De Brulboei 2011-6
-
Upload
modelbouwvereniging-alblasserdam -
Category
Documents
-
view
219 -
download
4
description
Transcript of De Brulboei 2011-6
1
© 2011 MBVA
2
2011 - 6
Mede (Scheeps) Modelbouwers,
Alweer het laatste nummer van dit jaar, een jaar waarin de vereniging een groot aantal zaken heeft kunnen realiseren, denk aan het nieuwe grote basin, de bouw van een werkend, drijvend dok, de aanschaf, samen met de Leden van de MBVA jassen en zo zijn er nog tal van kleinere zaken, dit zijn zonder uitzondering allemaal zaken die zonder de hulp van onze adverteerders/sponsors een stuk moeilijker zouden zijn om te kunnen realiseren. Ik wil langs deze weg dan ook al deze personen en bedrijven,
HARTELIJK DANKEN voor hun steun aan onze vereniging !!
Mochten jullie nu denken dat na deze grote en kleine zaken er nu druk achterovergehangen wordt in de stoelen in ‘t Ruim dan hebben jullie het helemaal mis, zeer recent is namelijk het halletje achter de voordeur van onder tot boven opnieuw geschilderd en het magazijn en de werkplaats zijn door een aantal enthousiatelingen onder handen genomen en ontdaan van allerhande goedbedoelde rotzooi. Tot slot; de Nieuwjaarsreceptie wordt gehouden op 3 Januari 2012, kent U iemand die geinterresseerd is in onze vereniging ? Aarzel niet en neem hem of haar mee, immers des te meer zielen, des te meer vreugd !! Namens de Redactie, Fijne feestdagen, wees voorzichtig en graag Tot Ziens in 2012
vr.gr. Hans
3
4
Zo beste leden, het eind van het jaar 2011 is al weer in het zicht, wat gaat dat toch vlug.
Voor dat je er erg in hebt is het jaar alweer voorbij, dit is de laatste editie van mijn stukje
voor de brulboei voor dit jaar 2011. Het was een bewogen jaar met veel demo‟s en
andere faciliteiten, zoals een nieuw, groter, vaarbassin, waar we in de toekomst veel
plezier aan gaan beleven met zijn allen.
Onze nieuwe jassen zijn inmiddels ook binnen gekomen, waarop logo‟s staan van
natuurlijk onze club en de sponsor MTS Starlight. Voor de toekomst hoop ik van harte
dat we daar een hoop plezier van gaan beleven, met name als het koud en nat is in het
volgend vaarvoorjaar.
Er is in de tussentijd weer een nieuw jeugdlid bij gekomen. Van harte welkom op onze
mooie club. Ik verwacht dat er nog een lid aan zit te komen dit jaar; hij is nu een paar
keer bij ons op de club geweest om het sfeertje te proeven. We wachten wel af als hij
zover is.
Nu even wat anders en dit geldt niet alleen voor de jeugdleden! Als men nieuwe spullen
aanschaft voor een boot , zoals een zender, motoren en/of vaarregelaars, informeer dan
eerst even op de club bij de mensen die er ervaring bij hebben en ga dan pas naar een
modelbouwwinkel. Dat kan een hoop narigheid en tijdverlies voorkomen.
We zijn inmiddels ook met wat anders bezig. Op enkele schotten van het bassin staat de
naam van onze vereniging. Mochten er bedrijven zijn die interesse hebben om ons te
sponseren, dan kan dat door in de vorm van bijvoorbeeld de namen of de logo‟s van de
bedrijven op één of meer van de circa 20 andere schotten van het vaarbassin te plaatsen.
Wij vragen daarvoor slechts een kleine vergoeding. Mochten er leden zijn die nog andere
ideeën hebben voor de toekomst, dan hoor ik dat graag.
Tenslotte een paar belangrijke mededelingen:
De Nieuwjaars receptie vind plaats op 3 Januari 2012 – 19.00 uur;
de Algemene ledenvergadering op 14 Februari 2012 – 19.30 uur.
Zo beste leden dit was het voor dit jaar. Ik wens iedereen een goed uiteinde voor
2011, een goed begin van 2012 en een gelukkig en gezond nieuwjaar.
Jullie voorzitter, Maarten Kikkert.
5
Er zijn tussen schip en mens heel wat overeenkomsten.
Om te beginnen wordt een schip - net als veel mensen - gedoopt en krijgt
het een naam, het heeft ook fysieke eigenschappen.
Zo kan het - net als een mens - lang zijn dan wel kort, breed, smal, licht,
zwaar, klein, groot, mooi, lelijk, mager, slank, elegant, wangig of buikig.
Het kan stampen, bonken, beven (wanneer er schade is aan de schroef),
gieren, zwaaien, trillen, steunen, kraken (bij zwaar weer kan een leeg
schip kraakgeluiden geven), hijgen, tranen (lekker klinknagels, die
druppelsgewijs lekken) en driftig worden.
Een schip kan zowel saai zijn (eentonig in bouwstijl) als wild, sloom, of
lui (dan reageert het niet snel op het roer).
Tal van lichaamsdelen van de mens vindt men terug aan boord: neus,
hals, knieën, schoot, (hoek van een zeil), nagels, romp, huid, baard
(verdikking rondom een opening in de huid, waardoorheen de anker
ketting loopt), hiel, spieren (rondhouten), kiezen, (openingen in de
trommel van een ankerspil), wervels en ogen.
Ook kan een schip zweten; in afwijking van de mens doet een schip dat
niet naar buiten, maar naar binnen, wat overigens ook veel netter is !!
(condenswater in de ruimen loopt langs de binnenkant van de huid neer)
Het gezelschap dat men aan boord treft is vreemd en gemengd, in de
eerste plaats doet het eigenaardig aan dat de bemanning uitsluitend
bestaat uit “ koppen” hoewel je over het hele schip “mannetjes “ aantreft
(= verbindingsplaatjes), er is ook een koning, maar die regeert niet over
enig land want het is de roerkoning (staaf, waaraan het roer is bevestigd)
soms ontmoet men een Spaanse ruiter.
Het zou vreemd zijn wanner er geen “tuig “ aan boord was, klaplopers en
neerhalers ontbreken evenmin, verder treft men er grommers, jagers,
kwasten, kluivers, knechten, oude wijven (verkeerde platte knopen),
lummels, zwabbers, excentrieken, verklikkers, vliegers (roeiboten van
binnenschepen), sjouwerlieden (een soort knopen), en windhappers...
6
Wanneer een groot schip te water wordt gelaten, komen daar apostelen
aan te pas, op een scheepswerf ziet men heel wat mallen en in de
roeiboten altijd wel een paar dollen, blinden komen echter alleen van
pas bij slecht weer.
Ook het dierenrijk is goed vertegenwoordigd, men ziet regelmatig een
koekoek, spreeuwen, kikkers, kalfjes en wormen, sommige dieren zijn
slechts voor een deel vertegenwoordigd: een hennegat, hanepootlopers,
zwanehalzen, bokkepoten, een ezelshoofd, klauwen (vorkvormige
metalen om bijvoorbeeld een ankerketting te borgen).
Scheepsbewoners schijnen een voorliefde te hebben voor katten, soms
vind men kattesporen, katankers of een katteval, een schip kan een
katterug hebben; het kan in katzwijm vallen en soms moet het zeil
worden gekat ( worden voorzien van dubbele ankers).
Sommige onderdelen van een schip schijnen speciaal voor dieren te zijn
gemaakt: het kraaienest, mussenstag, hondekooi, papegaaistok, koebrug
en het slakkehuis.
Terug naar de mens, zij het niet levend, op een schip zijn altijd lijken;
diverse soorten, te onderscheiden in; onderlijken, bovenlijken,
voorlijken en achterlijken, er zijn aan boord steeds kooien, maar die zijn
niet bestemd voor de eerder genoemde dieren, daarin brengen mensen de
nacht door, tenzij ze opgescheept zitten met de hondewacht (0 - 4 uur)
Het voornaamste navigatie instrument aan boord bestaat uit onder meer
alcohol en een roos, het heeft streken en nu de alcohol toch ter sprake is
gekomen; aan boord van zeilschepen wordt ontzettend veel gehesen en
wist u dat binnenschippers hun tjalken dikwijls met losse broek varen ?
Maar nu loopt het de spuigaten uit en daarom naar een wat verhevener
niveau, van alle dingen die de mens heeft gemaakt, heeft alleen het schip
een zelfstandige persoonlijkheid, een eigen karakter, men zou haast
geneigd zijn te zeggen; een ziel.
Zo schreef ooit Basil Lubbock, een man die waarachtig wel iets van
schepen wist, en; hij had gelijk.
7
Elk schip heeft een eigen karakter, geen twee schepen zijn eender,
net zomin als twee mensen, het blijkt uit de nooit geheel uitgestorven
traditie om de boeg te sieren met een, het karakter van het schip
symboliserend beeld; het blijkt uit de wijze waarop de zeeman sprak en
spreekt over zijn schip, als over een persoonlijkheid, een vrouw.
Een vrouw ?
Inderdaad, „ SHE IS A LADY “
Rudyard Kipling, die ook wel iets wist van schepen en van varen, schreef
ter verklaring; The liner, she‟s a lady by the paint upon her face…
er zijn andere, zo mogelijk duidelijker verklaringen:
Because She is so damned expensive in het rigging…
Because She wants a man to master Her…
Het vrouwelijk karakter van een schip is ook wel als volgt aangeduid:
When you want to attract het attention, a whistle is the appropriate signal.
Ook in onze eigen taal is wel een verklaring te vinden;
Ze zit altijd vol kuren…
Je weet nooit wat je aan haar hebt…
Je moet voorzichtig met haar zijn…
Met een zoet lijntje krijg je haar altijd waar je haar hebben wilt…
Wanneer ze je te pakken heeft kun je bijna niet meer zonder haar…
Waarom dit alles verteld ?
Om te voorkomen dat er nog ooit eens over het schip met zijn lading
gesproken wordt, vergeet niet,
Overgenomen uit het maandblad De blauwe wimpel,10/89 door F. den Houter
8
De NAVRO Lanceerdag NLD-33
12 en 13 Mei 2011
De dag werd opnieuw een geslaagd media-evenement -------------------------------------------------------------------------------
Nadat op de woensdagavond de bus was ingericht voor het vertrek van de volgende och-
tend naar de ASK, vertrokken we donderdag met de bus en enkele auto's naar de Velu-
we. Het weer was goed. Een paar druppels. Maar het waaide ook behoorlijk. Vier tot vijf
Beaufort.
In de middag hielden we twee brandstoftests. Helaas was de drukmeter na twintig jaar
trouwe dienst niet meer optimaal.. De elektrische spanning werd met een omvormer ge-
leverd vanaf de auto van Kees-Jan. Misschien was dat de oorzaak van de eerste meet-
failure. Voor de volgende testen is het misschien beter een SD-kaart in het meetinstru-
ment zelf te plaatsen. Dan is het ook niet meer nodig dat de PC er permanent aan gekop-
peld is.
Landelijke samenwerking op het lanceerterrein.
Het is niet voor het eerst dat een mooie lanceer dag van de Navro werd uitgevoerd door
een samenwerking met de Nero en de Dare. Die laatste wisten ook dit keer weer een me-
dia-evenement te realiseren die de regionale en landelijke pers bereikte.
Op donderdagmorgen kon in het Alge-
meen Dagblad al een stukje worden gele-
zen over het Stratos-II project van de TU
Delft-studenten. Er stonden nauwelijks
foutjes in het artikel. De journalisten
waren dit keer dus nauwkeurig geweest
in het overtypen van het persbericht van
de jongelui. De vrijdagochtend was het
moment om de persmensen op te van-
gen. Zeven groepen stonden in het sche-
ma vermeld. Een melde zich af wegens
een belangrijkere gebeurtenis rond Gro-
ningen. De anderen die kwamen waren
de Volkskrant, TV-Gelderland, TV-
West, Radio-1 en SBS-6. De laatste had
op vrijdagavond een mooie reportage bij
Hart van Nederland van ruim twee minu-
ten over het Stratos-project en de lance-
ring van enkele andere raketten. De lief-
hebber van het spektakel kon genieten
9
van de camerabeelden die door een van de raketten werd opgenomen tijdens de lance-
ring.
Het lanceerplatform en de rookwolk waren bij de start goed zichtbaar, waarna de raket
enigszins draaide en de wegen in het terrein steeds duidelijker werden naarmate de raket
in hoogte klom. Ook waren de hogesnelheidsopnamen van een camera geweldig. De
start van de raket uit de toren kon nu heel soepel gevolgd worden.
Vrijdagmorgen kwamen de gasten al vroeg naar het terrein. Het weer was uitstekend.
Ook de Cadi-wagen was er vroeg bij. Dat betekende een mooie koffiebreak om tien uur.
De lijst van gasten was bekend en enkele studenten vingen de journalisten op bij de
poort die ze hadden uitgenodigd. Gedurende de dag gaven ze uitleg en werden ze geïn-
terviewd voor de microfoon. Zo werd hun u al verteld dat vier weken later de CANSAT-
dagen werden gehouden. Ook in Oldenbroek. En ook mede gefaciliteerd door de ama-
teurvereniging uit Alblasserdam, Navro. Daar heb ik later niets van terug gehoord op de
TV of gelezen in de krant.
Deze dag beloofde veel zon en de wind was wat gaan liggen, met windkracht 2-3. Prima
raketweer. Het luchtruim was op vrijdag weer zoals gebruikelijk dicht tot een hoogte
van 1000 meter. Enkele helikopterpiloten kwamen langs. Ze wilden wel eens weten wat
er aan de hand was. Waarom mochten ze vandaag niet laag over de heide van de ASK
vliegen? Ook al was er code oranje afgegeven, er is geen brandje ontstaan door de raket-
lanceringen. Nu is een gebied deel van de heide al weg en neemt de tijd om terug te
groeien. De ervaring leerde dat bepaalde stukken brandbaarder zijn dan andere en wij
gebruikten het minst gevaarlijke deel van de heide. Daar werd goed op gelet! Heidebran-
den waren ze in gespecialiseerd. Aan de kust waren ze enkele weken daarvoor ook niet
handig bezig geweest, vertrouwden ze ons toe.
De elektronica van de Franse groep deed het opeens vlak voor de lancering niet. Dat
komt vaker voor. Daarop hebben ze het back-up programma geladen en die werkte. De
elektronica hadden ze overigens heel netjes om het midden van de raket hen gebouwd.
Het heeft heel veel tijd en aandacht gekost.
Voor de afstudeeropdracht van een van de TU-studenten (Elektronica of Lucht- en
Ruimtevaart) werd een black box trommeltje bovenop de lanceertoren geplakt. Dat ge-
beurde heel efficiënt met ALU-Duck tape. Met een lange draad langs de gele toren om-
laag naar een registratiemodule. De trillingen tijdens de lancering zouden worden gere-
gistreerd om daar vervolgens later conclusies uit te distelleren.
Tegen het einde van de lanceerdag kwam de marechaussee ook even langs. Ze wilden
wel eens weten waar die drukte van bijna honderd mensen en al die cameraploegen nu
eigenlijk voor was.
De overnachting in het hotel was goed. We maakten het gezellig. De kamers waren snel
gevonden. Het aan/uit knopje van de TV niet. Het bleek een bekend hotel te zijn, waar
veel mensen die de Veluwe bezoeken verblijven als ze een weekend of een midweek
van de natuur willen genieten.
Radio Gelderland was aanwezig tot er een andere melding binnen kwam die meer ur-
gentie kreeg. Om die reden was waarschijnlijk de zevende mediaploeg die uitgenodigd
was niet gekomen.
10
Radio Gelderland was aanwezig tot er een andere melding binnen kwam die meer ur-
gentie kreeg. Om die reden was waarschijnlijk de zevende mediaploeg die uitgenodigd
was niet gekomen.
De Franse gasten, die ook in ons hotel overnacht hadden, waren goed te spreken over
onze organisatie en prettige werkwijze. In Frankrijk werden de vinnen van hun raket
precies gewogen en afgekeurd tot het moment dat ze precies op de gram af, allemaal
hetzelfde gewicht hadden. Mede omdat ze niet met een eigen motor mochten lanceren,
waren ze naar Nederland gekomen. Die hadden ze voor drie nullen van de DARE ge-
kocht, zo ging het verhaal. Mooie handel. Daar kan de Navro wat van leren. De omgang
met elkaar en ook met de militaire toezichthouders en -coördinatoren ging prettig von-
den ze. Het was goed georganiseerd en geregeld.
Achteraf bleek de raket van Benjamin brandstof gelekt te hebben. Hierdoor ging de
parachute al na 1 seconden af, maar de motor vloog vrolijk verder, alsof er geen pro-
bleem had voorgedaan. Waar heb je een neuskegel voor nodig? Zonder kegel kun je
ook vliegen. Mooie foto's.
Aan het einde van de dag werd nog een teruggevonden raketfragment aangeleverd door
bureau Veiligheid van de ASK. Deze was van een vorig lanceerevenement. Met gaatjes
in het plastic van en granaatinslag. Er zat nog een ingedeukt CANSAT-blikje bij.
Aan het einde van de dag ging het opruimen van de twee tenten en de torens snel. Bijna
iedereen hielp mee. De draden werden weer opgerold en alles werd in de bus opgesla-
gen. Anderhalf uur later stond Pleun in Alblasserdam met de hogedruk spuit de ijzeren
onderdelen van de lanceertoren af te spuiten. Iedereen hielp mee om de onderdelen
eerst uit de bus te pakken, en na het afdrogen, weer in de bus te leggen. De volgende
halte was de bus leeg te ruimen bij het clubhuis. Dat ging snel. Daarop togen we naar
„Margrets Corner‟ voor een stevige hap ter afsluiting van de lanceercampagne.
11
Een klein Live-verslag uit de journalistiek die op de TU-boys gericht was:
"Gespannen staan ze bij mission control, de tafel met de rode knop, omhoog te turen.
Benieuwt of hun raket, de Stratos II, doet wat 'ie deze testvlucht zou moeten doen: los-
koppelen van de neuskegel en uitwerpen van de parachute.
Na een rokende en suizende lancering -wwwoeeessjjjjjjjj- kruipen de seconden voorbij.
Totdat de „Stratos Concept Launcher‟ weer tevoorschijn komt uit de wolken, keurig
bungelend aan een parachute. Gejuich, high fives, omhelzingen en applaus bij het team
van de studentenvereniging DARE van de Technische Universiteit Delft. Missie ge-
slaagd, althans deel 1 ervan.
De westerlingen zijn deze dag te gast op het artillerie schietkamp (ASK) van Defensie
in 't Harde. Een uitstekende plek voor de raketgeleerden in de dop: hoogteverschil zodat
de gelanceerde raketten goed gevolgd kunnen worden, maar vooral veel ruimte. Vol-
gens voorzitter Wouter Blom van Delft Aerospace Rocket Engineerind is het de enige
plek in Nederland waar voldoende ruimte is voor veilige landingen. Defensie stelt het
terrein zo nu en dan beschikbaar voor raketlanceringen. Deze vrijdag worden de Delftse
studenten vergezeld door andere raketverenigingen, waaronder Fransen en Belgen. Het
schema voorziet in lancering van in totaal tien raketten, waaronder exemplaren van
Frans en Belgische makelij. Toch: hoogtepunt van de dag is de Stratos II. Want die
moet er uiteindelijk toe leiden dat de raketvereniging haar ambities waarmaakt: uitein-
delijk een raket bouwen die tot 100 kilometer hoogte -de ruimte- reikt."
12
Het waren fantastische lanceerdagen.
Onze secretaris Kees Jan Groenendijk memoreerde een dag later dat het
een fantastische prestatie en fantastische lanceerdagen waren en dat we
alweer een goede samenwerking hadden. "Nogmaals de felicitatie van de
NAVRO aan het team van de STRATOS II Concept launcher en aan
Hein met de Fulgor."
Ook werden we door de raket-club van de TU Delft, Dare, van harte be-
dankt voor de fantastiche samenwerking op de lanceerdagen. "Er zijn
vele mooie raketten gelanceerd en ook is er veel mooi video materiaal
verkregen." Dat is overigens op YouTube terug te vinden.
Groeten van Rob Hendriks aan de Modelbouwclub.
www.NAVRO.nl
13
Zo omstreeks half Juli kreeg ik de aanvraag of ik een model wilde
bouwen van een bestaand - antiek- motorjacht genaamd Passim.
Deze stalen Vooco was 10.20 meter lang en daarmee de grootste van de 8
gebouwde Vooco-kruisers. De opbouw en de binnenbetimmering waren
van mahoniehout gemaakt. Ze beschikte over vier tot zes slaapplaatsen, er
was een toilet, een salon en een cockpit.
De motor was een 4 cilinder Albin van 35 pk met een elektrische starter.
In april 1934 werd de “Stern” door De Vries, samen met de
IJselmeerkruiser “Elsje” en de baby-motorkruiser “Kikker” op de Hiswa
tentoongesteld.
Kort daarna werd de “Stern” verkocht.
Jaren later, met een nieuwe eigenaar, werd de naam “Zaanolientje”.
In 1981 kocht H. Teeken het schip en herdoopte haar in “Passim” wat
vrij vertaald betekend; op verscheidene plaatsen voorkomend.
Deze bracht het inmiddels als varen erfgoed betitelde scheepje weer
geheel terug in de originele staat, een niet geringe klus welke dan ook de
nodige tijd vergde.
Tot zover een stukje geschiedenis van dit mooie scheepje.
14
Na het nodige overleg tussen opdrachtgever en bouwer (ik dus) werd al
snel duidelijk wat de opdracht exact inhield, namelijk:
Het bouwen van een statisch model, ongeveer 50 x 15 cm (schaal 1:20)
inclusief volledig interieur en een afneembaar roefdak in een tijdsbestek
van twee maanden met als opleverdatum 16 Oktober en nu komt het
ergste, zonder beschikbare tekeningen o.i.d. dus alles vanaf foto‟s e.d.
Na het grondig afstruinen van het WWW kon ik gelukkig een boven
aanzicht van de Passim en een spantenplan van een korter zusterschip
bemachtigen, en na het
verschalen en aanpassen zijn alle
spanten uitgetekend op 3,2 cm
triplex en uitgezaagd.
Ook het dek is op deze manier uit
hetzelfde materiaal gemaakt.
En na het verlijmen ziet het er dan
zo uit, een spantenraam met
dek.
15
Vervolgens ben ik begonnen met het bepalen van de hoogte van de twee
vloeren en het tekenen en het opmeten en nog eens opmeten van de
diverse compartimenten, na controle van dit alles aan de hand van de
gelukkig, vele foto‟s en wat kleine aanpassingen ziet het geheel er nu zo
uit, alles is nog uitneembaar om verder af te kunnen werken en wordt als
laatste pas verlijmd.
Alleen door deze manier van werken kon ik alle zijwanden, banken,
stuurstand, keuken en toilet e.d. (zonder tekening !!) volledig op
maat maken.
De twee vloeren, alle tussen wanden en zijwanden zijn gemaakt van
2 mm vliegtuigtriplex en waar nodig gefineerd, op de vloeren zijn de al
dan niet uitneembare luiken op een zelfde manier nagebootst, in een
later stadium komen hier de handgrepen nog in.
16
Een foto
collage van
de diverse
stadia van
de verdere
bouw.
17
Nu het grovere werk van het interieur zo goed als klaar is ben ik
ondertussen al begonnen met het beplanken van de romp om te zien of ik
overal goed uitkom en alles nog steeds past, ook is er een begin gemaakt
aan de standaard.
Tussen het schuren, plamuren, weer schuren, schilderen en wachten tot
het droog is door zijn er ettelijke sadomasominifriemelfreubelmodelbouw
klusjes gedaan zoals het
maken van schilderijtjes,
verlichting, inrichting
van de stuurstand,
bekleden van de diverse
zittingen en leuningen van
de drie banken, het maken
van een wasbakje en toilet
enz, enz, enz,
18
Na het aanbrengen van het berghout en de diverse uitlaten op de romp en
de kikkers op het dek is deze boven de waterlijn in hoogglans
wit gespoten en onder de waterlijn, na het plaatsen van het roer en de
slingerkimmen in de originele anti-fauling gezet hier
komt later nog een zwarte bies van zo‟n 2 mm tussen.
Zoals hierboven is te zien is ook de standaard inmiddels met de boven
frees bewerkt en een aantal keren met mahoniebeits gelakt, ook het begin
van de overkapping van de stuurstand is goed te zien.
Nu de romp en interieur zo goed als klaar waren kon ik verder gaan met
wanden van de opbouw, deze waren eerder al gezaagd, op maat gemaakt
en diverse keren afgelakt, het was dus alleen nog een kwestie van
glaszetten en afwerken met 1 mm voorgelakte glaslatten.
Deze laatste zijn met behulp van een pincet verlijmd, ik zal jullie de
details verder besparen maar geloof me dat was een K...K...K...
19
Ook de ramen aan de voorzijde van de stuurstand zijn inclusief klapraam
op dezelfde manier gemaakt, later is hier de ruitenwisser voor gelijmd,
ook de handgrepen aan bak en stuurboord gemaakt van geschilderde
nietjes zijn later in de voorgeboorde gaatjes verlijmd.
De drie benodigde patrijspoorten zijn door Ger perfect gedraaid uit
messing en konden met glas en al zo in de voorgeboorde gaten
worden gedrukt.
Ook de ankerlier was
inmiddels geschilderd en
kon dus gemonteerd
worden op het voordek,
ook de bolders en vlaggen
masthouders (voor en
achter) zijn inmiddels
geplaatst.
20
Het dak boven de stuurstand bestaande uit licht gebogen balken en
betimmert met rabatdelen is zo goed als mogelijk nagemaakt en verlijmd
met het volgende plaatje als resultaat.
Het dak boven de kajuit was weer een uitdaging op zich, dit loopt
namelijk zowel in de lengte als in de breedte enigszins rond en was niet
zo eenvoudig in hout te realiseren, dit is dan ook gemaakt van fosforbrons
Op maat gemaakt, uitgeklopt, gat erin voor de koekoek, mast voet er op
gesoldeerd en aan drie zijden een messing hoekprofiel erop gesoldeerd,
gaten geboord voor de handrail en daarna alles in hoogglans wit gespoten.
Dit geheel schuift een heel klein stukje onder de ramen van de stuurstand
en is op deze manier uitneembaar gemaakt om het interieur beter te
kunnen bekijken.
Met name het demontabel en dus op de mm nauwkeurig pas maken van
dit geheel was toch een niet te onderschatten klus maar ook al zeg ik het
zelf, het resultaat mag gezien worden.
21
Mast, koekoek en luik boven de kooi konden nu geplaatst worden
evenals tal van andere zaken, zoals gordijnen, brandblussers e.d.
22
Ook de houten naamplaten en vlaggen in de mast en niet te vergeten de
navigatieverlichting konden nu gemaakt worden om als laatste te lijmen.
Nu het project zijn einde nadert als laatste nog wat sfeerplaatjes zoals het
model op 16 Okt 2011 is overgedragen aan een tevreden opdrachtgever.
23
24
Zaterdag 12 November
Normaal gesproken mag ik mee helpen aan een klein deel van de voor
bereidingen voor zo‟n avond, de taak die mij dan werd toebedeeld
bestond uit het samen met Maarten, controleren van de mosselen op
deuken, scheuren, ernstige lekkage, pokken en baarden.
Deze laatste twee moesten dan verwijderd worden, de rest was bij
voorbaat al een hopeloze zaak, dit zijn de zogenaamde nogo mosselen.
Ditmaal echter stonden Corry en Annemiek waarschijnlijk, al trappelend
achter de voordeur te wachten op Peter, na zijn dagje uit naar het
Zeeuwse want al op Vrijdagmiddag was 2/3 van de mosselen door de
twee 5 ***** koks (of is het kokkinnen ? ) gecontroleerd en Maarten heeft
zich dezelfde avond over de rest ontfermd.
Er restte mij dus niet veel anders
dan op de bewuste zaterdag met
nog een aantal leden de tafels op
zijn plaats te zetten, de tafellakens
uit te vouwen en de tot keuken
gepromoveerde werkplaats in orde
te maken.
Alle benodigde apparatuur en
borden en bestek stonden al in het
clubgebouw dus we hadden alles
met een uurtje wel op zijn plaats
staan.
25
Zo rond een uur of vijf kwamen de twee masterchief ‟s binnen en al
snel streelden de heerlijkste geuren onze neusvleugels.
Zo rond een uur of zes druppelden de eerste deelnemers aan dit betere
eet werk zachtjesaan binnen en al snel was het een gezellige drukte.
Een klein uurtje later zat het ruim vol met Leden, vergezeld door hun
vrouw en kinderen, vriendin, introduce, jeugdleden kortom een gemêleerd
gezelschap zoals dat zo mooi heet, met een totaal aantal van zo‟n krappe
dertig koppen (zie bladzijde zes).
Een mooie ploeg, ga er maar staan: mosselen koken, bakken, biefstuk,
schnitzels enz, enz, enz,
Annemiek en Corry hakken natuurlijk niet voor het eerst met het bekende
bijltje, dus binnen de kortst mogelijke keren stonden er schalen met
stokbrood, eigen gemaakte kruidenboter, aardappelsalade en meer van
dat soort heerlijkheden op tafel.
26
27
Er is altijd een tijd van komen en een tijd van gaan, en ja… jullie zitten
helemaal goed, de tijd van gaan was nu gekomen !!
Nadat een ieder zich de buik rond had gegeten en het laatste gaatje nog
net gevuld kreeg met een heerlijk toetje was de tijd aangebroken om de
hele dekselse potten en pannen bende, laat staan de borden, schalen en
bestek weer schoon op te leveren.
Meestal zijn het dezelfde twee die deze taak op zich nemen, (Nee, ik zou
geen namen noemen, Henk en Gerard)
Ditmaal echter deed Arie spontaan een stap naar voren op het moment dat
er om een vrijwilliger werd gevraagd, er gaat in de wandelgangen echter
een verhaal rond dat de rest tegelijkertijd een stap naar achteren deed en
Arie dus eigenlijk vrijwilliger is gemaakt, een ieder die ik ernaar vraag
zegt dat Arie zelf naar voren stapte, heel vreemd en waar dat verhaal dan
weer vandaan mag komen ?
Ik heb Joost al gebeld maar die weet het ookniet ?
Hoe dan ook met een uurtje zat alles weer in de daarvoor bestemde
kratten of dozen en een ieder ging moe ? maar zeker voldaan huiswaarts.
28
Rest mij nog de beide dames te bedanken voor de heerlijke avond en dan
spreek ik namens allen: Corrie en Annemiek, BEDANKT !! vr.gr. Hans
29
JA
, ik w
ord
g
ra
ag lid / don
ate
ur va
n d
e M
odelbo
uw
V
ere
nigin
g A
lblasserda
m
Door
he
t in
vulle
n v
an d
it f
orm
ulie
r verk
laart
on
derg
ete
kende
(*)
lid
/ d
on
ate
ur
te w
illen w
ord
en v
an d
e M
BV
A
Naam
……
……
……
……
……
……
……
……
……
……
……
……
.
Adre
s…
……
……
……
……
……
……
……
……
……
……
……
….
Pc / p
laats
……
……
……
……
……
……
……
……
……
……
……
.
Tele
foonnum
mer…
……
……
……
……
……
……
……
……
……
.
Em
aila
dre
s…
……
……
……
……
……
……
……
……
……
……
…
Geboort
edatu
m…
……
……
……
……
……
……
……
……
……
…
Handte
kenin
g…
……
……
……
……
……
..
Voor
sle
chts
€ 4
0,-
per
jaar
bent
u a
l lid
va
n d
e M
BV
A e
n o
ntv
ang
t u a
uto
matisch (
6x)
ons c
lubb
lad ‘D
e B
rulb
oei’
Op
ww
w.m
bva.n
l kunt u le
zen o
.a.
waar
het lid
maats
chap v
oor
sta
at e
n w
aar
de
vaard
em
o’s
geho
ude
n w
ord
en.
U k
unt o
ok d
on
ate
ur
wo
rde
n.
De
ko
ste
n v
an d
on
ate
urs
ch
ap (
*) € 2
0,-
of
€ 3
0,-
of
een
vrije
don
atie
va
na
f €2
0,-
á €
……
p
er
jaar.
Na in
leve
ring
va
n h
et
ing
evu
lde f
orm
ulie
r o
ntv
ang
t u v
an o
ns e
en f
actu
ur.
(*
) svp
. d
oorh
ale
n w
at
nie
t va
n t
oep
assin
g is. D
it fo
rmu
lier
ku
nt
u in
leve
ren
bij
een v
an o
nze
led
en
of
opstu
ren
aan
: M
BV
A,
Ru
ige
nh
il 58
c,
295
2 A
R A
lbla
sserd
am
. M
aile
n k
an o
ok:
info
@m
bva
.nl