College 2:

Food & Society. Principles and Paradoxes. Hoofdstuk 2

‘Foodways’ zijn een centraal kenmerk van een groeps- of individuele identiteit. Ze markeren lidmaatschap van bepaalde naties, geografische regio's, raciaal-etnisch groepen, sociale klassen en geslachten. Behoud van culinaire onderscheid, tussen verschillende groepsidentiteiten, voedt en bevordert een gevoel van persoonlijke verbondenheid. Identiteit wat we eten, hoe we eten en wanneer het wordt gemaakt, geserveerd en geconsumeerd. Men gebruikt statussymbolen om hun sociale status in de samenleving te laten zien. Foodways hoe de symbolische betekenis van voeding bepaald en behouden is door rituelen en sociale activiteiten. Uitgevonden tradities (bv thanksgiving) hebben drie doelen: sociale cohesie, nieuwe maatschappelijke instellingen en legitimatie van bestaande en individuen gedeelde normen en waarden mee geven. Regio’s beschikken over een eigen ‘keuken’ ingrediënten, smaken en kooktechnieken. Third places plekken waar men bij elkaar kwamen (first place: thuis, second place: werk). 1960-1970 culinaire revolutie US opkomst ‘soul food’. Neo-etniciteit ontstaan door het opeisen van een verloren etnisch erfgoed. ‘Corporatization’ men begon met de productie en promotie van etnische levensmiddelen ontstaan groeiende en welvarende markt met een etnische kern. Men gaat van massa marketing naar micro-marketing specifieke producten voor een doelgroep (gebaseerd op leeftijd, gender, etniciteit en sociale status). Eten gekoppeld aan gender vlees vaak gelinkt aan mannen en salade en lichte voeding vaak aan vrouwen. Vrouwen passen eetgedrag aan als ze bij mannen zijn, andersom gebeurt dit niet. Mannen gaan meer helpen in huishouden: ‘domestic outsourcing’.

‘Right Taste, Wrong Place’: Local Food Cultures, (Dis)identification and the Formation of Classed Identity

Deelnemers hebben geen verlangens om een excentrieke, diverse en onderscheidende smaak te ontwikkelen. Wel willen de deelnemers creatief zijn om een stereotype culinaire smaak te produceren uit hun klasse groep. De deelnemers vertrouwen op een reeks van goedgekeurde, of ‘ready-made’ set van producten (bijv. de lokale producten van de boerderij, recepten van Jamie Oliver) die geaccepteerd en daarmee dus goedgekeurd zijn in de middenklasse. Voor de Britten van het onderzoek geldt, dat smaak te maken heeft met een juiste voedsel keuze, en de smaak wordt begrensd door sociale klasse posities en nationaliteit. Het eten van de lokale bedrijven, wordt gezien als niet ‘gebruiksvriendelijk’. Het eten van voedsel wordt bepaald door de sociale klasse waartoe iemand behoord. Deze is ingebed in keuzes over waar je winkelt, de restaurants waar je uit eten gaat en de ingrediënten die je gebruikt.

Up to date blijven met het ‘juiste’ culturele kapitaal. Niet exotisch gebruik maken van goedgekeurde, ready-made producten en processen, die uitdrukking geven aan middelklasse status. Combinatie van creativiteit en pragmatisme, om niet door de mand te vallen. Moeilijkheden met het uitdrukken van hun klasse op die locatie

afzetten tegen lokale bevolking ‘dit ben ik niet’. Het gebruik van voedselpraktijken om deelname aan de academische gemeenschap te bevestigen.

College 3:

Emans, B. (2002), Interviewen Theorie, Techniek en Training, Groningen/ Houten: Noordhoff Uitgevers. Hoofdstuk 4

Interview kans van slagen alleen als beide gesprekspartnsers precies weten waar ze aan toe zijn wat wordt er verwacht bindende afspraak/contract waarin de verwachtingen uiteengezet worden. Introductie verschaft duidelijkheid.

Inhoud van gespreksintroductie beeld van gespreksverloop: te verrichten taken (structuur, rolinstructie geïnterviewde moet antwoorden en de interviewer verantwoordelijk voor interviewschema), achtergrondinformatie (doel, instantie en reden voor deze geïnterviewde, tijdstip, periode en (geluids)opname), opbrengsten voor de geïnterviewde (vorm, invloed van interview resultaten op besluitvorming en waar op vertrouwd kan worden) en eventuele kosten (soort informatie die nodig is, tijd, wat er met informatie gebeurd anonimiteit en informatie over opnames).

Gelegenheid bieden voor reactie van geïnterviewde onduidelijkheden of misvattingen oplossen en afspraak met interviewer bekrachtigen. Geen discussie starten na de inleiding.

Voorintroductie toestemming krijgen voor afnemen interview. Minder informatie nodig om ja of nee te krijgen van de persoon globale aanduiding van de aard van het interview, de instantie en de verwachte afnameduur. Pas dieper op doel van interview ingaan tijdens de introductie van het interview zelf. Bij afwijzing door ‘geen interesse’ een twee de keer vragen voor deelnamen, zonodig herhalen. Maatschappelijk nut/belang van medewerking benadrukken/terugrapportage beloven/kost geen extra tijd/geen moeilijke vragen. Personalisatie methoden om aangesproken persoon te doordringen van het belang van zijn persoonlijke bijdragen. Toch geen medewerking ‘gewoon interview beginnen en dan kan het altijd nog afgebroken worden’. Goed gesprek maken conversationele stijl. Beloning voor deelnamen uitrijken contingent belonen (bij medewerking verstrekken) of beloning geven bij het verzoek tot deelnamen.

Bij oog-in-ooginterviews is de materiële omgeving van groot belang opstelling waarin men gaat zitten, herrie en rommel, gunstige sociale situatie. Niet frontaal tegenover elkaar gaan zitten in verband met afwisselend oogcontact. Tafel biedt alibi’s om naar te kijken als men de gesprekspartner niet aan kijkt. Ongenode derden aanwezigheid ongewenst door puur technisch redenen, steun zoeken bij de te interviewen persoon, manipulatie van de situatie of negeren van de derde partij.

Emans, B. (2002), Interviewen Theorie, Techniek en Training, Groningen/ Houten: Noordhoff Uitgevers. Hoofdstuk 5

Beginvraag introduceert een nieuw gespreksonderwerp. De stap die volgt omvat alle activiteiten die de interviewer onderneemt. Doorvragen afstemmen op de concrete

situatie en reactie van de geïnterviewde. Evaluatie van de gegeven antwoorden en de bruikbaarheid bepaalt of er wel of niet doorgevraagd kan worden.

Grondregel voor het stellen van vragen:

- Geen vragen overslaan. - Volgorde aanhouden. - Woordkeus en formulering letterlijk aanhouden.

Conversationele interviewstijl als door een betere formulering de bedoeling van de vraag beter wordt, dan moet de interviewer daar niet voor terugschrikken. Proberen gehoorzaam te blijven aan het interviewschema.

Non-verbale aspecten van spreekgedrag paralinguïstische aspecten van communicatie stem gebruik. Overbrengen van onuitgesproken berichten regulatiefunctie van de vragen.

- Spreektempo en spreekritme - Accentueringen - Volume en articulatie - Melodie vragende zin door laatste woorden met hogere toon uit te

spreken=evocatieve stemmelodie. - Stopwoordjes achterwege laten.

Andere non-verbale aspecten zijn: kijkrichting, beweging en pantomime.

Voorafgaand aan vragen die de geïnterviewde kunnen overvallen, kunnen interviewers enkele inleidende, aankondigende woorden gebruiken.

Sturende vragen vragen waar 1 bepaald antwoord makkelijker volgt dan het ander inhoud van antwoorden worden beïnvloed. Geïnterviewde zijn meer geneigd nee te zeggen tegen het verbod van een of ander type gedrag dan, wat op hetzelfde neerkomt, om ja te zeggen tegen de permissie van datzelfde gedrag verbieden-toestaan-asymmetrie. Sturende meganisme:

- Evaluatief geladen woordgebruik onzakelijke, evaluatieve betekenis.- Ingebouwd broneffect in verband brengen met persoon of groepering. - Gebruik van voorbeeldantwoorden ter verduidelijking een voorbeeld geven. - Logische uitsluiting van antwoordmogelijkheden geen ruimte voor

betekenisvolle antwoorden. - Doorklinkende antwoordvermoedens interviewer heeft vermoeden van

antwoord en laat dit merken. - Kenbaar gemaakte visie van de interviewer interviewer laat merken wat hij

over het onderwerp vindt. - Aangereikte cognities informatie over realiteit ingebouwd. - Irrelevante personalisatie van het vraagonderwerp verbant tussen

vraagonderwerp en de persoon van de geïnterviewde. - Onevenwichtige presentatie van antwoordopties meerdere keuzes, maar de

manier waarop ze verteld worden, maakt de ene optie favoriet. Vergelijkingseffect: object waarmee vergeleken wordt, kan in vergelijking met het object dat vergeleken wordt op de achtergrond blijven. Recency-effect, opsomming gaat te snel keuzen voor de laatstgenoemde optie. Primacy-effect, opsomming gaat te snel keuze voor de eerstgenoemde optie.

Retroperspectief verleden reconstrueren gebaseerd op herinneringen, valt tegen onderhevig aan onbewuste vertekeningen door:

- Men kijkt vanuit het hedenperspectief. - Tijdsbesef van respondenten is niet altijd even nauwkeurig meer ervaring

van een langere tijd opgeven: verziendheid/telescoping. - Neiging om sociaal-wenselijke antwoorden te geven precisering: het vragen

naar nauwkeurig omlijnde details. Precisering van feitelijkheden gebruik van gesloten vragen. Precisering van tijd einde aan alle mogelijke misverstanden en vaagheden met betrekking tot de tijdstippen en de tijdsperiodes waarop zijn vragen betrekking hebben gebeurtenissenkalender.

College 4:

“The Children Cry for Burger King”: Modernity, Development, and Fast Food Consumption in Northern Honduras.

In Honduras zijn fastfoodketens de enige restaurants binnen het budget van de bevolking waar een schone omgeving, waar kinderen te gelijk kunnen spelen en het eten van voldoende kwaliteit is.

Fast food restaurants zijn gelokaliseerd omgetoverd tot respectabele full-service eetgelegenheden voor degenen die tussen de lagere en de middenklasse zitten en zich dit voedsel kunnen veroorloven. Mensen die de ketens omarmen zien ze dan ook als een teken van vooruitgang en moderniteit.

De opkomst van fast food bedrijven in Honduras is verbonden met het hedendaagse vrije handel beleid. Een beleid dat diepe historische wortels en precedenten evenals verregaande gevolgen heeft Horondezen kiezen ervoor hun geld te besteden aan in het buitenland gevestigde fast food bedrijven, zo nemen ze rechtstreeks deel aan voedselproductie en -consumptie die tot ver buiten hun directe controle reikt.

Fast food is meer dan alleen voedsel. Niet overal staat fast food gelijk aan snel, makkelijk en goedkoop eten. Fast food restaurants worden in Honduras gezien als plek om gezamenlijk uit eten te gaan ze hebben veel voordele die lokale eetgelegenheden niet hebben. Het krijgt dus een nieuwe betekenis en wordt op een andere manier gebruikt in de lokale context. Het gaan niet om een aantrekkingskracht van iets Amerikaans, zoals vaak wordt gesuggereerd wat betekend het om modern te zijn.

Shopping Versus Growing: Food Acquisition Habits of Dutch Urban Gardeners

Relatie tussen voedsel verbouwen in de stad en hoe dit verweven raakt met andere terreinen van het leven. Is er een verschil tussen mensen die actief betrokken zijn bij het tuinieren en mensen die dat niet of nauwelijks zijn. Er worden twee volkstuinen en twee alternatieve food networks (AFN) bekeken. Theory of practice volkstuin tuiniersters vooral bezig met uitvoering van tuinieren tuinieren wordt onderdeel van de dagelijkse routine en oogst gebruikt in dagelijkse maaltijden. Mensen van de AFNs houden zich bezig met uitoefening van winkelen maken nog veel gebruik van gemakkelijk verkrijgbaar voedsel afkomstig van supermarkten. Vrijblijvende relatie zorgt voor moeilijke integratie van tuin en leven voor mensen die zelf geen groenten verbouwen. Urban food growing initiatieven gezondheid, sociale doeleinde en alternatief van het industriële voedselsysteem spelen een rol. Motivaties van de mensen waren dat men graag lokaal voedsel eten en de tuin een leuk en sociaal initiatief is. Economische aspect van de tuin niet aanwezig, tuinieren als hobby meer betrekken in dagelijks leven.

College 5:

Freegans risk the hazards of dumpster diving

Dumpster diving: een groeiende anti-consumentenbeweging afgedankt voedsel redden door in containers opzoek te gaan naar eten. Mensen weten niet precies waar dit eten vandaan komt, dus het is risicovol. Eskow gevaarlijke voorwerpen in containers en vooral in de zomer, zitten containers vol met bacteriën (sommige gesprayd met pesticiden). Freeganism verzamelen van voedsel door liefhebbers, dus ook mensen voor wie het niet noodzakelijk is vanwege een laag/geen inkomen, gaan dumpster diven. De mensen zijn jong en gezond meer immuun voor ziektes, ze dragen beschermende kleding en kunnen hun voeding thuis wassen. Geen bewijs dat risico’s dumpster diving zich vertalen in gezondheidsproblemen.

College 6:

Food taboos: their origins and purposes Victor Benno Meyer-Rochow

Voedseltaboe het vermijden van voedsel door een andere reden dan het niet lusten. Eten vermijden zorgt voor gewoonte/regelmaat om dit te vermijden. Als deze gebaseerd zijn op religieuze, spirituele of magische ideeën moet dit ooit ontstaan zijn. Onderzoek gedaan naar 5 voorbeelden: The Orang Asli (geloof in spiritueel welzijn), Papua New Guinea tribal (gezondheid van mensen beschermen), Mid-West Nigeria (veel verschillende), the Hindu (heiligheid van dieren en reïncarnatie en behouden van natuurlijke hulpbronnen) en de Jewish dietary laws (betekking op het geloof).

Taboes te maken met ongeschreven sociale regels die het gedrag van mensen beïnvloedt. Proximate cause van voedsel: heeft een direct effect. Ultimate causes van voedsel: niet gelijk zichtbaar. Sommige taboes zijn bij het ene gebied heel normaal, maar in een ander gebied helemaal niet. Verschil maken op sekse, zwangerschap, leeftijd en baan.

Veel gemeenschappen hebben grenzen aan wat ze zien als acceptabel eten. Daarnaast kan niet in alle gevallen gebruik gemaakt worden van eten wat gemaakt wordt in de omgeving. Voedselgrenzen kunnen de gezondheid status van een gedeelte van de gemeenschap aantasten. Voedseltaboes kunnen ook opgelegd worden doordat een dominant gedeelte van de gemeenschap bepaald eten niet tolereert.

College 8:

Marking the boundaries: position taking in the field of ‘alternative’ food consumption.

Mensen uit de middenklassen hebben zich de ruimte, de markt toegeëigend. De werkende klasse kunnen zich niet aansluiten en voelen zich er niet prettig inrichting van publieke ruimte wordt niet gewaardeerd. Werkende klasse heeft wel interesse in de boeren markt, dus keuzes rondom duurzaamheid zijn geen resultaat van puur rationele beslissingen. De markt is een plek om gezien te worden, je kunt er eten op straat en je zo onderscheiden van andere mensen. Men ziet het publiekelijk kopen van ingrediënten voor thuis als een soort uiteten. Niet iedereen wil naar de markt, sommige mensen willen er niet gezien worden. Gevoelsmatige uitsluiting alternatieve producten associëren met hogere prijzen en als niet bij hen passend.

Terugkeer van klassenanalyse:

- Verbetert begrip van de sociale ongelijkheid. - Fundamenteel voor de realisatie van duurzaamheid in de context van

milieuverandering. - Suggereren van duurzame consumptie is moeilijk in hoge consumptielanden

(internationale focus op gelijkheid in relatie tot duurzame consumptie).

Ongelijkheid in toegang tot voedsel kan leiden tot gezondheidsverschillen. Andere categorieën dan sociale klasse zoals ras, gender en leefstijlkeuzes zijn belangrijk geworden om ongelijkheden te begrijpen. Niet alleen inkomen maar ook culturele verschillen spelen een rol in voedselconsumptie.

Ethische consumptie is mainstream geworden boodschap verloren. Het gaat niet meer om biologisch zelf maar of je het kan veroorloven. Het labelen als ethisch sluit mensen uit, het impliceert dat het duur is of alleen voor de elite. Om aarde te behouden zijn andere manieren van voedselvoorziening nodig. Persoonlijke en culturele uitdrukkingen hangen samen met duurzame en alternatieve voedselnetwerken. Opnieuw klasse-analyse in voeren is nodig om te begrijpen hoe klasse relaties duurzame consumptie beïnvloeden. Erkenning voor de verschillen oplossing om alternatief voedsel voor iedereen bereikbaar te maken.

Simpele gerechten worden op een andere manier geframed waardoor ze niet meer voor iedereen zijn. Simpel good food wordt ontoegankelijk voor sommigen superfoods te duur voor de lokale mensen. Het doel is om ze voor iedereen beschikbaar te maken. Thuis koken en een maaltijd maken is overal gelijk, maar toch heel verschillend, zo kun je je toch onderscheiden.

De huidige voedselconsumptie blijft klassenverschillen onderstrepen, achter een sluier van omnivorousness en onder de noemer van simpel, traditioneel voedsel. Onderscheid kan gemaakt worden door te laten zien dat men goede smaak heeft, dit gebeurd in openbare ruimtes zoals een boerenmarkt. Je geeft een beeld van jezelf in relatie tot de ander.

Whose right to (farm) the city? Race and food justice activism in post-Katrina New Orleans

Industrieel voedselsysteem veel gevaren, deze leveren kritiek op. Voedselsoevereiniteit beweging eist volkeren om hun eigen landbouw en voedselbeleid te definiëren (samenvoeging van voedsel en rechtvaardigheid nodig) antwoord op uitdagingen met betrekking tot gezondheid van mens, milieu, sociaal en economisch welzijn. Gedaan om honger te verlichten, racisme te overwinnen en sociale rechtvaardigheid te bevorderen. Onduidelijk over de realiseerbaarheid in gemeenschappen met lage inkomens.

Case study in New Orleans (Passidomo) voedselproject om ongelijkheid te verbeteren, in feite maakt dit de ongelijkheid juist groter herpositionering van voedselrechtvaardigheid activisme (om diverse en duurzame voedselsystemen te genereren voor alle mensen) systematische verandering van macht. Verschillende etnische groepen lijden aan structurele ongelijkheid. ‘Kleurenblindheid’ effect op toegang tot duurzaam voedsel. Om een voedselrechtvaardigheid project te laten slagen moet er aandacht besteed worden aan alle chronische en actuele onrechtvaardigheden.

Storm Katrina vooral effect op armeren, gekleurde mensen. Afro-Amerikanen meeste leed, voor de storm structurele ongelijkheid die zorgde voor kwetsbaarheid. Na de storm woonden er meer blanke mensen in New Orleans, ook waren de meeste mensen rijker. Katrina reveald “the way the nation still thinks and feels about black people”. Blanke mensen komen helpen heropbouwen, maar namen woonruimte in die kleurlingen zo hard nodig hadden goed bedoelde hulp contraproductief.

Direct na storm geen winkels open geen toegang tot voeding. Sinds 2005 is het tempo van voedsel gerelateerde activisme en alternatieve voedsel projectontwikkeling in de stad versneld zorgt voor ambacht, ambachtelijke en lokaal geproduceerde levensmiddelen onder de rijke mensen en niet voor de arme mensen. Tuinieren noodzakelijk voor de voedselvoorziening, werd ook vrijetijdsbesteding.

Drie benaderingen voor voedselrechtvaardigheid:

- Hollygrove marked and farm geen supermarkt in de buurt/vervoer naar supermarkt. Mensen kopen in de buurt voeding, vaak ongezond en dik makend. Oplossing is zelf voedsel verbouwen (onder blanke bevolking).

- Lower ninth ward food access coalition eigen bedrijfjes in de wijk, gemeenschap moet zorgen voor een supermarkt of beter voedsel beleid, bijeenkomsten voor afspraken (onder zwarte werkende klasse). Benadrukt autonomie van de wijk.

- Latino farmers’ cooperative of louisiana tuin waar Latino leden mogen tuinieren, koken, eten en samen komen. Voedsel verboden voor personen met buitenlands paspoort Latino’s de dupe van hulp aan bieden.

College 9:

Urban food insecurity in Cape Town, South Africa: An alternative approach to food access.

In stedelijke gebieden is toegang tot voedsel de belangrijkste reden van voedselonzekerheid. Toegang is afhankelijk van inkomen hoe armer hoe onzekerder mensen zijn afhankelijk van informele voedselbronnen. Vier fundamentele punten zijn:

- Stedelijke voedselonzekerheid wordt grotendeels genegeerd onderzoek en beleid nodig.

- Het gaat niet alleen om beschikbaarheid maar ook om toegang. - Toegang moet worden bekeken op een groter schaal dan het huishouden

kijken op de voedselmarkt en het inkomen en uitgeven van de huishoudens. - Het belang van de informele sector moet worden mee genomen.

Veiligheidsbeleid van voedsel op het platteland vaak productie gebaseerde oplossingen verkeerde beleden van het probleem, voedsel onzekerheid is vooral een landelijk probleem en beschikbaarheid van voedsel is een probleem. De plaats van armoede verschuift naar de stad. Omstandigheden in de stedelijke gebieden brengen meer mensen in armoede.

Beschikbaarheid van voedsel fysieke beschikbaarheid van hoeveelheden voedsel van eigen productie of zakelijke, commerciële invoer of donoren beschikbaar voor menselijke consumptie.

Voedsel toegang passend inkomen of andere middelen om de benodigde hoeveelheden eten te verwerven.

Voedsel gebruik juiste gebruik, de verwerking en de opslagtechniek voldoende kennis van voedsel.

Ernst van voedselonzekerheid is grotendeels te wijten aan de afhankelijkheid van stadsbewoners aan contant geld minder mogelijkheden om inkomsten te genereren, dus gevoeliger voor voedselonzekerheid. Mensen in steden kunnen zelf geen voedsel verbouwen, dus vaker voedsel onzeker dan mensen van het platteland die wel toegang hebben tot alternatieve voedselbronnen. Structuur van het stedelijk voedselsysteem beperkte variatie in dieet. Hogere prijzen op een informele markt, maar kwaliteit en veiligheid zijn lager. Supermarkten proberen niet te voldoen aan de behoeften van de veiligheid van stedelijke armeren.

Beleidsmakers en onderzoekers kijken op de verkeerde manier naar de informele sector. Verbetering is alleen mogelijk als:

- De rol van informele markt als bron van voedsel wordt erkent:

- !) " $

$ ) 3& $ $

% ) & $ - $& % ) 3&.

- o $ " 3 3 &

& % % & $ 3

& & - # $ & % 0$ $ 3& 3&

$ $ ) 3

- ( $

" ) ( ' 2

- , # $

$ # $ ' & $ - , > $ )

" &. 4 0

) ! ) )

- % ) & 2

- , % ) & # $

$ ! )

o Informele sector biedt andere mogelijkheden dan een supermarkt die in theorie goedkoper is dichtbij, kopen op krediet, kleine hoeveelheden.

o Vergroot voedselzekerheid. o Geen dualiteit maar strategisch gebruik: agency. o Supermarkten verdringen de informele sector.

- De verbinding begrijpen tussen de formele en informele voedselsectoren. - Strategieën ontwikkelen ter verbetering van de beide sectoren.

Availability of healthy snack foods and beverages in stores near high-income urban, low-incom urban, and rural elementary and middle schools in Oregon.

Epidemie van obesitas bij kinderen versterkt door trends in snack gedrag energie-dichte, lage-nutriënt voedingsmiddelen. Voor kinderen zijn voedingswinkels in de buurt van scholen de belangrijkste bron om snacks te kopen.

Winkels bij stedelijke scholen met hoge inkomens meeste gezondheid items binnen elke categorie van voedsel. Winkels bij landelijke scholen veel minder gezonde items. Op alle locaties was de beschikbaarheid van gezonde artikelen laag, vooral gezonde dranken en verse groenten beperkt.

Drie locaties bekeken lage inkomenswijken, hoge inkomenswijken en landelijke gebieden, overal beschikbaarheid van gezonde snacks en dranken beperkt. Beperkingen ernstiger in winkels uit lage inkomens wijken of landelijke gebieden. In de buurt van landelijke scholen laagste beschikbaarheid.

Primaire barrière voor winkeliers is het gebrek aan de vraag van de klant voor gezondere levensmiddelen. Interventies gericht op toegang en selectie van gezonde voeding nodig bijvoorbeeld jongeren laten werken in winkels om mede te bepalen welke producten verkocht worden.

Inspanningen ter bevordering van gezondere snack keuzes onder kinderen, mat name degenen die landelijke of met een laag inkomen stedelijke scholen wonen, kunnen worden belemmerd door het ontbreken van gezonde voedingsmiddelen en dranken in winkels in de buurt van scholen. Gezien het feit dat kinderen vaak naar

deze winkels gaan voor het kopen van snacks, moet het een prioriteit zijn om hier gezondere snacks te verkopen.

College 10:

Food & Society. Principles and Paradoxes. Hoofdstuk 8 Food Acces: Surplus and Scarcity

Ongeveer even veel mensen met overgewicht als mensen die ondervoed zijn in de wereld paradigma: mensen met voedselonzekerheid groter risico op overgewicht en obesitas. Afhankelijk van het soort voedsel dat beschikbaar is voor mensen met een laag inkomen, is vaak ongezonder. Relatie tussen armoede en gebrek aan voedsel. Absolute armoede: gebrek aan basis benodigdheden om te overleven in goede gezondheid (eten, onderdak, gezondheidszorg en vrij van geweld en bedreigingen). Relatieve armoede: comfort en privileges waar huishoudens niet van genieten, terwijl andere mensen in de samenleving dat wel doen.

‘Honger’ is de mentale discomfort van een individu, door een gebrek aan voedsel. Fundamentele veranderingen nodig om een eind te maken aan voedselonzekerheid. Voedselonzekerheid: gelimiteerde of onzeker vermogen om acceptabel voedsel op sociaal geaccepteerde manieren te verkrijgen. Activisten focussen tegenwoordig meer op krachten van het systeem die de community als geheel vormen. Dit kan gemeten worden door data te verzamelen over het aantal voedsel onzekere huishoudens, de locatie en het aanbod van supermarkten voedsel beveiliging stimuleren om sociale verandering te promoten.

Food-deserts gebrek aan volledig assortiment, arme mensen gedwongen fastfood, winkels met simpel voedsel of hele lange afstanden naar goede supermarkt. Mensen betalen meer voor lagere kwaliteit negatieve gevolgen voor gezondheid.

Voedselhulp programma’s met prioriteit voor opbouwen van een surplus, dragen bij aan voedselonzekerheid problemen op de lange termijn. Eetgewoonten en tradities van mensen zijn ongelofelijk complex en ongelijk.

The role of urban food policy in preventing diet-related non-communicable diseases in Cape Town and New York.

Steden zijn belangrijk als het om preventie gaat. New York en Kaapstad hebben vergelijkbare uitdagingen. NY heeft meer geld om programma’s uit te voeren en gebruikt politieke macht. In Kaapstad speelt het land zelf een belangrijkere en actievere rol. Steden kunnen de onderliggende factoren niet veranderen. Voedsel moet op de stedelijke agenda gezet worden holistische benadering: gezondheid en welbevinden, het milieu, economie, community development, sociale en culturele aspecten.

Voor kinderen moet het dieet verbeteren minder voedselonzekerheid en dieet gerelateerde ziektes. Grote bedrijven zorgen ervoor dat er veel meer voedsel bewerkt is. New York food standards stadsbestuur kan ervoor zorgen dat voeding in instituties een betere kwaliteit krijgt. Obesitas is in New York en Shanghai erg hoog.

Shanghai groeiende stedelijke middenklasse, meer inkomen, dus hogere consumptie van energierijk voedsel. Verwestering van het gedrag. Fastfood wordt betaalbaarder. Het kleine keizer syndroom vooral bij jongens dubbele last van ondervoeding en obesitas.

New York food deserts en food swamps. Voedselzekerheid moeilijk te vergroten. Overgewicht neemt wel toe. Hoe ouder de kinderen hoe meer autonoom ze worden. Reclame gericht op jongeren, grote porties en goedkoop.

Er moet op meerder niveaus een aanpak komen individueel, familiair, community, gemeente (toegang tot goede voeding moet voor iedereen zijn), nationaal (aanbod in openbare ruimtes aanpassen) en globaal (voedselregelgeving aanpassen). Overheden moeten regeren en scholen kunnen ingezet worden om doelen te bereiken.

Promoting food security and livelihoods for urban poor through the informal sector: a case study of street food vendors in Madurai, Tamil Nadu, India.

Voedselveiligheid van straatvoedsel (informele sector) bevorderen op drie gebieden; de productie, distributie en consumptie van straatvoedsel.

Productie/distributie gierst/pap en lokale producten meest verkocht (relatief vullend, gezond en veilig). Verkopers bijna allemaal een laag sociaaleconomische status. Bijna de helft afkomstig van het platteland kennen producten gerechten waardoor de verkoop makkelijker is. Vrouwen minder klanten dan mannen, niet betaald en bereiden de gerechten.

Consumptie Straatvoedsel is makkelijk te kopen. Armere mensen wisten beter wat de gezondheidseffecten van de producten wisten dan de mensen uit de middenklasse. Daarnaast zijn armen bewust van hygiëne en kwaliteit van het voedsel, is het enige wat ze eten. Verkopers ook bewust van hygiëne en kwaliteit door hogere verkoop.

Straatverkopers dragen bij aan de voedselzekerheid voedsel betaalbaar en gezond. Gierst in steden door inheemse kennis. Arme mensen zijn afhankelijk van straat voedsel risico wanneer voedsel niet hygiënisch is en/of van lage kwaliteit. Veel straatverkopers moeten sluiten, ze kunnen geen tentjes betalen om te voldoen aan extra hygiëne eisen kleiner aanbod van goedkoop en voedzaam voedsel voor armere bevolking.

Simpel: serveer warme lunch op school

Veel kinderen eten te veel suiker, zout en vet, maar te weinig groente meer verspreid groente eten in plaats van in 1 maaltijd. Kinderen moeten alle groenten binnen krijgen bij het avond eten, maar dat kunnen ze niet op, of ze krijgen te kleine porties. Relatie tussen armoede en ongezondheid baby’s in achterstandsmilieu

krijgen niet alle voedingsstoffen die nodig zijn achterstand bij de geboorte, laag op sociale ladder.

Factoren die gezondheid belemmeren moeten worden weg genomen. Voedsel onderwijs kan een goed middel zijn. Scholen zouden lunch moeten verzorgen die groente, fruit, vezels en vis bevatten. Laagopgeleide ouders hebben te weinig kennis over gezonde voeding om dit aan hun kinderen te leren. Een gezonde school lunch draagt bij aan een gezonde groei en ontwikkeling.