WAT STAAT ER OP DE PAGINA?

Het sociaal wijkteam: altijd in de buurt

Wat doe je als je kind ineens ander gedrag ver-toont, of als je je baan kwijtraakt? En wat doe je als je graag een actieve bijdrage zou willen leveren in de wijk? Dan ga je naar het sociaal wijkteam Kruiskamp-Koppel, hét aanspreek-punt in de buurt.

door Else Rietveld

Het sociaal wijkteam is nieuw in onze wij-ken. Het bestaat uit dertien mensen van

verschillende zorg- en welzijnsorganisaties, die voor de wijken Kruiskamp en Koppel inten-sief met elkaar samenwerken. Ze hebben open inloopuren (zie kader) en zijn zichtbaar in de wijk aanwezig. Marja Hamers van WELZIN (voor-heen SWA) en Helen Wolters van SOVEE leggen uit wat het sociaal wijkteam doet.“Het wijkteam laat zien dat we er nog steeds zijn voor de wijkbewoners, ook al zijn het afgelopen halfjaar De Drietand en wijkcentrum De Roef gesloten wegens bezuinigingen”, legt Helen uit. “De gebouwen zijn verdwenen maar de mede-werkers niet. De gemeente bezuinigt zogezegd op stenen, niet op mensen.” Marja: “Alle zaken waar wijkbewoners zelf niet uit komen, kunnen ze aan ons voorleggen. Samen kijken we hoe we

antwoord kunnen geven op de vraag, hoe we aan de slag kunnen met inzet van de eigen mogelijk-heden en het eigen netwerk van de bewoners. Als het nodig is, ondersteunen we bij het opzet-ten van een netwerk.”

LaagdrempeligHet wijkteam is laagdrempelig. Als je als wijk-bewoner ergens mee zit, kun je bellen, mailen of binnenwandelen op de Hudsonstraat. Je kunt ook gewoon een teamlid aanspreken als je die tegenkomt in de wijk. Helen is bijvoorbeeld vaak in het Vlinderpark te vinden. Ouders kennen haar en komen bij haar met vragen over pes-ten, schoolkeuze of de opvoeding. “De teamleden kennen de wijk goed; ze zitten vaak in de buurt-huiskamer, bij de Buitenkast of in de speeltuin. Zo zijn we zichtbaar in de wijk.”De vragen waarmee wijkbewoners bij het wijk-team komen zijn heel divers, van eenvoudig tot complex. Het kan gaan om het regelen van thuis-zorg, maar bijvoorbeeld ook om eenzaamheid. Zo hielp het wijkteam een alleenstaande moeder op weg die net in de wijk was komen wonen en graag contact wilde hebben met andere moe-ders. Ook bij ingewikkelde privé-problemen of

DE

KR

AN

T V

AN

, V

OO

R E

N D

OO

R D

E B

EW

ON

ER

S V

AN

DE

A

ME

RS

FO

OR

TS

E W

IJK

EN

KR

UIS

KA

MP

EN

KO

PP

EL

JUNI 2013

NUMMER 5

2 Voorlezen: leuk én goed voor de taalontwikkeling.

3 Eten, muziek, hartelijkheid, het recept voor een mooie open dag.

5 Chillen met Hakim.

6 Gewoon jammer als Andy in Vathorst gaat wonen.

8 Jong en oud ontmoeten elkaar in de garagebox.

9 De vriendenkerk zoekt naar verbinding. En dat lukt.

10 Het APWC-clubhuis? Dat moet je breed zien.

11 Er is zó’n leuke plek achter de oude Roef!

12 “Ik? Een lintje?” Ja, Elly, echt.

lees verder op pagina 2

Helen Wolters (rechts), een van de leden van het sociaal wijkteam, is vaak in het Vlinderpark in Kruiskamp te vinden.

Patt

i M

esri

ts

Oude nummers van De Kruiskop kunt u online leze en downloaden op www.issuu.com. Zoek op “Wijkkrant De Kruiskop”.

2

Esth

er P

ost

ema

IEDEREEN HEEFT WELZIN IN EEN GOED VERHAAL

Luisteren naar een spannend verhaal Elke woensdagmiddag om half twee zijn alle kinderen uit de

wijk welkom bij het voorlezen op basisschool de Vlinder-vallei. Alleen in de schoolvakanties wordt er niet voorgelezen.

door Esther Postema

Aandachtig luisteren de kinderen naar een mooi verhaal. Ze worden door een zeer ervaren voorlezer aangemoedigd om ook

mee te doen en hun eigen fantasie te gebruiken. De één roept enthousiast, de ander steekt verlegen een vinger omhoog om ook iets te zeggen.Vroeger werd er voorgelezen in de bibliotheek aan het Neptunus-plein, maar sinds de sluiting van de bieb gebeurt dat bij de nieu-we bibliotheekafdeling in basisschool de Vlindervallei. “Jammer genoeg komen niet alle kinderen die vroeger naar de bibliotheek kwamen ook hierheen”, vertelt voorlezer Kasthury Brand, “terwijl

iedereen hier ook gewoon welkom is.” Meestal is ze met haar kinderboeken te vinden in de hal van de school. Maar als de zon goed schijnt, zoals nu, gaat ze lekker buiten zitten met de jonge toehoorders.Een van de aanwezige moeders komt elke week met haar kinderen. “Zelf lees ik ook voor, maar mijn kinderen vinden dit ook heel leuk, dus komen we hier ook naartoe”, legt ze uit. Daar is Kasthury blij om. Voorlezen is voor kinderen niet alleen heel leuk, weet ze, maar ook goed voor hun taalont-wikkeling. “Zelfs als vader en moeder al voorlezen is het nog nuttig om ook eens door iemand anders te worden voorgelezen. Zo leren kinderen weer andere dingen. En voor kinderen aan wie thuis niet wordt voorgelezen, is het natuurlijk helemaal goed om hierheen te komen.”

problemen met andere wijkbewoners biedt het wijkteam ondersteuning. De hulpverleners van het wijkteam willen men-sen helpen om zo veel mogelijk op eigen kracht dingen aan te pakken, of met behulp van mensen uit hun netwerk. “Vroeger was het heel vanzelf-sprekend dat mensen uit de straat je hielpen als je ziek was, of dat je de buurvrouw om advies vroeg over de opvoeding van je kinderen. Wij willen opnieuw dat eigen netwerk van wijkbe-woners aanspreken, zodat mensen weer meer naar elkaar omkijken. De buurt maak je samen.”

Wijkbewoners actief Vanuit de gedachte dat wijkbewoners elkaar kunnen helpen, wil het wijkteam ook graag con-tact hebben met mensen die helemaal geen pro-blemen hebben. Zij kunnen juist iets betekenen voor de wijk. De mensen die dit jaar weer een huttenbouwdorp willen realiseren in de speel-tuin bijvoorbeeld, kunnen rekenen op hulp van het wijkteam. Ook is er overleg met de Advent-kerk, omdat gemeenteleden iets willen beteke-nen voor de wijk maar niet goed weten hoe. Het sociaal wijkteam is er echt voor iedereen.Hoewel de proef van het wijkteam pas een paar maanden loopt, vinden Marja en Helen hem nu al

geslaagd. Er wordt intensief samengewerkt. Elke maandag bespreken de medewerkers alle signa-len en vragen uit de wijk met elkaar en iedereen weet van elkaar wie waar goed in is. De vragen van de bewoners worden daardoor eerder opge-pakt en er komen betere oplossingen. “Het wer-ken in het wijkteam maakt het voor ons makke-lijker om ons te richten op de dingen die leven bij de wijkbewoners.”

vervolg van pagina 1 Wel wat?!?Een nieuwe naam, maar oude bekenden: welzin is de nieuwe naam van de swa (Stichting Welzijn Amersfoort), die gefu-seerd is met de afdeling Maatschappelijke Zorg en Dienstverlening van Beweging 3.0. Alle organisaties gaan dus samen verder als welzin. welzin is in de Kruiskamp/Koppel bereikbaar via 06 431 427 97 en via e-mail: kruiskamp@welzin.nl en koppel@welzin.nl.

Kijk ook eens op de nieuwe site: www.welzin.nl.

InloopspreekuurSociaal wijkteam Kruiskamp-Koppel:Maandag: 18.00 - 22.00 uurDinsdag: 13.00 - 16.00 uurWoensdag: 9.00 - 12.00 uurDonderdag: 13.00 - 16.00 uur

ContactHudsonstraat 13814 TS Amersfoort033 469 22 33kruiskamp@swt033.nl en koppel@swt033.nl

3 ETEN, MUZIEK, GOED WEER, ALLES WAS ER

An

ita

Mo

oi

Open dag moskee

In het zonnige laatste weekend van april was er open dag bij de moskee aan de Van Galenstraat. Op het parkeerter-rein naast de moskee waren verschillen-de kraampjes opgesteld met zelfgemaakte hartige en zoete hapjes, er was een barbe-cue, een bar en natuurlijk was er muziek. In een hoek stonden banken waar je gezellig een waterpijp kon roken en in een andere hoek werden er koeken gebakken op een supergrote plaat.

Foto

’s: E

efke

Vel

dh

uis

4 ’N MOOI MENS IN EEN MOOI GEBOUW

De nieuwe KruiskamperMet de hoge plafonds, glas-in-

loodramen en zeeën van ruimte is

het haar droomhuis: de oude Roef

op de hoek van de Pullstraat en de

Van Assenraadstraat. Sophie-Marie

(28) is sinds afgelopen winter een

van de tijdelijke bewoners van dit

opvallende gebouw, waarin som-

mige buurtbewoners nog in de

schoolbanken zaten. Sinds 1979

functioneerde het als buurthuis.

Door Simone de Blouw

Anti-kraak wonen - wonen in een leegstaand gebouw, totdat het een

nieuwe bestemming krijgt - daar was Sop-hie-Marie zelf niet direct op gekomen. Een vriend bracht haar op het idee, toen ze na een verbroken relatie tijdelijk bij een vriendin inwoonde. Via het bemiddelings-bureau HOD Nederland kwam ze eerst in een school in Hooglanderveen terecht. Sophie-Marie zocht ondertussen verder en vond een huis dat ze wilde kopen, prachtig gelegen aan de wal in Huizen. Ze had al meerdere malen een bod gedaan, toen ze via HOD de kans kreeg om anti-kraak in de oude Roef te wonen. De woning in Huizen was daarna snel van de baan. Het eerste wat ze dacht toen ze hier over de drempel stapte? “In dat torentje wil ik slapen! Wát een gave locatie.”De oude Roef is gebouwd door een Amster-

damse architect in de Amsterdamse School-stijl. Sophie-Marie, zelf Amster-damse, voelde zich er daardoor direct thuis. Ze droomde altijd van een karak-tervol, groot huis met een lieve man en veel kinderen. “Dit is dat huis”, zegt ze. Met een knipoog: “Alleen die man en kinderen ontbreken nog.”

VreugdeDe fijnste plek in huis is voor Sophie-Marie de keuken. “Daar is altijd leven. Als ik aan de keukentafel zit hoor ik de kinderen in de speeltuin spelen en de vogels fluiten. Een en al vreugde om me heen. En ik ben ver-liefd op de mooie bomen voor het raam.”Haar huis is ruim opgezet: ze heeft een

woonkamer, een slaapka-mer en logeerkamer en een grote leefkeuken die ze deelt met de medebewo-ners. In de lange hal langs de kamers staat haar schoe-nencollectie uitgestald en heeft ze een make-uphoek ingericht. “Misschien hang ik hier nog een schommel aan het plafond”, wijst ze: “Dan kan ik hier ’s ochtends heerlijk in de zon zitten.”Iets veranderen aan de vloeren of muren mag niet, maar de bestaande muur-schilderingen staan goed bij Sophie-Maries inrichting. “Verder brand ik voor de sfeer veel kaarsen en wie-rook en heb ik de gang ver-sierd met foto’s en kaartjes”, vertelt ze. “En ik heb altijd

snoep in huis, en verse bloemen.”

Eigen sportschoolTwee keer per week sporten de bewoners samen in de gymzaal in het gebouw, met een vaste groep vrienden. “Dit is niet alleen een pand waar ik zelf met veel plezier woon; ik kan anderen ervan laten mee-genieten”, vertelt Sophie-Marie. “We heb-ben in feite een eigen sportschool in ons huis. Zelfs mijn vader van 62, die in Soest woont, doet mee. Na het sporten drinken we samen shakes in de keuken. Het is een vast onderdeel van mijn leven geworden.”“Kinderen kunnen zich hier ook heerlijk uitleven. Vorige week heb ik nog een kin-derfeestje gegeven voor mijn nichtje van 5. We hebben zelf pizza’s gemaakt in de keu-ken, buiten de cadeautjes verstopt en bin-nen een verkleedhoekje gemaakt. Ik heb

graag kinderen om me heen; het zijn mijn favoriete mensjes, zo eerlijk en puur. Ik zou zelf wel een elftal willen hebben.”

VoortuintjesKruiskamp omschrijft ze als een echte volksbuurt. “Het is hier levendig, je ziet dat het een buurt is waar hard wordt gewerkt. Ik geniet van alle mooie voortuintjes, heer-lijk om te zien. Bijzonder om zo dicht bij de stad te wonen en evengoed rust te ervaren. Ik ben veel in het centrum en ren regelma-tig het rondje van 3,7 km langs de stads-muur. Ik heb het hier super naar mijn zin.”Ze organiseert binnenkort een buurtfeestje en zou mensen uit verschillende culturen in de wijk wel met elkaar willen verbin-den. “Niet als missie, maar omdat ik het leuk vind om iets te creëren voor de buurt. Mensen hebben simpelweg meer respect voor elkaars cultuur als ze elkaar leren kennen.”De gemeente Amersfoort is eigenaar van De Roef en zoekt momenteel naar een par-tij die het pand wil kopen en renoveren. “Ik hoop natuurlijk dat ik de loterij win en het gebouw zelf kan kopen”, lacht Sophie-Marie. “Dan zou ik hier een opvang voor kinderen beginnen. Wat er ook gebeurt, dit gebouw moet sowieso een wijkfunctie krijgen.” Als de koper is gevonden, heeft Sophie-Marie één maand om afscheid te nemen van haar tijdelijke thuis.

4

Kruiskamp krijgt Steun- en InformatiepuntGoed nieuws: na de sluiting van De Roef en de Drietand komt er toch weer een fysiek wijkpunt terug. Het zal STIP gaan heten, ofwel Steun- en Informatiepunt. Komend najaar wordt de opening verwacht. Het STIP zal worden bemand door vrijwilligers, met op de achtergrond professionals. Het moet een plek zijn waar wijkbe-woners dagelijks terechtkunnen met al hun hulpvragen. De medewerkers matchen vervolgens vraag en aan-bod: van een simpel klusje in huis of de behoefte aan een praatje, tot een hulpvraag die actie vraagt van zorg- en welzijnsinstellingen. In heel Amersfoort komen vier STIP’s.

eig

en f

oto

5 EEN SOORT BUURTVADER DUS

Jongerenwerker Hakim: we doen het samenZijn stevige body en

enthousiaste, gezellige manier van praten ken-

merken Hakim, jongeren-werker in de Kruiskamp. Hakim is veel op straat.

“Ik fiets door de buurt en maak regelmatig een

praatje. Ik weet precies waar de jongeren samen-komen. Bij die speelplek-

ken kom ik regelmatig. Daar ga ik in gesprek met

de jongeren en soms organiseer ik iets, zoals

het zwerfafval opruimen. Nuttig en bovendien vin-den die jongens dat leuk

om te doen.”

door Eefke Veldhuis

OproepNatuurlijk is er soms overlast door rondhangende jongeren. “Ik kan het niet alleen. Het is zo belangrijk dat bewoners zelf hun ideeën aan mij vertel-len. Daarom wil ik een oproep doen om mij te informeren. Mensen kunnen mij bellen, maar natuurlijk ook gewoon aanspreken op straat.” Om te weten wat er leeft in de wijk werkt Hakim ook samen met verschillende professionals, zoals maatschappelijk werkers. Samen vormen ze het Integraal

gebiedsteam Kruiskamp/Kop-pel. Verder werkt hij samen met de gemeente en met wijk-agent Elbert Spek. Tijdens een maandelijks overleg bespre-ken ze onder andere zaken die door burgers bij de politie zijn gemeld.

OntmoetingMaar Hakim zoekt vooral con-tact met de jongeren zelf. Hij wil graag dat zij zich lekker in hun vel voelen. Eén keer per week organiseert hij een ontmoeting voor jongeren van ongeveer 10 tot 15 jaar in de sportschool Fair Fight Amersfoort (FFA), in de Dirk Loogenstraat (www.ffa.nl). “Sporten is goed voor je. Ik train zelf ook dagelijks bij FFA. Maar behalve dat: deze jongens moeten hun energie kwijt! Ze vinden het heerlijk om een uur-tje aan vechtsport te doen.”

KanjersHakim heeft momenteel een groepje jongens, maar meiden zijn ook welkom. En zijn ambi-ties reiken verder. “Mijn bedoe-ling is om naast het bewegen ook informatie te geven over bijvoorbeeld eten of verzor-ging. Ik wil mensen die hierover iets kunnen vertellen dan ook oproepen om contact met mij op te nemen.” Op dit moment loopt er bijvoorbeeld een sta-giair mee, die een keer iets verteld heeft over persoonlijke verzorging. Het trainen wordt

vooral begeleid door twee enthousiaste jonge vrijwil-ligers. “Dit zijn twee kanjers”, zegt hij enthousiast. “Mundir, die de wekelijkse training geeft en Rachid, die voetbalde bij FC Utrecht. Zij zijn een mooi voor-beeld voor de jongens.”

Bereikbaarheid Hakim• Telefoon: 06-81352564• e-mail: h.ouakili@

welzijnamersfoort.nlOf via zijn kantoor: WELZIN, vakteam jongerenHudsonstraat 13814 TS Amersfoort

Foto

’s: P

atti

Mes

rits

, Eef

ke V

eld

hu

is

6

Andy Ruitenbeek

In deze rubriek gaan we op pad met een bewoner van de Kruiskamp of de Koppel. Zo bekijken we de wijk steeds weer met andere ogen. Deze keer leidt Andy van vijftien ons rond.

door Esther Postema

Voor de mensen die in de buurt rond de Pullstraat wonen is hij een bekende ver-schijning: die lange jongen met pet en oordopjes die elke zaterdag reclamefol-ders rondbrengt. Dat is Andy uit de Abel Tasmanstraat. Vandaag sluiten we even bij hem en zijn winkelwagentje aan, en daarna neemt hij ons verder op sleeptouw door de wijk.

“Folders rondbrengen doe ik niet voor het geld”, vertelt Andy. “Ik vind het gewoon leuk om te doen, omdat ik mensen kan leren kennen en lol kan hebben. Ik deed het al toen ik negen was, samen met mijn moe-der. Later kreeg ik een eigen wijk.” Andy’s route begint bij de seniorenwoningen aan de Scheltussingel en dat is ook meteen zijn favoriete deel. “Mijn moeder heeft me best wel netjes opgevoed, ik heb wel respect voor oudere mensen. En ze maken vaak

grapjes. Er is bijvoorbeeld een man die altijd klappert met zijn gebit, daar moet ik dan om lachen.”

ChillenOp de vraag wat hij graag doet in zijn vrije tijd zegt Andy kortweg: “Chillen”. Dat doet hij bijvoorbeeld op het speelpleintje voor zijn huis. Het pleintje is een paar jaar gele-den vernieuwd en dat is wat hem betreft een vooruitgang. “De nieuwe huisjes zijn hoger dan wat er eerst stond.” Hij en zijn beste vriend zitten niet ìn die huisjes te chillen, maar er bovenop. Andy doet het even voor. Al snel torent hij hoog boven ons uit.Als het hier druk is verkassen de jongens naar een ander pleintje, aan de Van Randwijcklaan. “Hier zitten we dan op een bankje, of we gaan voet-ballen in de

6

foto

’s: P

atti

Mes

rits

Een wandeling door de wijk met...

Wie helpt de wens van een oudere te vervullen?

Een bewoonster van verpleeg- en gasthuis St. Elisabeth wilde zó graag

weer eens zelf een ouderwetse appel-taart bakken. Inmiddels heeft ze de kans gekregen om samen met een vrijwilliger de keuken in te duiken met meel, appels en rozijnen. Iemand anders wilde graag via de webcam praten met haar dochter

in het buitenland, en ook dat is gelukt: dankzij een jongeman die handig is met de computer.

Sinds een paar maanden kunnen bewo-ners van St. Elisabeth hun wensen uiten via de zogenaamde ‛wenstafel’, eens per twee weken in de ontmoetingsruimte. Tus-

sendoor kunnen ze ook briefjes ophangen op een bord in de hal. Het activiteitenteam van het gasthuis probeert vervolgens deze wensen te vervullen, vaak met hulp van vrijwilligers. Het gaat om kleine, dagelijkse dingen die voor deze mensen toch moeilijk bereikbaar zijn zonder hulp. Dingen die het leven net wat meer glans geven.”

7 ZOU JE OOIT ERGENS ANDERS WILLEN WONEN?

Andy Ruitenbeek

Meehelpen?De volgende wensen zijn op dit moment nog niet vervuld. Misschien kunt u helpen?• kaarten maken (borduren, kraaltjes

enzovoorts); • buiten wandelen; • kittens zien; • piano spelen (een piano is aanwezig); • een schoonheidsbehandeling (gezicht).

Helpers kunnen bellen naar 033 - 476 37 63 en vragen naar Tiny Jansen of mailen naar tiny.jansen@beweging3.nl. Post kan naar het St. Elisbeth verpleeg- en gasthuis t.a.v. Tiny Jansen, St. Brandaen-straat 4, 3814 WZ Amersfoort.

Een wandeling door de wijk met...

kooi.” Die is niet zo vaak bezet, dus dat komt mooi uit voor de jongens. En wat vindt hij van de kleurige beelden die in dit plantsoentje staan? “Dat is niet zo mijn smaak”, zegt hij met een bedenkelijk gezicht.

De BaanderWaar nu heen? Andy’s

school, De Baander, ligt net buiten de

wijk en daar wan-delen we naartoe.

De brug over naar Liendert,

linksaf en dan zijn we er.

Het is een

zogenaamde praktijkschool, waar leer-lingen veel praktische dingen leren, zoals fietsen maken, koken of dierverzorging. Dat laatste is zijn favoriete vak, want hij heeft een zwak voor dieren. “Soms gaan ze je achterna rennen, maar dat vind ik juist leuk. Ik kan namelijk hard rennen.” Toeval-lig is er net een docente bezig de dieren te voeren en zij gunt ons een kijkje in het dierenlokaal. Hier staan heel veel hokken met muizen, ratten, vogels, schildpadden, hagedissen, slangen en nog veel meer die-ren. Andy haalt een slang uit zijn hok. Hij heeft het duidelijk al vaker gedaan. “Je doet het heel goed”, prijst de docente hem. “Je bent er heel rustig mee.” “Ik wil later wel een slang thuis”, vertelt Andy, “maar als ik een vriendin heb en zij wil het niet, dan kan het niet.”

RotzooiAls we terug de wijk in lopen vertelt hij dat hij zich hier ergert aan de rotzooi op

straat. Toegegeven, vroeger gooide hij zelf ook wel eens iets op de grond, maar die tijd is voorbij. Het is een van de redenen dat hij later liever in Vathorst wil wonen. “Daar is het netjes, in Kruiskamp ligt rotzooi en vuil. In onze wijk zijn ze veel luier dan in Vathorst.” Het valt niet te ontkennen: er liggen inderdaad veel snoeppapiertjes en blikjes op de stoep en in de goot. Na deze sombere constatering begint het prompt te regenen. Maar goed dat we al weer in de Abel Tasmanstraat zijn. We bedanken Andy voor de rondleiding en zeggen ‛tot de volgende keer’. Want volgende week komen we hem gewoon weer tegen met zijn folders..

8 OOK OUDEREN KUNNEN ER CHILLEN HOOR

Wat vroeger een grauwe garagebox was, is met een verfje, meubilair en gordijnen een gezellige ontmoetingsplek geworden. Welkom in de buurthuiskamer van de Koppel!

Van garagebox tot huiskamer voor de hele buurt

Door Else Rietveld

De garagebox aan de Orion 30-1 heeft veel bewoners gekend. Ooit was het

er een drukte van belang, toen de Buiten-kast er nog zat. Later werd de box het kan-toortje van Carefors, dat buurtbewoners hielp met het invullen van formulieren en het schrijven van brieven. En daarna gebruikten de buurtvaders deze plek als startpunt voor hun ronde door de wijk. Nu is de gezellige buurthuiskamer dé plek om activiteiten voor en door de buurt te organiseren.

Hoe het begonFatiha El Malouki en Bilge Celik – actieve bewoners uit de Koppel – misten in de Koppel een ontmoetingsruimte. Zowel de oude als de nieuwe Roef zouden dichtgaan, maar dat is niet eens in hun eigen wijk. Fatiha: “Je had hier vroeger de Koppeling. Dat was echt een ontmoetingsruimte die in een behoefte voorzag, maar die bestaat niet meer. Hetzelfde geldt voor de Buiten-kast. Nu is iedereen die daar naartoe ging verdwenen, omdat er geen centrale plek meer is in de wijk om bij elkaar te komen.”Met geld van het buurtbudget zijn spul-len aangeschaft voor de inrichting van de buurthuiskamer. De Alliantie betaalt de huur, water en elektriciteit. Vorig jaar is de garagebox opgeknapt door mensen van WELZIN (toen nog SWA), samen met een aantal buurtbewoners – zowel jongeren als volwassenen. In september werd de buurt-huiskamer feestelijk geopend en inmiddels heeft hij een brede wijkfunctie. Iedereen die zich vrijwillig wil inzetten voor de buurt kan er gratis gebruik van maken.

De activiteitenOp maandagmiddag geeft een vrijwilliger conversatielessen Nederlands voor de vrouwen uit de wijk; dinsdagochtend is er tussen ongeveer 9.00 en 12.00 uur een

inloopochtend voor iedereen met Saliha El Atrouss van WELZIN; dinsdagmiddag is er bijles wiskunde (hier wordt nog een nieuwe vrijwilliger voor gezocht); op vrij-dagmiddag zit jongerenwerker Hakim el Ouakili hier met zijn jongeren (zie kader) en vrijdagavond komen de buurtvaders hier nog altijd samen; als er een vrijwilli-ger wordt gevonden, wil een meidengroep hier Engelse les volgen; er zijn inloopavon-den voor vrouwen en tussen alle bedrijven door is de buurthuiskamer te gebruiken voor losse afspraken en vergaderingen van bijvoorbeeld het wijkbeheer.

Leuk idee?Fatiha en Bilge zouden het fijn vinden als meer wijkbewoners zich inzetten voor de huiskamer. Dus heb je een leuk idee, wil je een creatieve workshop geven of iets anders organiseren voor de wijk, neem dan contact op via buurthuiskamerkoppel@live.nl.

Chillen voor jongerenIedereen tussen de 12 en 16 jaar is elke vrijdag van 16.30 tot 18.30 uur welkom om een film te kijken, op de PlaySta-tion te spelen of gewoon te chillen. De jongeren regelen het meeste zelf, jon-gerenwerker Hakim helpt als het nodig is. Zo kan hij op verzoek voorlichting geven over bijvoorbeeld drugs of sek-sualiteit en kan hij helpen bij individu-ele vragen over school, wonen, werk, politie en justitie. Hakim vertelt: “Ik vind het belangrijk dat jongeren in hun kracht gezet worden en eigen initiatief nemen. Daar ondersteun ik hen bij.”

TalentenjachtWELZIN houdt een talentenjacht in de omgeving van de buurthuis-kamer. Ze wil weten wat buurt-bewoners kunnen betekenen voor buren of voor de buurt, en welke talenten ze willen inzetten. De buurthuiskamer kan gebruikt worden als ontmoetingsplek voor mensen die met elkaar iets willen doen. Zo’n 25 buurtbewoners hebben zich al aangemeld, dus dat gaat vast leiden tot meer bruisende activiteiten in en vanuit de buurthuiskamer.

Han

nie

Heu

er

9 PRAKTISCH GELOOF

Foto

’s: A

nit

a M

oo

i

Bidden in spijkerbroekIn het verenigingsgebouw van de speeltuin komt een groep wijkbewoners eens in de maand samen om een dienst van de Vriendenkerk bij te wonen, met elkaar in gesprek te gaan en lief en leed te delen. Ook niet-christenen zijn welkom.

door Anita Mooi

Het is een mooie zondagochtend in het voorjaar, bijna elf uur. Op straat

is nog weinig verkeer. Speeltuin Kruiskamp ademt een serene rust, maar in het ver-enigingsgebouw van de speeltuin heerst een gezellige drukte. Volwassenen groeten elkaar hartelijk en drinken koffie of thee; kinderen smullen van kleurige cupcakes. Dan gaat iedereen zitten op stoelen die in rijen staan opgesteld. De dienst van de Vriendenkerk Kruiskamp gaat beginnen.Drie jaar geleden begon het echtpaar Adrie en Matthijs Stemmer ’s zondags in hun eigen woonkamer verhalen uit de bijbel aan buurt-kinderen voor te lezen. Steeds meer kinderen kwamen luisteren en brachten hun ouders mee. Dit groeide uit tot de Vriendenkerk. Het huis werd te klein voor de groep, die tegen-woordig bestaat uit ongeveer vijftien volwas-senen en vijftien kinderen. Daarom wordt nu iedere eerste zondag van de maand het speeltuingebouw omgebouwd tot een kerk, compleet met een klein altaar waarop kaars-jes branden en waar gebeden kan worden.

Geen gepreekDe vlotte dertiger Daniël Drost opent de dienst, gekleed in spijkerbroek en Adidas-shirt. Zijn ongedwongen en open houding is kenmerkend voor de Vriendenkerk. De dienst kent geen lange preken, maar er is veel interactie en er wordt vaak gelachen. Het eerste half uur richt zich op de kinde-ren. Vaak is er een thema, dat terugkomt in een bijbelverhaal of in het optreden van buikspreekpop Paula. Daarna gaan de kin-deren in een andere ruimte knutselen of – zoals op deze zonnige dag – naar buiten.

Vandaag maken ze een speurtocht door de speeltuin. De volwassenen gaan intussen dieper op het thema in. Daniël stelt vragen die een gesprek op gang brengen over hoe verbonden je je voelt met de mensen om je heen. En ook of je vindt dat je alles op eigen kracht hebt bereikt, of dat God daarin een rol speelt.

Lief en leedDaniël wil dat de Vriendenkerk Kruiskamp een plaats in de wijk wordt waar christenen en niet-christenen lief en leed met elkaar delen. Op de enthousiaste reacties afgaand, slaagt de Vriendenkerk daarin. Na afloop van de dienst wordt er buiten onder de kas-tanjeboom geluncht. Iedereen heeft wat te eten meegebracht. Andrea vertelt: “Ik ben niet gelovig, maar ik kom hier voor de gezel-ligheid. Het is een leuke groep. En ik vind het belangrijk dat mijn kinderen, die op een openbare basisschool zitten, wat meekrijgen van het christelijk geloof.” Ook Paola noemt gezelligheid een belangrijke factor van de Vriendenkerk. “Het is niet goed in woorden uit te leggen wat hier gebeurt,” zegt ze. “Je kunt hier zeggen wat je wilt. Je wordt niet omgepraat, je wordt niet bekeerd. Iedereen staat voor elkaar klaar zonder dat er wat voor terug moet komen. Ik kan hier met het geloof bezig zijn zonder de verplichtingen van een gewone kerk.”

Eerste zondag van de maandDe dienst van de Vriendenkerk is iedere eerste zondag van de maand, van 11.00 tot 13.00 uur, aan de Pullstraat 3. Er is ook een gezamenlijke lunch waarvoor iedereen wat te eten meebrengt. Meer informatie is te vin-den op www.kruiskamp.org.

Kerken willen meer doen voor de wijkDe Adventkerk is gerenoveerd. De nieuwe ruimte is prima geschikt voor andere bijeenkomsten dan alleen die van de gemeenteleden zelf. Nu al maken twee bridgeclubs en een volksdansgroep, die vroeger in De Roef en De Drietand samen kwa-men, gebruik van de Adventkerk. Ook zijn er inloopkoffie ochtenden, een maandelijkse maaltijd en geregeld een buurtbarbecue. Nu wil de Advent-kerk onderzoeken wat ze samen met de andere kerken in de Kruiskamp en de Koppel nog meer voor de wijk kan betekenen. Het sociaal wijkteam denkt mee en ziet mogelijkheden voor laagdrempelige ontmoetingen tussen wijkbewoners. Binnenkort komt er een concreet actieplan.

10 EEN OPEN SAMENLEVING, MAAR WEL BLIJVEN OPLETTEN

Wees de inbrekers te slim af!In sommige delen van Kruiskamp is het de laatste tijd wel heel vaak raak met inbraken en pogingen daartoe. Nu de zomervakantie eraan komt, is het extra opletten gebla-zen. De volgende tips helpen inbraken voorkomen en de schade te beperken:

• Bij veel oude woningen komen inbre-kers makkelijk binnen. Inbraakwerend hang- en sluitwerk helpt. Wie opziet tegen het prijskaartje, kan overwegen alleen de deuren en ramen van de woonkamer naar de tuin te doen. Deze weg kiezen de inbrekers vaak.

• Besef welke spullen in de tuin een inbre-ker van pas komen. Zo kan een vuilcon-tainer helpen om naar boven te klim-men en kunnen stenen gebruikt worden om een deur of raam open te breken.

• Kijk na of bomen en struiken rond je huis niet als opstapje kunnen dienen om binnen te komen via de bovenverdieping.

• Wees niet laks als je even naar buiten gaat of zelfs als je boven bezig bent. Houd de deuren en ramen op slot.

• Wees een betrokken burger! Meld verdachte situaties in de omgeving bij de politie. Zo heeft een oplettende buurvrouw laatst voorkomen dat de woning van een Kruiskop-redacteur werd leeggeplunderd. De politie was zo snel ter plaatste dat de inbrekers met lege handen op de vlucht sloegen.

• Groet onbekende personen in de buurt. Inbrekers die een voorstudie doen van de buurt weten dan dat ze zijn opgemerkt. Andere voorbijgangers zullen alleen maar denken: “Wat een gezellige buurt, hier groeten de mensen elkaar nog!”

• Leg waardevolle zaken uit het zicht voor het geval er toch iemand binnendringt. Heeft de inbreker maar weinig tijd (zie boven), dan zal hij de laptop/camera/sieraden niet vinden.

• Ervaring leert dat dieven graag neuzen in kleine laatjes en in de kledingkast. Bewaar kostbaarheden dus liever ergens anders.

Meer tips: www.amersfoort.nl/veilig.

APWC Buurthuis van de ToekomstVoetbalvereniging APWC aan de Keerkring in de Koppel is hard bezig een Buurthuis van de Toekomst te worden. In zo’n buurthuis werken sportclubs, scholen en andere organisaties in de wijk met elkaar samen. Zodat de voetbalclub niet alleen een voet-balclub is, maar ook een plek waar mensen samenkomen voor een praatje, een cursus of misschien wel huiswerkbegeleiding.

door Sylvia Kesler en Else Rietveld

Er is veel te doen in het clubhuis: het ene moment lopen hier moegestre-

den voetballers rond, het andere moment ouderen die bingo komen spelen. Ook wordt er gedart en geklaverjast, zijn er thema-avonden (Hollands, Turks, Marok-

kaans of anderstalig), meidenopvang, opvang voor ouderen met koffie en een maaltijd, informatieavonden van de Turk-se ouderenvereniging, sport op de woens-dagmiddag en gymnastiek voor 70-plus-sers. En daarnaast is iedereen die het leuk vindt om klusjes te verrichten of keuken- en bardiensten te doen van harte welkom.

Welke vraag er ook uit de wijk komt: als er ruimte is in de agenda, kan het APWC plaats bieden. Niet alleen buurtbewoners, ook WELZIN, de SRO en de ABC-scholen in Kruiskamp en Koppel vinden bij APWC regelmatig een plek voor hun activiteiten. Vrijwilligers zorgen ervoor dat de bijeen-komsten kunnen plaatsvinden.

Win-winAPWC (voluit Amersfoortsche Paars Wit Combinatie) heeft zelf het initiatief geno-men om haar kantine te delen met buurtbe-woners. Haar nieuwe functie als Buurthuis van de Toekomst past bij de ontwikkeling dat bewoners actiever worden in hun wijk. Soms betalen de gebruikers voor de ruim-te, andere keren wordt er een wederdienst afgesproken. Voor de club vergemakkelijkt dat een hoop dingen: het rijden van de jeugd, bardiensten, onderhoudsklussen. Zo draagt de club bij aan het welzijn in de wijk en vaart de vereniging er zelf ook wel bij.Toch is meer hulp welkom, ook financieel. Zo zijn er door de nieuwe functie van het gebouw wat aanpassingen gewenst, waar-voor de vereniging zelf het geld niet heeft. Het zou fijn zijn als de gemeente iets wil bijdragen bovenop de normale sportsubsi-dies. APWC levert steeds meer een actieve bijdrage aan de sociale samenhang, de zelf-werkzaamheid en het welzijn in de wijk. Dat doet de club graag, maar het lukt niet alleen.Voor informatie of ideeën: kom langs bij de club aan de Keerkring 11 of zoek con-tact met Sylvia Kesler via 06 491 303 81 of keslerwerkt@gmail.com.

Nieuw slot gewonnenEen cheque van 150 euro voor het beveili-gen van haar woning: dat won Ada Sinni-ge, die woont op de Scheltussingel, tijdens een informatiebijeenkomst over inbraak-preventie. De Alliantie en de gemeente organiseerden deze bijeenkomst afgelopen najaar. “Het was precies genoeg geld om een goed slot op mijn voordeur te zetten!”, vertelt Ada enthousiast. Tijdens die avond had een ex-inbreker nog verteld hoe mak-kelijk sommige oude sloten open te krijgen zijn en Ada wist dat al uit eigen ervaring: “Toen ik mijn sleutels een keer was ver-geten, bleek dat ik de deur heel makkelijk kon openkrijgen met een kleerhanger door de brievenbus.”

Esth

er P

ost

ema

Hindoestaanse ouderen doen spelletjes in een ruimte van APWC.

11 WAT STAAT ER OP DE PAGINA?

Foto

’s: E

nzo

foo

rt

De speeltuin is het hele jaar open van maandag t/m zater-dag van 13.00 tot 17.00 uur. Op zaterdag kunnen de kinderen er een uurtje eerder terecht, dus vanaf 12.00 uur. In de zomermaanden is de speeltuin ook op zondagmiddag open. Achter de zaaltjes van de speeltuin ligt ook nog een prachtige moestuin verscho-len. Kinderen kunnen onder begeleiding helpen bij het zaaien, het verzorgen en uit-eindelijk ook het oogsten van de verschillende gewassen. Op het informatiebord staat of de moestuin geopend is. Bekijk ook de website: www.speeltuinkruiskamp.nl.

Lekker spelen met zand en water, klimmen, duikelen

of schommelen: het kan in de speeltuin van de Speeltuinver-eniging Kruiskamp. Je kunt deze speeltuin vinden achter ‘de oude Roef’ aan de Van Assenraadstraat; de ingang is bij Pullstraat 3. Lid worden kost 20€ per gezin per jaar; dan kun je ook mee-doen aan extra activiteiten.

Speeltuinvereniging Kruiskamp

12 RESPÉCT!

RotzooiNooit saai in de Kruiskamp

“Waarom gooi je dat niet in de prul-lenbak?” Ik kijk het jochie vragend aan, maar hij haalt zijn schouders op, zegt niets en loopt weg. Op straat ligt een chipszak. Ik pak de zak op, kijk eens goed om me heen en zie nog veel meer liggen: lege sigarettenpakjes, plastic flessen, lege blikjes energy-drank. De hele wijk Kruiskamp-Koppel ligt bezaaid met van alles en nog wat. Het Jan van Riebeeckpad bij de spoor-weg is af en toe één grote vuilnisbak. Een tijdje geleden liep ik daar en zag ik in de verte een jongen aan komen fiet-sen. Hij had een bus deodorant in zijn handen. Hij spoot zijn hele lijf onder terwijl hij nog aan het fietsen was - ik zag gewoon een wolk van damp om zijn lichaam. Vlak voor we elkaar pas-seerden gooide hij de bus weg. Ik was te verbaasd om er iets over te zeggen. Hoe zou het toch komen dat veel men-sen alles maar op straat gooien? Ik hoor nog de stem van mijn vader wan-neer we een snoepje kregen tijdens een wandeling: “Papiertjes in je broekzak!” Na een paar dagen had ik een hele ver-zameling in mijn zakken. En dat is nog steeds zo. Datzelfde leer ik ook mijn eigen kinderen. Krijgen ze een pakje drinken in de speeltuin: “Daar is de afvalbak.” Ook een stokje van een ijsje moet in de vuilnisbak. Ik denk dat de gemeente flink bezui-nigt op het opruimen in de wijk. En daar is volgens mij niets mis mee. Ik vind namelijk dat wij als bewoners zelf verantwoordelijk zijn voor het afvoe-ren van onze eigen rotzooi. Wat zou het fijn zijn als we onze eigen rommel opruimen, elkaar erop aan durven spreken en onze kinderen goed opvoe-den. Want een schonere Kruiskamp-Koppel begint bij onszelf... en onze kinderen.

Kris Koppel

Enzo

foo

rt

“Ik had het echt niet verwacht!” Elly van Westerlaak kijkt vol trots naar de medaille die bij het lintje hoort dat ze op 26 april kreeg. Ze kreeg het voor de inzet voor haar buurt.

Lintje voor Elly van WesterlaakDoor Nienke Gorter

“Het bijzondere is,” vertelt Elly: “dat het lintje is aangevraagd door mijn

buurvrouw Ans Kok, met wie ik vijftien jaar lang ruzie heb gehad. Zij is de allerlaatste van wie ik dat had verwacht.” Toch was de strijdbijl al even begraven. “Het gaat erg goed tussen ons. We vinden steun bij elkaar en zijn nu echt goede buren geworden.”

ActiefElly van Westerlaak, 60 jaar, is een bekende bewoner van ‘de Linie’. Dat is het buurtje tussen Liendertseweg, spoor en ringweg, te herkennen aan de muurschilderingen met zeehelden. Ze heeft het lintje onder ande-re gekregen omdat ze actief lid is van de bewonerscommissie en zich inzet als veilig-heidsambassadeur. Verder zat ze in de ini-tiatiefgroep Professor Groenschool, was ze betrokken bij de kunstwerken die gemaakt zijn door de inmiddels overleden wijkkun-stenaar Theo van der Hoeven en heeft ze menig buurtfeestje georganiseerd. Ook fun-geert ze al jaren als aanspreekpunt in de buurt. “Als er iets verteld moet worden over de wijk de Linie of de Kruiskamp, dan weten de gemeente en Portaal me wel te vinden.”

Saamhorigheid“Kenmerk van de Linie is saamhorigheid. Dat is een tijdje minder geweest, maar het komt langzaam weer terug.” In de 128 woningen van het wijkje zijn wel eens negentien verschillende nationaliteiten geteld. Elly: “Toen mijn man zes jaar gele-den overleed kwamen veel buren eten brengen: Somalisch, Marokkaans, Turks, Indonesisch... Het was overweldigend. Mijn buren zorgden echt voor me, dat zijn wij Hollanders al lang verleerd.” Helaas maakte ze in diezelfde periode ook een minder leu-

ke kan van de buurt mee. “Drie weken na de begrafenis is er bij me ingebroken door zes jonge buurtgenoten. Sommigen had ik op zien groeien. Dat deed pijn. Later heb ik met één van de dadertjes nog een gesprek gehad, dat was best emotioneel.”

RommelAls ze voor de wijk een pot met geld mocht uitgeven, zou ze daarmee de rotzooi op straat willen aanpakken. “Het is echt diep triest wat er allemaal ligt. Ooit was er het project ‘Zomerschoon’, wat even effect had. Nu is dat weer weggezakt. Het ligt aan de opvoeding denk ik. Misschien zou er met geld een project op de basisscholen gestart kunnen worden.”

Bewonerscommissie“Ik woon hier nu veertig jaar en ben niet van plan weg te gaan. Ik wil graag in een leuke buurt wonen en daar moet je zelf wat aan doen. Je kunt mopperen of tekeer gaan, maar dan gebeurt er niets.” De wijk bloeit op met actieve bewoners als Elly. “Ik doe het niet in mijn eentje, hoor!”, benadrukt ze. “Ik heb de hele commissie achter me staan, dus dat lintje is niet alleen voor mij. Misschien ben ik wel degene met de groot-ste mond, maar de anderen doen minstens evenveel.” Meteen voegt ze eraan toe dat er eigenlijk nog wat nieuwe commissie-leden nodig zijn, het liefst van allochtone afkomst. Geïnteresseerden kunnen zich bij haar melden.

ColofonEindredactie: Eefke Veldhuis, Esther Postema, Simone de Blouw.Redactie: Nienke Gorter, Hannie Heuer, Patti Mesrits, Anita Mooi, Else Rietveld.Vormgeving en opmaak: Jaap Wolters, www.EenSterkVerhaal.nlOplage: 4.000Verspreiding: huis-aan-huis in de wijken Kruiskamp en Koppel, door groep 8-leerlingen van De Tafelronde, locatie St. Joris.Deze krant is mede mogelijk gemaakt door het buurtbudget, met ondersteuning van WELZIN.Opmerkingen, vragen, nieuws? We horen het graag! redactiekruiskop@gmail.com