Loretta had een nare droom de vorige keer. Zit er iets achter, of niet?

Je leest het nu.

Ik hoor getoeter. ‘Ik ben toch vrij vandaag?’ denk ik bij mezelf. Na vijf minuutjes heb ik het door. Jessica moet naar school! Ik sta snel op en kijk voor mij uit. Het bed is leeg. Maar Jessica wist dat al, ze zit aangekleed op een stoeltje te wachten. ‘Ik wou je niet

wakker maken, mama’ klinkt het. ‘Maar meisje toch! Ga nu maar snel die bus in. Misschien zie je er wel leuke vriendjes!’ ze knikt

enthousiast en rent de bus in.

Ik had haar beloofd dat er een verassing was als ze thuis zou zijn. Ik begin er snel aan, en zie hier het resultaat! De

slaapkamer is nu een aparte kamer, de badkamer is wat uitgebreid, de keuken is verplaatst en we hebben een tv. Als

ze hier niet tevreden mee is, dan weet ik het niet meer.

En die tv gaan we natuurlijk gebruiken! Ik vraag me nog steeds af hoe ik aan die rare droom kom. Maar laten we dat

achterwege laten.

Ik hoor voeten die gesleept worden door de diepe sneeuw. Jessica! Ik sta op en ga voor de deur staan. Ik vertel haar over de uitbreiding van het huis. Ze probeert te lachen, maar niet

met volle overtuiging. ‘Wat is er meisje van me?’ vraag ik bezorgd. ‘M-mama, ik ben h-heel erg moe. Mag ik gaan s-

slapen alstublieft?’ smeekt ze. ‘Tuurlijk meis,’ antwoord ik ‘ga maar.’

Ze kruipt vermoeid haar bedje in. Ik ben trouwens ook niet echt heel actief. Ik wandel haar achterna en ga ook even

dutten. Ik ben toch benieuwd of die rare droom wordt vervolgd.

Dan staan we gelijk op, zonder rare dromen. Als we de slaapkamer uitlopen valt onze blik op het schriftje huiswerk. Jessica kijkt me aan. ‘Moet ik je helpen?’ vraag ik. ‘Graag, ik snapte de oefeningen in de klas niet zo goed.’ Ze wijst naar

de sommetjes. Samen lossen we ze op.

Ik begin aan het ontbijt en Jessica gaat nog eventjes slapen, ze is toch zo’n slaapkopje.

Nog half moe staat Jessica voor het bordje. ‘Hmmm, het ruikt lekker mama’ zegt ze. Ik glimlach naar haar. ‘Eet je mee?’

vraag ik. ‘Waarom niet?’ lacht ze.

Ons gezellig ontbijtje wordt verstoord door het getoeter van de schoolbus. Ik wuif Jessica uit en ze stapt in de bus. ‘Doei

schatje van me’.

Een man loopt langs. Ik begroet hem en vraag of hij binnen wilt komen.

‘MAM, MAM, MAM, ik heb een 10!’ Jessica komt als een dolle stier naar de deur toe gelopen. ‘Wat goed, zeg! Echt

fantastisch, meid!’ zeg ik. De man die ik uitnodigde vertrekt inmiddels.

Als ik naar binnen kom zie ik een soort cola-automaat staan. Ik vraag me af of ik daarvan kan drinken. Ik drink en ik spring

en ik dans. Het is een wonder! Ik ben 3 dagen jonger geworden.

‘Jessica... Er komt een hele aardige vrouw op jou passen.’ ‘Waarom?’ vraagt ze verbaasd. ‘Mama moet werken.’ Even

lijkt het alsof Jessica gaat huilen. ‘Oké.’ Zegt ze dan. We geven elkaar een zoen.

Als Klazien, zo heet de oppas, er is, wijs ik haar de weg naar Jessica. ‘Ze doet eventjes een dutje’ zeg ik ‘ze is altijd erg

moe als ze van school komt’. Klazien knikt begrijpend. ‘Dan ga ik nu naar mijn werk’ zeg ik stil om Jessica niet wakker te

maken.

Jessica heeft geen problemen met Klazien, ze wordt wakker en glimlacht. Als ze opstaat ziet ze een potje met vlinders. Ze schrikt. ‘Mevrouw? Heeft u die vlindertjes in die pot gedaan?’

vraagt ze. ‘Nee hoor, meisje’ antwoordt de oppas ‘laat ze maar rap vrij, buiten in de frisse lucht’.

En dat is ook wat ze van plan is, ze rent als de bliksem naar buiten en draait het potje open. ‘Ik vind degene die jullie

heeft opgesloten heel erg stout!’ zegt ze terwijl de vlinders er uit fladderen. ‘Vlieg, vlieg!’ roept Jessica ‘jullie zijn vrij!’

Maar net als Jessica naar binnen wilt ziet ze een meisje voorbij wandelen. ‘Hoi!’ roept Jessica. Het ander mesje draait zich om.

‘Heb jij die vlinders vrij gelaten?’ vraagt ze. ‘Ja!’ antwoord Jessica enthousiast. ‘Ik zou dat ook doen, wie sluit er nu vlindertjes op. Ze zijn zo mooi!’ zegt het meisje. ‘Dat vind ik ook.’ Zegt Jessica.

‘Maar ik moet snel verder wandelen naar de winkel, anders wordt mijn mama boos op mij.’ ‘Oké’ antwoordt Jessica ‘Tot nog eens!’

‘Mevrouw de oppas, ik ben erg moe. Ik mag wel slapen van mijn mama.’ Zegt Jessica zelfverzekerd tegen de oppas. ‘Toe maar, kruip je bedje maar in.’ Zegt de oppas met een zachte

stem. En zo valt Jessica in slaap.

Als ik thuis kom zie ik dat het kindermeisje het huis een flinke poetsbeurt heeft gegeven. Ik bedank haar voor het oppassen

en het poetsen, daarna ga ik ook slapen.

Het alarm schiet af, Jessica en ik worden wakker. ‘Mama! Mama! Wat is dat!’ roept ze bang. ‘Blijf hier meisje, ik ga

kijken’ antwoord ik. Als ik de deur open doe staat daar een politie met een dief. Jessica rent de kamer uit. ‘Daar is de stoute man die de vlinders op heeft gesloten! Grijp hem

politiemannen, pak hem!’ roept Jessica boos.

De politiemannen luisteren naar Jessica en vallen de dief aan. Ik maak me zorgen om Jessica. Ze staat er erg dichtbij.

Maar al die zorgen zijn voor niks. De politie pakt de man en neemt hem mee. We krijgen 500 simdollar voor onze hulp!

Als de man weg is staat Jessica in de keuken te huilen. ‘Wat is er schatje?’ vraag ik ‘Ik ben z-zo bang’ antwoordt ze snikkend ‘k-komt de stoute vlindertjesman n-nog ooit terug?’ vraagt ze.

‘Jessica toch, nee hij komt nooit meer terug’ troost ik haar ‘kom, zal ik een verhaaltje voorlezen?’

Ze knikt en kruipt in haar bedje. Maar als ik net het boekje open doe, ligt ze al in diepe slaap. Ik aai haar over haar

hoofdje en geef haar een kus. ‘Hij komt nooit meer terug’ fluister ik ‘nooit’.

De volgende ochtend zijn we al vroeg op. Ik ga eventjes de krant lezen terwijl Jessica haar huiswerk alvast maakt. Af en

toe vraagt ze iets aan mij maar dat gebeurt niet zo vaak.

Als haar huiswerk klaar is, en het huis schoon is gaat Jessica een film kijken. Ze kijkt altijd dezelfde film, een film over

dansende elfjes en vlindertjes die rond hun dwarrelen. Ik ga eens naast haar zitten. ‘Jessica, nu het toch weekend is,

zullen we iets gaan doen? Zoals bowlen ofzo?’ stel ik voor.

Jessica glundert en geeft me een knuffel. ‘Heel graag mam!’ daarna kleedt ze haar om en gaat eventjes naar buiten.

Ik ben ook klaar en als ik buitenkom zie ik Jessica bellen blazen. ‘Kom, dan zijn we weg!’ roep ik haar toe. ‘Kijk mama! Kijk die mooie belletjes, ze zijn zo mooi!’ zegt Jessica. ‘Ooh ja!

wat leuk.’ antwoord ik. We vertrekken. Jessica laat de belletjes achterwege.

We komen aan. Jessica rent naar de bowlingbaan en neemt een bal. Vast loodzwaar zo te zien. ‘Wat een sterke meid ben jij zeg!’ moedig ik haar aan. Ze klungelt wat en ik vraag of ik

haar moet helpen. ‘Nee hoor, het lukt wel.’ kreunt ze.

Uiteindelijk gooit ze de bal ver weg met haar handen gespreid. De bal botst op de baan. Vol spanning kijkt ze toe.

En met resultaat! ‘Joehoe!’ roept ze luid. Ze springt zo hoog als een opgewonde haas. ‘Nu jij mama’ zegt Jessica buiten adem. ‘Je kan het wel hoor, je moet gewoon goed kijken!’

moedigt ze me aan.

Ook ik gooi strike, bijna vlieg ik met de bal mee. ‘GOEDZO MAMA! ‘ gilt Jessica lachend.

Na een paar potjes geef ik het op en geef mijn dochter gewonnen. ‘Wat was jij goed zeg’ vertel ik en neem haar

handjes vast. We gaan eventjes dansen op de muziek die zich afspeelt in de grote zaal.

En van al dat bowlen en dansen krijg je honger, we bestellen iets… ’Mama, mag ik frietjes?’ Ik knik van ja en Jessica grijpt

naar de ketchup.

Jessica verandert toch van besluit en neemt een kopje soep, ook lekker. Ik bestel een bordje spaghetti, ook eens lekker!

Ik weet niet wat Jessica van plan is maar ze zei dat er een reuze spin liep. Voor de grap kijk ik erheen.

Als ik terug kijk, gooit ze een volle hand soep naar me. Gek kind van me. We lachen ons ziek, vooral Jessica is niet meer

stil te krijgen.

Ik zou nu streng moeten zijn, maar een grapje mag wel eens. ‘Dacht je nu echt dat er een reuze spin was?’ vraagt ze terwijl ze lacht. ‘En toen je terugkeek, de soep…’ en ze lacht door en

door.

Als alles op is gaan we nog even naar de wc. ‘Hou je wel de wc voor mij bezet, mama?’ vraagt ze. ‘Ja liefje! Doe ik.’

Ze is klaar met plassen en ik loop naar buiten. ‘Mam? Wat doe je?’ vraagt ze. ‘We gaan naar huis schat, kom je niet

mee?’ antwoord ik. ‘Maar, je moet altijd je handen wassen.’ zegt ze. ‘Kom dan mam! Als je het niet doet, dan kan dat

gevaarlijk zijn hoor’ zegt ze streng. Samen wassen we onze handjes.

We zijn thuis en ik word over een uur opgehaald. Jessica kruipt in bad en gaat daarna een dutje doen op de bank. Ik ga nu eventjes slapen. Jessica zegt dat ze blij is dat de dief niet

meer is gekomen. De stoute vlindertjesman, zo noemt ze hem.

Jessica rent naar haar oppas toe en begint te vertellen over gisternacht. ‘Mevrouw de oppas! Ik weet wie de stoute

vlindertjesman is! Ik weet het!‘ stamelt ze. Jessica vertelt het hele verhaal zonder maar één traan te laten vallen.

‘Wat een nacht!’ zegt Klazien begrijpend. ‘Ben je nu niet een beetje moe van al dat bowlen?’ Na eventjes na te denken

ploft Jessica op de bank. Meteen slaapt ze.

Ze staat op. ‘Mevrouw de oppas, ik lig hier niet zo lekker. Ik mag toch wel gaan slapen in mijn bed?’ vraagt Jessica. ‘Ik

kom wel eventjes mee’ zegt Klazien. ‘Wat een mooi tekening.’ Zegt de ze. ‘Op school gemaakt!’ antwoordt Jessica

trots. ‘Maar nu ga ik toch echt wel slapen, oppas!’

Ik loop naar binnen en bedank de oppas alweer. Ik knip de lampen uit en ga ook slapen.

Generaties

1 Loretta

2 Jessica

En dan stopt het nu hier.

Tot de volgende!