1

© 2013 MBVA

2

Mede Modelbouwers, Ook al hebben we de druk bezochte Nieuwjaars receptie al een aantal weken achter de rug wil ik dit stukje toch beginnen met een ieder het beste toe te wensen voor het nieuwe jaar, maak er met zijn allen wat moois van !! In dit nummer weer het nodige aan mooie (bouw) verslagen en diverse interressante wetens waardigheden, zoals de bouw van de Lilla Dan en een hefeiland. Vanzelfsprekend heeft ook onze Voorzitter het nodige te melden en vinden jullie bijna achterin een oproep van het bestuur aan de Leden. Ik zou zeggen, veel lees plezier !! Tot slot: Zet nog even 12 Februari in jullie agenda, dan wordt de ALV gehouden, wil je meebeslissen over de toekomst van de club zorg dan dat je aanwezig bent, aanvang: 19.30 uur. vr.gr. De Redactie

2013 - 1

3

Hallo beste leden, wij zijn inmiddels in 2013 beland.

De tijd gaat ook zo vlug: zo zit je nog “Kerst” en “Oud en Nieuw” te

vieren en zo zitten we in februari van het nieuwe jaar 2013.

Ook is dan de Nieuwjaars receptie alweer en poosje achter de rug en is

iedereen gewoon weer keihard aan het werk neem ik aan.

Ja er zijn natuurlijk ook leden die gepensioneerd zijn en van hun

welverdiende rust genieten en of ze gelijk hebben; ze hebben er vroeger

ook keihard voor moeten werken.

Het afgelopen jaar was het een hectisch jaartje met veel “ups”, maar ook

wat flinke “downs” zullen we maar zeggen, zo is er veel gevaren en

hebben we veel mooi weer gehad tijdens de demo’s.

Ik doe het er voor als het dit jaar weer zo is.

Het is nu de tijd waarop veel leden aan het bouwen zijn, waaronder ikzelf.

Al weer???, zullen jullie denken.

Ja, ik ga maar door, maar dat vertel ik jullie wel een andere keer.

Eerst staat de ALV, de Algemene Leden Vergadering, weer voor de deur,

dus daar zullen wij ons met z’n allen op moeten concentreren, zodat het

allemaal in goede banen loopt.

Er moeten dit jaar aardig wat mensen officieel gekozen worden, omdat ze

nu nog als interim-bestuurleden functioneren.

Gekozen moeten worden Bart Schouten, Rinus Stevens, Wienus Dekker,

de man van de activiteiten Paul de Lange en niet te vergeten jullie

Voorzitter, Maarten Kikkert.

Daarvoor stel ik me nog een keer herkiesbaar.

4

Dus beste leden, ik zou zeggen: kom naar de Algemene Leden

Vergadering die op 12 Februari zal plaats vinden in ons club gebouw en

laat jullie stem horen.

Verder moet er een nieuwe reserve voor de kas controle gekozen worden.

Al met al staat er heel wat op het programma op 12 Februari.

Dan het volgende.

Er hebben zich afgelopen jaar aardig wat jeugdleden bij ons aangemeld.

Welkom jongens, ik kan dat als voorzitter alleen maar toejuichen, want ja

laten we eerlijk zijn, jullie hebben de toekomst, want ook wij zijn aan het

vergrijzen.

Op de dinsdagavond is onze jeugdbegeleider Chris regelmatig met de

jongens aan het werk en ze krijgen het modelbouwen

al aardig onder de knie.

Nog even wat anders.

Het bestuur heeft een oproep gedaan aan de leden om een kleine bijdrage

te leveren om andere- lees: milieuvriendelijker- spotjes te kopen in het

clubgebouw, ten gunste van onze energierekening.

Elders in deze Brulboei staat deze oproep wat ruimer omschreven.

Als het niet echt nodig was zou het bestuur dit beroep op jullie niet doen.

Tot slot wens ik iedereen dit jaar een goed bouw- en vaarseizoen.

Groeten van jullie voorzitter,

Maarten Kikkert.

.

5

WAT DOE JIJ ERVÓÓR EN WAT DOE JIJ ERMÉÉ?

Dit stukje en de jaarlijks terugkerende vergelijkbare

stukjes worden al sinds mensenheugenis in de periode

rond de Kerst en de Jaarwisseling door redacties

geschreven, als ze weer eens een beetje “nog meer” na

denken over een groot aantal zaken.

Eén daarvan is voor mij het verleden en de toekomst

van het clubblad “de Brulboei”.

Als onderdeeltje van de redactie van jullie!!!! blad

“de Brulboei” mag ik Hans elke twee maanden helpen om

een nieuw boekje samen te stellen en als hapklare

brok, samen met de advertentiepagina’s, aan de

drukker te overhandigen, die het zo’n 150 keer netjes

afdrukt, verzamelt, niet, vouwt en afsnijdt.

Gelukkig is de inhoud van de Brulboei in jullie ogen

perfect, want ik kan me niet herinneren ooit een

klacht, laat staan een opmerking te hebben gehoord.

Ook over de kosten van het boekje wordt nimmer een

woord gerept, terwijl de redactie toch weer heel druk

bezig is geweest om de financiële eindjes aan elkaar

te knopen.

Gelukkig hebben wij daarvoor de daadwerkelijke hulp

van een select groepje leden, die elk jaar trouw

zorgen voor het verkrijgen van voldoende draagkracht.

Die draagkracht wordt weer verkregen uit de bijdragen

van onze adverteerders.

Want dat is natuurlijk een uitgemaakte zaak: Zonder

de financiële steun van onze adverteerders zou er

geen Brulboei zijn!

Om ons clubblad, waarvan wij zelf, de Redactie,

vinden dat het best gezien en gelezen mag worden,

“kostenneutraal” uit te kunnen geven, hebben wij

bijna 50 sponsors oftewel adverteerders nodig.

Omdat wij ons verder niets verbeelden, vinden we dat

de kosten van die advertenties ook heel redelijk

moeten zijn.

6

Om aan beide voorwaarden te kunnen voldoen vragen

wij ook dit jaar (2013) nog steeds slechts € 25 voor

een halve pagina en voor een hele pagina € 40 per

jaar.

Het is niet altijd eenvoudig om beide eindjes aan

elkaar geknoopt te krijgen, maar tot nu toe lukt het

ons aardig, en is het ook rond deze jaarwisseling

gelukt, om het boekje voor het komende jaar weer

“veilig” te stellen.

Helaas heeft ook de mondiale en uiteraard nog sterker

de landelijke recessie best wat druk op de steun van

onze adverteerders uitgeoefend.

Wij vinden dat we het niet minder dan verplicht zijn

aan onze sponsoren om, waar mogelijk, zo rond de

jaarwisseling, en liefst ruim daarvoor hebben we

ondervonden, hun persoonlijk weer de steun voor het

nieuwe jaar te vragen. Slechts in enkele gevallen

wordt het telefonisch gevraagd. In beide contacten

kunnen dan gelijk eventuele wijzigingen in de tekst

van de advertentie worden overgenomen.

Voor alle duidelijkheid: omdat wij het boekje

digitaal aan de drukkerij aanbieden, kunnen

tegenwoordig aanvullingen of wijzigingen in de

advertentie zonder problemen per twee maanden worden

doorgevoerd.

Gezien eerdergenoemde recessie is het best

verheugend, in de eerste plaats natuurlijk voor de

adverteerders, maar ook voor ons, dat er gelukkig

maar heel weinig “echte afzeggingen” waren.

Het getuigt toch ook van een stuk waardering voor

onze Brulboei en daarmee voor onze

modelbouwvereniging.

Helaas heeft Delifrance zijn steun ingetrokken en dat

is, eveneens helaas!, toch een beetje aan de

vaarploeg te wijten; daarnaast hebben Wensveen B.V.

en Wijn-handel Kinderdijk te kennen gegeven even te

willen stoppen.

Natuurlijk allemaal hartelijk dank voor Uw steun al

die jaren !!! en voor de doorzetters: fijn dat U ons

blijft steunen en daarvoor heel veel dank !!!!!

De MBV”Alblasserdam” wenst U allen veel succes in Uw

dagelijkse werk, maar bovenal een gezond nieuwjaar.

7

De afzeggingen betekenen wel dat er TWEE PAGINA’s AAN

ADVERTENTIERUIMTE weg zijn gevallen.

Natuurlijk is de redactie op jacht gegaan en, wederom

met hulp en steun van enkele leden, hebben wij met een

paar nieuwe adverteerders kennis mogen maken.

Wij verwelkomen onze nieuwe sponsoren: D&C Engineering

in Alblasserdam en de Modelbouwzaak

“Hobby in Praktijk” in Werkendam.

Beide nieuwkomers: Welkom !!! en alvast bedankt!

Van onze leden vragen wij als meest eenvoudige uiting

van dank, dat zij bij hun inkopen ook aan onze

sponsoren denken.

Daarmee is de verschijning van de Brulboei voor het

vierendertigste jaar (ja,ja!) weer verzekerd, mits de

redactie, liefst met wat hulp van de leden, er in

slaagt om voldoende kopij te verzamelen.

Zo is in principe het verschijnen van het boekje

geregeld, maar dat muisje heeft een staartje.

Zodra de drukker, meestal op een dinsdagmiddag, de

boekjes klaar heeft, ga ik ze ophalen in Dordrecht.

’s Avonds op de club worden dan de adresstickers, die

Hans inmiddels geprint heeft, er op geplakt en worden

de boekjes, gesorteerd op naam van de bezorger, in een

tasje gedaan.

Die bezorgers zijn weer een klein groepje leden, die

hun bijdrage willen leveren aan de verspreiding van de

Brulboei, door het in de verschillende brievenbussen

in “hun” wijk te laten glijden.

Het is goed om nog eens duidelijk te stellen dat de

redactie daar heel blij mee is, maar anderzijds moeten we

ook stellen dat het rondbrengen geen vrijblijvende zaak is.

Soms duurt het, mogelijk door verdedigbare oorzaak,

weken voordat het boekje bezorgt wordt.

Wij menen dat zoiets niet kan en mag gebeuren.

Als bezorgen op korte termijn niet mogelijk is, geef dan

even een seintje, dan zorgt de redactie (tijdelijk) voor een

andere bezorger of de redactie doet het zelf, maar het

boekje moet snel weg!

Ger

8

8 Januari 2013

Zoals te doen gebruikelijk, hebben wij op de 1e Dinsdag van het nieuwe jaar onze nieuwjaarsreceptie gehouden, om

onder het genot van een hapje en een drankje elkaar het allerbeste te wensen voor alweer een nieuw jaar.

Na een kleine oproep in het laatste nr. van het afgelopen jaar was de opkomst, record braking, zoals dat in de Engelse taal zo mooi heet, maar in het plat nederlands was het gewoon verrekte druk !! De Barman had het er maar wat druk mee !!

Zo rond een uur of zeven gaven de eerste Leden al blijk van het feit dat zij de Oud en Nieuw weer glansrijk hadden doorstaan en als het eerste schaap…….inderdaad, dan volgen er al snel meer !!

9

Eerlijkheidshalve moet ik wel vermelden dat niet alle getelde schapen en schaapjes ( je zou er zowaar slaap van krijgen) Lid zijn van de MBVA, zo is er o.a. een forse delegatie van MBV Nedstaal in de telling opgenomen, welke eindigde op een totaal van 37 personen. Ook onze Raket bouwende vrienden van de Navro waren met een ruime delegatie vertegenwoordigd, volgens mij druk vergaderend over welk type parachute te gebruiken, je kunt de Raket natuurlijk wel met een noodgang omhoog sturen maar het is ook wel prettig, al is het maar ( Ter Lering ende Vermaak ) als hij met de verzamelde informatie weer heelhuids beneden komt. Vanzelfsprekend, en gelukkig nemen de Navro Heren het een en ander iets serieuzer als hetgeen ik nu schets, het is een tak van de sport waarbij de hogere wiskunde onontbeerlijk is !!

10

11

De schaapjes (sorry, jongens !!) hebben zich, al discussiërend over hun huidige of toekomstige bouw projecten en of club projecten ook prima vermaakt met elkaar. Voor het eerst tijdens een club aangelegenheid werd op deze avond door rokers en niet rokers apart genoten. (hetgeen overigens niet als gezelliger ervaren kan worden !!) Apart, vanwege het feit dat onze ongetwijfeld goedbedoelende regeringsleiders het nodig vonden, om door middel van het uitvoerende ambtenaren corps ons met een bezoek te vereren. Een bezoek waar uit voortkomt dat wij, notabene in ons (eigen) clubgebouw niet meer mogen roken, zelfs het warm maken van een blik soep is zonder vergunning (bijna) strafbaar ?? Het niet voldoen aan de regels heeft overigens een boete van € 600.= tot gevolg... Als goedgelovende en volgzame burger ga je dan natuurlijk direct maatregelen nemen, zo is de voormalige bestuurskamer in t’Ruim gebombardeerd tot rookruimte, inclusief mechanische rookafzuiging en een vereiste deurdranger !! Ondanks deze wat negatief overkomende gebeurtenissen zijn wij, met elkaar, het nieuwe jaar vol goede moed begonnen, de 1e Demo staat al in de agenda, tijdens deze demo zijn ook de club ( jeugd ) bootjes inzetbaar, dus we maken er met elkaar weer een mooi clubjaar van !! Dat een klein oproepje soms grote gevolgen kan hebben blijkt uit het feit dat er zelfs leden uit Zeeland en Friesland aanwezig waren, hoe zo clubliefde !! Over clubliefde gesproken, van ons Lid Klaas de Groot heeft de vereniging een pracht model van een windmolen gekregen, compleet met koffer voor het vervoer, een schitterende aanwinst en bestemd om tijdens de demo’s in èèn van onze bassins te plaatsen, Klaas, namens ons allemaal, Bedankt !!

12

13

Ook is er vanuit Sneek een groot (150 cm+) model van een kraan schip tijdelijk verhuisd naar St. Maartensdijk vanwege groot technisch onderhoud, hierover in een later nummer meer. Tijdens deze gezellige start van het nieuwe jaar kwam ook de inwendige mens niets tekort, de gehele avond gingen er schalen rond met kaas, worst en gevulde eieren. Zoals altijd komt er ook aan de leuke dingen een eind en is een ieder rond 10.30 uur moe maar voldaan huiswaarts gekeerd. Tot zover een kort verslag. Hans

14

In de november/december Brulboei, nummer 2007-6,

schreef ik een stukje over de Ark (van Noach), welke een

paar maanden in de haven van Sliedrecht heeft gelegen en

opengesteld was voor het publiek. Lees het maar na, het was

geweldig; wat een ruimte! Toch heeft de geestelijk vader en

bouwer van deze Ark, de heer Johan Huibers, er moeite mee,

dat hij de Ark niet op “ware” grootte heeft gebouwd. Mis-

schien kon dat gewoon niet, omdat de toenmalige bouwplaats

Schagen in Noord Holland dat niet toeliet? Nu gaat dat als-

nog gebeuren in de Merwede en dat moet kunnen, want daar is

veel meer ruimte. Maar wat is nu die “ware” grootte?

De Bijbel geeft in Genesis 6, vers 15 nauwkeurig aan welke

afmetingen Noach de Ark moet geven.

Genesis 6:15 luidt: “En zó zult gij haar maken: 300 el zal

de lengte der ark zijn, 50 el haar breedte en 30 el haar

hoogte.”

Met deskundige hulp van Lieneke zou dat in ons metrische

stelsel 135 x 22,5 x 13,3 meter zijn.

Begin 2009, na bijna oeverloze discussies over de mogelijke

bouwplaats, wordt een (tijdelijke) plaats gevonden in

Sliedrecht.

Op 19 maart 2009 worden er 24 L.A.S. bakken, L.A.S. staat

voor Loading Aboard Ship, in de Sliedrechtse werkhaven van

IHC gevaren, die vlak achter het Nationale Baggermuseum

ligt.

Zodoende kon de bouw door mij op de voet gevolgd worden.

De 24 bakken lagen 3 x 8 stuks afgemeerd en de vraag was

natuurlijk: Wat doen ze er nu verder mee?

De afmeting van een L.A.S. bak bedraagt: L=18,75 m bij B=

9,50 m., zodat de totale afmeting van dat “vlot” circa 150

x 28,5 m was.

Daarop zou dan een houten constructie moeten komen. Als

bouwmateriaal geeft de Bijbel aan “Gopherhout”, maar de ge-

leerden zijn er nog niet achter wat dat precies is. Waar-

schijnlijk een naaldboom en mogelijk een cipres. Bij de

Nieuwe Ark zal voor de buitenzijde rode ceder worden ge-

bruikt, de binnenaftimmering wordt van zachte den.

15

De stalen onderbouw is opgebouwd uit L.A.S.bakken, welke in

de eerste helft van 2009 in Sliedrecht “dwars” aan elkaar

zijn gelast; een rij van 12 bakken en daarop, een halve bak

versprongen, een rij van 10 bakken.

Aan weerszijden van deze reuzen-basisbak van circa 110

meter zijn aan de bovenzijde links en rechts, in twee

lagen, de deksels van de bakken gelast, zodat vier 4,5

meter brede platforms van 91 meter ontstonden, zoals op

bovenstaande foto te zien is.

Na het grote laswerk is het gevaarte naar Dordrecht

gesleept en ligt nu afgemeerd in de 1e Merwedehaven.

Daar wordt de Ark voorzien van vloeren en een houten

betimmering, zodat uiteindelijk geen stukje

staal meer te zien zal zijn.

Bovendien komen er nog twee etages bovenop, waarbij de

houten vloeren gedragen worden door een woud van

dennenstammen.

16

Afhankelijk van de beschikbaarheid wordt er door een

ploegje van 2 á 5 mensen gewerkt aan de betimmering

én alle verder voorkomende klussen).

De ontvangst is heel vriendelijk en ik zal jullie zeker de

komende maanden op de hoogte houden van de vorderingen.

De oplevering is gepland voor medio 2010!

Dat zal nog heel wat inspanning vergen, maar SUCCES!!!

Omdat tijdens de afbouw de Ark wat minder toegankelijk was

is dit vervolg op de vorderingen behoorlijk uitgelopen,

hoewel “ze” voor mij letterlijk aan de overkant ligt en ik

er elke dag naar kijk.

De vorderingen zijn echter niet meer zichtbaar, omdat deze

zich geheel binnen de planken van de Ark afspelen.

17

Bovendien lijkt mij dit vervolg een beetje overbodig, omdat

er zeker de laatste weken zo veel over in de nieuwsbladen

staat geschreven.

We spreken nu over begin 2012 en de berichten luiden dat de

Ark klaar is voor het publiek.

Helaas kan de gemeente echter geen vergunning afgeven voor

de openstelling, omdat men meent dat de bouw niet berekent

is op de te verwachten mensenmassa. Probleem daarbij is

weer dat de bouwer de Ark “uit zijn hoofd” heeft gebouwd en

er derhalve geen tekeningen zijn om een vergunning op te

baseren. Men zit nu met een patstelling.

Zonder vergunning kan de Ark niet open en als dit conflict

nog even duurt zal de bouwer helaas een faillissement moe-

ten aanvragen en is de droom over.

Gelukkig hebben beide partijen kennelijk wàt (of een beetje

meer) water in de wijn gedaan en zijn de nodige voorzienin-

gen getroffen om de Ark voor de te verwachten stroom bezoe-

kers veilig te maken.

Dat deze verwachting vrij hoog gespannen is blijkt wel uit

de grootte van de parkeerplaats die naast de Ark door de

gemeente is aangelegd. Dat deze niet toch niet overdreven

is, mag uit onderstaande foto blijken.

18

Natuurlijk zijn er ook minder drukke dagen in het bezoek

aan de Ark, maar ik zie toch voortdurend mensen en veel

kinderen de loopplank opgaan om een kijkje te nemen in dit

bijzondere schip.

Ongeacht afkomst of religie, naar mijn mening is het meer

dan de moeite waard om eens aan boord te stappen.

Het is heel apart, toch interessant, ook leerzaam en in elk

geval een bijzondere ervaring.

Hoe kan het ook anders, als bezoekers uit alle delen van de

wereld er voor naar Dordrecht komen.

Wat let je om dat zelf eens uit te zoeken?

Tenslotte een foto van een wel heel bijzonder gebeuren.

Het mag inmiddels duidelijk zijn dat ik recht tegenover de

huidige ligplaats van de “grote” Ark woon, aan de overzijde

van de Merwede, en zodoende het gebeuren daar dagelijks kan

volgen.

In het begin van dit stukje staat dat er aanvankelijk een

kleiner model van de Ark is gemaakt en dit model “zwierf”

door Nederland om op zoveel mogelijk plaatsen publiek te

ontvangen. Het Arkje, als ik het zo even mag noemen, wordt

daartoe met twee sleepboten steeds verplaatst.

19

Nu wil het toeval dat ik net in mijn serre zat te lezen,

toen ik beide Arken elkaar zag passeren en heb dat moment

op onderstaande foto vastgelegd.

Ger

Wie een hobby zoekt kent de MBVA niet

Wie de MBVA kent, zoekt

20

(Zie model schaal 1:50 in het NBM)

Dit hefeiland, met de oorspronkelijke mooie naam “SELF ELEVATING BENOTO

PONTOON”, werd in 1966 ontworpen en gebouwd voor de constructie van de “Dun

Laoghaire Car-Ferry Terminal” in het plaatsje Dun Laoghaire, nabij de stad Dublin in

Ierland.

Het betrof een terminal voor de Car-Ferry dienst tussen Hollyhead in Noord-Wales en

Dun Laoghaire.

De terminal bestond uit een betonnen steiger, welke rustte op 221 betonnen palen, ter

plaatse gefabriceerd in de solid-rock bodem.

De diameter van deze betonpalen bedroeg 39 inch, dat is circa 990 mm.

Ze zijn vervaardigd met behulp van een Franse boorinstallatie, de “Benoto Drilling Rig

– Type EFD 55”.

De werkwijze van de geheel hydraulisch werkende Benoto Drilling Rig is als volgt:

1. De dubbelwandige stalen onderbuis, met een inwendige diameter van 1000

mm, is aan de onderzijde voorzien van hardstalen snijtanden.

2. Deze snijbuis wordt met een wringende beweging en onder hydraulische druk

door de grondlaag naar beneden gedrukt. Indien nodig wordt er een 2e buis op

gezet.

3. Wanneer de snijbuis de rotsbodem heeft bereikt, worden door middel van een

zware “Hammer-Grab” met hard-stalen grijperbekken de stukken uit de buis

gehaald.

4. Onder grote druk wringt de snijbuis zich in de rotsbodem, terwijl de stukken

gebroken rots worden afgevoerd.

5. Regelmatig wordt gestopt om de conditie van de uitgeboorde rots te controle-

ren. Als deze “slecht” is – zacht, gronderig, poreus, enz.- wordt het proces

voortgezet.

6. Als blijkt dat de “solid-rock” bereikt is, wordt het boorproces gestopt. De resi-

dent-engineer bepaalt dit.

7. Het geboorde gat wordt nu door “air-liften”geheel schoon gemaakt.

8. Dan kan begonnen worden met de fabricage van de definitieve betonpaal met

een diameter van 990 mm.

9. Dit proces gaat als volgt:

a. Een dunwandige pijp (casing) wordt in de boorbuis neergelaten

b. Daarin komt de stalen “bewapening”.

c. Daarop volgen de betonslangen met de trilnaalden.

d. Via de slangen wordt beton gepompt en getrild.

e. De slangen en naalden worden met het stijgende beton opgehaald tot de top

is bereikt.

21

f. Als het beton voldoende verhard is, kan de Benoto-buitenbuis

worden getrokken.

De dunwandige buis (casing) blijft om de betonpaal zitten.

Boven omschreven paalfabricagemethode is in Ierland veelvuldig uitgevoerd.

De Benoto-machine was dan geplaatst op een normale drijvende ponton.

Deze manier van werken kon echter alleen worden toegepast wanneer de

conditie van de zee of de rivier dit toeliet; een te hevige deining is funest,

waardoor veel onwerkbare productiedagen kunnen ontstaan.

Het bovengenoemde project in Dun Laoghaire ligt in een open Ierse Zee-haven,

waar de noordoostelijke wind vrij opstond.

De verwachting was daarom dat dit project niet “drijvend” uitgevoerd kon

worden.

Het besluit is toen genomen om het werk uit te voeren met een hefeiland!

De eis die daarbij gesteld werd was wel dat het eiland in 3 maanden gereed

moest zijn; operationeel in Ierland!

Om aan deze exceptioneel korte levertijd te kunnen voldoen, is, na heel wat

gesprekken, ontwerpschetsen, enz., het volgende besloten

gebruik te maken van de 4 zogenaamde “standard pontoons”, welke in

Holland nieuw gereed lagen

dat het hefeiland op 3 poten zal komen te staan

dat het eiland demontabel moet zijn, zodat transport over de hele wereld

mogelijk is

dat het eiland geheel in Holland gebouwd zal worden

Het zal duidelijk zijn, dat alle berekeningen en alle

werkplaatstekeningen, enz. nog moesten worden uitgevoerd.

In deze periode is er door alle partijen werkelijk dag en nacht gewerkt.

22

Ten slotte een beschrijving van de werking van het hefeiland,

met verwijzing naar het model ter verduidelijking.

- het eiland is opgebouwd uit 4 zgn. “standard pontoons”

met afmetingen 12 x 4 x 1,98 meter

en een eigen gewicht van 15 ton elk.

De pontons zijn met 26 mm bouten gekoppeld.

- Het front, dat is het voorschip, bestaat uit 2 in de lengterichting gekoppelde

pontons, zodat

de scheepsbreedte 2 x 12 = 24 meter bedraagt.

- In beide pontons is aan de kopzijde een spuddoorvoering gemaakt, dus één

aan SB één aan

BB.

- Halverwege beide gekoppelde pontons is parallel een derde ponton gekoppeld.

- Haaks op deze derde vormt een vierde gekoppelde ponton het achterschip, met

aan de

kopzijde een spuddoorvoering voor de derde paal.

De totale lengte van het eiland is daarmee 4 + 4 + 12 = 20 meter.

Zie ter verduidelijking wederom het model!

23

Dan de spudpalen zelf.

Een spudpaal is opgebouwd uit 4 paalsecties met een uitwendige diameter van

1420 mm en een wanddikte van 16 mm.

Deze vierendeling is gemaakt om het transport te vergemakkelijken.

Paalsecties Lengte Gewicht

1 topsectie 6.682 mm 7.336 kg

1 tussensectie 6.909 mm 6.338 kg

1 tussensectie 6.909 mm 6.338 kg

1 voetsectie 6.322 mm 6.168 kg

Totaal: 26.820 mm 26.180 kg

De voetsectie is uitgevoerd met 2 scharnierende draagplaten.

Normaal staat de spudpaal direct met de punt op de rotsbodem.

Bij een “slappe” laag op de rots of wanneer er geen rots is, worden bij het neer-

laten van de paal de draagplaten open gedrukt, waardoor het draagvermogen

aanzienlijk vergroot wordt.

Het hefeiland is ontworpen voor de fabricage van betonpalen in een rotsbodem,

maar daarnaast ook ingezet als heistelling, kraanponton, enz.,enz.

De bezettingsgraad is zeer hoog geweest.

Bewerking Ger

24

De bouw van de LILLA DAN was een geheel niet voorziene ge-

beurtenis die zomaar uit het niets opdook. Het begon heel

eenvoudig, gewoon een kopje koffie drinken bij een collega

van de cursus Spaans, waarbij natuurlijk ook na enige tijd

de modelbouw ter sprake komt en er met een: “Oh ja, dat is

waar ook!” een bouwdoos van een mini viooltje op tafel

komt, nou ja mini, toch nog 23 cm lang!

Vervolg is dat “meneer” op zolder uit een kast een

“vergeten” bouwdoos van de LILLA DAN tevoorschijn tovert.

Beide ongerepte bouwdoosjes zijn zo verleidelijk, jullie

voelen hem alweer aankomen, dat ik ze maar meegenomen heb,

om er (zoals je dan heel flink zegt) er wel eens een keer

naar te zullen kijken.

Maar ook die kriebel kennen jullie als geen ander, dus al

gauw was het viooltje in elkaar gelijmd en gevernist. Pro-

bleem was dat het bijgeleverde, bijbehorende stukje hars zo

oud, droog en hard was, dat er in dit geval letterlijk

niets aan de strijkstok bleef hangen. Nu zullen jullie zeg-

gen: dat maakt toch . . . . . .uh, oh ja, niets uit!

Jawel, in dit geval wel, want geloof het of niet, toen ik

een nieuw, vers stukje hars gekocht had en de strijkstok

daarmee stroef gemaakt had, kwam er bij het strijken over

de snaren zowaar muziek uit.

Geweldig! Dit is hem!

25

Nu kon ik tenminste met een gerust hart aan de schoener beginnen: de bekende houtbouwdoos van Billing boats Nr.

578, maar zonder de beslagdoos Nr. 579.

De standaard procedure volgend was er al gauw een zaathout

met 13 spanten, waarop ik vrolijk de latjes op aan het

lijmen en met kleine spijkertje vast aan het timmeren was.

Toen de romp klaas was is het dek erin gelijmd en zijn de

boorden afgewerkt. Daarna het wat lastige, maar naar mijn

mening noodzakelijke karwij, om alle spijkertjes die nu

overbodig zijn omdat de lijm inmiddels droog is, er weer

uit te peuteren. Dan volgt het geduldwerkje in de steeds

herhaalde serie schuren – plamuren - schuren, schuren –

plamuren – schuren, enz. enz. Tenslotte het dankbare werk

om de romp de eerste keer in de lak te zetten.

26

De volgende stap is het monteren van de “opstallen” welke

later aan boord horen en die vervolgens te vernissen en te

lakken.

Als de eerste onderdelen hun plaats aan boord ingenomen

hebben en relingen en boegspriet, patrijspoortjes en de

bies op de romp zijn aangebracht en het geheel op een

stevig voetstuk is geplaatst, begint het al aardig op een

schoener te lijken.

Ook zijn op de spiegel de twee davits voor de

sloep gemonteerd, waarbij ook het heklicht natuurlijk niet

is vergeten.

27

Buiten beeld zijn ondertussen, tijdens het gedwongen maar

noodzakelijke wachten tot de verf droog is, de masten en de

raas gemonteerd. Daarna volgt het vastzetten van de masten

met stag, want en pardoen in forse hoeveelheden, waarbij

zelfs een “Voorbramezelshoofdpardoen” is waargenomen.

Vervolgens dienen, zoals hieronder te zien is, de

weeflijnen met een mastworp aan de hoofdtouwen vast te

worden gemaakt.

Als de masten vast staan, kunnen de gemonteerde raas met

rakken aan de masten worden bevestigd. In masten en raas

zijn dan doorvoeringen, oogbouten en de tientallen blokken

al in grote getale voor gemonteerd. De blokken zijn 3x4x7

mm en hebben gaten van 1 mm rond, waar de touwen door

moeten.

28

En dat is hem dan geworden!

Uiteindelijk zit alles wat er op hoort er ook zo’n beetje

op en aan en kan het schip, vanzelfsprekend nadat de naam

LILA DAN op verschillende plaatsen duidelijk is

aangebracht, terug naar de eigenaar.

Ger

29

Het is jullie misschien nog niet opgevallen, maar ook wij willen en moeten in deze crises

als modelbouwclub, net zoals iedereen trouwens, bezuinigen.

Het bestuur heeft daarbij verkozen om de verlichting op de club als eerste onder de loep

te nemen, we beginnen met de lampjes die boven de tafels in de zaal, onder de bak

boven de bar en die boven het aanrecht branden.

Het zijn nu nog gewone, wel vrij dure, spotjes (stroomvreters!) die op 220 Volt branden,

maar we zijn van plan om deze te vervangen door LED lampen, al dan niet

met een trafo er tussen, wel te verstaan.

Dat scheelt de club enkele honderden euro’s per jaar, wat wij minder aan de verlichting

moeten gaan uitgeven.

Omdat de verhouding “inkomsten – uitgaven” ook op de club flink is geslonken door

allerlei bekende oorzaken, moeten ook wij de broekriem wat strakker aantrekken.

Vandaar te beginnen met bovengenoemde maatregel die op langere termijn wat lucht

geeft en nog milieuvriendelijk is bovendien.

Dit betekent echter wel dat er eerst geïnvesteerd moet worden in nieuwe armaturen en

daarvoor vraagt het bestuur om jullie hulp.

Wij vragen aan de leden die op de clubavonden en -middagen aanwezig zijn om een

kleine bijdrage om deze investering tot stand te kunnen laten komen . .

Waarmee we kunnen voorkómen dat we in de toekomst een (te) hoge rekening krijgen

van onze stroomleverancier.

Wat gaan we doen? Er komt enige tijd een pot op de bar te staan (die door Bart, onze

penningmeester beheerd wordt) en als iedereen zijn verantwoordelijkheid serieus wil

dragen en zijn bijdrage heeft gedaan, dan worden er van deze giften nieuwe spotjes

gekocht die minder stroom verbruiken.

Dan heeft iedereen het weer naar zijn zin, want alle beetjes helpen

zullen we maar zeggen.

We mogen ook niet vergeten dat we het met zijn allen moeten waarmaken om onze club

zo goed mogelijk te laten floreren en soms kost dat een klein offer.

Wij rekenen op jullie !!!

Het Bestuur.