Alweer zo’n nare droom de vorige keer. Of Loretta echt dood is, dat lees je nu!

Hijgend slaat Jessica haar dekens van haar af. Ze heeft het snikheet. Erg verward kijkt ze rond. 'Een droom' zucht ze.

'Een droom'

Jessica denkt niet meer aan die droom en loopt vol vreugde de bus uit. Voor de zoveelste keer heeft ze een 10.

‘Mam, de televisie is kapot!’ roept Jessica woedend. ‘Kan jij hem niet even komen maken?’ Met een zucht sta ik op en ga

naar de televisie. Jessica begint maar aan haar huiswerk.

Ik pak de schroevendraaier uit de doos en begin aan het apparaat te schroeven. Ik schroef en schroef maar het lukt

voor geen meter. Ik zucht nog eens diep.

’Jemig, mam. Schiet eens op goede simmen slechte simmen begint zo!’ De stem van Jessica klinkt nog al geïrriteerd. ‘Ik

doe m’n best, schat’

Dan stop ik per ongelijk de schroevendraaier in het verkeerde gaatje. Luid geschreeuw galmt door de kamer. Ik sta

helemaal te trillen.

Als ik eindelijk op hou met schreeuwen komt Jessica naar me toe. Even kijkt ze bezorgd maar begint dan te lachen. Een

klein lachje kan er van mij ook wel af.

Na de avond dat we zijn gaan slapen worden we al snel weer wakker. De regen tikt op de ramen en het waait erg hard.

‘Goedemorgen’ zeg ik vrolijk tegen Jessica. ‘Ja hoi...’ mompelt Jessica terug.

Jessica snuift de heerlijke lucht van de pannenkoeken op. ‘Mmmm, het ruikt heerlijk mam.’ ‘Tja, dat zijn mijn

kookkunsten.’ Ik giechel zachtjes.

‘Sorry van gisteravond mam. Ik was een beetje chagrijnig van gedoe op school.’ Spijtend kijkt Jessica me aan. Ik glimlach.

‘Het geeft niet lieverd’

’Oja mam…’ vraagt Jessica als we klaar zijn met ontbijten. ‘Draai je is om en sluit je ogen.’ Ik voel gefrutsel aan mijn haar en dan voel ik dat er poeder op mijn gezicht wordt geklopt. ‘Wat ben je van plan met me?’ grinnik ik. ‘Oke,

klaar!’ zegt Jessica enthousiast. Ik kijk in de spiegel en mijn haar is anders dan ooit. ‘Wauw!’

Nog in haar badjas gaat Jessica naar buiten. Ze loopt naar Joyce en begint vlot te babbelen. Misschien worden ze wel

heel goede vrienden. Maar dat valt vies tegen. Joyce lijkt niet geïnteresseerd te zijn in Jessica.

Met een zucht loopt ze weer naar binnen en opent de krant. Haar blik valt op een advertentie. ‘Sportieve danseres gezocht’ Er verschijnt een glimlach op haar gezicht.

‘Mam! Ik heb een baan!’ blij rent Jessica gillend naar me toe. ‘Nu kan ik helpen met het huishouden!’ Ik omhels haar. ‘Wat

goed lieverd!’

Jessica is naar school, en ik zet de vuilnis buiten. Ik bedenk me dat het erg stil is dus nodig ik iemand uit, om de tijd te

vullen.

Jessica is inmiddels thuis van school en heeft een vriendinnetje meegenomen. Ze heet Gabriëlle. Het wordt

aardig druk in huis. ‘ARRRGGG, ma-ham kunnen die mensen weg alsjeblieft?’ En de mensen vertrekken al.

Behalve Gabriëlle, die blijft. Maar van huiswerk ik geen sprake. Een waterballonnengevecht. Dat doen ze! En de arme

Jessica krijgt er eentje in haar buik. Maar ze moet toch lachen.

Jessica gaat me te hulp halen. En dan is het pas echt feest! we maken nog lol totdat Gabriëlle naar huis moet. Jessica

neemt afscheid en loopt samen met mij naar binnen.

‘Die Gabriëlla, zo heet ze toch?’ vraag ik ‘ze is toch een aardig meisje, he?’ ‘Nee, Gabriëlle, niet met een ‘a’’ ‘Ow

sorry, ik vind haar erg aardig’ Ik kijk op van mijn boek. ‘Is ze ook…’ mompelt Jessica.

‘Trouwens..’ begin ik. ‘Ik ben bezig met een uitdaging en dat moet jij voorzetten.’ Jessica kijkt me niet-begrijpend aan. Snel

vertel ik het hele verhaal.

Als Jessica in bed ligt voel ik me ook al moe. Snel loop ik naar mijn bedje en val in slaap.

En we worden al vroeg weer wakker. Jessica zet de televisie aan en ik lees een boek. En is een liefdesroman. Geweldige

boeken zijn dat.

Dan gaat de telefoon. Ik neem op. Jessica zeurt dat ze naar school moet. Ik blaas haar een kusje en ze loopt naar buiten.

Ik probeer nog wat te dutten maar er is veel te veel herrie rondom me heen. Ik gaap luid en kijk maar eens tv.

Jessica komt uit school en heeft alweer iemand meegenomen. Geen Gabriëlle vandaag maar Catherine! Catherine is een

meisje met halflang zwart haar. De meeste jongens vallen al flauw als ze haar zien.

Jessica pakt een bal uit haar tas. ‘Dat was bijna door het raam’ lacht Catherine en ze raapt het balletje op.

Maar Jessica moet voor de eerste keer naar haar werk. ‘Veel succes!’ moedigt Catherine haar toe. ‘Dankjewel!’ en ze

geven elkaar een knuffel. Catherine geeft Jessica nog een schouderklopje voor ze vertrekt.

Catherine loopt naar binnen om haar jas neer te leggen. Ik loop naar haar toe. ‘Geef mij maar.’ Ik leg de jas in de gang. ‘Zeg... Hoe is Jessica eigenlijk in de klas.’ ‘Heel vervelend.’

Even kijk ik verschrikt. ‘Grapje, ze doet erg goed haar best op school en ze haalt meestal de hoogste cijfers van de klas.’ Lacht Catherine. ‘Maar ik moet nu echt weg.’ Zegt ze nog.

‘Moet ik je even thuis brengen?’ ‘Nee dat hoeft niet, dankuwel’

Ik zwaai haar nog uit en ga ook naar mijn werk. Maar het is geen goed nieuws voor mij. Deze keer geen promotie, maar

ook geen loon. Ik ben gezakt.

Als het donker is komt ook Jessica van haar werk. Ook zij is gezakt met haar carrière. ‘Gaat goed met ons he.’ Lach ik.

‘Het is wat je goed noemt…’ mompelt Jessica.

Ik doe mijn nachtjapon aan. Het zijdezachte stofje voelt altijd zo lekker vertrouwt aan. Ik maak nog een bessentaartje

voordat we gaan slapen.

‘Hmmm, jammie.’ Zegt Jessica met volle mond. ‘Hij is echt heerlijk.’ ‘Dankje, troost voor onze slechte carrière dag.’ ‘Ach,

volgende keer beter.’

Het is eindelijk weekeind, Jessica werkt aan haar punten voor haar werk. En ik bel met wat oude vrienden.

Het taartje van gisteravond is nog eetbaar. Jessica pakt nog een stuk uit de koelkast en begint vol vreugde aan haar stuk

taart.

Dan begin ik aan het huishouden en Jessica belt met Gabriëlle.

‘En weet je wat ik gedroomd heb, Gab? Over dat jij en ik naar een eiland gingen met alleen maar leuke jongens.’ Een klein

giecheltje ontsnapt uit haar mond.

En met deze keer wel een promotie komt Jessica thuis! ‘Ik hoop dat ik bij mijn volgend outfit mijn haarband terug aan

mag!’

Ze klimt snel haar bedje weer in en droomt weer over de leuke jongens op het strand.

Het is middag en we praten over alles en nog wat. Alleen voel ik me wat zwakjes. Geen wonder van al dat harde werken.

Jessica komt thuis met nieuwe kleren en een promotie. Ze showt haar nieuwe kleertjes aan mij. ‘Het staat je beeldig

schat!’

‘Dankje mam, oja. Mag Gabrielle blijven slapen?’ ‘Natuurlijk, ze is altijd welkom.’

Blij komt Gabriëlle naar haar toe gerent. ‘Oh wauw, je ziet er hartstikke mooi uit met die kleren.’ ‘Vind je? Dankjewel.’

‘Ik heb iets leuks!’ roept Gabrielle en rent de slaapkamer in. Ze zal vast haar pyjama aantrekken. Maar nee, met een kussen geeft ze een mep in Jessica haar gezicht gezicht.

Ook Jessica pakt een kussen en ze meppen er op los. Maar dan is het al laat en gaan ze slapen.

Maar het is alweer maandag en ze moet weer naar school. Samen met Gabriëlle stapt ze in. Ze zegt gedag tegen alle

kindertjes in de bus.

En ik vul me tijd met de huishoudelijke dingen, maar voordat ik het weet is Jessica er al.

Jessica weet ik niet meer lang te leven heeft, en dat weet ik zelf ook. Dus even een foto maken. Dat vraagt ze aan iemand

die ze mee uit school nam. ‘Bedankt, Amber!’

Dat was het dan alweer!

Tot de volgende!

Generaties

1 Loretta

2 Jessica