal gasten dat we,gezien onze accommodatie,konden uitnodigen en we zijnop 23 uitgekomen. We varen, na ontvangst metkoffie-plus met 7 boten meteen Hemuslid als captain, deEem af.We proberen tot Eemdijk tekomen. Hier hebben we veelmedewerking van de restau-ranthouder. Hij zorgt voor eenplek om af te meren en regeltmet de Oranjevereniging hetveldje met de picknicktafelsvoor de mensen die liever huneigen boterham buiten willeneten.Bij terugkomst zal er een ont-vangst zijn met een wijntje enheel veel lekkere dingen.Niemand zal met een legemaag naar huis hoeven gaan.We doen natuurlijk ons bestom al die ontvangsten eldersop zijn minst te evenaren.Namens de toercommissie,

Corry VlotDiet Huijgen